7 ΜΑΡΤΙΟΥ 1921 Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ
από καταστασιακουλης 0:38πμ, Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ
Έλαβε χώρα από τις 7 έως τις 17 Μαρτίου 1921 στην Κροστάνδη, που είναι νησιωτική πόλη της βορειοδυτικής Ρωσίας και αποτελεί το σπουδαιότερο λιμάνι της Αγίας Πετρούπολης. Είναι κτισμένη επάνω στο νησί Κότλιν, στο κέντρο του Κόλπου της Φινλανδίας και έχει εξαιρετική στρατηγική σημασία, αφού ελέγχει τη θαλάσσια συγκοινωνία μεταξύ Βαλτικής και Αγίας Πετρούπολης.
Στις αρχές του 1921, τη Ρωσία κυβερνούσε ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι είχαν εξέλθει νικητές από ένα καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο. Η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν απελπιστική. Η κρατικοποιημένη οικονομία δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες ακόμη και των υποστηρικτών της. Η βιομηχανική παραγωγή είχε μειωθεί κατά 20% σε σχέση με την τσαρική περίοδο, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις είχαν συρρικνωθεί στο 38% των προεπαναστατικών. Ο πληθωρισμός είχε εκτοξευθεί στα ύψη. Ένα δολάριο ισοδυναμούσε με δύο ρούβλια το 1914, ενώ το 1920 η ανταλλακτική του αξία ήταν ένα προς 1.200. Η άθλια οικονομική κατάσταση είχε οδηγήσει την ύπαιθρο σε αναταραχή, ενώ οι απεργίες και οι συγκρούσεις ήταν καθημερινό φαινόμενο στις μεγάλες πόλεις.
Στις 26 Φεβρουαρίου 1921 οι ναύτες των πολεμικών πλοίων «Πετροπαβλόφσκ» και «Σεβαστοπόλ» αποφάσισαν να παρέμβουν και συνέταξαν ένα κείμενο με 15 θέσεις. Απαιτούσαν, μεταξύ άλλων, από τους μπολσεβίκους περισσότερες πολιτικές ελευθερίες, τερματισμό του πολεμικού κομμουνισμού, ελευθερία δράσης για τα μικρότερα σοσιαλιστικά κόμματα και περιορισμό των μέτρων κατά της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας. Στη 1 Μαρτίου το μανιφέστο ενεκρίθη από την ανοιχτή γενική συνέλευση, στην οποία πήραν μέρος χιλιάδες ναύτες, στρατιώτες και πολίτες της Κροστάνδης. Μάταια οι εκπρόσωποι των μπολσεβίκων Καλίνιν και Κούζμιν προσπάθησαν να τους αποτρέψουν, γιατί το πλήγμα για τον Λένιν θα ήταν μεγάλο, καθώς η αμφισβήτηση προήρχετο από τους προλετάριους.
Οι ναύτες, σκληραίνοντας τη στάση τους, προχώρησαν στη σύλληψη των Καλίνιν και Κούζμιν, όταν άρχισαν να καταφθάνουν πληροφορίες από τη Μόσχα για δυναμική επέμβαση του Κόκκινου Στρατού. Αποφάσισαν να αντισταθούν και παρέταξαν 10.000 άνδρες υπό τον μηχανικό πλοίων Στέπαν Πετριτσένκο.
Η απάντηση της Μόσχας ήταν άμεση και δυναμική. Αφού χαρακτήρισε τους εξεγερμένους ναύτες «μικροαστούς αντεπαναστάτες και πιόνια της Γαλλίας», αποφάσισε την καταστολή της ανταρσίας τους. Με εντολή του Λέοντος Τρότσκι, αρχηγού του Κόκκινου Στρατού, εστάλησαν στην Κροστάνδη 50.000 άνδρες, υπό τον στρατάρχη Μιχαήλ Τουχατσέφσκι.
Οι μάχες κράτησαν έως τις 17 Μαρτίου, όταν ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την πόλη με βαρύτατες απώλειες (περίπου το 1/5 της δύναμής του). Υπό κανονικές συνθήκες η κατάληψη του νησιού θα ήταν αδύνατη, δεδομένης της απόλυτης ναυτικής υπεροχής των εξεγερμένων. Αλλά η παγωμένη θάλασσα τους στέρησε αυτό το πλεονέκτημα, δίνοντας στους άνδρες του Τουχατσέφσκι τη δυνατότητα να κινηθούν επάνω στον πάγο ως στρατός ξηράς.
Μεγάλος αριθμός από τους εξεγερμένους ναύτες εκτελέσθηκε επί τόπου ή μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Σιβηρία, ενώ οι περισσότεροι διέφυγαν στη γειτονική Φινλανδία. Σύμφωνα με τα σοβιετικά αρχεία, ο Κόκκινος Στρατός έχασε 527 άνδρες, ενώ 3285 ήταν οι τραυματίες. Οι απώλειες για τους εξεγερμένους ανήλθαν σε 1000 νεκρούς και 2000 τραυματίες. 2500 συνελήφθησαν και 8000 διέφυγαν στη Φιλανδία.
Η Εξέγερση της Κροστάνδης θορύβησε τον Λένιν και ήταν ένας από τους λόγους που τον οδήγησαν να προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Στις 21 Μαρτίου του 1921 υιοθέτησε τη λεγόμενη Νέα Οικονομική Πολιτική, που περιείχε στοιχεία ελεύθερης καπιταλιστικης οικονομίας. Μετα την Μαχνβτσινα η Κροστάνδη ήταν το τελευταίο μη Μπολσεβίκικο επαναστατικο οχυρό που καταπνιγικε στο αίμα με τη σειρά του.
Εμφύλιος πόλεμος γίνεται στην Λιβύη
από για να μην αναπαράγουμε προπαγανδιστικά ψεύδη 8:50μμ, Κυριακή 6 Μαρτίου 2011
ανάμεσα σε διαφορες φυλές και φατρίες της εξουσίας. Καθόλου τυχαία όλοι οι ηγέτες των εξεγερμένων είναι πρωην συνεργατες του Κανταφι (υπουργοί) και στελέχη του καθεστώτος (αξιωματικοί). Και ας αφήσουμε τα παραμυθακια για "αφρικανούς μισθοφόρους", γιατί υπάρχουν όντως φυλές, κυρίως στη Δυτική Λιβύη (Τριπολιτανία) και τη Νότια (Φεζάν), που εξακολουθούν να στηρίζουν τον Κανταφι διότι με την πτώση του θα υποβαθμισεί η θεση τους στο νεο καθεστώς. Είναι χαρακτηριστικό οτι ως "μισθοφόροι" περιγραφονται Λίβυοι αφρικανοί από το Φεζάν, στα σύνορα με το Τσαντ και τον Νίγηρα, που πριν το πραξικόπημα του Κανταφι το 1969 ήταν πολίτες δευτέρας κατηγορίας σε σχεση με τους Λίβυους άραβες ειδικότερα της Μπάρκα (Κυρηναϊκής).
Ο Κανταφι τελικά θα πέσει, όχι βεβαια από την ισχύ των πρωην συνεργατών του που αποστατησαν από το καθεστώς του αλλά γιατί τους στηρίζει η Δυση και θα τους στηρίξει ακόμα περισσότερο, και τότε θα δούμε, οι υποψιασμένοι κι ανυποψίαστοι, για τα συμφεροντα ποιών σκοτώνονται οι Λίβυοι.
To πρόβλημα φυσικά ήταν ότι δεν καλέστηκε...
από peer 0:24πμ, Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011
"επίσημα" η SAS:
"Οκτώ αλεξιπτωτιστές της SAS που συνόδευαν ένα χαμηλόβαθμο βρεττανό διπλωμάτη, αιχμαλωτίστηκαν στην ανατολική Λιβύη. Η απρόσκλητη εμφάνιση των βρεττανών εξαγρίωσε την ηγεσία της αντιολίτευσης που διέταξε να φυλακιστούν σε στρατιωτική βάση."
Γιατί κατά τ' άλλα η αντιπολίτευση έχει ζητήσει με κάθε επισημότητα τη βρετανική πολεμική συνδρομή:
"Libyan opposition leaders to get advice from UK military"http://www.guardian.co.uk/world/2011/mar/04/libyan-opposition-leaders-advice
στείλε μας ένα βίντεο που αποδεικνύει
από peer 0:26πμ, Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011
τη μαζική χρήση "αφρικανών μισθοφόρων" του Καντάφι στη Λιβύη, γιατί η Human Rights Watch (που κάθε άλλο παρά φιλοκαθεστωτική είναι! - αν δεν γλύφει μόνιμα τη Δύση) έχει άλλη άποψη.
Το βίντεο που έστειλες
από peer 3:36πμ, Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011
δεν αποδεικνύει τίποτα, αφού δείχνει ένα τσούρμο πιθανόν ασφαλιτών, πιθανόν αντικαθεστωτικών με όπλα (αφού από την αρχή είχαν οι εξεγερμένοι όπλα και ο στρατός χωρίστηκε) να τρέχουν και να πυροβολούν - ούτε με ποια πλευρά είναι καταλαβαίνεις ούτε τι εκπροσωπούν. Το να πεις ότι είναι "μισθοφόροι του Καντάφι" είναι τεράστιο λογικό άλμα. Από την άλλη και τα άλλα που λες δεν φαίνεται να στέκουν (πηγή γι' αυτά γιατί είναι σημαντικά αν ισχύουν;;) καθώς ακόμα και οι απεσταλμένοι της HRW λένε:
http://www.rnw.nl/international-justice/article/hrw-no-mercenaries-eastern-libya
