Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Πεμπτη 21 Απριλιου 2016


ΕΑΜ; ΠΟΙΟ ΕΑΜ; ΤΙ ΕΑΜ;
Όταν καποιος λεει ότι σημερα χρειαζομαστε ένα νέο ΕΑΜ, είναι βαθια νυχτωμενος! Το ΕΑΜ βασιζοταν σε ανθρωπους αποφασισμενους να αγωνιστουν! Που ειχαν νικησει σε ένα πολεμο της Αλβανιας! Ειχαν δοκιμαστει στον πολεμο και τις κακουχιες! Αυτό που είναι σημαντικο σημερα, είναι να καταπολεμηθει ο νεοραγιαδισμος, το σκυψιμο του κεφαλιου! Αυτό που χρειαζεται πλεον είναι μια νεα Φιλικη Εταιρεια! Ειμαστε πολύ πισω από το ΕΑΜ!
Δημητρης Καζακης – Γ.Γ. του ΕΠΑΜ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
“Mια χούντα μας χρειάζεται”…
Με αφορμή την 49η «επέτειο» από την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών, δημοσιεύετε το κείμενο «Μια χούντα μας χρειάζεται….» που περιλαμβάνεται στο νέο βιβλίο του Νίκου Μπογιόπουλου με τίτλο «Την άλλη φορά… Αριστερά!».
Η ιστορική άγνοια αποτελεί λίπασμα για την πολιτική αφασία. Ο φασισμός γίνεται «ελκυστικός» έτσι: Πατώντας πάντα στο έδαφος της αφασίας και της άγνοιας. Το κράτος μας με τους θύλακες της αέναης και μηδέποτε συντελούμενης «αποχουντοποίησης», συμπεριλαμβανομένης μερίδας της «τέταρτης εξουσίας» που υπηρετεί τον βούρκο, έχει κάθε λόγο να καλλιεργεί την αφασία και την άγνοια, ώστε έτσι να κρατά πάντα ζεστό τον κόρφο που επωάζει τα «φίδια» του. Πάνω σε αυτό το έδαφος, της καλλιεργούμενης άγνοιας και της αφασίας, της ιστορικής παραχάραξης και της μαζικού τύπου πολιτικής λοβοτομής, αναπτύσσονται σήμερα, 48 χρόνια από την επιβολή της δικτατορία των συνταγματαρχών, οι γνωστές θεωρίες για το «πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα επί χούντας»…
***
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει χούντα – στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον κόσμο – που να μην είναι κυλισμένη στο αίμα της τρομοκρατίας, τωνδολοφονιών, στην αγριότητα των ανά τον κόσμο «ΕΑΤ – ΕΣΑ», στην ταξική βαρβαρότητα και στο βούρκο της διαφθοράς. Όσον αφορά στο τελευταίο, στο ζήτημα της διαφθοράς, της βρωμιάς και της δυσωδίας, με τους «ημέτερους» συνταγματάρχες είχαμε εκείνη ακριβώς τη διαφθορά και εκείνη την «τιμιότητα» που άρμοζε στη γελοιότητά τους: • Ήταν τόσο γελοίοι όσο και οι κομπίνες τους στην υπόθεση με τα «κρέατα του Μπαλόπουλου».Ήταν τόσο αντιφαυλοκράτες όσο και οι «τακτοποιήσεις» των γαμπρών του Παττακού, των αδερφών του Παπαδόπουλου και των ίδιων των πραξικοπηματιών που «νομοθέτησαν» τον… διπλασιασμό των μισθών τους Σημειώστε: Μια από τις πρώτες πράξεις των χουνταίων ήταν να δώσουναυξήσεις στον… εαυτό τους. Με τον Αναγκαστικό Νόμο 5/1967, οι «Παπαδόπουλοι» φρόντισαν να υπερδιπλασιάσουν τον μισθό του πρωθυπουργού από τις 23.600 στις 45.000 δραχμές και των υπουργών και υφυπουργών από τις 22.400 στις 35.000 δραχμές. Αυτοί ήταν που κατέβασαν τα τανκς για να σώσουν την Ελλάδα από την «φαυλοκρατία»… • Ήταν τόσο «τίμιοι» και αντικομφορμιστές όσο και οι τρεις βίλες του Παπαδόπουλου:Μια στο Ψυχικό, μία την Πάρνηθα και μια Τρίτη το Λαγονήσι (η τελευταία ήταν προσφορά του Ωνάση). • Ήταν τόσο «πατριώτες» που – εκτός του μέγιστου εγκλήματος κατά της Κύπρου – το βοούν και οι ληστρικές συμβάσεις με «Litton», «Μακντόναλντ», «Τομ Πάππας» και«Ζήμενς» – πάντα η… «Ζήμενς». • Ήταν τόσο θεομπαίχτες που έφτασαν να βουτάνε λεφτά ακόμα και από το… παγκάρι!Γνωστή η ιστορία με την ανέγερση του «θαυματουργού» (καθότι… αόρατος) Ναού του Σωτήρως. Μόνο από εκεί, από έναν προϋπολογισμό ύψους 450 εκατομμυρίων, φαγώθηκαν τα 400…).
***
Εντούτοις, στο σημερινό σημείωμα θα εστιάσουμε ειδικότερα σε ένα μόνο από τα «καλά» της δικτατορίας, όπως το διακινούν τα φασιστοειδή: Σ’ αυτό το τόσο γελοίο όσο και «προσφιλές» τροπάρι περί του δήθεν «οικονομικού θαύματος»της χούντας των συνταγματαρχών.
1ο) Το δημόσιο χρέος από 32 δισ. δραχμές το 1966 εκτινάχτηκε στα 87,5 δισεκατομμύρια δραχμές τον Ιανουάριο του 1973 ενώ το 1974 απογειώθηκε στα 114 δισ. δραχμές. Δηλαδή ήταν τέτοιο το έγκλημα που συντελέστηκε στην ελληνική οικονομία επί χούντας ώστε το δημόσιο χρέος υπερτριπλασιάστηκε!Το επίτευγμα της χούντας ήταν τέτοιο που δεν μπορούσε να κρυφτεί ούτε επί των ημερών της. Στο «Βήµα» της 20/10/1973, καταγράφεται ότι στην εξαετία της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε όσο δεν είχε αυξηθεί από την γέννηση του ελληνικού κράτους το 1821! Σε έξι χρόνια οι χουντικοί έκαναν το χρέος 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε αυξηθεί σε διάστηµα 145 χρόνων! 2ο) Το εμπορικό έλλειμμα το 1973 έγινε τέσσερις και πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό του 1968. Παρά τη λογοκρισία που ασκείτο στον Τύπο, ήταν τέτοια η κατρακύλα που δεν κρυβόταν με τίποτα: «Η δεύτερη µεγάλη θυσία της ελληνικής οικονοµίας κατά την περίοδο αυτήν (έγραφε το «Βήμα» στο ίδιο άρθρο) υπήρξε η θεαµατική διόγκωση του εµπορικού ισοζυγίου. Το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή περίπου θα τετραπλασιασθεί»… 3ο) Στην Ελλάδα, που 1961-71 είχε το χαμηλότερο ποσοστό πληθωρισμού μεταξύ όλων των χωρών του ΟΟΣΑ (2,2%), ο δείκτης καταναλωτικών τιμών αυξήθηκε κατά 15,3% από το 1972 έως το 1973 και κατά 37,8% από τον Απρίλη του 1973 μέχρι τον Απρίλη του επόμενου έτους, και μάλιστα σε τομείς όπως τα είδη πρώτης ανάγκης και η υγεία. Το 1973 το ποσοστό του πληθωρισμού είχε επιφέρει μειώσεις των πραγματικών μισθών κατά 4%. Με δυο λόγια επί χούντας οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι. Πράγμα που επίσης δεν κρυβόταν με τίποτα. Ο Τύπος έγραφε (στο ίδιο): «Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονοµίας περιορίστηκε. Τα συµπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σηµειωθεί ένταση στην ανισοκατανοµή µε την αύξηση της µερίδας των κερδών έναντι της µερίδας των µισθών στο εθνικό εισόδηµα. Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής». 4ο) Το ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση στο σύνολο των γενικών κρατικών δαπανών μειώθηκε από 11,6% σε 10%, όταν οι δαπάνες για την «άμυνα» και «δημόσια ασφάλεια» του αστυνομοκρατικού καθεστώτος μέσα σε μια πενταετία σχεδόν διπλασιάστηκαν. 5ο) Οι προσωπικές καταθέσεις μειώθηκαν ως αποτέλεσμα της οικονομικής δυσχέρειας των λαϊκών στρωμάτων από 34,2 δισεκατομμύρια δραχμές το 1972 σε 19,6 δισεκατομμύρια δραχμές το 1973.
6ο) Στον αγροτικό τομέα, όπου απασχολείτο το 44% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, αντί της πενταετούς πρόβλεψης του καθεστώτος για ανάπτυξη 5,2%, η αγροτική οικονομία αναπτύχθηκε κατά μόλις 1,8% στην περίοδο 1967 – 1974, σε αντίθεση με το 4,2% κατά την περίοδο 1963 – 1966. Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των εξαγωγών το 1968 στο 48% το 1972. Το αποτέλεσμα ήταν το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα να πέσει από το 55% στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος. 7ο) Οι φόροι που επιβάρυναν τα λαϊκά στρώματα ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος τα οποία αυξάνονταν σταθερά: Τα φορολογικά έσοδα από 27,4% του ΑΕΠ το 1966, επί συνταγματαρχών και μέχρι το 1972 αυξήθηκαν στο 29,2%. Αυτά για τα λαϊκά στρώματα. Από την άλλη: • Οι φόροι επί των επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 10,9%την περίοδο 1972 – 73. • Η φορολογική «μεταρρύθμιση» του 1968 μετέφερε το φορολογικό φορτίο στους ώμους της εργατικής τάξης με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουτοκράτες να απολαμβάνουν μεγαλύτερα φορολογικά προνόμια. Συνέπεια: Οι φοροαπαλλαγές 464 μεγάλων επιχειρήσεων το 1971 ήταν κατά τρεις φορές υψηλότερες από τους φόρους που οι ίδιες εταιρείες είχαν καταβάλει! • Τα φορολογικά έσοδα από τις ναυτιλιακές εταιρείες μειώθηκαν από 109 εκατομμύρια δραχμές το 1968 σε 29 εκατομμύρια το 1972 (μείωση 73%!),περίοδος κατά την οποία ο ελληνικός στόλος αυξήθηκε κατά 16,7 εκατομμύρια τόνους. 8ο) Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά οχτώ φορές, μεταξύ του 1967 και 1972. Το ισοζύγιο πληρωμών από μέσο πλεόνασμα 14,6 εκατ. δολαρίων την περίοδο 1960 – 66, εμφάνισε μέσο έλλειμμα την περίοδο 1967-73 ύψους 117 εκατομμυρίων δολαρίων.
9ο) Οσο για την «ανάπτυξη» που σημειώθηκε επί συνταγματαρχών, το άρθρο του οικονομολόγου Αδαμάντιου Πεπελάση στις 2/8/1974, είναι αποκαλυπτικό και για το χαρακτήρα της «ανάπτυξης» και για το ξεπούληµα της Ελλάδας στο ξένο κεφάλαιο. Γράφει: «Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η µεγάλη µάζα δηλαδή επωµίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήµατα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και συγκυριακών µέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονοµίας σε σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12 µηνών ήταν εξοντωτικά για τα µικρά εισοδήµατα. Η άνοδος των τιµών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάµηνο του 1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδηµάτων ενώ το αγροτικό εισόδηµα άρχισε να συρρικνώνεται σηµαντικά. Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις µειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγµατικά το µισό περίπου της προηγούµενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόµοια».
***
Από τη μια, λοιπόν, χούντα σήμαινε φορολογικά και κάθε λογής προνόμια σε ντόπια και ξένα μονοπώλια, χαριστικές πράξεις στους φιλικά προσκείμενους στη χούντα Ωνάσηδες και Τομ Πάπες, φτηνό και φιμωμένο εργατικό δυναμικό, απαλλαγές από δασμούς και πακτωλός επιχορηγήσεων («νόμοι» 89/1967 και 378/1968) σε εργολάβους, βιομήχανους, μεγαλεμπόρους, μεγαλοξενοδόχους, επιβολή 300 ειδικών μέτρων παροχής πλήρους ελευθερίας στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο να κερδοσποπεί χωρίς κανέναν έλεγχο. Από την άλλη «ξεχαρβάλωμα» όλων των οικονομικών δεικτών, αποσάθρωση της εγχώριας παραγωγής, βάρη στο λαό και μια πλασματική «ανάπτυξη» που πίσω της έκρυβε αθρόες εισαγωγές, επιμήκυνση πιστώσεων και τεχνητή κυκλοφορία χρήματος, που προέκυπτε από αναγκαστικό δανεισμό κι άλλες τέτοιες υψηλού επιπέδου δημοσιονομικές αλχημείες. Αυτό ήταν το οικονομικό… «θαύμα» του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Αυτά είναι και τα παραμύθια της Χαλιμάς από τους γεμπελίσκους επιγόνους τους και από τους «τακτοποιημένους» εκείνης της μαύρης για τον τόπο περιόδου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πόσο ακριβά την πλήρωσε εκείνη τη μαύρη επταετία 1967-1974 ετούτος ο τόπος!...
Δεν ήταν μόνο ο τρόμος, το αίμα, η ανελευθερία. Εξίσου σημαντική ήταν και η ανακοπή της μεγάλης πολιτιστικής έκρηξης που χαρακτήρισε όλη την περίοδο 1960-67. Στη μουσική, στις εικαστικές τέχνες, στο θέατρο, στον κινηματογράφο. Τότε που η "Επιθεώρηση Τέχνης" διαβαζόταν και στις εργατικές-λαϊκές συνοικίες, τότε που οι λέσχες των Λαμπράκηδων γίνονταν φυτώρια πολιτιστικής δραστηριότητας. Μια διάσταση που υποτιμήθηκε μέσα στο κλίμα της υπερπολιτικοποίησης των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων και ξεχάστηκε εντελώς στα χρόνια της νεοπλουτίστικης βαρβαρότητας. Ας τα ξαναδούμε όλ' αυτά, έστω και αργά. Το απαιτούν οι δύσκολοι καιροί μας.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Yπογραφουμε!!!
Ελληνική Κυβέρνηση: ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΤΕΘΟΥΝ & ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΤΕΘΟΥΝ & ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΕΤΣΟΚΟΜΜΑ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκτελώντας τις εντολές των «δανειστών», οδηγεί τον ελληνικό λαό σε πλήρη εξαθλίωση. Με τη συμφωνία της μνημονιακής αντιπολίτευσης, οδηγούμαστε –για άλλη μια φορά– σε δραματική συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων με τις περικοπές στις ήδη κουτσουρεμένες κύριες και επικουρικές συντάξεις και με την αύξηση της –ήδη δυσβάσταχτης– άμεσης και έμμεσης φορολογίας.
Ο λαός όμως δίνει τη δική του απάντηση, λέγοντας ΟΧΙ. • Όχι σε νέα μείωση των κύριων συντάξεων, που έχουν ήδη μειωθεί στο μισό τα τελευταία χρόνια. • Όχι στις μειώσεις των επικουρικών συντάξεων, που έχουν ήδη μειωθεί κατά 35-50% στα χρόνια των μνημονίων. • Όχι στην κατάργηση του ΕΚΑΣ. • Όχι στην αύξηση ΦΠΑ και στη νέα άγρια αύξηση των άμεσων φόρων, που λεηλατεί τα εισοδήματά μας και μας οδηγεί σε αδυναμία επιβίωσης. • Όχι στη μετατροπή της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης σε ατομική- ιδιωτική. • Όχι στους πλειστηριασμούς και κατασχέσεις της πρώτης κατοικίας. • Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
ΠΑΛΛΑΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ!
https://secure.avaaz.org/el/petition/Elliniki_Kyvernisi_APAITOYME_NA_MIN_KATATEThOYN_NA_MIN_PsIFISTOYN_TA_NEA_MNIMONIAKA_METRA/
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
21η Απριλίου 1967: 49 χρόνια μετά την «μακρά ελληνική νύχτα»
21/4/2016 4.00
Για την Ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα, η δικτατορία της 21ης Απριλίου ήταν το αποκορύφωμα μιας ταραγμένης πορείας ανάμεσα στους ημιφωτισμένους παράδρομους της ευρωπαϊκής Ιστορίας. Η χούντα των συνταγματαρχών ήταν η «φυσική» συνέχεια μιας πορείας που ξεκίνησε από τον Εθνικό Διχασμό των αρχών του αιώνα, πέρασε μέσα από τον Εμφύλιο και τους μετέπειτα διωγμούς των αριστερών, και έφτασε στο αποκορύφωμά της το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου με τον ήχο των τανκς να ξυπνά μια κοιμισμένη Αθήνα και να βυθίζει τον ελληνικό λαό σε έναν επταετή λήθαργο. Τα γεγονότα που οδήγησαν στην χούντα της 21ης Απριλίου είναι λίγο-πολύ γνωστά. Οι ρίζες της εντοπίζονται στα πρώτα χρόνια μετά το τέλος του Εμφυλίου όταν και δημιουργήθηκαν μέσα στον στρατό θύλακες, όπως η παράνομη οργάνωση αξιωματικών ΙΔΕΑ, με πιο δραστήριο μέλος της τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Η οργάνωση αυτή μάλιστα έκανε αρκετά νωρίς εμφανείς τις προθέσεις της, ήδη από το κίνημα του 1951, όμως η κρατούσα άποψη εκείνη την εποχή (περί κομμουνιστικού κινδύνου) αλλά και η αποφασιστικότητα του Παπάγου τους άφησαν στο απυρόβλητο να δρουν πλέον εν κρυπτώ. Από την άλλη στην κεντρική πολιτική σκηνή, οι μετεμφυλιακές ανακατατάξεις είχαν οδηγήσει στα μέσα της δεκαετίας του 1960 σε ένα ιδιαίτερα πολωμένο σύστημα, με τον Γεώργιο Παπανδρέου να έχει καταφέρει να κυριαρχήσει διαδεχόμενος μετά τον "Ανένδοτο" τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος είχε αποσυρθεί στο Παρίσι.
Όμως η πολιτική αστάθεια που επικράτησε στην διετία 1965-1967, με διαρκείς παρεμβάσεις από το Παλάτι και τον «ξένο παράγοντα» αλλά και την απαξίωση του πολιτικού κόσμου (Αποστασία, υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, που ηταν οι αξιωματικοι που προσπαθησαν να αντισταθουν στον ΙΔΕΑ της CIA), αποτέλεσε την καλύτερη θερμοκοιτίδα για την ανάληψη δράσης από τους συνταγματάρχες, οι οποίοι πλέον είχαν οργανώσει την δράση τους μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Έτσι την 21η Απριλίου του 1967, λίγες ημέρες πριν τις προγραμματισμένες εκλογές της 28ης Μαΐου, οι πραξικοπηματίες κατέλαβαν αρχικά το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ κινητοποίησαν και όλες τις στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Μέσα σε λίγες ώρες όλες οι στρατιωτικές μονάδες της επικράτειας βρίσκονταν κάτω από τις διαταγές των πραξικοπηματιών, ενώ σε όλη την χώρα και κυρίως στην Αθήνα, είχε ξεκινήσει ένα πογκρόμ συλλήψεων πολιτικών προσώπων και αντιφρονούντων. Ο αιφνιδιασμός εκείνης της νύχτας ήταν πλήρης και ήδη από τις 3:30 τα ξημερώματα το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει πλήρως και μάλιστα χωρίς να ανοίξει μύτη. Από τους βασικούς στόχους που καταλήφθηκαν άμεσα από τους πραξικοπηματίες ήταν και το ραδιόφωνο της ΕΙΡ, απ' όπου ακούστηκαν τα πρώτα εμβατήρια καθώς και τα πρώτα διαγγέλματα της νέας «εξουσίας» με το τυπικό «Αποφασίζομεν και Διατάσσομεν» των δικτατόρων.
Από εκεί και πέρα η χούντα της 21ης Απριλίου εγκαθίδρυσε ένα απολυταρχικό καθεστώς στην χώρα μας για πάνω από επτά χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων υπήρξαν χιλιάδες διώξεις και βασανισμοί ανθρώπων, ενώ καταλύθηκαν βασικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα. Η μακρά ελληνική νύχτα της απριλιανής χούντας οδήγησε την χώρα σε μία βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση,. Κομβικό σημείο που οδήγησε στην κατάλυσή της ήταν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973, τα οποία οδήγησαν στην απομάκρυνση του Παπαδόπουλου από την κορυφή της ηγεσίας (την οποία ανέλαβε ο Ιωαννίδης) ενώ την χαριστική βολή την έδωσε η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και η αναγκαστική πλέον παράδοση της εξουσίας στους πολιτικούς και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Στους μήνες και τα χρόνια που ακολούθησαν το πολιτικό σύστημα προσπάθησε να ανασυντάξει στο συντομότερο δυνατό την χώρα, να αποκαταστήσει την ιστορική τάξη (μέσα από τις δίκες των Πρωταιτίων και των βασανιστών) και να εγκαθιδρύσει ένα σταθερό δημοκρατικό πολίτευμα το οποίο παραμένει αδιαπραγμάτευτο -έστω και ταλαιπωρημένο ποικιλοτρόπως- μέχρι σήμερα. Η δικτατορία των Απριλιανών ήταν και παραμένει ένα κομβικό σημείο της ελληνικής περιπέτειας μέσα στον προηγούμενο αιώνα. Στην ουσία αποτέλεσε την κορύφωση ενός δράματος που ξεκίνησε δεκαετίες πριν, με τους Έλληνες να πασχίζουν να βρουν μια ουσιαστική σχέση με την αστική δημοκρατία,.
Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, και την λεγόμενη και «μεταπολίτευση» να μοιάζει με μία κιτρινισμένη καρτ-ποστάλ στο πατάρι της Ιστορίας, ο ελληνικός λαός εξακολουθεί ν' αναζητά και πάλι μια ζωτική επαφή με την εποχή και τις απαιτήσεις της, χωρίς όπως φαίνεται να τα καταφέρνει. Μπορεί πλέον να μην κινδυνεύουμε από τα τανκς και τον «γύψο» των συνταγματαρχών, όμως οι νέοι καιροί απαιτούν να εφεύρουμε μια νέα ελληνικότητα, μακριά από την Ε.Ε. και το νεοραγιαδισμο που προσπαθει να επιβαλλει. Τουλάχιστον αυτή τη φορά προλαβαίνουμε -έστω και την τελευταία στιγμή- να τα καταφέρουμε πριν χρειαστεί να μας ξυπνήσει μια νέα εθνική καταστροφή.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αισχος με τις συνταξεις των βουλευτων! Ουτε περικοπες ουτε πλαφον (για οσους συμπληρωσαν δυο θητειες εως το 2012), τη στιγμη που μειωνονται δραματικα τα επιδοματα των αναπηρων!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Να καταργηθουν ολες οι συνταξεις των βουλευτων ευρωβουλευτων, δημαρχων, και περιφερειαρχων. Να παιρνουν συνταξη συμφωνα με το επαγγελμα που εκαναν πριν εκλεγουν!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Πρωτοδικειο. Καταχρηστικες οι απολυσεις (επι Αδωνη) γιατρων του ΕΟΠΥΥ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στην Ειδομενη, είναι καταμετρημενοι, τουλαχιστον 42.000 προσφυγες, (και όχι 10.000 που μας λενε).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Φιντελ Καστρο. Ειμαι 90 χρονων, και η ωραερχεται για ολους.
Ο 90χρονος Κάστρο έφτασε στο συνέδριο -φορώντας μία αθλητική φόρμα- συνοδευόμενος από τον αδελφό του, Ραούλ, ο οποίος τον διαδέχτηκε το 2006 και έγινε δεκτός με επευφημίες από τους περίπου 1.000 συνέδρους. Στο Συνεδριακό Μέγαρο της Αβάνας, οι σύνεδροι σηκώθηκαν όρθιοι και φώναζαν ρυθμικά «Φιντέλ, Φιντέλ» όταν ανέβηκε στο βήμα. Τα ξένα μέσα ενημέρωσης δεν είχαν προσκληθεί στο συνέδριο. «Γίνομαι 90 σύντομα, και σύντομα θα είμαι όπως όλοι οι άλλοι» είπε. «Η ώρα έρχεται για όλους και ίσως είναι μία από τις τελευταίες φορές που θα μιλήσω σε αυτήν την αίθουσα» συνέχισε. «Οι ιδέες όμως των κουβανών κομουνιστών θα μείνουν ως απόδειξη για τον πλανήτη πως αν τις δουλέψουμε με ζήλο και αξιοπρέπεια, μπορούν να παράξουν τα υλικά και πολιτιστικά αγαθά που χρειάζονται οι άνθρωποι» τόνισε. Στο ίδιο το συνέδριο του PCC, επανεπιβεβαιώθηκε η ηγεσία του «διδύμου» Ραούλ Κάστρο και Χοσέ Ραμόν Ματσάδο Βεντούρα, δεύτερου γενικού γραμματέα, για τουλάχιστον ένα τμήμα της υπόλοιπης πενταετούς τους θητείας.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θα σε κάνω να ακούς ΕΣΑ και να τρέμεις...
Μέρα που είναι ας θυμηθούμε και την ιστορία του ηρωικού Σπ.Μουστακλή, αξιωματικού από τους ελάχιστους που αντιστάθηκαν έμπρακτα στη Χούντα.
''Ο Σπ. Μουστακλής ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού με σημαντική αντιδικτατορική δράση. Συνεργάστηκε με τους... αξιωματικούς του ναυτικού ως ταγματάρχης και ήταν από τους λίγους αξιωματικούς του στρατού που πήραν μέρος. Το κίνημα του Ναυτικού προδόθηκε πριν την εκδήλωσή του, με αποτέλεσμα μεταξύ των αξιωματικών να συλληφθεί και ο ίδιος (22 Μαΐου 1973). «Θα σε κάνω να ακούς ΕΣΑ και να τρέμεις». Αυτή ήταν η φράση με την οποία ο διαβόητος βασανιστής Σπανός, μπήκε στο κελί του ταγματάρχη Σπ. Μουστακλή, που ήταν ένας από τους ελάχιστους στρατιωτικούς που αντιστάθηκε έμπρακτα.Χτύπησε άγαρμπα με ένα χτύπημα καράτε τον Μουστακλή και τον άφησε για πάντα ανάπηρο... Κρατήθηκε στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ για 47 ημέρες όπου βασανίστηκε άγρια. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων ένα βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα προκάλεσε εγκεφαλικό με αποτέλεσμα να διακομιστεί (με καθυστέρηση πολλών ωρών) στο 401 Γ.Σ.Ν.Α., όπου εισήλθε με το ψευδώνυμο “Μιχαηλίδης” και αιτιολογία εισαγωγής “τρακάρισμα στον Ιππόδρομο”. Μετά από χρόνια ο Στ. Παττακός σχετικά ερωτηθείς δήλωσε κυνικά “Καλά του κάναμε. Να ησυχάσουμε. Η δύναμις επιβάλλεται δια παντός τρόπου. Ό,τι δε λύνεται, κόβεται. Σπαθί.” Αυτή ήταν η Χούντα, χιλιάδες ακόμη ανώνυμοι αγωνιστές, βασανίστηκαν φρικιαστικά από τους μισότρελους φασίστες. Ας μείνουν στη μνήμη μας για τους μελλοντικούς αγώνες για ένα καλύτερο κόσμο.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Άμεση Αποκατάσταση των Διπλωματικών Σχέσεων με τη Συρία – Άρση του Εμπάργκο κατά του λαού της Συρίας... ΤΩΡΑ!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
«Κανείς μας δεν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Συρία. Ήρθαμε για δουλειές και λεφτά»... Και που βάζετε τα 3.000 δολάρια το μήνα, που τσίμπαγαν ως μισθοφόροι-"εκδημοκρατιστές" του χαλιφάτου, δηλαδή της "πολιτισμένης" δύσης... Απίστευτη παραδοχή Σύριου «πρόσφυγα» σε δημοσιογράφο της Huffington Post
Κανείς στη Συρία δεν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα λόγω του πολέμου και όλοι έχουν έρθει στην Ευρώπη μόνο για να αναζητήσουν χρήματα και δουλειές. Η απίστευτη αυτή ομολογία περιέχεται σε ένα άρθρο που έγραψε ένας γνωστός αρθρογράφος ιρανικής καταγωγής που ζει στη Γερμανία, ο Ramin Peymani, και δημοσιεύθηκε στη γερμανική έκδοση της γνωστής αμερικάνικης ειδησεογραφικής ιστοσελίδας. Το άρθρο, με τίτλο “Der Syrer-eine Flüchtlingsgeschichte” («Οι Σύριοι – Μία Προσφυγική Ιστορία», στις 2 Δεκεμβρίου 2015), ξεκινά με τον Peymani να εξηγεί ότι... συναντήθηκε με έναν Σύριο πρόσφυγα, κατά τύχη, στην ουρά ενός τοπικού σούπερ μάρκετ στην Γερμανία. Όντας Ιρανός ο Peymani, μπορούσε να μιλήσει άπταιστα με τον «πρόσφυγα», ο οποίος αποδέχθηκε ότι ο ίδιος και όλοι οι άλλοι που ισχυρίζονται ότι είναι πρόσφυγες, δεν φεύγουν για να γλυτώσουν τον πόλεμο, αλλά έρχονται απλώς για να βρουν δουλειά και χρήματα. Ο Σύριος είπε στον Peymani ότι η μητέρα του ήδη είχε πάει στην Αμερική και ότι η αδελφή του ήταν ακόμα στη Συρία. «Το έσκασες μαζί με τη μητέρα σου; Γιατί η αδελφή σου δεν ήρθε μαζί;» ρώτησε ο Peymani. «Όχι, δεν το έσκασα. Κανείς από εμάς δεν αναγκάστηκε να το σκάσει», παραδέχτηκε άνετα ο Σύριος. «Το καθεστώς του Άσαντ είναι σκληρό και άδικο, αλλά μπορείς να ζήσεις στη Συρία, αν δεν μπλέκεις με αυτό». Τότε ο Peymani τον ρώτησε αν οι Σύριοι έφυγαν από την χώρα για να γλυτώσουν από τους τρομοκράτες του ισλαμικού κράτους. Η απάντηση του Σύριου στο θέμα αυτό ήταν επίσης, αποκαλυπτική: «Κατάγομαι από τη Δαμασκό, όπως και οι περισσότεροι από εμάς [πρόσφυγες] που έχω γνωρίσει στο κέντρο προσφύγων. Δεν υπάρχει ISIS [στη Δαμασκό]. Είναι σε άλλες περιοχές, για παράδειγμα, προς το Ιράκ». Ο Peymani του έκανε τότε το παρακάτω λογικό ερώτημα: «Θέλεις να πεις ότι οι περισσότεροι Σύριοι δεν εγκαταλείπουν την χώρα εξαιτίας του πολέμου και των διώξεων;» Ο Σύριος απάντησε: «Ναι. Οι φίλοι μου και εγώ φύγαμε γιατί δεν θέλαμε να πάμε στο στρατό. Και επειδή είναι πιο εύκολο να βρεις μια καλή δουλειά και να κερδίσεις χρήματα στην Ευρώπη».
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ"... δεν πρέπει κανείς να μην το διαβάσει... Το νεοφασιστικό κτήνος της αμερικανοκίνητης χούντας (21 Απρίλη 1967)...
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ "ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ" !!!
Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι ''Ανθρωποφάγοι'' ή ''Ανθρωποειδή'', αλλά & στις 2 αυτές επιλογές δυσφημούνται οι πρωτόγονοι & τα ζώα. Στον 20ό αιώνα βλέπεις, οι αναλογίες, οι προσομοιώσεις μας αποδείχνονται ανεπαρκείς. Πάντως ο άνθρωπος ως πρώτο συνθετικό είναι νομίζω απαραίτητος. Μόνο άνθρωποι θα μπορούσαν να τα κάνουν αυτά''. Περικλής Κοροβέσης
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ποιός είναι ο Τσαμπίκος Ζερβός, ο "εκλεκτός" του Βαρθολομαίου και σήμερα τη μαύρη επέτειο... «Αρχιεπίσκοπος Ιταλίας & Μάλτας»;
21 Aπρίλη 2016... ο χαφιές της φασιστικής χούντας, σημερινός «Αρχιεπίσκοπος Ιταλίας και Μάλτας», ο εκλεκτός του Βαρθολομαίου... Κηλίδα ντροπής για την Ορθοδοξία! Ορισμένοι νομίζουν πως μόνον ο πάπας είχε σχέσεις με τη φασιστική χούντα Βιντέλα... Ο χουντικός Τσαμπίκος Ζερβός (Γεννάδιος), ο παπικός άνθρωπος του Βαρθολομαίου, είναι σήμερα «Αρχιεπίσκοπος Ιταλίας και Μάλτας»... Ο χουντικός Τσαμπίκος Ζερβός, δεν ήταν ένας απλός χαφιές της χούντας των επίορκων αξιωματικών. Ήταν μπροστάρης στις διώξεις των δημοκρατικών φοιτητών, ήταν συνεργάτης του Κ. Πλεύρη της 4ης Αυγούστου. Αυτός "ευλόγησε" την ίδρυση της φασιστικής "Λέγκας", το μακρύ χέρι της χούντας σε ολόκληρη τη δυτική Ευρώπη! Οι πραγματικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σήμερα τη μαύρη επέτειο εγκαθίδρυσης φασιστικής δικτατορίας στην πατρίδα μας, πενθούν για την "εξέλιξη" ενός χυδαίου χαφιέ στην εκκλησιαστική ιεραρχία...