H προβοκάτσια Κυβέρνησης-Ακροδεξιάς-ΜΜΕ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ! Ο λαός ΑΜΥΝΘΗΚΕ κι ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΗΚΕ κι ΕΠΑΝΗΛΘΕ στο Σύνταγμα!
«Διαμαρτυρία είναι όταν λεω πως αυτό κι αυτό δεν μου αρέσει. Αντίσταση είναι όταν φροντίζω αυτό που δε μου αρέσει, να μη συνεχίζεται...»
Ουλρίκε Μάινχοφ
Είναι εντελώς ηλίθιοι τελικά! Είχαμε πολλές φορές αναφερεθεί στο...επίπεδο του δωσιλογικού, πολιτικο-δημοσιογραφικού βραχίωνα της τρόικα, αλλά σήμερα έσπασαν κάθε κοντέρ βλακείας, προσπαθώντας να ξαναεφαρμόσουν την περσινή συνταγή της...Marfin, κάνοντας μια τρύπα στο νερό.
Επιστράτευσαν ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ, ένας εκ των οποίων...συνελήφθη από τους διαδηλωτές, μολονότι γνωρίζουν ότι ο λαός έχει σαφή γνώση της ύπαρξης κουκουλοφόρων ασφαλιτών στις περασμένες απεργίες, αφού μέχρι κι οι φάτσες τους είχαν αναρτηθεί στο διαδίκτυο).
Όλως...τυχαίως έσπασε η απεργία της ΕΣΗΕΑ, όπως τότε με τη Marfin και βγήκαν στο σεριάνι, αστοιχείωτοι κλόουν όπως οι Κώνστες, οι Παυλόπουλοι, οι Λιάροι κι οι Λυριτζήδες, οι οποίοι μιλούσαν για...μπαχαλάκηδες, την ίδια στιγμή, που τα video πίσω τους έδειχναν νέους, γέρους, γυναίκες και παιδιά χωρίς καν μαντήλια και πολλοί από αυτούς με ελληνικές σημαίες, που προσπαθόυσαν να κατεδαφίσουν το σιδερένιο τείχος της Β. Σοφίας και να πλησιάσουν τη Βουλή!
Κραύγαζαν οι λαομίσητοι και χρεωκοπημένοι τηλεκαραγκιόζηδες, περί...αντιεξουσιαστών κουκουλοφόρων, την ώρα που οι φωτογραφίες, που έχουν αναρτηθεί, δείχνουν ότι όλος ο λαός έρχεται στα χέρια με τους μπάτσους!
Έβαλαν τους κουκουλοφόρους και τα ΜΑΤ να «καθαρίσουν» για λογαριασμό τους μια και καλή την 20ήμερη συγκέντρωση των φτωχών, των εξαπατημένων και των αγανακτισμένων, νομίζοντας ότι ο λαός θα γίνει...λαγός! Οι ηλίθιοι! Στο video αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ο στόχος τους, ενώ για γέλια είναι η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ.(σχετικά με τα στυλιάρα που τακτοποιούσαν οι ασφαλίτες μέσα στο Ζάππειο) περί...αλλοδαπού, ο οποίος μετέφερε ρόπαλα με...καρότσι super market!
Είναι τόσο αστοιχείωτοι-πολιτικά και ιστορικά- που δεν καταλαβαίνουν το αυτονόητο: Όταν οι λαικές τάξεις έχουν φτάσει στο «Ω» και δεν έχουν να χάσουν τίποτα, ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Γι’αυτό άλλωστε είδαν τον κόσμο, αφενός να μη φεύγει απ’ το Σύνταγμα, αφετέρου να ανασυντάσσεται και σε πολλές περιπτώσεις να παίρνει στο κυνήγι ΜΑΤ και Δίας!
Είναι έκδηλος ο πανικός και η ανικανότητα των εναπομείναντων υποστηρικτών του καθεστώτος, δηλαδή των ΜΜΕ και της ΕΛ.ΑΣ. Απόψε είδαν ότι ο λαός, όχι μόνο δεν τσιμπάει, αλλά εξοργίζεται περισσότερο με το σημερινό γελοίο...colpo grosso του απέλπιδος παρακράτους των Γιωργάκηδων και των Ψυχάρηδων!
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/06/h.html?spref=fb
Μια μάχη στο κέντρο.
Σήμερα, για όσους δεν το κατάλαβαν, είχαμε μια σύρραξη. Πόλεμος. Δακρυγόνα, γκλομπς, φράχτες στο κέντρο της Αθήνας, κόσμος περικυκλωμένος από τα ΜΑΤ, ομάδες μηχανόβιων της ΔΙΑΣ να εφορμούν σαν σε μεσαιωνικό πεδίο μάχης, παρακρατικοί χρυσαυγίτες σε άψογη συνεργασία με την αστυνομία. "Κατάσκοποι" ασφαλίτες με κουκούλες που η αντικατασκοπεία τους εντόπισε. Προπαγάνδα από τα ΜΜΕ. Προβοκάτσια , στημένη άψογα από την κυβέρνηση. Στη μέση σε ρόλο άμαχου, "απλού κόσμου" , όσοι ήταν ωσεί παρών και όσοι δεν μπορούσαν να προστατέψουν το εαυτό τους. Τα μέτωπα πολλαπλά. Πανεπιστημίου, Σύνταγμα, Καλλιμάρμαρο... και φήμες! Ποιος είδε πόλεμο χωρίς διασπορά φημών! "Αναρχικοί πλακώθηκαν με αγανακτισμένους", "Αναρχικοί πλάκωσαν φασίστες", "Δεν ήταν αναρχικός αυτός που πέταξε τη μολότοφ".... Είναι νομίζω φανερό ποιούς στόχευε το "χαλασμένο τηλέφωνο". (Για την ιστορία μπλοκ αναρχικών στο Σύνταγμα ήταν όλοι την ώρα εκεί. Και στα επεισόδια και πριν και μετά. Ας ψάξουν για άλλο παράγοντα που προκάλεσε τα επεισόδια). Κατά τις 6 είχαμε και ανακωχή. Ζύγισμα, τί έγινε, τί θα γίνει; Το κίνημα κάποιοι προσπάθησαν να το απομαζικοποιήσουν. Δεν ξέρω την ιδεολογίας ήταν. Κάποιοι πιάστηκαν ... με ταυτότητες υπηρεσιακές.... Ήταν λάθος. Δεν μπορείς να πετάς μολότοφ, στο Σύνταγμα. Βούτυρο στο ψωμί των σωμάτων ασφαλείας. Προσοχή , όμως: Δεν μπορεί να μιλάμε για υπαιτιότητα των διαδηλωτών για τα επεισόδια, όταν η αστυνομία επιτίθεται. Αυτά δεν μπορεί να είναι καταδικαστέα. Σήμερα το κλίμα ήταν τρομοκρατικό. Όλη η συγκέντρωση περικυκλωμένη, χημικά και ξύλο. Ως συνήθως αδιακρίτως. Κινήσεις καθαρά για εκφοβισμό πολιτών. Όσων ήταν και όσων θα ήθελαν να είναι εκεί. Η τρομοκρατία δεν μπορεί να περάσει. Ο πόλεμος αυτός πρέπει να λήξει, και ο λαός δεν μπορεί να χάσει. Η βία δεν είναι λύση, θα γίνει , όμως, άμυνα των δαρμένων - πεινασμένων - αγανακτισμένων . Και το κρίμα στο λαιμό τους.
Πλατεία Συντάγματος : Δεν πέρασε η καταστολή
"Λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι έγινε γενικευμένη επίθεση των ΜΑΤ, από όλες τις πλευρές της πλατείας Συντάγματος εναλάξ, με τέτοια χρήση χημικών που κρύφτηκε ο ήλιος. Κινδύνεψαν μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι, και δεν δίστασαν να ρίξουν δακρυγόνα ακόμα και μέσα στο σταθμό του μετρό. Η επιχείρηση κράτησε μέχρι τις 5 το απόγευμα.Στη διάρκεια της η πλατεία καταλήφθηκε από τα ΜΑΤ και επανακαταλήφθηκε από τους διαδηλωτές πολλές φορές".
Όλοι ξέρουν ότι στις διαδηλώσεις και τις πορείες αρκεί η προκλητική εμφάνιση των ΜΑΤ για να προκληθούν επεισόδια. Και δεν μιλάμε για τις παραδοσιακές διμοιρίες που παρατάσσονται μπροστά από την Βουλή, αλλά για "μάχιμες διμοιρίες" που εμφανίζονται στις παρυφές σε κάθε πορεία, μηχανοκίνητες ομάδες Ζ,Δ κλπ που περνάνε με μεγάλη ταχύτητα ανάμεσα από τους συγκεντρωμένους τραυματίζοντας όχι λίγες φορές διαδηλωτές, για ρίψη κροτίδων κρότου-λάμψης για ψίλου πήδημα, όλα αυτά δηλ.που τις τελευταίες μέρες έλειψαν από τις εκδηλώσεις του Συντάγματος.
Ολα αυτά που έγιναν στην προηγούμενη απεργιακή κινητοποίηση και οδήγησαν στο νοσοκομείο 97 διαδηλωτές και 1 στην εντατική του οποίου κινδύνεψε η ζωή. Ολα αυτά επιχειρήθηκαν και σήμερα σε ένα κακά εκτελεσμένο επιχειρησιακό σχέδιο των δυνάμεων καταστολής. Βούιξε το Σύνταγμα ότι 2 "κουκουλοφόροι" συνελήφθησαν από διαδηλωτές -παραδόθηκαν σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, σύμφωνα με τη στρατιωτική τους εκπαίδευση- οι οποίοι έφεραν μαζί τις αστυνομικές τους ταυτότητες. Επίσης όπως συνήθως δεκάδες κουκουλοφόροι ασφαλίτες ήταν μαζί με τα ΜΑΤ, και κυκλοφόρησε βίντεο στο ιντερνετ το οποίο μεταδόθηκε και από τα κανάλια, με ασφαλίτες φρουρούμενους από τα ΜΑΤ να μεταφέρουν δεκάδες καδρόνια από το προαύλιο του Ζαππείου.
Λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι έγινε γενικευμένη επίθεση των ΜΑΤ, από όλες τις πλευρές της πλατείας Συντάγματος εναλάξ, με τέτοια χρήση χημικών που κρύφτηκε ο ήλιος. Κινδύνεψαν μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι, και δεν δίστασαν να ρίξουν δακρυγόνα ακόμα και μέσα στο σταθμό του μετρό. Η επιχείρηση κράτησε μέχρι τις 5 το απόγευμα.Στη διάρκεια της η πλατεία καταλήφθηκε από τα ΜΑΤ και επανακαταλήφθηκε από τους διαδηλωτές πολλές φορές.Ο κόσμος δεν διαλυόταν και επανέρχονταν στο ΣύνταγΜα, το οποίο κρατήθηκε ανοικτό μέχρι νωρίς το απόγευμα που άρχισαν να κατεβαίνουν οι απογευματινοί διαδηλωτές. Η όλη επιχείρηση των δυνάμεων καταστολής έγινε με εγκληματική "προχειρότητα χωρίς να τηρηθούν οι συνήθεις κανόνες εμπλοκής, δηλ. να απωθείται το πλήθος αφήνοντας ανοικτή δίοδο για να υποχωρήσει και να διαλυθεί".
Το ότι δεν υπήρξαν θύματα οφείλεται στην αποφασιστικότητα και στην ψυχραιμία των διαδηλωτών, που όχι μόνο δεν κατελήφθησαν από πανικό, αλλά κατάφεραν να κρατήσουν ανοιχτή την πλατεία Συντάγματος για τις απογευματινές εκδηλώσεις, καθώς και να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη προσέγγιση των ασθενοφόρων στην πλατεία, και την επιτόπια παροχή πρώτων βοηθειών στους τραυματίες. Καθοριστική βοήθεια προσέφερε ο Φαρμακευτικός Σύλλογος που έφερε στο χώρο της πλατείας εκατοντάδες Μαλόξ και χάρτινες αντιασφυξιογόνες μάσκες.
Τέλος οφείλουμε να επισημάνουμε ότι αποφασιστική και καθοριστική συμβολή σε αυτή την εξέλιξη είχαν τα μπλοκ που ήρθαν και έμειναν στην πλατεία Συντάγματος από τις απεργιακές συγκεντρώσεις που έγιναν νωρίτερα, και τα οποία ήταν σχετικά έμπειρα στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων.
Άρης Βελουχιώτης: 66 χρόνια από το θάνατό του..
Γεννήθηκε και πέθανε επαναστάτης! O λόγος για τον Θανάση Κλάρα, που άφησε την άνετη ζωή του στη Λαμία και πήρε τα βουνά, γράφοντας το όνομα του, ή μάλλον το ψευδώνυμο του «Άρης Βελουχιώτης» στην ιστορία, σαν ίσως την πιο εμβληματική φιγούρα της Αντίστασης. Σήμερα συμπληρώνονται 66 χρόνια από το θάνατο του.
Ιδρυτής του ΕΛΑΣ και ηγετική μορφή του αντάρτικου σώματος του ΕΑΜ, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του ΚΚΕ. Ο Βελουχιώτης έρχεται σε ρήξη με το ΚΚΕ μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, καθώς αρνείται να παραδώσει τα όπλα και επιλέγει τον δρόμο της ένοπλης δράσης.
Ο δρόμος που διαλέγει τον οδηγεί τελικά στον θάνατο. Ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ, την ίδια μέρα που το ΚΚΕ, και κατά βάση ο ξεφτιλισμένος γραμματέας του Ζαχαριάδης, που όλοι τότε του ήταν πιστοί μέχρι θάνατο, όπως και ο ίδιος ο Άρης, τον διαγράφει από τις τάξεις του, βάζει τέλος στη ζωή του στις 16 Ιουνίου του 1945, καθώς είχε περικυκλωθεί από ομάδες της Εθνοφυλακής που είχαν σταλεί για να τον συλλάβουν, στη Μεσούντα του Αχελώου. Το πτώμα του αποκεφαλίζεται και την επομένη κρεμάται στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων.
Η πορεία προς τον θάνατο
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, που υπογράφτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1945, από την κυβέρνηση Πλαστήρα και το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και προέβλεπε δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για τη διεξαγωγή εκλογών και δημοψηφίσματος για τη μοναρχία στην Ελλάδα, διάλυση των ανταρτικών οργανώσεων, παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ μέσα σε δύο εβδομάδες και παραχώρηση αμνηστίας στους στρατιώτες του ΕΛΑΣ, ο Άρης καταγγέλλει τη συμφωνία ως προδοτική και αποδοχή της αγγλικής κατοχής.
Ο Βελουχιώτης καλεί τους αγωνιστές να συνεχίσουν την ένοπλη αντίσταση με αποτέλεσμα το ΚΚΕ να τον αποκηρύξει και να τον απομονώσει. Τότε αρχίζει ένα κυνήγι «κλεφτών κι αστυνόμων» με την Εθνοφυλακή υπό την εποπτεία των Άγγλων να τον καταδιώκει, και τον Άρη, βλέποντας τον κλοιό να στενέυει γύρω του να επιλέγει το δρόμο του θανάτου.
«O Άρης ήξερε από την αρχή το τέλος του. Τις παλιές καλές ημέρες στο βουνό έκανε καμιά φορά παρέα με τον μόνιμο λοχαγό Κουταλίδη, που έπαιζε υπέροχα στο βιολί του κάποια κλασικά κομμάτια. Μια ημέρα ο λοχαγός τού είπε με θαυμασμό ότι μοιάζει με τον επαναστάτη Πουγκατσέφ, που έφτιαξε δικό του στρατό και κυριάρχησε σε μεγάλο τμήμα της τσαρικής Ρωσίας.
O αρχηγός τον ρώτησε με νόημα:
- Θυμάσαι το τέλος του;
- Ναι, απάντησε ο λοχαγός. Κυκλώθηκε από τα τσαρικά στρατεύματα, πιάστηκε αιχμάλωτος και το κεφάλι του έμεινε κρεμασμένο για ημέρες σε κοινή θέα.
- Eμένα όμως δε θα με πιάσουν ποτέ αιχμάλωτο.
Κι αυτό έκανε», γράφει για αυτόν ο Διονύσης Χαριτόπουλος, στο βιβλίο του «Αρης, ο αρχηγός των ατάκτων».
Μαζί με τους αντάρτες του ο Βελουχιώτης μεταβαίνει στο Ανθηρό όπου ανταλλάσσει ομήρους με όπλα και πυρομαχικά, κι ενώ ο στρατός τον καταδιώκει το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι δεν θα δημιουργήσει προβλήματα στις διαπραγματεύσεις. Την επομένη, έξω από το χωριό Ελληνικά, σε μια εκκλησία ο Βελουχιώτης μαζεύει τους συντρόφους του και τους ενημερώνει για την επικείμενη συνάντηση του με τον ζαχαριάδη, τον ηγέτη του ΚΚΕ, προκειμένου να λύσουν τα ζητήματα που έχουν προκύψει μεταξύ τους. Αποχαιρετά τους συντρόφους του και κατευθύνεται προς το Λιάσκοβο, όπου φήμες θέλουν υποστηρικτές του να τον περιμένουν για να συνταχθούν μαζί του. Αντί για συντρόφους συναντά διώκτες... Μετά από σκληρή μάχη, κι αφού έχουν καταφέρει να πάρουν 17 ομήρους, οι αντάρτες υποχωρούν προς το Mαυροβούνι.
Τετάρτη 14 Ιουνίου του 1945 και ο Βελουχιώτης με τους αντάρτες του κατευθύνεται στο Κοθώνι, από όπου και αποφασίζει να επιχειρήσει τη μεγάλη έξοδο παρά το ότι γνωρίζει ότι βρίσκεται περικυκλωμένος. Κλειδώνει τους όμηρους στο σχολείο του χωριού, και μέσω του Χοιρόλακκου επιχειρεί να περάσει τον Αχελώο. Οι μάχες είανι σφοδρές, αλλά ο Άρης είναι αποφασισμένος να περάσει το ποτάμι. Έτσι δίνει εντολή στους 20 άνδρες του που τον ακολουθούν να κρυφτούν στο φαράγγι του Φάγγου. Την επομένη κι αφού πέσει το σκοτάδι ξεκινούν για τη Μεσούντα.
Πέμπτη 15 Ιουνίου του 1945 και ο Βελουχιώτης φαίνεται να καταλαβαίνει πως φτάνει το τέλος. Παρά τις παραινέσεις να περάσουν πάλι το ποτάμι προς τη Ρούμελη φαίνεται να αδιαφορεί. Είναι μάταιο γιατί είναι πλέον κυκλωμένοι. Δίνει εντολή στους άνδρες του να φύγουν προς το ποτάμι, μα εκείνος παραμένει εκεί. Σαν επαναστάτης έζησε και σαν επαναστάτης θέλει να πεθάνει. Αυτοπυροβολείται και γράφει το ένδοξο τέλος του, με τα ίδια του τα χέρια...
Η σορός του αποκεφαλίζεται και την επόμενη μέρα το κεφάλι του κρεμάται στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων.
«Γύρω από τα κρεμασμένα κεφάλια οι παρακρατικοί βάραγαν νταούλια και κέρναγαν από νταμιζάνες κρασί. Aς μην επιχαίρουν οι εχθροί του. Κανείς δεν δικαιούται να υπερηφανευτεί ότι έπιασε ζωντανό, ότι νίκησε ή ότι σκότωσε τον αρχηγό του ΕΛΑΣ. O Άρης αποχώρησε μόνος του.
H αυτοκτονία είναι μια πράξη οριστική και τελεσίδικη, που ουδείς δικαιούται να κρίνει, να εξάρει ή να καταδικάσει. Είναι απολύτως προσωπική και μυστηριώδης. Και επειδή ποτέ δεν στερείται νοήματος, ήταν το ύστατο διάβημα του αυτόχειρα προς τους Έλληνες.Tα τρία χρόνια ελευθερίας στα βουνά δεν ήταν όνειρο, αλλά μια υποθήκη για το μέλλον», αναφέρει για την μέρα εκείνη ο Διονύσης Χαριτόπουλος.
http://perdika-thesprotias.blogspot.com/2011/06/66.html
Η αγαπημένη φράση του Άρη όταν αποχαιρετούσε κάποιον συντροφό του ήταν, "καλή αντάμωση στα γουναράδικα", έχοντας καταλάβει από τις συνεχείς προδοσίες του κομματός του ότι οι εχθροί τους θα νικούσαν, θα τους σκότωναν, θα τους έγδερναν και θα κρέμαγαν τα δερματά τους, όπως στα γουναράδικα!
ΤΕΛ ΑΒΙΒ._ Την εξεύρεση 30 χωρών «συμμάχων» που θα αντιταχθούν στην εκστρατεία των Παλαιστινίων για μονομερή αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, ιδιαίτερα όταν αυτή φτάσει στον ΟΗΕ το Σεπτέμβριο, θέτει ως στόχο η ισραηλινή διπλωματία, ενώ άρχισαν στο Κάιρο οι διαβουλεύσεις μεταξύ των Παλαιστινίων για το σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας που αποφάσισαν μετά τη συμφωνία ενδο-παλαιστινιακής συμφιλίωσης.
ΣΑΝΤΙΑΓΟ._ Με τον πρόεδρο της Χιλής, Σεμπαστιάν Πινιέρα, αναμενόταν να συναντηθεί χθες ο εκλεγμένος πρόεδρος του Περού, Ογιάντα Ουμάλα, στο πλαίσιο του πρώτου σκέλους της περιοδείας του πριν την ορκωμοσία του στις 28 Ιουλίου, περιοδεία που περιελάμβανε επίσης τη Βραζιλία, την Παραγουάη, την Ουρουγουάη και την Αργεντινή. Το δεύτερο σκέλος θα περιλαμβάνει τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, Εκουαδόρ και την Κολομβία.
ΚΑΜΠΟΥΛ._ Μελέτη του Thomson - Reuters Foundation σημειώνει ότι το Αφγανιστάν είναι η πλέον επικίνδυνη χώρα για τις γυναίκες, οι οποίες πλήττονται από τη φτώχεια, το συνεχιζόμενο πόλεμο, την βία και τις κακές παροχές υγείας, χωρίς κανένα δικαίωμα, με τη ζωή τους να είναι στο έλεος των παραδόσεων και του πολέμου.
BEΡΟΛΙΝΟ._ Στους 38 ανέρχεται ο αριθμός των νεκρών στη Γερμανία από τη διατροφική επιδημία με το εντερο-αιμορραγικό βακτήριο του είδους e-coli σε σύνολο 3.300 κρουσμάτων. Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύει το γερμανικό περιοδικό Στερν (Stern), το 58% των ερωτηθέντων δήλωσε δυσαρεστημένο από την κακή αντιμετώπιση της κρίσης από τις αρμόδιες αρχές στη Γερμανία. Τέλος η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε αποζημιώσεις ύψους 210.000.000 ευρώ σε όσους Ευρωπαίους αγρότες επλήγησαν από το διατροφικό σκάνδαλο.
ΣΕΡΑΓΕΒΟ._Τον Σοσιαλδημοκράτη Σλάβο Κούκιτς διόρισε χτες η τριμερής προεδρία της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης στο Σεράγεβο εντολοδόχο πρωθυπουργό, 8,5 μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη.
MΠΑΝΙΑ ΛΟΥΚΑ._ Ο πρωθυπουργός της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας Μίλοραντ Ντόντικ επανέφερε πρόταση για «ευρύτατη αυτονομία» της χώρας του λέγοντας πως ο λαός τού έχει πέσει «θύμα μίας δυσλειτουργικής χώρας».
ΠΡΕΤΟΡΙΑ._ Οργανώσεις προστασίας των δικαιωμάτων προσφύγων στη Ν. Αφρική ζητούν από τα δικαστήρια της χώρας να αφαιρέσουν το άσυλο που δόθηκε στον Ρουαντέζο στρατηγό Φοστίν Καγιούμπα Νγιαμουάσα θεωρώντας τον υπεύθυνο για μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ανατολική Αφρική.
ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ - ΑΡΜΕΝΙΑ
Απειλή νέου πολέμου
Οπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Αμυνας του Αζερμπαϊτζάν, Ελτνάρ Σαμπίρογλου, οι αρχές της Αρμενίας συνεχώς ματαιώνουν τις ειρηνικές διαπραγματεύσεις για τη διευθέτηση του ζητήματος του Ναγκόρνο Καραμπάχ, (που κατοικηται απο Αρμενιους, και κατα βλακωδη τροπο ειχε δωθει επι σοβιετικης εποχης στο Αζερμπαιτζαν), κάτι που οδηγεί αναπόφευκτα σ' ένα νέο πόλεμο. Το Αζερμπαιτζαν μετα την Γεωργια ειναι ο μεγαλυτερος υποτακτικος και τζουτζες των Αμερικανων στην περιοχη του Καυκασου. «Τελικά ο Αζέρος στρατιώτης θα δικαιώσει τις ελπίδες του λαού, της ηγεσίας της χώρας, του Ανώτατου Διοικητή και θα σκλαβώσει τις απελευθερομενες περιοχές από τον εχθρό», υπογράμμισε ο Σαμπίρογλου. Σύμφωνα με τα λόγια του, το Αζερμπαϊτζάν προετοιμάζεται προς την κατεύθυνση αυτή. «Ο εχθρός πρέπει αυτό να το γνωρίζει», ανέφερε ο ίδιος. Οπως σημείωσε ο Σαμπίρογλου, σήμερα ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν σε μεγάλο βαθμό ξεπερνά τη μαχητικότητα του αρμένικου στρατού και κατηγόρησε την αρμενική πλευρά πως εκτός από την καθυστέρηση στην ειρηνική επίλυση του προβλήματος, ανεβάζει την ένταση στη γραμμή επαφής των στρατευμάτων.
Αμεση ήταν η αντίδραση του στρατού του Ναγκόρνο Καραμπάχ, που διέψευσε τις παραπάνω κατηγορίες, καταγγέλλοντας το Αζερμπαϊτζάν για πολιτική όξυνσης της αντιπαράθεσης. Στην ανακοίνωση σημειώνεται πως μόνο το διάστημα από 29 Μάη έως 4 Ιούνη ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν παραβίασε την κατάπαυση του πυρός 230 φορές, ρίχνοντας περίπου 1.500 πυροβολισμούς κατά των θέσεων των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Να σημειωθεί πως οι ανακοινώσεις αυτές έγιναν ενόψει της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών Αρμενίας, Αζερμπαϊτζάν και Ρωσίας, που διεξάχθηκε στη Μόσχα στις 11 Ιούνη, με στόχο την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, που τα τελευταία 20 χρόνια αποτελεί μια μόνιμη πηγή έντασης στην περιοχή του Καυκάσου.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Διαμαρτυρία στην Καταλονία
ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ.-- Διαδηλωτές απέκλεισαν χτες το κοινοβούλιο της Καταλονίας, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την είσοδο των βουλευτών που αναμενόταν να ψηφίσουν το πακέτο περικοπών που έχει καταθέσει η τοπική κυβέρνηση, που ανάμεσα στα άλλα προβλέπει περικοπές στις δαπάνες για την Υγεία και την Παιδεία.
Ο Πρόεδρος της Καταλονίας, Αρτούρ Μας, η πρόεδρος της Βουλής Νούρια ντε Ζισπέρτ, καθώς και άλλοι βουλευτές, έφθασαν στη Βουλή με ελικόπτερο, καθώς ήταν αδύνατο να περάσουν τον κλοιό των διαδηλωτών. Αρκετοί άλλοι κατάφεραν να μπουν στο κοινοβούλιο, ωστόσο αποδοκιμάστηκαν έντονα από τον κόσμο και δημιουργήθηκαν μικροσυμπλοκές με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Σύμφωνα με την «Ελ Παΐς», επικαλούμενη νοσοκομειακές πηγές, 23 άνθρωποι μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία από την καταστολή της αστυνομίας.
Οι "αγανακτισμενοι" συγκεντρωμενοι φωναζαν στους βουλευτες πως δεν τους εκπροσωπουν και πως ειναι τομαρια. Τελικα ομως αυτοι μπηκαν και ψηφισαν ολα τα αντιλαικα μετρα.
ΛΙΒΥΗ
Αργά χθες το βράδυ, οι λιβυκές αρχές ανακοίνωσαν ότι ΝΑΤΟική βόμβα έπληξε λεωφορείο έξω από την πόλη Κίκλα σκοτώνοντας 12 πολίτες.
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 16, 2011 10:07 pm Θέμα δημοσίευσης: Που ήταν χθες οι "αγανακτισμένοι";
Που ήταν χθες οι "αγανακτισμένοι";
Σε δελτίου τύπου (16.15) της real democracy κατά τη διάρκεια της απεργιακής διαδήλωσης στο Σύνταγμα διαβάζουμε, ξανά για την “μεγαλύτερη διαδήλωση της μεταπολίτευσης“. Προφανώς αυτοί που περίμεναν το 1.000.000 ειρηνικούς “αγανακτισμένους” να περικυκλώνουν “ειρηνικά” το κοινοβούλιο, αντί να εξηγήσουν που πήγαν οι “αγανακτισμένοι” τους την πιο κρίσιμη μέρα, προτιμούν να .....
συνεχίσουν τα παραμυθάκια τους, παρά να απαντήσουν στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Ρωτάμε λοιπόν ξανά: Που ήταν το 1.000.000 αγανακτισμένοι που θα βούλιαζαν το σύνταγμα και θα έδιωχναν την κυβέρνηση με το ελικόπτερο. Η απάντηση είναι απλή: Δούλευαν. Γιατί οι “αγανακτισμένοι” δεν απεργούν. Ξέρουν μόνο να γλύφουν και να γκρινιάζουν και όχι να δίνουν πραγματικές μάχες. Ξέρουν μόνο να κατεβαίνουν στο δρόμο, όταν τους καλεί η τηλεόραση. Όταν η “κινητοποίηση είναι main stream. Όταν είναι λαοσύναξη, όταν είναι “για να σωθεί η πατρίδα”. Όταν σε αυτήν την κινητοποίηση δεν υπάρχουν κόκκινες σημαίες, αριστεροί, “κόμματα” και συνδικάτα. Η χθεσινή διαδήλωση ήταν μια περίτρανη απόδειξη όχι μόνο για τη σύνθεση των αγανακτισμένων αλλά και για την πολιτική τους στάση. Γιʼ αυτό φρόντισαν να εξαφανιστούν. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι αγανακτισμένοι δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση όχι μόνο με την αριστερά, αλλά και με το ταξικό κίνημα. Γιατί χθες δεν ήταν εκεί οι επαγγελματίες “συνδικαλιστές”, αλλά εργαζόμενοι που απεργούσαν αλλά και κόσμος που ταξικά αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως τμήμα της ευρύτερης εργατικής τάξης. Αυτή τη συνείδηση δεν την έχουν οι αγανακτισμένοι. Και ούτε πρόκειται να την αποχτήσουν. Γιατί έχουν μια άλλη συνείδηση, του “πατριώτη” και ο πατριώτης χθες είχε στηθεί στην τηλεόραση περιμένοντας τους δύο αρχηγούς του να τα βρουν ή καλύτερα να παραιτηθούν και να διορίσουν τον σερ Μαρκεζίνη πρωθυπουργό και τον Παπαδήμο υπουργό για να σωθεί η “Ελλάς”.
Ποιοι ήταν χθες στο Σύνταγμα;
Παρά τα μεγαλεπήβολα σχέδια όσων αποφάσισαν να συγκεντρωθούν ως “πλήθος” και να διαχυθούν στις μυριάδες των αγανακτισμένων, η πραγματικότητα ήρθε να βάλει ένα τέλος στις φανατασιοπληξίες των τελευταίων 20 ημερών. Μέχρι τις 11 που έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα μπλοκ του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ η κατάσταση στο Σύνταγμα ήταν απελπιστική. Ακόμα και η ιστοσελίδα του real democracy παραδέχεται ότι στις 10.35 ο κόσμος στο σύνταγμα ίσα που φτάνει τις 3000. Όσο για τα μπλόκα στο Καλλιμάρμαρο και τον Ευαγγελισμό η κατάσταση ήταν για κλάματα. Το πολύ 50 με 70 άτομα ήταν αυτά που ανταποκρίθηκαν στο φαεινό σχέδιο για 24ωρο αποκλεισμό της Βουλής από τις 7 π.μ. Οι νέες “αμεσοδημοκρατικές μορφές αυτοοργάνωσης” αποδείχτηκε ότι λειτουργούν μόνο όταν ο ήλιος αρχίζει να δύει και μόνο όταν η δράση είναι οκλαδόν. Για όλα αυτά τα κατορθώματα η “χιλιάδες” συνελευσιαζόμενοι του σιντριβανιού θα πρέπει να δώσουν έναν απολογισμό. Όχι για μας, αλλά για όσους μαζεύουν εκεί και παριστάνουν τους νεκροθάφτες όλων των ισμών.
Όταν έφτασαν στις 11π. τα πρώτα μπλοκ του ΠΑΜΕ οι εξυπνάκηδες άρχισαν τις ειρωνείες. Περίμεναν ότι το ΚΚΕ θα ακολουθήσει την πεπατημένη, φεύγοντας άρον άρον από την πλατεία. Όταν είδαν ότι παραμένει γεμίζοντας την άδεια πλατεία, οι πατριώτες συνιδιοκτήτες της πλατείας άρχισαν να παραπονιούνται που δεν έχει ελληνικές σημαίες. Αντί να κοιτάνε τα χάλια τους, τους έφταιγε το ΚΚΕ. Για όλα είχαν έτοιμη την απάντηση. Άμα έφευγε, “ααα φεύγουν οι διασπαστές”, αν έμενε “μένει για να τους καπελώσει”. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς απʼ αυτή τη λογική. Για την ιστορία το μπλοκ του ΠΑΜΕ είχε 20.000 κόσμο και εκτεινόταν σε ολόκληρη τη Σταδίου το κάτω Σύνταγμα και τη Φιλελλήνων. Έκανε περίπου 40 λεπτά να περάσει από την Κλαυθμώνος και με πυκνότητα 500 άτομα περίπου το λεπτό.
Πίσω από το ΠΑΜΕ ακολουθούσαν τα εργατικά σωματεία που συγκεντρώθηκαν στο Μουσείο μαζί με αριστερές οργανώσεις (ΕΕΚ, ΚΚΕ (μ-λ), ΜΛ ΚΚΕ, ΟΚΔΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΕΚ) και ένα πολυπληθές αναρχικό μπλοκ. Όλοι μαζί περί τις 15000. Φτάνοντας στην πλατειά από τη Σταδίου γύρω στις 12 παρά. Ένα μέρος του Μουσείου κινήθηκε από τη Βουκουρεστίου και βρέθηκε μπροστά από το Μ. Βρετάνια.
Εκείνη την ώρα όσοι είχαν αποφασίσει να βρεθούν ως “άτομα” και ως “αγανακτισμένοι” στο Σύνταγμα δεν ξεπερνούσαν τις 7000. Ξανά τον τόνο μέχρι να εμφανιστούν το ΠΑΜΕ και οι συγκεντρωμένοι του Μουσείου έδιναν οι πυρήνες των ακροδεξιών με συνθήματα Ελλάς-Ελλάς ή ταν ή επί τας”, εθνικό ύμνο, τα γνωστά ουου και διάφορα άλλα καραγκιοζιλίκια που θύμιζαν υποδοχή της εθνικής Ελλάδος μετά το στημένο, ενόψει Ολυμπιακών, ευρωπαϊκό του 2004. Γύρω τους εκατοντάδες βλαμμένοι που φαντασιόνονται νέες εθνικές δόξες επαναλάμβαναν τα συνθήματα των ακροδεξιών. Όλος αυτός ο λαός επαναλαμβάνουμε δεν ξεπέρναγε τα 2000 άτομα.
Πάμε κατευθείαν Σύνταγμα
Τις προηγούμενες μέρες τα πολιτικά και συνδικαλιστικά επιτελεία της συριζικης αριστεράς συνεδρίαζαν πυρετωδώς για να αποφασίσουν πώς θα εμφανιστούν (ή καλύτερα πως θα μεταμφιεστούν) για τη συγκέντρωση στις 15/6. Το αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει κανένα σαφές σχέδιο, άρα και κανένα κάλεσμα. Οι περισσότεροι αποφάσισαν να στηρίξουν τις ανοησίες της “λαϊκής συνέλευσης” περί 24ωρου αποκλεισμού. Το όλο σχέδιο κατέρρευσε από το πρωί όταν στα υποτιθέμενα μπλόκα βρέθηκαν μερικές δεκάδες άνθρωποι οι οποίοι ως γνωστό δέχτηκαν και την βάναυση επίθεση των ΜΑΤ με αποτέλεσμα τραυματισμούς και συλλήψεις. Όλα είχαν αφεθεί στην “αυτενέργεια” του καθενός. Όπου θέλει κανείς μπορεί να πάει. Στο Σύνταγμα, στο Καλλιμάρμαρο, στον Ευαγγελισμό, στο Μουσείο. Φοβερή οργάνωση. Ότι τύχει. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των φαεινών σχεδιασμών το είδαμε. Κανείς δεν ήξερε που πρέπει να πάει. Το αυθόρμητο όπως φαίνεται δεν έχει κανένα αποτέλεσμα όταν είναι να δοθεί η μάχη.
Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι ερασιτεχνικοί σχεδιασμοί προβόκαραν την οργανωμένη κάθοδο του κόσμου στο Σύνταγμα. Ναι, ναι οργανωμένη, καλά διαβάσατε οπαδοί του “ο καθένας μόνος του”. Γιατί όταν ο καθένας πάει σαν τον χάνο μόνος του σε μια συγκέντρωση που μπορεί να γίνει για οποιονδήποτε λόγο κόλαση, δεν θα ξέρει από πού να προφυλαχθεί. Γιατί τα οργανωμένα μπλοκ, σωματείων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων, μπορεί να “καπελώνουν” τον κάθε καβαλημένο μικροαστό, αλλά προφέρουν προστασία και ασφάλεια στον κόσμο που αντιλαμβάνεται ότι μια διαδήλωση με τα ΜΑΤ έτοιμα να χτυπήσουν ανά πάσα στιγμή δεν μπορεί δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν κυριακάτικη περατζάδα στο πάρκο. Σε μια διαδήλωση πρέπει να γνωριζόμαστε αναμεταξύ μας, έχει σημασία να είμαστε κοντά σε συντρόφους ή συναδέλφους. Να ξέρουμε ότι θα μας βοηθήσει ο διπλανός μας, ότι θα υπάρχει αλληλεγγύη αναμεταξύ μας. Ότι θα αναγνωρίσουμε έναν ασφαλίτη που θα προσπαθήσει να παρεισφρήσει στις γραμμές μας και να τις διασπάσει ή που θα βοηθήσει σε συλλήψεις την ώρα που θα επιτίθενται τα ΜΑΤ. Αυτή είναι η αξία του οργανωμένου μπλοκ που ο χηλός της “αμεσοδημοκρατίας” δεν μπορεί να αντιληφθεί. Όμως εδώ δεν έχει σημασία τι αντιλαμβάνεται κανείς, αλλά και αν οι αντιλήψεις του σε μια ορισμένη στιγμή γίνονται και επικίνδυνες για τον κόσμο που καλείται να συμμετάσχει σε μια διαδήλωση. Και όσοι καλούσαν χθες να πάει ο καθένας μόνος του στο Σύνταγμα, έχουν την ευθύνη που καλούσαν σε μια συγκέντρωση που σουλατσάρουν ανενόχλητα οργανωμένοι φασίστες που ελέγχουν την περιφρούρηση της πάνω μεριάς, ασφαλίτες με διαφόρους ρόλους και μια συριζικη αριστερά που για ακόμα μια φορά είχε αποφασίσει να κρυφτεί πίσω από το δήθεν ακομμάτιστο χαρακτήρα της συγκέντρωσης, χωρίς να αναλαμβάνει όχι μόνο καμία πολιτική ευθύνη, αλλά ούτε καν την ευθύνη να οργανώσει την άμυνα απέναντι στη βία των ΜΑΤ και στις προβοκάτσιες των φασιστών και των ασφαλιτών που δρούσαν ανενόχλητοι σε όλο το Σύνταγμα. Μάλιστα στο σκεπτικό τους όλες τις προηγούμενες μέρες ήταν ότι πρέπει να αποφευχθούν οι πορείες προς το Σύνταγμα για να αποφύγουμε πάση θυσία μια αναμέτρηση με τα ΜΑΤ στην Πατησίων ή τη Σταδίου και φυσικά τον κίνδυνο της “προβοκάτσιας”, “διαφυλάττοντας την ειρηνική πρόσβαση” του κόσμου στο Σύνταγμα. Τελικά η πορεία από το Μουσείο στο Σύνταγμα δεν αντιμετώπισε, παρά την προβοκατορολογία και την κινδυνολογία, κανένα πρόβλημα. Στην πραγματικότητα όσοι κινδυνολογούσαν δεν υπολόγιζαν στους σχεδιασμούς τους το κράτος. Γιατί για να διαφυλαχτεί ο “ειρηνικός” χαρακτήρας μιας μαζικής εκδήλωσης δεν φτάνει μόνο να το θέλει ο ένας. Και εδώ την πάτησαν τελείως και φάνηκε ότι εκτός από απροετοίμαστοι είναι και επικίνδυνοι αφού ρισκάρουν την ακεραιότητα και όσων ακολουθούν τις προτροπές τους.
Η κρατική καταστολή
Πολλοί που έφτανα στο Σύνταγμα στις 11 π. δεν ήξεραν ότι τα ολιγομελή μπλόκα του Καλλιμάρμαρου και του Ευαγγελισμού είχαν ήδη χτυπηθεί από την αστυνομία. Οι μικροφωνικές της “λαϊκής συνέλευσης” αντί να ενημερώνουν τον κόσμο για την επίθεση αυτή, παρότρυναν ακόμα και όταν η πλατεία βομβαρδιζόταν από τα χημικά, τον κόσμο να περιφρουρεί τον “ειρηνικό χαρακτήρα” της εκδήλωσης. Από το πρωί όλα έδειχναν ότι το κράτος θα χτυπούσε μέσα στο Σύνταγμα. Οι διοργανωτές όμως της λαϊκής συνέλευσης είχαν φροντίσει να μην πάρουν κανένα μέτρο. Όταν στις 12 το μεσημέρι κόσμος (και όχι αναρχικοί ή αριστεριστές) άρχισαν να κουνάνε ρυθμικά τον σιδερένιο φράχτη μπροστά τα λουλουδάδικα η αστυνομία ξεκίνησε τη ρήψη χημικών και κρότου λάμψης. Στο σημείο αυτό οι διαδηλωτές απάντησαν αυθόρμητα με μπουκάλια νερό και λίγες πέτρες. Και σε μια περίπτωση με μια μολότοφ προς τις διμοιρίες απέναντι από το Μ. Βρετάνια. Λίγο αργότερα άλλες διμοιρίες ΜΑΤ επιτέθηκαν στο κάτω μέρος της πλατείας στη μεριά της Σταδίου και Κ. Σερβίας. Έχει σημασία να πούμε εδώ ότι και στα δύο σημεία βρίσκεται ο κύριος όγκος των διαδηλωτών που είχαν φτάσει από το Μουσείο. Ο στόχος των ΜΑΤ ήταν πολύ συγκεκριμένος, να διαλυθεί αυτό το μπλοκ. Διάφοροι ασφαλίτες και μαζί με αυτούς μερικοί ηλίθιοι διέδιδαν ότι κάποιοι κουκουλοφόροι πετούν μολότοφ και επιτίθενται κάτω άλλων διαδηλωτών, επιχειρώντας να φορτώσουν την ευθύνη για την καταστολή σε αναρχικούς και αριστεριστές που η συμπεριφορά τους δεν συνάγει με το “ειρηνικό” πλήθος των “αγανακτισμένων”. Αν δεν ήταν κανείς μπροστά να έβλεπε με τα ματάκια του πως ξεκίνησαν τα επεισόδια και φυσικά αν δεν ήξερε τι είχε προηγηθεί στο καλλιμάρμαρο και τον Ευαγγελισμό, θα μπορούσε κάλλιστα να πιστέψει τις ασφαλίτικες διαδόσεις περί κουκουλοφόρων. Την ίδια ώρα οι τηλεδημοσιογράφοι, μετά την αναστολή της απεργίας από την ΕΣΗΕΑ, μετέδιδαν τα ίδια παραμυθία για κουκουλοφόρους που παρεισέφρησαν στο ειρηνικό πλήθος των αγανακτισμένων. Την ώρα μάλιστα που οι δήθεν “αγανακτισμένοι” δεν ήταν περισσότεροι από 2000 άτομα. Την ώρα που η πλατεία συντάγματος είχε κατακλυσθεί από 40.000 και πλέον απεργούς. Η λάσπη των ΜΜΕ συνεχίστηκε όλο το απόγευμα, συκοφαντώντας τον κόσμο που προσπαθούσε να αμυνθεί στην απίστευτη βία των ΜΑΤ και των ΔΕΛΤΑ που με εκατοντάδες μηχανές προσπαθούσε επί ώρες να σπάσουν τους συγκεντρωμένους στα γύρω στενά του Συντάγματος. Επί ώρες τα κανάλια μετέδιδαν και ξαναμετέδιδαν τη μια μολότοφ που έπεσε απέναντι από το Βρετάνια και τις άλλες δύο μπροστά από το υπουργείο οικονομικών, την ώρα που χιλιάδες δακρυγόνα είχαν πνίξει την πλατεία και τους γύρω δρόμους και χιλιάδες ανθρώπου σαν μην ξέρουν από πού να προφυλαχθούν.
Και η επίσημη συριζικη αριστερά μαζί και οι ακαπιτες real democracy αντί να καταγγείλουν ανοιχτά το κατασταλτικό μένος της κυβέρνησης μιλούσαν για κάποιους προβοκάτορες που έδρασαν από κοινού και αμαυρώθηκε η συγκέντρωση και διάφορες άλλες τέτοιες μπουρδολογίες, για να μην καταλαβαίνει κανείς τίποτα από όσα συνέβησαν. Ακούγοντας τα ίδια και τα ίδια παραμύθια, σε μια πλατεία που δεν μπορούσες να δεις πέρα από τα 10 μέτρα και ο καθένας σχεδόν μόνος του, όπως επιτάσσει η ιδεολογία της “άμεσης δημοκρατίας” χωρίς κόμματα, συνδικάτα και συλλογικότητες, η γκεμπελίστικη προπαγάνδα των ΜΜΕ, βρίσκει εύκολα αποδέκτες, ακόμα και στον κόσμο που ήταν εκεί. “Μα ποιος άρχισε πρώτος;”, “Ωχ πάλι οι ίδιοι”, “Κουκουλοφόροι” κ.ο.κ. Ακόμα και την επόμενη μέρα στις επίσημες περιγραφές και ανακοινώσεις της συριζικης αριστεράς και της ακαπιτικης real democracy δεν βγαίνει κανένα ξεκάθαρα νόημα. Το μόνο που βγαίνει είναι ότι μετά τις 6 καθάρισε ο τόπος και μαζί με τα κανάλια να ενημερώνουν ότι τώρα μπορείτε να κατέβετε άφοβα στην πλατεία, μαζί με τις ελληνικές σημαίες, οι ταραξίες έχουν αποχωρήσει.
Η αντιπαράθεση με τους φασίστες
Όταν έφτασαν τα μπλοκ του Μουσείου στο Σύνταγμα, ένα μέρος του κυρίως αναρχικοί και άλλες αριστερές οργανώσεις βρέθηκαν μπροστά από το Μ. Βρετάνια. Εκεί μερικοί φασίστες άρχισαν να προκαλούν, φωνάζοντας ότι ήρθαν οι “αναρχοκαθεστωτικοί”, οι “ασφαλίτες”, οι “προβοκάτορες” και άλλα συναφή. Μαζί τους βρέθηκαν και διάφοροι καθυστερημένοι που το μυαλό τους έχει πήξει στους εξωγήινους, τους μασόνους και τους εβραίους. Όλο αυτό το τσούρμο επί ώρα επιχειρούσε να δημιουργήσει κλίμα αντιπαράθεσης μεταξύ “αγανακτισμένων” και απεργών. Οι προκλήσεις αυτές κατέληξαν και σε μεμονωμένες αψιμαχίες όπως ήταν αναμενόμενο. Την ίδια ώρα μπροστά λουλουδάδικα ο κόσμος έσπρωχνε τον μεγάλο φράχτη και τα ΜΑΤ απάντησαν με ρήψη χημικών. Εκείνη την ώρα εμφανίστηκαν διμοιρίες από την Κριεζώτου και επιτέθηκαν στους διαδηλωτές. Το μπλοκ των αναρχικών στην προσπάθειά του να αποφύγει την επίθεση κινήθηκε μέσα στην πλατεία Συντάγματος. Εκεί η ελεγχόμενη από ακροδεξιούς περιφρούρηση του πάνω Συντάγματος με τη συνδρομή φασιστών τραμπούκων προσπάθησε να εμποδίσει το μπλοκ των αναρχικών και όχι μόνο να προχωρήσει, προκαλώντας ένα σάντουιτς. Μπροστά αυτοί και πίσω τα ΜΑΤ και μια ατμόσφαιρα δηλητηριασμένη από τα δακρυγόνα. Στο σημείο όπως ήταν αναμενόμενο ακολούθησε σύρραξη, στην οποία η “περιφρούρηση” μαζί και οι φασίστες βρέθηκαν σε δεινή θέση. Στους οπαδούς του βιοσυντάγματος δεν άρεσε αυτή η εξέλιξη. Έχοντας αποδεχτεί τη συμβίωση με τους φασίστες, αφού πρώτα τους βάπτισαν αγνούς πατριώτες, εγκαλούν οποίον βάζει σε κίνδυνο αυτή την παράταιρη συμβίωση. Ακόμα κι όποιον “προκαλεί” με την παρουσία του τα φασιστόμουτρα που έχουν στρατοπεδεύσει στην πάνω πλατεία. Χθες όμως ήταν απεργία και εκεί κατέληγε η απεργιακή συγκέντρωση. Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι συγκάτοικοι του Συντάγματος ότι δεν θα μονοπωλούν το χώρο μπροστά από τη Βουλή. Μπορεί αναμεταξύ τους να έχουν κάνει οποιαδήποτε διευθέτηση. Μόνο που αυτό αφορά τους ίδιους και όχι τους υπόλοιπους. Και να μάθουν και κάτι ακόμα. Ότι οι κυνηγοί μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα δεν θα χαίρουν καμία ασυλία όταν παριστάνουν τους εχθρούς των μασόνων στο Σύνταγμα, ακόμα κι αν για να μπερδεύουν την αριστερά μαζί με τον εθνικό ύμνο και τα “ή ταν ή επι τας” φωνάζουν και το “η χούντα δεν τελείωσε το 73″.
Στην πραγματικότητα η σύρραξη αυτή απλώς επιβεβαίωσε το χθεσινό συσχετισμό της πλατείας. Για πρώτη φορά η πλατεία Συντάγματος μετά από 20 μέρες εθνικοφροσύνης, βρέθηκε με κόκκινες και κοκκινόμαυρες σημαίες, ανθρώπους που δεν ήταν ποτέ γλείφτες της εξουσίας και ψηφοφόροι των κομμάτων, με ανθρώπους που δεν αναπολούν τις μέρες του 2004, ούτε τη χούντα του Παπαδόπουλου. Η πλατεία είχε γεμίσει με απεργούς και αγωνιστές που δεν ψάχνουν ούτε στρατηγούς, ούτε τεχνοκράτες. Αυτό μπορεί να εκνεύρισε τους τηλεοπτικούς σπόνσορες των αγανακτισμένων, που έχασαν την πρωτοκαθεδρία στην πλατεία, μπορεί να βάζει σε δοκιμασία την ειρηνική συνύπαρξη των πατριωτών με τους εναλλακτικούς της κάτω πλατείας, αλλά αυτό θα έπρεπε να το περιμένουν. Χθες ήταν η μέρα της εργατικής τάξης και όχι των απογοητευμένων ψηφοφόρων των κομμάτων εξουσίας. Χθες ήταν κάτω ο κόσμος που ψάχνει κοινωνική λύση και όχι νέους δυνάστες. Χθες ήταν κάτω ο κόσμος που σέβεται την κοινωνική και πολιτική του ταυτότητα και όχι αυτοί που θεωρούν ότι η λύση είναι μια μεγάλη Ελλάδα ή ένα μεγάλο Woodstock. Και δεν είναι τυχαίο ότι όσο ήταν αυτός ο κόσμος κάτω, η κυβέρνηση ήταν έτοιμη να το βάλλει στα πόδια. Όσο κι αν ορισμένοι νομίζουν ότι δεν μας φτάνουν μόνιμα (αν δεν κατέβει κάτω 1 ή και 2 εκατομμύρια…) οι δυνάμεις, , η χθεσινή μέρα απέδειξε ότι οι εικόνες των μαχητικών συγκρούσεων είναι αυτές που δεν μπορούν να διαχειριστούν τα επιτελεία της αστικής τάξης, ούτε και να τις εντάξουν σε οποιοδήποτε σχεδιασμό. Πράγμα που άνετα μπορούν να κάνουν με τις ακίνδυνες μούντζες και τα Ελλάς-Ελλάς των απογοητευμένων οπαδών τους, που είναι όμως έτοιμοι να πιάσουν στον αέρα το ξεροκόμματο που θα τους πετάξει η αστική εξουσία.
Η αριστερά δεν έχει να περιμένει τίποτα από τα κατσαρόλια των υπηκόων. Αν έχει να περιμένει κάτι είναι από τον κόσμο εκείνο που όχι μόνο είναι αλλά και αισθάνεται εργατική τάξη και φυσικά από τον κόσμο που μάχεται και αισθάνεται περήφανα που είναι στην αριστερά. Αυτός ο κόσμος είναι η εγγύηση για οποιοδήποτε σχέδιο. Οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν όταν δουν ότι η αριστερά και ο κόσμος της είναι αποφασισμένη να μπει μπροστά και να δώσει λύση. Το δρόμο τον ανοίγει πάντα η πρωτοπορία. Κάποιοι θέλουν να είναι με το πλήθος. Ας είναι και ας λουστούν και τις επιλογές του πλήθους. Μετά όμως μην κλαίγονται για το κακό που τους βρήκε.
avantgarde2009
