σχολιο.- Και Ταρας Μπουλμπα του Νικολαι Γκογκολ!
Ο Ταράς Μπούλμπα είναι ρομαντική ιστορική νουβέλα του Νικολάι Γκόγκολ. Συμπεριλήφθηκε στη συλλογή διηγημάτων Μίργκοροντ (1835), αλλά τελικά επεκτάθηκε το 1842 σ' ολόκληρο μυθιστόρημα. Στο έργο αυτό, ο Γκόγκολ περιγράφει τη ζωή των Κοζάκων στις απέραντες στέππες της Ρωσίας.
Οι συχνές επιδρομές κατακτητών στην Ουκρανία, κατά τον 15ο αιώνα, ξεσήκωναν κάθε τόσο τους κατοίκους, που αναγκάζονταν να πολεμούν για να προστατεύσουν τα σπίτια τους και την ελευθερία τους. Έτσι, δημιουργήθηκαν σιγά-σιγά τα στρατιωτικα ατακτα σωματα των Κοζάκων. Ήταν μία φυλή πολεμιστών που θεωρούσε την ανδρεία σαν τη μόνη αρετή του άνδρα και τον πόλεμο πανηγύρι.
Στο γοητευτικό αυτό έργο του, ο Νικολάι Γκόγκολ -που ήταν απόγονος Κοζάκων- περιγράφει τη ζωή των πολεμιστών Κοζάκων. Κεντρικοί ήρωες του έργου είναι ο φοβερά πεισματάρης συνταγματάρχης Ταράς Μπούλμπα και οι δύο του γιοι, ο Όσταπ και ο Αντρέι. Ο συνταγματάρχης, ένας γέρος Κοζάκος των ηρωικών χρόνων, είχε στείλει τα δύο του αγόρια να σπουδάσουν στην ακαδημία του Κιέβου. Όταν τελείωσαν τις σπουδές τους και γύρισαν, τα υποδέχτηκε με χαρά και την άλλη μέρα ξεκίνησαν κι οι τρεις για το "σετς", το στρατόπεδο των πολεμιστών Κοζάκων. Λίγες μέρες μετά την άφιξη των τριών Μπούλμπα στο "σετς", οι Κοζάκοι ξεσηκώνονται, ξεκινούν για μία μεγάλη εκστρατεία εναντίον των Πολωνών για να τιμωρήσουν τους Καθολικούς που ντρόπιασαν τους Ορθόδοξους. Ο Όσταπ είναι γεννημένος για Κοζάκος, σαν τον πατέρα του. Μα ο Αντρέι είναι διαφορετικός τύπος. Ερωτεύεται μια Πολωνή και κατατάσσεται στον Πολωνικό στρατό. Έτσι αρχίζουν οι ψυχικές συγκρούσεις και οι συνταρακτικές περιπέτειες που οδηγούν σε γεγονότα τραγικά. Ο Ταράς Μπούλμπα χάνει τον πρωτότοκο γιο σε μία μάχη με τον εχθρό και σκοτώνει με τα ίδια του τα χέρια τον δευτερότοκο, ο οποίος πρόδωσε την οικογένειά του και την ορθόδοξη πίστη για τον έρωτα μίας καθολικής Πολωνέζας. Ύστερα από δύο μεγάλες μάχες ο Ταράς Μπούλμπα αιχμαλωτίζεται και πεθαίνει στην πυρά.
Το λογοτεχνικό έπος του Νικολάι Γκόγκολ έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό στη Ρωσία από την πρώτη κιόλας έκδοσή του. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της ρωσικής, αλλά και της παγκόσμιας γραμματείας. Ο Μπελίνσκη το χαρακτήρισε "κολοσσιαίο έργο".
σχολιο.- O Γκόγκολ λεει ότι Κοζακοι και Ρωσοι είναι ένα σαν ορθοδοξοι που ειναι. Το Κίεβο άλλωστε ήταν η πρώτη πρωτεύουσα των Ρώσων. Ουκρανοί (κοζάκοι) και Ρώσοι ήταν νύχι με κρέας. Οι αντίθεση των κοζάκων ήταν με τους καθολικους Πολωνούς και με τους Γερμανούς Τεύτονες ιππότες. Άλλωστε, οι Ουκρανία απελευθερώθηκε απο τους Τούρκους Οθωμανούς από τα ρώσικα στρατεύματα στα οποία ήταν ενταγμένοι οι Κοζάκοι. Εκείνη την εποχή, πριν 5 αιώνες, η αντίθεση ήταν ανάμεσα στις θρησκείες. Οι Ουκρανοί και Ρώσοι ήταν Ορθόδοξοι, οι Τούρκοι μουσουλμάνοι, οι Πολωνοί καθολικοί, και οι Γερμανοί διαμαρτυρομενοι
σχολιο.- Ποιούς "ουκρανούς" εννοείς; Τους σημερινούς προδότες ναζιστές του Κιέβου; Που πληρωθήκαν από την CIA να κάνουν "εξέγερση" στο Μειντάν; Αυτούς τους θεωρείς "ουκρανούς"; Γιατί αυτοί είναι ναζιστές! Eγω δεν έχω φίλους ναζιστές. Ουκρανούς ή άλλους. Εγώ απλώς ξέρω ιστορία.
σχολιο.- Εάν η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι οι ιστορικές διαστρεβλώσεις των σύγχρονων νεοναζί ψευδοϊστορικών της ναζιστικης χούντας του Κιέβου, τότε μας αφήνουν παγερά αδιάφορους... Εδώ υπάρχουν κάποιοι, που προσπαθούν να πείσουν ότι οι Ουκρανοί δεν είναι καν Σλάβοι, τι λέμε τώρα;;;
σχολιο.- Ο Μπογκντάν Χμελνίτσκι, τον οποίο αναφέρεις πιο πάνω, είχε καταγωγή από το Ζαπορόζιε και ήταν Κοζάκος. Οι Κοζάκοι έχουν εθνοτική σχέση και με τους Ρώσους και με τους μετέπειτα Ουκρανούς, γιατί προέρχονται από την ίδια μήτρα - το αρχαίο ενιαίο σλαβικό έθνος. Οι Κοζάκοι του Ζαπορόζιε, που σήμερα ανήκει στην Ουκρανία, μιλούν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που μιλούν οι Κοζάκοι της Κουμπάν, που ανήκει στη Ρωσία. Ενδιάμεσα υπάρχουν οι Κοζάκοι του Ντον, που έχουν διαφορετική διάλεκτο... Ποιος είναι ο «Ρώσος» και ποιος ο «Ουκρανός», εν προκειμένω;;; Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, είναι ότι Ρώσοι και Ουκρανοί είναι στην πραγματικότητα αυτό που γράφει πιο πάνω: νύχι και κρέας, σάρκα από την σάρκα του αρχαίου ενιαίου σλαβικού έθνους. Όποιος δεν το κατανοεί αυτό, ή είναι ανιστόρητος ή διαστρεβλώνει σκοπίμως τα γεγονότα.
σχολιο.- Το Κίεβο είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της Ευρώπης. Ιδρύθηκε τον 5ο αι. μ.Χ. ως εμπορικός σταθμός για τα ανατολικά σλαβικά φύλα που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή. Με την άφιξη των Βαράγγων και την άνθιση του εμπορίου με τους Βυζαντινούς, η πόλη μετετράπη σε κομβικό εμπορικό και συνεπακόλουθα πολιτιστικό κέντρο, φθάνοντας στο απόγειό της κατά το 10ο και 11ο αιώνα, όταν αποτέλεσε την πρωτεύουσα του κράτους των Ρως. Όμως μετά τα μέσα του 11ου αιώνα, το κράτος των Ρως άρχισε να παρακμάζει και την ίδια τύχη είχε η πρωτεύουσά του. Στα 1240 το Κίεβο καταστράφηκε από τους Μογγόλους και έκτοτε υποβιβάσθηκε σε μια μικρή περιφερειακή πόλη.
σχολιο.- Το 1552 ανεγέρθησαν οι πρώτες οχυρώσεις της πόλης Ζαπορόζιε. Αυτές οι οχυρώσεις ήταν προπύργιο των Κοζάκων που ζούσαν νότια του ορμητικού Δνείπερου στα σύνορα της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας και του Μεγάλου Δουκάτου της Μόσχας. Η πόλη ξεκίνησε ως ένα μικρό φρούριο, χτισμένο στη στέπα το 1775 κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Μεγάλης Αικατερίνης, προκειμένου να προστατεύσει τα νότια εδάφη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από τουρκικές απειλές. Το Αλεξαντρόφσκ,όπως ονομάστηκε, ιδρύθηκε το 1770, ήταν μόνο ένας κρίκος στην λεγόμενη «Γραμμή Οχυρώσεων Δνείπερου». Το φρούριο χτίστηκε στην αριστερή όχθη του ποταμού Δνείπερου απέναντι από το νησί Khortytsia. Το 1921 η πόλη μετονομάστηκε Ζαπορόζιε που μεταφράζεται ως "πέρα από τα ορμητικά νερά".
σχολιο.- Οι Κοζάκοι είναι ομάδα κυρίως ανατολικοσλαβικών λαών, οι οποίοι αρχικά ήταν μέλη δημοκρατικών, ημιστρατιωτικών κοινοτήτων και κατοικούσαν σε αραιοκατοικημένες περιοχές και νησιά στις λεκάνες του κάτω Δνείπερου και του Ντον, στην περιοχή της σημερινής Ουκρανίας και νότιας Ρωσίας. Οι Κοζάκοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορική εξέλιξη αυτών των εθνών. Κοινό χαρακτηριστικό τους ανά τους αιώνες ήταν το φιλοπόλεμο και ατίθασο πνεύμα τους. Η προέλευση των πρώτων Κοζάκων είναι αντικείμενο διαμάχης. Η παραδοσιακή ιστοριογραφία χρονολογεί την εμφάνιση των Κοζάκων στον 14ο έως τον 15ο αιώνα. Προς τα τέλη του 15ου αι., οι Κοζάκοι στην Ουκρανία σχημάτισαν τους Ζαποροζιανούς Κοζάκους που εγκαταστάθηκαν γύρω από τα οχυρωμένα νησιά του Δνείπερου. Αρχικά ήταν υποτελείς στην καθολική Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, αλλά η αυξανόμενη κοινωνική και θρησκευτική καταπίεση λόγω του ότι ήταν φανατικοί ορθόδοξοι, τούς ανάγκασε, στα μέσα του 17ου αιώνα, να εξεγερθούν υπό τον Μπογκντάν Χμελνίτσκι, ανακηρύσοντας το ανεξάρτητο Αταμανάτο των Κοζάκων. Στη συνέχεια, η περιοχή των Κοζάκων τέθηκε υπό ρωσικό έλεγχο για τα επόμενα 300 χρόνια. Οι Κοζάκοι του Ντον, οι οποίοι είχαν οργανωθεί από τον 16ο αιώνα, συμμάχησαν με το Βασίλειο της Ρωσίας. Μαζί ξεκίνησαν συστηματική κατάκτηση και εποικισμό εδαφών, προκειμένου να ασφαλίσουν τα σύνορα στον Βόλγα, σε ολόκληρη τη Σιβηρία, και τους ποταμούς Ουράλη και Τερέκ. Μέχρι τον 18ο αιώνα, οι θύλακες των Κοζάκων της Ρωσικής Αυτοκρατορίας λειτουργούσαν ως ζώνες προστασίας στα σύνορά της. Ωστόσο, οι επεκτατικές βλέψεις της αυτοκρατορίας βασίστηκαν στην εξασφάλιση της εμπιστοσύνης των Κοζάκων, η οποία ερχόταν σε αντίθεση με τον παραδοσιακά ανεξάρτητο τρόπο ζωής τους. Το γεγονός αυτό οδήγησε, τον 17ο και 18ο αιώνα, σε εξεγέρσεις των Κοζάκων, με μεγαλύτερη αυτή του Εμελιάν Πουγκατσιόφ το 1772-1795. Σε ακραίες περιπτώσεις, διαλύονταν ολόκληροι πληθυσμοί Κοζάκων, όπως ήταν η μοίρα των Ζαποροζιανών Κοζάκων το 1775. Μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα, οι Κοζάκοι μετατράπηκαν σε ειδική κοινωνική τάξη. Υπηρετούσαν ως συνοριακοί φύλακες και τακτικά παρείχαν άνδρες σε συγκρούσεις όπως οι διάφοροι Ρωσοτουρκικοί πόλεμοι.
σχολιο.- Η ίδια η λέξη «Ουκρανία» (Украина) σημαίνει «παραμεθόρια περιοχή»... Παραμεθόρια... τίνος;;; Της μοναδικής χώρας που υπήρχε στη συγκεκριμένη περιοχή, δηλαδή της ρωσικής αυτοκρατορίας!!! Ουσιαστικά πρόκειται για ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ και όχι εθνοτικό προσδιορισμό, τουλάχιστον στην αρχική του μορφή. Οι Ουκρανοί σχημόατίζουν εθνική συνείδηση μόνο κατά τον 18ο αιώνα μ.Χ. Όποιος μου βρει ιστορικά στοιχεία και γραπτές αναφορές περί Ουκρανών πριν τον 18ο αι., να μου γράψει...
σχολιο.- Οι Πολωνοί είχαν την κατοχή της Δυτικής Ουκρανίας 200 χρόνια. Μέχρι το 1945. Όχι το Κίεβο, το οποίο ανήκε πάντα στη Ρωσία. Ο ποταμός Δνείπερος είναι που χωρίζει την Δυτική Ουνίτικη Ουκρανία, απο την Νοτιοανατολική Ορθόδοξη. Η Οδυσσός δηλαδή είναι Ορθόδοξη πόλη. Ο Δνείπερος χωρίζει πολιτιστικά και λαογραφικά τις δυο Ουκρανίες. Γιαυτό και το Νέο Ορθόδοξο Ουκρανικό Πατριαρχείο, είναι σχισματικό, Ουνίτικο. Αναγνωρίζει δηλαδή τον Ρωμαιοκαθολικό Πάπα σαν ανώτατη εξουσία, παρότι ντύνεται ορθόδοξα και ακολουθεί το ορθόδοξο τελετουργικό. Ουσιαστικά δηλαδή κοροϊδεύουν τον ουκρανικό λαό. Παριστάνουν τους ορθόδοξους, ενώ στην ουσία είναι καθολικοί.
Σχολιο.- Από όταν ο Μπ. Χμελνίτσκι απελευθέρωσε από το Πολωνικό ζυγό το Κίεβο,το Κίεβο η πρώτη πρωτεύουσα της Ρωσίας ήταν και θα παραμένει η μάνα πασών Ρώσων όσο και αν δε θέλουν κάποιοι
Σχολιο.- Ο Ολές Μπούζιν δίδασκε αυτα που λέμε τα αυτονόητα ,είχε και διαλέξεις στο YouTube αλλά για έναν περίεργο λόγο τις διέγραψαν. ω το σαιτ του ιστορικού του πανεπιστήμιο Σεβτσένκο του Κιέβου που δολοφονήθηκε άνανδρα από την χούντα ,για να καταλάβετε ποιοί θέλουν να παραχαράξουν την ιστορία. Παραθετω το site στα ρωσικα.
https://buzina.org/cherniy-chetverg/1508-help.html
δυστυχώς μόνο για όσους ξέρουν ρώσικα,και εγώ ως φιλόλογος έχω μάθει η ουκρανική γλώσσα είναι μια αρχαία ρωσική διάλεκτος με μερικές πολωνικές φιοριτούρες.
https://www.youtube.com/watch?v=liG-5uH9eEs&list=PLyWB-oLf2VKKNBonWMu1m595nmQZoYlmT
https://www.youtube.com/watch?v=ovy5jdUlK-U
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Αυτοί που τώρα μας επικρίνουν θα ήταν οι πρώτοι που θα το ανακοίνωναν στα ηλεκτρονικά τους μπλογκ, θα αναλάμβαναν να εγείρουν μνημεία στη μνήμη μας, θα στεκόντουσαν αλύγιστοι και οργίλοι καθώς θα κρατούσαν ενός λεπτού σιγή προς τιμήν μας πριν ξεκινήσουν τις συνεδρίες τους”.
[...] Όσο αφορά “τα γενικά επιτελεία”, ας προσπαθήσουν να είναι πιο ψύχραιμα, πιο σεμνά και να μην αντιγράφουν παλιότερες μεθόδους, τουλάχιστον όσο αφορά την ιδεολογική πάλη μεταξύ των κομμουνιστών.
Ας δείξουμε λίγο περισσότερη εμπιστοσύνη στον κουβανικό λαό, στην Επανάστασή του και στην επαναστατική του ηγεσία.
12 Φεβρουαρίου 2017
Για την “αριστερή κριτική” προς το ΚΚ Κούβας, μέσω της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ
“Ένα Κομμουνιστικό Κόμμα, (oπως λεει το ΚΚΕ) ακόμα και σε συνθήκες αρνητικής στροφής στο συσχετισμό των δυνάμεων, δίνει τη μάχη από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος και όχι του κεφαλαίου, ακόμα και αν κινδυνεύει να χάσει σε κάποια φάση της ταξικής πάλης”.
ΤΟ ΒΗΜΑ (11/12/2016)
“Κι αν από κάποια ατυχία ή εξαιτίας κάποιου καπρίτσιου της μοίρας ηττηθούμε στην προσπάθειά μας, θα έχουμε πεθάνει ηρωϊκά, στο πεδίο της μάχης, θα γίνουμε ήρωες των μελλοντικών γενιών, κι έτσι θα εμπνεύσουμε τον τελικό θρίαμβο, ο οποίος θα έρθει αναπόδραστα ως αποτέλεσμα των διδαγμάτων που άφησε η θυσία μας για αυτούς που με συγκίνηση θα σηκώσουν ξανά τα λάβαρά μας. Αυτό θα ήταν γνήσια επαναστατική συμπεριφορά, ακλόνητη απόδειξη της πίστης μας στην καθοδηγητική γραμμή, με το αίμα μας να πιστοποιεί την απόλυτη ορθότητα και ισχύ της. Αυτοί που τώρα μας επικρίνουν θα ήταν οι πρώτοι που θα το ανακοίνωναν στα ηλεκτρονικά τους μπλογκ, θα αναλάμβαναν να εγείρουν μνημεία στη μνήμη μας, θα στεκόντουσαν αλύγιστοι και οργίλοι καθώς θα κρατούσαν ενός λεπτού σιγή προς τιμήν μας πριν ξεκινήσουν τις συνεδρίες τους”.
Gabriel Ángel, μαχητής του FARC-EP
Στις 11 του περασμένου Δεκέμβρη, λίγες μέρες μετά την κηδεία του ιστορικού ηγέτη της κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο Ρους και λίγο πριν δοθούν στη δημοσιότητα οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ο Συνέδριο του κόμματος, η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ δημοσίευσε άρθρο με τίτλο, Σκληρή κριτική ΚΚΕ στο «αδελφό» κόμμα του Φιντέλ , «Εμπιστευτικό σημείωμα» για τα «λάθη» και τις «αυταπάτες» της ηγεσίας του ΚΚΚ.
Το άρθρο περιείχε, χωρίς πολύ σχολιασμό, το κείμενο του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που απέστειλε το 2011 στην ΚΕ του ΚΚ Κούβας εν όψει του 6ου Συνεδρίου του κουβανικού ΚΚ. Η ύπαρξη τέτοιου κειμένου ήταν ήδη γνωστή, είχε κυκλοφορήσει εσωκομματικά και δεδομένου ότι – όσο έχουν υπ όψη μας – δεν έχει διαψευστεί μέχρι τώρα, προφανώς πρέπει να θεωρηθεί έγκυρο.
Λίγες μέρες μετά, στις Θέσεις της ΚΕ που δόθηκαν στην δημοσιότητα η αναφορά στην Κούβα και την Επανάστασή της ήταν απλά παρεμπιπτόντως:
“Μετά την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, η καπιταλιστικοποίηση της Κίνας και στη συνέχεια η ενίσχυση των καπιταλιστικών σχέσεων σε χώρες που επιδίωκαν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, όπως το Βιετνάμ και η Κούβα, χειροτέρευσαν την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα”.
Eτσι λοιπόν χαλαρά, χωρίς προηγούμενη συζήτηση στο κόμμα, η ΚΕ κατατάσσει την Κούβα στις χώρες που “επιδίωκαν” (δηλαδή στο παρελθόν, όχι τώρα) την σοσιαλιστική οικοδόμηση. Προφανώς αυτή η συζήτηση ούτε ανοίγει, ούτε κλείνει με βάση της προθέσεις κάποιας ΚΕ ή κάποιου αρθρογράφου.
Ωστόσο δεν είναι αυτό ακριβώς το θέμα του παρόντος κειμένου. Στο κείμενο που “διέρρευσε” στο ΒΗΜΑ αναφέρεται:
[…] «αναπαράγεται μια “λαθολογία” για το δρόμο που ακολουθούσαν ως τώρα, κυρίως λέγοντας πως “κακώς αντέγραφαν”, χωρίς να διευκρινίζεται συγκεκριμένα πού έκαναν λάθος».
Eδώ υπάρχει μια σκόπιμη ανακρίβεια (για να παραμείνουμε υποτυπωδώς ευγενείς). Οι κουβανοί δεν μπορεί και δεν μιλάνε ότι αντέγραφαν “στο δρόμο που ακολούθησαν μέχρι τώρα” γιατί απλούστατα μετά το 1990 δεν υπήρχε τι να αντιγράψουν, καθώς η κατάρρευση των σοσιαλιστικών χωρών εξαφάνισε το “πρωτότυπο”.
Όμως αρκετά χρόνια πριν, η κουβανική Επανάσταση ξεκίνησε την “διαδικασία επανόρθωσης”, η οποία έγινε γνωστή διεθνώς ως η διαφωνία των κουβανών με την περεστρόικα και εκεί περιγράφεται πολύ συγκεκριμένα και τι αντέγραφαν και τι άλλαξαν.
Ας αφήσουμε όμως τον Φιντέλ Κάστρο να μας πει τι αντέγραφαν. Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε στις 8 Οκτώβρη 1987 στην κεντρική τελετή για την εικοστή επέτειο του θανάτου του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρονικών εξαρτημάτων της πόλης Πινάρ ντελ Ρίο που είχε πρόσφατα ανοίξει τις πύλες του.
Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Γκράνμα, όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας στο φύλλο της 12 Οκτώβρη 1987.
Το παρόν αναδημοσιεύεται από το βιβλίο του Κάρλος Ταμπλάδα “Η πολιτική οικονομία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού” (Εκδόσεις Διεθνές Βήμα, 2014).
[...] Σήμερα, στην εικοστή επέτειο από τον θάνατο του Τσε• σήμερα, ενώ βρισκόμαστε στη μέση μιας βαθύτατης διαδικασίας επανόρθωσης στην οποία εμπλεκόμαστε όλοι, κατανοούμε πλήρως ότι επανόρθωση δεν σημαίνει εξτρεμισμός, ότι επανόρθωση δεν είναι δυνατό να σημαίνει ιδεαλισμός, ότι για κανένα λόγο δεν πρέπει να σημαίνει έλλειψη ρεαλισμού, ότι επανόρθωση δεν μπορεί ούτε να υποδηλώνει απότομες αλλαγές.
Όπως είπα νωρίτερα, επανόρθωση σημαίνει να αναζητούμε νέες λύσεις σε παλιά προβλήματα, διορθώνοντας πολλές αρνητικές τάσεις που αναπτύσσονταν • ότι η επανόρθωση περιλαμβάνει την ορθότερη χρήση του συστήματος και των μηχανισμών που διαθέτουμε σήμερα, ένα Σύστημα Οικονομικής Διαχείρισης και Σχεδιασμού το οποίο, όπως είπαμε στη συνεδρίαση των επιχειρήσεων, ήταν ένα άλογο κουτσό, ψωριάρικο με πολλές πληγές τις οποίες θεραπεύαμε με ιώδιο και γράφαμε φάρμακα, βάζαμε λάμες στο ένα πόδι και έτσι τακτοποιούσαμε, κουτσά στραβά, το σακάτικο άλογο. Είπα τότε ότι αυτό που οφείλουμε να κάνουμε τώρα είναι να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε αυτό το άλογο, γνωρίζοντας τις κακές του συνήθειες, τους κινδύνους που διατρέχουμε, πως κλοτσάει και τινάζεται για να ρίξει τον καβαλάρη, και να προσπαθήσουμε να το κατευθύνουμε στον δικό μας δρόμο και όχι να πάμε εκεί όπου θέλει αυτό να μας πάει. Προτείναμε ότι πρέπει πια να πάρουμε τα γκέμια στα χέρια μας!
Τι επανορθώνουμε; Επανορθώνουμε όλα εκείνα τα πράγματα και είναι πολλά τα οποία απομακρύνονταν από το επαναστατικό πνεύμα, την επαναστατική δουλειά, την επαναστατική αρετή, την επαναστατική προσπάθεια, την επαναστατική ευθύνη• όλα εκείνα τα πράγματα που απέκλιναν από το πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων. Επανορθώνουμε όλη την τσαπατσουλιά και τη μετριότητα που συνιστούν ακριβώς την άρνηση των ιδεών του Τσε, της επαναστατικής του σκέψης, του ύφους του, του πνεύματός του και του παραδείγματός του.
[…] Η άποψη του γραφειοκράτη, η άποψη του τεχνοκράτη ότι η εθελοντική εργασία δεν ήταν ούτε βασική, ούτε απαραίτητη, κέρδιζε όλο και περισσότερο έδαφος. Το σκεπτικό ήταν ότι η εθελοντική εργασία ήταν μια ανοησία, ότι ήταν σπατάλη χρόνου, ότι τα προβλήματα έπρεπε να επιλυθούν με υπερωρίες, και όλο και περισσότερες υπερωρίες, και μάλιστα ενώ ακόμα και η κανονική εργάσιμη μέρα δεν χρησιμοποιούνταν αποδοτικά.
Είχαμε βαλτώσει στη γραφειοκρατία, στο πλεονάζον προσωπικό, στους απαρχαιωμένους κανονισμούς εργασίας, στον βάλτο της κομπίνας, του ψεύδους. Είχαμε ξεπέσει σε ένα σωρό κακές συνήθειες για τις οποίες ο Τσε θα είχε φρίξει.
Γιατί αν ποτέ έλεγαν στον Τσε ότι κάποια μέρα θα υπήρχαν στην κουβανική επανάσταση επιχειρήσεις έτοιμες να κλέψουν προκειμένου να δείξουν ότι είναι κερδοφόρες, ο Τσε θα έφριττε. Ή αν του μιλούσαν για επιχειρήσεις οι οποίες, για να δείξουν ότι είναι κερδοφόρες και να απονείμουν χρηματικά βραβεία και ποιος ξέρει τι άλλα πριμ, θα πουλούσαν τα υλικά που τους παραχωρήθηκαν για τις εργασίες τους και θα κατέγραφαν τα έσοδα σαν να είχαν κατασκευάσει αυτά τα οποία είχαν αναλάβει να κατασκευάσουν, ο Τσε θα έφριττε. Και σας πληροφορώ ότι αυτό συνέβη στους δέκα πέντε δήμους της πρωτεύουσας της Δημοκρατίας, στις δέκα πέντε επιχειρήσεις υπεύθυνες για την επισκευή κατοικιών• και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Εμφάνιζαν παραγωγή αξίας 8 εκ. πέσος τον χρόνο και όταν βάλαμε λίγη τάξη στο χάος, αποδείχθηκε ότι παρήγαγαν για λιγότερο από 4 εκ. πέσος. Δεν ήταν λοιπόν κερδοφόρες οι επιχειρήσεις αυτές. Ήταν κερδοφόρες μόνο όταν έκλεβαν.
Αν έλεγαν στον Τσε ότι θα εμφανίζονταν επιχειρήσεις οι οποίες, για να δείξουν ότι καλύπτουν και υπερκαλύπτουν το πλάνο, καταχωρούσαν την παραγωγή του Γενάρη στον Δεκέμβρη, ο Τσε θα έφριττε.
Ο Τσε θα ένιωθε φρίκη αν του έλεγαν ότι υπήρχαν επιχειρήσεις που κάλυπταν το σχέδιο παραγωγής τους, απονέμοντας και βραβεία για το κατόρθωμα της κάλυψης από πλευράς εσόδων, αλλά όχι από πλευράς παραγωγής.
[...] Ακολουθώντας αυτά τα μονοπάτια δεν θα φτάναμε ποτέ ούτε στον νέο άνθρωπο ούτε σε μια νέα κοινωνία. Ο Τσε θα ένιωθε φρίκη αν του έλεγαν ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα πληρώνονταν πριμ κάθε λογής, όλο και περισσότερα πριμ, δίχως αυτά να έχουν κάποια σχέση με την παραγωγή.
Θα έφριττε ο Τσε αν μια μέρα έβλεπε ένα συγκρότημα επιχειρήσεων να βρίθει από καπιταλιστές της δεκάρας όπως τους αποκαλούμε εμείς να παίζουν το παιχνίδι του καπιταλισμού, να αρχίζουν να σκέπτονται και να ενεργούν ως καπιταλιστές, να ξεχνούν τη χώρα, να ξεχνούν τον λαό και τις υψηλές προδιαγραφές ποιότητας, επειδή η ποιότητα δεν έχει γι’ αυτούς καμία σημασία και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα χρήματα τα οποία κέρδιζαν χάρη στις χαμηλές νόρμες.
Και αν έβλεπε να εφαρμόζουν τις ποσοτικές νόρμες παραγωγής όχι μόνο στη χειρωνακτική εργασία πράγμα το οποίο έχει κάποια λογική, όπως όταν κόβεις ζαχαροκάλαμο ή κάνεις διάφορες άλλες χειρωνακτικές και σωματικές δραστηριότητες, αλλά ακόμα και στην πνευματική εργασία, σε κάποιον που δουλεύει στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση, και ότι εδώ, ακόμη και η δουλειά ενός χειρούργου είναι δυνατό να υπόκειται σε νόρμες να βάζει οποιονδήποτε κάτω από το νυστέρι ώστε να διπλασιάσει ή να τριπλασιάσει το εισόδημά του μπορώ ειλικρινά να δηλώσω ότι ο Τσε θα ένιωθε φρίκη, γιατί κανένας από αυτούς τους δρόμους δεν μπορούσε να μας οδηγήσει ποτέ στον κομμουνισμό.
Αντίθετα, αυτοί οι δρόμοι οδηγούν σε όλες τις αισχρές πρακτικές και στην αποξένωση του καπιταλισμού. Αυτοί οι δρόμοι, επαναλαμβάνω και ο Τσε το γνώριζε πολύ καλά, δεν θα μας οδηγούσαν ποτέ να οικοδομήσουμε τον πραγματικό σοσιαλισμό, ως το πρώτο και μεταβατικό στάδιο προς τον κομμουνισμό.
[…] Οι μικρομπριγάδες, οι οποίες διαλύθηκαν για χάρη τέτοιων μηχανισμών, ξαναγεννιούνται τώρα, σαν φοίνικες από τις στάχτες τους και μας δείχνουν το πραγματικό νόημα αυτού του μαζικού κινήματος, το νόημα αυτού του επαναστατικού δρόμου για την επίλυση των προβλημάτων που οι θεωρητικοί, οι τεχνοκράτες, αυτοί οι οποίοι δεν έχουν πίστη στον άνθρωπο και αυτοί οι οποίοι πιστεύουν στον καπιταλισμό της δεκάρας, είχαν φρενάρει και αποδιοργανώσει. Έτσι μας οδηγούσαν σε επικίνδυνες καταστάσεις.
Στην πρωτεύουσα, όπου πρωτοαναπτύχθηκαν οι μικρομπριγάδες και μας πικραίνει πολύ η σκέψη ότι πριν από δεκαπέντε χρόνια είχαμε βρει μια άριστη λύση για ένα τόσο ζωτικό πρόβλημα, διαλύθηκαν όταν βρίσκονταν στο απόγειό τους. Και έτσι στην πρωτεύουσα δεν είχαμε το ανθρώπινο δυναμικό ούτε για χτίσουμε κατοικίες• έτσι, τα προβλήματα συσσωρεύονταν, με δεκάδες χιλιάδες αναστηλωμένα σπίτια να κινδυνεύουν να καταρρεύσουν και να σκοτωθούν άνθρωποι.
Τώρα οι μικρομπριγάδες αναγεννήθηκαν και στην πρωτεύουσα υπάρχουν ήδη περισσότερα από 20.000 μέλη μικρομπριγάδων. Δεν βρίσκονται σε αντίθεση με το κουτσό μας άλογο, με το Σύστημα Οικονομικής Διαχείρισης και Σχεδιασμού, γιατί απλώς τα μέλη των μπριγάδων πληρώνονται από το εργοστάσιο ή όποιον άλλο χώρο εργασίας τους στέλνει στο εργοτάξιο, ενώ ο μισθός του μέλους της μικρομπριγάδας αποδίδεται στο εργοστάσιο ή στον χώρο εργασίας από το κράτος. Η διαφορά είναι ότι εκεί που ο μικρομπριγαδίστας θα εργαζόταν κανονικά πέντε ή έξι ώρες, στη μικρομπριγάδα εργάζεται δέκα, έντεκα ή δώδεκα ώρες κάνοντας τη δουλειά δύο ή τριών ανθρώπων και η επιχείρηση εξοικονομεί χρήματα.
Ο καπιταλιστής της δεκάρας δεν μπορεί να πει ότι καταστρέφεται η επιχείρησή του. Αντίθετα, μπορεί να πει: «Βοηθούν την επιχείρηση. Κάνω τη δουλειά με τριάντα, σαράντα ή πενήντα λιγότερους ανθρώπους και ξοδεύω λιγότερα σε μισθούς». Μπορεί να πει: «Θα είμαι κερδοφόρος ή, τουλάχιστον, θα χάνω λιγότερα χρήματα• θα μοιράσω περισσότερα χρηματικά βραβεία και πριμ, μιας και τα έξοδα για μισθούς θα περιοριστούν». Οργανώνει καλύτερα την παραγωγή, βρίσκει σπίτια για τη συλλογικότητα των εργαζομένων οι οποίοι, με τη σειρά τους, είναι πιο ευχαριστημένοι γιατί έχουν σπίτια έτοιμα. Οικοδομούνται κοινωνικά έργα, όπως ειδικά σχολεία, πολυκλινικές, παιδικοί σταθμοί για τα παιδιά των εργαζόμενων γυναικών, για την οικογένεια.
Με λίγα λόγια, κάνουμε τώρα τόσα πολλά εξαιρετικά χρήσιμα πράγματα, τα οποία το κράτος τα προχωρά χωρίς να ξοδεύει ούτε ένα λεπτό του πέσο παραπάνω για μισθούς. Αυτά είναι πραγματικά θαύματα! Θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε τους καπιταλιστές της δεκάρας και τους κερδοσκόπους οι οποίοι έχουν τυφλή εμπιστοσύνη στους μηχανισμούς και στις καπιταλιστικές κατηγορίες: Μπορείτε να πραγματοποιήσετε ένα τέτοιο θαύμα; Θα καταφέρνατε να χτίσετε στην πρωτεύουσα 20.000 κατοικίες χωρίς να ξοδέψετε ούτε ένα λεπτό του πέσο παραπάνω σε μισθούς; Θα μπορούσατε να χτίσετε σε έναν χρόνο πενήντα παιδικούς σταθμούς, χωρίς να ξοδέψετε ούτε ένα λεπτό του πέσο παραπάνω σε μισθούς, όταν στο πενταετές πλάνο προβλεπόταν να χτιστούν μόλις πέντε και δεν χτίστηκαν ούτε αυτά, ενώ 19.500 μητέρες περίμεναν μια θέση για τα παιδιά τους την οποία δεν έβλεπαν ποτέ να ανοίγει.
Με αυτούς τους ρυθμούς, θα σας έπαιρνε 100 χρόνια! Έως τότε θα είχαν πεθάνει και ευτυχώς, το ίδιο θα είχαν πάθει και όλοι οι τεχνοκράτες, οι καπιταλιστές της δεκάρας και οι γραφειοκράτες οι οποίοι εμποδίζουν την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. [Χειροκροτήματα] Θα είχαν πεθάνει, χωρίς να δουν ποτέ τους τον εκατοστό παιδικό σταθμό.
Σε όσους θυμίζουν κάτι όλα αυτά, ας προσπαθήσουν να θυμηθούν τι αντέγραφε το δικό μας ΚΚ εκείνη την εποχή, τότε που στο διεθνές ΚΚ μεσουρανούσε η “επανάσταση μέσα στην επανάσταση” (βλ. Περεστρόικα).
Όσο αφορά “τα γενικά επιτελεία”, ας προσπαθήσουν να είναι πιο ψύχραιμα, πιο σεμνά και να μην αντιγράφουν παλιότερες μεθόδους, τουλάχιστον όσο αφορά την ιδεολογική πάλη μεταξύ των κομμουνιστών.
Ας δείξουμε λίγο περισσότερη εμπιστοσύνη στον κουβανικό λαό, στην Επανάστασή του και στην επαναστατική του ηγεσία.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στις 12 Φεβρουαρίου 1945, με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, η ηγεσία του μεγαλειώδους εαμικού κινήματος αποδέχεται την αξίωση της αντίδρασης και των βρετανών προστατών της για αφοπλισμό και διάλυση του ΕΛΑΣ. Οι αυταπάτες για ομαλή πολιτική εξέλιξη, που θα έφερνε στην εξουσία τις δυνάμεις της Αριστεράς μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, θα διαψευστούν πολύ σύντομα, με την εξαπόλυση της άγριας κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας που οδήγησε τελικά σ' αυτό που θέλαμε να αποφύγουμε: στον εμφύλιο πόλεμο.
Η Βάρκιζα αποτελεί μια από τις περίτρανες αποδείξεις πως δεν αρκεί η ικανότητα να συσπειρώνεις γύρω από την πολιτική σου τα κυριαρχούμενα λαϊκά στρώματα. Πρέπει, συνάμα, να ξέρεις πότε θα προχωρήσεις και στις αναγκαίες ρήξεις για την ολοκλήρωση αυτού που ξεκίνησες.
Το κόμμα μας μπόρεσε -όπως και οι γιουγκοσλάβοι και οι κινέζοι κ.ά. κομμουνιστές- να συγκροτήσει ένα γιγάντιο κίνημα Εθνικής Απελευθέρωσης. Αντίθετα απ' αυτούς, όμως, δεν κατάλαβε ότι η ανάπτυξη αυτού του κινήματος έθεσε αντικειμενικά ζήτημα εξουσίας. Και ο εχθρός την εξουσία ουδέποτε την παρέδωσε σεβόμενος τη λαϊκή βούληση.
Γιατί παντού και πάντα -όπως ήξερε πολύ καλά ο Μάο, όχι όμως και ο Σιάντος ή ο Παρτσαλίδης- "η εξουσία βρίσκεται στην κάνη του τουφεκιού".
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ;
«Δυστυχώς στο σημείο αυτό όλοι μιλούν με υποθέσεις. “Εάν νικούσε το ΕΑΜ, τότε θα είχαμε τη δικτατορία των Ζαχαριάδη-Ιωαννίδη”. Με τα ίδια “εάν” μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν θα είχαμε δικτατορία και ότι, αν κάποιος την επιχειρούσε, θα σκόνταφτε στη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΕΑΜ. Η απόδειξη ότι άλλο ήταν το λαϊκό κίνημα και άλλο ο ασφυκτικός και ξεκομμένος κόσμος των μηχανισμών είναι ότι το κίνημα αυτό επέζησε μετά την ήττα και, αλλάζοντας μορφές και μεθόδους, ανέδειξε την ΕΔΑ σε κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης, εννέα μόλις χρόνια μετά το τέλος του Εμφυλίου, κυριάρχησε στη δεκαετία του '60 στους αγώνες για τη Δημοκρατία και τον Πολιτισμό και, τέλος, μπήκε επικεφαλής στον αντιδικτατορικό αγώνα, πληρώνοντας συνάμα και το ακριβότερο τίμημα για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
ΟΧΙ, το ελληνικό αριστερό κίνημα δεν είχε καμία σχέση με τις εξελίξεις σε κράτη που κατά την περίοδο της κοσμογονίας, της αντίστασης κατά των χιτλερικών, εκείνα πολεμούσαν στο πλευρό του Χίτλερ. Γι' αυτόν το λόγο το δικό μας κίνημα δεν ήταν διατεθειμένο να δεχτεί στην πλάτη του την εξουσία της οποιασδήποτε κομματικής φατρίας με όποιο φανταχτερό περικάλυμμα...»
Πρόκειται για απόσπασμα από επιστολή που απηύθυνε στον Τάκη Λαζαρίδη ο Μίκης Θεοδωράκης, όταν ο πρώτος τον επέκρινε για τη συναυλία που διοργάνωσε στη Μακρόνησο, τον Σεπτέμβριο 2003. Λέγοντάς του πως ενδεχόμενη νίκη του λαϊκού κινήματος και της Αριστεράς στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1940, θα είχε ως συνέπεια τη μετατροπή της σε δορυφόρο της ΕΣΣΔ και την επιβολή ενός καθεστώτος ανάλογου μ’ αυτά που επικράτησαν στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Ο Τάκης Λαζαρίδης, γιος του ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ και του εργατικού συνδικαλιστικού μας κινήματος, Κώστα Λαζαρίδη, που εκτελέστηκε το 1943 από τους Γερμανούς, υπήρξε κι ο ίδιος στέλεχος της ΕΠΟΝ και κατόπιν του ΚΚΕ. Πιάστηκε και δικάστηκε με την υπόθεση Μπελογιάννη, καταδικάστηκε σε θάνατο και δεν εκτελέστηκε λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Στην πραγματικότητα δεν τον εκτέλεσαν ακριβώς επειδή οι Γερμανοί είχαν εκτελέσει τον πατέρα του και οι συνειρμοί στις λαϊκές συνειδήσεις και διεθνώς θα ήταν εξαιρετικά δυσμενείς για το μετεμφυλιακό καθεστώς.
Φυλακισμένος από το 1951 έως το 1966, ο Λαζαρίδης θα μεταστραφεί ιδεολογικά, θα γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά και βγαίνοντας από τη φυλακή θ’ ασχοληθεί με επιχειρήσεις με τη βοήθεια των νέων ομοϊδεατών του. Αργότερα θα εκφραστεί ανοιχτά υπέρ της Δεξιάς και στο πλαίσιο της νέας του ιδεολογικοπολιτικής τοποθέτησης θα εκδώσει το 1988 το βιβλίο «Ευτυχώς που ηττηθήκαμε, σύντροφοι», το οποίο διαθέτει σήμερα στο αναγνωστικό της κοινό η δεξιά εφημερίδα «Δημοκρατία».
Το ζήτημα του αν ήμασταν τυχεροί ή όχι που ηττηθήκαμε με απασχόλησε τόσο, ώστε το πρώτο μου μυθιστόρημα η «Πλατεία Μπελογιάννη», να γραφτεί ακριβώς μ’ αυτή τη σκέψη.
Ο Μίκης ήταν σαφής στην απάντησή του. Ακριβώς γιατί στην Ελλάδα την εξουσία θα την έπαιρνε ένα γιγάντιο λαϊκό επαναστατικό κίνημα, με βαθύ δημοκρατισμό, όπως απέδειξαν οι αμεσοδημοκρατικές μορφές λαϊκής εξουσίας στην Ελεύθερη Ελλάδα της κατοχικής περιόδου. Δεν θα μας την παραχωρούσε ο Κόκκινος Στρατός, όπως συνέβη σε άλλες χώρες, όπου, κατά την έκφραση του Νίκου Ζαχαριάδη, «κοιμήθηκαν με φασισμό και ξύπνησαν με σοσιαλισμό».
Δεν έχω σκοπό να μείνω στο ζήτημα του «τι θα συνέβαινε αν…». Αυτά γράφτηκαν στο μυθιστόρημα, ακριβώς γιατί θα ήταν ανόητο να κάνεις τέτοιες υποθέσεις ως ιστορικός. Εκεί ο λόγος δόθηκε στη φαντασία.
Θα μείνω, όμως, στις συνέπειες της ήττας. Στην πραγματική ιστορία. Σ’ αυτά που πράγματι συνέβησαν.
Ώστε, «ευτυχώς που ηττηθήκαμε»;
Ευτυχώς, που ζήσαμε τα Μακρονήσια και τους Αϊ-Στράτηδες; Τις εκτελέσεις και τις δολοφονίες; Την αστυνομοκρατία και τον τρόμο που έσπερνε η παρουσία των ΤΕΑ; Τις εκλογές βίας και νοθείας; Τα τανκς της Χούντας και τη σφαγή στο Πολυτεχνείο και το ξεπούλημα της Κύπρου στον Αττίλα;
Ευτυχώς, που μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’60 οι συνθήκες ζωής της μεγάλης πλειονότητας του λαού μας ήταν άθλιες; Που η ανεργία παρέμενε στο 25% και τα μεροκάματα όσων εργάζονταν σε συνθήκες αδιανόητης εργοδοτικής ασυδοσίας και με το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα υπό ασφυκτικό αστυνομικό και εργοδοτικό έλεγχο, μόλις που ξεπερνούσαν τα άθλια μεροκάματα του Μεσοπολέμου;
Ευτυχώς, που μέσα σε μια εικοσιπενταετία, από το 1950 έως το 1975, έφυγαν για την ξενιτιά ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες και Ελληνίδες, στη μεγάλη τους πλειονότητα νέοι άνθρωποι; Από μια χώρα εφτά με οχτώ εκατομμυρίων;
Ευτυχώς, που ρήμαξαν τα χωριά μας και καταστράφηκαν οι πόλεις μας από την άναρχη δόμηση, μέσω της οποίας επιδιωκόταν η στέγαση όλου αυτού του κόσμου, που έφευγε από την ύπαιθρο για να ξεφύγει από την έσχατη φτώχεια και το άγρυπνο μάτι του χωροφύλακα; Αλλά και για να ξεπλυθούν οι λίρες του κατοχικού μαυραγοριτισμού και δωσιλογισμού;
Ευτυχώς, που χρειάστηκε να χυθεί ξανά και ξανά πολύ αίμα, να γίνουν και πάλι πολύ σκληροί αγώνες για να μπορέσει αυτός ο λαός να πάρει μια ανάσα έστω και για δύο-δυόμισι δεκαετίες, πριν τον καταπλακώσει ο οδοστρωτήρας δικαιωμάτων, ζωής και αξιοπρέπειας, με την επιβολή των μνημονιακών πολιτικών; Και ξανά μανά φτώχεια και εξαθλίωση και ξανά μανά μετανάστευση της νεολαίας μας και ξανά μανά να χρειάζονται νέοι αγώνες απ’ την αρχή;
Ευτυχώς;
Πώς μπορεί να ξεστομίζεται μια τέτοια ύβρις απέναντι σ’ αυτόν τον βασανισμένο λαό;
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Για τη Βάρκιζα, ως το αποκορύφωμα μιας ατέρμονης σειράς πολιτικών ολισθημάτων που κατέστρεψαν ένα γιγάντιο λαϊκό επαναστατικό κίνημα, όπως και για όποια άλλα ιστορικά λάθη του ΚΚΕ, δικαίωμα να μιλάμε έχουμε εμείς που αναφερόμαστε στην τεράστια συμβολή του σε κάθε αγώνα για να ζήσει με αξιοπρέπεια ετούτος ο λαός.
Σ' εκείνους που -ενώ οι κομμουνιστές πολεμούσαν με το όπλο στο χέρι και έπεφταν στις μάχες ή μπροστά από τα εκτελεστικά αποσπάσματα- λάκισαν στα Λονδίνα και τα Κάιρα ή έμειναν αδρανείς εδώ ή -ακόμη χειρότερα- συνεργάστηκαν με τους φασίστες κατακτητές, δεν πέφτει λόγος.
Θυμάμαι και πάλι τη φράση του Τόνι Νέγκρι, όταν ήταν ακόμη επαναστάτης:
"Το ότι εμείς κάναμε λάθος, δεν σημαίνει πως αυτοί είχαν δίκιο".
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tι βρωμιά δε θα ‘κανες
τη βρωμιά για να τσακίσεις;
Bυθίσου στο βούρκο
αγκάλιασε το φονιά, όμως
άλλαξε τον κόσμο: το ‘χει ανάγκη.
Του Μπέρτολντ Μπρεχτ είν' αυτό και το θυμήθηκα μετά την αναγνώριση από τον Φίλη πως κι οι συριζαίοι μολυσμένοι είναι.
Σκεφτόμουν πως όλο και κάποιος συριζάς θα μπορούσε να το παραθέσει για να νιώσει δικαίωση μέσω του Μπρεχτ. Όπως ανέφεραν και τη Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ, για να δικαιολογήσουν τη μνημονιακή τους στροφή.
Φυσικά, θα παρέβλεπε ότι ο Μπρεχτ τα έγραφε αυτά ενταγμένος στο κομμουνιστικό κίνημα το οποίο οι ίδιοι, από πρωίας έως και αργά τη νύχτα, δεν παύουν να ελεεινολογούν. Ότι, ως κομμουνιστής, αναφερόταν στον αγώνα κατά του κεφαλαίου και του φασισμού.
Δεν καλούσε σε βρωμιές για να προωθηθούν αντιλαϊκές πολιτικές από κοινού με Καμμένους ή/και πασόκους.
Δεν ήταν η "αριστερή" διαχείριση των αντιλαϊκών πολιτικών η έγνοια του.
Έλεγε πως προκειμένου να αντιμετωπίσεις τις αντιλαϊκές πολιτικές και τους όποιους Τσίπρες, Καμμένους και πασόκους, δεν πρέπει να διστάσεις μπροστά σε τίποτα. Ακόμη κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις μέσα, που σε άλλες συνθήκες ίσως αποδοκίμαζες.
Για ν' αλλάξεις τον κόσμο. Όχι για να συντηρήσεις τη σαπίλα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Καμιά μορφή της μισθωτής εργασίας, παρόλο που η μια μπορεί να υπερνικά τα ελαττώματα της άλλης, δεν μπορεί να υπερνικήσει τα ελαττώματα της ίδιας της μισθωτής εργασίας. Ένας μοχλός μπορεί να υπερνικά την αντίσταση της αδρανούς ύλης καλύτερα από έναν άλλο. Όλοι τους όμως βασίζονται στο ότι η αντίσταση παραμένει".
Καρλ Μαρξ, Grundrisse.
Θα είχε πλάκα, αν δεν έδειχνε ασέβεια απέναντι στο έργο ενός σημαντικού διανοητή, όπως ήταν ο Πολ Λαφάργκ, στο βιβλιο του «Το Δικαιωμα στη Τεμπελια», και κυρίως αν δεν φανέρωνε πως αυτοί που εξέδωσαν το έργο του και το διαφημίζουν δεν κατάλαβαν Χριστό, διαβάζοντάς το. Αν και πολύ πιθανό, να μην το διάβασαν κιόλας. Τι λένε;
"Ένα εμβληματικό βιβλίο που προκάλεσε αμηχανία και διχασμό πηγαίνοντας κόντρα στα συνθήματα των εργατικών αγώνων της εποχής εκείνης".
Ποιος ξέρει τι να φαντάζονται! Ίσως να νομίζουν πως το εργατικό κίνημα εκείνων των χρόνων εξυμνούσε την εργασία, γενικώς και αορίστως, οπότε ο γαμπρός του Μαρξ επιχείρησε το 1880 να ανατρέψει αυτή την αντίληψη.
Το πιο πιθανό να μην ξέρουν πως ο ίδιος ο Μαρξ και μάλιστα στο κορυφαίο έργο του, "Το κεφάλαιο", επέκρινε την εργασία στον καπιταλισμό, που μετατρέπει τον εργάτη σε εξάρτημα της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας. Και πως το εργατικό κίνημα αποσκοπούσε ακριβώς στην απελευθέρωση της εργασίας από τα καπιταλιστικά δεσμά, ώστε να γίνει μια δημιουργική δραστηριότητα ελεύθερων παραγωγών.
Ο Λαφάργκ, στο εξαιρετικό αυτό βιβλίο, στρέφεται κατά εκείνων που αρκούνταν σε κάποιες βελτιώσεις των συνθηκών εργασίας μέσα στον καπιταλισμό, αρνούμενοι να δουν ότι όποιες βελτιώσεις κι αν υπάρξουν η εξαρτημένη μισθωτή εργασία θα παραμένει πάντα μια μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης του εργαζόμενου. Κατά συνέπεια, δεν στρεφόταν κατά "των συνθημάτων του εργατικού κινήματος της εποχής εκείνης", αλλά κατά του περιορισμού τους σε ρεφορμιστικά πλαίσια από κάποιες τάσεις του κινήματος.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Διεθνής κλινική στη Κούβα προάγει την ποιότητα ζωής
Η Κεντρική Κλινική της Αβάνας 'Cira García', προσφέρει ένα ευρύ φάσμα εξατομικευμένων υπηρεσιών υγείας στους ασθενείς από το εξωτερικό που επισκέπτονται ή διαμένουν στη χώρα.
Η Κεντρική Κλινική της Αβάνας 'Cira García' προσφέρει εξατομικευμένες υπηρεσίες υγείας σε ασθενείς των οποίων ο τρόπος ζωής επηρεάζεται από τα συμπτώματα που σχετίζονται με χρόνιες μη μεταδοτικές ασθένειες, οι οποίες συντομεύουν και μειώνουν την ποιότητα της ζωής τους.
Διπλωμάτες και οι οικογένειές τους, άνθρωποι των επιχειρήσεων, κάτοικοι από το εξωτερικό, τουρίστες με εκτεταμένη παραμονή, και άλλοι, έχουν την ευκαιρία να συμβουλεύονται ειδικούς γιατρούς που τους καθοδηγούν μέσα από διαγνώσεις στη κατάλληλη θεραπεία των ασθενειών τους, σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Οι ασθενείς αξιολογούνται από μια διεπιστημονική ομάδα γιατρών που διεξάγουν αρχικά μια έρευνα γύρω από το ιατρικό ιστορικό τους και στη συνέχεια πραγματοποιούν ενδελεχή εξέταση, για να ενημερώσουν τους ασθενείς σχετικά με τους καλύτερους τρόπους για να διαχειριστούν τις ασθένειές τους.
Το ιατρικό προσωπικό θα συστήσει εξετάσεις ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς, προηγούμενες ασθένειες, το οικογενειακό ιστορικό, καθώς και τα συμπτώματα, για τον εντοπισμό των προβλημάτων από νωρίς και τη διεξαγωγή διάγνωσης που επιτρέπουν την θεραπεία στο αρχικό στάδιο της νόσου. Εάν αυτές οι εξετάσεις δείξουν ότι ο ασθενής είναι σε καλή υγεία, αυτός ή αυτή μπορεί να επωφεληθεί από την ειρήνη του μυαλού που προέρχεται από αυτή την έγκαιρη επίγνωση.
(Να τονίσουμε εδώ ότι το εθνικό δημόσιο σύστημα υγείας της Κούβας επικεντρώνεται στην πρωτοβάθμια φροντίδα και εστιάζει στην έγκαιρη πρόληψη. Η στρατηγική αυτή έχει οδηγήσει σε συνεχή αύξηση του προσδόκιμου ζωής του λαού της, τώρα κατά μέσο όρο σε 78 χρόνια.)
Ο σακχαρώδης διαβήτης, η υψηλή πίεση του αίματος, τα έλκη στομάχου, η παχυσαρκία, και άλλες χρόνιες παθήσεις μπορούν να προκαλέσουν βλάβη σε άλλα όργανα και συστήματα του σώματος απαραίτητα για τη ζωή. Οι κλινικές εξετάσεις και οι εργαστηριακές δοκιμές που περιλαμβάνονται στα προγράμματα της κλινικής, συμβάλλουν στον εντοπισμό και στην αντιμετώπιση αυτών των συναφών προβλημάτων υγείας έγκαιρα κι έτσι μπορεί να γίνει άμεση προσαρμογή της αγωγής, όπως απαιτείται.
Η Κλινική Cira García έχει τον πιο πρόσφατο διαγνωστικό εξοπλισμό και την τεχνολογία, η οποία επιτρέπει και το εργαστήριο να παρέχει γρήγορα και ακριβή αποτελέσματα των εξετάσεων. Επίσης, η κλινική έχει πάνω από 40 χρόνια εμπειρίας και έχει δεχθεί ασθενείς από 120 χώρες. Το 2016 μόνο, δόθηκαν 20.139 διαβουλεύσεις από ειδικούς ιατρούς και αντιμετωπίσθηκαν 18.558 έκτακτα περιστατικά.
Η Κλινική βρίσκεται στη γειτονιά Miramar της Αβάνας, στα δυτικά της πόλης. Διαθέτει 37 δωμάτια σε τρεις ορόφους, είναι όλα ιδιωτικά και πλήρως προσβάσιμα κι από άτομα με ειδικές ανάγκες. Οι υπηρεσίες υγείας εδώ είναι υψηλής ποιότητας και επιστημονικά τεκμηριωμένες και παρέχεται πάνω απ' όλα με ειλικρίνεια και ανθρωπιά.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετα τον Παγκαλο που "τα φαγαμε μαζί" ηρθε κι ενα άλλο μνημειο αμοραλισμου, ο Φιλης να μας πει πως "δεν υπάρχουν μολυσμενοι και καθαροι, ολοι ειμαστε μολυσμενοι"! Καθόλου τυχαια δηλωση, προσπάθεια να εμπλεξει στον βουρκο του ΣΥΡΙΖΑ όλους, κι αυτους που συνυπέγραψαν την εξαθλίωση ενός λαου κι αυτους που - με λάθη, αδυναμίες, ανεπάρκειες κι οτι αλλο θελει κανεις - παλευαν και παλευουν. Οχι ανθρωπακο, δεν ήταν και δεν ειναι όλοι σαν τα μουτρα σας....
Υ.γ. για να ειμαστε δίκαιοι, και καποιοι που αποχωρησαν (προς τιμη τους αυτο...) λανσαρουν το επιχειρημα "ναι αλλα και σεις δεν τα καταφερατε, ολοι φταιμε..". Οχι ξανα, αλλο να μην τα καταφερεις, αλλο να υπηρετησεις το ξεπουλημα ε;
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Χθες Σαββατο
ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ψήφισαν το σχετικό άρθρο 29 του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια και χαμπάρι δεν πήρε κανείς (τα ΜΜΕ ασχολούνται με την διαπραγμάτευση). και τώρα νιώθουμε ακόμη περισσότερο ευρωπαίοι και σύγχρονοι δημοκράτες. Και ρωτάς στους πληρωμένους από το αίμα μας βουλευτές: μπορεί να μας πει κάποιος αν υπάρχει κράτος στον κόσμο που να παρέχει, να μοιράζει ιθαγένεια σε αλλοδαπούς, επειδή πηγαίνουν σε σχολείο; Έχετε κατανοήσει (αν γνωρίζετε ελληνικά) τι σημαίνει ιθαγένεια; Για πιο λόγο τους πληρώνουμε ρε φίλε τελικά;
Λοιπόν, για να μαθαίνετε άσχετοι: άλλο ιθαγένεια και άλλο υπηκοότητα. Η Ιθαγένεια αναφέρεται στο γένος, άχρηστοι. Εάν οι δύο γονείς είναι Έλληνες τοτε το τέκνο αποκτά ελληνική ιθαγένεια. Αν ο ένας γονέας είναι αλλοδαπός τότε αποκτά ελληνική υπηκοότητα. Και αν οι δύο είναι αλλοδαποί και διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα, τότε παίρνουν άδεια παραμονής!
Ξέρετε βρε άσχετοι γιατί δεν δίνετε πουθενά η ιθαγένεια; Διότι υπάρχει η έννοια της πατρίδας και επίσης όλα τα κράτη επιθυμούν να έχουν γηγενή πληθυσμό. Όταν Προέρχεσαι από δύο γονείς έχεις δύο πατρίδες. Ρωτήστε τον Giorgos έχει αμερικανική ιθαγένεια ή αμερικανική υπηκοότητα;
Μόνον στην Ελλάδα, βρέθηκαν οι αριστερό -σοσιαλιστές νεοταξίτες και τα δίνουν όλα, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια, την έννοια της πατρίδας. Πόσο άχρηστοι πια...
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Ερκάν και οι Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές δεν είναι μόνοι!
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σύνταγμα και πορεία προς την τουρκική πρεσβεία, το Σάββατο 11/2, 1μμ.
Η Λαϊκή Ενότητα στηρίζει την συγκέντρωση στο Σύνταγμα και την πορεία προς την τουρκική πρεσβεία που διοργανώνει το Σάββατο 11/2,στις 13.00, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, ενάντια στην σύλληψη από την τουρκική κυβέρνηση του Serif Turunc (Ερκάν) και για την απόδοση στους συγγενείς τους των σωρών 11 ανταρτών που σκοτώθηκαν από βομβαρδισμούς της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στις 7/11 στην πόλη Ντετσίμ του Κουρδιστάν.
Ο Ερκάν είναι γνωστός στην Ελλάδα για τους πολύχρονους αγώνες του στο πλαίσιο της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Ήταν επίσης παρών σε όλους του μικρούς και μεγάλους αγώνες του ελληνικού λαού ενάντια στον αυταρχισμό της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, υπερασπίζοντας ταυτόχρονα τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Το γεγονός αυτό τον έβαλε στο στόχαστρο τόσο των τουρκικών όσο και των ελληνικών διωκτικών αρχών και το 2014 ζητήθηκε η έκδοσή του την Τουρκία, η οποία αποτράπηκε χάρη στο μαζικό κίνημα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε. Παρότι είχε το καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα, επέλεξε πρόσφατα να γυρίσει στην Τουρκία για να αγωνιστεί.
Η σύλληψη του Ερκάν είναι μία από τις χιλιάδες που έχει πραγματοποιήσει το τελευταίο διάστημα το τουρκικό καθεστώς με αφορμή το αποτυχημένο πραξικόπημα του καλοκαιριού, κλιμακώνοντας την τρομοκρατική επίθεση απέναντι σε ανθρώπους, κόμματα και οργανώσεις που αγωνίζονται για ελευθερία και δημοκρατία στη γειτονική χώρα.
Ο Ερκάν και οι Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές δεν είναι μόνοι! Στηρίζουμε την συγκέντρωση και την πορεία αλληλεγγύης!
Επιτροπή Δικαιωμάτων ΛΑ.Ε.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Επεισόδια σε διαδήλωση στη Γαλλία για τον βιασμό 22χρονου από αστυνομικό
Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2017, 09:08
Επεισόδια ξέσπασαν κατά τη διάρκεια διαδήλωσης περίπου 2.000 ατόμων στα περίχωρα του Παρισιού μετά την επίσημη έρευνα που άνοιξε σε βάρος αστυνομικού, ο οποίος κατηγορείται ότι βίασε έναν 22χρονο νεαρό κατά τη διάρκεια σύλληψης στο Ολνέ σου Μπουά.
Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Μπομπινί, κοντά στο Ολνέ σου Μπουά, και φώναζαν «δικαιοσύνη για τον Τεό». Ο 22χρονος χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αφού τραυματίστηκε σοβαρά στην πρωκτική περιοχή. Ένας αστυνομικός κατηγορείται για βιασμό και ακόμα τρεις για άσκοπη χρήση βίας. Και οι τέσσερις έχουν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους.
«Η αστυνομία βιάζει», «Δεν είμαι μπαμπούλα (λέξη υβριστική για τους μαύρους πολίτες)», «Η αστυνομία σκοτώνει αθώους», είναι μερικά μόνο από τα συνθήματα που είχαν γράψει οι διαδηλωτές στα πλακάτ τους. Η κινητοποίηση ξεκίνησε ήρεμα, ωστόσο, κάποια στιγμή οι διαδηλωτές ξεκίνησαν να πετούν πέτρες και αντικείμενα προς τους αστυνομικούς.
«Κάποια οχήματα, ανάμεσά τους και βανάκια των ΜΜΕ, τυλίχθηκαν στις φλόγες και χρειάστηκε η επέμβαση της αστυνομίας για να διασωθεί ένα μικρό παιδί που βρισκόταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο το οποίο καιγόταν», αναφέρει ανακοίνωση των αρχών.
«Τα παιδιά μας είναι Γάλλοι», φώναξε μία γυναίκα, η οποία φορούσε παραδοσιακή αφρικανική φορεσιά κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης και προσέθεσε ότι «είναι ντροπή να βλέπει κανείς τι συμβαίνει σήμερα στον τόπο των δικαιωμάτων του ανθρώπου». Τα συνθήματα των διαδηλωτών θύμιζαν ακόμα την υπόθεση των δύο νέων που σκοτώθηκαν από ηλεκτροπληξία μέσα σε ένα εργοστάσιο ηλεκτρισμού κατά τη διάρκεια αστυνομικής καταδίωξης, κάτι που αποτέλεσε την αιτία για τα βίαια επεισόδια που ξέσπασαν στα υποβαθμισμένα γαλλικά προάστια το 2005.
Στην Τουλούζη, αντίστοιχη διαδήλωση 250 ατόμων πραγματοποιήθηκε σε ήρεμη ατμόσφαιρα, σύμφωνα με την αστυνομία και τους διοργανωτές. Σε αντίστοιχο κλίμα πραγματοποιήθηκε και η διαδήλωση στη Ναντ, στην οποία συμμετείχαν περίπου 300 άτομα. Στην Μασσαλία, τέσσερα άτομα συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια πορείας διαμαρτυρίας.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Διαδήλωση Κούρδων στο Στρασβούργο υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητου Κουρδιστάν
Σάββατο, 11 Φεβρουαρίου 2017, 16:21
Περίπου 15.000 διαδηλωτές συμμετείχαν σήμερα στο Στρασβούργο στη μεγάλη, ετήσια συγκέντρωση των Κούρδων της Ευρώπης με αίτημα τη δημιουργία κράτους στο Κουρδιστάν και την απελευθέρωση του ιστορικού ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Σύμφωνα με τις τοπικές αστυνομικές αρχές, στην εκδήλωση μετείχαν "12-15.000 άνθρωποι" ενώ οι οργανωτές κάνουν λόγο για "15-17.000 διαδηλωτές".
Οι Κούρδοι έφτασαν νωρίς το πρωί στο Στρασβούργο από κάθε γωνιά της Ευρώπης, κυρίως όμως από τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο. Η μεγαλύτερη αντιπροσωπεία ήταν η γερμανική.
"Το Στρασβούργο είναι το κέντρο της Ευρώπης, η πόλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" είπε μια 60χρονη, εξηγώντας γιατί επιλέχθηκε η πόλη αυτή.
"Δεν μπορούσαν να διαδηλώσουν στη Γερμανία επειδή το PKK θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης" αλλά "η Γαλλία δείχνει κάποια ανεκτικότητα και επέτρεψε τη συγκέντρωση", ανέφεραν εξάλλου πηγές των γαλλικών αρχών.
Ο γενικός πρόξενος της Τουρκίας στο Στρασβούργο είχε ζητεί να ακυρωθεί η συγκέντρωση, τονίζοντας ότι πρόκειται για μια εκδήλωση υποστήριξης σε τρομοκρατική οργάνωση.
Η πορεία των Κούρδων ξεκίνησε από τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, ακολούθησε περιφερειακούς δρόμους του Στρασβούργου και διαλύθηκε γύρω στις 13.30, τοπική ώρα. Οι αστυνομικές αρχές είχαν ενισχύσει τα μέτρα ασφαλείας κατά μήκος της διαδρομής ενώ και οι ίδιοι οι Κούρδοι είχαν λάβει διάφορα μέτρα, όπως έλεγχο των αποσκευών.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Ενώ η ΕΕ μας επιστρεφει από τις 15 Μαρτιου χιλιαδες λαθρομεταναστες. Παρηγγειλαν άλλες 100.000 αιτησεις για λαθρο «προσφυγες». Για παροχη ασυλου υπο το φοβο καταρρευσης της συμφωνιας με την Αγκυρα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟΛΜΕ. Φερνουν ΜΚΟ για να κανουν τα «εμφυλα» μαθηματα σεξ του Γιαβρογλου.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κριση-λουκετα-ασφυξια. Η συγκεντρωση κεφαλαιου προχωρει, οι μικροι εξαφανιζονται. Αυξηση των λουκετων στις μικρες και μεσαιες εταιριες. «Ο θανατος του εμπορακου» στη χωρα μας.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Χαος με τους δασικους χαρτες. Ασυναρτησιες της διοικησης, κανουν τα χωραφια δαση, επειδη ετσι το θελει η κυβερνηση. Άλλη μια αιτια ξεσηκωμου της αγροτιας.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εντοη ανησυχια για αποβαση 1.000.000 λαθρομεταναστων από τον Μαρτιο στον Ευρωπαικο Νοτο. «Βομβα» από το Λιβυη. Συναγερμος για να μην πληγει ο ελληνικος τουρισμος το καλοκαιρι. Η Κρητη και τα παραλια της Ιταλιας θα είναι οι κυριοτεροι προορισμοι των λαθρομεταναστων συμφωνα με εκτιμησεις αξιωματουχων της ΕΕ. Σχεδιο για αναπτυξη πολεμικων πλοιων ανοιχτα των Λιβυκων ακτων.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Διεκδικουν το περιφημο Ναυαγιο της Ζακυνθου που βρισκεται στη φημισμενη παραλια. «Το κουφαρι του πλοιου είναι δικο μας» λεει η Ελενη Σουλανη, κορη του παλιου ιδιοκτητη του «τσιγαραδικου», η οποια είναι και δικηγορος. Το καραβι εκανε εμποριο λαθραιου καπνου, όταν εξόκειλε. 35 χρονια τωρα είναι παρατιμενο εκει, ενώ επρεπε να ειχε μεταφερθει. Εχει καταπατησει την παραλια τοσα χρονια τωρα. Τωρα που εμαθε ότι δημος αποφασισε να πεταξει λεφτα για την συντήρηση του, αποφασισε να μιλησει. Κανονικα πρεπει να την συλλαβουν αμεσως, και να πληρωσει τα προστιμα που της αναλογουν. Και αν δεν εχει να παει στη φυλακη!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Καταγγελια – βομβα για τον Κεφαλογιαννη. «Αρπαζε» το 60% του μισθου της συνεργατιδας του. Μετρητα και αφορολογητα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ποιοι θελουν νεκρο τον Τζοχατζοπουλο? Απορριφθηκε και η τεταρτη αιτηση αποφυλακισης, παρα το ότι οι γιατροι στο νοσοκομειο που βρισκεται λενε ότι πλεον κινδυνευει η ζωη του στη φυλακη από την επιβαρημενη πια σε τεραστιο βαθμο κατασταση της υγειας του.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Στην ΕΤ3 τωρα Κυριακή στις 21.30 έχει ντοκιμαντέρ για τους Παλαιστίνιους, και μετά έχει μια Παλαιστινιακή ταινία.
Aπο το ντοκιμαντερ μαθαμε οτι οι Παλαιστινιοι απαγορευεται να μεταναστευσουν. Η ανεργια στα κατεχομενα φτανει το 75%. Φυτοζοουν απο τη βοηθεια του ΟΗΕ. Μονη τους ελπιδα να μαζεψουν λεφτα για να πληρωσουν καποιον λαθρεμπορο να τους βγαλει εξω απο τα συνορα. Επιτιθενται στους σιωναζι, για να αποτιναξουν την κατοχη, αλλα και οι ιδιοι καταλαβαινουν οτι δεν εχουν καμια ελπιδα. "Ζουν" σε μια καθημερινη κολαση.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι Κομμουνιστές της Ιταλιας μόνον με μια πλευρά: Εκείνη της Συρίας!
"Με τον νόμιμο πρόεδρο Άσαντ.
Η Συρία προς τη νίκη.
Ο Άσαντ εναντίον του ιμπεριαλισμού και της τρομοκρατίας"
Το ΚΚΙ κι η Κομμουνιστική Νεολαία Ιταλίας για τη Συρία... Το ΚΚΕ κι η ΚΝΕ, γιατί σιωπούν; Τι συμβαίνει;
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Και γιατί δεν προσλαμβάνετε μόνον γκέι και λεσβίες... κύριε υπουργέ;
Περί εγκυμοσύνης λοιπόν κύριε υπουργέ της Παιδείας...
Ώστε κάνατε εμπεριστατωμένη έρευνα κύριε υπουργέ και βρήκατε ότι μετά τις πενθήμερες έχουμε αυξημένες εγκυμοσύνες; Που την κανατε την ερευνα? Μεσα στο κεφαλι σας? Ποσα σας πληρωσανε για την «ερευνα»?
Σε τι ποσοστό δεν μας είπατε. Πόσες από αυτές είναι δίδυμες κυήσεις, επίσης δεν μας είπατε.
Καταλήγουν σε γεννήσεις; Πάλι δεν μας είπατε.
Μετά τις
μονοήμερες και τους περιπάτους δεν παρατηρήσατε κάτι τις;
Μετά τις τριήμερες τίποτα; Και τι θα κάνετε κύριε υπουργέ; Μήπως θα καταργήσετε τις εκδρομές; Και τους ξενοδόχους; Τους ιδιοκτήτες τουριστικών γραφείων, εστιατορίων και κέντρων διασκέδασης θα τους αγνοήσετε;
Μήπως, εκτός των άλλων διαπιστώσατε ότι μετά από πεντάμηνη παραμονή ενός υπουργού στην καρέκλα του παρατηρείται ολίσθηση και κατρακύλα;
Αν δεν με πιστεύετε δείτε τους προκατόχους σας. Το λιγότερο που μπορώ να πω ήταν ότι αστοχήσατε.
Κρίμα, κύριε υπουργέ. Κρίμα.
(Εκτός αν δεν αναφερόσασταν σε μαθήτριες αλλά γενικά στον γυναικείο πληθυσμό της χώρας)
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το ουκρανικό ναζιστικο καθεστώς βρίσκεται σε φάση κατάρρευσης. Η πολιτική κρίση που το ταλανίζει είναι πρωτοφανής. Ακόμη και η ουκρανική «βουλή» (Ράντα) βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης. Από τους 226 βουλευτές έχουν μείνει 212 καθώς 14 έχουν «εξαφανισθεί», χωρίς να αφήσουν ίχνη.
Η οικονομική κρίση είναι τεράστια. Πλέον η οικονομία κινείται μόνο από τα εμβάσματα που στέλνουν οι Ουκρανοί μετανάστες από τη Δύση ή τη Ρωσία. Αλλά αυτό που έρχεται είναι ακόμη πιο καταστροφικό.
Η διαλυμένη Ράντα πρέπει να ψηφίσει εντός Φεβρουαρίου τα ακραία μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα που έχει επιβάλει το ΔΝΤ ενώ στις 3 Μαρτίου έχει προγραμματισθεί η ιδιωτικοποίηση των μεγάλων γεωργικών εκτάσεων που είχαν παραχωρηθεί στους ουκρανούς αγρότες κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εξουσίας.
Μεγάλοι όμιλοι-κυρίως γερμανικοί και σαουδαραβικοί-έχουν ήδη κλείσει συμφωνίες. Μετά τις 3 Μαρτίου η Ουκρανία δεν θα είναι η ίδια χώρα.
Εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες θα περάσουν από το στάδιο της «έστω επιβίωσης» στη κατάσταση της απόλυτης εξαθλίωσης.
Ο μόνος τρόπος να επιβιώσει το καθεστώς είναι να ενταχθεί, ξεπουλώντας τη χώρα, στα ακραία επιθετικά σχέδια κύκλων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που επιθυμούν την ένταση των σχέσεων με τη Ρωσία και –γιατί όχι- ακόμη και μικρής κλίμακας στρατιωτική εμπλοκή.
Είναι πασιφανές πλέον ότι εντός των ΗΠΑ συγκρούονται σφοδρά κέντρα ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας με διαφορετικές τακτικές ως προς τη περίοδο. Το καθεστώς του Κιέβου έχει ταυτίσει την επιβίωσή του με τη στοίχισή του πίσω από το πιο επιθετικό ως προς τη Ρωσία. Αδιαφορεί εάν αυτή η στοίχιση θα κοστίσει ένα πόλεμο και χιλιάδες θύματα.
Έχει εξαπολύσει τις ναζιστικές και μισθοφορικές συμμορίες στα ανατολικά να διαπράττουν καθημερινά πλέον εγκλήματα πολέμου.
ΥΓ 1. Τη μέρα της επίσκεψής του ελληνα» πρωθυπουργου, η Ράντα κατάργησε την αργία της 8η Μαρτίου (Μέρα της Γυναίκας) σαν «σοβιετικό κατάλοιπο».
ΥΓ 2. Την ημέρα της επίσκεψής του πρωθυπουργού, δολοφονήθηκε άνανδρα στο γραφείο του, από ουκρανοναζί και μισθοφόρους, ο Ήρωας του αντιφασιστικού αγώνα Givi. Ήταν σχεδόν συνομήλικοι. Δυο διαφορετικοί άνθρωποι. Δυο διαφορετικές διαδρομές. Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Τον Givi, που έδωσε τη ζωή του για το λαό του, τον συνόδεψε στη τελευταία του κατοικία όλο το Ντονμπάς, φωνάζοντας-δεκάδες χιλιάδες- απ όπου περνούσε η τιμημένη σωρός, «Ευχαριστούμε» !!! Τίποτα άλλο! ¨
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ρόμπα διεθνώς το μορμολύκειο της "κεντροαριστεράς" του Σόρος... Μαθαίνουμε από τη Ρωσία για την επίθεση του Μερκελιστή Τσίπρα, εναντίον του Πούτιν...
Ανάμεσα σε όλα, τώρα ο "κεντροαριστερός" Τσίπρας κάνει επίθεση και στον Πούτιν! Αμετανόητος στη γραμμή Σόρος και Κλίντον!
Το επίσημο Ρωσικό ειδησιογραφικό πρακτορείο "sputniknews" μας ενημερώνει, μεταξύ άλλων:
"Ο Έλληνας πρωθυπουργός υποστηρίζει τις κυρώσεις τις Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον της Ρωσίας"!
Γιατί, νομίζετε ότι ενδιαφέρεται για τα αγροτικά προϊόντα της πατρίδας μας (οι Ελληνόφοβοι δεν μιλούν για πατρίδα, αλλά για χώρα...) και τι θα κάνουν οι έλληνες αγρότες την παραγωγή τους;
Επίσης, μεταξύ άλλων μας ενημερώνει: "Ο Poroshenko, από τη μεριά τιου, ευχαρίστησε τον Τσίπραγια την υποστήριξη της Ουκρανίας στην Κριμαία, για τη θέση του Τσίπρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Συμβούλιο της Ευρώπης, αναφορικά με την εισβολή της Ρωσίας και την αποτυχία των συμφωνιών του Μίνσκ"...
Βασιλικότερος του βασιλέως ο Τσίπρας υπέρ του νεοναζιστικού καθεστώτος... Σε λίγο θα μας λέει για κίνδυνο από την "ακροδεξιά"... όταν ξεπέρασε τους νεοναζί της χρυσής αυγής!
------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΔΙΩΞΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ
Πληθαίνουν οι φωνές συμπαράστασης
Συγκέντρωση συνδικάτων και φορέων έξω από τα δικαστήρια τη Δευτέρα, 13 Φλεβάρη, μέρα της δίκης του δημάρχου. Στάση εργασίας την ίδια μέρα από τους εργαζόμενους του δήμου
Δεκάδες Συνδικάτα και φορείς καλούν σε μαζική συμμετοχή τους εργαζόμενους στη συγκέντρωση που θα γίνει τη μέρα της δίκης, έξω από τα δικαστήρια Πάτρας, στις 9 το πρωί. Μέσα από διαδικασίες συζήτησης και συνελεύσεων καλούν να εκφραστεί από όλους τους εργαζόμενους η συμπαράσταση στον δήμαρχο. Να καταδικαστεί μαζικά η φασιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Να αποσυρθεί από την κυβέρνηση η δικαστική δίωξη του δημάρχου. Στην κατεύθυνση αυτή και προκειμένου να συμπαρασταθούν στον δήμαρχο, τα σωματεία εργαζομένων του Δήμου Πατρέων έχουν κηρύξει στάση εργασίας τη μέρα της δίκης, συγκέντρωση στις 8 το πρωί έξω από το Δημαρχείο και πορεία - συγκέντρωση έξω από το Δικαστήρια.
