ΛΙΒΥΗ
Ολοήμερες μάχες μέσα σε πόλεις - κλειδιά
Εντείνονται οι συγκρούσεις και η διαπάλη για τον έλεγχο των πετρελαιοφόρων περιοχών μεταξύ δυνάμεων του Καντάφι και αντικαθεστωτικών
ΤΡΙΠΟΛΗ.-- Με ιδιαίτερα σφοδρές μάχες συνεχίστηκε, και χθες για τρίτη συνεχόμενη μέρα, η αντεπίθεση που έχουν εξαπολύσει οι πατριωτικες δυνάμεις που πρόσκεινται στην Λιβυη και στον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι, εναντιον των δυναμεων των αμερικανοπληρωμενων αντικαθεστωτικων που ειναι ενισχυμένες με αρκετούς μισθοφόρους, προκειμένου να επανακτήσουν τον έλεγχο κομβικών, λόγω των πετρελαιοπηγών και των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων που διαθέτουν, πόλεων. Στη δίνη των μαχών, βρέθηκε, χθες, η αλ Ζαουίγια, λίγα χιλιόμετρα από την Τρίπολη. Μαρτυρίες που μετέδιδαν ειδησεογραφικά πρακτορεία, επισημαίνοντας, όμως, ότι δεν μπορούν να διασταυρωθούν, ανέφεραν ότι οι μάχες μαίνονταν στα προάστια της πόλης, όπου φέρεται να σκοτώθηκε ο τοπικός επικεφαλής των αμερικανοπληρωμενων αντικαθεστωτικών δυνάμεων, ο οποίος τάχιστα αντικαταστάθηκε. Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές πληροφόρησης, οι νεκροί πιθανότατα ξεπερνούσαν τους 50.
Αργά το βράδυ, οι ελεγχομενες απο την CIA αντικαθεστωτικές δυνάμεις διατείνονταν ότι άντεξαν την επίθεση των πατριωτικων δυνάμεων της Λιβυης και του Καντάφι και ότι ελέγχουν ακόμη την πόλη. Από την άλλη, η κρατική τηλεόραση μετέδωσε ότι η πόλη έχει περάσει υπό τον έλεγχο των πατριωτικών δυνάμεων, αναφέροντας, όμως, ότι υπάρχουν ακόμη «πολλοί θύλακες αντίστασης».
Παράλληλα, σφοδρότατες ήταν οι μάχες στην Ρας Λανούφ, επίσης πετρελαϊκό κόμβο, στην οποία έχουν υποχωρήσει, εδώ και δύο μέρες, οι πατριωτικες δυνάμεις που πρόσκεινται στον Καντάφι, μετά από αποτυχημένες απόπειρες να ελέγξουν τη σχετικά κοντινή Ατζνταμπίγια. Οι αμερικανοκατευθυνομενες αντικαθεστωτικές δυνάμεις διατείνονταν αργά το βράδυ ότι μετά από πολύνεκρες μάχες, τον απολογισμό των οποίων ουδείς γνωρίζει, κατάφεραν να ελέγξουν το αεροδρόμιο της Ρας Λανούφ.
Τις πρώτες πρωινές ώρες, χθες, η λιβυκή αεροπορία βομβάρδισε, εκ νέου, θέσεις γύρω από τις Ατζνταμπίγια και Μπρέγκα. Θα πρέπει, όμως, να σημειωθεί ότι, όπως επισημαίνουν και οι αμερικανοκατευθυνομενοι αντικαθεστωτικοί, μέχρι στιγμής, οι βομβαρδισμοί δεν έχουν στοχεύσει κατοικημένες περιοχές, ούτε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, δίνοντας περισσότερο την εντύπωση ότι πρόκειται για προειδοποιήσεις ή για προεόρτια ενός πραγματικά μεγάλου πλήγματος.
Από τη Βεγγάζη, το εθνικό λιβυκό συμβούλιο που εχουν φτιαξει οι αμερικανοκατευθυνομενοι αντικαθεστωτικοι, όπου συμμετέχουν φύλαρχοι, αντιπολιτευτικές δυνάμεις και πρώην αξιωματούχοι του καθεστώτος Καντάφι, άφηνε να εννοηθεί ότι στόχος είναι οι αμερικανοκατευθυνομενες αντικαθεστωτικές δυνάμεις να καταλαμβάνουν πόλη - πόλη και να την οχυρώνουν. Εκ μέρους του αμερικανοπληρωμενου συμβουλίου, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Μουστάφα Αμπντέλ Τζαλίλ, δήλωνε ότι «εδώ που έφτασαν τα πράγματα, δεν υπάρχει άλλη λύση: ή θα νικήσουμε ή θα πεθάνουμε». Σχολιάζοντας τα ψεματα που λενε για μισθοφόρους στις πατριωτικες δυναμεις του Κανταφι, από τις υποσαχάρειες χώρες (τα τελευταία ψεματα λενε οτι έρχονται από το Μάλι, όπου ανακοίνωσαν ότι είναι εκατοντάδες οι Τουαρέγκ που πέρασαν τα λιβυκά σύνορα ως μισθοφόροι), ο Τζαλίλ υποστήριξε ότι «πρόκειται για γνωστή μέθοδο του Καντάφι. Οι περισσότεροι έχουν, ήδη, υπηρετήσει ως μισθοφόροι του και στο παρελθόν». Για την υπαρξη αμερικανων πεζοναυτων συμβουλων οι "αντικαθεστωτικοι" δεν λενε τιποτε. Για τους χιλιαδες ευρωπαιους μισθοφορους που τους ενισχυουναι παλι δε λενε τιποτε. Για το οτι οι αμερικανοπληρωμενοι "αντικαθεστωτικοι" ειναι αυτοι που σφαζουν μεταναστες, λεγοντας πως ειναι μισθοφοροι, παλι τα αμερικανοπληρωμενα τσουτσεκια δεν ειπαν τιποτε.
Την ίδια ώρα, αλλεπάλληλες είναι οι δημοσιογραφικές αναφορές, οι οποίες, επικαλούμενες εκπροσώπους αντικαθεστωτικών δυνάμεων, διατείνονται ότι το εθνικό λιβυκό συμβούλιο επιθυμεί να εφαρμοστεί μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, προκειμένου να μπορέσουν να προχωρήσουν προς Τρίπολη. Παρ' όλα αυτά, το συγκεκριμένο «αίτημα» δε φαίνεται επισήμως να έχει διατυπωθεί από κανέναν αντικαθεστωτικό εκπρόσωπο, τουλάχιστον προς το παρόν.
Επεισόδια στην Τρίπολη χωρις κανενας να τα εχει δει, τραγική η κατάσταση στα σύνορα
Συμφωνα με τα ψεματα των αντικαθεστωτικων και των δυτικων ΜΜΕ που τους στηριζουν, με βροχή δακρυγόνων και κλομπ, οι ισχυρότατες δυνάμεις ασφαλείας που είχαν αναπτυχθεί σε όλα τα κεντρικά σημεία της λιβυκής πρωτεύουσας διέλυσαν τους χιλιάδες διαδηλωτές που προσπάθησαν να συγκεντρωθούν μετά τις προσευχές της Παρασκευής. Κατοίκοι λενε της πρωτεύουσας οτι τους λενε για εκατοντάδες ανθρώπους που καθημερινά συλλαμβάνονται ή εξαφανίζονται και μετά από μερικά 24ωρα η σορός τους βρίσκεται πεταμένη σε κάποιο σημείο της Τρίπολης. Φυσικα κανενας δεν τα εχει δει αυτα, ουτε μπορει τα ψεματα τους να επιβεβαιωθουν.
Χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα, κυρίως προς τα δυτικά στα σύνορα με την Τυνησία, η κατάσταση παραμένει «δραματική», όπως αναφέρουν οι υπάλληλοι της Υπηρεσίας Αρωγής των Προσφύγων του ξεφτιλοΟΗΕ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, τη συγκεκριμένη μεθόριο έχουν προσεγγίσει περίπου 100.000 ξένοι εργάτες και Λίβυοι υπήκοοι, πολλοί εκ των οποίων έχουν αρχίσει, ήδη, να μεταφέρονται από εκεί με αεροπορικά μέσα χωρών της ΕΕ που ανταποκρίθηκε μετά από αρκετές μέρες σιωπής, στις αλλεπάλληλες εκκλήσεις του ΟΗΕ.
Δυνάμεις, προσκείμενες στο Καντάφι, με βαρύ οπλισμό έχουν αναπτυχθεί κοντά στη μεθόριο με την Τυνησία και ο ΟΗΕ εκτιμά ότι χιλιάδες πρόσφυγες θα κατευθυνθούν, τις επόμενες μέρες, προς το Νίγηρα. Ο ξεφτιλας Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και ο ξεφτιλοΟΗΕ που ελεγχεται απο τους αμερικανους απηύθυναν έκκληση στη λιβυκή ηγεσία να επιτρέψει την είσοδο ανθρωπιστικών οργανώσεων, τροφίμων και φαρμάκων στη χώρα, καθώς και να σέβεται το προσωπικό αυτό και να μην πυροβολεί εναντίον τους, όπως καταγγέλλεται.
Διπλωματική κινητικότητα
Αν και οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι οι προετοιμασίες για το ενδεχόμενο εξαπόλυσης στρατιωτικής επιχειρήσεις κατά της Λιβύης συνεχίζονται, το θέμα θίγεται ολοένα λιγότερο σε επίπεδο υψηλής διπλωματίας, τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς οι διαφωνίες μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλά και εντός των ίδιων των ιμπεριαλιστικών κέντρων, π.χ. όπως οι ΗΠΑ, παραμένουν πολύ μεγάλες. Για την κρίση στη Λιβύη και γενικότερα στη βόρεια Αφρική, αναμενόταν να συζητήσουν, στο Παρίσι, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο και ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζί.
Από την άλλη, ο Βενεζουελάνος υπουργός Εξωτερικών Νίκολας Μαδούρο υποστήριξε ότι το Καράκας πήρε «το πράσινο φως» από την Τρίπολη για να διοργανώσει τη διαμεσολαβητική του προσπάθεια. Η λιβυκή ηγεσία, επισήμως, δεν έχει κάνει σχόλιο για το θέμα, κάτι που δεν έκανε ούτε ο Αλίκ Αμπντουλσαάμ Τρέκι τον οποίο έστειλε ως νέο πρέσβη στον ΟΗΕ (αν και δεν είναι ξεκάθαρο αν θα γίνει δεκτός).
Οι βρετανικές αρχές, επίσης, ανακοίνωσαν ότι εντός βρετανικών χωρικών υδάτων ακινητοποίησαν παρανομα και πειρατικα πλοίο που μετέφερε 117 εκατομμύρια ευρώ σε λιβυκό νόμισμα. Οποτε μη ξαναμιλησει κανενα τσουτσεκι για πειρατιες των Σομαλων. Καλα κανουν!
Πολεμικός πυρετός
Εντείνονται οι προετοιμασίες των ΑμερικανοΝΑΤΟικών μακελάρηδων για ενδεχόμενο χτύπημα στη Λιβύη
Αυξάνει η πολεμική προετοιμασία των ιμπεριαλιστών με επίκεντρο την αμερικανοΝΑΤΟική βάση της Σούδας. Χτες στις 8.30 το πρωί κατέπλευσε προερχόμενο από την Ερυθρά Θάλασσα και έδεσε στον προβλήτα Κ-14 στο Μαράθι της Κρητης, όπου θεωρείται αμερικανική επικράτεια, το αμερικανικό ελικοπτεροφόρο «USS Kearsarge», με πλήρωμα 77 αξιωματικούς και 1.100 ναύτες. Το πλοίο μεταφέρει επιθετικά ελικόπτερα και μαχητικά αεροσκάφη κάθετης απογείωσης, ενώ έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει και 2.000 πεζοναύτες. Σε αυτό αναμένεται να επιβιβαστούν οι Αμερικανοί πεζοναύτες που καταφθάνουν κατά εκατοντάδες στο αεροδρόμιο της Σούδας με μεταγωγικά αεροσκάφη. Ο κατάπλους του αμερικανικού ελικοπτεροφόρου στη Σούδα κονιορτοποιεί πλήρως τα όσα είπε προχτές στη Βουλή ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ε. Βενιζέλος, ότι τάχα η Σούδα δεν αποτελεί πολεμικό ορμητήριο, γιατί αν γίνουν πολεμικές επιχειρήσεις «αυτές θα έχουν αφετηρία αεροπλανοφόρα ή ελικοπτεροφόρα κυρίως του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού».
Επίσης στη Σούδα κατέπλευσε και το πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων «USS Ponce», που διέπλευσε το Σουέζ μαζί με το ελικοπτεροφόρο. Στην ίδια περιοχή κινείται ένα αμερικανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο και άλλα πολεμικά πλοία που φέρουν πυραύλους «Κρουζ», καθώς και πλοία υποστήριξης, στήνοντας έτσι το σκηνικό της πολεμικής προετοιμασίας. Σημειώνεται πως οι πύραυλοι «Κρουζ» έχουν χρησιμοποιηθεί κατ' επανάληψη από τους Αμερικανούς στους πολέμους, της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Ειδικά οι «Κρουζ» που κατευθύνονταν κατά του Β. Ιράκ εκτοξεύονταν από πλοία στην Αν. Μεσόγειο που είχαν ως βάση τους τη Σούδα.
Στα επιχειρησιακά σχέδια των Αμερικανών για πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη περιλαμβάνονται και οι Καλοί Λιμένες, σαν λιμάνι ανεφοδιασμού, όπου καταφθάνουν ναυλωμένα από τον αμερικανικό στρατό πλοία με κοντέινερς. Οι Καλοί Λιμένες βρίσκονται στα νοτιότερα παράλια της Κρήτης, ακριβώς απέναντι από τα λιβυκά παράλια της Κυρηναϊκής χερσονήσου και σε ευθεία απόσταση περίπου 270 χιλιόμετρα. Σημειώνεται πως η ελληνική κυβέρνηση εγκρίνει όλα τα αμερικανικά αιτήματα για προσγειώσεις μεταγωγικών αεροσκαφών που αποβιβάζουν στην Κρήτη πεζοναύτες, όπως και τα αιτήματα για ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων. Βέβαια, πρόκειται για μια καθαρά τυπική διαδικασία, καθώς οι «συμμαχικές διευκολύνσεις» καλύπτονται στο πλαίσιο που ορίζει το μνημόνιο Ελλάδας - ΝΑΤΟ, που πέρασε η κυβέρνηση της ΝΔ από τη Βουλή, μαζί με το ΛΑ.Ο.Σ. και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, την τελευταία μέρα του κοινοβουλευτικού της βίου, την ημέρα διάλυσης της Βουλής και προκήρυξης των εκλογών της 4ης Οκτώβρη 2009. Σύμφωνα με αυτό, παρέχεται εκ των προτέρων και χωρίς περιορισμούς ελευθερία κινήσεων στα ΝΑΤΟικά στρατεύματα και χρήσης των υποδομών επί του ελληνικού εδάφους. Οπως χαρακτηριστικά είχε αναφερθεί κατά την ψήφιση αυτού του μνημονίου, πρόκειται για ένα κείμενο στα πρότυπα της «συμφωνίας του Ραμπουγιέ», που αρνήθηκε να υπογράψει ο Μιλόσεβιτς για να δεχθεί ακολούθως τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς.
Σε ό,τι αφορά την εμπλοκή ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εκτός από τη διάθεση του εδάφους, του αέρα και της θάλασσας, ήδη δύο ελληνικές φρεγάτες έχουν ενταχθεί στη ΝΑΤΟική αρμάδα που κινείται μεταξύ Κρήτης και του Κόλπου της Σύρτης. Η φρεγάτα «ΨΑΡΑ» πλέει κοντά στα λιβυκά παράλια και η «ΥΔΡΑ» βρίσκεται στην Κρήτη σε ετοιμότητα, όπως και το πλοίο γενικής υποστήριξης του Στόλου «ΑΛΙΑΚΜΩΝ», που έχει σαν αποστολή την υποστήριξη των πολεμικών πλοίων που επιχειρούν σε μεγάλη απόσταση από τη βάση τους.
ΗΠΑ
Πιέσεις για να καμφθούν οι κινητοποιήσεις
ΜΑΝΤΙΣΟΝ.-- Νέες προειδοποιήσεις εξήγγειλε το βράδυ της Πέμπτης ο γερουσιαστής του Γουισκόνσιν Σκοτ Γουόκερ, ενώ την ίδια στιγμή δικαστής αποφάσισε την απαγόρευση της παραμονής των διαδηλωτών στο Καπιτώλιο τη νύχτα - καθώς πραγματοποιούσαν κατάληψη εδώ και δύο εβδομάδες, διαμαρτυρόμενοι για το αντεργατικό νομοσχέδιο που προβλέπει περικοπές στο δημόσιο τομέα και κυρίως την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Στα μέσα της βδομάδας, και ενώ διεξάγονται εδώ και σχεδόν τρεις βδομάδες κινητοποιήσεις - ο Γουόκερ ανακοίνωσε νέες περικοπές 1,5 δισεκατομμυρίου δολαρίων για τα σχολεία και τις τοπικές κυβερνήσεις, και ζήτησε «θυσίες» από τους εργαζόμενους, ενώ ανακοίνωσε στη συνέχεια σειρά φορολογικών ελαφρύνσεων για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλούσιους.
Οπως υποστήριξε ο Γουόκερ, αν δεν επιστρέψει έστω και ένας από τους 14 Δημοκρατικούς γερουσιαστές - που έχουν καταφύγει στο γειτονικό Ιλινόις εδώ και μέρες, ώστε να μην υπάρξει απαρτία για συζήτηση του επίμαχου νομοσχεδίου στη Γερουσία - έως την Παρασκευή τότε θα προχωρήσει σε 1.500 απολύσεις άμεσα.
Πάντως, οι εργαζόμενοι έχουν να υπολογίσουν και τη στάση ορισμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπως αυτή των εκπαιδευτικών και των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες συμφωνούν στη μείωση των επιδομάτων των εργαζομένων (που θα επιφέρει περίπου ένα 8% μείωση στους μισθούς) εφόσον διατηρήσουν το δικαίωμά τους για διαπραγματεύσεις στις συλλογικές συμβάσεις. Διαδήλωση αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε και στο Νιού Τζέρσεϊ ενάντια στο ενδεχόμενο κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που επιχειρείται να γενικευτεί σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ.
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Ελιγμοί για τον κατευνασμό της λαϊκής οργής
ΚΑΪΡΟ.-- «Νομιμοποίηση» από τους διαδηλωτές της πλατείας Ταχρίρ διακήρυξε ότι θέλει ο Ισαμ Σχάραφ, ο νέος πρωθυπουργός που διόρισε το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο μετά την παραίτηση του Αχμάντ Σαφίκ, που είχε διοριστεί από τον Μουμπάρακ λίγες μέρες πριν την αποχώρησή του από την εξουσία. Ο Σχάραφ, που καλείται να σχηματίσει νέα «προσωρινή» κυβέρνηση, μετέβη, χθες, στην Ταχρίρ, όπου είχαν συγκεντρωθεί όπως και όλες τις τελευταίες Παρασκευές, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών, και απευθύνθηκε στο πλήθος που τον δέχτηκε θετικά. Υπογράμμισε ότι «θέλει να δεσμευτεί ενώπιον του αιγυπτιακού λαού ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να ικανοποιήσει τα αιτήματα δημοκρατικών αλλαγών που οι διαδηλωτές έχουν θέσει», δηλώνοντας, μάλιστα, ότι θα παραιτηθεί, αν δεν τα καταφέρει.
Ως ενδεικτικό στοιχείο των διαγκωνισμών που βρίσκονται σε εξέλιξη και μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων εντός χώρας, οι οποίες όλες ερίζουν για τη λαϊκή υποστήριξη, είναι το γεγονός ότι δίπλα στον Σχάραφ, στην πλατεία Ταχρίρ, εμφανίστηκε ο Μουχάμαντ αλ Μπελτάτζι, ηγετικό στέλεχος της ισλαμικής οργάνωσης «Αδελφοί Μουσουλμάνοι». Κατά πολλούς αναλυτές, η παρουσία του εκεί αποτυπώνει την αυξανόμενη επιρροή που η οργάνωση επιδιώκει και, μέχρι στιγμής, καταφέρνει να διαφυλάξει, με τη συναίνεση, όπως όλα δείχνουν, και της στρατιωτικής ηγεσίας, η οποία, με τη σειρά της, χθες, επιβεβαίωσε, επισήμως, ότι το δημοψήφισμα για τις συνταγματικές αλλαγές θα γίνει στις 19 Μάρτη.
ΙΡΑΚ
Δεν πτοήθηκαν οι διαδηλωτές από τα μέτρα ασφαλείας
ΒΑΓΔΑΤΗ.-- Χιλιάδες Ιρακινοί αγνόησαν την απαγόρευση κυκλοφορίας που τους ανάγκασε να περπατήσουν επί ώρα και κατάφεραν, μετά από αλλεπάλληλα σημεία ελέγχου του στρατού, να προσεγγίσουν την πλατεία Ταχρίρ, της ιρακινής πρωτεύουσας, χθες μετά τις προσευχές της Παρασκευής, για να ζητήσουν άμεσα μέτρα ενάντια στην ανεργία και τη διαφθορά της δωσίλογης κυβέρνησης. Παρά την ένταση και τα συνθήματα που κατηγορούσαν για «πλήρη ανικανότητα» ή ακόμη και για «προδοσία» την κυβέρνηση Μάλικι, απαιτώντας την κατασκευή στοιχειωδών υποδομών σε όλη τη χώρα και θέσεις εργασίας, η διαδήλωση ολοκληρώθηκε χωρίς επεισόδια, αν και κοινή διαπίστωση πολλών δημοσιογράφων ήταν ότι είναι ζήτημα χρόνου πότε οι διαδηλωτές θα αντιδράσουν στα ασφυκτικά μέτρα ασφαλείας που λαμβάνουν οι αρχές για να αποτρέψουν τις διαδηλώσεις.
Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με τα ίδια αιτήματα έγιναν, χθες, και στις πόλεις Βασόρα και Νατζάφ. Στην πρώτη η αστυνομία χρησιμοποίησε γκλομπς και αντλίες νερού για να διαλύσει τους διαδηλωτές.
ΥΕΜΕΝΗ
Πυρά για καταστολή συγκέντρωσης
ΣΑΝΑ'Α.-- Με αληθινά πυρά προσπάθησε να διαλύσει ο στρατός συγκέντρωση κατά του καθεστώτος Σάλεχ, στο χωριό Σέμλα, στη βόρεια επαρχία Αμραν, με αποτέλεσμα 4 διαδηλωτές να σκοτωθούν και 8 να τραυματιστούν. Αυτό κατήγγειλαν οι σιίτες ένοπλοι Χούθι, που ελέγχουν τη βόρεια Υεμένη, και οι οποίοι, την περασμένη βδομάδα, είχαν ανοιχτά εκφράσει την υποστήριξή τους στις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις. Μεγάλες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν χτες και σε άλλες πόλεις της χώρας, και στην πρωτεύουσα, όπου για μία ακόμη φορά, διαδηλωτές υπέρ και κατά του Σάλεχ βρέθηκαν μαζί στο δρόμο.
Στο μεταξύ, την απάντηση του Αλί Αμπντουλάχ Σάλεχ στον «οδικό χάρτη» σταδιακής αποχώρησής του από την εξουσία, τον οποίο του παρέδωσε, αναμένει η αντιπολίτευση. Οι προτάσεις αυτές, τις οποίες μετέφεραν στον Σάλεχ ιεροδιδάσκαλοι που έχουν συνταχθεί με τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις (όχι εξαρχής αλλά στη συνέχεια αντιλαμβανόμενοι ότι η «πλάστιγγα» προφανώς γέρνει προς την πλευρά των διαδηλωτών) ζητούν συνταγματικές αλλαγές, νέο εκλογικό νόμο, αποχώρηση όλων των συγγενικών και φιλικών του προσώπων από τον κρατικό μηχανισμό και ειδικότερα από θέσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια και την οικονομία, και εγγυήσεις για τη διασφάλιση του δικαιώματος πραγματοποίησης ειρηνικών διαδηλώσεων. Ζητούν, επίσης, διορισμό ενός δικαστή για να διερευνήσει τις υποθέσεις διαφθοράς.
Ο Σάλεχ, τη Δευτέρα, εξαπέλυσε επίθεση κατά των ΗΠΑ και του Ισραήλ, λέγοντας ότι βρίσκονται πίσω από τις διαδηλώσεις που συγκλονίζουν τον αραβικό κόσμο στο σύνολό του, με απώτερο στόχο την αποσταθεροποίηση. «Ο Πρόεδρος Ομπάμα δίνει παντού συμβουλές, σαν να είναι Πρόεδρος όλων», είπε. Πρόκειται για την πρώτη τέτοιου είδους λεκτική επίθεση κατά της Ουάσιγκτον, της οποίας ο Σάλεχ είναι στρατηγικός σύμμαχος στην περιοχή. Μετά τη γνωστοποίηση της κατάθεσης από την, κυρίως, επίσημη αντιπολίτευση και θρησκευτικούς ηγέτες των προτάσεων αυτών, στενός συνεργάτης του Σάλεχ διέρρεε ότι «η αρχική αντίδραση του Προέδρου είναι θετική». Εντούτοις, δυσαρεστημένες φέρεται να είναι αρκετές οργανώσεις διαδηλωτών, κυρίως νεολαίας, οι οποίες επιμένουν σε άμεση παραίτηση του Σάλεχ.
ΙΟΡΔΑΝΙΑ
Νέες διαδηλώσεις
ΑΜΜΑΝ.-- Εκατοντάδες Ιορδανοί διαδήλωσαν, και χθες, μετά τις προσευχές της Παρασκευής, ζητώντας αλλαγή του εκλογικού νόμου, έτσι ώστε η κυβέρνηση να εκλέγεται και να μη διορίζεται από τον βασιλιά, καθώς και αντιμετώπιση της εκτεταμένης διαφθοράς. Κύριο ρόλο στις διαδηλώσεις διαδραμάτισε, και αυτή τη φορά, ο πολιτικός βραχίονας των «Αδελφών Μουσουλμάνων», το Μέτωπο Ισλαμικής Δράσης, υποστηρίζοντας ότι οι διαδηλώσεις γίνονται για να πιέσουν τον βασιλιά Αμπντάλα σε περισσότερες δεσμεύσεις. Σύμφωνα πάντα με το Μέτωπο, διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες πόλεις της χώρας
ΣΟΜΑΛΙΑ
Αυξάνουν οι απώλειες για τις κυβερνητικές κατοχικες δυνάμεις
MOΓΚΑΝΤΙΣΟΥ.-- Τουλάχιστον 50 κατοχικοι στρατιώτες της κατοχικης αποστολής της Αφρικανικής Ενωσης στη Σομαλία (AMISOM) και πάνω από 100 άμαχοι σκοτώθηκαν στη διάρκεια της μείζονος ένοπλης επιχείρησης κατά των πατριωτων ισλαμιστών της οργάνωσης Αλ Σαμπάαμπ που ξεκίνησε πριν δύο βδομάδες. Αυτό δήλωσαν χτες στο Ασοσιέτεντ Πρες ξένοι διπλωμάτες στο Ναϊρόμπι, ενώ επισήμως οι αξιωματούχοι της ΑΕ απέφυγαν με κάθε τρόπο να επιβεβαιώσουν τις μεγάλες απώλειες που υφίστανται οι περίπου 8.000 κατοχικοι στρατιώτες της ΑMISOM.
Η μεγάλη αύξηση των θυμάτων από την πλευρά της AMISOM προδόθηκε και από ανακοίνωση του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών, που την περασμένη Τρίτη γνωστοποίησε τη μεταφορά 13 στρατιωτών της AMISOM με βαριά τραύματα από γαλλικό στρατιωτικό αεροσκάφος σε γαλλική βάση στο γειτονικό Τζιμπουτί.
Η αδυναμία της ΑΜISOM και των προδοτικων σομαλικών κατοχικων στρατευμάτων να αντιμετωπίσουν τους πατριωτες ισλαμιστές δεν καταγράφεται μόνο στις σκληρές μάχες που σημειώνονται στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου όπου οι κατοχικές δυνάμεις προσπαθούν να αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο της μεγάλης λαϊκής αγοράς Μπακαρά για να αποστερήσουν έσοδα από τους πατριωτες ισλαμιστές, οι οποίοι συλλέγουν φόρους από τους εμπόρους. Παρόμοια εικόνα σύγχυσης καταγράφεται και κατά μήκος των συνόρων της Σομαλίας με την Κένυα και την Αιθιοπία, γεγονός που αναδεικνύει τα αδιέξοδα που προκαλεί και αυτή η φάση της επέμβασης ξένων δυνάμεων στο Κέρας της Αφρικής...
ΜΠΑΧΡΕΪΝ
Εκκλήσεις ενότητας μεταξύ σουνιτών - σιιτών
ΜΑΝΑΜΑ.-- Εκκληση ενότητας απηύθυναν, χθες, ηγετικά στελέχη του μεγαλύτερου αντιπολιτευόμενου σιιτικού συνασπισμού, του Wafeq, μετά τις ολονύχτιες συγκρούσεις στη μικρή πόλη Χάμαντ, ανάμεσα σε ολιγάριθμες ομάδες σουνιτών και σιιτών, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί άνθρωποι. Ολες οι εκδοχές συγκλίνουν ότι τα επεισόδια άρχισαν μετά από ένα τροχαίο δυστύχημα.
Η εξέλιξη αποδεικνύει ότι η ένταση μεταξύ των δύο σεχτών είναι εξαιρετικά μεγάλη και γι' αυτό, χθες, οι δηλώσεις σχεδόν όλων των ηγετικών στελεχών των διαδηλωτών, που συγκεντρώθηκαν, κατά χιλιάδες, εκ νέου στη Μανάμα, ήταν για «εθνική ενότητα». Την ίδια ώρα, επανέλαβαν την ετοιμότητά τους να συμμετάσχουν στο διάλογο τον οποίο έχει καλέσει ο πρίγκιπας διάδοχος, καθιστώντας σαφές, όμως, ότι θα πρέπει να τεθούν «επί τάπητος» όλα τα μείζονα ζητήματα και να μην είναι «διακοσμητικός».
Υπενθυμίζεται ότι στο εμιράτο του Μπαχρέιν, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη Σ. Αραβία και κυρίως από τις πετρελαιοπαραγωγές περιοχές της, η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι σιίτες, η βασιλική οικογένεια Κχαλίφα σουνίτες, και ένα από τα βασικά ζητήματα που θέτουν οι διαδηλωτές είναι οι μαζικές χορηγήσεις υπηκοότητας σε σουνίτες από άλλες χώρες, με απώτερο στόχο την αλλαγή της πληθυσμιακής σύνθεσης της χώρας.
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Εργατικές κινητοποιήσεις
ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ.-- Χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν χτες σε διάφορες πόλεις της Ρουμανίας διαμαρτυρόμενοι για το νέο νόμο για τις εργασιακές σχέσεις που υιοθετήθηκε τη Δευτέρα από την κυβέρνηση, ο οποίος διευκολύνει τους εργοδότες να απολύουν εργαζόμενους και τους δίνει το «πράσινο φως» να απαιτούν περισσότερες ώρες εργασίας. Ιδιαίτερα μαζική ήταν η συγκέντρωση που διεξήχθη στην πόλη Πίτεστι στο νότια Ρουμανία, όπου ανάμεσα στους διαδηλωτές ήταν και εργαζόμενοι στη ρουμανική αυτοκινητοβιομηχανία «Ντάτσια», όπου διατράνωσαν την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο που μεταβάλλει «τους εργαζόμενους σε σύγχρονους σκλάβους» και που επιχειρείται να καταργηθούν κατακτήσεις και δικαιώματα. Στην πόλη Ιασι, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση ενάντια στα σχέδια συγχωνεύσεων νοσοκομειακών μονάδων.
Στο μεταξύ, πέντε κύριες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας σχεδιάζουν καθημερινές διαδηλώσεις σε κάθε περιφέρεια της χώρας έως τις 18 Μάρτη, που θα συζητηθεί στο Κοινοβούλιο το επίμαχο νομοσχέδιο, ενώ βρίσκονται σε συνομιλίες για την κήρυξη πανεθνικής απεργίας στις 14 Μάρτη.
ΤΥΝΗΣΙΑ
Από «μετάβαση σε μετάβαση» υπό την πίεση διαδηλώσεων
ΤΥΝΙΔΑ.-- Στις αρχές της επόμενης βδομάδας θα παρουσιάσει ο νέος «μεταβατικός» πρωθυπουργός Μπέτζι Κάιμπ Εσέμπσι τη σύνθεση της «μεταβατικής» κυβέρνησης, που θα οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές ενός συμβουλίου που θα εκπονήσει νέο Σύνταγμα. Αυτό ανακοίνωσε, χθες, σε συνέντευξη Τύπου ο ίδιος ο Εσέμπσι, νομικός, υπουργός των πρώτων κυβερνήσεων της Τύνιδας μετά την απελευθέρωση, ο οποίος αντικατέστησε τον παραιτηθέντα την περασμένη Κυριακή Μουχάμαντ Γκανούσι. Ο Εσέμπες, ο οποίος είχε, από το 1987, εκφραστεί ενάντια στον εκδιωχθέντα πρόεδρο και το καθεστώς τους, υποστήριξε ότι «ο Μπεν Αλι» με βάση ακόμη και το Σύνταγμα που είναι υπό αναθεώρηση, θα πρέπει «να δικαστεί στην Τυνησία για εθνική προδοσία».
Λίγο νωρίτερα, ο «μεταβατικός» Πρόεδρος Φουάντ Μεμπάζαα είχε ανακοινώσει, με τηλεοπτικό του διάγγελμα, ότι οι εκλογές του αναθεωρητικού συμβουλίου που θα εκπονήσει νέο Σύνταγμα θα γίνουν στις 24 Ιούλη. Μέχρι τότε, είπε, τη διακυβέρνηση της χώρας θα έχει η «μεταβατική» κυβέρνηση, ενώ ο ίδιος θα παραμείνει στη θέση του, αν και με γνώμονα το υπάρχον Σύνταγμα, θα έπρεπε να απομακρυνθεί μέχρι τα τέλη του μήνα. Ο Μεμπάζαα τόνισε ότι το αναθεωρητικό συμβούλιο που θα εκλεγεί θα επιλέξει αν θα διορίσει νέα κυβέρνηση που θα οδηγήσει τη χώρα σε προεδρικές και βουλευτικές εκλογές με γνώμονα το νέο Σύνταγμα και το νέο εκλογικό νόμο, ή αν θα παρατείνει τη θητεία της «μεταβατικής» κυβέρνησης που θα σχηματίσει ο Εσέμπσι.
Παρ' όλα αυτά, διαδηλωτές, και χθες, συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Τύνιδας, ενώ συνεχίζεται και η καθιστική διαμαρτυρία που έχουν ξεκινήσει από την περασμένη βδομάδα εκατοντάδες πολίτες, ζητώντας τάχιστα βήματα «εκκαθάρισης της πολιτικής σκηνής από το μηχανισμό του Μπεν Αλι» και συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
ΠΡΙΣΤΙΝΑ.-- Κατηγορίες για λαθρεμπόριο ανθρώπινων οργάνων σε βάρος τριών Κοσσοβάρων Αλβανών πρώην αξιωματούχων και ενός Τούρκου γιατρού, απήγγειλε χτες η αστυνομικο-δικαστική αποστολή της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο (Eulex). Μεταξύ των κατηγορουμένων, είναι ο πρώην υπουργός Υγείας Ιλίρ Πρετσάι και ο Τούρκος γιατρός Ερτσίν Σονμέζ.
AMΠΙΤΖΑΝ.-- Αναστέλλονται για τις επόμενες μέρες όλες οι επιχειρήσεις της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Ακτή Ελεφαντοστού, εξαιτίας της δραματικής επιδείνωσης της κατάστασης στη δυτικοαφρικανική χώρα.
ΙΣΛΑΜΑΜΠΑΝΤ.-- Τουλάχιστον 11 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 30 τραυματίστηκαν χθες σε επίθεση αυτοκτονίας εναντίον σιιτικου μουσουλμανικού τεμένους στην πόλη Νοουσχέρα του Πακιστάν, προκαλώντας πανικό στους παρευρισκόμενους.
TZIMΠΟΥΤΙ.-- Ισχυρές δυνάμεις αστυνομίας και στρατού κατέκλυσαν χτες τους κεντρικούς δρόμους του Τζιμπουτί καταφέρνοντας να αποτρέψουν την πραγματοποίηση αντικυβερνητικής διαδήλωσης κατά του προέδρου Ισμαήλ Ομάρ Γκουέλεχ από κόμματα της αντιπολίτευσης.
ΑΓΚΥΡΑ.-- Σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας προχώρησαν δημοσιογράφοι χθες στην Τουρκία, λόγω της προσαγωγής 10 συναδέλφων τους με κατηγορίες που αφορούν την υπόθεση Εργκένεκον, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι όποιος αντιδρά στην πολιτική του φιμώνεται.
ΜΟΣΧΑ.-- Με «ιερό πόλεμο» κατά της Ρωσίας και κύμα επιθέσεων σε στρατηγικούς στόχους προειδοποιεί ο επικεφαλής της ισλαμιστικής οργάνωσης «Μουτζαχεντίν του Καυκάσου», Ντόκου Ουμάροφ, μέσω βιντεοσκοπημένου μηνύματος που μεταδόθηκε στο δικτυακό τόπο «kavkazcenter.com». Υπενθυμίζεται πως ο Ουμάροφ είχε αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση αυτοκτονίας το Γενάρη στο αεροδρόμιο Ντομοντέτοβο της Μόσχας, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 38 ανθρώπους, σαν απαντηση στην γενοκτονια και των εξανδαποδισμο που εχουν επιβαλλει οι κατοχικες στρατιωτικες δυναμεις των Ρωσων στην Τσετσενια.
Εκατόν σαράντα χρόνια από τη γέννηση της Ρόζας Λούξεμπουργκ
Στις 5 Μαρτίου του 1871, γεννηθηκε η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ηγετική μορφή των Σπαρτακιστών, ιδεολογική ιδρύτρια του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» και σθεναρή κριτικός της «δικτατορίας του προλεταριάτου». Γεννηθηκε στο ρωσοκρατούμενο απο τους τσαρικους τμήμα της Πολωνίας. Το αλλο ηταν κατεχομενο απο την Γερμανια.
Εγραψε στο βιβλιο της "Η Ρωσικη Επανασταση"
«Ελευθερία μόνα για τα μέλη της κυβέρνησης, μόνο για τα μέλη του Κόμματος – οσο και αν είναι πολυάριθμα – δεν είναι καθόλου ελευθερία. Η ελευθερία είναι ελευθερία γι αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά. Οχι απο φανατισμο για τη "δικαιοσυνη", αλλα γιατι απ αυτο εξαρταται καθε τι που διδασκει, εξυγιαινει, ξεκαθαριζει μεσα στην πολιτικη ελευθερια, και γιατι η "ελευθερια" χανει την αποτελεσματικοτητα της οταν κατανταει προνομιο. Χωρις γενικες εκλογες, απεριοριστη ελευθερια του Τυπου και των συγκεντρωσεων, ελευθερη παλη των ιδεων, η ζωη ξεψυχαει μεσα σε ολους τους δημοσιους θεσμους, γινεται μια ζωη επιφανειακη, οπου η γραφειοκρατια μενει το μονο ενεργο στοιχειο. Απο το νομο αυτον κανενας δεν μπορει να ξεφυγει.»
«Ο Μαρξισμός είναι μια επαναστατική παγκόσμια θεώρηση που πρέπει πάντα να μάχεται για νέες αποκαλύψεις. Ο Μαρξισμός δεν πρέπει να αποστρέφεται τίποτα περισσότερο από το να μείνει παγωμένος στην παροντική του μορφή. Είναι στα καλύτερά του όταν χτυπά το κεφάλι του από αυτοκριτική, και μέσα στους ιστορικούς κεραυνούς και αστραπές, διατηρεί το σθένος του.»
Εκατόν σαράντα χρόνια μετά τη γέννησή της, τα έργα της συνεχίζουν να διαβάζονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη και να επηρεάζουν τη σκέψη πολλών Αριστερών. Με αφορμή την επέτειο, παρουσιάζετε το άρθρο της Βία και Νομιμότητα, που πρωτοδημοσιεύτηκε στη Die Neue Zeit στις 14 Μαΐου 1902.
Ρόζα Λούξεμπουργκ: Βία και Νομιμότητα
Παρά πολλά ειπώθηκαν, τον τελευταίο καιρό, για την οριστική πια αδυναμία μας να χρησιμοποιήσουμε «επαναστατικά μέσα παλιού τύπου». Μα ποτέ δε μας είπαν τι εννοούν μ' αυτά τα μέσα, ούτε και με τι θα αντικαταστήσουν.
Έτσι, με την ευκαιρία της βελγικής μας ήττας [1], φέρνουν σε αντίθεση προς τα «επαναστατικά μέσα» - και πρώτα απ' όλα, προς τη βίαιη επανάσταση, προς τις μάχες των δρόμων -την καθημερινή οργάνωση και μόρφωση των μαζών. Αλλά είναι παράλογο να θέτουμε έτσι το' ζήτημα, για τον απλούστατο λόγο ότι η οργάνωση και η μόρφωση από μόνες τους δεν είναι ακόμη αγώνας, παρά είναι απλά προπαρασκευαστικά μέσα για τον αγώνα, και σαν τέτοια, είναι απαραίτητα τόσο στην επανάσταση, όσο και σε κάθε άλλη μορφή του εργατικού αγώνα. Η οργάνωση και η μόρφωση, αυτές καθεαυτές, δεν κάνουν περιττή την πολιτική πάλη, παρόμοια όπως η δημιουργία συνδικάτων και η είσπραξη των συνδρομών των μελών δεν κάνουν περιττούς τους αγώνες για το μεροκάματο ή τις απεργίες ...
... Στην απόφαση που πήραν μερικοί ν' αντικαταστήσουν μόνο με την κοινοβουλευτική δράση κάθε χρησιμοποίηση βίας στην προλεταριακή πάλη, το πιο παράξενο είναι η ιδέα ότι τάχα η επανάσταση μπορεί να γίνει αυθαίρετα. Ξεκινώντας από την αντίληψη αυτή, πιστεύουν ότι μπορούμε να κηρύξουμε ή να μην κηρύξουμε τις επαναστάσεις, να τις ετοιμάσουμε ή να τις αναβάλουμε, φθάνει μόνο να τις θεωρούμε ωφέλιμες ή περιττές ή βλαβερές, ότι αν θα γίνουν ή δε θα γίνουν επαναστάσεις στις καπιταλιστικές χώρες, εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την πεποίθηση που θα επικρατεί στη σοσιαλδημοκρατία. Όσο περισσότερο η νομιμόφρονη θεωρία του σοσιαλισμού υποτιμάει τη δύναμη του εργατικού κόμματος σε άλλα ζητήματα, άλλο τόσο την υπερτιμάει σε τούτο το σημείο.
Η ιστορία όλων των επαναστάσεων που έγιναν στα περασμένα μας δείχνει ότι τα μεγάλα λαϊκά κινήματα δεν είναι καθόλου ένα αυθαίρετο και ενσυνείδητο δημιούργημα των λεγόμενων «αρχηγών» ή των «κομμάτων», καθώς φαντάζονται οι αστυνομικοί και οι επίσημοι αστοί ιστοριογράφοι, αλλά είναι αυθόρμητα κοινωνικά φαινόμενα, γεννημένα από μια δύναμη φυσική που πηγάζουν από τον ταξικό χαρακτήρα της σύγχρονης κοινωνίας. Η ανάπτυξη της σοσιαλδημοκρατίας σε τίποτε δεν άλλαξε τα πράγματα, και ο δικός της ρόλος δεν είναι να χαράζει νόμους στην ιστορική εξέλιξη της πάλης των τάξεων, αλλά αντίθετα να μπαίνει στην υπηρεσία αυτών των νόμων, χρησιμοποιώντας τους για τους σοσιαλιστικούς σκοπούς. Αν η σοσιαλδημοκρατία αντιστεκόταν στις επαναστάσεις, που παρουσιάζονται σαν ιστορική ανάγκη, το μόνο αποτέλεσμα θα ήταν να μετατραπεί από εμπροσθοφυλακή σε οπισθοφυλακή, εμπόδιο ανίσχυρο στην πάλη των τάξεων. Μα η πάλη των τάξεων στο τέλος θα θριάμβευε είτε έτσι είτε αλλιώς, χωρίς τη σοσιαλδημοκρατία και, αν χρειαζόταν, ενάντια της.
Φτάνει να καταλάβουμε τα απλά αυτά πράγματα για να δούμε ότι το ζήτημα: επανάσταση ή νόμιμο πέρασμα στο σοσιαλισμό είναι καθαρά και κατά κύριο λόγο ζήτημα όχι σοσιαλδημοκρατικής τακτικής, αλλά ιστορικής εξέλιξης. Μ' άλλα λόγια, βγάζοντας την επανάσταση έξω απ' την ταξική πάλη του προλεταριάτου, οι οπορτουνιστές μας ισχυρίζονται, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι η βία έπαψε να είναι ένας συντελεστής της νεώτερης ιστορίας.
Αυτό είναι το θεωρητικό βάθος του ζητήματος. Φτάνει να διατυπώσουμε μόνο την ιδέα αυτή, για να γίνει ολοφάνερος ο παραλογισμός της. Η βία, από τότε που εμφανίστηκε η «αστική νομιμότητα», ο κοινοβουλευτισμός, όχι μονάχα δεν έπαψε να παίζει έναν ιστορικό ρόλο, αλλά είναι και σήμερα επίσης, όπως και σε όλες τις προηγούμενες εποχές, η βάση της κυρίαρχης πολιτικής τάξης. Το καπιταλιστικό κράτος στο σύνολο του βασίζεται στη βία. Η στρατιωτική του οργάνωση είναι αυτή καθεαυτή μια χειροπιαστή απόδειξη. Ο οπορτουνιστικός δογματισμός πρέπει πραγματικά να έχει θαυματουργά χαρίσματα για να μην το βλέπει αυτό.
Μα είναι οι ίδιες ακόμη οι εκδηλώσεις της «νομιμότητας» που δίνουν αρκετές αποδείξεις γι'αυτό. Ή καλύτερα: τι άλλο παρά βία είναι στην ουσία της η αστική νομιμότητα;
Όταν έναν «ελεύθερο πολίτη», παρά τη θέληση του, με τον εξαναγκασμό, τον κλείνει ένας άλλος πολίτης σ' ένα μέρος στενό και ακατοίκητο, κι όταν τον κρατάν εκεί πέρα κάμποσο καιρό - όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι μια πράξη βίας. Μα από τη στιγμή που η ενέργεια αυτή θα γίνει δυνάμει ενός ενιαίου βιβλίου, που λέγεται Ποινικός Νόμος, και το μέρος αυτό ονομαστεί «Πρωσσική Βασιλική Φυλακή», μετατρέπεται αμέσως σε πράξη ειρηνικής νομιμότητας. Αν ένας άνθρωπος εξαναγκαστεί από ένα άλλο, παρά τη θέληση του, να σκοτώνει συστηματικά τους συνανθρώπους του, αυτό είναι πράξη βίας. Μα από τη στιγμή που αυτό θα ονομαστεί «στρατιωτική υπηρεσία», ο καλός πολίτης φαντάζεται ότι αναπνέει τον αέρα της ειρήνης και της νομιμότητας. Αν ένα πρόσωπο παρά τη θέληση του το στερήσουν άλλοι από ένα μέρος της ιδιοκτησίας του και του εισοδήματος του, κανένας δε θα διστάσει να πει ότι αυτό είναι μια πράξη βίας. Μα από τη στιγμή που αυτή η ληστεία θα ονομαστεί «είσπραξη άμεσων φόρων», πρόκειται μονάχα για εφαρμογή του νόμου.
Κοντολογίς, ό,τι παρουσιάζεται στα μάτια μας για αστική νομιμότητα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η βία της κυρίαρχης τάξης ανυψωμένη εκ των προτέρων σ' επιτακτικό κανόνα. Από τη στιγμή που οι διάφορες πράξεις βίας καθορίστηκαν σαν υποχρεωτικός κανόνας, το πράγμα αντικαθρεπτίζεται από την ανάποδη στο κεφάλι των αστών νομομαθών, καθώς και στο κεφάλι των οπορτουνιστων σοσιαλιστών: η «έννομος» τάξη παρουσιάζεται σαν ένα ανεξάρτητο δημιούργημα της «δικαιοσύνης» και η βία του κράτους σα μια απλή της συνεπεία, σα μια «κύρωση» των νόμων. Στην πραγματικότητα η αστική νομιμότητα (και ο κοινοβουλευτισμός σα νομιμότητα εν τω γίγνεσθαι) είναι ίσα-ίσα μια ορισμένη μορφή, που παίρνει η πολιτική βία της αστικής τάξης, της βίας που πάλι φυτρώνει πάνω στο οικονομικό έδαφος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε πως όλη η θεωρία του νομιμόφρονος σοσιαλισμού είναι καθαρή φαντασιοκοπία. Ενώ οι άρχουσες τάξεις στηρίζονται σε κάθε τους ενέργεια στη βία, μόνο το προλεταριάτο θα έπρεπε να αρνηθεί από την αρχή και για πάντα τη χρησιμοποίηση της βίας στην πάλη του εναντίον αυτών των τάξεων. Ποιο λοιπόν τρομερό σπαθί θα χρησιμοποιήσει για να ανατρέψει τη βία που κυβερνάει; Την ίδια εκείνη νομιμότητα που δίνει στη βία της αστικής τάξης τη σφραγίδα του επιτακτικού και παντοδύναμου κοινωνικού κανόνα.
Το πεδίο της αστικής νομιμότητας, του κοινοβουλευτισμού είναι όχι μόνον πεδίο κυριαρχίας της καπιταλιστικής τάξης, μα και πεδίο μάχης που διασταυρώνονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ προλεταριάτου και αστών. Μα όπως η «έννομος τάξις» δεν είναι για την αστική τάξη τίποτε άλλο παρά η έκφραση της δικής της βίας, έτσι και η κοινοβουλευτική πάλη για το προλεταριάτο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η τάση του να ανεβάσει στην εξουσία τη δική του βία. Αν πίσω από τη νόμιμη και κοινοβουλευτική μας δράση δεν υπάρχει η βία της εργατικής τάξης, έτοιμη να μπει σ' ενέργεια μόλις χρειαστεί, η κοινοβουλευτική δράση της σοσιαλδημοκρατίας καταντάει παιχνίδι τόσο έξυπνο, όσο και το κουβάλημα νερού με το κόσκινο. Οι ερασιτέχνες του ρεαλισμού που δεν κουράζονται να φωνάζουν για τις «θετικές επιτυχίες» της κοινοβουλευτικής δράσης της σοσιαλδημοκρατίας, για να τις χρησιμοποιήσουν ως όπλα κατά της αναγκαιότητας και σκοπιμότητας της βίας στον εργατικό αγώνα, δε βλέπουν καθόλου ότι οι επιτυχίες αυτές και οι πιο ασήμαντες, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της αόρατης και λανθάνουσας δράσης της βίας.
Το ότι η βία πάντα βρίσκεται στη βάση της αστικής νομιμότητας, το βλέπουμε στις περιπέτειες της ίδιας της ιστορίας του κοινοβουλευτισμού. Η πρακτική πείρα αποδεικνύει ολοφάνερα πως: όταν οι κυρίαρχες τάξεις πεισθούν ότι οι βουλευτές μας δεν υποστηρίζονται από πλατιές λαϊκές μάζες, έτοιμες να δράσουν όταν χρειαστεί, ότι οι επαναστατικές κεφαλές και επαναστατικές γλώσσες δεν είναι ικανές ή δε θεωρούν καλό να βάλουν σε κίνηση, μόλις χρειαστεί, τις επαναστατικές γροθιές - τότε και ο ίδιος ο κοινοβουλευτισμός και όλη η περίφημη νομιμότητα θα εξαφανισθούν, αργά ή γρήγορα, ως βάση του πολιτικού αγώνα.
Ύστερα, η νομιμότητα αποδεικνύεται ότι είναι προϊόν του συσχετισμού των δυνάμεων των διαφόρων τάξεων που συγκρούονται, και ότι πάντα ταλαντεύεται. Η Βαυαρία, η Σαξωνία, το Βέλγιο και η Γερμανία μας δίνουν αρκετά πρόσφατα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι οι κοινοβουλευτικές συνθήκες της πολιτικής πάλης παραχωρούνται ή αφαιρούνται από την κυρίαρχη τάξη, διατηρούνται ή αίρονται, ανάλογα με το βαθμό που οι θεσμοί αυτοί διασφαλίζουν τα ταξικά της συμφέροντα, ανάλογα με την επίδραση που ασκεί η υπόκωφη βία των λαϊκών μαζών, επιθετική ή αμυντική. Και πραγματικά, όπως σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις δεν είναι δυνατό να αποφύγουμε τη βία σαν μέσο άμυνας των κοινοβουλευτικών δικαιωμάτων, έτσι επίσης σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις, η βία είναι μέσο επίθεσης αναντικατάστατο, εκεί οπού ακόμη πρόκειται ακόμη να κατακτήσουμε το νόμιμο πεδίο της πάλης των τάξεων ...
