Δευτερα 27 Οκτωβριου 2014

Ρ. Δούρου: Λαϊκισμός ο υποβιβασμός του αγώνα των καθαριστριών σε μία πελατειακή πράξη

Σκοπός των αγωνιζόμενων καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ είναι να επιστρέψουν στην εργασία τους, «από την οποία απολύθηκαν παράνομα, δεν διεκδικούν ελεημοσύνη. Και ούτε βέβαια να χρησιμοποιούνται για ανομολόγητες, αλλά εν τέλει πολύ φανερές σκοπιμότητες», σχολίασε η Περιφερειάρχης Αττικής απαντώντας σε ανυπόστατες κατηγορίες του Πρώτου Θέματος «Δεν είναι η πρώτη φορά που η Περιφέρεια Αττικής δεν κλήθηκε σε σύσκεψη, είχε προηγηθεί ο απολογισμός της αντιπυρικής περιόδου, όπου πάλι η Περιφερειακή Αρχή Αττικής απουσίαζε», δήλωσε η Περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου, καταγγέλοντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 ότι η Περιφέρεια Αττικής δεν προκλήθηκε να συμμετέχει στην έκτακτη σύσκεψη υπό τον Πρωθυπουργό για την εκτίμηση της κατάστασης από τις πλημμύρες στην Αττική. Παράλληλα, η κ. Δούρου επισήμανε ότι σήμερα συγκροντούνται οι επιτροπές με τη βοήθεια των τεχνικών κλιμακίων, ώστε να ενημερωθούν οι επιχειρήσεις για τα απαραίτητα δικαιολογητικά και να υποβάλουν τα αιτήματα αποζημίωσης. Όπως είπε, οι επιχειρήσεις που έχουν πληγεί από τις πλημμύρες, μπορούν να υποβάλουν αιτήσεις αποζημίωσης στην αυτοτελή διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας στα εξής τηλέφωνα: 2132063663 και 2132063655. Αναφορικά με δημοσίευμα που αναφέρει ότι η κ. Δούρου ανέθεσε σε ιδιωτική εταιρεία την καθαριότητα στην Περιφέρεια Αττικής, η Περιφερειάρχης απάντησε ότι θα συνεχίζει να συμπαραστάκεται στον αγώνα των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών για λόγους αρχής. «Ο υποβιβασμός του αγώνα τους σε μία πελατειακή πράξη αποτελεί λαϊκισμό», τόνισε η κ. Δούρου, υπογραμμίζοντας ότι σκοπός τους είναι να επιστρέψουν στην εργασία τους, «από την οποία απολύθηκαν παράνομα, δεν διεκδικούν ελεημοσύνη. Και ούτε βέβαια να χρησιμοποιούνται για ανομολόγητες, αλλά εν τέλει πολύ φανερές σκοπιμότητες». Μεταξύ άλλων, η κ. Δούρου δήλωσε: «Δεν υπήρχε προεκλογικά ή μετεκλογικά καμία δέσμευση για προσλήψεις γενικά στην Περιφέρεια ή για προσλήψεις των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών ειδικά. Κι αυτό γιατί η δική μας πολιτική βρίσκεται στον αντίποδα μίας πελατειακής αντίληψης». «Τη στιγμή που η Αττική δοκιμάζεται από μια νεροποντή και αποδεικνύεται πόσο ελλιπής και διάτριτη είναι η αντιπλημμυρική θωράκιση του 2014 πόσο σαθρά είναι έργα που έπρεπε να έχουν γίνει από χθες. Τη στιγμή που από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα, επιλέγουν μία κατασκευή για να πλήξουν τη νέα περιφερειακή αρχή που έχει αποφασίσει να υλοποιήσει δεσμεύσεις που ενοχλούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Ποτέ δεν τάξαμε τίποτα και σε κανένα. Λίγη τσίπα από ανθρώπους που έχουν κάνει επάγγελμα την παραπληροφόρηση και επιστήμη τη διαστρέβλωση. Οι πολίτες δεν μπορούν να περιμένουν ενημέρωση από τέτοια πρωτοσέλιδα» πρόσθεσε η Περιφερειάρχης Αττικής. Σύμφωνα με την γνωστή για τον κιτρινισμό της εφημερίδα που δημοσιεύει και τη σχετική εισήγηση η νέα περιφερειάρχης ενώ «αλυσοδέθηκε με τις καθαρίστριες στον προεκλογικό της αγώνα, σήμερα αρνείται να τις προσλάβει στην Περιφέρεια και προτιμά εταιρεία καθαρισμού!». Προσθέτει δε στον πηχιαίο τίτλο του πρώτου θέματος της εφημερίδας: «Άλλο Δούρου και άλλο Κουμουνδούρου – Καθάρισε τις καθαρίστριες και βάζει ιδιώτες». Όπως αναφέρει, «η κυρία Δούρου έβαλε στο ράφι τις προεκλογικές αλλά και τις μετεκλογικές δηλώσεις υπέρ των καθαριστριών και αποφάσισε να υλοποιήσει τον προγραμματισμό της προηγούμενης διοίκησης του κ. Γιάννη Σγουρού, η οποία προκήρυξε αρχικά τον διαγωνισμό για την καθαριότητα των κτηρίων υπό την ασφυκτική πίεση που της άσκησαν η κυβέρνηση και η τρόικα, οι οποίες δεν ήθελαν εκείνη την περίοδο να εγκρίνουν προσλήψεις». Τι απαντά η Περιφέρεια Αττικής Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας aftodioikisi.gr, πηγές της περιφέρειας που μίλησαν στην ιστοσελίδα έλεγαν: -Πρώτον, ότι η κ. Δούρου ουδέποποτε είπε ότι θα προσλάβει τις καθαρίστριες στην Περιφέρεια Αττικής -Δεύτερον, ότι πρόκειται για εισήγηση και όχι απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής σε σχέση με τον διαγωνισμό Απέδιδαν, δε, το δημοσίευμα σε αντιπερισπασμό λόγω της δύσκολης θέσης που έχει έρθει ο Γ. Σγουρός μετά τις καταστροφικές πλημμύρες που αναδεικνύουν την ανυπαρξία αντιπλημμυρικών έργων από την πλευρά της Περιφέρειας Αττικής.

Σχολιο.- έτσι το λέμε τώρα;

Σχολιο.- Αποκαθιστά την αλήθεια σχετικά με την ανύπαρκτη προεκλογική υπόσχεση για πρόσληψη των απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών στην Περιφέρεια Αττικής, η Ρένα Δούρου. Εντούτοις, αναγνωρίζει ότι οι υπηρεσίες καθαριότητας έχουν δοθεί σε ιδιώτη εργολάβο, λέγοντας, όμως, ότι η σύμβαση αυτή, όπως και οι άλλες της προηγούμενης περιφερειακής αρχής, θα επανεξεταστεί. Μιλώντας στον ΑΝΤ1, η Ρένα Δούρου τόνισε ότι προεκλογικά δεν είχε τάξει κάτι και πως η ίδια και η παράταξή της βρίσκονται στον αντίποδα της λογικής του βολέματος ημετέρων: «Συμπαραστέκομαι στον αγώνα των καθαριστριών. Θα ήταν όμως λαϊκισμός και υιοθέτηση πελατειακής λογικής να τις προσλάβουμε στην Περιφέρεια Αττικής. Ρωτήστε, όμως, και τις ίδιες και θα σας πουν ότι διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους στις θέσεις από τις οποίες παρανόμως απολύθηκαν». Η ίδια επισήμανε ότι η εν λόγω σύμβαση της Περιφέρειας Αττικής με ιδιωτική εταιρία καθαρισμού έχει καταρτιστεί τον περασμένο Μάρτιο και επανεξετάζεται, όπως και όλες οι συμβάσεις της προηγούμενης διοίκησης της Περιφέρειας.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Απαγόρευσαν στους πιστούς να προσέλθουν στον Άγιο Δημήτριο!

Μιλάμε για αδιανόητα αίσχη από την κυβέρνηση των δωσιλόγων. Ούτε επί ναζιστικής κατοχής ούτε επί χούντας υπήρξε ποτέ απαγόρευση στους πιστούς να παραστούν σε εκκλησιαστική λειτουργία, πόσο μάλλον όταν γιόρταζε ο Πολιούχος Άγιος μιας πόλης. Κι όμως, συνέβη χθες στον Άγιο Δημήτριο στη Θεσσαλονίκη, όπου η είσοδος επιτρεπόταν μόνο με προσκλήσεις. Εντάξει! Τον φοβούνται τον κόσμο τα λαμόγια και τα κάθε είδους ανθρωποειδή που μαζεύτηκαν ως «επίσημοι» να εκκλησιαστούν και να φωτογραφηθούν στον Ιερό Ναό. Αλλά με ποιο δικαίωμα απαγορεύεται η είσοδος στον απλό λαϊκό κόσμο; Πού το βρήκαν γραμμένο αυτό; Πόσες ακόμη προσβολές σ” αυτό τον λαό; Ακόμη και στο θρησκευτικό του συναίσθημα;

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πρωινή αντικειμενική και δημοκρατική ενημέρωση

Οχτώ το πρωί, ακούγοντας ραδιόφωνο ήμουν συντονισμένος στο 105,5 Στο Κόκκινο στο δρόμο για τη δουλειά… Πληροφορούμαι ότι στις χθεσινές εκλογές στην Ουκρανία νίκησαν οι «δυνάμεις που επιδιώκουν τον ευρωπαϊκό δρόμο της χώρας» (ή κάτι τέτοιο) που συσπειρώνονται γύρω από τον πρόεδρο Ποροσένκο. Χωρίς καμμιά κουβέντα για τα εγκλήματα του στελεχωμένου από ναζιστές ουκρανικού στρατού στην ανατολική Ουκρανία, τους 3.500 νεκρούς και το 1.000.000 πρόσφυγες. Χωρίς νύξη -έστω ως είδηση…- για τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ που δεν αναγνωρίζουν το ευρω-φασιστικό καθεστώς του Κιέβου. Προς στιγμή σκέφτηκα ότι δεν μου κάνει καλό να ακούω ΝΕΡΙΤ πρωινιάτικα. Μετά θυμήθηκα ότι ήμουν συντονισμένος στο 105,5 Στο Κόκκινο και ησύχασα..

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ραχήλ Μακρή

27/10/2014 12.15

Σε λίγο στον ΣΚΑΙ με τους αταίριαστους.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μαζική εκδήλωση αλληλεγγύης εγινε στις 24/10 στο "Ernesto Art Cafe" στην Ν.Φιλαδέλφεια

Στην πλημυρισμένη Ν. Φιλαδέλφεια, στον φιλόξενο χώρο του Εrnesto Art Café που για άλλη μια φορά φιλοξένησε μια εκδήλωση αλληλεγγύης, έγινε την Παρασκευή 24/10 η προγραμματισμένη συνάντηση με την Ίβις Αλμπίσα Γκονζάλεςεκπρόσωπο του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών (ICAP), η οποία πραγματοποιεί επίσκεψη στην Ελλάδα και στις γειτονικές χώρες. Υπερνικώντας τα πραγματικά ακραία καιρικά φαινόμενα, πάνω από 75 “ηρωικοί” φίλοι της Κούβας συμμετείχαν σε αυτή την εκδήλωση αλληλεγγύης, ενημερώθηκαν και συζήτησαν με την Ίβις Αλμπίσα Γκονζάλες και παρακολούθησαν το μίνι καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τον ερμηνευτή Γεράσιμο Ανδρεάτο, τον ηθοποιό Τάκη Βαμβακίδη και τους μουσικούς Δημήτρη Σαβαίδη (μπουζούκι) και Νικόλα Ντούρο (κιθάρα). Η Ιβις Αλμπίσα Γκονζάλες αφού αναφέρθηκε στην σημασία του κινήματος αλληλεγγύης προς την κουβανική Επανάσταση, ευχαριστώντας τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση αλλά και το κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα γενικότερα. Τόνισε επίσης ότι η αλληλεγγύη και ο διεθνισμός έχουν ιστορικές ρίζες στην Κούβα από την εποχή των πολέμων της ανεξαρτησίας . Γι αυτό, εμείς οι Κουβανοί – είπε – δυσκολευόμαστε όταν μας καλούν να αναλύσουμε την αλληλεγγύη και τον διεθνισμό της χώρας μας, γιατί η αλληλεγγύη και ο διεθνισμός μας βγαίνει φυσικά, είναι σαν δεύτερη φύση μας. Κι αυτό έχει εκφραστεί με την διεθνιστική βοήθεια κάθε είδους σε κάθε χώρα από τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης, εκφράζεται σήμερα με την αποστολή χιλιάδων κουβανών γιατρών σε κάθε άκρη του κόσμου. Ξεχωριστή στιγμή στην εκδήλωση η παράδοση από τους Σάββας Κωφίδης, Ηλίας Κυριακίδης, Χρήστος Μαλιώρας, Τάκης Βαμβακίδης, Κώστας Σανίδας, Γιάννης Παυλίδης, Στέφανος Μαλανδρής με την φυσική τους παρουσία, και Βασίλης Λέκκας, Ηλίας Ατματζίδης και Στέλιος Σαραφείδης από μακριά, παρέδωσαν στην Ιβις για να τις πάει στην Αβάνα, τις φανέλες με τα ονόματα των Πέντε κουβανών ηρώων που φόρεσαν προς τιμήν τους οι ποδοσφαιριστές της ομάδας “Hasta la Victoria Siempre” σε ποδοσφαιρικό αγώνα αλληλεγγύης. ( Βίντεο ) H εκδήλωση οργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο “Χοσέ Μαρτί”, το ΔίκτυοBloggers “La Red Solidaria Griega”, την αθλητική – πολιτιστική ομάδα αλληλεγγύης “Hasta la Victoria Siempre” και τις εκδόσεις ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΗΜΑ, με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Κούβας. Το παρών έδωσαν και χαιρέτησαν, ο πρέσβης της Κούβας Οσβάλντο Κοβάτσο Μαρτίνες και ο πρέσβης της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας Φεντερίκο Φαρίδ.

http://prensa-rebelde.blogspot.gr/2014/10/ernesto-art-cafe.html?spref=fb

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Απέλυσαν 150 υπαλλήλους από το Πανεπιστήμιο Πατρών και ανακάλυψαν πως τους λείπουν 300 για να λειτουργήσει

Συσσίτιο για καθηγητές έναντι 4.5 ευρω

Σε θέατρο του παραλόγου παραπέμπουν τα όσα συντελούνται το τελευταίο διάστημα στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας γύρο από την διαθεσιμότητα και απόλυση των διοικητικών υπαλλήλων καθώς και μιας σειράς άλλων εργαζομένων. Η εφαρμογή του μέτρου των απολύσεων και της διαθεσιμότητας από την κυβέρνηση στο όνομα του μνημονίου, οδήγησε στην μείωση των εργαζομένων στο τρίτο πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας κατά 150 άτομα, κατεβάζοντας τον αριθμό αυτών που παρέχουν υπηρεσίες , από 450 σε 300. Η συνέχεια ωστόσο είναι αποκαλυπτική των πραγματικών προθέσεων τόσο της ηγεσίας των συναρμόδιων υπουργείων, όσο και πολλών από τα στελέχη του πανεπιστημίου της Πάτρας, τα οποία ήταν και παραμένουν πρόθυμα για την εφαρμογή του μέτρου των απολύσεων. Πριν καλά – καλά στεγνώσει το μελάνι κάτω από την απόφαση με την οποία είδαν την πόρτα της εξόδου 150 εργαζόμενοι, η κυβέρνηση ανέθεσε σε ιδιωτική εταιρεία έναντι παχυλής αμοιβής , την πραγματοποίηση μελέτης, από την οποία θα έβγαιναν επιστημονικά τεκμηριωμένα οι πραγματικές ανάγκες που έχει το πανεπιστήμιο σε προσωπικό, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κατ’ ελάχιστο απρόσκοπτη λειτουργία του. Το αποτέλεσμα της έρευνας – υπενθυμίζεται πως ανατέθηκε σε ιδιωτική εταιρεία – ήταν κόλαφος τόσο για το υπουργείο Διοικητικής μεταρρύθμισης του κ. Μητσοτάκη, όσο και για το υπουργείο παιδείας, καθώς όπως προέκυψε από την διαχείριση των δεδομένων , το Πανεπιστήμιο της Πάτρας για να μπορέσει να λειτουργήσει έστω και υποτυπωδώς, χρειάζεται αντί για 300 εργαζόμενους που διαθέτει σήμερα 600!!! Δηλαδή όχι μόνο δεν έπρεπε να απομακρυνθούν οι 150 που οδηγήθηκαν στην ανεργία , αλλά έπρεπε να προσληφθούν άλλοι 150!!! Αυτή η εξέλιξη εκθέτει ανεπανόρθωτα όσους προσυπέγραψαν και από την περιοχή την πολιτική τόσο των απολύσεων όσο και των απολύσεων μέσω διαθεσιμότητας, καθώς σύντομα θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις για την πλήρη διάλυση του πανεπιστημίου , αλλά και την εξαθλίωση δεκάδων ατόμων.

Ημέρες συσσιτίων Η κατάσταση στο χώρο της πανεπιστημιακής κοινότητας στην Πάτρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Δεκάδες είναι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι μετά τις περικοπές στους μισθούς τους, σε συνδυασμό με τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους, αδυνατούν ακόμα και να εξασφαλίσουν την μηνιαία διατροφή τους. Το υπουργείο σε μια «προσπάθεια» να αμβλύνει τις αντιδράσεις , προχώρησε σε μια κίνηση η οποία το εκθέτει ακόμα περισσότερο, καθώς με εγκύκλιο του έκανε γνωστό, πως όσοι επιθυμούν από το διδακτικό προσωπικό μπορούν να σιτίζονται στο εστιατόριο μαζί με τους φοιτητές καταβάλλοντας 4.5 ευρώ την ημέρα. Κύκλοι του Πανεπιστημίου επισημαίνουν πως η απόφαση αυτή ουσιαστικά συνιστά αναγνώριση ενοχής για την εξαθλίωση που έχει οδηγηθεί η εκπαιδευτική κοινότητα του πανεπιστημίου στην Πάτρα.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θεσσαλονίκη: εορτασμός του αντιφασιστικού ΟΧΙ με αστυνομική τρομοκρατία

Σε αστυνομικό κλοιό βρίσκεται το κέντρο της Θεσσαλονίκης σήμερα, ενώ οι αστυνομικοί επιτέθηκαν σε εκπαιδευτικούς που διαμαρτύρονταν και τραυμάτισαν, χτυπώντας την με ασπίδα, τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δέσποινα Χαραλαμπίδου. Όλα αυτά κατά τη μαθητική παρέλαση, η οποία πραγματοποιείται ενώπιον του υπόδικου Παναγιώτη Ψωμιάδη, ενώ προσκλήθηκε να συμμετάσχει στον εορτασμό του αντιφασιστικού ΟΧΙ και η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Αναμένεται πως τα μέτρα αστυνομικής τρομοκρατίας θα είναι πολύ πιο προκλητικά αύριο, κατά τη στρατιωτική παρέλαση, καθώς η κυβέρνηση των δωσιλόγων έχει λόγους να φοβάται ενδεχόμενη επανάληψη της παρέλασης του λαού της 28ης Οκτωβρίου 2011.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από τους γερμανοτσολιάδες στη χούντα

Η αληθινή ιστορία της δεκαετίας του ’40 εξηγεί τη σημερινή υποστήριξη προς τους εγχώριους ναζί. Βίος και πολιτεία του στρατηγού Επιτήδειου, πατέρα του ευρωβουλευτή της Χρυσής Αυγής. Μια απορία διατυπώνεται συχνά τα τελευταία χρόνια: πώς είναι δυνατό μισό εκατομμύριο συμπατριώτες μας να ψηφίζουν μια χιτλερική οργάνωση, όταν ο ελληνικός λαός υπέφερε τόσα και τόσα από τη ναζιστική κατοχή στα χρόνια του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου; Η έκπληξη κορυφώθηκε στη διάρκεια των τελευταίων εκλογών, όταν δύο απόστρατοι στρατηγοί και κάμποσοι ακόμη αξιωματικοί του ελληνικού στρατού δεν δίστασαν να κατέβουν ως υποψήφιοι της οργάνωσης, επικαλούμενοι έναν «εθνικισμό» που δεν έχει κανένα πρόβλημα να τιμά (και να ταυτίζεται με) τον πιο βάναυσο κατακτητή που γνώρισε τούτη η χώρα. Στην πραγματικότητα, η απορία αυτή οφείλεται σε άγνοια μιας κρίσιμης πτυχής του πρόσφατου παρελθόντος. Οχι εκ μέρους των ψηφοφόρων και των υποψηφίων της Χρυσής Αυγής, που γνωρίζουν πολύ καλά τι στηρίζουν, αλλά όσων ξαφνιάζονται απ’ αυτή την υποστήριξη. Η εικόνα που φιλοτεχνήθηκε μεταπολεμικά για την Κατοχή παραγνωρίζει συνειδητά τη συνεργασία μιας υπολογίσιμης μερίδας του ελληνικού λαού με τον κατακτητή και, κυρίως, την ύπαρξη μιας ευδιάκριτης συνέχειας ανάμεσα στον κατοχικό δωσιλογισμό και το μεταπολεμικό «βαθύ κράτος». Αρκετές χιλιάδες συμπατριώτες μας πολέμησαν το 1943-44 στο πλευρό των ναζί κατά της ΕΑΜικής Αντίστασης κι οι περισσότεροι απ’ αυτούς ενσωματώθηκαν κατόπιν στον σκληρό πυρήνα της κυρίαρχης εθνικοφροσύνης, στελεχώνοντας τον στρατό και τα σώματα ασφαλείας του εμφυλίου και των επόμενων δεκαετιών. Αναγκασμένοι συνήθως ν’ αποσιωπούν το κατοχικό παρελθόν τους, αφού το μεταπολεμικό ελληνικό κράτος αντλούσε τη νομιμότητά του όχι από τις δωσιλογικές αλλά από τις εξόριστες βασιλικές κυβερνήσεις, αναρριχήθηκαν παρ’ όλα αυτά στις κορυφές της υπηρεσιακής και πολιτικής ιεραρχίας. Με αποκορύφωμα τα χρόνια της χούντας, όταν η ένοπλη συνεργασία με το Γ′ Ράιχ αναγνωρίστηκε διακριτικά ως «εθνική αντίσταση» εφόσον είχε διαπραχθεί στο πλαίσιο του κοινού αντικομμουνιστικού αγώνα (Ν.Δ. 179/1969).

Από εύελπις, γερμανοτσολιάς

Μια τέτοια υπηρεσιακή διαδρομή, από τα Τάγματα Ασφαλείας της Κατοχής στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων επί χούντας, θα μας απασχολήσει σήμερα. Ο λόγος για τον αντιστράτηγο Αθανάσιο Επιτήδειο (1921-2003), πατέρα του επίσης απόστρατου αντιστράτηγου και σημερινού ευρωβουλευτή της Χρυσής Αυγής, Γεωργίου Επιτήδειου. Μια καριέρα που, όπως τόσες άλλες, μπορεί να εξηγήσει την αποδοχή των επίδοξων μιμητών του Χίτλερ από χιλιάδες «εθνικιστές» συμπατριώτες μας. Σύμφωνα με τη νεκρολογία του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών του όπλου του, βασισμένη στο βιογραφικό σημείωμα που εκφώνησε στην κηδεία του ο εκπρόσωπος της αντίστοιχης διεύθυνσης του ΓΕΣ, ο Αθανάσιος Επιτήδειος γεννήθηκε το 1921 στα Ψαχνά της Εύβοιας, αποφοίτησε το 1942 από τη Σχολή Ευελπίδων και «έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά τις περιόδους: 1940-41, 1944-45 και 1946-49» («Πυροβολητής», φ.5, 5-6.2003, σ.2). Η εύσχημη αυτή διατύπωση συγκαλύπτει διακριτικά αυτό που μας είναι γνωστό από άλλες πηγές: τη συμμετοχή του εκλιπόντος στα «ευζωνικά τάγματα» της γενέτειράς του, βοηθητική μονάδα των κατοχικών στρατευμάτων που υπαγόταν τυπικά μεν στο υπουργείο Εθν. Αμύνης της δωσιλογικής κυβέρνησης, ουσιαστικά δε στον αρχηγό των SS στην Ελλάδα, αντιστράτηγο Βάλτερ Σιμάνα. Γνωστά επίσης ως «γερμανοτσολιάδες», τα ευζωνικά τάγματα συγκροτήθηκαν το 1943-44 στο πλαίσιο της προσπάθειας των κατοχικών αρχών «να σωθεί γερμανικό αίμα» μέσω της μετατροπής της αντιφασιστικής αντίστασης σε ενδοελληνικό εμφύλιο: «η αντικομμουνιστική μερίδα του ελληνικού πληθυσμού», εξηγούσε χαρακτηριστικά ο στρατιωτικός διοικητής της Ελλάδας Αλεξάντερ Λέερ τον Ιανουάριο του 1944, «πρέπει να χρησιμοποιηθεί πλήρως, για να εκδηλωθεί φανερά και να εξαναγκαστεί σε απροκάλυπτη εχθρότητα κατά της κομμουνιστικής μερίδας». Στο πλευρό των κατοχικών στρατευμάτων στρατολογήθηκαν συνολικά 5.725 «εύζωνοι» και 16.625 άλλοι «εθελοντές» κι ανασυγκροτήθηκαν εκ βάθρων τα σώματα ασφαλείας, η δύναμη των οποίων ανήλθε σε 18.211 αστυνομικούς και χωροφύλακες. Σύμφωνα με το τελικό υπηρεσιακό απολογισμό του Σιμάνα, «τα ευζωνικά τάγματα πολέμησαν τον κομμουνισμό και τις συμμορίες του ΕΛΑΣ με αξιοσημείωτη επιτυχία», οι δε νεκροί και τραυματίες τους καταχωρήθηκαν από τον ίδιο στις «ημέτερες απώλειες», δίπλα στους πεσόντες των SS και της SD (Hagen Fleischer, «Νέα στοιχεία για τη σχέση γερμανικών αρχών κατοχής και Ταγμάτων Ασφαλείας», περ. «Μνήμων», τχ.8 [1980-82], σ.200-2). Στην Εύβοια η συγκρότηση του Τάγματος Ασφαλείας ξεκίνησε με την άφιξη στη Χαλκίδα του νέου νομάρχη, στρατηγού Δημητρίου Λιάκου, κι 80 περίπου «ευζώνων» από την Αθήνα (29.12.1943). Τους αμέσως προηγούμενους μήνες το νησί είχε απολαύσει μια πρωτόγνωρη ατμόσφαιρα ελευθερίας, καθώς η ιταλική συνθηκολόγηση της 9ης Σεπτεμβρίου 1943 έγινε δεκτή με μαζικές διαδηλώσεις στη Χαλκίδα και ουσιαστική έξοδο της εκεί ΕΑΜικής ηγεσίας από την παρανομία. Εξίσου ραγδαία υπήρξε η ανάπτυξη του τοπικού ΕΛΑΣ, που από 30 αντάρτες τον Ιούλιο έφτασε στα τέλη Σεπτεμβρίου τους 2.000. Την άφιξη του Λιάκου ακολούθησε ωστόσο πραγματικό ανθρωποκυνηγητό στην πρωτεύουσα του νομού από ταγματασφαλίτες και Γερμανούς και η εγκατάσταση «λόχων ασφαλείας» σε μια σειρά περιμετρικά χωριά της ενδοχώρας (Ψαχνά, Ερέτρια, Αλιβέρι, Αμάρυνθος). Το πρώτο χωριό που οπλίστηκε από τις κατοχικές αρχές ήταν τα Ψαχνά (10.1.1944), με τη στρατολόγηση περίπου εκατό κατοίκων. Η αποτυχημένη απόπειρα του ΕΛΑΣ να τους αφοπλίσει (22.2.1944) λειτούργησε ως ορόσημο για την επέκταση του φαινομένου στη γύρω περιοχή. Τον Απρίλιο, οι «πολιτοφυλακές» αυτές απάρτισαν τρία ευζωνικά τάγματα με οκτώ συνολικά λόχους. Δύο απ’ αυτούς είχαν έδρα τη Χαλκίδα, δύο τα Ψαχνά κι από ένας το Βασιλικό, την Αμάρυνθο, το Αλιβέρι και τις Γούβες. Πληροφορίες για την ένταξη του εύελπι Επιτήδειου σ’ αυτό το πλέγμα αντλούμε από έγγραφα που φυλάσσονται στο αρχείο Γιάννη Δουατζή, στο ΕΛΙΑ. Σύμφωνα με έκθεση του ανανήψαντα αξιωματικού του ΕΛΑΣ Νικολάου Σιμιτζή (Μάιος 1947), ο Επιτήδειος συνελήφθη το φθινόπωρο του 1943 από το ΕΑΜ ως ύποπτος συνεργασίας με τον εχθρό, κρατήθηκε μαζί με άλλους εθνικόφρονες στο σχολείο του χωριού Αττάλη, αλλά σύντομα αφέθηκε ελεύθερος. Σε κατάλογο των αξιωματικών του νησιού που φυλακίστηκαν ως δωσίλογοι κατά την Απελευθέρωση (Φ.6.2) φέρεται πάλι ως πρωτεργάτης του εξοπλισμού του χωριού του: «κατετάγη [στα] Τάγματα. Πρωτοπόρος Ψαχνών-Καστέλας. Κρατείται». Ο απολογισμός της δράσης του 1ου τάγματος από το διοικητή του Γεώργιο Τσιρίνη τον φωτογραφίζει ως αξιωματικό του 4ου Λόχου Ψαχνών, ενώ οι εκθέσεις των συμπολεμιστών του Αλέξανδρου Ορφανάκου (Ιούνιος 1947) και Εμμανουήλ Τσάλλη (Μάιος 1948) τον μνημονεύουν ρητά ως ανθυπασπιστή διμοιρίτη του 8ου λόχου Γουβών. Την υπηρεσία του στις Γούβες κατά τους τελευταίους μήνες της Κατοχής παραδέχεται κι ο ίδιος στην έκθεση που υπέβαλε μεταπολεμικά στις προϊστάμενές του στρατιωτικές αρχές. Κατά πάσα πιθανότητα, η θητεία του στα τάγματα ξεκίνησε από τη γενέτειρά του για να συνεχιστεί κατόπιν στις Γούβες. Χωριό που γειτόνευε μ’ ένα βαριά οπλισμένο γερμανικό ναυτικό οχυρό, οι τελευταίες ανακηρύχθηκαν τον Φλεβάρη του 1944 πρωτεύουσα της Βόρειας Εύβοιας, με υποχρεωτική σύμπτυξη εκεί όλων των δημοσίων υπηρεσιών της περιοχής και την καταφυγή εκεί όσων από τους «εθνικόφρονες» των πέριξ είχαν λόγους να φοβούνται τον ΕΛΑΣ. Σε ονομαστικό κατάλογο των απλών γερμανοτσολιάδων του 4ου λόχου, συνταγμένο από τον πρώην διοικητή του (2.12.1944), συναντάμε τέλος έναν ακόμη ταγματασφαλίτη με το ίδιο επώνυμο και πατρώνυμο –τον 19χρονο Ιωάννη Επιτήδειο του Γεωργίου.

Στο πλευρό της Βέρμαχτ

Για τη δράση αυτών των μονάδων στην Εύβοια του 1944 και τη στενή συνεργασία τους με τον γερμανικό στρατό, τα ντοκουμέντα τους που περιέχονται στο αρχείο και το βιβλίο του Γιάννη Δουατζή είναι κάτι παραπάνω από εύγλωττα. Χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί η εξόρμηση του Ιουνίου του 1944 από τα Ψαχνά για την εκκαθάριση της περιμέτρου του όρους Δίρφυς, στην οποία μετείχαν 128 «εύζωνοι» του εκεί λόχου μαζί με «τμήμα Γερμανών εξ 1 αξιωματικού και 55 οπλιτών» (Δουατζής 1982, σ.41). «Ευθύς ως εκινήθησαν δύο διμοιρίαι με μία τοιαύτη Γερμανών με επικεφαλής τον υποφαινόμενον, εδέχθησαν πυρά εξ αυτομάτων όπλων», διαβάζουμε στην αναφορά του διοικητή τους ταγματάρχη Τσιρίνη για τις 4.6.44. «Ηρχισεν η καταδίωξις εντός του δάσους των αντεθνικών ομάδων επί 4ωρον με αποτέλεσμα την σύλληψιν πολλών υπευθύνων του χωρίου» (σ.43). Στις 10 Ιουνίου, πάλι, ενώ η ελληνογερμανική φάλαγγα προχωρούσε προς τη Λάμαρη «συνελήφθη εξ απροόπτου παρατηρητής των αντεθνικών οργανώσεων, όστις παρά τας πιέσεις ουδέν εμαρτύρησεν περί της αποστολής του. Εξετελέσθη επί τόπου» (σ.43-4). Στις 13 Ιουνίου στο Κοτρώνι «τμήμα δυνάμεως 1 διμοιρίας Ελληνικής και 20 Γερμανών με δύο βαρέα πολυβόλα ενεπλάκη εις δίωρον αγώνα με αποτέλεσμα την σύλληψιν 4 εκ των υπευθύνων του Εφεδρικού ΕΛΑΣ φερόντων όπλα. Ομοίως την αυτήν ημέραν έτερον τμήμα ελληνικόν συνέλαβε έναν αντάρτην Κομμουνιστήν και τρεις Γυναίκας. Την αυτήν ημέραν και περί ώραν 16ην έτερον τμήμα ελληνικόν μετά Γερμανικού τοιούτου συνέλαβε δύο γυναίκας πλην ετραυματίσθη θανασίμως ο εκ του χωρίου Καστέλλα Ψαχνών στρατιώτης Μακρής Κωνσταντ. πεσών εις ενέδραν και πυροβοληθείς εξ εγγυτάτης αποστάσεως» (Φ.1.1). Ακόμη αποκαλυπτικότερη είναι η διαταγή του αρχηγού των ταγματασφαλιτών, στρατηγού Παπαθανασόπουλου, για την εκκαθάριση της κεντρικής Εύβοιας (16.7.1944): «Πας πολίτης ευρισκόμενος κατά την πορείαν των αποσπασμάτων είτε κατά την νύκτα είτε κατά την ημέραν θα συλλαμβάνεται. Επίσης δέον να συλληφθώσιν άπαντες οι ποιμένες και τα μικρά ακόμη ποιμενόπαιδα, τα δε ποίμνια να κατάσχωνται εξ ολοκλήρου, καθ’ όσον έχει ήδη αποδειχθή ότι ούτοι είνε οι πολυτιμώτεροι βοηθοί, συνεργάται, τροφοδόται και σύνδεσμοι των ληστοσυμμοριτών. Επίσης δέον όπως κατάσχωνται άπαντα τα ζώα άτινα θα ανευρεθώσι εντός του κλοιού, εις οιονδήποτε και αν ανήκουσι ταύτα. [...] Οι Διοικηταί των αποσπασμάτων θα μεριμνήσωσι διά την συγκέντρωσιν ζώων προς φόρτωσιν του βαρέως οπλισμού των Γερμανικών τμημάτων και πυρομαχικών αυτών». Στην επιχείρηση που εξαπολύθηκε με ορμητήρια το Βασιλικό, την Ερέτρια και την Αμάρυνθο μετείχαν 4 λόχοι ταγματασφαλιτών, απόσπασμα της Ειδικής Ασφάλειας και δυο γερμανικοί λόχοι «μετά 6 βαρέων όλμων και 9 βαρέων πολυβόλων». Σε μεγάλο βαθμό, οι εξορμήσεις αυτές ισοδυναμούσαν με οργανωμένο πλιάτσικο της υπαίθρου, ιδίως όσων χωριών υποστήριζαν το αντάρτικο. «Η Στροφιλιά, παλαιά κομμουνιστική φωλεά, πρέπει σκληρώς να τιμωρηθή», διαβάζουμε σε διαταγή του Παπαθανασόπουλου (21.7.44). «Να συλληφθώσιν άπαντες οι νέοι από 18-35 ετών. Αι περιουσίαι των υπευθύνων, ανταρτών και του εφεδρικού ΕΛΑΣ Στροφιλιάς να δημευθώσιν και γενικώς η Στροφιλιά να τιμωρηθή σκληρώς [...] Εις τους κατοίκους ολοκλήρου της περιοχής, ην πρόκειται να εκκαθαρίσωμεν, δέον να επιβληθή η κεκανονισμένη φορολογία εις είδος 10% επί της παραγωγής των και να μεριμνήσητε δια την συγκέντρωσιν και μεταφοράν. [...] Ιδιαιτέρως από την Στροφιλιά θα εισπραχθή το 20% επί της παραγωγής έστω και βιαίως. [...] Γενικώς, άπαντα τα Τμήματα θα μεριμνήσωσι διά την επίταξιν τροφίμων και ελαίου διά τους άνδρας των και διά την μεταφοράν εις Χαλκίδα όσον το δυνατόν μεγαλυτέρας ποσότητος». Εξαιρετικά εύγλωττη είναι επίσης η άκαρπη ενδοϋπηρεσιακή καταγγελία του ταγματάρχη Τσιρίνη κατά του Παπαθανασόπουλου και του επιτελείου του, για ιδιοποίηση αυτών των λαφύρων αλλά και των εγκαταλειμμένων εβραϊκών περιουσιών της Χαλκίδας (Δουατζής, σ.68-74). Στο πεδίο της μάχης οι επιδόσεις των γερμανοτσολιάδων υπήρξαν αντίθετα μάλλον πενιχρές, ιδίως όταν στερούνταν τις πλάτες της Βέρμαχτ. Χαρακτηριστική η άρνηση των «ευζώνων» των Ψαχνών να πολεμήσουν μετά τον θάνατο 8 συντρόφων τους σε επίθεση ανταρτών στη Στενή (3.7.44): «Ανδρες αμφοτέρων λόχων επηρεασθέντες από αριθμόν απωλειών, εμφάνισιν όλμων και αφθονίαν πυρομαχικών [του ΕΛΑΣ] εξεδήλωσαν σημεία στάσεως, αρνούμενοι απολύτως παραμείνωσι Στενήν», ενημέρωσε χαρακτηριστικά ο Τσιρίνης τους προϊσταμένους του (σ.54), προτού συλλάβει -προσωρινά- τους «πρωταιτίους υπαξιωματικούς» (σ.160). Για την ανύψωση του ηθικού, ο Γερακίνης έστειλε πάντως αυθημερόν συγχαρητήρια στους υφισταμένους του: «Ληστοσυμμορίται επλήρωσαν ασφαλώς ακριβά παράφρονα επίθεσίν των κατά ηρωικών ευζώνων. Ανακοινώσατε εις τους άνδρες ότι ο διεξαγόμενος αγών κατά των καταλυτών πάσης ηθικής εννοίας και νομιμότητος είναι ίσως εκ τον ιερωτέρων ους διεξήγαγεν διά μέσου των αιώνων η ένδοξος φυλή μας». Λιγότερο χαριτωμένες υπήρξαν κάποιες άλλες πτυχές αυτού του «ιερού αγώνα»: οι ομαδικές εκτελέσεις 93 «κομμουνιστών» στη Χαλκίδα, το κάψιμο ολόκληρων χωριών και οι μαζικές σφαγές χωρικών ως αντίποινα για τη δράση του αντάρτικου. Η συνεργασία με τους ναζί αποτυπώνεται και σε ιδιάζουσες φρικαλεότητες, όπως το σούβλισμα της Εβραίας δασκάλας του χωρού Στρόπωνες, Μέντυ Μόσχοβιτς, μετά τον ομαδικό βιασμό της από Γερμανούς και γερμανοτσολιάδες (7.3.1944). Αξιοσημείωτη είναι, τέλος, η προσπάθεια να επιβληθεί μια αντεστραμμένη ανάγνωση αυτής της συνεργασίας: «Δεν εβοηθήσαμε τον κατακτητή, όπως μας κατηγορούν οι ληστοσυμμορίται», διακηρύσσει χαρακτηριστικά ο Παπαθανασόπουλος με προκήρυξή του στις παραμονές της απελευθέρωσης (9.9.44). «Το αντίθετον ακριβώς συνέβη. Ο κατακτητής μας εβοήθησε για να σώσουμε την πατρίδα μας και τη φυλή μας».

«Σταύρωση» και επανένταξη

Στην ενδοϋπηρεσιακή έκθεση που συνέταξε τον Αύγουστο του 1948, ως υπολοχαγός πλέον του κυβερνητικού στρατού, ο Επιτήδειος αποφεύγει προσεκτικά κάθε αναφορά στα κατοχικά πεπραγμένα του, περιοριζόμενος στην εξιστόρηση της συνθηκολόγησης του ίδιου και των συμπολεμιστών του. Η επτασέλιδη αφήγησή του ξεκινά στις αρχές Οκτωβρίου του 1944, με τη φυγή του από τις Γούβες για λόγους υγείας. Από το χωριό κατέβηκε «επί όνου» στο παραθαλάσσιο γερμανικό οχυρό, όπου επιβιβάστηκε σε καΐκι για τη Χαλκίδα. «Αναχωρών εκ Γουβών κατεχόμην υπό θλίψεως», γράφει, «διότι εγκατέλειπον συμπολεμιστάς με τους οποίους δεσμοί αρκετοί μας συνέδεσαν σφυρηλατηθέντες εις τα πεδία των μαχών διά την σωτηρίαν της φυλής μας. [...] Πάντως όμως πιστεύων εις το δίκαιον του αγώνος, ον διεξήγαγον οι κάτοικοι των Γουβών και όλα τα εν Ευβοία Τάγματα Ασφαλείας και έχων βαθείαν πίστην εις ο ιερόν έχουν οι Ελληνες, διότι θρησκευτικήν οικογενειακήν αγωγήν έλαβον, έμεινα ήσυχος και είχον την στερεάν πεποίθησιν ότι ο Θεός θα προστατεύση αυτούς» (σ.1). Στο νοσοκομείο παρέμεινε μια βδομάδα. Οταν βγήκε, ο Παπαθανασόπουλος είχε απαγορεύσει πια κάθε απόπλου από τη Χαλκίδα, οπότε αντί για το πόστο του κατέφυγε στο χωριό του. Εκεί θα τον βρουν τα κακά μαντάτα: «από ραδιοφώνου επληροφορούμεθα την παράδοσιν των Ταγμάτων της Πελοποννήσου και συνεπώς θα ήρχετο και η δική μας σειρά, ήτις και δεν εβράδυνε» (σ.1). Οταν έφτασε στα Ψαχνά ένας αξιωματικός-εκπρόσωπος της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, οι ταγματασφαλίτες προτίμησαν να παραδοθούν αμαχητί. Κατά τη μεταγωγή τους στη Χαλκίδα, γιουχάρονται από τα συγκεντρωμένα πλήθη˙ εμπειρία που, παρά την απουσία φυσικής βίας, ο αμετροεπής ανθυπασπιστής μας δεν διστάζει να ταυτίσει στην έκθεσή του με τα πάθη του… Χριστού: «Η πορεία μας εκ Ψαχνών προς Χαλκίδα και η διέλευσις εξ Αρτάκης έφερεν εις τον νουν τον τόπον του κρανίου ένθα οδηγείτο ο Σωτήρ του κόσμου προς Σταύρωσιν, διότι αι λέξεις του ευαγγελίου αι αναφερόμεναι εις τα μαρτύρια του Κυρίου εύρισκον πανηγυρικήν επαλήθευσιν εις την περίπτωσίν μας καθ’ όσον καθ’ όλην την διάρκειαν της πορείας εδέχθημεν εμπαιγμούς και κολαφισμούς. Εισελθόντες εις Χαλκίδα και διασχίσαντες τας οδούς αυτής εδέχθημεν νέας ύβρεις. Εν συνεχεία ετέθημεν υπό αυστηροτάτην απομόνωσιν, μη δυνάμενοι να ερχόμεθα εις επαφήν με τον λοιπόν κόσμον. Καθημερινώς δε αντικρύζαμεν μετά βδελυγμίας τας κακούργους φυσιογνωμίας των φρουρών μας ελασιτών» (σ.2). Η αυτοβιογραφική αυτή αφήγηση ολοκληρώνεται με τη λεπτομερή περιγραφή της συμβολής του Επιτήδειου στη συνθηκολόγηση των συντρόφων του που παρέμεναν ταμπουρωμένοι στο οχυρό των Γουβών. Συνοδευόμενος μέχρι εκεί από ένα απόσπασμα Αγγλων κι ΕΛΑΣιτών, δεν παραλείπει να υποσημειώσει την «οικτράν» εντύπωση που του προκάλεσαν «αι ποικίλαι στολαί και είδη οπλισμού» των ανταρτών. Αποκαλυπτική είναι επίσης η πληροφορία που παραθέτει, πως οι ταγματασφαλίτες «δεν έτρεφον εμπιστοσύνην» στους Βρετανούς φαντάρους επειδή αυτοί «έφερον ερυθρούς μπερέδες, το πλέον μισητόν εις αυτούς χρώμα, το αντιπροσωπεύον το αίμα και την θηριωδίαν των Κομμουνιστών» (σ.3). Στην κορυφή της ιεραρχίας Τελικά το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά Για τη μεταπολεμική υπηρεσιακή εξέλιξη του πρώην γερμανοτσολιά στον ελληνικό στρατό δεν γνωρίζουμε και πολλά πράγματα. Η λακωνική νεκρολογία του μας πληροφορεί απλώς ότι «διετέλεσε Διοικητής της 155 ΜΜΠ και της VIII ΜΠ, Διευθυντής 2ου Ε.Γ. και Α′ Υπαρχηγός ΓΕΣ». Σ’ αυτό το τελευταίο αξίωμα διορίστηκε στις 10 Ιουνίου 1974, κατά την ύστερη φάση της δικτατορίας Ιωαννίδη, με ταυτόχρονη προαγωγή του σε αντιστράτηγο («Μακεδονία» 11.6.74). Στη θέση αυτή θα τον βρουν, ένα μήνα μετά, το χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Οι εκθέσεις των συναδέλφων του συμφωνούν ότι κατά τη σύσκεψη της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας την 21η Ιουλίου υποστήριξε με θέρμη την αποφυγή πολέμου με την Τουρκία, τονίζοντας την αδυναμία του ελληνικού στρατού να τα βγάλει πέρα (Αρχείο Καραμανλή, τ.7ος, σ.352 & 358˙ Πέτρος Αραπάκης, «Το τέλος της σιωπής», Αθήνα 2000, σ.223˙ Γρ. Μπονάνος, «Ιδού η αλήθεια», Αθήναι 1986, σ.270). Στις επόμενες μέρες τού ανατέθηκε πάντως από την κυβέρνηση Καραμανλή η προετοιμασία των δυνάμεων που θ’ αποστέλλονταν στην Κύπρο σε περίπτωση κλιμάκωσης. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο στρατηγός Επιτήδειος διατήρησε τη θέση του για μερικούς μήνες. Αποστρατεύθηκε στις 4 Μαρτίου 1975, κατά τις σαρωτικές αλλαγές που ακολούθησαν το αποτυχημένο ιωαννιδικό «πραξικόπημα της πιτζάμας». Σύμφωνα με την επίσημη σχετική ανακοίνωση, στις «ανακατατάξεις» εκείνες πρυτάνευσαν τα κριτήρια της «επαγγελματικής ικανότητος» των στελεχών και της «νομιμοφροσύνης προς το δημοκρατικόν καθεστώς». Την ίδια περίπου εποχή ξεκίνησε την καριέρα του ο γιος του. Από τις εφημερίδες των ημερών πληροφορούμαστε ότι ο Γεώργιος Επιτήδειος ονομάστηκε ανθυπολοχαγός τον Ιούλιο του 1975, έχοντας εισαχθεί και φοιτήσει στην Ευελπίδων επί χούντας. Οι δημοκρατικές συνθήκες των επόμενων δεκαετιών υπήρξαν, βέβαια, ριζικά διαφορετικές από εκείνες που υπηρέτησε ο πατέρας του. Ωσπου, με το πλήρωμα του χρόνου, το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά.

Η καριέρα του προϊσταμένου Ο Χρήστος Γερακίνης ως υφυπουργός Συγκοινωνιών του στρατάρχη Παπάγου

«Απώλειαι: εκ των ημετέρων, εις Γερμανός στρατιώτης βαρέως τραυματίας». Η ιστορική αυτή ρήση που κοσμούσε την ημερήσια διαταγή του υποδιοικητή των ταγματασφαλιτών της Εύβοιας, συνταγματάρχη Χρήστου Γερακίνη για τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην κεντρική Εύβοια (4.6.1944), κάθε άλλο παρά εμπόδισε την ευδόκιμη σταδιοδρομία του συντάκτη της στο μεταπολεμικό κράτος των εθνικοφρόνων. Οπως δεν την εμπόδισε και η λίγο μεταγενέστερη διαταγή του προς τους υφισταμένους του να «επιβάλουν το κράτος του νόμου αδιαφορούντες αν τούτο επιβάλλει την λήψιν των σκληροτέρων μέτρων» (5.7.1944). Λίγο μετά τη Βάρκιζα ο Γερακίνης διορίστηκε από την κυβέρνηση Βούλγαρη υποδιοικητής της Σχολής Ευελπίδων, για να διασφαλίσει -προφανώς- την εθνικά ορθή διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς αξιωματικών. Οπως διαβάζουμε στη «Μαύρη Βίβλο» που εξέδωσε τον Ιούνιο του 1945 το ΕΑΜ, εις βάρος του εκκρεμούσαν πάνω από 20 μηνύσεις κι είχαν ήδη εκδοθεί από τον ανακριτή δύο εντάλματα σύλληψης. Τον Δεκέμβριο προήχθη σε διοικητή της σχολής, τον Μάιο του 1946 του ανατέθηκε η διοίκηση του Γενικού Κέντρου Εκπαιδεύσεως Αξιωματικών («Εμπρός» 31.5.1946) κι ακολούθησε η προαγωγή του σε ταξίαρχο («Εμπρός» 23.7.1946, «Ριζοσπάστης» 1.8.1946). Την ίδια εποχή η δίκη του -και 13 συνεργατών του- αναβλήθηκε με εντολή του υπουργείου Δικαιοσύνης («Ριζοσπάστης» 17.5.1946). Το 1948-49 τον συναντάμε, στρατηγό πλέον, να διοικεί τη 15η μεραρχία του κυβερνητικού στρατού στις μάχες του Γράμμου. Το τελευταίο υπηρεσιακό πόστο που κατέλαβε, πριν αποστρατευθεί το φθινόπωρο του 1952 από την κυβέρνηση Πλαστήρα, ήταν η αρχηγία του Σώματος Εφοδιασμού Μεταφορών («Ελευθερία» 1.10.1952). Τη στρατιωτική καριέρα ακολούθησε ωστόσο η πολιτική. Στις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1952 ο στρατηγός κατέβηκε υποψήφιος με τον Ελληνικό Συναγερμό του Παπάγου στην εκλογική περιφέρεια Χαλκίδας και, ελέω πλειοψηφικού, βρέθηκε βουλευτής. Σύμφωνα με τις εφημερίδες των ημερών, η προεκλογική του καμπάνια δεν υπήρξε πάντως καθόλου ανέφελη: «Εις το χωρίον Ροβιές, το οποίον επί κατοχής είχε λεηλατηθεί υπό των ταγμάτων ασφαλείας», διαβάζουμε στη φιλελεύθερη «Ελευθερία» της 4.11.1952, «ο συναγερμικός υποψήφιος κ. Γερακίνης εξεδιώχθη κυριολεκτικώς με ρόπαλα υπό των κατοίκων». Τον Απρίλιο του 1954 ο στρατάρχης τον διόρισε υφυπουργό Συγκοινωνιών, για να τον αντικαταστήσει ωστόσο τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς με τον ανερχόμενο Κωνσταντίνο Καραμανλή. Σε τελική ανάλυση, ο Γερακίνης δεν υπήρξε πάντως το μόνο στέλεχος μεταπολεμικών κυβερνήσεων που βαρυνόταν με προβληματικές δηλώσεις επί κατοχής. Μολονότι απαλλαγμένος από το στίγμα του ένοπλου δωσιλογισμού, ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης του εθνάρχη Καραμανλή, Γεώργιος Θέμελης (1958-1961) έμεινε κι αυτός στην ιστορία για την προκήρυξη που τοιχοκόλλησε το 1943, ως νομάρχης Πέλλας, προειδοποιώντας τους κατοίκους πως «όποιος σηκώσει χέρι κατά των Γερμανών δεν είναι Ελλην».

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΥΝΟΡΑ, ΜΕΞΙΚΟ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 43 ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΥΣ / ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΜΠΑΤΣΟΥΣ - ΜΑΦΙΑ

Οι γονείς των εξαφανισμένων 43 φοιτητών έδωσαν τελεσίγραφο 2 ημερών στη μεξικανική κυβέρνηση να αποκαλύψει πού βρίσκονται τα παιδιά τους, τονίζοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα ριζοσπαστικοποιήσουν τις δράσεις τους.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μπαμπά, πόσο κάνει ένα πολυβόλο;

Όσο το θέμα των στρατιωτικών προμηθειών παραμένει ομιχλώδες για τους πολίτες, κρυμμένο πίσω από θεωρίες περί απορρήτων και εθνικού συμφέροντος, διαφάνεια δεν πρόκειται να δούμε! Κυριακή μεσημέρι και χαζεύεις στο ίντερνετ, πέφτεις σ' αυτό εδώ το δημοσίευμα που αναφέρεται στην προμήθεια νέων πολυβόλων για τον ελληνικό στρατό. Αναφέρει: «νέα σύμβαση περιλαμβάνει την προμήθεια 2.230 πολυβόλων εφόδου MINIMI διαμετρήματος 5,56 χλστ. με ισάριθμες διόπτρες νυκτερινής σκόπευσης και σημαντική ποσότητα πυρομαχικών (φυσίγγια σε ταινίες) και το ύψος της ανέρχεται σε περίπου 69 εκατ. Ευρώ » Ωραία, παίρνεις το κομπιουτεράκι και βρίσκεις πως κάθε πολυβόλο κοστίζει περίπου 31.000 ευρώ, μαζί με τη διόπτρα και τα πυρομαχικά του. Παρακάτω, το ίδιο άρθρο αναφέρεται στα ήδη υπάρχοντα 3,070 πολυβόλα της ίδιας κατηγορίας, εκ των οποίων «τα 750 MINIMI MK. 2 (σε δύο εκδόσεις με σταθερό και πτυσσόμενο κοντάκιο) με διόπτρες NS-467C κατασκευής της ελληνικής ΘΕΩΝ Αισθητήρες αποκτήθηκαν μέσω σύμβασης ύψους περίπου 9,5 εκατ. Ευρώ» Ξανά κομπιουτεράκι και η τιμή (παλαιότερη φυσικά) ανέρχεται -ή σωστότερα κατέρχεται- στα 12.666 ευρώ το καθένα, μαζί με διόπτρα και προφανώς χωρίς πυρομαχικά. Η διαφορά τιμής είναι σημαντική. Αλλά για να δούμε πόσο κόστισαν τα υπόλοιπα αντίστοιχα όπλα, που ήδη υπηρετούν στον στρατό; Αναφέρει, στη συνέχεια το άρθρο ότι «Τα υπόλοιπα 2.320 πολυβόλα εφόδου MINIMI Mk. 2 με ισάριθμες διόπτρες νυκτερινής σκόπευσης τρίτης γενεάς NS-685C (επίσης κατασκευής της ΘΕΩΝ Αισθητήρες) και σημαντική ποσότητα φυσιγγίων σε ταινίες αποκτήθηκαν μέσω σύμβασης ύψους 61,8 εκατ. ευρώ που ανατέθηκε στα ΕΑΣ την 11η Ιανουαρίου 2006. ». Εδώ η τιμή (με διόπτρα, πάντα, και τα αντίστοιχα φυσίγγια) κατέρχεται στα 26.637 ευρώ έκαστον. Η διαφορά τιμής ανάμεσα σ' αυτήν την παραγγελία και τη νέα δεν δικαιολογείται εύκολα με τον πληθωρισμό. Κι ακόμη περισσότερο δεν δικαιολογείται η διαφορά τιμής ανάμεσα σε ένα όπλο και ένα άλλο ίδιο συν τα πυρομαχικά του, καθώς δεν νοείται να κοστίζουν τα πυρομαχικά μιάμιση φορά περισσότερο από το ίδιο το όπλο. Ακόμη και με τις τιμές της βενζίνης στα ουράνια, δύσκολα θα δώσει κάποιος 15.000 ευρώ για καύσιμα σε ένα αυτοκίνητο που αγόρασε 10.000. Μ' αυτά δεν θέλουμε να εκφράσουμε υπόνοιες περί της συγκεκριμένης προμήθειας, απλώς να διατυπώσουμε μερικές απορίες περί την αυθαιρεσία της κοστολόγησης. Είναι ήδη γνωστό (και στη δικαιοσύνη) πως οι υπόγειες διαδρομές κονδυλίων δεν αναρτώνται στο ίντερνετ και αφορούν πολύ μεγαλύτερες προμήθειες. Και για να ευθυμήσουμε λιγάκι, ας παρηγορηθούμε με τη σκέψη πως πολύ χειρότερα συμβαίνουν στο Πεντάγωνο των ΗΠΑ, όπου μια μικρή διεύθυνση σχεδιασμού και επίβλεψης του Ναυτικού παρήγγειλε 349 σιγαστήρες για τουφέκια AR-15 έναντι 1,6 εκατομμυρίων δολαρίων. Το περίεργο είναι πως οι σιγαστήρες έπρεπε να μην έχουν αρίθμηση και ένδειξη κατασκευαστή, σαν να προορίζονταν για «σκοτεινές επιχειρήσεις». Η αλήθεια είναι πιο πεζή: ο κατασκευαστής τους ήταν ένας μηχανικός αυτοκινήτων στο Τέξας, ο οποίος έτυχε να είναι ο αδελφός του διευθυντή!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Λοβέρδος: αντί νέων προσλήψεων πάγωμα συνταξιοδότησης καθηγητών

Αντί να προσλάβει νέους εκπαιδευτικούς, παγώνει τη συνταξιοδότηση των παλιότερων ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος. Μιλώντας για 500 κενές θέσεις στη μέση εκπαίδευση, ενώ οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί κάνουν λόγο για 1.000, ο Λοβέρδος ανακοίνωσε πως δεν πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν περίπου 300 καθηγητές που έχουν δικαίωμα συνταξιοδότησης ήδη από τα τέλη Αυγούστου, ώστε να καλυφθεί μέρος αυτών των κενών.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η δεκαετής Οδύσσεια ενός πρέσβη που ενημέρωνε το ΥΠΕΞ για το σκάνδαλο των ΜΚΟ, αλλά κανένας δεν ήθελε να ακούσει

Η αναφορά του πρέσβη Βαμβουνάκη προς την Εισαγγελέα Διαφθοράς, που δημοσιεύει σήμερα το ThePressProject, είναι το πιο πλήρες και αποκαλυπτικό κείμενο που ρίχνει φως στο τι συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια στο μεγάλο πάρτι με τις ΜΚΟ. Πριν από δέκα χρόνια ο πρέσβης Νικόλαος Βαμβουνάκης, ξεκίνησε να ξετυλίγει το κουβάρι των αποκαλύψεων για τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ, καθώς έτυχε να του ζητηθεί η έγκριση για έργα που δεν είχαν καμία αιτιολόγηση. Αντί να βάλει τυπικά την υπογραφή του όπως του ζητούσαν, χωρίς να ελέγξει, εκείνος έκανε αυτό που δεν συνηθίζονταν: αρνήθηκε να υπογράψει και ζήτησε έλεγχο. Κανένας ωστόσο δεν έδειξε να συμμερίζεται την ανησυχία του για τις σπατάλες του ΥΠΕΞ όλα αυτά τα χρόνια.

Πρόκειται για τον διπλωμάτη που είχε εντοπίσει πρώτος τα γκρίζα σημεία της «ανθρωπιστικής δράσης» της ΜΚΟ «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθετήσεων» που πήρε εκατομμύρια για να αποναρκοθετήσει -υποτίθεται- τον Λίβανο και άλλες χώρες, ενώ είχε ενημερώσει εγκαίρως και για την άλλη χρυσή ΜΚΟ, του «Ευρωπαϊκού Κέντρου Δημοσίου Δικαίου» του καθηγητή Φλογαίτη. Από το 2004 που ήταν πρέσβης στη Βηρυτό ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο κ.Βαμβουνάκης δεν ζητούσε από την ελληνική δικαιοσύνη και το ΥΠΕΞ τίποτα άλλο, παρά μόνο το αυτονόητο. Να ελέγχεται η αναγκαιότητα των έργων πριν δοθούν οι χρηματοδοτήσεις και ο έλεγχος αυτός να επαναλαμβάνεται και μετά τη λήξη των έργων. Φαίνεται όμως ότι για τους υπεύθυνους του ΥΠΕΞ αυτό ήταν από αδιάφορο έως ενοχλητικό. Η αναφορά του πρέσβη Βαμβουνάκη που έστειλε στην εισαγγελέα Διαφθοράς, Ελένη Ράικου, τον περασμένο Ιούλιο και δημοσιοποιεί σήμερα το Thepressproject είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική για την υπόθεση του σκανδάλου των ΜΚΟ. Στην αναφορά αυτή ο κ. Βαμβουνάκης τεκμηριώνει με επιχειρήματα και με την προσωπική του μαρτυρία ότι η αρμόδια για τις ΜΚΟ ''Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας'' (ΥΔΑΣ) του Υπουργείου Εξωτερικών «δεν προάσπισε, ως ώφειλε, τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου». Αποκαλύπτει πως όταν την πρώτη φορά κατήγγειλε προγράμματα ΜΚΟ (ως σπατάλες εκατομμυρίων για τις οποίες δεν γίνεται κανένας έλεγχος) και ζήτησε να διεξαχθεί έρευνα,αυτή ανατέθηκε στον ...ελεγχόμενο. Μέσα από το κείμενο αυτό αποκαλύπτεται ανάγλυφα, όχι μόνο η αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας, αλλά και η συγκάλυψη των αρμοδίων. Αναμφίβολα η σπατάλη σε βάρος του δημοσίου ήταν τεράστια και η συμπεριφορά των υπευθύνων προκλητική. Γιατί άραγε; Διαβάζοντας την αναφορά του πρέσβη, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ερευνάται ο Ανδρ. Παπαμιμίκος για το σκάνδαλο των ΜΚΟ

04.07.2014

Έρευνα για τον εκλεκτό του Αντ. Σαμαρά και γραμματέα της Π.Ε. της Ν.Δ. Ανδρ. Παπαμιμίκο διέταξε η εισαγγελία για το σκάνδαλο των ΜΚΟ Το θέμα αποκάλυψε η εφημερίδα "Το Ποντίκι" και, σύμφωνα με έγγραφο του ΣΔΟΕ, η εισαγγελία έχει παραγγείλει στο ΣΔΟΕ να ελέγξει και τον γραμματέα της Ν.Δ. για τη συμμετοχή του στη ΜΚΟ Δίκτυο για τη Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ΔΙ.ΔΗ.ΝΕ.», πρώην Δίκτυο Πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στα Δυτικά Βαλκάνια. Αναλυτικά: Τον Γραμματέα της ΝΔ Ανδρέα Παπαμιμίκο, τον πρώην πρύτανη του ΠΑΜΑΚ Η. Κουσκουβέλη και το μέλος ΔΕΠ του ιδίου Πανεπιστημίου, Ν. Βασιλειάδη, ερευνά το Σώμα Δίωξης Οικονομικού εγκλήματος στο πλαίσιο ευρύτερης έρευνας που διενεργείται για τις χρηματοδοτήσεις Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων από το Υπουργείο Εξωτερικών. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την ΜΚΟ «Δίκτυο για τη Δημοκρατία στη Νοτιανατολική Ευρώπη» με δράσεις από το 2001 ως το 2010. Τη συγκεκριμένη περίοδο, ο Ανδρέας Παπαμιμίκος εκτελούσε χρέη επικεφαλής της ΟΝΝΕΔ. Σήμερα κατέχει τη θέση του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ Η έρευνα αφορά τα εξής αδικήματα: υπεξαίρεση σε βάρος του Δημοσίου, κατ εξακολούθηση απάτη σε βάρος του Δημοσίου, νομιμοποίηση εσόδων απο εγκληματικές δραστηριότητες και έκδοση πλαστών και εικονικών τιμολογίων. Τα παραπάνω αδικήματα διώκονται σε βαθμό κακουργήματος. Με 2 έγγραφά του το ΣΔΟΕ ζήτησε καταρχήν την εξακρίβωση της ΜΚΟ ''Δίκτυο για τη δημοκρατία στη νοτιονανατολική ευρώπη'' και των στοιχείων των εμπλεκομένων (Φεβρουάριος 2014) και κατόπιν από την ΥΔΑΣ/ΥΠΕΞ συγκεκριμένα στοιχεία για τα 7 αναπτυξιακά προγράμματα με τα οποία χρηματοδοτήθηκε η συγκεκριμένη ΜΚΟ την περίοδο 2001-2010. Το ύψος του ποσού είναι 2.492.728,17 ευρώ και σύμφωνα με πληρηφορίες του ΥΠΕΞ, τα προγράμματα αυτά ουδέποτε υλοποιήθηκαν.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

* Οι τράπεζες «πέρασαν» τα stress test * Βγαίνουμε από τα μνημόνια * Ο Μεγαλέξανδρος ζεί * Η Αμάλ θα φέρει και τα μάρμαρα Ευχαριστώ MEGA μου που «αλλάζεις» τη ζωή μας.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Χωρίς νερό στο χρεοκοπημένο Ντιτρόιτ, Water SOS

Το χρεοκοπημένο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ έκλεισε την κάνουλα του νερού σε πάνω από 27.000 νοικοκυριά αυτή τη χρονιά. Αυτή τη στιγμή πάνω από 10.000 σπίτια δεν έχουν νερό ενώ εκατοντάδες οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με διακοπή. Οι αρχές προχώρησαν στο μέτρο αυτό για χρέη προς την εταιρεία ύδρευσης που συνολικά έφταναν τα 90 εκατ. δολάρια. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβρη το δικαστήριο απέρριψε την πρόταση τοπικών φορέων για εξάμηνη επανασύνδεση του, με το επιχείρημα ότι θα επιβαρυνθεί το ειδικό ταμείο του χρεοκοπημένου δήμου με 4,5 δισ. δολάρια. Στις 20 Οκτώβρη, δυο απεσταλμένες του ΟΗΕ ειδικές σε θέματα διαχείρισης υδάτινων πόρων και στέγης έφτασαν στην πόλη για να ελέγξουν την κατάσταση. «Η άρνηση πρόσβασης σε επαρκή ποσότητα νερού παραβιάζει πολλά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή και το δικαίωμα στην ισότητα» ήταν η ετυμηγορία των Καταρίνα Αλμπουκέρκι και Λεϊλάνι Φάρχα.

Με δανεικό νερό Η Ρασέλ ΜακΣίλ κάτοικος του Ντιτρόιτ, εξηγεί τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει περιτριγυρισμένη από κάμερες. «Οι αριθμοί απλά δεν βγαίνουν» λέει. Από την μηνιαία επιταγή των 672 δολαρίων που παίρνει για την αναπηρία της, η Ρασέλ δίνει τα 600 δολάρια στο ενοίκιο, αδυνατώντας έτσι να πληρώσει τους λογαριασμούς του νερού, οι οποίοι έχουν εκτοξευθεί πάνω από το διπλάσιο του εθνικού μέσου όρου. Το νερό της Ρασέλ αποσυνδέθηκε το καλοκαίρι από τις τοπικές Αρχές, παρά το γεγονός ότι πάσχει από MRSA, μία μεταδοτική λοίμωξη που το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) θεωρεί πως είναι επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και απαιτεί σωστή καθημερινή φροντίδα της προσωπικής υγιεινής. «Νιώθεις αποτυχημένος μες το σπίτι σου» λέει η Ρασέλ και περιγράφει πως το πλύσιμο, το μπάνιο ή το βούρτσισμα των δοντιών, γίνεται με κουβάδες νερού, που παρέχονται από την ομάδα της κοινότητας «Εμείς οι άνθρωποι του Ντιτρόιτ». Πρόκειται για την ομάδα του Λαϊκού Συνασπισμού Υδατοπρομήθειας.

Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Η Ρασέλ ήταν ένας από τους δεκάδες κατοίκους που κατέθεσαν το πρόβλημα στους αξιωματούχους του ΟΗΕ, ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία ότι απειλείται το ανθρώπινο δικαίωμα των κατοίκων σε νερό και, σε μια πόλη όπου ο πληθυσμός είναι πάνω από το 80% Αφροαμερικάνοι, θα μπορούσε να συνιστά δυσμενή διάκριση βάσει του διεθνούς δικαίου. «Είναι συγκλονιστικές οι αναλογίες των αποσυνδέσεων και ο τρόπος που επηρεάζουν την ασθενέστερη, την φτωχότερη και την πλέον ευάλωτη τάξη» δήλωσε η Καταρίνα Αλμπουκέρκι ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ. «Έχω πάει σε πλούσιες χώρες όπως η Ιαπωνία και η Σλοβενία, όπου ουσιαστικά το 99% του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε νερό, και έχω πάει σε φτωχές χώρες όπου ο μισός πληθυσμός δεν έχει πρόσβαση σε νερό. Αυτή, η μεγάλης κλίμακας οπισθοδρόμηση, είναι κάτι καινούργιο για μένα» σημείωσε και πρόσθεσε: «Οποιαδήποτε τέτοιου τύπου οπισθοδρόμηση θα πρέπει να θεωρηθεί ως παραβίαση ανθρώπινου δικαιώματος» Κίνδυνος αφαίρεσης της επιμέλειας των παιδιών Μια άλλη περίπτωση είναι αυτή της Νικόλ Χιλ. Είναι μητέρα τριών παιδιών. Τον Μάιο αποσυνδέθηκε το νερό στο σπίτι της και αναγκάστηκε να στείλει το γιο της να μείνει στο σπίτι ενός συμμαθητή του. Οι κόρες της μένουν επίσης με μια άλλη οικογένεια. Δυόμισι εβδομάδες από την έναρξη της διακοπής, η αστυνομία εμφανίστηκε στην πόρτα της με την 8χρονη κόρη της. Το κορίτσι είχε προσπαθήσει δυο φορές να πάει στη μητέρα του. Πολλοί κάτοικοι εκφράζουν φόβους σχετικά με τα δικαιώματα επιμέλειας των παιδιών. Η μη ύπαρξη τρεχούμενου νερού αποτελεί κριτήριο για την απομάκρυνση των παιδιών από τις οικογένειές τους από τις υπηρεσίες πρόνοιας της πόλης. Η Τερέζα Κλέιντον, είναι δασκάλα στο δημόσιο σχολείο στου Ντιτρόιτ και υποχρεούται να αναφέρει όσους μαθητές δεν έχουν νερό στις υπηρεσίες πρόνοιας. «Έχω πει στους μαθητές μου να μη μου λένε αν υπάρχει ή όχι νερό στο σπίτι. Αν δεν υπάρχει θα απομακρύνουν τα παιδιά από τις οικογένειές τους» λέει η Τερέζα.

ημόσια υγεία και ιδιωτικοποίηση Πολλοί κάτοικοι εκφράζουν επίσης της ανησυχία τους για τη δημόσια υγεία. «Μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες στη δημόσια υγεία» δήλωσε εκ μέρους του ΟΗΕ η Αλμπουκέρκι. Οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ εξέδωσαν μια σειρά συστάσεων προς την πόλη, τους πολιτειακούς και ομοσπονδιακούς αξιωματούχους. Σύμφωνα με αυτές η πόλη πρέπει να επανασυνδέσει το νερό στους κατοίκους που δεν μπορούν να πληρώσουν. «Αυτό που ζητάμε είναι μια συνολική απαγόρευση των αποσυνδέσεων νερού για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να πληρώσουν, και γι” αυτούς που βρίσκονται σε ιδιαίτερα ευάλωτη θέση» τόνισε η Αλμπουκέρκι. Οι μαζικές διακοπές νερού ξεκίνησαν φέτος στο Ντιτρόιτ που λόγω της χρεοκοπίας έχει χάσει τον έλεγχο των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης που πέρασε σε ομοσπονδιακό έλεγχο. Το μόνο που μπόρεσε να κάνει ο δήμαρχος Μάικ Ντούγκαν ήταν να «παγώσει» τις διακοπές υδροδότησης για ένα μήνα. Πολλοί από τους κατοίκους βλέπουν το εγχείρημα αυτό ως μια πορεία προς την ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του τμήματος, ιδίως δεδομένου ότι άλλες βασικές υπηρεσίες της πόλης, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η αστυνομία και οι υπηρεσίες υγείας έχουν ιδιωτικοποιηθεί κατά τη διάρκεια της πτώχευσης.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Λεμε το δικο μας ΟΧΙ στα δυο εθνη,οι πλουσιοι πλουσιοτεροι και οι φτωχοι φτωχοτεροι......Ας πει ο καθ ενας μας το δικο του ΟΧΙ να κρατησει την σημαια του δικιου του ΚΑΙ να πεταξει την φτηνη πλαστικη του "JUMBO"...!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ναι στην ΖΩΗ....

Οι πλουσιοι πλουσιοτεροι και οι φτωχοι φτωχοτεροι

Στοιχείο πρώτο: Σύμφωνα με την έρευνα της εταιρείας «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας UBS, στην Ελλάδα το 2014 καταγράφηκαν 11 υπερδισεκατομμυριούχοι από 9 που είχαν καταμετρηθεί το 2013. Η περιουσία τους αυξήθηκε από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια (14,2 δισ. ευρώ). Με άλλα λόγια 11 ολιγάρχες που αντιστοιχούν στο 0,00011% του πληθυσμού της χώρας κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας. Στοιχείο δεύτερο: Στην περσινή έκθεση της «Wealth-Χ» όπου έγινε η καταγραφή των κατεχόντων περιουσία μεγαλύτερη των 30 εκατ. δολαρίων η Ελλάδα αναδείχτηκε «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη» με 505 άτομα με περιουσία 60 δισ. δολάρια. Στοιχείο τρίτο: Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007. Στοιχείο τέταρτο: Όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα («Βήμα», 24/8/2014) στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολάρια ενώ τα κεφάλαια που είναι τοποθετημένα στο εξωτερικό ανέρχονται στα 140 δισ. ευρώ. Με άλλα σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας. Ας δούμε τώρα που, σε ποια χώρα, σε ποια εποχή, συμβαίνουν τα παραπάνω. Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα όπου σύμφωνα με τις έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ των ετών 2008 – 2013, τις οποίες ανέλυσε ο συνάδελφος Θ.Ηλιοδρομίτης, έχουν προκύψει τα εξής: • Τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 750 ευρώ αυξήθηκαν κατά 451,3%. • Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ένα δωμάτιο αυξήθηκαν κατά 41,3%. • Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε κατοικίες μικρότερες των 40 τμ αυξήθηκαν κατά 31,3%. • Τα νοικοκυριά με κεντρική θέρμανση μειώθηκαν κατά 48,5%. • Τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%. • Η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5%. • Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 243%…. Συμπέρασμα 1ο: Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, όπου τα 6,3 εκατομμύρια βιώνουν το ζόφο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (στοιχεία Γραφείου Προυπολογισμού της Βουλής), έχει μετατραπεί σε έναπειραματόζωο του πιο αδυσώπητου καπιταλισμού. Η κρίση αξιοποιήθηκε ώστε η Ελλάδα να μετατραπεί σε παγκόσμιο εργαστήριοαποθέωσης των αβυσσαλέων κοινωνικών ανισοτήτων. Η Ελλάδα κατάντησε σημαιοφόρος του κοινωνικού δαρβινισμού και του κεφαλαιοκρατικού δόγματος ότι είτε σε συνθήκες κρίσης είτε σε συνθήκες «ανάπτυξης» οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Συμπέρασμα 2ο: Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η διαπίστωση του Μπέντζαµιν Ντισραέλι, του για πολλά χρόνια πρωθυπουργού της Βρετανίας και μάλιστα της βικτωριανής εποχής, μοιάζει με ταξική… μαγνητική τομογραφία του καιρού μας: Υπάρχουν, έλεγε ο (και συντηρητικός) Ντισραέλι «δύο έθνη που µεταξύ τους δεν υπάρχει ούτε σχέση ούτε συµπάθεια και τα οποία δεν κυβερνώνται µε τους ίδιους νόµους (...). Τα δύο αυτά έθνη είναι οι πλούσιοι και οι φτωχοί». Επομένως κάθε «εθνική συνεννόηση» σε μια τέτοια Ελλάδα - την Ελλάδα που έχει αναδειχτεί σε υπόδειγμα του κεφαλαιοκρατικού νόμου ότι στον καπιταλισμό σε κάθε χώρα υπάρχουν «δυο έθνη», το ολιγομελές έθνος των καταπιεστών, από τη μια και το πολυπληθές έθνος των καταπιεσμένων, από την άλλη- δεν μπορεί παρά να έχει ως προαπαιτούμενο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας των πολιτικών δυνάμεων που την επικαλούνται, την ξεκάθαρη τοποθέτησή τους στο ερώτημα: Με ποιο «έθνος» και για τα συμφέροντα ποιού «έθνους»;

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το ηρωικό "Όχι" του ελληνικού λαού αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την ιστορία του Κομμουνιστικού Κινήματος

O πόλεμος που έκανε ο Μουσολίνι ενάντια στην Ελλάδα (όπως και ο Χίτλερ στη συνέχεια) ήταν άδικος, ιμπεριαλιστικός, ληστρικός πόλεμος. Από τη μεριά της Ελλάδας ήταν δίκαιος, εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος. Η θέση του ΚΚΕ απέναντι στον πόλεμο αυτό θα συνοψιστεί στο γράμμα - κάλεσμα «προς το λαό της Ελλάδας» του Ν. Ζαχαριάδη. Η βασική αυτή εκτίμηση αντανακλώντας σωστά το αντικειμενικό περιεχόμενο του αγώνα και την προοπτική του, θα επιτρέψει ακριβώς στο ΚΚΕ, στα χρόνοια που θα ακολουθήσουν, να υψωθεί σε ηγέτιδα δύναμη της αντίστασης του ελληνικού λαού. Ευνόητο είναι, ότι οι Ιταλοί κομμουνιστές, όφειλαν να καταγγείλουν και να αντιταχθούν στον άδικο, ιμπεριαλιστικό, ληστρικό πόλεμο, που εξαπόλυσε ο Μουσολίνι κατά της Ελλάδας. Και αυτό έκαναν. Το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, διακήρυξε από την παρανομία τα παρακάτω: «Λένε ψέματα οι φασίστες ηγέτες όταν υποστηρίζουν ότι τάχα η Ελλάδα μας απειλούσε και μας επιτέθηκε. Σε ολόκληρη την ιστορία μας οι καλύτεροι άνθρωποι της Ιταλίας, ο φιλελεύθερος Σανταρόζα, οι γαριβαλδινοί και οι σοσιαλιστές στο Δομοκό - όλοι τους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Κάτω από την απειλή των ιμπεριαλιστών των δύο εμπολέμων μερών ο ελληνικός λαός υποχρεώθηκε να υπερασπίσει τη γη του απ' αυτούς που του επιτέθηκαν, όπως την υπεράσπισε στο παρελθόν από τις οθωμανικές ορδές. O ιταλικός λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να καταλάβει το έδαφος της Ελλάδας και να στερήσει τη λευτεριά από τον ελληνικό λαό, με τον οποίο πρέπει και μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά. Πολύ λιγότερο έχουμε συμφέρον τα στρατεύματα του Χίτλερ να καταλάβουνε την Ελλάδα και τις άλλες βαλκανικές χώρες και να τις μετατρέψουνε σε γερμανική αποικία. Αυτό είναι ακριβώς το αποτέλεσμα της τυφλής και εγκληματικής πολιτικής του Μουσολίνι και του Τσιάνο». Παρόμοια, θα στηλιτεύσει απ' τη βαθιά παρανομία, τη χιτλερική επίθεση κατά της Ελλάδας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας. Όταν ξεσπάει η γερμανική επίθεση στην Ελλάδα το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας με την 12.9.41 διακήρυξή του καταδικάζει την απρόκλητη γερμανοφασιστική επίθεση και καλεί τους γερμανούς «να σεβαστούν τη θέληση για ειρήνη του ελληνικού λαού και να πράξουν ό,τι πρόσταζε η τιμή της γερμανικής νεολαίας. Παρέχοντας κάθε είδους βοήθεια στο δίκαιο αγώνα του ελληνικού λαού βοηθούσαν ταυτόχρονα και το γερμανικό λαό στον αγώνα του μέσα στη χώρα τους κατά των πολεμοκάπηλων καπιταλιστών». Η επέτειος της 28ης Oκτώβρη 1940, επέτειος του «Όχι» που πρόβαλε ο λαός μας στην εισβολή του Μουσολίνι, είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ιστορία του Κομμουνιστικού Κινήματος, με τη ζωή και τη δράση του παλιού ηρωικού ΚΚΕ. Το ανοιχτό γράμμα του τότε φυλακισμένου από το καθεστώς της μεταξικής διχτατορίας, Γ.Γ. του κόμματος Νίκου Ζαχαριάδη (με ημερομηνία 31 Oκτώβρη 1940, δημοσιεύτηκε στις 2 Νοέμβρη 1940) η ιστορία το ανύψωσε σε πατριωτικό - εθνικό ντοκουμέντο που η σημασία και η απήχησή του φτάνει ως τις μέρες μας: «O φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την Υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει, πρέπει να παλεύει αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. O λαός της Ελλάδας, διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, η κάθε πόλη, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα...». Η επέτειος της 28ης Oκτώβρη, δεν ανήκει στους εθνοκάπηλους, είναι ταυτισμένη στη συνείδηση του δημοκρατικού ελληνικού λαού με τον αγώνα για μια Ελλάδα, λεύτερη, δημοκρατική κι ανεξάρτητη, με το λαό αφέντη στον τόπο του. «Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα ¬τόνιζε το ιστορικό γράμμα¬ πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό...». Αυτή η κατεύθυνση θα ηχήσει ως το βάθος της λαϊκής ψυχής και θα σημαδέψει όλη την κατοπινή εξέλιξη, δίνοντας ανεκτίμητη συνεισφορά στον αντιφασιστικό αγώνα των λαών και αποτελώντας το προοίμιο της μεγάλης εποποιίας της εθνικής αντίστασης, που θα απλωθεί ορμητικά στα κατοπινά μαύρα χρόνια της τριπλής φασιστικής ιταλο-γερμανο-βουλγαρικής κατοχής. Η γραμμή την οποία καθόριζε το γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη, έκφραζε με πρωτοβουλία και τόλμη, μέσα στις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας, τις γενικές οδηγίες που διαμόρφωσε και πρόβαλε η Κομμουνιστική Διεθνής για τον αγώνα ενάντια στο φασισμό και τον πόλεμο καθώς και τις αποφάσεις του ΚΚΕ σε κατεύθυνση αντιστοίχισης προς αυτές, που είχαν παρθεί πριν ακόμα επιβληθεί η μοναρχοφασιστική τεταρτοαυγουστιανή μεταξική διχτατορία. Τέτοιες ήταν οι αποφάσεις της 4ης Oλομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (Σεπτέμβριος 1935) και στη συνέχεια οι αποφάσεις του 6ου συνεδρίου του ΚΚΕ (Δεκέμβριος 1935), που βασίζονταν στις ιστορικές αποφάσεις του 7ου (τελευταίου) συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς που είχε συγκληθεί λίγο νωρίτερα (25 Ιούλη - 20 Αυγούστου 1935).

Στην απόφαση της 4ης ολομέλειας της ΚΕ, σημειωνόταν: «Το ΚΚΕ διακηρύττει, ότι μπροστά στον άμεσο κίνδυνο φασιστικής ιταλικής επιδρομής, είτε άλλης μεγαλοϊμπεριαλιστικής (λ.χ. από την πλευρά της χιτλερικής Γερμανίας) απειλής κατά της εθνικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας, θέτει σαν υπέρτατο καθήκον του την υπεράσπιση της εθνικής ελευθερίας και θα παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για να καταχτήσει αυτό την ηγεμονία της πάλης, εφόσον η ιστορία και η πράξη όλων των αστικοτσιφλικάδικων κομμάτων, είναι ιστορία και πράξη ξεπουλήματος της χώρας και του λαού στους ξένους ιμπεριαλιστές». Το 6ο συνέδριο του ΚΚΕ, 4 μήνες μετά το 7ο συνέδριο της ΚΔ, ψήφισε απόφαση για την «πάλη κατά του πολέμου». Η απόφαση αυτή «υπογραμμίζει τους κινδύνους του πολέμου, την απειλή κατά της εθνικής ανεξαρτησίας από την πλευρά των ιμπεριαλιστών και άμεσα από την Ιταλία του Μουσολίνι, και ρίχνει το σύνθημα του ενιαίου αντιπολεμικού μετώπου με όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις που δέχονται την παλλαϊκή πάλη για την εθνική ανεξαρτησία, ενάντια σ' όλες τις ιμπεριαλιστικές επιβουλές». Με την επιβολή της μοναρχοφασιστικής διχτατορίας τον Αύγουστο 1936, το ΚΚΕ δέχτηκε σοβαρά και εκτεταμένα χτυπήματα. Τα επίλεκτα στελέχη του τραβούν το δρόμο της φυλακής και της εξορίας, ο ίδιος ο γ.γ. του κόμματος βρίσκεται φυλακισμένος στα κάτεργα της διχτατορίας. Αν και η βασιλομεταξική διχτατορία χρησιμοποιεί όλες τις χιτλερικές μεθόδους, δεν παύει ουσιαστικά να καθορίζει τελικά την πολιτική της σαν ενεργούμενο της Αγγλίας. Όταν εκδηλώνεται η ιταλική στρατιωτική επίθεση στις 28 Oκτώβρη, η Ελλάδα ήταν όχι μόνο εσωτερικά διασπασμένη και ηθικά αδυνατισμένη απέναντι στην ιταλική φασιστική εισβολή, μα και υλικά απροετοίμαστη χάρη στην οικονομική καθυστέρησή της και την τεταρτοαυγουστιανή ρεμούλα.

Η πάλη ενάντια στο φασισμό και τον πόλεμο Το 7ο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Ιούλιος - Αύγουστος 1935) θα καθορίσει τα καθήκοντα της πάλης των κομμουνιστών για την ενότητα της εργατικής τάξης ενάντια στο φασισμό και της πάλης ενάντια στον πόλεμο. Στο συνέδριο, ο Δημητρόφ θα επαναλάβει την εκτίμηση της 13ης Oλομέλειας της εκτελεστικής επιτροπής της ΚΔ, που όρισε το φασισμό ως εξής: «O φασισμός είναι η ανοιχτή τρομοκρατική δικτατορία των πιο σωβινιστικών, πιο αντιδραστικών και πιο ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου». Θα υπογραμμίσει επίσης ότι: «ο φασισμός δεν είναι μια διακυβέρνηση πάνω από τάξεις, ούτε διακυβέρνηση της μικροαστικής τάξης ή του κουρελοπρολεταριάτου ενάντια στο χρηματιστικό κεφάλαιο. O φασισμός αποτελεί την ίδια την εξουσία του χρηματιστικού κεφαλαίου». Στην εισήγηση του Δημητρόφ, σημειώνεται για την ιδεολογική πάλη ενάντια στο φασισμό: «Oι κομμουνιστές που ανήκουν σε ένα καταπιεζόμενο, εξαρτημένο έθνος, δεν μπορούν να εμφανιστούν με επιτυχία ενάντια στο σωβινισμό μέσα στις γραμμές του έθνους τους, αν ταυτόχρονα δεν δείξουν έμπραχτα στο μαζικό κίνημα, ότι αυτοί πραγματικά αγωνίζονται για την απελευθέρωση του έθνους τους από τον ξένο ζυγό. Από την άλλη πάλι μεριά, οι κομμουνιστές του έθνους καταπιεστή δεν είναι σε θέση να διαπαιδαγωγήσουν τις εργαζόμενες μάζες του έθνους τους στο πνεύμα του διεθνισμού, όπως είναι απαραίτητο, αν δεν διεξάγουν αποφασιστικό αγώνα ενάντια στην πολιτική καταπίεσης της «ίδιας τους» της μπουρζουαζίας, για το πλέριο δικαίωμα αυτοδιάθεσης των υποδουλωμένων από αυτήν εθνών.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Για να μην ξεχνιόμαστε μέρες που είναι….

Οι εφημερίδες ''ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ'' και τα ''ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΝΕΑ'' συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές κατά την διάρκεια της κατοχής. Μάλιστα το συγκρότημα Λαμπράκη συνέστησε μαζί με τους Γερμανούς την εταιρία ''Mundus'' και είχε αναλάβει τα προπαγανδιστικά έντυπα των Ναζί στην Γερμανική την Ιταλική και Ελληνική γλώσσα. Όταν έφυγαν οι Γερμανοί άλλαξε το όνομα σε ''ΝΕΑ'' και ''ΒΗΜΑ'' για να είναι δυνατόν να συνεχίσει η κυκλοφορία τους μέχρι σήμερα. Οι εποχές έχουν αλλάξει οι ρόλοι τους όμως ποτέ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Βραζιλία: Επανεκλέχτηκε η πρόεδρος Ρούσεφ

Η υποστηριζόμενη από το Κόμμα Εργαζομένων Ντίλμα Ρούσεφ επανεκλέχτηκε χθες πρόεδρος της Βραζιλίας, κερδίζοντας 51,65% των ψήφων, έναντι 48,35% του αντιπάλου της, υποψήφιου της Κεντροδεξιάς, Αέσιο Νέβες. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών η Ρούσεφ είχε πάρει 41,5% και ο Νέβες 33,6%. Η πρόεδρος της Βραζιλίας γεννήθηκε το 1947 και στα 1970-73 είχε φυλακιστεί για «τρομοκρατική δράση», λόγω της συμμετοχής της στο αντάρτικο πόλεων κατά της στρατιωτικής δικτατορίας. Μετά την πτώση της δικτατορίας υπήρξε ηγετικό στέλεχος του Εργατικού Δημοκρατικού Κόμματος και το 2000 προσχώρησε στο Κόμμα Εργαζομένων, το οποίο, με επικεφαλής τον ιδρυτή του συνδικαλιστή Λουίς Ινάσιο ντα Σίλβα («Λούλα»), κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 2002. Το 2011 διαδέχτηκε τον Λούλα στην προεδρία της Δημοκρατίας. Κυβερνώντας την έκτη πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, με 202 εκατομμύρια κατοίκους, απ” τους οποίους περισσότερο από το 40% είναι νέοι κάτω των 24 ετών, ενώ η μέση ηλικία είναι γύρω στα 30, με το έβδομο ΑΕΠ παγκοσμίως και μέσο κατά κεφαλή εισόδημα 12.100 δολάρια, η Ρούσεφ, όπως και ο προκάτοχός της Λούλα, είχε να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα των έντονων κοινωνικών ανισοτήτων, καθώς, παρά τη σημαντική μείωση, στα 2002-14, αυτών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν να αποτελούν το 21,5% του πληθυσμού. Σε 14 εκατομμύρια ανέρχονται οι οικογένειες που παίρνουν το επίδομα Bolsa Familia, το οποίο εγγυάται το κατώτερο εισόδημα διαβίωσης. Αποφεύγοντας να ακολουθήσει μια ριζοσπαστική πολιτική και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, η πολιτική του Κόμματος Εργαζομένων της Βραζιλίας επιδιώκει την άσκηση μιας κοινωνικής πολιτικής προς όφελος των πιο φτωχών τμημάτων του πληθυσμού, σε σχεση με τα δεξια κομματα που κυβερνουσαν τοσα χρονια από την ιδρυση της Βραζιλιας, χωρίς ρήξη με την πανίσχυρη μεγαλοαστική τάξη της χώρας, στην κορυφή της οποίας βρίσκονται 67 οικογένειες δισεκατομμυριούχων. Η πολιτική αυτή δημιουργεί σοβαρές αντιφάσεις, χωρίς εντούτοις η δυσαρέσκεια των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων να τα οδηγεί -όπως φάνηκε και από τις εκλογές- σε υποστήριξη της νεοφιλελεύθερης κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης. Η εκλογική νίκη της Ρούσεφ έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από την Κούβα και τις κυβερνήσεις χωρών όπως η Βενεζουέλα, η Νικαράγουα, ο Ισημερινός, η Βολιβία, η Ουρουγουάη, η Αργεντινή κ.ά,, καθώς ενδεχόμενη νίκη της Κεντροδεξιάς θα ανέτρεπε τις ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή και θα ενίσχυε τις θέσεις των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αληθεύουν τα δημοσιεύματα που υποστηρίζουν ότι οι υπηρεσίες καθαριότητας της Περιφέρειας Αττικής δόθηκαν σε ιδιώτες εργολάβους; Θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται για χυδαίες συκοφαντίες της Ν.Δ., για να διασκεδαστεί εμμέσως η αίσχιστη ενέργεια της κυβέρνησης να αγνοήσει παντελώς την περιφερειάρχη Αττικής και μαζί της τον πληττόμενο λαό της Περιφέρειας, στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκάλεσαν οι πρόσφατες πλημμύρες. Διακινούνται φήμες. Ελπίζουμε να μην είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Και να μην ισχύει το πρόσχημα που αναφέρθηκε, ότι κάπως έπρεπε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της καθαριότητας, οπότε… καλοί είναι και οι εργοδότες της Κούνεβα. Το μέτωπο της Αριστεράς κατά της ιδιωτικοποίησης των κοινωφελών υπηρεσιών είναι σταθερά ανοιχτό. Άρα, λογικά, αποκλείεται να συνέβη κάτι τέτοιο και η Ρένα Δούρου έχει υποχρέωση να διαψεύσει δημοσίως τους συκοφάντες.

Σχολιο.- Δυστυχώς ισχυει , το ανέβασα και γω χτες γιατι δεν ήθελα να το πιστέψω , ήλπιζα οτι θα ηταν οι συνηθισμένες συκοφαντίες , αλλα ισχυει και το επιχείρημα ειναι οτι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν εχει δικαίωμα να κανει προσλήψεις.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το τέλος των ίσων αποστάσεων στην Ουκρανία

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί απάντηση στο Ριζοσπάστη της 18ης Οκτωβρίου, που καταφέρθηκε εναντίον σειράς άρθρων του ΠΡΙΝ σχετικά με την Ουκρανία, τη στάση της αριστεράς και τα συμπεράσματα από το διεθνές αντιφασιστικό καραβάνι αλληλεγγύης. Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ της 26ης Οκτωβρίου από τρεις υπογράφοντες, μέλη του ΝΑΡ, της νΚΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συγκρότησαν την ελληνική αποστολή που επισκέφτηκε το Ντονμπάς στα τέλη του Σεπτέμβρη, εκπροσωπώντας την Αντιφασιστική Καμπάνια για την Ουκρανία στο διεθνές καραβάνι. Η κριτική τους στην ηγεσία του ΚΚΕ επικεντρώνεται στη γραμμή των ίσων αποστάσεων που χάνει την κύρια διάσταση της μάχης στην Αν. Ουκρανία που είναι αντιφασιστική, αντικυβερνητική και αντιπολεμική και περιορίζεται στο να παρατηρεί τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις υποτιμώντας τις διεργασίες ενός λαού που με τ’ όπλο στο χέρι πολεμάει το φασισμό. Στην ίδια παγίδα οδηγούνται επίσης και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Στο κείμενο γίνεται μια παρουσίαση της Αντιφασιστικής Καμπάνιας για την Ουκρανία με παράλληλο κάλεσμα για εγκατάλειψη της αδιέξοδης και χρεωκοπημένης γραμμής των ίσων αποστάσεων και κοινής συμβολής σε ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό – αντιπολεμικό κίνημα.

Ντονμπάς: Μια γνήσια λαϊκή αντιφασιστική εξέγερση Πώς έφτασε έναν αιώνα μετά τον Α’ Π.Π. μια χώρα 45 εκατ. δίπλα στην καρδιά της Ευρώπης να αναγκάσει τον ιστορικό του μέλλοντος να ξεθάψει λέξεις, όπως «πραξικόπημα, φασισμός, ένοπλη αντιφασιστική εξέγερση, αντάρτικες πολιτοφυλακές, λαϊκές δημοκρατίες κ.ο.κ»;

Δύο είναι τα κύρια στοιχεία που έχουν υποτιμηθεί στις διάφορες αναλύσεις. Πρώτον, η ουκρανική κρίση παρά τις όποιες υπαρκτές εθνικές ιδιαιτερότητες σφραγίζεται αφενός από την καπιταλιστική κρίση του 2008 και αφετέρου από τη στρατηγική επιλογή του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού να επιβάλει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και τη σύνδεση με την ΕΕ. Η ΕΕ σε μια περίοδο που η ακροδεξιά ανεβαίνει απειλητικά σε όλη την Ευρώπη ποντάρει στο φασισμό για να εγγυηθεί την προς ανατολάς διεύρυνση. ΗΠΑ και ΕΕ ενορχήστρωσαν το πραξικόπημα αξιοποιώντας τον ακροδεξιό χουλιγκανισμό και τους ελεύθερους σκοπευτές στην πλατεία Μαϊντάν. Το νέο καθεστώς του Κιέβου δια της «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» επιτέθηκε στο μαζικό λαϊκό αντιφασιστικό – αντικυβερνητικό κίνημα φτάνοντας στην κήρυξη πολέμου ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό». Εγκλήματα πολέμου, 3.000 περίπου νεκροί, πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και καταστροφή του 42% των βιομηχανικών υποδομών του Ντονμπάς είναι μέχρι στιγμής ο φρικτός απολογισμός. Δεύτερο στοιχείο που υποτιμάται είναι ο λαϊκός παράγοντας. Εκτός από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τα αντιπαραθετικά σχέδια ΗΠΑ – ΕΕ και Ρωσίας, στα προλεταριακά κέντρα του Ντονμπάς ο λαός οργάνωσε τη λαϊκή αυτοάμυνα απέναντι στις επιθέσεις ουκρανικού στρατού και φασιστών, ανακήρυξε τις λαϊκές δημοκρατίες με αποφάσεις δημοψηφισμάτων και υπερασπίστηκε ηρωικά περιοχές παρά τη στρατιωτική υπεροπλία του αντιπάλου. Δεν είναι τυχαίο που ο ίδιος ο λαός ονόμασε κάποιες απ’ αυτές τις μάχες «νέο Στάλινγκραντ». Στην Αν. Ουκρανία λαμβάνει χώρα μια γνήσια λαϊκή αντιφασιστική εξέγερση με υπαρκτές αντι – ολιγαρχικές τάσεις που απορρέουν από την προλεταριακή σύνθεση του πληθυσμού.

Αυτές οι προβληματικές διχάζουν την αριστερά με αποτέλεσμα αποκλίνουσες θέσεις και πρακτικές. Ο Ριζοσπάστης («Ρ») του Σαββάτου 18 Οκτωβρίου με άρθρο που υπογράφει ο Ε.Β. αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αντιπαρερχόμαστε τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς του για το ΠΡΙΝ, το αντιφασιστικό καραβάνι και την αρθρογραφία μας, καθώς θεωρούμε ότι αποπροσανατολίζουν από την ουσία της αντιπαράθεσης. Θα ήταν προτιμότερο ο Ε.Β. αντί ύβρεων ή φιλολογικών παρατηρήσεων χάριν εντυπωσιασμού για το τυπογραφικό λάθος στη λέξη «ενδοϊμπεριαλιστική», να δώσει πολιτική απάντηση στα ερωτήματα για τη γραμμή των ίσων αποστάσεων που υιοθετεί το ΚΚΕ στην Ουκρανική κρίση και την άρνηση κοινής συμβολής σε ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό – αντιπολεμικό κίνημα. Σήμερα, διεξάγονται εκλογές στην Ουκρανία σε καθεστώς βίας και τρομοκρατίας από τις οποίες θα προκύψει το πιο ακροδεξιό κοινοβούλιο σε ολόκληρη την ιστορία της μεταπολεμικής Ευρώπης. Στις απελευθερωμένες περιοχές του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ δεν αναγνωρίζονται αυτές οι εκλογές και θα στηθούν αντιπαραθετικά κάλπες για την ανάδειξη των αρχών των λαϊκών δημοκρατιών. Τη στιγμή που οι μάχες συνεχίζονται και τα ουκρανικά στρατεύματα συγκεντρώνονται απειλητικά, η μη αναγνώριση των εκλογών απ’ το λαό του Ντονμπάς αποτελεί κρίσιμη πλευρά του αντιφασιστικού – αντικυβερνητικού αγώνα και η ανακήρυξη άλλων εκλογών εκφράζει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και τη ντε φάκτο αναγνώριση της κυριαρχίας στις περιοχές αυτές. Για το «Ρ» της 24ης Οκτωβρίου η εξαγγελία άλλων εκλογών δε δείχνει τίποτε απ’ όλα αυτά παρά μόνον ότι «η ενδοαστική κόντρα με την κυβέρνηση της Ουκρανίας κάνει παραπέρα βήμα όξυνσης»!

Ας επιστρέψουμε στον Ε.Β. και την κριτική του προς την αρθρογραφία μας. Δε θα σταθούμε στη λαθροχειρία απ’ τη μια να κατηγορούμαστε ότι εξωραΐζουμε την κατάσταση και την ίδια στιγμή οι περιγραφές μας υπαρκτών αντιφάσεων και συγχύσεων εντός του αντιφασιστικού στρατοπέδου να παρουσιάζονται ως δήθεν δικές μας θέσεις. Για λόγους αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας θα σταθούμε μόνο στο σύμβολο του Αγίου Γεωργίου με τις μαυροπορτοκαλιές κορδέλες, που σύμφωνα με τον Ε.Β. «δεν έχουν καμία σχέση με τον αντιφασιστικό αγώνα». Τον ενημερώνουμε λοιπόν ότι ο Ι.Β. Στάλιν και συνολικά η ηγεσία του ΚΚΣΕ επανέφεραν στη διάρκεια της μεγάλης αναμέτρησης με τις χιτλερικές δυνάμεις μια σειρά συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην τσαρική περίοδο. Μάλιστα οι μαυροπορτοκαλιές ρίγες αποτέλεσαν διακριτικό επίλεκτων δυνάμεων του κόκκινου στρατού από το 1941 και επίσης συνόδευσαν το μετάλλιο της αντιφασιστικής νίκης. Ο Ε.Β. έχει κάθε δικαίωμα να διαφωνεί με τις επιλογές του Στάλιν, αλλά όχι να ξαναγράφει την ιστορία κατά το δοκούν. Και για να κρατήσουμε την ουσία, αυτό που δεν καταλαβαίνει η γραμμική του σκέψη, το έχουν καταλάβει τα ακραία αντισοβιετικά καθεστώτα, όπως η Λετονία που έχει απαγορέψει το σύμβολο αυτό. Σήμερα, στην Ουκρανία η μαυροπορτοκαλί κορδέλα είναι η πλέον μισητή για τους φασίστες και νεοφιλελεύθερους του Κιέβου, σήμα κατατεθέν του αντιφασιστικού αγώνα και χρησιμοποιείται και από τους κομμουνιστές. Αποτελεί μάλιστα ένα από τα σύμβολα του πρόσφατα ιδρυθέντος κομμουνιστικού εθελοντικού τάγματος υπό την ονομασία «Κόκκινη Αντίσταση».

Για το μλ χώρο (Λαϊκής Αντίστασης-Α.Α.Σ.), από την κριτική του στη γραμμή των ίσων αποστάσεων, το κάλεσμα για αλληλεγγύη στον αντιστασιακό αγώνα της Αν. Ουκρανίας και τη συμμετοχή στη διαδήλωση, φαίνεται ότι υπάρχουν προϋποθέσεις κοινής δράσης στα πλαίσια της Καμπάνιας. Κάποιες άλλες οργανώσεις εντός ΣΥΡΙΖΑ, όπως η ΔΕΑ, αλλά και το ΣΕΚ εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε συμμετέχουν στην Καμπάνια γιατί αναπαράγουν με το δικό τους τρόπο τη γραμμή των ίσων αποστάσεων. Ενδεικτική των εκτιμήσεων που διαψεύσθηκαν με τραγικό τρόπο, η τοποθέτηση του Άλεξ Καλίνικος από το βρετανικό SWP το Μάρτιο: «Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η ανατροπή Γιανουκόβιτς ήταν ένα “φασιστικό πραξικόπημα” παπαγαλίζουν την προπαγάνδα της Μόσχας. Πέρα από μια κοινοβουλευτική ψηφοφορία στο Κίεβο για την αφαίρεση από τη Ρωσική γλώσσα του καθεστώτος της ως επίσημης γλώσσας, δεν υπάρχουν ενδείξεις οποιασδήποτε πραγματικής απειλής για τους ρωσόφωνους». Το ΣΕΚ, αν και όταν ξέσπασε η αντιφασιστική εξέγερση στην Αν. Ουκρανία την άνοιξη ταλαντεύτηκε, τελικά υπαναχώρησε στη γραμμή των ίσων αποστάσεων.

Αυτό που δε βλέπουν οι θιασώτες των ίσων αποστάσεων, απ’ όπου κι αν προέρχονται, είναι τη διεθνή σημασία μιας ήττας Κιέβου – ΗΠΑ – ΕΕ, πόσο μάλλον όταν η σύμπραξη νεοφιλελευθερισμού – φασισμού αποτελεί ένα υπόδειγμα διακυβέρνησης προς εξαγωγή σε περιπτώσεις κρίσης και πολιτικής αστάθειας. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα αυτής της λάθος θέσης. Γι’ αυτό κι ο αρθρογράφος του «Ρ» γράφει μεν για τις εξελίξεις στην Αν. Ουκρανία, αλλά φαντάζει σα να θέλει να προλάβει εξελίξεις στο ΚΚΕ. Γιατί όταν εγκαταλείπονται αντιιμπεριαλιστικές παραδόσεις δεκαετιών και τα ερωτήματα μένουν αναπάντητα, θα τίθενται όλο και πιο επιτακτικά. Δεν είναι στην Αν. Ουκρανία στραβός ο γιαλός. Τμήματα της αριστεράς είναι που στραβά αρμενίζουν.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πάτρα: Δεν έκοψε τις φλέβες του ο καθηγητής, λέει ο Σύλλογος Διδασκόντων

Νέα τροπή στην υπόθεση αυτοτραυματισμού του Καθηγητή στο 8ο Λύκειο Πατρών δίνει με ανακοίνωση του ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου. Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε το μεσημέρι αναφέρεται:

«Ο Σύλλογος των διδασκόντων του 8ου Γενικού Λυκείου Πατρών αναφερόμενος στο σοβαρό περιστατικό που έλαβε χώρα στο Σχολείο την περασμένη Πέμπτη 23-10-2014 κατά την 7η ώρα διδασκαλίας δηλώνει ότι: 1. Δεν υπήρξε απόπειρα αυτοκτονίας του συναδέλφου. 2. Δεν έκοψε τις φλέβες του. 3. Υπήρξε ελαφρύς αυτοτραυματισμός στην εξωτερική πλευρά του πήχη, ο οποίος αντιμετωπίστηκε με Hansaplast. 4. Δε ζητήθηκε ιατρική συνδρομή και ουδέποτε κλήθηκε ασθενοφόρο στο Σχολείο. 5. Ο συνάδελφος αποχώρησε από το Σχολείο με τη συνοδεία των οικείων του. Ζητούμε την αποκατάσταση της αλήθειας και την επανόρθωσή της από την πλευρά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, όπως ο νόμος και η ηθική ορίζουν. Ο Σύλλογος των διδασκόντων του 8ου ΓΕΛ Πατρών».

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Συρία: Οι τακφιριστές αποκεφάλισαν τέσσερα μέλη σουνιτικής φυλής

Έναν ακόμη κρίκο στη φρικιαστική αλυσίδα των απάνθρωπων πράξεών τους πρόσθεσαν οι τακφιρστές του Ισλαμοφασιστικού Κράτους, αποκεφαλίζοντας τέσσερα μέλη της σουνιτικής φυλής Σαϊτάτ στην ανατολική Συρία. Σύμφωνα μάλιστα με το Αποικιακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη Συρια, οι φανατικοί ισλαμοφασιστες συνεχίζουν να θέτουν στο στόχαστρο τα μέλη της συγκεκριμένης μειονότητας, σε βάρος της οποίας είχαν διαπράξει ήδη μια σφαγή τον περασμένο Αύγουστο. «Το Ισλαμοφασιστικο Κρατος αποκεφάλισε την Κυριακή τέσσερις άνδρες (μέλη) της φυλής Σαϊτάτ στην πόλη Μπουκάμαλ της επαρχίας Ντέιρ αλ Ζορ, τους οποίους κατηγόρησαν, μπροστά στο πλήθος που συγκεντρώθηκε για να παρακολουθήσει την εκτέλεση, ότι συνεργάζονταν με τη Δημοκρατια της Συριας του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ράμι Άμπντελ Ραχμάν, ο διευθυντής της αποικιακης κυβερνητικής οργάνωσης που εδρευει στο Λονδινο. Η Μπουκάμαλ, που βρίσκεται στα σύνορα με το Ιράκ, είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις που έχουν πέσει στα χέρια του Ισλαμοφασιστικου Κρατους. Σημειώνεται ότι οι τακφιριστές ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής Συρίας, όπου εφαρμόζουν μια σατανιστική εκδοχή του σουνιτικού ισλάμ. Η Σαϊτάτ είναι μια μεγάλη σουνιτική φυλή στη Ντέιρ αλ Ζορ, μια πετρελαιοπαραγωγική επαρχία όπου πολλοί κάτοικοι εξεγέρθηκαν εναντίον των τακφιριστών. Μέσα στις δύο πρώτες εβδομάδες του Αυγούστου ωστόσο, πάνω από 700 μέλη της φυλής αυτής, στη μεγάλη τους πλειονότητα άμαχοι σε χωριά, σφαγιάστηκαν από τους τακφιριστές. Η φυλή είχε ξεσηκωθεί στα τέλη του Ιουλίου εναντίον του Ισλαμοφασιστικου Κρατους, μετά την παραβίαση μιας συμφωνίας ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα: τα μέλη των Σαϊτάτ είχαν υποσχεθεί πως δεν επρόκειτο να αντιταχθούν στους τακφιριστές, εάν αυτοί δεν στοχοθετούσαν μέλη της φυλής. Μετά την εμφάνισή του όμως το 2013, εν μέσω της συριακής σύρραξης μετα την εισβολη των δουλων των δυτικων αποικιοκρατων, το Ισλαμοφασιστικο Κρατος πολεμά σε πολλαπλά μέτωπα — εναντίον της Δημοκρατιας της Συριας και του λαου της, εναντίον άλλων μισθοφορων των δυτικων αποικιοκρατων, εναντίον των Κούρδων — ενώ δεν διστάζει να αποκεφαλίζει και να σταυρώνει τους εχθρούς ή παραβάτες της σατανιστικης εκδοχής του ισλαμικού νόμου που εφαρμόζει.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Unicef: Τα παιδιά τα κύρια θύματα της κρίσης στην Πορτογαλία

Δευτέρα, 27 Οκτωβρίου 2014, 19:20

Τα παιδιά είναι τα κύρια θύματα της οικονομικής κρίσης που πλήττει την Πορτογαλία και τα πρώτα που υποφέρουν από τα μέτρα λιτότητας, όπως η μείωση των οικογενειακών επιδομάτων και η αύξηση φόρων, εκτιμά η Unicef. «Από την έναρξη της κρίσης οι ανισότητες έχουν μεγεθυνθεί και το ποσοστό φτώχειας έχει αυξηθεί, κυρίως για τις μονογονεϊκές οικογένειες και τις πολύτεκνες», δήλωσε η Μανταλένα Μαρσάλ Γκρίλο, διευθύντρια του παραρτήματος της Unicef στην Πορτογαλία. Σχεδόν ένα παιδί στα τέσσερα (24%) ζούσε το 2012 σε οικογένεια όπου έλειπαν βασικά υλικά αγαθά, όπως για παράδειγμα το πλυντήριο, το αυτοκίνητο, η τηλεόραση ή το τηλέφωνο εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών, αποκαλύπτει η Unicef. Συνολικά το 31% των πολύτεκνων οικογενειών και το 41% των μονογονεϊκών οικογενειών ζούσαν το 2011 κάτω από το όριο της φτώχειας, με μηνιαίο εισόδημα μικρότερο των 416 ευρώ κατά κεφαλήν. Όταν ρωτήθηκαν από τη Unicef, τα παιδιά των οικογενειών που ζουν σε επισφαλείς συνθήκες αναφέρουν ότι έχει μειωθεί σημαντικά η κατανάλωσή τους σε κρέας, ψάρια και γιαούρτι, οι αγορές ενδυμάτων και υποδημάτων, ενώ κάποιες οικογένειες έχουν αναγκαστεί να μετακομίσουν εξαιτίας των υψηλών ενοικίων. Περίπου το 30% των οικογενειών που δικαιούνταν να λαμβάνουν οικογενειακό επίδομα, το έχασαν στο διάστημα από το 2009 ως το 2012. Εξάλλου οι δαπάνες του πορτογαλικού κράτους για τα επιδόματα αυτά μειώθηκαν κατά 33% το 2011 και επιπλέον κατά 4% το 2012, επισημαίνει η Unicef. «Ένας ακόμη ιδιαίτερα ανησυχητικός παράγοντας είναι ότι περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους που ήταν άνεργοι δεν δικαιούνταν να λάβουν κανένα επίδομα το 2012», κατήγγειλε η Μαρσάλ Γκρίλο. Από το 2008 ως το 2012 έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των ανέργων στην Πορτογαλία, περνώντας από τους 427.000 στους 860.000.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ουρουγουάη: Ο υποψήφιος της Αριστεράς κέρδισε στον πρώτο εκλογικό γύρο

Δευτέρα, 27 Οκτωβρίου 2014, 18:30

Ο υποψήφιος της Αριστεράς στις προεδρικές εκλογές στην Ουρουγουάη Ταμπαρέ Βάσκες κέρδισε το 47,8% των ψήφων στον πρώτο γύρο που διεξήχθη την Κυριακή, ενώ ο αντίπαλός του της κεντροδεξιάς Λουίς Λακάγιε Που το 31,1%, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα. Τα ποσοστά αυτά, με καταμετρημένο το 97,8% των ψήφων, δημοσιοποιήθηκαν το πρωί της Δευτέρας από το εκλογοδικείο. Σύμφωνα με την καταμέτρηση αυτή, ο υποψήφιος του συντηρητικού κόμματος Κολοράδο Πέδρο Μπορνταμπέρι έλαβε το 13% των ψήφων, και ο ηγέτης του Ανεξάρτητου Κόμματος (κεντροαριστερά) Πάμπλο Μιέρες το 3,06%. Ο Μπορνταμπέρι ανακοίνωσε ήδη ότι στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, που αναμένεται να διεξαχθεί στις 30 Νοεμβρίου, θα υποστηρίξει τον Λακάγιε Που του Εθνικού Κόμματος. Ο Βάσκες ήταν ο πρώτος αριστερός πρόεδρος της Ουρουγουάης (2005-2010) και ανήκει στο κόμμα Ευρύ Μέτωπο του απερχόμενου προέδρου Χοσέ Μουχίκα. Στην Ουρουγουάη η ψήφος είναι υποχρεωτική επί ποινή προστίμου. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών κλήθηκαν να ψηφίσουν περίπου 2,6 εκατ. πολίτες και εκτός από πρόεδρο καλούνται να εκλέξουν 30 γερουσιαστές και 99 βουλευτές. Βάσει των εκτιμήσεων, η Αριστερά, που βρίσκεται στην εξουσία, αναμένεται να διατηρήσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Cifra, τα οποία δόθηκαν την Κυριακή στη δημοσιότητα, το Διευρυμένο Μέτωπο αναμένεται να εκλέξει 14 γερουσιαστές, το Εθνικό Κόμμα δέκα, το Κόμμα Κολοράδο τέσσερις και το Ανεξάρτητο Κόμμα έναν. Η τελευταία έδρα αναμένεται να κριθεί τις επόμενες ώρες μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

«Η απάντηση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την κυβέρνηση για την πρόταση των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ σχετικά με την σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών για το εθνικό θέμα της Κύπρου και την χάραξη εθνικής πολιτικής, είναι ακόμη μια φορά αρνητική. Ο Πρωθυπουργός και ο εταίρος του κ. Βενιζέλος αρνούνται την εθνική συνεννόηση στα εθνικά θέματα. Αυτό μας βάζει σε βαθιές σκέψεις. Ποιος είναι ο λόγος η Κύπρος να είναι ακόμη μακριά; Τι προτίθενται να κάνουν με την παρουσία του κ. Νίμιτς για το Σκοπιανό; Να ξέρουν ότι η Ελλάδα δεν θα παραδοθεί με τους δικούς τους όρους και αυτό είναι ένα... μήνυμα από το σύνολο του ελληνικού λαού».

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η Κύπρος δεν έχει πια φίλους! Mόνο εγκεφαλικό δεν έπαθε ο δεξιός «ανανιστής» πρόεδρος της Κύπρου, o βαψομαλλιάς Αναστασιάδης, θερμότατος φίλος των Άγγλων, μόλις είδε την παράγραφο των Συμπερασμάτων (όπως ονομάζεται τα τελευταία χρόνια η απόφαση) της συνόδου κορυφής των ηγετών της ΕΕ...

Tου Γιώργου Δελαστίκ από prin

Μόνο εγκεφαλικό δεν έπαθε ο δεξιός «ανανιστής» πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, θερμότατος φίλος των Άγγλων, μόλις είδε την παράγραφο των Συμπερασμάτων (όπως ονομάζεται τα τελευταία χρόνια η απόφαση) της συνόδου κορυφής των ηγετών της ΕΕ στις Βρυξέλλες την Πέμπτη και την Παρασκευή που περιλαμβανόταν στο προσχέδιο: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει τη σοβαρή ανησυχία του απέναντι στην αναζωπύρωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Καλεί την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Υπ’ αυτές τις συνθήκες το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ να βρεθεί μια συνολική λύση στην Κύπρο προς όφελος όλων των Κυπρίων» αναφερόταν επί λέξει. Οι Κύπριοι έγιναν έξαλλοι. Καμιά αναφορά από τους ηγέτες της ΕΕ στην ωμή παραβίαση της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) από το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός Χαϊρεντίν Πασά», που με τη... διακριτική συνοδεία δύο τουρκικών φρεγατών έχει εγκατασταθεί μια εβδομάδα τώρα στην κυπριακή ΑΟΖ και κάνει… κρουαζιέρα! Σαν να μην υπάρχει δηλαδή η κυπριακή ΑΟΖ! Λυσσωδώς διαπραγματεύονταν οι Κύπριοι όλη τη νύχτα της Τετάρτης, αλλά μάταια. Οι Ευρωπαίοι ήταν ανυποχώρητοι. Έφτασαν οι δεξιοί Κύπριοι να απειλούν ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Μιλάμε για τους ίδιους κύπριους απατεώνες και κλέφτες της κυβέρνησης της Λευκωσίας που υπό την πίεση των Γερμανών κατέκλεψαν τους ρώσους ολιγάρχες και όλους τους άλλους αφελείς ξένους οι οποίοι είχαν κάνει την ανοησία να εμπιστευθούν στους κύπριους τραπεζίτες ποσά άνω των 100.000 ευρώ, για να τους τα αρπάξουν όλα! Με τέτοια απόφαση της συνόδου κορυφής της ΕΕ ο Αναστασιάδης θα γύριζε στην Κύπρο εντελώς ξεφτιλισμένος, καθώς οι ηγέτες της ΕΕ θα είχαν ουσιαστικά αποδεχθεί έμμεσα την αρπάγη του κυπριακού φυσικού αερίου και πετρελαίου από τους Τούρκους! Βαρύτατη ήττα ακόμη και για τη δωσίλογη κυπριακή Δεξιά! Εγκεφαλικό δεν έπαθε ο Αναστασιάδης, αλλά στα πρόθυρά του βρέθηκε. Κατά τις 5 τα χαράματα τον κουβαλούσαν σε νοσοκομείο των Βρυξελλών λόγω αρτηριακής υπέρτασης που ξέσπασε με ρινορραγία! Σαν τον Πάγκαλο, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών και του είχαν υπαγορεύσει οι Γερμανοί δήλωση μετανοίας την οποία φυσικά υπέγραψε! Μέσα σε λίγες ώρες, πριν από το μεσημέρι της Πέμπτης, οι γιατροί έδωσαν εξιτήριο στον Αναστασιάδη. Πού να εμφανιστεί όμως στη σύνοδο κορυφής! Ματαίωσε όλα του τα ραντεβού και το απόγευμα πήγε μόνος του, χωρίς κανένα σύμπτωμα, σε άλλο νοσοκομείο και… ταμπουρώθηκε! Δεν έβγαινε με τίποτα! «Ο ίδιος επέλεξε να παραμείνει απόψε στο νοσοκομείο» ανακοίνωσε ο κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης με… γραπτή (!) δήλωσή του, για να αποφύγει προφανώς τις ενοχλητικές ερωτήσεις του τύπου «ποιος γιατρός είπε στον Αναστασιάδη να κλειστεί σε νοσοκομείο». Με τον εγκλεισμό του στο νοσοκομείο ο κύπριος πρόεδρος δεν πήγε στο ραντεβού που είχε απαιτήσει ο άγγλος πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. για να διαπιστώσει από πρώτο χέρι τις προθέσεις του Αναστασιάδη, ο οποίος παιδιόθεν διατηρούσε στενές σχέσεις με τη Βρετανία. Με πρόσχημα την… αυτοεξορία του στο νοσοκομείο δεν πήγε καν στη σύνοδο του ΕΛΚ, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος των δεξιών ευρωπαίων ηγετών, όπου φυσικά θα τον ανέκριναν η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκ. Μέρκελ και ο Β. Σόιμπλε. Εννοείται ότι με την ίδια δικαιολογία την κοπάνησε και από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Προσωπικά, καθόλου δεν έβλαψε τον Νίκο Αναστασιάδη αυτή η απουσία, όσο κι αν έδωσε την εικόνα ενός γελοίου ανθρωπάκου που κρύβεται. Μη εμφανιζόμενος στη σύνοδο και στις συναντήσεις, δεν χρεώθηκε προσωπικά καμιά από τις αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου της Κύπρου –δηλαδή των αρχηγών των ελληνοκυπριακών κομμάτων– που συνεδρίαζαν ένα διήμερο και είχαν αποφασίσει να προβάλει η Κύπρος βέτο στο άνοιγμα νέων κεφαλαίων προς διαπραγμάτευση στις ενταξιακές συνομιλίες ΕΕ-Τουρκίας. Όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες γνωρίζουν το πολιτικό ποιόν του κύπριου προέδρου. Οι Άγγλοι, οι Αμερικανοί τον θεωρούν πιστό υπηρέτη των συμφερόντων τους και έχουν ποντάρει πάνω του για το κλείσιμο του Κυπριακού στο πλαίσιο των δικών τους συμφερόντων, με ό,τι αρνητικό μπορεί να συνεπάγεται αυτό για τους Κύπριους. Μόνον ο Γλαύκος Κληρίδης από τους διατελέσαντες προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν του ίδιου πολιτικού φυράματος και τόσο προσανατολισμένος προς την Αγγλία, κανένας άλλος. Ούτε καν στην Ελλάδα υπάρχει πίεση κατά της ενδοτικής γραμμής, αν κρίνει τουλάχιστον κανείς από την Αυγή, η οποία την Παρασκευή τιτλοφορούσε το ρεπορτάζ της… «ΕΕ και Γερμανία στηρίζουν Κύπρο για ΑΟΖ»! Βάζοντας τον Αναστασιάδη να κλέψει τις καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ των Ρώσων, των Ελλήνων και των άλλων ξένων καταθετών, οι Γερμανοί απογύμνωσαν την Κύπρο από κάθε διεθνή συμμαχία και πρωτίστως από τη Ρωσία, η οποία είναι και το μοναδικό μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ανέκαθεν τασσόταν υπέρ της Κύπρου και αποτελούσε φραγμό στις επιθέσεις εναντίον της. Δεν είναι ηλίθιοι οι Ρώσοι να υποστηρίζουν πλέον τους κύπριους απατεώνες που τους έκλεψαν! Οι Ευρωπαίοι έκαναν κι ένα δωράκι στον Αναστασιάδη. Άλλαξαν επί τα βελτίω τη διατύπωση στα Συμπεράσματα της συνόδου κορυφής. «Παροτρύνουν την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην ΑΟΖ της» αναφέρει το τελικό κείμενο των Συμπερασμάτων. Μόλις έπαθε ρινορραγία ο Αναστασιάδης, οι Ευρωπαίοι υποχώρησαν! Μήπως άδικα τους κατηγορούμε για αναισθησία και κυνισμό; Φανταστείτε τι θα έδιναν στην Κύπρο, αν ο Αναστασιάδης πάθαινε εγκεφαλικό!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ποινικοποιούν στις ΗΠΑ άστεγους και συσσίτια!

Η ιδέα είναι οργουελική! Επειδή δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, αποφάσισαν να το…απαγορεύσουν! Έτσι κήρυξαν παράνομους τους άστεγους αλλά και τους πολίτες και τις οργανώσεις που τους προσφέρουν συσσίτια! Και για να το επιτύχουν πήραν συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα που τους «εξαφανίζουν» από το πλάνο . Η τρομακτική αυτή στρατηγική για την... αντιμετώπιση των αστέγων και των ανέργων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στις ΗΠΑ τα τελευταία 5 χρόνια. Ξεκίνησε δειλά το 2009 και σήμερα πλέον έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του National Law Center on Homelessness & Poverty, o αριθμός των αμερικανικών πόλεων που απαγορεύουν στους άστεγους να κάθονται ή να κοιμούνται σε δημόσιους χώρους αυξήθηκε κατά 43% τα τελευταία τρία χρόνια φτάνοντας τις 100! Ο αριθμός των πόλεων που απαγορεύουν στους πολίτες να κοιμούνται ακόμα και μέσα στα αυτοκίνητά τους έφτασε τις 81 από 37 το 2011, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 119%! Την ίδια στιγμή η τελευταία έκθεση (Οκτώβριος 2014) του National Coalition for the Homeless αποκαλύπτει ότι 31 αμερικανικές πόλεις έχουν λάβει νομοθετικά μέτρα που περιορίζουν σημαντικά άτομα και οργανώσεις που προσφέρουν συσσίτια στους άστεγους! Απαγόρευσαν τους άστεγους! Τα πρώτα μέτρα άρχισαν να λαμβάνονται σε αμερικανικές πόλεις το 2009. Ήταν μέτρα κοινωνικά εύπεπτα, μέτρα που κέρδισαν την υποστήριξη μεγάλων επαγγελματικών ομάδων αλλά και μεγάλης μερίδας του πληθυσμού. Τα μέτρα προέβλεπαν ότι δεν θα επιτρεπόταν στους άστεγους να κοιμούνται στους δημόσιους χώρους που βρίσκονται στο εμπορικό και ιστορικό κέντρο καθώς και στις τουριστικές περιοχές των πόλεων. Θα προστατευόταν, δηλαδή, η «βιτρίνα» της πόλης και η «οικονομική ζωή» από τους ενοχλητικούς που έμειναν στο δρόμο. Μόνο που πέντε χρόνια μετά, αποκαλύπτεται ότι αυτά τα μέτρα που αρχικά έγιναν αποδεκτά χωρίς αντιδράσεις ήταν μόνον η αρχή για την «εξαφάνιση» των αστέγων από τις πόλεις. Έτσι σήμερα, σε 100 αμερικανικές πόλεις οι άστεγοι απαγορεύεται όχι μόνο να κοιμούνται αλλά ακόμα και να κάθονται σε όλους τους δημόσιους χώρους! Και ακόμα, 81 πόλεις προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα απαγορεύοντας σε όσους έχασαν τα σπίτια τους και τη δουλειά τους να κοιμούνται ακόμα και μέσα στα αυτοκίνητά τους!

Στην παρανομία τα συσσίτια Το δεύτερο απολύτως απαραίτητο βήμα για να «εξαφανίσουν» τους άστεγους ήταν να βγάλουν στην παρανομία άτομα και οργανώσεις που προσφέρουν συσσίτια. Για να επιτύχουν τις νομοθετικές ρυθμίσεις, για να καταστήσουν και αυτά τα μέτρα εύπεπτα στην κοινή γνώμη, τους προσέδωσαν επιστημονικό περίβλημα. Έτσι ξεκίνησαν προπαγάνδα με διάφορους πρόθυμους επιστήμονες οι οποίοι υποστήριζαν ότι τα συσσίτια δεν λύνουν το πρόβλημα, αντίθετα το διαιωνίζουν. Ότι οι άστεγοι και οι άνεργοι βολεύονται και δεν έχουν κίνητρο να βγουν από το τούνελ της άθλιας ζωής τους. Και ακόμα ότι ανεκτές πρέπει να γίνονται μόνον οι δομές που διοικούνται από τις αρχές της πόλης και όχι οι πρωτοβουλίες πολιτών και οργανώσεων γιατί το πρόβλημα απαιτεί ολιστική αντιμετώπιση. Έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να υποστηρίζουν ότι εάν μείνουν εκτός ρυθμιστικού ελέγχου οι πρωτοβουλίες πολιτών και οργανώσεων θα προκληθεί σπατάλη τροφίμων! Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι μέχρι σήμερα 31 πόλεις να έχουν λάβει νομοθετικά μέτρα που περιορίζουν δραματικά τις πρωτοβουλίες για τη σίτιση των αστέγων και ανέργων.

Πρόστιμα και εμπόδια Τα μέτρα που έχουν λάβει οι 31 πόλεις για τον περιορισμό των συσσιτίων στηρίζονται στην επιβολή γραφειοκρατικών εμποδίων, στην επιβολή ειδικών τελών και προστίμων για τη χρήση δημόσιου χώρου, στον χρονικό περιορισμό των δράσεων των οργανώσεων αλλά και στην υιοθέτηση πολύ αυστηρών προδιαγραφών. Συγκεκριμένα: -Τα άτομα ή οι οργανώσεις που θέλουν να μοιράσουν τρόφιμα σε δημόσιο χώρο (πάρκα, πλατείες κλπ), υποχρεώνονται να παίρνουν άδεια πληρώνοντας, όμως, ειδικό τέλος για τη χρήση του χώρου που κυμαίνεται ανάλογα με τη ρύθμιση που έχει υιοθετήσει κάθε πόλη από 100 έως 1250 δολάρια ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που θα σιτιστούν. Εάν μια οργάνωση προχωρήσει στη διανομή τροφίμων χωρίς άδεια πληρώνει πρόστιμο 2000 δολάρια. - Άλλες πόλεις περιορίζουν τους χώρους που γίνεται η διανομή τροφίμων προκειμένου να μην δημιουργούνται σταθερά σημεία σίτισης αστέγων. Έτσι πήραν απόφαση που δεν επιτρέπει να γίνεται συσσίτιο στην ίδια περιοχή πάνω από 4 φορές το χρόνο. Με τον τρόπο αυτό μειώνουν δραστικά και τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να σιτιστούν αφού οι άστεγοι δεν έχουν τρόπο να ενημερώνονται για το πού και πότε μεταφέρονται τα συσσίτια κάθε φορά. - Άλλες πόλεις απαγορεύουν τα συσσίτια στο κέντρο και δίνουν άδειες με το αζημίωτο μόνον για τα περίχωρα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια στους άστεγους, οι οποίοι δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης στα προάστια. Η επιλογή κρύβει και μια υποχθόνια σκέψη. Πετώντας τους άστεγους σε περιοχές αμιγούς κατοικίας, ξέρουν ότι τους φέρνουν αντιμέτωπους με το ισχυρό κίνημα «Όχι στην αυλή μου» που υπάρχει στις γειτονιές πολλών αμερικανικών πόλεων, στις οποίες, μάλιστα, δραστηριοποιείται ιδιωτική αστυνομία.. -Αρκετές πόλεις στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν εμπόδια στις οργανώσεις και να περιορίσουν τα συσσίτια, επέβαλαν πολύ αυστηρούς κανονισμούς για την ασφάλεια των τροφίμων. Έτσι απαιτούν τα άτομα και οι οργανώσεις να έχουν πάρει άδεια για τη διανομή τροφίμων από τις υπηρεσίες υγείας και να τηρούν τις προδιαγραφές για την υγιεινή και την ασφάλεια τροφίμων λες και πρόκειται για επαγγελματικούς χώρους σίτισης. Οι αρχές, δηλαδή, θεωρούν ότι ένας άστεγος μπορεί να τρώει άφοβα από τα σκουπίδια αλλά όχι το φαγητό μιας οργάνωσης που δεν πληροί τους επαγγελματικούς κανόνες ασφάλειας και υγιεινής των τροφίμων. Έτσι, μαγειρευτά φαγητά μπορούν να διανέμονται σε αστέγους μόνον εάν έχουν παρασκευαστεί σε εγκεκριμένους χώρους ενώ για τη διανομή προσυσκευασμένων τροφίμων απαιτείται κάθε φορά η έκδοση άδειας που κοστίζει 50 δολάρια ή από 150 έως 300 δολάρια για ετήσια άδεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι χρονικά η επιβολή μέτρων για την απαγόρευση των αστέγων και τον περιορισμό των συσσιτίων συμπίπτει με την τρομακτική αύξηση του αριθμού τους στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα: • Το ποσοστό των άστεγων παιδιών αυξήθηκε κατά 73% από την αρχή της κρίσης με αποτέλεσμα σήμερα να είναι 1,1 εκατομμύριο οι άστεγοι μαθητές σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Τμήματος Εκπαίδευσης των ΗΠΑ • Το ποσοστό των άστεγων οικογενειών αυξήθηκε κατά 61% από το 2007, όταν άρχισε η κρίση και οι κατασχέσεις σπιτιών Παράλληλα, σε αφιέρωμα που δημοσιεύθηκε στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό «Lancet», επισημαίνεται ότι συνολικά, μέσα στο έτος έως 4 εκατομμύρια Ευρωπαίοι και 3,5 εκατομμύρια Αμερικανοί βιώνουν την οδυνηρή εμπειρία του να προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς να έχουν στέγη, αριθμός που συνεχώς αυξάνεται.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στην Κύπρο... ο Γιώργος Λιλλήκας παραμένει αδέσποτος κι οικοδομεί το πατριωτικό μέτωπο αγώνα & συμμαχίες! Η "δημοκρατική" ΕΕ κάνει εμπάργκο στη Ρωσία για την Ουκρανία κι αδιαφορεί για την τουρκική απειλή στην Κύπρο...

Γιώργος Λιλλήκας

Είχα μια πάρα πολύ φιλική, ενδιαφέρουσα και παραγωγική συνάντηση, με τον φίλο Πρέσβη της Ρωσίας στην Κύπρο, ο οποίος διαπίστωσα μετά χαράς ότι είναι πλήρως ενημερωμένος, όπως πάντα, για τις εξελίξεις στην Κύπρο και για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ. Εξέφρασα την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες μας που πιστεύω ότι αντανακλούν τα αισθήματα όλου του Κυπριακού λαού απέναντι στη φίλη χώρα της Ρωσίας και τη σταθερή στήριξη που παρέχει διαχρονικά στην Κυπριακή Δημοκρατία. Η θέση μας ως Συμμαχία Πολιτών, που την έχουμε διαβιβάσει και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στο Εθνικό Συμβούλιο αλλά και κατ’ επανάληψη δημόσια είναι ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις μονομερής κατευθύνσεις στην εξωτερική πολιτική, θα πρέπει να...αποκαταστήσουμε και να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας με τις παραδοσιακά φίλες χώρες και ιδιαίτερα με τη Ρωσία. Αναμένουμε από την Κυβέρνηση όπως προχωρήσει το ταχύτερο δυνατό στην αναβάθμιση αυτών των σχέσεων που έχουν πληγωθεί τον τελευταίο καιρό, με την υπογραφή μιας σειράς συμφωνιών που θα δημιουργήσουν κοινά συμφέροντα ανάμεσα στην Κύπρο και τη Ρωσία. Ανάμεσα σε αυτές τις συμφωνίες, θέση μας είναι ότι θα πρέπει να υπογραφεί και μια συμφωνία αμυντικής συνεργασίας που θα προσφέρει και όλες τις στρατιωτικές διευκολύνσεις από πλευράς της Κυπριακής Δημοκρατίας προς τη Ρωσία. Μόνο με τη σύγκλιση συμφερόντων, μόνο με ισοσκελισμένη εξωτερική πολιτική και τη δημιουργία αμοιβαίων συμφερόντων, μπορούμε να δημιουργήσουμε και να αναπτύξουμε συμμαχίες αλλά και να ενισχύσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα. Από την πλευρά του ο φίλος Πρέσβης της Ρωσίας δήλωσε: "Ευχαριστώ πάρα πολύ τον κ. Λιλλήκα για την πρόσκληση. Πραγματικά έχουμε συζητήσει πολλά θέματα, τόσο διεθνούς χαρακτήρα όσο και διμερούς. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι αυτή η ανταλλαγή των απόψεων είναι πολύ ενδιαφέρουσα για την πρεσβεία και πράγματι θα θέλαμε να υπάρξει η ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Θα δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση, ιδιαίτερα σε αυτή την περιοχή που η κατάσταση είναι τόσο περίπλοκη και όπως ξέρετε η Ρωσία κάνει το παν για τη διευκόλυνση αυτής της κατάστασης και γενικά έχουμε την εντύπωση πως η Κύπρος και η Ρωσία έχουν πολλές δυνατότητες για την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων και αυτές τις δυνατότητες έχουμε συζητήσει με τον κ. Λιλλήκα. Βεβαίως θα μας ενδιέφερε η υπογραφή όσο περισσότερων συμφωνιών με την Κύπρο.Ο ρόλος της Ρωσίας αυτή τη στιγμή ανανεώνεται. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο η Ρωσία και θα είναι ακόμα πιο ισχυρός στο μέλλον όπως δήλωσε τελευταία ο κ. Πούτιν."

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ζήτω η εθνική ομοψυχία ΣΥΡΙΖΑ και μνημονιακής κυβέρνησης! Συζητήθηκε και υπερψηφίστηκε στις 23/10/14 ο προϋπολογισμός του 2015 της Περιφέρειας Αττικής από τους συμβούλους των παρατάξεων Δούρου και Σγουρού! 45.000.000€ από την περιφέρεια Αττικής για τη διαιώνιση της οπαδικής κρίσης!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δολοφόνησαν αγγελούδια οι μισθοφόροι της ναζιστικής ΕΕ (κι η πουλημένη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στα εγκλήματα) στη Συρία... Επιθέσεις στα σχολεία του Χαλεπίου από τα κτήνη που στηρίζει η "πολιτισμένη" δύση εναντίον του "δικτάτορα" Άσαντ!

Οι τρομοκράτες εισβάλουν από τη "δημοκρατική" Τουρκία για να μεταφέρουν τη δημοκρατία τους στην Αδέσποτη κι Αδούλωτη Συρία! Την Τουρκία που απειλεί την Κύπρο, στηρίζει το δωσίλογο καθεστώς Σαμαρά-Βενιζέλου!