Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Δευτερα 14 Νοεμβριου 2011

Εντολή στον Μαριο Μόντι στην Ιταλια
Κυριακή, 13 Νοεμβρίου 2011, 15:20
Στο πλαίσιο αυτό, το αρχιδι ο ξεκουτης κωλογερας παλιος ευρωκομμουνιστης όπως λεμε παλια σκατοπουτανα, ο Τζορζιο Ναπολιτάνο συνομίλησε με τον γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος, της μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης της αλητικης κεντροαριστεράς Πιερλουίτζι Μπερσάνι. «Χρειάζεται μια κυβέρνηση εντελώς καινούρια, τεχνοκρατών, διότι η κρίση είναι σοβαρή. Είπαμε στον Πρόεδρο ότι είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλλουμε στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις για την αλλαγή εκλογικού νόμου, τη μείωση των γερουσιαστών και βουλευτών κατά 50% και για την αλλαγή του κανονισμού του Κοινοβουλίου», δήλωσε ο Μπερσάνι.
Πανηγύρια για την παραίτηση από 2.000 πουλημενα τομαρια για την παραιτηση Μπερλουσκονι
Το απόγευμα του Σαββάτου το ιταλικό κοινοβούλιο έδωσε την τελική έγκριση
στο πακέτο οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Αμέσως μετά την ψηφοφορία υπήρξε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στην οποία o Καβαλιέρε επιβεβαίωσε ότι θα μεταβεί στο γραφείο του Ιταλού Προέδρου προκειμένου να υποβάλλει και επίσημα την παραίτησή του.
Η παραίτηση του Καβαλιέρε έτυχε χθες το βράδυ υβρεων από 2.000 πουλημενα τομαρια των Δημοκρατικων, που από τη φατσα φαινονταν τι σοι βλακομουτρα και καθικια ητανε, που με επευφημίες αλλά και προσβολές «αποχαιρέτησαν» τον ιταλό πρωθυπουργό. Ενώ το αρχιδι ο «τεχνοκρατης» Μοντι είναι 3.000 φορες χειροτερος από τον Μπερλουσκονι! Η πληρομενη αληταρια άρχισε να συγκεντρώνεται αφού η Βουλή πέρασε το νέο πακέτο μέτρων χθες το απόγευμα, ανοίγοντας τον δρόμο για την παραίτησή του, ο οποίος είχε δεσμευτεί ότι θα παραιτούνταν αφού δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στην κρίσιμη ψηφοφορία της περασμένης Τρίτης. Συγκεντρωση εκαναν και 5.000 οπαδοι του Μπερλουσκονι, που φωναζαν συνθηματα υπερ του, ενώ φωναζαν σωστοτατα για την καταργηση της Δημοκρατιας στην Ιταλια που αναθετει την κυβερνηση σε ένα μη εκλεγμενο τεχνοκρατικο μασονικο τομαρι της τροικα, και ζητουσαν σωστοτατα εκλογες. Ενώ ο Μπερλουσκονι, αποδεικνυονας ποσο λαικιστης πολιτικος είναι, και γιαυτο αλλωστε εκλεγοτανε συνεχεια ότι πολεμο και να του κανανε, σαν τελευταια πραξη πριν αποχωρησει, εβαλε το ιταλικο κοινοβουλιο και ψηφισε, την καταργηση των υπαρχοντων ΑΦΜ! Ετσι, με τα καινουρια ΑΦΜ, καμια ιταλικη εταιρεια δεν χρωσταει! Θα λενε πλεον, πηγαινεται να παρετε τα χρεη σας από την εταιρεια όπως ονομαζομαστε παλια που ειχε το παλιο ΑΦΜ!
Ο αληταρας μασονος Μόντι έχει τη φήμη ανθρώπου που δεν διστάζει να συγκρουστεί, για τα συμφεροντα των μασονων και της τροικα, προκειμένου να επιβάλει την πολιτική του.
Σε ό,τι αφορά τις βασικές θέσεις του, ο Μόντι τάσσεται υπέρ της ελεύθερης αγοράς, του ανταγωνισμού, της συνετής διαχείρισης της δημόσιας οικονομίας και είναι υπέρμαχος του ευρώ. Με λιγα λογια αναμενεται να εκτελεσει πιστα την αποστολη που του εχει ανατεθει, να εξοντοσει μεσω της πεινας και της φτωχειας τον Ιταλικο Λαο. Το στυλ διακυβέρνησής του αναμένεται να είναι... αγγλοσαξονικό, σύμφωνα τουλάχιστον με την δεξια κωλοεφημερίδα των Δημοκρατικων "La Repubblica", που τον περιέγραψε ως τον πιο "Αγγλοσάξονα απ' όλους τους Ιταλούς πολιτικούς σε ό,τι αφορά στο στυλ και στην ψυχραιμία". Διαφέρει δηλαδή από τον Μπερλουσκόνι όσο η μέρα με τη νύχτα, κι επιπλέον δεν είναι λάτρης των... πάρτι, αντιθέτως έχει πάθος με την αρχαία Αίγυπτο.






Kαινουρια χουντικα επεισόδια στο «Καυτανζόγλειο»
Κυριακή, 13 Νοεμβρίου 2011, 15:48
Συμπλοκές ανάμεσα στους οπαδούς του Ηρακλή και τις χουντικες δυνάμεις της κατοχικης κυβερνησης των ΜΑΤ της τροικα, σημειώθηκαν στο «Καυτανζόγλειο», πριν την έναρξη του αγώνα του Ηρακλή με τον Εθνικό Ν. Αγιονερίου για την 2η αγωνιστική της Δ’ Εθνικής.
Στο 6ο λεπτό ο διαιτητής της συνάντησης, Ισαάκ Τσακαλίδης από το σύνδεσμο Χαλκιδικής, ειχε το θρασσος η παλιοπουστρα η παλιοχουνταρα, να απαιτησει να κατέβει ένα πανό των φίλων του «Γηραιού» το οποίο απευθύνονταν στον Σοφοκλή Πιλάβιο και την ΕΠΟ, και τους εβριζε όπως τους αξιζε. Οι φίλοι των Θεσσαλονικέων δε συμμορφώθηκαν με αποτέλεσμα τα χουντικα ΜΑΤ να κινηθούν επιθετικα προς το μέρος τους πετωντας δακρυγονα και ματσουκονοντας τον κοσμο, για να πάρουν το πανό.
Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο και σημειώθηκαν επεισόδια, ενώ ο διαιτητής οδήγησε τις ομάδες στα αποδυτήρια και διέκοψε τον αγώνα. Οπαδοι του Ηρακλη πλακωσαν στο ξυλο το τριο των χουνταραδων αληταραδων διαιτητων, πριν τους σωσουν τα ΜΑΤ. Οι παλιοπουστρες διαιτητες εφυγαν τελικα με συνοδια των ΜΑΤ από το γηπεδο, αλλα σιγουρα θα τους βρουν και θα τους γαμισουν τα ραματα.
Οι άνθρωποι του Ηρακλή, ζήτησαν να συνεχιστεί το παιχνίδι, όμως ο διαιτητής έκλεισε το φύλλο αγώνος και διέκοψε οριστικά την αναμέτρηση, κατοχυρονοντας τον αγωνα, χωρις αγωνα, σε μια ξεφτιλισμενη ομαδα αντιπαλο του Ηρακλη, γραφοντας η παλιοπουσταρα το πλαστο σκορ 3-0. Αλλα αυτά που εκανε η παλιοχουνταρα θα τα πληρωσει.
Συνελήφθησαν στο Καυτανζόγλειο Στάδιο, τρεις οπαδοί, ηλικίας 29, 19 και 36 ετών, οι οποίοι μαζί με άλλους, εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο και με επιθετικές διαθέσεις κινήθηκαν απειλητικά εναντίον του διαιτητή του αγώνα, των βοηθών διαιτητών και των αστυνομικών δυνάμεων που επενέβησαν.





Τρεξανε τα βλακομουτρα στον Κλασικό Μαραθώνιο
Κυριακή, 13 Νοεμβρίου 2011, 13:21
Παρά το τσουχτερό κρύο τα ψωνια οι περίπου 19.000 δρομείς, οι 8.500 εκ των οποίων συμμετείχαν στην Κλασική Διαδρομή των 42 χιλιομέτρων, τρεξανε στον Μαραθωνιο. Περυσι ειχε τρεξει και η γαμιμενη πρωθυπουργαρα ο Γιωργακης Τσαντ Παπανδρεου. Φετος δεν ειχε ορεξη για προβολη τα αρχιδι. Οι ψωναρες και τα βλακομουτρα, εν μεσω της οικονομικης κρισης και της ξενης κατοχης της Ελλαδος, ειχαν το θρασσος να κλεισουν τους δρομους της Αθηνας, και να προκαλεσουν ετσι αναταραχη στους Αθηναιους, για να κανουν το ψωνιο τους. Ποιος ξερει όμως τι σκατολαμογια θαναι κι αυτά τα αρχιδια, για να εχουν τετοια βαρενατα, όταν η ανεργια και η φτωχεια στην Ελλαδα οργιαζει!







Μ-Λ ΚΚΕ: Υπογραφή «Βάρκιζας» στο Νεπάλ. Βαρύ πλήγμα στον επαναστατικό αγώνα του Νεπαλέζικου λαού
Yπογράφηκε το βράδυ της 1ης Nοέμβρη 2011, η συμφωνία για την παράδοση και διάλυση του Λαϊκού Aπελευθερωτικού Σταρτού (ΛAΣ) του Nεπάλ στον αστικό Στρατό, ανάμεσα στα αστικά κόμματα και το EKKN(μ), με την υπογραφή του Πρωθυπουργού Mπαταράι και τη συμφωνία του προέδρου του EKKN(μ), Πρατσάντα. Tαυτόχρονα, στο ίδιο κείμενο, αν και το κείμενο "διευθετεί" τα του στρατού, υπογράφηκε και η απόφαση της διάλυσης της "Ένωσης Nέων Kομμουνιστών", μαζικότατης οργάνωσης του Eνοποιημένου Kομμουνιστικού Kόμματος Nεπάλ (μαοϊκό), (EKKN(μ)). H ονομαζόμενη "Συμφωνία των Eπτά Σημείων" δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μια τραγική "συμφωνία της Bάρκιζας", που οι συνέπειες της για το λαό του Nεπάλ θα είναι καταστροφικές. Eν τω μεταξύ, η σύγκληση της KE και των οργανώσεων βάσης του κόμματος που είχε ζητήσει η αριστερή πτέρυγα του EKKN(μ) με επικεφαλής τον Kιράν, αναβλήθηκε για πολλοστή φορά για τις 13 Nοεμβρίου.
Παραθέτουμε παρακάτω αποσπάσματα από τη "Συμφωνία των Eπτά Σημείων":
"... Σημείο 1.1β. O αριθμός των μαχητών του ΛAΣ που θα ενταχθούν θα είναι 6.500 το μέγιστο. H ενοποίηση θα γίνει υπό τη διεύθυνση του Στρατού του Nεπάλ (αστικού στρατού) και το 65 τοις εκατό του προσωπικού της νέας διεύθυνσης θα προέλθει από το Στρατό του Nεπάλ, ενώ το υπόλοιπο 35 τοις εκατό από τους μαχητές του ΛAΣ. H νέα διεύθυνση θα έχει την εντολή διενέργειας των δραστηριοτήτων των σχετικών με την ανάπτυξη, τη διαφύλαξη των δασών, τη βιομηχανική ασφάλεια και τη διαχείριση κρίσεων.
1γ) Mαχητές του ΛAΣ που θα επιλέξουν την ένταξη θα πρέπει να πληρούν τα κριτήρια του Oργανισμού για την Aσφάλεια προσωπικά ο καθένας.
1δ) H εναρμόνιση της κατάταξης των μαχητών του ΛAΣ θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην επιφέρει αρνητικές συνέπειες στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας των υφιστάμενων αξιωματικών του αστικού στρατού.
1ε) Oι μαχητές του ΛAΣ που θα επιλέξουν να ενταχθούν στο νέο στρατό, θα περάσουν από διαδικασία για νέα εκπαίδευση.
1στ) Όλα τα όπλα που είναι αποθηκευμένα σε περιοχές που τελούν υπό τον έλεγχο του ΛAΣ θα τεθούν αυτομάτως υπό την ιδιοκτησία της κυβέρνησης.
... Σημείο 2. Όσοι από τους μαχητές του ΛAΣ επιλέξουν να εγκαταλείψουν το στρατό θα πάρουν ποσά από 600.000 ρουπίες έως 900.000 ρουπίες σε δύο οικονομικά έτη. (H ισοτιμία της ρουπίας του Nεπάλ με το ευρώ είναι 1 προς 109,2 πράγμα που σημαίνει ότι η αποζημίωση θα είναι 5.500 ευρώ έως 8.000 ευρώ. (σ.τ.μ.)
... Σημείο 6.α. Tο (EKKN(μ) πρέπει να πάρει μια επίσημη απόφαση και να επιστρέψει όλες τις ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες που κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια της ένοπλης σύγκρουσης και να τις επιστρέψει στους δικαιούχους τους μέχρι τις 23 Nοέμβρη. Eύλογες αποζημιώσεις πρέπει να πληρωθούν στους ιδιοκτήτες τους για τις απώλειες που προξενήθηκαν από τις κατασχέσεις.
... 6γ) H παραστρατιωτική οργάνωση της "Ένωσης Nέων Kομμουνιστών", θα διαλυθεί και όλες οι ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες που κατασχέθηκαν από αυτή θα επιστραφούν στους δικαιούχους τους μέχρι τις 23 Nοέμβρη.
... 6ε) Oι τοπικές διοικήσεις θα πρέπει να επιβλέψουν ¬και να εξαναγκάσουν αν χρειαστεί¬ την εφαρμογή της επιστροφής των κατεσχεμμένων περιουσιών στους δικαιούχους. Tα πολιτικά κόμματα πρέπει να συνεργαστούν με την κυβέρνηση για αυτή την εφαρμογή" ...".
Tην επόμενη μέρα, 2 Nοέμβρη, οι εκπρόσωποι της αριστερής πτέρυγας Kιράν και Mπαντάλ σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην κατάμεστη Aίθουσα Eθνικών Συνδιασκέψεων, παρουσία μεγάλου πλήθους δημοσιογράφων, διανοουμένων και απλών κομμουνιστών, δήλωσαν δια στόματος Kιράν: "Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για όλους εμάς που είμαστε αφοσιωμένοι στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον επεκτατισμό. H συγκέντρωση εδώ είναι μια ιστορική συγκέντρωση που επικεντρώνεται στην πάλη ενάντια στον επεκτατισμό, τον ιμπεριαλισμό και τα ανδρείκελά τους. Στοιχηθήκαμε εδώ για να αντισταθούμε και να παλέψουμε ενάντια στα ανδρείκελα μέχρι το θάνατό μας"...
"Σίγουρα το βράδυ της 1ης Nοέμβρη, είναι μια ιστορική μαύρη νύχτα. H μαύρη νύχτα σημαδεύτηκε από τη χαρά των φεουδαρχών, των ιμπεριαλιστών, των επεκτατιστών και των ανδρεικέλων τους. Ωστόσο από την άλλη, η ίδια νύχτα σημαδεύτηκε από τον πόνο, την ανησυχία και τα αναθέματα των οικογενειών των μαρτύρων, των πληγωμένων και του φτωχού λαού. Ωστόσο, είμαστε εδώ με το ηφαίστειο των βασάνων και με μια βροντερή ανήσυχη φωνή. Kομμουνιστικό Kόμμα χωρίς στρατό δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί αυτό είναι ο αντίθετος πόλος από την αντίδραση και έπρεπε να είναι παρόν με τον ισχυρό του πυλώνα που είναι ο ΛAΣ. Aλλά στο Nεπάλ, ο ΛAΣ αφοπλίστηκε ντροπιαστικά και διαλύθηκε.
Σύντροφοι και φίλοι δημοσιογράφοι! Θέλουμε να δώσουμε δημόσια την υπόσχεσή μας για την κατάσταση, βάζοντας τους σκοτωμένους, τους πληγωμένους, τους φυλακισμένους και το φτωχό λαό, μάρτυρες, της δέσμευσής μας πως δεν θα αφήσουμε το όνειρο όλων μας να καταστραφεί μάταια. Θα πραγματοποιήσουμε τα όνειρά σας. H νύχτα της 1ης Nοέμβρη ήταν η κορυφαία νύχτα για τη δεξιά διαλυτική γραμμή στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος του Nεπάλ. H δεξιά απόκλιση που διάλυσε τον ΛAΣ που έδωσε τη ζωή του για την ειρήνη και τις μεταρρυθμίσεις, σύντομα θα εξαφανιστεί. Eκατοντάδες χιλιάδες νέων μαχητών του ΛAΣ θα γεννηθούν από τις στάχτες του διαλυμένου ΛAΣ. Oι φεουδάρχες, τα ανδρείκελα, οι ιμπεριαλιστές και οι επεκτατιστές που τώρα εκφράζουν τη χαρά τους, θα έχουν λίγο χρόνο για αυτή τη χαρά".
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν πως η πλευρά Kιράν δημιούργησε στρατιωτική οργάνωση που ονομάζεται "Eθελοντές του Λαού" που δεν εμπίπτει στην επαίσχυντη συμφωνία των επτά σημείων.







Συγκέντρωση στο Σύνταγμα
Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2011, 08:09
Σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα καλεί η «Αυτόνομη Παρέμβαση» σήμερα, Δευτέρα, στις 18:00.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καλεί όλους τους εργαζόμενους στη συγκέντρωση που οργανώνουν ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων και η Επιτροπή ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ τη Δευτέρα 14/11 στις 6μμ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ΚΑΤΩ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ – Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 6 ΜΜ».







Άγαλμα του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη
Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2011, 09:06
Άγαλμα του Κεμάλ Ατατούρκ στην πλατεία Αριστοτέλους θα τοποθετήσει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης, για να αυξήσει τον αριθμό των Τούρκων τουριστών, στο πλαίσιο του σχεδίου «Ottoman Heritage Tour».
Ο κ. Μπουτάρης σχεδιάζει επίσης, σε συνεργασία με άλλους δήμους, να ανακαινίσει οθωμανικά τζαμιά και κτήρια και να οργανώσει ξενάγηση οθωμανικής κληρονομιάς.
Οι Τούρκοι τουρίστες ειχαν διπλασιασμό τους σε σχέση με πέρυσι, καθώς ανήλθαν σε 150.000.
Ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης ανέφερε πως παλιότερα ποτέ δεν είχε η πόλη τη φιλοσοφία μιας «τουριστικής πόλης» και δήλωσε: «Η αύξηση του αριθμού των Τούρκων τουριστών που ήρθαν στην πόλη μάς ενθουσίασε και μας ώθησε σε αυτό το βήμα. Η πολιτιστική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης και των γύρω δήμων προέρχεται από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Εδώ υπάρχουν οθωμανικά μνημεία. Εμείς λοιπόν συζητήσαμε με τους γύρω δήμους και αποφασίσαμε να προβάλλουμε την οθωμανική κληρονομιά».








Η αλήθεια για το Πολυτεχνείο- Το χρονικό της εξέγερσης
" Το Πολυτεχνείο δεν ήταν μια φοιτητική αναταραχή, ήταν μια μεγαλειώδης ταξική σύγκρουση που κλόνισε συθέμελα το καθεστώς της καταπίεσης κι εκμετάλλευσης κι έσπειρε τον πανικό στην τάξη των αστών.
Το Πολυτεχνείο ήταν μόνο η αρχή, ήταν μόνο το προμήνυμα της γιγαντιαίας σύγκρουσης που έρχεται.
Ο Νοέμβρης, κόκκινος απ’ το αίμα των παιδιών μας μας δείχνει το δρόμο του αγώνα, το δρόμο της ανειρήνευτης ταξικής πάλης.
Αυτό το ξέρουν οι εχθροί μας και οι κάθε λογής ψεύτικοι φίλοι μας, γι’ αυτό με μανία προσπαθούν να βρωμίσουν τη νίκη μας, να διαστρεβλώσουν το περιεχόμενο της εξέγερσης ώστε να μην μπορέσουμε ν’ αντλήσουμε τα σωστά διδάγματα, ώστε να μην μπορέσουμε ν’ αποχτήσουμε εμπιστοσύνη στις δικές μας δυνάμεις.
Αστοί και ρεβιζιονιστές, πουλημένες φυλλάδες κι εργατοπατέρες, «αντιστασιακοί» κάθε λογής, όλοι μαζί, σε μια ιερή συμμαχία, συκοφαντούν τον τιμημένο αγώνα μας, σκυλεύουν τους νεκρούς μας.
Θέλουν να στραγγίξουν απ’ τη μεγάλη εξέγερση κάθε επαναστατική πνοή, και να τη μεταβάλουν σ’ άψυχη μούμια.
Οι αγύρτες κι οι κλέφτες του δικού μας ιδρώτα, οι συνεργάτες της χούντας κι οι «γεφυροποιοί», οι λιποτάχτες κι οι σαμποταριστές του Πολυτεχνείου, φορτωμένοι μ’ «αντιστασιακές» περγαμηνές, πλαστογραφούν την ιστορία προσπαθώντας να μας πείσουν, πώς τα παιδιά μας σκοτώθηκαν για να γίνουν «ελεύθερες εκλογές» και ν’ αυξηθούν τα κονδύλια για την παιδεία, πως η μεγάλη εξέγερση του Νοέμβρη ήταν προβοκατόρικο σχέδιο της χούντας του Ιωαννίδη για να ρίξει τον Παπαδόπουλο.
Νομίζουν πως μ’ αυτό τον τρόπο θα καταφέρουν να κάνουν το Πολυτεχνείο ένα παραμύθι ακίνδυνο για το καθεστώς, μια επέτειο ανάμεσα στις τόσες άλλες, όπου οι «πατέρες του έθνους» θα εκφωνούν δεκάρικους πανηγυρικούς και θα κάνουν μνημόσυνα για την ψυχή των νεκρών.
Εμείς όμως ξέρουμε πως δεν αγωνιστήκαμε με γυμνό στήθος απέναντι στα φασιστικά τανκς για να βρουν δουλειά τ’ αστικά ραμολιμέντα. Δεν δώσαμε το αίμα μας για να χρυσώσουμε τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης.
Παλαίψαμε μ’ ηρωισμό κι αυτοθυσία για να τσακίσουμε όχι μόνο τη χούντα, αλλά και
τις αιτίες που γεννούν και στηρίζουν τις διχτατορίες.
Παλαίψαμε όχι για ν’ αλλάξουμε αφεντικά, αλλά για να πάρουμε τις δικές μας τύχες στα δικά μας χέρια.
Οι λιποτάχτες του αγώνα, οι κάπηλοι, όλοι αυτοί που τότε προσπαθούσαν να μας πείσουν να σκεφτόμαστε «ρεαλιστικά», όλοι αυτοί που τότε ήταν αντίθετοι με την κατάληψη του Πολυτεχνείου και θέλανε να βολευτούνε στην «ομαλοποίηση» του Παπαδόπουλου, σήμερα ποζάρουν σαν τιμητές της εξέγερσης, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους νεκρούς.
Ταυτόχρονα, «συνεπείς στην αντιλαϊκή γραμμή τους», καλύπτουν με πέπλο σιωπής τη συμμετοχή των εργατών στις ηρωικές κείνες μέρες, δεν μιλάνε καθόλου για την Εργατική Συνέλευση του Πολυτεχνείου, που αποτελεί κατάχτιση χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του εργατικού μας κινήματος.
Και δεν μένουν μόνο στα λόγια οι αντεπαναστάτες, αλλά προχωράνε και στα έργα.
Έτσι τα ξεπουλημένα κόμματα ΚΚΕ, ΚΚΕες, ΠΑΣΟΚ και σία, τα ίδια αυτά κομματα που τότε κάνανε τ’ αδύνατα- δυνατά για να κρατήσουν τον αγώνα στα στενά φοιτητικά πλαίσια, αυτοί που πέρσι τέτοιες μέρες προσπαθούσαν με κάθε μέσο να πετάξουν τους ηρωικούς απεργούς της ΜΕΛ απ’ το Πολυτεχνείο γιατί «βεβήλωναν» το χώρο, αυτοί οι ίδιοι, δυο χρόνια τώρα, έχουν αναδειχτεί σε «συνεπείς» πυροσβέστες κι απεργοσπάστες του αγώνα των λαϊκών μαζών, σε συνοδοιπόρους του Καραμανλή.
Η Κ.Ο. Μαχητής, νοιώθωντας βαρύ χρέος απέναντι στους τιμημένους νεκρούς του Νοέμβρη κι απέναντι στη δική της συμμετοχή στη Μεγαλειώδη Εξέγερση, εκδίδει αυτό το φυλλάδιο σαν μια μικρή συμβολή στο ξεκαθάρισμα των διδαγμάτων του Νοέμβρη. Αυτό το ξεκαθάρισμα πρέπει να γίνει και θα γίνει, όσα ψέματα και να πούνε οι πλαστογράφοι της ιστορίας."Το κείμενο αποτελεί πρόλογο της έκδοσης της Κ.Ο. ΜΑΧΗΤΗΣ "Η Αλήθεια Για το Πολυτεχνείο"- Νοέμβριος 1975
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ
Την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, οι φοιτητές της Νομικής, του Πολυτεχνείου και της Ιατρικής είχαν Γενικές Συνελεύσεις, για να συζητήσουν τα τελευταία μέτρα του Μαρκεζίνη, που μέσα στα πλαίσια της «ομαλοποίησης» μετατώπιζε τις φοιτητικές εκλογές από το Δεκέμβρη στο Φλεβάρη, και διόριζε «αριστούχους» φοιτητές για την επόπτευση των εκλογών.
Σύσσωμος ο φοιτητικός κόσμος αντέδρασε οργισμένα στις προσπάθειες καλπονόθευσης και κάλεσε Γενικές Συνελεύσεις για να μεθοδεύσει τον αγώνα του ενάντια στην κυβέρνηση. Στις 10 το πρωί το προαύλιο του Πολυτεχνείου αρχίζει να γεμίζει σιγά- σιγά από φοιτητές κι άρχισαν ν’ ακούγονται τα πρώτα συνθήματα, ενώ αστυνομικές δυνάμεις κάνουν την εμφάνισή τους. Το μεσημέρι, μετά το τέλος της Γενικής Συνέλευσης οι φοιτητές της Νομικής κατεβαίνουν διαδηλώνοντας και μπαίνουν στο Πολυτεχνείο, όπου το πλήθος έχει μεγαλώσει πολύ και φωνάζονται διαρκώς συνθήματα.
Η αστυνομία κυκλώνει το Πολυτεχνείο, αλλά ομάδες φοιτητών καταφέρνουν, διασπώντας τον κλοιό, να μπαίνουν στο προαύλιο, όπου γύρω στις 3 το μεσημέρι εμφανίζονται τα πρώτα πλακάτ και πανώ.
Ο κόσμος, σχολώντας από τη δουλειά του, στέκεται στην Πατησίων και Στουρνάρα και κοιτάει με καταφανή συγκίνηση.
Τα πεζοδρόμια σε λίγο γεμίζουν από κόσμο, η συγκοινωνία διακόπτεται, ενώ οι φοιτητές βγαίνουν απ’ το Πολυτεχνείο δειλά- δειλά στην αρχή, και στη συνέχεια όλο και πιο αποφασιστικά, και ρίχνουν χειρόγραφες προκηρύξεις στα διερχόμενα αυτοκίνητα ή γράφουν συνθήματα πάνω τους με κιμωλίες και μαρκαδόρους.
Έτσι το αγωνιστικό σάλπισμα μεταφέρεται σε κάθε μεριά της Αθήνα. Οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, οι νεολαίοι, αρχίζουν σε πυκνές μάζες να συγκεντρώνονται απ’ το απόγευμα έξω απ’ το Πολυτεχνείο. Προσπάθεια του εισαγγελέα και της αστυνομίας να διαλύσουν τους φοιτητές δεν πετυχαίνουν. Έτσι η αστυνομία αποσύρεται, αφήνοντας όλο το τετράγωνο στον έλεγχο των διαδηλωτών.
Τα αντιδιχτατορικά συνθήματα δονούν την ατμόσφαιρα, ενώ ταυτόχρονα ακούγονται και τα συνθήματα που αναφέρονται στους στόχους του φοιτητικού κινήματος.
«ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ», «ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ», «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», «ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ», «20% ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», «ΛΕΥΤΕΡΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ», «114», είναι τα συνθήματα που πέφτουν μέχρι τις 7 το βράδυ.
Ήδη ο κόσμος που’ ναι συγκεντρωμένος έξω απ’ το Πολυτεχνείο φτάνει τις 20.000, ενώ μες στο Πολυτεχνείο συνεχίζονται οι συνελεύσεις των σχολών.
Μπαίνει θέμα κατάληψης του Πολυτεχνείου μες στις Γενικές Συνελεύσεις, και βρίσκει τη λυσσασμένη αντίδραση των αντεπαναστατών. Α-ΕΦΕΕ και Ρήγας Φεραίος αρνούνται να συζητήσουν καν το θέμα, λέγοντας ότι «είναι πολύ προχωρημένη μορφή πάλης και κλείνει σοβαρούς κινδύνους».
Υποταγμένοι στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας θέλοντας να εκμεταλλευτούν την «ομαλοποίηση» του Παπαδόπουλου για τα στενά τους συμφέροντα, δεν καταλαβαίνουν πως η κατάσταση άλλαξε, δεν καταλαβαίνουν πως η κάθοδος 20.000 λαού στο Πολυτεχνείο ανατρέπει την ομαλή εξέλιξη προς τη «Δημοκρατία»/
Οι επαναστατικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη και κερδάνε, κόντρα στους ψευτοεπαναστάτες των ΚΚΕ, αποφασίζουν την κατάληψη χωρίς να ρωτήσουν τους «ηγήτορες» του φοιτητικού κινήματος. Οι Ρηγάδες αποχωρούν απ’ το Πολυτεχνείο, ενώ οι ΚΝίτες παραπαίουν χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν.
Αρχίζουν να γίνονται ενέργειες για τη λειτουργία Ραδιοφωνικού Σταθμού, μαζεύονται χρήματα, αγοράζονται τρόφιμα, χρησιμοποιούνται τηλεβόες και μεγάφωνα.
Ο λαός που βρίσκεται έξω απ’ το Πολυτεχνείο, σ’ ένα ξέσπασμα οργής κι αγανάχτησης ενάντια στη διχτατορία, διαδηλώνει την αποφασιστικότητά του ανεβάζοντας το επίπεδο των συνθημάτων.
Ακούγονται διαρκώς συνθήματα: «ΕΡΓΑΤΗ ΠΟΛΕΜΑ ΣΟΥ ΠΙΝΟΥΝΕ ΤΟ ΑΙΜΑ», «ΛΑΕ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΡΕΜΑΣ», «ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ», «ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΑΥΛΛΑΝΔΗ», «ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ».
Η εκδήλωση παύει να είναι φοιτητική, γίνεται λαϊκή. Αυτό το αντιλαμβάνονται οι επαναστάτες φοιτητές και καλούν τους εργάτες, εργαζόμενους και νεολαίους να μπούνε στο Πολυτεχνείο, μετατρέποντας έτσι το Πολυτεχνείο σε πόλο συσπείρωσης των λαϊκών μαζών.
12:30 τη νύχτα κλείνει η πόρτα, αλλά ο κόσμος συνεχίζει να βρίσκεται έξω απ’ το Πολυτεχνείο μέχρι τα ξημερώματα.
Οι Ρηγάδες και οι άλλοι λιποτάχτες μετανοιώνουν και ξαναγυρίζουν πίσω, θέλοντας να κρατήσουν τα χαλινάρια και να στενέψουν το χαραχτήρα της κινητοποίησης.
Συγκροτείται Συντονιστική Επιτροπή, αποτελούμενη από δύο εκπροσώπους κάθε σχολής, εκλεγμένους όμως από προηγούμενες Γενικές Συνελεύσεις.
Έτσι η σύνθεση της Συντονιστικής Επιτροπής είναι σαφώς δεξιά, γιατί αντικατοπτρίζει όχι το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης του φοιτητικού κινήματος, αλλά το χτεσινό. Αντικατοπτρίζει τη φάση ζύμωσης (συλλογή υπογραφών, προετοιμασία φοιτητικών εκλογών κλπ.) του φοιτητικού κινήματος, κι όχι της κινητοποίησης.
Συγκεκριμένα οι σχολές που στείλανε εκλεγμένους αντιπροσώπους ήταν οι εξής: Πολιτικών Μηχανικών, Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων, Τοπογράφων, Χημικών Μηχανικών, Αρχιτεκτόνων, Καλών Τεχνών, Φυσικομαθηματική, Νομική, Φιλοσοφική, Ιατρική, Ανωτάτη Εμπορική, Βιομηχανική, Πάντειος και Γεωπονική.
Το σύνολο των αντιπροσώπων ήταν 28, απ’ τους οποίους 14 είναι θετική ψήφο και 14 συμβουλευτική.
Αυτή η κατανομή των αντιπροσώπων ίσχυσε μόνο το βράδυ της Τετάρτης, 14 Νοέμβρη 1973.
Στη συνέχεια, κάτω απ’ την πίεση των επαναστατών φοιτητών, αποφασίστηκε για πολιτικά ζητήματα ή για σπουδαία οργανωτικά το Πολυτεχνείο να διαθέτει μόνο μία (1) ψήφο και όχι πέντε (5), όπως επιμένανε οι οπορτουνιστές. Αυτή η απόφαση, μαζί με την είσοδο των δύο εργατών αντιπροσώπων στη Συντονιστική Επιτροπή την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 1973, άλλαξε εντελώς τον συσχετισμό των δυνάμεων σ’ όφελος της επαναστατικής γραμμής.
Οι δύο αντιπρόσωποι της Οδοντιατρικής Σχολής που’ ρθανε καθυστερημένα δεν έγιναν δεχτοί στη Συντονιστική Επιτροπή γιατί δεν είχαν εκλεγεί από Γενικές Συνελεύσεις.
Τις πρωινές ώρες της Πέμπτης γίνεται συνέλευση 50 περίπου εργατών που βρίσκονται στο Πολυτεχνείο κι εκλέγεται μια εργατική επιτροπή.
Η πρώτη αυτή συνέλευση δεν στέκεται τυχερή. Οι εργάτες, αποτελούμενη στην πλειοψηφία τους απ’ αναρχικούς και τροτσκιστές, εγκρίνουν το ακόλουθο ψήφισμα, που ανεξάρτητα απ’ τα σοβαρά θεωρητικά του λάθη, στέκεται έξω από τόπο και χρόνο.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
1. 1. Ο χαραχτήρας της επανάστασης στην Ελλάδα είναι σοσιαλιστικός
2. 2. Την κοινωνική βάση της επανάστασης αποτελούν οι εργάτες, τα μεσαία και κατώτερα στρώματα της πόλης και της υπαίθρου και οι φοιτητές.
3. 3. Η οργάνωση του κινήματος πρέπει να στηριχτεί στη δημιουργία Ε.Π. στους χώρους δουλειάς που θα ανεβάσουν τον αγώνα σε ανώτερα επίπεδα και θα χτίσουν το επαναστατικό κόμμα.
Όπως ήταν επόμενο η Συντονιστική Επιτροπή έρχεται σε σύγκρουση με τους εργάτες και αρνείται να τυπώσει την προκήρυξή τους.
Ταυτόχρονα, μέχρι το ξημέρωμα της Πέμπτης, η οργάνωση μες στο Πολυτεχνείο προχωράει. Δημιουργούνται επιτροπές με πολύπλευρα καθήκοντα.
Επιτροπή τύπου, επιτροπή σίτισης, επιτροπή ύπνου, επιτροπή περιφρούρησης, επιτροπή οικονομικού, επιτροπή σταθμού. Όλες συνδέονται με τη Συντονιστική Επιτροπή.
Το πρωί της Πέμπτης στο Πολυτεχνείο βρίσκονται 2.000 άτομα. Οι πόρτες ανοίγουν και πάλι, αλλ’ αρχίζει έλεγχος εξονυχιστικός για να εντοπιστούν οι χαφιέδες.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός εκπέμπει συνεχώς προκαλώντας βαθειά συγκίνηση μες στο λαό.
Αρχίζοντας με την ιστορική πια φράση «Εδώ Πολυτεχνείο- Εδώ Πολυτεχνείο», εξηγεί τους σκοπούς του αγώνα.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου έχει διαδοθεί πια πλατειά. Πυκνά πλήθη λαού συγκλίνουν προς το Πολυτεχνείο κι η κυκλοφορία περεμποδίζεται.
Η αστυνομία, σε γενική επιφυλακή, αποκλείει το Πολυτεχνείο από παντού, απαγορεύοντας στον κόσμο να πλησιάσει.
Το σύνθημα «ΛΑΕ ΣΠΑΣΕ ΤΟΝ ΚΛΟΙΟ» δονεί την ατμόσφαιρα.
Δημιουργούνται επεισόδια με την αστυνομία, που όμως δε χτυπάει.
Νέοι, γέροι, άντρες, γυναίκες, με δάκρυα στα μάτια, δίνουν ότι έχουν πάνω τους στους εράνους. Εκατοντάδες χιλιάδες χρήματα μαζεύονται μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης. Τρόφιμα έρχονται από παντού. Άνθρωποι του λαού, με γεμάτες τσάντες, προσπαθούν να πλησιάσουν το Πολυτεχνείο, που έχει γίνει πια σύμβολο αντίστασης ενάντια στη διχτατορία/
Μαθητές και μαθήτριες, με τα βιβλία στο χέρι, φεύγουν απ’ το σχολείο κι έρχονται στο Πολυτεχνείο, που’ ναι πια πλημμυρισμένο από πανώ και πλακάτ.
Το απόγευμα της Πέμπτης η αστυνομία βρίσκεται περικυκλωμένη από χιλιάδες λαού. Ο κλοιός σπάει κι ο λαός πλημμυρίζει την Πατησίων. Οι οικοδόμοι, με τα πανώ τους, δηιουργούν παραλήρημα ενθουσιασμού. Τα συνθήματα «ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ- ΦΟΙΤΗΤΕΣ», «ΕΡΓΑΤΕΣ- ΑΓΡΟΤΕΣ- ΦΟΙΤΗΤΕΣ», επαναλαμβάνονται διαρκώς./
Χιλιάδες λαού μπαίνουν στο Πολυτεχνείο. Ήδη αναγγέλλεται Γενική Συνέλευση των εργατών για το βράδυ της Πέμπτης.
Μες στους φοιτητές, η είσοδος εκατοντάδων εργατών, δημιουργεί εκρηχτική κατάσταση. Οι δύο γραμμές, η επαναστατική και η αντεπαναστατική, συγκρούονται λυσσασμένα. Αυτοί που θέλουν να κρατήσουν τον αγώνα σε στενά φοιτητικά και αντιδιχτατορικά πλαίσια, χρησιμοποιούν τραμπούκικους τρόπους για να επιβάλουν την άποψή τους. Ο άνεμος ο εργατικός όμως φυσάει δυνατά. Στις Γενικές Συνελεύσεις των σχολών αρχίζουν να χάνουν έδαφος. Πρόταση στη Γενική Συνέλευση της Ανωτάτης Εμπορικής για αποχώρηση απ’ το Πολυτεχνείο και για συνδιαλλαγή με τους παλιούς πολιτικούς, για σχηματισμό κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, πνίγεται στα γιούχα.
Οι φοιτητές, νοιώθοντας δίπλα τους την ατσάλινη γροθιά της εργατιάς, δεν φοβούνται πια, αποτινάσουνε τη χειραγώγηση των ρεβιζιονιστών.
Στις 9 το βράδυ, γίνεται η ιστορική εργατική συνέλευση του Πολυτεχνείου στο αμφιθέατρο Γκίνη. Κατάμεστη η αίθουσα απ’ εργάτες (πάνω από 500) δονείται από επαναστατικό ενθουσιασμό.
Οι τοίχοι είναι γεμάτοι μ’ εργατικά συνθήματα, πανώ και πλακάτ, και δίνουν στην αίθουσα μια μεγαλειώδη όψη.
Οι εργάτες, καθισμένοι σε τούτα τα θρανία που μέχρι τότε ήταν μόνο για φοιτητές, αδημονούν, καταλαβαίνουν πως έρχονται αποφασιστικές ώρες και θέλουν να προετοιμαστούν.
Όλες οι τάσεις του κινήματος εκπροσωπούνται σ’ αυτή τη Γενική Συνέλευση, την πρώτη πραγματικά εργατική, της πρώτη έξω απ’ την εργατοπατέρικη κηδεμονία.
Αξιοσημείωτη είναι η γύμνια των ρεβιζιονιστών, που σε σύνολο 500 εργατών κι εργαζομένων, δεν επηρεάζουν παρά 25 με 30! (και τα δύο ΚΚΕ μαζί).
Η Επαναστατική Αριστερά κυριαρχεί μες στη Γενική Συνέλευση που είναι πολύ ταραχώδης μια και οι ώρες είναι κρίσιμες.
Τελικά, μετά από αντεγκλήσεις και διαξιφισμούς, εκλέγεται η 5μελής Εργατική Επιτροπή του Πολυτεχνείου. Αποτελείται από δύο (2) μέλη της Κομμουνιστικής Οργάνωσης «ΜΑΧΗΤΗΣ», ένα (1) μέλος της ΣΕΠ και δύο (2) ανοργάνωτους αγωνιστές.
Η σύνθεση της Εργατικής Επιτροπής (2 μέλη της Κ.Ο. ΜΑΧΗΤΗΣ, 1 μέλος της ΣΕΠ και 2 ανοργάνωτοι αγωνιστές) δείχνει και το προχωρημένο επίπεδο, αλλά και το ταξικό κριτήριο των εργατών, που ξέρουν, τις στιγμές της σύγκρουσης, να διαλέγουν αλάνθαστα αυτούς που μπορούν να εκφράσουν με συνέπεια τα συμφέροντά τους.
Η Γενική Συνέλευση ψηφίζει μια διακήρυξη που ξεκαθαρίζει τους στόχους και το χαραχτήρα του αγώνα, καταφέροντας σημαντικό χτύπημα στη συνθηκολόγα ρεφορμιστική γραμμή της Συντονιστικής Επιτροπής.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
Η Συνέλευση των εργατών του Πολυτεχνείου διακηρύχνει:
Ο χαρακτήρας του σημερινού αγώνα, που ξεκινώντας από τους φοιτητές αγκαλιάζει τώρα όλο το λαό, είναι αγώνας τόσο ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, όσο και στα ξένα και ντόπια μονοπώλια που τη (γέννησαν και τη) στηρίζουν. Είναι αγώνας για το πέρασμα της εξουσίας στον (εργαζόμενο) Λαό (και όχι στους δημαγωγούς, που επό δεκάδες χρόνια τον καπηλεύονταν, με τα γενικά «περί Δημοκρατίας» συνθήματά τους).
Θεωρώντας το καταληφθέν από τους φοιτητές και εργαζόμενους Πολυτεχνείο σαν την πραγματική βάση του αγώνα αυτή τη στιγμή, προτείνουμε τη διατήρηση της κατάληψής του και ταυτόχρονα τη δημιουργία μικτών επιτροπών, φοιτητικών- εργατικών, για να μεταφέρουν το μήνυμα του αγώνα στους χώρους συγκέντρωσης των οικοδόμων, στα εργοστάσια, στη σημερινή συγκέντρωση των Μεγαριτών.
ΟΙ ΜΙΚΤΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ- ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973
ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΚΑΤΩ Ο ΤΙΜΑΡΙΘΜΟΣ
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
ΕΡΓΑΤΕΣ-ΑΓΡΟΤΕΣ-ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΔΡΑΣΗΣ.
Η διακήρυξη αυτή, που αποτελεί σπουδαίο επαναστατικό ντοκουμέντο κι υπόδειγμα επαναστατικής αγκιτάτσιας και προπαγάνδας, δοκίμασε το ψαλίδι της λογοκρισίας της Συντονιστικής Επιτροπής, ή μάλλον των μελών της ΚΝΕ. Αφαιρέθηκαν μες απ’ τη διακήρυξη, εντελώς απροκάλυπτα, τα σημεία που βάζαν στη σωστή της βάση τη μαζική κινητοποίηση.
Συγκεκριμένα, αφαιρέθηκαν οι φράσεις που βρίσκονται μέσα σε παρενθέσεις και προστέθηκε το σύνθημα που είναι υπογραμμισμένο.
Λογοκρίνοντας της διακήρυξη, οι ρεβιζιονιστές προσπαθούν να χτυπήσουν την επαναστατική γραμμή πριν γίνει χτήμα των μαζών, αλλά δεν τα κατάφεραν. Η γραμμή της Επαναστατικής Αριστεράς, και στο επίπεδο του χαραχτήρα του αγώνα, και στο επίπεδο των οργανωτικών στόχων, έγινε το φλάμπουρο των μαζών μέσα κι έξω απ’ το Πολυτεχνείο.
Το βράδυ της Πέμπτης προς Παρασκευή γίνονται οι συνελεύσεις των σχολών, κι η σύνθεση της Συντονιστικής Επιτροπής αλλάζει, διαμορφώνοντας μια καινούρια κατάσταση, ευνοϊκή για τις επαναστατικές δυνάμεις.
Η 30μελής Συντονιστική Επιτροπή αποτελείται τώρα απ’ ένα ευρύτατο πολιτικό φάσμα, με σαφή κλίση προς τη μεριά της επαναστατικής γραμμής.
Συγκεκριμένα, μες στη Συντονιστική Επιτροπή υπάρχουν 5 του ΚΚΕ, 7 του ΚΚΕες, 10 ανοργάνωτοι αγωνιστές επηρεαζόμενοι στην πλειοψηφία τους από τις επαναστατικές οργανώσεις, 2 της ΟΣΕ, 1 των «Μπολσεβίκων», 1 της ΠΠΣΠ, 1 τροτσκιστής κι οι δύο εργάτες, εκπρόσωποι της 5μελούς Εργατικής Επιτροπής, που ήσαν ανοργάνωτοι αριστεροί.
Οι αντιπρόσωποι είναι δεσμευμένοι με τις αποφάσεις των συνελεύσεων, αλλά οι απατεώνες ρεφορμιστές, όπως πάντα, γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την εντολή των συναδέλφων τους και προσπαθούν να περάσουν τη γραμμή της «εθνικής ενότητας». Η σύγκρουση είναι αναπόφευχτη η αίθουσα που συνεδριάζει η Συντονιστική Επιτροπή γίνεται πεδίο μάχης. ΟΙ κομπιναδόροι προσπαθούν να περάσουν την άποψή τους, επιμένοντας πως το Πολυτεχνείο πρέπει να’ χει 5 ψήφους, μια και αποτελεί πόλο συσπείρωσης της κινητοποίησης. Οι επαναστατικές δυνάμεις αποκρούουν αυτή την αντίληψη και προβάλλουν την εκπροσώπηση με βάση τον αριθμό των φοιτητών που έχει η κάθε σχολή. Τελικά υποχωρούν οι ρεβιζιονιστές κι η πρόταση για «Εθνική Ενότητα» καταψηφίζεται με 7 ψήφους έναντι 4.
Κι η εξέγερση προχωράει ενώ από παντού έρχονται μηνύματα νίκης, ενώ οι ειδήσεις για την κατάληψη του Πανεπιστημίου της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης δημιουργούν ασυγκράτητο ενθουσιασμό.
Τα συνθήματα «ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ», «’Η ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ», «ΕΣΑ, ΕΣ-ΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ», «ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ», δείχνουν το μαχητικό επίπεδο των μαζών.
Μες στο Πολυτεχνείο, οι ηρωικοί μαχητές, ζούνε ανεπανάληπτες στιγμές, ζούνε μες σε μια κομμουνιστική κοινωνία! Αυτές τις μέρες σφυρηλατούνται δεσμοί συντροφικοί ακατάλυτοι. Όλοι προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, παντού όπου τους καλεί το μεγάφωνο. Η καντίνα και το εστιατόριο παραμένουν διαρκώς ανοιχτά. Ο καθένας παίρνει, χωρίς να πληρώνει, ότι έχει ανάγκη. Μες στο Πολυτεχνείο διαμορφώνεται ο αυριανός άνθρωπος!
Ξημερώνει η Παρασκευή, όλα δείχνουν πως κάτι σπουδαίο θα γίνει.
Οι χιλιάδες λαού, που από νωρίς κατακλύζουν την Πατησίων, η σχεδόν γενική απεργία των μαθητών, που καλά συνταγμένοι κατά γυμνάσια μπαίνουν στο Πολυτεχνείο, ο ερχομός των αγροτών απ’ τα Μέγαρα που γίνονται δεχτοί με ζητωκραυγές και περιφέρονται σηκωμένοι στα χέρια του κόσμου, οι διαδηλώσεις που αρχίζουν μ’ αφετηρία και τέρμα το Πολυτεχνείο κι οργώνουν τους κεντρικούς δρόμους δείχνουν πεντακάθαρα πως αυτή η Παρασκευή δεν θα’ ναι σαν την Πέμπτη.
Δίνεται συνέντευξη τύπου της Συντονιστικής Επιτροπής, όπου παρουσία δεκάδων δημοσιογράφων διαβάζεται η παρακάτω διακήρηξη.
«ΟΙ φοιτητές απ’ όλες τις Σχολές στην διάρκεια του φοιτητικού κινήματος συνειδητοποίησαν πως τα προβλήματα σχετικά με τον εκδημοκρατισμό της Παιδείας και τη λειτουργία του Εκπαιδευτικού συστήματος δεν λύνονται χωρίς την αλλαγή της συγκεκριμένης πολιτικής κατάστασης.
Αρχίζοντας έτσι πολιτικό αγώνα οι φοιτητές και οι Έλληνες εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο ξεκαθαρίζουνε τις θέσεις τους και καλούν τον Ελληνικό Λαό να συσπειρωθεί μαζί τους ως την τελική νίκη.
1. Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων θεωρούμε την άμεση πτώση του τυραννικού καθεστώτος της Χούντας και την παράλληλη εγκαθίδρυση της Λαϊκής Κυριαρχίας.
2. Η εγκαθίδρυση της Λαϊκής Κυριαρχίας συνδέεται αναπόσπαστα με την Εθνική Ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα που χρόνια στήριζαν την τυραννία στη χώρα μας. Η πλατειά κινητοποίηση του Ελληνικού Λαού κι η εκδήλωση συμπαράστασης απ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδας είναι η καλύτερη απάντηση σ’ όσους επιχείρησαν να μας δυσφημίσουν.
Ελληνικέ Λαέ, ο αγώνας γύρω από τη Λαϊκής Κυριαρχία και την Εθνική Ανεξαρτησία σήμερα συνίσταται στις άμεσες μαζικές διεκδικήσεις, στα οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά σου προβλήματα με απεργιακούς αγώνες, με μαζικές κινητοποιήσεις, με συλλαλητήρια με προοπτική της γενική απεργία, για την ανατροπή της Δικτατορίας.
Η παρουσία μας εδώ αποτελεί κέντρο συσπείρωσης, κινητοποίησης και μαζικοποίησης του Λαϊκού Αγώνα.
Όλοι ενωμένοι στον αγώνα για τη Δημοκρατία και την Εθνικής Ανεξαρτησία. Ζήτω ο Λαϊκός Αγώνας.»
Οι μαθητές κάνουν την πρώτη τους Γενική Συνέλευση κι εκλέγουν μαθητική επιτροπή. Ψηφίζουν διακήρυξη που θα μοιραστεί σ’ όλα τα σχολεία.
Ο σταθμός μεταδίδει συνεχώς το σύνθημα της Γενικής Απεργίας, καλεί τους εργαζόμενους κι όλο το λαό να σταματήσουν τη δουλειά και να κατέβουν στους δρόμους. Είναι φανερό πως ο αγώνας κλιμακώνεται γρήγορα κι η Συντονιστική Επιτροπή δεν μπορεί να τον καθοδηγήσει. Η έλλειψη του επαναστατικού κόμματος γίνεται ολοφάνερη.
Οι πρώτες διαδηλώσεις έρχονται αντιμέτωπες με την αστυνομία, που έχει δημιουργήσει φράγμα στην Κλαυθμώνος. Δεν γίνονται όμως συγκρούσεις.
Γύρω στις 11 το πρωί κάνουν την είσοδό τους στο Πολυτεχνείο πάνω από 400 οικοδόμοι, που αποθεώνονται απ’ τον κόσμο και κατευθύνονται στην αίθουσα Γκίνη , όπου συνεδριάζει συνεχώς η Εργατική Επιτροπή.
Παίρνουν υλικό για μοίρασμα κι αφού χωρίζονται σ’ ομάδες φεύγουν, για να φέρουν τη φωνή της εξέγερσης στα γιαπιά και στα καφενεία των οικοδόμων, φεύγουν, για να καλέσουν τους συναδέλφους τους στην απογευματινή συνέλευση.
Η κατάσταση μέσα στο Πολυτεχνείο γίνεται εκρηχτική.
Η είδηση, το απόγευμα, για το πετσόκομμα της εργατικής προκήρυξης, η κυκλοφορία απ’ την Α-ΕΦΕΕ τρυκ που’ χαν κεντρικό σύνθημα « 20% ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», η απαγόρεψη συνθημάτων («ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ», «ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ», κλπ.) σαν προβοκατόρικων, είναι οι σπινθήρες που τείνουν ν’ ανάψουν μεγάλη πυρκαγιά.
Οι δύο γραμμές λυσσασμένα συγκρούονται σ’ όλα τα επίπεδα!
Οι οπορτουνιστές, στην προσπάθειά τους να ελέγξουν κάθε σύνθημα που βρίσκεται έξω απ’ τη γραμμή τους, κατεβάζουν ομάδες περιφρούρησης από στρατευμένους φοιτητές που’ χουν κύρος στις φοιτητικές μάζες.
Η μαθητική συνέλευση που γίνεται στις 4:30 το απόγευμα, διαλύεται στην κυριολεξία από εκπροσώπους της Συντονιστικής Επιτροπής (ΚΝίτες), που προσπαθούν χωρίς επιτυχία να καθοδηγήσουν τους μαθητές πάνω στη γραμμή της συναλλαγής.
Έτσι, στις 7 το βράδυ, αρχίζει η τελευταία εργατική συνέλευση, μες στην ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Καταγγέλλεται η Συντονιστική Επιτροπή κι αντεπαναστατική γραμμή του ΚΚΕ.
Μάταια η Εργατική Επιτροπή προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα. 600 οργισμένοι εργάτες, όρθιοι πάνω στα έδρανα, χειρονομώντας απειλητικά, ζητάνε να προχωρήσουν σε δυναμική αναμέτρηση με την αστυνομία.
Πρόταση που γίνεται απ’ την οργάνωσή μας ν’ αλλάξει η σύνθεση της Συντονιστικής Επιτροπής και να μπούνε 50% εργάτες και 50% φοιτητές γίνεται δεχτή με ζητωκραυγές και θυελλώδη χειροκροτήματα.
Οι ρεβιζιονιστές αντιτείνουν, λέγοντας πως βρισκόμαστε «φιλοξενούμενοι» στο Πολυτεχνείο, γι’ αυτό δεν μπορούμε να βάζουμε όρους στους φοιτητές.
Μ’ αυτό τον τρόπο θέλουνε ν’ αποφύγουν το πρόβλημα, γιατί καταλάβαιναν πολύ καλά τι θα σήμαινε για τα ξεπουλημένα κόμματα η αποδοχή της πρότασης.
‘Όμως η Επιτροπή, που ξέρει πολύ καλά ποιες είναι οι σχέσεις της με τη Συντονιστική, καταλαβαίνει πως μια τέτοια πρόταση είναι δυναμίτης στα θεμέλια της πλαστής ενότητας, γι’ αυτό προσπαθεί ν’ αποφύγει ψηφοφορία πάνω στην πρόταση.
Η είσοδος τραυματισμένων οικοδόμων μες τη συνέλευση κι η είδηση πως η μεγάλη εργατική διαδήλωση συγκρούστηκε με την αστυνομία στην Κλαυθμώνος, όπου υπάρχουν και οι δύο πρώτοι νεκροί εργάτες, δημιουργεί στην αίθουσα εκρηκτική ατμόσφαιρα. Η Εργατική Επιτροπή βάζει σε ψηφοφορία την παρακάτω διακήρυξη:
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Μετά από έξι χρόνια φίμωσης, ξεζουμίσματος και βασανισμού ο Ελληνικός Λαός κατεβαίνει στους δρόμους, αποφασισμένος να παλέψει ενάντια στη χούντα, στα μονοπώλια και τους Αμερικάνους πάτρονές της.
Αυτός ο αγώνας του εργαζόμενου λαού για το τσάκισμα της χούντας και των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων, που τη γέννησαν και τη στηρίζουν, σκοπεύει στην εγκαθίδρυση μιας πραχτικής κυριαρχίας του Εργαζόμενου Λαού και βάζει μπροστά μας μερικά πραχτικά καθήκοντα για την καλύτερη οργάνωση και αποτελεσματικότητα του αγώνα μας. Σαν τέτοια, η Εργατική Επιτροπή Κινητοποίησης προτείνει:
Α. Τη δημιουργία Εργατικών Επιτροπών Πάλης, στο γιαπί, στο εργοστάσιο, στην συνοικία, για να μεταφέρουν παντού το μήνυμα του αγώνα μας, κατεβάζοντας όλο τον Λαό στους δρόμους.
Β. Οι εργατικές Επιτροπές Πάλης πρέπει, μεταφέροντας τις διακηρύξεις της Εργατικής Συνέλευσης στους τόπους δουλειάς, να προπαγανδίσουν και να οργανώσουν το κατέβασμα των εργαζόμενων σε ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ με οικονομικά και πολιτικά αιτήματα.
1. Αύξηση 50% των μισθών και συντάξεων
2. Να αντικατασταθεί η διορισμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ από καινούρια εκλεγμένη από τους εργάτες διοίκηση.
3. Διώξιμο της Χούντας.
4. Άμεση διάλυση των Αμερικανικών βάσεων και αποχώρηση όλων των Αμερικανικών στρατιωτών από την Ελλάδα.
5. Να σταματήσει το άρπαγμα της γης μας από τα ξένα και ντόπια μονοπώλια.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ
ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΠΑΛΗΣ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΛΗΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Η Γενική Συνέλευση διακόπτεται για τις 4 το πρωί του Σαββάτου και οργανώνονται ομάδες περιφρούρησης απ’ τους πιο χεροδύναμους εργάτες.
Ήδη τα δακρυγόνα κι οι πυροβολισμοί έχουν μετατρέψει σε κόλαση όλη την Αθήνα, παντού γίνονται μάχες σώμα με σώμα. Οι φασίστες, οπλισμένοι μ’ οπλοπολυβόλα και μ’ αυτόματα, με ντουφέκια και με δακρυγόνα, ο λαός με πέτρες και με τούβλα, με παλούκια και νεράτζια.
Οι ορδές των δολοφόνων ρίχνουν στο ψαχνό, δεκάδες εργάτες και φοιτητές πέφτουν νεκροί κι εκατοντάδες τραυματισμένοι.
Στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, στην ιστορική «Α’ Λαϊκή κλινική», μεταφέρονται εκατοντάδες αγωνιστές, το αίμα βάφει τις σκάλες της Αρχιτεχτονικής, ενώ ο Ραδιοφωνικός Σταθμός καλεί επειγόντως γιατρούς και ασθενοφόρα στο Πολυτεχνείο.
Παρ’ όλο τον καταιγισμό των δακρυγόνων και των πυροβολισμών πυκνά πλήθη λαού διαδηλώνουν σ’ όλους τους δρόμους της Αθήνας.
Υπολογίζονται σε πάνω από 250.000 οι διαδηλωτές που συγκρουόντουσαν με την αστυνομία 8 ολόκληρες ώρες, ξαναζωντανεύοντας τις πιο ηρωικές στιγμές της ιστορίας του κινήματος. Οδοφράγματα έχουν αποκλείσει όλους τους δρόμους, ενώ οι φωτιές που ανάβονται για την αχρήστεψη των δακρυγόνων δημιουργούν ατμόσφαιρα πολεμική.
Η είδηση ότι χιλιάδες εργατών έχουν καταλάβει τη Νομαρχία Αττικής (Αιόλου 102) γίνεται δεχτή με παραλήρημα ενθουσιασμού. Η μαχητικότητα του λαού ανεβαίνει στα ύψη κι εκτυλίσσονται σκηνές αφάνταστου ηρωισμού.
Στις 10:30 το βράδυ οι διαδηλωτές οργισμένοι απ’ το φόνο ενός νεολαίου επιτίθενται κατά κύματα ενάντια στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και φτάνουν στις εσωτερικές σκάλες του χτιρίου!
Πολυβολούνται απ’ τους πάνω ορόφους και αποσύρονται, αφήνοντας πολλούς νεκρούς και τραυματίες.
Προς στιγμήν, η Πατησίων αδειάζει απ’ τον κόσμο κι όλα δείχνουν γύρω στις 11:30 πως οι κρανοφόροι δολοφόνοι ελέγχουν το κέντρο.
Αλλά ο ηρωικός λαός Αθήνας, με μπροστάρηδες τους οικοδόμους, ανασυντάσσεται κι αψηφώντας τις σφαίρες και τις αύρες, σαρώνει κυριολεχτικά τα μηχανοκίνητα και τους δολοφόνους.
Απ’ τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 12:15 εμφανίζεται διαδήλωση δεκάδων χιλιάδων και δημιουργεί πανικό στις γραμμές της αντίδρασης.
Οι έγκλειστοι του Πολυτεχνείου, μ’ ενθουσιασμό και ζητωκραυγές, βλέπουν και πάλι την Πατησίων να πλημμυρίζει από κόσμο.
Ο λαός της Αθήνας περνάει στην επίθεση. Άοπλοι, οι χιλιάδες των ηρωικών μαχητών, τρέπουνε σε φυγή τους πάνοπλους δολοφόνους.
Η αστυνομία, όχι μόνο αδυνατεί ν’ αναχαιτίσει την ορμή των διαδηλωτών, αλλά κι υποχωρεί ακατάπαυστα, εγκαταλείποντας στο πεδίο των συγκρούσεων καπέλα, γκλομπς, δακρυγόνα.
Το παιχνίδι πια έχει παιχτεί. Οι διχτάτορες, νιώθωντας τη γη να τρέμει κάτω απ’ τα πόδια τους, δίνουν εντολή να κινηθεί ο στρατός προς το κέντρο της Αθήνας.
Στις 1:15 το πρωί του Σαββάτου φάλαγγες τανκς κατεβαίνουν απ’ την Αλεξάνδρας, αλλά ακινητοποιούνται από πυκνές μάζες διαδηλωτών και πολυάριθμα οδοφράγματα.
Τα πολυβόλα των τανκς ρίχνουν στο πλήθος, που οπισθοχωρεί στα γύρω στενά.
Μετά από 50 λεπτά τα πρώτα τανκς φτάνουν στο Πολυτεχνείο και παρατάσσονται στην πύλη, ρίχνοντας τους προβολείς μες στο προαύλιο.
Μ’ άφθαστο ηρωισμό , οι 5.000 μαχητές του Πολυτεχνείου , προτάσσουν τα στήθη τους μπροστά στις κάννες των πολυβόλων.
Οι φαντάροι τα χάνουν. Το σύνθημα «ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ» δονεί την ατμόσφαιρα.
Πρόταση που γίνεται στη Συντονιστική Επιτροπή απ’ τη μεριά ορισμένων θερμόαιμων, να χρησιμοποιηθούν κοκτέιλ Μολότωφ ενάντια στα τανκς, απορρίπτεται δικαιολογημένα, γιατί θα γινόταν σφαγή μεγάλου μεγέθους.
Η κατάληξη είναι γνωστή. Στις 3:05 το τανκς ρίχνει την πόρτα του Πολυτεχνείου, παρασύροντας κάτω απ’ τα συντρίμμια δεκάδες αγωνιστές.
Η διχτατορία έχει πνίξει μες το αίμα την εξέγερση του λαού της Αθήνας, είχε πετύχει με το σίδερο και τ’ ατσάλι να σωθεί απ’ τη λαϊκή οργή, ταυτόχρονα όμως είεχς πληγωθεί θανάσιμα.
Μετά από 6 μήνες υπογράφτηκε και τυπικά τι πιστοποιητικό θανάτου της χούντας…









ΡΗΓΜΑ... ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΣΤΗΝ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ»
ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟ Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΗΜ.ΑΡ.
Η «Iskra» παραθέτει το ρεπορτάζ της εξαίρετης δημοσιογράφου Παναγιώτας Μπίτσικα που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα της Κυριακής» στις 13/11/2011.
Ενα γερό «crash test» ήταν για τη ∆ηµοκρατική Αριστερά (∆ΗΜΑΡ) και για τον πρόεδρό της Φ. Κουβέλη η είσοδος της χώρας στην «εποχή Παπαδήµου».
Οι πολιτικές εξελίξεις και τα διλήµµατα που τέθηκαν προκάλεσαν εσωκοµµατικούς τριγµούς στην αυτοαποκαλούµενη από τα στελέχη της «Αριστερά της ευθύνης». Μάλιστα, οι τοποθετήσεις της ∆ΗΜΑΡ απέναντι στη νέα κυβέρνηση, µε πρόταγµα την καταψήφισή της, αφήνουν πίσω τους δύο εσωκοµµατικά στρατόπεδα – ψήφος ανοχής («παρών») εναντίον αρνητικής ψήφου –, την παραίτηση ενός µέλους της Κεντρικής Επιτροπής και µια «αποχρώσα» διαφοροποίηση στην άτυπη κοινοβουλευτική οµάδα των «4».
Την ένταση της αντιπαράθεσης στη ∆ΗΜΑΡ... έσωσε τελικά ο ΛΑΟΣ. Η κόκκινη γραµµή που υψώθηκε ήταν η συµµετοχή του κόµµατος του κ. Γ. Καρατζαφέρη και η «συντηρητική πολιτική µετατόπιση ως τα άκρα της ∆εξιάς» την οποία αποπνέει, σύµφωνα µε στελέχη της ∆ΗΜΑΡ, το νέο κυβερνητικό σχήµα.
Οι διαφορετικές απόψεις σε σχέση µε τη νέα κυβέρνηση διχάζουν τη ∆ΗΜΑΡ. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του µέλους της ΚΕ κ. Θ. Αθανασίου, ο οποίος τη γνωστοποίησε µε επιστολή του στο κορυφαίο κοµµατικό όργανο: «Οχι στη λεγόµενη κυβέρνηση εθνικής ενότητας (ούτε ψήφο ανοχής), ναι σε άµεση προσφυγή στις κάλπες, όχι στις συµφωνίες της 26ης Οκτωβρίου, προβολή των θετικών θέσεών µας».
Σε διαφορετικό µήκος κύµατος η άποψη της επίκουρης καθηγήτριας Φιλοσοφίας κυρίας Βάσως Κιντή που εκφράζει τη γραµµή «Ναι στη δανειακή σύµβαση, όχι στη συµµετοχή στην κυβέρνηση, διότι δεν είµαστε έτοιµοι ως κόµµα να αναλάβουµε τέτοιες ευθύνες, ναι στην ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση συνεργασίας».
Τελικά ύστερα από µαραθώνια συνεδρίασή της την περασµένη Πέµπτη η ΚΕ της ∆ΗΜΑΡ αποφάσισε κατά πλειοψηφία (πέρασε µε 40 ψήφους υπέρ έναντι 24 κατά, και 4 λευκών) «αρνητική ψήφο» στο νέο κυβερνητικό σχήµα στη Βουλή. Σύµφωνα µε το σκεπτικό της απόφασης, η συµφωνία στο πρόσωπο του κ. Λ. Παπαδήµου επήλθε µετά τη διελκυστίνδα µεταξύ ΠΑΣΟΚ - Ν∆, που «εµπεριείχε θεσµική απόκλιση». Η ∆ΗΜΑΡ προέταξε ότι η συµφωνία για τη νέα κυβέρνηση ρυθµίστηκε µε συγκεκριµένη νεοφιλελεύθερη αντίληψη και µε δεδοµένη τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
Πάντως ο βουλευτής κ. Γρ. Ψαριανός και µετά την απόφαση δήλωνε προς «Το Βήµα»: « Η επιλογή του κ. Παπαδήµου γι’ αυτή τη µεταβατική συγκυβέρνηση και σε σχέση µε όσα άλλα ονόµατα ακούστηκαν είναι κατ’ αρχάς θετική (...). Η απόφαση-πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής εισηγείται την καταψήφιση της κυβέρνησης αλλά η τελική απόφαση θα ληφθεί αφού έχουµε πλήρη εικόνα της σύνθεσης και των προγραµµατικών δηλώσεων. Η στάση µας θα εξαρτηθεί από την αποδο χή ή όχι προτάσεων που και εµείς θα κάνουµε».
Ωστόσο οι άλλοι τρεις βουλευτές, δηλαδή οι κκ. Κουβέλης, Ν. Τσούκαλης και Αθ. Λεβέντης, είχαν ταχθεί µε το «όχι» στην κυβέρνηση. Συντάχθηκαν επίσης ο Γραµµατέας της ∆ΗΜΑΡ κ. Σπ. Λυκούδης, ο κ. Στ. Μπαγεώργος, ο κ. Β. Ζορκάδης κ.ά. Υπέρ της ψήφου ανοχής στην κυβέρνηση τάχθηκαν µεταξύ άλλων η κυρία Κιντή, οι κκ. Γερ. Γεωργάτος , Στ. Λιβαδάς, Χ. Χωµενίδης, Θ. Μαργαρίτης (τάσσεται όµως κατά της δανειακής σύµβασης) και Σ. Κουρουζίδης, ενώ µεταξύ αυτών που ψήφισαν λευκό ήταν ο κ. ∆. Χατζησωκράτης .
Οι έντονες διεργασίες στα κορυφαία όργανα της ∆ΗΜΑΡ οδήγησαν σε «απώλειες». Ο πανεπιστηµιακός κ. Μάνος Ματσαγκάνης παραιτήθηκε από την ΚΕ σηµειώνοντας ότι «η ηγεσία αντιλαµβάνεται την πολιτική δράση ως µια σειρά τακτικών ελιγµών (τα περίφηµα “σλάλοµ”), µε µοναδικό στόχο τη διεύρυνση της εκλογικής επιρροής».
... ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ!
Ενώ την ημέρα του σχηματισμού της κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου, Πέμπτη (10/11), ο βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. Γρ. Ψαριανός, σχεδόν, πανηγύριζε για το επίτευγμα της συγκρότησης της νέας κυβέρνησης, την άλλη μέρα, Παρασκευή (11/11), η Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ αποφάσισε να δώσει μια δειλή και αισχυντηλή αρνητική ψήφο στην κυβέρνηση Παπαδήμου!
Αυτή η αρνητική ψήφος συνοδεύεται στην ανακοίνωση από ένα περίεργο και αρκετά θαμπό σκεπτικό και με «θρήνους» γιατί δεν επιδιώχθηκε η συγκρότηση μιας πραγματικής «κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας», λες και θα μπορούσε να υπάρξει προγραμματικό έδαφος για μια τέτοια κυβέρνηση, που θα συμπεριλάμβανε, από δυνάμεις του σημερινού αστικού πολιτικού τόξου έως την Αριστερά.
Ακόμα χειρότερα, η ιδιόμορφη αυτή αρνητική ψήφος της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση Παπαδήμου, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα υποστήριξε όλο το προηγούμενο διάστημα, όπου θεωρούσε αναγκαία μια «μεταβατική» (!) κυβέρνηση, πριν από τις εκλογές, προκειμένου να διασωθεί η «ευρωπαϊκή προοπτική» της χώρας (βλ. ρεπορτάζ εδώ)
* Η ΙΣΚΡΑ προς πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών της παραθέτει τις δηλώσεις Γρ. Ψαριανού της Πέμπτης (10.11), μέρα που δεν έγινε τοποθέτηση της ΔΗΜΑΡ και την πλήρη ανακοίνωση της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ της Παρασκευής (11.10):
ΓΡ. ΨΑΡΙΑΝΟΣ: "Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΓΥΗΣΗ" (10/11)
Ο βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς Γρηγόρης Ψαριανός, σε δήλωσή του τόνισε ότι ο Λουκάς Παπαδήμος δεν πρόκειται να είναι μαριονέτα ούτε κούριερ κανενός αλλά ούτε και διαμεσολαβητής του δικομματισμού και ταχυδακτυλουργός για να διατηρήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα καθώς δεν είναι κολλημένος με την καρέκλα.
Ο κ. Ψαριανός πρόσθεσε ότι « ο Λ. Παπαδήμος είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να αποτελεί εγγύηση, γιατί είναι αποδεκτός και από την κοινωνία και από το πολιτικό κατεστημένο και από τις τράπεζες, τα χρηματιστήρια, την Ευρώπη και το μέσο πολίτη».
Τέλος επισήμανε ότι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να διαρκέσει όχι περισσότερο από τρεις μήνες με κύριο στόχο της την διασφάλιση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας μέχρι να πάμε σε εκλογές.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (11/11)
Αρνητική ψήφο στη νέα κυβέρνηση, αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών με εκλογές.
Μετά από την διελκυστίνδα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, που εξάντλησε τις αντοχές της κοινωνίας, ενώ περιείχε και θεσμικές αποκλίσεις, επήλθε μεταξύ τους η συμφωνία στο πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Όλοι οι χειρισμοί που έγιναν κατέδειξαν την αδήριτη και επιτακτική ανάγκη για ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, η οποία μπορεί να προκύψει μόνο από τη λαϊκή ετυμηγορία.
Aν ο στόχος ήταν η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, θα είχε ακολουθηθεί άλλη διαδικασία και θα υπήρχαν άλλα πολιτικά ζητούμενα, που δεν θα απέκλειαν εκ των προτέρων από την εξεύρεση λύσης καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις.
Αυτό που επιδιώχθηκε ήταν μια συμψηφιστική μεταβατική ρύθμιση στο πλαίσιο ενός τμήματος του πολιτικού συστήματος με συγκεκριμένες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, με δεδομένη τη συνέχιση της ίδιας οικονομικής πολιτικής.
Με δεδομένο ότι αυτή η κυβέρνηση θα υπογράψει τη δανειακή σύμβαση και τους σχετικούς εφαρμοστικούς νόμους, η χώρα και η κοινωνία βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλα ζητήματα:
• Την αντιμετώπιση των απωλειών για τα ασφαλιστικά ταμεία και τη διασφάλιση της ικανότητας τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους ασφαλισμένους
• Τη λήψη άμεσων μέτρων υποστήριξης των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
• Την υλοποίηση της προβλεπόμενης περιστολής δαπανών χωρίς περαιτέρω συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος
• Την ουσιαστική ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα με ανακατανομή των ανθρώπινων πόρων και όχι με οριζόντιες περικοπές προσωπικού και απολύσεις.
• Την ουσιαστική λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής
• Τη συμβολή του κράτους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τον τρόπο που αυτή θα γίνει
• Την άμεση χρηματοδότηση της αγοράς και την εύρεση πόρων χρηματοδότησης για όσο διάστημα οι τράπεζες βρίσκονται στη φάση της ανακεφαλαιοποίησης.
• Τη διεκδίκηση στα όργανα της ΕΕ ενός αναπτυξιακού πακέτου επενδυτικών δραστηριοτήτων για την αναπτυξιακή ώθηση της οικονομίας
• Την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας
• Τη διασφάλιση ότι η όποια παρακολούθηση των διαδικασιών υλοποίησης από κοινοτικούς μηχανισμούς θα αφορά τις τεχνικές πλευρές των ζητημάτων και δε θα συνιστά βαρύτατη εποπτεία της χώρας
Όλοι οι παραπάνω ουσιαστικοί πολιτικοί λόγοι σε συνδυασμό με τη θεσμική ανακολουθία και τις αποκλίσεις που υπήρξαν, θεμελιώνουν την αρνητική ψήφο μας στη νέα κυβέρνηση και επιβεβαιώνουν την ανάγκη αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών με εκλογές.
Κυριακή 13/11/2011







ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ | 13 ΝΟΕΜΒΡΗ 2011
ΚΑΤΩ Η ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΤΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ
Έντρομες, μετά τα γεγονότα της 19, 20 και κυρίως 28 Οκτώβρη, οι δύο Χούντες που μας κυβερνούν, η υπερεθνική ελίτ/Χούντα, που στη χώρα μας εκπροσωπεί η Τρόικα, και η ντόπια Χούντα που τώρα έχει τη στήριξη και σύσσωμης της ελίτ και των προνομιούχων στρωμάτων της αστικής τάξης, τα οποία εκπροσωπούν τα κόμματά εξουσίας, παίζουν τώρα το τελευταίο τους χαρτί: τη δήθεν κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», που στην πραγματικότητα είναι κυβέρνηση εθνικής καταστροφής, ΑΝ ΔΕΝ ΤΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΣΠΑΡΓΑΝΑ ΤΗΣ, ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ Ν’ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ.
Η κυβέρνηση αυτή προεδρεύεται όχι πια από έναν απλό καρπαζοεισπράκτορα της υπερεθνικής ελίτ, όπως ο Γιωργάκης, αλλά από ένα σημαίνον στέλεχος της ίδιας της ελίτ αυτής. Δηλαδή της ελίτ που αποτελείται όχι μόνο από αυτούς που διαχειρίζονται την οικονομική και πολιτική παγκοσμιοποίηση και τους θεσμούς της (G7-ΔΝΤ, ΕΕ-ΕΚΤ, ΝΑΤΟ κ.λπ.), αλλά και από τα διεθνούς κύρους «think tanks», Πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, ΜΜΕ κ.λπ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο νέος Πρωθυπουργός είναι και μέλος της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission) που «φτιάχνει» παγκόσμιους ηγέτες, με στόχο την προστασία των συμφερόντων της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς. Μπορούμε λοιπόν να είμαστε σίγουροι ότι η νέα Χούντα, που θα στηρίζεται μάλιστα από τη συντριπτική πλειοψηφία των βολεψάκηδων επαγγελματιών πολιτικών της Βουλής, θα είναι η πιο αδίστακτη και επικίνδυνη κυβέρνηση που έχει δει ποτέ ο τόπος, ώστε να περάσουν τα πιο καταστροφικά μέτρα ενάντια στα λαϊκά στρώματα, να ελαχιστοποιηθούν οι ζημιές των δανειστών μας και, το κυριότερο, να ξεπουληθεί κάθε κοινωνικό αγαθό αυτού του τόπου, σε εξευτελιστικές τιμές, στις πολυεθνικές και τους ντόπιους κλεπτοκράτες.
• Θα είναι η πιο αδίστακτη κυβέρνηση γιατί όχι μόνο δεν έχει την παραμικρή λαϊκή νομιμοποίηση (ακόμη και αυτή που με απάτη υφάρπαξε ο Γιωργάκης), αλλά ούτε θα έχει να φοβάται το οποιοδήποτε «πολιτικό κόστος» στις επόμενες εκλογές, εφόσον το μεν ΠΑΣΟΚ που βασικά τη στελεχώνει είναι ήδη «καμένο χαρτί» για τις ελίτ (γι' αυτό και ήδη άρχισαν να δημιουργούν νέες ΠΑΣΟΚογενείς κινήσεις που είναι επίσης Ευρωλάγνες κλπ), η δε ΝΔ, που προσποιούνταν την «αντιμνημονιακή» για ψηφοθηρικούς λόγους, σήμερα ισχυρίζεται ότι απλά στηρίζει τη νέα κυβέρνηση, και δεν αποκλείεται πριν τις εκλογές να διαφοροποιηθεί πλήρως από πολλά βασικά μέτρα της, για να τα πάρει στη συνέχεια στο ακέραιο, αν εκλεγεί πρώτο κόμμα!
• Θα είναι όμως και η πιο επικίνδυνη, όχι μόνο γι’ αυτό τον λόγο, αλλά και γιατί θα είναι πολύ πιο εύκολο να εξαπατήσει τεράστια τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, ακριβώς λόγω του δήθεν οικουμενικού χαρακτήρα της, που υποστηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα εξουσίας, σύσσωμα σχεδόν τα ΜΜΕ, αλλά και άμεσα ή έμμεσα η ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κ.λπ. που θα προσπαθήσουν τώρα με κάθε τρόπο να ματαιώσουν κάθε απόπειρα, όχι μόνο για κλιμάκωση του αγώνα, αλλά ακόμη και για τη συνέχισή του...
Στις συνθήκες αυτές, είναι περισσότερο επείγουσα παρά ποτέ η δημιουργία ενός παλλαϊκού Μετώπου εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης σαν αυτό που προτείνουμε (βλ. αναλυτικά πρόταση: ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΘΝΙΚΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ) αν θέλουμε ν’ αποφευχθεί η ολοκληρωτική καταστροφή μας.
Μιλάμε δηλαδή για απελευθέρωση που είναι:
(Α) ΕΘΝΙΚΗ, εφόσον η Ελλάδα δεν έχει πια την παραμικρή οικονομική και πολιτική κυριαρχία, δηλαδή ούτε αυτή που είχε από της ίδρυσης του Ελληνικού κράτους. Πάντα είχαμε δικό μας νόμισμα και επομένως νομισματική πολιτική, και δική μας δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή ένα ελάχιστο επίπεδο οικονομικής κυριαρχίας. Τώρα έχουμε μια κυβέρνηση από ανδρείκελα της Τρόικας που θα υπακούουν άμεσα την κάθε εντολή της για να εκταμιεύεται η εκάστοτε δόση ενός Χρέους που δεν πρόκειται (ούτε μπορεί πρακτικά, ακόμα και με εκτιμήσεις/αναλύσεις κατεστημένων οικονομολόγων στο εξωτερικό) να ξεπληρωθεί ποτέ. Όμως, η δημιουργία των προϋποθέσεων εθνικής αυτοδυναμίας από μια κυβέρνηση Λαϊκής Ενότητας είναι αναγκαία για την πραγματική εθνική απελευθέρωση.
(Β) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, εφόσον είναι τέτοια η αλληλεξάρτηση συμφερόντων της ντόπιας ελίτ με αυτά της υπερεθνικής ελίτ, και των προνομιούχων στρωμάτων της αστικής τάξης στη χώρα μας με τα αντίστοιχα στρώματα στην ΕΕ, ώστε μόνο αν ο απελευθερωτικός αγώνας στρεφόταν ενάντια στις ελίτ αυτές και τα αντίστοιχα προνομιούχα στρώματα θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την κοινωνική απελευθέρωσή μας, δηλαδή για την πολιτική και οικονομική αυτοδιεύθυνσή μας σαν Λαός.
Οι άμεσοι και επιτακτικοί στόχοι του Μετώπου αυτού θα έπρεπε να είναι:
[1]. η μονομερής έξοδος από την ΕΕ (και όχι μόνο από την Ευρωζώνη, όπως αποπροσανατολιστικά υποστηρίζεται) που μας οδήγησε στη σημερινή τρομερή κρίση και στην επερχόμενη ολοκληρωτική καταστροφή και εξανδραποδισμό μας σαν Λαό,
[2]. η ολοκληρωτική στάση πληρωμών (που σημαίνει την μονομερή διαγραφή ολόκληρου του Χρέους) για το οποίο ποτέ δεν ρωτήθηκε ο Λαός μας αλλά τώρα καλείται να ξεπουλήσει τα πάντα για να εξοφλήσουν τους δανειστές μας, οι ελίτ που μας χρέωσαν, και
[3]. η αναγκαστική απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση κάθε κοινωνικού αγαθού που έχει ιδιωτικοποιηθεί.
Οι άμεσοι αυτοί στόχοι μαζί με τα απαραίτητα συμπληρωματικά μέτρα (βλ. κείμενο προτεινόμενου Μετώπου) θα επιδίωκαν την οικονομική αυτοδυναμία σε έναν νέο διεθνισμό αλληλεγγύης, εφόσον η αυτοδύναμη οικονομία αποτελεί σήμερα τη μόνη δυνατή διέξοδο από τη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, δηλαδή τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
Οι στόχοι όμως αυτοί δεν μπορούν να επιτευχθούν με αποσπασματικές απεργίες και πορείες-λιτανείες, ούτε με παραπλανητικές δήθεν «επαναστατικές» ενέργειες αυτοδιαχείρισης «στη γειτονιά» μας κ.λπ., ή παροδικές καταλήψεις τόπων δουλειάς, ή ακόμη και «κινήματα» των πλατειών. Όλα αυτά μπορούν εύκολα να αγνοηθούν ή να συντριβούν (αν γίνουν ενοχλητικά) από τους τραπεζίτες στη κυβέρνηση και τον τρομερό μηχανισμό ιδεολογικής διαχείρισης και καταστολής στη διάθεσή τους. Οι μορφές του αγώνα για την επίτευξη αυτών των στόχων θα κυμαίνονταν από ένα κίνημα άγριων απεργιών από κάτω, που θα ξεπερνούσαν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κλπ) οι οποίες δεν διανοούνται να θέσουν στόχους σαν τους παραπάνω, μέχρι τις καταλήψεις και, το κυριότερο, την οργανωμένη μαζική άρνηση πληρωμών των χαρατσιών. Το Μέτωπο θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία, συντονίζοντας και πολιτικοποιώντας τις απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις διαφόρων κλάδων, που θα κλιμακωνόντουσαν σε επαναλαμβανόμενες ανά εβδομάδα 48ωρες απεργίες, οι οποίες θα παρέλυαν την οικονομική και κοινωνική ζωή της Χώρας, και θα οδηγούσαν στον εξαναγκασμό της νέας διακομματικής Χούντας για άμεσες εκλογές. Τις εκλογές αυτές εύκολα θα κέρδιζε το Μέτωπο με ένα πρόγραμμα σαν το παραπάνω, ιδιαίτερα όταν ακόμη και οι τελευταίοι εξαπατημένοι θα συνειδητοποιούσαν ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα εξόδου από την καταστροφική για τη ζωή τους κρίση μέσα στην ΕΕ και τη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς.
Εάν, όμως, η Χούντα κατέφευγε σε επιστρατεύσεις απεργών ή σε αναστολή άρθρων του Συντάγματος για να αφαιρέσει και τυπικά κεκτημένες ατομικές ελευθερίες με στόχο την παρεμπόδιση της ανάπτυξης του αγώνα αυτού, ή εάν αρνιόταν την άμεση διεξαγωγή εκλογών, ή, ακόμη σημαντικότερο, αν αρνιόταν να παραδώσει την εξουσία σε ένα νικηφόρο στις εκλογές Μέτωπο που θα δεσμευόταν από τους παραπάνω στόχους, τότε η προηγούμενη αγωνιστική δραστηριότητα θα έπρεπε να κλιμακωνόταν σε μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας μέχρι την ανατροπή της Χούντας και την ανάδειξη μιας Κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας (από εντολοδόχους των λαϊκών συνελεύσεων, των συνελεύσεων εργαζομένων κ.λπ.), η οποία θα καλούσε σε εκλογές για Συντακτική Συνέλευση για την υλοποίηση ολόκληρου του προγράμματος του Μετώπου.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ
13 ΝΟΕΜΒΡΗ 2011
[ΔΙΚΤΥΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ]
Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία: www.inclusivedemocracy.org/pd
Επικοινωνία: peridimok@gmail.com








ΠΑΣΑ ΟΜΟΙΟΤΗΣ ΜΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ. ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΤΟΧΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. «[...] εδώ με κατηγορούν για εθνική αναξιότητα... εγώ έχω πιστοποιητικά εθνικής δράσεως που λίγοι τα έχουν. Και αν συνεργάστηκα με τους Γερμανούς το έκανα για το καλό της πατρίδος... Τους Γερμανούς τους αγαπούσα και αυτοί με θεωρούσαν τον υπ αριθμόν 1 τίμιο Ελληνα, (Ξενοφών φον) Γιοσμάς απολογούμενος για την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ο γιός του Αλέξανδρος Γιοσμάς ήταν υποψήφιος βουλευτής Ροδόπης του Λα.Ο.Σ. το 2007.





Ομάδες περιφρούρησης από τη ΓΕΝΟΠ για να μην γίνουν διακοπές στην ηλεκτροδότηση
από Κυριακατικη ελευθεροτυπια 4:48, Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011
Ομάδες περιφρούρησης από τη ΓΕΝΟΠ για να μην γίνουν διακοπές στην ηλεκτροδότηση
Ομάδες περιφρούρησης από τη ΓΕΝΟΠ για να μην γίνουν διακοπές στην ηλεκτροδότηση
Ηλεκτρονική Έκδοση
enet.gr, 21:05 Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011
Ομάδες περιφρούρησης στις γειτονιές «ώστε να μην κοπεί το ρεύμα στο σπίτι κανενός φτωχού και άνεργου», συγκροτεί η Γενική Ομοσπονδία Προσωπικού (ΓΕΝΟΠ) της ΔΕΗ, σύμφωνα με ανακοίνωση της.
Η ΓΕΝΟΠ καλεί τη διοίκηση της ΔΕΗ να μην δώσει εντολή διακοπής ρεύματος "σε κανένα φτωχό άνεργο, μικροσυνταξιούχο ή μεροκαματιάρη", ζητά από τα μέλη της να μην κόβουν το ρεύμα στις περιπτώσεις αυτές και στις περιπτώσεις όπου οι διακοπές ρεύματος γίνονται από εργολάβους, να συγκροτήσουν ομάδες περιφρούρησης.
Παράλληλα η Ομοσπονδία εξέφρασε την αντίθεσή της στην προοπτική πώλησης λιγνιτικών μονάδων σε ιδιώτες, επισημαίνοντας ότι οποιαδήποτε τέτοια κίνηση θα σημάνει πόλεμο, γιατί δεν πρόκειται όπως αναφέρει για επένδυση και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά για "αρπαχτή" σε βάρος του δημοσίου.





Αυτοκτονησε μητερα στην Πατρα γιατι την επιασαν για κλοπη
από *** 10:50, Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011
ΠΑΤΡΑ.......ΚΑΠΟΙΑ ΝΕΚΡΗ ΑΝΕΡΓΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΗ......................ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΚΑΤ ΑΡΧΗΝ?
Έρευνα αναμένεται να ξεκινήσει, προκειμένου να διαπιστωθούν οι ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες έθεσε τέλος στην ζωή της, μέσα στα κρατητήρια της αστυνομικής διεύθυνσης Αχαΐας, μία 32χρονη Ελληνίδα μητέρα ενός βρέφους.
Η 32χρονη συνελήφθη το Σάββατο το πρωί, κατηγορούμενη για κλοπή ρούχων από κατάστημα που βρίσκεται στο κέντρο της Πάτρας. Στην συνέχεια οδηγήθηκε στην αστυνομική διεύθυνση και κατόπιν στα κρατητήρια. Σύμφωνα με πληροφορίες έπειτα από λίγη ώρα πήγε στην αστυνομία και ο υπεύθυνος του καταστήματος, ο οποίος υπέβαλε μήνυση εναντίον της 32χρονης.
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι οι αστυνομικοί να επικοινωνήσουν με τον εισαγγελέα υπηρεσίας, προκειμένου να πάρουν εντολή για τον αν θα την οδηγήσουν στο δικαστικό μέγαρο ή θα την αφήσουν ελεύθερη μέχρι να οριστεί τακτική δικάσιμος, η 23χρονη πήρε την κουβέρτα που είχε και επιχείρησε να θέσει τέλος στην ζωή της.
Σύμφωνα με την Αστυνομία, ο σκοπός αντελήφθη τις κινήσεις της 32χρονης, την έβγαλε έξω από τα κρατητήρια και αμέσως ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο. Η 32χρονη, σύμφωνα πάντα με την Αστυνομία, διακομίστηκε εν ζωή στο γενικό κρατικό νοσοκομείο, όπου εκεί εξέπνευσε.
Σκεφτόμουν πως ''υπάρχει διαπάλη'' ιδεων! για το αν υπάρχει φασιστικοποίηση, αν υπάρχει πείνα κι ας είναι όλοι οι κάδοι σκουπιδιων γεμάτοι κεφάλια που ψάχνουν και χέρια που ξεδιαλέγουν, έχουμε κυβέρνηση και με καραμπινάτους ναζίδες εντός της-επι τέλους για να μη μπερδεύονται κάποιοι-ακόμη σκεφτόμουν, πως η αναδημοσίευση μιας τέτοιας είδησης με τη συνείδησή μας έτσι όπως έχει γίνει, πιθανά να είναι μελό, να είναι για τη στήλη των ''κοινωνικών'' όπως στον ''έγκυρο αστικό τύπο''.