Κι άλλο ξύλο στο τουρκικό κοινοβούλιο
2/5/2016 21.00
Ένας ακόμη καβγάς ξέσπασε στο τουρκικο κοινοβούλιο μεταξύ των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και του Δημοκρατικού Κόμματος του Λαού (HDP) κατά την διάρκεια της συνεδρίασης για την συζήτηση της νομοθεσίας για την άρση της ασυλίας από ποινικές διώξεις στις 2 Μαϊου.
Η ένταση ανέβηκε όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Μπεκίρ Μποζντάγκ επέκρινε τον καβγά της περασμένης εβδομάδας, λέγοντας πως οι σύμβουλοι είχαν εμπλακεί σε πράξεις βίας.
Ορισμένοι βουλευτές πέταξαν πλαστικά μπουκάλια ενώ έπεσαν και κλωτσιές με αποτέλεσμα να τραυματιστούν πέντε άτομα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ζητούν την αποπομπή του Μαδούρο στη Βενεζουέλα
Τρίτη, 3 Μαΐου 2016, 01:07
H ακροδεξια αλητικη προδοτικη αμερικανοπληρωμενη αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα κατέθεσε στις εκλογικές αρχές σχεδόν 2 εκατομμύρια υπογραφές αληταραδων υπέρ της διεξαγωγής ενός δημοψηφίσματος με στόχο την αποπομπή του Σοσιαλιστή προέδρου Νικολάς Μαδούρο, καθώς η δυσφορία των ακροδεξιων αμερικανοπληρωμενων αληταραδων στο πρόσωπό του αυξάνεται μπροστά στην οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα.
Ο ακροδεξιος προδοτικος αμερικανοπληρωμενος συνασπισμός της αντιπολίτευσης υπό την ονομασία «Τραπέζι της Δημοκρατικής Ενότητας» (MUD) κατέθεσε στο Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο (CNE) «1,85 εκατομμύρια υπογραφές!!!» έγραψε στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter ο αληταρας προδοτης ακροδεξιος Χεσούς Τορεάλμπα, γενικός γραμματέας του αλητικου προδοτικου συνασπισμού.
Χθες η προδοτικη ακροδεξια αμερικανοπληρωμενη αντιπολίτευση είχε κάνει λόγο για 2,5 εκατομμύρια υπογραφές.
Οι υπογραφές συγκεντρώθηκαν σε λιγότερο από δύο ημέρες την περασμένη εβδομάδα και η προσέλευση των πληρωμενων αληταραδων ήταν μαζική στα σημεία συλλογής που είχαν στηθεί σε ολόκληρη την χώρα.
Μια τόσο σύντομη επιτυχία «συνιστά πιθανόν ένα παγκόσμιο ρεκόρ» επισήμανε με ικανοποίηση ένας από τους ακροδεξιους αληταραδες επικεφαλής της αμερικανοπληρωμενης προδοτικης αντιπολίτευση, ο αληταρας Ενρίκε Καπρίλες, σε ένα μαγνητοσκοπημένο μήνυμα που αναρτήθηκε στο Twitter.
«Πρόκειται επιπλέον για μία επίδειξη ισχύος ότι εμείς, οι ακροδεξιοι αληταραδες της Βενεζουέλας, επιλέγουμε αυτή την οδό. Θέλουμε να αποφασίζουμε με την φωνή μας, την ψήφο μας, για το μέλλον αυτής της χώρας» πρόσθεσε ο αληταρας προδοτης ακροδεξιος πολιτικός.
Το CNE, που τα δυτικα ΜΜΕ παραπληροφορουν λεγοντας ότι φημολογείται ότι πρόσκειται στην κυβέρνηση, θα επαληθεύσει εάν το κατώτατο όριο των ψήφων που απαιτούνται (195.721, 1% του εκλογικού σώματος) επετεύχθη και θα καλέσει τους υπογράφοντες να επιβεβαιώσουν προσωπικά την επιλογή τους, προτού προχωρήσει σε μια τελευταία επαλήθευση.
Όλη η διαδικασία θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε ένα μήνα ή και περισσότερο εάν το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο προσπαθήσει να την καθυστερήσει, κατόπιν η ακροδεξια προδοτικη αμερικανοπληρωμενη αντιπολίτευση θα πρέπει να προχωρήσει σε ένα δεύτερο βήμα συγκεντρώνοντας 4 εκατομμύρια ψήφους σε διάστημα 3 ημερών προκειμένου να διεξαχθεί το δημοψήφισμα, που ελπίζει ότι θα διοργανώσει έως τα τέλη Νοεμβρίου.
Το ακυρωτικό δημοψήφισμα δεν έχει χρησιμοποιηθεί παρά μόνο μία φορά στην ιστορία της χώρας, κατά του πρώην προέδρου Ούγκο Τσάβες (1999- 2013) το 2004: τότε είχε καταλήξει σε αποτυχία.
Αυτήν την φορά θα μπορούσε να ευοδωθεί λόγω της στημενης «κοινωνικής δυσαρέσκειας» των ακροδεξιων πληρωμενων, που αποτυπώνεται με στημενες ταραχές και λεηλασίες τις τελευταίες ημέρας στο Μαρακαϊμπο (βορειοδυτικά), τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας.
«Η χώρα θέλει την αποχώρηση αυτής της κυβέρνησης» υπογράμμισε ο ακροδεξιος αμερικανοπληρομενος αληταρας Τροεάλμπα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ειναι τοσο απλο: ξεσπά ενα πολυμορφο αντιφατικό κινημα με ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ βαση, τον εργασιακο μεσαιωνα που φερνει η κυβερνηση Ολαντ! Τι κανεις εσυ σαν ΚΚΕ;
- Εντοπιζεις τις (προφανως υπαρκτες) Αντιφασεις...
- Εντοπίζεις τις (προφανως υπακτες) αστικες επιρροες...
- Αφηνεις σαφη υπονοουμενα για "πρακτορες" (που τον βρηκαν τον ραδιοφωνικο σταθμό εεεεεε;)
- Προβλεπεις αποτυχια (9/10 κινηματα, και σε πιο καλες εποχες δεν νικησαν)
ΚΙ ΕΤΣΙ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΕΙΣ!
Τωρα, πως και γιατι εκατομμυρια ανθρωποι κινητοποιουνται; Υπηρξε στην ιστορια οποιοδηποτε κινημα χωρις αντιφασεις; Και το κυριότερο, ποια η παρέμβαση των κομμουνιστών στην κίνηση των μαζων; Αυτα τα ερωτήματα δεν απασχολούν την μακαρια αυταρκεια του ΚΚΕ!
Υ.γ. δυστυχως, οχι μονον του ΚΚΕ...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
8 Μάη 2016... Διεθνής ημέρα προσευχής για το Χαλέπι... International day of prayer for Aleppo... Hands Off Syria! - No to foreign intervention in Syria!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΜΝΗΜΗ ΡΟΚΚΟΥ ΧΟΪΔΑ
Ένας πρωτοπόρος των ριζοσπαστικών αγώνων, ο Ρόκκος Χοϊδάς πέθανε σαν σήμερα, στις 3 Μαΐου 1890 στις φυλακές της Χαλκίδας.
Κεφαλονίτης, γιος αγωνιστή του '21, γεννήθηκε το 1830 στο Ναύπλιο και μετά από σπουδές στην Ιταλία εντάχθηκε στο δικαστικό σώμα. Συμμετείχε ενεργά στην εξέγερση κατά του Όθωνα το 1862 και στην επανάσταση της τουρκοκρατούμενης τότε Ηπείρου και Θεσσαλίας, το 1878.
Συνεχιστής του κινήματος των κεφαλονιτών ριζοσπαστών, υπήρξε στενός συνεργάτης του πρωτοπόρου σοσιαλιστή Παναγιώτη Πανά, στην έκδοση της εφημερίδας "Εργάτης" στο Αργοστόλι (1875) και στην Αθήνα (1875-77). Εκλέχτηκε βουλευτής, στην Κεφαλονιά το 1875 και στην Αττική το 1883, και παραιτήθηκε και τις δύο φορές, αρνούμενος να υποταχθεί στην απαίτηση να αυτολογοκρίνει τις παρεμβάσεις του κατά του βασιλιά Γεώργιου και υπέρ των δημοκρατικών ελευθεριών.
Εξαιτίας της αντιβασιλικής αρθρογραφίας του στον "Ραμπαγά" του Κλεάνθη Τριανταφύλλου, το 1888 φυλακίστηκε μαζί με τον εκδότη της εφημερίδας, με ευθύνη της "εκσυγχρονιστικής" κυβέρνησης Χαρίλαου Τρικούπη, και πέθανε στη φυλακή λόγω των κακουχιών και των άθλιων συνθηκών κράτησης.
4 σχόλια:
It's not about the money
Jewish Voice For Peace
In 2001, I was living in San Francisco, working in the homeless rights and economic justice movement, and fighting welfare reform and gentrification policies that were ravaging the city. In those communities, we were always striving to draw connections between our work and struggles around the world, with the values of freedom, dignity, and equality of all people at the root of them all.
But for me there was one exception: Israel/Palestine.
My grandparents and cousins lived in Israel, I had traveled there regularly as a child, and I had grown up in a synagogue where the intertwining of Israel and Judaism was as reflexive as breathing. I had often felt uneasy about Israel's actions, but I didn’t feel that I knew enough about the situation to challenge my family or my community.
Then the second intifada began. One day, on the cover of the New York Times, there was a photo of Mohammad al-Durrah, a 12 year old boy, terrified, in the arms of his father just before he was shot and killed.
I was horrified. I wrote to a Palestinian-American friend of mine, in agony, saying that these were not the Jewish values I had been raised with.
I will never forget how gentle he was with me. He let me know, in the least judgmental way he could, that this situation had not started the day before. He suggested that maybe I should look into why the intifada was happening.
So I did. Together with a childhood friend who had also ended up in San Francisco doing similar work, we started a little study group. At the end of it, our next step seemed obvious: we needed to start speaking out for justice in Israel/Palestine, like we spoke out on so many other issues.
So we joined Jewish Voice for Peace, which was then just a small, all-volunteer group of members meeting in people’s living rooms in the Bay Area.
Today, JVP is a major membership organization, with strength from coast to coast, and around the world.
When it came down to it, I already had the political values I needed to really understand what was going on in Israel/Palestine -- at its root, a commitment to freedom and equality for all people. All it took was the courage to face reality.
That’s what JVP offers to all of us who are members: the ability to learn -- and take action -- on our values.
And every single member, in all 50 states and countries all over the world, is an integral part of our strength. It’s that strength that’s helping us organize, win, and shift the discourse around Israel/Palestine at the very highest levels.
But you know as well as I do that we could be even stronger. We could be running -- and winning -- even more campaigns. So this month, we’re committing to recruiting 1,800 new members for JVP.
We need 1,800 more members to join or renew this month. Join JVP today with a donation of $18 or more.
https://org.salsalabs.com/o/301/p/salsa/donation/common/public/?donate_page_KEY=11378&amt=18&track=MDriveEmail1NODOR
Joining JVP isn't just a statement of beliefs. It's a gateway to passionate, creative, impact-oriented activism. Over and over, we see that when our numbers swell, what we can win grows exponentially. That's what it's going to take to fundamentally change U.S. policy towards Israel/Palestine.
All it takes to become a member is a donation of $18. But the difference that we make together is real.
In 2001, I took the leap to live my values by joining JVP. It took faith and courage -- but it was one of the best things I've ever done. Will you join me?
Onwards
Δεν είναι για τα χρήματα
Εβραικη Φωνη για την Ειρηνη
Το 2001, ζούσα στο Σαν Φρανσίσκο, και εργαζομουν για άστεγους τα δικαιωματα τους και της οικονομικής δικαιοσύνης τους κίνημα, και την καταπολέμηση των πολιτικών μεταρρύθμισης της πρόνοιας και του εξευγενισμου που λεηλατούσαν την πόλη. Σε αυτές τις κοινότητες, ήμασταν πάντα διπλα προσπαθουσαμε να επιστήσουμε την σύνδεση μεταξύ της εργασίας και με τους αγώνες μας σε όλο τον κόσμο, με τις αξίες της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ισότητας όλων των ανθρώπων στη ρίζα όλων αυτών.
Αλλά για μένα υπήρχε μία εξαίρεση: για το Ισραήλ / Παλαιστίνη.
Οι παππούδες και τα ξαδέρφια μου έζησαν στο Ισραήλ, είχα ταξιδέψει εκεί τακτικά ως παιδί, και είχα μεγαλώσει σε μια συναγωγή, όπου η διαπλοκή του Ισραήλ και του Ιουδαϊσμού ήταν τόσο αντανακλαστικές όπως η αναπνοή. Είχα συχνά αισθανθει άβολα σχετικά με τις ενέργειες του Ισραήλ, αλλά δεν είχα την αίσθηση ότι ήξερα αρκετά για την κατάσταση για να αμφισβητήσω την οικογένειά μου ή την κοινότητά μου.
Στη συνέχεια, η δεύτερη Ιντιφάντα ξεκίνησε. Μια μέρα, στο εξώφυλλο των New York Times, υπήρχε μια φωτογραφία του Mohammad al-Durrah, ένα 12 χρονών αγόρι, τρομοκρατημένου, στην αγκαλιά του πατέρα του, λίγο πριν ο ίδιος πυροβοληθει και σκοτωθει.
Ήμουν τρομοκρατημένη. Έγραψα σε ένα παλαιστινιακό-Αμερικανό φίλο μου, με αγωνία, λέγοντας ότι αυτές δεν ήταν οι εβραϊκές αξίες που είχα μεγαλωσει με αυτες.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο ευγενικος ήταν μαζί μου. Αυτός μου επιτρέψτε να ξέρω, με το λιγότερο επικριτικό τρόπο που θα μπορούσε, ότι αυτή η κατάσταση δεν είχε ξεκινήσει την προηγούμενη μέρα. Μου υπέδειξε ότι ίσως θα πρέπει να εξετάσουμε γιατί η Ιντιφάντα συνέβαινε.
Έτσι έκανα. Μαζί με μια παιδική φίλη που είχε επίσης καταλήξει στο Σαν Φρανσίσκο και κάνουν παρόμοια δουλειά, ξεκινήσαμε μια μικρή ομάδα μελέτης. Στο τέλος αυτου, το επόμενο βήμα μας φαινόταν προφανές: ότι έπρεπε να αρχίσουμε να μιλαμε για δικαιοσύνη στο Ισραήλ / Παλαιστίνη, όπως μιλήσαμε στο κοσμο σε τόσα πολλά άλλα θέματα.
Έτσι ενωθηκαμε στην Εβραϊκή Φωνή για την Ειρήνη, που ήταν τότε μόλις μια μικρη, ομάδα εθελοντών, μελών που βρισκοντουσαν στα σαλόνια των ανθρώπων στο Bay Area.
Σήμερα, το JVP είναι ένας σημαντικός οργανισμός μελών, με δύναμη από ακτή σε ακτή, και σε όλο τον κόσμο.
Όταν ήρθε η στιγμή, είχα ήδη τις πολιτικές αξίες που χρειαζόμουν για να καταλάβω πραγματικά τι συνέβαινε στο Ισραήλ / Παλαιστίνη - στη ρίζα του, μια δέσμευση για την ελευθερία και την ισότητα για όλους τους ανθρώπους. Το μόνο που πήρα ήταν το θάρρος να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα.
Αυτό είναι ό, τι προσφέρει η JVP σε όλους εμάς που είμαστε μέλη: την ικανότητα να μαθαίνουμε - και να αναλάβουμε δράση – για τις αξίες μας.
Και κάθε μέλος της, σε όλες τις 50 πολιτειες και χώρες σε όλο τον κόσμο, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της δύναμής μας. Είναι η δύναμη που είναι βοηθώντας μας να οργανώσουμε, να κερδίσουμε, και να μεταφέρουμε την συζήτηση γύρω από το Ισραήλ / Παλαιστίνη σε πολύ υψηλότερα επίπεδα.
Αλλά ξέρετε, όπως και εγώ κάνω ότι θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο ισχυρή. Θα μπορούσαμε να τρέχουμε - και τη νίκαμε – σε ακόμη περισσότερες καμπάνιες. Έτσι, αυτό το μήνα, είμαστε για τη δέσμευση για την πρόσληψη 1.800 νέων μελών για JVP.
Χρειαζόμαστε 1.800 περισσότερα μέλη να ενταχθούν ή να ανανεώσει αυτό το μήνα. Γίνετε μέλος JVP σήμερα με μια δωρεά των $ 18 ή περισσότερα.
Το να ενώνουμε στη JVP δεν είναι απλώς μια δήλωση για τις πεποιθήσεις μας. Είναι μια πύλη προς τους παθιασμένους, δημιουργική, με βάση τον αντίκτυπο ακτιβισμό. Ξανά και ξανά, βλέπουμε ότι όταν οι αριθμοί μας μεγαλωνουν, αυτό που μπορούμε να κερδίσουμε αυξάνεται εκθετικά. Αυτό είναι ό, τι πρόκειται να αλλάξει στις ΗΠΑ ριζικά η πολιτική απέναντι στο Ισραήλ / Παλαιστίνη.
Το μόνο που χρειάζεται να γίνει μέλος είναι μια δωρεά $ 18. Αλλά η διαφορά που κάνουμε μαζί είναι πραγματικη.
Το 2001, πήρα την αποφαση για να ζήσω τις αξίες μου, με την προσχώρησή στη JVP. Χρειάστηκε η πίστη και το θάρρος - αλλά ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει ποτέ. Θα σας εχω μαζί μου;
Εμπρός
Δημοσίευση σχολίου