Η αραβικη ανοιξη και ο ιμπεριαλιστικος χειμωνας
Η επικληση των ανθρωπιστικων αιτιων για τη δικαιολογηση της επεμβασης απο τους ΝΑΤΟικους δεν επεισε κανεναν μια και ολοι ειδαν δυο μετρα και δυο σταθμα. Απο τη μια, δημοσια αποδοκιμασια και οργη κατα του Κανταφι για τη σφαγη των αμαχων, απο την αλλη ομως, ενθαρρυνση της κυβερνησης των εμιριδων της Σαουδικης Αραβιας για τις σφαγες των κατοικων της χωρας που διαδηλωναν και που επενεβη στο Μπαχρειν για να στηριξει το φιλο-αμερικανο εμιρη-δικτατορα, και ανοχη στη σφαγη των κατοικων της Υεμενης και του Ομαν. Και αντικατασταση των τυποις "δημοκρατικων" προεδρων στην Αιγυπτο και στην Τυνησια απο ανοιχτη χουντα του στρατου, που τοσα χρονια δολοφονουσε και σκοτωνε. Για την κατασκευασμενη "εξεγερση" στη Συρια οπως αποκαλυψε το Wikileaks.
Στην AFRICOM ανηκουν 49 απο τις 54 χωρες της Αφρικης, και οχι τυχαια, οι πεντε που δεν ενσωματωθηκαν ειναι η Λιβυη, το Σουδαν, η Ακτη του Ελεφαντοστου, η Ερυθραια, και η Ζιμπαμπουε. Ολες βρισκονται στο ιμπεριαλιστικο στοχαστρο! Σημαντικο δε ειναι να ειπωθει οτι η επεμβαση στη Λιβυη, ειναι ο πρωτος πολεμος στον οποιο συμμετεχει με πρωτευοντα ρολο η AFRICOM στην ηπειρο.
Λιβυη. Ανθρωπιστικοι βομβαρδισμοι και αριστεροι τυχοδιωκτισμοι (αρθρο στην εφημεριδα "δρομος της αριστερας" 30/4/2011)
Αντιδρασανε μερικοι φιλοι και γνωστοι που ανηκουν στον τροτσκικιστικο χωρο, γιατι στο αρθρο του Βελγου πανεπιστημιακου Jean Bricmont "Ολη η παλια συμμορια ειναι εδω", που αναδημοσιευσε η στηλη Περιπτερο Ιδεων στην εφημεριδα Δρομος φ. 58, επισημαινεται και η συνδρομη τροτσκικιστικων ομαδων στην ιμπεριαλιστικη επιδρομη της αμερικανο-γαλλο-αγγλο-καιτοκακοσυναπαντημα-συμμαχιας στη Λιβυη. Στους τροτσκικιστες που μαζι με τους Πρασινους, Σοσιαλιστες, και καποιους Κοκκινους, επικροτησαν την "ανθρωπιστικη" επεμβαση και τους βομβαρδισμους.
Αλλα εγω δεν αναφερομουν σε ολους τους τροτσκικιστες, αλλα σε εκεινους που βιαστηκαν να συνταχθουν με την ιμπεριαλιστικη επεμβαση, οπως στην Κοκκινο-Πρασινη Συμμαχια της Δανιας (στην οποια το τροτσκικιστικο Σοσιαλιστικο Εργατικο Κομμα, τμημα της 4ης Διεθνους, ειναι βασικο μελος) που υπερψηφισε στη Βουλη της Δανιας στις 18 Μαρτιου τη στρατιωτικη συμμετοχη της Δανιας στο ΝΑΤΟ στην επιχειρηση Λιβυη, εστω και αν αναδιπλωθηκε σχετικα γρηγορα και αλλαξε τη θεση της. Aναφερομουν στο Νεο Αντικαπιταλιστικο Κομμα στη Γαλλια που δηλωνουν οτι υποστηριζουν την επεμβαση και τους βομβαρδισμους εναντια στον Κανταφι και στο Λιβυκο Λαο γιατι υποστηριζουν τους "εξεγερμενους" ισλαμοφασιστες φονταμενταλιστες οργανα των αμερικανων.
Και στους αλλους. Στον Jean-Luc Melenchon, και στο Αριστερο Κομμα του, διασπαση του Σοσιαλιστικου, που ειναι σε συμμαχια με το παντα ξεφτιλισμενο Γαλλικο ΚΚ, που δηλωσε οτι αυτος ο πολεμος ειναι προς το συμφερον της Γαλλιας!
Στην Ιταλια δε, η απολυτη αριστερη συγχυση! Στην Ιταλια η αριστερα ειναι γενικα η πιο χρεοκοπημενη πολιτικα σε ολη την Ευρωπη. Ο Πιετρο Ινγκραο ταχθηκε υπερ των βομβαρδισμων, μαζι με την Ροσανα Ροσαντα. Οι καλλιτεχνες ηθοποιοι Νταριο Φο και Φρανκα Ραμε ταχθηκαν υπερ των βομβαρδισμων. Ο προεδρος της Ιταλιας, πρωην ευρωκομμουνιστης, Τζορτζο Ναπολιτανο, σαν ανθρωπος των αμερικανων που ειναι πιεσε μαλιστα τον Μπερλουσκονι να συμμετασχει στους βομβαρδισμους!
(Απο τη συνεντευξη του φιλοσοφου και συγγραφεα Κονσταντσο Πρεβε στην Αριαδνη Αλαβανου "Δρομος" φ. 61)
17.00
Υποκρισία, βιάγκρα & ανικανότητα στον ΟΗΕ
overdisinformation | 30/04/2011 at 10:43 am
..,και ’μισθοφόροι’ με στυτική δυσλειτουργία.
http://www.msnbc.msn.com/id/42809612/ns/world_news-mideastn_africa
Υποκριτικότατα την Παρασκευή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ οι εκπρόσωποι Ινδίας, Κίνας και Ρωσίας εκδήλωσαν τον αυξανόμενο σκεπτικισμό τους για την αποτελεσματικότητα της αεροπορικής εκστρατείας, η οποία φοβούνται οτι έχει μετατρέψει τη διαμάχη σε παρατεταμένο εμφύλιο που θα προκαλέσει πολύ περισσοτερους θανάτους αμάχων.
Να υπενθυμίσουμε οτι οι συγκεκριμένες χώρες επέλεξαν την αποχή κι όχι το βέτο στο ψήφισμα 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας που εξουσιοδοτούσε την εφαρμογή «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» πάνω απ΄τη Λιβύη καθώς επίσης και τη λήψη «οποιωνδήποτε αναγκαίων μέτρων» με σκοπό την «προστασία αμάχων».
Αλλά δεν υπάρχει κανείς σοβαρός αναλυτής που δεν καταλάβαινε τί σηματοδοτούσε το συγκεκριμένο ψήφισμα. Μέσα σε ένα πλαίσιο καταιγιστικής προπαγάνδας για τις ‘θηριωδίες’ του καθεστώτος Καντάφι, τις καταγγελίες για ‘γενοκτονία’, ‘βομβαρδισμούς αμάχων’, μια στρατιωτική επέμβαση που στηρίχτηκε ακριβώς πάνω στην υστερία των ΜΜΕ δεν μπορούσε παρά να σημαίνει ακριβώς αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή: βομβαρδισμοί με στόχο την αλλαγή καθεστώτος, με απώτερο στόχο την προτεκτορατοποίηση. Εκτός κι αν είχαν σκοπό να σώσουν την ανατολική Λιβύη και να αφήσουν στο δυτικό τμήμα τον «χασάπη» ελεύθερο να σφάζει υποτίθεται μαζικά. Ο ίδιος ο Ινδός αντιπρόσωπος είχε δηλώσει οτι υπήρχαν ασφυκτικές πιέσεις να ψηφίσουν μία απόφαση που ενέκρινε επίθεση εναντίον μιας χώρας «με βάση αναπόδεικτα στοιχεία, για τα οποία δεν μας είχαν δώσει καμμία επιβεβαίωση».
Κάτι τέτοιο μόνο σε κύκλους αφελών προοδευτικών στην Ελλάδα και την Ευρώπη θα μπορούσε να περπατήσει ως πρόσχημα, όπως και έγινε. Δεν είναι στρατιωτική επέμβαση και εισβολή επέμεναν κάποιοι, είναι «παρέμβαση», ‘no fly zone’, περιορισμένα ‘χειρουργικά’ πλήγματα. Κάποιοι άλλοι πάλι που αρέσκονται σε σχεδιασμούς επί χάρτου με βάση τα αξιόπιστα στοιχεία που μας έδιναν τα ΜΜΕ, εμφανίζονταν βέβαιοι οτι χωρίς την αεροπορία του ο Καντάφι ήταν τελειωμένος, οι «εξεγερμένοι» είχαν τη νίκη στο τσεπάκι.
Δύο μήνες μετά και η κατάσταση δεν έχει αλλάξει, το πιο χαϊδεμένο ‘αντάρτικο’ της Δύσης δεν το κουνάει ρούπι χωρίς θηριώδεις βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ να του ανοίγουν το δρόμο, η χώρα ρημάζεται, οι αγγλογάλλοι ικετεύουν τις ΗΠΑ για ενεργότερη εμπλοκή. Φυσικά δεν γίνεται λόγος καν για κατάπαυση του πυρός και ειρήνευση, εκτός κι αν παραδωθεί η χώρα αμαχητί στους ΝΑΤΟϊκούς και τις μαριονέττες της Βεγγάζης. Η λύση όπως πάντα είναι φυγή προς τα εμπρός: κλιμάκωση βομβαρδισμών, οικονομικός στραγγαλισμός, απόπειρες δολοφονίας ξένου ηγέτη (παράνομη πρακτική ακόμα και με τη δική τους νομοθεσία- μήπως λογαριασμό θα δώσουν?), καταστροφές υποδομών και τέλος, ένταση της επικοινωνιακής εκστρατείας δαιμονοποίησης του καθεστώτος.
Ετσι την Παρασκευή στο Συμβούλιο Ασφαλείας, προκειμένου να καμφθούν οι (υποκριτικοί) προβληματισμοί για την πορεία της ΝΑΤΟϊκής εκστρατείας, η αντιπρόσωπος των ΗΠΑ Σούζαν Ράις έβγαλε τα βαριά όπλα.
«Μας μίλησε για στρατιώτες που παίρνουν βιάγκρα και βιάζουν» «Μας μίλησε για στρατιώτες του Καντάφι που στοχοποιούν παιδιά , και για άλλες ακρότητες.»
Σύμφωνα με τις δηλώσεις της Ράις, δεν είναι απλά ‘εμφύλιος πόλεμος’ αυτό που συμβαίνει αλλά συστηματική τρομοκράτηση του πληθυσμού από τις δυνάμεις του Καντάφι, που περιλαμβάνει εκτεταμένη χρήση σεξουαλικής βίας, ενώ ‘πληροφορίες’ κάνουν λόγο για παροχή στους στρατιώτες προφυλακτικών και χαπιών βιάγκρα. Όπως πάντα ψάχνοντας κανείς για επιβεβαίωση στον διεθνή Τύπο συναντά τις φράσεις κλειδιά «ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες» και «ανώνυμες πηγές». (οι πρώτες καταγγελίες είχαν δημοσιευθεί στον Guardian, και προέρχονταν από την οργάνωση Save the Children που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της έχει δραστηριοποιηθεί στην ανατολική Λιβύη).
Οι διπλωμάτες στο Συμβούλιο Ασφαλείας δήλωσαν οτι η Σούζαν Ράις δεν τους παρείχε καμμία απόδειξη για τις καταγγελίες για χρήση βιάγκρα.
«Η Ράις έφερε το θέμα στη συνάντηση αλλά κανείς δεν ανταποκρίθηκε» δήλωσε ένας διπλωμάτης υπό τον όρο της ανωνυμίας.
Πάλι καλά δηλαδή.
Και ‘μισθοφόροι’, και γενοκτόνοι και σεξουαλικά ανίκανοι? Όπως είχε πει κάποτε κι ο καλός στρατιώτης Σβέϊκ του Γιάροσλαβ Χάσεκ σε απάντηση ενός βαρύτατου κατηγορητηρίου απ’το στρατιωτικό δικαστήριο «μα σαν πολλά δεν ακούγονται όλα αυτά?».
Η ανικανότητα βέβαια των ‘μισθοφόρων’ του Καντάφι έχει γίνει φανερή στην Μιζουράτα. (βλέπε κι εδώ http://overdisinformation.wordpress.com/2011/04/16/το-ολοκαύτωμα-της-μιζουράτα-αφορμή-γ/)
Επί δύο μήνες ακούμε για εσκεμμένους μαζικούς βομβαρδισμους αμάχων,ανθρωπιστική καταστροφή, snipers που εκτελούν παιδιά, βόμβες διασποράς, βόμβες φωσφόρου, ισοπέδωση της πόλης...
Αλλά τα στοιχεία που δημοσίευσε η Human Rights Watch πριν από δύο εβδομάδες μιλούσαν για περίπου 257 νεκρούς, 900+ τραυματίες, εκ των οποίων περίπου 20 γυναίκες. Σήμερα οι πάντα αξιόπιστοι και φιλαλήθεις αντάρτες μιλάνε για αριθμό νεκρών που ανέρχεται σε χίλιους. http://www.hrw.org/en/news/2011/04/10/libya-government-attacks-misrata-kill-civilians
Συμπέρασμα? Ένας εκπαιδευμένος στρατός πασχίζει επί δύο μήνες να κάνει μια γενοκτονία της προκοπής σε μια πόλη 350.000 κατοίκων και δεν καταφέρνει παρά ελάχιστα. ( ε λίγο βιάγκρα ίσως χρειάζεται για ανύψωση του ηθικού...)
Και γιατί ο Καντάφι προσπαθεί εσκεμμένα να εξολοθρεύσει τον πληθυσμό της Μιζουράτα υπό το βλέμμα των κολοσσών του ανθρωπισμού, Ομπάμα, Κάμερον και Σαρκοζύ? Ε, Χίτλερ είναι σου λέει, ψύλλους στα άχυρα θα ψάχνουμε τώρα?
Μήπως όμως υπάρχει κι άλλη πιθανή εξήγηση για όλα αυτά?
Μήπως απλά οι ‘εξεγερμένοι’ και τα embedded μέσα «ενημέρωσης» μας έχουν φλομώσει στις μπαρούφες, όπως κάνουν εδώ και δύο μήνες?
http://www.spiegel.de/fotostrecke/fotostrecke-66991-3.html
Η εικόνα από ρεπορτάζ του Der Spiegel
«οι αντάρτες έχουν τοποθετήσει ελεύθερους σκοπευτές μέσα στην πόλη. Στην φωτογραφία ένας αντάρτης σκοπεύει μέσα από παράθυρο ενός νοσοκομείου». Έτσι απλά. Ας διανοηθούμε μόνο την υστερία και την κατακραυγή αν η περιγραφή μιλούσε για ‘δυνάμεις του Καντάφι’...
Από : Ομάρ Μουχτάρ
http://overdisinformation.wordpress.com/2011/04/30/%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b2%ce%b9%ce%ac%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd/#comments
22.45
Καλύτερους μισθούς ζητούν Αιγύπτιοι διαδηλωτές
Κυριακή, 1 Μαΐου 2011, 18:27
Χιλιάδες εργαζόμενοι κατέκλυσαν σήμερα την πλατεία Tahrir του Καΐρου, ζητώντας «κοινωνική δικαιοσύνη», δυόμισι μήνες μετά την πτώση του καθεστώτος του Χόσνι Μουμπάρακ.
Εκπρόσωποι ανεξάρτητων συνδικάτων που μίλησαν στο συγκεντρωμένο πλήθος ζήτησαν να καθοριστεί ελάχιστος μηνιαίος μισθός 1.500 λιρών (περίπου 170 ευρώ), να δικαστούν οι διεφθαρμένοι συνδικαλιστές και να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία των συνδικάτων.
Οι συγκεντρωμένοι, που κρατούσαν αιγυπτιακές, λιβυκές, συριακές και κομμουνιστικές σημαίες, φώναζαν «κοινωνική δικαιοσύνη», υπό τα βλέμματα ισχυρών δυνάμεων του στρατού και των υπηρεσιών ασφαλείας.
Σε κοινή ανακοίνωσή τους 49 οργανώσεις, πολιτικά κόμματα, αριστερά κινήματα και συνδικάτα ζητούν, εκτός από τον ορισμό κατώτατου και ανώτατου ημερομισθίου, το «πάγωμα» των περιουσιακών στοιχείων των συνδικαλιστών που συνδέονται με το καθεστώς Μουμπάρακ.
Σημειώνεται ότι ο πρώην επικεφαλής της Αιγυπτιακής Ομοσπονδίας Συνδικάτων, που ελεγχόταν από το κράτος, βρίσκεται ήδη στο επίκεντρο έρευνας για διαφθορά.
