Πεμπτη 28 Απριλιου 2016

13 χρόνια πολέμου στο Ιράκ: Ιρακινοί μιλούν στο Αλ Τζαζιρα για το πώς η εισβολή των ΗΠΑ άλλαξε τις ζωές τους.

27 Απρ 2016 | 19:36

Καθώς συμπληρώνονται 13 χρόνια από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, οι συνέπειες του πολέμου συνεχίζουν να συσσωρεύονται, από γενιά σε γενιά. Κι ενώ οι Ιρακινοί εξακολουθούν να ζουν με όσα τους προκάλεσε ο πόλεμος, αυτό δεν είναι το Ιράκ, που οι περισσότεροι από τους ανθρώπους του κάποτε γνώριζαν. Στο άρθρο του σουνιτικου πληρωμενο από το Κουβειτ Αλ Τζαζιρα αυτο Ιρακινοί μιλούν για τα ανεξίτηλα σημάδια που άφησε αυτός ο πόλεμος στη ζωή τους. «Πριν, κανείς δεν έδινε σημασία στο ποιοι ήταν σουνίτες και σιίτες, αλλά ο πόλεμος τ’άλλαξε όλα αυτά» [Getty Images] «Δεν έχω ιδέα πώς μοιάζει σήμερα η κόρη μου».

Η Shaimaa, 46 ετών, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της καθώς εξιστορούσε το πώς η ζωή της άλλαξε μετά την κατοχή που ηγήθηκαν οι ΗΠΑ το 2003. Έχασε πολλούς αγαπημένους της και δεν έχει δει την κόρη της για χρόνια. Η Shaimaa, η οποία σήμερα ζει στην Ερμπίλ, γνώρισε τον σύζυγό της, τον Ισμαήλ, το 1998. Μέσα σε λίγους μήνες, παντρεύτηκαν. «Η ζωή μας ήταν απλή, αλλά ήμασταν ευχαριστημένοι», θυμάται. «Όχι ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μου, δεν θα μπορούσα να έχω φανταστεί, πως όλα θα αλλάξουν μέσα σε λίγα χρόνια». Λίγο μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, ο Ισμαήλ, σιίτης μουσουλμάνος, αποφάσισε να ενταχθεί σε μια πολιτοφυλακή. Στην αρχή, το κράτησε μυστικό, αλλά μια μέρα ήρθε στο σπίτι φορώντας μια στολή.

Η Shaimaa δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τον πείσει να αποχωρήσει από την πολιτοφυλακή. «Η κόρη μου, η Γιασμίν, ήταν τριών ετών εκείνη την εποχή, ήταν δύσκολο για μένα να βλέπω τον Ισμαήλ να γίνεται μαχητής, αλλά έπρεπε να αποδεχθώ το γεγονός. Δεν μπορούσα να τον αφήσω», είπε. Το ζευγάρι πέρασε τρία ταραχώδη χρόνια οικογενειακών διαφορών. Το 2006, τα γεγονότα πήραν δραματική τροπή για τη Shaimaa όταν ο αδελφός της, ο Μουσταφά, απήχθη. Τρεις ημέρες αργότερα, βρέθηκε νεκρός σε έναν έρημο δρόμο στη Βαγδάτη. "Μόλις και μετά βίας μπορούσαμε να τον αναγνωρίσουμε. Το σώμα του ήταν [πρησμένο], γεμάτο τρύπες. Ήταν φανερό ότι είχε βασανιστεί, πριν τον σκοτώσουν», είπε. Η Shaimaa θρήνησε την απώλεια του νεότερου αδελφού της για πολύ καιρό. Ήταν πολύ δεμένη μαζί του. Εκείνη την εποχή, το Ιράκ χτυπήθηκε από ένα κύμα θρησκευτικής βίας στο οποίο έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες άνθρωποι. Μόλις τρεις εβδομάδες μετά το θάνατο του αδελφού της, ο Iσμαήλ της είπε, ότι «ο αδελφός της δεν άξιζε κανένα έλεος». Ο βασανισμός και η δολοφονία του έμελλε να αποτελέσει παράδειγμα για όλους τους Ιρακινούς οι οποίοι αντιτίθενται στην κυβέρνηση, είπε.

«Συνειδητοποίησα τότε ότι ο σύζυγός μου είχε κάποια σχέση με τη δολοφονία του Μουσταφά», δήλωσε η Shaimaa, η συνειδητοποίηση αυτή την οδήγησε όπως περιγράφει σε νευρικό κλονισμό. «Ήμουν κλειδωμένη [από το σύζυγό μου] σε ένα δωμάτιο χωρίς τροφή ούτε νερό για μέρες, αλλά το χειρότερο ήταν, όταν ο Ισμαήλ πήρε την Γιασμίν, η οποία ήταν έξι ετών εκείνη την εποχή, για να ζήσει με τη μητέρα και τον πατέρα του». Η Shaimaa παρακάλεσε τον άντρα της να φέρει την Γιασμίν πίσω στο σπίτι. «Του υποσχέθηκα να μην πω πουθενά τι έκανε. Απείλησε ότι θα πάρει την Γιασμίν μακριά μου. Δεν μπορούσα να την αφήσω». Το 2008, ο Ισμαήλ διέλυσε το γάμο τους και ανάγκασε τη Shaimaa να φύγει από το σπίτι, αλλά κράτησε την κόρη τους. Η Shaimaa δήλωσε ότι οι ζωές πολλών Ιρακινών άλλαξαν σημαντικά μετά την εισβολή, πριν από την εισβολή ελάχιστη προσοχή δινόταν στο ποιοι ήταν σουνίτες και ποιοι σιίτες, οι μικτοί γάμοι μεταξύ σουνιτών και σιιτών μουσουλμάνων ήταν συνηθισμένο γεγονός. «Ο σύζυγός μου ήταν ένας καλός άνθρωπος πριν από τον πόλεμο, αλλά η πολιτοφυλακή τον άλλαξε », είπε. «Έγινε ένας σκληρός σύζυγος. Πήρε το παιδί μου μακριά, και δεν μου επιτρέπει να το δω». Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε που η Shaimaa είδε για τελευταία φορά την κόρη της. «Δεν έχω ούτε μια φωτογραφία της. Δεν ξέρω καν πώς μοιάζει. Είναι 16 ετών». Κατά καιρούς, η Shaimaa φαντάζεται πως μιλάει στη Γιασμίν: «Έχασα την παιδική ηλικία σου. Δεν ήμουν εκεί για σένα, όταν με χρειαζόσουν περισσότερο. Έχω προσπαθήσει να σε δω και θα συνεχίσω να προσπαθώ και αν ποτέ συναντηθούμε ξανά, ελπίζω να με συγχωρήσεις ».

«Όσα συνέβησαν σ’εκείνο το καταφύγιο ήταν φρικτά»

Ο Baraa H Ali, 41 ετών, είναι ανένδοτος, δεν θέλει με τίποτα να επιστρέψει στη Βαγδάτη. Οι αναμνήσεις του από την πόλη ως επί το πλείστον περιορίζονται στην εμπειρία της απαγωγής του. "Με απήγαγαν, ταπεινώθηκα και βασανίστηκα για τέσσερις μήνες. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να επιστρέφει και πάλι εκεί ή ακόμα και στην Αl-Adhamiyah, όπου μεγάλωσα”. Ο Αλί, μηχανικός στο επάγγελμα, λέει ότι θα προτιμούσε να μείνει στο Αμμάν της Ιορδανίας, όπου εργάζεται σε μια τοπική ΜΚΟ. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει σχεδόν 11 χρόνια από την απαγωγή του, εξακολουθεί να θυμάται τα πάντα έντονα. «Με πήραν μακριά από το σπίτι μου χωρίς κανένα λόγο. Ένοπλοι άντρες κατέφτασαν στη γειτονιά το βράδυ της 17ης Ιουλίου, 2005. Έκαναν επιδρομή στα σπίτια ψάχνοντας για άνδρες και εφήβους, πήραν όλους όσους μπόρεσαν να βρουν, αφήνοντας μόνο τις γυναίκες και τα παιδιά». Ο Αλί θυμάται πως τον μετέφεραν σ’ένα κτίριο απέναντι από το Babylon Hotel, όπου κρατήθηκε για τέσσερις μήνες. Τον είχαν βάλει σε μια υπόγεια φυλακή, την οποία οι φρουροί αποκαλούσαν «Καταφύγιο». Αργότερα μετατράπηκε σε φυλακή al-Jaderiah, αρχικά είχε χτιστεί ως καταφύγιο κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν. Ένα μέρος του ήταν πάνω από το έδαφος, αλλά αποτελούνταν επίσης από γραφεία και υπόγειες εγκαταστάσεις. «Κρατούσαν όλους τους κρατουμένους υπόγεια», δήλωσε ο Αλί. «Μας έβαζαν τρεις ή τέσσερις μαζί σ’ένα δωμάτιο. Δεν είχαμε πρόσβαση σε τουαλέτα. Δεν βλέπαμε το φως το ήλιου και μας έδιναν ελάχιστη τροφή». Η χειρότερη στιγμή για τον Αλί ήταν, όταν τον φώναξαν οι δεσμοφύλακες, επειδή αυτό σήμαινε ότι θα τον οδηγούσαν σ’ένα από τα δωμάτια ανάκρισης. Ο Αλί κατηγορεί την πολιτοφυλακή Badr, μια σιιτική ομάδα, για την απαγωγή του και για την διαχείριση αυτής της μυστικής φυλακής. Ο ίδιος θυμάται ακόμα τα φρικτά βασανιστήρια που πέρασε: «Με βίαζαν, με βασάνιζαν με ηλεκτροπληξία, με χτυπούσαν για ώρες, και δεν σταματούσαν μέχρι να χάσω τις αισθήσεις. Τα έκαναν όλα αυτά, λόγω της θρησκευτικής μου ταυτότητας...» Ο Αλί δεν επιδίωξε να δεχτεί ψυχολογική θεραπεία μετά την απελευθέρωσή του. Έφυγε αμέσως για το Αμμάν, υποσχόμενος στον εαυτό του, να μην επιστρέψει ποτέ στο Ιράκ. «Ακόμα δεν μπορώ να κατανοήσω, πώς μπορούν οι άνθρωποι, να κάνουν τέτοια πράγματα ο ένας στον άλλον. Όσα συνέβησαν σε εκείνο το καταφύγιο ήταν φρικτά. Ήμουν τυχερός που επιβίωσα. Άλλοι πέθαναν από τα βασανιστήρια ή λόγω ιατρικής αμέλειας».

Τον Νοέμβριο του 2005, οι δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ εισέβαλαν και έκλεισαν την φυλακή Jaderiah, βρίσκοντας 169 κρατούμενους σε σοβαρή κατάσταση. Όλοι είχαν υποστεί βασανιστήρια και υπέφεραν από υποσιτισμό. Κάποιοι αφέθηκαν ελεύθεροι, αλλά η πλειοψηφία μεταφέρθηκε σε άλλα κέντρα κράτησης. Μετά το κλείσιμο του "Shelter", ο πρώην ιρακινός υπουργός Εσωτερικών Bayan Jabr Soulagh οργάνωσε μια συνέντευξη Τύπου το 2005, αναγνωρίζοντας ότι όντως υπήρχε η φυλακή Jaderiah, αλλά ισχυρίστηκε, ότι όλοι οι κρατούμενοι ήταν "τρομοκράτες" και οι ανακρίσεις διεξάγονταν με την παρουσία δικαστή. Το υπουργείο είχε δηλώσει πως θα διεξαγάγει επίσημη έρευνα σχετικά με τους ισχυρισμούς για βασανιστήρια, αλλά καμία επίσημη έκθεση δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ. Η μαζική δολοφονία ιρακινών ακαδημαϊκών διήρκεσε σχεδόν μία δεκαετία [Getty Images]

«Η κυβέρνηση δεν μπορούσε να προστατεύσει τους φοιτητές» Ήταν 09:30 π.μ., όταν πολλά αυτοκίνητα έφτασαν σε ένα από τα κτίρια του Υπουργείου Παιδείας του Ιράκ στη Βαγδάτη, στις 11 Νοεμβρίου, 2006. Το κομβόι δεν είχε τίποτε το ύποπτο και οι φρουροί απλώς επίτρεψαν στους ενόπλους άντρες να μπουν μέσα, υποθέτοντας, ότι επισκεπτόταν το υπουργείο κάποιο επίσημο πρόσωπο. Σύντομα, οι φρουροί βρέθηκαν όλοι με χειροπέδες και τους έβαλαν σε ένα μικρό δωμάτιο μαζί με άλλους υπαλλήλους. Οι ένοπλοι άνδρες, στη συνέχεια εισέβαλαν στα γραφεία και απήγαγαν 150 εργαζόμενους, τους έβαλαν σε λεωφορεία και τους οδήγησαν μακριά. O Abed Diab Αl-Oujaily,56, o υπουργός Παιδείας κατά τη χρονική στιγμή, θυμάται έντονα τι συνέβη εκείνη την ημέρα. «Ήμουν στο γραφείο μου όταν δέχτηκα ένα τηλεφώνημα, με το οποίο με πληροφορούσε για την επίθεση ένας από τους υπαλλήλους. Αμέσως κάλεσα τον πρωθυπουργό, Ιμπραχίμ Τζααφάρι, και τον υπουργό Εσωτερικών, Bayan Jabr Soulagh, ελπίζοντας ότι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι για να σταματήσουν την επίθεση», δήλωσε ο Oujaily, σημειώνοντας πως την ίδια ημέρα, είχε εκφωνήσει μια ομιλία απαιτώντας άμεση δράση, αλλά «δεν έγινε τίποτα ». Οι 150 εργαζόμενοι είχαν οδηγηθεί σε μια κατοικημένη περιοχή στη Βαγδάτη, όπως κατέθεσαν μερικοί από τους επιζώντες αργότερα. Οι απαγωγείς χωρίσαν τους απαχθέντες σε ομάδες και έβαλαν κάθε ομάδα σε ένα διαφορετικό σπίτι. Τριάντα πέντε από τους 150 υπαλλήλους εξακολουθούν να αγνοούνται μέχρι σήμερα. Ο Oujaily λέει ότι δεν μπορεί να ονομάσει την πολιτοφυλακή που πραγματοποίησε την επίθεση. Επιμένει, ωστόσο, ότι «οι ένοπλοι ανήκουν σε μία από τις ομάδες πολιτοφυλακής που ήταν συνδεδεμένες και προστατεύονταν από ορισμένους υπουργούς της τότε κυβέρνησης του Ιράκ».

Αν και πληροφορίες σχετικά με το περιστατικό - που παρέχονται από αυτούς που επέζησαν - είναι διαθέσιμες στο αρχείο του υπουργείου Εσωτερικών, ο Αλί λέει, πως καμία επίσημη έρευνα δεν άνοιξε ποτέ. Η επίθεση στο υπουργείο Παιδείας δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Το 2006, το Ιράκ παρασύρθηκε σ’έναν εμφύλιο πόλεμο μετά τη βομβιστική επίθεση στο ναό αλ-Ασκάρι στη Σαμάρα, έναν από τους ιερούς τόπους για τους ιρακινούς σιίτες. Ένα κύμα βίας ακολούθησε την επίθεση, και η χώρα διαλύθηκε εξαιτίας των φανατικών μαχών. Δεν υπάρχει επίσημος αριθμός των αμάχων που έχασαν την ζωή τους κατά τη διάρκεια των δύο αυτών ετών. Η Αποστολή Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών για το Ιράκ (UNAMI) εκτιμά ότι περισσότεροι από 2.600 άμαχοι σκοτώθηκαν μεταξύ του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου του 2006 μόνο.

Οι Ιρακινοί ιδίως της ακαδημαϊκής κοινότηταςς πληρώσαν βαρύ τίμημα. Σύμφωνα με τον Oujaily, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Παιδείας από το 2006 ως το 2010, περισσότεροι από 500 ιρακινοί επιστήμονες και ακαδημαϊκοί έχουν δολοφονηθεί από το 2003. «Αυτοί οι ακαδημαϊκοί έγιναν στόχος από ένοπλες ομάδες», είπε ο Oujaily. Η μαζική δολοφονία των ιρακινών ακαδημαϊκών διήρκεσε σχεδόν μία δεκαετία, με στόχο κυρίως τους ακαδημαϊκους από τη Βαγδάτη, τη Βασόρα και τη Μοσούλη. "Η κυβέρνηση δεν μπορούσε να κάνει τίποτα απολύτως για την προστασία τους, και ως εκ τούτου το Ιράκ έχει χάσει εκατοντάδες από τους καλύτερους ακαδημαϊκούς και επίστημονές του", δήλωσε ο Oujaily. "Δεκάδες καθηγητές απήχθησαν και βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν και τα πτώματά τους, βρίσκονταν στους δρόμους, αυτό οδήγησε σε ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης μεταξύ των επιστημόνων και των ακαδημαϊκών" Το 2006, ο Oujaily προχώρησε σε αυτό που περιγράφει ως «προσωρινή παραίτηση» από το υπουργικό συμβούλιο και το ιρακινό ισλαμικό κόμμα, μια από τις κύριες πολιτικές δυνάμεις που συμμετείχαν στην κυβέρνηση την περίοδο εκείνη, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις μαζικές απαγωγές των επιστημόνων και των εργαζομένων. Τις συνέπειες της μετανάστευσης ανθρώπων της παιδείας και της επιστήμης, μπορεί να της δει κανείς έντονα στο Ιράκ σήμερα, καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκεται σε διαρκή και γρήγορη επιδείνωση και ο τεχνολογικός τομέας πλέον δεν υπάρχει. "Πριν από την εισβολή, το Ιράκ ήταν σε θέση να είναι αυτάρκες σε ορισμένες βιομηχανίες. Τώρα, εισάγουμε τα πάντα."

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Νεα από την Παλαιστινη

Στην κεντρική πλατεία της περιοχής Αλ Τίρα της Ραμάλα έγιναν, χθες το απόγευμα της Τρίτης, τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του ηγέτη της Νότιας Αφρικής Νέλσον Μαντέλα. Η πλατεία θα μετονομαστεί επίσημα σε πλατεία Μαντέλα. Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο WAFA, ο Δήμαρχος του Γιοχάνεσμπουργκ, Πάρκα Ταού, και ο επικεφαλής της αποστολής της Νότιας Αφρικής στην Παλαιστίνη, Ασράφ Σουλεϊμάν, παρακολούθησαν την τελετή. "Το άγαλμα αναπαριστά τον πνευματικό πατέρα της ελευθερίας της χώρας μας, τον Νέλσον Μαντέλα" ανέφερε ο Ταού, προσθέτοντας ότι ελπίζει ο παλαιστινιακός λαός να αποκτήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του, όπως ακριβώς και ο λαός της Νότιας Αφρικής απελευθερώθηκε από το απαρτχάιντ και τον ρατσισμό.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΣ ΞΕΣΗΚΩΘΟΎΜΕ - ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΜΝΗΜΌΝΙΟ. ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΌ ΔΙΆΤΑΓΜΑ ΚΑΤΆΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΆΓΜΑΤΟΣ, ΔΙΆΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΉΣ ΚΑΙ ΠΑΡΆΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΧΏΡΑΣ

Αυτό που έρχεται δεν είναι τέταρτο μνημόνιο. Είναι ένα κατοχικό διάταγμα με βάση το οποίο, καταλύεται το Σύνταγμα, καταργείται η Βουλή, και το σύνολο των θεσμών της χώρας περνά άμεσα και απροκάλυπτα, και απευθείας στην κατοχική διοίκηση...

Διότι η ουσία αυτού που έρχεται, δε βρίσκεται στο ύψος των μέτρων που θα συμπεριλαμβάνει. Βρίσκεται στη θεσμοθέτηση ενός πρωτοφανούς δικαιώματος που εκχωρείται στην κατοχική διοίκηση με βάση το οποίο νομιμοποιείται… -Πρώτον: Το δικαίωμά της να καθιστά όποτε γουστάρει το Ελληνικό Σύνταγμα κουρελόχαρτο για να τυλίγει σουβλάκια. Και -Δεύτερον: Το δικαίωμά της να καταλύει στην πράξη αυτοδίκαια και όποτε το θελήσει, ΚΑΙ την Ελληνική Βουλή, ΚΑΙ το υπουργικό συμβούλιο, επιβάλλοντας συγκεκριμένη δέσμη μέτρων -ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΩΝ- από την όποια μελλοντική κυβέρνηση της χώρας. Έχουμε δηλαδή εδώ τη θεσμοθέτηση ενός καινούριου κατοχικού κεκτημένου, που δημιουργεί ένα τετελεσμένο απαράδεκτο, πρωτοφανές για ολόκληρο τον πλανήτη, και το οποίο στο συνδυασμό του με το κατοχικό ΤΑΙΠΕΔ (το οποίο δεν κατάργησε ο ΣΥΡΙΖΑ) μεταβιβάζει κυριαρχία και επικράτεια στα χέρια της κατοχής. Έχει σημασία λοιπόν να κατανοήσουμε, ότι αυτή η κυβέρνηση, μέσα από μια ύπουλη διαχείριση υποτιθέμενων οικονομικών μεγεθών, και στη βάση της απαίτησης των δανειστών να θεσμοθετηθεί...προκαταβολικά ένας μηχανισμός εξισορρόπησης – διόρθωσης τυχόν αποκλίσεων από τους συμφωνημένους στόχους, αυτό που στην ουσία κάνει είναι να εκχωρεί αυτόματες αποφασιστικές αρμοδιότητες σε εξωθεσμικά και εξωελληνικά κέντρα, τα οποία θα μπορούν τη δεδομένη στιγμή ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ για λογαριασμό της Ελληνικής πολιτείας, χωρίς καν να χρειάζεται η σύγκλιση της Ελληνικής Βουλής.

Έχουμε συνειδητοποιήσει κύριοι που πάει το πράγμα;;; Έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς υπογράφει αυτή τη στιγμή ο πρωθυπουργός της χώρας;;; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η συνενοχή της αντιπολίτευσης είναι απόλυτη, από τη στιγμή που αρκείται στο να κρίνει τα μέτρα και όχι την ουσία ενός κατοχικού συμφώνου που καταλύει τα πάντα και παραδίδει τη χώρα στους δανειστές;;; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα ολόκληρη θα έπρεπε να είναι στους δρόμους, και οι συνένοχοι δημοσιογράφοι υποτίθεται ότι απεργούν;;; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι οι δικαστές σιωπούν;;; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτή η τρισάθλια πανεπιστημιακή - ακαδημαϊκή κοινότητα σιωπά και δεν κάνει κάτι για να αφυπνίσει τον κόσμο;;; Έχουμε συνειδητοποιήσει την επικίνδυνη συνενοχή της Εκκλησίας σ αυτή την εθνική προδοσία;;; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αν αυτό το τσίρκο που παριστάνει την κυβέρνηση, δεν ανατραπεί σήμερα, αύριο η χώρα δε θα είναι στα χέρια μας;;; Έχουμε τέλος συνειδητοποιήσει ότι αυτό που συντελείται αυτή τη στιγμή, δεν αγγίζει τα όρια, αλλά ταυτίζεται με τον ορισμό της Εσχάτης προδοσίας???

από το «Ελληνικό φόρουμ» μέσω ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ Ε.ΠΑ.Μ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το μεγαλύτερο ολοκαύτωμα στην ιστορία: 100.000.000 Νεκροί

Το μεγαλύτερο ανθρώπινο ολοκαύτωμα δεν έχει βρει ακόμα στην ιστορία και τη συλλογική μνήμη το μέγεθος που...αναλογεί...τα περισσότερα από 100.000.000 θύματα Ινδιάνους που σφαγιάστηκαν από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες και τους αποίκους της Αμερικανικής ηπείρου. Οι διπλάσιοι από όλους τους νεκρούς του τελευταίου παγκόσμιου πόλεμου, στρατιώτες κι άμαχους μαζί. Αυτή είναι η μεγαλύτερη γενοκτονία της πολιτισμένης δύσης, της επέκτασης των αγορών της, της κερδοφορίας της και στο όνομα της Χριστιανικής της θρησκείας και της εκκλησίας που ευλόγησε τις σφαγές των «απίστων» και μοιράστηκε μέρος της λείας. Συνολικά από τα πρώτα χρόνια της «ανακάλυψης» της Αμερικής, μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα, πάνω από 80.000.000 Ιθαγενείς εξοντώθηκαν. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των Ιθαγενών στην Βόρεια Αμερική το 1919 έφτανε τους 400.000, μόλις… 18 με 19 εκατομμύρια λιγότεροι σε σύγκριση με το 1492, όπως αναφέρει το Ethical Canons and Scientific Inquiry (Genocide of Native Americans). Ο David Stannard στο βιβλίο του, American Holocaust, (1992, σ. 74-75, s.151), κάνει λόγο για 100 εκατομμύρια ανθρώπους που εξοντώθηκαν συνολικά, μεταξύ αυτών γύρω στα 18 εκατομμύρια σε περιοχές του Βόρειου Μεξικού, ενώ οι θάνατοι που συνδέονται με το εμπόριο δουλείας Ιθαγενών υπολογίζονται στα 28 εκατομμύρια. Όπως όλα δείχνουν, οι ιθαγενείς πλήρωσαν πολύ ακριβά τα προνόμια που είχαν να κατοικούν σε πλούσια εδάφη. Κατά τους σύγχρονους μελετητές Ντ. Ριμπέιρο, Φ. Ντόμπινς, Π. Τόμσον κ.ά., Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια υπολογίζονται συνολικά ανάμεσα σε εβδομήντα και ενενήντα εκατομμύρια άτομα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι κονκισταδόρες. Ενάμισι αιώνα αργότερα, δεν απέμεναν απ’ αυτούς παρά μόνο τριάμισι εκατομμύρια! Σύμφωνα με τον Τζ. Κόντερ, μόνο στα ορυχεία του Ποτοζί, απ’ όπου εξόρυξαν οι Ισπανοί 45 χιλιάδες τόνους καθαρού ασημιού, πέθαναν οχτώ εκατομμύρια Ινδιάνοι! Σχεδόν τέσσερις αιώνες κράτησε αυτό το μαρτύριο! Επειδή, δε, οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν μέσα σε λίγες δεκαετίες, αντικαταστάθηκαν με εκατομμύρια σκλάβους που μετέφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική από την Αφρική. Πάνω από εκατό εκατομμύρια Ινδιάνοι της Αμερικής και Αφρικανοί εξοντώθηκαν σαν αναλώσιμα ζώα για να πλουτίσουν οι Ευρωπαίοι και να αναπτύξουν τις βιομηχανίες και τον Καπιταλισμό. Με την εγκατάσταση των λευκών στην αμερικανική ήπειρο, οι Ινδιάνοι κατηγορούνται από την Εκκλησία ως ασκητές μαγείας και φανατικοί ειδωλολάτρες. Όμως και αυτό ήταν ένα άλλοθι για την απαίδευτη τότε κοινωνία της Ευρώπης, που η μεγάλη και τυφλή πίστη στα λόγια της Εκκλησίας και κυρίως ο πουριτανισμός και το δόγμα του «πίστευε και μη ερεύνα» έκανε τον απαίδευτο λαό της Αμερικής να καταδιώξει τους Ινδιάνους σαν δαίμονες. Στο παρακάτω βίντεο, ο φωτογράφος Άαρον Χιούι, εστιάζει την προσοχή του σε μια από τις φυλές των ιθαγενών τής Βορείου Αμερικής που ονομάζεται Λακότα. Στην ομιλία που έδωσε το 2010, αναφέρει πως η φυλή αυτή συρρικνώθηκε και ουσιαστικά φυλακίστηκε σε καταυλισμούς/στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Χριστιανοί εξοντώνουν τους Ινδιάνους για χρυσάφι

«Η ανακάλυψη των στρωμάτων χρυσού και αργύρου στην Αμερική, η σταυροφορία εξόντωσης, υποδούλωσης και ενταφιασμού μέσα στα ορυχεία του ντόπιου πληθυσμού, η απαρχή της κατάκτησης και η λεηλασία των ανατολικών Ινδιών, η μεταμόρφωση της αφρικανικής ηπείρου σε πεδίο κυνηγιού σκλάβων, είναι κι αυτά γεγονότα που αναγγέλλουν την καπιταλιστική παραγωγή.» Καρλ Μαρξ, στο «Κεφάλαιο». Μεγαλώσαμε διαβάζοντας βιβλία, μεγάλου σχήματος με χρωματιστά σκληρά εξώφυλλα, για τους θρυλικούς κονκισταδόρες, που διέδιδαν το δυτικό πολιτισμό στους αγρίους, με χίλιους κινδύνους, αλλά πάντα με τη βοήθεια του Θεού. Από μικρή ηλικία αφομοιώναμε την ιστορία εντελώς στρεβλά. Πολλοί συμπολίτες μας δεν ξέφυγαν απ’ αυτή την πλάνη ποτέ. Η καθολική (από χριστιανούς) εξαφάνιση πολιτισμών χιλιετιών και ολόκληρου του πληθυσμού της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής μέσα σε μερικές δεκαετίες, από τους Ευρωπαίους «ευγενείς», δεν διδάσκεται στο σχολείο, σαν να μην έχει συμβεί. Αργότερα, οι έποικοι και οι απόγονοί τους έκαναν τα ίδια στη Βόρεια Αμερική. Σχεδόν το σύνολο των λαών μιας ολόκληρης ηπείρου ξεκληρίστηκε και ο φυσικός πλούτος λεηλατήθηκε. Κι εμείς διασκεδάζαμε στα θερινά σινεμά με τους καλούς καουμπόιδες που σκότωναν τους κακούς Ινδιάνους. Έτσι, χτίστηκε η ιδεολογία του Δυτικού πολίτη που απολαμβάνει τα αγαθά της ευημερίας, χωρίς να θέλει να ξέρει τη σκληρή αλήθεια που διαστρεβλώνεται ή κρύβεται επιμελώς από πίσω.

Η λεηλασία της Λατινικής Αμερικής, η γενοκτονία των Ινδιάνων και η ευημερία της Δύσης

Ίσως καμία άλλη επίσημη αναφορά στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν εμπεριέχει τόσο παρατεταμένη, εκτεταμένη και σκληρή απανθρωπιά, όσο η αναφορά που υποβάλλει ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάζας στον «Υψηλότατο και Παντοδύναμο Κύριο» πρίγκιπα δον Φίλιππο της Ισπανίας, για να καταγγείλει τα εγκλήματα των Ισπανών χριστιανών στις (νομιζόμενες) ανατολικές Ινδίες, δηλαδή στην Αμερική. Ο Λας Κάζας είναι δομινικανός ιερέας και ανήκει στην πανίσχυρη καθολική εκκλησία της Ισπανίας η οποία συνδράμει στην κατάληψη και εκμετάλλευση των νέων εδαφών. Είναι η εποχή που η Ιερά Εξέταση βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος της, εξοντώνοντας με τα πιο βάναυσα μέσα τους «εχθρούς» της. Οι απεσταλμένοι τής Εκκλησίας στην Αμερική συνεργούν στα εγκλήματα που πραγματοποιούν οι «κονκισταδόρες» στο όνομα του Θεού. Οι περιγραφές τού Λας Κάζας δεν θα μπορούσαν να είναι ούτε κατ’ ελάχιστον ψευδείς ή υπερβολικές, γιατί απευθύνονται στην αρχή η οποία έχει απεριόριστο δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους υπηκόους της και τους υποτελείς λαούς. Γι’ αυτό το λόγο είναι συγκλονιστικές, σε σημείο που δυσκολεύεσαι, μισή χιλιετία αργότερα, να τις διαβάσεις χωρίς να υποστείς ένα ισχυρό σοκ. Για το χρυσάφι και το ασήμι που τόσο χρειάζονται οι αυλές των «ευγενών» για τον πλούτο και τη χλιδή τους, αλλά και για τη διεξαγωγή συνεχών πολέμων εναντίον άλλων ηγεμόνων, οι πολιτισμένοι λαοί της Δύσης επιδίδονται σε μία απόλυτη γενοκτονία η οποία, στην κυριολεξία, εξαφανίζει την ίδια τη ζωή σε πολύ μεγάλες περιοχές οι οποίες μέχρι τότε είχαν πολυπληθείς και ακμάζουσες κοινωνίες. Ο Λας Κάζας κάνει ξεχωριστές αναφορές, ανά τόπο, με ονομασίες, γεγονότα και αριθμούς. Και όχι μόνο αποκαλύπτει τα φρικιαστικά εγκλήματα, αλλά δείχνει και ποιος ήταν ο πραγματικά πολιτισμένος. Ο θεωρητικός Χουάν Γκινές ντε Σεπούλβεδα υποστήριζε ότι άξιζε στους Ινδιάνους αυτή η μεταχείριση, γιατί οι αμαρτίες και οι δοξασίες τους πρόσβαλαν τον Θεό. Ο Μπουφόν τους θεωρούσε ψυχρά και ασθενικά ζωά, χωρίς κανένα σημάδι ψυχής. Και ο ιερέας Γκρεγκόριο Γκαρθία αποφαινόταν ότι είναι Εβραίοι, αφού δεν πιστεύουν στα θαύματα του Χριστού. Αλλά και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι, φιλόσοφοι και επιστήμονες, θεωρητικοποίησαν την κατωτερότητα των Ινδιάνων που δικαιολογούσε την ευρωπαϊκή αγριότητα σε βάρος τους. Και πολλοί, μέχρι σήμερα, συνδράμουν στην παραπληροφόρηση, προβάλλοντας ως το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής τα θαυμαστά έργα του Ελ Γκρέκο και άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών, αποσιωπώντας ή υποβαθμίζοντας την κύρια πλευρά, δηλαδή τη βαρβαρότητα του αποικισμού, με την οποία η Δύση εξασφάλισε την ανάπτυξη και την ευημερία της. Όλοι εναντίον των ανυπεράσπιστων Ινδιάνων, πλην του Λας Κάζας, ο οποίος επιδίδεται σε ένα μάταιο αγώνα να πείσει την αυτοκρατορική εξουσία να βάλει ένα τέλος στη γενοκτονία των ιθαγενών, την οποία παρακολουθεί και καταγράφει λεπτομερώς στην αναφορά του από τη μία ώς την άλλη άκρη της υποηπείρου.

Στην κυριολεξία: Εξολόθρευσαν τους πάντες

«Οι Ινδίες ανακαλύφτηκαν το έτος 1492. Τον επόμενο χρόνο κατοικήθηκαν από χριστιανούς Ισπανούς… Όλα τα μέρη που ανακαλύφθηκαν μέχρι το 1541 είναι τόσο πυκνοκατοικημένα, σαν κυψέλη. Θα έλεγες ότι ο Θεός τοποθέτησε εκεί τη μεγαλύτερη ποσότητα από όλο το ανθρώπινο γένος. Γενικά, όλους αυτούς τους απειράριθμους λαούς, ο Θεός τούς έχει πλάσει εξαιρετικά απλούς, χωρίς κακίες και δολιότητες, είναι πολύ υπάκουοι και πιστοί στους φυσικούς τους αφέντες και στους χριστιανούς που υπηρετούν. Είναι οι πιο ταπεινοί, οι πιο υπομονετικοί, οι πιο ειρηνόφιλοι και ήσυχοι άνθρωποι μέσα σ’ όλο τον κόσμο. Αθόρυβοι, χωρίς μνησικακία, ούτε βιαιότητες, ούτε μαλώματα, χωρίς εμπάθεια, χωρίς μίσος, χωρίς την επιθυμία της εκδίκησης… Κατέχουν ελάχιστα και δεν θέλουν να κατέχουν πρόσκαιρα αγαθά. Δεν είναι υπερήφανοι, ούτε φιλόδοξοι, ούτε πλεονέχτες… Η κρίση τους είναι καθαρή, γερή και ζωηρή… Και ακριβώς σ’ αυτά τα πρόβατα, που είναι προικισμένα από τον πλάστη τους με τόσα προσόντα, μόλις τα γνώρισαν οι Ισπανοί, σαν λύκοι όρμησαν, τίγρεις, άγρια λιοντάρια πεινασμένα. Είναι πια σαράντα χρόνια και τώρα ακόμα, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τους σκοτώνουν, να τους ταλαιπωρούν, να τους καταθλίβουν, να τους βασανίζουν και να τους αφανίζουν με σκληρότητες πρωτοφανείς, καινούργιες, ποικίλες, πρωτοθώρητες που κανείς δεν τις έχει δει, ούτε διαβάσει, ούτε ακούσει. Θα αφηγηθώ μερικές. Έτσι, από τα τρία εκατομμύρια ιθαγενείς που είχαμε δει στο νησί Ισπανιόλα (Αϊτή), σήμερα, δεν έχουν μείνει ούτε διακόσιοι. Το νησί Κούβα σήμερα είναι περίπου έρημο. Το νησί Σαν Χουάν και το νησί Τζαμάικα, που είναι μεγάλα νησιά, πολύ ευτυχισμένα και πολύ όμορφα, είναι και τα δυο κατεστραμμένα. Σε ένα σύμπλεγμα εξήντα νησιών (στην Καραϊβική), όπου υπήρχαν περισσότερες από πεντακόσιες χιλιάδες ψυχές, σήμερα, δεν υπάρχει ψυχή… Πάνω στη Μεγάλη Στεριά… σ’ αυτά τα σαράντα χρόνια, περισσότερα από δώδεκα εκατομμύρια ψυχές, άντρες, γυναίκες και παιδιά, πέθαναν άδικα από την τυραννία και τις μοχθηρές πράξεις των χριστιανών. Ο αριθμός είναι εξακριβωμένος και αληθινός… Αν οι χριστιανοί σκότωσαν και αφάνισαν τόσες και τόσες ψυχές και τέτοιας ποιότητας, αυτό έγινε μόνο και μόνο για το χρυσάφι…» «Μ’ αυτές τις αλλεπάλληλες αποστολές, από τέσσερις χιλιάδες Ινδιάνους απέμειναν ζωντανοί έξι. Τους άφηναν οι Ισπανοί να πεθαίνουν στο δρόμο. Όταν μερικοί, κουρασμένοι και πληγωμένοι από το βαρύ φορτίο, έπεφταν άρρωστοι από την πείνα, τους έκοβαν το λαιμό για να μην αργοπορούν με το να τους βγάζουν τις αλυσίδες.» «Στη Χολούλα (Μεξικό), με τριάντα χιλιάδες κατοίκους, ο αρχηγός διέταξε να κάψουν ζωντανούς όλους τους άρχοντες που ήταν δεμένοι -πάνω από εκατό- σε πασάλους που είχαν στήσει στη γη.»

Με Ινδιάνους τάιζαν τα σκυλιά τους!

Η αναφορά του Λας Κάζας καλύπτει όλη τη σημερινή ισπανόφωνη(!) Αμερική. Οι περιγραφές του ανά περιοχή, σε Γουατεμάλα, Περού, Νικαράγουα, Βενεζουέλα κ.λπ. είναι κάτι παραπάνω από ανατριχιαστικές. Με τους Ινδιάνους, οι Ευρωπαίοι τάιζαν τα σκυλιά τους! Και στους Ινδιάνους μετέδωσαν την ευλογιά, την ιλαρά και τα αφροδίσια νοσήματα που τους αποδεκάτισαν, αφού το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είχε άμυνες για να αντιμετωπίσει τα άγνωστα αυτά μικρόβια των Ευρωπαίων. Κατά τους σύγχρονους μελετητές Ντ. Ριμπέιρο, Φ. Ντόμπινς, Π. Τόμσον κ.ά., Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια υπολογίζονται συνολικά ανάμεσα σε εβδομήντα και ενενήντα εκατομμύρια άτομα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι κονκισταδόρες. Ενάμισι αιώνα αργότερα, δεν απέμεναν απ’ αυτούς παρά μόνο τριάμισι εκατομμύρια! Σύμφωνα με τον Τζ. Κόντερ, μόνο στα ορυχεία του Ποτοζί, απ’ όπου εξόρυξαν οι Ισπανοί 45 χιλιάδες τόνους καθαρού ασημιού, πέθαναν οχτώ εκατομμύρια Ινδιάνοι! Σχεδόν τέσσερις αιώνες κράτησε αυτό το μαρτύριο! Επειδή, δε, οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν μέσα σε λίγες δεκαετίες, αντικαταστάθηκαν με εκατομμύρια σκλάβους που μετέφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική από την Αφρική. Πάνω από εκατό εκατομμύρια Ινδιάνοι της Αμερικής και Αφρικανοί εξοντώθηκαν σαν αναλώσιμα ζώα για να πλουτίσουν οι Ευρωπαίοι και να αναπτύξουν τις βιομηχανίες και τον καπιταλισμό.

Αποικιοκρατία σημαίνει αιώνια καθυστέρηση

Όπως επισημαίνει ο Εδουάρδος Γκαλεάνο, με το χρυσάφι και το ασήμι, αργότερα και τη ζάχαρη, τα οποία διοχετεύονταν στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, δημιουργήθηκε μεγάλη συσσώρευση αγαθών και κεφαλαίων, αναπτύχθηκε το εμπόριο και εδραιώθηκε η κυριαρχία των Δυτικών σε όλη τη γη. Ταυτόχρονα, οι μητροπόλεις αποκόμιζαν μεγάλα κέρδη από το εμπόριο των σκλάβων και από την καταναγκαστική χωρίς πληρωμή εργασία των δούλων στα ορυχεία και τις φυτείες. Η λεηλασία του φυσικού πλούτου και η απεριόριστη εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας δημιούργησαν τις υλικές προϋποθέσεις για το καπιταλιστικό «θαύμα». Ο Ερνέστος Μαντέλ υπολόγισε ότι η αξία του πλούτου που συσσωρεύτηκε από τη λεηλασία, ξεπερνούσε το σύνολο του κεφαλαίου που επενδύθηκε σε όλες τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες στα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης. Σήμερα, είναι κοινός τόπος ότι οι Ευρωπαίοι (γιατί μετά τους Ισπανούς, ακολούθησαν Πορτογάλοι, Γάλλοι, Βρετανοί, Ολλανδοί και λοιποί εκπολιτιστές), λεηλατώντας το φυσικό πλούτο, καταστρέφοντας τους εντόπιους πολιτισμούς, εξολοθρεύοντας καθ’ ολοκληρίαν τους ιθαγενείς πληθυσμούς και εξαφανίζοντας όλη την αφρόκρεμα των αρχόντων ηγετών και των προικισμένων διανοητών μιας ολόκληρης ηπείρου που περιλάμβανε αρχιτέκτονες, μηχανικούς, αστρονόμους, ζωγράφους, θεραπευτές κ.λπ., επί τετρακόσια χρόνια, υπονόμευσαν το μέλλον των πληθυσμών που επέζησαν και των απογόνων τους, καταδικάζοντάς τους σε μια απροσδιορίστου χρόνου στέρηση και καθυστέρηση, που είναι αισθητή μέχρι τις μέρες μας. Αφού οι λευκοί Αμερικανοί συνεχίζουν την ίδια πολιτική οικειοποίησης του φυσικού πλούτου της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και αφανισμού του εκλεκτότερου ανθρώπινου δυναμικού της με δολοφονίες και εξαφανίσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε Αργεντινή, Χιλή, Γουατεμάλα, Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Βολιβία κ.λπ. Το «θαύμα» του καπιταλισμού τρέφεται, ανέκαθεν, από τη βία και τη λεηλασία. (Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο Η καταστροφή των Ινδιάνων του Βαρθολομαίου ντε Λας Κάζας, εκδόσεις Στοχαστής, και οι περισσότερες πληροφορίες από το βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο. Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής, εκδόσεις Κουκκίδα)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΑΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΟΤΕ, ΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΒΕΙ ΑΜΕΣΑ ΔΙΣΤΑΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ, ΠΕΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

Η εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές για το εφιαλτικό πακέτο των 5,4+3,6 δισ αποκαλύπτει κάτι πολύ σοβαρότερο από το προδιαγεγραμμένο αδιέξοδο της κυβέρνησης Τσίπρα: την αδυναμία του οργανικά εξασθενημένου ελληνικού καπιταλισμού να συνεχίσει να αναπαράγεται– έστω και με τους επαχθέστερους, για τα λαϊκά στρώματα, όρους- στο ανταγωνιστικότατο περιβάλλον της ευρωζώνης. Την πικρή αυτή αλήθεια συνειδητοποιούν εσχάτως ακόμη και απολύτως συστημικοίοικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες, οι οποίοι μέχρι χθες κινούνταν στη λογική του “πάση θυσία στο ευρώ”, αλλά αναγκάζονται τώρα, κάτω από την ασφυκτική πίεση των πραγμάτων, να αναζητήσουν εναγωνίως εναλλακτικές λύσεις. Υπό το κράτος πανικού, ο Αλέξης Τσίπρας εκλιπαρεί για κάποιο σωσίβιο από τους Ολάντ, Γιούνκερ, Σουλτς και λοιπούς όψιμους “φίλους” του, ενώ άνθρωποι του περιβάλλοντός του ψιθυρίζουν ότι μπορεί να ξαπανάμε σε εκλογές ή δημοψήφισμα αν Σόιμπλε και ΔΝΤ επιμείνουν μέχρι τέλους. Ποιος μπορεί, άραγε, να δώσει βάση σε αυτούς τους λεονταρισμούς, όταν η ίδια κυβέρνηση θέτει ήδη σε εφαρμογή, προτού καν τον νομοθετήσει, τον “αυτόματo κόφτη” στις δημόσιες δαπάνες, με τις 4.000 απολύσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών που προοιωνίζεται η νέα ρύθμιση για το ολοήμερο σχολείο; Και πώς θα αποτολμήσει εκλογές ή δημοψήφισμα αυτή η κυβέρνηση όταν είναι τόσο νωπή η ταπεινωτική κωλοτούμπα του περασμένου Ιουλίου, με “το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ”, όπως αναλύουν στο ενδιαφέρον, ομώνυμο βιβλίο τους, που εκδόθηκε πρόσφατα, οιΧ. Λάσκος και Δ. Παπαδάτος;

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς καθητηγής οικονομικών επιστημών για να αντιληφθεί ότι το δρομολογημένο “μνημόνιο plus”, ακόμη κι αν περάσει με τις ελάχιστες κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να “πετύχει”, έστω και πατώντας επί πτωμάτων. Η περαιτέρω συρρίκνωση της ζήτησης σε μια οικονομία που βρίσκεται σε βαθειά υφεσιακή καταστολή εδώ και έξι χρόνια, με μια ανεργία της τάξης του 25%, θα νεκρώσει ακόμη περισσότερο την αγορά, προκαλώντας νέα κύματα χρεοκοπιών και απολύσεων. Οι αστρονομικοί στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα, που ήδη στάζει αίμα, είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν θα εκπληρωθούν, πράγμα πουαναγνωρίζουν εκ των προτέρων οι δανειστές με την επιμονή τους στα “εφεδρικά μέτρα”. Μια επιμονή που στέλνει το μήνυμα σε όλους τους υποψήφιους επενδυτές:μείνετε μακριά από το ναρκοπέδιο που λέγεται Ελλάδα, εκτός αν είναι να πάρετε κοψοχρονιά κανένα φιλέτο από τις σάρκες του εναπομείναντος κοινωνικού πλούτου. Όταν το όχημα που οδηγείς πηγαίνει σε αδιέξοδο δρόμο και ο τοίχος είναι πια ορατός, μία λύση μόνο υπάρχει: να βάλεις όπισθεν και να κινηθείς στην αντίθετη κατεύθυνση! Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα μόνο λίγα μέτρα πριν από τον τοίχο. Η δραματική αλλαγή κατεύθυνσης, προς την έξοδο από την ευρωζώνη, επιβάλλεται επί ποινή οικονομικού και κοινωνικού “πυρηνικού χειμώνα”. Το ερώτημα που τίθεται εκ των πραγμάτων δεν είναι πλέον αν θα φύγουμε από το ευρώ, αλλά πότε, πως, με ποιους, εναντίον ποίων θα φύγουμε.

Όπως τονίζει, στο εξαιρετικά διεισδυτικό άρθρο του, που δημοσιεύεται σ’ αυτή την ιστοσελίδα, [ σημ.Αμετανόητου: http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=24133:2016-04-26-19-23-25&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182 ]

ο οικονομολόγος Β. Βενιζέλος, ένα ορισμένο Grexit θα το ήθελαν ή πάντως θα το αποδέχονταν ως αναπόφευκτο και επιθετικότατες δυνάμεις του διεθνούς, χρηματιστικού κεφαλαίου, στη λογική που απεργάζεται, καιρό τώρα, ο Β. Σόιμπλε. Το εναλλακτικό “Σχέδιο Β” αυτών των κύκλων είναι, στις αδρές γραμμές του, γνωστό: “Εθνικό” νόμισμα χωρίς εθνική νομισματική πολιτική, προσδεδεμένο σε μια σφιχτή ισοτιμία με το ευρώ (κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να υφίσταται τις επιπτώσεις του γερμανικού εργασιακού- οικονομικού ντάμπινγκ), διατήρηση του επαχθούς χρέους και των ιδιωτικοποιήσεων τραπεζών και υποδομών, νέο κύμα μαζικής φτωχοποίησης του ελληνικού πληθυσμού. Ένα παρόμοιο, συναινετικό (με τους δανειστές) Grexit θα αποτελούσε πραγματική κοινωνική καταστροφή, την οποία μάλιστα οι συστημικές δυνάμεις θα επιχειρήσουν να φορτώσουν στις αριστερές, αντι- ΕΕ δυνάμεις, ισχυριζόμενες ότι πράττουν αυτό που εμείς πάντα θέλαμε! Σ’αυτό το φόντο, είναι απολύτως επιτακτική η ανάγκη να προβληθεί στην πλατύτερη δυνατή κλίμακα, με τον πιο πειστικό τρόπο, η λυτρωτική, εναλλακτική λύση του αριστερού, λαϊκού, δημοκρατικού Grexit, στον αντίποδα ενός ελεγχόμενου, ολέθριου “Grexit αλα Σόιμπλε”. Όσοι, κάτω από τις υπαρκτές δυσκολίες, υιοθετούν αμυντική στάση και αποφεύγουν να πάρουν θέση σ’ αυτό το κομβικό, για κάθε αριστερή, εναλλακτική πρόταση πρόβλημα, προσφέρουν κάκιστες υπηρεσίες στην υπόθεση του λαϊκού, αντιμνημονιακού αγώνα. Αν δεν δώσουμε εμείς τη δική μας, ανατρεπτική πρόταση, το κενό θα έρθουν να το καλύψουν συστημικές, ενδεχομένως δεξιές- εθνικιστικές δυνάμεις (η ακροδεξιά “Εθνική Ενότητα” κάνει ήδη πρόβες σ’ αυτόν τον ρόλο).

Εξίσου αρνητικές υπηρεσίες προσφέρουν όσοι, όπως η ηγεσία του ΚΚΕ, “πετάνε την μπάλα στην εξέδρα” παραπέμποντας την έξοδο από το ευρώ στον… σοσιαλισμό και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, δηλαδή στις ελληνικές καλένδες. Αλλά και όσοι, σ’ αυτές τις τόσο κρίσιμες για το λαό και τον τόπο στιγμές, αναλώνονται σε πλειστηριασμούς υπεραριστερών διακηρύξεων, θέτοντας ως άμεσο στόχο την ταυτόχρονη έξοδο από ευρώ και Ε.Ε., κάτι που πρακτικά διαγράφει την έξοδο από την ευρωζώνη ως κομβικό ζήτημα του κοινωνικού και πολιτικού αγώνα. Είναι πολύ εύκολο να ανεβάζεις τον πήχυ όσο σου αρέσει και να κατακεραυνώνεις για έλλειψη αποφασιστικότητας όσους δεν σε ακολουθούν. Μόνο που δεν είναι και τόσο τιμητικό να περνάς διαρκώς πολύ κάτω από τον πήχυ, καμαρώνοντας για το “θάρρος” σου. Ασφαλώς, η ρήξη και η αποδέσμευση από την Ε.Ε. θα έρθει, αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα, στην ημερήσια διάταξη. Αλλά το να κόψει στην πράξη, ο λαός- και όχι στα χαρτιά, η άλφα ή βήτα οργάνωση- τον Γόρδιο Δεσμό του ευρώ είναι το αναγκαίο, σήμερα,εφαλτήριο για τα ακόμη αποφασιστικότερα άλματα που θα ακολουθήσουν.

Η πρακτική πείρα των λαϊκών δυνάμεων και όχι οι από καθέδρας διακηρύξεις είναι το αποτελεσματικότερο πολιτικό σχολείο. Η συμπυκνωμένη πείρα των τελευταίων 15 μηνών έπεισε και πείθει με επιταχυνόμενους ρυθμούς ευρύτερα στρώματα εργαζομένων για τις ολέθριες επιπτώσεις της παραμονής μας στην ευρωζώνη. Η μεταστροφή στο θέμα τουGrexit καταγράφεται ήδη σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ό,τι επιφυλάξεις κι αν δικαιολογημένα τρέφει κανείς για πολλές από τις εταιρείες που τις πραγματοποιούν. Ο λαός μπορεί να αντιληφθεί ότι, εάν είχαμε βγει από το ευρώ, με αριστερούς, δημοκρατικούς όρους, από το 2010, αντί να μπούμε στην εφιαλτική, καθοδική έλικα των μνημονίων, θα είχαμε ξεπεράσει προ πολλού τις δυσκολίες της μεταβατικής περιόδου και θα είμαστε σήμερα πολύ, πολύ καλύτερα. Άλλωστε, μετά από την επιβολή των capital controls, το περασμένο καλοκαίρι, έχουμε ήδη απορροφήσει ένα μεγάλο μέρος από το κόστος της αποδέσμευσης, χωρίς να απολαμβάνουμε κανένα από τα οφέλη της. Θα ακούσουμε και πάλι, βέβαια, από τα κυριότερα φερέφωνα του συστήματος ότι ένα αριστερό Grexit θα ήταν πορεία σε “αχαρτογράφητο έδαφος”, γεμάτη κινδύνους σε κάθε μας βήμα. Όμως όλοι γνωρίζουν ότι οι πιο όμορφοι προορισμοί είναι προσιτοί μόνο από δύσκολους δρόμους. Όσοι δεν αποφασίζουν να σηκώσουν άγκυρα παρά μόνο για πλήρως χαρτογραφημένα νερά, είναι καταδικασμένοι να βουλιάζουν λίγο- λίγο, μαζί με τη χαμένη τιμή τους, σε κάποιο θλιβερό “λιμάνι της αγωνίας”– τουλάχιστον μέχρι να τους διώξουν κι από εκεί αυτοί που θα το έχουν αγοράσει κοψοχρονιά…

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ*

Έχει ξαναγραφτεί από πάρα πολλούς, έχουμε εγκλωβιστεί σε μια ανέξοδη πορεία που ανακυκλώνει τον εαυτό της με μέτρα επί μέτρων χωρίς τέλος, που το μόνο υπολογίσιμο και ξεκάθαρο χαρακτηριστικό της είναι ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι εδώ και 7 χρόνια εντός Ελλάδας αλλά και προς μεγάλο όφελος για Ευρωπαϊκές και όχι μόνο μεγάλες εταιρείες. Το γνωρίζουν αυτό πια ξεκάθαρα και οι γραφειοκρατίες της νεοφιλελεύθερης ΕΕ και η μεγάλη πλειοψηφία του «ικανού για κυβερνησιμότητα» πολιτικού προσωπικού που «εκπροσωπεί» τον λαό (Σύριζανελ, ΝΔ, Πασόκ, Λεβέντης, Ποτάμι και Χρυσή Αυγή με ολίγες ρυθμίσεις «σοβαρότητας»). Αυτό που δεν λέγεται αρκετά συχνά είναι ότι αντικειμενικά και εκ των πραγμάτων αυτός ο δρόμος οδηγεί σε μια «αποβολή» της Ελλάδας από το ευρώ με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάλι επ’ ωφελεία των ξένων τραπεζών, των πολυεθνικών, της ανώτερης γραφειοκρατίας της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου που την ελέγχει. Αυτό θα γίνει με όρους συνέχισης της πλήρους εξάρτησης, μεξεπουλημένη πλήρως την δημόσια περιουσία, διαλυμένο και στοιχειωδώς (αν)υπαρκτό το κοινωνικό κράτος, πλήρως υποτιμημένη την εργασία και με τεράστια ανεργία. Ενώ η Ελλάδα θα παραμείνει συνδεδεμένη με τον ιμπεριαλιστικό οργανισμό της ΕΕ ως πιστό ακόλουθο των ΗΠΑ, με τις υποτιθέμενες πρωτοβουλίες “ανεξαρτησίας» δια ιδίας “συνεννοήσεως” απευθείας της Ελλάδας με τον μεγάλο Αμερικάνο αδερφό. Το ίδιο θα γίνει και στην οικονομία με σύνδεση του νέου νομίσματος με το ευρώ και έλεγχο του από την ΕΚΤ και συνέχιση του ασφυκτικού ελέγχου της Ελληνικής οικονομίας μέσω πια και μιας ελεγχόμενης από την ΕΚΤ ισοτιμίας μαζί με τις επιβαλλόμενες δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές. Γιατί σαφώς και το χρέος που συνδέεται άμεσα με όλα αυτά δεν θα χαριστεί κατά την αποβολή της χώρας, αλλά θα αναπροσαρμοστούν τα σχέδια, οι πληρωμές δόσεων, τα μέτρα και τα προγράμματα –μνημόνια δηλαδή πάλι – με βάση νέους όρους. Αυτό είναι εξαιρετικά διακριτό σε εδώ και καιρό πολλές δηλώσεις του Σόιμπλε αλλά και άλλων Ευρωπαίων αξιωματούχων – το περίφημο “σχέδιο Σόιμπλε” – οι οποίοι γνωρίζουν ότι αυτό θα είναι η φυσική κατάληξη όλης της απόπειρας “διάσωσης” της Ελλάδας, που δεν υπήρξε ποτέ, ούτε θα γίνει ποτέ σχέδιο διάσωσης, αλλά ήταν από την αρχή μια βίαιη επιβολή ενός μεταδημοκρατικού νεοφιλελελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου. Βίαιη και λόγω της συγκυρίας της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που υφέρπει και αναμένεται να εκδηλωθεί πιο έντονη ξανά, αλλά και λόγω των αποφάσεων του μεγάλου κεφαλαίου εντός Ελλάδας και εντός ΕΕ, μέσω του πολιτικού προσωπικού τους. Το ότι όλα αυτά παρουσιάστηκαν ως αφηγήματα ηθικής ευθύνης και σφαλμάτων των Ελλήνων ήτεχνικά σφάλματα και σκληρές ανάλγητες και συντηρητικές πολιτικές από τη μεριά του ΔΝΤ ή του “κύκλου Σόιμπλε” είναι απλώς η διαστρέβλωση της πραγματικότητας από την ιδεολογική ηγεμονία του καπιταλισμού που χρησιμοποιεί ηθικίστικη ή τεχνοκρατική ρητορεία για να δώσει ένα αποδεκτό κοινωνικό και συμβολικό νόημα στην κάθε φρίκη που προκαλεί ο καπιταλισμός. Όμως δεν πρόκειται περί ηθικών και τεχνικών σφαλμάτων ή ακόμα περισσότερο για “σχέδιο Σόιμπλε” αλλά για μια ιστορικήκαι υλική αναγκαιότητα.

Γιατί αυτό θα είναι εν τέλει, η αποβολή/έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και πολύ πιθανόν και άλλες ανάλογες ενέργειες με άλλες χώρες σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα. Μια εξελικτική ιστορική αναγκαιότητα ενός καπιταλιστικού διακρατικού οργανισμού με “ήπια”, δηλ. μέσω μόνο της οικονομίας προς το παρόν, ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Ο οποίος γνωρίζει ότι πρέπει να προσαρμοστεί όσο πιο καλά μπορεί στον παγκόσμιο καπιταλιστικό ανταγωνισμό και την πλήρη κυριαρχία του κεφαλαίου που έχει ως βασικό τρόπο επέκτασης και κυριαρχίας του πια το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται κατά την άποψη μου για μια “νομοτέλεια”, όχι με τη μηχανιστική έννοια ενός νόμου, που θα εκδηλωθεί με την επόμενη ισχυρή ένταση της υφέρπουσας βαθιάς παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Η ΕΕ και η ευρωζώνη για να συνεχίσει να υπάρχει πρέπει να απαλλαχθεί όχι μόνο από τα κοινωνικά κράτη, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, εντός των χωρών μελών της, αλλά και από την όποια έστω τύποις αλληλεγγύη ανάμεσα στις χώρες της ως κοινωνικά κράτη και κοινωνίες. Και αυτό γιατί η ανάπτυξη του καπιταλισμού και άρα το χρέος, που είναι μια πρωταρχική μέθοδος συσσώρρευσης κεφαλαίου εκτός από “δάνεια για τις ανάγκες της οικονομίας”, ενώ ως πρόσφατα ήταν συνδεδεμένη με τις χρηματοπιστωτικές φούσκες και με τα υπολείμματα ενός κεϋνσιανικού κράτους σε πολλές χώρες στη Δύση, σήμερα πρέπει να επιβληθεί ως πλήρης “απελευθέρωση” από κάθε είδους “δεσμά” για τιςεπενδύσεις. Ταυτόχρονα ενώ κατανοείται από τον καπιταλισμό η αναγκαιότητα να απομειωθεί το υπάρχον τεράστιο χρέος σε διάφορους κλάδους και χώρες, αυτό επιδιώκεται να γίνει με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τους πιστωτές και σε όσο μεγαλύτερο βάθος χρόνου και ταυτόχρονα να ανοιχθεί ο δρόμος για μια νέα καπιταλιστική ανάπτυξη και συσσώρρευση χωρίς κανένα όμως φραγμό κοινωνικό και νομικό, που είναι και το αληθινό απώτατο όριο της δυναμικής του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Που αν επιτευχθεί θα καταλήξει βέβαια αναπόφευκτα ξανά σε νέες κρίσεις στο ακόμα πιο μακρινό μέλλον, αβέβαιης όμως μορφής αλλά μάλλον τότε πια με άγνωστη σε εμάς πρωτοφανή ένταση και φρίκη.

ια αυτό ακριβώς το θέμα δεν είναι η βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας η οποία είναι μη υπαρκτήκαι αυτό είναι εις γνώση όλων, αλλά η εξισορρόπηση των αναπόφευκτων απωλειών από αυτό, που πρέπει να γίνουν σε όσο δυνατόν μεγαλύτερο βάθος χρόνου και με τους καλύτερους δυνατούς όρους– για τους πιστωτές, με την ταυτόχρονη δημιουργία νέων όρων μιας όσο το δυνατόν υψηλότερης απόδοσης νέων επενδύσεων κεφαλαίου χωρίς κανένα από τους παλιούς περιορισμούς εντός Ελλάδας. Καταλήγουμε ότι το “πεπρωμένο” της Ελλάδας είναι η έξοδος της από την ευρωζώνη λόγω των όρων του παγκόσμιου καπιταλιστικού ανταγωνισμού και των νέων αναγκών της κεφαλαιακής συσσώρρευσης που de facto ακολουθεί η ΕΕ. Και στην επόμενη κρίση που θα κλονιστούν ισχυρά σε παγκόσμιο επίπεδο οι αγορές, τα νομίσματα και τα τραπεζικά συστήματα θα απαιτηθεί ανοιχτά πια ένανέο ευρώ ως “κοινό” νόμισμα, μόνο για τις χώρες που θα μπορούν να είναι αρκετά“προσαρμόσιμες και ευέλικτες”. Αρκετά “προσαρμόσιμες και ευέλικτες” για να συνυπάρχουν σε μια νομισματική ένωση με τις ισχυρότερες οικονομίες των χωρών που θα συνδέονται με το ευρώ και για να συνυπάρχουν εντός στις τραπεζικές και χρηματιστηριακές αγορές και τις αγορές χρέους στις οποίες το ευρώ θα κυριαρχεί. Ενώ σε αυτό το μοντέλο για τους μη “προσαρμόσιμους” τους περιμένει η μοίρα των παλιών υπανάπτυκτων χωρών (sic) που θα έχουν ένα νόμισμα συνδεδεμένο με το “ισχυρό ευρώ” στα πρότυπα της σύνδεσης του δολαρίου με τις “χώρες μπανανίες”. Αν και η θεωρία που κυριαρχεί και διαδίδεται έως τώρα είναι ότι η αποχώρηση μιας χώρας-μέλους από την Ευρωζώνη θα κλονίσει την ύπαρξη της ισχύει κάτι άλλο ως αντιστροφή της, με βάση τα πραγματικά γεγονότα για τα οποία μπορούν να προβλεφθούν με ασφάλεια οι συνέπειες τους. Οισυνεχείς κλονισμοί της Ευρωζώνης θα οδηγήσουν χώρες (πολύ πιθανώς μακροπρόθεσμα να μην είναι μόνο η Ελλάδα) στην έξοδο τους από αυτή. Το ότι η ΕΕ και η ευρωζώνη δεν θα «αντέξει» την έξοδο από το ευρώ μιας χώρας-μέλους είναι η συγκάλυψη και η αντιστροφή της αλήθειας ότι η Ευρωζώνη (με τις ανάλογες επιδράσεις στην ΕΕ) έχει κλονιστεί και δεν αντέχει να είναι μια «ένωση» με «κοινό» νόμισμα και κάποια μέλη της – όχι μόνο η Ελλάδα – οδεύουν προς την έξοδο. Απλώς αυτή η συστημική και εγγενής δυναμική στην ίδια την Ευρωζώνη ερμηνεύεται για λόγους PR με «ηθικούς» ή «τεχνικούς» όρους ως σφάλμα, ευθύνη και μερικό κίνδυνο που αφορά τις χώρες-μέλη, με την Ελλάδα έως τώρα για διάφορους λόγους το πιο εύκολο θύμα αυτής της επικοινωνιακής καμπάνιας.

Φυσικά αυτό το αναπόφευκτο “πεπρωμένο” το γνωρίζει και η μεγαλο/αστική τάξη και οι υπάλληλοι της αλλά απλώς προτιμά να αρνείται την πραγματικότητα και να δοκιμάζει την όλο και πιο “αποτελεσματική εφαρμογή” των “απαιτούμενων” μέτρων μήπως και αποφευχθεί το μοιραίο, παρόλο που όσο πιο πολύ επιτελείται αυτό, τόσο πιο κοντά πλησιάζει στο αναπόφευκτο η χώρα. Ως γνωστόν συνδεδεμένη πια πλήρως με τα συμφέροντα του κεφαλαίου της ΕΕ,στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της, δεν μπορεί καν να φανταστεί την ύπαρξη της και να σχεδιάσει εκτός της πεπατημένης ως κάθε πιθανής εκδοχής εργολάβος της ΕΕ. Φυσικά και μετά την έξοδο με τους πάντα επαχθείς όρους της ΕΕ, είτε εντός είτε εκτός επαχθείς είναι, θα έχει τον ίδιο ρόλο διαχείρισης της συνεχιζόμενης φρίκης αλλά σε ένα πιο άγνωστο πεδίο, με πιο επισφαλή οφέλη και με υψηλότερο κόστος αναπαραγωγής της που αρνείται καν να το αναλογιστεί. Και αυτά ακριβώς τα συναισθήματα και τους φόβους εξυπηρετούν και καθησυχάζουν οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι των κύριων κομμάτων της κυβερνησιμότητας ΝΔ καιΣύριζα πανομοιότυπα και με πάθος σε αυτό το πεδίο, αλλά και σε πολλά άλλα πεδία, εκεί έστω με μικρές διαφοροποιήσεις. Τελικά το όλο θέμα, κατά την άποψη μου καταλήγει εκεί. Αν θα υπάρξει έξοδος από την Ευρωζώνη με τους όρους της ΕΕ και την αστική τάξη να ακολουθεί αναγκαστικά κατηγορώντας για το “αδιανόητο” - για αυτήν - δήθεν την “αριστερά” του Σύριζα. Ή αν θα υπάρξει έξοδος από τηνΕυρωζώνη με τους, όσο δυνατόν, καλύτερους όρους υπέρ της χώρας και της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού της. Κάτι που απαιτεί μια κυβέρνηση που θα εδράζεται αληθινά στην λαϊκή κυριαρχία και θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Και επίσης ένα συγκροτημένο καιτεκμηριωμένο σχέδιο όχι μόνο στο οικονομικό πεδίο, αλλά και στο κοινωνικό και στη τακτική καιστρατηγική στις διεθνείς σχέσεις και στην ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος. Και πάνω από όλα ως αναγκαία και απαράβατη συνθήκη ένα πολύ ισχυρό, δρον και μεγάλο μαζικό κίνημα που θα συμμετέχει και θα είναι αληθινά παρόν στις διαδικασίες και στους θεσμούς – κάτι που θα απαιτήσει και άλλου είδους θεσμούς που πρέπει οι απλοί άνθρωποι να δημιουργήσουν – όχι μόνο στην αρχή αλλά για πάντα. Και το για πάντα με την έννοια ότι το πολιτικό πρόταγμα δεν τελειώνει ποτέ, το οποίο φυσικά για να είναι μεσομακροπρόθεσμα βιώσιμο σαφώς πρέπει να είναι ταυτόχροναπρόταγμα κοινωνικής ισότητας και ελευθερίας, εθνικής ανεξαρτησίας και κυρίως αληθινής δημοκρατίας όχι ως τελετουργικό και επιφαινόμενο. Με άλλα λόγια αυτό που πολλοί ορίζουμεκατεύθυνση προς τον σοσιαλισμό.

*Μέλος της ΛΑ.Ε Αμαρουσίου, άνεργος οικονομολόγος και μπλόγκερ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Επεισοδιακή αποχώρηση μελών της Χρυσής Αυγής από εκδήλωση μνήμης στην Τσαριτσάνη

25/4/2016

Εκδιώχθηκαν στελέχη της Χρυσής Αυγής που θέλησαν να συμμετέχουν σε εκδήλωση στο μνημείο των πεσόντων στην μαρτυρική Τσαριτσάνη σύμφωνα με ανακοίνωση του τοπικού ΚΚΕ.

Αναλυτικά η ανακοίνωση: «Για μια ακόμη φορά οι φασίστες της Χρυσής Αυγής πήραν από το λαό της Τσαριτσάνης την απάντηση που τους άξιζε. Την Κυριακή 24 Απρίλη, κλιμάκιο της ναζιστικής οργάνωση από τα Φάρσαλα επιχείρησε απροειδοποίητα να καταθέσει στεφάνι στο αντιφασιστικό μνημείο των Πεσόντων από τα κατοχικά στρατεύματα και τους ντόπιους δοσίλογους στην πλατεία της Τσαριτσάνης. Για την ιστορία το μνημείο απεικονίζει έναν ξεσκισμένο αγκυλωτό σταυρό, τον οποίο ποδοπατά μια γυναίκα αντάρτισσα και γράφει: «Σ’ αυτούς που το φασισμό πολέμησαν και τη Ζωή τους έδωσαν για μια Λεύτερη, Ανεξάρτητη και Δημοκρατική Πατρίδα». Το σόου τους προκάλεσε άμεσα την αντίδραση δεκάδων παρισταμένων, που βρισκόταν εκείνη την ώρα στην πλατεία και στα μαγαζιά του χωριού. Θύμισε λίγο- πολύ τις επιδρομές βίας, λεηλασίας και εγκλημάτων των πολιτικών τους προγόνων, των Σουρλικών, που θυμούνται πολύ καλά οι παλιότεροι κάτοικοι της Τσαριτσάνης αλλά και οι νέοι γνωρίζουν. Κάτω από έντονες αντιδράσεις και αποδοκιμασίες του κόσμου με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές της Τσαριτσάνης, οι θρασύδειλοι απόγονοι των ταγματασφαλιτών αναγκάστηκαν να φύγουν κακήν- κακώς για μια ακόμα φορά. Το στεφάνι τους κατέληξε… στο ποτάμι. Η Κομματική Οργάνωση Τσαριτσάνης του ΚΚΕ χαιρετίζει την αντίδραση του λαού της Τσαριτσάνης και της νεολαίας του, τα αντανακλαστικά που έδειξε και την αποφασιστικότητα να μην επιτρέψει την προκλητική αυτή πράξη βεβήλωσης και προσβολής της μνήμης των νεκρών της Τσαριτσάνης Η ιερή μνήμη των πεσόντων της Τσαριτσάνης, είτε αυτοί ήταν άμαχοι και γυναικόπαιδα, είτε ήταν τα παλικάρια -άντρες και γυναίκες-, που έπεσαν στα βουνά παλεύοντας για μια Ελλάδα ελεύθερη, παραμένει ζωντανή και βρίσκει έκφραση στους αγώνες του σήμερα ενάντια στο φασισμό και στην αιτία του, που είναι το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Οι φασίστες, να μην τολμήσουν να πατήσουν ξανά το πόδι τους στην Τσαριτσάνη.»

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γεράκια πάνω από τη Λατινική Αμερική

22/4/2016

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Παραπλανητικά είναι τα μηνύματα που έστειλε η πρόσφατη επίσκεψη του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην Αβάνα. Όποιοι έσπευσαν να ενστερνιστούν τα συμπεράσματα περί κανονικοποίησης των σχέσεων των ΗΠΑ με το νησί της επανάστασης και πολύ περισσότερο να μιλήσουν για εξομάλυνση των σχέσεων της Ουάσινγκτον με την εκ παραδόσεως φλεγόμενη Λατινική Αμερική καλά θα κάνουν να ρίξουν το βλέμμα τους σε μια σειρά γεγονότα που προμηνύονται νέες και μάλιστα οξύτατες κοινωνικές εντάσεις στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Σε αυτό το φόντο η επίθεση φιλίας των ΗΠΑ δεν είναι παρά προπέτασμα καπνού για να διευκολύνει στο άμεσο μέλλον μια πιο ενεργή παρέμβαση των Αμερικανών. Προς επίρρωση οι πολύ πρόσφατες εξελίξεις σε τέσσερις χώρες: Την Κούβα, την Αργεντινή, το Περού και τη Βραζιλία.

Οι πολιτικές ανατροπές στην οικονομική υπερδύναμη της Λατινικής Αμερικής επιβεβαιώνουν ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με πραξικοπήματα. Κι αν όχι στρατιωτικά, απλώς κοινοβουλευτικά, όπως αυτό που είναι σε εξέλιξη στη Βραζιλία κι ως κορυφή του παγόβουνου έχει την απομάκρυνση της προέδρου Ντίλμα Ρουσέφ από την προεδρία, όπου εξελέγη για δεύτερη φορά τον Οκτώβρη του 2014. Ό,τι απέτυχε λοιπόν να κάνει ο άγριος νεοφιλελευθερισμός με τις κάλπες το δρομολογεί μέσω παλατιανών πραξικοπημάτων. Παρότι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι γνωστή η ψήφος των 81 γερουσιαστών, εν τούτοις η συντριπτική πλειοψηφία που σχηματίστηκε στην κάτω Βουλή με 513 ψήφους υπέρ και 137 κατά της παραπομπής της για χειραγώγηση των δημοσιονομικών μεγεθών ώστε να μη φανεί το πραγματικό ύψος του ελλείμματος, προοικονομεί μια αντίστοιχη απόφαση της Γερουσίας που θα σημάνει την απομάκρυνσή της για 6 μήνες από την προεδρία μέχρι να ολοκληρωθεί η εκδίκαση της υπόθεσής της. Το κενό θα καλύψει ο Μισέλ Τεμέρ μέχρι τώρα αντιπρόεδρος της Βραζιλίας κι επικεφαλής του συμμαχικού κόμματος PMDB, με το οποίο συνεργάστηκε το Κόμμα Εργατών για να σχηματίσει κυβέρνηση, εξασφαλίζοντας έτσι την παραμονή του στην εξουσία επί 13 συνεχή χρόνια. Τον Τεμέρ κατηγόρησε η ίδια η Ρουσέφ ως αρχιτέκτονα της συνομωσίας.

Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα στη Βραζιλία

Το κίνητρο του 73χρονου συνταγματολόγου και φερόμενου ως κεντρώου πολιτικού Τεμέρ δεν είναι μόνο το πάθος για εξουσία. Η αβυσσαλέα πολιτική απόσταση που τον χωρίζει από την διάδοχο του Λούλα φάνηκε πεντακάθαρα το 2015 όταν το κόμμα του εξέδωσε ένα μανιφέστο με τίτλο «Γέφυρα για το μέλλον» που στην πραγματικότητα αποτελούσε παράθυρο στο παρελθόν του πιο κανιβαλικού νεοφιλελευθερισμού. Συγκεκριμένα, ζητούσε περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, τερματισμό της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής στις συντάξεις που επιτρέπει την αύξησή τους ανάλογα με τον πληθωρισμό και μια πιο ανοιχτή στον κόσμο οικονομία. «Όλα αυτά ήχησαν σαν μουσική στα αφτιά των επενδυτών» έγραφαν πρόσφατα οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Το διάστημα που ακολούθησε οι συνεχείς υποβαθμίσεις της βραζιλιάνικης οικονομίας από τους οίκους αξιολόγησης επέτειναν την ύφεση στην οικονομία (με αποτέλεσμα το 2015 το ΑΕΠ να συρρικνωθεί κατά 3,8% καταγράφοντας τη χειρότερη πτώση των τελευταίων 25 ετών και η βιομηχανική παραγωγή κατά 6,2%) και ακολούθως την πολιτική αστάθεια για να φτάσουμε στο εν εξελίξει πραξικόπημα.

Αξίζει να ειπωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά στη Βραζιλία που επιλέγεται η διαδικασία της παραπομπής ως μοχλός πολιτικών μεταβολών. Και το 1992 επίσης μια αντίστοιχη διαδικασία παραπομπής του εκλεγμένου προέδρου άνοιξε το δρόμο για την επιβολή ενός δρακόντειου νεοφιλελεύθερου (σταθεροποιητικού κατ’ ευφημισμό) προγράμματος, με ονομαστικό στόχο την αντιμετώπιση του υπερπληθωρισμού και πραγματικό την κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Το ίδιο επιχειρείται και τώρα: Η απομάκρυνση της Ρουσέφ από την εξουσία θα εγκαινιάσει μια περίοδο βίαιης αφαίρεσης κοινωνικών παροχών που προσέφερε ο Λούλα κι η προστατευόμενή του στους φτωχούς της Βραζιλίας κι η εξασφάλισή τους ήταν εφικτή την προηγούμεη περίοδο λόγω της ανόδου της οικονομίας. Η ανατροπή των οικονομικών δεδομένων πλέον όμως αλλάζει και τους όρους της πολιτικής. Κι αυτή η αλλαγή ισχύει για όλη την Λατινική Αμερική: προσδιορίζεται δε από δύο βαρύνουσας σημασίας εξελίξεις: Πρώτο, την επιβράδυνση της κινέζικης οικονομίας και δεύτερο, την πτώση της τιμής των βασικών εμπορευμάτων, που αποτελούν το βασικότερο εξαγώγιμο είδος όλων σχεδόν των χωρών της αμερικάνικης υποηπείρου.

Η ύφεση στη Λατινική Αμερική δίνει το πολιτικό προβάδισμα στις πιο επιθετικές δυνάμεις των επιχειρηματικών ελίτ που έχουν ως σημαία τους τον κοινωνικό ρεβανσισμό, κλείνοντας απότομα τον κύκλο των αναδιανεμητικών πολιτικών που κυριάρχησαν τις προηγούμενες δεκαετίες. Προς επίρρωση αυτού του συμπεράσματος επίσης τα αποτελέσματα των εκλογών του πρώτου γύρου στο Περού, όπου το υψηλότερο ποσοστό της τάξης του 40% κατέγραψε η κόρη του δικτάτορα Φουτζιμόρι που εξακολουθεί να βρίσκεται στη φυλακή καταδικασμένος σε πολυετή κάθειρξη για το πραξικόπημα του 1992 και για σκάνδαλα. Το χειρότερο για τους Περουβιανούς είναι πως στο δεύτερο γύρο της 5ης Ιουνίου έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στον «φουτζιμορισμό» με ανθρώπινο πρόσωπο που επαγγέλλεται η Κέικο Φουτζιμόρι και σε έναν κεντρώο ονόματι Πέδρο Πάμπλο Κουτζίνσκι που βγήκε δεύτερος με ποσοστό 24% ο οποίος σπούδασε στη Οξφόρδη και στο Πρίνστον κι έκτοτε έχει δουλέψει στο ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα στη Γουόλ Στριτ, το Σίτι, κ.α. Εδώ προφανώς δεν υφίσταται καν μικρότερο κακό καθώς κι οι δύο υποψήφιοι εκφράζουν το απόλυτο κακό… Στην ατζέντα δε της πολιτικής ζωής του Περού της επόμενης μέρας των εκλογών, σύμφωνα με τον Εκόνομιστ, είναι μια σαρωτική μεταρρύθμιση στις εργασιακές σχέσεις που θα απελευθερώσει πλήρως τις απολύσεις. Κι αυτό παρότι ήδη το 70% των Περουβιανών εργάζεται σε κακοπληρωμένες, ανασφαλείς δουλειές του λεγόμενου άτυπου τομέα.

Ρευστό στους κερδοσκόπους από την Αργεντινή

Αντίθετα με τη Βραζιλία όπου οι οίκοι αξιολόγησης όξυναν την πολιτική κρίση, προκαλώντας αστάθεια, στην Αργεντινή οι ίδιοι οίκοι λειτούργησαν διαμετρικά αντίθετα. Για να ενθαρρύνουν την στροφή στα δεξιά που έφερε στην εξουσία τον Μαουρίσιο Μάκρι στις πρόσφατες εκλογές η μια αναβάθμιση διαδέχεται την άλλη. Το γεγονός δε ότι ο νέος αργεντίνος πρόεδρος πρωταγωνιστούσε στα Έγγραφα του Παναμά δεν ενόχλησε κανέναν, ούτε η συρρίκνωση της οικονομίας κατά 1% το 2015 ούτε κι έκρηξη του πληθωρισμού στο 30%. Θεωρήθηκαν όλα αυτά πολύ φυσιολογικά από τη στιγμή που ο νέος πρόεδρος αποφάσισε να ταΐσει τους κερδοσκόπους με ζεστό χρήμα. Από την πρόσφατη δημοπρασία ομολόγων που επανέφερε την Αργεντινή στις αγορές ομολόγων 15 χρόνια μετά τη στάση πληρωμών του 2001, και κατά την οποία το Μπουένος Άιρες ζήτησε 15 δισ. δολ. τα μισά χρήματα θα δοθούν πάλι πίσω στους πιστωτές για να αποπληρωθούν οι κερδοσκόποι! Στην πραγματικότητα πίσω από τις κραυγές του νέου υπουργού Οικονομικών Αλφόνσο Πρατ-Γκέι «η Αργεντινή επέστρεψε» κρύβεται η αρχή μιας αιμορραγίας του λαού της Αργεντινής καθώς δεκάδες δισ. θα φεύγουν από τη χώρα για να χρηματοδοτούν τους κερδοσκόπους.

Οι γύπες της κερδοσκοπίας κόβουν βόλτες πάνω και από την Κούβα. Η απόφαση της Αβάνας το Δεκέμβριο του 2015 να ρυθμίσει στο πλαίσιο της Λέσχης του Παρισιού τα διακρατικά της χρέη μετά τη στάση πληρωμών του 1986 άνοιξε την όρεξη και στους ιδιώτες πιστωτές που, σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο, όρισαν εκπρόσωπό τους για να αξιώσει από την Κούβα την αποπληρωμή τους. Η αποπληρωμή εκ μέρους της Κούβας των χρεών της θα προκαλέσει απώλεια πολύτιμων πόρων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Είναι μια εξέλιξη δραματική για τα συμφέροντα του λαού της Κούβας που μόνο εξομάλυνση δεν προμηνύεται… Η επίσκεψη του Ομπάμα επομένως συμβολίζει ένα νέο γύρο απειλών για την Κούβα!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Επίκαιρα την Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Μας καταστρέψατε"

Πέμπτη, 28 Απριλίου 2016, 13:42

Ένταση επικράτησε τη Μεγάλη Πέμπτη στην κεντρική αγορά της Θεσσαλονίκης, όταν πολίτες και έμποροι αντιλήφθηκαν την παρουσία κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ Α' Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τους Τάσο Κουράκη και Τριαντάφυλλο Μηταφίδη. Φωνάζοντας «φύγετε», «δεν ντρέπεστε να κάνετε και βόλτα στην αγορά», πολίτες που βρίσκονται στην παραδοσιακή αγορά Καπάνι της Θεσσαλονίκης, επιτέθηκαν φραστικά στους βουλευτές εκφράζοντας έτσι την αγανάκτησή τους για την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Συρία: Ο στρατος προετοιμαζει ευρεια επιχειρηση το Χαλεπι

Πέμπτη, 28 Απριλίου 2016, 14:31

Πηγή προσκείμενη στη Συριακη Δημοκρατια ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως «ο στρατός προετοιμάζει μια ευρεία επιχείρηση μέσα στις επόμενες ημέρες για να απωθήσει τους ισλαμοφασιστες από τα περίχωρα της πόλης και να δημιουργήσει 'μια ζώνη ασφαλείας' γύρω από την πόλη περικυκλώνοντάς την πλήρως». «Η ανακατάληψη του Χαλεπιού και στη συνέχεια του συνόλου της επαρχίας θα είναι ένα σκληρό πλήγμα για όλους αυτούς που σκέπτονται να διαιρέσουν τη Συρία ή να εγκαθιδρύσουν μια οποιαδήποτε οντότητα (..) χωρίς καμιά αναφορά στο Σύνταγμα της χώρας και στη βούληση της πλειοψηφίας του λαού», υπογραμμίζει η al- Watan. «Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία (στη Συρία) έδωσε μια ευκαιρία στην εκεχειρία ως μέσο για να σταματήσει η αιματοχυσία, ανταποκρινόμενη σε αίτημα των ρώσων φίλων μας, παρά την πεποίθησή της ότι οι τρομοκράτες και οι περιφερειακοί ανάδοχοί τους θα επωφελούνταν από την κατάσταση για να ενισχύσουν τις τάξεις τους, να αποκτήσουν επιμελητειακή υποστήριξη και να παραβιάσουν την κατάπαυση του πυρός ώστε να αλλάξουν την πραγματικότητα επί του πεδίου», υπογραμμίζει η εφημερίδα. Το Χαλέπι, πρώην εμπορικό σταυροδρόμι της Συρίας, είναι διαιρεμένο από τον Ιούλιο του 2012 ανάμεσα στις δυτικές συνοικίες που ελέγχονται από την κυβέρνηση και τις ανατολικές που βρίσκονται στα χέρια των ισλαμοφασιστών.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Νέα κτηνωδία του ISIS στη Ρακα της Συριας: Σταύρωσαν και πυροβόλησαν δύο άνδρες που τους κατηγορησαν για κατασκοπεία

Πέμπτη, 28 Απριλίου 2016, 10:00

Φρίκη προκαλεί η νέα εκτέλεση δύο ανδρών από το Ισλαμικό Χαλιφάτο. Οι εν λόγω άνδρες κατηγορήθηκαν από τους τζιχαντοφασιστες για κατασκοπεία. Τα θύματα εμφανίζονται σε εικόνες ντυμένα με πορτοκαλί στολή, σταυρωμένα πάνω σε μεταλλική κατασκευή, να πυροβολούνται από μέλη του ISIS στο κεφάλι. Σύμφωνα με τη Daily Mail η νέα αυτή κτηνωδία σημειώθηκε στη Ράκα της Συρίας ενώπιον πολιτών, ανδρών, γυναικών και ανήλικων παιδιών. Μετά την εκτέλεση οι τζιχαντοφασιστες απειλούν τους παρευρισκόμενους πως όποιος τολμήσει να τους κατασκοπεύσει, θα έχει την ίδια τύχη. Οι φωτογραφίες-σοκ δημοσιεύτηκαν την Τετάρτη στο προπαγανδιστικό κανάλι «Wilayat ar-Raqqah» των τζιχαντοφασιστών.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Οι εργαζόμενοι ζητούν τα χρήματά τους από τα σούπερ μάρκετ Καρυπίδη

Πέμπτη, 28 Απριλίου 2016, 12:30

Οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ Καρυπίδη πραγματοποίησαν σήμερα συγκέντρωση διαμαρτυρίας, έξω από κατάστημα της εταιρείας, επί της οδού Καρόλου Ντηλ 26 στη Θεσσαλονίκη, για να διεκδικήσουν τα χρήματά τους. Οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για τη μη καταβολή δεδουλευμένων τους και για την υπαγωγή της εταιρείας στον πτωχευτικό κώδικα, στο άρθρο 99.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γροθιές και σπρωξίματα στην Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας

Έντονοι διαπληκτισμοί μεταξύ των βουλευτών

14:52 28/04/2016

Διαπληκτισμοί ανάμεσα σε βουλευτές του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και της φιλο-κουρδικής αντιπολίτευσης καθυστέρησαν τις προσπάθειες να εγκριθεί η νομοθεσία για τη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το μεταναστευτικό, με αποτέλεσμα το κοινοβούλιο να διακόψει τις εργασίες του μέχρι τη Δευτέρα. Βουλευτές αντάλλαξαν γροθιές και σπρωξίματα χθες βράδυ στην τουρκική Εθνοσυνέλευση κατά τη διάρκεια έντονου διαπληκτισμού που προκλήθηκε όταν έγινε αναφορά στις επιχειρήσεις που διεξάγει ο στρατός εναντίον των κούρδων μαχητών στην νοτιοανατολική Τουρκία, περιοχή που κατοικείται κυρίως από Κούρδους. Έπειτα από αυτή τη συμπλοκή, ο προεδρεύων ανακοίνωσε κατά το τέλος της χθεσινής συνεδρίασης πως το κοινοβούλιο δεν θα συνέλθει σε ολομέλεια πριν από τη Δευτέρα 2 Μαΐου.

Οι βουλευτές επρόκειτο να επεξεργαστούν αύριο και μεθαύριο τη νομοθεσία που απαιτείται έτσι ώστε οι Τούρκοι να ταξιδεύουν στην Ευρώπη χωρίς θεώρηση διαβατηρίου (βίζα), ένα σημαντικό μέρος της συμφωνίας στην οποία κατέληξε η Άγκυρα με την Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να ανακοπεί η ανεξέλεγκτη μεταναστευτική ροή στην Ευρώπη. Οι Βρυξέλλες σκοπεύουν να προτείνουν την κατάργηση της βίζας για τους τούρκους πολίτες στις 4 Μαΐου, όμως συναντούν έντονες αντιδράσεις από ορισμένα κράτη-μέλη της ΕΕ. Η ΕΕ έχει πει πως η Τουρκία ανταποκρίνεται πλήρως σε λιγότερο από το 50% των 72 κριτηρίων και ότι οι προϋποθέσεις που θέτει (για την άρση της θεώρησης διαβατηρίου) δεν θα μετριαστούν.

Οι διαπληκτισμοί ξέσπασαν όταν ο βουλευτής Φερχάτ Εντζού, του φιλο-κουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP), αναφέρθηκε στις δολοφονίες αμάχων κατά τις επιχειρήσεις που διεξάγει ο στρατός εναντίον μαχητών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στη νοτιοανατολική Τουρκία. Χιλιάδες μαχητές και εκατοντάδες μέλη της δυνάμεων ασφαλείας και άμαχοι έχουν σκοτωθεί αφότου το PKK επανέλαβε το αντάρτικο το περασμένο καλοκαίρι, έπειτα από εκεχειρία δυόμιση ετών.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Λιγο πριν το Μπαμ! Για παραιτηση Τσιπρα και πιστωτικο γεγονος γραφουν οι ξενες εφημεριδες. Μεχρι στιγμης γινονται πραξη οσα προτεινε ο Τομσεν στη Βελκουλεσκου στην υποκλαπεισα συνομιλια από το Χιλτον. Ερχεται σταση πληρωμων για μισθους Δημοσιου και συνταξεις? Στραγγαλιζουν τη χωρα οι τοκογλυφοι. Χτυπα «κοκκινο» η αγωνια 10 μηνες μετα τα capital controls.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γιατι ο Κυριακος Μητσοτακης δεν καταγγελλει τους ξενους που μας εκβιαζουν με νεα φορολογικη καταιγιδα? Με ποιους είναι η ΝΔ? Με τους ξενους αδιστακτους τοκογλυφους η με τον ελληνικο λαο?

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σε τροχια Μητσοτακη ο Θεοδωρακης. Λιγη ωρα μετα το καλεσμα Μητσοτακη, ο Θεοδωρακης αφησε ανοιχτο τοενδεχομενο το Ποταμι (ότι από αυτό εχει απομεινει δηλαδη, μιας και συμφωνα με τις δημοσκοπησεις παιρνει 1%) να ενταχθει σε «ευρωπαικο τοξο» με τη ΝΔ σε περιπτωση εκλογων, για το «εθνικο συμφερον» όπως ειπε που συμφωνα με αυτόν είναι δεξιο.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Διαδηλωσεις στη Γερμανια για τις επικουρικες. Πολύ μεγαλες διαδηλωσεις εγιναν χθες στη Φραγκφουρτη από εργαζομενους με αιτημα την διασφαλιση των ταμειων τους. Η επιβραδυνση της αναπτυξης της Γερμανιας οδηγει σε μειωσεις μισθων και θεσεων εργασιας. Πανο με συνθηματα «Τωρα απειλουμεθα και με φτωχεια στα γεραματα. Μακρια τα χερια σας από τα επικουρικα ταμεια μας». Αυτή είναι η γενικη ταση του καπιταλισμου. Νεοαποικιοκρατια και πολεμους στο εξωτερικο, και ξεζουμισμα των εργαζομενων και παυση ολων των κοινωνικων κατακτησεων που ειχαν πετυχει οι εργαζομενοι. Δεν συμβαινουν μονο στην Ελλαδα.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mαυρο Πασχα για 5.200 Πατρικες οικογενειες. Δεν εγινε δεκτο το αιτημα του Δημου προς την κυβερνηση να παρουν εγκαιρως το προνιακο επιδομα.

Μαυρο Πασχα θα κανουν 5.200 αποροι Πατρινοι. Δεν ανταποκριθηκε στο αιτημα του Δημου η κυβερνηση να καταβαλλει στους δικαιουχους τα προνοιακα επιδοματα κατά τη διαρκεια της Μεγαλης Βδομαδας. Σε απογνωση εχουν περιελθει 5.200 Πατρινοι καθως δεν θα λαβουν τα προνοιακα επιδοματα που δικαιουνται μολονοτι ο Δημος της Πατρας εστειλε αιτημα από τις 31 Μαρτιου στο υπουργο Εσωτερικων Παναγιωτη Κουρουπλη.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ! Στο ΚΕΕΛΠΝΟ και η σύζυγος του Φλαμπουράρη... Ε... είχε μεγάλες οικονομικές ανάγκες η οικογένεια του "αριστερού" εργολάβου, της "αντιδικτατορικής" ενότητας με τον Γλύξμπουργκ...

Μαίνεται η σύγκρουση κυβέρνησης - αντιπολίτευσης για το θέμα του ΚΕΕΛΠΝΟ. Οι υπουργοί Ξανθός και Πολάκης ζήτησαν τις παραιτήσεις των μελών του ΔΣ που όμως δια του προέδρου του Θ. Γιαννόπουλου αρνήθηκαν ενώ αντιδράσεις υπάρχουν και από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΕΛΠΝΟ διορίστηκε ένα χρόνο πίσω, στις 24 Απριλίου του 2015, όταν είχε σχηματιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Πρόεδρος του Δ.Σ. ΚΕΕΛΠΝΟ ανέλαβε ο... Αθανάσιος Γιαννόπουλος,Καθηγητής Χειρουργικής Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και πρώην Υφυπουργός Υγείας. Αντιπρόεδρος είναι ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Γιαννάκης. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι μεταξύ των μελών του ΔΣ περιλαμβάνονται η Ευσταθία Πανατοπούλου, Μοριακή Ιολόγος, Δ/ντρια Ιολογίας Αντικαρκινικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» σύζυγος του Υπουργού Επικρατείας, Αλέκου Φλαμπουράρη και ο Χαράλαμπος Κουνέλης, υπάλληλος της Βουλής και σύμβουλος του πρώην Υπουργού Υγείας και νυν Υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή. Σημειώνεται ότι οι δύο υπουργοί ζήτησαν τις παραιτήσεις εγκαλώντας μεταξύ άλλων τα μέλη του ΔΣ, άρα και τα παραπάνω, ότι δεν επέβαλαν την κάθαρση στο ΚΕΕΛΠΝΟ....

Τα υπόλοιπα μέλη είναι ο Δημήτριος Μπίτας, Οικονομολόγος MSc, ηΟυρανία Δαφνή, Καθηγήτρια Βιοστατιστικής Σχολής Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ, η Σταυρούλα Κόκκιζα, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών και Υποστήριξης του Υπουργείου Υγείας. - Εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας, ο Δημήτριος Κουντουράς, ιατρός, Ειδικός Παθολόγος-Ηπατολόγος, (εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος) και ο Κωνσταντίνος Αλεξανδρόπουλος, Ψυχίατρος, Εκπρόσωπος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (Π.Ι.Σ.)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στα όρια της γενικής εξέγερσης η Γαλλία!

Σε απεργιακές κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις προχωρούν επτά γαλλικά συνδικάτα και φοιτητικές ενώσεις ζητώντας την απόσυρση των αλλαγών στα εργασιακά. Τα συνδικάτα CGT, FO, FSU, Solidaires, UNEF, UNL και FIDL, τα οποία χαρακτηρίζουν τον νόμο «ανεπίδεκτο βελτίωσης», κατεβαίνουν ξανά στο δρόμο με αίτημα την πλήρη απόσυρση του νόμου ελ Κομρί.

Πρόκειται για την τέταρτη κινητοποίηση μέσα σε έναν μήνα, πριν φτάσει το νομοσχέδιο για συζήτηση στην Εθνοσυνέλευση την ερχόμενη Τρίτη. Η υπουργός Εργασίας έχει αφαιρέσει κάποιες από τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις προκειμένου το κείμενο να γίνει αποδεκτό, ωστόσο οι αντιτιθέμενοι στο νομοσχέδιο ζητούν την απόσυρσή του κρίνοντας ότι είναι πολύ ευνοϊκό για τους εργοδότες και παράγοντας αβεβαιότητας για τους εργαζόμενους Κατά τα συνδικάτα, ο νέος νόμος απορρυθμίζει την αγορά εργασίας ειδικά όσον αφορά την εργασία των νέων. Για την κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς, είναι τμήμα των μεταρρυθμίσεων που στοχεύει στη μείωση της ανεργίας -το μεγαλύτερο στοίχημα της θητείας του γάλλου προέδρου, και μέτωπο στο οποίο ακόμη δεν έχουν φανεί σημαντικά αποτελέσματα. Εντωμεταξύ, στις πλατείες συνεχίζεται το κίνημα Nuit Debout (Η Νύχτα των Ορθίων) το οποίο ξεκίνησε στην Place de la Republique στις 31 Μαρτίου με στόχο τις προωθούμενες αλλαγές στα εργασιακά. Ανάλογες νυχτερινές συγκεντρώσεις έχουν διοργανωθεί έκτοτε σε κεντρικές πλατείες άλλων γαλλικών πόλεων.

Συγκρούσεις και στη Ναντ Συγκρούσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές και σε αστυνομικές δυνάμεις σημειώθηκαν και στη Νάντ, λίγο μετά την έναρξη μιας πορείας στην οποίας συμμετείχαν 8 με 9 χιλ. διαδηλωτές, σύμφωνα με την αστυνομία, περισσότεροι από 20.000, σύμφωνα με τους διοργανωτές. Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων.

24 αστυνομικοί τραυματίστηκαν, οι 3 σοβαρά Σύμφωνα με γαλλικά ΜΜΕ, 24 αστυνομικοί τραυματίστηκαν, οι 3 σοβαρά

Παρίσι: Σε κρίσιμη κατάσταση αστυνομικός, πέντε συλλήψεις Στο Παρίσι, δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν σε συγκρούσεις με διαδηλωτές στο περιθώριο της διαδήλωσης ενάντια στο εργατικό δίκαιο, σύμφωνα με τις αρχές. Ένας από αυτούς είναι σε κρίσιμη κατάσταση, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters. Πέντε άτομα συνελλήφθησαν στα επεισόδια γύρω από την Place de la Nation, στο δωδέκατο διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

28 Aπρίλη 1945... το τέλος του φασίστα Μουσολίνι

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Να επιστρέψει άμεσα η Πρεσβεία της Συρίας στην χώρα μας!!!

Καμία αναγνώριση στον Σύνδεσμο των Σύριων Αμερικανόδουλων μισθοφόρων και άμεση απομάκρυνσή τους!!!!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μία ακόμα συνηθισμένη μέρα στο Ισραήλ. 15 σφαίρες σε 24χρονη νεαρή μητέρα. Και για να μην αφήσει ορφανό το παιδί της... το εκτέλεσαν κι αυτό αμέσως μετά...

Οι Ισραηλινοί δεν της επέτρεψαν να πάει το άρρωστο παιδί της για εξετάσεις...και με μερικές σφαίρες γλίτωσαν και τα έξοδα περίθαλψης.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑ Νέοι φονικοί βομβαρδισμοί

Ανάμεσα στα θύματα νεκρή μια έγκυος γυναίκα

ΝΤΟΝΕΤΣΚ.-- Νέα ένταση στις επιθέσεις σημειώνεται τα τελευταία 24ωρα από τις δυνάμεις της ναζιστικής κυβέρνησης του Κιέβου (ναζιστικο στρατό και φασιστικά τάγματα) κατά των θέσεων των αντιφασιστων πολιτοφυλακών στις Λαϊκές Δημοκρατίες των Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ. Τα χτυπήματα με πυρά πυροβολικού γίνονται σε κατοικημένες περιοχές. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, 26 με 27/4 στο βομβαρδισμό στη Γελενόφκα στα νότια της πρωτεύουσας του Ντονέτσκ, χτυπήθηκε και το τοπικό νοσοκομείο, ενώ δίπλα στο φυλάκιο ελέγχου σκοτώθηκαν 4 πολίτες και 8 τραυματίστηκαν. Ανάμεσα στους νεκρούς είναι μια έγκυος γυναίκα και μια 15χρονη. Ειδικά το έγκλημα αυτό επιχείρησε ο ναζιστικος ουκρανικός στρατός να το χρεώσει στους ίδιους τους αντιφασιστες πολιτοφύλακες, ωστόσο μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων το διαψεύδουν. Την ίδια ώρα, χτες στο Κίεβο βρέθηκε, για άλλη μια φορά, η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ υπεύθυνη για ζητήματα Ευρασίας Βικτόρια Νούλαντ, που επιβεβαίωσε τη στήριξη της χώρας της στην ναζιστικη κυβέρνηση του Κιέβου στην αντιμετώπιση των «τρομοκρατών στην ανατολή», ενώ ταυτόχρονα υποκριτικά δήλωσε ότι συνεργάζεται για την εφαρμογή της λεγόμενης συμφωνίας εκεχειρίας του Μινσκ με το σχήμα της Νορμανδίας (Γερμανία, Γαλλία, Ουκρανία, Ρωσία). Επίσης, έσπευσε να διευκρινίσει ότι η εφαρμογή της δεν είναι όρος για να «συνεχιστεί η οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία εφόσον συνεχίσει τις αντιλαικες νεοφιλελευθερες μεταρρυθμίσεις».

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ.-- Σε προειδοποιητική απεργία κατέβηκαν χτες οι εργαζόμενοι που καλύπτει το γερμανικό συνδικάτο Verdi το οποίο αφορά κυρίως τις αερομεταφορές αλλά και άλλους τομείς του δημόσιου τομέα (συνολικά 2,1 εκατομμύρια εργαζόμενους). Οι εργαζόμενοι, που είναι στη διαδικασία διαπραγμάτευσης Συλλογικής Σύμβασης, διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς κατά 6%, επίδομα 100 ευρώ για τους μαθητευόμενους και περιορισμό της διάρκειας της σύμβασης στους 12 μήνες αντί των 2 χρόνων που προτείνουν οι εργοδότες (ομοσπονδιακή κυβέρνηση, κρατιδιακές και δήμοι), οι οποίοι επίσης δίνουν αυξήσεις 3%. Τα μεγαλύτερα αεροδρόμια της χώρας, όπως της Φρανκφούρτης, του Μονάχου, του Ντίσελντορφ, του Ντόρτμουντ και του Αννόβερου, παρέλυσαν καθώς το προσωπικό εδάφους συμμετείχε μαζικά στην απεργία.

ΛΟΝΔΙΝΟ.-- Για δεύτερη μέρα χτες οι ειδικευόμενοι γιατροί στην Αγγλία συμμετείχαν στην απεργία, έχοντας τη συμπαράσταση και άλλων εργαζομένων, όπως δασκάλων και εργαζομένων στις μεταφορές. Τη συμπαράστασή τους εκφράζουν και οι Επιτροπές Αγώνα Νέων Μεταναστών από την Ελλάδα, με πικέτες - συνθήματα όπως «Αλληλεγγύη στην πάλη των γιατρών» και «Η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα - είναι δικαίωμα για όλους». Οι γιατροί διεκδικούν αύξηση των δαπανών στην Υγεία και βελτίωση των μισθών τους και των όρων εργασίας τους.

ΤΕΧΕΡΑΝΗ.-- Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, και ο Ιρανός Πρόεδρος, Χασάν Ροχανί, επέκριναν έντονα την απόφαση του αμερικανικού Ανώτατου Δικαστηρίου να κατάσχει 2 δισεκατομμύρια δολάρια από ιρανικά κεφάλαια που είχαν «παγώσει» σε τράπεζες των ΗΠΑ από την εποχή των διεθνών κυρώσεων. Οι Ιρανοί ηγέτες κατηγόρησαν τις ΗΠΑ πως έχουν άρει τις κυρώσεις μόνο στα χαρτιά και ότι στην πράξη προκαλούν «ιρανοφοβία» ώστε καμιά αμερικανική τράπεζα να μη συναλλάσσεται με το Ιράν.

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ.-- Για τον κίνδυνο ανάφλεξης συγκρούσεων στην περιοχή της Δυτικής Σαχάρας (πρώην ισπανική αποικία, που προσαρτήθηκε μονομερώς από το Μαρόκο το 1975 προκαλώντας ένοπλο αγώνα από το «Μέτωπο Πολισάριο» μέχρι την επίτευξη συμφωνίας εκεχειρίας στις αρχές της δεκαετίας του '90) προειδοποίησε, χτες, ο απεσταλμένος της Αφρικανικής Ενωσης στην περιοχή, πρώην Πρόεδρος της Μοζαμβίκης, Ζοακίμ Τσισάνο.

ΚΑΜΠΕΡΑ.-- «Μπαλάκι» μεταξύ Αυστραλίας και άλλων κρατών της περιοχής αναμένεται να γίνουν πάνω από 800 λαθρομεταναστες που μέχρι τώρα κρατούνταν σε «κέντρα» σε μικροσκοπικά νησιά στα ανοιχτά της Παπούα Νέα Γουινέα, το ανώτατο δικαστήριο της οποίας αποφάσισε ότι αυτά είναι παράνομα. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Αυστραλίας, όποιος αναχαιτίζεται στην προσπάθειά του να φθάσει στη χώρα με βάρκα, στέλνεται σε κέντρα κράτησης στα νησιά Ναούρου ή Μάνους. Η Καμπέρα δηλώνει ότι οι λαθρομεταναστες δεν θα γίνουν ποτέ δεκτοί στην Αυστραλία.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΗΠΑ - ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΚΙΝΑ Κόντρα δυτικών και σινικών μονοπωλίων χάλυβα

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΛΟΝΔΙΝΟ.-- Εντονες πιέσεις και τριβές στην αντιπαράθεση μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής χάλυβα προκαλεί, όσο περνά ο καιρός, ο ανταγωνιστικότερος και φτηνότερος κινεζικός χάλυβας που κατακλύζει τα τελευταία χρόνια τις διεθνείς αγορές, προκαλώντας, με την υπερπροσφορά παραγωγής, κατάρρευση τιμών σε παγκόσμιο επίπεδο. Χτες, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, μιλώντας στη Βουλή των Κοινοτήτων, επιχείρησε να προετοιμάσει το έδαφος για νέο μπαράζ χιλιάδων απολύσεων σε βάρος των Βρετανών χαλυβουργών εργατών και μηχανικών, εκτιμώντας ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις πως θα αποδώσουν οι κυβερνητικές προσπάθειες για διάσωση της παραγωγής χάλυβα στη Βρετανία. «Ενώ θέλω να κάνουμε τα πάντα που μπορούμε για να διασφαλίσουμε το μέλλον... βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια τεράστια υπερπροσφορά, μια κατάρρευση στις τιμές», είπε σε χαρακτηριστικό απόσπασμα της ομιλίας του. Διαβεβαίωσε, παρ' όλα αυτά, πως θα διευκολύνει την εξεύρεση αξιόπιστου αγοραστή των βρετανικών χαλυβουργείων, που βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στα χέρια του ινδικού ομίλου ΤΑΤΑ, ο οποίος πριν μερικές βδομάδες ανακοίνωσε ότι θα τα πουλήσει γιατί είναι ζημιογόνα...

Ωρες νωρίτερα, η αμερικανική εταιρεία χάλυβα «US Steel Corp» υπέβαλε αίτηση καταγγελίας σε βάρος σινικών εταιρειών χάλυβα στην ομοσπονδιακή Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου, ζητώντας να απαγορευτούν ή να περιοριστούν οι εισαγωγές κινεζικού χάλυβα λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού, προκαλώντας τις επιδοκιμασίες του αμερικανικού «Συνδικάτου Ενωμένων Χαλυβουργών». Η εταιρεία υποστηρίζει ότι τα αμερικανικά μονοπώλια χάλυβα δέχονται «επίθεση από την Κίνα» και ότι οι σινικές «επαναλαμβανόμενες παράνομες και επιθετικές εμπορικές πρακτικές» έχουν ισοπεδώσει την παραγωγή και την απασχόληση σε συναφείς κλάδους.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ Μέτρα για τις ελλείψεις στην ηλεκτρική ενέργεια

ΚΑΡΑΚΑΣ.-- Mε απόφαση της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και για να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης ηλεκτρικής ενέργειας, λόγω της ξηρασίας (διαρκεί πάνω από τρία χρόνια και είναι η χειρότερη των τελευταίων 40 χρόνων), οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες θα λειτουργούν δύο μέρες τη βδομάδα (Δευτέρα και Τρίτη) τουλάχιστον έως και τον επόμενο μήνα. Αυτό ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Αριστόμπουλο Ιστουρίζ, προκειμένου να μην επιδεινωθεί η ήδη δύσκολη κατάσταση στον υδροηλεκτρικό σταθμό Γκουρί, στον οποίο η στάθμη του νερού έχει κατέβει πολύ. Διευκρίνισε ότι θα λειτουργούν κανονικά οι υπηρεσίες ζωτικής σημασίας. Το μέτρο αφορά περίπου 2 εκατομμύρια εργαζόμενους, ενώ επικρίνεται από την αντιδραστική προδοτικη αμερικανοπληρωβμενη αντιπολίτευση ως «αποτέλεσμα της ανικανότητας» της κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο. Πάντως, η πρώτη προσπάθεια της προδοτικης αμερικανοπληρωμενης αντιπολίτευσης, που έχει τη σχετική πλειοψηφία στην παρούσα Βουλή, να οδηγήσει σε πτώση της κυβέρνησης (το σύστημα στη χώρα είναι προεδρικό) δεν απέδωσε την Τρίτη, στο ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, στο οποίο κατέθεσε σχετικό αίτημα, που απορρίφθηκε.

Βεβαίως, η προσπάθεια θα συνεχιστεί και, όπως καταγγέλλει το ΚΚ Βενεζουέλας, ενισχύονται οι αντιδραστικές και φασιστικές δυνάμεις που επιτίθενται σε λαϊκούς αγωνιστές, ενώ εντείνουν το κλίμα ανασφάλειας, σαμποτάζ και ελλείψεων. «Πατώντας» και σε αντικειμενικές δυσκολίες, που δημιουργεί το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και η μείωση των κρατικών εσόδων από το πετρέλαιο λόγω της τεχνικης πτώσης της τιμής, από τους γιανκιδες, οι αντιδραστικές δυνάμεις επιχειρούν να δημιουργήσουν συνθήκες χάους. Παρεμβαίνοντας σε αυτή την κατάσταση, το ΚΚ Βενεζουέλας καλεί την κυβέρνηση να βαθύνει τη λεγόμενη Μπολιβαριανή Διαδικασία με μέτρα και μηχανισμούς που θα ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα και θα συγκρούονται με τους καπιταλιστικούς ομίλους. Με κεντρικό σύνθημα «Απέναντι στο φασισμό και το συμβιβασμό με την αστική τάξη, η διέξοδος είναι ο σοσιαλισμός», καλεί τις λαϊκές επαναστατικές δυνάμεις να πάρουν αποφασιστικά την υπόθεση στα χέρια τους. Αυτό διαμήνυσε με συγκέντρωση και με άλλες οργανώσεις που έγινε την περασμένη Κυριακή και προγραμματίζει νέες το επόμενο διάστημα.