21 Απριλιου 1967
Γεωργιος Παπαδοπουλος
Στρατιωτικος και ακροδεξιος πολιτικος, προδοτης της Ελλαδας, πραξικοπιματιας, και επικεφαλης της στρατιωτικης δικτατοριας της 21ης Απριλιου 1967, της επονομαζομενης χουντας, (που ειναι ισπανικη λεξη και προφορα), που σημερα, το 2007, κλεινει 40 χρονια. Συνταγματαρχης του Πυροβολικου, και πρωτος στην ταξη της λεγομενης "Μικρης Χουντας", εν αντιθεσι με τη "Μεγαλη Χουντα" των βασιλοφρονων στρατηγων, ηγηθηκε του στρατιωτικου πραξικοπηματος στις 21 Απριλιου 1967 και αυτοανακηρυχθηκε πρωθυπουργος και αργοτερα προεδρος της Ελληνικης "Δημοκρατιας".
Γεννηθηκε το 1919 στο Ελαιοχωρι της Αχαιας απο πατερα δασκαλο. Βγηκε απο τη Σχολη των Ευελπιδων το 1940, ανθυπολοχαγος του Πυροβολικου, και πηρε μερος στον Ελληνο-ιταλικο πολεμο σαν υπολοχαγος Πυροβολαρχιας. Στα χρονια της Κατοχης, προδοσε την πατριδα του, και καταταχτηκε στα περιβοητα Ταγματα Ασφαλειας, τους γνωστους Γερμανοτσολιαδες, που ειχαν ιδρυσει οι Γερμανοι για να καταστειλουν την αντισταση του Ελληνικου Λαου. Στα Ταγματα Ασφαλειας, εχοντας σαν προισταμενο τον προδοτη συνταγματαρχη Ν. Κουρκουλακο, το 1943 πηρε το βαθμο του υπολοχαγου.
Με την απελευθερωση της Ελλαδας απο τον γερμανικο ζυγο, οι αμερικανοεγγλεζοι, νεοι επικυριαρχοι, πηραν τα Ταγματα Ασφαλειας κατω απο την προστασια τους, για να τα χρησιμοποιησουν εναντια στον Ελληνικο Λαο που διψουσε για Ελευθερια και Δημοκρατια. Το 1946, οι αμερικανοι, βλεποντας τι σιχαμενο σκουληκι ητανε, τον πηρανε στην Κεντρικη Υπηρεσια Πληροφοριων, τη γνωστη ΚΥΠ, η οποια υπαγοταν κατευθειαν στη CIA μεχρι το 1974, και εδινε αναφορα μονο στους αμερικανους πρακτορες. Τον κανουν λοχαγο το 1946, και το 1949 ταγματαρχη. Τον Οκτωμβριο του 1951 ειναι στρατοδικης στη πρωτη δικη του Νικου Μπελογιαννη, και τον Ιουνιο του 1953 παει στις Ηνωμενες Πολιτειες οπου εκπαιδευεται απο τη CIA στο "Τμημα Αμερικανικων Μεθοδων". Ειδικευτηκε στον "ψυχολογικο πολεμο". Γυρναει στην Ελλαδα, και για πολλα χρονια υπηρετησε στην ΚΥΠ σαν βοηθος του αρχηγου της Αλ. Νατσινα. Απο τη θεση αυτη, το 1961, εφτιαξε και εκτελεσε το σχεδιο "Περικλης", που χρησιμοποιηθηκε στις γνωστες εκλογες "βιας και νοθειας" του 1961, που ψηφιζαν οι νεκροι και τα δεντρα, για την αναχαιτιση της Αριστερας. Το 1961, ο Παπαδοπουλος αναγνωριζεται και επιβαλλεται σαν αδιαφιλονικητος αρχηγος της λεγομενης "Μικρης Χουντας", που ειχε συγκροτηθει μετα την αποστρατευση του αρχηγου του ΙΔΕΑ (Ιερος Δεσμος Ελληνων Αξιωματικων) στρατηγου Σολωνα Γκικα. Η "Μικρη Χουντα", με την ευνοια του ξενου αμερικανικου παραγοντα κινηται μυστικα για τις προαγωγες των μελλων της σε ανωτατες στρατηγικες ηγετικες θεσεις.
Ολοκληρη την περιοδο μετα το 1957, οπου ερχεται σε συγκρουση με τον τοτε αρχηγο ΓΕΣ Πετρο Νικολοπουλο, η "Μικρη Χουντα των συνταγματαρχων", οπως λεγεται, αναμεσα τους, οι Λαδας, Μπαλοπουλος, Μακαρεζος (γεννηθεις το 1919), Γκαντωνας, Ντερτιλης, (ιδρυτικο μελος των Ταγματων Ασφαλειας, των γνωστων γερμανοτσολιαδων) Πατιλης, Κωτσελης, Ιωαννιδης (διοικητης για μια περιοδο του κολαστηριου της Μακρονησου 46-49, και μετεπειτα διοικητης του ΕΑΤ-ΕΣΑ), δρα συνωμοτικα, χωρις να δινει αφορμες για την παρουσια της, οσο και αν ολοι γνωριζουν την υπαρξη της, για να δραστηριοποιηθει αργοτερα το 1967, στη συνεργασια της με τη λεγομενη "Μεγαλη Χουντα των στρατηγων" για την προετοιμασια στρατιωτικου πραξικοπηματος που ετοιμαζει το παλατι.
Το 1963, οταν η Ενωση Κεντρου ηρθε στην εξουσια, τα στελεχη της "Μικρης Χουντας" απομακρυνθηκαν απο την Αθηνα, σε διαφορα επαρχιακα στρατιωτικα τμηματα, χωρις ωστοσο να σταματησουν την ανοιχτη πια δραστηριοτητα τους. Ο Γ. Παπαδοπουλος μετατεθηκε στη Θρακη. Εκει, ως διοικητης της 117 Μοιρας Πυροβολικου της 12ης Μεραρχιας Εβρου, το Μαιο του 1965, κατασκευασε το λεγομενο "σαμποταζ του Εβρου", ριχνοντας ο ιδιος ζαχαρη στα καμπιλατερ των τανκς, και κατηγοροντας γι αυτο αριστερους. Ο Γ. Παπανδρεου αρνειται να τον τιμωρησει, γιατι θεωρει και ξεγελιεται, οτι ο πατερας του Παπαδοπουλου ειναι υποστηριχτης του, μιας και ειναι απο τον ιδιο νομο. Αλλωστε οπως ειπε ο ιδιος ο Γεωργιος Παπανδρεου, "ειναι απο τους καλυτερους αντικομμουνιστες αξιωματικους μας, γι αυτο αρνουμαι να τον τιμωρησω". Με τις παλατιανες κυβερνησεις της "Αποστασιας" στα 1966, οταν αρχηγος του Στρατου αναλαμβανει ο Γρ. Σπαντιδακης, επανερχεται στην Αθηνα, μαζι με ολους τους αλλους της ομαδας, και θα τοποθετηθει υποδιευθυντης του Γ Επιτελικου Γραφειου του ΓΕΣ.
Απο τη θεση αυτη, κλειδι, επικεφαλης της λεγομενης "επαναστατικης τροικας" της "Μικρης Χουντας" με τον ταξιαρχο Παττακο, ο οποιος ειναι ηγετικο στελεχος της Μεγαλης Μασονικης Στοας της Ελλαδος, γεννηθης το 1912 στο Αμαριο Κρητης, και ειχε γινει διοικητης του Κεντρου Εκπαιδευσης Τεθωρακισμενων, που τοτε βρισκοταν στην Αθηνα, και τον συνταγματαρχη Μακαρεζο, τα χαραματα της 21ης Απριλιου 1967, ηγειται και κατευθυνει το στρατιωτικο πραξικοπημα των συνταγματαρχων, καθως οι αμερικανοι εχουν απαγορευσει στη "Μεγαλη Χουντα των βασιλοφρονων στρατηγων" να κανει εκεινη πραξικοπημα.
Συλλαμβανεται ολος ο αστικος πολιτικος κοσμος της χωρας, κλεινονται στην αρχη στον ιπποδρομο, και στη συνεχεια οδηγουνται στην εξορια. Γυρω στα 10.000 ατομα, εξοριζονται και φυλακιζονται στο απομωνομενο και ακατοικιτο νησι των Κυκλαδων, Γυαρο, που χρησιμευε απο την ρωμαικη εποχη σαν τοπος εξοριας.
Ουσιαστικος δικτατορας, ο οποιος διευθυνει τα παντα, στην πρωτη φαση του συμβιβασμου του παλατιου, στην κυβερνηση Κολια, ο Παπαδοπουλος αναλαμβανει το υπουργειο Προεδριας, απο το οποιο ελεγχει τα παντα, και βγαζει τους γνωστους λογους της "ασυναρτησιας" για το εργο της "επαναστασης".
Μετα την παταγωδη αποτυχια του "βασιλικου κινηματος" στις 13 Δεκεμβριου 1967 και τη φυγη του βασιλια Κωνσταντινου και του πρωθυπουργου του Κολια στη Ρωμη, ο Γ. Παπαδοπουλος εγινε πρωθυπουργος και πηρε και τα υπουργεια Προεδριας και Εθνικης Αμυνας. Επεμβαινει στην εκκλησια της Ελλαδας, και διοριζει αρχιεπισκοπο της χουντας, τον Ιερωνυμο, ο οποιος ευλογει την χουντα. Ο Ιερωνυμος εχει γραμματεα εκεινη την εποχη τον πρωην αρχιεπισκοπο Χριστοδουλο (1998-Ιανουαριος 2008). Επισης βοηθος του ειναι και ο σημερινος αρχιεπισκοπος Αλβανιας Αναστασιος. Καθως επισης βοηθος του ειναι και ο σημερινος μητροπολιτης Θεσσαλονικης Ανθιμος. Ο Ιερωνυμος αντικατασταθηκε το 1973, απο τον Σεραφειμ, που πριν ορκισει ολες τις μεταπολιτευτικες κυβερνησεις ευλογησε Γκιζικη και Ιωαννιδικους. Στις 18 Δεκεμβριου 1967, αποστρατευτηκε ο Στυλιανος Παττακος με το βαθμο του υποστρατηγου, και ανελαβε αντιπροεδρος της κυβερνησης και υπουργος Εσωτερικων. Διοριζεται ο στρατηγος Οδ. Αγγελης στην αρχηγια του ΓΕΣ και ταυτοχρονα του ΓΕΕΘΑ. Ταυτοχρονα προχωραει σε ημιμετρα αμνηστευσης των πολιτικων του αντιπαλων στα πλαισια του στρατιωτικου νομου. Οι συλληψεις ομως, οι βασανισμοι και οι εξοριες οσων αντιστεκονται ειναι συνεχες καθεστως.
Στις 29 Σεπτεμβριου 1968 πραγματοποιει πλαστο δημοψηφισμα υπερ του νεου "χουντικου" Συνταγματος, το οποιο πηρε 105%. Εχει προηγηθει αποτυχημενη αποπειρα δολοφονιας του Παπαδοπουλου, στις 13 Αυγουστου του 1968, με βομβα πανω στο δρομο προς το Λαγονησι, ενω πηγαινει στη βιλα που εχει χτισει κλεβοντας τα λεφτα του Ελληνικου Λαου, απο τον Αλεξανδρο Παναγουλη, ιδρυτικο στελεχος της φοιτητικης νεολαιας της Ενωσης Κεντρου, ο οποιος συλλαμβανεται και βασανιζεται, μεχρι το 1973 που τον απελευθερωνουν. Στις 31 Οκτωμβριου 1968, πεθαινει ο Γεωργιος Παπανδρεου. Η κηδεια του μετατρεπεται σε σιωπηρη αντιδικτατορικη διαδηλωση, απο τις χιλιαδες λαου που συρρεουν απο ολη τη χωρα. Το 1972 στις 12 Μαρτιου συγκεκριμενα, απομακρυνει τον στρατηγο-αντιβασιλεα Ζωιτακη, και γινεται ο ιδιος αντιβασιλεας, πρωθυπουργος, υπουργος Εθνικης Αμυνας, και υπουργος Εξωτερικων.
Το 1971, οταν πεθαινει ο νομπελιστας αντιχουντικος ποιητης Γεωργιος Σεφερης, που τα ποιηματα του ειχαν μελοποιηθει απο τον μουσικοσυνθετη Μικη Θεοδωρακη, παλι η κηδεια του μετατρεπεται σε μια τεραστια σιωπηρη αντιχουντικη διαδηλωση.
Τον Μαιο του 1973, ξεσπαει το Κινημα του Ναυτικου, οπου βασιλοφρονες αξιωματικοι του πολεμικου ναυτικου παιρνουν τη φρεγατα Βελος και καταφευγουν στην Ιταλια, οπου ζητανε πολιτικο ασυλο, καταγγελοντας τη δικτατορια. Τοτε συνεληφθει και ο ταγματαρχης Σπυρος Μουστακλης, ο οποιος συμμετειχε σε αυτο το κινημα, και βασανιστηκε αγρια στα μπουντρουμια της ΕΣΑ, με αποτελεσμα να μεινει παραλυτος και να χασει τη φωνη του, απο χτυπημα στην καρωτιδα ενος βασανιστου του.
Την 1η Ιουνη 1973, με υπουργικη αποφαση καταργειται το πολιτευμα της Βασιλειας και ανακηρυσσεται η Αβασιλευτη Δημοκρατια. Στο Δημοψηφισμα που ακολουθει στις 29 Ιουλιου 1973, ο λαος κατακυρωνει το νεο πολιτευμα, το καινουριο Συνταγμα, και την ανακηρυξη του Παπαδοπουλου σε Προεδρο της Δημοκρατιας, με 110%.
Στις 6 Οκτωβριου 1973 ο Παπαδοπουλος εγκαταλειπει την πρωθυπουργια και ορκιζει νεα κυβερνηση με πολιτικη εντελως συνθεση με νεο πρωθυπουργο τον Σπυρο Μαρκεζινη. Αισθανεται πανισχυρος. Αλλα η απομακρυνση των στενων συνεργατων του, η συγκεντρωση στα χερια του ολων των εξουσιων, η αφυπνιση του ελληνικου λαου, που οδηγει στην εξεγερση των φοιτητων και του ελληνικου λαου στο Πολυτεχνειο στις 17 Νοεμβρη 1973, η μεγαλειωδης εξεγερση των φοιτητων στο Πολυτεχνειο στις 17 Νοεμβρη 1973, που εκπροσωπουσαν τη θεληση ολου του ελληνικου λαου, κατελαβαν το Πολυτεχνειο στην Αθηνα για 3 ημερες, φωναζοντας και διεκδικωντας Δημοκρατια, μεχρι που κατεσταλησαν απο τα τανκς της χουντας, κατι που εξαγριωνει την παλια φρουρα των πραξικοπιματιων που αισθανονται παραγκωνισμενοι, η οποια συσπειρωνεται γυρω απο τον ταξιαρχο Δημ. Ιωαννιδη, τον παλιο σφαγεα της Μακρονησου το 47, το μονον της χουντας που εχει μεινει στο στρατο σαν αρχηγος της Ελληνικης Στρατιωτικης Αστυνομιας (ΕΣΑ) και της Διευθυνσης Ασφαλειας Στρατου. Το βραδυ του Σαββατου 24 Νοεμβριου 1973 ξημερωματα προς Κυριακη, εκδηλωθηκε στρατιωτικο πραξικοπημα. Απο το Κεντρο Εκπαιδευσης Τεθωρακισμενων στο Γουδι τα τανκς ξεχυθηκαν, κατευθυνθηκαν στο Λαγονησι οπου ηταν ο Παπαδοπουλος, τον συνελαβαν χωρις καμια αντισταση, και του επεβαλλαν "κατ οικον" περιορισμο. Την ιδια μερα προεδρος της "Δημοκρατιας" ορκιζεται ο διοικητης της 1ης Στρατιας Φαιδων Γκιζικης και πρωθυπουργος ο Αδ. Ανδρουτσοπουλος. Ο νεος ισχυρος ανδρας του καθεστωτος, ταξιαρχος Ιωαννιδης, προτιμησε να κατευθυνει απο τα παρασκηνια.
Η χουντα του Ιωαννιδη επιβαλλει ενα σκληρο στρατοκρατικο καθεστως. Τα μπουντρουμια του ΕΑΤ-ΕΣΑ γεμιζουν με νεους φοιτητες, αγωνιστες του Πολυτεχνειου, που βασανιζονται αγρια.
Για να δωσει λυσεις στα προβληματα της η χουντα προσανατολιζεται σε πολεμο, και σε καταληψη της Κυπρου. Ο Ιωαννιδης παιρνει ψευδεις υποσχεσεις απο τους αμερικανους, οτι αν επιχειρησει καταληψη της Κυπρου δεν θα εχουν καμιαν αντιρρηση. Στις 2 Ιουλιου 1974 ο επανεκλεγεις προεδρος της Κυπρου, Αριεπισκοπος Μακαριος, απευθυνει επιστολη προς τον προεδρο της Ελλαδας στρατηγο Γκιζικη, και του ζηταει να απομακρυνει απο την Κυπρο τους ελληνες αξιωματικους γιατι προετοιμαζουν πραξικοπημα. Αντι ομως να απομακρυνθουν οι χουντικοι αξιωματικοι της ΕΛΔΥΚ (ΕΛληνικη ΔΥναμις Κυπρου), με την βοηθεια της Κυπριακης Εθνοφρουρας που απαρτιζεται απο φιλοχουντικους ΕΟΚΑ Βιτες αξιωματικους, και με την υποστηριξη των μητροπολιτων Παφου, Κιτιου και Κερυνειας, οι οποιοι εχθρευονται τον Μακαριο, στις 15 Ιουλιου 1974 το πρωι κανουν αιματηρο πραξικοπημα εναντιον του Μακαριου και του κυπριακου κρατους, επιβαλλοντας δικτατορια. Οι ΗΠΑ εκτιμουσαν αρνητικα την αδεσμευτη πολιτικη του Μακαριου, ανησυχουσαν για το μελλον των βρετανικων βασεων στο νησι, και θεωρουσαν τη Κυπριακη Δημοκρατια, πηγη ασταθειας και αιτια πιθανης συγκρουσης Ελλαδας και Τουρκιας, με αποσταθεροποιητικες συνεπειες για τη νοτιοανατολικη πτερυγα του ΝΑΤΟ.
(Εδω να κανουμε μια παρενθεση και να πουμε δυο λογια για την ΕΟΚΑ, την ΕΟΚΑ Β και τον ιδρυτη τους τον στρατηγο Γεωργιο Γριβα. Ο Γριβας γεννηθηκε το 1898 στο Τρικωμο της Κυπρου. Φοιτησε στην Αθηνα στη σχολη Ευελπιδων οπου βγηκε ανθυπολοχαγος το 1913. Ελαβε μερος στη Μικρασιατικη Εκστρατεια, και εγινε υπολοχαγος το 1923, λοχαγος το 1926, και ταγματαρχης το 1938. Ελαβε μερος στον ελληνοιταλικο πολεμο του 1940, και στην διαρκεια της κατοχης της Ελλαδας απο τους Γερμανους, ιδρυει με γερμανικα λεφτα και οπλα, την ενοπλη οργανωση "Χ", τους γνωστους χιτες, η οποια κυνηγουσε τους ελληνες αντιστασιακους, κυριως στην Αθηνα, και προστατευε τους αφεντες του, τους Γερμανους. Μετα την απελευθερωση της Ελλαδας το 1944, ο Γριβας αποστρατευτηκε τυπικα, και μπηκε στην υπηρεσια των μυστικων υπηρεσιων των εγγλεζων. Το 1955, με εντολη των εγγλεζων, κατεβηκε μυστικα στην Κυπρο, ιδρυσε εκει την οργανωση ΕΟΚΑ, η οποια εκανε ενοπλο αγωνα εναντιον των εγγλεζων αποικιοκρατων, αλλα με αιτημα οχι την ανεξαρτησια της Κυπρου, αλλα την ενωση με την Ελλαδα. Μαζι με την τουρκοκυπριακη οργανωση ΤΜΤ διαπρατουν δολοφονιες εναντιον οπιουδηποτε, στο εσωτερικο των δυο κοινοτητων, που αντιτιθεται στη βια εναντιον αοπλων και τον εθνικισμο. Με τις συμφωνιες της Ζυριχης, και την ανεξαρτησια της Κυπρου, σταματαει τον ενοπλο αγωνα και επιστρεφει στην Ελλαδα. Το 1964 κατεβαινει παλι στην Κυπρο και ιδρυει την ΕΟΚΑ Β, με στοχο παλι την ενωση με την Ελλαδα, και επειδη ο Μακαριος και οι ελληνικες κυβερνησεις ειναι εναντιες σε αυτο, ειναι εναντιος του Μακαριου και των ελληνικων κυβερνησεων. Κρυβοταν παντοτε στα βουνα της μεγαλονησου, δολοφονουσε συνεχως αοπλους τουρκοκυπριους, και κατηγορηθηκε οτι ειχε κανει μυστικες συνενοησεις με τον δικτατορα Γ. Παπαδοπουλο, με σκοπο να δολοφονηθει ο Μακαριος στην Κυπρο, και να παρει στην Κυπρο ο ιδιος ο Γριβας την εξουσια. Πεθανε απο συγκοπη καρδιας, σε ενα σπιτι στη Λεμεσο οπου κρυβοταν στις 28 Ιανουαριου 1974.)
Το πραξικοπημα ομως απετυχε να εξοντωσει τον Μακαριο, που διεφυγε στην Παφο και επειτα στο εξωτερικο. Πηγε στη Μαλτα, απο εκει στο Λονδινο, και μετα στη Νεα Υορκη οπου κατηγγειλε απο το βημα του ΟΗΕ τη χουντα. Οπως τονιζει το 1967 η Υπηρεσια Πληροφοριων και Αναλυσεων του Στειτ Ντιπαρτμεντ, "Αυτο που δεν θα μαθει ποτε ισως η ελληνικη κοινη γνωμη, ειναι η προσφορα της χουντας να διχοτομησει την Κυπρο και να τη μοιραστει με την Τουρκια, αφου ανατρεψει τον Μακαριο μεσω του στρατηγου Γριβα, και επεκτεινει ετσι και το καθεστως της και στη νησο. Η επιβολη ομως του πραξικοπηματος και η ανακηρυξη του Σαμψων σε προεδρο, δινει την αιτιολογια στην Τουρκια, που βρισκοταν σε συννενοηση με τους αμερικανους, για εισβολη στην Κυπρο, συμφωνα με τα σχεδια των αμερικανων, που τα ειχαν εκθεσει στο σχεδιο Ατσεσον. Ο τουρκικος στρατος προβαλλει τον ισχυρισμο οτι ερχεται να αποκαταστησει την συνταγματικη ταξη στην Κυπρο σαν εγγυητρια δυναμη, κανει αποβαση στην παραλια της Κερυνειας στις 20 Ιουλιου 1974. Στις 23 Ιουλιου ο Σαμψων παραιτηται και ανελαβε την προεδρια ο Γλαυκος Κληριδης. Η ελληνικη χουντα του Ιωαννιδη καλει σε επιστρατευση, οπου διαδραματιζονται σκηνες απειρου καλους. Ο κοσμος παει σε στρατοπεδα στη μεση του πουθενα, οπου δεν υπαρχουν οπλα, τροφιμα, αξιωματικοι, και περιμενει εκει νηστικος μεχρι να λυθει η επιστρατευση. Καποια πολεμικα καραβια και πολεμικα αεροπλανα της Ελλαδας που πηγαινουν προς Κυπρο για ενισχυση, με παρεμβολες των αμερικανων στα ρανταρ τους βρισκονται στην Αιγυπτο. Γινεται συσκεψη στην Αθηνα στις 23 Ιουλη μεταξυ των στρατιωτικων και των πολιτικων αρχηγων. Η χουντα, κατω απο το βαρος της ξεφτιλας της, πεφτει, και σχηματιζεται κυβερνηση στις 24 Ιουλιου 1974 υπο τον Κωνσταντινο Καραμανλη, που φτανει εσπευσμενα στην Ελλαδα. Ακολουθει με εντολη του Γενικου Γραμματεα του ΟΗΕ διασκεψη των τριων εγγυητριων δυναμεων στη Γενευη στις 25 με 30 Ιουλιου. Στις 8 Αυγουστου 1974 η Τουρκια διακοπτει τις συνομιλιες, και πραγματοποιει τον Αττιλα Νο 2, οπου επιτιθεται και φτανει τη γραμμη κατοχης της ως τα σημερινα κατοχικα συνορα της γραμμης Αττιλα. Η επιθεση των Τουρκων εφερε την προσφυγια 200.000 Ελληνοκυπριων, το θανατο 4.000 στρατιωτων και αμαχων, τη δημιουργια 2.000 αγνοουμενων, και τον εγκλωβισμο 17.000 στην περιοχη της Καρπασιας. Το βορειο μερος της Κυπρου, το 38% του νησιου εκτοτε, βρισκεται υπο την κατοχη της Τουρκιας. Στην αρχη συγκεντρωνονται εκει οι Τουρκοκυπριοι που νομιζουν οτι τα τουρκικα στρατευματα ηρθαν για να τους προστατευσουν. Μολις καταλαβαινουν τι γινεται, αρχιζουν να μεταναστευουν στην Αγγλια. Στη θεση τους ερχονται Τουρκοι εποικοι απο τα βαθη της Ανατολιας. Σημερα πια ο μισος πληθυσμος των κατειλημενων εδαφων ειναι εποικοι. Την 1 Νοεμβριου 1974 η Γενικη Συνελευση του ΟΗΕ ψηφισε ομοφωνα ψηφισμα με το οποιο ζητητε σεβασμος της κυριαρχιας ανεξαρτησιας και εδαφικης ακεραιοτητας της Κυπριακης Δημοκρατιας, και αποχωρηση των ξενων στρατων. Ο προεδρος Μακαριος επιστρεφει στην Κυπρο στις 7 Δεκεμβριου 1974, σαν αναγνωρισμενος ηγετης απο τον κυπριακο λαο, μεχρι τις 3 Αυγουστου 1977 που πεθανε.
Στην Ελλαδα, τον Ιουλιο του 1974, με το που ερχεται ο Καραμανλης, αμνηστευσε τον Παπαδοπουλο οπως και ολους τους αλλους πραξικοπηματιες. Θα τον συλλαβει ομως αργοτερα, στις 23 Οκτωμβριου 1974, και μαζι με τους Παττακο Μακαρεζο Λαδα και Ρουφογαλη, θα τους εξορισει στην Κεα. Την 1 Νοεμβριου 1974 το Συμβουλιο Εφετων αποφασιζει τη διωξη των πρωταιτιεων του πραξικοπηματος με αφορμη τις μηνυσεις των δικηγορων Αλ. Λυκουρεζου, Φοιβου Κουτσικα, Γρ. Κασιματη, Α. Αναγνωστακη και Δ. Χαρισιαδη.
Στις 17 Νοεμβρη 1974 γινονται oι πρωτες ελευθερες βουλευτικες εκλογες στην Ελλαδα, οπου η Νεα Δημοκρατια με ηγετη τον Καραμανλη κερδιζει την πλειοψηφια με 54,3%, την Ενωση Κεντρου με τον Γεωργιο Μαυρο 20,4%, το νεοδημιουργητο ΠΑΣΟΚ 13,6%, την Ενωμενη Αριστερα (ΚΚΕ, ΚΚΕεσ., ΕΔΑ) 9,5%, ενω ο Πετρος Γαρουφαλιας που εκπροσωπει τους χουντικους παιρνει 1,08%.
Στις 8 Δεκεμβριου 1974 γινεται ελευθερο επιτελους δημοψηφισμα για το πολιτειακο οπου υπερ της δημοκρατιας ψηφισε το 70%, ενω υπερ της ξενης ακριδας των Γλιξμπουργκ, των αχρηστων ξενοφερτων βασιλιαδων που μας φορτωσαν στην πλατη οι εγγλεζοι, ψηφιζει το 30%. Πρωτος προσωρινος προεδρος της Δημοκρατιας ψηφιζεται απο τη βουλη ο Μ. Στασινοπουλος, μεχρι τις 19 Ιουνιου 1975 που εκλεγεται απο τη βουλη ο Κ. Τσατσος.
Στις 22 Μαιου 1975 παραπεμπονται σε δικη οι υπευθυνοι της δικτατοριας, με την κατηγορια της εσχατης προδοσιας και της στασης. Στις 23 Αυγουστου 1975 ο Παπαδοπουλος Παττακος Μακαρεζος και οι αλλοι καταδικαστηκαν σε θανατο και καθαιρεση. Ο Καραμανλης στις 25 Αυγουστου τους δινει χαρη, και μετατρεπει τις ποινες τους σε ισοβια. Οταν ρωτηθηκε απαντησε χαρακτηριστικα. "Οταν λεμε ισοβια, εννοουμε ισοβια".
Οι πρωταιτιαιοι φασιστες αξιωματικοι εγκλειονται στις φυλακες Κορυδαλλου, σε ειδικη πτερυγα, με ανεσεις που θα τις ζηλευαν και οι Σειχιδες των αραβικων εμιρατων. Περνανε ζωη και κοτα. Καμια σχεση με φυλακισμενους. Παρολα αυτα παραμενουν εγκλειστοι. Απο το 1992 τους επετραπηκε να υποβαλλουν στο Συμβουλιο Χαριτων του υπουργειου Δικαιοσυνης αιτησης χαριτος. Δεν δηλωνουν ομως μεταμελεια για τις πραξεις εσχατης προδοσιας, και ετσι οι αιτησεις τους απορριπτονται. Αποφυλακιζονται ομως σχεδον ολοι, επικαλουμενοι λογους υγειας. Ο μονος που αρνηται ακομα και να υποβαλλει αιτηση αποφυλακισης για λογους υγειας, ειναι ο Γ. Παπαδοπουλος, με τον Ντερτιλη και τον Ιωαννιδη. Τελικα ο Γ. Παπαδοπουλος πεθαινει μεσα στο υπερπολυτελες κελι του στον Κορυδαλλο, το 1999. Σημερα πλεον κανεις απο τους δικτατορες δεν βρισκεται φυλακη. Παραμενουν ολοι αμετανοητοι, για τα κακα που επραξαν εναντια στον Ελληνικο Λαο, και την Ελλαδα.
23.45
21 ΑΠΡΙΛΗ 1963, ώρα 8 το πρωί, ο Γρηγόρης Λαμπράκης ξεδιπλώνει το λάβαρο της ειρήνης και ξεκινά από τον Τύμβο του Μαραθώνα για την «παράνομη» - σύμφωνα με την κυβέρνηση Καραμανλή - μαραθώνεια πορεία ειρήνης. Οι ασφαλίτες, οι χωροφύλακες και οι τραμπούκοι που τον ακολουθούν του στήσουν καρτέρι και δυο ώρες αργότερα, μετά το Πικέρμι, τον συλλαμβάνουν - στην πραγματικότητα τον απαγάγουν (!) - επικαλούμενοι την εισαγγελική απόφαση ότι «η πορεία ειρήνης συνιστά αδίκημα εις βαθμόν πλημμελήματος, διωκόμενον επ' αυτοφώρω»!
Νεα απο την ιμπεριαλιστικη επεμβαση στην Λιβυη
από ... 5:24πμ, Πέμπτη 21 Απριλίου 2011
Νεκροί άμαχοι από βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ στη Λιβύη
Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 21 Απριλίου 2011, 04:23
Για επτά νεκρούς και 18 τραυματίες κατά τη διάρκεια νυχτερινής επιδρομής του ΝΑΤΟ, τα ξημερώματα, στο προάστιο της Τρίπολης, Χαλάτ αλ-Φαριάν, κάνει λόγο, η κρατική τηλεόραση της Λιβύης.
«Οι αποικιοκράτες σταυροφόροι επιδρομείς εκτόξευσαν τέσσερις πυραύλους κατά της συνοικίας, μετατρέποντας σε ερείπια επτά κατοικίες», ισχυρίστηκε το αλ-Τζαμαχιρίγια.
Η συγκεκριμένη είδηση δεν έχει διασταυρωθεί μέχρι στιγμής από κάποιο άλλο μέσο ή πηγή.
Νωρίτερα, ο υποστράτηγος Charles Bouchard, υπεύθυνος για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, είχε κάνει έκκληση από το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες προς στους αμάχους, να απομακρύνονται από στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους του καθεστώτος του Muammar Gaddafi.
ΛΙΒΥΗ
Επέλαση... «στρατιωτικών συμβούλων»
Η ιμπεριαλιστική επέμβαση κλιμακώνεται και με χερσαίες δυνάμεις
TΡΙΠΟΛΗ - ΠΑΡΙΣΙ - ΡΩΜΗ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.- Με ξεχωριστές αποφάσεις, οι τρεις δυνάμεις που διεκδικούν, πιο ανοιχτά από όλους, πρωταγωνιστικό ρόλο στον έλεγχο του πλούτου και στην αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της Λιβύης, εμπλέκονται ενεργότερα στις μάχες στο πλευρό των αντικαθεστωτικών σηματοδοτώντας κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη χώρα. Μετά τη Βρετανία (που προχτές ανακοίνωσε την αποστολή 10 συμβούλων), χτες, ο Γάλλος πρόεδρος επιβεβαίωσε ότι «ειδικοί αξιωματικοί του γαλλικού στρατού βρίσκονται, ήδη, στη Λιβύη ως σύμβουλοι» (περίπου 10 στον αριθμό) και ο Ιταλός υπουργός Αμυνας επιβεβαίωνε ότι και Ιταλοί «στρατιωτικοί σύμβουλοι» σπεύδουν στη Βεγγάζη (και αυτοί 10)...
Ο Σαρκοζί υποσχέθηκε, επίσης, στον επικεφαλής του αντικαθεστωτικού Μεταβατικού Συμβουλίου, Μουστάφα Αμπντελ Τζαλίλ, με τον οποίο συναντήθηκε στο Παρίσι, και «περισσότερους βομβαρδισμούς». Μόνο ειρωνικά χαμόγελα μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία προσπαθούσαν, σε όλους τους τόνους, να «πείσουν» ότι πρόκειται «για συμβούλους που θα αναλάβουν την οργάνωση των αντικαθεστωτικών δυνάμεων σε οτιδήποτε δεν σχετίζεται με την εμπλοκή σε μάχες και την οργάνωση των αμάχων», και ότι η «συγκεκριμένη κίνηση δε σηματοδοτεί ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων και παραβίαση των ορίων της απόφασης 1973 του ΟΗΕ που προβλέπει στρατιωτικά μέσα για την προστασία των αμάχων».
Με μια, εξαιρετικά ενδεικτική των ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, νύξη ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι «στηρίζει την απόφαση των συμμάχων για αποστολή συμβούλων στη Λιβύη» αλλά συμπλήρωσε ότι «η απόφαση για μη αποστολή χερσαίων δυνάμεων παραμένει σταθερή εκ μέρους των ΗΠΑ», υποσκάπτοντας ουσιαστικά όλη την επιχειρηματολογία των υπολοίπων. Ο δε Αμερικανός αντιπρόεδρος Μπάιντεν δήλωνε ότι το ΝΑΤΟ «αναμφίβολα μπορεί να τα βγάλει μια χαρά πέρα στη Λιβύη, ακόμη και αν χρειαστεί οι ΗΠΑ να αποσυρθούν πλήρως εκτός των επιχειρήσεων» προκαλώντας σειρά ερωτηματικών για το τι ακριβώς προτίθεται να κάνει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός.
Ετοιμη για αλλαγές και εκεχειρία η Τρίπολη
Τη δυνατότητα διενέργειας εκλογών κατά τις οποίες ο λιβυκός λαός θα αποφασίσει για το οτιδήποτε θεωρεί ότι επιθυμεί ν' αλλάξει έθιξε, χτες, ο υπουργός Εξωτερικών του καθεστώτος Καντάφι, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσαν να γίνουν έξι μήνες μετά τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Ο Αμπντούλ Ατι αλ Ομπάιντι, μιλώντας στο BBC, υπογράμμισε, επίσης, ότι το καθεστώς Καντάφι είναι έτοιμο «να σεβαστεί μια πραγματική κατάπαυση πυρός».
«Αισιόδοξος» για την έκβαση των μαχών εμφανίστηκε και ο γιος Καντάφι, Σαΐφ αλ Ισλάμ, στην κρατική τηλεόραση, ο οποίος, επίσης, αναφέρθηκε σε μια περίοδο, μετά το πέρας των συγκρούσεων, τονίζοντας ότι «έχει, ήδη, εκπονηθεί νέο σύνταγμα και θα εφαρμοστεί μόλις συνθλιβούν οι αντικαθεστωτικοί που έχουν ως μοναδικό κίνητρο την εξουσία και τον πετρελαϊκό πλουτισμό».
Στο περιθώριο των έμμεσων, πλην σαφών, αυτών προτάσεων, το λιβυκό καθεστώς κατηγόρησε το Κατάρ ότι στέλνει όπλα στους αντικαθεστωτικούς, μέσα σε κουτιά ανθρωπιστικής βοήθειας. Επίσης, επιβεβαίωσε ότι έγιναν τρεις ΝΑΤΟικές αεροπορικές επιδρομές στη Σύρτη, αλλά όχι την είδηση ότι επλήγησαν δίκτυα τηλεπικοινωνιών και ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υποδομές.
Την ίδια ώρα, συνεχίζεται το σίριαλ σχετικά με το πώς θα φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια στην, πάντα, εγκλωβισμένη Μιζράτα.
Αργά το βράδυ, ανακοινώθηκε ότι ένας ξένος δημοσιογράφος σκοτώθηκε, ένας, επίσης ξένος, τραυματίστηκε σοβαρά και δύο ελαφρότερα, στο κέντρο της Μιζράτα, χωρίς να ανακοινωθούν, αρχικά, τα στοιχεία τους.
ΣΥΡΙΑ
Λόγω των εξελίξεων, η Βρετανία κάλεσε τους υπηκόους της να αποφεύγουν τις μετακινήσεις στη Συρία. Ο Πάτρικ Σιλ, συγγραφέας του βιβλίου «Ο Ασαντ της Συρίας: η μάχη για τη Μέση Ανατολή», μιλώντας στην εφημερίδα «Γκάρντιαν», εκτιμά ότι ανατροπή ή αποδυνάμωση του καθεστώτος Ασαντ θα πυροδοτήσει γεωπολιτικές αλλαγές, οι οποίες θα είναι απαραίτητα υπέρ των συμφερόντων ακόμη και των μεγαλύτερων εχθρών του συριακού καθεστώτος στην περιοχή, όπως π.χ. το Ισραήλ.
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Πληθαίνουν οι υποστηρικτές της αναγνώρισης
ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.-- «Οι Παλαιστίνιοι είναι έτοιμοι να ιδρύσουν και να διαχειριστούν αξιόπιστα ένα ανεξάρτητο κράτος». Αυτό δήλωνε, χτες, το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών, ενώ ο Πρόεδρος Αμπάς έφθανε στο Παρίσι για τριήμερη επίσκεψη. Μία μέρα νωρίτερα, ο Γάλλος ΥΠΕΞ είχε υπονοήσει ότι Παρίσι και ΕΕ απεργάζονται «τρόπους προώθησης της μονομερούς αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους», στόχο της παλαιστινιακής διπλωματίας εδώ και μήνες.
Υπέρ της μονομερούς ανακήρυξης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, στα εδαφικά όρια του 1967, τάσσονται, υπογράφοντας σχετική διακήρυξη, 47 Ισραηλινοί διανοούμενοι και καλλιτέχνες, στους οποίους συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων, ο ιστορικός του ολοκαυτώματος Γιεχούντα Μπάουερ. Στη διακήρυξη, τονίζεται ότι «ο ολοκληρωτικός τερματισμός της κατοχής είναι θεμέλιο της οποιασδήποτε ελευθερίας και ειρηνικής συνύπαρξης ανάμεσα στους δύο λαούς».
Εκτεταμένη επιχείρηση της «Χαμάς»
Δύο νεκροί και έξι τραυματίες είναι ο απολογισμός επιχείρησης της αστυνομίας της «Χαμάς» να συλλάβει τρεις υπόπτους για την απαγωγή και τη δολοφονία του Ιταλού ακτιβιστή, Βιτόριο Αριγκόνι, την περασμένη εβδομάδα, η οποία συγκλόνισε τη Λωρίδα της Γάζας και προκάλεσε ανοιχτά την εξουσία της ίδιας. Μετά από ώρες άκαρπων διαπραγματεύσεων, οι αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο κτίριο που είχαν περικυκλώσει τους υπόπτους στην περιοχή Νουσεϊράτ. Κατά την επίσημη ανακοίνωση, ένας ύποπτος συνελήφθη, και ένας δεύτερος αυτοκτόνησε, αφού πρώτα σκότωσε τον τρίτο ύποπτο. Αλλοι δύο είχαν συλληφθεί την περασμένη βδομάδα.
Την ευθύνη για την απαγωγή Αριγκόνι ανέλαβε μια εξτρεμιστική ισλαμιστική (σαλαφιστική) οργάνωση «Μονοθεϊσμός και Ιερός Πόλεμος» ζητώντας την απελευθέρωση του επικεφαλής της. Ομως, ο 36χρονος βρέθηκε βασανισμένος και δολοφονημένος πριν εκπνεύσει η διορία που οι απαγωγείς είχαν θέσει, οι οποίοι, όμως, «νίπτουν τας χείρας τους» προκαλώντας ακόμη περισσότερα ερωτηματικά για το χαμό του και τα πραγματικά κίνητρα δραστών και ηθικών αυτουργών μιας πράξης, που όπως υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές ευνοεί, τελικά, μόνο την ισραηλινή κατοχή.
ΥΕΜΕΝΗ
H υεμενίτικη αντιπολίτευση μοιάζει να προσπαθεί να εκμαιεύσει μια στρατιωτική εμπλοκή ξένων δυνάμεων, όπως έχει γίνει στη Λιβύη.
ΣΑΝΑ'Α._ Xωρίς αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε η πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, μετά από γερμανικό αίτημα, για τις εξελίξεις στην Υεμένη. Διπλωματικές πηγές διέρρεαν ότι τα μέλη του Συμβουλίου ενημερώθηκαν από τον απεσταλμένο του Οργανισμού στη χώρα, αλλά δεν κατέστη δυνατή η συμφωνία ούτε σε μια έκκληση αυτοσυγκράτησης «λόγω επιφυλάξεων που εκφράστηκαν από συγκεκριμένες χώρες».
Η δήλωση φέρεται να «φωτογραφίζει» τη Μόσχα, της οποίας ο υπουργός Εξωτερικών, λίγο πριν την έναρξη της συνεδρίασης, χαρακτήρισε «εξαιρετικά επικίνδυνη η λογική της αντιπολίτευσης ν' αρνείται κάθε διάλογο θεωρώντας ότι θα λάβει βοήθεια από το εξωτερικό». Ο Λαβρόφ απέφυγε να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις, υποστήριξε, όμως, ότι η υεμενίτικη αντιπολίτευση μοιάζει να προσπαθεί να εκμαιεύσει μια στρατιωτική εμπλοκή ξένων δυνάμεων, όπως έχει γίνει στη Λιβύη.
Στο μεταξύ, εντός χώρας, συνεχίζονταν οι μαζικές αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις, οι οποίες σημαδεύτηκαν και από αιματηρά επεισόδια. Από την Τρίτη μέχρι χθες το μεσημέρι, είχαν σκοτωθεί οκτώ άνθρωποι και είχαν τραυματιστεί δεκάδες σε Σάνα'α, Τάιζ, αλ Χουντέιντα και Αντεν, όπου σκοτώθηκε ένας αστυνομικός και τραυματίστηκαν άλλοι τρεις από «πυρά», όπως υποστηρίζουν οι αρχές, διαδηλωτών.
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Ενάντια στη δικαίωση των συνεργατών των ναζί
Το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας στις 19/04 ενέκρινε ανακοίνωση για τη 65η επέτειο της Δίκης της Νυρεμβέργηςκατά την οποία δικάστηκαν το 1945 δεκάδες αξιωματικοί των Ναζί ως εγκληματίες. Στην ανακοίνωση καταδικάζονται οι προθέσεις ορισμένων αντιδραστικών πολιτικών της Ουκρανίας να εξισώσουν την ΕΣΣΔ με τη χιτλερική Γερμανία, επιρρίπτοντας στην ΕΣΣΔ ακόμη και την ευθύνη για την εξαπόλυση του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Το συγκεκριμένο σχέδιο της απόφασης Ν. 7405, που πρότεινε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας (ΚΚΟυ), υπερψήφισαν 233 βουλευτές, από τους 375 βουλευτές.
Οι βουλευτές της Ουκρανίας καταδίκασαν τις προσπάθειες ιστορικής αναθεώρησης των συμπερασμάτων της Δίκης της Νυρεμβέργης, της διαστρέβλωσης και της μείωσης του ιστορικού της ρόλου.
Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «η τοποθέτηση αυτή αποτρέπει την αναθεώρηση των αποτελεσμάτων του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και τις προθέσεις ορισμένων αντιδραστικών πολιτικών να καταστήσουν συνυπεύθυνη την ΕΣΣΔ με τη χιτλερική Γερμανία για την εξαπόλυση του πολέμου και με αυτόν τον τρόπο να δικαιώσουν τους ναζιστές, τους συνεργάτες τους για την διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας».
Οι Ουκρανοί βουλευτές χαρακτήρισαν ανήθικες τις προσπάθειες αποκατάστασης και ηρωοποίησης των «συνεργατών των χιτλερικών». Οπως υπογραμμίζεται στο ντοκουμέντο: «Είναι έγκλημα μπροστά στη μνήμη των εκατομμυρίων συμπατριωτών μας, οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα κατά του φασισμού για την τιμή, την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας, είναι πρόκληση στις αποφάσεις της Δίκης της Νυρεμβέργης. Σε αυτό δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Οι τραγικές σελίδες της ιστορίας τις οποίες ξεκαθάρισε η Δίκη της Νυρεμβέργης δεν πρέπει να επαναληφτούν».
Παρά τη σχετική ανακοίνωση του ουκρανικού κοινοβουλίου, στη χώρα εδώ και καιρό προωθείται η πολιτική δικαίωσης των εθνικιστικών οργανώσεων, που συνεργάστηκαν με τους ναζί. Επιχείρηση, που συνδυάζεται με την αντικομμουνιστική επίθεση, την ψήφιση σχετικών νόμων, απαγορεύσεων, τη φαλκίδευση των σχολικών βιβλίων. Είναι χαρακτηριστικό πως το σύμβολο της Αντιφασιστικής Νίκης - η κόκκινη, σοβιετική σημαία - βρίσκεται σε κάποιες περιοχές της Ουκρανίας υπό διωγμό. Ετσι, στις 15 Απρίλη στην πόλη Ιβανο-Φρανκόβσκ οι αρχές της πόλης απαγόρευσαν την κόκκινη σημαία, ενώ το εθνικιστικό κόμμα δήλωσε ότι θα επιδιώξει να εμποδίσει την αντιφασιστική παρέλαση στην πόλη του Λβοφ, που θα γίνει στις 9 Μάη, τη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, όπως και στις άλλες πόλεις της Ουκρανίας.
ΙΝΔΙΑ
Συνεχίζονται οι διαδηλώσεις
ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ.-- Συνεχίστηκαν και δεύτερη μέρα οι διαδηλώσεις εναντίον δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου, στο ινδικό κρατίδιο Μαχαρασάτρα με πρωτευουσα την Βομβαη, με την αστυνομία να συνεχίζει τη βίαιη καταστολή. Οι διαδηλωτές υπογραμμίζουν ότι η περιοχή είναι σεισμογενής, άρα ακατάλληλη για πυρηνικό εργοστάσιο, το οποίο αναμένεται να είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο, τονίζοντας τους κινδύνους του εγχειρήματος και προειδοποιώντας για νέα Φουκουσίμα. Οι κάτοικοι της περιοχής σημειώνουν επίσης ότι θα καταστραφούν και οι παραδοσιακές ασχολίες τους λόγω των επιπτώσεων στο περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή. Το ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), σε ανακοίνωσή του την Τρίτη υπογράμμισε τους κινδύνους του συγκεκριμένου σχεδίου, καταδικάζοντας την αστυνομική βία και δηλώνοντας τη συμπαράστασή του στους διαδηλωτές.
ΗΠΑ
Σε απόγνωση οι εργαζόμενοι
Χιλιάδες έσπευσαν στα ταχυφαγεία «McDonalds» στις ΗΠΑ και προκλήθηκε συνωστισμός ακόμη και ένταση σε κάποιες περιπτώσεις. Ο λόγος: Η εξασφάλιση έστω και μίας εκ των 50.000 θέσεων που «προσέφεραν» τα ταχυφαγεία στα 14.000 εστιατόρια που διατηρούν σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ. Ανεργοι διαφόρων ειδικοτήτων έσπευσαν να διαγκωνιστούν για μία οποιαδήποτε θέση με μισθό που διευκρινιζόταν μόνο με φυλλάδια του τύπου «θα διασκεδάζεις σε ένα περιβάλλον που αλλάζει γρήγορα» και «θα μαθαίνεις κερδίζοντας χρήματα». Ενας εκ των υποψηφίων που πέρασε τουλάχιστον πέντε συνεντεύξεις μέσα σε μερικές ώρες περιγράφει την απελπισία: «Θα έκανα τα πάντα, χρειάζομαι το μισθό».
Ολα αυτά στην «ισχυρότερη οικονομία», όπου η ανεργία, χρόνια πια, κυριολεκτικά τρώει τα σωθικά της αμερικανικής κοινωνίας και έχει οδηγήσει στην απόγνωση δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Δεκάδες εκατομμύρια θέσεις εργασίας χάθηκαν οριστικά όχι μόνο εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης που ξέσπασε με δριμύτητα το 2008. Χαρακτηριστικό είναι προχτεσινό δημοσίευμα της κατ' εξοχήν εφημερίδας εκπροσώπου του κεφαλαίου, της «Wall Street Journal», όπου αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι αμερικανικές πολυεθνικές, όπως η «GE» ή «Caterpillar» και άλλες, «εξαφάνισαν» τη δεκαετία 2000-2010 2,9 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και σε αντιστάθμισμα δημιούργησαν 2,4 εκατομμύρια θέσεις αλλά εκτός των ΗΠΑ. Πρόκειται μάλιστα για εταιρείες που σύμφωνα με πρόσφατες αποκαλύψεις της εφημερίδας «New York Times», δεν πληρώνουν ούτε ένα σεντς σε φόρους. Αντιθέτως δε, η «GE», επικαλούμενη και την κρίση, αξίωσε και φορολογικά οφέλη ύψους 3,2 δισεκατομμυρίων!
ΑΜΠΙΤΖΑΝ-- Σφοδρά πυρά πυροβολικού σημειώθηκαν χτες σε βόρεια προάστια της οικονομικής πρωτεύουσας της κατεχομενης κανονικα πλεον απο τους Γαλλους νεοαποικιοκρατες Ακτής Ελεφαντοστού, Αμπιτζάν, από ένοπλες δυνάμεις του νέου "προέδρου" Αλασάν Ουατάρα, που επεβαλαν σε αυτη τη θεση οι Γαλλοι κομαντος και τα γαλλικα στρατευματα που ειχε στειλει η Γαλλια. Οι βομβαρδισμοι εγιναν σε μία προσπάθεια να εξοντώσουν και τις τελευταίες δυνάμεις του πρώην προέδρου Λοράν Γκμπάγκμπο.
NIΓΗΡΙΑ
Κλιμάκωση της μετεκλογικής βίας
AMΠΟΥΤΖΑ.-- Δραματική είναι η επιδείνωση της τεταμένης κατάστασης στη Νιγηρία καθώς το σφοδρό κύμα μετεκλογικής βίας που εντάθηκε μετά την επιβεβαίωση της νίκης του απερχόμενου προέδρου Γκούντλακ Τζόναθαν επί του αντιπάλου του (πρώην δικτάτορα) Μουχαμάντου Μπουχάρι, προκάλεσε μέσα στα τελευταία 24ωρα πολλές δεκάδες νεκρούς (πάνω από 200!), εκατοντάδες τραυματίες και τουλάχιστον 40.000 εκτοπισμένους από τις εστίες τους σε πολλές πολιτείες του βορρά.
Σύμφωνα με νιγηριανά ΜΜΕ, οι δράστες των περισσότερων επιθέσεων που εξαπολύθηκαν κυρίως σε βάρος χριστιανών και υποστηρικτών του κυβερνώντος «Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος» του προέδρου Τζόναθαν, ήταν νεαροί, άνεργοι τεμπεληδες καθυστερημενοι Μουσουλμάνοι του υποκοσμου που καταγονται από μεγάλη φτώχεια και μαστίζονται απο αναλφαβητισμό.
Το όργιο βίας κυρίως κατά Χριστιανών αλλά και υψηλόβαθμων στελεχών του κόμματος του Νιγηριανού προέδρου (Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα) κορυφώθηκε μετά την ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών το βράδυ της Δευτέρας, σύμφωνα με τα οποία ο Γκούντλακ Τζόναθαν πήρε το 59,9% των ψήφων, ο Μουχαμάντου Μπουχάρι (πρώην δικτάτορας τη δεκαετία του '80 από το «Κογκρέσσο για Προοδευτική Αλλαγή») το 32,33%, ο Νούχου Ριμπάντου (από το «Κογκρέσο Δράσης Νιγηρίας») 5,5% και ο Ιμπραχίμ Σεκαράου (από το «Λαϊκό Κόμμα Ολης της Νιγηρίας») 2,4%. Ο Μ. Μπουχάρι καταδίκασε τα επεισόδια αλλά προειδοποίησε ότι θα προσφύγει στις αρμόδιες εκλογικές αρχές για να διερευνήσουν τις καταγγελίες του για νοθεία και βία σε εκλογικά τμήματα της νότιας και νοτιοανατολικής Νιγηρίας.
