«Ξεπουλάνε» 14 περιφερειακά αεροδρόμια μέχρι και για 50 χρόνια
Έως τον Νοέμβριο θα περάσουν σε άλλα...χέρια 14 περιφερειακά αεροδρόμια, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ που προβλέπει την παραχώρησή τους μέχρι και για 50 χρόνια. Ως τις 30 Σεπτεμβρίου θα κατατεθούν στο ΤΑΙΠΕΔ- εκτός απροόπτου- οι δεσμευτικές προσφορές των υποψήφιων επενδυτών, ενώ στελέχη του Ταμείου αναφέρουν ότι στο διαγωνισμό συμμετέχουν ισχυρά επενδυτικά σχήματα, τα οποία πληρούν όλα τα τεχνικά, νομικά και οικονομικά προαπαιτούμενα.
Η διαδικασία δεν αναμένεται να πάρει πάνω από ένα μήνα, αν και ο διαγωνισμός έχει πάει πίσω λόγω των αιτημάτων των υποψήφιων για παράταση, καθώς ζητούσαν χρόνο για να «δουλέψουν» τις προσφορές τους, σύμφωνα με το «Βήμα».
Το ζήτημα αφορά 14 περιφερειακά αεροδρόμια, που θα παραχωρηθούν σε επενδυτές για 40+10 χρόνια, σε δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα περιλαμβάνονται τα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης, Χανίων, Κέρκυρας, Ζακύνθου, Κεφαλλονιάς, Ακτίου και Καβάλας, με option για την Αλεξανδρούπολη, τον Αραξο, την Καλαμάτα και τη Νέα Αγχίαλο. Η δεύτερη ομάδα αποτελείται από τα αεροδρόμια Ρόδου, Κω, Σκιάθου, Μυκόνου, Σαντορίνης, Σάμου και Μυτιλήνης, με option και τους αερολιμένες Χίου, Καρπάθου, Νέας Αγχιάλου και Λήμνου.
Από τη διαδικασία εξαιρείται το αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» του Ηρακλείου, το οποίο θα αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της σύμβασης παραχώρησης για την ανάπτυξη του νέου διεθνούς αερολιμένα στο Καστέλι.
Στη διαδικασία συμμετέχουν η γαλλική Aeroport De La Cote d'Azur, η κοινοπραξία J&P Αβαξ - Zurich Airport, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, η κοινοπραξία Fraport - όμιλος Κοπελούζου, η σύμπραξη Vinci - ΕΛΛΑΚΤΩΡ, η κοινοπραξία Corporacion America - ΜΕΤΚΑ και ο όμιλος Advent.
----------------------------------------------------------------------------------------
Σαν σήμερα, στις 6/9/1966, ο Μίμης Τσαφέντας δολοφόνησε τον πρωθυπουργό, της Ν. Αφρικής Φερβούντ. Ο Μίμης κάρφωσε τέσσερις φορές το βουτηγμένο σε δηλητήριο μαχαίρι και το "μεγάλο μυαλό", ο αρχιτέκτονας του Απαρτχάϊντ, έπεσε νεκρός πάνω στο βήμα της βουλής...
Φίλησε τα εγγόνια του σταυρωτά, έκλεισε την πόρτα και με βαρύ σχεδόν ασήκωτο βήμα, προσπέρασε το γεμάτο από φωτογραφίες χωλ, πάντα ξεπέρναγε στα βιαστικά, το πρώτο στενόμακρο δωμάτιο, ειδικά τα βράδια, όταν το σκοτάδι ζωντάνευε ακίνητες στιγμές.
Ο Μίμης με την γυναικούλα του, μια τρυφερή αγκαλιά, ο Μίμης με την κόρη και το γιο, με τα πεθερικά, να και η Ελένη, η ετεροθαλής αδερφή του, σε εκείνη τη μοναδική της επίσκεψη, στο Κέηπ Τάουν. Ένα σωρό στιγμές, ένα σωρό ξεθωριασμένες μνήμες, ο τοίχος δεν είχε χρώμα, κρύφτηκε πίσω από τα παράτερα, διαφορετικά, μικρά και μεγάλα καδράκια, ένα σωρό ξύλινα εικονίσματα, κρατούσαν το παρόν δεμένο, σφιχτά πιασμένο, πάνω στον περασμένο πεθαμένο χρόνο.
Ο Μίμης γέρασε, πάνε δέκα χρόνια που οι συνάδελφοι του, στη Βουλή, τίμησαν την παρουσία και τη θέση του, επιστάτης, καλός εργατικός και αποδοτικός, τόσες γλώσσες, τόσα θελήματα, ένας ακούραστος φίλος, ποτέ δεν έκρινε αρνητικά τον γείτονα, ποτέ δεν γκρίνιαξε, δεν βόγγηξε για την άχαρη εργασία, ούτε στα βαρετά, ατέλειωτα πήγαινε-έλα, του κλητήρα.
Παντρεύτηκε την Μάϊρα από αγάπη, μεγάλος, παθιασμένος έρωτας, με τους γονείς της να διαφωνούν, αλλά δεν έκανε βήμα πίσω, το χρώμα δεν είχε καμμιά σημασία, τι κι αν είναι έγχρωμη, μια μαύρη, ενώ εκείνος, ένας κολοράτος, ένας μισοέλληνας-μισοπορτογάλλος.
Έμαθε να τραγουδά στις εκκλησιές τους, οι Κυριακάδες δωσμένες, χαρισμένες όλες στο Θεό, όμως οι βδομάδες, οι μήνες και τα χρόνια, όλα γίναν ιδρώτες, αγκαλιές και όνειρα, της οικογένειας του Μίμη Τσαφέντα.
Έτσι θα ήταν, μπορεί να ήταν, τότε λοιπόν ούτε που θα γράφαμε για κείνον, μα αλλιώς, διαφορετικά, γράφτηκε η ιστορία του Μίμη Τσαφέντα, επάνω στο σύμπαν.
Έσφαξε στο γόνατο, τον πρωθυπουργό της Νοτίου Αφρικής, τον αρχιτέκτονα του απαρχάιντ, κοινωνιολόγο, δόκτορα Φερβούντ.
Ένα σκουλήκι τον έτρωγε, ένα σκουλήκι, έδινε εντολές και τον οδηγούσε, αυτή ήταν η απολογία του και οι επίσημες αρχές κατέληξαν, είναι ψυχοπαθής, δεν μπορεί να γίνει δίκη.
Φυλακίστηκε, σκληρή απομόνωση και απάνθρωπα βασανιστήρια, το κελί του ήταν στο απέναντι κτηριακό συγκρότημα, από αυτό του Μαντέλα.
Μαρτυρίες και μελέτες δεν υπάρχουν, ελάχιστα στοιχεία δεν αποδεικνύουν απολύτως τίποτα.
Ένας φονιάς, ένας μοναδικός δολοφόνος, με τα προφανή κίνητρα του να γίνονται χαρτοπόλεμος, από μια ανέτοιμη ανθρωπότητα, που ξέρει μονάχα να αμφιβάλλει.
Ένας κολοράτος, ο μιγάς, μισός-μισός, μισό άσπρο, μισό μαύρο, έψαχνε έναν κύκλο που να χωράει, αναζητούσε διαρκώς το περιβάλλον της αποδοχής.
Κέηπ Τάουν, 6/9/1966, στις 14:30, καταφέρνει τέσσερις μαχαιριές στον δημοφιλή και σπουδαίοπρωθυπουργό της χώρας, μέσα στη Βουλή, πάνω στο βήμα, την ώρα που ο Φερβούντ χαράσσει την πορεία του Απαρτχάιντ και κάνει νόμο, δίνει υπόσταση, σάρκα και οστά, στον διαχωρισμό των ανθρώπων και την ανωτερότητα της λευκής φυλής.
Τι κατάφερε; Μια τρύπα στο νερό, σε μια ανέτοιμη κοινωνία, όλοι πάγωσαν από το απίθανο και ανεπανάληπτο έγκλημα.
Η κοινωνία έμοιαζε ακίνητη, πέταξαν στα βιαστικά τον Τσαφέντα και έθαψαν με τιμές και μεγαλεία τον νεκρό. Ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να κλείνουν μάτια και αυτιά, ποιός είναι ο δολοφόνος;Ποιος τον έκανε δολοφόνο;
Μπορούμε να βλέπουμε γύρω την αδικία και να κλείνουμε μάτια κι αυτιά και να περιμένουμε το καλό από τους κρυφούς, αμίλητους Θεούς;
Σχιζοφρενής ο Μίμης, τι άλλο από έναν παρανοϊκό κάθαρμα,που ατίμασε το λογικό μας είδος, ένας απάνθρωπος, τραγικός φονιάς, ανίκανος να βρει ρόλο και θέση, να υπάρχει, σε μια κοινωνία που θέλει τους νόμους, αξίες, ήθη και πλαίσια, να τα ορίζει μια διαφορετικότητα, με τα μούτρα των ισχυρών, εξώφυλο στα Ευαγγέλια και τα Κοράνια.
Έπειτα θα ξεπηδούν, δεκάδες τέτοιοι δολοφόνοι και εμείς «οι νοικοκυραίοι» θα φτύνουμε τον κόρφο μας…
Ο Δημήτρης Τσαφέντας γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1918 από τον Κρητικό Μιχάλη Τσαφαντάκη και την ντόπια Αμίλια Βίλιανς. Γενιέται έξω από το Λορέτζο Μάρκες την πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης. Ο πατέρας του δουλεύει σαν επιστάτης σε κτήματα και η μάνα του είναι, όπως όλοι οι μαύροι, εργάτρια σε αυτά. Τελευταία έμαθα πως τα κτήματα τα είχε κάποιος έλληνας Στρουθίδης. Με το που γεννιέται, η μάνα το παρατάει , υπάρχει και μια πληροφορία πως πέθανε στην γέννα μα δεν επιβεβαιώνεται από πουθενά. Ο πατέρας Μιχάλης δεν είναι ακόμη παντρεμένος βλέπει το μωρό (δεν είναι μαύρο) και αποφασίζει να το αναγνωρίσει. Πολλοί έλληνες και ξένοι είχαν παιδιά μα δεν τα αναγνώριζαν τα παράταγαν και έτσι παρήγαγαν δούλους. Το στέλνει και μεγαλώνει με τη γιαγιά του, Κατερίνα, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί παίρνει ελληνική παιδεία, γίνεται με λίγα λόγια ελληνόπουλο, τραγουδά τον Ερωτόκριτο και λατρεύει την γιαγιά του. Η μοναδική φωτογραφία που έχουμε τον Τσαφέντα παιδί είναι από την Αλεξάνδρεια.
Από τα οκτώ του χρόνια επιστρέφει στον πατέρα του, καθώς η γιαγιά έχει γεράσει και δεν μπορεί πια να τον φροντίζει. Ο πατέρας του έχει παντρευτεί ελληνίδα, τη Μαρίκα, και έχουν μετακομίσει στην Πραιτόρια της Ν. Αφρικής (είναι δίπλα Μοζαμβίκη και Ν. Αφρική). Εκεί αρχίζουν τα προβλήματα: δεν τον θέλουν στο σπίτι. Μάλιστα στα 12 του λένε πως η Μαρίκα δεν είναι η μάνα του. Το παιδί αυτό αναζητώντας φροντίδα, προσοχή και αγάπη γίνεται περίεργο, δύστροπο και κακό (με αυτούς τους χαρακτηρισμούς μου μιλά η μικρότερη αδελφή του Ελένη Τσαφαντάκη).
Στην εφηβεία δουλεύει ως εργάτης και βρίσκεται οργανωμένος στο κομμουνιστικό κόμμα και αυτό γιατί το κ.κ. είναι το μόνο που δέχεται τους μιγάδες, τους κολοράτους όπως τους αποκαλούσαν. Όλοι οι άλλοι π.χ. το νοτιοαφρικανικο κονγκρέσο που κυβερνά σήμερα (Μαντέλα) δεν αναγνώριζαν τους κολοράτους.
Στην ενηλικίωση ξεκινά -ως ναυτεργάτης- τα ταξίδια του, που θα κρατήσουν 20 ολόκληρα χρόνια. Ταξίδια που έγιναν μύθος από τα γράμματα που έστελνε στους γονείς του από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου: από την Αμερική όπου νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρείο, έπειτα από τορπιλισμό που δέχθηκε το πολεμικό πλοίο που δούλευε, μέχρι τον Καναδά, και από τη Γερμανία, την Πορτογαλία και την Ολλανδία μέχρι και την Παλαιστίνη, που – όπως λέει στο γράμμα του – η παρουσία του στη χώρα έφερε βροχή και θεωρήθηκε πολύ σπουδαίος.
Σε κάποιο άλλο ψυχιατρείο στην Αμερική, που μπήκε όπως αποκαλύπτει ο ίδιος για να φάει (μεγάλο του πρόβλημα η επιβίωση) με κάποιο φίλο του, έκαναν απόδραση δένοντας τα σεντόνια των κρεβατιών και ενώ ο Τσαφέντας κατέβηκε ο φίλος του έπεσε και σκοτώθηκε γιατί λύθηκαν οι κόμποι που τους είχε δέσει ο ίδιος ο Τσαφέντας.
Μια διαδρομή πολυτάραχη με σταθμούς την Τουρκία, όπου δούλεψε και ως καθηγητής ξένων γλωσσών στην ‘Aγκυρα, αφού μιλούσε άπταιστα περισσότερες από οκτώ γλώσσες, αλλά και την Ελλάδα, όπου έζησε δύο χρόνια, αλλά την κουβάλησε στην ψυχή του μια ζωή. Στην Αφρική γυρίζει στις αρχές του 1960, μετά από τον θάνατο του πατέρα του και ύστερα από πρόσκληση και βοήθεια του γαμπρού του.
Το απαρτχάιντ όμως δεν τον δέχεται, γιατί είναι κολοράτος: ούτε άσπρος ούτε μαύρος. Οι συγγενείς του δεν αντέχουν την γκρίνια του, αλλά και η ελληνική κοινότητα, μέσα στην οποία προσπαθεί να επιβιώσει, δεν του δίνει σημασία. Ένα πιάτο φαΐ, καφές, αλλά -όπως πάντα- είναι ένας άνθρωπος χωρίς όνομα, δίχως ταυτότητα, χωρίς καμιά αποδοχή.
Κομμουνιστής αλλά και χριστιανός, γνωρίζει στο Κέηπ Τάουν μια οικογένεια μαύρων. Όχι μόνο μένει μαζί τους, αλλά ζητά να αλλάξει το χρώμα, που αναγράφεται στο διαβατήριό του και να γίνει μαύρος, για να παντρευτεί την κόρη τους. Του απαγορεύουν την όποια αλλαγή χρώματος στο διαβατήριο και απογοητεύεται.
Την ίδια περίοδο πιάνει δουλειά στην βουλή. Βάζει μπροστά ένα σατανικό σχέδιο. Κάθε βράδυ συχνάζει σε ένα ελληνικό καφέ μα και σε ένα ελληνικό πλοίο που είναι δεμένο στο λιμάνι του Κέηπ Τάουν το “Ελένη”. Εκεί γνωρίζεται με τους ναυτικούς κασιώτες στην πλειοψηφία, και τους μιλά για το σχέδιο του. Θα καθαρίσει τον πρωθυπουργό της χώρας. Του πουλούν (ο λοστρόμος, που μου είπε πως αν κυκλοφορήσει το όνομα του θα πεθάνει) ένα περίστροφο. Μα όταν το δείχνει στο καφενείο γελάνε και του λένε πως είναι ψεύτικο. Έτσι προχωρά στο σχέδιο με τα μαχαίρια.
Περίεργο λένε πολλοί. Πώς μπήκε ένας μικτής καταγωγής σε έναν χώρο, όπου μόνο λευκοί μπορούσαν; Μα μιλούσε πολλές γλώσσες και ήταν πανέξυπνος, λένε άλλοι. Στις 14:30 την 6/9/1966 κατάφερε 4 μαχαιριές στον πρωθυπουργό της χώρας Φερβούντ.
Στην ανάκριση είπε πως έπαιρνε εντολές από ένα σκουλήκι που ζούσε μέσα στο στομάχι του. Δύο ψυχίατροι κατέληξαν: είναι ψυχοπαθής. Ο δικαστής έκρινε πως δεν μπορεί να δικάσει ένα ζώο. Δίκη δεν έγινε ποτέ. Μεταφέρθηκε όμως στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Πραιτόρια. Εκεί, σε ένα κελί, που χωρά ίσα ίσα ένα κρεβάτι, βασανίζεται πολλές φορές την μέρα, ενώ ακούει αλλά και βλέπει να κρεμούν θανατοποινίτες.
Εκεί γνωρίζεται με τον καταδικασμένο για δράση κατά του απαρτχάιντ Αλέξη Μουμπάρη και του λέει σε μια ανάπαυλα από τα βασανιστήρια “…τον σκότωσα τον νταή τους…” μένει με τον Άλεξ για επτά οκτώ μήνες μαζί μα δεν μιλά πολύ. Βασικός μάρτυρας ο Άλεξ που τον θεωρεί ήρωα.
Ενώ ο Μουμπάρης κάνει την περίφημη απόδραση ο Μίμης παραμένει στην ίδια φυλακή μέχρι που ο Μαντέλα ανεβαίνει στην εξουσία και τον βάζει σε ψυχιατρείο.
Στο Στέρκφοντειν (θυμίζει περισσότερο ψυχιατρικές φυλακές) ζει τα τελευταία χρόνια της ζωής, αν και ήθελε να περάσει τα τελευταία χρόνια του στην Ιεριχώ. Λιγοστοί περνούν να τον δουν. Ακόμη πιο λίγοι, τέσσερις Έλληνες και τρεις ντόπιοι, τον συνοδεύουν στην τελευταία του κατοικία στις 10/10/1999.
Ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει τάφος, παρά μόνο μια πέτρα στο σημείο που είναι θαμμένος.
Ο Τσαφέντας είναι ένα σκοτεινό πρόσωπο της παγκόσμιας ιστορίας δεν είναι μόνον η δολοφονία μα και ο μυθικός τρόπος που έχτιζε ζωές σε διάφορες χώρες. Είπαν πως είναι πράκτορας των σιωνιστών. Είπαν πως σκοτεινές δυνάμεις υπήρχαν πίσω του μάλιστα για να στηρίξουν τον μύθο είπαν πως η ημερομηνία του εγκλήματος είναι χαρακτηριστική 6/9/66…. Εγώ βρήκα μια περίπτωση δυστυχισμένου ανθρώπου που με μια γερή δόση παραβατικής συμπεριφοράς μας έδωσε αυτά τα αποτελέσματα.
Ακόμα το ψάχνω……..
-----------------------------------------------------------------------------------
Ολοκληρωτισμοί και δημοκρατία
Πόσοι γνωρίζουν ότι το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης για πολιτικούς κρατούμενουςστη Γερμανία δημιουργήθηκε από τους σοσιαλδημοκράτες, με έγκλειστους τους κομμουνιστές;
Πόσοι γνωρίζουν ότι το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης για να κρατούνται πρόσφυγες από τις ανατολικές χώρες, οι οποίοι ήταν ως επί το πλείστον Εβραίοι, δημιουργήθηκε κι αυτό από τους σοσιαλδημοκράτες;
Υπάρχουν ολοκληρωτισμοί που σχετίζονται με τη δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία;
Και γιατί δεν μιλάμε ποτέ για αυτούς;
Μήπως η “θεωρία των δύο άκρων” θέλει να πει περισσότερα για το υποκείμενο που την εκφέρει, παρά για το αντικείμενο το οποίο φέρεται να περιγράφει;
----------------------------------------------------------------------------------------
Βασίλι Ζάιτσεφ. Ο Σοβιετικός ελεύθερος σκοπευτής, που σκότωσε 242 Ναζί και το ψεύτικο happy end του Χόλιγουντ...
Οποιαδήποτε εξιστόρηση της επικής μάχης του Στάλινγκραντ δεν θα μπορούσε να αγνοήσει τον Σοβιετικό αρχιλοχία Βασίλι Ιβάνοβιτς Ζάιτσεφ, ο οποίος φόνευσε 242 Γερμανούς αξιωματικούς και οπλίτες, δρώντας ως ελεύθερος σκοπευτής στη «θάλασσα» των ερειπίων της πόλης. Στις 20 Σεπτεμβρίου, έφθασε στο Στάλινγκραντ ένας ελεύθερος σκοπευτής, με το όνομα Βασίλι Ιβάνοβιτς Ζάιτσεφ, ο οποίος είχε εξασκήσει τις σκοπευτικές του ικανότητες, κυνηγώντας ελάφια στα δάση της ιδιαίτερής του πατρίδας, στο Ελινίνσκι, στους πρόποδες των Ουραλίων. Το όνομά του (το οποίο στα ρωσικά σημαίνει λαγός), πολύ σύντομα θα γινόταν συνώνυμο του θρύλου. Τις επόμενες δέκα ημέρες, 40 Γερμανοί έπεσαν νεκροί από τον «λαγό» της 284ης Μεραρχίας Πεζικού. Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, ο αριθμός των Γερμανών αξιωματικών και στρατιωτών, οι οποίοι είχαν πέσει θύματα της θανατηφόρας τέχνης του, έφθασε τους 100....
Ο Ζάιτσεφ τιμήθηκε με το Παράσημο του Λένιν και η φήμη του, η οποία άρχισε να εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη Σοβιετική Ένωση, ώθησε τον διοικητή της 62ης Στρατιάς, στρατηγό Βασίλι Τσουίκοφ, να τον καλέσει σε προσωπική συνέντευξη και να του αναθέσει τον σχηματισμό ενός ανεπίσημου σχολείου ελεύθερων σκοπευτών, μέσα στο Στάλινγκραντ. Οι μαθητευόμενοι υφίσταντο μια ταχύρρυθμη εκπαίδευση δύο ημερών και αμέσως μετά προωθούντο στην πρώτη γραμμή του μετώπου, η οποία απείχε μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα! «Απόφοιτος» της σχολής Ζάιτσεφ ήταν και η δεκαοκτάχρονη Τάνια Τσέρνοβα, η οποία θεωρείτο άριστη σκοπευτής: 80 Γερμανοί δεν κατόρθωσαν να αποφύγουν τα «θανατηφόρα φιλιά» της και ο εκπαιδευτής της, ο Ζάιτσεφ, δεν απέφυγε τα «βέλη» του έρωτά της....
Παράλληλα με την εκπαίδευση των ελεύθερων σκοπευτών, ο Ζάιτσεφ συνέχιζε τον μοναχικό του πόλεμο, «βελτιώνοντας συνεχώς το σκορ του». Βέβαια, δεν ήταν ο φονικότερος σκοπευτής των Σοβιετικών. Ένας άλλος συνάδελφός του, ο οποίος αποκαλείτο απλώς «Ζικάν», κατείχε τα πρωτεία, έχοντας φονεύσει 224 Γερμανούς ως τις 20 Νοεμβρίου. Αυτό όμως, που έκανε τον Ζάιτσεφ να ξεχωρίζει, ήταν η τεράστια δημοτικότητα, την οποία είχαν λάβει οι εκτελεστικές του ικανότητες από έναν πολιτικό κομισάριο, με την επωνυμία Ντανίλοφ, αρχισυντάκτη της προπαγανδιστικής εφημερίδας «Στην Άμυνα της Πατρίδας μας», η οποία διανεμόταν τότε στο μέτωπο. Οι Γερμανοί θεωρούσαν θέμα τιμής την εξόντωση του Ζάιτσεφ. Με επείγον σήμα, ζητήθηκε από το Βερολίνο να αποσταλεί στο Στάλινγκραντ ο ικανότερος σκοπευτής του Γερμανικού Στρατού και εκείνος ανταποκρίθηκε πρόθυμα, στέλνοντας τον συνταγματάρχη των SS Χάιντς φον Κρούπ Θόρβαλντ, ο οποίος ηγείτο της Σχολής Ελεύθερων Σκοπευτών στο Γκνόσεν και θεωρείτο σε ολόκληρη τη Γερμανία ένας σκοπευτής φαινόμενο (σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πηγές, ο Γερμανός σκοπευτής ήταν ο ταγματάρχης Κένιγκς)....
Οι δύο αντίπαλοι επέλεξαν να στήσουν το σκηνικό της μονομαχίας τους κοντά στην πλατεία της «9ης Ιανουαρίου». Ο Ζάιτσεφ επέλεξε μια θέση ανατολικά της πλατείας, απ’ όπου μπορούσε να εποπτεύει τις γερμανικές θέσεις. Αμέσως, άρχισε να μελετά επισταμένα κάθε χαρακτηριστικό του τοπίου, ετοιμάζοντας πρόχειρα σχέδια και απομνημονεύοντας την παραμικρή λεπτομέρεια του σκηνικού. Μαζί του ήταν ο Νικολάι Κουλίκοφ, ως παρατηρητής και ο Ντανίλοφ, ο οποίος επέμενε να καταγράψει κάθε δευτερόλεπτο της θρυλικής αναμέτρησης. Μετά από μερικές ημέρες εκνευριστικής αναμονής, οι τρεις Σοβιετικοί αντιλήφθηκαν την κίνηση ενός γερμανικού κράνους πίσω από έναν τοίχο, σε απόσταση 250 μέτρων. Ήταν απόγευμα και ο ήλιος, ο οποίος έδυε μπροστά τους, καθιστούσε δύσκολο να διακρίνουν σκιές και αντανακλάσεις. Ο Ντανίλοφ, που παρατηρούσε εκείνη τη στιγμή μέσω μιας διόπτρας, αναπήδησε ενθουσιασμένος πάνω από το χαράκωμα, φωνάζοντας: «Τον είδα!».
Το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο, ο άτυχος κομισάριος βρισκόταν στην άλλη πλευρά του ορύγματος, με μια βολίδα καρφωμένη στο στήθος του. Οι δύο σκοπευτές μελέτησαν το τραύμα του Ντανίλοφ, ώστε να εξαγάγουν ορισμένα συμπεράσματα για την κατεύθυνση και το ύψος, από το οποίο έβαλλε ο εχθρός. Οπωσδήποτε το κράνος ήταν ένα κλασικό τέχνασμα, κινούμενο από κάποιον βοηθό του Θόρβαλντ. Από τη φορά του τραύματος, ο Ζάιτσεφ αντιλήφθηκε πως ο συνταγματάρχης βρισκόταν χαμηλά, ευθεία μπροστά, σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από δέκα μέτρα από τον τοίχο, όπου εμφανίσθηκε το κράνος, ώστε να μπορεί να δίνει προφορικές εντολές στον βοηθό του. Πού ήταν, όμως, κρυμμένος ο περίφημος αντίπαλός του; Ο εντοπισμός του εχθρού...
Ας αφήσουμε τον Ζάιτσεφ να περιγράψει τις δραματικές εκείνες στιγμές: «Στα αριστερά, βρισκόταν ένα εγκαταλελειμμένο άρμα μάχης και στα δεξιά, υπήρχε ένα πολυβολείο. Πού ήταν; Στο άρμα; Όχι, ένας έμπειρος σκοπευτής δεν θα επέλεγε μια τέτοια θέση. Στο πολυβολείο ίσως; Ούτε εκεί, καθώς η θυρίδα του ήταν κλειστή. Μεταξύ του άρματος και του πολυβολείου υπήρχε ένα κομμάτι στρεβλωμένης χαλύβδινης πλάκας, που σκέπαζε έναν σωρό από χαλάσματα, στο κέντρο της πλατείας. Τοποθέτησα τον εαυτό μου στη θέση του εχθρού και σκέφτηκα ποια θέση θα ήταν η καλύτερη, προφανώς αυτή γιατί βάλλοντας από το εσωτερικό, δεν θα προδιδόταν από τη λάμψη της εκπυρσοκρότησης. Ναι, σίγουρα ήταν εκεί, κάτω από τον σωρό, στη μέση των δύο στρατοπέδων. Σκέφτηκα ότι έπρεπε να σιγουρευτώ. Τοποθέτησα ένα γάντι σε ένα μικρό ξύλο και το σήκωσα. Ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Άφησα προσεχτικά το ξύλο στην ίδια θέση, απ’ όπου το είχα σηκώσει και εξέτασα την τρύπα που είχε προκαλέσει η βολίδα στο γάντι. Η φορά της σήμαινε, ότι ο ναζί ήταν κάτω από τη χαλύβδινη πλάκα. «Εδώ είναι η οχιά μας», ψιθύρισε ο Κουλίκοφ....
Η αναμονή του ελεύθερου σκοπευτή Ο Ζάιτσεφ περίμενε να νυχτώσει και αμέσως έθεσε σε ενέργεια το σχέδιό του. Φρόντισε να σφηνώσει χαμηλά στο τείχος του χαρακώματος ένα κενό βλήμα όλμου, μέσα από το οποίο θα σκόπευε με το όπλο του. Όταν ξημέρωσε, όλα ήταν έτοιμα. Επειδή περίμενε πως ο παρατηρητικός Θόρβαλντ θα υποψιαζόταν τη χρησιμότητα αυτού του «καλύμματος», διέταξε τον Κουλίκοφ να πυροβολήσει στα τυφλά και αμέσως μετά να σηκώσει το κράνος του πάνω από το χαράκωμα, για να δει, δήθεν, τα αποτελέσματα της βολής του. Αμέσως ακούσθηκε ένας υπόκωφος πυροβολισμός και μια κραυγή του Κουλίκοφ, την οποία θα ζήλευε και ένας έμπειρος ηθοποιός. Ο Ζάιτσεφ πρόλαβε να δει μια φευγαλέα λάμψη μέσα από την κρυψώνα, την οποία είχε υποπτευθεί....
Πυροβόλησε και αυτός με τη σειρά του, σκοπεύοντας λίγο υψηλότερα από το σημείο όπου εντόπισε τη λάμψη. Ακολούθησε μια πολύωρη αναμονή. Οι δύο Σοβιετικοί περίμεναν τη νύκτα, μέχρι να τολμήσουν να κινηθούν ως την κρυψώνα του Θόρβαλντ, όπου βρήκαν τον συνταγματάρχη νεκρό. Η βολίδα του Ζάιτσεφ τον είχε κτυπήσει ανάμεσα στα μάτια και του είχε διαλύσει το κρανίο. Ο Γερμανός εκπαιδευτής είχε παραβιάσει τον πρώτο κανόνα, τον οποίο δίδασκε στους μαθητές του: «ένας ελεύθερος σκοπευτής, δεν βάλλει ποτέ πολλές φορές από την ίδια θέση»....
Ο μοιραίος χωρισμός Τις επόμενες ημέρες, ο Ζάιτσεφ συνέχισε το «κυνήγι», μαζί με τη σύντροφό του, Τάνια, μέχρις ότου μια έκρηξη νάρκης στάθηκε η αφορμή να χωρίσουν για πάντα οι δρόμοι τους. Ο Ζάιτσεφ τυφλώθηκε προσωρινά και η Τσέρνοβα τραυματίσθηκε πολύ σοβαρά στο στομάχι. Εξαιτίας της κρισιμότητας της κατάστασής της, μεταφέρθηκε στην άλλη όχθη του Βόλγα, εκτός της πόλης, για να χειρουργηθεί. Μετά την επιτυχημένη επέμβαση, διακομίστηκε σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο της Τασκένδης, ώστε να αναρρώσει. Εκεί έλαβε μια επιστολή από έναν συνάδελφό της, ο οποίος της ανακοίνωνε τον θάνατο του Ζάιτσεφ. Η Τσέρνοβα υπέστη οξεία κατάθλιψη, η οποία δεν της επέτρεψε την έξοδό της από το νοσοκομείο, παρά μετά από πολλούς μήνες....
Ο Ζάιτσεφ, μόλις αποθεραπεύθηκε, αναζήτησε τα ίχνη της, αλλά «σκόνταψε» στο χάος της σοβιετικής γραφειοκρατίας. Οι τελευταίες μαρτυρίες, τις οποίες έλαβε, ανέφεραν ότι η Τσέρνοβα ήταν νεκρή. Μετά τον πόλεμο, τιμήθηκε με το παράσημο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης. Την πολεμική του προσφορά στην πατρίδα του αποδείκνυαν οι 242 Γερμανοί αξιωματικοί και οπλίτες, οι οποίοι είχαν την ατυχία να εντοπισθούν μέσα από τη διόπτρα του. Το 1969, η Τσέρνοβα ανακάλυψε πως ο παλαιός αγαπημένος της ζούσε στο Κίεβο, εργαζόταν ως διευθυντής σε μια σχολή μηχανικών και είχε νυμφευθεί κάποια άλλη, γεγονός το οποίο όξυνε τον πόνο της. Η κατάληξη αυτή, φυσικά, διαφέρει από το τυπικό ευτυχισμένο τέλος της ταινίας «Εχθρός προ των πυλών» και παρουσίαζε τους δύο εραστές να σμίγουν μετά τον τραυματισμό τους, προφανώς για να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους μαζί. Για μια ακόμη φορά, μια ιστορική ανακρίβεια του σεναρίου, συγκάλυψε μια τραγωδία....
---------------------------------------------------------------------------------------
Το ΚΚΕ στην Ικαρία κατά της ελεύθερης κατασκήνωσης!
Μαζι με το λαο της Ικαριας, εναντια στους Γκρουβαλους από την Αθηνα που καταστρεφουν τα παντα στο περασμα τους!
Με σχετική ανακοίνωσή της η Λαϊκή Συσπείρωση Ικαρίας εκφράζει την αγανάκτησή της για την κατάσταση των παραλιών που όπως αναφέρει οφείλεται "στην αυθαίρετη κατασκήνωση".
Θα περιμένε κανείς βέβαια η παράταξη που ανέλαβε από 1η Σεπτέμβρη τη διοίκηση του Δήμου να βρίσκει λύσεις όπως η κατασκευή υποδομών ώστε και οι άνθρωποι που λόγω οικονομικών δυσχερειών ή και επιλογής κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ αλλά και οι κάτοικοι της περιοχής να συνυπάρχουν χωρίς προβλήματα.
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που δημοτική αρχή θα προχωρούσε σε ενέργειες διευκόλυνσης της ελεύθερης κατασκήνωσης με βασικότερο παράδειγμα εκείνο της Τήλου στο παρελθόν.
Ολόκληρη η ανακοίνωση
"Μετά και από τα πρόσφατα περιστατικά προβλημάτων υγείας στις παραλίες του νησιού, ιδιαίτερα σε μικρά παιδιά, η Λαϊκή Συσπείρωση Ικαρίας εκφράζοντας την αγανάκτηση και την απαίτηση της συντριπτικής πλειονότητας των κατοίκων του νησιού, θέλει να δηλώσει κατηγορηματικά αλλά και να ενημερώσει τους φίλους - επισκέπτες ότι η ανεξέλεγκτη κατάσταση στις παραλίες που δημιουργήθηκε από την ελεύθερη κατασκήνωση, καθώς δεν υπάρχει καμία σχετική υποδομή, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα, ελεύθερης πρόσβασης, υγιεινής, και καθαριότητας, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ!
Κατανοούμε τα προβλήματα- γιατί τα βιώνουμε όλοι μας- από την οικονομική ανέχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια, που κτυπούν κάθε εργαζόμενο και ιδιαίτερα τους νέους, θεωρούμε όμως χρέος μας - το οποίο και θα εκπληρώσουμε- να εργαστούμε όπως και όσο απαιτείται, ώστε οι παραλίες του νησιού μας να είναι ελεύθερες και καθαρές, στη διάθεση όλων των δημοτών και των επισκεπτών και όχι τόπος αυθαίρετης κατασκήνωσης και τόπος διαμονής εκατοντάδων ανθρώπων, απαγορεύοντας στην ουσία την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές καθενός που το επιθυμεί.
Απαιτούμε από όλους τους επισκέπτες σεβασμό στον πολιτισμό και την ιστορία που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας , στο φυσικό περιβάλλον του τόπου μας , και στο δικαίωμα της ελεύθερης χρήσης των παραλιών από όλους.
Το επόμενο διάστημα θα συζητήσουμε με τα σωματεία, τους συλλόγους, τις συλλογικότητες για πρωτοβουλίες που θα πάρουμε σε σχέση με το τεράστιο αυτό ζήτημα" αναφέρει.
σχολιο.- αυτο το σε ..."σε ενέργειες διευκόλυνσης " ...ειναι ολα τα λεφτα ! Αποκαλυπτει δε για αλλη μια φορα τους Συριζοαπατεωνες που βρηκαν (νομιζουν) τροπο για αλλη μια αντιΚΚΕ ..."πληροφορηση" ..Γιατι δε γραφετε αυτο που ΞΕΡΕΤΕ ?Οτι ο νομος απαγορευει Δημοτικα καμπινγκ και επιτρεπει ΜΟΝΟ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ???? Γιατι ΞΕΡΕΤΕ επισης οτι ο Δημος Ικαριας (το 10 που τον ριξατε ΟΛΟΙ μαζι παρεουλα ) ειχε βαλει μπροστα τσαμπουκα για δημοτικο καμπινγκ ΚΑΙ ΚΟΝΤΡΑ στο νομο !!! Επισης δε λετε για την αθλια κατασταση που δημιουργησαν φετος το καλοκαιρι ¨(που ταν ΔΙΚΙΑ ΣΑΣ η Δημοτικη αρχη) οι "σκηνιτες με αποπατους παντου στις παραλιες και σκουπιδαριο σωρο με αποτελεσμα να μην μπορουν οι κατοικοι ουτε να πλησιασουν ???
Οσο για καμμια δεσμευση ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗ οτι θα καταργησουν τον νομο ΟΥΤΕ ΑΧΝΑ Ε ??
----------------------------------------------------------------------------------------
Στις 6 Σεπτέμβρη του 1955 εξαπολύεται πογκρόμ κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Η κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές θέτει σε εφαρμογή το καλομελετημένο σχέδιο. Αφορμή υπήρξε η προβοκατόρικη ενέργεια της τοποθέτησης βόμβας στο σπίτι όπου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Κεμάλ Ατατούρκ. Το γεγονός διατυμπανίστηκε από τις τουρκικές εφημερίδες της Κωνσταντινούπολης με έκτακτες εκδόσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι η «Ιστανμπούλ Εξπρές», από την ανυπομονησία της, έθεσε σε κυκλοφορία το παράρτημά της μισή ώρα νωρίτερα από την έκρηξη της βόμβας στη Θεσσαλονίκη!
Οργανωμένες ομάδες τραμπούκων με λοστούς, ρόπαλα, με στρατιωτική πειθαρχία, υπό την παρότρυνση της αστυνομίας, ισοπέδωσαν και λεηλάτησαν κάθε τι το ελληνικό στην Κωνσταντινούπολη. Αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος 10 Ελλήνων, ο τραυματισμός εκατοντάδων, η λεηλάτηση 4.384 ελληνικών καταστημάτων, η καταστροφή 3.000 ελληνικών κατοικιών, ο βιασμός 200 Ελληνίδων, η πυρπόληση 59 εκκλησιών, η σύληση τάφων, μέχρι και η εκταφή πτωμάτων στα ελληνικά νεκροταφεία.
----------------------------------------------------------------------------------------
Δυναμικότερη και μαζικότερη εμφάνιση των αριστερών ανταρτών στη Γάζα..
Σίγουρη η Γάζα και η ένοπλη της Αντίσταση μπήκε σε νέα ιστορική φάση. Η συσπείρωση των μαζών της αποκλεισμένης Γάζας γύρω από το Αντάρτικο ήταν μαζικότερη και δυναμικότερη. Η επαναστατική αριστερά και ο βασικός της κορμός το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, στην νικηφόρα αυτή μάχη, που δόθηκε με το φασιστικό κράτος του σιωνισμού στην Παλαιστίνη, βγήκε δυνατότερη και ισχυρότερη και αγκάλιασε περισσότερες μάζες ..γεγονός που θα σηματοδοτήσει νέες πολιτικές ανακατατάξεις στη παλαιστινιακή κοινωνία. Τα ΜΜΕ της σιωνιστικής προπαγάνδας κρύβουν μεθοδικά και συστηματικά το ρόλο και την παρουσία της επαναστατικής αριστερά στον ένοπλο αγώνα ειδικά στη Γάζα, για λόγους που έχουν να κάνουν με σχεδιασμό τους να παρουσιάζουν το σιωνιστικό κράτος ότι μάχεται εναντίον μιας θρησκευτικής ισλαμική οργάνωσης, της Χαμάς δηλαδή. Η σιωνιστική προπαγάνδα προσπαθεί να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη ειδικά στον χριστιανικό και κοσμικό δυτικό κόσμο, ότι το """κοσμικό Ισραήλ""" μάχεται εναντίον μιας θρησκευτικής ισλαμικής οργάνωσης και όχι εναντίον του παλαιστινιακού λαού. Σκοπίμως κρύβουν τα ΜΜΕ του σιωνισμού την παρουσία και το ρόλο των αριστερών και δημοκρατικών και προοδευτικών οργανώσεων στην ένοπλη παλαιστινιακή αντίσταση και στην παλαιστινιακή κοινωνία.
--------------------------------------------------------------------------------
Ολάντ: Χτυπιεται και ψευδεται, "Οι φτωχοί είναι ο σκοπός της ζωής μου". Αλλα όμως αποκαλυπτει η Τριερβελερ..
«Είμαι στην υπηρεσία των φτωχότερων, αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μου» απάντησε ψευδομενος ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ στην πρώην σύντροφό του Βαλερί Τριερβελέρ που από τις σελίδες του αυτοβιογραφικού βιβλίου της τον κατηγόρησε ότι δεν αγαπά τους φτωχούς.
Στο βιβλίο της που κυκλοφόρησε αυτήν την εβδομάδα η Τριερβελέρ υποστηρίζει ότι ο Ολάντ αποκαλεί τους φτωχούς «ξεδοντιάρηδες» και είναι πολύ «υπερήφανος για το ευφυολόγημά του»: «Θέλει να περνάει σαν κάποιος που δεν συμπαθεί τους πλούσιους. Στην πραγματικότητα ο πρόεδρος δεν γουστάρει τους φτωχούς. Τους αποκαλεί μάλιστα "ξεδοντιάρηδες" και νιώθει περήφανος για την αίσθηση του χιούμορ του» γράφει η Τριερβελέρ σύμφωνα με αποσπάσματα που δημοσίευσε η εφημερίδα Le Monde.
Το βιβλίο που έγινε «τιμωρός» του Ολάντ
Εν τω μεταξύ, το βιβλίο της Τριερβελέρ, ξεπουλά σαν τρελό στη Γαλλία, ενώ οι αποκαλύψεις που κάνει γίνονται μία - μία πρωτοσέλιδο σε ένα πρωτοφανές... «μαρτύριο» για τον Γάλλο πρόεδρο.
«Πού είναι ο πρόεδρος που αποτελεί πρότυπο για τον λαό του;», γράφει η Βαλερί στο βιβλίο της, την οποια χωρισε ο Ολαντ για μια μικροτερη γυναικα.
Στη σελ. 39
«Εγώ και ο Ολάντ δεν σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο το θάνατο. Ο ίδιος αρνείται να μιλήσει για τον θάνατο. Δεν ξέρει πώς να χειριστεί τους ετοιμοθάνατους και τις οικογένειες των θυμάτων. Φοβάται. Αποφεύγει αυτούς που βιώνουν δράματα, λες και η δυστυχία είναι κάτι το μεταδοτικό. Επιπλέον, του αρέσει η πολυτέλεια. Του αρέσει να τρώει σε μεγάλα εστιατόρια , εμένα σε bistrots. Του αρέσουν τα μεγάλα ξενοδοχεία ενώ σε εμένα τα μικρά. Εγώ είμαι ευτυχισμένη και με με μικρά πράγματα».
Το βιβλίο γράφει επίσης ότι η Βαλερί δεν μπορούσε μα τίποτα να ξεπεράσει την εικόνα της πρώην του Ολάντ, Σεγκολέν Ρουαγιάν. Τι έκανε λοιπόν για να του δώσει να καταλάβει πώς αισθάνεται η ίδια που κυκλοφορεί συνεχώς ανάμεσά τους η πρώην του; Έβαλε σε διάφορα σημεία του σπιτιού φωτογραφίες του πρώην συζύγου της για να δείξει στον Ολάντ πως για την ίδια ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να ανέχεται την Σεγκολέν, μητέρα των τεσσάρων παιδιών του, που κυκλοφορούσε συνεχώς στα πόδια τους...
-----------------------------------------------------------------------------------
Ρωσία: Θα απαντήσουμε σε τυχόν νέες κυρώσεις από την ΕΕ
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας προειδοποίησε σήμερα ότι θα αντιδράσει εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόσει νέες κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας για το ρόλο της στην ουκρανική κρίση.
Η ΕΕ ανακοίνωσε τα πρόσθετα μέτρα αργά το βράδυ της Παρασκευής, σημειώνοντας προπαγανδιστικα όμως ότι θα ανασταλούν εάν η Ρωσία αποσύρει τα υποτιθεμενα στρατεύματά της από την Ουκρανία και τηρήσει την εκεχειρία που συμφωνήθηκε μεταξύ των ναζιστων της του Κιέβου και των αντιφασιστών ανταρτών στις ανατολικές επαρχίες.
Οι νέες κυρώσεις περιλαμβάνουν την προσθήκη άλλων 24 ονομάτων στον κατάλογο των προσώπων στα οποία απαγορεύεται η είσοδος στις χώρες-μέλη της ΕΕ και των οποίων "παγώνουν" τα περιουσιακά στοιχεία. Οι κυρώσεις προβλέπεται ότι θα τεθούν σε εφαρμογή την Δευτέρα.
"Εάν εφαρμοστούν (οι νέες κυρώσεις) φυσικά θα υπάρξει αντίδραση από την πλευρά μας" ανέφερε το ρωσικό υπουργείο σε ανακοίνωσή του.
--------------------------------------------------------------------------------
Αντιφασιστες καταγγέλλουν ότι έσπασε η εκεχειρία από τους ναζι στην Ουκρανία
Σάββατο, 6 Σεπτεμβρίου 2014, 13:52
Αντιφασιστες αντάρτες κατηγορούν τη ναζιστικη κλικα στο Κίεβο ότι έσπασε την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που υπεγράφη μεταξύ ναζιστικης κλικας και αντιφασιστών.
Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το οποίο φιλοξενεί δηλώσεις ενός εκ των ηγετών των αντιφασιστων ανταρτών στο Ντόνετσκ, «οι όροι της κατάπαυσης πυρός δεν τηρήθηκαν». Μάλιστα ισχυρίζονται ότι Ναζιστικές δυνάμεις εκτόξευσαν πυραύλους κατά θέσεων των αντιφασιστων ανταρτών στο Ντόνετσκ.
--------------------------------------------------------------------------------
Πρόκληση σε ελληνικό έδαφος από ισραηλινή υπουργό
06/09/2014
Πρόκειται για την υπουργό Δικαιοσύνης του Ισραήλ Τζίπι Λέβνι, η οποία, στη σελίδα της στο Facebook, έχει αναρτήσει φωτογραφία από την κρουαζιέρα της στην Ελλάδα, που απαθανατίζει τη στιγμή που κατεβάζει πανό αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης.
Η κυρία αυτή γύριζε από νησί σε νησί στο Αιγαίο, εκείνες ακριβώς τις μέρες που ο ισραηλινός στρατός αιματοκυλούσε τη Λωρίδα της Γάζας.
Όπως κάθε δολοφόνος, έτσι και το μέλος της κυβέρνησης των σιωνιστών εγκληματιών πολέμου, αγανακτεί με την καταγγελία των εγκλημάτων του. Μόνο που εδώ ανακύπτει και ένα σοβαρό ζήτημα που αφορά στην ίδια την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια ετούτης εδώ της χώρας.
Είναι δυνατόν κάποιο μεγαλόσχημο καθίκι, μέλος ξένης κυβέρνησης, να παρεμβαίνει έμπρακτα με τρόπο τραμπούκικο και να ορίζει το αν έχουμε ή όχι το δικαίωμα έκφρασης των απόψεών μας, που το υλοποιούμε και με την ανάρτηση πανό;
Είναι προφανές ότι το σοβαρό αυτό ζήτημα εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορους τους αριστερούς πολιτικούς φορείς.
--------------------------------------------------------------------------------
Ηλεκτρονικο μητρωο για όλα τα κτιρια. Θελουν να κλεψουν τα σπιτια των Ελληνων!!! Πινακες με όλα τα στοιχεια που θα καταγραφουν οι μηχανικοι. Οσα ακινητα μενουν εκτος ηλεκτρονικου μητρωου δεν θα μπορουν να μεταβιβαζονται στους απογονους!
---------------------------------------------------------------------------------
ΗΠΑ
Δυναμική κινητοποίηση των εργαζομένων στα fast-food
Με απεργιακές κινητοποιήσεις και καθιστικές διαμαρτυρίες, οι εργαζόμενοι στον κλάδο του γρήγορου φαγητού στις ΗΠΑ διεκδικούν, από την περασμένη Πέμπτη, αύξηση στο μισθό τους (στα 15 δολάρια την ώρα από 7,25 που είναι σήμερα) και το δικαίωμα να έχουν συνδικαλιστική οργάνωση. Στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν εργαζόμενοι από 150 πόλεις, από το Τσάρλεστον, τη Νότια Καρολίνα, το Σικάγο, το Ιλινόις και άλλες πόλεις. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο αυτόν είναι από τους πιο κακοπληρωμένους εργαζόμενους στις ΗΠΑ και ξεκίνησαν τις πρώτες κινητοποιήσεις τους και στάσεις εργασίας το Νοέμβρη του 2012 και συνέχισαν φέτος το Μάη.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μεταφέρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που έχουν φτιάξει διαδικτυακή πλατφόρμα (#Strikefastfood), 456 είναι οι συλλήψεις απεργών διαδηλωτών από την αστυνομία με την κατηγορία της «παρακώλυσης συγκοινωνίας». Στην πόλη της Νέας Υόρκης, οι εργαζόμενοι στα φαστφουντάδικα ενώθηκαν με εκατοντάδες άλλους εργαζόμενους και προχώρησαν σε πορεία μέσα από την Times Square, όπου έκαναν καθιστική διαμαρτυρία κοντά σε ένα μεγάλο κατάστημα «McDonald's».
Απεργούν οι εργαζόμενοι στις αλυσίδες «McDonald's», «Burger King», «Wendy's» και «KFC» και σε πολλές περιπτώσεις τους συμπαραστέκονται οικιακοί βοηθοί, η Ενωση Εργαζομένων στις υπηρεσίες και πιο περιορισμένα εργαζόμενοι από άλλους κλάδους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα συνθήματά τους, που είναι στα αγγλικά και στα ισπανικά (αφού πολλοί είναι στο κλάδο οι εργαζόμενοι από χώρες της Λατινικής Αμερικής, παλιοί και νεώτεροι μετανάστες), σημειώνουν ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα για να βελτιώσουν τη ζωή των οικογενειών τους με ό,τι κόστος χρειαστεί.
-------------------------------------------------------------------------------
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Νέα καμπάνια για τους Κουβανούς αγωνιστές
ΑΒΑΝΑ.--
Νέα καμπάνια ξεκίνησε προχτές για τη δίκαιη υπόθεση που έγινε γνωστή ως «5 Κουβανοί αγωνιστές» που βρέθηκαν φυλακισμένοι στις ΗΠΑ γιατί αποκάλυψαν τα σχέδια των αντεπαναστατικών οργανώσεων της μαφίας του Μαϊάμι εναντίον της χώρας τους που είχαν και τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων των ΗΠΑ. Σήμερα, φυλακισμένοι παραμένουν και μάλιστα με μεγάλες ποινές 3 αγωνιστές, ο Χεράρδο Ερνάντες, ο Αντόνιο Γκερέρο και το Ραμόν Λαμπανίνιο. Η καμπάνια θα διαρκέσει τυπικά έως τις 6 Οκτώβρη αλλά θα συνεχιστεί ως την τελική απελευθέρωσή τους.
Ηδη έχουν ανακοινωθεί εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε πολλές χώρες, ενώ, όπως ανακοίνωσε η πρόεδρος του Κουβανικού Ινστιτούτου για τη Φιλία των Λαών (ICAP) Κένια Σεράνο, στις 11 και 12 Σεπτέμβρη θα γίνει στην Αβάνα το 10ο Διεθνές Συμπόσιο για τους «5» που ως τώρα έχουν δηλώσει συμμετοχή αγωνιστές από οργανώσεις αλληλεγγύης από 49 χώρες. Η εκδήλωση αυτή θα κορυφωθεί με μεγάλη διαδήλωση στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και πορεία στους κεντρικούς δρόμους.
Επίσης, η Διεθνής Επιτροπή για την απελευθέρωση των Κουβανών αγωνιστών έχει προγραμματίσει να πραγματοποιήσει στις 12 Σεπτέμβρη ολονύχτια διαδήλωση στο Λευκό Οίκο, ενώ καλεί και όλες τις οργανώσεις να διοργανώσουν την ίδια μέρα διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε όλες τις αμερικανικές πρεσβείες και προξενεία σε όλο τον κόσμο. Επίσης, διοργανώνονται παρεμβάσεις στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ που στηρίζουν την υπόθεση των Κουβανών αγωνιστών.
Ενεργά στην καμπάνια συμμετέχουν και οι Ρενέ Γκονζάλες και Φερνάντο Γκονζάλες, απελευθερωμένοι σύντροφοι των 3 ακόμα φυλακισμένων, που δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν τον αγώνα μέχρι όλοι να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
--------------------------------------------------------------------------------------
ηρεμη και ειρηνική η πορεια στην ΔΕΘ....ουτε καν τον Παναγοπουλο δεν γιουχαραν οι "αριστεροι" που μαζωχτηκαν στην συγκεντρωση της ΓΣΕΕ.....(Συριζαιοι , κλπ κρυφοσυριζαιοι)....πως το λεγε η Κατερινα η Γωγου;;;;
Εμείς εκεί.
Μια ζωή λιγούρια ταξιδεύουμε
την ίδια διαδρομή.
Ξεφτίλα - μοναξιά - απελπισία. Κι ανάποδα.
Εντάξει. Δεν κλαίμε. Μεγαλώσαμε.
Μονάχα όταν βρέχει
βυζαίνουμε κρυφά το δάχτυλό μας. Και καπνίζουμε.
Η ζωή μας είναι
άσκοπα λαχανητά
σε κανονισμένες απεργίες
ρουφιάνους και περιπολικά.
Γι' αυτό σου λέω.
Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε
να μην την κοπανήσουμε. Να ζυγιαστούμε.
Μην ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας, ρε.
Μη. Βρέχει. Δώσ' μου τσιγάρο.
------------------------------------------------------------------------------------
Σοκ: Αστυνομικός διοικητής χαιρετά ναζιστικά μπροστά από τη σβάστικα
Σοκ στην κοινή γνώμη και σάλο στις τάξεις της Ελληνικής Αστυνομίας, προκαλεί η δημοσιοποίηση ενός βίντεο όπου ο αστυνομικός διοικητής της Ύδρας ποζάρει μπροστά από τρένο της ναζιστικής Γερμανίας στο μουσείο συγκοινωνιών της Νυρεμβέργης, και χαιρετά ναζιστικά με φόντο τη σβάστικα.
Η φωτογραφία σύμφωνα με την εφημερίδα Εθνος της Κυριακής τραβήχτηκε τον Μάρτιο του 2011.
Όπως ανέφερε το δελτίο του Μega σε βάρος του συγκεριμένου Διοικητή έχουν γίνει και στο πάρελθον έρευνες καθώς υπήρξαν καταγγελίες ότι παρέστη και πυροβόλησε με το υπηρεσιακό του όπλο στην κηδεία του Δικτάτορα Παπαδόπουλου. Η ΕΔΕ ωστόσο που ακολούθησε δεν τον "καταδίκασε" λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων...
Ο Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ φαίνεται πως πέρα από τις φιλοχουντικές του απόψεις που ήταν γνωστές στους ανωτέρους του, είχε σύμφωνα με την αστυνομία στο παρελθόν βιαιοπραγήσει σε βάρος συναδέλφου του και για τον λόγο αυτό του είχε επιβληθεί καθυστέρηση βαθμού.
Όπως ανέφερε το Mega, πριν απο τρεις μήνες έφτασε με ανώνυμη επιστολή η συγκεκριμένη φωτογραφία που κινητοποίησε το τμήμα εσωτερικών υποθέσων.
Σε βάρος του Διοικητή σχηματίστηκε δικογραφία η οποία διαβιβάστηκε για εξέταση στις δικαστικές αρχές.
