Δευτερα 8 Αγουστου 2011

ΣΥΡΙΑ
Συνεχίζονται οι συγκρούσεις και οι πιέσεις
Ανησυχητικά ανεβαίνει για μία ακόμη φορά το θερμόμετρο της έντασης στη Συρία, όπως και οι πιέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που δήθεν νοιάζονται για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα το κλίμα επιβαρύνει η έναρξη επιχειρήσεων του συριακού στρατού στη βόρεια πόλη Χάμα από τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής (31 Ιούλη) εναντίον ισχυρών αντικαθεστωτικών δυνάμεων, που επιδιώκουν την ανατροπή της κυβέρνησης του Προέδρου, Μπασάρ Αλ Ασαντ.
Συγκεχυμένες και ρευστές είναι οι πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη, που και το 1982 είχε δεχθεί ξανά τα πυρά του στρατού με εντολή του τότε Προέδρου (πατέρα του νυν), Χαφέζ Αλ Ασαντ, για την καταστολή ταραχών από ισλαμιστές της οργάνωσης «Μουσουλμανική Αδελφότητα». Πάντως, αντικαθεστωτικές δυνάμεις, τις οποίες επικαλούνται το «Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» και εκπρόσωποι των λεγόμενων «Τοπικών Επιτροπών Συντονισμού», υποστηρίζουν ότι ο αριθμός των νεκρών κυμαίνεται από 140 έως τουλάχιστον 300 μέσα σε μία βδομάδα, ότι οι τραυματίες ανέρχονται σε πολλές δεκάδες και ότι δεκάδες κτίρια έχουν βομβαρδιστεί ή καεί. Παράλληλα, αναφέρουν ότι ήδη έχουν αρχίσει να παρατηρούνται ελλείψεις σε φάρμακα και ψωμί, αλλά και σοβαρά προβλήματα στην ηλεκτροδότηση και στις τηλεπικοινωνίες της πόλης.
Επιπλέον, προχτές, «ειδικοί ερευνητές» που επικαλέστηκε σε ανακοίνωσή της η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Γενεύη, κατήγγειλαν «υπερβολική κρατική βία» κατά Σύρων διαδηλωτών.
Σχέδια αποσταθεροποίησης βλέπει η Δαμασκός
Ωστόσο, τα παραπάνω στοιχεία σχετικά με τον απολογισμό των συγκρούσεων δεν επιβεβαιώνονται από τις συριακές αρχές, που υποστηρίζουν πως ό,τι συμβαίνει στην πόλη Χάμα οφείλεται στη δράση αντικαθεστωτικών στοιχείων, που συνεργάζονται με ξένες δυνάμεις στο πλαίσιο ευρύτερων γεωπολιτικών σχεδιασμών, κάτι που κάθε άλλο παρά μπορεί να αποκλειστεί. Οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις καταγγέλλονται ακόμη ότι στήνουν διάφορες προβοκάτσιες και επιθέσεις σε βάρος των δυνάμεων ασφαλείας. Χαρακτηριστικά είναι εδώ τα «ηχητικά ντοκουμέντα» που μετέδωσε η κρατική συριακή τηλεόραση στις αρχές της περασμένης βδομάδας και τα οποία καταγράφουν συνομιλίες αντικαθεστωτικών δυνάμεων με ξένους παράγοντες σχετικά με το συντονισμό επιχειρήσεων σε βάρος του στρατού, αλλά και σχετικά με το ντύσιμο νεκρών στρατιωτών με πολιτικά ρούχα ώστε τα θύματα να παρουσιαστούν σε βίντεο σαν πολίτες που σκοτώθηκαν από κυβερνητικά πυρά. Η ίδια πηγή επισημαίνει ότι δεκάδες αντικαθεστωτικοί στην πόλη Χάμα έκλεψαν στρατιωτικές στολές και ταυτότητες σχεδιάζοντας προβοκάτσιες...
Πάντως, σε ό,τι αφορά στην προσπάθεια του Σύρου Προέδρου να κατευνάσει τις αντιδράσεις, υπογράφοντας νομοθετικό διάταγμα για τη νομιμοποίηση της ελεύθερης συγκρότησης πολιτικών κομμάτων, δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερα αποτελέσματα. Σύμφωνα με αυτό, τα κόμματα πρέπει να συγκροτούνται στη βάση κοσμικών, συνταγματικών αρχών και όχι στη βάση θρησκείας, φυλής και να έχουν παράλληλη «διαφάνεια στους στόχους, στις μεθόδους και στη χρηματοδότησή» τους.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ
Οι ισορροπίες που φαίνεται να τηρούνται διαφάνηκαν και στις μαραθώνιες διαβουλεύσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ την περασμένη Τετάρτη, που κατέληξε στο να καταδικάσει την κρατική βία σε βάρος αμάχων, ενώ ζητάει «από όλες τις πλευρές να δείξουν μέγιστη αυτοσυγκράτηση και να απόσχουν από αντίποινα, συμπεριλαμβανομένων και των επιθέσεων κατά κρατικών θεσμών».
Στην ίδια ανακοίνωση (που εκδόθηκε με 14 ψήφους υπέρ και όχι με 15, αφού ο Λίβανος, μη μόνιμο μέλος, δυσανασχέτησε με το κείμενο), το Συμβούλιο Ασφαλείας «επιβεβαιώνει την ισχυρή του αφοσίωση στην αυτοκυριαρχία, ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Συρίας», ενώ «επισημαίνει ότι η μόνη λύση στην τρέχουσα κρίση βρίσκεται στην πολιτική διαδικασία»...
Αντιρρήσεις σε μόνο καταδικαστική ανακοίνωση της συριακής ηγεσίας είχαν εκφράσει η Ρωσία και η Κίνα. Πάντως, ο Ρώσος Πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, κάλεσε την Πέμπτη το Σύρο ομόλογό του να προβεί «σε μεταρρυθμίσεις και να αποκαταστήσει την ειρήνη και τη δημοκρατία», διαφορετικά προειδοποίησε ότι η Μόσχα θα αναγκαστεί να πάρει «κάποιες αποφάσεις». Μάλιστα, ο Ρώσος Πρόεδρος προέβλεψε ότι εάν ο Ασαντ δεν επιλύσει τα προβλήματα αυτά, τότε «τον περιμένει θλιβερή τύχη»...
Εντείνονται οι πιέσεις
Η ανακοίνωση του ΣΑ του ΟΗΕ δεν επισείει απειλές για μελλοντικές κυρώσεις, όπως τα οικονομικά αντίποινα που επέβαλαν σε βάρος Σύρων αξιωματούχων οι ΗΠΑ και η ΕΕ (με την Ιταλία να γίνεται η πρώτη από όλες τις χώρες που αποφάσισε την ανάκληση του πρεσβευτή της από τη Δαμασκό)... Ωστόσο, τίποτε δε θα πρέπει να αποκλείεται, ούτε καν μία μεσοπρόθεσμη ριψοκίνδυνη στρατιωτική επέμβαση, μολονότι τη διέψευσε ο Bρετανός υπουργός Εξωτερικών, Γουίλιαμ Χέιγκ.
Οι ΗΠΑ παραδέχθηκαν προχτές ανοιχτά (όπως φάνηκε από τις δηλώσεις του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, Τζέι Κάρνεϊ) ότι επιδιώκουν την ανατροπή της κυβέρνησης Ασαντ, αφού υποστήριξαν ότι «ο Ασαντ βρίσκεται ήδη στο δρόμο της εξόδου» και ότι η Συρία «θα είναι σίγουρα ένα πολύ καλύτερο μέρος χωρίς τον Ασαντ».
Την ίδια ώρα οι Γερμανοί ασκούν πιέσεις για μεγαλύτερη «διεθνοποίηση» της κρίσης στη Συρία, απαιτώντας τον άμεσο διορισμό ειδικού απεσταλμένου από τον ΟΗΕ (όπως πρότεινε την Πέμπτη ο υπουργός Εξωτερικών, Γκουίντο Βεστερβέλε), ενώ οι Γάλλοι (διά του υπουργού Εξωτερικών, Αλέν Ζιπέ) ασκούν πιέσεις για την «ανάγκη» διεθνούς απομόνωσης της κυβέρνησης του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Αλ Ασαντ.
Στην κρίση παρενέβη προχτές και η Τουρκία, με τον υπουργό Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, να χαρακτηρίζει «απαράδεκτη» τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων στη Συρία και να καλεί τη Συρία «να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη της τα μηνύματα της Τουρκίας και της διεθνούς κοινότητας και να σταματήσει να χρησιμοποιεί βία το συντομότερο δυνατό».
Είναι φανερό ότι οι εξελίξεις στη Συρία αποκτούν μια ιδιαίτερη σημασία, με δεδομένους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.







Λιβυη. H έγχρωμη εξέγερση σε σύγχυση
Posted on 07/08/2011 by Ομπλομωφ
Πολύ μυστήρια πάντως αυτή η ενημέρωση σχετικά με τον πόλεμο στη Λιβύη: όταν οι ‘αντάρτες του ΝΑΤΟ’ προελαύνουν σε μια πόλη υπό τους συνεχόμενους βομβαρδισμούς των πατρόνων τους, γίνεται σχεδόν πρώτο θέμα στις διεθνείς ειδησεογραφικές ιστοσελίδες σαν να πρόκειται για κάποιου είδους μεγαλειώδη νίκη που προδικάζει την επικράτηση των ΝΑΤΟϊκών. Όταν την επόμενη απωθούνται από το λιβυκό στρατό, η είδηση περνάει στα ψιλά…
Το παρακάτω είναι μετάφραση της ανάλυσης του Thierry Meyssan για το Voltaire Network σχετικά με τις εξελίξεις στη Λιβύη.
Βεγγάζη, η έγχρωμη εξέγερση σε σύγχυση
Καθώς ξεκινάει το Ραμαζάνι, η στρατιωτική επιχείρηση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη βυθίζεται σε πλήρη σύγχυση, παρατήρησε η Alexis Crow.
Αυτή η αναλύτρια του Chatham House, ειδικευμένη στη μελέτη της Ατλαντικής Συμμαχίας, είναι μία από τους πρώτους δυτικούς ειδήμονες των ‘θινκ τανκ’ που δημόσια έκανε λόγο για το ρόλο της Αλ Κάιντα στις τάξεις των ‘επαναστατικών δυνάμεων’. Σήμερα ξανά, είναι η πρώτη που μιλάει για τον ελέφαντα στο δωμάτιο: οι πολιτικοί ηγέτες του ΝΑΤΟ έχουν εγκαταλείψει τους πολεμικούς τους στόχους, τόσο τους επίσημους όσο και τους ανεπίσημους. Δεν έχουν άλλη εναλλακτική στρατηγική, πέρα απ’το να αναζητούν για μια διέξοδο που θα τους επέτρεπε να διατηρήσουν το κεφάλι τους ψηλά. Σαφώς, δεν είναι μόνο το γαλλικό Γενικό Επιτελείο, αλλά και το Λονδίνο που ανησυχεί βλέποντας τις δυνάμεις του να καθηλώνονται στη Λιβύη χωρίς κάποια λύση στον ορίζοντα.
Η ‘προστασία των αμάχων’ δεν ήταν ποτέ τίποτα άλλο παρά ένα επινοημένο σλόγκαν εξαρχής. Τώρα, η ιδέα της ‘αλλαγής καθεστώτος’ στην Τρίπολη έχει επίσης εξατμιστεί, όπως και η προοπτική της διαίρεσης της χώρας σε δύο ξεχωριστά κράτη με την Τρίπολη και τη Βεγγάζη ως πρωτεύουσες. Στην καλύτερη περίπτωση, οι Βρυξέλλες ελπίζουν να επιτύχουν ένα αυτόνομο στάτους για μερικούς θυλάκους.
Έχοντας γνώση της διαφαινόμενης πολιτκής και στρατιωτικής καταστροφής, η Ουάσιγκτον αναζητά μια διέξοδο με διαπραγματεύσεις, ενώ την ίδια στιγμή ισχυρίζεται οτι δεν είναι λόγω του οτι το ΝΑΤΟ έχει χάσει τον πόλεμο που θα πρέπει να σταματήσει να βομβαρδίσει τη Λιβύη. Ο χρόνος είναι στο πλευρό μας, διατυμπανίζουν οι αμερικάνοι εκπροσωποι, ενώ το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο έχει στερέψει τους λιβυκούς τραπεζικούς λογαριασμούς που είχαν παγώσει από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Σε κάθε περίπτωση, αν η Ουάσιγκτον έχει διαπράξει ένα σφάλμα και είναι ανίκανη να χειριστεί αλλοιώς την κατάσταση, αυτό οφείλεται στο οτι δεν έχει μάθει το παραμικρό σχετικά με τη συμπεριφορά των Λίβυων.
Μεθυσμένοι από την ίδια τους την προπαγάνδα, οι Αμερικάνοι πίστευαν οτι θα αντιμετώπιζαν μία κεντροποιημένη και κάθετη δικτατορική δομή: αντίθετα σκόνταψαν πάνω σε ένα οριζόντιο και πολύπλευρο σύστημα στο οποίο η εξουσία διαχέεται προς τα έξω, ακόμα και στο στρατιωτικό επίπεδο. Παρά τις συναντήσεις με διάφορους απεσταλμένους στις πρωτεύουσες, οι ΗΠΑ απέτυχαν να υπολογίσουν οτι στερούνταν πολιτικής αντιπροσώπευσης. Και ακόμα χειρότερα, δεν μπορούν να υπολογίσουν τις αντιδράσεις του απρόβλεπτου Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος είναι επίσης πεπεισμένος οτι ο χρόνος είναι στο πλευρό του.
Η στρατηγική της Δύσης ήταν απλή: να εκμεταλλευτεί την ομαλοποίηση και το οικονομικό άνοιγμα της Λιβύης για να δημιουργήσει μία κάστα ‘γκόλντεν μπόυ’ τεχνοκρατών οι οποίοι θα κατέληγαν να προτιμήσουν τον Αμερικάνικο Τρόπο Ζωής παρά το Πράσινο Βιβλίο του Καντάφι. Μόλις αυτή η διαδικασία είχε ωριμάσει, η CIA οργάνωσε τα γεγονότα της Βεγγάζης και την μιντιακή εκστρατεία παραπληροφόρησης. Με τους λόγους τους περί ανθρωπισμού, οι Γάλλοι και οι Βρετανοί τοποθετήθηκαν στο προσκήνιο ώστε να προμηθεύσουν το ‘κρέας για τα κανόνια’ σε περίπτωση μιας τελικής χερσαίας επιχείρησης. Το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο στήθηκε από αμερικανοποιημένα μέλη της άρχουσας τάξης, συν παλιούς εξόριστους που είχαν την υποστήριξη της CIA ακόμα κι απ’τον καιρό της πτώσης της μοναρχίας, συν τους μαχητές της Αλ Κάιντα υπό την επίβλεψη μιας σαουδαραβικής φατρίας.
Αν και φαινομενικά ετερόκλητος, αυτός ο συνασπισμός βασίζεται στο κοινό ιστορικό των ξεχωριστών μελών του. Οι περισσότεροι έχουν δουλέψει για τις Ηνωμένες Πολιτείες για πολλά χρόνια και έχουν αλλάξει πολιτικά στρατόπεδα αρκετές φορές ώστε να συμβαδίζουν με τα εκάστοτε συμφέροντα της Ουάσιγκτον. Πολλοί είναι κρυφά μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Πιστός στο Πράσινο Βιβλίο, ο Μουαμάρ Καντάφι εσκεμμένα επιδείνωσε την ταξική διαίρεση ανακοινώνοντας στις 22 Φεβρουαρίου τη διάλυση αρκετών υπουργείων και την ίση διανομή των προϋπολογισμών τους σε όλους τους πολίτες (ή 21.000 δολλάρια ΗΠΑ ανά άτομο). Βλέποντας τον ‘Αδελφό Ηγέτη’ να αναβιώνει το αναρχικό του σχέδιο, η προνομιούχα τάξη, που πλούτισε κατά την οικονομική φιλελευθεροποίηση της χώρας, τρόμαξε. Κάποιοι προτίμησαν να καταφύγουν στη Δύση με τις οικογένειές τους και τις περιουσίες τους, ενώ άλλοι πίστεψαν σε μια γρήγορη νίκη της Ατλαντικής Συμμαχίας και ενώθηκαν με το Μεταβατικό Συμβούλιο με την ελπίδα να κυβερνήσουν τη Λιβύη στο μέλλον.
Για να φέρει εις πέρας αυτή την έγχρωμη ανταρσία, η Ουάσιγκτον είχε μόνο ένα χαρτί για να παίξει: τη διαφθορά ενός από τους συντρόφους του Μουαμάρ Καντάφι, του υπουργού Εσωτερικών, στρατηγού Αμπντέλ Φατάχ Γιουνές. Η μεταστροφή του ήταν το κλειδί για να μετατραπεί η συνεχιζόμενη επιχείρηση πολιτικής αποσταθεροποίησης σε στρατιωτική περιπέτεια. Αλλά η δολοφονία του στρατηγού Γιουνές στα χέρια των ανταγωνιστών του, στις 28 Ιουλίου, έχει προκαλέσει την κατάρρευση του ‘επαναστατικού στρατού’, αποκαλύπτοντας έτσι την τεχνητή κατασκευή του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου.
Σήμερα, υπάρχουν περισσότερες από 70 ένοπλες ομάδες που βαφτίζονται ως ‘επαναστάτες’. Σχεδόν όλες τους αναγνωρίζουν την εξουσία του Γιουνές, ο οποίος σκόπευε να τις συντονίσει. Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του, κάθε ομάδα έχει επανέλθει σε καθεστώς αυτονομίας.
Μερικοί έχουν σχηματίσει την δική τους κυβέρνηση και αγωνίζονται να λάβουν την αναγνώριση από μέλη του Συνασπισμού, περιλαμβανομένου του Κατάρ, ως ίσοι σε εξουσία με το Μεταβατικό Συμβούλιο. Κάθε συνοικία έχει τον δικό της πολέμαρχο που σκοπεύει να διακηρύξει την ανεξαρτησία του. Μέσα σε λίγες μέρες, η Κυρηναϊκή βυθίστηκε σε μια κατάσταση τύπου Ιράκ. Το επίπεδο του χάους είναι τέτοιο που, στην κηδεία του στρατηγού Γιουνές, ο ίδιος ο γιός του έκανε έκκληση για την επιστροφή του Καντάφι και της πράσινης σημαίας σαν τον μόνο τρόπο για να επανέλθει η ασφάλεια για τον πληθυσμό.
Έτσι, αρκεί ν’ακούσει κανείς τους λόγους του Μουαμάρ Καντάφι για να κατανοήσει τη στρατηγική του. Ενώ οι δρόμοι της Βεγγάζης έχουν αδειάσει, μαζικές συγκεντρώσεις οργανώνονται σε όλη την Τριπολιτάνια και το Φεζάν για να γιουχάρουν το ΝΑΤΟ. Ο ‘Αδελφός Ηγέτης’ παρεμβαίνει μέσω μεγαφώνων και συνδιαλέγεται με το πλήθος. Εξηγεί οτι μια γρήγορη εκεχειρία θα ήταν καταστροφική για την εθνική ενότητα, ενώ η παράταση του πολέμου επιτρέπει περισσότερο χρόνο ώστε να ανατραπεί η παράνομη εξουσία του Μεταβατικού Συμβουλίου και έτσι να διατηρηθεί η εδαφική ακεραιότητα της Λιβύης. Ο Συνταγματάρχης Καντάφι, που έχει ήδη τη στήριξη των φυλών, τώρα σκοπεύει να κερδίσει τους ανθρώπους που ακόμα υποστηρίζουν το Μεταβατικό Συμβούλιο. Στις παρεμβάσεις του, καλεί το λαό του να είναι έτοιμος να απελευθερώσει τις κατεχόμενες πόλεις. Θα πρέπει να τις κατακλύσουν μαζί, άοπλοι, ώστε να ανακτήσουν τον έλεγχο των ‘αντάρτικων’ θυλάκων με ένα μή βίαιο τρόπο.
Ο Μουαμάρ Καντάφι έχει ήδη πολιτικά νικήσει την αεροπορική δύναμη του ΝΑΤΟ: τώρα πιστεύει οτι μπορεί επίσης να υπερισχύσει πολιτικά έναντι των ‘ανταρτών’ στο έδαφος.
Σ’αυτήν την περίπλοκη κατάσταση, όπου οι περισσότεροι παίκτες βρίσκονται σε σύγχυση για τις επόμενες κινήσεις τους, τα αντανακλαστικά επικρατούν της λογικής. Οι οπαδοί του Πράσινου Βιβλίου σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν το κενό που δημιουργήθηκε από τη φυγή των τεχνοκρατών ώστε να επιστρέψουν στις βασικές αρχές της Επανάστασης. Αυτοί που βρίσκονται γύρω από τον Σαϊφ Καντάφι, που πιστεύαν οτι μπορούσαν να συνδυάσουν τον ‘Κανταφισμό’ με την παγκοσμιοποίηση, διαπραγματεύονται με τους δυτικούς τους φίλους. Και το ΝΑΤΟ συνεχίζει να βομβαρδίζει τις ίδιες τοποθεσίες που ήδη βομβάρδισε χθές και προχθές.
Για τη μετάφραση; Ομπλόμωφ
http://overdisinformation.wordpress.com/2011/08/07/h-%ce%ad%ce%b3%cf%87%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%83%ce%b7-%cf%83%ce%b5-%cf%83%cf%8d%ce%b3%cf%87%cf%85%cf%83%ce%b7/






Δημοσιογραφοι και λυσαρια
Εδω και δεκαετιες οι "εκθεσαδες" μαθαινουν τους μαθητες πως να γραψουν καλες εκθεσεις στις Πανελληνιες. Αναρωτιεται ομως κανεις ποιο λυσαρι συμβουλευονται αρκετοι "επωνυμοι" δημοσιογραφοι που σχολιαζουν με εναν τρομερα ομοιομορφο τροπο την επικαιροτητα και νουθετουν, παλι με εναν πληκτικο και μονοτονο τροπο, τους Ελληνες, αφου τα αρθρα η τα τηλεοπτικα τους σχολια ακολουθουν το ιδιο αναγνωρισιμο μοντελο των τεσσαρων βηματων.
Πρωτον, παραθετουν ενα ακραιο αρνητικο παραδειγμα, π.χ. "στη Ζακυνθο παιρνουν επιδομα αναπηριας 700 τυφλοι" η "ειδα εναν αξυριστο Αγανακτισμενο να καιει μια εφημεριδα για να ψησει μια ρεγγα στο Συνταγμα, σε αποσταση αναπνοης απο τη Μεγαλη Βρετανια. Οι πελατες του ξενοδοχειου κοντεψαν να λιποθυμησουν απο τη μυρωδια, ενω μια σουηδεζα εγκυος γεννησε προωρα".
Δευτερον, ο δημοσιογραφος μαστιγωνει τον αιωνιο Ελληνα η μαλλον τις νοοτροπιες που καλλιεργηθηκαν τις τελευταιες δεκαετιες. Το προσωπικο βολεμα, τον ευδαιμονισμο, τον εξυπνακισμο, το "δε βαριεσαι", το αρμεγμα του κρατους και της γενναιοδωρης Ευρωπης, την περιφρονηση στους θεσμους. Δεν μας φταιει η τροικα, αλλα το ξερο μας το κεφαλι.
Τριτο βημα, οι προειδοποιησεις. Οι καιροι αλλαξαν, αλιμονο σε οποιον δεν το εχει παρει χαμπαρι, οι Ευρωπαιοι, το ΔΝΤ, οι επιτηρητες μας κ.λ.π. δεν αστειευονται, τα ψεματα τελειωσανε.
Το τεταρτο μερος του αρθρου η της τηλεοπτικης αγορευσης περιλαμβανει επικρισεις, οδηγιες και παραινεσεις προς το λαο, την κυβερνηση και την αντιπολιτευση. Συνηθως η κυβερνηση επικρινεται για ατολμια, αφου δεν προχωρα με τη δεουσα ταχυτητα και αναλγησια στις αλλαγες "που εχει αναγκη ο τοπος". Η αντιπολιτευση φταιει γιατι εχει το μυαλο της στις εκλογες, ενω ο λαος η μαλλον οι διαφοροι "κλαδοι" η "συντεχνιες" φταινε γιατι μοιαζονται μονο για την παρτη τους. Να ωριμασουμε, να σοβαρευτουμε επιτελους! Χρειαζεται ψυχραιμια, αποφασισστικότητα, συναινεση, κοινη λογικη, δηλαδη οτι διαθετουν οι μεγαλοδημοσιογραφοι αλλα οχι ο απλος λαος. Η συνταγη αυτη ειναι πασπαρτου και με ελαφρες παραλλαγες μπορει να εφαρμοστει για αγροτες, φαρμακοποιους, καθηγητες, συνταξιουχους, ναυτεργατες, γιατρους, και για φυσικες καταστροφες, για καθε ειδους μετρα και λαικες κινητοποιησεις.
Προβλεψιμος και ανεμπνευστος ειναι αυτος ο δημοσιογραφικος λογος, που οχι μονο δεν πειθει, αλλα και πολυ γρηγορα θα παλιωσει.
εφημεριδα ΠΡΙΝ