ΚΑΝΑΔΑΣ
Συνεχίζουν τον αγώνα οι φοιτητές
ΜΟΝΤΡΕΑΛ.--
Σε μετωπική σύγκρουση οι φοιτητές του Κεμπέκ και η τοπική κυβέρνηση του Ζαν Σαρέστ, καθώς η καταστολή ολοένα εντείνεται αλλά από την άλλη πλευρά οι φοιτητές δεν δείχνουν σημάδια είτε κόπωσης είτε υποχώρησης όσον αφορά τον αγώνα τους ενάντια στις προωθούμενες αυξήσεις των διδάκτρων.
Την Τρίτη οι φοιτητές συμπλήρωσαν 100 μέρες από την έναρξη των κινητοποιήσεων ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων κατά 75% (από 2.200 σε 3.800 καναδικά δολάρια) για την επόμενη πενταετία και προχώρησαν σε δύο μεγάλες συγκεντρώσεις που πραγματοποίησαν στο Μόντρεαλ. Ωστόσο δεκάδες χιλιάδες φοιτητές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις αστυνομικές δυνάμεις καθώς η συγκέντρωσή τους είχε κηρυχθεί παράνομη βάσει του νέου έκτακτου νόμου που προώθησε η κυβέρνηση Σαρέστ . Ο νόμος που προβλέπει σειρά πολύ σκληρών μέτρων όπως την απαγόρευση κατάληψης πανεπιστημιακών χώρων ή τη «διακοπή» μαθημάτων, επιβάλλει επίσης και υποβολή σχεδίου και χρονοδιαγράμματος όσον αφορά τις διαδηλώσεις. Μέτρο που ουσιαστικά συνιστά κατάργηση του δικαιώματος του συναθροίζεσθαι και κατά συνέπεια ουσιαστική απαγόρευση των διαδηλώσεων, όπως ακριβώς συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις ΗΠΑ.
Ετσι η αστυνομία εξοπλισμένη με το «νόμο» που είχε κηρύξει την συγκέντρωση παράνομη επιτέθηκε στην 29η νυχτερινή πορεία διαμαρτυρίας - η πέμπτη από την εφαρμογή της νομοθεσίας έκτακτης ανάγκης - που ξεκίνησε ειρηνικά στο κέντρο της πόλης, όπως η τεράστια διαδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα εναντίον της αύξησης των διδάκτρων και του ειδικού νόμου ο οποίος περιορίζει το δικαίωμα της διαδήλωσης. Η επίθεση περιλάμβανε ευρύτατη χρήση γκλομπς και βομβίδων κρότου - λάμψης, μία επίθεση που γρήγορα εξελίχθηκε σε πεδίο μάχης και είχε ως αποτέλεσμα πάνω από 50 συλλήψεις.
Απεργία σιδηροδρομικών
Νέα 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση πραγματοποιούν από τα μεσάνυχτα της Τετάρτης οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους του Καναδά και σύμφωνα με την εφημερίδα Glob and Mail, το εμπορικό δίκτυο των σιδηροδρόμων Canadian Pacific Railway έχει νεκρώσει παρά τις απειλές της υπουργού Εργασίας Λίζα Ράιτ ότι θα προωθήσει νομοθεσία απαγόρευσης της απεργίας. Οι εργαζόμενοι έχουν αρχίσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις εδώ και δύο εβδομάδες μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας που έληξε στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς.
Παράλληλα απαιτούν την βελτίωση των συνθηκών εργασίας καθώς και την ακύρωση των προωθούμενων σχεδίων εκ μέρους της διοίκησης των σιδηροδρόμων για την περικοπή του συνταξιοδοτικού τους προγράμματος κατά 40%.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Συζητουν επεμβαση στο Ιραν οι Βρετανοι
Το ενδεχόμενο στρατιωτικής επιχείρησης με επίκεντρο το Ιράν φέρεται, σύμφωνα με το BBC, να συζητά, προκειμένου να καταλήξει και στο ρόλο που θα έχει ή όχι ο βρετανικός στρατός σε αυτήν, και η βρετανική κυβέρνηση. Το δημοσίευμα του BBC δεν επιβεβαιώθηκε από καμία επίσημη πηγή.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑ
Φοιτητικές διαδηλώσεις
ΜΑΝΑΓΚΟΥΑ.--
Με μαζικές διαδηλώσεις με τη συμμετοχή χιλιάδων φοιτητών αλλά και εργαζομένων απάντησε η εκπαιδευτική κοινότητα στις συστάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και την παρέμβασή του στις εσωτερικές υποθέσεις της Νικαράγουας, που πρότεινε σειρά σκληρών μέτρων για περικοπές όσον αφορά τις δαπάνες για την Παιδεία και στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Οι φοιτητές κατήγγειλαν την πολιτική του ΔΝΤ μετά τις συστάσεις της τεχνικής επιτροπής προς την κυβέρνηση της Νικαράγουας για περικοπές στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, για την αύξηση τόσο του ορίου της ηλικίας συνταξιοδότησης όσο και του ύψους των εισφορών των εργαζομένων στα συνταξιοδοτικά προγράμματα, καθώς και την άμεση εφαρμογή των δημοσιονομικών προσαρμογών που έχουν τεθεί εκ μέρους του ΔΝΤ στο πλαίσιο της χορήγησης δανείων που έχει από προηγούμενες κυβερνητικές συμφωνίες.
Η κυβέρνηση του προέδρου Ντανιέλ Ορτέγκα δηλώνει αντίθετη στις συγκεκριμένες παραινέσεις του ΔΝΤ. Η Εθνική Ενωση Φοιτητών Νικαράγουας (UNEN), το Εθνικό Συμβούλιο των Πανεπιστημίων (CNU) και η Εθνική Ενωση των Εκπαιδευτικών δηλώνουν «παρών» στον αγώνα ενάντια στις πολιτικές που χτυπάνε λαϊκά δικαιώματα.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΣΕΧΙΑ
Στους δρόμους και οι αγρότες
ΠΡΑΓΑ.--
Με τρακτέρ και άλλα γεωργικά μηχανήματα κατέβηκαν στους δρόμους της Τσεχίας οι αγρότες διαμαρτυρόμενοι για τη μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων σε ό,τι αφορά τα βιοκαύσιμα, αλλά και την επιβολή ΦΠΑ στα κρασιά. Από νωρίς χτες το πρωί περίπου 1.600 τρακτέρ και άλλα γεωργικά μηχανήματα έφτασαν σε κεντρικούς δρόμους της χώρας -με εξαίρεση την πρωτεύουσα- πραγματοποιώντας μερικό αποκλεισμό στην κυκλοφορία των οχημάτων για να κάνουν γνωστή την αντίθεσή τους στην ακολουθούμενη πολιτική λιτότητας που επηρεάζει και τους αγρότες. Τα μέτρα λιτότητας και οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες ύψους 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2013 αφορούν αύξηση της φορολογίας, του ΦΠΑ, νέες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, «πάγωμα» συντάξεων, αλλά και μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων και φορολόγηση με αποτέλεσμα να αυξηθεί και το κόστος παραγωγής και πώλησης των προϊόντων τους.
Οι Τσέχοι αγρότες απειλούν με περαιτέρω κινητοποιήσεις αν η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Πετρ Νέτσας δεν ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά τους.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Παράσταση διαμαρτυρίας αναπήρων στο υπ. Εσωτερικών
Πέμπτη, 24 Μαΐου 2012, 05:53
Παράσταση διαμαρτυρίας θα πραγματοποιήσει σήμερα στις 12.00 το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Εσωτερικών που βρίσκεται στην πλ. Κλαυθμώνος, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), απαιτώντας την καταβολή των προνοιακών επιδομάτων.
Διαβάστε την ανακοίνωση που ακολουθεί:
«Σε κινητοποίηση αναπήρων, χρονίως πασχόντων, γονέων και κηδεμόνων καλεί αύριο Πέμπτη, 24 Μάη, στις 12 το μεσημέρι στο υπουργείο Εσωτερικών (πλατεία Κλαυθμώνος), η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), απαιτώντας την άμεση καταβολή των επιδομάτων των ΑμΕΑ το μήνα Μάη (για Μάρτη και Απρίλη), ενώ κανείς δεν ξέρει πότε θα καταβληθούν.
Η ΣΕΑΑΝ υπογραμμίζει πως το μεγαλύτερο επίδομα φτάνει μόλις τα 700 ευρώ το μήνα για παραπληγικούς, ενώ τα υπόλοιπα κυμαίνονται από 250 ευρώ - 325 ευρώ το μήνα. Προετοιμάζουν την «οριστική κατάργηση των επιδομάτων των ΑμΕΑ. Οι "ανάπηροι - μαϊμού", που χρησιμοποιούνται σαν πρόσχημα για τα μέτρα που παίρνουν, είναι δικό τους κατασκεύασμα, και ο θόρυβος που σηκώνουν είναι για να κρύψουν τη δραματική χειροτέρευση των αναπήρων, των χρονίως πασχόντων των λαϊκών οικογενειών και τα σχέδιά τους για μαζική κατακρεούργηση των δικαιωμάτων μας. Γιατί για αυτούς ο εργαζόμενος που παράγει κοστίζει. Η υγεία κοστίζει. Ο ανάπηρος στον Καιάδα γιατί και αυτός κοστίζει».
Η ΣΕΑΑΝ, ανάμεσα σε άλλα, απαιτεί:
• Να καταβληθούν εδώ και τώρα όλα τα επιδόματα των ΑΜΕΑ χωρίς καμία καθυστέρηση.
• Καμία πληρωμή για φάρμακα και θεραπείες.
• Αμεση, έκτακτη, οικονομική ενίσχυση όλων των αναπήρων ύψους 1.000 ευρώ για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις από τα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησης και την κρίση».
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επεισόδια και 400 συλλήψεις διαδηλωτών στον Καναδά
Πέμπτη, 24 Μαΐου 2012, 11:09
Αθρόες συλλήψεις πραγματοποίησαν οι καναδικές αρχές τις πρώτες πρωινές ώρες στο Μόντρεαλ, στο τέλος διαδήλωσης που είχε κηρυχθεί παράνομη. Σύμφωνα με την αστυνομία, οι αρχές επέτρεψαν τη διεξαγωγή της επί τουλάχιστον τρεις ώρες, πριν αρχίσουν να σημειώνονται επεισόδια. Συνολικά συνελήφθησαν 400 διαδηλωτές.
Οι φοιτητές του Κεμπέκ συνεχίζουν εδώ και τουλάχιστον τρεις μήνες μια έντονη διαμαρτυρία κατά της αύξησης των διδάκτρων στα πανεπιστήμια και της κυβέρνησης του τοπικού πρωθυπουργού Ζαν Σαρέστ που υιοθέτησε νόμο, ο οποίος περιορίζει το δικαίωμα στη διαδήλωση, τον αποκαλούμενο από τους επικριτές του «νόμο ρόπαλο».
Η αστυνομία του Μόντρεαλ είχε ανακοινώσει ότι θα δεχόταν την πραγματοποίηση της διαδήλωσης όσο δεν σημειωνόταν κανένα επεισόδιο. Η κινητοποίηση ήταν αρχικά ειρηνική, καθώς οι διαδηλωτές έκαναν πορεία σε μήκος 10 χλμ χτυπώντας κατσαρόλες. Σύμφωνα με εκπρόσωπο της αστυνομίας κάποια άτομα πέταξαν πέτρες και βεγγαλικά στους αστυνομικούς.
Η κεφαλή της πορείας παγιδεύτηκε από την αστυνομία την ώρα που κατευθυνόταν προς μια συνοικία της νυχτερινής ζωής του Μόντρεαλ.
Οι συλληφθέντες, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν είχαν εμπλακεί στα επεισόδια, δεν προέβαλαν καμιά αντίσταση.
Ακολούθησε επέμβαση των δυνάμεων ναζιστικης Νεας Ταξεως και καταστολής σε άλλες ομάδες διαδηλωτών που ήθελαν να βοηθήσουν αυτούς που είχαν περικυκλώσει οι δυνάμεις της τάξης.
Αυτή ήταν η τριακοστή νυκτερινή διαδήλωση που οργανώνεται στο Μόντρεαλ κατά την 101η ημέρα των φοιτητικών απεργιακών κινητοποιήσεων
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γαλάζια Σημαία σε 394 ελληνικές ακτές. Έκπληξη παρουσιάζει μια γαλάζια σημαία....
από 3feeet halkidiki news 9:58, Πέμπτη 24 Μαΐου 2012
Σχόλιο Ενεργών Πολιτών Δ. Ε. Αρναίας: Πως είναι δυνατόν η παραλία που θα δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες να βραβεύεται με γαλάζια σημαία; Η παραλία βρίσκεται στο κόλπο του Στρατωνίου Χαλκιδικής. Στο σημείο βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της Ελληνικός Χρυσός. Στο πρόσφατο παρελθόν ο συγκεκριμένος κόλπος και η παραλία που βραβεύεται με "μπλε σημαία" είχαν μολυνθεί με νερά όξινης απορροής και ότι άλλο φανταστείτε από τα μεταλλεία.
Και επειδή οφείλουμε έστω και για μια φορά να διασφαλίσουμε όλους αυτούς που σκοπεύουν να επισκεφτούν την περιοχή, ας μας ενημερώσουν οι αρμόδιοι με ποια κριτήρια δόθηκε η ΜΠΛΕ ΣΗΜΑΙΑ στην συγκεκριμένη παραλία.
Αν γιαυτή την παραλία δόθηκε γαλάζια σημαία, τότε στις υπόλοιπες τι πρέπει να δοθεί;;;
Είναι απίστευτοι!
από πελοποννήσιος 13:28, Πέμπτη 24 Μαΐου 2012
Ανάμεσα στις 394 παραλίες - για άλλη μια χρονιά - είναι και η Καραθώνα δίπλα στο Ναύπλιο! Μιλάμε για τη μοναδική ουσιαστικά παραλία του δήμου, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εγκατάλειψη, με μια παράνομη χωματερή στο λόφο απο πάνω, με τα σκουπίδια να κατεβαίνουν όταν βρέχει, με απίστευτη βρώμα όταν φυσάει από τη "λάθος" κατεύθυνση, με πολλά περιστατικά δερματοπαθειών κάθε καλοκαίρι (εξ ου και πολλοί αποφεύγουν σαν το διάολο το λιβάνι να πάνε για μπάνιο εκεί και τρέχουν σε πιο μακρινές παραλίες) και φυσικά μονίμως γεμάτη σκουπίδια...
Και πήρε - επαναλαμβάνω για άλλη μια χρονιά - γαλάζια σημαία!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν είναι διατεθειμενη να αφησει τους αποικιοκρατες να εισβαλλουν στη Συρια η Ρωσια
από free 23:27, Τετάρτη 23 Μαΐου 2012
Δεν είναι διατεθειμένη να επιτρέψει ελεύθερο "σουλάτσο" των Δυτικών κοντά στη Συρία χωρίς την παρουσία της η Ρωσία.Το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας αποφάσισε να παρατείνει την ανάπτυξη του αντιτορπιλικού Smetlivy, του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Το σκάφος βρίσκεται στα ανοιχτά της Συρίας λόγω της κρίσης. Όπως αναφέρει ο Εκπρόσωπος Τύπου του Στόλου, η παρουσία πλοίων από τις δυτικές χώρες έχει ενταθεί, οπότε θεωρείται αναγκαία και η παρουσία της Ρωσίας.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 24, 2012 5:58 pm Θέμα δημοσίευσης: ΕΕΚ:Προς την 17 Ιουνίου
Τίποτα δεν είναι ίδιο μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, την μαζική απόρριψη από τον ελληνικό λαό των βάρβαρων Μνημονίων με την ΕΕ και το ΔΝΤ, μαζί και των αστικών κομμάτων και των κυβερνήσεων που τα υπηρέτησαν, την εκλογική κατάρρευση του αστικού πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την πτώση της χούντας, την απειλητική επανεμφάνιση της φασιστικής απειλής αλλά, προπαντός, την αποφασιστική στροφή του λαού προς τα αριστερά, με κεντρικό σημείο αναφοράς τον ΣΥΡΙΖΑ και το σύνθημά του για μια κυβέρνηση της Αριστεράς.
Παρατηρήθηκε ότι από το 1950 και το τέλος του εμφυλίου είχαν να δουν τέτοια εκλογική συντριβή τα παραδοσιακά αστικά κόμματα εξουσίας, κι ότι από το 1958 είχε να δει ο τόπος ένα κόμμα της Αριστεράς στην θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Οι αναλογίες, όμως, σταματούν εδώ. Οι ιστορικές συνθήκες είναι ριζικά αλλαγμένες, διαμετρικά αντίθετες. Στη δεκαετία του ʼ50, με την ήττα του εργατικού κινήματος στον εμφύλιο, μπορεί τα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα να έβγαιναν απονομιμοποιημένα αλλά το ίδιο το ματωβαμένο Κράτος της μαύρης μοναρχικής αντίδρασης, της ντόπιας κεφαλαιοκρατικής κυριαρχίας και των ιμπεριαλιστών επικυρίαρχων έβγαινε νικηφόρο. Το 1958, μπορεί το αριστερό εργατικό-λαϊκό κίνημα να έδειχνε το αδάμαστο φρόνημά του στέλνοντας την ΕΔΑ στη δεύτερη θέση αλλά απέναντί της βρίσκονταν μια πανίσχυρη δεξιά κοινοβουλευτική πλειοψηφία κι ένα σιδηρόφρακτο κράτος. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απέναντί του μια καθημαγμένη Δεξιά, ένα διαλυμένο ΠΑΣΟΚ κι ένα χρεοκοπημένο οικονομικά και πολιτικά -πάντα, όμως επικίνδυνο- αστικό κράτος με τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους βουλιαγμένους στη χειρότερη κρίση της Ιστορίας του συστήματός τους. Προπαντός: η κρίσιμη ιστορική αναμέτρηση δεν βρίσκεται αυτή την φορά πίσω μας, αλλά εμπρός μας, σε συνθήκες όχι ενός σταθεροποιημένου ευρωπαϊκού και διεθνούς καπιταλισμού (όπως στη δεκαετία του ʼ50) αλλά σε συνθήκες πλήρους αποσταθεροποίησής του.
Οι κοινωνικοί σεισμοί της τελευταίας διετίας και οι μαζικοί αγώνες ενάντια στα Μνημόνια διαμόρφωσαν τους όρους μιας οιωνεί «κλασικής» προεπαναστατικής κατάστασης, όπου οι «από πάνω» δεν μπορούν να κυβερνούν με τον παλιό τρόπο και οι «από κάτω» δεν ανέχονται πια να κυβερνούνται όπως μέχρι τώρα υπάρχει απότομη επιδείνωση των συνθηκών ζωής των μαζών, μόλις μέσα σε δύο χρόνια οι ίδιοι οι «από πάνω» κινητοποιούν τους «από κάτω» σε μαζική δράση.
Στις 6 Μαΐου έγινε ένα παραπέρα, κρίσιμο βήμα στη μετάβαση από μια προεπαναστατική σε μια επαναστατική κατάσταση: ένα σημαντικό τμήμα των λαϊκών μαζών αρχίζει να συγκεντρώνει τις προσδοκίες του για μια λύση του αδιέξοδου με την απόρριψη των παραδοσιακών κυβερνητικών κομμάτων και την μετακίνησή τους προς τα αριστερά, σε ένα κόμμα που έθεσε θέμα αλλαγής της (κυβερνητικής) εξουσίας και σχηματισμού μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης των κομμάτων της Αριστεράς.
Ένα επαναστατικό κόμμα δεν μπορεί να εγκαταλείπει καιροσκοπικά την κριτική του στάση για το τι εννοεί και ποιο είναι το πρόγραμμα της αριστερής κυβέρνησης, μέσα σε ένα αστικό καθεστώς και μέσα στην ΕΕ, όπως αυτής που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί, όμως, και να μένει τυφλό στην αντικειμενική κίνηση των μαζών ή να ζητάει από τον λαό… «να διορθώσει το λάθος του», όπως κάνανε οι σταλινικοί εγκέφαλοι του Περισσού. Ο λαός και η εργατική τάξη μαθαίνουν με την πείρα τους, μέσα από διαδοχικές προσεγγίσεις που δεν είναι γραμμικές μα προχωρούν, αντιφατικά, με ζιγκ ζαγκ ή και με παλινδρομήσεις. Το καίριο ζήτημα είναι: το επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης να διεισδύσει στις μάζες, να δεθεί μαζί τους, να γίνει το ίδιο η συνειδητή έκφραση της ασυνείδητης ιστορικής διαδικασίας, παλεύοντας την σύγχυση για να δώσει σʼ αυτήν την κίνηση επαναστατική κατεύθυνση και πρόγραμμα, για μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση με την εργατική εξουσία και την διεθνιστική της προοπτική στην Ευρώπη και παγκόσμια.
Κρίση εξουσίας και καπιταλιστική κρίση
Μετά την 6η Μαΐου, η κρίση πολιτικής εξουσίας στην χώρα κορυφώθηκε. Παρόλες τις γιγάντιες πιέσεις που άσκησαν διεθνή και ντόπια κέντρα καπιταλιστικής εξουσίας -η Κομισιόν, το ΔΝΤ και η Λαγκάρντ, η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόϋμπλε, ο Πρόεδρος Παπούλιας, τα ερείπια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και η «συμμαχία των προθύμων» συνενόχων τους, τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, ο ΣΕΒ, οι τραπεζίτες, κλπ.- στάθηκε αδύνατο να κατασκευαστεί μια αστική συγκυβέρνηση του Μνημονίου, έστω και με «αντιμνημονιακή» βιτρίνα. Το ελληνικό, το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο κεφάλαιο είδε να αδυνατεί να κυβερνήσει μια χώρα εξεγερμένων που αρνούνται να υποταχτούν στα μνημόνια λαϊκής εξόντωσης.
Η οικτρή αποτυχία των μνημονίων σε Ελλάδα αλλά και στις άλλες περιφερειακές υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες που εφαρμόστηκαν απέδειξε περίτρανα την οικονομική τους αναποτελεσματικότητα κι ανορθολογικότητα και πυροδότησε κοινωνικές εκρήξεις που κλιμακώνονται. Τότε, όμως, γιατί επιμένουν, ιδιαίτερα οι υπέρμαχοι της σκληρής γραμμής του γερμανικού Ordoliberalismus; Είναι φανερό ότι τα Μνημόνια κοινωνικού κανιβαλισμού λειτουργούν πια κυρίως σαν μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου, για την καθυπόταξη των πληθυσμών μέσα από την μαζική ανεργία, την εξαθλίωση, την εξατομίκευση, την ανασφάλεια, την ανομία, την απόγνωση, μαζί και την ρατσιστική κατασκευή αποδιοπομπαίων τράγων (μετανάστες, οροθετικές γυναίκες κλπ.) σαν τέχνη διακυβέρνησης. Στις 6 Μαΐου ο ελληνικός λαός έδωσε ένα ισχυρό πλήγμα όχι μόνο στα οικονομικά μέτρα των διεθνών τοκογλύφων αλλά και στον ίδιο τον επικρατούντα βιοπολιτικό μηχανισμό κοινωνικού ελέγχου. Τα ίδια τα θεμέλια των εξουσιαστικών σχέσεων μπήκαν σε δοκιμασία - γεγονός που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από τις άρχουσες τάξεις.
Εδώ βρίσκεται και η βαθύτερη αιτία της πρωτοφανούς οξύτητας και της αντικομμουνιστικής υστερίας των επιθέσεων στην Ελλάδα και διεθνώς ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Τον τελευταίο τον παριστάνουν σαν κάτι μεταξύ κόκκινου χούλιγκαν, Τεντέν και Έλληνα Τσάβες… Όταν πια έγινε φανερό ότι οδεύουμε σε νέες εκλογές, τότε ζώστηκαν τα άρματα ο Τσαούς Αντόν Σαμαράς (κατά την έξοχη γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείμ), η νεοφιλελεύθερη θυγατέρα του Μητσοτάκη, οι Πλεύρηδες, οι Βελόπουλοι, κι άλλοι φασίστες αντισημίτες, μαζί κι ο πασοκοκράτης Ναπολέων Μπενίτο Βενιζέλος Ζέρβας με το σκόρπιο ασκέρι του, για να σώσουν τους «νοικοκυραίους» και τα συμφέροντά τους από τους νέους κομμουνιστοσυμμορίτες. Μέσα σʼ αυτό το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, από όπου δεν λείπουν ούτε η φάρσα ούτε η απειλή μιας τραγωδίας, οδεύουμε προς τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Από την μεριά τους ο Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούν έναν ανέφικτο συμβιβασμό: την σταδιακή κατάργηση, για την ακρίβεια την «επαναδιαπραγμάτευση» του Μνημονίου, με την ταυτόχρονη παραμονή στην ΕΕ, την ευρωζώνη που το επέβαλλαν, διατηρώντας το συνολικό συστημικό πλαίσιο του καπιταλισμού.
Περιθώρια ουσιαστικού συμβιβασμού που θα ανακούφιζε τις μάζες δεν υπάρχουν. Το ζήτημα δεν είναι απλώς ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι επʼ ουδενί βιώσιμο: η ίδια η ευρωζώνη δεν φαίνεται να είναι βιώσιμη. Ένα οποιοδήποτε «πιστωτικό γεγονός» -μαζί κι εκείνο που ορισμένοι κύκλοι θα θέλανε να σκάσει παραμονή εκλογών ώστε να πειθαρχήσουν οι Έλληνες ψηφοφόροι στις απαιτήσεις του Σόϋμπλε και του «σοσιαλιστή» Φαμπιούς ψηφίζοντας «υπεύθυνα» δηλαδή μνημονιακά- θα μπορούσε να προκαλέσει μια χιονοστιβάδα καταρρεύσεων και χρεοκοπιών των ευρωπαϊκών τραπεζών και κυβερνήσεων, μαζί και την έκρηξη της γιγαντιαίας βόμβας υπερχρέωσης της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Αυτό δεν σημαίνει, όπως νομίζουν ορισμένοι στις κορυφές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ μπλοφάρουν όταν απειλούν με εκδίωξη την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, οι άρχουσες τάξεις είναι διασπασμένες, όπως φάνηκε πάλι στην πρόσφατη Σύνοδο της G-8 στο Καμπ Ντέιβιντ, όπου με αφετηρία την μετεκλογική Ελλάδα, ασκήθηκαν πιέσεις πάνω στην σκληρή γραμμή Μέρκελ -Σόϋμπλε από μεριάς τμήματος της κεφαλαιοκρατίας των HΠΑ, της Ιαπωνίας αλλά και της Ευρώπης, για κάποιο χαλάρωμα της άγριας λιτότητας και την λήψη ισχνών «αναπτυξιακών» μέτρων στη βάση έκδοσης κοινού ευρωπαϊκού χρέους. Εκεί στηρίζει τις φρούδες ελπίδες ο ΣΥΡΙΖΑ και τις μπούρδες του ο Μπενίτο Βενιζέλος και οι λοιποί «επαναδιαπραγματευτές» τύπου Σαμαρά κι «απαγκιστρωτές» τύπου Κουβέλη.
Καθώς προχωράει η άγρια προεκλογική διαμάχη στην Ελλάδα, όλοι οι παραπάνω διεκδικούν την θέση του καλύτερου «διαπραγματευτή» του Μνημονίου. Από την μια, οι «ρεαλιστές» που το υπέγραψαν, μαζί και τις δουλικές, δεσμευτικές, δηλώσεις νομιμοφροσύνης στην Μέρκελ, ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος ή κι ο δορυφόρος τους Κουβέλης, κι από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, κατά τον Δραγασάκη ή τον Παπαδημούλη, θα είναι «πιο σκληρός διαπραγματευτής». Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι εκείνοι που στην ΕΕ και το ΔΝΤ θα ήταν υποτίθεται διατεθειμένοι να χαλαρώσουν τα σκοινιά και να διαπραγματευτούν ηπιότερους όρους, πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ο Ολάντ (που το λιγότερο είναι να τον αποκαλέσει κάποιος «Ολαντρέου») δεν έκρυψε ότι δεν θέλει την κατάργηση της σιδερένιας πειθαρχίας του δημοσιονομικού συμφώνου της Μέρκελ αλλά την «συμπλήρωσή» του με κάποια «αναπτυξιακά» μέτρα, βασισμένα στα λεγόμενα ομόλoγα έργου (project bonds) ή και ευρω-ομόλογα, με την σύμφωνη πάντα γνώμη του εχθρικού σε κάτι τέτοια Βερολίνου. Η γαλλική και η γερμανική σοσιαλδημοκρατία, με την περιφρονητική αλαζονική στάση τους απέναντι στον πρόθυμο για συνομιλίες Τσίπρα δείξανε πού το πάνε. Έτσι, η γραμμή της επαναδιαπραγμάτευσης κι όχι της αναγκαίας μονομερούς καταγγελίας των Μνημονίων, ακόμα κι αν γίνει ποτέ δεκτή, θα σημαίνει τον εγκλωβισμό σε μια ατελείωτη κι ατελέσφορη διαδικασία στείρων «διαπραγματεύσεων», με τον ΣΥΡΙΖΑ να συντηρεί την εναγώνια και μάταιη ελπίδα κάποιας βελτίωσης των όρων επιβίωσης του λαού. Μια τέτοια παγίδευση θα δώσει πολύτιμο χρόνο ανασύνταξης των δυνάμεων του ταξικού εχθρού, ενώ θα απογοητεύονται οι λαϊκές μάζες.
Τι σημαίνει «αριστερή κυβέρνηση»;
Η στροφή των εργατικών και φτωχών λαϊκών στρωμάτων προς τον ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα μετά την προβολή του συνθήματος για μια κυβέρνηση της Αριστεράς είχε ένα σαφές, μέσα στην ασάφειά του, νόημα: «Αρκετά είχαμε στο σβέρκο μας κυβερνήσεις των δύο παραδοσιακών κομμάτων που τα λαμόγια τους μας ρημάξανε, καιρός είναι να έρθει μια κυβέρνηση των κομμάτων της Αριστεράς, μπας και δούμε άσπρη μέρα, αποτινάζοντας τον ζυγό του Μνημονίου».
Όπως η προεκλογική υπόσχεση για άμεση καταγγελία-κατάργηση του Μνημονίου, μετατράπηκε, μετεκλογικά, και μετά τον θρίαμβο, σε γραμμή «σκληρής επαναδιαπραγμάτευσης», σε κάποια μικρή απόσταση από την γραμμή «απαγκίστρωσης» α λα Κουβέλη, έτσι και το κάλεσμα για μια κυβέρνηση της Αριστεράς γίνεται τώρα προοπτική μιας «κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά».
Αξίζει να προσεχτούν οι διευκρινήσεις που δίνει σε άρθρο του στην Κυριακάτικη Αυγή της 20/5/12, ο γνωστός «κινηματικός» Νίκος Γιαννόπουλος, ο οποίος διευκρινίζει: «δεν μπορείς να πεις, με τους παρόντες συσχετισμούς στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό, ότι μέσα σε ένα μήνα θα έχω τελειώσει με το Μνημόνιο, θα έχω εθνικοποιήσει τις τράπεζες, θα έχω κάνει ξανά δημόσιες τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, θα έχω δημεύσει την εκκλησιαστική περιουσία, θα έχω παγώσει τις στρατιωτικές δαπάνες». Στη συνέχεια παραθέτει κάποια ανακουφιστικά μέτρα, μπόλικο κινηματισμό, προτροπές στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στους Οικολόγους να μην κατέβουν αυτόνομα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου αλλά να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλήξει: «τελειώνοντας, τι σημαίνει «κυβέρνηση της Αριστεράς»; Η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι μια πολιτικά μεταβατική φάση, μέσα στον καπιταλισμό - δεν μιλάμε για επαναστατική ανατροπή του συστήματος». Παραθέτει πάλι κάποιες μετριοπαθείς ρεφορμιστικές προτάσεις για να τονίσει τελικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε σαν αριστερή κυβέρνηση είτε σαν αξιωματική αντιπολίτευση θα αντιμετωπίσει σκλήρυνση του κοινωνικού ανταγωνισμού και συνεπώς «πρέπει να φτιάξουμε συσχετισμούς μέσα στην κοινωνία, ώστε οι άνθρωποι να αισθάνονται από την μία ότι βελτιώνεται η ζωή τους, και, από την άλλη, γίνονται καλύτεροι άνθρωποι, ότι νοιώθουν καλά, ότι ακόμα κι αν δεν αποκαθίστανται αμέσως τα εισοδήματά τους, ζουν με αξιοπρέπεια»...
Αυτή την ασπιρινούλα προτείνουν; Γιʼ αυτό, πρέπει να δώσει κανείς κριτική ψήφο; Γιʼ αυτό ένα σημαντικό κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιέζει και προσανατολίζεται στην ενσωμάτωση στον ΣΥΡΙΖΑ;
Η λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση, όπως την βλέπουν οι ιθύνοντες και τα think tank του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει μέσα στον καπιταλισμό και διαχειρίζεται «φιλολαϊκά» την κρίση του. Πρόκειται για μια αστική κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο, στην καλύτερη περίπτωση ένα ομοίωμα του τραγικού προηγούμενου της κυβέρνησης Αλλιέντε, στην χειρότερη μια εφήμερη φάρσα. Είμαστε αντίθετοι σε μια αριστερή κυβέρνηση του αστικού καθεστώτος, μέσα στο καπιταλιστικό κράτος και σύστημα. Μια πραγματική κυβέρνηση της Αριστεράς, του ενιαίου μετώπου των εργατικών κομμάτων, που θα ανταποκριθεί στις λαϊκές προσδοκίες, με ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση, θα προκύψει με την ανατροπή του αστικού καθεστώτος, την ρήξη με τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό της ΕΕ, με την νίκη της εργατικής εξουσίας που δεν θα μείνει στον εθνικό απομονωτισμό αλλά θα συνενωθεί σε κοινό επαναστατικό αγώνα με τις εργατικές και λαϊκές μάζες της Ευρώπης για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης.
Με αυτό το πνεύμα και πρόγραμμα απευθύναμε κάλεσμα εκλογικής συνεργασίας- όχι συγχώνευσης- στις εκλογές της 17ης Ιουνίου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις αριστερές δυνάμεις που αρνούνται να γίνουν δορυφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, με την πλήρη κατοχύρωση της ανεξαρτησίας και φυσιογνωμίας τής καθεμιάς οργάνωσης. Για να υπερασπιστούμε την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από τα μέτωπα και τις κυβερνήσεις ταξικής συνεργασίας, για να ετοιμάσουμε την επόμενη μέρα των επαναστατικών κοινωνικών αγώνων.
Μέχρι αυτή την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπάρχει ακόμα τελική απάντηση στις προτάσεις του ΕΕΚ. Σε κάθε περίπτωση θα παλέψουμε, με κάθε μέσο, για να προβάλλουμε την επαναστατική μας προοπτική και πολιτική.
Σάββας Μιχαήλ
23 Μαΐου 2012
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τρίτη, 22 Μαΐου 2012
Να διευρύνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το μέτωπό της σε δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ
Ολοι μας παρακολουθήσαμε τόσο κατά το 10ήμερο "των εκπτώσεων" των διερευνητικών εντολών και των συσκέψεων στο προεδρικό μέγαρο, όσο τις δημόσιες τοποθετήσεις των ηγετικών στελεχών του Συ.Ριζ.Α. την αισχρή ψηφοθηρία αλλά και τη λείανση των θέσεων και των κομματικών γραμμών κάποιων συνιστωσών (πχ. ΚΟΕ για το ζήτημα της ΕΕ).
Η ραγδαία διολίσθηση του Συ.Ριζ.Α.προς την «επανεξέταση της στρατηγικής του Μνημόνιου», μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη και «χωρίς μονομερείς ενέργειες», έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η κυρίαρχη και απόλυτα φιλοευρωπαϊκή συνιστώσα του Συ.Ριζ.Α., ο ΣΥΝ και μάλιστα οι δεξιές του τάσεις ("Αριστερή Ενότητα" και "Πλατφόρμα 2010") καλλιεργούν κοινοβουλευτικές αυταπάτες και φρούδες ελπίδες ότι μια "αριστερή κυβέρνηση" εντός του ευρώ και της ευρωζώνης μπορεί να αλλάξει κάτι μετά τις εκλογές
Οι υπαναχωρήσεις για το Μνημόνιο. Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο. Τη φορολόγηση των πλουσίων και των επικερδέστερων επιχειρίσεων. Οι προτάσεις για "οικουμενική κυβέρνηση ειδικού σκοπού" (ουσιαστικά κυβέρνηση ταξικής συνεργασίας). Οι προτάσεις για πρωθυπουργούς Αρσένη και Παπαδήμο. Η αποδοχή του Πικραμμένου ως υπηρεσιακού -έστω- πρωθυπουργού (που ως δικαστικός του ΣτΕ έβγαλε συνταγματικό το Μνημόνιο) και του ακροδεξιού Φραγκούλη στο Υπουργείο Αμύνης.Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε απογοήτευση ακόμα και τους πιο συνειδητοποιημένους κα πορωμένους ψηφοφόρους του Συ.Ριζ.Α.
Η μετάλλαξη εν μια νυκτί του συνασπισμού υποτίθεται "ισότιμων οργανώσεων και κομμάτων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς" σε ένα και μοναδικό απόλυτα και καθαρά εκλογικό μηχανισμό με σκοπό την υφαρπαγή των 50 εδρών-μπόνους που δίνονται στο πρώτο κόμμα μετά την εκλογική μάχη, δείχνει ότι δεν έχει απομείνει ίχνος αριστεροσύνης στο ηγετικό κλιμάκιο του ΣΥΝ, Ο κυβερνητισμός και ο αγώνας του να ανέλθει -επιτέλους!- στο άρμα εξουσίας, τον κάνουν και απεμπολεί το πάγιο αίτημα της -κοινοβουλευτικής- Αριστεράς για απλή αναλογική και δικαιότερο εκλογικό σύστημα. Απλή αναλογική που μέχρι και οι Οικολόγοι-Πράσινοι σε συμφωνία με την Δημοκρατική "Αριστερά" του Φώτη Κουβέλη έχουν αποφασίσει κοινές δραστηριότητες μετεκλογικά για την διεκδίκησή της σε διαφορετικό εκλογικό νόμο. Χάνει οριστικά και αμετάκλητα κάθε ευκαιρία συνεννόησης και κλείνει οποιαδήποτε χαραμάδα επικοινωνίας με το υπόλοιπο φάσμα της Αριστεράς για "αριστερή κυβέρνηση" συνεργασίας, είτε εννοούσε το ΚΚΕ, τη Δημ.Αρ. και τους Οικολόγους Πράσινους όπως αναφέρουν οι δεξιοί του ΣΥΝ, είτε εννοούσε ΚΚΕ, ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, όπως ανέφερε το "Αριστερό Ρεύμα" του ΣΥΝ και λοιπές συνιστώσες κυρίως του τροτσκιστικού- ή τροτσκίζοντα χώρου (Μαρξιστική Τάση, ΔΕΑ, Κόκκινη Ορχήστρα κλπ)
Η μετάλλαξη του Συ.Ριζ.Α. σε κόμμα με τον τίτλο ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, τον σπρώχνει ακόμα δεξιότερα στο πολιτικό σκηνικό. Καταλαμβάνει επάξια το χώρο που μέχρι σήμερα κατείχε το ΠΑΣΟΚ, αυτό δηλαδή του σοσαιλδημοκράτη εταίρου διαχείρισης του αστικού πολιτικού συστήματος. ¨Ενας νέος δικομματισμός έχει γεννηθεί. Αυτό σημαίνει και την πλήρη αποπομπή των συνιστωσών από τα προεκλογικά πάνελς, τις προεκλογικές συναντήσεις και συζητήσεςις ώστε να μην διαταραχθεί η μία και ενιαία έκφραση προς τα έξω, αυτή της επίσημης γραμμής που θέλει να ακολουθήσει ο ΣΥΝ. Κάτι που ουσιαστικά πάντα ίσχυει στο εγχείρημα του Συ.Ριζ.Α. από την αρχή της συγκρότησής του. Ουσιαστικά δεν αποτελεί παρά το μηχανιισμό στηριξης, ανέλιξης και ανάδειξης των παραγοντίσκων και των επαγγελματιών τηλεπερσόνων του ΣΥΝασπισμού, οι οποίοι τον χρησιμοποιούσαν παλαιότερα για να διασωθούν εκλογικά και τον πετούσαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα μετεκλογικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ποτέ ο Συ.Ριζ.Α. δεν κεφράστηκε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ούτε καν τα ανώτερα τα συλλογικά του όργανα λειτούργησαν ποτέ. Αυτό που πάντα ακουγόταν ήταν μονότονα οι θέσεις και οι απόψεις κοινωνικής δημαγωγίας του ΣΥΝασπισμού. Ποτέ συλλογικά του ΣυΡιζ.Α.
Γι’ αυτό, δίνεται ευκαιρία στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. να ξεσκεπάσει το ρόλο του ΣΥΝ και των ενδεχομένως άλλων συνιστωσών φιλικά προσκείμενων ή που έχουν κάνει τούμπα τις πάγιες -ουσιαστικά- θέσεις που είχαν ως σήμερα (ΑΚΟΑ- Ενεργοί Πολίτες, ΚΟΕ) και να κάνει επίθεση φιλίας και συνεργασίας τόσο στο Μέτωπο Α-Α και τις άλλες εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις τις Αριστεράς (κο Ανασύνταξη, Ξεκίνημα, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ, ΜΛ χώρος κλπ) όσο και σε δυνάμεις που μέχρι σήμερα στήριζαν και στηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με σκοπό την κοινή εκλογική κάθοδο κάτω απο τις γνωστές θέσεις του μεταβατικού προγράμματος της, που είναι ουσιαστικά κοινές τουλάχιστον οι περισσότερες. Τώρα είναι η ώρα για το μεγάλο βήμα της συσπείρωσης του συνόλου της εκτός των τειχών Αριστεράς χωρίς εκλογικές κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Για την ισχυροποίηση ενός ανατρεπτικού αριστερού μετώπου και ταξικού πόλου αγωνιστικής παρέμβασης στο εργατικό και λαϊκό κίνημα
Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα
εφημερίδα "Σύντροφος"
Γιατί και πάλι ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.;
Το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα (Ε.Κ.Κ.) που ιδρύθηκε μέσα στις φλόγες του Δεκέμβρη του 2008, από ανένταχτους αριστερούς, κομμουνιστές, πρώην μέλη του “Κομμουνιστικού Συνδέσμου – Εργατική Εξουσία”, του “Ξεκινήματος” και του “Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος”, καλεί τους συντρόφους του για μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση, σε υπερψήφιση του μετωπικού σχήματος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς “Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.” ως μια ελάχιστη βοήθεια ενός ελπιδοφόρου εγχερήματος στο χώρο της ελληνικής εκτός των τειχών Αριστεράς.
Γιατί ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α;
Όπως είχαμε επισημάνει και στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 2009, υποστηρίξαμε τότε και υποστηρίζουμε και τώρα την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
