Το ΘΑΥΜΑ της Ευρώπης με την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ)
Η ιστορία της ελληνικής ζάχαρης είναι αρχετυπική,και οι ιστορικοί του μέλλοντος οφείλουν να τη μελετήσουν για να κατανοήσουν πως μια χώρα φτάνει στο σημείο να μην παράγει τίποτα. Κι ακόμα χειρότερα, να πουλάει σε ξένους τα δικά της μέσα παραγωγής για να παράγουν προϊόντα τα οποία η ίδια αγοράζει στη συνέχεια. Το είδαμε στη Λάρκο, το είδαμε στον Σκαραμαγκά, το βλέπουμε τώρα και με τη ζάχαρη. Αν μια... τέτοια πολιτική δεν συνιστά αυτοκαταστροφή, παρακαλώ να μου το εξηγήσετε. Αν η Ε.Ε. λειτουργεί θετικά για την εθνική μας γεωργία, παρακαλώ και πάλι να μου το εξηγήσετε. Κι αν έπειτα από αυτό το ρεπορτάζ έχετε να μου προτείνετε κάποια καλύτερη λέξη εκτός από το «ξεπούλημα», παρακαλώ να την προτείνετε.
Το άσπρο και το μαύρο εναλλάσσονται στην ιστορία της ζάχαρης εδώ και πέντε δεκαετίες, όπως το όνειρο με τον εφιάλτη. Τα ερωτήματα πολλά.
-Πώς η κραταιά μέχρι πρότινος ελληνική βιομηχανία ζάχαρης κατέρρευσε και απειλείται πλέον με πλήρη αφανισμό;
-Πώς, από τα 10 εκατ. κέρδη που έγραφε το 2005 στον ισολογισμό της, έφτασε σήμερα να κλείνει τα εργοστάσια της, την ώρα μάλιστα που οι διεθνείς τιμές του προϊόντος έχουν απογειωθεί;
-Πώς από τα 400.000 στρέμματα τεύτλων απέμειναν 55.000, οι 1.320 μόνιμοι εργαζόμενοι έγιναν μόλις 428, οι 320.000 τόνοι παραγωγής μειώθηκαν σε 35.000 και πώς ναυάγησε κι αυτό ακόμα το σχέδιο παραγωγής βιοκαυσίμων;
Έχουμε και λέμε:
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική που διέταξε.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις που εκτέλεσαν.
Οι τραπεζίτες που εξυπηρετήθηκαν.
Το λόμπι των πετρελαιάδων που επέβαλαν.
Οι κομματικοί «κουμπάροι» που άλωσαν.
Η μεγάλη περιπέτεια της ζάχαρης ξεκίνησε το 2006, όταν η Ελλάδα αποδέχθηκε τη μείωση της παραγωγής της από τους 320.000 τόνους το χρόνο στους 158.000.
Τότε η Ε.Ε. αναθεώρησε την Κοινή Αγροτική Πολιτική της, και αποφασίστηκε ότι η τευτλοπαραγωγή θα περιοριστεί σε μια στενή λωρίδα μεταξύ Λονδίνου και Πράγας, και αποφασίστηκε ότι ο ευρωπαϊκός νότος θα χαθεί. Ο δρόμος προς τις εισαγωγές (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κ.ά.) έχει ανοίξει. Χώρες όπως η Βουλγαρία, η Λετονία, η Σλοβενία, η Ιρλανδία σταμάτησαν εντελώς την παραγωγή. Άλλες, όπως η Ουγγαρία, η Ισπανία και η Ιταλία, άρχισαν να υποπαράγουν. Ως τη χρονιά που κλήθηκε να εφαρμόσει τις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης ήταν μια υγιής επιχείρηση, με σύγχρονες εργοστασιακές εγκαταστάσεις, μηδενικά χρέη και κέρδη που το 2005 έφτασαν τα 10 εκατ. ευρώ. Την 3ετία 2006-2009 τα χρέη της ΕΒΖ προς την Αγροτική έφτασαν τα 150.000.000€, αποτέλεσμα της εφαρμογής της ΚΑΠ, αλλά και του δεσμευτικού επαχθούς δανεισμού της από την ΑΤΈ. Σήμερα, ενώ το επιτόκιο στην αγορά είναι 8%, η τράπεζα δανείζει την ΕΒΖ με 12%.
Κερδισμένες από αυτήν την πολιτική βγήκαν η Γερμανία (με ποσοστό αγοράς 46%), η Γαλλία (18%) και η Αγγλία (11%).
Τι συνέβη στην ελληνική περίπτωση; Η ΕΒΖ μέχρι εκείνη τη στιγμή είναι κερδοφόρα: εισηγμένη στο χρηματιστήριο, το 2005 δεν χρωστάει σε κανέναν και κλείνει τον ισολογισμό της με κέρδη πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ. «Πρώτα απ' όλα πρέπει να καταλάβετε πως οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τα εργοστάσια για να εξυπηρετούν την κομματική τους πελατεία. Διόριζαν διοικήσεις που πολλές φορές δεν είχαν καμία γνώση του αντικειμένου. Όσο η ζάχαρη ήταν μονοπώλιο, αυτό δεν είχε δραματικές επιπτώσεις-αργότερα, όμως, που έπρεπε να γίνουμε ανταγωνιστικοί αποδείχθηκε πόσο ολέθριο ήταν». Ο Δημήτρης Χατζηαντωνίου, ένας από τους πρώτους εργαζόμενους στην εταιρεία, υπήρξε και τεχνικός διευθυντής όλων των εργοστασίων. Σήμερα είναι ο πρόεδρος των συνταξιούχων."Οι διοικούντες ενδιαφέρονταν για το πώς θα διορίσουν κόσμο, δεν αναλάμβαναν καμία ευθύνη, ένιωθαν όλοι τους περαστικοί. Ακόμα και αποτυχημένοι επαγγελματίες διορίζονταν στο Δημόσιο για να ρεφάρουν τη χασούρα..."
Έναν χρόνο μετά, με αντάλλαγμα 87 εκατ. ευρώ που πήρε απ' το κοινοτικό ταμείο, η Ελλάδα έκλεισε τα δύο από τα πέντε εργοστάσια της: το ιστορικά πρώτο της Λάρισας (είχε πρωτολειτουργήσει το 1961) και της Ξάνθης. Σήμερα, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η αντίστροφη μέτρηση φαίνεται πως έχει αρχίσει για τις μονάδες Σερρών και Ορεστιάδας. Αυτήν την εβδομάδα αναμένεται να συνεδριάσει το Δ.Σ. της εταιρείας για να εξετάσει το κλείσιμο της πρώτης και έπεται η δεύτερη... θυσία αυτήν τη φορά στην «εξυγίανση» της Αγροτικής Τράπεζας.
Από τη Λάρισα και κάτω οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα παράγει ζάχαρη, πόσο μάλλον ότι η ΕΒΖ είναι η μεγαλύτερη αγροτική βιομηχανία της χώρας. Και ότι για τους Βορειοελλαδίτες, η ζάχαρη και τα ζαχαρότευτλα υπήρξαν για δεκαετίες όχι μόνο πηγή εισοδήματος, αλλά και εικόνα της καθημερινότητάς τους. Σήμερα, περίπου 30.000 άνθρωποι ζουν από τον κύκλο εργασιών της ζάχαρης. Από τα πέντε εργοστάσια σήμερα λειτουργούν μόνο τρία, και πολλοί φοβούνται πως αύριο δεν θα υπάρχουν ούτε αυτά. Λάρισα και Ξάνθη θυσιάστηκαν ήδη. Άλλα δύο απομένουν στη Σερβία - μνημεία της ισχυρής Ελλάδας και κράχτες για τον υποψήφιο αγοραστή που αναζητείται ασμένως σε Ανατολή και Δύση. Διότι πουλάμε. Όπως πουλάμε λιμάνια, δρόμους, τρένα, ρεύμα, έτσι ακριβώς πουλάμε και τα εργοστάσια της ζάχαρης. Όχι ακριβώς εμείς, το ελληνικό δημόσιο δηλαδή, αλλά η Αγροτική Τράπεζα, στην οποία ανήκει η βιομηχανία και η οποία είναι δημόσια.
Η ΕΒΖ δεν είναι δημόσια περιουσία, αφού τύποις είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
Τουλάχιστον, γι' αυτό προσπαθούν να πείσουν σωρεία δημοσιευμάτων το τελευταίο τρίμηνο.
Γι' αυτό ακριβώς προσπαθεί να με πείσει κι ο πρόεδρος της ΕΒΖ . "Πρέπει να καταλάβετε πως η Αγροτική Τράπεζα είναι υποχρεωμένη λόγω του μνημονίου να εξυγιανθεί. Και για να συμβεί αυτό οφείλει να πουλήσει τις θυγατρικές της" μας εξηγεί ο κ. Χρυσόστομος Γερούκης.
Θυγατρικές με προβλήματα όπως η ΣΕΚΑΠ, άλλες σε οριακό σημείο, όπως η ΕΛΒΙΖ (Ελληνική Βιομηχανία Ζωοτροφών), και άλλες απολύτως κερδοφόρες, όπως η Δωδώνη.
Πόσο τραγικό μπορεί να είναι αυτό, όταν από καιρού εις καιρόν ακούμε ότι πρόκειται να πωληθεί η ίδια η Αγροτική Τράπεζα, στην οποία το 65% των αγροτών της χώρας έχει υποθηκεύσει τα σπίτια και τα χωράφια του;
«Ε, είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει, γιατί η δική μας περίπτωση είναι σε μικρογραφία αυτό που συμβαίνει στη χώρα» θα μου πει ο Μανώλης Λαγογιάννης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων.
Η ιστορία της ΕΒΖ θα μπορούσε να είναι μια ιστορία χωρίς ημερομηνία λήξης, όπως και το ίδιο το προϊόν που παράγει. Κι όμως, κάποιοι αποφάσισαν διαφορετικά........ ένα μνημόνιο και το ακολουθούν σαν τυφλοσούρτη. Κι ούτε που τους απασχολεί αν από αυτά τα εργοστάσια ζουν χιλιάδες άνθρωποι, αν η ζάχαρη είναι στρατηγικό προϊόν, αν η τιμή της έχει ανεβεί στα ύψη τους τελευταίους μήνες, τόσο ώστε αν κρατούσαμε τα εργοστάσια όχι μόνο θα εξοφλούσαμε τα χρέη, αλλά θα έβγαζε και κέρδος. Την ίδια στιγμή που ο πρόεδρος της ΑΤΕ ανακοίνωνε την πώληση της ΕΒΖ, χιλιάδες άνθρωποι στο Αλγέρι διαδήλωναν ζητώντας ζάχαρη.
Ο Χριστόδουλος Βαρκάκης λέει μεταξύ άλλων: ξέρεις τι άλλο φτιάχνεις από τα τεύτλα, εκτός από ζάχαρη; Μελάσα, ζωοτροφές, οινόπνευμα, μέχρι και βιοκαύσιμα. Όλα αυτά φυσικά σε μια άλλη χώρα.
«Εδώ ζούμε τη γελοιότητα από τη μια να βγαίνει ο πρωθυπουργός και να ζητά αύξηση της παραγωγικότητας κι από την άλλη να πουλάει για ένα κομμάτι ψωμί ό,τι θα μπορούσε να είναι παραγωγικό.
Ευρώπη 2011
Αυτό που συμβαίνει με τη ζάχαρη είναι σκανδαλώδες. Σύσσωμη η αντιπολίτευση, από το ΛΑΟΣ ως τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, κι από τη ΝΔ ως τη ΔΗΣΥ έχουν υποβάλει ερωτήσεις στη Βουλή. Η τιμή της ζάχαρης φέτος έπιασε ιστορικό υψηλό 30 ετών κι αναμένεται να ανέβει κι άλλο. Η παραγωγή της Βραζιλίας έχει καταστραφεί από την όξινη βροχή, της Ινδίας από καύσωνα, της Αυστραλίας από πλημμύρες, της Ρωσίας από πυρκαγιές. Οι μεγαλύτεροι παίκτες στο χρηματιστήριο είναι εκτός. Φαντάσου πόση ζήτηση έχει, που ενώ στην Ε.Ε. υπάρχει ποσόστωση στην παραγωγή, πριν από λίγες μέρες η αρμόδια επίτροπος ανακοίνωσε πως επιτρέπει στα κράτη μέλη να διαθέσουν στην αγορά ποσότητες και πάνω από όσο τους επιτρέπεται.
Κι εμείς πουλάμε..
Και ενώ εμείς πουλάμε άρον άρον την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης για το... καλό της πατρίδας και του χρέους, οι αρμόδιοι φορείς προειδοποιούν για νέα, επερχόμενη διατροφική κρίση...
Ζάχαρη: Το «κλειδί» στη διατροφική κρίση
Η αύξηση κατά 25% της τιμής της ζάχαρης και του λαδιού ήταν ίσως η βασικότερη αφορμή για το ξέσπασμα της εξέγερσης που κατέληξε σε πολύνεκρες κοινωνικές συγκρούσεις στις περισσότερες από 30 χώρες που ήταν εξαρτημένες από τα εισαγόμενα τρόφιμα (και ιδίως τα σιτηρά),και η διατροφική κρίση δεν έχει κοπάσει μέχρι τις μέρες μας.
Η ζάχαρη, όπως και τα σιτηρά, είναι από τα αποκαλούμενα στρατηγικά προϊόντα για το καλάθι της νοικοκυράς και την αύξηση του πληθωρισμού. Στα κράτη όπου υπάρχει παραγωγή ζάχαρης από δημόσιο φορέα, η τιμή της καθορίζεται από τα υπουργεία Οικονομικών για να μην επηρεαστούν οι τιμές σε ένα τεράστιο εύρος αγαθών της βιομηχανίας τροφίμων (αυτό έχει γίνει αρκετές φορές και στην Ελλάδα, όταν η ζάχαρη πουλιόταν ακόμα και με ζημία). Την ώρα που οι πολυεθνικές ανακοινώνουν δυσθεώρητα κέρδη και η Παγκόσμια Τράπεζα πιέζει για ακόμα μεγαλύτερη φιλελευθεροποίηση των αγορών, εκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη λιμοκτονούν. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων, το 2010, οι τιμές των σιτηρών αυξήθηκαν κατά 47%, του καλαμποκιού κατά 50%, της σόγιας κατά 34%. Η τιμή της ζάχαρης τριπλασιάστηκε. Ο φετινός Γενάρης ήταν ο έβδομος συνεχόμενος μήνας ανατιμήσεων στα βασικά είδη τροφίμων παγκοσμίως.
Δεν είναι, επίσης, καθόλου τυχαίο πως όλα τα κράτη του κόσμου φροντίζουν να έχουν στις αποθήκες τους ζάχαρη - είτε ως ενεργειακό απόθεμα σε διάρκεια πολέμου είτε για να αντιμετωπίσουν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια ή τις κρίσεις λόγω φυσικών καταστροφών που ανεβάζουν τις τιμές.
«Κουμπάροι από ζάχαρη»
Το κομματικό κράτος αμέριμνο, συνέχιζε τον περίπατο του, όταν η λέξη «κουμπάροι» μπήκε στην καθημερινότητα μας. «Κουμπάροι από ζάχαρη» ήταν ο τίτλος ρεπορτάζ της «Κ. Ε.» (Σεπτέμβριος 2006) που περιέγραφε πως ο ένας κουμπάρος διοικεί την Αγροτική Τράπεζα, ο άλλος γίνεται αποκλειστικός προμηθευτής σε σιτηρά για την ΕΛΒΙΖ, ο τρίτος αναλαμβάνει να εκτελωνίζει ζάχαρη κι όλοι μαζί αρμέγουν τον κρατικό κορβανά με υπέρογκες αμοιβές, χρυσές πιστωτικές κάρτες, παχυλούς μισθούς. Καταγγέλλοντας όλα αυτά τον Αύγουστο του 2006 με μια 6σελιδη επιστολή, παραιτείται ο τότε πρόεδρος της ΕΒΖ Χρ. Κοσκινάς. Ο πρωθυπουργός δεν του απάντησε ποτέ...
Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα είχε αποδεχθεί να μειώσει την παραγωγή της σε αντάλλαγμα για τα 87 εκατομμύρια ευρώ που πήρε,και να κλείσει δύο από τα εργοστάσια της. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει πως θα μετατραπούν σε εργοστάσια παραγωγής βιοκαυσίμων. «Η κυβέρνηση είναι δέσμια συμφερόντων και επιλέγει αδιαφανείς διαδικασίες για την παραγωγή βιοαιθανόλης» καταγγέλλει ο τότε συντονιστής Αγροτικής Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλης Χρυσοχοίδης, το καλοκαίρι του 2006. Έναν χρόνο αργότερα δώδεκα μνηστήρες διεκδικούν να αναλάβουν το έργο της μετατροπής των δύο ζαχαρουργείων. Τον Δεκέμβριο του 2008 το πρότζεκτ έχει πια ολοκληρωτικά παγώσει.
Πώς; Γιατί; Μέχρι σήμερα ουδείς γνωρίζει. Εκτός ελαχίστων, ένας εκ των οποίων αναφέρει:ζητούσαμε από την κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει με μόλις 40 εκατομμύρια ευρώ και μας έλεγε πως δεν υπάρχουν. Όταν λίγους μήνες μετά κινητοποιήθηκαν οι αγρότες, ο πρωθυπουργός τους έδωσε 500 εκατομμύρια. Καταλάβαμε πως οι πετρελαιάδες δεν ήθελαν τα βιοκαύσιμα στην Ελλάδα».
Το 2009 η εταιρεία εμφανίζει ζημιές ρεκόρ ύψους 46 εκατ. ευρώ και χάνει το μισό μερίδιο της στην εγχώρια αγορά. Η κυβέρνηση αλλάζει και μια νέα διοίκηση αναλαμβάνει. Ο κ. Γερούκης ανακοινώνει τα φιλόδοξα σχέδια του: παραγωγή ζάχαρης από στέβια (φυτό του οποίου τα φύλλα περιέχουν ισχυρές γλυκαντικές ουσίες) και δημιουργία νέων προϊόντων, όπως ζάχαρη εμπλουτισμένη με βιταμίνη C. Ενεργοποιεί το πρόγραμμα μετατάξεων, κόβει επιδόματα και μειώνει τη ζημιά της εταιρείας για το 2010 στα 34 εκατ. ευρώ. Παρ' όλα αυτά η τριετία 2006-2009 έχει κληροδοτήσει στην ΕΒΖ χρέη προς την Αγροτική 150.000.000 €.
Η ανάπτυξη εξόκειλε στον κάμπο
«Θεσσαλική Χαρτοποιία, Τελωνείο, Μαρμαράδικο Τσάλμα, Rοcα Α.Ε., εργοστάσιο Ζάχαρης... Οι παραπάνω ονομασίες παραπέμπουν στα βιομηχανικά ερείπια της Λάρισας. Πλάι στα σύγχρονα εμπορικά κέντρα της θεσσαλικής πρωτεύουσας, οι εργοστασιακοί της σκελετοί. Ορισμένα μίας άλλης εποχής... οικονομικής ανάπτυξης που εξόκειλε καταμεσής του κάμπου. Το τελευταίο, το εργοστάσιο Ζάχαρης, "κατόρθωμα" της τελευταίας πενταετίας. Φέτος, στην περιοχή ήρθε ο διευθυντής της ΕΒΖ, ενώ η κυβέρνηση επιστράτευσε τους βουλευτές της, σε μια προσπάθεια να πείσουν τους απρόθυμους αγρότες να ξαναβάλουν τεύτλα!
Zαχαρότευτλα
«Εις μάτην. Κάθε χρόνο καλλιεργούνται ολοένα και λιγότερα στρέμματα, παράγονται λιγότεροι τόνοι ζάχαρης, το κόστος παραγωγής αυξάνει, το μέλλον της τευτλοκαλλιέργειας τείνει προς εκείνο του καπνού: Να "σβήσει" δηλαδή ολοκληρωτικά από την Ελλάδα!
Και αφού κάναμε αυτή την παρένθεση, ας επιστρέψουμε στη βιομηχανία και στο φθινόπωρο που μας πέρασε. Όλα φαινόταν να πηγαίνουν καλά, πόσο μάλλον που η τιμή της ζάχαρης ανέβηκε μέχρι και τα 900 ευρώ τον τόνο. Οι αγρότες ζητούσαν μια μικρή αύξηση για να σπείρουν τεύτλα. Οι εργαζόμενοι πρότειναν από τα 1.900.000 ευρώ που εξοικονόμησε η εταιρεία από περικοπές επιδομάτων να δοθούν στους παραγωγούς τα 800.000 που διεκδικούσαν. Άντ’ αυτού, τον Φεβρουάριο η ΑΤΕ ανακοινώνει την πώληση της εταιρείας. Φυσικά, οι περισσότεροι αγρότες στρέφονται σε άλλες καλλιέργειες και η ΕΒΖ δεν έχει καν πρώτη ύλη για να δουλέψει. Ο πρόεδρος της εταιρείας υποστηρίζει πως «είναι θέμα ψυχολογίας γιατί το επί πλέον ποσό που ζητούσαν οι αγρότες είναι τόσο ασήμαντο, που δεν δικαιολογεί το θόρυβο που ξεσηκώθηκε. Η λεγόμενη μείωση του εισοδήματος των αγροτών είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, κρύβονται πίσω από αυτό το ψέμα για να μην ομολογήσουν ότι στρέφονται σε άλλες καλλιέργειες».
Όπως ισχυρίζεται ο πρόεδρος της ΕΒΖ, λύση υπάρχει: όταν μια χώρα παράγει λιγότερη ζάχαρη από όση της επιτρέπεται μπορεί να αγοράσει τεύτλα από άλλη ευρωπαϊκή χώρα εταίρο. Το τελικό προϊόν θα έχει ελληνική ετικέτα, δεν θα προσμετράτε ως εισαγωγή και θα δώσει στην ΕΒΖ τη δυνατότητα να ανακτήσει τα μερίδια της αγοράς που έχασε τα προηγούμενα χρόνια «εφόσον οι προηγούμενες διοικήσεις είχαν τη λάθος νοοτροπία ότι όσο παράγεις τόσο πουλάς». Έτσι η εταιρεία μπορεί να βγει από τη μαύρη τρύπα στην οποία έχει πέσει, λέει ο πρόεδρος. Υπάρχει μόνο μια μικρή λεπτομέρεια που χαλάει την όλη εικόνα: το τεύτλο δεν ψύχεται και δεν μπορεί να μεταφερθεί. Αυτό σημαίνει πως η ζάχαρη με την ελληνική ετικέτα θα παράγεται σε γερμανικά,ή γαλλικά ή ό,τι χωράφια και εργοστάσια.
Σε αυτό, άλλωστε, θα ποντάρουν και οι υποψήφιοι αγοραστές της: στο ότι μαζί με την ονομασία της θα αγοράσουν και την εθνική μας ποσόστωση και μια έτοιμη αγορά, που θα αγοράζει ελληνική ζάχαρη made in some - where...
Η γνώμη της συντάκτριας,συνέχεια.
Αυτό που κάνει τραγική την ιστορία της ΕΒΖ είναι πως στην πραγματικότητα αποτελεί την επιτομή της νεότερης αγροτικής ιστορίας της χώρας. Αν μπορέσει κανείς να καταλάβει τι έχει συμβεί με τη ζάχαρη, θα δει ανάγλυφα μπροστά του τι συνέβη με την αγροτική παραγωγή, την εκβιομηχάνιση του γεωργικού τομέα, τους χιλιάδες αγρότες που σε πείσμα των πολιτικών προσπαθούν να επιβιώσουν.
----------------------------------------------------------------------------------
"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας.
Που δε συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες στα ερείπιά του.
... Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί
και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε
που έχει αλεπού για πολιτικό,
απατεώνα για φιλόσοφο,
μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."
Xαλίλ Γκιμπράν, 1923
----------------------------------------------------------------------------
Θ. Αθερίδης: "Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσει και να τα κάνει χάλια"
Σε συνέντευξή του στο "Βήμα της Κυριακής", ο δημοφιλής ηθοποιός δήλωσε αριστερός ψηφοφόρος, αλλά και εκνευρισμένος με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Με διάθεση να μιλήσει περισσότερο για τα πολιτικά, παρά για τα καλλιτεχνικά, δρώμενα στη χώρα, ο Θοδωρής Αθερίδης ήταν λάβρος κατά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κατά των δύο μεγάλων κομμάτων.
Ερωτηθείς για το τι προτίθεται να ψηφίσει στις 17 Ιουνίου, ο ηθοποιός ήταν... προβοκατόρικος. "Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ γιατί αν δεν μεγαλώσει κι άλλο το ποσοστό του, πάλι δεν θα μπορέσει να κάνει κυβέρνηση. Θα ψηφίσω κάτι που δεν θέλω, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που ψηφίζω προβοκατόρικα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αν αναλάμβανε να κυβερνήσει θα τα έκανε χειρότερα από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Δεν έχουν ιδέα.
Όχι μόνο δεν υπάρχει plan B, αλλά ούτε καν plan A. Θέλω να ανέβει, να αναλάβει και να αυτοδιαλυθεί μέσα σε τρεις μήνες. Πιστεύω δυο πράγματα. Αυτό που είπε η Παπαρήγα, ότι 'αν αυτός θελήσει ποτέ να βγούμε από το ευρώ να μου τρυπήσει τη μύτη' και επίσης αυτό που λέει το ΠΑΣΟΚ, ότι 'ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται να κυβερνήσει'. Ο Αλέξης Τσίπρας συντηρεί ένα προφίλ Ανδρέα Παπανδρέου με λαϊκισμό, με δύναμη, τάζει στον κόσμο αυτά που δεν γίνονται".
Ο ηθοποιός χαρακτήρισε επίσης τον ΣΥΡΙΖΑ ως "καθόλου σοβαρό" και υποστήριξε ότι οι τάσεις είναι δύο. Αυτή του ΚΚΕ και αυτή όλων των υπόλοιπων.
Κατά τα λοιπά, όταν ρωτήθηκε πόσο καιρό έχει να πληρωθεί, ο Θοδωρής Αθερίδης δήλωσε πως έχει να πάρει χρήματα στα χέρια του από τον Σεπτέμβριο. "Και από την τηλεόραση δεν πληρώνομαι παρότι δουλεύω σαν σκυλί, αλλά θα συνεχίσω να δουλεύω γιατί για εμένα είναι θέμα ισορροπίας. Έχω μια κόρη 21 ετών με δυσοίωνο μέλλον, πολλές ανάγκες και αντιμετωπίζω προβλήματα", συμπλήρωσε ο ηθοποιός.
--------------------------------------------------------------------------------
Η Μονσάντο «αγοράζει» την Αφρική! Τέρμα στα μικρά κτήματα και τις «ανεξάρτητες» καλλιέργειες.
Αμερικανικοί κολοσσοί επενδύουν στην αγροτοβιομηχανία στην Αφρική, δείχνοντας το "μέλλον" της αγροτικής παραγωγής.
Τέρμα στα μικρά κτήματα και τις «ανεξάρτητες» καλλιέργειες.
Οι πολυεθνικές θα σπέρνουν, οι πολυεθνικές θα θερίζουν, οι πολυεθνικές θα κερδίζουν… η Αφρική μας δείχνει το δρόμο...
Τεράστιες μονοκαλλιέργειες μεταλλαγμένων, συσκευασμένα και πανάκριβα αγροτικά προϊόντα, φτωχοί εργάτες σύγχρονοι δούλοι, στα «τσιφλίκια» των πολυεθνικών!
Μια ομάδα εταιριών της αγροτοβιομηχανίας που ειδικεύονται στους σπόρους, στα χημικά και στον εξοπλισμό θα επενδύσει πάνω από 150 εκατ. δολάρια τα επόμενα χρόνια σε γεωργικά έργα και προϊόντα στην Αφρική, σύμφωνα με ανακοινώσεις των διοικήσεων των επιχειρήσεων αυτών που δόθηκαν στην δημοσιότητα χθες…
Οι επενδύσεις που ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν χθες οι εταιρίες DuPont, Monsanto, Cargill κ.ά. εντάσσονται σε μια πρωτοβουλία συνολικού ύψους 3 δισ. δολαρίων σε διεθνές επίπεδο που ανακοίνωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα…
…Μαζί με επιχειρήσεις από την Ινδία, το Ισραήλ, την Ελβετία, τη Νορβηγία και τη Βρετανία και 20 επιχειρήσεις από την Αφρική, οι αμερικανικές εταιρίες δεσμεύτηκαν ότι θα επενδύσουν 3 δισ. σε έργα στον αναπτυσσόμενο κόσμο ώστε να αναπτυχθούν οι τοπικές αγορές και να βελτιωθεί η παραγωγικότητα.
…Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι ως το 2030 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα χρειάζεται 50% περισσότερα τρόφιμα, 45% περισσότερη ενέργεια και 30% περισσότερο νερό.
Ελλείψει αυτών των πόρων έως και 3 δισ. άνθρωποι θα καταδικαστούν να ζήσουν στη φτώχεια, κατά τον ΟΗΕ.
…Η εκμετάλλευση της ζήτησης για τρόφιμα στην Αφρική μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα κέρδη, είπαν στελέχη των εταιριών.
…Αν και χαρακτήρισε την κατάσταση στην Αφρική ως σήμερα «χαοτική», ο Τζιμ Μπορέλ, αντιπρόεδρος της DuPont, είπε ότι υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες.
«…Η ανάγκη υπάρχει, η δυναμική υπάρχει», είπε.
«…Είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε να πάρουμε τη βάση που έχουμε σήμερα και να επιταχύνουμε την πρόοδο», τόνισε.
…Τα επόμενα τρία χρόνια η DuPont θα δαπανήσει 3 εκατ.
δολάρια στην Αιθιοπία, όπου η εταιρία επενδύσει στην παραγωγή σπόρων και την δημιουργία αποθηκών.
…Αναπτύσσει επίσης ζιζανιοκτόνα για τους καλλιεργητές σιτηρών, ενώ δημιουργεί ένα σύστημα πληροφόρησης για το πόσο εύφορα είναι τα εδάφη ώστε να εντοπίζονται οι εκτάσεις που πρέπει να τίθενται σε αγρανάπαυση και να μεγιστοποιούνται οι σοδειές.
…Στόχος της DuPont είναι μέσα σε 10 χρόνια να έχει αυξήσει τα έσοδά της από τις επενδύσεις της στην Αφρική σε πάνω από 1 δισ. δολάρια.
…Η Monsanto, η μεγαλύτερη εταιρία σπόρων παγκοσμίως, επενδύει 50 εκατ.
δολάρια τα επόμενα 10 χρόνια σε πολλές στην Αφρική ελπίζοντας σε σημαντική ανάπτυξη της γεωργίας.
…Η Monsanto ασχολείται ειδικά με την ανάπτυξη καλαμποκιού που αξιοποιεί αποδοτικότερα την άρδευση στην Τανζανία και την δημιουργία ενός δικτύου εμπορίας αγροτικών προϊόντων.
…Η Cargill επενδύει στην Μοζαμβίκη όπου επικεντρώνεται στην αύξηση της αποδοτικότητας των καλλιεργειών σιτηρών και στην εκπαίδευση μελών αγροτικών κοινοτήτων.
…Η AGCO, μια αμερικανική εταιρία εξοπλισμού, σχεδιάζει να επενδύσει 100 εκατ. δολάρια για τη βελτίωση αγροκτημάτων στην Αιθιοπία, την Γκάνα, την Κένυα κ.ά. χώρες της Αφρικής.
…Η νορβηγική Yara International σχεδιάζει μια επένδυση 2 δισ. δολαρίων για την κατασκευή ενός εργοστασίου λιπασμάτων και 20 εκατ. δολαρίων για την κατασκευή ενός λιμανιού στην Τανζανία για την βελτίωση του δικτύου διακίνησης λιπασμάτων στη νότια Αφρική.
…Η ελβετική Syngenta AG σχεδιάζει να επενδύσει πάνω από 500 εκατ. και αναμένει να έχει έσοδα 1 δισ. δολαρίων τα επόμενα 10 χρόνια στην ήπειρο.
…Αλλά η εξόρμηση των πολυεθνικών στην Αφρική, όπου επενδυτές αγοράζουν γεωργικές εκτάσεις και σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν αποδοτικότερες μεθόδους, δεν αντιμετωπίζεται θετικά από όλους.
…Πολλοί εκφράζουν ανησυχίες για το ότι οι αφρικανοί αγρότες θα απολέσουν τον έλεγχο των γαιών τους και των δικτύων διανομής τροφίμων.
…Επισημαίνουν ότι οι αφρικανοί αγρότες εκτοπίζονται και στη θέση της παραδοσιακής γεωργίας εισάγονται μέθοδοι που δεν είναι βιώσιμες.
«…Το πρόβλημα είναι πως όλα αυτά βασίζονται στην μεγάλης κλίμακας αγροτοβιομηχανία», σχολίασε η Ανουράντα Μίταλ, ανώτατο στέλεχος του Oakland Institute, ενός κέντρου ερευνών.
«…Ποιος ωφελείται; Όλα αυτά τα πράγματα υποστηρίζουν το σχηματισμό μιας μεγάλης κλίμακας, εμπορικού χαρακτήρα γεωργίας, που θα πλήξει τους μικρούς αγρότες.
…Θα μπορούσαν να δαπανηθούν πολύ λιγότερα κι η έμφαση να δοθεί στις πιστώσεις, στις ανοικτές αγορές, στα δικαιώματα των μικρών αγροτών»…
------------------------------------------------------------------------------
Προβλεψη του περιοδικου Scientist
Mειωση του προσδοκιμου ηλικιας στην Ελλαδα
Θα πεθενουμε 10 χρονια νωριτερα, λογω Μνημονιου και της φτωχειας του
-----------------------------------------------------------------------------------
Αποτίουν φόρο τιμής για τη «Μάχη της Παύλιανης»
Δευτέρα, 28 Μαΐου 2012, 11:56
Ο Δήμος Λαμιέων και η Τοπική Κοινότητα Παύλιανης διοργανώνουν εκδήλωση, για να αποτίσουν φόρο τιμής στους νεκρούς αγωνιστές που έπεσαν πολεμώντας στη «Μάχη της Παύλιανης», που έγινε την 3η Ιουνίου του 1943.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Ιουνίου 2012, στις 12.00 το μεσημέρι, στο Μνημείο των Πεσόντων στην Τοπική Κοινότητα Παύλιανης, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:
- 12.00 : Προσέλευση προσκεκλημένων
- 12.15 : Επιμνημόσυνη δέηση
• Προσκλητήριο νεκρών
• Τήρηση ενός λεπτού σιγής
• Χαιρετισμός από τον δήμαρχο Λαμιέων κ. Γ. Κοτρωνιά
• Ομιλία για το ιστορικό της Μάχης
• Κατάθεση στεφάνων
• Ανάκρουση Εθνικού Ύμνου
- Πέρας εκδήλωσης
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΑΥΛΙΑΝΗΣ
Στις εκατοντάδες συγκρούσεις των ανταρτών του ΕΛΑΣ και των λαϊκών οργανώσεων του με του κατακτητές της χώρας μας,η μάχη της Παύλιανης υπήρξε μια από τις πιο εντυπωσιακές της Ελληνικής αντιστασιακής εποποιίας. Υπήρξε η κορυφαία αναμέτρηση των μαχητών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ του Συγκροτήματος Κεντρικής και Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας (Ρούμελης) με μια δύναμη χιλιάδων Ιταλών στρατιωτών,οι όποιοι ενεργούσαν την πρώτη μεγάλη εκκαθαριστική τους επιχείρηση προς την περιοχή της Ελεύθερης Ελλάδος.
Οι υποδουλωμένοι Έλληνες,ως γνωστόν,πέρασαν πολύ γρήγορα στην αντίσταση και οργανωθήκαν προετοιμάζοντας την απελευθέρωση τους.Ο εχθρός παρακολουθούσε πανικόβλητος αυτόν τον απελευθερωτικό συναγερμό του Ελληνικού λάου,και ετοίμαζε τα δικά του σχεδία να αντιμετωπίσει την κατάσταση.Οι Εαμικές οργανώσεις, οι οποίες είχαν παντού τις πήγες των πληροφοριών τους,έμαθαν,αμέσως τα σχεδία των κατακτητών.Τεράστιες εχθρικές δυνάμεις,κυρίως Ιταλικές,επρόκειτο να εξαπολυθούν σε μια λυσσαλέα έφοδο,σε όλη τη χωρά,σε όλα τα ορεινά συγκροτήματα. Κυρία ιδέα των ηγετικών οργάνων του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, για την αντιμετώπιση των μεγάλων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων,ήταν να αποσύρουν τα τμήματα τους από τις προωθημένες περιοχές δράσεως και να τα εγκαταστήσουν σε κεντρικές ορεινές θέσεις.Για την Κεντρική - Ανατολική Ρούμελη το αρχηγείο εγκαταστάθηκε στην Ορεινή Παρνάσσιδα. Υπήρχαν πληροφορίες ότι για τους Ιταλούς η περιοχή Παρνάσσιδος - Παύλιανης είχε στρατηγική σημασία για τις περαιτέρω εξελίξεις. Έτσι λοιπόν το σχέδιο αντιμετώπισης και αναχαίτισης των Ιταλών στήθηκε στην Παύλιανη. Η μαχητική ομάδα της Παύλιανης αποτελείτο από 60 άντρες με αρχηγείο,τους τον Κώστα Σάπια, Ιωάννη Θεοχάρη και Κώστα Κριάρι.Ενισχυθήκαν και με άντρες του εφεδρικού ΕΛΑΣ από το Κουμαρίτσι και το Γαρδίκι .Σύνολο 200 άντρες περίπου.Ο Καλλίας (ανθυπολοχαγός Χαρά.Μώκος ) και Παν.Τζιβάρας - Δήμος, αποτελούσαν το αρχηγείο της επιχείρησης.
Το ηθικό των χωριανών και των ανταρτών ήταν υψηλότατο!
3 Ιουνίου 1943. Λίγο πριν το μεσημέρι o Καλλίας και η ομάδα των Παλιόσπιτων είχαν κι oλας αρπαχτεί σχεδόν στα χεριά με τους Ιταλούς,ενώ αναμένοντα οι συντεταγμένες δυνάμεις από το Μαυρολιθαρι.Σύσσωμο το χωριό συμπαραστάτη στους μαχητές.Νέοι και γεροί ζούσαν στον παλμό των γεγονότα.Το συγκινητικό ήταν ότι ο Καλλίας είχε δώσει ρητή εντολή να γίνεται οικονομία πυρομαχικών.Κάθε σφαίρα έπρεπε να βρίσκει τον στόχο, οι άντρες που συμμετείχαν στην επιχείρηση πάλευαν με λιονταρίσια κάρδια και πατριωτισμό και ώσπου να νυχτώσει η Ιταλική φάλαγγα ήταν εντελώς διασκορπισμένη και αποδεκατισμένη.
Τα νέα για την μάχη της Παύλιανης και το λαμπρό της αποτέλεσμα διαδοθήκαν ακαριαία σε όλη την ορεινή Παρνάσσιδα,σε όλα τα χωριά της και σε όλο το μέτωπο των αντάρτικων δυνάμεων.Οι συνέπειες βεβαία ήταν ανάλογες και για τον άμαχο πληθυσμό.Ο λυσσαλέος κατακτητής επιδόθηκε σε επιδρομές αεροπλάνων αναγνωριστικών,καταδιωκτικών ακόμη και στούκας,στην προσπάθεια του να εντοπίσει τους αντάρτες μέσα στα δασωμένα βουνά.
Τελικά οι ιταλικές δυνάμεις αποκρούστηκαν και εγκατέλειψαν την περιοχή μετά από την νέα μάχη,ανάλογη προς εκείνη της Παύλιανης που θα λάβαινε χώρο αργότερα στην περιοχή της Καλοσκοπής.Η προσπάθεια τους να εκμηδενίσουν τις αντάρτικες δυνάμεις είχε αποτύχει ολοκληρωτικά,ενώ η εκστρατεία αυτή τους είχε στοιχίσει σοβαρότατες απώλειες.
-----------------------------------------------------------------------------------
«Ιός Bankia» χτυπά την Ισπανία
Δευτέρα, 28 Μαΐου 2012, 13:59
Συναγερμός έχει σημάνει στην ισπανική κυβέρνηση μετά το αίτημα της τράπεζας Bankia για κεφάλαια 19 δισ. ευρώ.
Έπειτα από τη μερική εθνικοποίηση της τέταρτης μεγαλύτερης ισπανικής τράπεζας και ενώ η περιοχή της Καταλονίας εξέπεμψε σήμα SOS προς τη Μαδρίτη, για οικονομικη βοηθεια ειδαλλως πτωχευει (και να σημειωθει οτι η Καταλωνια ειναι η πλουσιοτερη περιοχη της Ισπανιας), η κυβέρνηση Ραχόι έχει βάλει στο τραπέζι μια σειρά από σενάρια για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης.
Όπως επισημαίνουν τα ισπανικά ΜΜΕ, η κυβέρνηση -η οποία υπολόγιζε πως οι ισπανικές τράπεζες θα χρειαστούν περί τα 15 δισ. ευρώ στο σύνολό τους- έχει αιφνιδιαστεί από το ύψος της βοήθειας που ζητεί η Bankia και πλέον μελετά τη συγχώνευση της τελευταίας με άλλες δύο -την Catalunya Banc και τη Novagalicia Bank-, οι οποίες έχουν και αυτές λάβει κρατική βοήθεια στο πρόσφατο παρελθόν. Σε περίπτωση που προχωρήσουν τα σχέδια συγχώνευσης, τότε θα δημιουργηθεί η μεγαλύτερη κρατική τράπεζα της χώρας με 18 εκατομμύρια πελάτες.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «El Mundo», η κυβέρνηση Ραχόι εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι τράπεζες αυτές θα εθνικοποιηθούν για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, με στόχο να ιδιωτικοποιηθούν πλήρως στο μέλλον, όταν θα έχει βελτιωθεί το οικονομικό κλίμα.
--------------------------------------------------------------------------------
Aποφράδα ημέρα
Ήταν 28 Μαΐου του 1979, όταν υπογράφηκε στο Ζάππειο Μέγαρο η Πράξη Προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. 28 Μαΐου προσχωρήσαμε στην ΕΟΚ, 29 Μαΐου έπεσε η Κωνσταντινουπολη στα χέρια των Τούρκων. Η μία αποφράδα ημέρα μετά την άλλη.
Καθώς σήμερα συμπληρώνονται 33 χρόνια από την προσχώρησή μας στην ΕΟΚ -τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση-, θα πρέπει να σκεφτούμε πως στα 33 σταυρώνεσαι.
--------------------------------------------------------------------------------
Η διαφθορά και το πελατειακό κράτος της ΝΔ στις Ένοπλες Δυνάμεις επιστρέφουν.
από ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ 14:31, Δευτέρα 28 Μαΐου 2012
Μεταθέσεις γίνονται μόνο για τα γαλάζια βύσματα
----------------------------------------------------------------------------
Eργατικά συνδικάτα του Κεμπέκ στηρίζουν τον ιστορικό αγώνα των φοιτητών
από rebelian 10:46, Δευτέρα 28 Μαΐου 2012
Οι φοιτητές μιλάνε για την μεγαλύτερη αμφισβήτηση από μέρος της κοινωνίας σε όλη την συνταγματική ιστορία του Καναδά.
Ούτε οι αστραπές, ούτε η βροχή, ούτε ο κίνδυνος της σύλληψης από την αστυνομία έβγαλαν τους διαδηλωτές από τους δρόμους του Μόντρεαλ και από τις άλλες πόλεις του Κεμπέκ την Παρασκευή το βράδυ, και η βίαιη καταιγίδα συναντήθηκε μόνο με άλλες θορυβώδεις εκδηλώσεις από τους φοιτητές και τους πολίτες που χτυπούσαν κατσαρόλες και τηγάνια κρατώντας την υπόσχεσή τους να συνεχίσουν τις νυχτερινές διαδηλώσεις μέχρι να ανατραπεί αυτό που αποκαλούν «δρακόντειος νόμος».
Ο απολογισμός έως τώρα είναι 2500 συλλήψεις σύμφωνα με την αστυνομία, αλλά τίποτα δεν δείχνει ικανό να ανακόψει την ορμή των διαδηλωτών
Την Παρασκευή, οι τρεις κύριες ομάδες των φοιτητών, οι οποίοι οργάνωσαν μια πορεία με πάνω από 400.000 μαθητές και πολίτες του Μόντρεαλ νωρίτερα αυτή την εβδομάδα και είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από ένα κίνημα διαμαρτυρίας που συνεχίζετε να αναπτύσσετε από τότε που ξεκίνησε το Φεβρουάριο, συναντήθηκαν και ενώθηκαν με πάνω από εκατό εργατικά συνδικάτα για να καταθέσουν από κοινού αγωγή κατά του νομοσχεδίου της κυβέρνησης του Κεμπέκ - ένα και της νομοθεσίας έκτακτης ανάγκης που καταστέλλει τη διαφωνία, περιορίζει το δικαίωμα να συγκεντρώνεσαι ειρηνικά και, σύμφωνα με ορισμένους, έχει την πραγματική πρόθεση του την ποινικοποίηση των φοιτητικών συλλόγων που έχουν τόσο αποτελεσματικά αντισταθεί στην πρόκληση της κυβέρνησης.
"Είναι η μεγαλύτερη συνταγματική αμφισβήτηση στην ιστορία του Κεμπέκ."
Δικηγόροι εργάστηκαν όλη τη νύχτα για να ολοκληρώσουν την καταγγελία, δήλωσε ο Leo-Γραφείο Blouin, πρόεδρος της Ομοσπονδίας κολεγιακών φοιτητών του Κεμπέκ, σε συνέντευξη Τύπου έξω από το δικαστήριο του Μόντρεαλ την Παρασκευή. "Είναι η μεγαλύτερη συνταγματική πρόκληση στην ιστορία του Κεμπέκ."
Ενώ η καταγγελία στο δικαστήριο σκοπεύει να εξαφανίσει οριστικά τον επονομαζόμενο νόμο Μπιλ 78, οι ομάδες υπέβαλαν επίσης μια αίτηση για να ανασταλθεί η εφαρμογή βασικών άρθρων του νόμου μέχρι την έκδοση απόφασης σχετικά με τη συνταγματικότητα του.
Οι νυχτερινές διαδηλώσεις πραγματοποιούνται κάθε βράδυ αυτή την εβδομάδα, με τους διαδηλωτές να χτυπάνε κατσαρόλες, τηγάνια και άλλα σκεύη , το κίνημα εξαπλώνεται τώρα και σε άλλες πόλεις στο Κεμπέκ και σε ολόκληρο τον Καναδά.
