"....Ήταν το 1925 όταν σε ένα χωριό της σοβιετικής Ρωσίας οι κάτοικοι αποφάσισαν να μαζέψουν χρήματα για να φτιάξουν έναν αδριάντα του Λένιν γιατί έφτανε η πρώτη επέτειος από τον θάνατό του. Σε εκείνο το χωριό υπήρχε ένας τεράστιος βάλτος που ευθυνόταν για τους πυρετούς που βασάνιζαν εκείνους τους φτωχούς ανθρώπους και κυρίως τα παιδιά τους. Άρχισαν λοιπόν να μαζεύουν τα χρήματα για να φτιάξουν το μνημείο με το οποίο θα τιμούσαν τον Λένιν. Τότε ένας μπολσεβίκος έριξε μια ιδέα. Γιατί είπε με τα χρήματα που θα μαζευτούν να μην αγοράσουμε πετρέλαιο για να το ρίξουμε στον βάλτο και να σταματήσουμε τους ανθρωποκτόνους πυρετούς. Και να βάλουμε στον σταθμό του τραίνου μια μαρμάρινη πλάκα που να μνημονεύει αυτό το γεγονός ; Ότι δηλαδή τιμήσαμε τον Λένιν βοηθώντας τους εαυτούς μας και βοηθώντας τους εαυτούς μας τιμήσαμε τον Λένιν ; Έτσι έγινε. Και αυτό που έγινε έδειξε πόσο εκείνη οι απλοί άνθρωποι είχαν καταλάβει βαθιά τον λενινισμό."
Tιμάμε τον Λένιν βοηθώντας τους εαυτούς μας
Η καρδιά του Βλαντιμίρ Ιλίτς Ουλιάνοφ, του Λένιν, σταμάτησε να χτυπάει στις 21 Ιανουαρίου 1924, στις εφτά παρά δέκα το πρωί. «Ο χρόνος αυτός είδε όσα δεν βλέπουν χρόνια εκατό » έγραφε ο Μαγιακόφσκι. Και η μέρα αυτή στους αιώνες σαν παράδοση θλιμμένη θα περάσει. «Ωστόσο ο Λένιν και τώρα είναι πιο ζωντανός και από τους ζωντανούς» στο μυαλό και την καρδιά των χιλιάδων που παλεύουν για τα υψηλότερα ιδανικά που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Τις κομμουνιστικές αρχές και επιδιώξεις. Για τον κόσμο που ο καθένας θα προσφέρει σύμφωνα με τις δυνατότητές του και θα ζεί σύμφωνα με τις ανάγκες του.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μαζί με τη συγνώμη που θα ζητήσουμε από τον Σημίτη, δεν του ζητάμε και τα λεφτά από τα ασφαλιστικά ταμεία που τζόγαρε στο χρηματιστήριο...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αν σε μια ανοικτή διένεξη στη Μέση Ανατολή καλούμασταν να διαλέξουμε μεταξύ του Ιράν και του Ισλαμικού Κράτους "θα διαλέγαμε το Ισλαμικό Κράτος".
Μος Γιααλόν, υπουργός Άμυνας του Ισραήλ.
Πιο ξεκάθαρα δεν θα μπορούσε να ειπωθεί. Το κράτος-τρομοκράτης της Μέσης Ανατολής -στρατηγικός σύμμαχος της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια των μνημονιακών εξευτελισμών- επιλέγει πλευρά.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tιμάμε τον Λένιν βοηθώντας τους εαυτούς μας
Η καρδιά του Βλαντιμίρ Ιλίτς Ουλιάνοφ, του Λένιν, σταμάτησε να χτυπάει στις 21 Ιανουαρίου 1924, στις εφτά παρά δέκα το πρωί. «Ο χρόνος αυτός είδε όσα δεν βλέπουν χρόνια εκατό » έγραφε ο Μαγιακόφσκι. Και η μέρα αυτή στους αιώνες σαν παράδοση θλιμμένη θα περάσει. «Ωστόσο ο Λένιν και τώρα είναι πιο ζωντανός και από τους ζωντανούς» στο μυαλό και την καρδιά των χιλιάδων που παλεύουν για τα υψηλότερα ιδανικά που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Τις κομμουνιστικές αρχές και επιδιώξεις. Για τον κόσμο που ο καθένας θα προσφέρει σύμφωνα με τις δυνατότητές του και θα ζεί σύμφωνα με τις ανάγκες του.
Γεννήθηκε στη πόλη Σιμπίρσκ στις 22 Απριλίου 1870. Ήταν το τέταρτο στη σειρά παιδί από τα οκτώ που απέκτησαν οι γονείς του. Ο πατέρας του, Ιλία Ουλιάνοφ ήταν καθηγητής και η μητέρα του ήταν κόρη γιατρού με πλατιές γνώσεις και είχε αποκτήσει δίπλωμα δασκάλας. Η αδελφή του Λένιν έγραψε στις αναμνήσεις της πώς το οικογενειακό περιβάλλον ήταν ευνοϊκό για την ανάπτυξη του μυαλού και την διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών. Τα παιδικά χρόνια του Βλαντιμίρ Ίλιτς και των αδελφών του ήταν πολύ φωτεινά και ευτυχισμένα. Όμως στο Σιμπίρσκ που μεγάλωνε ο Λένιν, που βρισκόταν στις όχθες του Βόλγα, ο λαός βρισκόταν σε άθλια κατάσταση και η ληστρική εκμετάλλευση ήταν χωρίς προηγούμενο. Ήταν τότε πού όπως λέει ο Τολστόι εκατό εκατομμύρια χωρικοί χρόνο με τον χρόνο γινόντουσαν φτωχότεροι και έτσι η πείνα στην ύπαιθρο είχε γίνει φυσιολογικό φαινόμενο. Ήταν τότε που, όπως έγραφε ο Τολστόι, το 1/3 της Ρωσίας είχε τεθεί υπό αυστηρή επιτήρηση από τα όργανα του Τσάρου. Δηλαδή ήταν εκτός νόμου. Και έτσι ο νεαρός Λένιν αντίκρισε μαζί με την ατελείωτη φτώχεια του λαού του και την αμείλικτη τρομοκρατία που στα 1881, όταν ήταν έντεκα χρονών, είχε γίνει αφόρητη έχοντας πάρει πρωτοφανής διαστάσεις, ύστερα από την δολοφονία του Τσάρου Αλέξανδρου του 2ου από τους ναροντνικούς, που εκείνα τα χρόνια ήταν αγρότες με μικροαστική ιδεαλιστική ιδεολογία εχθρική βασικά με τον Μαρξισμό που αποτελούσαν εμπόδιο για την ανάπτυξη και την διάδοση του επιστημονικού σοσιαλισμού και του εργατικού κινήματος. Ναροντνικός ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός του Λένιν, ο Αλεξάντρ ο οποίος απαγχονίστηκε το 1887, με ακόμα τέσσερις συντρόφους του στο φρούριο Σλίσελμπουργκ επειδή συμμετείχε στην προετοιμασία απόπειρας δολοφονίας κατά του τσάρου Αλέξανδρου του 3ου. Η εκτέλεση του αδελφού του ήταν αυτό που σφράγισε την απόφαση του να ακολουθήσει τον δρόμο της επανάστασης. Που τον τράβηξε μέχρι το τέλος των ημερών του.
O Λένιν τελείωσε το γυμνάσιο και γράφτηκε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Εκεί προσχώρησε σε ένα μαρξιστικό κύκλο φοιτητών και άρχισε την επαναστατική του δράση. Τότε όμως πιάστηκε και διώχτηκε από το πανεπιστήμιο. Έδωσε όμως τις πτυχιακές του εξετάσεις στη νομική σχολή του πανεπιστημίου της Πετρούπολης και πήρε το πτυχίο του με άριστα. Ήταν τότε η εποχή που ξεκίνησε την βαθιά μελέτη του Μαρξισμού ενώ είχε πια εγκατασταθεί στην Πετρούπολη. Ήταν το 1893 τοτε που η βαθιά του μαρξιστική του γνώση, ασυνήθιστη και για την ηλικία του και για την εποχή του, μαζί με την αταλάντευτη πίστη του στην τελική νίκη του προλεταριάτου και το οργανωτικό του ταλέντο γρήγορα τον ανέδειξαν σε ηγέτη των Μαρξιστών της πόλης. Το 1895 κατάφερε να ενώσει τις Μαρξιστικές ομάδες της Πετρούπολης σε μία οργάνωση. Την ένωση αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Το έμβρυο του επαναστατικού κόμματος όπως έλεγε ο ίδιος. Εκείνη η ένωση σηματοδότησε την προετοιμασία του κόμματος νέου τύπου της εργατικής τάξης. Δώστε μας μια οργάνωση επαναστατών έλεγε τότε και θα αναποδογυρίσουμε τη Ρωσία. Για πρώτη φορά στη Ρωσία ο σοσιαλισμός ενώθηκε με την εργατική τάξη μέσα από εκείνη την επαναστατική ένωση. Από την δεκαετία του 1880 στη Ρωσία είχαν εμφανιστεί τα πρώτα μονοπώλια. Η Πετρούπολη ήταν ένα από τα βιομηχανικά κέντρα της Ρωσίας με συγκεντρωμένο μεγάλο αριθμό εργατών. Η Ένωση Αγώνα ρίχτηκε στη δράση με προκηρύξεις και μπροσούρες αποκαλύπτοντας στους εργάτες πώς η ζωή τους ήταν άθλια όχι επειδή η μοίρα τους το ήθελε ,αλλά επειδή ο καπιταλισμός είχε στη μία πλευρά του αμύθητα πλούτη για τους λίγους και αβάσταχτα βάσανα για τους πολλούς.
Ο Λένιν τελικά πιάστηκε από την τσαρική αστυνομία τον Δεκέμβριο του 1895 και φυλακίστηκε. Όμως και μέσα από τη φυλακή δεν σταμάτησε την επαναστατική του πάλη. Συνέχισε να βοηθά την ένωση αγώνα ενώ μέσα στη φυλακή έγραψε την μπροσούρα για τις απεργίες και την προκήρυξη στην τσαρική κυβέρνηση με την οποία ξεσκέπαζε την αγριότητα και την αυθαιρεσία του καθεστώτος των τσάρων. Μάλιστα χρησιμοποιώντας γάλα έγραψε ανάμεσα στις γραμμές ενός ιατρικού βιβλίου ένα σχέδιο προγράμματος του κόμματος. Στη φυλακή ο Λένιν έμεινε 14 μήνες και στη συνέχεια τον Φεβρουάριο του 1897 εξορίστηκε στην ανατολική Σιβηρία. Το 1898 συνήλθε στο Μίνσκ το ιδρυτικό συνέδριο του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και ο Λένιν παρότι βρισκόταν στη Σιβηρία βρήκε τρόπο να συμμετάσχει και συμφώνησε με τα κυριότερα σημεία του μανιφέστου του κόμματος που ενέκρινε εκείνο το συνέδριο. Αμέσως μετά όμως συνελήφθη όλη η κεντρική επιτροπή του κόμματος και έτσι σταμάτησε σε εκείνη τη φάση η δημιουργία ενιαίας οργάνωσης του κόμματος. Ανάμεσα σε εκείνα τα χρόνια ο Λένιν έγραψε δύο βιβλία. Το «Τι είναι «οι φίλοι του λαού» και πώς αγωνίζονται ενάντια στους σοσιαλδημοκράτες», μέσα από τις σελίδες του οποίου έδωσε ένα δυνατό ιδεολογικό κτύπημα στους Ναροντνίκους και διατύπωσε για πρώτη φορά τη θέση για την επαναστατική συμμαχία εργατών και αγροτών. Την ίδια εποχή έγραψε και το έργο του «Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Ρωσία» μέσα από το οποίο άνοιξαν οι δρόμοι της συνένωσης της επαναστατικής θεωρίας με το επαναστατικό κίνημα.
Ο Λένιν όταν επέστρεψε από την εξορία το 1900 αναχώρησε για την Ελβετία όπου έζησε ως πολιτικός εξόριστος. Εκεί ήρθε σε επαφή με την ομάδα απελευθέρωση της δουλειάς τις οποίας ήταν μέλη ο Πλεχάνοφ, ο Άξελροντ και η Βέρα Ζασούλιτς. Τότε εκδόθηκε η θρυλική εφημερίδα Ίσκρα. Ο Λένιν επεξεργάστηκε όλο το σχέδιο της έκδοσης. Το πρώτο φύλλο της Ίσκρα που σημαίνει σπίθα κυκλοφόρησε στο εξωτερικό τον Δεκέμβριο του 1900. Στον υπότιτλο έγραφε πώς «από την σπίθα θα ανάψει η φλόγα». Τον Μάρτιο του 1902 κυκλοφόρησε, στη Στουτγκάρδη, το βιβλίο «Τι να κάνουμε». Ο Λένιν με αυτό το έργο στρεφόταν κατα του οπορτουνισμού μέσα στο παγκόσμιο σοσιαλδημοκρατικό κίνημα και ενάντια στη ρωσική παραλλαγή του, τον οικονομισμό. Αποκάλυψε τα ιδεολογικά αίτια του οπορτουνισμού και απέδειξε ότι υποκλίνεται μπροστά στο αυθόρμητο, μειώνει τη σπουδαιότητα του συνειδητού και διαδίδει την αστική ιδεολογία μέσα στο εργατικό κίνημα.Το 1903 πραγματοποιήθηκε το δεύτερο συνέδριο του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Ο Λένιν ήρθε σε σύγκρουση με τις οπορτουνιστικές αντιλήψεις και για πρώτη φορά ενσωματώθηκε στο πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατικού κόμματος η διεκδίκηση της σοσιαλιστικής επανάστασης και της δικτατορίας του προλεταριάτου. Σε εκείνο το συνέδριο κάτω από την ιδεολογική παρέμβαση και την καθοδήγησή του ιδρύθηκε στην ουσία το κόμμα των μπολσεβίκων οι οποίοι διαχωρίστηκαν οργανωτικά, ιδεολογικά και πολιτικά απο τους μενσεβίκους. Τον Μάιο του 1904 έγραψε το έργο του «Ένα βήμα μπρος δύο βήματα πίσω » με το οποίο διατύπωσε της οργανωτικές αρχές του κόμματος. Τον Ιούνιο του 1905 έγραψε τις «Δύο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στη δημοκρατική επανάσταση» βάζοντας τις βάσεις της επαναστατικής τακτικής του κόμματος. Σε αυτό το έργο ο Λένιν ανέπτυξε τη θεωρία της επανάστασης που γίνεται όχι μόνο από το προλεταριάτο αλλά σε συμμαχία με το σύνολο των εργαζομένων και είναι μια πρώτη προσπάθεια στην εποχή του ιμπεριαλισμού και στη καθυστερημένη Ρωσία να λυθούν ζητήματα της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Η επαναστατική φλόγα άναψε τον Δεκέμβριο του 1905 όταν ξέσπασε η πρώτη Ρωσική επανάσταση. Τότε ο Λένιν επέστρεψε στη Ρωσία. Η επανάσταση ηττήθηκε μέσα σε λουτρό αίματος από το τσαρικό καθεστώς. Αναγκάστηκε να πάρει ξανά τον δρόμο της εξορίας και τον Ιανουάριο του 1908 έφτασε στη Γενεύη. Τη Ρωσία θα την ξανάβλεπε το Απρίλιο του 1917 λίγο πριν ξεσπάσει η Οκτωβριανή επανάσταση. Το 1909 έγραψε το « Υλισμός και εμπειριοκριτικισμός» μέσα από το οποίο ανάπτυξε την μαρξιστική φιλοσοφία και γενίκευσε από την άποψη του διαλεκτικού υλισμού κάθε τι που οι φυσικές επιστήμες είχαν κατακτήσει από τον θάνατο του Ένγκελς και μετά. Παράλληλα συνέχιζε ακούραστα την επαναστατική δράση καταβάλλοντας εκείνη την περίοδο επίμονες προσπάθειες για την δημιουργία επαναστατικού κόμματος νέου τύπου. Εκείνες οι προσπάθειες απέδωσαν την Συνδιάσκεψη της Πράγας το 1912 κατά την διάρκεια της οποίας αποπέμφθηκαν οι ρεφορμιστές Μενσεβίκοι και σχηματίστηκε το μπολσεβίκικο κόμμα. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε η Πράβδα και ο Λένιν έφυγε από το Παρίσι για να εγκατασταθεί στην Κρακοβία της Πολωνίας για να βρίσκεται κοντά στη Ρωσία και να καθοδηγεί πιο άμεσα την επαναστατική διαδικασία. Εκεί τον βρήκε και το ξέσπασμα του πρώτου ιμπεριαλιστικού μακελειού. Ο Λένιν συνελήφθη από την αυστριακή αστυνομία ωστόσο αφέθηκε ελεύθερος λίγο αργότερα και τότε εγκαταστάθηκε στην Ελβετία. Επεξεργάστηκε τη τακτική του κόμματος πάνω στα ζητήματα του πολέμου ενώ γράφει το « Iμπεριαλισμός τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού» με το οποίο αποδεικνύει ότι ο Ιμπεριαλισμός είναι καπιταλισμός που σαπίζει και ότι ο κόσμος βρίσκεται στις παραμονές σοσιαλιστικής επανάστασης. Κατά την διάρκεια του πολέμου ο Λένιν διατύπωσε το συμπέρασμα ότι η νίκη του σοσιαλισμού είναι δυνατή σε μία χώρα και διατύπωσε την θεωρία του αδύνατου κρίκου στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Παράλληλα στιγμάτισε αμείλικτα την ασυνέπεια των ρεφορμιστών της δεύτερης διεθνούς που τάχθηκαν υπέρ της ανθρωποσφαγής, σαν προδότες της υπόθεσης του Προλεταριάτου.
Ο πόλεμος και οι συνέπειες που είχε στη Ρωσία επιτάχυναν την πανεθνική κρίση και έτσι ο Τσαρισμός, άρρωστος από καιρό, πέθανε τον Φεβρουάριο του 1917 κάτω από τα κτυπήματα των μαζών που επαναστάτησαν. Τότε ο Λένιν μπήκε στη Ρωσία και έφτασε στη Πετρούπολη στις τρεις Απριλίου εκείνης της χρονιάς. Με την άφιξη του στην Πετρούπολη ο Βλαντιμίρ Ιλίτς διατύπωσε τις περίφημες «Θέσεις του Απρίλη». Πρόκειται για τα νέα καθήκοντα των μπολσεβίκων, στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά την επανάσταση του Φλεβάρη. Για το Κόμμα των Μπολσεβίκων – σε ό,τι αφορά τη στάση του απέναντι στον πόλεμο και για όσο διάστημα η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια της αστικής τάξης – είναι απαράδεκτη οποιαδήποτε υποχώρηση απέναντι στον «επαναστατικό αμυνιτισμό». Η ιδιομορφία της στιγμής στη Ρωσία συνίσταται στο πέρασμα από το πρώτο στάδιο της επανάστασης, που έδωσε την εξουσία στην αστική τάξη, στο δεύτερο στάδιο, που θα δώσει στο προλεταριάτο. Καμιά υποστήριξη στην προσωρινή κυβέρνηση. Όχι κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ύστερα από την εμφάνιση των σοβιέτ η επιστροφή στην κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι βήμα προς τα πίσω. Κατάργηση της αστυνομίας, του στρατού και της κάστας των δημοσίων υπαλλήλων. Δήμευση της γης των τσιφλικάδων. Συγχώνευση όλων των τραπεζών σε μια μεγάλη. Πέρασμα στον έλεγχο της κοινωνικής παραγωγής και της διανομής των προϊόντων από τα σοβιέτ των εργατών βουλευτών. Τα οξυμένα κοινωνικα προβλήματα είναι αδύνατο να λυθούν απο την αστική κυβέρνηση που συνεχίζει τον πόλεμο και εντείνει την εκμετάλευση. Οι μπολσεβίκοι θέτουν την σοσιαλιστική επανάσταση στην ημερήσια διάταξη. Άμεσος στόχος η ανατροπή της αστικής κυβέρνησης και το πέρασμα όλης της εξουσίας στα Σοβιέτ. Επιδιώκουν το κίνημα των Σοβιέτ να αγκαλιάσει όλη τη Ρωσία. Να κερδίσουν την πλειοψηφία της εργατικής τάξης και να απομονωθούν οι μενσεβίκοι και οι εσέροι.
Τον Ιούλιο ξεσπούν ταραχές και ο Κερένσκι, που είχε γίνει στο μεταξύ πρωθυπουργός, θεωρεί υπεύθυνους τους Μπολσεβίκους και τους καταδιώκει. Στηρίζεται ανοικτά στον στρατό και διορίζει αρχιστράτηγο τον αντιδραστικό στρατηγό Κορνίλοφ. Εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για τα κυριότερα στελέχη, κλείνονται οι περισσότερες μπολσεβικές εφημερίδες και γίνεται απόπειρα να αφοπλιστούν οι επαναστατικές επιτροπές. Ο Λένιν καταφευγει στην Φιλανδία. Στα μέσα του Οκτωβρίου πέρασε τα σύνορα της Φιλανδίας όπου κρυβόταν και έφτασε στη Πετρούπολη. Λίγες μέρες αργότερα η κεντρική επιτροπή του κόμματος υιοθέτησε την πρόταση του Λένιν για ένοπλη επανάσταση. Ο Κορνίλωφ οργανώνει τελικά αντεπανάσταση για την επαναφορά στο θρόνο του Νικόλαου Β΄ , που βρίσκεται φυλακισμένος από τις 15 Μαρτίου. Η λαϊκή κινητοποίηση συντρίβει το πραξικόπημα. Οι Μπολσεβίκοι μεταβάλλονται σε πρωταγωνιστές των πολιτικών πραγμάτων. Το Σεπτέμβριο κερδίζουν την πλειοψηφία στα Σοβιέτ της Πετρούπολης και της Μόσχας. Η αστική κυβέρνηση βρίσκεται πλέον σε αδιέξοδο. Είχαν περάσει κιόλας 8 μήνες απο την επανάσταση του Φεβρουαρίου. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, οι μεγάλες μάζες της εργατικής τάξης και της φτωχής αγροτιάς συνειδητοποίούν μέσα από την πείρα τους και κάτω από την παρέμβαση των μπολσεβίκων, την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. Κανένα από τα ζωτικά τους προβλήματα δεν μπορούσε να λυθεί χωρίς αυτόν. Η ένοπλη εξέγερση μπήκε στην ημερήσια διάταξη. Στις 7 Νοεμβρίου 1917 μια νέα εποχή άνοιξε την αυλαία της στον πλανήτη. Η Σοσιαλιστική επανάσταση της οποίας την αναγκαιότητα ο Λένιν και οι Μπολσεβίκοι δεν έπαψαν να επισημαίνουν είχε πραγματοποιηθεί. Κάτω από τις βολές του Αβρόρα χάραζε η τρομερότερη αυγή πάνω από τον πλανήτη.
Ο Λένιν αφιέρωσε τον εαυτό του ολόκληρο για την απόκρουση της αντεπανάστασης και της εισβολής της Αντάντ, για την σταθεροποίηση του σοβιετικού κράτους και την σοσιαλιστική οικοδόμηση. Όταν τελείωσε ο εμφύλιος πόλεμος ο Λένιν διήυθυνε όλη την προσπάθεια για την ανόρθωση της σοβιετικής οικονομίας και επεξεργάστηκε το σχέδιο του εξηλεκτρισμού. Έγραφε τον Ιούνιο του 1919, στο άρθρο του “η μεγάλη πρωτοβουλία” που είχε υπότιτλο «για τον ηρωισμό των εργατών στα μετόπισθεν, από αφορμή τα «Κομμουνιστικά Σάββατα»».
«Για να νικήσει, για να δημιουργήσει και να στερεώσει το σοσιαλισμό, το προλεταριάτο πρέπει να λύσει δυο καθήκοντα ή ένα διπλό καθήκον: Πρώτα να τραβήξει με τον απεριόριστο ηρωισμό του στον επαναστατικό αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο όλη τη μάζα των εργαζομένων και των εκμεταλλευομένων, να την τραβήξει, να την οργανώσει, να την καθοδηγήσει για την ανατροπή της αστικής τάξης και την πλήρη κατάπνιξη κάθε αντίστασης από μέρους της. Δεύτερο, να οδηγήσει όλη τη μάζα των εργαζομένων και των εκμεταλλευομένων, καθώς και όλα τα μικροαστικά στρώματα, στο δρόμο της νέας οικονομικής οικοδόμησης, στο δρόμο της δημιουργίας μιας νέας κοινωνικής σχέσης, μιας νέας πειθαρχίας στη δουλειά, μιας νέας οργάνωσης της δουλειάς, που να συνενώνει την τελευταία λέξη της επιστήμης και της καπιταλιστικής τεχνικής με τη μαζική συνένωση των συνειδητών δουλευτών, που δημιουργούν τη μεγάλη σοσιαλιστική παραγωγή».
Η τελευταία δημόσια ομιλία του ήταν στις 20 Νοεμβρίου 1922 στην γενική συνέλευση των σοβιετ της Mόσχας. Συνέχισε όμως να δημοσιεύει άρθρα και εργασίες. Η καρδιά που χώρεσε ολόκληρο το προλεταριάτο του πλανήτη έπαψε να χτυπάει στις 21 Ιανουαρίου 1924.
Ήταν το 1925 όταν σε ένα χωριό της σοβιετικής Ρωσίας οι κάτοικοι αποφάσισαν να μαζέψουν χρήματα για να φτιάξουν έναν αδριάντα του Λένιν γιατί έφτανε η πρώτη επέτειος από τον θάνατό του. Σε εκείνο το χωριό υπήρχε ένας τεράστιος βάλτος που ευθυνόταν για τους πυρετούς που βασάνιζαν εκείνους τους φτωχούς ανθρώπους και κυρίως τα παιδιά τους. Άρχισαν λοιπόν να μαζεύουν τα χρήματα για να φτιάξουν το μνημείο με το οποίο θα τιμούσαν τον Λένιν. Τότε ένας μπολσεβίκος έριξε μια ιδέα. Γιατί είπε με τα χρήματα που θα μαζευτούν να μην αγοράσουμε πετρέλαιο για να το ρίξουμε στον βάλτο και να σταματήσουμε τους ανθρωποκτόνους πυρετούς. Και να βάλουμε στον σταθμό του τραίνου μια μαρμάρινη πλάκα που να μνημονεύει αυτό το γεγονός ; Ότι δηλαδή τιμήσαμε τον Λένιν βοηθώντας τους εαυτούς μας και βοηθώντας τους εαυτούς μας τιμήσαμε τον Λένιν ; Έτσι έγινε. Και αυτό που έγινε έδειξε πόσο εκείνη οι απλοί άνθρωποι είχαν καταλάβει βαθιά τον λενινισμό.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι τζιχαντιστές ισοπέδωσαν ολοσχερώς το αρχαιότερο χριστιανικό μοναστήρι στο Ιράκ
Δορυφορικές εικόνες από το σημείο αποτυπώνουν το μέγεθος της ολικής καταστροφής ενός θρησκευτικού τόπου λατρείας που άντεξε για 1400 χρόνια
20.1.2016 | 13:30
Νέες δορυφορικές λήψεις επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους εκατομμυρίων πιστών και ηγετών της εκκλησίας: Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους κατέστρεψαν συθέμελα το παλαιότερο χριστιανικό μοναστήρι του Ιράκ, σε μία ακόμη επίδειξη μίσους κατά των θρησκευτικών και πολιτιστικών μνημείων που θεωρούν αιρετικά.
Οι φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το πρακτορείο Associated Press δείχνουν ένα σωρό ερειπίων στη θέση όπου έστεκε για περισσότερα από 1400 χρόνια το μοναστήρι του Αγίου Ηλία, σε ένα λόφο πάνω από τη Μοσούλη.
Το μοναστήρι χτίστηκε από έναν Ασσύριο Χριστιανό μοναχό, πριν από την εξάπλωση του Ισλάμ, και είχε υποστεί μόνο μερικές ασήμαντες ζημιές από τις πρόσφατες συγκρούσεις στην περιοχή. Μέχρι τον Ιούνιο του 2014, όταν και έπεσε στα χέρια των τζιχαντιστών, δεν αποτελούσε τόπο λατρείας ακόμη και για τους Αμερικανούς στρατιώτες που παρέμεναν στην περιοχή, γιατι είναι ιστορικο. Όπως αναφέρει ο Guardian, στην είσοδο του μοναστηριού μπορούσε να δει κανείς σκαλισμένα τα ελληνικά γράμματα «Χ» και «Ρ», τα δύο πρώτα γράμματα του ονόματος του Χριστού.
Σχολιάζοντας την είδηση της καταστροφής από το Έρμπιλ, ο καθολικός ιερέας Παύλος Ταμπίτ Χαμπίμπ, δήλωσε στο πρακτορείο: «Δεν μπορώ να περιγράψω την θλίψη μου. Η χριστιανική μας ιστορία στην Μοσούλη κακοποιήθηκε βάρβαρα. Είναι μια ακόμα απόπειρα να μας διώξουν από το Ιράκ, να μας εξαφανίσουν από την γη αυτή».
Το μοναστήρι του Αγίου Ηλία χτίστηκε το 590 μ.Χ. Το 1743, 150 μοναχοί που αρνήθηκαν να ασπαστούν το Ισλάμ σφαγιάστηκαν από έναν Πέρση στρατηγό. Το 2003 ένας τοίχος του καταστράφηκε από τάνκς. Ιρακινοί στρατιώτες που χρησιμοποιούσαν το χώρο, τον είχαν γεμίσει με σκουπίδια. Αμερικανικά στρατεύματα κατέλαβαν το μοναστήρι και ζωγράφισαν το έμβλημα της αερομεταφερόμενης μονάδας τους στους τοίχους, πάνω από αρχαίες τοιχογραφίες. Τότε ήταν που ένας ιερέας του αμερικανικού στρατού, αντιλαμβανόμενος τη σπουδαιότητα του μνημείου, ξεκίνησε μία προσπάθεια συντήρησης και αποκατάστασης.
Η ολοσχερής καταστροφή του μοναστηριού του Αγίου Ηλία που πιστεύεται ότι έλαβε χώρα μεταξύ του Ιουνίου και του Σεπτεμβρίου του 2014, επιβεβαιώνεται από τις δορυφορικές λήψεις και έρχεται να προστεθεί σε μία συνεχώς αυξανόμενη λίστα 100 και πλέον θρησκευτικών και ιστορικών μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς που έχουν συληθεί ή καταστραφεί ολοσχερώς, όπως π.χ. οι αρχαίες πόλεις Νινευή και Παλμύρα.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Συναξη προκαθημενων της ορθοδοξιας στη Γενευη χωρις τον Ιερονυμο. Τωρα τι σοι συναξη είναι αυτή, κανεις δεν ξερει. Μαλλον συναξη των αντιχρηστων της πανθρησκειας με επικεφαλης τον Παπα.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Daily Mail. Στην Ελλαδα πωλουνται ξενοδοχεια στην μιση τιμη ενός διαμερισματος στο Λονδινο!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ραμάλα (Days of Palestine)_ H Ναντίν Νασάατ Τζαμάλ Ασφούρ, ένα κοριτσάκι από το χωριό Sinjil, μεταξύ της Ραμάλα και της Ναμπλούς, πέθανε νωρίς το πρωί της Πέμπτης, της 8ης Ιανουαρίου, σε ένα Ισραηλινό σημείο ελέγχου.
Ήταν μόλις 4 μηνών και 17 ημερών, και πέθανε μέσα στο ασθενοφόρο που τη μετέφερε, ενώ περίμενε πολύ ώρα στο ισραηλινό σημείο ελέγχου μεταξύ Beitin και της Al-Bireh, λίγο έξω από τη Ραμάλα.
To ασθενοφόρο της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισέληνου απάντησε σε μια κλήση έκτακτης ανάγκης από το Sinjil όταν το παιδί άρχισε να αντιμετωπίζει δυσκολία στην αναπνοή αφού είχε θηλάσει από τη μητέρα της εκείνο το βράδυ.
Ο Mohanad Darabee, ένας νοσηλευτής που εργάζεται στην ΠΕΗ και ο οποίος ήταν στη σκηνή, είπε στο ειδησεογραφικό δίκτυο Palestine Monitor το παιδί ήταν ήδη σε επικίνδυνη κατάσταση όταν το ασθενοφόρο πήραν τη μικρή και τον πατέρα της για να τους φέρει στο νοσοκομείο της Ραμάλα.
Προκειμένου να δώσουν στο κορίτσι την καλύτερη πιθανότητα επιβίωσης, έφυγαν με μέγιστη ταχύτητα κατά μήκος της πιο σύντομης διαδρομής προς το Νοσοκομείο της Ραμάλα. Ωστόσο, όταν έφτασαν στο Ισραηλινό σημείο ελέγχου, οι νοσοκόμοι είδαν έναν ισραηλινό στρατιώτη να πλησάζει την πύλη, η οποία ήταν κλειστή, για να την ανοίξει.
Το πλήρωμα του ασθενοφόρου κάλεσε αμέσως ένα άλλο ασθενοφόρο από την ΠΕΗ να έρθει από τη Ραμάλα και να τους συναντήσει στο σημείο ελέγχου, αλλά σε αυτό το σημείο, η μικρή Nadeen πάλευε για τη ζωή της. Το ασθενοφόρο από τη Ραμάλα μετέφερε, τελικά, το κορίτσι στη Ραμάλα, αλλά ήταν ήδη νεκρό όταν έφθασε έφτασε στη Μονάδα Αντιμετώπισης Έκτακτων Αναγκών.
Palestine Monitor δήλωσε ότι το περιστατικό καταδεικνύει τις δυσκολίες των Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη στην πρόσβαση σε επείγουσα ιατρική φροντίδα.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των νοσηλευτών, δεν κατάφεραν να μεταφέρουν το κοριτσάκι στο νοσοκομείο στην ώρα τους για να λάβει τη σωτήρια θεραπεία, λόγω του αυθαίρετου χαρακτήρα του ισραηλινού συστήματος ελέγχου στη Δυτική Όχθη.
Αυτό το σύστημα περιορίζει σοβαρά το δικαίωμα των Παλαιστινίων για ελεύθερη κυκλοφορία, όπως προβλέπεται από το άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο προβλέπει επίσης ότι μια κατοχική δύναμη πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσει την ευημερία των κατοίκων της περιοχής και όχι να διαταράσσει την καθημερινή τους ζωή.
Επιπλέον, οι ιατρικές ομάδες και οι ασθενείς ή τα τραυματισμένα άτομα πρέπει να έχουν εγγυημένη ασφαλή διέλευση βάσει του διεθνούς δικαίου, ακόμη και σε περιόδους πολέμου.
Δυστυχώς, για αυτόν το μικρό κορίτσι και την οικογένειά της, αυτό το επεισόδιο ήταν απλώς άλλο ένα παράδειγμα των καθημερινών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Συνεχίζονται οι καταπατήσεις Παλαιστινιακής γης...
ΡΑΜΑΛΑ.--
Την «απαλλοτρίωση» άλλων 370 στρεμμάτων αγροτικής γης από τα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής Οχθης, κοντά στην πόλη της Ιεριχούς, ανακοίνωσαν χτες ισραηλινοναζιστες αξιωματούχοι, συνεχίζοντας ανενόχλητοι την καταπάτηση της Παλαιστινιακής γης, σε συνέχεια της πρότερης «απαλλοτρίωσης» άλλων 1.000 στρεμμάτων τον Αύγουστο του 2014.
Σύμφωνα με ισραηλινοναζιστικά ΜΜΕ, η «απαλλοτρίωση» της έκτασης των 370 στρεμμάτων εγκρίθηκε ήδη από το ισραηλινοναζιστικό υπουργικό συμβούλιο και αναμένεται να μπει στην τελική ευθεία «για αξιοποίηση» μέσα στις επόμενες βδομάδες.
Νωρίτερα, οι σιωναζιστικες ισραηλινοναζιστικές κατοχικές αρχές προχώρησαν σε μερική άρση του αποκλεισμού χιλιάδων Παλαιστινίων εργατών σε εβραϊκούς «οικισμούς» της Δυτικής Οχθης. Αντίθετα, οι περιορισμοί συνεχίζουν να ισχύουν σε εβραϊκούς σιωναζιστικους «οικισμούς» της Βηθλεέμ, της Χεβρώνας, της Ναμπλούς και της Ραμάλα. Αφορμή για την απαγόρευση της πρόσβασης Παλαιστινίων στους εβραϊκούς αποικισμούς της Δ. Οχθης έδωσε η δολοφονία μίας πολύτεκνης 38χρονης ισραηλινναζιστριας αποικου την Κυριακή από νεαρό Παλαιστίνιο εργάτη.
Στο μεταξύ, εκπρόσωπος του ισραηλινοναζιστικού στρατού ανακοίνωσε τη διάλυση «πυρήνα» της λιβανέζικης σιιτικής οργάνωσης «Χεζμπολάχ» στο Τουλκαρέμ της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης, υποστηρίζοντας ότι ο αρχηγός της επταμελούς ομάδας είχε στρατολογηθεί μέσω Ιντερνετ από τον Τζαουάντ Νασράλα, γιο του ηγέτη της «Χεζμπολάχ», Χασάν Νασράλα. Δε δόθηκαν άλλες πληροφορίες, ούτε καν ο τόπος και ο χρόνος σύλληψης των επτά υπόπτων.
Επιπλέον, ανακοινώθηκε η σύλληψη ενός 16χρονου Εβραίου σιωναζι αποικου ως ύποπτου για την προ ημερών αναγραφή αντιχριστιανικών συνθημάτων, με σπρέι, στο Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στην Ιερουσαλήμ. Την Τετάρτη είχε συλληφθεί για την ίδια υπόθεση άλλος ένας 15χρονος Εβραίος σιωναζι αποικος.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΜΠΑΝΓΚΙ.-- Αντιμέτωποι με την πείνα είναι πάνω από 2.500.000 κάτοικοι της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, ανακοίνωσε χτες το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων του ΟΗΕ, σημειώνοντας ότι ο αριθμός τους σχεδόν διπλασιάστηκε μέσα σ' ένα χρόνο.
ΛΟΝΔΙΝΟ.-- Δεκάχρονος Μουσουλμάνος ανακρίθηκε από τη βρετανική αστυνομία στη βόρεια Αγγλία, επειδή έγραψε κατά λάθος στο μάθημα των αγγλικών ότι ζει σ' ένα «σπίτι τρομοκρατών» («terrorist house»), ενώ ήθελε να γράψει ότι ζει σ' ένα σπίτι με αυλή («terraced house»). Οι «δάσκαλοί» του, όμως, δε συνειδητοποίησαν ότι είχε κάνει λάθος και κατέδωσαν το αγόρι στην αστυνομία.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πληροφορίες από τουρκικα ΜΜΕ μιλουν για τουρκική χερσαία επέμβαση στη Συρια
Tουρκικά ΜΜΕ ανέφεραν χτες την εισβολή «μεγάλου αριθμού τουρκικών δυνάμεων» στη συριακή πόλη Τζαραμπλούς (κοντά στα σύνορα με την Τουρκία), δίχως να συναντήσουν «καμία αντίσταση» από τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους» που βρίσκονται στην περιοχή. Σχετικό χαρακτηριστικό ρεπορτάζ της τουρκικής εφημερίδας «Sabah» σημειώνει ότι η επιχείρηση έγινε «λίγο πριν τις συνομιλίες της 25ης Γενάρη», σε μία προφανή προσπάθεια της Αγκυρας να δείξει τα συμφέροντά της στην περιοχή και να πάρει τα μέτρα της για να προλάβει εξελίξεις. Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι την Τρίτη, τουρκικά στρατεύματα βομβάρδισαν το στρατηγείο των Κούρδων μαχητών της Συρίας που απαρτίζουν τις λεγόμενες «Λαϊκές Δυνάμεις Προστασίας» (YPG), στη μεθοριακή συριακή πόλη Ταλ Αμπγιάντ, παρατηρώντας ότι η ανυπαρξία αντίδρασης των τζιχαντιστών στην τουρκική εισβολή επιβεβαιώνει όσους μιλούν για την αγαστή συνεργασία ανάμεσα στις τουρκικές αρχές και το «Ισλαμικό Κράτος»...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.
Σεπτεμβρίου 11, 2015
Σε συνέντευξή του προχθές στο κανάλι BLUE SKY και στον Γ. Τράγκα, ο Γενικός Γραμματέας της ΧΑ κ. Ν. Μιχαλολιάκος δήλωσε πως είναι δύσκολο να βγούμε τώρα πλέον από το ευρώ. Ότι θα πρέπει να σεβαστούμε την υπάρχουσα κατάσταση και ότι εκείνο που έχουμε να κάνουμε είναι σκληρή διαπραγμάτευση.
Δηλαδή ό,τι ακριβώς μας έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουρίου 2015.
Με άλλα λόγια έχουμε προσχώρηση και της ΧΑ στο στρατόπεδο του μνημονίου, αφού είναι πλέον ξεκάθαρο σε όλους πως, εφόσον θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ, θα πρέπει να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα που επιβάλουν οι δανειστές, δηλαδή το μνημόνιο.
Και κάπως έτσι τελειώνουν τα ψέμματα
Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι μας
Κανένα κόμμα μέσα στη βουλή δεν είναι δικό μας
Πουληθήκανε όλοι τους στους τραπεζίτες....
