Δευτερα 1 Σεπτεμβριου 2014

Πώς τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης εκμηδενίζουν την ανθρωπιά των Παλαιστινίων

Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης επιμένουν στο να απεικονίζουν την Δυτική Όχθη, σαν την Άγρια Δύση και τους Παλαιστίνιους κατοίκους ως άγριους που πετάνε πέτρες. Ταυτόχρονα όμως συγκαλύπτουν την πραγματικότητα των ενόπλων εποίκων και τους πολεμοχαρείς στρατιωτικούς.

Του Talal Jabari (μετάφραση, επιμέλεια Sylvia)

Αν έπρεπε να περιγράψω με μια ταινία ισοδύναμη με την Δυτική Όχθη σε λόγια, θα ήταν κάτι ανάμεσα σε μια σκηνή από το Escape from LA, του John Carpenter, που θα αναμιγνυόταν λίγο με το αγαπημένο σας Spaghetti Western και με ισχυρές δόσεις από το Heart of Darkness - το βιβλίο , όχι την ταινία. Αυτή είναι τουλάχιστον η εντύπωση που έχω πάρει από μέρος του ισραηλινού Τύπου, η οποία στη συνέχεια φιλτράρει στην ψυχή των ανθρώπων, μια εικόνα του άγριου εδάφους, με φωτισμένους θύλακες που χτίστηκαν από τους εποίκους. Δεν θα αναφέρω ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους εποίκους έχουν επίσημη στρατιωτική εκπαίδευση, ως μέρος της υποχρεωτικής στράτευσης τους, ούτε ότι είναι συχνά βαριά οπλισμένοι. Όχι, αυτό δεν θα ήταν σωστό. Δεν θα αναφέρω το γεγονός ότι υπάρχουν μια σειρά από εποικισμοί γύρω από τη Δυτική Όχθη από όπου οι έποικοι κάνουν συχνά επιδρομές στα κοντινά παλαιστινιακά χωριά, καταστρέφοντας τα δέντρα και άλλες καλλιέργειες. Δεν θα αναφερθώ στο ότι όλα αυτά τα χρόνια "πολίτες" έποικοι έχουν σκοτώσει δεκάδες Παλαιστίνιους. Δεν πρόκειται να αναφέρω κανένα από αυτά τα σημεία, γιατί αυτό θα διαστρεβλώσει την εικόνα. Ένας Εβραίος έποικος από τον παράνομο εποικισμό των Mitzpe Yair κυνηγά το κοπάδι και να απειλεί τους βοσκούς της Gwawis. Κρατά ένα τουφέκι M16, που του είχε χορηγηθεί από τον ισραηλινό στρατό, ως μέρος της αμειβόμενης εργασίας του ως συντονιστή ασφαλείας. Ο νόμος ορίζει ότι δεν επιτρέπεται να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια εκτός των συνόρων των εποικισμών », 18 Σεπτεμβρίου 2012 (φωτογραφία: Shiraz Grinbaum / Activestills.org) Όχι, η εικόνα που παρουσιάζουν οι Ισραηλινοί πολιτικοί και, κατ 'επέκταση, ο τύπος είναι ένας από τους έποικους που προσπαθεί να συνυπάρξουν με τους αιμοδιψεί άγριους Παλαιστίνιους. Καθώς ο ισραηλινός πολιτικός και έποικος David Rotem μου είπε κάποτε, και θα παραφράσω εδώ: "Έχουμε αφήσει τους Παλαιστινίους να κάνουν ακόμη και συγκομιδή σταφυλιών που προέρχονται από τη γη τους, που εμπεριέχεται τώρα στο φράκτη ασφαλείας του εποικισμού." Βλέπετε, προσπαθούν! Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Λοιπόν, στις 25 Αυγούστου υπήρξε ένα περιστατικό, που αναφέρθηκε στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης σχετικά μ’ένα ζευγάρι εποίκων με ένα βρέφος, που λιθοβολήθηκε στο δρόμο για το σπίτι τους. Το αποτέλεσμα του λιθοβολισμού ήταν ότι ένας βράχος χτύπησε το σύζυγό , ο οποίος οδηγούσε και έτσι το αυτόκινητό τους ανατράπηκε. Αλλά υπήρξε ένα στοιχείο έκπληξη: Σύμφωνα με τη σύζυγό του, η οικογένεια βοηθήθηκε άμεσα από Παλαιστίνιους που ήταν κοντά και από ένα παλαιστινιακό ασεθενοφόρο (θα μπορούσε να πει ότι δεν ήταν τρομοκράτες τα λόγια είναι δικά της όχι δικά μου). Διαβάζοντας κάποιος τα διάφορα άρθρα για το γεγονός και το πώς ήταν γραμμένα, του δινόταν η εντύπωση, πως αυτή η ανθρωπιστική χειρονομία ήταν κάπως περίεργη. Σε μια σημείωση ,η Arutz Sheva, η εφημερίδα των εποίκων, είχε τίτλο στην κάλυψη του περιστατικού που έλεγε :"Οι πέτρες είναι εξίσου επικίνδυνες με τις ρουκέτες." Είμαι αρκετά σίγουρος ότι αν το Ισραήλ βομβάρδιζε την Γάζα με πέτρες αντί με πυραύλους τους τελευταίους δύο μήνες η έκβαση θα ήταν εντελώς διαφορετική. Αλλά βγαίνω εκτός θέματος.... Στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης αρέσει πάντα να τονίζει ένα συγκεκριμένο κομμάτι και άμεσα να δείχνει με το δάχτυλο και να λέει : "Εκείνοι το άρχισαν." Δεν είναι εποικοδομητικό και δεν αγγίζει σαφώς την αιτία των πραγμάτων: Γιατί οι Παλαιστίνιοι ρίχνουν πέτρες; Φυσικά, πολλοί Ισραηλινοί έχουν κατηχηθεί με την άποψη, ότι οι Παλαιστίνιοι ρίχνουν πέτρες για να σκοτώσουν Ισραηλινούς, και αυτό απλά δεν είναι αλήθεια. Μπορούν οι πέτρες που ρίχνονται σε αυτοκίνητα να σκοτώσουν; Ναι, και έχει συμβεί στο παρελθόν. Αλλά οι περισσότεροι νέοι και τα παιδιά ρίχνουν πέτρες επειδή είναι απογοητευμένοι, είναι σε μια επαναστατική ηλικία ή, πολύ απλά, επειδή είναι βαριεστημένοι, και ζου υπό κατοχή γεγονός περιορίζει τις επιλογές τις επιλογές τους. Ένας παλαιστίνιος νέος ρίχνει πέτρες σε μια μπουλντόζα του ισραηλινού στρατού στην Kufr Qaddum, 28 Δεκεμβρίου 2012 (Yotam Ronen / Activestills.org) Όταν ρίχνουν πέτρες δεν σκέφτονται τη θανάτωση ή ακόμα και τους ακρωτηριασμούς. Πολλοί από αυτούς ίσως απλά να απολαμβάνουν τον ήχο του σπασίματος του γυαλιού (και για την καταγραφή, πολλά Αραβικά αυτοκίνητα έχουν λιθοβοληθεί κατά λάθος). Αλλά είναι απογοητευμένοι, και η βασική αιτία της απογοήτευσης τους είναι η κατοχή, και ένα σύμβολο της κατοχής τυχαίνει εκείνη την χρονική στιγμή να περνάει με το αυτοκίνητο. Όσο για την έκπληξη στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τους Παλαιστινίους που πήγαν να βοηθήσουν αυτή την οικογένεια, έχω ένα προσωπικό παράδειγμα από πρώτο χέρι. Ένα απόγευμα, όχι πολύ καιρό πριν, κατά οδηγούσα προς το σπίτι μου από τη Χεβρώνα, είδαμε ένα αυτοκίνητο εποίκων να ανατρέπεται μπροστά μας (όχι εξαιτίας λιθοβολισμού, απλά λόγω κακής οδήγησης). Εγώ, μαζί με σχεδόν δύο δωδεκάδες άλλους Παλαιστίνιους που έτυχε να είναι στο δρόμο εκείνη τη στιγμή, σταματήσαμε να σώσουμε την κυρία και την κόρη της. Ήταν έποικοι, αλλά ήταν πρώτα ανθρώπινα όντα. Τους δώσαμε τις πρώτες βοήθειες. Καλέσαμε ασθενοφόρο. Τους δώσαμε νερό. Ήταν προφανώς σε κατάσταση σοκ και έτσι σταμάτησαμε το ταξίδι μας για να μείνουμε μαζί τους. Στην πραγματικότητα μείναμε μέχρι που ένας άλλος έποικος κάλεσε το στρατό. Οι ισραηλινοί στρατιώτες έφτασαν με τα δάχτυλα στη σκανδάλη και μας διέταξαν να απομακρυνθούμε από την περιοχή, σα να ήμασταν όλοι ένα μάτσο αλήτες που επρόκειτο να λυντσάρουμε τη μητέρα και την κόρη της με επιδέσμους και οινόπνευμα. Το συμπέρασμα; Οι ισραηλινοί έποικοι έχουν αποτελέσει ένα ορχηστρικό στοιχείο στη συνεχιζόμενη καταπίεση των Παλαιστινίων που ζουν στη Δυτική Όχθη. Η παρουσία τους σε εποικισμούς στα παλαιστινιακά εδάφη είναι παράνομη. Οι επιθέσεις τους, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων "Price Tag", εναντίον των παλαιστινίων πολιτών είναι αδιάκριτες, αλλά κάτω από ποιο μέρος αυτής της εξίσωσης θα πρέπει η ανθρωπιά μας να τίθεται υπό αμφισβήτηση;

https://omniatv.com/blog/4705-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%BC%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD

-------------------------------------------------------------------------------

Και αφού ο "Θείος" Τράγκας έκανε κωλοτούμπα φιλομνημονιακή.....Πλήθος τα μπινελίκια στο Facebook

Και αφού ο "Θείος" Τράγκας ήρθε μετά από 4 χρόνια στα "συγκαλά" του, και ξέχασε τον πύρινο, αντιμνημονιακό του λόγο, τα μπινελίκια σε Σαμαρά, και τον καλεί σήμερα να τα βρει με όλους τους δεξιούς για να μην βγει ο "επικίνδυνος" για τα αφεντικά του, ΣΥΡΙΖΑ (διαβάστε ΕΔΩ), δεν ντράπηκε να κοινοποιήσει το άρθρο του στον προσωπικό του τοίχο στο facebook.....

Και εκεί που θα περίμενε κάποιο καλό σχόλιο, άρχισαν τα μπινελίκια από αγανακτισμένους ακόλουθους του που μάλλον δεν έχουν σκοπό να κάνουν παρόμοια κωλοτούμπα. Σας παραθέτουμε κάποια σχόλια: -ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΓΟΥΔΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ -Ξανά άρχισες τις πίπες στους παλιούς σου φίλους ….. πάντα τέτοιος ήσουν. Άντε να χαθείς βρομόγερε. -Επιστρεφεις μεταλλαγμενος? -Δηλαδή κύριε Τράγκα,για να μην έρθει ο..επικίνδυνος Τσίπρας,προτείνετε την συσπείρωση σε 1 κόμμα όλων αυτών που αποκαλούσατε προδότες στο ραδιόφωνο; -Τι έγινε ρε Θείε Γιώργο. Δεν ειναι λιγότερο εθνοκτόνος ο ΓΑΠ απο τον Αντώνη -Τραγκα τετοια κωλοτουμπα μονο το φιλαρακι σου. Α στα διαλα ρε -Τελικά ο δεξιός δεν αλλάζει ποτέ!Αποκαλύπτεστε πόσο τραγικά λίγος είστε μέρα με τη μέρα κ.Τράγκα ... -Άντε θείο Γιώργο σε λίγο και φιλάκια σταυρωτά με τον Άδωνι. Για το καλό της πατρίδας βεβαίως βεβαίως -Η Χρυσαυγή είναι "πατριωτική δεξιά"; Δεν νομίζω, αλλά σίγουρα η αριστεροφοβία είναι βαριά αρρώστια! -Καλά!!! Ποιος real και ποιο contra; Σε βλέπω έτοιμο για MEGAλα πράγματα φέτος! ΦΙΛΕ Γιώργο ..... εχει πολλά ταλέντα η κεντροδεξιά... σου έμαθαν καλές κολοτούμπες!!! -τι εγινε ρε τραγκα καταρεει το συστηματακι που σε ταιζε τοσα χρονια?ναι ε... -Απαξ προδοτης , παντα προδοτης. Τουλαχιστον να 'ναι καλο το μεροκαματο

--------------------------------------------------------------------------------

Ο Γιώργος Τράγκας στην αγκαλιά της Μέρκελ

Τον θυμόσαστε τον Γιώργο τον Τράγκα, τον αντιμνημονιακό; Τον Τράγκα που έλεγε την Μέρκελ «καριόλα» και τον Σόιμπλε «καροτσάκια», που άρχιζε τις εκπομπές του με ναζιστικά εμβατήρια και ούρλιαζε ανά δεκάλεπτο ότι έχουμε κατοχή; Τον Τράγκα που αποκαλούσε τους κυβερνήτες του Μνημονίου- τον Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο- «δοσίλογους», «ταγματασφαλίτες», «ράληδες» και «λογοθετόπουλος»; Τον Τράγκα που ένα φεγγάρι επαινούσε την Αριστερά και έλεγαν κάποιοι, κοίτα, ρε φίλε, για να μας επαινεί μέχρι και ο Τράγκας, πρέπει να είμαστε πολύ σπουδαίοι.

Ε λοιπόν, αυτός ο Τράγκας δεν υπάρχει πια, τον πήραν τρένα, τον πήραν σύννεφα καπνού, τον πήρανε τα μάτια σου και χάθηκε στον Άδη. Τσουρουφλίστηκε από τον ήλιο του καλοκαιριού ο αντιμνημονιακός Τράγκας και από τις στάχτες του αναδύθηκε ο καθεστωτικός Τράγκας που θα σώσει την Ελλάδα φτιάχνοντας «Πανεθνικό Δημοκρατικό Μέτωπο και επανασυσπείρωση όλων των κεντρώων και κεντροδεξιών δυνάμεων». Έτσι τιτλοφορείται το άρθρο που δημοσίευσε στο σάιτ του και από πάνω πέντε φωτογραφίες, για όσους έχουν προβλήματα κατανόησης: Δύο μεγάλες, μία δική του και μία του Σαμαρά, και τρεις μικρές, μία του Βενιζέλου, μία του Καμένου και μία του Καρατζαφέρη. Θα έβαζε και του Μιχαλολιάκου αλλά δεν βρήκε χωρίς ρίγες. Ποιος είναι, άραγε, ο εχθρός που θα κατατροπώσει το τραγκικόν Μέτωπο; Ο ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά. «Ακούγοντας ή βλέποντας τις οικονομικές θέσεις των οικονομικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβάνεται κανείς ότι κινούνται (βλέπετε τελευταίες δηλώσεις του κ. Δραγασάκη) στο μονόδρομο της υπερφορολόγησης που θέλουν οι Γερμανοί και γενικά οι δανειστές μας», λέει ο Τράγκας στο άρθρο του. Και συνεχίζει: «Εάν φτάσουμε στο κ. Τσίπρα με αυτοδυναμία ή με συγκυβέρνηση με πρώτο λόγο στην Αριστερά, θα υπάρξει υπερφορολόγηση σε τέτοιο βαθμό που αυτό που συμβαίνει σήμερα θα φαντάζει ως όαση σε οικονομική έρημο. Θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει το παραμύθι της Αριστεράς ‘ευρώ – δραχμή και τούμπαλιν', ‘πολύ Ευρώπη, λίγη Ευρώπη και ευρωσκεπτικισμός'. Κατόπιν τούτων, ο Τράγκας αποφαίνεται ότι «το κέντρο και η Κεντροδεξιά δεν μπορεί να είναι σκορποχώρι με διάφορους οπλαρχηγούς οι οποίοι κινούνται ως ‘άτακτοι' είτε φιλομνημονιακά είτε αντιμνημονιακά, χωρίς το σύνολο της πολιτικής τους δράσης να εξυπηρετεί ούτε την κοινωνία ούτε την πατρίδα και την εθνική κυριαρχία». Ποια είναι όμως η κατά Τράγκα «παλαιά κεντροδεξιά» που κατεβαίνει στις εκλογές πολυδιασπασμένη; Είναι η «Ν.Δ., το ΛΑΟΣ, η Χρυσή Αυγή, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ο Πολύδωρας, ο Μάνος, ο Σκυλακάκης». Ωραία Κεντροδεξιά, πήχτρα σε ακροδεξιούς, φασίστες, ναζιστές και νεοφιλελεύθερους. Και τα κεντρογενή κόμματα, ποια είναι; «Το ΠΑΣΟΚ που τον έπληξε καίρια ο αλήστου μνήμης Γιώργος Παπανδρέου», δηλαδή το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Μνημόνιο με μεγάλες δόσεις ακροδεξιάς, αυτό είναι το Πατριωτικό Μέτωπο του Τράγκα, που είδε αίφνης το φως το αληθινό και στο βάθος την Μέρκελ με ορθάνοιχτες αγκάλες. Γιατί ασχολείστε τόσο με τον Τράγκα, τον επιφανέστερο ένοικο του εν ελλάδι μιντιακού βούρκου; Τον επιβάτη της Λίστας Λαγκαρντ, που κλαυθμήριζε για τα πάθη του λαού, ενώ τα εκατομμύριά του αναπαύονταν στις θυρίδες της Ελβετίας; Τον σόουμαν που μετέτρεψε τις εκπομπές του σε πλυντήρια των χρυσαυγιτών; Τον εκδότη που χρησιμοποιεί το μικρόφωνο και την πένα του ως μέσα συναλλαγής για προσπορισμό ιδίου οφέλους; Ασχολούμαστε με τον Τράγκα για να επισημάνουμε ότι το δήθεν αντιμνημονιακό μέτωπο είναι γεμάτο από οχιές και ύαινες, έτοιμες να δαγκώσουν ανά πάσα στιγμή φίλους και εχθρούς. Ασχολούμαστε με τον Τράγκα διότι η θερινή μεταστροφή του δείχνει ότι το καθεστώς είναι έτοιμο να ρίξει στον φθινοπωρινό πόλεμο όλα του τα όπλα, ακόμη και εκείνα που η χρήση τους απαγορεύεται από τη Συνθήκη της Γενεύης. Χημικό πόλεμο ετοιμάζει το καθεστώς, κυρίες μου και κύριοι, κι αν υδρολύθηκαν- έτσι μας είπανε τουλάχιστον- τα χημικά της Συρίας, ο Γιώργαρος δεν υδρολύεται με τίποτα. Εργάστηκε αόκνως το καθεστώς μέσα στο κατακαλόκαιρο, δείτε τις υποθέσεις του Καρατζαφέρη, του Τράγκα, του Κουβέλη και θα καταλάβετε τι εννοώ. Προς θεού, βάζεις τον Φώτη στο ίδιο κάδρο με τον Καρατζαφέρη και τον Τράγκα; Προς θεού, δεν τον βάζω τον Φώτη στο ίδιο κάδρο, βάρδα μόνο μην πάει, εκεί κατά τον Φλεβάρη, και ποζάρει οικειοθελώς δίπλα στους δύο Γιώργηδες της Ακροδεξιάς.

----------------------------------------------------------------------------

ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα ανοίγουν την Ουκρανία στους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς.

Eντέλει έστω ελάχιστα η κρίση στην Ουκρανία έχει άρχισει λαμβάνει κάποια διεθνή προσοχή.Στις 28 Ιουλίου, το Ινσιτούτο του Όκλαντ με έδρα την Καλιφόρνια, δημοσίευσε μια έκθεση που αποκαλύπτει ότι η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), σύμφωνα με τους όρους των δανείων προς την Ουκρανία, αξίας $ 17 δισεκατομμυρίων, θα ανοίξουν την χώρα στις γενετικά τροποποιημένες (ΓΤ) καλλιέργειες και στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) στη γεωργία. Η έκθεση έχει τίτλο «Περπατώντας στη Δυτική Πλευρά: Η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ στην σύγκρουση της Ουκρανίας». Στα τέλη του 2013, ο τότε πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, απέρριψε μια συνεταιριστική συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνδέεται με το δάνειο των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το ΔΝΤ, οι όροι του οποίου μόλις τώρα αποκαλύπτονται. Αντ 'αυτού, ο Γιανουκόβιτς επέλεξε ένα ρωσικό πακέτο βοήθειας ύψους 15 δισεκατομμυρίων δολάρια συν μια έκπτωση για το ρωσικό φυσικό αέριο. Η απόφασή του αυτή, ήταν ένας σημαντικός παράγοντας, που οδήγησε στις επακόλουθες θανατηφόρες διαδηλώσεις, που οδήγησαν και στην αποπομπή του από το αξίωμά του το Φεβρουάριο του 2014 και τη συνεχιζόμενη κρίση. Σύμφωνα με την Ινστιτούτο Oakland «Εκτιμώντας ότι η Ουκρανία δεν επιτρέπει τη χρήση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ) στη γεωργία, το άρθρο 404 της συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο αφορά τη γεωργία, περιλαμβάνει μια ρήτρα που έχει γενικά περάσει απαρατήρητη: υποδεικνύει, μεταξύ άλλων, ότι τα δύο μέρη θα συνεργάζονται για να επεκτείνουν τη χρήση των βιοτεχνολογιών. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διάταξη αυτή ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της βιομηχανίας μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Όπως παρατηρείται από τον Michael Cox, διευθυντή έρευνας στο επενδυτική τράπεζα Piper Jaffray, «η Ουκρανία και, σε ευρύτερη έκταση, η Ανατολική Ευρώπη, είναι από τις πλέον υποσχόμενες αγορές ανάπτυξης των εξοπλισμών αγροκτημάτων του γίγαντα Deere, καθώς και από τους πλέον υποσχόμενους παραγωγούς σπόρων της Monsanto και του DuPont» . Η ουκρανική νομοθεσία απαγορεύει τους αγρότες από την καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένων καλλιεργειών. Εδώ και καιρό θεωρείται από τα προσοδοφόρα εδάφη της Ευρώπης, το πλούσιο μαύρο χώμα της Ουκρανίας είναι ιδανικό για την καλλιέργεια των σπόρων, και το 2012 οι Ουκρανοί αγρότες έκαναν συγκομιδή πάνω από 20 εκατομμύρια τόνους καλαμποκιού. Οι επενδύσεις της Monsanto Τον Μάιο του 2013, η Monsanto ανακοίνωσε τα σχέδιά της να επενδύσει 140 εκατομμύρια δολάρια σε ένα σπόρο καλαμποκιού μη μεταλλαγμένο στην Ουκρανία, με τον εκπρόσωπο της Monsanto στην Ουκρανία Vitally Fechuk Fechuk, να επιβεβαιώνει ότι «θα εργαστούμε μόνο με συμβατικούς σπόρους» γιατί «στην Ουκρανία μόνο συμβατικοί σπόροι, επιτρέπονται για την παραγωγή και την εισαγωγή». Ωστόσο, τον Νοέμβριο του 2013, έξι μεγάλες ενώσεις της ουκρανικής γεωργίας, είχαν ετοιμάσει σχέδιο τροποποιήσεων του νόμου, πιέζοντας για «δημιουργία, δοκιμή, μεταφορά και χρήση των γενετικά μεταλλαγμένων σπόρων, σχετικά με τη νομιμοποίηση των γενετικά τροποποιημένων σπόρων.» [4] Ο πρόεδρος της ουκρανικής Grain Association, Volodymyr Klymenko, είπε σε μια συνέντευξή του την 5η Νοεμβρίου στο Κίεβο, ότι «θα μπορούσαμε να συζητάμε πάνω σ’αυτό το θέμα για πολύ καιρό, αλλά εμείς, από κοινού με τις [γεωργικές] ενώσεις, υπογράψαμε δύο επιστολές για να αλλάξει ο νόμος σχετικά με τη βιοασφάλεια, στις οποίες προτείνουμε τη νομιμοποίηση της χρήσης των γενετικά τροποποιημένων σπόρων, που έχουν δοκιμαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, για τους παραγωγούς μας.» (στην πραγματικότητα, οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι και τα ΓΤΟ δεν έχουν ποτέ υποβληθεί σε ανεξάρτητη, μακροχρόνια δοκιμή στις ΗΠΑ). Το σχέδιο τροποποιήσεων των γεωργικών ενώσεων, συνέπεσε με τους όρους της συνεταιριστικής συμφωνίας της ΕΕ και του δανείου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η ιστοσελίδα sustainablepulse.com - η οποία παρακολουθεί τις ειδήσεις για τους ΓΤΟ σε όλο τον κόσμο - αντέκρουσε αμέσως την πρόταση των γεωργικών ενώσεων, με την δήλωση του σκηνοθέτη Henry Rowlands:" Η γεωργία της Ουκρανίας θα υποστεί σοβαρές ζημιές, εάν η ουκρανική κυβέρνηση επιτρέψει νόμιμα τους Γενετικά Τροποποιημένους σπόρους στη χώρα. Οι αγρότες θα δουν τις εξαγωγικές αγορές τους να μειώνονται λόγω της αντίδρασης των καταναλωτών ενάντια στα Γενετικά Τροποποιημένα.τόσο στη Ρωσία όσο και στην ΕΕ ». Ο Rowlands, δήλωσε ότι η επένδυση της Monsanto στην Ουκρανία, "θα μπορούσε να αυξηθεί στα $ 300 εκατομμύρια μέσα στα επόμενα χρόνια. Θέλει η ουκρανική γεωργία να βασίζεται απόλυτα στην επιτυχία ή την αποτυχία μιας εταιρίας με έδρα τις ΗΠΑ ; " Στις 13 Δεκεμβρίου του 2013, ο Jesus Madrazo της Monsanto, Αντιπρόεδρος Εταιρικής Δέσμευσης, δήλωσε στη Διάσκεψη ΗΠΑ-Ουκρανίας στην Ουάσιγκτον, ότι η εταιρεία βλέπει «τη σημασία της δημιουργίας ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος [στην Ουκρανία] που θα ενθαρρύνει την καινοτομία και θα στηρίζει τη συνεχή ανάπτυξη της γεωργίας. Η Ουκρανία έχει την ευκαιρία να αναπτύξει περαιτέρω τις δυνατότητες των συμβατικών καλλιεργειών, κάτι στο οποίο σήμερα επικεντρώνουμε τις προσπάθειές μας. Ελπίζουμε επίσης ότι κάποια στιγμή η βιοτεχνολογία είναι ένα εργαλείο που θα βρίσκεται στη διάθεση των αγροτών της Ουκρανίας στο μέλλον ». Μόλις λίγες ημέρες πριν από τις παρατηρήσεις του Madrazo στην Ουάσιγκτον, η ουκρανική Monsanto είχε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα «κοινωνικής ανάπτυξης» για τη χώρα, που ονομάζεται «Το καλάθι με τους σπόρους του μέλλοντος», το οποίο παρέχει επιχορηγήσεις σε χωρικούς αγρότες, έτσι ώστε να μπορούν (σύμφωνα με τα λόγια της Monsanto) "να αρχίσουν να αισθάνονται, ότι μπορούν να βελτιώσουν την κατάστασή τους, μόνοι τους και όχι να περιμένουν ελεημοσύνη." Στην πραγματικότητα, η πραγματική "ελεημοσύνη" είναι η αυτή που πηγαίνει στην μεγάλη αγροτική επιχείρηση των ΗΠΑ, μέσω των όρων του δανείου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία εκτός από το άνοιγμα της χώρας προς τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, θα άρει περαιτέρω και την απαγόρευση της πώλησης της πλούσιας γεωργικής γης της Ουκρανίας στον ιδιωτικό τομέα. Όπως ο Morgan Williams, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Επιχειρηματικού Συμβουλίου των ΗΠΑ-Ουκρανίας, δήλωσε στην International Business Times το Μάρτιο, «η γεωργία της Ουκρανίας θα μπορούσε να είναι ένα πραγματικό χρυσωρυχείο». Ωστόσο, πρόσθεσε ότι υπάρχουν «πολλές πτυχές της [Ουκρανίας] στο επιχειρηματικό κλίμα που πρέπει να αλλάξει. Το σημαντικότερο στοιχείο θα ήταν να επικεντρωθούμε να βγάλουμε την κυβέρνηση έξω από την επιχείρηση ...» Τα τηλεγραφήματα των WikiLeaks Τον Αύγουστο του 2011, το WikiLeaks κυκλοφόρησε διπλωματικά τηλεγραφήματα των ΗΠΑ που δείχνουν ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ ασκεί πιέσεις σε όλο τον κόσμο για την Monsanto και άλλες εταιρείες βιοτεχνολογίας, όπως η DuPont, η Syngenta, η Bayer και η Dow. Η αμερικανική μη κερδοσκοπική οργάνωση Food & Water Watch, μετά την εξέταση για πέντε χρόνια αυτών των τηλεγραφημάτων (2005-2009), δημοσίευσε την έκθεσή της με τίτλο «Πρέσβεις βιοτεχνολογίας: Πώς το State Department των ΗΠΑ προωθεί τη διεθνή ατζέντα της βιομηχανίας σπόρων» στις 14 Μάη του 2013. Η έκθεση έδειξε ότι το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έχει "πιέσει ξένες κυβερνήσεις να υιοθετήσουν γεωργικές πολιτικές και νόμους υπέρ της βιοτεχνολογίας, διευθετώντας μια αυστηρή εκστρατεία δημοσίων σχέσεων για να βελτιώσει την εικόνα της βιοτεχνολογίας, - ακόμη και με το να τίθενται ενάντια σε νόμους που απαιτούν την επισήμανση με ετικέτες των γενετικά-μεταλλαγμένων τροφίμων ". Σύμφωνα με το consortiumnews.com (16 Μαρ 2014), ο Morgan Williams είναι στο πλέγμα της συμμαχίας Big Ag με την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Πέραν του ότι είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Επιχειρηματικού Συμβουλίου των ΗΠΑ-Ουκρανίας, ο Williams είναι διευθυντής των Κυβερνητικών Σχέσεων, στην εταιρεία ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου SigmaBleyzer, η οποία διατυμπανίζει την σχέση του Williams με «διάφορες υπηρεσίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ, μέλη του Κογκρέσου, επιτροπές του Κογκρέσου, την Πρεσβεία της Ουκρανίας στις ΗΠΑ, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και άλλες οργανώσεις στις ΗΠΑ-Ουκρανίας επιχειρήσεις, το εμπόριο, τις επενδύσεις και την οικονομική ανάπτυξη θεμάτων». Η εκτελεστική επιτροπή του 16-μελούς Επιχειρηματικού Συμβουλίου των ΗΠΑ-Ουκρανίας, είναι γεμάτη με εταιρείες των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων από την Monsanto, την John Deere, την DuPont Pioneer, την Eli Lilly, και την Cargill. Το “Συμβούλιο των Είκοσι” συμπεριλαμβάνει τον James Greene (πρώην επικεφαλής του γραφείου του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία), τον Ariel Cohen (ανώτερο ερευνητή για το Heritage Foundation), τον Leonid Kozachenko (Πρόεδρο της ουκρανικής Αγροτικής Συνομοσπονδίας), έξι πρώην πρεσβευτές των ΗΠΑ στην Ουκρανία, και τον πρώην πρέσβη της Ουκρανίας στις ΗΠΑ, Oleh Shamshur. Ο Shamshur είναι τώρα ένας ανώτερος σύμβουλος στην PBN Hill + Knowlton Strategies - μια μονάδα του PR γιγαντιαίου Ηill + Knowlton Strategies (H + K). H H + K είναι μια θυγατρική τoυ γιγαντιαίου συνεταιρισμού με βάση το Λονδίνο, WPP Group, η οποία κατέχει μερικές δεκάδες μεγάλες εταιρείες δημοσίων σχέσεων, συμπεριλαμβανομένης της Burson-Marsteller (που εδώ και πολύ είναι σύμβουλος της Monsantο). Hill + Knowlton Strategies Στις 15, Απριλίου του 2014 η εφημερίδα The Globe & Mail του Τορόντο δημοσίευσε ένα κομμάτι δήλωσης από την βοηθό σύμβουλο της H + K, Οlga Radchenko. Στο κομμάτι αυτό καταφέρθηκε εναντίον του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν και της "μηχανής δημοσίων σχέσεων του Πούτιν" και δήλωσε ότι,"τον περασμένο μήνα [τον Μάρτιο του 2014 - ένα μήνα μετά το πραξικόπημα], μια ομάδα από επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων με βάση το Κίεβο, εκμεταλεύτηκαν την κρίση στην Ουκρανία, για να προβάλουν τις θέσεις τους στην παγκόσμια σκηνή. Η ιστοσελίδα της PBN Hill + Knowlton Strategies αναφέρει ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας, Μyron Wasylyk είναι « μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου τoυ Επιχειρηματικού Συμβουλίου των ΗΠΑ-Ουκρανίας» και ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας στην Ουκρανία, Oksana Monastyrska, "οδηγεί το έργο της επιχείρησης για την Monsanto". Ο Monastyrska επίσης στο παρελθόν είχε εργαστεί για την International Finance Corporation της Παγκόσμιας Τράπεζας. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο του Oakland, οι όροι του δανείου της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ στην Ουκρανία έχουν ήδη οδηγήσει σε "μια αύξηση των ξένων επενδύσεων, η οποία είναι πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω επέκταση των εξαγορών μεγάλης κλίμακας της γεωργικής γης από ξένες εταιρείες και την περαιτέρω εκμετάλευση της γεωργίας στη χώρα. " Εν τω μεταξύ, ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε τον Απρίλιο: «Δεν έχουμε ως στόχο την ανάπτυξη των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων εδώ ή να τα εισάγουμε. Μπορούμε να τραφούμε με κανονικά, κοινά, μη γενετικά τροποποιημένα προϊόντα. Αν οι Αμερικανοί θέλουν να τρώνε τα εν λόγω προϊόντα, ας τους αφήσουμε να τα φάνε. Δεν χρειάζεται να κάνουμε το ίδιο, έχουμε αρκετό χώρο και ευκαιρίες για την παραγωγή βιολογικών τροφίμων ». H Hill+ Knowlton, με τα ψέματα για τις «θηριωδίες με τα μωρα» στο Κουβέιτ, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να κάνει το αμερικανικό κοινό να υποστηρίξει τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, στο Ιράκ στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τώρα, η εταιρεία δραστηριοποιείται στην υποδαύλιση ενός Δεύτερου Ψυχρού Πολέμου, για λογαριασμό της Monsanto – η οποία ψηφίστηκε η χειρότερη εταιρεία στον πλανήτη. Αυτό είναι κάτι για να το θυμόμαστε στην εκτεταμένη δαιμονοποίηση του Πούτιν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης .

https://omniatv.com/blog/4704-%CE%B4%CE%BD%CF%84-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%81%CE%AC%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%82

(μετάφραση, επιμέλεια Sylvia)

-------------------------------------------------------------------------------

Φόρος τιμής στον Andrey Brazhevsky. Όλα στην Οδησσό έγιναν.

http://solidarityantifascistukraine.wordpress.com/2014/09/01/%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-andrey-brazhevsky-%CF%8C%CE%BB%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CF%83%CF%83%CF%8C-%CE%AD%CE%B3/

Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του. Πόσο θα θέλαμε, αγαπημένε μας Μαγιακόφσκι, ο στίχος «όλα στην Οδησσό έγιναν» να μας θυμίζει σύννεφα με παντελόνια, άψογα τρυφερούς εραστές, τζοκόντες που πρέπει να κλαπούν. Κι όμως από τις 2 Μαΐου του 2014 η μακρινή και πένθιμη Οδησσός θα μας θυμίζει για τώρα και για πάντα τη θηριωδία των νεοναζιστών του Δεξιού Τομέα, την οργανωμένη δολοφονική επιχείρηση στο κτίριο των συνδικάτων. Τα δυτικά μέσα έγραψαν για 48 νεκρούς. Οι μαρτυρίες μιλούν για πολύ περισσότερους. Είναι σίγουρο, Βαλόντια, ότι πρώτος εσύ πλάι στους έρωτες θα έγραφες για τη δοξασμένη από ήρωες Οδησσό. Την πόλη που έδειξε ότι και σε τούτη ακόμη την αντιηρωική εποχή μας υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που δεν αφήνονται έρμαια της δειλίας. Οι πεσόντες στο κτίριο των συνδικάτων θα ταρακουνάνε πάντα τη συνείδησή μας θυμίζοντας εκείνους κι εκείνες. Που δεν τρέμουν μην τυχόν και πάρουν την ευθύνη, που δεν κρύβονται πίσω από εντολές, που όταν γίνονται σφαγές δεν παριστάνουν ότι δεν ακούνε μήτε κλάμα μήτε θρήνο, που δεν κοιτάνε μόνο τη δουλειά τους, που δε δένουν το λιοντάρι με τα’ αρνί και δε συμφιλιώνουν το ποντίκι με τη γάτα. Άνδρες και γυναίκες που είτε είχαν την τύχη να διαβάσουν το ποίημα σου για τους δειλούς είτε όχι, το έκαναν πράξη. «Σύντροφε τι τρέμεις; Τι συμβαίνει λοιπόν; Στο ενυδρείο θέλεις να σε βάλω; Η επανάσταση απαιτεί, να υπάρχει θάρρος, θάρρος, και άλλη μια φορά θ-ά-ρ-ρ-ο-ς.» Ο Andrey Brazhevsky ήταν ένας απ’ αυτούς που είχαν το θάρρος. Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του. Εργαζόταν ως προγραμματιστής αλλά ήταν αφιερωμένος στη μαχητική πολιτική δραστηριότητα. Ήταν μέλος στη μαρξιστική οργάνωση Μποροτμπά (Αγώνας), η οποία ιδρύθηκε το Μάιο του 2011 μέσα από διεργασίες συμπόρευσης οργανώσεων, διαφοροποιήσεων από την πορεία εκφυλισμού του ΚΚ Ουκρανίας, κυρίως σε επίπεδο νεολαίας, διαφόρων ρευμάτων και αντικαπιταλιστικών κινήσεων με στόχο μια νέα επαναστατική αριστερά. Η οργάνωση έγραψε για τον Αντρέι: «Ήταν ένθερμος κομμουνιστής, αφιερώνοντας πολύ χρόνο στην αυτομόρφωση, διαβάζοντας μαρξιστές κλασικούς και σύγχρονους αριστερούς συγγραφείς. Στην Οδησσό δε έλειπε ούτε από μια πολιτική δράση, ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Όταν η εξουσία στην Ουκρανία καταλήφθηκε από τις νεοναζιστικές συμμορίες, εντάχθηκε στις πολιτοφυλακές στην Οδησσό για να υπερασπιστεί την πόλη του από τους νεοναζί. Δυστυχώς, εκείνη τη ημέρα η υπεροχή των δυνάμεων δεν ήταν με την πλευρά των υπερασπιστών της Οδησσού.» Οι περιγραφές εκείνης της μέρας πολλές, οι εικόνες ανατριχιαστικές. Ο Αντρέι ήταν στους πάνω ορόφους του κτιρίου. Όταν το κτίριο φλεγόταν αναγκάστηκε να πηδήξει στο κενό. Στο έδαφος ήταν ακόμη ζωντανός. Εκεί τον αποτελείωσαν οι φασίστες. Μια μέρα πριν διαδήλωνε στην πρωτομαγιάτικη πορεία με το μπλοκ του Μποροτμπά. Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του. Οι παρακάτω σκέψεις γύρω απ’ τη ζωή, το θάνατο, τη θυσία και τον αγώνα είναι αφιερωμένες στη μνήμη του. «Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων / εμείς καθόμασταν τα βράδια / και ζωγραφίζαμε σκηνές απ’ την αυριανή ευτυχία του κόσμου. / Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας.» – Τ. Λειβαδίτης Αυτό το καλοκαίρι μύριζε θάνατο. Εικόνες φρίκης κατέκλυζαν από παντού εφημερίδες, τηλεοράσεις και κοινωνικά δίκτυα. Με μεγάλη αμηχανία κι ένα διαρκή κόμπο στο στομάχι παρακολουθούσε κανείς τις αριθμητικές του τρόμου των δολοφονημένων σε Γάζα και Ντονμπάς. Πώς ν’ αντισταθεί κανείς στη μετατροπή της φρίκης σε ένα θέαμα ανώνυμου μαζικού θανάτου για τα δελτία των 8; Πρέπει! Γιατί οι νεκροί της αντίστασης δεν είναι αριθμοί κάτω από παραπλανητικούς τίτλους και ψεύδη. Οι πεσόντες στον αγώνα έχουν όνομα, ιστορία και θέση στις ζωές και τη μνήμη μας. Η ιστορική μνήμη αποτελεί όπλο των καταπιεσμένων και διακύβευμα μιας συλλογικής λαϊκής κουλτούρας αντίστασης. Σπουδαίοι ποιητές, ζωγράφοι, μουσικοί έχουν δώσει μεγάλα έργα τέχνης εκφράζοντας την καθολική πλευρά των επιμέρους θανάτων. Κάνοντας το θρήνο στίχους, πίνακες και τραγούδια στα χείλη του λαού. Στο πρόσωπο του Andrey Brazhevsky ή του 17χρονου Vadim Papura, μέλους της Κομσομόλ και τόσων άλλων ανδρών, γυναικών και παιδιών, τιμάμε τη μνήμη όλων των αντιφασιστών πεσόντων την ίδια μέρα, αλλά και κάθε μέρα στην Οδησσό και παντού. Και τι γίνεται με τους πεσόντες της άλλης πλευράς; Σήμερα, έχει επανεμφανιστεί και προωθείται συντεταγμένα ένας αφηρημένος ανθρωπισμός των ίσων αποστάσεων, που απλά λυπάται για κάθε χαμένη ανθρώπινη ζωή, είτε πρόκειται για αντιφασίστες στο Ντονιέτσκ και το Λουγκάνσκ είτε για αδίστακτους νεοναζί των ταξιαρχιών Αζόφ, είτε για μαχητές της ιντιφάντα και παιδιά στη Γάζα είτε για ισραηλινούς εισβολείς, είτε για Κούρδισες αντάρτισσες είτε για τζιχαντιστές του ISIS που περιφέρουν κεφάλια ως τρόπαια νίκης. Οι ίσες αποστάσεις δε συνιστούν απλά έναν άχρηστο αφηρημένο ανθρωπισμό του αιώνιου εφησυχασμού, αλλά ένα χρήσιμο μέσο στην υπηρεσία της διαιώνισης των πολέμων, της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης. Πού μπαίνει όμως η διαχωριστική γραμμή; Ποιός κρίνει, με ποιό κριτήριο και με ποιό ηθικό κύρος ποιες ιδέες αξίζουν και ποια σώματα θρηνούμε, μνημονεύουμε και τιμάμε; Θα μου επιτρέψετε να προσπαθήσω να απαντήσω περιγράφοντας μια ιστορία από το μυθιστόρημα του Αλέξη Πάρνη «Μια Πράγα στον καθένα» (σελ. 50 – 52). Πρόκειται για την ιστορία του Κόλια Βενέντικτοφ που έχασε τη ζωή του στη μεγάλη μάχη ενάντια στο φασισμό για την απελευθέρωση της Πράγας. «Ο Κόλια ήταν ένα παράξενο παιδί, φοιτητής μαθηματικών. Ο Μαγιακόφσκι, αυτός ο τραγικός Δον Κιχώτης του μεγάλου ιδανικού, τον είχε εφοδιάσει με τις ιδιαίτερες μεταφυσικές εξάρσεις που μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σ’ ένα μεγάλο ήρωα είτε σ’ ένα μεγάλο θύμα. Ήταν μικρόσωμος με πελώριο κεφάλι και ασχημούλης. Η στολή τον έκανε κάπως αστείο, αλλά κανείς δεν επιχείρησε να τον κοροϊδέψει, γιατί μέσα στη μάχη γινότανε γίγαντας. Η τόλμη του δεν ξεπηδούσε απ’ τη φυσιολογική έξαρση της νιότης, αλλά από μια ώριμη συναίσθηση ενός χρέους, που συχνά το διατύπωνε με παράδοξους συλλογισμούς και μαθηματικές έννοιες, αρκετά υψηλές για να αγγίζουν την ποιητική ουσία της ύπαρξης. Παίρνοντας αίφνης σα δεδομένο ότι ο θάνατος κάθε ανθρώπου πρέπει να κάνει πιο σοφή και υπεύθυνη τη ζωή του πλαϊνού του, έφτασε στο συμπέρασμα μιας απόλυτης παγκόσμιας συναδέλφωσης. -Σκέψου, λοιπόν, Αντριούσα, του λεγε αυτό τον φρικτό πόλεμο και τις εκατόμβες του… Πολλαπλασίασε με τον ιδιαίτερο συντελεστή κάθε χαμένης προσωπικότητας τα εκατομμύρια των νεκρών και θα δεις τι υψηλό βαθμό σοφίας θα χει η μεταπολεμική ανθρωπότητα. Κρατούσε ένα σημειωματάριο, κατέγραφε σ’ αυτό τις απώλειες του λόχου, και προσπαθούσε να βαθμολογεί δίκαια όσους φεύγανε, μετρώντας ανάλογα με τον άθλο τους πόσες μονάδες σοφίας κληροδοτούσε ο καθένας στην ανθρωπότητα! -Τριακόσιες μονάδες… έγραψε αδίστακτα πλάι στ’ όνομα του Γεωργιανού Τμιλισβίλι. Αυτός όρμησε σε κάποια φλεγόμενη αγροικία, για να βγάλει ένα παιδάκι που αποκλείστηκε στο πατάρι της. Τα βλήματα ενός όλμου τον κάνανε κόσκινο, αλλά το παιδί βγήκε ζωντανό κάτω απ’ την κυρτή ασπίδα που χε φτιάξει το κορμί του στρατιώτη πάνω στη γη. Κι ύστερα ήρθε η μέρα να πεθάνει και ο ίδιος. Ήταν ένας θάνατος αληθινά αναγκαίος. Κάποιος έπρεπε να συρθεί και να ανατινάξει εκείνο το τανκς, που δεν άφηνε δυο ολόκληρες ώρες τη διμοιρία τους να περάσει το γιοφύρι. Πήγε αυτός κι άνοιξε το δρόμο. Όταν τον βρήκανε να ξεψυχάει στα καμένα χορτάρια, είχε έντεκα ματωμένες κηλίδες στο αμπέχονο που κοκκινίζανε σα διάσημα. Λίγο πριν κλείσει τα μάτια του για πάντα, σήκωσε κάπως το χέρι δείχνοντας την τσέπη όπου φύλαγε το θρυλικό του σημειωματάριο. -Πόσοι βαθμοί για μένα; Πόσοι βαθμοί; ρώτησε γύρω τα παιδιά, με την αγωνία του μαθητή που περιμένει τα’ αποτελέσματα των εξετάσεων. -Χίλιοι, παραπάνω από χίλιοι του φωνάξανε. Και πέθανε ευχαριστημένος.» Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του. Ποιό είναι το δίδαγμα αυτής της ιστορίας; Σε πλήρη αντίθεση προς τον ηθικό, πολιτικό και πολιτισμικό σχετικισμό των καιρών μας, υπάρχει μια στρατευμένη αλήθεια που συγκροτεί το νοηματικό ορίζοντα των γεγονότων. Όσοι και όσες παίρνουν θέση και είναι έτοιμοι και έτοιμες να αναλάβουν και το ρίσκο των επιλογών τους, έχουν το ηθικό κύρος να κρίνουν, να κριθούν και να ορίσουν τις διαχωριστικές γραμμές. Οι πράξεις αντίστασης και αγώνα κληροδοτούν μια συλλογική σοφία στην ανθρωπότητα, είτε όταν προκύπτουν από την ανάγκη για επιβίωση είτε στον αγώνα για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, πόσο μάλλον όταν εγγράφονται άμεσα στην μεγάλη υπόθεση της διεθνιστικής απελευθέρωσης της ανθρωπότητας από τα δεσμά του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού. Τελικά, αυτή η σοφία κρίνεται απ’ το κατά πόσο οι παραλήπτες της θα αποδεχθούν την κληρονομιά, θα της δώσουν περιεχόμενο και ζωή και θα συνεχίσουν την περιπέτεια της κοινωνικής χειραφέτησης. Ο 21ος αιώνας έχει πράγματι πολλές ενδείξεις ότι η συσσωρευμένη σοφία έμεινε χωρίς παραλήπτες. Οι ασυνέχειες έγιναν χάσματα, που κάποιοι βιάστηκαν να τα βαφτίσουν αξεπέραστα. Η βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού, το τέρας του φασισμού που ξανασηκώνει κεφάλι, ο ανορθολογισμός, η απώλεια νοήματος, θυμίζουν δυστοπικούς στίχους τραγουδιών από το μακρινό 1986, δυστοπίες που απλώνονται σήμερα απειλητικά γύρω μας: «Μπορώ να φανταστώ την κοινωνία του αύριο. Όπου οι άνθρωποι θα πεθαίνουν πριν ακόμα γεννηθούν. Το κάθε σου χαμόγελο θα γίνετε μακάβριο. Μπορώ να σε δω στη φασιστοκοινωνία του αύριο». Κι όμως, οι ήρωες και οι ηρωίδες στην Οδησσό μαρτυρούν ότι η αντίθετη εικόνα είναι επίσης εδώ. Η επιλογή τους να μείνουν να υπερασπιστούν το χώρο στις 2 Μαΐου του 2014 ήταν συνειδητή. Σε μιαμαρτυρία επιζήσασας αναφέρεται ότι υπήρχαν από μέρες φήμες ότι η κατασκήνωση στην πλατεία Kulikova μπορεί να δεχθεί επίθεση από τους νεοναζί. Η νεολαία όμως το είχε πάρει απόφαση. Τους άκουγε να λένε: «Δε θα φύγουμε. Θα είμαστε η υπόμνηση ότι η Οδησσός δε θα πέσει ποτέ στα χέρια των φασιστών.» Αυτή η επιλογή συνιστά θυσία με το περιεχόμενο που εξηγούσε σε κάποιο κείμενο του ο Κώστας Δουζίνας. «Θυσία [sacrifice] σημαίνει sacrum facere, το να κάνεις το συνηθισμένο ιερό. Με τη θυσία τους κατέθεσαν «μαρτυρία για την ύπαρξη υψηλότερων αληθειών από αυτή της ζωής, δηλώνουν πως τη ζωή αξίζει να τη ζεις αν αξίζει και να πεθάνεις επίσης για αυτή.» Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι ο καθένας και η καθεμιά και τα’ αγέννητα ακόμη παιδιά είναι οι εν δυνάμει πραγματικοί κληρονόμοι της συλλογικής σοφίας των πεσόντων στο κτίριο των συνδικάτων. Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του. Προφανώς, οι αντικειμενικές επιπτώσεις των γεγονότων στην πορεία των πραγμάτων, στους συσχετισμούς δύναμης, την έκβαση των μαχών και την προοπτική, δεν ανάγονται απλά σε υποκειμενικά αισθήματα και βιώματα. Για το μαρξισμό, είναι πολύ σπουδαία και επίκαιρη υπόθεση η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης, η κριτική ανάλυση του συνόλου των κοινωνικοοικονομικών και (γεω)πολιτικών αντιθέσεων και η θεωρητική, πολιτική και πρακτική εξάσκηση στη διαλεκτική λογική. Ο Λένιν έγραφε ότι μόνο ο αντικειμενικός υπολογισμός του συνόλου των αμοιβαίων σχέσεων όλων, χωρίς εξαίρεση, των τάξεων μιας δοσμένης κοινωνίας, συνεπώς και ο υπολογισμός των αμοιβαίων σχέσεων της αντικειμενικής βαθμίδας ανάπτυξης αυτής της κοινωνίας και ο υπολογισμός των αμοιβαίων σχέσεων ανάμεσα σ’ αυτή και τις άλλες κοινωνίες, μπορεί να αποτελέσει τη βάση μιας σωστής ταχτικής της πρωτοπόρας τάξης. Και οι τάξεις και οι χώρες δεν εξετάζονται από στατική αλλά από δυναμική άποψη, δηλαδή όχι σε κατάσταση ακινησίας, αλλά σε κατάσταση κίνησης («Απαντα», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», τ. 26, σελ. 77). Τόσο σύνθετα τα καθήκοντα μας, αν δε θέλουμε να τρέχουμε πίσω από την έκπληξή μας για τις εκάστοτε εξελίξεις ή να πηγαίνουμε από ήττα σε ήττα χωρίς καν η πείρα να αφήνει το χνάρι της στη συνέχεια του αγώνα. Στους καιρούς βέβαια της μεγάλης σύγχυσης όταν οργανώσεις που ομνύουν στο μαρξισμό και διανοούμενοι με περισπούδαστες αναλύσεις και αναφορές δε μπορούν να διακρίνουν τουλάχιστον την ήρα απ’ το στάρι και το φασισμό απ’ τον αντιφασισμό, χίλιες φορές προτιμότερη η ανεπεξέργαστη, αδιαμεσολάβητη, υποκειμενική διαίσθηση του αγωνιστή και της αγωνίστριας που τουλάχιστον δε συγχέουν ποιους στηρίζουμε και ποιους πολεμάμε και νιώθουν αλληλεγγύη χωρίς ναι μεν αλλά. Τίποτε δε θα είναι ίδιο για την αριστερά – αλλά και τον αναρχικό χώρο – μετά την Ουκρανία. Η στάση απέναντι στα γεγονότα θα αποτελέσει ιστορικό τεκμήριο της παρακμής μιας εποχής ή της δυνατότητας για νέες εφόδους στον ουρανό. Δυστυχώς, σπανίζουν στις μέρες μας η επαναστατική θεωρία, η πολιτική διαύγεια, το ρίσκο των εκτιμήσεων και η αντίστοιχη πολιτική και οργανωτική προετοιμασία για τις αναμετρήσεις. Η πιο σοβαρή αυτοκριτική της οργάνωσης Μποροτμπά έγκειται στο ότι παρά τις αναλύσεις της για το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης και τις επιπτώσεις στην Ουκρανία, παρά την ιεράρχηση της αντιφασιστικής πάλης στο φόντο της ανόδου του κόμματος «Σβομπόντα» ή τις εκτιμήσεις για την ιδιαίτερη γεωπολιτική θέση της Ουκρανίας και τις αντιθέσεις που συμπύκνωνε στο εσωτερικό της, σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε πρόβλεψη ότι τρία χρόνια μετά την ίδρυση της οργάνωσης, μπορεί να βρισκόταν υπό διωγμό και παρανομία στη δυτική πλευρά και σε εμπόλεμη κατάσταση με σχηματισμό λαϊκών δημοκρατιών και ένοπλων πολιτοφυλακών στην ανατολική. Κανείς δεν περίμενε τον πόλεμο. Έτσι όμως συμβαίνει συχνά στην ιστορία. Κι εκεί στις απότομες στροφές, στη ραγδαία αλλαγή των συνθηκών, όταν το όπλο της κριτικής εναλλάσσεται άξαφνα με την κριτική των όπλων, εκεί σφυρηλατούνται οι άξιες του ονόματός τους πρωτοπορίες, εκεί κρίνονται. Η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος του 21ου αιώνα δε θα γίνει σε δοκιμαστικό σωλήνα. Όσοι ποντάρουν σε μια in vitro αριστερά και υποτιμούν τις δυναμικές των γεγονότων και τους πολεμικούς κινδύνους της σημερινής διεθνούς συγκυρίας, δίνουν απλά μια ντουζίνα τσιτάτα κι ένα δήθεν στυλ στη δειλία ή τη βόλεψή τους στη δύναμη της συνήθειας μιας πολιτικής ρουτίνας στο περιθώριο των εξελίξεων. Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του. Κι επειδή η αριστερά δεν είναι παρά οι άνθρωποί της, ο Andrey Brazhevsky είναι η φιγούρα του αγωνιστή που θα χλευάζει για πάντα το μηδενισμό του «τίποτα δε γίνεται και τίποτα δεν αλλάζει». Ο Andrey Brazhevsky δεν είναι ερώτηση. Είναι απάντηση. Κι αν, ως γνωστόν, οι ιδέες γίνονται υλική δύναμη μόλις κατακτούν τις μάζες, η θυσία του Αντρέι και όλων των πεσόντων έχει ήδη σπουδαίες κατακτήσεις. Σε μια σημαντικήσυνέντευξη τύπου στις 24 Αυγούστου ο νέος πρωθυπουργός της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ, Αλεξάντρ Ζαχαρτσένκο ανέφερε ότι το Κίεβο και η Δύση έκαναν το μεγάλο λάθος να τους ξυπνήσουν. «Όταν οι ανθρακωρύχοι, οι μεταλλωρύχοι, οι αγρότες, αυτοί που μέχρι χθες έπιαναν το κομπρεσέρ σήμερα έχουν το τιμόνι ενός τανκς ή σήκωσαν το πολυβόλο, τα όρια έχουν ξεπεραστεί και κανείς δε μπορεί να τους σταματήσει.» Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η ναζιστική θηριωδία στην Οδησσό είχε καταλυτική συμβολή στο να «ξεπεραστούν τα όρια». Οι άνθρωποι των προλεταριακών κέντρων του Ντονμπάς που σχημάτισαν τις λαϊκές πολιτοφυλακές είναι οι πρώτοι άμεσοι παραλήπτες της σοφίας των πεσόντων στο κτίριο των συνδικάτων. Πολλοί απ’ αυτούς κατέθεσαν τη δική τους σοφία πέφτοντας τους τελευταίους μήνες στα πεδία των τίμιων μαχών. Για τον 22χρονο ισπανό Angel και τον 27χρονο Rafa η μέρα της επίθεσης στο κτίριο των συνδικάτων ήταν σημείο καμπής για την απόφασή τους να φτάσουν από την Ισπανία στο Ντονμπάς και να καταταγούν εθελοντικά στις λαϊκές πολιτοφυλακές εμπνεόμενοι από τις Διεθνείς Ταξιαρχίες στην Ισπανία το 1936 και το περίφημο “No pasaran!” Αυτοί κι αν είναι συνεχιστές των πιο συγκλονιστικών και περήφανων παραδόσεων της αριστεράς και του κινήματος απ’ τον 20ο στον 21ο αιώνα. Όσο μεγαλείο κι αν έχει όμως η επιλογή να πας να πολεμήσεις στο Ντονμπάς, όπως θύμιζε ο Τσε είναι μεγάλη υπόθεση και η μάχη στην κοιλιά του θεριού και σε κάθε χώρα ξεχωριστά. Τελικά, όσοι και όσες συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη όπου κι αν βρίσκονται απέναντι σε κυβερνήσεις, κράτη, ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και φασιστικές συμμορίες, είναι άξιοι παραλήπτες της σοφίας των πεσόντων. Δεν ξέρουμε σε ποιο γύρο είμαστε και πόσοι θα χρειαστούν ακόμη, αλλά ένα είναι σίγουρο. Η ιστορία όχι απλά δεν τελείωσε αλλά όλα παίζονται ξανά. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές οι λαϊκές πολιτοφυλακές επελαύνουν, ενωμένες πλέον στο στρατό της λαϊκής δημοκρατίας. Δεν είμαστε αφελείς. Ξέρουμε τις δυσκολίες, τους διεθνείς συσχετισμούς, την κατάσταση της αριστεράς, τα διπλωματικά παιχνίδια. Μπαίνουν όμως οι παρακαταθήκες. Οι λαοί μπορούν! Πόσο όμορφα αντηχούν αυτές οι λέξεις. Δε μας ταιριάζει η θλίψη και η μελαγχολία. Μας χρειάζεται το χαμόγελο πλάι στις δυσκολίες, το γλέντι πλάι στη μάχη και την πειθαρχημένη στράτευση. Μας χρειάζεται η φαντασία και το όνειρο πλάι στο πρόγραμμα και τη στρατηγική. Μας χρειάζεται το μεγάλο ιδανικό μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς τάξεις, χρήμα, εμπορεύματα, κράτος και καταπίεση. Μας χρειάζεται να το πιστέψουμε ξανά ότι μπορούμε να ζήσουμε και να τα οργανώσουμε όλα από κοινού. Να αγαπήσουμε την υπόθεση του κομμουνισμού και να την αντικρύσουμε όπως κοιτάνε οι ερωτευμένοι το φεγγάρι. Όχι για να υποτιμήσουμε την αναγκαίες θεωρητικές, πολιτικές και οργανωτικές τομές σε κάθε χώρα και διεθνώς, την καθημερινή δουλειά του μυρμηγκιού, τις πολλαπλές ήττες μέχρι τη νίκη, την επίπονη χάραξη της τακτικής, τις δυσκολίες των μεγάλων αναμετρήσεων κ.ο.κ. Αλλά για να ξαναβρούμε το αναγκαίο πάθος για όλα αυτά. Όπως μου έγραψε πρόσφατα μια φίλη, «να μείνουμε ζωντανοί ∙ ζωντανοί – όχι νεκροζώντανοι – ούτε σκοτωμένοι. Δίχως αυτό, δεν θ’ ανάψουμε ποτέ τη σπίθα. Δεν θα την έχουμε πια εμείς.» Το μεγάλο ερώτημα του ποιητή «Μήπως είναι κι ο θάνατος δικτατορία; Ή δημοκρατία;» μένει ακόμη σε εκκρεμότητα. Όχι όμως και η απάντηση της ποιήτριας: «Υπάρχουν θάνατοι που βαραίνουνε γιατί διαλέγουν οι ίδιοι τον τρόπο.» Κλείνουμε, λοιπόν, με τη θύμηση του Σπινόζα ότι η σοφία του ελεύθερου ανθρώπου είναι όχι μελέτη θανάτου, παρά μελέτη ζωής. Είμαστε βέβαιοι, αδερφέ μας Αντρέι, ότι η σοφία που μας κληροδότησες είναι μελέτη της ζωής που πρέπει να φτιάξουμε. Η σοφία του μέλλοντος που πρέπει να κατασκευάσουμε. Μπορούμε τώρα ν’ ανοίξουμε το σημειωματάριό μας και να γράψουμε: Andrey Brazhevsky, χίλιοι βαθμοί, παραπάνω από χίλιοι. Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του. Αθάνατος!

------------------------------------------------------------------------------

Το τέλος του ουκρανικού success story

Τα μηνύματα έρχονταν όλο τον τελευταίο μήνα, αλλά την τελευταία βδομάδα έγινε και σαφές για το πως έχει η εκεί κατάσταση. Σύμφωνα με την επίσημη αφήγηση εδώ και δύο μήνες ο ουκρανικός στρατός με τις φασιστικές πολιτοφυλακές ήταν έτοιμος να συντρίψει τα βρωμερά σκουλήκια που μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν οι συμπολίτες τους, αλλά τώρα είχαν μετατραπεί όλοι σε κλώνους του πούτιν που καταρρίπτουν αθώα μαλαισιανά αεροπλάνα. Οι “σύμβουλοι” της cia που βρίσκονταν στην ουκρανία τροφοδοτούσαν συνεχώς με διάφορες παρόμοιες feel good αναφορές το πάντα εύπιστο (αλλά με υψηλές δημοσιογραφικές αρχές βεβαίως βεβαίως) bbc. Οι επιθέσεις κατά αμάχων από πυραύλους πυροβολικού άλλωστε στις δύο μεγάλες πόλεις πέριξ της αντίστασης (ντόνενσκ και λουγκάνσκ) έκαναν εμφανές το ποιος είχε το πάνω χέρι. Οι αμερικάνοι πίεζαν το κίεβο να τελειώνει με την υπόθεση πριν οι ευρωπαίοι προλάβουν να ξυπνήσουν από τη γνωστή μαλακία τους και τέλοσπαντων το κλίμα διεθνούς απομόνωσης κατά της ρωσίας βάραινε επάνω στις πλάτες του πούτιν.

Και ξαφνικά το bbc και τα υπόλοιπα δυτικά μέσα (με τις υψηλές δημοσιογραφικές αρχές), έμαθαν πως οι αντάρτες που είχαν κλειστεί μέσα στις πόλεις τους και περίμεναν την ήττα, βρέθηκαν να βρίσκονται 10χλμ από τη μαριουπολη, μια πόλη στα νοτιοδυτικά και τελείως εκτός του πεδίου των μαχών έτσι όπως το παρουσίαζαν. Τόσο μεγάλη ήταν αυτή η “έκπληξη” που για να τη δικαιολογήσει προς τη δύση και το εσωτερικό του, ο νέος πρόεδρος της ουκρανίας και μαριονέτα των αμερικάνων ποροσένκο βγήκε και κατηγόρησε τη ρωσία για εισβολή.

Φυσικά καμία τέτοια εισβολή δεν έχει συμβεί, παρά το γεγόνος ότι η ρωσία επιτρέπει σε ομάδες εθελοντών να περάσουν τα σύνορα για να βοηθήσουν τα αδέρφια τους στη νέα ρωσσία (νοβορούσια ονομάζουν τις εξεγερμένες περιοχές οι ντόπιοι). Και μαζί με την ευλογία του παπά οι ρώσοι προσφέρουν σε αυτούς τους εθελοντές και τον κατάλληλο στρατιωτικό εξοπλισμό και φυσικά τον κατάλληλο εθελοντή “σύμβουλο”. Η υλική και χρηματική βοήθεια των ρώσων στους αντάρτες έγινε εμφανής από δύο γεγονότα πριν από περίπου 2 μήνες. α) οι εξεγερμένες περιοχές απέκτησαν εγχρήματη ρευστότητα, β) οι εξεγερμένες περιοχές πρακτικά ανέτρεψαν την αεροπορική υπεροχή του ουκρανικού στρατού με αντι-αεροπορικούς πυραύλους μικρού βελινεκούς (manpads). Η χρονική συγκυρία και ο τρόπος που συνέβη αυτό δείχνουν πως δεν ήταν αποτέλεσμα μιας κάποιας τυχαίας ανακάλυψης ενός στόκ από τέτοιους φορητούς πυραύλους. Ένας εμφύλιος από το γνωστό βιβλίο Το μοντέρνο δυτικό δόγμα πολέμου που ακολουθούν οι ουκρανοί θεωρεί δεδομένη την πλήρη αεροπορική υπεροχή στο πεδίο της μάχης. Κι αυτό το δόγμα έχει την καταγωγή του στους αντιπάλους του επέλεγαν οι αμερικάνοι τα τελευταία 20 χρόνια, με λίγα λόγια στρατούς που βρίσκονταν τεχνολογικά πιο κοντά στο 1955 παρά στο 2000. Όταν οι σύμβουλοι της cia λοιπόν έδιναν τις κατευθυντήριες γραμμές για το πως θα διεξαχθεί ο εμφύλιος, ακολουθούσαν μια πολύ γραμμική λογική που ξεκινάει από τον ελληνικό εμφύλιο και φτάνει μέχρι την εισβολή στο ιρακ το 2003. Για αρχή ο ουκρανικός στρατός που ήταν εμφανές ότι δεν είχε καμία διάθεση να ξεκινήσει εμφύλιο πόλεμο, έπρεπε να αναμορφωθεί. Οι αξιωματικοί που δεν έδειχναν αρκετή ζέση εναντίων των συμπολιτών τους, γρήγορα έφυγαν από τις θέσεις τους και αντικαταστάθηκαν από άλλους πιο πρόθυμους (όπως στην ελλάδα το 46-47). Το πως εκπαιδεύονταν αυτοί οι πρόθυμοι στα δάση της πολωνίας το έχουμε μάθει εδώ και μήνες. Η συμμαχία άλλωστε “νέας-ευρώπης” / νεοσυντηρητικών στις ηπα κρατάει πολλά χρόνια πριν ο ράμσφελντ εφεύρει τον όρο το 2003. Οι πολωνοί και άλλοι ανατολικο-ευρωπαίοι λοιπόν, εκπαίδευαν στο έδαφός τους, τους ιδεολογικούς (και αρκετές φορές και τους φυσικούς) απόγονους των μπριγάδων του στεπάν μπαντέρα που έσφαζε πολωνούς με μεγαλύτερη ζέση από οποιαδήποτε άλλη μονάδα των SS. Αυτά τα νέα φυντάνια της δημοκρατίας βρήκαν τη θέση τους στον ουκρανικό στρατό ή -σε περίπτωση που ήταν υπερβολικά ούγκανα- στις πολιτοφυλακές που εμφανίστηκαν μαγικά χρηματοδοτούμενες από διάφορους ολιγάρχες. Την ίδια στιγμή οι σύμβουλοι της cia με τα παράσημα της μαϊντάν στο τσεπάκι, προσπάθησαν να αναμορφώσουν και την ουκρανική αεροπορία που βρισκόταν σε οικτρή κατάσταση όπως και ο υπόλοιπος ουκρανικός στρατός. Άλλωστε κάθε πρόεδρος ολιγάρχης τα τελευταία 15 χρόνια είχε φροντίσει να αυξήσει τις εξαγωγές οπλισμού και την προσωπική του περιούσια πολλές φορές ακόμα και με όπλα ελαφρώς μεταχειρισμένα από τις αποθήκες του ουκρανικού στρατού. Βλέπετε οι πελάτες κάποιες φορές βιάζονταν και δεν μπορούσαν να περιμένουν τα λογικά διαστήματα παράδοσης οπλικών συστημάτων που χρειάζονται τουλάχιστον 6μήνες-1χρόνο. Αυτή η αναμόρφωση αφορούσε τόσο την εύρεση πιλότων που θα ήταν διατεθειμένοι να επιτεθούν σε συμπολίτες τους όσο και την εύρεση αξιόμαχων αεροσκαφών, ακόμα και από τα στοκ των συμμάχων τους της νέας ευρώπης. Βλέπετε το κίεβο δεν μπορούσε να αρχίσει να πετάει με f16 και έπρεπε να βρεθεί μια εύμορφη λύση στο ζήτημα. Η βασική ιδέα λοιπόν ήταν ένας μικρός στρατός από πρόθυμους και ναζί πολιτοφυλακές να μπει στις εξεγερμένες περιοχές και να τελειώνει με την μικρή αντίσταση και έναν πληθυσμό που μπορεί να μη γούσταρε το πραξικόπημα του φλεβάρη, αλλά δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι θα έπαιρνε τα όπλα για να αποσχιστεί. Επειδή όμως οι πολιτοφυλακές διέθεταν υψηλό ηθικό, αλλά πολύ χαμηλού επιπέδου εκπαίδευση, το όλο εγχείρημα θα υποστηριζόταν από αέρος. Η αεροπορική υπεροχή στην ουσία συγχωρεί πολλές τακτικές μαλακίες στο έδαφος. Κάπως έτσι ξεκίνησε η εισβολή στην ανατολική ουκρανία με την σφαγή στην οδυσσό (ή όπως έλεγαν οι ομοιδεάτες στο κίεβο -το κεμπάμπ οδυσσού) να δείχνει την τύχη που θα μπορούσαν να περιμένουν οι ηττημένοι. Κι εκεί στις αρχές του καλοκαιριού αρχίζουμε και βλέπουμε μια σαφή αλλαγή στον χαρακτήρα του εμφυλίου. Αντί λοιπόν για τις θεατρικού τύπου καταλήψεις οδοφραγμάτων με ελάχιστες πραγματικές αψιμαχίες μεταξύ ανταρτών και στρατού που είχαμε τους πρώτους μήνες, τώρα αρχίζουμε και βλέπουμε αυτή την ποιοτική αλλαγή που οι σύμβουλοι της cia στο κίεβο προετοίμαζαν. Ο πόλεμος σοβαρεύει, αεροπλάνα αρχίζουν και κάνουν επιθέσεις μέσα σε πόλεις και το πυροβολικό αρχίζει να χτυπά κατοικημένες περιοχές χωρίς την αρχική “αστοχία” ή τη χρήση λάθος πυρομαχικών που τους διέκρινε. Ο στόχος λοιπόν του κιέβου γίνεται σαφής. Διότι δεν πας να χτυπήσεις ένα πολύ ασθενές αντάρτικο (το ξέρουμε από τους ίδιους τους αρχηγούς των ανταρτών που γκρίνιαζαν τον πρώτο καιρό για την απροθυμία των πολιτών να συμμετάσχουν), αρχίζοντας βομβαρδισμούς σε πόλεις που το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εξαγριώσουν τους ντόπιους και θα τους σπρώξουν προς τους αντάρτες. Ο μόνος λόγος για να το κάνεις αυτό, είναι προκειμένου να “αναγκάσεις” τους ρώσους να επέμβουν, εισβάλλοντας στην ουκρανία και άρα δικαιολογώντας την αφήγηση περί ενός νέου ψυχρού πολέμου εναντίων των επιθετικών και βάρβαρων ρώσων. Πρακτικά το κίεβο προσπαθούσε να δημιουργήσει μια κατάσταση αντίστοιχης ασφυξίας με αυτή που δημιούργησαν οι σέρβοι στο σαράγιεβο, με το να κάθονται στα υψώματα και να βομβαρδίζουν την πόλη κατά βούληση. Ο ποροσένκο και τα παλικάρια του, θυσίασαν την ουκρανία προκειμένου να κάνουν το όνειρο των αμερικάνων πραγματικότητα. Κι όσο οι ρώσοι δεν εισέβαλαν, τόσο πίεζαν για μεγαλύτερες επιθέσεις κατά αμάχων και πόλεων που ταυτόχρονα όμως δημιουργούσαν την ντεφάκτο διάσπαση της χώρας καθώς οι αμφίθυμοι ντόπιοι δεν επρόκειτο να επιστρέψουν χαρούμενοι στην ουκρανική ένωση. Αν δείτε τον χάρτη με τις μάχες αυτό είναι απολύτως εμφανές. Ο ουκρανικός στρατός περικύκλωνε πόλεις την ίδια στιγμή που σχεδόν αδιαφορούσε για τους αντάρτες, οι οποίοι βρίσκονταν κυρίως μέσα στα δάση. Οι ρώσοι λοιπόν βλέποντας την παγίδα που οι αμερικάνοι τους ετοίμαζαν αποφασίζουν να παίξουν και οι ίδιοι το χαρτί του proxy πολέμου και αρχίζουν και υποστηρίζουν την αντίσταση. Όσο ο ουκρανικός στρατός με τις ναζί πολιτοφυλακές δεν μπορούσαν να επαναλάβουν τη σφαγή της οδυσσού σε μεγάλη κλίμακα, δεν υπήρχε λόγος εισβολής των ρώσων. Με το να εξοπλίζουν τους αντάρτες λοιπόν, προσπάθησαν να αποτρέψουν την προέλαση του κιέβου προς την ανατολή και τη δημιουργία ενός ασφαλούς χώρου για τις εξεγερμένες περιοχές. Την ίδια στιγμή υιοθέτησαν πολύ έξυπνα την αφήγηση περί αντιφασιστικού μετώπου τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Το αντιφασιστικό μέτωπο ξύπνησε μνήμες από τον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο (και τη μεγάλη νίκη) στο εσωτερικό την ίδια στιγμή που δημιουργούσαν αμφιβολίες στο δυτικό στρατόπεδο που πάντα κρατά για τον εαυτό του τον ρόλο του καλού. Ειδικά για τους αμφίθυμους γερμανούς, η κατηγορία πως υποστηρίζουν για μια ακόμη φορά τους μπαντερίστας, είναι πολύ βαριά για να περάσει στα ψιλά. Παρόλαυτά η μετακίνηση τόσο εθελοντών (μαζί με τους απαραίτητους “συμβούλους”) όσο και στρατιωτικού εξοπλισμού δεν αρκετά διακριτική τους πρώτους μήνες. Αλλά καθώς η δύναμη των ανταρτών δεν δείχνει ικανή να αποκρούσει την επίθεση του ολοένα και πιο αποφασισμένου ουκρανικού στρατού, οι ρώσοι αποφασίζουν να σηκώσουν το γάντι της κλιμάκωσης. Και προσφέρουν στους αντάρτες το ίδιο όπλο που είχαν προσφέρει και οι αμερικάνοι στους μουτζαχεντίν του αφγανιστάν. Φορητούς αντι-αεροπορικούς πυραύλους. Είναι ακριβώς το χρονικό σημείο όπου εμφανίζονται για πρώτη φορά τέτοιες ποσότητες πυραύλων που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από τις αποθήκες του ουκρανικού στρατού ή από τον οπλισμό που αφήνουν οι ηττημένες ή αδιάφορες να πολεμήσουν σ’έναν εμφύλιο μονάδες του ουκρανικού στρατού (είχαμε μπόλικες τέτοιες τον πρώτο καιρό). Την ίδια στιγμή γίνεται από πολλές πηγές εμφανές πως η πολιτική ηγεσία των ανταρτών αρχίζει και διαθέτει χρήματα και άρα πρακτικά δημιουργεί μια ντεφάκτο δεύτερη διοίκηση. Αυτά τα χρήματα δύσκολα θα προέρχονταν από ντόπιους καθώς τον προηγούμενο καιρό ηταν σαφής η οικονομική στενότητα των εξεγερμένων. Το ίδιο ισχύει φυσικά και στο στρατόπεδο του κιέβου καθώς η ουκρανική οικονομία είναι βαθιά χρεοκοπημένη και με κομμένο το φυσικό αέριο από τη ρωσία, άρα τις πληρωμές τις έχουν αναλάβει οι αμερικάνοι μέσω των ολιγαρχών. Η χρήση των αντι-αεροπορικών πυραύλων αποτρέπει τις λεγόμενες πτήσεις εγγύς υποστήριξης και με αυτόν τον τρόπο ο ουκρανικός στρατός και οι ναζί πολιτοφυλακές χάνουν ένα μεγάλο τακτικό πλεονέκτημα. Όμως ο αριθμός τους και η οπλική τους υπεροχή, τους επιτρέπει και να καταλάβουν πόλεις και να μετρήσουν νίκες. Πρακτικά οι αντάρτες, όπως κάθε αντάρτικος στρατός, δύσκολα μπορεί να κρατήσει περιοχές και βασικό τους μέλημα είναι να πλήξουν όσο μπορούν τους επιτιθέμενους. Αν αυτό το συνδυάσουμε με την εμμονή του στρατού του κιέβου να περικυκλώνει και να βομβαρδίζει αστικά κέντρα (προκειμένου να προκαλέσει την εισβολή των ρώσων), τότε δημιουργείται μια σαφής εικόνα του τι συνέβαινε. Η πρώτη δραματική αλλαγή υπερ των ανταρτών συνέβη πριν περίπου ένα μήνα, όταν μια αρκετά μεγάλη δύναμη του ουκρανικού στρατού κατευθύνεται από τον νότο προς το λουχάνσκ προσπαθώντας να το περικυκλώσει. Το πρόβλημα είναι πως σε αυτή της την κίνηση καθηλώνεται και οι ενισχύσεις από τα δυτικά δεν δείχνουν να φτάνουν. Η αδυναμία της αεροπορίας τόσο να τους προσφέρει πυρομαχικά, όσο και να τους απαγκιστρώσει, πρακτικά τους αφήνει αποκλεισμένους από τις υπόλοιπες μονάδες. Επί ένα μήνα οι αντάρτες και πιθανότατα και οι ρώσοι από τα γειτονικά σύνορα, τους βομβαρδίζουν με πυροβολικό μέχρι πρακτικά ολόκληρη η δύναμη να διαλυθεί. Κι αυτό είναι ένα μοτίβο πολύ γνώριμο, τόσο στην ουκρανία, όσο και στην εισβολή των αμερικάνων στο ιρακ το 2003. Γνωρίζω τουλάχιστον 2 περιπτώσεις στην εισβολή του ιρακ όπου τα αμερικάνικα στρατεύματα βρέθηκαν περικυκλωμένα πολύ μακριά από άλλες φιλικές δυνάμεις και έτοιμα να κατατροπωθούν. Τη μία τη γνωρίζετε κι εσείς. Ήταν εκείνο το σ/κ όπου οι αμερικάνοι έπαιξαν το μελόδραμα η σωτηρία της JI Jane από το παρακείμενο ιρακινό πολιτικό νοσοκομείο που νοσηλευόταν. Φυσικά το πραγματικό δράμα παιζόταν σε άλλο σημείο. Ο μόνος λόγος που δεν μάθαμε για την καταστροφή αυτή των αμερικάνων ήταν η πλήρης αεροπορική τους υπεροχή. Αυτή την υπεροχή οι ουκρανοί πια δεν την έχουν κι έτσι η περικύκλωση προωθημένων μονάδων ειδικά κοντά στις δύο μεγάλες πόλεις είναι συχνό φαινόμενο. Το πρόβλημα με την τακτική σαράγιεβο που ακολουθούσαν οι ουκρανοί, είναι ότι δεν προσφέρει σχεδόν κανένα τακτικό πλεονέκτημα, διότι δεν αφορά τους αντάρτες που υποτίθεται πολεμάς. Ο στόχος ήταν να προσφέρει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα, την επίσημη εισβολή της ρωσίας και την αντίστοιχη επίσημη εισβολή από το νάτο για τη δημιουργία της νέα κορέας και του νέου ψυχρού πολέμου. Που σαν τον original δεν θα ήταν καθόλου ψυχρός. Αλλά όσο ο αντίπλος αρνείται να παίξει τον ρόλο που του έχεις προσφέρει, η τακτική σαράγιεβο δρα μόνο αρνητικά. Τόσο γιατί τοποθετείς ντεφάκτο τους ντόπιους στο στρατόπεδο των ανταρτών, όσο και διότι αυτό απελευθερώνει τους αντάρτες να ακολουθήσουν τα δικά τους πλάνα. Αυτό ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει τις τελευταίες 10 ημέρες. Αρκετές από τις πιο πρόθυμες δυνάμεις του ουκρανικού στρατού βρίσκονται αποκλεισμένες γύρω από τα αστικά κέντρα την ίδια στιγμή που οι αντάρτες κατευθύνονται νοτιο-δυτικά προς τη μαριούπολη. Αυτή η ήττα έχει πολλαπλό αντίκτυπο στο κίεβο. Από τη μία οι φιλο-ναζί άρχισαν να κατηγορούν τον ποροσένκο για προδοσία (πως αλλιώς εξηγείται η ήττα στο δεξιό μυαλό), από την άλλη οι οικογένειες των κληρωτών που υπηρετούν στον ουκρανικό στρατό δείχνουν να έχουν φτάσει στα όρια τους για έναν πόλεμο που ποτέ δεν ζήτησαν και πρακτικά γίνεται για τα μάτια της νούλαντ. Φυσικά οι ίδιοι κληρωτοί και οι οικογένειές τους θα είχαν λιγότερες αντιρρήσεις αν ο ουκρανικός στρατός κέρδιζε, αλλά ως γνωστό η ήττα είναι ορφανή.

Στη μεγάλη σκακιέρα Η ίδια ήττα είναι εμφανές πως έχει μεγάλο αντίκτυπο και στο εξωτερικό. Αρχικά στη γερμανία, το κατεστημένο της οποίας ήταν διαιρεμένο, ανάμεσα σε αυτούς που ακολουθούσαν τους αμερικάνους (μόλις είδαν ότι η δική τους παρέμβαση με τον μποξέρ δεν πιάνει μία) και στους οπαδούς της ost politik που ζητούσαν να βρεθεί μια κάποιου είδους λύση με τους ρώσους για την ουκρανία. Όπως μπορείτε να φανταστείτε η γνωστή κωλοτούμπας καγκελάριος στην αρχή είχε συνταχτεί υπέρ της δυτικής παρέμβασης και της εισβολής του νάτο. Όμως μόλις κατάλαβε πως η χρεοκοπημένη ουκρανία θα γίνει ένα νέο μεγάλο κόσοβο που θα αναγκαστεί να το πληρώνει, αποφάσισε ότι ο άνεμος άλλαξε και άρχισε τώρα να μιλά για μια διευρυμένη αυτονομία των περιοχών που εξεγέρθηκαν. Οι γάλλοι τουλάχιστον ήταν πιο σταθερά καχύποπτοι για το σχέδιο του νέου ψυχρού πολέμου. Οι βρετανοί από την άλλη συνεχίζουν να χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου μαζί με τη νέα ευρώπη. Στην άλλη μεριά του ατλαντικού η νούλαντ και οι φίλοι της (ακόμα και στο “αντίπαλο””στρατόπεδο όπως η χίλαρι) βλέπουν για μια ακόμη φορά τα σχέδια τους να πάνε άπατα (μετά την ήττα στη γάζα), καθώς κανείς πρακτικά δεν θέλει να προσυπογράψει υπέρ του νέου χάους και το νέου ψυχρού πολέμου. Το πως θα αντιδράσει ο νομπελίστας της ειρήνης μπάμιας μου είναι ειλικρινά άγνωστο καθώς άλλωστε δεν διαθέτει την ευλυγισία της καγκελαρίου. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη νέα επιθετική στάση απέναντι στην κίνα, στον ψυχρό πόλεμο με τη ρωσία και τη νέα σταυροφορία κατά των τζιχαντίστας της daash. Οι δημόσιες σχέσεις θα πόνταραν στο τρίτο καθώς είναι ένα θέμα που οι περισσότεροι στον οηε θα συμφωνούσαν και είναι σχετικά εφικτός στόχος. Όμως η νούλαντ και οι φίλοι της είναι εμφανές πως δεν έχουν πει απαραίτητα τον τελευταίο τους λόγο. Πόσο μάλλον με τη δική τους χίλαρι στο τιμόνι. Όπως κι αν έχει το πράγμα το καλοκαίρι τελειώνει, τα κρύα ξεκινάνε, ο χρόνος για τις μαριονέτες του κιέβου είναι απελπιστικά στενός και ο μπάμιας μπορεί να γράψει στο ημερολόγιο του ότι μέσα στην προεδρία του κατάφερε να διαλύσει μόλις 4 κράτη. Και η αφήγηση για την ουκρνανία τελειώνει κάπου εδώ με δύο guest stars.

Οι κυρώσεις Είναι τόσο μεγάλη η αδυναμία της δύσης να αποδεχθεί το τέλος της παντοκρατορίας της, που τους κάνει να συμπεριφέρονται με τρόπο εντελώς κωμικό (και φυσικά αναποτελεσματικό). Τελευταίο παράδειγμα αυτής της τύφλωσης είναι το εμπάργκο προς τη ρωσία. Ένα εμπάργκο είναι αποδοτικό μόνο στις παρακάτω δύο περίπτώσεις. α) όταν συμμετέχουν όλοι σε αυτό, ή β) όταν αυτός που το επιβάλει έχει τη στρατιωτική δυνατότητα να σιγουρέψει την τήρησή του. Σχετικά πετυχημένο παράδειγμα της πρώτης περίπτωσης ήταν πχ οι κυρώσεις στον κακό σαντάμ (αν και οι κινέζοι δεν ήταν τόσο φανατικοί). Πετυχημένα παραδείγματα της δεύτερης περίπτωσης είναι σχεδόν όλοι οι αποκλεισμοί που είχε επιβάλει το βρετανικό ναυτικό από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι το 1941. Όταν λοιπόν οι αμερικάνοι και οι ευρωπαίοι αποφασίζουν σε μια νύχτα να κάνουν εμπαργκο εναντίων της ρωσίας, είναι εμφανές πως αυτό το εμπάργκο μόνο επιτυχημένο δεν θα είναι. Τόσο γιατί δεν έχουν τη στρατιωτική ισχύ να το επιβάλλουν, όσο και γιατί ο υπόλοιπος κόσμος δεν συμφωνεί μαζί τους. Δεν υπήρχε πιο ισχυρό κλάσιμο από την υπογραφή της μεγάλης κινεζο-ρωσικής συμφωνίας την ίδια στιγμή που τα δυτικά μέσα βαυκαλίζονταν πως ο πούτιν θα έρθει κλαίγοντας στα πόδια της βαρώνης άστον προκειμένου οι ευρωπαίοι να άρουν το εμπάργκο έναντι της ρωσίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν οι ευρωπαίοι με τους αμερικάνους (πλην γάλλων που σφύριζαν αδιάφορα και είπαν πως τις φρεγάτες θα τις παραδόσουν) προχώρησαν σε ακόμα πιο σκληρό εμπάργκο, οι ρώσοι απάντησαν με αντίστοιχο εμπάργκο από τη δική τους πλευρά. Ο ξεκάθαρος στόχος ήταν η διάσπαση του ευρωπαϊκού μετώπου (γιαυτό την πλήρωσαν τα ροδάκινα μεταξύ άλλων). Δεν υπήρχε πιο κωμική αντίδραση στην κίνηση των ρώσων από αυτήν της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας που δήλωσε πως το ρώσικο εμπάργκο είναι αντίθετο με τη συμφωνία περί παγκόσμιου εμπορίου. Στην πραγματικότητα οι τυφλωμένη δύση δεν μπορεί να φανταστεί πως κάποιος μπορεί να τους επιβάλει κυρώσεις με την ίδια ευκολία που τις μοιράζουν οι ίδιοι. Κάποια άλλη στιγμή θα εντάξω αυτό το γαιτανάκι κυρώσεων στο μεγάλο μου οικονομικό μοτίβο, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Και εκείνο το μαλαισιανό αεροπλάνο θυμάστε βρε κουτά εκείνο το μαλαισιανό αεροπλάνο που χάθηκε? Όχι, όχι εκείνο στον ινδικό, το άλλο που χάθηκε πάνω από την ουκρανία. Θυμάστε που ο μπάμιας βγήκε αμέσως και είπε ότι το έριξαν οι ρώσοι με πύραυλο BUK και ότι οι αντάρτες δεν έχουν τέτοια όπλα, άρα το έριξαν οι ίδιοι οι ρώσοι? Θυμάστε τον πανικό που έγινε τις επόμενες εβδομάδες σε όλα τα δυτικά μέσα? Τα θυμάστε εε? Διότι όλα τα δυτικά μέσα θέλουν να τα ξεχάσετε. Σαν τους μαγικούς ελεύθερους σκοπευτές της μαϊντάν κι αυτό εξαφανίστηκε από την επικαιρότητα και μπήκε μαζί με τα μεγάλα μυστήρια του σύμπαντος, όπως το τρίγωνο των βερμούδων, η ύπαρξη UFO και τη μεγάλη πυραμίδα του χέωπα. Τα μαύρα κουτιά βρίσκονται εδώ και ένα μήνα στα χέρια των βρετανών. Πάλι καλά δηλαδή που θέλαμε και ανεξάρτητη αρχή διερεύνησης του ατυχήματος. Πιο ανεξάρτητη από τους βρετανούς δεν υπάρχει ως γνωστό. Πρόκειται άλλωστε γιαυτούς που υποστήριζαν ότι ο σαντάμ έχει όπλα μαζικής καταστροφής. Αλλά τελοσπάντων μέχρι σήμερα δεν έχουμε μάθει λέξη για το τι λέγανε αυτά τα κουτιά από τους λαλίστατους βρετανούς. Την ίδια στιγμή οι ολλανδοί δήλωσαν πως τις επόμενες βδομάδες θα έχουν μερικά προκαταρκτικά πορίσματα, αλλά δήλωσαν επίσης πως δεν θα βγάλουν τα περιεχόμενα των μαύρων κουτιών στη δημοσιότητα. Και γενικά το ζήτημα έχει θαφτεί στο τρίτο υπόγειο από όλα τα αγγλοσαξωνικά μέσα. Μόνο η wikipedia είχε μείνει να αντηχεί την προπαγάνδα των πρώτων εβδομάδων συνεχίζοντας να επιμένει πως γνωρίζει ποιος έριξε το αεροπλάνο. Κι αυτή όμως την τελευταία βδομάδα αποφάσισε να κρατήσει μια πιο ουδέτερη στάση θεωρώντας πως ίσως τελικά η wapo (washington post) όταν επικαλείται το αμερικάνικο υπουργείο άμυνας να μην είναι τόσο αξιόπιστη πηγή. Τα αξιόπιστα βρετανικά μέσα από την άλλη ασχολούνται με την αναγνώριση του δεύτερου βρετανού που βρισκόταν μέσα στην πτήση. Προκειμένου να γλυτώσουν το ρεζίλεμα μπορεί να ξεκινήσουν κανένα δημόσιο προσκύνημα ή να νεκραναστήσουν τη νταϊάνα. Όπως και με την 9/11 , έτσι και με την πτήση MH17 δεν χρειάζεται να ξέρεις τι έγινε ακριβώς. Δεν λέω ότι δεν θα ήταν ωραίο, λέω πως αυτό είναι πιθανό να μην το μάθουμε στο προσδόκιμό μας. Αυτό που χρειάζεται να ξέρεις είναι ότι η επίσημη αφήγηση είναι διάτρητη. Και να ακολουθήσεις τη λογική των παικτών. Οι αμερικάνοι και οι φίλοι τους ήταν τόσο ξεκάθαροι από τον τρόπο που κινήθηκαν, που δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε τις λεπτομέρειες. Όλες οι δηλώσεις υποστήριζαν την εκκίνηση του νέου ψυχρού πολέμου. Κι αυτό ευτυχώς δείχνει να αποτρέπεται. Όσο για τα θύματα? Ελπίζω να μην πίστεψε πραγματικά κανείς ότι υπάρχει ενδιαφέρον για τα θύματα όσο αυτά δεν φτιάχνουν ωραία πρωτοσέλιδα που να προωθούν την ατζέντα μας. Ακόμα κι όταν τα μισά είναι δυτικοί.

-----------------------------------------------------------------------------

Ονδούρα: Ατέλειωτο λουτρό αίματος

Τα αποσπάσματα θανάτου συνεχίζουν να δρουν στην Αμερική Μας! Η Ονδούρα έχει μετατραπεί σε παράρτημα των Ηνωμένων Πολιτειών και ο αληθινός της πρόεδρος ονομάζεται Τζον Κέρι (σύμφωνα με τον Μελ Σελάγια [1]). Σε αυτή τη χώρα συνεχίζεται το κυνήγι και η σφαγή επικριτικών δημοσιογράφων και δημοκρατικών ηγετών. Η νέα είδηση είναι η δολοφονία της λαϊκής και αγροτικής ηγέτιδας Μαργαρίτα Μουρίγιο στις 27 Αυγούστου, όταν μια συμμορία μασκοφόρων και βαριά οπλισμένων ανδρών έφτασε στο κομμάτι γης όπου βρισκόταν και την κομμάτιασε με σφαίρες, ακολουθώντας το "εγχειρίδιο επιχειρήσεων" που μάστιζε την περιοχή τις δεκαετίες του '70 και του '80 και θα επανεμφανιζόταν πρόσφατα. Από το πραξικόπημα του 2009 η Ονδούρα έγινε η χώρα με το μεγαλύτερο δείκτη ανθρωποκτονιών στην αμερικανική ήπειρο, και, πιθανόν, στον κόσμο: 90 ανά 100.000 κατοίκους, με άλλα λόγια σχεδόν 3 φορές ανώτερος του μέσου όρου όλης της περιοχής. Στην κατεχόμενη από τους γιάνκηδες Ονδούρα έχουν δολοφονηθεί 7 δημοσιογράφοι μέσα στο 2014, και 47 από το 2003, οι περισσότεροι από αυτούς δολοφονημένοι μετά το πραξικόπημα του 2009 (αυτό εκλαμβάνεται από την αυτοκρατορία ως "ελευθερία τύπου"). Αριθμοί για να αναλογιστεί κανείς αυτό που θέλει να πει η Ουάσινγκτον όταν μιλάει περί μεσιανικής αποστολής για να φέρει τα λάβαρα της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλο τον κόσμο. Ή για να καταλάβει κανείς τι είναι αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση των ΗΠΑ όταν προωθεί εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να "ενισχύσει την κοινωνία πολιτών" ή να παραδόσει μαθήματα "δημοκρατικής παιδείας" σε χώρες όπως η Κούβα, η Βενεζουέλα, η Βολιβία και ο Εκουαδόρ. Ο στρατηγικός στόχος της αυτοκρατορίας σήμερα είναι να "ονδουροποιήσει" τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, και αν επιβάλει εκ νέου ένα νεοαποικιακό καθεστώς, ξαναφέρνοντας τις χώρες μας στην κατάσταση που ίσχυε στις 31 Δεκεμβρίου 1958, την παραμονή της Κουβανικής Επανάστασης. Να μην αφεθούμε να μας εξαπατήσουν! Σε επιφυλακή και, όπως έλεγε ο Τσάβες, "γόνατο στο έδαφος" [2]!

[1] Ο εκλεγμένος πρόεδρος της Ονδούρας που ανατράπηκε με το πραξικόπημα του Ιουνίου 2009. [2] Στρατιωτικό παράγγελμα που καλεί τους στρατιώτες να τοποθετήσουν το γόνατο του ενός ποδιού στο έδαφος, για καλύτερη σκόπευση.

http://prensa-rebelde.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html?spref=fb

------------------------------------------------------------------------------

Ουκρανία και Αριστερά: Εγκληματικό λάθος οι ίσες αποστάσεις

Η σύγκρουση στην Ουκρανία ολοένα και οξύνεται. Τα πρόσφατα διπλωματικά και στρατιωτικά επεισόδια, οι οικονομικές κυρώσεις και το εμπάργκο ΗΠΑ-ΕΕ στη Ρωσία είναι καθρέφτες των έντονων πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων στον πόλεμο της ενέργειας, των σφαιρών επιρροής, της διείσδυσης κεφαλαίων, της γεωπολιτικής στρατηγικής αντιπαράθεσης που σηματοδοτούν την ένταση των ενδο- ϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, οι οποίοι θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης του καπιταλισμού και της αδυναμίας του μέχρι σήμερα να προσφέρει προοπτική ανάπτυξης. Ο ουκρανικός λαός βρίσκεται στο κέντρο αυτής της αντιπαράθεσης και πληρώνει βαρύ τίμημα. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, οι νεκροί στις εξεγερμένες περιοχές έχουν φτάσει ήδη τους 2.200 και οι πρόσφυγες τα 800.000 άτομα! Αιτία αποτελεί η συνέχιση των βομβαρδισμών της φασιστικής κυβέρνησης του Κιέβου (με την άμεση στήριξη ΗΠΑ-ΕΕ) εναντίον πόλεων και αμάχων στη Νοτιοανατολική Ουκρανία, στις περιοχές των ρωσόφωνων, σε συνδυασμό με την επιθετικότητα των φασιστών και των ναζιστικών δυνάμεων (του γνωστού πλέον Δεξιού Τομέα) στο Κίεβο. Οι τελευταίοι απειλούν να ηγηθούν μιας πολεμικής εκστρατείας και πιέζουν το πολιτικό σκηνικό της Ουκρανίας σε ακόμα αντιδραστικότερη κατεύθυνση με συνθήματα όπως «ανακατάληψη, σήμερα η Ουκρανία, αύριο η Ρωσία και όλη η Ευρώπη». Στην Ουκρανία διεξάγεται ένα πολύ σοβαρό πείραμα του οποίου τα αποτελέ-σματα θα επιδράσουν σε όλη την Ευρώπη και ειδικά στις δυνάμεις που μιλούν στο όνομα της χειραφέτησης των λαών. Η εγκαθίδρυση ενός φασιστικού καθεστώτος σε συμμαχία με την ΕΕ και τις ΗΠΑ εκπέμπει σήμα προς τους λαούς όλης της Ευρώπης και ειδικά τον ελληνικό που αναζητά δρόμους ανατροπής της μνημονιακής λαίλαπας. «Αν επιχειρήσετε να αλλάξετε τα πράγματα αυτά σας περιμένουν» φαίνεται να λέει και είναι γεγονός ότι το σήμα αυτό επιδρά στη συνείδηση. Αυτή η διάσταση φαίνεται να αγνοείται από μεγάλο κομμάτι της Αριστερός, που πορεύεται με τη λογική των «ίσων αποστάσεων», και από μεγάλα τμήματα της εγχώριας Αριστερός, ρεφορμιστικής και αντικαπιταλιστικής, που είτε δεν κατανοούν τι διακυβεύεται σε αυτή τη χώρα είτε διυλίζουν τον κώνωπα για το πόσο κομμουνιστικές και αντιφασιστικές είναι οι λαϊκές πολιτοφυλακές στο Ντονέτσκ, το Λουχάνσκ και τη Μαριούπολη. Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο εξής ερώτημα: Αν ηττηθούν οι εξεγερμένες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας και επιβληθεί πλήρως η κυβέρνηση ολιγαρχίαν, φασιστών, ΗΠΑ και ΕΕ, οι πολιτικές και πρακτικές συνέπειες θα είναι ουδέτερες για την Αριστερά και τα κινήματα των λαών της Ευρώπης- και όχι μόνο; Απαντώντας το ερώτημα αυτό καταλαβαίνει ο καθένας την αξία των ίσων αποστάσεων σε μια σύγκρουση η οποία εκ των πραγμάτων είναι άνιση. Γιατί από τη μία μεριά έχουμε τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ ΗΠΑ και ΕΕ (την ίδια στιγμή που μάχονται για τη λεία) να συνασπίζονται ενάντια στον ουκρανικό λαό, και ειδικά στο τμήμα εκείνο το ανυπότακτο στα σχέδιά τους, την ντόπια ολιγαρχία για την οποία η συμμαχία με ΗΠΑ και ΕΕ είναι δρόμος βαθύτερης εκμετάλλευσης της ουκρανικής εργατικής τάξης και τους φασίστες, τη σιδερογροθιά αυτού του «συνασπισμού», βέβαια με το δικό τους αυτοτελές σχέδιο να πλασαριστούν καλύτερα στο συσχετισμό. Από την άλλη πλευρά για την ώρα έχουμε τις εξεγερμένες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας και τον κόσμο που οργανωμένος σε λαϊκές πολιτοφυλακές μάχεται εναντίον του στρατού και των φασιστικών ομάδων. Υπάρχουν μέσα στο κόσμο που πολεμά και ρώσοι εθνικιστές; Ναι, υπάρχουν, αλλά αυτοί για την ώρα δεν σφραγίζουν τις εξελίξεις ούτε χρωματίζουν πολιτικά και ιδεολογικά το στρατόπεδο της αντίστάσης στην κυβέρνηση του Κιέβου. Αν ήταν έτσι δεν θα ακούγαμε για λαϊκές δημοκρατίες και λαϊκές πολιτοφυλακές, θ’ ακούγαμε άλλα πράγματα. Παρεμβαίνει ο Πούτιν και η Ρωσία στις εξελίξεις; Σαφώς, αλλά η πολιτική της Ρωσίας σε αυτή τη φάση και έπειτα από τις εξελίξεις στην Κριμαία δεν συνηγορεί υπέρ πραγματικής εμπλοκής. Περισσότερο δείχνει να επιζητά έναν επωφελή συμβιβασμό με τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Η εμπλοκή της Ρωσίας σε αυτή τη σύγκρουση είναι υπερεκτιμημένη από τις ΗΓΙΑ, την ΕΕ και τα κυρίαρχα ΜΜΕ για ευνόητους λόγους.

http://aristeriantepithesi.blogspot.gr/2014/08/blog-post_37.html

--------------------------------------------------------------------------------

Ο Πούτιν εγκαινίασε τον αγωγό που θα μεταφέρει για πρώτη φορά στην Κίνα φυσικό αέριο

Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν παρέστη σήμερα στην τελετή για την έναρξη των εργασιών για την κατασκευή ενός αγωγού μέσω του οποίου η Ρωσία θα μεταφέρει για πρώτη φορά φυσικό αέριο στην Κίνα και πρόκειται να αυξήσει τις εμπορικές συναλλαγές της χώρας με την Ασία, την ώρα που οι σχέσεις της με τη Δύση είναι στο χειρότερο σημείο τους εδώ και καιρό.«Ξεκινάμε το μεγαλύτερο σχέδιο κατασκευής στον κόσμο. Δεν θα υπάρξει κάποιο πιο σημαντικό στο άμεσο μέλλον», υπογράμμισε ο Πούτιν στη διάρκεια μιας τελετής στην Γιακουτία, στην ανατολική Σιβηρία. «Όμως το πιο σημαντικό δεν είναι τα ρεκόρ, αλλά το ότι πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό έργο για τη Ρωσική Ομοσπονδία, όπως και για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας», πρόσθεσε ο ίδιος. Ο αγωγός φυσικού αερίου «Δύναμη της Σιβηρίας», συνολικού μήκους 4.000 χιλιομέτρων που θα μπορεί να μεταφέρει 61 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου, θα συνδέσει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της ανατολικής Σιβηρίας με το ήδη υπάρχον δίκτυο και θα το επεκτείνει προς την Άπω Ανατολή έως το Χαμπαρόφσκ και το Βλαδιβοστόκ. Το κόστος της κατασκευής του, όπως και των άλλων υποδομών που συνδέονται με τον αγωγό, εκτιμάται στα 55 δισεκατομμύρια δολάρια (41,8 δισεκ. ευρώ). Ο αγωγός αυτός θα επιτρέψει κυρίως στη Μόσχα να τηρήσει το συμβόλαιο που υπέγραψε τον Μάιο με το Πεκίνο, έπειτα από δέκα χρόνια δύσκολων διαπραγματεύσεων, βάσει του οποίου η Ρωσία θα παραδώσει για πρώτη φορά φυσικό αέριο στην Κίνα μέσω αγωγού. Το συμβόλαιο αυτό εκτιμάται ότι θα αποφέρει στη Ρωσία 400 δισεκατομμύρια δολάρια (περίπου 300 δισεκ. ευρώ) τα επόμενα 30 χρόνια και προβλέπει την παροχή 38 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου από το 2018. Η κατασκευή του κινεζικού τμήματος του αγωγού αναμένεται να ξεκινήσει το πρώτο εξάμηνο του 2015, διευκρίνισε ο αντιπρόεδρος της κινεζικής κυβέρνησης Ζανγκ Γκαολί στη διάρκεια της σημερινής τελετής.

--------------------------------------------------------------------------------

Σκληρά μέτρα κατά των ύποπτων ισλαμοφασιστών από τον Κάμερον

Σκληρά μέτρα κατά των ύποπτων ισλαμοφασιστών (τους οποιους μεχρι τωρα υποστηριζε και εξοπλιζε) ανακοίνωσε τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, την ώρα που ο αριθμός των πολιτών που ταξιδεύουν σε Συριά και Ιράκ για να πολεμήσουν με το ισλαμοφασιστικό κράτος αυξάνεται συνεχώς και ενώ στην χώρα έχει σημάνει συναγερμός για ενδεχόμενο τρομοκρατικό χτύπημα. Ο Κάμερον ανακοίνωσε ότι η βρετανική αστυνομία θα μπορεί πλέον να κατάσχει τα διαβατήρια πολιτών οι οποίοι πιστεύεται ότι συνδέονται με το ισλαμοΦασιστικό κράτος. Ο Βρετανός πρωθυπουργός έκανε, επίσης, λόγο για «στοχευμένη» δράση ενάντια στους ισλαμοφαιστες, προκειμένου να προστατευτεί η χώρα και να σταματήσουν οι απειλές των αληταραδων καθυστερημενων ισλαμοφασιστών.

-------------------------------------------------------------------------------

Γερμανία: «Εξαίρεση» η απόφασή μας να οπλίσουμε τους Κούρδους

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ υπερασπίστηκε την απόφαση της κυβέρνησής της, η οποία συμμετεχει εδώ και 25 χρονια σε ολους τους αποικιακους πολεμους στελνοντας στρατευματα στο Αφγανισταν, στο Ιρακ, στη Σομαλια, και παντου, και τωρα αποφασισε επιτελους να στείλει όπλα στους Κούρδους οι οποίοι μάχονται εναντίον των αληταραδων της συμμοριας ισλαμοφασιστικό κράτος (ικ) στο βόρειο Ιράκ, τονίζοντας ότι οι αληταραδες ισλαμοφασιστες (τους οποιους εξοπλισαν οι αποικιοκρατες για να εισβαλλουν στη Συρια, αλλα αυτοι στραφηκαν εναντιον τους) αυτοί αποτελούν μια μεγάλη απειλή για την ασφάλεια τόσο της χώρας της, όσο και της Ευρώπης στο σύνολό της. «Η αποσταθεροποίηση μιας ολόκληρης περιοχής επηρεάζει τη Γερμανία και την Ευρώπη», δήλωσε η Μέρκελ ενώπιον της ομοσπονδιακής Βουλής, της Μπούντεσταγκ, η οποία διεξάγει μια ειδική συνεδρίαση μία ημέρα μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι θα στείλει χιλιάδες όπλα, ανάμεσά τους επιθετικά τουφέκια, πολυβόλα, χειροβομβίδες και αντιαρματικούς πυραύλους, στο Ιράκ.

--------------------------------------------------------------------------------

Ιράκ: Ανακατάληψη δύο πόλεων από τον στρατό

Δύο ακόμη πόλεις ανακατέλαβαν σήμερα από τους καθυστερημενους αληταραδες του ισλαμοΦασιστικού κράτους οι ιρακινές και οι κουρδικές δυνάμεις ασφαλείας με την υποστήριξη σιιτικών πολιτοφυλακών και των κούρδων πεσμεργκά. «Ειδικές δυνάμεις κατάφεραν σήμερα να καθαρίσουν εντελώς τη Σουλεϊμάν Μπεκ από το ισλαμοΦασιστικό κράτος», δήλωσε ο Σάμπαχ αλ Νούμαν, εκπρόσωπος της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας του Ιράκ στον ανεξάρτητο ιστότοπο al Sumaria News προσθέτοντας ότι «τα στρατεύματα ύψωσαν την ιρακινή σημαία στο δημαρχείο της Σουλειμαν Μπεκ», πρόσθεσε. Η Σουλεϊμάν Μπεκ βρίσκεται κοντά στην Αμερλί, την πόλη όπου ζουν κυρίως σιίτες Τουρκομάνοι και την οποία έθεσαν και πάλι υπό τον έλεγχό τους τα ιρακινά στρατεύματα χθες Κυριακή αφού έσπασαν τη δίμηνη πολιορκία της από τους αληταραδες ισλαμοφασιστες μισθοφορους. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός του Ιράκ Νούρι αλ Μάλικι επισκέφθηκε την Αμερλί σήμερα για να συγχαρεί τις ιρακινές δυνάμεις, όπως μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο al Iraqiya. «Κάλεσε τα στρατεύματα να συνεχίσουν την πορεία τους για να απελευθερώσουν και άλλες περιοχές από τους τρομοκράτες», μετέδωσε το al Iraqiya, επικαλούμενο μια στρατιωτική πηγή που δεν θέλησε να κατονομαστεί. Αφού υπέστησαν σημαντικές ήττες από τους καθυστερημενους αληταραδες μισθοφορους του ικ, τα ιρακινά στρατεύματα με την υποστήριξη αμερικανικών αεροπορικών πληγμάτων έχουν τις τελευταίες εβδομάδες περάσει στην αντεπίθεση και έχουν σημειώσει αρκετές νίκες εναντίον των ισλαμοφασιστων μισθοφορων στα βόρεια. Εξάλλου οι πεσμεργκά ανακατέλαβαν σήμερα την πόλη Ζούμαρ, περίπου ένα μήνα αφού την έθεσαν υπό τον έλεγχό τους οι ισλαμοφασιστες μισθοφοροι, σύμφωνα με κούρδο αξιωματούχο. Η Ζούμαρ, που βρίσκεται κοντά σε μια πετρελαιοπηγή, «απελευθερώθηκε πλήρως και τώρα είναι υπό τον έλεγχο των πεσμεργκά», πρόσθεσε ο αξιωματούχος. Από την πλευρά τους οι ισλαμοφασιστες αληταραδες μισθοφοροι σκότωσαν τουλάχιστον έξι ιρακινούς αστυνομικούς και μέλη εθνολαικων πολιτοφυλακών στην πόλη Χαουίτζα, επίσης στο βόρειο Ιράκ, όπως δήλωσαν αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας.

------------------------------------------------------------------------------

Καμμένος για Σαμαρά: Τολμά να μιλά για νέες θέσεις εργασίας

Επίθεση στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, εξαπέλυσε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, με αφορμή τις αναφορές στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Απασχόλησης.«Ο «οραματιστής» πρωθυπουργός αφού πέρασε τον τελευταίο κάβο τον Οκτώβριο του 2012, αφού απογειώθηκε τον Φεβρουάριο του 2013, αφού ανακάλυψε success story τον Ιούνιο του 2013, αφού έτρεξε στο ράλι της οικονομίας τον Αύγουστο του 2014 και ενώ οι άνεργοι αυξάνονται χωρίς προοπτική, τολμά να μιλά για τη δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας», δήλωσε ο κ.Καμμένος.

----------------------------------------------------------------------------------

Η σφαγή των νεοναζιστών του ναζιστικού τάγματος Aydar

Βίντεο με την εξόντωση του Τάγματος Εθνοφυλακής του Κιεβου "Aydar" που στελεχωνόταν από νεοναζιστές του Δεξιού Τομέα ανέβασαν οι δυνάμεις της Νέας Ρωσίας. Τo περιβόητο για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου τάγμα της Εθνοφρουράς του Κιεβου "Aydar" το οποίο αποτελούνταν από νεοναζί του Δεξιού Τομέα καταστράφηκε ολοσχερώς. To Τάγμα αποτελούνταν από 300 νεοναζί του Δεξιού Τομέα. Οι αλητες του κατηγορούνταν για σωρεία εγκλημάτων πολεμου, και ο αρχηγός τους είχε επικηρυχτεί, καθώς υπό τις διαταγές του είχαν πεθάνει βασανιζόμενοι άντρες, γυναίκες και παιδιά, όπως και γέροντες. Το τάγμα "Aydar" δρούσε στην περιοχή του Ντόνμπας, και περικυκλώθηκε μαζί με άλλα τάγματα κατά την διάρκεια της απόλυτα επιτυχημένης και συντονισμένης αντεπίθεσης των αντιφασιστων. Στο μεταξύ σκληρές μάχες διεξάγονται το αεροδρόμιο του Λουγκάνσγκ όπου μονάδα ναζιστών αλεξιπτωτιστών συγκρούεται με τα άρματα μάχης των αντιφασιστων όπως ανακοίνωσε ναζιστης στρατιωτικός εκπρόσωπος. «Σήμερα συνεχίζονται οι μάχες ανάμεσα σε ναζιστες αλεξιπτωτιστές και μονάδα "αντιφασιστικών αρμάτων μάχης" για την υπεράσπιση του αεροδρομίου του Λουχάνσκ», ανακοίνωσε ο Λεονίντ Ματιούχιν στη σελίδα του στο Facebook. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η μονάδα είναι εντελώς αποκομμένη, δεν μπορεί να εφοδιαστεί, και δεν αναμένεται να αντέξει για πολύ. To video που ακολουθεί έχει πολύ σκληρές εικόνες.

--------------------------------------------------------------------------------

ΙΝΕ - ΓΣΕΕ για ανεργία: Χρειάζονται 20 χρόνια για να γυρίσουμε στο 2009

Τι αναφέρει η ετήσια μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία. "Μαύρες" προβλέψεις για την ανεργία. Πόσα χρήματα χρειάζονται για να πληρωθούν οι συντάξεις

Σεπτέμβριος 01 2014 20:10

Τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος αναδεικνύει η ετήσια μελέτη του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία, που θα παρουσιαστεί την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη. Η μελέτη επισημαίνει ότι για να πληρωθούν οι συντάξεις και οι υποχρεώσεις το 2016 θα πρέπει να δοθούν επιπλέον 950 εκατ. ευρώ, ενώ το 2017 το επιπρόσθετο ποσό θα ανέλθει στα 1,4 δισ. ευρώ και το 2018 στα 2,5 δισ. ευρώ. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, οι περικοπές των συντάξεων, οι μειώσεις του εφάπαξ και οι ανορθολογικές ενοποιήσεις των Ταμείων σε συνθήκες σημαντικής μείωσης της κρατικής επιχορήγησης, αύξησης της ανεργίας και του αριθμού των νέων συνταξιούχων, μείωσαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων από 26 δισ. ευρώ το 2009 σε 4,5 δισ. ευρώ το 2013, με αποτέλεσμα το οριακό έτος εξέλιξης για το ασφαλιστικό, δηλαδή το έτος κρίσης, να μετατεθεί μόνο κατά δύο χρόνια, από το 2014 στο 2016. Σύμφωνα με το ΙΝΕ – ΓΣΕΕ για να επιστρέψει η ελληνική οικονομία σε επίπεδα ανεργίας του έτους 2009 (9,5%, 450.000 άτομα) και να δημιουργήσει το ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας που χάθηκαν την περίοδο 2009 - 2013 ακόμη και με το αισιόδοξο σενάριο ετήσιας αύξησης του ΑΕΠ 3,5% - 4%, θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια. Η έρευνα εκτιμά ότι περίπου 850.000 εργαζόμενοι καθυστερούν να πάρουν το μισθό τους από έναν έως 12 μήνες. Ακόμη, ο μέσος πραγματικός μισθός στο ιδιωτικό τομέα είναι 750 με 800 ευρώ μεικτά, από 1.100 που ήταν στην αρχή της κρίσης, καταγράφοντας μείωση κατά μέσο όρο 23%. Τέλος, το ΙΝΕ – ΓΣΕΕ σημειώνει πως η αγοραστική δύναμη των μέσων αποδοχών ανά μισθωτό κατά την πενταετία 2010-2014 μειώθηκε κατά 23%, με αποτέλεσμα στο τέλος του 2014 να επιστρέψει στα επίπεδα του 1995, ενώ οι μέσες ετήσιες μεικτές αποδοχές (ακαθάριστος μισθός και εισφορές εργοδότη) σε ευρώ στη χώρα μας ανά απασχολούμενο κατά το 2014 είναι μικρότερες από αυτές της Σλοβενίας και της Κύπρου και ανέρχονται σε 21.930 ευρώ έναντι 35.000 ευρώ στην Ισπανία, 39.000 ευρώ στη Γερμανία, 49.000 ευρώ στη Γαλλία και 45.000 ευρώ στην Ιρλανδία.

--------------------------------------------------------------------------------

Υπόθεση Έισα Κινγκ: Οι Βρετανοί τάσσονται υπέρ των γονιών που απήγαγαν το παιδί τους

Δικαστήριο παρέτεινε για 72 ώρες την κράτηση των γονιών του 5χρονου Έισα Κινγκ που πάσχει από καρκίνο στον εγκέφαλο. Η βρετανική κοινή γνώμη επικρίνει την αντιμετώπιση της οικογένειάς του από την αστυνομία

Σεπτέμβριος 01 2014 19:49

Ισπανός δικαστής παρέτεινε σήμερα κατά 72 ώρες την κράτηση των γονιών του Έισα Κινγκ, (οι οποιοι είναι Μαρτυρες του Ιεχωβα, και πηραν το παιδι τους από το «νοσοκομειο» για να το γλιτωσουν από τους «γιατρους» που το ειχαν κανει πειραματοζωο) του 5χρονου αγοριού από τη Βρετανία που πάσχει από καρκίνο του εγκεφάλου και το οποίο οι γονείς του πήραν από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των «γιατρών». Και κατηγορηθηκαν με την γελοια κατηγορια ότι «απηγαγαν» το παιδι τους!!!! Ο Μπρετ Κινγκ, 51 ετών, και η Ναγκεμέχ Κινγκ, 45 ετών, παρουσιάστηκαν ενώπιον του δικαστή Ισμαέλ Μορένο στη Μαδρίτη αφού συνελήφθησαν το Σάββατο από την ισπανική αστυνομία στο νότιο τμήμα της χώρας και αρνήθηκαν την έκδοσή τους στη Βρετανία, ανακοίνωσε μια δικαστική πηγή. Μετά το πέρας της ακροαματικής διαδικασίας ο δικαστής ζήτησε να παραταθεί η κράτηση του ζευγαριού για 72 ώρες, προτού αποφασίσει αν θα τους αφήσει ελεύθερους ή όχι, σύμφωνα με την ίδια πηγή. Παράλληλα ο Μορένο ζήτησε από το νοσοκομείο της Μάλαγα, όπου νοσηλεύεται υπό αστυνομική παρακολούθηση το μικρό αγόρι, να συντάξει άμεσα μια ιατρική έκθεση για την κατάσταση της υγείας του. Ο Μπρετ και η Ναγκεμέχ πήραν την προηγούμενη Πέμπτη τον Έισα από το νοσοκομείο του Σαουθάμπτον όπου νοσηλευόταν χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των γιατρών του. Στη συνέχεια ταξίδεψαν στη Γαλλία και μετά στην Ισπανία, ενώ εναντίον τους είχε εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης από την Ιντερπόλ, έπειτα από αίτημα της Βρετανίας, καθώς οι αρχές της χώρας φοβόντουσαν ότι κινδύνευε η ζωή του αγοριού. Στο μεταξύ σήμερα η κοινή γνώμη στη Βρετανία διερωτάται αν η αστυνομία υπερέβαλε αντιμετωπίζοντας ως εγκληματική την απέλπιδα προσπάθεια των γονιών του Έισα να σώσουν το παιδί τους. Αρχικά ο Τύπος τους είχε χαρακτηρίσει «απαγωγείς» όπως τους ειχε δασκαλεψει η μπατσαρια, όμως μετα την εξεγερση της κοινης γνωμης πλέον το ζευγάρι έχει αρχίσει να κερδίζει τη συμπάθεια της κοινής γνώμης, αφού δημοσιοποίησε τη δική του πλευρά της ιστορίας. Όταν η βρετανική μπατσαρία εξέδωσε σήμα για την εξαφάνιση του Έισα είχε επισημάνει ότι το παιδί «κινδυνεύει να πεθάνει», καθώς η μπαταρία του καθετήρα που το τρέφει θα εξαντλούνταν σε 24 ώρες. Το οποιο ηταν ψεματα. Μαλλον εις γνωσιν των μπατσων , οι οποιοι είναι γνωστοι για αυτές τις απατες τους και τα ψεματα τους. Οι γονείς παρουσιάστηκαν από την μπατσαρια ως ανεύθυνοι και αμέσως υπογραμμίστηκε το γεγονός ότι είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αφού υιοθέτησε τον τόνο της αστυνομίας, ο βρετανικός Τύπος μετα το ξεφωνιτο από την κοινη γνωμη και τα σιχτιρικικια που ακουσε άρχισε να αλλάζει τον τρόπο που κάλυπτε την ιστορία της οικογένειας, με δικαιολογια όχι τα σιχτιριλικια αλλα ότι οι Κινγκ έδωσαν αργά το Σάββατο στη δημοσιότητα ένα βίντεο στο οποίο ο πατέρας εξηγεί τους λόγους της απόφασής τους. Ο Μπρετ αναφέρει ότι έφυγαν από τη Βρετανία λόγω της απελπισίας τους και αναζητώντας μια εναλλακτική θεραπεία για τον γιο τους, την οποία δεν προσφέρει το εθνικό σύστημα υγείας της χώρας. Σύμφωνα με διάφορες εφημερίδες, η οικογένεια μετέβη στην Ισπανία για να πουλήσει το εξοχικό που διαθέτει στη χώρα ώστε να μπορέσει να χρηματοδοτήσει τη νέα θεραπεία του Έισα στην Τσεχία. Ο πατέρας επισημαίνει επίσης ότι οι γιατροί δεν τον άκουγαν και τελικά του είχαν πάρει το παιδί του, γεγονός που προκάλεσε τη «φυγή» του στο εξωτερικό. Το «νοσοκομείο» του Σαουθάμπτον απάντησε εκδίδοντας μια ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι έδωσε στους γονείς του Έισα «τη δυνατότητα να πάρουν μια δεύτερη γνώμη και πρότεινε την βοήθειά του για να μεταφερθεί στο εξωτερικό». Όμως σε ένα νέο βίντεο που δημοσιοποιήθηκε χθες Κυριακή λίγο πριν τη σύλληψη του ζευγαριού, ο Ναβίν, ένας από τους αδελφούς του Έισα, κατηγόρησε και πάλι τους «γιατρούς» ότι δεν άκουγαν τον πατέρα του, «ο οποίος πέρασε ώρες στο Διαδίκτυο αναζητώντας εναλλακτικές θεραπείες». Ο Ναβίντ έδειξε στο βίντεο τον ειδικό εξοπλισμό και την τροφή που είχαν αγοράσει για το ταξίδι του Έισα, ο οποίος την ώρα της βιντεοσκόπησης «ήταν προφανώς χαρούμενος και σε καμία περίπτωση σε κίνδυνο ή παραμελημένος». Όσον αφορά την μπαταρία του καθετήρα φορτιζόταν συνεχώς. Οι εξελίξεις αυτές ανάγκασαν τη βρετανική αστυνομία να δικαιολογηθεί ήδη από χθες για τον υπερβάλλοντα ζήλο που επέδειξε. Ο Κρις Σεντ, ένας εκπρόσωπος της βρετανικής αστυνομίας, παραδέχθηκε ότι ο τρόπος που αντιμετώπισε η αστυνομία την υπόθεση έχει προκαλέσει πολλά σχόλια, όμως επεσήμανε «προτιμώ να μας επικρίνουν για την αποφασιστικότητά μας, παρά να πρέπει να δώσουμε εξηγήσεις για τον θάνατο ενός παιδιού». «Είχαμε γιατρούς που μας έλεγαν ότι κινδυνεύει σοβαρά η ζωή του Έισα. Υπό αυτές τις συνθήκες, θέλω να ζητήσω συγγνώμη», πρόσθεσε ο Σεντ.

--------------------------------------------------------------------------------

Πούτιν: Αν ήθελα θα έπαιρνα το Κιέβο σε δύο εβδομάδες

Δευτέρα, 1 Σεπτεμβρίου 2014, 20:31

Αίσθηση έχει προκαλέσει η απειλή που φέρεται να εκτόξευσε ο πρόεδρος της Ρωσίας Bλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος -συζητώντας με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ-Μανουέλ Μπαρόζο- είπε ότι: «αν ήθελα θα έπαιρνα το Κιέβο σε δύο εβδομάδες»! Η τηλεφωνική συνομιλία ανάμεσα στους δύο πολιτικούς που έγινε το περασμένο Σάββατο και αποκάλυψε η ιταλική εφημερίδα La Repubblica, είναι απολύτως ενδεικτικός της έντασης που παρατηρείται στις σχέσεις της Ρωσίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ουκρανία. Ο διάλογος επιβεβαιώθηκε και από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

---------------------------------------------------------------------------------

Στέλνει όπλα στους Κούρδους η Γερμανία

Σε έκτακτη συνεδρίαση του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου το μεσημέρι (3 μμ ώρα Ελλάδος) η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ θα ενημερώσει τους βουλευτές και θα αιτιολογήσει την απόφαση της κυβέρνησης να αποστείλει όπλα και οπλικά συστήματα στους κούρδους του βορείου Ιράκ. Για την αντιμετώπιση της αλητικης συμμορια μισθοφορων «ισλαμοφασιστικό κράτος» οι Κούρδοι θα λάβουν από το οπλοστάσιο του γερμανικού Ομοσπονδιακού Στρατού (Bundeswehr) 30 αντιαρματικά τύπου Milan με 500 πυραύλους, 10.000 χειροβομβίδες, 8.000 τουφέκια τύπου G3 και G36 , 40 πολυβόλα και 4.000 αλεξίσφαιρα γιλέκα, συνολικής αξίας 70 εκατομ. ευρώ. Η εκπαίδευση των Κούρδων στα γερμανικά όπλα θα γίνει στη Γερμανία και σε περιπτώσεις που κριθεί αναγκαίο στην περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα των κουρδικών περιοχών Ερμπίλ ή στο έδαφος τρίτης χώρας.

Ψηφοφορία μόνο με συμβολικό χαρακτήρα Μετά την κυβερνητική ανακοίνωση της καγκελαρίου στο κοινοβούλιο θα ακολουθήσει ψηφοφορία, στην οποία αναμένεται ισχυρή πλειοψηφία υπέρ της κυβερνητικής απόφασης την οποία στηρίζουν όλα τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού (Χριστιανοδημοκράτες, Χριστιανοκοινωνιστές και Σοσιαλδημοκράτες). Η ψηφοφορία έχει καθαρά συμβολικό χαρακτήρα από τη στιγμή που δεν είναι δεσμευτική. Η αντιπολίτευση του συντηρητικου κόμματος Πράσινοι αναμένεται ότι θα καταψηφίσουν την απόφαση της κυβέρνησης Μέρκελ. Το άλλο κομμα της αντιπολιτευσης «Η Αριστερα» εχει δηλωσει συμφωνα με τον ηγετη της κοινοβουλευτικης της ομαδας Γκρεγκορ Γκιζι ότι θα συμφωνησει με την αποστολη οπλων.

Όπως δηλωσε “Κατά βάση, είμαι αυστηρά ενάντιος στην εξαγωγή Γερμανικών όπλων. Καθώς όμως η Γερμανία είναι ένας σημαντικός εξαγωγέας όπλων, θα μπορούσε ίσως να μας επιτραπεί να στείλουμε όπλα εκεί σ' αυτήν την ιδιαίτερη περίσταση αν άλλες χώρες δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν μια τέτοια αποστολή άμεσα. Απλά γράμματα διαμαρτυρίας δεν είναι δυνατόν να σταματήσουν το ΙΚΙΛ”.

---------------------------------------------------------------------------------

...μια ηρωίδα, σύμβολο!

Ο Τολιόπουλος, το ανθρωπόμορφο τέρας, ο ταγματάρχης των γερμανοτσολιάδων, της είχε πει ότι θα την πήγαιναν στη φυλακή, για να συνεχιστεί την επομένη η πολύωρη νυχτερινή ανάκριση… Οι γερμανοτσολιάδες, που τη συνόδευαν όμως, όταν έφτασαν μπροστά στη φυλακή, ξαφνικά άλλαξαν πορεία. Τότε η Μαρία με ήρεμη φωνή τους είπε: «Σας παρακαλώ από εδώ είναι η φυλακή, γιατί με πηγαίνετε προς τα εκεί»! Αλλά, όταν είδε να τη σπρώχνουν, να τη σβαρνίζουν και να τη βρίζουν τότε κατάλαβε ότι την ξεγέλασαν και την παγίδεψαν. Στο μεταξύ το εκτελεστικό απόσπασμα με βάση το δολοφονικό σχέδιο του σατανικού Τολιόπουλου είχε προπορευτεί. Και όταν η Μαρία το αντίκρυσε, κατάλαβε ότι χανόταν και η τελευταία ελπίδα και πως έφτασε το τέλος της. Σταμάτησε στύλωσε τα πόδια της κι έβγαλε λυπητερές φωνές. Κραυγάζοντας απελπισμένα: «Θέλω να ιδώ τον κύριο Τολιόπουλο»! Στο μεταξύ καταφτάνει ο ανθυπολοχαγός Αποστολίδης, αφρίζοντας από θυμό και... κραυγάζοντας: «Μωρή στάσου αυτού και θα σου φέρω τον κύριο Τολιόπουλο»! Και με μιας έδωσε διαταγή στο απόσπασμα: «Επί σκοπόν, πυρ»! «Μαννούλα»! κραύγασε η Μαρία και σωριάστηκε νεκρή. Και ο ταγματαλήτης ανθυπολοχαγός της έδωσε τη χαριστική βολή»…

Και βέβαια πρόκειται για τη μεγάλη ηρωίδα της εθνικής αντίστασης, τη Μαρία ΔΗΜΑΔΗ, στην οποία τα παλικάρια των ταγμάτων αλητείας επιφύλαξαν στις 31 Αυγούστου 1944, πριν από 70 χρόνια, έναν τόσο «ρομαντικό» επίλογο της ζωής της! Όπως μας τον περιγράφει στο βιβλίο του Φίλιππα Γελαδόπουλου «Ντοκουμέντα, Μαρία Δημάδη» ο αρχιφύλακας των φυλακών Αγίας Τριάδας Αγρινίου, Ευάγγελος Κουκούλης, ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Η Μαρία γεννήθηκε στα 1907 στο Αγρίνιο, όπου ο πατέρας της, ήταν μεγαλογιατρός και της έδωσε την καλύτερη δυνατή για την εποχή εκείνη μόρφωση. Αλλά η κατοχή την έφερε κοντά στο λαό, για τα δεινοπαθήματα του οποίου υπέφερε κυριολεκτικά kαι ήθελε γι’ αυτό να κάνει ο, τι ήταν δυνατόν προκειμένου να τον ανακουφίσει. Αρχικά στράφηκε στον «καλό κόσμο» του περιβάλλοντός της. Αλλά συνάντησε τη γνωστή σε όλες, σχεδόν, τις εποχές αδιαφορία των βολεμένων. Γεγονός, που την έκανε να νιώσει για όλους αυτούς ντροπή και αηδία. Και δεν δίστασε να προσχωρήσει στο ΕΑΜ. Παρά τις έντονες αντιδράσεις του περιβάλλοντός της, που της τόνιζαν ότι ο χώρος του ΕΑΜ ήταν, κατά κύριο λόγο, κομμουνιστικός. Ωστόσο η Μαρία, μη δίνοντας καμιά σημασία στους μεγαλοαστικούς καθωσπρεπισμούς, πήρε αποφασιστικά θέση ανάμεσα σ’ αυτούς που αγωνίζονταν και θυσιάζονταν για την πατρίδα και το λαό της!… Αρχικά συμμετείχε στην φιλανθρωπική οργάνωση Εθνική Αλληλεγγύη, που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1941) και η οποία προσπαθούσε, κάτω απ’ τις αντίξοες συνθήκες, να επουλώσει τις ανάγκες του λαού, αλλά και των ανταρτών. Όμως η Μαρία ήθελε να κάνει κάτι πολύ περισσότερο. Και η ευκαιρία της δόθηκε. Γνώριζε γερμανικά και γαλλικά. Και οι Γερμανοί, με δεδομένη την πλούσια και αρχοντική προέλευσή της, θέλησαν να την προσεταιριστούν. Και γι αυτό επανειλημμένα ζήτησαν τη συνεργασία της με την ιδιότητα της μεταφράστριας. Αλλά πώς θα μπορούσε να συμβιβαστεί με την απέχθεια, που αισθανόταν γι’ αυτούς, όταν από το άλλο μέρος ήδη είχε ενταχθεί στο ΕΑΜ! Κι όμως βρήκε τη δύναμη να υπερνικήσει και τις εσωτερικές της αναστολές αλλά και τις εξωτερικές της δεσμεύσεις. Δεδομένου ότι τελικά δεν είχε άλλη επιλογή, αφού την επιστράτευσαν. Μάλιστα θεώρησε την εξέλιξη αυτή ευκαιρία, προκειμένου να προσφέρει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες υπηρεσίες στην πατρίδα. Προσποιήθηκε, λοιπόν, τη θαυμάστρια του Χίτλερ και του Γ.΄ Ράιχ και προσαρμόστηκε στο τόσο αποκρουστικό γι’ αυτήν περιβάλλον της κομαντατούρας (γερμανικού φρουραρχείου). Με αποτέλεσμα να κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη των Γερμανών. Έτσι ώστε να μπορεί κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες να παρακολουθεί, μέσα απ’ τα έγγραφά και τις συζητήσεις τις οποιεσδήποτε κινήσεις τους. Γεγονός, που έδωσε τη δυνατότητα στο ΕΑΜ να δημιουργήσει δίκτυο πληροφοριών (Φλεβάρης του 1942) και να στήνει ενέδρες στους Γερμανούς, με άκρως οδυνηρά γι’ αυτούς αποτελέσματα. Έτσι, λοιπόν, είχαν τα πράγματα, μέχρις ότου στις αρχές του 1944 ήρθαν στο Αγρίνιο οι ταγματασφαλίτες. Αυτοί, δηλαδή, που επαγρυπνούσαν, όχι φυσικά για την ασφάλεια των Ελλήνων, αλλά των Γερμανών και των δικών τους συμφερόντων. Όπως, πάνω κάτω, κάνουν και οι τωρινοί ταγματαλήτες του 4ου ράιχ. Οι ταγματασφαλίτες, λοιπόν, εστίασαν την αιτία των αλλεπάλληλων γερμανικών αποτυχιών στη Μαρία Δημάδη. Και περίμεναν να βρουν την κατάλληλη ευκαιρία, για να τη βγάλουν απ’ τη μέση και να της κλείσουν το στόμα». Δεδομένου ότι, εκτός απ’ τα μυστικά των Γερμανών, ήξερε πολλά και για τα δικά τους κακουργήματα, τα οποία θα έρχονταν στο φως, εφόσον η κατάσταση άλλαζε. Το σκοπό των γερμανοτσολιάδων είχε πληροφορηθεί και το ΕΑΜ, το οποίο έστειλε επανειλημμένα μηνύματα στη Μαρία να φύγει, για να πάει στον τομέα των ανταρτών, αλλά εκείνη στερεότυπα απαντούσε: «Δεν κινδυνεύω. Κάνω το χρέος μου στο λαό»! Και είχε το αποτέλεσμα, που έχουν οι περισσότεροι απ’ αυτούς, που κάνουν το χρέος τους. Που, τελικά δολοφονούνται και σταυρώνονται απ’ τους προδότες και τους σταυρωτές της πατρίδας και του λαού!… Για να γίνει έτσι η Μαρία Δημάδη η μεγάλη ηρωίδα της εθνικής αντίστασης. Σύμβολο της πατρίδας μας, που και σήμερα σύρεται στο εκτελεστικό απόσπασμα απ’ τη συμμορία των τοκογλύφων και δολοφονείται απ’ τους ταγματαλήτες του 4ου ράιχ…

---------------------------------------------------------------------------------

Eξολόθρευτηκε το ναζιστικό τάγμα Aydar από τους μαχητές του Λαϊκού Στρατού στη Ντονμπάς! Πορτοφόλια γεμάτα δολάρια!

---------------------------------------------------------------------------------

Τα χαράματα της 1ης Σεπτέμβρη 1939, στις 4:45, τα γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Πολωνία. Αρχίζει ο Β' παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος...

------------------------------------------------------------------------------

Επέτειος μνήμης για τα δέκα χρόνια από την σφαγή του Μπεσλάν

-------------------------------------------------------------------------------

Η Ρωσία απαγορεύει καλλιέργεια – κατανάλωση – μεταποίηση μεταλλαγμένων!

Με ενα νομοσχεδιο – μοντέλο για όλη την ανθρωπότητα, στέλνει στον αγύριστο την μάστιγα του αιώνα. Ενδιαφερον σημείο, η πρόβλεψη για εμπλοκή ακόμη και των υπηρεσιών ασφαλειας για τον εντοπισμό και την “αντιμετώπιση” των... παραβατών. Εννοεί πχ και άσκηση φυσικής βίας κατα της Μονσαντο;

--------------------------------------------------------------------------------

Η κινδυνολογία των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ! Σήμερα η συντριβή και η κατάρρευση αυτής της κυβερνητικής συμμορίας θα είναι πιο θεαματική και τελεσίδικη από τις προγενέστερες…

Η κυβερνητική συμμορία των δωσίλογων ανδρεικέλων υψώνει το ΣΥΡΙΖΑ σε «σκιάχτρο», σε «δαίμονα» καταστροφής… Το μόνο που δεν έχει πει ακόμα (θα το πουν κι αυτό) είναι ότι ο Τσίπρας θα μας πάρει τα σπίτια. Και τούτο διότι είναι η κυβερνητική συμμορία του 4ου Ράιχ που μας παίρνει τα σπίτια… Όποια άλλη κινδυνολογία έχει εκτοξευθεί από τους προπαγανδιστές εντολοδόχους και διαχειριστές του πλανητικού φασισμού και των μαφιών του χρήματος… Έχουν καταληφθεί από τέτοιο αμόκ φαιάς κινδυνολογίας που δεν αντιλαμβάνονται ότι βρίζουν τον ελληνικό λαό και... προσβάλλουν βάναυσα τη νοημοσύνη του όταν ωρύονται: «Αν ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ, θα πεινάσεις κι εσύ και τα παιδιά σου». Έχουν ρίξει τον ελληνικό λαό στα τάρταρα της πείνας, της καταστροφής, της εξαθλίωσης, της κατάθλιψης, της απελπισίας και των αυτοκτονιών και μιλούν για πείνα όταν θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ!!! Τέτοιος αποτρόπαιος και κακουργηματικός χλευασμός της νοημοσύνης μας: Η συμμορία που μας δολοφονεί χωρίς έλεος και κτηνωδώς, εδώ και χρόνια, κατηγορεί σαν «δολοφόνο» εκείνον που θα έρθει, αν κάνουμε το λάθος και τον ψηφίσουμε!!!! Αυτό είναι το οπλοστάσιο αυτής της ακροδεξιάς κυβερνητικής κοινοπραξίας… Και πάνω σ’ αυτό το «οπλοστάσιο» οι ποικίλοι σαλπιγκτές των ακροδεξιών βυθοκορημάτων (από τον Καρατζαφέρη μέχρι τον Τράγκα και CIA) συστρατεύονται για να μην …καταστραφούμε (οι ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ κατεστραμμένοι) από το ΣΥΡΙΖΑ… Το φασιστικό οπλοστάσιο της κινδυνολογίας και της τρομοκρατίας παραμένει ΠΑΝΤΑ το ίδιο… Αυτή, βεβαίως, η κυβέρνηση ξεπέρασε σε φασιστικό οίστρο, σε κυνισμό, αλλά και γελοιότητα (σαν άβουλα πιόνια του 4ου Ράιχ που είναι) κάθε ιστορικό προηγούμενο των ακροδεξιών πατέρων και παππούδων τους… Ας θυμηθούμε λίγο την ιστορία μας, είναι άκρως αποκαλυπτική και διδακτική. 1981 Τότε η Δεξιά κατέρρεε, μετά από εφτα χρόνια που μονοπωλούσε την εξουσία (από το1974 ως και το 1981) Μπροστά στη διαφαινόμενη εκλογική της συντριβή το 1981 το μοναδικό της όπλο ήταν η αφόρητη κινδυνολογία. Η κινδυνολογία και η τρομοκρατία του 1981 Εκείνη την εποχή κάλπαζε προς την κυβερνητική εξουσία το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας. Και τι δεν ακούστηκε τότε εναντίον του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα: «Καταστροφή για τη χώρα» «Με το ΠΑΣΟΚ θα βρεθούμε φυλακισμένοι» «Κίνδυνος αλλαγής καθεστώτος, αν το ΠΑΣΟΚ διαδεχθεί τη Νέα Δημοκρατία» «Τάγματα εργασίας και πλύση εγκεφάλου στην Εκπαίδευση» «Ο Ανδρέας θέλει κατάργηση της ιδιοκτησίας» «Σε πόλεμο θα μας οδηγήσει ο Ανδρέας» Και πολλά άλλα παρόμοια… Αποτέλεσμα: Το ΠΑΣΟΚ θριάμβευσε με 48,70% και η ΝΔ κατέρρευσε (35, 87 %) και οδηγήθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις αποσύνθεσης… Ακριβώς το ίδιο φαιό και σκουριασμένο οπλοστάσιο χρησιμοποιούν και τα σημερινά ανδρείκελα της δεξιάς συμμορίας. Αυτή τη φορά εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Ο σημερινός φαιός κυνισμός τους αγγίζει τα όρια της παράνοιας και της γελοιότητας. Παράνοιας, διότι είναι αυτοί που έχουν αποτεφρώσει τη χώρα, έχουν ρίξει τον ελληνικό λαό στον Καιάδα μιας ασύλληπτης (ιστορικά) καταστροφής ΚΑΙ έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε αποικία των τοκογλύφων: Και όλα αυτά τα βιώνει σπαρακτικά η ελληνική κοινωνία… ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ, διότι κυβερνούν με το ΠΑΣΟΚ: Το ΠΑΣΟΚ που στιγμάτιζαν σε όλη τους τη ζωή και το είχαν ανακηρύξει σε «δαίμονα»… Σήμερα η συντριβή και η κατάρρευση αυτής της κυβερνητικής συμμορίας θα είναι πιο θεαματική και τελεσίδικη από τις προγενέστερες…

-------------------------------------------------------------------------------

Να ακυρωθούν οι εκδηλώσεις των σιωνιστών ναζί στην πατρίδα μας! Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο ίδρυμα Μ. Κακογιάννης Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου ώρα 17.30

Να ακυρωθούν οι εκδηλώσεις της Ισραηλινής Πρεσβείας και του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, που είναι συνένοχα στην παράνομη κατοχή και εποικισμό των παλαιστινιακών εδαφών. Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο ίδρυμα Μ. Κακογιάννης Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου ώρα 17.30

---------------------------------------------------------------------------------

Απελευθερώθηκε το αεροδρόμιο του Λουχάνσκ

Μετά από πολιορκία ενάμισι μήνα, το αεροδρόμιο του Λουχάνσκ πέρασε στον έλεγχο του αντιφασιστικού Λαϊκού Στρατού. Γύρω από το αεροδρόμιο, που απέχει 18 χιλιόμετρα από την πόλη, έχουν διεξαχθεί σφοδρές μάχες που κατέληξαν στην πανωλεθρία των εκεί στρατιωτικών δυνάμεων του Κιέβου. Αρνούμενος να αναγνωρίσει τη μεγάλη αυτή νίκη του Λαϊκού Στρατού, ο εκπρόσωπος του στρατού του Κιέβου Αντρέι Λισένκο την απέδωσε στην παρουσία ρωσικών στρατιωτικών μονάδων. Μόνο που την παρουσία αυτή την ανακάλυψε… μετά τη συντριβή του δικού του στρατού και φυσικά χωρίς να προσκομίσει κανένα αποδεικτικό στοιχείο, πέραν της μαχητικότητας των αντιπάλων του. «Εκπαιδευμένοι ήταν», άρα… Εκπαιδευμένοι θα είναι και όταν απελευθερώσουν ολόκληρη την ανατολική Ουκρανία!