Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

Κυριακη 11 Μαρτιου 2018


Κυριακή, 11 Μαρτίου 2018
Απέτυχε παταγωδώς αντικουβανική πρόκληση στην Αβάνα

Η πρόκληση κατά της Κούβας που ενορχηστρώθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτω από την χρηματοδοτούμενη ομπρέλα του λεγόμενου «Λατινοαμερικάνικου Δικτύου Νέων για τη Δημοκρατία», απέτυχε παταγωδώς την προηγούμενη Τετάρτη στην Αβάνα.
Η απόπειρα να γίνει απονομή σε κουβανικό έδαφος ενός διεθνούς βραβείου, φτιαγμένου κατά παραγγελία από το κατασκευασμένο Δίκτυο, με σκοπό να επιβραβεύσει την αποκαλούμενη Δημοκρατική Πρωτοβουλία της Ισπανίας και των Αμερικών (IDEA), μια ομάδα δεξιών πρώην προέδρων της Ιβηροαμερικής που έχουν ενωθεί για να υποσκάψουν όποιο προοδευτικό σχέδιο προκύπτει στην περιοχή, ναυάγησε εξαιτίας της αποτυχίας των εκπροσώπων του να εισέλθουν στην Κούβα.
Οι πρώην πρόεδροι της Κολομβίας, Αντρές Παστράνα, και της Βολιβίας, Χόρχε Τούτο Κιρόγα, ήταν οι ειδικοί απεσταλμένοι της Ουάσινγκτον για να κάνουν το σόου στην Αβάνα. Και οι δύο κλήθηκαν να εγκαταλείψουν το κουβανικό έδαφος μόλις έφθασαν στο Διεθνές Αεροδρόμιο Χοσέ Μαρτί, εν γνώσει τους ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στη χώρα.

Οι δύο πρόεδροι εξυπηρετήθηκαν σε ειδική αίθουσα του αεροδρομίου, χωρίς να τους γίνει κράτηση ή προσβολή, και επιβιβάστηκαν στην επόμενη πτήση της Avianca, με προορισμό τη Μπογκοτά, από όπου είχαν έρθει.
Οι κουβανικές αρχές, εφαρμόζοντας τους νόμους που υποστηρίζουν την κυριαρχία του έθνους, σταμάτησαν αυτή την πρόκληση, που είχε πρόθεση να προστεθεί στις απόπειρες να προκαλέσουν αστάθεια, να βλάψουν τη διεθνή εικόνα της χώρας και να επηρεάσουν την πορεία των διπλωματικών σχέσεων της Κούβας με την περιοχή.
Το «Λατινοαμερικάνικο Δίκτυο Νέων για τη Δημοκρατία», υπό την ηγεσία μελών της κουβανικής αντεπανάστασης, συντονίζει δραστηριότητες ανάμεσα στο Μαϊάμι και κάποιες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, τις βασικές εστίες του, σε αναζήτηση κεφαλαίων και οδηγιών για τα ανατρεπτικά σχέδια. Οι επισκέψεις του σε λατινοαμερικάνικες χώρες είναι πολύ επιλεκτικές με καθαρό σκοπό: τις τσέπες των κροίσων της δεξιάς, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Granma.

Στο κοινωνικό δίκτυο Twitter, ο ρεπόρτερ του περιοδικού Semana Ντανιέλ Σαμπέρ διακωμώδησε τη νέα γελοιότητα του κολομβιανού πρώην προέδρου Παστράνα και του συνοδού του:
«Ώστε λοιπόν δεν δέχτηκαν στην Κούβα τον Παστράνα; Και τώρα πού θα τον στείλουμε;» αναρωτιέται ο κολομβιανός αρθρογράφος.

Στη Βολιβία, ο πρόεδρος Έβο Μοράλες έγραψε στο λογαριασμό του στο Twitter:
«Καταδικάζουμε την πράξη απαράδεκτης πρόκλησης και απερίσκεπτης παρέμβασης των πρώην προέδρων Τούτο Κιρόγα και Αντρές Παστράνα που προσπαθούσαν να εισέλθουν ύπουλα στην κυρίαρχη χώρα της Κούβας. Οι πραξικοπηματικοί πράκτορες του Τραμπ ποτέ δεν θα είναι ευπρόσδεκτοι σε χώρες ελεύθερες από τον ιμπεριαλισμό».



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Το βιβλιο, Η ιστορία θα με δικαιώσει, από τον Φιντέλ Κάστρο, έρχεται στα βιβλιοπωλεία της #Αθήνας στην ελληνική γλώσσα. Και θα παρουσιαστεί σε αρκετές πόλεις της #Ελλάδας.


Φιντέλ Κάστρο: H Iστορία θα με δικαιώσει
από τις εκδόσεις Διεθνές Βήμα
σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Χοσέ Μαρτί»
Η νέα έκδοση περιλαμβάνει δύο ιστορικές ομιλίες του Φιντέλ Κάστρο και προλογίζεται από την Πρέσβειρα της Δημοκρατίας της Κούβας Σέλμις Μαρία Ντομίνγες Κορτίνα.




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ΜΠΟΜΠΙ ΣΑΝΤΣ: Το «γελαστό παιδί» του IRA που έγινε μύθος…//
(Γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου το 1954, ο ηρωικός απεργός πείνας που πέθανε το 1981)
>| Στις 9 Μαρτίου το 1954 γεννήθηκε το ηγετικό μέλος του ΙRΑ Μπόμπι Σαντς. Το 1972, ο Σαντς έγινε μέλος του ΙRΑ και η δυναμική δράση του είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγηθεί πολλές φορές στην φυλακή.
Την πρώτη Μάρτη του 1981 μαζί με συγκρατούμενους του αποφάσισαν να ξεκινήσουν απεργία πείνας για να κάνουν γνωστές τις απάνθρωπες συνθήκες φυλάκισης τους, προβάλλοντας τα παρακάτω αιτήματα.
- Το δικαίωμα να μην φορούν τη στολή της φυλακής
- Το δικαίωμα να μην κάνουν τις αγγαρείες της φυλακής
- Το δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας με άλλους φυλακισμένους,καθώς και το δικαίωμα της οργάνωσης εκπαιδευτικών προγραμμάτων
- Το δικαίωμα να δέχονται μία επίσκεψη,ένα γράμμα και ένα δέμα κάθε εβδομάδα
- Πλήρη αποκατάσταση όσων έχασαν κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας.
Μολονότι ήταν φυλακισμένος, εξελέγη βουλευτής με 30.942 ψήφους! Καταρρακώθηκε έτσι, πλήρως, ο ισχυρισμός της κυβέρνησης Θάτσερ ότι οι απεργοί πείνας ήταν «περιθωριακοί» που «κανένα δεν εκπροσωπούσαν».
Χαράματα Τρίτης, 5 Μαΐου 1981, ένα δραματικό ηχητικό κράμα ξυπνά τους κατοίκους των καθολικών συνοικιών του Μπέλφαστ. Θρήνοι γυναικών, φωνές οργής αντρών, ρυθμικά κτυπήματα μεταλλικών σκουπιδοτενεκέδων. Η είδηση διαδίδεται τάχιστα: Πέθανε – ώρα 1.17- ο ηλικίας 27 ετών κοσμαγάπητος βουλευτής του IRA Ρόμπερτ (Μπόμπι) Σαντς, μετά από 66 ημέρες απεργίας πείνας στις φυλακές Μέιζ, κοντά στο Μπέλφαστ.
Ο «γελαστός Μπόμπι» είναι ο πρώτος από τους ιρλανδούς απεργούς πείνας του ‘81 που ξεψυχά. Πρώτος αυτός είχε αρχίσει, άλλωστε, απεργία πείνας στο διαβόητο μπλοκ «Η» των φυλακών Μέιζ που ονομάστηκε έτσι λόγω του σχήματός του. Από τις 12 Αυγούστου έως τον Μάιο, εννέα ακόμη απεργοί «λιώνουν». Φράνσις Χιούζ, Πάτσι Ο’ Χάρα, Ρέιμοντ Μακ Κρις, Τζόζεφ Μακ Ντόνελ, Μάρτιν Χάρσον, Κέβιν Λιντς, Κίραν Ντόχερτι, Τόμας Μακ Άλγουι, Μάικλ Ντέβιν. Ο μικρότερος (ο Άλγουι) ήταν ηλικίας 23 ετών, ο μεγαλύτερος (ο Ντέβιν) είχε μόλις φθάσει τα τριάντα.
Στις 3 Οκτωβρίου 1981, οι έξι τελευταίοι απεργοί πείνας θα διακόψουν αυτήν τη μορφή διαμαρτυρίας – διεκδίκησης, πιεσμένοι από μια προειδοποίηση των οικείων τους: Ότι θα ζητούσαν την υποχρεωτική σίτισή τους, εάν έπεφταν σε κώμα. Κεντρικό αντικείμενο διεκδίκησης των απεργών πείνας ήταν να τους αναγνωριστεί πάλι η ιδιότητα των πολιτικών κρατούμενων. Λέμε «πάλι», διότι την 1η Μαρτίου του 1976 το Λονδίνο κατάργησε το «στάτους» του πολιτικού κρατούμενου για όσους Βορειοϊρλανδούς θα καταδικάζονταν από τότε και στο εξής.
Πέντε ήταν τα συγκεκριμένα αιτήματα των βορειοϊρλανδών απεργών πείνας. Το δικαίωμα να φορούν τα δικά τους ρούχα, η απαλλαγή τους από καταναγκαστικές εργασίες, η απρόσκοπτη επικοινωνία ανάμεσα στους φυλακισμένους, το δικαίωμα να δέχονται επισκέψεις, δέματα και γράμματα από μια φορά την εβδομάδα, το «ελεύθερο» να διοργανώνουν ψυχαγωγικά και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Από την όλη «γκάμα» των αιτημάτων, τεράστια συμβολική σημασία είχε προσλάβει αυτό που αφορούσε στην ένδυση. Ήταν άλλωστε αίτημα με σχεδόν πενταετή ιστορία, στο μπλοκ Η: «Εάν θέλουν να φορέσω τη στολή του κατάδικου πρέπει να μου την καρφώσουν στην πλάτη», είχε πει τον Σεπτέμβριο του 1976 ο μαχητής του IRA, Κίραν Νάτζεντ. Αποφάσισε να φορέσει μια κουβέρτα, «εγκαινιάζοντας» έτσι τον «θεσμό» των «μπλάνκετ μεν» (των «κουβερτάνθρωπων»), οι οποίοι επέλεγαν να «ντυθούν» έτσι διακηρύσσοντας την κατηγορηματική τους άρνηση να δεχθούν την ειδική στολή του κατάδικου.
Ο Μπόμπι Σαντς άρχισε την απεργία πείνας την 1η Μαρτίου του 1981, ημέρα σημαδιακή: Ήταν η πέμπτη επέτειος της άρσης του «καθεστώτος» πολιτικού κρατουμένου για τους Βορειοϊρλανδούς.
///// «Όπλα και βόμβες δεν κερδίζουν τον πόλεμο».
Κακό μαντάτο λαμβάνουν οι επιτελείς της κυβέρνησης Θάτσερ, στις 9 Απριλίου 1981, ημέρα διεξαγωγής επαναληπτικών εκλογών για τη θέση που άφησε κενή στην Βουλή των Κοινοτήτων ο θάνατος του ανεξάρτητου Βορειοϊρλανδού βουλευτή Φ. Μακουάιρ – από καρδιακή προσβολή. Για την ακρίβεια, η δυσάρεστη είδηση υποδιαιρείται σε μία κακή και μία… αβάσταχτη. Η κακή: Στις εκλογές απέτυχε προσωπικά ο Χάρι Γουέστ, αρχηγός των Ενωτικών (οπαδών της βρετανικής κυριαρχίας στη Β. Ιρλανδία) του Όλστερ.
Η χειρότερη είδηση: Την έδρα κέρδισε, υποστηριζόμενος από όλους τους ριζοσπάστες Ρεπουμπλικάνους και τιμώμενος από 30.942 ανθρώπους ο Μπόμπι Σαντς! Κι ας βρισκόταν σε απεργία πείνας από την 1η του προηγούμενου μήνα…
Καταρρακώθηκε έτσι, πλήρως, ο ισχυρισμός της βρετανικής κυβέρνησης, ότι ο «γελαστός Μπόμπι» και οι άλλοι απεργοί πείνας ήταν «περιθωριακοί» που «κανένα δεν εκπροσωπούσαν». Ποιος ακριβώς ήταν όμως ο Μπόμπι;
Ανήσυχο πνεύμα, κοσμαγάπητος στην κοινωνία του Μπέλφαστ ως ποδοσφαιριστής, μουσικός και εξαίρετος δάσκαλος της ιρλανδικής γλώσσας, εργαζόταν ως (μαθητευόμενος) τεχνίτης αμαξωμάτων. Έχασε όμως τη δουλειά του στα 18 του χρόνια, όταν οι «Ενωτικοί» εκδίωξαν την οικογένειά του από το σπίτι της, στο Ράθκουλ του Βόρειου Μπέλφαστ. Τότε ακριβώς, το 1972, ο Μπόμπι προσχώρησε στον IRA και άρχισε να αναπτύσσει πολιτική δράση. Ένα μήνα αργότερα συνελήφθη, επειδή βρέθηκε όπλο σε σπίτι, στο οποίο ο ίδιος ήταν παρών. Καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση, στο Λονγκ Κες. Όταν αποφυλακίστηκε (1976) έκανε οικογένεια, απέκτησε παιδί και συνέχισε την πολιτική δραστηριότητα.
Το δεύτερο χτύπημα κατέφθασε όταν η βρετανική αστυνομία ανακάλυψε όπλο σε αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε ο ίδιος και άλλα  τρία άτομα. Επί έξι ημέρες βασανίστηκε για να «ομολογήσει» όσα ήθελαν να του χρεώσουν οι ανακριτές. Δεν κάμφθηκε. Τι και αν η οπλοφορία για τα στελέχη του IRA ήταν σχεδόν προϋπόθεση επιβίωσης στη Β. Ιρλανδία της εποχής εκείνης; Η… αιωνίως διασταλτική ερμηνεία της έννοιας «τρομοκράτης» υπαγόρευσε την ποινή: Για από κοινού οπλοκατοχή, φυλάκιση 14 ετών!
Η ειρωνεία είναι ότι ο Μπόμπι, αρθρογραφώντας σε τοπική εφημερίδα, εξέφραζε απόψεις, όπως: «Όπλα και βόμβες δεν κερδίζουν τον πόλεμο. Μπορούν να σκοτώσουν, αλλά όχι να δείξουν το δρόμο, ούτε να υποχρεώσουν τον άκαμπτο να λυγίσει».
Το 1981, στα δώδεκα χρόνια που παρήλθαν από τα αιματηρά γεγονότα του ‘69, είχε εξαπλασιαστεί ο αριθμός των βορειοϊρλανδών Ρεπουμπλικάνων οι οποίοι κρατούνταν στις φυλακές Άρμαχ και Μέιζ. Αριθμούσαν πλέον 3.000. Οι περισσότεροι είχαν καταδικαστεί από ειδικά δικαστήρια, χωρίς ενόρκους.
Εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας βεβαίωναν ότι οι καταδίκες κατά κανόνα βασίζονταν σε ομολογίες που είχαν αποσπαστεί με βασανιστήρια (πολλοί ασφαλώς θα θυμηθούν την ιστορία των Τεσσάρων του Γκίλφορντ, που έγινε γνωστή χάρη στην κινηματογραφική ταινία Στο Όνομα του Πατρός). Στην πλειονότητά τους βρέθηκαν στο κελί επειδή υπεράσπισαν τις γειτονιές τους από επιθέσεις των «Ενωτικών» ή αντέταξαν πέτρες στα οχήματα του βρετανικού στρατού.
Από τη χαραυγή της δεκαετίας του ‘80 η κατάσταση στις φυλακές και ειδικά στο «μπλοκ Η» τέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής αριστερών βορειοϊρλανδικών οργανώσεων, κοινωνικών και πολιτικών. Η απεργία πείνας, όμως, είναι ένα άλμα που βρίσκει αντίθετο το Σιν Φέιν, το νόμιμο πολιτικό κόμμα των Ρεπουμπλικάνων. Το διευκρινίζει σε σημείωμα που στέλνει κρυφά στον Μπόμπι ο Τζέρι Άνταμς, εκ των ηγετών του Σιν Φέιν. Ο Άνταμς θεωρεί ότι η απεργία πείνας απειλεί να αποσπάσει την προσοχή των Ρεπουμπλικάνων από τα πολιτικά τους καθήκοντα, αλλά και να επιφέρει θυσίες που τελικά θα πλήξουν το ηθικό τους. Ο Μπόμπι, όμως, είναι αποφασισμένος και αμετάπειστος. Ομοίως και η Θάτσερ, της οποίας ο αρμόδιος για θέματα Β. Ιρλανδίας υπουργός, ο Χάμφρι Άτκινς, τονίζει (15 Απριλίου) ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν θα δεχθεί τα αιτήματα των απεργών πείνας, ούτε θα ενδώσει στη «μορφή βίας που ασκούν»…
Τον Μπόμπι συνοδεύει στο νεκροταφείο πλήθος 100.000 ανθρώπων, ενώ οι πίπιζες παίζουν τη μελωδία του τραγουδιού που γράφτηκε για τους «μπλάνκετ μεν». «Δεν θα φορέσω τη στολή του κατάδικου, υποταγμένος δε θα εκτίσω την ποινή». Στις 6 Μαΐου, το διάσημο ροκ συγκρότημα των Γκρέτφουλ Ντεντ που δίνει συναυλία στη Ν. Υόρκη αφιερώνει στον νεκρό -και εφεξής μυθικό- μαχητή του ΙRA το τραγούδι He’s Gone. Δεν είναι όμως τόσο «λεπτές» οι υπόλοιπες αντιδράσεις που εκδηλώνονται ανά τον κόσμο, στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Μπόμπι…
Στο Μιλάνο, 5.000 διαδηλωτές πυρπολούν την αγγλική σημαία. Στο Όσλο όπου βρίσκεται, η Βασίλισσα Ελισάβετ κινδυνεύει να δεχθεί κατακέφαλα ντομάτα, η οποία όμως δεν την πετυχαίνει. Συλλαλητήρια γίνονται σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ. Σε διάφορα λιμάνια του κόσμου διαδηλωτές ρίχνουν μαύρη μπογιά σε βρετανικά πλοία. Στο Νέο Δελχί οι ινδοί βουλευτές κρατούν ενός λεπτού σιγή. Αμερικανοί γερουσιαστές, μεταξύ των οποίων κι ο Τεντ Κένεντι, στέλνουν επιστολή διαμαρτυρίας στη Θάτσερ. Ποτέ άλλοτε η πολιτική του Λονδίνου για τη Β. Ιρλανδία (ούτε καν στον απόηχο της «Ματωμένης Κυριακής» του ‘72) δεν προκάλεσε τέτοια κατακραυγή, διεθνώς.
Έκτοτε ο «γελαστός Μπόμπι», ο οποίος στη φυλακή πρόλαβε να γίνει και στιχουργός, βρέθηκε παντού… Έδωσε το όνομά του σε  δρόμους γαλλικών πόλεων, έγινε τραγούδι στα χείλη των οπαδών της σκοτσέζικης ποδοσφαιρικής ομάδας της Σέλτικ, πρόσφερε έμπνευση σε καλλιτέχνες.
Στις 6 Οκτωβρίου 1981 η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι βορειοϊρλανδοί κρατούμενοι μπορούν να φορούν τα ρούχα της αρεσκείας τους. Σταδιακά άρχισαν να γίνονται δεκτά «ψήγματα» και άλλων αιτημάτων. Πολύ ακριβό υπήρξε, ασφαλώς, το αντίτιμο. Αλλά πότε στην Ιστορία η αξιοπρέπεια υπήρξε φθηνή; Ποτέ.



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


υπάρχουν και οι τούρκικες σειρές - και είναι πολύ πιο επικίνδυνες, γιατί αποτελούν πολιτισμικό ιμπεριαλισμό. Τα έχει πει αυτά ο Μπρεζίνσκι όταν περιελάμβανε την εξαγωγή πολιτισμού στους βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται η ηγεμονία τής αυτοκρατορίας...



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ο Σι Τζιπίνγκ έγινε αυτοκράτορας: Το κοινοβούλιο τον έχρισε πρόεδρο της Κίνας εφ' όρου ζωής
 Κυριακή, 11 Μαρτίου 2018, 11:16
Την εφ' όρου ζωής παραμονή του προέδρου Σι Τζιπίνγκ στην προεδρία αποφάσισε το κοινοβούλιο της Κίνας, καθιστώντας επί της ουσίας τον Κινέζο πρόεδρο «αυτοκράτορα» της αχανούς χώρας της Ασίας.
Από τις συνολικά 2.964 βουλευτές που ψήφισαν, μόλις δύο ψήφισαν αρνητικά και άλλοι τρεις απείχαν, κάτι που σημαίνει ότι η απόφαση πέρασε με συντριπτική, σχεδόν καθολική, πλειοψηφία.
Η πρόταση για άρση των ορίων της προεδρικής θητείας έπεσε στο τραπέζι της συζήτησης στα τέλη Φεβρουαρίου. Ο πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ θα παρέμενε στη θέση του έως και το 2023. Η ψηφοφορία που ακολούθησε κατέστησε τον Κινέζο πρόεδρο πανίσχυρο, του προσέδωσε αυτοκρατορικές εξουσίες και επί της ουσίας τον έχρισε μόνιμο πρόεδρο, υπεράνω δημοκρατικών διαδικασιών.



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε από ισραηλινοζιστες στρατιώτες κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στη Δυτική Όχθη
Σάββατο, 10 Μαρτίου 2018, 21:53
Ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε σήμερα από τις σφαίρες ισραηλινοναζιστών στρατιωτών κατά τη διάρκεια συγκρούσεων που ξέσπασαν μεταξύ σιωναζιστών εποίκων και Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, έγινε γνωστό από τις υπηρεσίες πρώτων βοηθειών και πηγές από τις αρχές ασφαλείας.
Πηγές από τις παλαιστινιακές υπηρεσίες ασφαλείας επιβεβαίωσαν ότι τα επεισόδια σημειώθηκαν κοντά στη Ναμπλούς, αφού σιωναζι έποικοι επιτέθηκαν εναντίον των Παλαιστινίων. Σύμφωνα με τις πηγές αυτές, ο ισραηλινοναζιστικός στρατός επενέβη και άνοιξε πυρ εναντίον μια ομάδας Παλαιστινίων.
Η παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος ανέφερε ότι το θύμα ήταν ένας άνδρας ηλικίας 22 ετών από την Ουρίφ, κοντά στη Ναμπλούς. Επιπλέον, άλλος ένας άνθρωπος τραυματίστηκε.
Από την πλευρά του ο ισραηλινοναζιστικός στρατός επισήμανε ότι οι Παλαιστίνιοι από την Ουρίφ προσέγγισαν τον σιωναζιστικο παρανομο οικισμό Γιτζάρ προκαλώντας μια «αντιπαράθεση μεταξύ των Παλαιστίνιων και των σιωναζιστών».
Ταραχές ξέσπασαν μόλις έφθασαν οι σιωναζι στρατιώτες που «πυροβόλησαν με πραγματικές σφαίρες» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας εκπρόσωπος τύπου του σιωναζιστικου στρατού.
Τουλάχιστον 31 Παλαιστίνιοι και δύο ισραηλινοναζιστες έχουν σκοτωθεί σε βίαια επεισόδια μετά την ανακοίνωση, την 6η Δεκεμβρίου, από την Ουάσιγκτον ότι αναγνωρίζει ως πρωτεύουσα των Σιωναζι την Ιερουσαλήμ.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Αλγερινός ισλαμοφασιστας «δικαιωματιστής» πληρώνει τα πρόστιμα σε όσες φοράνε μπούρκες
 Σάββατο, 10 Μαρτίου 2018, 21:30
Ο Αλγερινός ισλαμοφασιστας επιχειρηματίας Ρασίντ Νεκάζ δήλωσε το Σάββατο ότι αναλαμβάνει να πληρώσει όλα τα πρόστιμα που θα επιβληθούν από τις Αρχές της Δανίας σε καθυστερημενες μουσουλμανοφασιστριες που θα συνεχίσουν να φοράνε μπούρκες, παρά την απαγόρευση.
Ο Ρασίντ Νεκάζ, πλαισιωμένος από μουσουλμάνες με καλυμμένα τα πρόσωπά τους, στήθηκε έξω από το κοινοβούλιο της Δανίας και έκανε δηλώσεις στο τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων ANADOLU.
Όπως δήλωσε έχει ήδη πληρώσει 1.538 πρόστιμα για μπούρκες σε Γαλλία, Βέλγιο, Ελβετία, Ολλανδία, Αυστρία και Γερμανία, χώρες όπου η μπούργκα απαγορεύεται.
Ο Νεκάζ ξεκίνησε να πληρώνει τα πρόστιμα για τις μπούρκες από το 2010, όταν για πρώτη φορά απαγορεύτηκαν στη Γαλλία. Από τότε μέχρι σήμερα έχει πληρώσει συνολικά ένα εκατομμύριο ευρώ.
Ο ίδιος μάλιστα ειχε και θρασσος και επέκρινε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επειδή δεν βρίσκουν λύσεις «που θα βοηθούν στους μουσουλμάνους να προσαρμοστούν στην Ευρώπη».




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Τούρκος στρατιώτης στο Αφρίν εξαναγκάζει τρομαγμένους Κούρδους γέροντες να βγούνε μαζί του σέλφι. Μιλάμε για σαδισμό υψηλού επιπέδου.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ο Ιταλος Μαραθωνοδρόμος που σήμερα τρέχει για την απελευθέρωση της Γκούτα από τους φονιάδες μισθοφόρους!
Ο Ιταλός Μαραθωνοσδρόμος Daniele Deias, από τη Σαρδηνία της Ιταλίας τρέχει σήμερα στο διεθνή Μαραθωνιο της Μπρέσια  (16°MARATONA INTERNAZIONALE DI BRESCIA Gara fidal di Km 42,195) για να απελευθερώσει ο Αραβικός στρατός της Συρίας τη Γκούτα από τους τρομοκράτες!
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο γνωστός Μαραθωνοδρόμος θα τρέξει για τη Συρία... πάντα σε όλους τους αγώνες που συμμετέχει υψώνει τη σημαία της Συρίας!



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



48 ώρες προσθεσμία στα κτήνη της "πολιτισμένης" δύσης για να παραδοθούν...
...ή αφού παραδώσουν τα όπλα τους ν΄ αποχωρήσουν από θύλακα στο μαρτυρικό Παλαιστινιακό καταυλισμό του Γιαρμούκ!
Άντε πάλι να κλαίνε τα ΜΜΕ των αποικιοκρατων και των σιωναζι...
Ούτε γη, ούτε νερό στους ιμπεριαλιστές και τους λακέδες τους!
Ο Συριακός Στρατός Δίνει Στους Ισλαμοφασιστες  48 Ώρες Να Παραδώσουν Τη Νότια Συνοικία Της Δαμασκού
 11 Μαρτίου 2018
Ο Συριακός Αραβικός Στρατός (SAA) έχει δώσει στους ισλαμοφασιστες ενοπλους 48 ώρες να παραδοθούν στην περιοχή Qadam, σύμφωνα με μια στρατιωτική πηγή στο Al-Masdar News σήμερα το απόγευμα.
Σύμφωνα με την πηγή, ο Συριακός Στρατός ζήτησε από τους ισλαμοφασιστες μισθοφορους που παριστανουν τους Συριους να παραδωσουν τα βαριά όπλα τους και είτε να μεταφερθούν στο Idlib Governorate είτε να διευθετήσουν τις υποθέσεις τους με την κυβέρνηση.
Η πηγή πρόσθεσε ότι πολλοί μισθοφοροι ισλαμοφασιστες έχουν ήδη φτάσει στην κυβέρνηση για την αποδοχή της μεταφοράς στο Idlib Governorate. Ωστόσο, φοβούνται τα αντίποινα από το Ισλαμοφασιστικό Κράτος (ISIS).
Συγκεκριμένα, η ISIS απειλείται να καταστρέψει οποιαδήποτε συμφωνία ισλαμοφασιστών με την κυβέρνηση, προωθώντας τον Al-Qadam από τον άξονα του Yarmouk District.
Το ISIS φέρεται να απειλεί να σκοτώσει όλους εκείνους τους ισλαμοφασιστες των αποικιοκρατων που δέχονται οποιαδήποτε συμφωνία από την κυβέρνηση.
Οι Ισλαμοφασιστες μισθοφοροι των αποικιοκρατων του λεγομενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού των Αποικιοκρατων(FSA) και Hay'at Tahrir Al-Sham θα έχουν μέχρι τη Δευτέρα το πρωί να αποδεχθούν αυτήν την προσφορά.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Προ των πυλών της Αφρίν ο τουρκικός στρατός.
Αν δεν είχαμε να κάνουμε με τη γνωστή ψοφοδεή ευρωπαϊκή Αριστερά (που περιλαμβανι και το ΚΚΕ), που δεν έχει βγάλει τσιμουδιά τόσα χρόνια για τον νεοφασισμό που ρίζωσε στην Ουκρανία και για το εμπάργκο της Ε.Ε. στη Βενεζουέλα και για τόσα και τόσα άλλα εγκλήματα που διαπράττει ή συγκαλύπτει ο ιμπεριαλισμός των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων, σήμερα θα έπρεπε να καίγονται οι πρεσβείες της Τουρκίας σ' ολόκληρη την Ευρώπη.
Από την Αθήνα και τη Λισαβόνα, μέχρι το Δουβλίνο και τη Στοκχόλμη.
Αν δεν είχαμε να κάνουμε με τη γνωστή ψοφοδεή ευρωπαϊκή Αριστερά...



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Η πολιτική, όταν την ασκείς από τη θέση της κυβέρνησης, είναι διαπλοκή με τους ισχυρούς, τσάκισμα των αδύναμων, βόλεμα των ημετέρων, καπατσοσύνη και εφευρετικότητα στη δικαιολόγηση χειρισμών που κάνουν τους αφελείς να αγανακτούν.
Εσείς, λενε οι κυβερνητικοι,  που 'χετε μείνει στους Λένιν και στις ΠΕΕΑ, τους Αλιέντε και τους Τσάβες, που αναμασάτε τους παιδισμούς του Γκράμσι για ήθος και πολιτιστικά ηγεμονικά πρότυπα, απολαύστε την απομόνωση στο αριστεροχώρι σας, όσο εμείς ταχτοποιούμαστε μέχρι και τρίτης και τέταρτης γενιάς.
Και συνεχίστε να τρέχετε σε διαδηλώσεις και να φωνάζετε! Για να 'χουμε να γελάμε με τη γραφικότητα, όταν πέφτετε κάτω από τα κλομπ και πνίγεστε από τα χημικά.
Κορόιδα!