ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΝΤΑΦΙ
Λιβύη, το μοναδικό μουσουλμανικό κράτος που οι γυναίκες απολαμβάνουν ελευθερίες φυσιολογικές, που απαγορεύεται ο γάμος πριν τα 20 χρόνια και οι κλειτοριδεκτομές. Γιατί μανιασμένα θέλουν να τα ανατρέψουν όλα αυτά? Διάβασε πίσω από τις λέξεις αυτά που δεν θα ακούσεις ποτέ από τα «έγκυρα» μέσα μετάδοσης ειδήσεων. Ποιός είναι ο Gaddafi και γιατί “ξαφνικά” αποφάσισαν να τον εξουδετερώσουν? Τι τους ενόχλησε ? Όχι φυσικά ο λαός του, ξέρουμε πως για τους λαούς δεν νοιάζονται καθόλου, ούτε τα υποτιθέμενα πολλά χρήματα του ή τα πετρέλαια της χώρας του. Δεν ενδιαφέρονται γι αυτά. Τότε τι?
Διάβασε ένα άρθρο της Vancouver Sun, στην The Vancouver Sun στις 3 Μαρτίου, 2011 και βγάλε τα δικά σου συμπεράσματα, αν δεν το χεις κάψει από τα χημικά που τρως ή σε ψεκάζουν.
Το 1979 ο Καντάφι ίδρυσε την στρατιωτική ακαδημία γυναικών της Τρίπολης, λέγοντας: «Υποσχέθηκα στην μητέρα μου να βελτιώσω την κατάσταση των γυναικών στην Λιβύη». Διατείνεται ότι η μητέρα του αν και αγράμματη, ήταν η κορυφαία τοξότρια στην φυλή του. Η εκπαίδευση των γυναικών στην ένοπλη μάχη δοκιμάστηκε πάνω από μια φορά. Το 1998 μια από τις γυναίκες φρουρούς του σκοτώθηκε και αρκετές άλλες τραυματίστηκαν όταν η αυτοκινητοπομπή του έπεσε σε ενέδρα. Γιατί μπαίνουν οι γυναίκες σε κίνδυνο ? τον ρώτησα. «Είμαι εργοδότης ίσων ευκαιριών» απάντησε. «Πριν χρόνια οι γυναίκες ήρθαν σε μένα θέλησαν να γίνουν οι σωματοφύλακες μου. Επίσης απαίτησαν από αυτόν να ανοίξει μια Στρατιωτική Ακαδημία».
Σύμφωνα με τον Καντάφι :«Οι γυναίκες πρέπει να εκπαιδεύονται στην μάχη, ώστε να μην είναι εύκολη λεία, για τους εχθρούς τους».
Πολλές από τις γυναίκες φρουρούς και τις «επαναστατικές καλόγριες» (γυναίκες που έχουν αφιερώσει τις ζωές τους στα ιδανικά της επαναστάσεως του 1969) λένε ότι ποτέ δεν θα παντρευτούν. Αντί για αυτό διάλεξαν να αφιερώσουν τις ζωές τους στην προστασία του άνδρα «που μας έδωσε την ελευθερία και μας έκανε μοναδικές στον Αραβικό κόσμο» σύμφωνα με την Naima Sagiar μια επαναστατική καλόγρια από το 1977.
«Στην Λιβύη οι γυναίκες έχουν τα καλύτερα και από τους δύο κόσμους» είπε ο Καντάφι. Μπορούν να διατηρούν την θυληκοτητά τους, επιπλέον μπορούν να διαλέξουν ΜΟΝΕΣ τους, όποια καριέρα θέλουν. Κάθε Λίβυα μπορεί να μάθει να πετάει, ένα μαχητικό MiG, να γίνει αξιωματικός η χειρούργος εγκεφάλου.
Μετά την συνέντευξη είχα την ευκαιρία να μιλήσω στην Fatia, μια ψηλή, όμορφη γυναίκα 27 ετών, με δραματικό make-up ματιών. Την ρώτησα γιατί δεν ήθελε να γίνει πιλότος μαχητικού αεροσκάφους, αλλά σωματοφύλακας. «Χωρίς τον ηγέτη μας, οι γυναίκες στην Λιβύη δεν θα ήταν τίποτα» απάντησε. «Μας έδωσε ζωή. Είμαι έτοιμη να πεθάνω για αυτόν. Είναι πατέρας, αδελφός και φίλος τον οποίο μπορείς να εμπιστευτείς.»
Επίσης ο Khaddafy έθεσε ως όριο ενηλικιώσεως στις γυναίκες τα 20 χρόνια… το οποίο σήμαινε ότι οι γυναίκες δεν μπορούσαν να παντρευτούν πριν τα είκοσι. Έτσι αποκλείονται οι γάμοι κοριτσιών 8 ετών με εξηντάρηδες η εβδομηντάρηδες
Είναι κάτι ουσιαστικά άγνωστο στην Δύση και ξεπερνά τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα. Η Δύση αρνείται να αναγνωρίσει ότι μια μικρή χώρα με πληθυσμό περίπου τέσσερα εκατομμύρια, μπορεί να κατασκευάσει κάτι τόσο μεγάλο χωρίς να δανεισθεί ούτε σεντς από τους διεθνείς τραπεζίτες. Στην Λιβύη υπάρχουν τέσσερες υπόγειες λεκάνες νερού στις Kufra , Sirt, Morzuk και την Hamada. Συνολικού όγκου 35.000 κυβικών χιλιομέτρων. Αυτές οι αποθήκες νερού παρέχουν απεριόριστα ποσά νερού στους Λίβυους.
Το σύστημα αποτελείται από ένα δίκτυο σωλήνων (εικόνα 1η) που είναι θαμμένο βαθειά υπόγεια στην έρημο, για να εξουδετερώσει την εξάτμιση. Όλα τα υλικά κατασκευάστηκαν και σχεδιάστηκαν τοπικά. Το υπόγειο νερό αντλείται από 270 πηγάδια βάθους εκατοντάδων μέτρων μέσα στα ρεζερβουάρ. Το κόστος ενός κυβικού μέτρου νερού είναι 35 σεντς του δολαρίου έναντι 3,75 του αφαλατομένου νερού. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι το νερό ισούται με την ροή 200 ετών του ποταμού Νείλου.
Ο σκοπός του σχεδίου αυτού είναι να κάνει την Λιβύη έναν αγροτικό παράδεισο παραγωγής τροφής , με τρόφιμα και νερό αρκετά ώστε να τα μοιραστεί με τις γειτονικές χώρες.
Αυτάρκεια ??? Απαγορεύεται Απολύτως από τους τραπεζίτες.
Ο αγωγός της Λιβύης, θεωρείται το όγδοο θαύμα..!!
Σκεφθείτε η Ελλάδα με υπερδιπλάσιο πληθυσμό τι κάνει ? Πίνει φραπέ, μυξοκλαίει και ψηφίζει !!
10o αντιπολεμικό διήμερο
από ενωτική πρωτοβουλία φοιτητών Πολυτ. Κρήτης 12:41μμ, Σάββατο 12 Μαρτίου 2011
18/19 Mαρτη, Παλιο Τελωνειο, Χανια
Το κάλεσμα
Το 10ο Αντιπολεμικό διήμερο θέλουμε να αποτελέσει σταθμό στην 10χρονη πλέον διαδρομή του στην πόλη των Χανίων. Ένα φεστιβάλ που αγκαλιάστηκε από χιλιάδες νέους και εργαζομένους τόσα χρόνια και αποτελεί σημείο συνεύρεσης μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων. Θέλουμε να αποτελέσει σταθμό, όχι επειδή είναι επετειακό αλλά επειδή πραγματοποιείται σε μια καινούρια ιστορική περίοδο, γεμάτη κινδύνους και δυσκολίες αλλά ταυτόχρονα πολλές δυνατότητες για αυτούς που οραματίζονται μια διαφορετική ζωή. Η επόμενη μέρα θα κριθεί από την μάχη που καλούμαστε να δώσουμε ενάντια στην βάρβαρη πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ . Είτε θα υποκύψουμε στις προσταγές του κεφαλαίου και θα ζήσουμε χειρότερα, υποθηκεύοντας το μέλλον της γενιάς μας και όσων ακολουθούν, είτε θα καταφέρουμε να υπερβούμε την κρίση του συστήματός τους, προς όφελος του κόσμου της δουλειάς και να γράψουμε εμείς την επόμενη σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας!
Τον τελευταίο χρόνο βιώνουμε μια από τις πιο μεγαλύτερες επιθέσεις, από το ΠΑΣΟΚ την ΕΕ και το ΔΝΤ, σε όλους τους τομείς της ζωής μας με μοναδικό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οι σαρωτικές αλλαγές που επέβαλαν, πήραν πίσω κατακτήσεις και θυσίες ενός αιώνα. Στον χώρο της εργασίας δεσπόζουν σε αυτή την επίθεση η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, περικοπή μισθών, αυξήσεις ορίων συνταξιοδότησης, απελευθέρωση των απολύσεων κ.α. δημιουργούν χιλιάδες ανέργους, φτωχούς και παράλληλη μαυρίζουν τη εργασιακή προοπτική της νεολαίας. Οι επιχειρούμενες αλλαγές στην παιδεία εναρμονίζονται πλήρως με τις επιταγές του ΔΝΤ. Τα σχολεία κλείνουν, και όλη η εκπαίδευση μαζί με το πανεπιστήμιο μετατρέπονται από δικαίωμα σε παρεχόμενη υπηρεσία και θα λειτουργεί πλέον με βάση τις ορέξεις της αγοράς και των επιχειρήσεων. Είναι η εκπαίδευση στην εποχή του ΔΝΤ. Συνολικά Κάθε δημόσιο αγαθό γίνεται υπηρεσία υπό πληρωμή όπως η υγεία και οι συγκοινωνίες και ετοιμάζονται νέα εκκωφαντικά ξεπουλήματα δημόσιου πλούτου. Για να γίνουν βέβαια πράξη όλα αυτά, η κυβέρνηση καταστέλλει άγρια κάθε φωνή αντίστασης, μετατρέπεται σε ιδιότυπη χούντα. Είτε αυτό σημαίνει προκήρυξη κάθε απεργίας παράνομη, προσπάθεια κατάργησης του ασύλου, μαζικές απελάσεις μεταναστών, είτε βία από τα ΜΑΤ στις πορείες και στα σπίτια κατοίκων όπως στην Κερατέα.
Στον μονόδρομο αυτό της πολιτικής που μας προτάσσουν, το ερώτημα που κυριαρχεί είναι αν υπάρχει εναλλακτική λύση. Απέναντι στην εξαθλίωση, την υποταγή και τον ατομικό δρόμο εμείς απαντάμε πως οι αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να μας δώσουν ένα καλύτερο μέλλον. Η μαζική συμμετοχή στις απεργίες, οι συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους μακριά από την ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, η συστράτευση του μαθητικού – φοιτητικού - εργατικού κινήματος με συγκεκριμένη στοχοθεσία είναι ο δρόμος της νίκης που καλούμαστε να βαδίσουμε. Πρέπει να απαιτήσουμε την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και κάθε ίδιας κυβέρνησης, την διαγραφή του απεχθούς χρέους, την έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και κοινής ωφέλειας με κοινωνικό-λαικό έλεγχο.
Εδώ και πολλά χρόνια έστησαν το “παιχνίδι” τους χωρίς αντίπαλο. Όχι πλέον. Ένα σύγχρονο ρεύμα αντίστασης και ανυπακοής γεννιέται σε όλο τον κόσμο. Από τις εξεγέρσεις των πεινασμένων του αραβικού κόσμου μέχρι τους αγώνες των λαών της Ευρώπης και τη χώρα μας, νέοι αγώνες και κινήματα ξεπηδούν. Από τα κινήματα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ μέχρι τα καινούρια σωματεία που δημιουργούνται, από τον ταραχώδη Δεκέμβρη της νεολαίας το 08 μέχρι τις τελευταίες απεργίες που πλημμύρισαν την Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις δεν υπάρχει η λογική του μονό-δρομου. Για εμάς υπάρχει μόνο η λογική του δρόμου, γιατί καμία χούντα δεν είναι ανίκητη!
Σε αυτή την προοπτική θέλουμε να συμβάλλουμε και εμείς με όλες μας τις δυνάμεις! Το 10ο αντιπολεμικό διήμερο θέλουμε να αποτελέσει το μεγάφωνο της ελπίδας των συλλογικών αγώνων στην πόλη των Χανίων. Θέλουμε να αποτελέσει έναν εναλλακτικό τρόπο ενημέρωσης και διασκέδασης. Ένα ανατρεπτικό πολιτισμό μακριά από τα τηλε-παράθυρα της ντροπής και του lifestyle που μας διαφημίζουν. Καλούμε στο 10ο αντιπολεμικό διήμερο της Ενωτικής Πρωτοβουλίας τους μαθητές των Χανιών που έδωσαν έναν μεγάλο αγώνα, τους φοιτητές, τους ανέργους, τους μετανάστες, τους ελαστικά εργαζόμενους. όλους τους νέους και τους εργαζομένους για να αποτελέσει ένα πολιτικό – πολιτιστικό γεγονός και να δώσουμε μαζί τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή και κοινωνία!
Πρόγραμμα
Παρασκευή 18 Μάρτη
- 6 μ.μ. Συζήτηση με θέμα: 'Τα δημόσια αγαθά στη δίνη της οικονομικής κρίσης και οι αγώνες του εργατικού - φοιτητικού κινήματος'.
Ομιλητές: Ντίνα Ρέππα - εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και μέλος των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων - Κινήσεων.
Παντελής Λούβρος - μέλος του σχήματος πόλης της Ν. Σμύρνης 'Μια πόλη ανάποδα'.
Ολγα Κοσμοπούλου - γιατρός των 300 μεταναστών απεργών πείνας και μέλος Ε.Γ. της ΟΕΝΓΕ. Θωμάς Σουνάπογλου - μέλος ΣΜΤ Κεντρικής Μακεδονίας και πρώην μέλος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας.
8.30 μ.μ. Συναυλία. Sugahspank, Ορθολογιστές, Υπόγεια ρεύματα.
Σάββατο 19 Μάρτη
6 μ.μ. Συζήτηση με θέμα: 'Κρίση και εξεγέρσεις, στην αρχή μιας νέας εποχής'.
Ομιλητές: Αρης Χατζηστεφάνου - δημοσιογράφος Infowar και μέλος του πληρώματος Free Gaza. Νασίμ Αλάτρα - δημοσιογράφος 'Ελευθεροτυπίας'.
Γιάννης Ελαφρός - δημοσιογράφος 'Καθημερινής' και 'Πριν'.
8.30 μ.μ. Συναυλία. Μαθητικά Συγκροτήματα, Ρεμπέτ Ασκέρ, Τρίφωνο, Active member.
Τα έξοδα του διημέρου καλύπτονται από την είσοδο των 7 ευρώ.
http://www.enotiki.gr
http://www.nexushellas.gr/
Ελευθεροτυπία 12/3/2011
Λιβύη: Έγκλημα και εξαπάτηση
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Τη στιγμή που θα διαβάζονται οι γραμμές αυτές η υπερεθνική ελίτ μπορεί να έχει ήδη αρχίσει μια καινούρια εγκληματική εκστρατεία που θα καταστρέψει ένα ακόμη λαό, μετά από τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ (πάντα βέβαια με την αιτιολογία ότι τον «σώζει» από ένα τύραννο): τον λαό της Λιβύης. Η εκστρατεία ξεκίνησε αριστοτεχνικά από τα μίντια της υπερεθνικής ελίτ και τα παρακλάδια τους σε προτεκτοράτα όπως η Ελλάδα (όπου η ΝΕΤ δίνει την εικόνα καναλιού του... Τελ Αβίβ στην απόλυτη διαστρέβλωση των γεγονότων). Έτσι, εδώ και μερικές εβδομάδες, ο κόσμος παρακολουθεί υποτίθεται άλλη μια πράξη του επικού έργου «ο λαός εναντίον του τυράννου» που ξεκίνησε από την Τυνησία και γρήγορα συνεχίστηκε στην Αίγυπτο, και ακόμη συνεχίζεται στην Υεμένη, το Μπαχρέιν και αύριο ίσως και στη Σαουδική Αραβία, το πιο ισχυρό τυραννικό πελατειακό καθεστώς που έχει απομείνει στην περιοχή. Και εάν μεν οι πρώτες πράξεις είχαν κάποιο σχετικά αίσιο τέλος με την αποπομπή των τυράννων, αλλά όχι βέβαια και των καθεστώτων τους (γεγονός που εξασφάλισε το ότι ο καθοριστικός παράγοντας για την ανατροπή τους ήταν η ανοχή του στρατού ο οποίος ελέγχεται από τις ΗΠΑ!), σε περιπτώσεις όπως της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων που είναι κρίσιμες για την υπερεθνική ελίτ λόγω των ενεργειακών πηγών τους, είναι πολύ αμφίβολο αν θα γίνει δυνατή ακόμη και η αλλαγή των τυράννων...
Όμως, η περίπτωση της Λιβύης που προέκυψε ξαφνικά (εφόσον δεν έχει μια ιστορία συχνών εξεγέρσεων όπως η Τυνησία ή «τρομοκρατικών» πράξεων όπως η Άιγυπτος), δεν αποτελεί καν πράξη του ίδιου έργου, όπως συστηματικά εξαπατούν τις τελευταίες εβδομάδες τη διεθνή κοινή γνώμη τα ΜΜΕ της υπερεθνικής ελίτ, αλλά και η ρεφορμιστική «Αριστερά» και οικολογία (που είχε παίξει παρόμοιο ρόλο και με τη Νατοϊκή επίθεση στη Γιουγκοσλαβία), τώρα επικουρούμενη και από κάποιους «Μαρξιστές» που αντικειμενικά παίζουν τον ρόλο λακέ της υπερεθνικής ελίτ, χάριν δήθεν της προστασίας του Λιβυκού προλεταριάτου! Και αυτό, διότι η φύση του καθεστώτος στη Λιβύη είναι πολύ διαφορετική από αυτή των άλλων καθεστώτων (Τυνησία, Αίγυπτος) για τους εξης λόγους:
Πρώτον, διότι το καθεστώς της Λιβύης προέκυψε από στρατιωτικό πραξικόπημα του 1969 όταν ο Καντάφι, επί κεφαλής μικρής ομάδας άλλων αξιωματικών, που είχαν όμως τη μαζική υποστήριξη του λαού της Λιβύης, ανέτρεψε το ξενόδουλο μοναρχικό καθεστώς (του οποίου οι σημερινοί «επαναστάτες» επανέφεραν τη σημαία!) ακριβώς όπως νωρίτερα είχαν ανατρέψει οι Νασερικοί αξιωματικοί στην Αίγυπτο το αντίστοιχο εκεί ξενόδουλο μοναρχικό καθεστώς. Ο στόχος ήταν ο ίδιος: να επιβάλουν ένα εθνικοαπελευθερωτικό καθεστώς Νασερικού τύπου, το οποίο όμως στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στη Λιβύη σε μια προσωποπαγή παρωδία άμεσης δημοκρατίας. Αντίθετα, τα καθεστώτα των διαδόχων του Νάσερ στην Αίγυπτο (Σαντάτ, Μουμπάρακ), ήταν πελατειακά καθεστώτα της Δύσης που καταπρόδωσαν τον Παλαιστινιακό αγώνα στους Σιωνιστές και λήστεψαν τον Αιγυπτιακό λαό ενσωματώνοντας τη χώρα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Παρόμοιο ήταν το καθεστώς του Μπεν Αλί που διαδέχθηκε τον Μπουργκίμπα στην Τυνησία.
Δεύτερον, διότι όλα αυτά τα χρόνια το Κανταφικό καθεστώς συνέχιζε να παίζει εθνικοαπελευθερωτικό ρόλο υποστηρίζοντας παρόμοια κινήματα: από το παναφρικανικό κίνημα μέχρι τον IRA στην Ιρλανδία, και από αντιπυρηνικά κινήματα μέχρι Αυστραλέζικα συνδικάτα. Αυτά ήταν αρκετά για να οδηγήσουν το εγκληματικό καθεστώς Ρήγκαν να φθάσει μέχρι τον βομβαρδισμό της Λιβύης, με στόχο τη δολοφονία του Καντάφι το 1986, ενώ στη συνέχεια επιβλήθηκε αυστηρό εμπάργκο στη χώρα. Την τελευταία δεκαετία όμως το καθεστώς έκανε μια ―σαφώς οπορτουνιστική― στροφή προς τη Δύση, ανοίγοντας σε ένα βαθμό την οικονομία στις πολυεθνικές και συμμαχώντας με την εγκληματική υπερεθνική ελίτ στον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας», με προφανή στόχο να αποτρέψει το ενδεχόμενο η Λιβύη να έχει τη τύχη του Ιράκ, όπως απειλούσαν ανοικτά οι εκπρόσωποί της.
Τρίτον, διότι παρά τη στροφή αυτή, το καθεστώς όχι μόνο δεν ξεπούλησε στις πολυεθνικές τον εθνικό πλούτο της χώρας αλλά και βελτίωσε σημαντικά το επίπεδο ζωής του Λιβυκού λαού, σε βαθμό μάλιστα πολύ μεγαλύτερο από αντίστοιχα πετρελαιοπαραγωγικά πελατειακά κράτη (όπως η Σαουδική Αραβία και η Νιγηρία) ―μολονότι βέβαια και το Κανταφικό καθεστώς ποτέ δεν δημιούργησε τις βάσεις μιας αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης που θα έκοβε κάθε δεσμό οικονομικής εξάρτησης από την υπερεθνική ελίτ. Ενδεικτικά, η Λιβύη, μολονότι έχει χαμηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα από τη πολύ πλουσιότερη Σαουδική Αραβία, ήδη από τη δεκαετία του 1990 είχε μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής και υψηλότερα ποσοστά εγγραμμάτων και φοίτησης (επομένως και δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης κατά τον ΟΗΕ) από τη Σαουδική Αραβία και φυσικά από τις γειτονικές (μη πετρελαιοπαραγωγικες) χώρες Τυνησία και Αίγυπτο. Είναι μάλιστα θεαματική η πρόοδος του λαού της χώρας που σημειώνουν τα σχετικά στατιστικά στοιχεία. Το προσδόκιμο ζωής στη Λιβύη αυξήθηκε κατά 39% μεταξύ 1970-75 και 2000-05 (έναντι 8% στην Ελλάδα και μείωσης κατά 6% στη Ρωσία μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού»), ενώ το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας έπεσε δραματικά στην ίδια περίοδο, έτσι ώστε το 2003 να είναι το 12% αυτού το 1970 (έναντι 11% στη Ελλάδα). Ακόμη, το ποσοστό ενηλίκων εγγράμματων αυξήθηκε από 68% το 1990 σε 82% το 2003 και 88% το 2005-08. Τέλος, η Λιβύη της «φτώχειας του προλεταριάτου» (κατά τους Μαρξιστές της συμφοράς που ανάφερα), κατατάσσεται 33η στον δείκτη ανθρώπινης φτώχειας του ΟΗΕ, ενώ η Τυνησία είναι στη 43η θέση, η Αλγερία στη 48η, η Αίγυπτος στη 55η, και η Ινδία («το οικονομικό θαύμα» της παγκοσμιοποίησης) στη 58η !
Τέταρτον, διότι η Λιβύη είναι ακόμη μια κοινωνία η οποία θεμελιώνεται στις φυλές, οι οποίες, παρά τις προσπάθειες του καθεστώτος Καντάφι να τις αδρανοποιήσει μέσω των θεσμών της Jamahiriya (του κράτους των μαζών), εξακολουθούν να παίζουν σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό ρόλο. Έτσι, όταν με την ευκαιρία των λαϊκών εξεγέρσεων στις γειτονικές Τυνησία και Αίγυπτο ξεσπασαν στα μέσα Φεβρουαρίου οι πρώτες διαδηλώσεις στη Βεγγάζη, τις οποίες το καθεστώς προσπάθησε να καταστείλει, οι φυλές που ήταν εχθρικές προς την Jamahiriya και το καθεστώς Καντάφι ξεσηκώθηκαν. Όπως περιγράφει τη διαδικασία ο Ali Chibani, πρώτα το συμβούλιο της φυλής Zouaya, που ζει κοντά στον πετρελαιαγωγό της Αν. Λιβυης απείλησε να κόψει τις εξαγωγές προς την Ευρώπη εαν δεν σταματούσε η καταστολή . Κατόπιν ήλθε η σειρά της φυλής Warfalla, μιας από τις μεγαλύτερες φυλές που παλιότερα υποστήριζε το καθεστώς και τώρα παροτρύνει τον Καντάφι να φύγει από τη χώρα και, τέλος, οι Τουαρέγκ προσχώρησαν στο στρατόπεδο των «επαναστατών». Συγχρόνως όλες αυτές οι φυλές καλούσαν το στρατό να τις υποστηρίξει, πράγμα που έκαναν πολλοί στρατιωτικοί από τις φυλές αυτές προσχωρώντας στους αντάρτες.
Στη Λιβύη, επομένως, δεν έχουμε, όπως στις προαναφερθείσες εξεγέρσεις, ένα λαό που σχεδόν σύσσωμος στρέφεται κατά των τυράννων, με αιτήματα που ένωναν από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα μέχρι τη «νεολαία του ιντερνετ» (που σε αυτές τις χώρες αποτελείται κυρίως από νέους της μεσαίας τάξης που εμπνέονται από τον δυτικό καταναλωτισμό, ατομικισμό και κουλτούρα) ―όπως κατ’ εξοχήν συνέβη στη Τυνησία και την Αίγυπτο. Αντίθετα, στη Λιβύη, από τις πρώτες μέρες, έχουμε ένα εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος, όπως στη Γιουγκοσλαβία, υποστηρίχθηκε παντοιοτρόπως από την υπερεθνική ελίτ: με οικονομική βοήθεια, με την δυσώδη μιντιακή εκστρατεία και τέλος με έμμεση στρατιωτική βοήθεια. Ο στόχος είναι η ουσιαστική αποδιάρθρωση της χώρας, ώστε, μετά από «αλλαγή καθεστώτος» που θα αντικαταστήσει το αναξιόπιστο (για την υπερεθνική ελίτ) καθεστώς του Καντάφι με ένα σαφώς πελατειακό καθεστώς, θα οδηγήσει στη περιέλευση του εθνικού πλούτου της στα χέρια των πολυεθνικών της υπερεθνικής ελίτ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι μεγαλύτερες μάχες σήμερα γίνονται για την κατάκτηση από τους «επαναστάτες», με την εντεινόμενη αμέριστη βοήθεια της υπερεθνικής ελίτ, των πετρελαιοπαραγωγικών περιοχών της χωρας.
Έτσι, στον εμφύλιο αυτό πόλεμο, από τη μια μεριά συμπαρατάσσονται σημαντικές φυλές που εδράζονται κυρίως στην Ανατολική Λιβύη, οι Ισλαμιστές, οι οποίοι ανέκαθεν ήταν εναντίον του καθεστώτος λόγω του κοσμικού του χαρακτήρα (οι αντάρτες συχνά ακούγονται να φωνάζουν το...επαναστατικό σύνθημα «ο Αλλάχ είναι μεγάλος»), καθώς και η «νεολαία του ίντερνετ», ενώ από την άλλη μεριά συμπαρατάσσονται όχι μόνο οι προσκείμενες στον Καντάφι φυλές που εδράζονται κυρίως στην Δυτική Λιβύη, καθώς και τα αντίστοιχα στρατιωτικά στελέχη, αλλά και τα λαϊκά στρώματα που έχουν ωφεληθεί απο το καθεστώς, οι οπαδοί του Κανταφικού καθεστώτος της Jamahiriya που εμπνέονται ακόμη από εθνικοαπελευθερωτικά ιδεώδη, οι παναφρικανιστές κ.ά
Όμως, όλα αυτά τα «ξεχνούν» διάφορες ύποπτες «Μαρξιστικές» αναλύσεις οι οποίες, στηρίζοντας την συστημική προπαγάνδα για τη δήθεν «λαϊκή επανάσταση ενάντια ενός τυράννου», ουσιαστικά παίζουν τον ρόλο λακέδων της υπερεθνικής και της Σιωνιστικής ελίτ στην προετοιμαζόμενη κτηνώδη στρατιωτική επίθεση. Η αστειότητα όμως παρόμοιων «αναλύσεων» γίνεται προφανής όταν υποστηρίζουν ότι η υπερεθνική ελίτ συγκέντρωσε την αρμάδα της για να υποστηρίξει την «επανάσταση» και να εξοντώσει τον Καντάφι που, όμως, ήταν ―κατά τους ίδιους― πάντοτε... «άνθρωπος του ιμπεριαλισμού». Βλ. π.χ. Σ. Μιχαήλ, «Τυνησία, Κάϊρο, Βεγγάζη», Νέα Προοπτική (5/3/2011). (Ιδια προδοτικη πολιτικη απεναντι στην Λιβυη, τον λαο της, και τον Κανταφι, ακολουθει και το πουλημενο ΚΚΕ της Παπαρηγα, μαζι με τα Συνασπιστιρια, που κατα τα λεγομενα τους, εχουν μεγαλες διαφορες, αλλα στην απατεωνια και το κομπρεμι με το κεφαλαιο, ειναι ιδιοι!!!! Το ιδιο και οι γνωστοι-αγνωστοι υπηρετες της αμεριανικης πρεσβειας, τα γνωστα αναρχικα-αντιεξουσιαστικα τσουτσεκια, που περνουνε γραμμη κατευθειαν απο τον εκαστοτε αμερικανο πρεσβυ!!!! σ.σ. απο ε.η.)
Kαι αυτό, τη στιγμή που η ίδια ελίτ δεν κούνησε το δαχτυλάκι της για να προστατεύσει τις πραγματικές λαϊκές εξεγέρσεις στη Τυνησία και την Αίγυπτο και να εξοντώσει αντίστοιχα τους Μουμπάρακ και Μπεν Αλί (ίσως γιατί αυτοί δεν ήταν αρκούντως «άνθρωποι του ιμπεριαλισμού»!). Με παρόμοια «επιχειρήματα» η γιαλαντζί αυτή «Αριστερά» αποπροσανατολίζει εντελώς τα λαϊκά κινήματα, συμπλέοντας απόλυτα με τη προπαγάνδα των διεθνών ΜΜΕ και παίζοντας σήμερα τον ίδιο κατάπτυστο αποπροσανατολιστικό ρόλο που έπαιξε η ρεφορμιστική Αριστερά και Οικολογία κατά τη Νατοϊκή επίθεση στη Γιουγκοσλαβία ―οι Οικολόγοι-Πράσινοι υπό τον Κον Μπεντίτ μάλιστα, πάλι ζητούν τη βοήθεια της εγκληματικής στρατιωτικής μηχανής της υπερεθνικής ελίτ για να σώσουν τους «επαναστάτες» από τους τυράννους (Μιλόσεβιτς τότε και Καντάφι τώρα).
Αλλά ας δούμε συνοπτικά πώς στήθηκε η μιντιακή αυτή απάτη στην οποία από ό,τι φαίνεται μετέχουν όλα τα διεθνή κανάλια (με τιμητική εξαίρεση το Ρωσικό Russia Today, που προκάλεσε και τη μήνιν της άθλιας Χίλαρυ Κλίντον επειδή χάλαγε την ομοφωνία της εξαπάτησης) και διεθνείς εφημερίδες, με πρωτοστατούσα (όπως και στο Ιράκ!) τη ναυαρχίδα της εξαπάτησης, New York Times. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στη μιντιακή αυτή εξαπάτηση μετέχουν και τα Ισλαμικά κανάλια, τόσο το Ιρανικό (που ξέχασε τώρα τον αντι-ιμπεριαλιστικό οίστρο του επειδή ο Καντάφι, ως γνωστόν, είναι αντι-Ισλαμιστής!) όσο και τo Al Jazeera που χρηματοδοτείται (με δωρεές, «δάνεια» κ.λπ.) από τον Εμίρη του Κατάρ (o οποίος ήδη προσφέρθηκε να στείλει όπλα στους «επαναστάτες»!). Σταχυολογώ δειγματοληπτικά μερικούς από τους μύθους με τους οποίους στήριξαν τα διεθνή ΜΜΕ την άθλια εκστρατεία της υπερεθνικής ελίτ για την «αλλαγή καθεστώτος» στη Λιβύη, με στόχο την «αξιοποίηση» από τις πολυεθνικές του κοινωνικού πλούτου της χώρας, κάτω από το πρόσχημα της υποστήριξης μιας λαϊκής επανάστασης:
Ο μύθος ότι το καθεστώς από τη πρώτη μέρα των μεγαλειωδών διαδηλώσεων (για τις οποίες δεν είδαμε ποτέ φιλμ!) θέριζε αμάχους πολίτες από αέρος. Όπως απέδειξαν όμως οι Ρώσικοι δορυφόροι, και αναγκάστηκε συνακόλουθα να παραδεχτεί και το Αμερικανικό Πεντάγωνο, παρόμοιοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί αμάχων δεν έγιναν ποτέ! Ακόμη και σήμερα, όπως παραδέχονται σοβαροί δυτικοί ανταποκριτές, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν στοχεύουν τους αμάχους, (παρόλα αυτά η ΝΕΤ, που έχει γίνει επί «Γιωργάκη» ένα απο τα χειρότερα διεθνώς κανάλια αναμετάδοσης της προπαγάνδας της υπερεθνικής και της ντόπιας ελίτ, δεν έχασε την ευκαιρία να κάνει μυθιστόρημα την δήθεν «επίθεση» κατά του ανταποκριτού της ―που απο όσο γνωρίζω ακόμη και τα διεθνή κανάλια της υπερεθνικής ελίτ δεν τη θεώρησαν σοβαρή να την αναμεταδόσουν!― επειδή κάποιο αεροπλάνο πέταξε μια βόμβα προς εκφοβισμό, εκατοντάδες μετρα μακρυά στην άμμο!)
Ο μύθος ότι χιλιάδες νεκροί άμαχοι πολίτες έπεσαν από τους «μισθοφόρους» του Καντάφι σε μια γενικευμένη σφαγή, αν όχι γενοκτονία. Όμως ακόμη και το κατηγορητήριο του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου-καγκουρό στο οποίο παραπέμφθηκε ο Καντάφι για πιθανά «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» (στο οποίο βέβαια δεν παραπέμφθηκαν ποτέ οι Σιωνιστές εγκληματίες για την αποδεδειγμένη σφαγή περίπου 1.500 αμάχων στη Γάζα πέρσι) μιλά για λιγότερους από 300 νεκρούς ―και αυτούς, ρητά δηλώνει, όχι από αεροπορικούς βομβαρδισμούς! Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ακόμη και ένας φιλελεύθερος Βρετανός αναλυτής γράφει σχετικά ότι «εκτός αν ξαναβαφτίσουμε τις λέξεις, ο Καντάφι δεν διαπράττει γενοκτονία και η δική του κτηνωδία κάθε άλλο παρά είναι η εξαίρεση ».
Ο μύθος ότι το Κανταφικό καθεστώς, εξαιτίας της έλλειψης λαϊκής υποστήριξης και των λιποταξιών των στρατιωτών, αναγκάζεται να χρησιμοποιεί μισθοφόρους για τη «σφαγή» των Λιβύων. Όμως, πέρα από το γεγονός που τονίζει και ένα στέλεχος της παναφρικανικής Αριστεράς ―για τον οποίο η σύγκρουση στη Λιβύη, στη πραγματικότητα, είναι μια αντεπανάσταση αντιδραστικών και ρατσιστικών στοιχείων του Λιβυκού πληθυσμού κατά των υποστηρικτών του παναφρικανισμού που υποστηρίζει το Κανταφικό καθεστώς, αλλά και το Νοτιοαφρικανικό κ.ά.― οι δήθεν «μισθοφόροι» είναι απλά μέλη Αφρικανικών διεθνών ταξιαρχιών, ενώ ακόμη και η γνωστή ΜΚΟ Human Rights Watch (που όπως όλες οι διεθνείς ΜΚΟ χρηματοδοτούνται και στηρίζονται από τις υπερεθνικές, πολιτικές και οικονομικές, ελίτ) ομολογεί ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο πως το καθεστώς χρησιμοποιεί μισθοφόρους.
Ο μύθος ότι οι επαναστάτες δεν έχουν όπλα, πέρα από αυτά που κλέβουν ή παίρνουν από στρατιωτικές μονάδες που προσχωρούν σε αυτούς. Τα κανάλια (και κατά κόρο η ΝΕΤ) δείχνουν κάποιους νέους, συνήθως με κάποια... καραμπίνα στον ώμο, αλλά στη πραγματικότητα, όπως τώρα ομολογεί και η ιστοσελίδα του BBC (που έχει οργιάσει στην προετοιμασία της κοινής γνώμης για την επίθεση στη Λιβύη), οι αντάρτες διαθέτουν τανκς, εκτοξευτές πυραύλων, αντιαεροπορικά κλπ. Ο μύθος άλλωστε αυτός ήδη διαψεύσθηκε από το γεγονός της σύλληψης ομάδας Βρετανών μελών των ειδικών δυνάμεων, οι οποίοι βρέθηκαν να κατέχουν ποσότητες όπλων και εκρηκτικών μαζί τους (όχι βέβαια για την ατομική τους προστασία!), πράγμα που σημαίνει ότι η αρμάδα στα παράλια της Λιβύης έχει ήδη αρχίσει κρυφές παραδόσεις όπλων, ενώ όπως αποκάλυψε ο Ρόμπερτ Φισκ, οι Αμερικανοί ζήτησαν μυστικά από το Σαουδαραβικό καθεστώς να εξοπλίσει μαζικά τους αντάρτες.
Ο μύθος ότι είναι θέμα χρόνου η επικράτηση της επανάστασης, εφόσον ο Καντάφι έχει μείνει μόνο με τα σώματα ασφαλείας και τους μισθοφόρους του. Όμως, τώρα, ακόμη και ηγετικά στελέχη των ανταρτών παραδέχονται ότι χωρίς δυτική στρατιωτική βοήθεια η «επανάσταση» είναι καταδικασμένη. Γι’ αυτό και οι αντάρτες, μέσω τoυ Εθνικού τους Συμβουλίου, έφθασαν στη κατάπτυστη ενέργεια να ζητήσουν αεροπορικό αποκλεισμό (που ο ίδιος ο Αμερικανός Υπ. Άμυνας χαρακτήρισε ως «ευφημισμό για τον πόλεμο») από την υπερεθνική ελίτ που έχει συγκεντρώσει τεράστια στρατιωτική δύναμη στις ακτές της Λιβύης. Στη Ιστορία, όμως, ποτέ πραγματικοί επαναστάτες δεν απευθύνθηκαν στις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής για να νικήσουν τον αντίπαλό τους, όπως δεν το έκαναν και οι Ισπανοί επαναστάτες στον εμφύλιο που αντιμετώπιζαν μάλιστα θεριστικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς από τα Ναζιστικά στούκας που κατέστρεφαν πόλεις (Γκουέρνικα) και όχι βομβαρδισμούς στα χωράφια! Απλά ζήτησαν τον σχηματισμό διεθνών ταξιαρχιών από εθελοντές.
Παρόλα αυτά, τους άθλιους αυτούς ψευτο-«επαναστάτες» υποστηρίζουν ασύστολα οι Μαρξιστές της συμφοράς, αποπροσανατολίζοντας συγχρόνως το λαϊκό κίνημα να μην κατέβει σε μαζικές διαδηλώσεις κατά της νέας εγκληματικής επίθεσης της υπερεθνικής ελίτ, παρά τις υποκριτικές τους καταδίκες της επαπειλούμενης επίθεσης. Όμως, από τη στιγμή που βάζουν στο ίδιο τσουβάλι τον θύτη (την υπερεθνική ελίτ) και το θύμα (τον Λιβυκό λαό) που θα πληρώσει τελικά όχι μόνο την τωρινή επίθεση αλλά και το διάδοχο καθεστώς που θα είναι πολύ χειρότερο για τα λαϊκά στρώματα και το προλεταριάτο από το Κανταφικό (όπως συνέβη και με το καθεστώς που διαδέχθηκε τον Σαντάμ), όχι μόνο ευνουχίζουν τη μαζική αντίσταση κατά του βασικού υπεύθυνου του νέου μεγάλου εγκλήματος, της υπερεθνικής ελίτ, αλλά και εξασθενούν τον αγώνα κατά του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος που θα βγει ανέλπιστα ενισχυμένο αν καταφέρει να αλλάξει τον χάρτη της Βόρειας Αφρικής, όπως ήδη έχει σχεδόν πετύχει στη Μέση Ανατολή με τη καταστροφή του Μπααθικού καθεστώτος στο Ιράκ.
ΙΤΑΛΙΑ
Δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν στη Ρώμη
ΡΩΜΗ.-- Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι - γυναίκες, εργαζόμενοι, ημιαπασχολούμενοι, μετανάστες, άστεγοι, άνεργοι, δημόσιοι υπάλληλοι, εργάτες της αυτοκινητοβιομηχανίας της «FIAT» και άλλοι από πολλές περιοχές της Ιταλίας - διαδήλωσαν χτες στους κεντρικούς δρόμους της Ρώμης, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των Συνδικάτων Βάσης της Ιταλίας (Unione Sindacale di Base - USB), Slai Cobas, CIB Unicobas, SNATER - για γενική απεργία και συγκέντρωση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση της χώρας. Παρά τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς, οι διαδηλωτές πραγματοποίησαν διαδήλωση και συγκέντρωση στο κτίριο της Γερουσίας και στη συνέχεια ολοκλήρωσαν τη διαμαρτυρία τους στην Πλατεία Ναβόνα. Κύριο αίτημά τους, η αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, λίγο πριν ξεκινήσει η Σύνοδος των αρχηγών κρατών της Ευρωζώνης, στην οποία αναμένεται να αποφασιστούν ακόμα σκληρότερα μέτρα λιτότητας ενάντια στους εργαζόμενους και τους λαούς.
Τα Συνδικάτα Βάσης της Ιταλίας είχαν απευθύνει έκκληση για συμμετοχή των εργαζομένων με δυναμικό τρόπο στην απεργία με αίτημα την υπεράσπιση της εργασίας και των εθνικών συλλογικών συμβάσεων, την προστασία των μισθών και των συντάξεων, ενάντια στην προσπάθεια επέκτασης του «μοντέλου Μαρκιόνι» - που με τις πλάτες των ηγεσιών των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων διεξήχθη «δημοψήφισμα» που ενέκρινε την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στη βιομηχανική μονάδα της «Fiat» στο Μιραφιόρι -, για την υπεράσπιση της εκπαίδευσης, του δικαιώματος στη γνώση, για τη γενική νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Είχαν ταχθεί ενάντια στην κοινωνική συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση, στους εργοδότες και τις ηγεσίες των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που με το πρόσχημα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων χειροτερεύουν τις συνθήκες διαβίωσης και τους μισθούς των εργαζομένων.
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Γκρίνιες για το κόστος του πολέμου
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-- Να μην υποκύψουν στις πολιτικές πιέσεις που απαιτούν άμεση αποχώρηση των αμερικανο-ΝΑΤΟικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, δεδομένων και των αυξανόμενων απωλειών σε κατοχικές δυνάμεις, ζήτησε από τους «συμμάχους» ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Γκέιτς, κατά τη Σύνοδο των Υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η πρώτη «αποχώρηση» κατοχικών στρατευμάτων από τη χώρα αναμένεται τον Ιούλη, με τον Ρ. Γκέιτς να υποστηρίζει ότι πρέπει να «εξασφαλισθεί η σταθερότητα», πριν την παράδοση συγκεκριμένων περιοχών στις αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας, που συνεργάζονται στενά με την κατοχή, ενώ έσπευσε να υπενθυμίσει στους «συμμάχους» ότι η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν έχει στοιχίσει στις ΗΠΑ τα διπλάσια από όσα έχουν δαπανήσει όλες οι άλλες κατοχικές δυνάμεις μαζί.
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Νέα αντιλαϊκά μέτρα
ΛΙΣΑΒΟΝΑ.-- Νέα μέτρα λιτότητας ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση της Πορτογαλίας με πρόσχημα τη μείωση του ελλείμματος κατά ένα επιπλέον ποσοστό 0,8% του ΑΕΠ φέτος, θέτοντας νέα βάρη στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων. Οπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της χώρας Φερνάντο Τεϊξέιρα ντος Σάντος σε δημοσιογράφους, λίγο πριν τη σύνοδο των ηγετών της Ευρωζώνης, θα υπάρξουν νέες περικοπές στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας, επιπλέον μείωση της χρηματοδότησης των τοπικών κυβερνήσεων, καθώς και επιβολή ειδικού φόρου στις συντάξεις άνω των 1.500 ευρώ. Τα νέα αντιλαϊκά μέτρα έσπευσε να ...καλωσορίσει ο αρμόδιος επίτροπος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν, υποστηρίζοντας πως αυτά «θα βοηθήσουν την Πορτογαλία να επανακτήσει τον έλεγχο (...) και να θέσει τέλος στην αβεβαιότητα».
Σημειώνεται πως είναι η τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο που η Πορτογαλία υιοθετεί νέα αντιλαϊκά μέτρα. Εχει ήδη προχωρήσει στη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, έχει αυξήσει τον ΦΠΑ από 20 σε 21%, το φόρο εισοδήματος, κ.ά.
ΗΠΑ - ΙΝΤΙΑΝΑ
Συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες ενάντια στην αντεργατική επίθεση
ΙΝΤΙΑΝΑΠΟΛΙΣ.-- Χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν χτες στην Ιντιανάπολις της πολιτείας της Ιντιάνα ενάντια στα μέτρα που προωθούν οι κυρίαρχες δυνάμεις για περιορισμό της πολιτικής και διαπραγματευτικής δύναμης των σωματείων, ιδίως αυτών που εκπροσωπούν δημόσιους υπαλλήλους, αλλά και περικοπές στη δημόσια εκπαίδευση. Μάλιστα, στην Ιντιάνα, όπως και στο Μέιν και το Μισούρι, επιχειρείται να περάσει νόμος που θα απαγορεύει στα σωματεία να ζητούν εισφορές από τα μέλη τους. Ανάμεσα στους διαδηλωτές ήταν και αντιπροσωπεία από το Γουισκόνσιν σαν ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα τους.
Οπως και στον Γουισκόνσιν, έτσι και στην Ιντιάνα, σχεδόν όλοι οι Δημοκρατικοί βουλευτές έχουν καταφύγει στο Ιλινόις εδώ και μέρες, ώστε να μην υπάρξει απαρτία για συζήτηση του επίμαχου νομοσχεδίου. Πάντως, χτες το πρωί, ο κυβερνήτης του Γουισκόνσιν, Σκοτ Γουόκερ, ενέκρινε και επίσημα με την υπογραφή του το επίμαχο νομοσχέδιο - αφού πέρασε από τη Γερουσία και τη Βουλή - το οποίο προβλέπει περικοπές και αντεργατικές νομοθετικές ρυθμίσεις που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και επιβάλλουν στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα να συνεισφέρουν ακόμα περισσότερο στις συντάξεις και την υγειονομική περίθαλψη, με αποτέλεσμα μείωση του μισθού κατά 20%.
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Μουσουλμάνοι - χριστιανοί διαδήλωσαν μαζί
Ξεθωριαζει στα ματια της κοινης γνωμης ο στρατος!
KAΪΡΟ.-- Μήνυμα ενότητας θέλησαν να δώσουν, χθες, δεκάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι διαδηλωτές, μουσουλμάνοι και χριστιανοί, που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ταχρίρ για να υπενθυμίσουν στη στρατιωτική ηγεσία ότι δεν έχουν ικανοποιηθεί τα αιτήματα των διαδηλώσεων που οδήγησαν στην εκδίωξη του Μουμπάρακ, αλλά και για να καταδικάσουν τα αιματηρά επεισόδια της Τετάρτης που προκάλεσαν το θάνατο 13 ανθρώπων και τον τραυματισμό 140. Τα συγκεκριμένα αιματηρά επεισόδια προστέθηκαν στα αλλεπάλληλα κρούσματα δράσης παρακρατικών οπλισμένων ομάδων που επιτίθενται σε διαδηλωτές και γνωστούς υποστηρικτές των διαδηλώσεων, τραυματίζοντάς τους, αλλά και προκαλώντας την παρέμβαση του στρατού που τους συλλαμβάνει (τους διαδηλωτές, εννοείται).
Οι διαδηλωτές διατρανώνοντας την ενότητα όλου του αιγυπτιακού λαού κατέστησαν σαφές ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τα αιτήματά τους, ενώ εμφανής ήταν η δυσαρέσκεια απέναντι στο στρατό, ο οποίος, μέρα με τη μέρα, αποκαθηλώνεται στα μάτια αυξανόμενης μερίδας της κοινής γνώμης. Ολοένα περισσότερες είναι οι μαρτυρίες που αναφέρουν συνεργασία του στρατού με τις «ομάδες ενόπλων», συλλήψεις από στρατιώτες και παραπομπές, εν κρυπτώ και χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας από δικηγόρους ή οικείους, γνωστών ακτιβιστών με κατηγορίες περί «αλητείας» σε δίκες - εξπρές από στρατοδικεία.
Προσπαθώντας να ανατρέψει το κλίμα που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται σε βάρος του, το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο ανακοίνωσε την παραπομπή σε δίκη τεσσάρων πρώην ανώτερων αξιωματούχων της Ασφάλειας, των δυνάμεων καταστολής, της Αστυνομίας του Καΐρου, και της Ασφάλειας του Καΐρου, ως υπευθύνων για την εντολή να ανοίξει η Αστυνομία πυρ κατά διαδηλωτών κατά τη διάρκεια των μεγάλων κινητοποιήσεων των περασμένων βδομάδων.
Τέλος, ένας αστυνομικός σκοτώθηκε από ενόπλους που αρνήθηκαν να σταματήσουν σε στρατιωτικό μπλόκο στο Πορτ Σάιντ, στα βορειοανατολικά της Αιγύπτου.
ΜΑΝΑΜΑ.-- Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις του εμιρατου του Μπαχρειν με κλομπ και δακρυγόνα απέτρεψαν μερικές χιλιάδες διαδηλωτές, στην πλειοψηφία σιίτες, να βαδίσουν προς ένα από τα βασιλικά μέγαρα που βρίσκεται σε σουνιτική συνοικία. Οι ίδιες δυνάμεις έδιωξαν και μερικές εκατοντάδες σουνίτες που είχαν συγκεντρωθεί με απειλητικές διαθέσεις για τους διαδηλωτές. Η ένταση στο εμιράτο παραμένει υψηλή με τη σουνιτική βασιλική οικογένεια να προτείνει «διάλογο» και τους διαδηλωτές να θέτουν σειρά ζητημάτων επί τάπητος, όπως ο τερματισμός χορήγησης υπηκοότητας σε σουνίτες ξένους, η εκλογική ανάδειξη Βουλής και κυβέρνησης και η περικοπή των εξουσιών του βασιλιά.
ΡΙΑΝΤ.-- Με ανάπτυξη ισχυρότατων δυνάμεων καταστολής και ασφάλειας στους δρόμους όλων των πόλεων και κυρίως στην πρωτεύουσα Ριάντ της Σαουδικης Αραβιας, οι σαουδαραβικές αρχές προετοιμάστηκαν για τις προγραμματιζόμενες, για χθες, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, κυρίως από υπέρμαχους της παροχής περισσότερων ατομικών και πολιτικών ελευθεριών και σιίτες, από τη μειονότητα, που ζητούν ίσα δικαιώματα και συνταγματική μοναρχία. Λίγες δεκάδες διαδηλωτές αναφέρθηκαν στην Χόφουφ, στη σιιτική ανατολική επαρχία Γκχαουάρ, που είναι πλούσια σε πετρέλαιο και διυλιστήρια, οι οποίοι φέρονται να διαλύθηκαν αμέσως. Υπενθυμίζεται ότι για να «προλάβει» εκρήξεις λαϊκής δυσαρέσκειας, ο βασιλιάς Αμπντουλάχ έχει, ήδη, αναγγείλει «βοήθεια προς τους πολίτες» 37 δισ. δολάρια, και σειρά προγραμμάτων αξίας άλλων σχεδόν 100 δισ.
ΒΑΓΔΑΤΗ.-- Παρά τα ασφυκτικά μέτρα ασφαλείας του στρατού και τις επίμονες κατηγορίες του πρωθυπουργού Μάλικι ότι «όποιος διαδηλώνει σχετίζεται με την αλ Κάιντα ή με τον Σαντάμ», μερικές εκατοντάδες Ιρακινοί έφτασαν, και πάλι περπατώντας για αρκετή ώρα, στην κεντρική πλατεία Ταχρίρ για να διαδηλώσουν ζητώντας θέσεις εργασίας και υποδομές. Ανάλογες διαδηλώσεις έγιναν σε Φαλούτζα, Σουλεϊμανίγια, Βασόρα.
ΑΜΜΑΝ.-- Μερικές δεκάδες ισλαμιστές διαδήλωσαν, χθες, στη Ζάρκα, στη βόρεια Ιορδανία, ζητώντας άμεση διάλυση του Κοινοβουλίου και νέες εκλογές με άλλο εκλογικό νόμο. Παρ' όλα αυτά, η πολύ μικρή συμμετοχή δίνει την αίσθηση ότι τουλάχιστον προς το παρόν οι ελιγμοί του βασιλιά Αμπντάλα έπιασαν τόπο.
ΜΠΑΚΟΥ.-- Η Αστυνομία του Αζερμπαϊτζάν προχώρησε σε προσαγωγές τουλάχιστον 25 διαδηλωτών, που επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν αντικυβερνητική διαδήλωση στην πρωτεύουσα της χώρας, το Μπακού, ενώ σε όλη την πόλη υπήρχαν από νωρίς το πρωί ενισχυμένες αστυνομικές δυνάμεις έξω από τα πανεπιστήμια και τους σταθμούς του μετρό.
