ΛΙΒΥΗ
«Αναγνωρίσεις εδάφους» εντός και εκτός
Οι ιμπεριαλιστές συγκεντρώνουν δυνάμεις για πιθανή στρατιωτική επέμβαση
ΤΡΙΠΟΛΗ.-- Αν και οι διαψεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη, το ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης στη Λιβύη παραμένει υπό εξέταση, με την προσοχή, όπως φαίνεται, να στρέφεται κυρίως σε αντιδράσεις που θα μπορούσε να πυροδοτήσει στην «εύφλεκτη» ζώνη της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Επιπλέον, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δε μοιάζουν να βρίσκουν, στην παρούσα φάση, κοινό τρόπο αντίδρασης, καθώς συμφωνούν διαφωνώντας. Την ίδια ώρα, το αιματοκύλισμα εντός Λιβύης συνεχιζόταν, με τις πληροφορίες για τα τεκταινόμενα, τόσο στις περιοχές υπό καθεστωτικό έλεγχο όσο και στις άλλες, να παραμένουν αποσπασματικές και συγκεχυμένες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι δύο πλευρές προετοιμάζονται πυρετωδώς για περαιτέρω σκληρές αιματηρές αναμετρήσεις και ότι σε μεγάλο μέρος της χώρας οι ελλείψεις τροφίμων αρχίζουν να λαμβάνουν διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης, όπως και η έξοδος ξένων υπηκόων και προσφύγων, κυρίως προς τα δυτικά, προς την Τυνησία.
«Ετοιμαζόμαστε για κάθε ενδεχόμενο, αλλά δεν υπάρχει τίποτε συγκεκριμένο, ούτε έχουμε κάποια εντολή», δήλωνε χθες ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν. Ανάλογες δηλώσεις έγιναν και από την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, που τόνιζε ότι «δεν υπάρχει σχέδιο στρατιωτικής επίθεσης με τη συμμετοχή Αμερικανών». Παρ' όλα αυτά, αμερικανικά και βρετανικά στρατιωτικά πλοία βρίσκονται, ήδη, στα ανοιχτά της Λιβύης. Aμερικανοι στρατιωτικοι συμβουλοι αποβιβαστικαν στην Βεγγαζη και εκπαιδευουν αντικαθεστωτικους στρατιωτες. 600 αμερικανοι πεζοναυτες βρισκονται στην βαση της Σουδας στην Κρητη, ετοιμοι να κανουν επεμβαση, γιατι οι αμερικανοι δεν εχουν καμια εμπιστοσυνη στους λιβυους "αντικαθεστωτικους τους". Αμερικανικα και βρετανικα αεροπλανοφορα μαζι με φρεγατες ειναι στα ανοιχτα στη θαλασσα της Λιβυης ετοιμη να κανουν αποβαση. Ο Γάλλος και ο Βρετανός πρωθυπουργός υποστήριξαν ότι «όλες οι πιθανότητες είναι ανοιχτές», ο Ισπανός πρωθυπουργός έκανε λόγο για την αναγκαιότητα ενός «σχεδίου Μάρσαλ για το σύνολο των αραβικών χωρών» και ο Ιταλός ομόλογός τους παραδεχόταν ότι «τα συμφέροντα είναι πολλά και δεν πρέπει να γίνονται βιαστικές κινήσεις». Η Ρωσία χαρακτήρισε «πολιτικά νεκρό» τον Καντάφι και ζήτησε την αποχώρησή του, αλλά εκτίμησε ότι «δεν τίθεται άμεσα θέμα επιβολής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων», ενδεχόμενο που χαρακτήρισε ως «μη αποτελεσματικό στην παρούσα φάση» και επέμεινε στην επιβολή κυρώσεων.
Ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες ζήτησε να αναληφθεί μια διεθνής πρωτοβουλία διαλόγου, προκειμένου να βρεθεί «ειρηνική λύση και να σταματήσει η αιματοχυσία». Διαφώνησε με κάθε στρατιωτική επιλογή και τόνισε ότι «δεν μπορεί να εκφράσει κατηγορηματικές απόψεις εφόσον δε γνωρίζει από κοντά σαφώς το τι γίνεται». Το ζήτημα της λήψης περαιτέρω μέτρων, καθώς και της περαιτέρω στάσης της θα εξετάσει σε έκτακτη Σύνοδο Κορυφής η ΕΕ, στις 11 Μάρτη.
Προετοιμασίες
Εντός Λιβύης, χθες, οι μάχες ήταν λίγες, αλλά τα νεύρα τεντωμένα, καθώς και δυνάμεις προσκείμενες στον Καντάφι και "αντικαθεστωτικοί" προετοιμάζονταν για σκληρή αναμέτρηση. Διάχυτη ήταν η αίσθηση ότι θα επιχειρηθεί ανακατάληψη «κομβικών» πόλεων, όπως η αλ Ζαουίγια, από τις δυνάμεις του Καντάφι. Δημοσιογραφικές πηγές μετέφεραν ότι οι αντικαθεστωτικοί προσπαθούν να εκπαιδευτούν από στρατιωτικούς που πέρασαν με το μέρος τους και αμερικανους συμβουλους και συγκεντρώνουν όποιον οπλισμό μπορούν. Είναι σαφές οτι προετοιμάζονται οχι για να αμυνθούν μόνο αλλα για να ασκήσουν περισσότερη πίεση σε περιοχές που ελέγχονται από τον Καντάφι εξαπολύοντας επιθέσεις.
Ενα πρώτο Συμβούλιο φυλάρχων και αντικαθεστωτικών δυνάμεων, που φαίνεται ότι κατέστη δυνατό να σχηματιστεί στη Βεγγάζη, δε διευκρίνιζε τι ακριβώς σχεδιάζει, ξεκαθαρίζοντας μόνο ότι θα αποδέχονταν ίσως απαγόρευση πτήσεων, αλλά όχι στρατιωτική επέμβαση στη χώρα από ξένες δυνάμεις, οπως τους συμβουλεψαν να πουν τα αφεντικα τους της CIA. Επίσης, έδωσαν διαβεβαιώσεις για συνέχιση και ομαλοποίηση των εξαγωγών πετρελαίου, με τον αρμόδιο Ευρωπαίο επίτροπο να συμφωνεί ότι «οι περισσότερες πετρελαιοπηγές και εγκαταστάσεις ελέγχονται από αντικαθεστωτικές δυνάμεις».
ΤΥΝΗΣΙΑ
Κλυδωνίζεται συνολικά η «μεταβατική» κυβέρνηση
ΤΥΝΙΔΑ.-- «Βροχή» πέφτουν οι παραιτήσεις στελεχών της «μεταβατικής» κυβέρνησης μετά την αποχώρηση του πρωθυπουργού Γκανούσι υπό τις ασφυκτικές πιέσεις του τυνησιακού λαού, που με νέες κλιμακούμενες διαδηλώσεις απαιτούσαν, εδώ και μέρες, τη διάλυση του συγκεκριμένου σχήματος, υπογραμμίζοντας ότι σε αυτό συμμετέχουν πολλά πρόσωπα που υπήρξαν συνεργάτες και του εκδιωχθέντα Μπεν Αλι. Τέσσερις υπουργοί είχαν παραιτηθεί, μέχρι χτες βράδυ, εκ των οποίων οι δύο ήταν οι ηγέτες δύο νόμιμων, και επί Μπεν Αλι, αντιπολιτευόμενων κομμάτων, του "ευρωκομμουνιστικου κομματος" Ettajdid και του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος, οι οποίοι, εκ των υστέρων, «ανακάλυψαν» την αναποτελεσματικότητα, όπως έλεγαν, της «μεταβατικής κυβέρνησης» και τη σημασία «της μεγαλύτερης προσφοράς στη λαϊκή εξέγερση έξω από ένα κυβερνητικό σχήμα».
Η λαϊκή πίεση, ιδιαίτερα μετά το θάνατο έξι ακόμη διαδηλωτών τα τελευταία 24ωρα στις διαδηλώσεις στην Τύνιδα, φαίνεται ότι οδηγεί και σε περισσότερες υποχωρήσεις. Σύμφωνα με έναν από τους παραιτηθέντες υπουργούς, που μίλησε σε γαλλικό δίκτυο, εξετάζεται σοβαρά το ενδεχόμενο να υιοθετηθεί η θέση του Συμβουλίου Προστασίας της Επανάστασης, που ζητά καθυστέρηση των εκλογών και σύσταση αναθεωρητικής Βουλής που θα προχωρήσει σε σύνταξη νέου συντάγματος, έτσι ώστε να προετοιμαστούν καλύτερα οι εκλογές. Το Συμβούλιο αποτελείται από 14 πολιτικά κόμματα που ήταν παράνομα, οργανώσεις δικαιωμάτων και η Γενική Ενωση Τυνήσιων Εργατών.
Χτες, επίσης, νομιμοποιήθηκε, μετά από 20 χρόνια, το ισλαμικό κόμμα Ennahdha. Στην άκρως κοσμική Τυνησία, έχουν, ήδη, γίνει πολλές διαδηλώσεις που ξεκαθαρίζουν ότι «ο τυνησιακός λαός δεν θέλει επιβολή του Ισλάμ στην πολιτική».
ΙΡΑΝ
Νέος γύρος συγκρούσεων
Αγνοείται το πού βρίσκονται οι Καρουμπί - Μουσαβί
ΤΕΧΕΡΑΝΗ.-- Συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών της ελευθεριας και ισλαμοφασιστικων δυνάμεων ασφαλείας, αλλά και ανδρών των ισλαμοφασιστικων παραστρατιωτικών σωμάτων, «Φρουροί της Επανάστασης» και «Μπασίτζ», σημειώθηκαν, χθες, σε διάφορα σημεία της ιρανικής πρωτεύουσας, όταν χιλιάδες άνθρωποι προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν για τη φυλάκιση των δύο ηγετών της λεγόμενης «μεταρρυθμιστικής» αντιπολίτευσης. Η τύχη των Μεχντί Καρουμπί και Μιρ Χοσεΐν Μουσαβί, πρώην προέδρου του Κοινοβουλίου και πρώην πρωθυπουργού, αγνοείται από το Σαββατοκύριακο, με τις περισσότερες πληροφορίες να συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι συνελήφθησαν μαζί με τις συζύγους τους (μετά από δύο βδομάδες κατ' οίκον περιορισμού) και τις αρχές να επιμένουν στις διαψεύσεις τους, χωρίς, όμως, να μπορούν να δώσουν πειστική απάντηση στο πού βρίσκονται οι δύο άνδρες.
Ο πρώην Πρόεδρος Μουχάμαντ Χαταμί ζήτησε την απελευθέρωσή τους. Kάτι που έγινε και από εκπροσώπους ξένων ηγεσιών, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών που κατέστησε σαφές ότι «θα κριθεί το οτιδήποτε σχετίζεται με τους δύο άνδρες με γνώμονα το νόμο της Ισλαμικής Δημοκρατίας, που δε δέχεται παρεμβάσεις στο εσωτερικό της».
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, οι διαδηλωτές επέμεναν να διαμαρτύρονται μέχρι αργά το βράδυ σε μικρές ομάδες στην Τεχεράνη, αλλάζοντας διαρκώς τοποθεσία, προκειμένου να παραπλανούν τις δυνάμεις καταστολής.
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
«Βιάζεται» η στρατιωτική ηγεσία
ΚΑΪΡΟ.-- Με ταχύ ρυθμό φέρεται να «πιέζει» τις εξελίξεις να προχωρήσουν η στρατιωτική ηγεσία, κάτι που προκαλεί ανησυχία σε αρκετά τμήματα των αντιπολιτευόμενων διαδηλωτών. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με διαρροές από στρατιωτικές πηγές, το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο προσανατολίζεται στο να διοργανωθεί δημοψήφισμα για τις συνταγματικές αλλαγές που απεργάζεται συμβούλιο συνταγματολόγων, στο οποίο από πολιτικής άποψης συμμετέχουν μόνο οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», στις 19 Μάρτη. Και στη συνέχεια, να γίνουν βουλευτικές εκλογές μέσα στον Ιούνιο και μετά από έξι εβδομάδες να γίνουν προεδρικές. Κατά τη στρατιωτική διαρροή, «το χρονοδιάγραμμα αποδεικνύει ότι ο στρατός δε θέλει να κρατήσει την εξουσία και επιδιώκει γρήγορη κατοχύρωση των αλλαγών που αξίωσαν οι διαδηλωτές».
Από την άλλη, όμως, πολλές οργανώσεις, αλλά και πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης (όχι εκείνης που συνεργαζόταν με το καθεστώς Μουμπάρακ) επισημαίνουν ότι αυτή «η ταχύτητα βοηθά μόνο τα απομεινάρια του κόμματος και του καθεστώτος Μουμπάρακ που δεν έχουν ακόμη διωχθεί και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ενώ κάθε νέο κόμμα δεν προλαβαίνει καν να κάνει αισθητή την παρουσία του».
ΚΟΥΒΑ
Οι αντεπαναστατικές ενέργειες από τις ΗΠΑ
ΑΒΑΝΑ.-- Νέες αποκαλύψεις έδωσαν στη δημοσιότητα οι αρχές της Κούβας για τα σχέδια των ΗΠΑ να αποσταθεροποιήσουν το Νησί της Επανάστασης με την καθοδήγηση, τη χρηματοδότηση, τη στήριξη, την προστασία και την ενθάρρυνση των λεγόμενων «αντιφρονούντων», συμπεριλαμβάνοντας και τις «γυναίκες στα λευκά».
Σε ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε στην κρατική τηλεόραση το Σάββατο, ο Μοϊσές Ροντρίγκες, τελωνειακός υπάλληλος και ο Κάρλος Σέρπα, που εμφανιζόταν ως «ανεξάρτητος δημοσιογράφος», αποκάλυψαν πώς κατάφεραν να διεισδύσουν σε μικρές αντεπαναστατικές ομάδες με αποτέλεσμα να ξεσκεπάσουν τις ενέργειές τους. Ο πρώτος μάλιστα έλαβε συγκεκριμένες εντολές από το Γραφείο Συμφερόντων των ΗΠΑ στην Αβάνα για να συμμετάσχει σε ενέργειες κατά των κουβανικών αρχών, ενώ στάλθηκε και στο Μαϊάμι όπου συναντήθηκε με αντεπαναστατικές οργανώσεις και εγκληματίες όπως ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες και ο Σαντιάγο Αλβαρες. Ο Σέρπα, από τη μεριά του, κάλυπτε δημοσιογραφικά τις δραστηριότητες των «γυναικών στα λευκά» και έστελνε άρθρα στα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ με ψευδείς πληροφορίες για το τι συμβαίνει στην Κούβα. Στο ντοκιμαντέρ επίσης μεταδόθηκαν και εικόνες για δώρα και χρήματα που έλαβαν οι «γυναίκες στα λευκά» από αμερικανικές υπηρεσίες που χρηματοδοτούν αντεπαναστατικές ομάδες που προσπαθούν να ανατρέψουν τη σοσιαλιστική Κούβα.
ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ.-- Νέα μέτρα λιτότητας θα πάρει η κυβέρνηση της Ουγγαρίας το επόμενο διάστημα στο όνομα της μείωσης του δημόσιου χρέους, τα οποία όμως θα πλήξουν το λαό και τους εργαζόμενους καθώς, όπως υποστήριξε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Τίμπορ Νάβρακσιτς, θα υπάρξουν μειώσεις στις πρόωρες συντάξεις, στις συντάξεις αναπηρίας και στις επιχορηγήσεις στις δημόσιες μεταφορές. Κατα τα αλλα, η δεξια κυβερνηση της Ουγγαριας θα εκανε αντισταση στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, και δεν θα προχωρουσε σε λιτοτητα και σφαγη των λαικων δικαιωματων. Αυτες τις τελευταιες μαλακιες τις λεγανε και κατι αριστεροι.....
ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ.-- Πάνω από 3.000 απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρουμανίας πραγματοποίησαν χτες συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πρωτεύουσα ενάντια στις περικοπές στις συντάξεις τους, τις οποίες αποφάσισε η κυβέρνηση τον περασμένο Γενάρη, με την επιπλέον επιβολή φόρου 5,5% στις συντάξεις άνω των 740 λέι, αλλά και τον επανυπολογισμό τους.
ΜΟΣΧΑ.-- Οι Πρόεδροι της Ρωσίας, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν αναμένεται να συναντηθούν στις 5 Μάρτη στο Σότσι για να συζητήσουν για την κατάσταση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, σύμφωνα με ανακοίνωση του Κρεμλίνου.
ιστορία του τραγουδιού
(πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημεριδα Ριζοσπαστης)
Ποιος ήταν ο μπάρμπα Γιάννης;
Μπάρμπα-Γιάννη με τις στάμνες
και με τα σταμνάκια σου…
Κανένα, ίσως, τραγούδι δεν είχε τόσες πολλές ιστορικές αναφορές και αμφισβητήσεις από τον πασίγνωστο Μπάρμπα Γιάννη, τον Κανατά. Πρόκειται για ένα τραγούδι, μάλλον, του Π. Επιτροπάκη, αν και από πολλούς θεωρείται δημιουργία του αρχιμουσικού του Ελληνικού Στρατού Ανδρέα Ζάιλερ (1830 – 1904). Οι κανατάδες έκαναν χρυσές δουλειές την εποχή που δεν υπήρχαν πλαστικά δοχεία. Ο Μπάρμπα Γιάννης, όμως, είχε αναστατώσει την Αθηναϊκή κοινωνία, όχι μόνο για τα κανάτια του, αλλά γιατί υπήρξε ένας από τους ωραιότερους Αθηναίους της εποχής του, που κατά τις εργάσιμες ημέρες γυρνούσε με το γάιδαρο του, ξυπόλητος και ρακένδυτος πουλώντας τα κανάτια του, αλλά τις Κυριακές φορούσε «ψηλό καπέλο» και «παπούτσια ελαστικά» και έκανε τον περίπατο του δίπλα στην αριστοκρατική Αθήνα. Φαίνεται ότι κάτι τέτοιο ήταν πρωτάκουστο και μοναδικό για την εποχή του, και γι αυτό η στρατιωτική ορχήστρα, που εκτελούσε κλασικά μουσικά κομμάτια στο Ζάππειο, σταμάταγε και άρχιζε να του αποδίδει «τιμές» καθώς περνούσε από μπροστά της, με σκοπό να τον ειρωνευτεί. Ο μικροαστισμός τους δεν μπορούσε να δεχτεί το γεγονός ότι ένας φουκαράς έκανε βόλτα με την «καλή κοινωνία». Τελικά, οι Αθηναίοι θα υποστούν μεγάλο σοκ, όταν ο Μπάρμπα Γιάννης θα εξαφανιστεί, το 1878, και όλοι, τότε, θα ανακαλύψουν (;) ότι ήταν Βούλγαρος (κάποιοι κάνουν αναφορά ότι ήταν Βούλγαρος πράκτορας). Η λήξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου θα επιτρέψει στον Βούλγαρο μπάρμπα Γιάννη να επιστρέψει στην πατρίδα του. Τώρα, αν ήταν κατάσκοπος ή απλό προσφυγόπουλο ποτέ κανένας δε θα το εξακριβώσει. Θα είναι ακόμα μία, σκοτεινή, πλευρά του μύθου του.
Λιβύη: Πόλεμος του πετρελαίου μεταξύ ΕΝΙ και ΒΡ ?
από @ 5:05μμ, Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011
Λιβύη: Πόλεμος του πετρελαίου μεταξύ ΕΝΙ και ΒΡ ?
το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση ενός κειμένου της ομάδας Comidad. Ο τίτλος του πρωτοτύπου είναι "LIBIA: UNA GUERRA DEL PETROLIO TRA ENI E BP?"
και βρίσκεται στο blog της ομάδας Comidad, http://www.comidad.org/dblog/articolo.asp?articolo=402
Το ιταλικό κείμενο είναι επίσης αναρτημένο και στο ιταλόφωνο blog της ομάδας ελευθεριακών αναρχικών http://eleftheriakoi-it.blogspot.com/
Υπάρχουν πολλά στοιχεία που «συμβουλεύουν» την πολύ προσεκτική αξιολόγηση των «ειδήσεων» που αφορούν τη Λιβύη.
Σε αντίθεση με την Αίγυπτο, η Λιβύη δεν έχει μάζες απελπισμένων στα αστικά κέντρα, εν μέρει γιατί το καθεστώς έχει υιοθετήσει ένα πατερναλιστικό/κοινωνικού τύπου σύστημα, χάρη στο οποίο έχει αποφύγει καταστάσεις έντονης ανέχειας, και εν μέρει επειδή λείπουν εντελώς οι μάζες, αφού μιλάμε για για μια πολύ αραιοκατοικημένη χώρα, στην οποία ακόμα και το επίσημο νούμερο των 4 εκ. κατοίκων προκύπτει από σχετικά «φουσκωμένες» δημογραφικές εκτιμήσεις όσον αφορά τους κατοίκους των διαφόρων ερημικών περιοχών.
Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπʼόψιν οτι τα εκατομμύρια των διαδηλωτών που είδαμε στο Κάιρο, έχαιραν της σχετικά φιλικής ουδετερότητας του στρατού, ενώ οι λίγες χιλιάδες (?) ειρηνικών λίβυων διαδηλωτών, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, υποτίθεται οτι δέχθηκαν αεροπορικό βομβαρδισμό και επίθεση με πυραύλους: μια λεπτομέρεια που φαντάζει αρκούντως υπερρεαλιστική, και όχι επειδή το καθεστώς δεν είναι ικανό να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά επειδή μόνο μια οπλισμένη εξέγερση – και μάλιστα πολύ καλά οπλισμένη – θα μπορούσε να αντέξει για καιρό σε μιά τέτοιου είδους αντιμετώπιση. Συνεπώς, αντί για εξέγερση, θα επρόκειτο μάλλον για ένα πραξικόπημα, και μάλιστα με επαφές σε δίαφορους τομείς του λιβυκού καθεστώτος. Η λέξη «Δικτάτορας» είναι μία από αυτές τις λέξεις που μπορούν να στείλουν απευθείας για διακοπές την κριτική σκέψη της κοινής γνώμης στις δυτικές κοινωνίες, και αυτό εξηγεί και το γιατί η μηντιακή αφήγηση μιας αυθόρμητης λαϊκής εξέγερσης, η οποία όμως αποδεικνύεται ικανή να καταλάβει μια ολόκληρη πόλη όπως τη Βεγγάζη, δεν δημιούργησε καμμία έκπληξη ή αμφιβολία.
Τα Χριστούγεννα του 1989 τα ΜΜΕ μας αφηγήθηκαν μια ρουμάνικη «εξέγερση» εναντίον του δικτάτορα Τσαουσέσκου με είκοσι χιλιάδες νεκρούς, αλλά τελικά τα πάντα αποδείχθηκαν ψευδή, προφανώς με απόσταση μηνών, όταν η είδηση είχε χάσει την κεντρικότητά της.
Άλλη μια «λεπτομέρεια» την οποία πρέπει να έχουμε υπʼόψιν, έχει να κάνει με την μπίζνα του λυβικού πετρελαίου, μια μπίζνα τέτοιου μεγέθους ωστε να μπορεί να στηρίζει μισό αιώνα ανελέητου πολέμου μεταξύ της ΕΝΙ από τη μία και των αγγλο-αμερικανικών πολυεθνικών από την άλλη, και ειδικά της ΒΡ.
Ακόμα και το πραξικόπημα του Καντάφι εις βάρος του βασιλιά Ιντρις, ο οποίος θεωρούνταν γενικά ως αχυράνθρωπος των Ιταλών, είχε σίγουρα την εύνοια των αγλλο-αμερικανικών πολυεθνικών, παρότι, μέσα σε λίγα χρόνια, η ΕΝΙ ανέκτησε το χαμένο έδαφος. Το ότι η τρέχουσα «εξέγερση» στην Λιβύη ενδεχομένως να αποτελεί άλλο ένα κεφάλαιο αυτού του πολέμου του πετρελαίου, δεν είναι μια υπόθεση που πρέπει να απορριφθεί με ελαφριά καρδιά, γιατί η μόνη βέβαιη είδηση αυτή τη στιγμή είναι ακριβώς το οτι η ΕΝΙ κινδυνεύει να χάσει την βασική της πηγή πετρελαίου: Τη Λιβύη.
Όπως ήδη έχει αναφερθεί από αρκετούς αυτές τις μέρες, η ίδια η Λιβύη είναι μια εφεύρεση της Ιταλικής Αποικιοκρατίας. Το 1911 ο τότε πρωθυπουργός, ο φιλελεύθερος Τζιολίττι, κύρηξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με σκοπό να της αποσπάσει δύο βορειοαφρικανικές επαρχίες, την Τριπολιτιδα και την Κυρηναϊκή, οι οποίες συνενώθηκαν δια της βίας υπό την ονομασία Λιβύη, έναν όρο με επιβλητικές ιστορικές αναφορές στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η υποδαύλιση των φυλετικών-εθνοτικών εντάσεων μεταξύ των διαφόρων πληθυσμών αποτέλεσε επίσης ένα εργαλείο της ιταλικής αποικιοκρατικής εξουσίας, της οποίας η βαρβαρότητα είναι ευρύτατα τεκμηριωμένη.
Δεν μπορεί συνεπώς κάποιος να αποκλείσει το ενδεχόμενο οι εθνοτικοί ανταγωνισμοί να είναι πάλι ο μοχλός με τον οποίο άλλες αποικιοκρατικές δυνάμεις προσπαθούν να αποσταθεροποιήσουν το καθεστώς του Καντάφι, ενδεχομένως προβάλλοντας στους διάφορους αρχηγούς των φυλών την δυνατότητα να συνδιαχειριστούν την μπίζνα του πετρελαίου με τις αγγλο-αμερικανικές πολυεθνικές. Σε αυτή την περίπτωση, η αφγανοποίηση της λιβύης θα ήταν μιά αναμενόμενη κατάληξη, και άλλωστε κάθε αποικιοκρατική επίθεση, και κάθε αντίσταση σε αυτή, περιλαμβάνουν αναπόφευκτα και φαινόμενα εμφυλίου πολέμου. Η υποτιθέμενη αμερικανική «υπερδύναμη» πάντα επιδείκνυε πολύ εμφανή όρια, αλλά ο πραγματικός και διαρκής πυρήνας της ισχύος της ήταν το να αποτελεί πάντα ένα σημείο αναφοράς και ένας σύμμαχος των απανταχού αντιδραστικών και επιχειρηματικών ομάδων.
Αυτην την περίοδο τα ΜΜΕ τείνουν επιπλέον να υπερεκτιμούν το αποτέλεσμα της Λιβυκής αποσταθεροποίησης στις μεταναστευτικές ροές προς την Ιταλία. Οι γεμάτες μετανάστες βάρκες όμως δεν αποτελούν την κύρια διαδρομή διακίνησης της παράνομης μετανάστευσης, διότι δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά έναν φρικτό αντιπερισπασμό για να απομακρύνουν την προσοχή της κοινής γνώμης από τις πραγματικές πύλες εισόδου αυτής της ροής, που είναι οι αποβάθρες των λιμανιών που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του αμερικανικού ναυτικού. Στο λιμάνι της Νάπολης, για παράδειγμα, το U.S.Navy ελέγχει πλέον πάνω από τις μισές αποβάθρες, η διαχείριση των οποίων καλύπτεται από απόλυτο στρατιωτικό απόρρητο, και όλα αυτά μετά από ευγενή παραχώρηση της κυβέρνησης ΝτʼΑλέμα το 1999.
Ο Καντάφι αποδέχθηκε την έμφαση που δόθηκε στον ρόλο του ως αντι – μεταναστευτικού μπάτσου διότι αποτελούσε μια μέθοδο να αποκομίσει -και να δικαιολογήσει δημοσίως- πολιτικά οφέλη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ιταλία, αλλά πρέπει να διαχωρίζουμε τις υπερβολές της προπαγάνδας από τις αντικειμενικές διαστάσεις αυτού του ρόλου. Οι αμερικάνικες βάσεις, από πάντα, δεν εκτελούν μόνο στρατιωτικούς ρόλους, αλλά κυρίως ελέγχουν την παράνομη διακίνηση, όπως την διακίνηση ηρωίνης από το Αφγανιστάν.
Ένα στοιχείο που δημειουργεί μια μόνιμη ενόχληση στις ανακοινώσεις των τελευταίων ημερών, είναι ο κοινός τόπος της «φιλίας», της προσωπικής σχέσης –που περιλαμβάνει μέχρι και χειροφίλημα- μεταξύ Μπερλουσκόνι και Καντάφι· σε σημείο που έχει γίνει ένα δεδομένο αντικείμενο συνεχούς πολεμικής η μακρά σιωπή που έχει κρατήσει η ιταλική κυβέρνηση σχετικά με την καταστολή που υποτίθεται οτι λαμβάνει χώρα στην Λιβύη. Στην πραγματικότητα, για οτιδήποτε έχει να κάνει με την ενέργεια, η ΕΝΙ, και μόνο η ΕΝΙ, είναι ιστορικά ο μόνος παράγοντας που παίρνει πρωτοβουλίες σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Ακόμα και οι κολοσσοί UniCredit, Impregilo και Finmeccanica, όσον αφορά τις επενδύσεις τους στη Λιβύη, έχουν συνδεθεί στο άρμα της ΕΝΙ.
Η ύπαρξη ή όχι της αντικειμενικής ικανότητας του Μπερλουσκόνι να στηρίξει τον υποτιθέμενο άξονα προτίμησής που έχει με τον Καντάφι, φάνηκε στις Βρυξέλλες, όταν ο μη-Υπουργός Εξωτερικών Φραττίνι συντάχθηκε παθητικά στην διατύπωση μιας καταδίκης απέναντι στο λυβικό καθεστώς, την έμπνευση της οποίας είχε μια χώρα που βρίσκεται σε προφανή θέση σύγκρουσης συμφερόντων όπως η μεγάλη Βρεττανία, και που προφανώς επέλεξε να υποστηρίξει τη θέση της δικής της πολυεθνικής του πετρελαίου, δηλαδή την πρώην British Petroleum, σήμερα Beyond Petroleum. Ο Φραττίνη και στη συνέχεια ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι επαναλάμβαναν τις ειδήσεις των πρακτορείων σχετικά με την καταστολή που υποτίθεται οτι είναι σε εξέλιξη στην Λιβύη, παρότι οι μαρτυρίες των Ιταλών που απομακρύνθηκαν από την χώρα δεν τις επιβεβαιώνουν στο παραμικρό.
Από τις «αποκαλύψεις» του Wikileaks προέκυψε η εικόνα ενός αδύναμου Μπερλουσκόνι, που παίζει το ρόλο του παθητικού γιες μαν των Αμερικάνων, μόνο και μόνο για να εισπράξει φιλικά χτυπήματα στην πλάτη στις δεθνίς συνδιασκέψεις. Οι μισές αλήθειες όμως δημιουργούν το ενδεχόμενο της δρομολόγησης ολόκληρων ψεμμάτων, της δημιουργίας δηλαδή της εντύπωσης οτι οι Η.Π.Α. απλώς εκμεταλλεύονται την πολιτική και ανθρώπινη ανεπάρκεια του Μπερλουσκόνι, ενώ στην πραγματικότητα ο θεμέλιος λίθος της απικοιοκρατίας είναι ακριβώς η δημιουργία στα αποικούμενα κράτη, άρχουσες τάξεις αδύναμες και υπερ-διεφθαρμένες.
Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την εκβιασιμότητα του Μπερλουσκόνι, αλλά και τους εκβιασμούς στους οποίους υπόκεινται οι αντίπαλοί του οι οποίοι είναι πάντα ντροπαλοί και διστακτικοί τις σημαντικές στιγμές.
Ακόμα και το «Il Fatto Quotidiano» (Σ.τ.Μ. ιταλική εφημερίδα) προσποιείται οτι έχει ξεχάσει, πως, επί τρία χρόνια κατείγγειλε οτι το πραγματικό δεκανίκι του Μπερλουσκόνι ήταν στην πραγματικότητα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και συντάσσεται σήμερα στην διαδικασία μηντιακής αγιοποίησης του Ναπολιτάνο, σιωπώντας όσον αφορά την ιστορία των διφορούμενων σχέσεών του με τις Η.Π.Α. ακόμα από την εποχή που ήταν στο Κομμουνιστικό κόμμα Ιταλίας.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, η ΕΝΙ χρησιμοποιησε την οικονομική της ισχύ για να επιβάλλει τα συμφέροντά της στις εκάστοτε κυβερνήσεις, αφήνοντάς τες μόνο μια μιντιακή βιτρίνα, μια βιτρίνα την οποία ο Μπερλουσκόνι καταχράστηκε περισσότερο από οποιονδήποτε γιατί αποτελούσε τον μοναδικό τρόπο που είχε για να κρύψει την ανεπάρκειά του. Αλλά η πολιτική της ΕΝΙ εδώ και καιρό έχει αρχίσει να ξεφτάει, γιατί είναι προφανές οτι μια κυβέρνηση μαριονέτα στην υπηρεσία των Η.Π.Α. όχι μόνο δεν μπορεί να υπερασπηστεί τα συμφέροντά της, αλλά, αντίθετα, αποτελεί έναν επιπλέον αντίπαλο.
Πηγη:
http://eleftheriakoi.blogspot.com/2011/03/blog-post.html#more
ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗ
* ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΔΙΩΞΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
Γκρίζες ζώνες στο νόμο για το ρατσισμό
Ομιχλώδης λογοκρισία
«Δεν ποινικοποιούμε την έκφραση γνώμης. Επιχειρούμε να αποτρέψουμε το δημόσιο λόγο που παρακινεί σε βιαιοπραγίες κατά ευάλωτων ομάδων, διασαλεύοντας άμεσα την ομαλή κοινωνική συμβίωση», ανέφερε, χθες, σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου, προσπαθωντας να αντιστρεψει την πραγματικοτητα ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδης, υπεραμυνόμενος του νομοσχεδίου που ειναι δηθεν για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, αλλα στην ουσια ειναι εναντιον της ελευθεροτυπιας και της ελευθεριας και διατυπωσης αντιθετης με το καθεστως και τους αμερικανους αποψης και γνωμης.
Απαντώντας σε δημοσιεύματα που τον επικρίνουν ότι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις καταργούν το δικαίωμα της έκφρασης και οδηγούν σε φίμωση του Τύπου, ο κ. Καστανίδης δήλωσε ότι δεν τιμωρούνται ούτε οι απόψεις που είναι απροκάλυπτα ρατσιστικές ή ξενοφοβικές.
Αντίθετα τιμωρούνται όσοι παροτρύνουν με δημόσιο λόγο έναν όχλο να εξοπλισθεί π.χ. με ρόπαλα και αλυσίδες και να αναζητήσει θύματα μεταξύ εκείνων που δεν ανταποκρίνονται στα φυλετικά, θρησκευτικά ή πολιτισμικά του πρότυπα.
Να σημειωθεί ότι στην ιστοσελίδα του opengov διατυπώνονται επικριτικά σχόλια για το νομοσχέδιο, με έμφαση στο ότι οι διατάξεις του ανοίγουν το δρόμο για την ποινικοποίηση της διαφορετικής γνώμης και άποψης.
Ο κ. Καστανίδης αρνήθηκε ότι το επίμαχο νομοσχέδιο έχει σχέση με το γαλλικό νόμο Γκεϊσό ή την περίπτωση της απαγόρευσης του βιβλίου του Γκαροντί, λέγοντας ότι εισάγει ρυθμίσεις με βάση την απόφαση-πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τη σύμβαση του ΟΗΕ του 1966. «Αν μια μουσουλμανική οργάνωση π.χ. πιστεύει ότι ποτέ δεν τελέστηκε το έγκλημα της γενοκτονίας σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών της Μ. Ασίας, έχει δικαίωμα να το πιστεύει και να το διακηρύσσει. Αν όμως τα μέλη της ίδιας μουσουλμανικής οργάνωσης κακόβουλα αρνούνται τη γενοκτονία και με δραστηριότητες μίσους διεγείρουν άλλους να καταστρέψουν π.χ. τα μνημεία της γενοκτονίας ή να βιαιοπραγήσουν σε βάρος ανθρώπων, τότε ναι, πρέπει να τιμωρούνται».
«Κριτική απο άγνοια»
Απέδωσε την κριτική που του ασκείται είτε σε άγνοια είτε σε προκλητικές πολιτικές σκοπιμότητες, μίλησε για «καταιγίδα ανοησιών» και κάλεσε την προοδευτική διανόηση να τοποθετηθεί. «Οι διανοούμενοι», είπε, «είναι για την ώρα της κρίσης. Στην κρίση δεν ταιριάζει η σιωπή αλλά η τοποθέτηση».
Οι αλλαγές που επιφέρει το νομοσχέδιο σε σύγκριση με το ισχύον καθεστώς, το οποίο καταργείται (νόμος 927/1979), είναι ότι πλέον η ποινική δίωξη των εγκλημάτων ρατσισμού και ξενοφοβίας θα γίνεται αυτεπάγγελτα. Σήμερα οι σχετικές υποθέσεις διερευνώνται κατόπιν έγκλησης των θυμάτων.
Επίσης, για πρώτη φορά εισάγεται η ρύθμιση που ποινικοποιεί το ρατσιστικό λόγο μέσω Διαδικτύου.
Με την τρίτη αλλαγή θεσπίζεται η διοικητική ευθύνη των νομικών προσώπων που εμπλέκονται σε εκδηλώσεις ρατσισμού και ξενοφοβίας. Ωστόσο, η ρύθμιση αυτή, σύμφωνα με το συνταγματολόγο Κ. Χρυσόγονο, παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις, αφού παρέχει την εξουσία στον υπουργό Δικαιοσύνης να επιβάλλει κυρώσεις οιονεί ποινικού περιεχομένου σε βάρος νομικών προσώπων.
Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν ένα μέλος νομικού προσώπου, π.χ. σωματείου ή ένωσης, ενεργεί ατομικά, καταχρώμενο τις διαδικασίες του σωματείου του, επιβάλλονται κυρώσεις στο σωματείο, υπό τη μορφή συλλογικής ευθύνης, οι οποίες μπορεί να φτάσουν μέχρι και τη διάλυσή του. *
Προβληματικά σημεία που απαιτούν εξειδίκευση
Ν. Παρασκευόπουλος (καθηγητής Ποινικού Δικαίου). Η ποινική καταστολή της ρατσιστικής συμπεριφοράς είναι κάτι αναγκαίο σε μια δημοκρατία.
Αλλιώς οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να αναπτυχθούν σε βαθμό κοινωνικά καταλυτικό. Αντίθετα, η ποινική καταστολή του ρατσιστικού λόγου είναι μια πιο πολύπλοκη υπόθεση, που είναι εύκολο να καταλήξει σε υπερβολές και καταχρήσεις. Αυτή βέβαια είναι μια γενική τοποθέτηση που χρειάζεται εξειδικεύσεις κατά περίπτωση.
Κ. Χρυσόγονος (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου).
Το νομοσχέδιο για την καταπολέμηση του ρατσισμού ποινικοποιεί τον ρατσιστικό λόγο περιορίζοντας έτσι την ελευθερία της έκφρασης. Τούτο δεν προσκρούει, επί της αρχής, στο σχετικό άρθρο 14 του Συντάγματος, δεδομένου ότι επιδιώκεται η προστασία έννομων αγαθών και δικαιωμάτων που ανάγονται στο άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος (παράβαλε Κ. Χρυσόγονος «Ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα», 2006 σελ. 296 επ.). Σύμφωνα με την παράγραφο αυτή, όλοι όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκείας.
Προβληματική είναι όμως η προβλεπόμενη στο άρθρο 6 του νομοσχεδίου δυνατότητα επιβολής κυρώσεων οιονεί ποινικού περιεχομένου (βαρύ πρόστιμο, αναστολή λειτουργίας ακόμη και διάλυση) σε νομικά πρόσωπα με απόφαση διοικητικού οργάνου (του υπουργού Δικαιοσύνης). Φαίνεται έτσι να θεσμοθετείται συλλογική ευθύνη για εκδηλώσεις μελών του νομικού προσώπου τα οποία ενεργούν ακόμη και ατομικά, καταχρώμενα τις διαδικασίες του νομικού προσώπου. Αν πρόκειται για σωματείο ή ένωση, τούτο προσκρούει στο άρθρο 12 παρ. 1 και 2 και αν πρόκειται για επιχειρήσεις στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος.
Ι. Μανωλεδάκης (καθηγητής Ποινικού Δικαίου).
Από άποψη ποινικού δικαίου οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου είναι σωστές και σύμφωνες και με τις διεθνείς συμβάσεις και με το Σύνταγμα της χώρας. Και το δικαίωμα της έκφρασης όπως και κάθε ελευθερία προστατεύεται εφόσον δεν προσβάλλει έννομα αγαθά του ατόμου ή του συνόλου.
