Σάρωσε ο Ερντογάν στις εκλογές
Κυριακή, 12 Ιουνίου 2011, 23:22
Με καταμετρημένο το 99% των ψήφων το κυβερνόν Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του πρωθυπουργού Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν σημειώνει μεγάλη νίκη, αφού λαμβάνει το 50% των ψήφων και αναλαμβάνει για τρίτη συνεχή θητεία τα ηνία της χώρας.
Ακολουθούν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα με 25,9% και οι εθνικιστές της Εθνικής Δράσης με 13%.
«Πυρετός» διεργασιών στην Τουρκία για την ψήφιση του νέου Συντάγματος
Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2011, 12:20
Κατά πόσο η ισορροπία που προέκυψε στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία θα επιτρέψει τη σύνταξη και την ψήφιση νέου συντάγματος είναι το ερώτημα που απασχολεί από σήμερα την Τουρκία, αφού το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης, παρά τη θριαμβευτική νίκη του 50%, δεν κατάφερε να εκλέξει 330 βουλευτές, η οποία είναι η πλειοψηφία που απαιτείται για την υπερψήφιση του Συντάγματος στην εθνοσυνέλευση με πρόσθετη έγκριση στη συνέχεια, μέσω δημοψηφίσματος.
Με καταμετρημένο το 99% των ψήφων, το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει 49,9% και εκλέγει 326 βουλευτές. Ακολουθούν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα με 25,9% και 135 βουλευτές, το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος με 13% και 53 έδρες και οι ανεξάρτητοι που στήριξε το φιλοκουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας με 5,9% και 36 βουλευτές.
Η μεγάλη επιτυχία του κυβερνώντος κόμματος που πήρε περίπου το 50% των ψήφων, η επιτυχία των Κούρδων να αυξήσουν από 20 στους 36 τους βουλευτές τους, η επιτυχία των ακροδεξιών να ξεπεράσουν το 10% και η κατά πέντε μονάδες αύξηση της δύναμης του ΡΛΚ είναι τα βασικά σημεία των αποτελεσμάτων.
Ως προς τις ισορροπίες για το νέο σύνταγμα, το ερώτημα είναι πώς θα εξελιχθεί ο διάλογος γύρω από το Σύνταγμα και αν ο Erdogan θα μπορέσει να διασφαλίσει την υποστήριξη βουλευτών από τα άλλα κόμματα.
Πάντως, το κόμμα της Δικαιοσύνης κατέρριψε χθες ρεκόρ, αφού θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση σε τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις (2002, 2007, 2011), αυξάνοντας μάλιστα τη δύναμή του κάθε φορά. Σημαντικό ερώτημα που αιωρείται είναι αν ο Erdogan, στηριζόμενος στο 50% και ανεξάρτητα από το ότι δεν διαθέτει 330 έδρες στην εθνοσυνέλευση, θα επιχειρήσει τη θεσμοθέτηση προεδρικού συστήματος στην Τουρκία.
Ο κ. Erdogan χθες το βράδυ είπε πως το κόμμα του θα προχωρήσει για τη σύνταξη νέου Συντάγματος, με διάλογο και συνεννόηση με όλα τα κόμματα.
Η πρώτη μετεκλογική ομιλία που έκανε ήταν ένα κάλεσμα συνεργασίας, όπως ακριβώς είχε κάνει και μετά τις εκλογές του 2007.
Σημειώνεται ότι το κυβερνών κόμμα αύξησε κατά 5 εκατομμύρια ψήφους τη δύναμή του. Ωστόσο, μειώθηκε η εκλογική δύναμη του κόμματος στη Νοτιοανατολική Τουρκία.
O ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Kemal Kilisdaroglu, υπογράμμισε ότι το κόμμα του αύξησε το ποσοστό του και τον αριθμό των βουλευτών του σε σχέση με τις εκλογές του 2007, γεγονός που χαρακτήρισε επιτυχία.
Ο Devlet Bahceli, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος, σε γραπτή του ανακοίνωση τόνισε ότι ήταν επιτυχία το ξεπέρασμα του 10%.
Όσον αφορά στους Κούρδους, η επιτυχία είναι δεδομένη ιδιαίτερα στη Νοτιοανατολική Τουρκία.
Με βάση το συνολικό ποσοστό που προκύπτει από την άθροιση των ψήφων που πήραν οι υποστηριζόμενοι από το Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας ανεξάρτητοι, παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της εκλογικής τους δύναμης στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Ωστόσο, μειώθηκε η δύναμή τους στη Δυτική Τουρκία. Από τους 36 ανεξάρτητους, οι 33 εξελέγησαν στη Νοτιοανατολική Τουρκία και οι 3 στην Κωνσταντινούπολη.
Μεταξύ των 36 ανεξάρτητων είναι και ο Erol Dora, ο πρώτος χριστιανός βουλευτής στην Τουρκία έπειτα από πολλά χρόνια. Εξελέγη στο Μάρντιν της Νοτιοανατολικής Τουρκίας και είναι αραβόφωνος καθολικός.
Ενδιαφέρον σημείο των αποτελεσμάτων είναι και το τι θα γίνει με τους συνολικά 9 βουλευτές που έχουν εκλεγεί, αλλά είναι προφυλακισμένοι για διάφορες υποθέσεις.
Πρόκειται για δύο βουλευτές του Ρεπουμ.Λαικ. Κ και έναν του ακροδεξιού Κόμματος που είναι προφυλακισμένοι κατηγορούμενοι στην υπόθεση «Εργκενεκόν» και έξι ανεξάρτητους βουλευτές που κατηγορούνται στην υπόθεση της Ένωσης Κοινοτήτων Κουρδιστάν (KCK).
Το Κομμα Μεγαλης Τουρκιας πηρε 0,73%, το Κομμα Ευτυχιας, το παλιο ισλαμιστικο κομμα απο οπου αποσχιστηκε ο Ερντογαν πηρε 1,24% (απο 2,34%), το Δημοκρατικο κομμα (το παλιο του πρωην πρωθυπουργου Ντεμιρελ) πηρε 0,65% (απο 5,38%).
To Kομμουνιστικο Κομμα Τουρκιας επεσε στο 0,14% απο 0,22% που ειχε παρει στις εκλογες του 2007, το Κομμα Εργασιας (ΕΜΕΡ) 0,07% (απο 0,08%), ενω αγνωστο ειναι τι εχει απογινει το Κομμα Ελευθεριας και Αλληλεγγυης, (το αδελφο κομμα του Συνασπισμου της Ελλαδας), το οποιο δεν κατεβεικε στις εκλογες (το 2007 ειχε 0,15%). Ενω το Εργατικο Κομμα, ενα κομμα που ειναι κατι μεταξυ ΟΑΚΚΕ και Σπιθας, απο πρωην αριστερους που τωρα εχουν γινει χαφιεδες φασιστες, που το 2007 ειχε 0,36%, τωρα δεν κατεβηκε στις εκλογες, γιατι ο αρχηγος του εχει συλληφθει γιατι ηταν αναμεμιγμενος στο τουρκικο φασιστικο πραξικοπημα που ετοιμαζαν οι τουρκοι στρατηγοι, το επονομαζομενο Εργκενεκον.
Ρουφιάνος της αστικής εξουσίας
από απο Κοντρα 2:43μμ, Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=11251&cat_id=19
Ρουφιάνος της αστικής εξουσίας Συνέντευξη Τσίπρα στο ραδιόφωνο της ΕΤ3. Δηλώνει ότι είχε πάει στο Σύνταγμα «ως πολίτης, με τη γυναίκα του και το παιδί του» και όχι ως αρχηγός κόμματος (ή εμείς είμαστε άσχετοι και δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς γίνεται ο διχασμός προσωπικότητας ή αυτοί μας δουλεύουν χοντρά) και του ζητιέται να πει τι είδε στο Σύνταγμα. Η απάντηση είναι χαρακτηριστική του πιο χυδαίου πολιτικού οπορτουνισμού: «Είχα την αίσθηση ότι ήμουν σε ένα πολύμορφο φεστιβάλ. Δεν ήταν οργή το κυρίαρχο. Ηταν η αισιοδοξία και η χαρά της συμμετοχής και της συλλογικής διεκδίκησης. Βέβαια αυτό πολύ εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε θυμό. Αισθάνεται κανείς ότι η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη κι ότι ένα κλικ αρκεί για να μετατραπεί σε θυμό. Ομως αυτό που έβλεπα χθες ήταν μια γιορτή της δημοκρατίας».
Δεν είδε οργή ο Τσίπρας. Προφανώς, οι μούτζες και τα υβριστικά συνθήματα ήταν εκδηλώσεις χαράς. Σαν να γιόρταζαν κάτι οι δεκάδες χιλιάδες που μαζεύτηκαν εκεί. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως έτσι και γίνει αυτό το κλικ και όλα μετατραπούν σε θυμό, θα πάψει να είναι γιορτή της δημοκρατίας. Γιορτή της δημοκρατίας είναι να φωνάζεις, να σφυρίζεις, να μουτζώνεις και μετά να πηγαίνεις για ύπνο. Ετσι και εκδηλώσεις έμπρακτα το θυμό σου, έχουμε εκτροπή από τη δημοκρατία. Οταν οι διαδηλωτές φωνάζουν εν χορώ «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», βρίσκονται ακόμα στο πλαίσιο της γιορτής, έστω και με υπερβολές. Αν δοκιμάσουν να κάνουν «ντου» στη Βουλή, τότε θα έχουν εκτραπεί.
Δεν του ξέφυγαν τυχαία αυτά τα λόγια του Τσίπρα. Πήγε σʼ αυτή τη συνέντευξη αποφασισμένος να πάρει τη ρεβάνς από τα Δεκεμβριανά του 2008. Ο Τσίπρας αποθεώνει τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις, γλείφει χυδαία τον κόσμο και ταυτόχρονα λειτουργεί σαν ρουφιάνος του συστήματος, παραδίνοντας μαθήματα δημοκρατίας και… κινηματισμού. Λέει:
«Η πρώτη τακτική που αμφισβητείται καίρια είναι αυτή του λεγόμενου χώρου που έχει φετιχοποιήσει τη βία, του λεγόμενου αναρχικού χώρου, γιατί οι πραγματικοί αντεξουσιαστές συμμετέχουν σ΄ αυτό το κίνημα μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και τις συνελεύσεις στις πλατείες. Αλλά νομίζω ότι μια ολόκληρη γενιά, νέα γενιά που γαλουχήθηκε με την αντίληψη ότι αποτελεσματική αντίδραση μπορεί να γίνει μονάχα μέσα από τη βία και γαλουχήθηκε ιδίως μέσα από τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, ακυρώνεται μέσα απ΄ αυτές τις διαδικασίες, πράγμα το οποίο θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό. Γιατί αυτές οι διεργασίες αναδεικνύουν ότι μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική και πιο επικίνδυνη για το σύστημα μια αντίδραση που έχει ως κύριο πρόταγμα την ειρηνική δράση, τη μη βία. Και η άλλη τακτική που ακυρώνεται είναι αυτή του σεχταρισμού».
Για το σεχταρισμό, που αναφέρεται στον Περισσό, δεν θα πούμε τίποτα. Αλλωστε, το μείζον είναι η αναφορά στο Δεκέμβρη του 2008. Μια ολόκληρη γενιά ακυρώνεται, λέει ο πολιτικός αυτός αλήτης. Πόσο καβαλημένο καλάμι πρέπει να είσαι για να λες ότι ακυρώνεται μια γενιά; Τι είναι μια γενιά, εισιτήριο αστικού λεωφορείου; Δεν είναι αυτή η ίδια γενιά, που δημιούργησε το Δεκέμβρη του 2008, που έκαψε και κάηκε στις φλόγες της νεολαιίστικης εξέγερσης, που βρίσκεται και σήμερα στις πλατείες, με καινούργιες αυταπάτες; Αλλαξε μήπως βιολογικά η νεολαία; Εφυγαν από το προσκήνιο οι «κακοί» του Δεκέμβρη και ήρθαν οι «καλοί» του Μάη;
Θεωρούμε περιττό νʼ ανοίξουμε συζήτηση μʼ αυτόν τον παντελώς αγράμματο πολιτικάντη, που βρήκε «απόδειξη», όπως λέει, «ότι μπορεί να είναι πιο επικίνδυνη για το σύστημα μια αντίδραση που έχει ως κύριο πρόταγμα την ειρηνική δράση». Μήπως νίκησε το κίνημα των πλατειών και δεν το ξέρουμε; Πού βρήκε την απόδειξη ο Τσίπρας;
Δεν μπορούμε, όμως, νʼ αποφύγουμε τον πειρασμό για ένα γενικότερο σχόλιο. Το Δεκέμβρη του 2008, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με το δίδυμο Αλαβάνου-Τσίπρα, δοκίμασε και πάλι να σπεκουλάρει, γλείφοντας την εξεγερμένη νεολαία. Βέβαια, επειδή δέχτηκαν σφοδρή επίθεση από τα άλλα κέντρα του συστήματος, προχώρησαν και σε καταγγελίες της βίας των οδοφραγμάτων. Ταυτόχρονα, όμως, έκλειναν το μάτι, σαν να έλεγαν «μην ανησυχείτε, εμείς μαζί σας είμαστε». Αυτή η πρόστυχη οπορτουνιστική τακτική θόλωσε πολύ κόσμο. Ανθρωποι που δεν είχαν ξαναψηφίσει στη ζωή τους, ακόμη και αναρχικοί που από θέση αρχής δεν συμμετέχουν στις εκλογές, δήλωναν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, επειδή αυτός δέχεται σφοδρή επίθεση από το σύστημα. Εμείς, που ουδέποτε φάγαμε τη χλαπάτσα του τάχαμου κινηματικού ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε δεχτεί κριτική για… απολυτότητα και σεκταρισμό.
Ιδού, λοιπόν, τώρα. Γλείφοντας με τον ίδιο αισχρό τρόπο ένα άλλο κίνημα, με διαφορετικά χαρακτηριστικά και διαφορετικές κινητήριες δυνάμεις, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πάρει ρεβάνς από το Δεκέμβρη, και να αποκόψει το σημερινό κίνημα από κάθε επαφή με τις θετικές ιδέες και τις θετικές πρακτικές που καθόρισαν το Δεκέμβρη.
Το ποιό;!
από @ 5:58μμ, Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011
«να αποκόψει το σημερινό κίνημα»
Που το είδες το κίνημα, πες το μας και σε εμάς τους υπόλοιπους!
Κίνημα αναβάθμισης των καντινιέρηδων εννοείς;
Κίνημα διάσωσης της παραγωγής πλαστικών σημαιών;
Κίνημα ενίσχυσης των εμπόρων laser;
Η πλατεία ήταν γεμάτη μʼ αυτό το κάτι που θυμίζει αυταπάτη
από ΚΟΝΤΡΑ 10:19πμ, Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011
...ο οπορτουνιστικός συρφετός θέλει να βαφτίσει «άμεση δημοκρατία» τις απόψεις του για δημοψηφίσματα...
Ηταν πολύς, πάρα πολύς, περισσότερος από την προηγούμενη φορά ο κόσμος που μαζεύτηκε την περασμένη Κυριακή στο Σύνταγμα. Κανένας υπολογισμός δεν μπορεί να γίνει. Γιατί η συγκέντρωση ήταν σαν ένα κινούμενο ποτάμι. Κόσμος ερχόταν και κόσμος έφευγε σε μια διάρκεια πάνω από τρεις ώρες. Οπως γινόταν στις παλιές προεκλογικές συγκεντρώσεις των κομμάτων εξουσίας. Αυτή η συμπεριφορά του «πάω, μένω για λίγο και φεύγω» δεν είναι άσχετη από την πολιτική κουλτούρα αυτού του κόσμου, που είναι στη συντριπτική του πλειοψηφία κόσμος που μέχρι τώρα ψήφιζε τα δυο μεγάλα κόμματα. Ενα μεγάλο ποσοστό αυτού του κόσμου έκανε αποχή στις τοπικές εκλογές και είδε ότι δεν βγήκε τίποτα. Ενα μεγάλο ποσοστό πήρε μέρος στις πρώτες ιδιαίτερα μαζικές 24ωρες απεργίες (ποιος ξεχνάει την 5η Μάη του 2010;) και επίσης είδε ότι δεν βγήκε τίποτα. Τώρα δοκιμάζει κάτι άλλο. Και είναι γεμάτο αυτό το «άλλο» με τις ίδιες αυταπάτες. Πάω Σύνταγμα, σφυρίζω, μουτζώνω, μπινελικώνω, φεύγω. Ετσι θα φοβηθούν οι πολιτικοί και θα κάνουν πίσω. Αρκετοί σκέφτονται έτσι. Είναι, όμως, και πολλοί άλλοι που δεν σκέφτονται καν. Κατεβαίνουν στο δρόμο παρασυρμένοι από το ρεύμα. Κατεβαίνουν γιατί είναι must να κατέβεις. Το βλέπεις στις συντροφιές που πασχίζουν να συναντηθούν μέσα στη λαοθάλασσα με συνεχείς κλήσεις από τα κινητά. Το βλέπεις στα φλας των φωτογραφικών μηχανών και των κινητών που ανάβουν συνέχεια για νʼ απαθανατίσουν ενσταντανέ: «ήμουν και γω εκεί». Πρέπει, όμως, να σημειωθεί και κάτι ακόμη. Δεν βλέπεις χαρούμενα πρόσωπα σʼ αυτές τις τεράστιες λαοσυνάξεις. Βλέπεις από τη μια εικόνες οργής και από την άλλη, στην πιο ήσυχη μερίδα του πλήθους, πρόσωπα σκυθρωπά, ανθρώπους σιωπηλούς που βαδίζουν, στέκονται, μουτζώνουν και φεύγουν, χωρίς καν νʼ ανοίξουν το στόμα τους. Βλέπεις στα πρόσωπα χαραγμένη την απόγνωση. Κι είναι αυτή η απόγνωση που κατεβάζει τον κόσμο στο δρόμο. Από κει και πέρα, αρχίζει το μανιπουλάρισμα. Αυτοί που είχαν πρώτοι την ιδέα, μεταφερμένη από την Ισπανία, δεν παίζουν κανένα ρόλο. Εχουν εκ των πραγμάτων ξεπεραστεί. Μανιπουλάρισμα επιχειρείται από τα ΜΜΕ, που χαϊδεύουν αυτιά και ενισχύουν το ακομμάτιστο και το ειρηνικό. Προσοχή μην αισθανθεί ακόμα και την ανάσα σας ο μπάτσος. Προσοχή μη σπρώξετε τα κιγκλιδώματα που τοποθετήθηκαν μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη. Τη Βουλή μπορείτε να τη μουτζώνετε και να τη σημαδεύετε με τα λέιζερ (χρυσές δουλειές κάνουν οι συμπαθείς Πακιστανοί, που ανέβασαν την τιμή στα ύψη), απαγορεύεται όμως να παραβιάσετε το άβατό της. Ολʼ αυτά έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα που έχει γίνει καθεστώς. Ουδείς προβληματίζεται αν κάτι πρέπει νʼ αλλάξει. Ομως αυτό το καθεστώς είναι πολύ εύθραυστο. Ακριβώς γιατί όλος αυτός ο κόσμος δεν είναι ελεγχόμενος. Ελέγχεται από τους μύθους, από τις αυταπάτες, από τις ιδεολογικές και πολιτικές δουλείες. Τι γίνεται, όμως, αν σʼ αυτό το σύστημα δημιουργηθεί μια ρωγμή; Κι αν η ρωγμή αυτή αρχίσει να διευρύνεται; Τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι στα επιτελεία έχουν ήδη έτοιμα σχέδια καταστολής. Η λαοθάλασσα, όμως, δεν έχει κανένα σχέδιο απάντησης. Το πιο λυπηρό είναι ότι η λαοθάλασσα δεν έχει καταφέρει να βρει ακόμα κοινή γλώσσα. Ο κόσμος βρίζει, μουτζώνει, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Και δεν συζητά ο κόσμος. Ασε που δεν γουστάρει την πολιτική ζύμωση. Ετσι, η μόνη μαζική ζύμωση είναι αυτή που γίνεται από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του συστήματος. Αν, όμως, για τον πολύ κόσμο είναι λογικό –στις παρούσες συνθήκες– να συμπεριφέρεται μʼ έναν γενικό αρνητισμό, τι να πεις για κείνους που εμφανίζονται σαν πρωτοπορία; Μιλάμε για εκείνους που μανιπουλάρουν τη «λαϊκή συνέλευση» της πλατείας Συντάγματος, παριστάνοντας τους ακομμάτιστους. Συνασπισμένοι, Συριζαίοι και λοιπές συγγενείς δυνάμεις, με συμπλήρωμα από την πολύχρωμη «εξωκοινοβουλευτική αριστερά». Το κόλπο έχει βρεθεί: ελάτε, μπείτε στην κλήρωση να μιλήσετε 1,5 λεπτό και μεις θα ρυθμίζουμε τα κρίσιμα θέματα από το παρασκήνιο. Οπως ποιοι θα μιλήσουν για το χρέος, το οποίο είναι το ένα από τα «δύο μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν τη συνέλευση στο Σύνταγμα, αλλά και όλη την κοινωνία» και από τα οποία «πηγάζουν όλα τα άλλα» (το άλλο πρόβλημα είναι «η έλλειψη ή και απόλυτη απουσία δημοκρατικών διαδικασιών στη λήψη αποφάσεων σε αυτή τη χώρα»! Αφού, λοιπόν, ο καπιταλισμός ως σύστημα και η κρίση του, αποτέλεσμα των οποίων είναι η κρίση χρέους, εξαφανίζονται και το αποτέλεσμα (το χρέος) βαφτιστεί πηγή όλων των δεινών, επιλέγονται και οι ομιλητές που θα «αναπτύξουν όλες τις αντίστοιχες απόψεις σχετικά με την αντιμετώπιση του χρέους». Και «όλως τυχαίως» αυτοί οι ομιλητές είναι στελέχη του ΣΥΝ και της «Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου», με συγκεκριμένες απόψεις. Ολες οι άλλες απόψεις εξαφανίζονται ως διά μαγείας. Κι αν κάποιος δοκιμάσει να ζυμώσει την άποψή του, όπως έχει δημοκρατικό δικαίωμα, τρώει και ξύλο, όπως συνέβη με το ΚΚΕ (μ-λ). Τόσο πλατιά είναι η… άμεση δημοκρατία. Κι αφού οι διάφοροι φιλελεύθεροι μικροαστοί, που δεν αμφισβητούν τον καπιταλισμό, έκαναν τη ζύμωσή τους, παραμυθιάζοντας τον κόσμο που μαζεύτηκε να τους ακούσει, ετοιμάζουν μια ανάλογη εκδήλωση και για το Σύνταγμα. Θα φωνάξουν, λέει, ειδικούς, «με έργο και μελέτες», οι οποίοι «θα πρέπει να μπορούν να προσφέρουν και να αναλύσουν ιστορικά παραδείγματα, που πλησίασαν την άμεση δημοκρατία» και «να προτείνουν τις αναγκαίες αλλαγές στο σημερινό ελληνικό σύνταγμα προς μια αμεσοδημοκρατική κατεύθυνση»! Τι να πεις τώρα; Να θυμίσεις ότι τα συντάγματα είναι καταστατικοί νόμοι των οικονομικο-κοινωνικών συστημάτων, που αντανακλούν τις αλλαγές που έχουν ήδη συντελεστεί; Να θυμίσεις ότι η Ελλάδα είναι μια καπιταλιστική χώρα, με ένα αστικό καθεστώς και καμιά συνταγματική αλλαγή ουσίας δεν μπορεί να γίνει, αν δεν αλλάξουν οι παραγωγικές σχέσεις; Ομως, ο οπορτουνιστικός συρφετός θέλει να βαφτίσει «άμεση δημοκρατία» τις απόψεις του για δημοψηφίσματα και οι ομιλητές του είναι έτοιμοι να «ζυμώσουν» εκείνους που θα προσέλθουν ως ακροατήριο. Το γράψαμε και την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτό που συμβαίνει «κάτω» δεν έχει καμιά οργανική επαφή με τη λαοθάλασσα που βρίζει και μουτζώνει «πάνω», ούτε ενδιαφέρεται να αποκτήσει. Είναι μια προσπάθεια πολιτικής κερδοσκοπίας από λίγους «πονηρούς», στην οποία συμμετέχουν –πνιγμένοι στις αυταπάτες, στις ιδεολογικές προλήψεις και στην πολιτική ένδεια– και αρκετοί άλλοι, που δεν έχουν καταλάβει σε τι παγίδα έπεσαν. Οταν η πραγματική ζωή πάλλεται, με όλες τις αντιφάσεις της, κάποιοι προσπαθούν να καλουπώσουν ένα κομμάτι της, για να στηρίξουν μʼ αυτό τα ετοιμόρροπα πολιτικά μαγαζιά τους και να εμφανιστούν εξαγνισμένοι. ΚΟΝΤΡΑ
Ανήσυχο
από skopelosnews 2:25πμ, Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011
Σύντροφοι με χάχα και χούχου δεν γίνετε τίποτα για να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να πονέσουμε όλοι μας
Είμαι τελειόφοιτος στ δημοτικού δουλεύω από 9 χρονών παιδάκι στην οικοδομή η περισσότερη από εσάς εδώ μέσα έχετε την ίδια ηλικία με τα παιδιά μου .δεν ξέρω ορθογραφία παρ όλα αυτά έχω ένα μπλοκ και γράφω κάθε μέρα μερικές από της σκέψης μου .πολεμώ την πλουτοκρατία και τον φασισμό από το 1973 .και της μέρες του πολυτεχνείου που μικρό παιδί εργάτης στα 16 μου βρέθηκα να μοιράζω προκηρύξεις και να βοηθώ μέσα στον χώρο του πολυτεχνείου με διάφορους τρόπους .μετά έφαγα ένα πολύ γερό ξύλο από τους ασφαλίτες αλλά άντεχα είπαμε ποτέ μου δεν άλλαξα την ιδεολογία μου ούτε πρόκειται ποτέ να αλλάξω .αγώνες έκανα σε όλοι μου την ζωή και κάνω όσο αντέχω αλλά θα πρέπει να με ακούσετε ορισμένοι έστω και αν δεν ξέρω να σας τα πω με όμορφα λογία αλλά ακούστε .παρακολουθώ όλες της συζήτησης σάς σας πρέπει να σας πω βλέπω ότι έχετε επικεντρωθεί σε θέματα σχετικά με πανό και συζητήσεις στο σύνταγμα
Σύντροφοι με χάχα και χούχου δεν γίνετε τίποτα για να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να πονέσουμε όλοι μας και καταλαβαίνετε τι θέλω να Πω θέλει πολύ δουλεία και πρέπει εσείς η νέοι να τρέξετε να μιλήσετε να δώσετε να καταλάβουν ο απλός κόσμος ότι χρειάζονται δυναμικές κινητοποιησεις και όχι να μείνουμε μόνο στης θεωρίες .γιατί αφού είναι πρόσφορο το έδαφος όπως δεν ήταν ποτέ δεν κάνουμε καμία ενεργεία τώρα που ο κόσμος είναι έτοιμος γιατί? δεν συνεχίζω βγάλτε τα συμπεράσματα σας
Ακόμα δουλεύω για 16 ώρες την μέρα είμαι μεγάλος σε ηλικία αλλά και μεγάλος αναρχικός με όλη την σημασία της λέξης δεν έχω τίποτα δεν έχω να χάσω τίποτα ακόμα στα αρχίδια μου και για την ζωή μου αλλά δεν μου αρέσει η αδικία και θα την πολεμώ πάντα διότι δεν την θέλω για κανέναν άνθρωπο όλοι είμαστε ίδιοι
Τελειόφοιτος ΣΤ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Έγινε μετάφραση του παρόντος με το word 2007
skopelos-news.blogspot.com/
athens indymedia αρθρο με αριθμο 1303947
mono kai mono giati ta spaei
από sofia tou dromou 10:36μμ, Κυριακή 12 Ιουνίου 2011
perilhpsh
