Ανοιχτή επιστολή του Γ. Ρούση προς το ΚΚΕ
Αγαπητοί σύντροφοι,
Τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν ότι το κόμμα όχι μόνον δεν μπόρεσε να εισπράξει σημαντικό κομμάτι της λαϊκής οργής, αλλά αντίθετα έχασε ψήφους και μάλιστα σε λαϊκές περιοχές, παραδοσιακά προπύργια του, όπως στη β’ Πειραιά.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά μετά τη διάσπαση του 1968 το κόμμα έπαυσε να είναι η ηγεμονεύουσα δύναμη της Αριστεράς. Επιπροσθέτως οι μετεκλογικές σφυγμομετρήσεις, για όσο αξίζουν, δείχνουν μια επικίνδυνων διαστάσεων παραπέρα συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης.
Για αυτήν την αρνητική εξέλιξη είναι σαφές ότι υπάρχουν και πολλές αιτίες, για τις οποίες δεν ευθύνεται το κόμμα. Πέραν όμως αυτών, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι και το ίδιο είναι άμοιρο ευθυνών, ή με άλλα λόγια ότι φταίει μόνο η στραβωμάρα του γιαλού ‐ λαού και όχι και το λάθος αρμένισμα του καραβιού ‐ κόμματος.
Ποια λοιπόν είναι τα λάθη που οδήγησαν σε αυτήν την αρνητική για το κόμμα κατάσταση; Πέρα από γενικότερες λαθεμένες θέσεις του με τις οποίες κατά καιρούς έχω εκφράσει τη διαφωνία μου, και οι οποίες σαφώς επηρεάζουν αρνητικά και τη στάση του λαού απέναντι του, νομίζω ότι αυτά μπορεί να επικεντρωθούν:
1. Στην αντιμετωπική στρατηγική του κόμματος που φτάνει μέχρι την άρνηση του διαλόγου, την άρνηση ακόμη και της ίδιας της ύπαρξης της Αριστεράς, η οποία το οδηγεί και σε ένα απομονωτισμό ο οποίος και του στερεί την κύρια πηγή άντλησης δυνάμεων,
2. Στην παραπομπή της σωτηρίας του λαού στον απώτερο σοσιαλιστικό μέλλον, σε συνδυασμό με μια μηδενιστική καταστροφολογία για το άμεσο μέλλον.
Αν όμως το κόμμα προσμένει να ενισχυθεί στη συνείδηση του λαού, μέσω της επιβεβαίωσης αυτής της καταστροφολογίας πλανάται πλάνη οικτρά και τούτο διότι ο λαός που έχει φτάσει στα όρια του οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά, δεν αντέχει να του λες ότι θα βυθιστεί ακόμη βαθύτερα στο τέλμα, δίχως να του προτείνεις μια άμεση θετική λύση.
Εξάλλου η έτσι κι’ αλλιώς μεθοδολογικά ανεπαρκής άρνηση της άρνησης, δίχως να συμπληρώνεται από μια άμεσα υλοποιήσιμη, θετική πρόταση, που να ανταποκρίνεται στο επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας, μάλλον αποστροφή προκαλεί, ή σε λάθος διέξοδο οδηγεί, παρά σε έλξη προς όποιον την καλλιεργεί.
Το δραματικό, σύντροφοι είναι, ότι αν το ΚΚΕ, όχι δα ανταποκρινόμενο στις προτάσεις για συνεργασία άλλων αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά παίρνοντας το ίδιο πρωτοβουλίες στη βάση όσων προβλέπονται από το ίδιο το πρόγραμμα του, θα είχε ξεπεράσει και τις δυο παραπάνω αδυναμίες.
Εξηγούμαι. Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ, το οποίο μάλιστα με βάση το πρώτο άρθρο του καταστατικού του , πρέπει να το αποδεχτεί όποιος επιθυμεί να γίνει μέλος του, γίνεται αναφορά σε ένα «αντιϊμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό Μέτωπο» :
‐ στο οποίο το ΚΚΕ διατηρώντας την αυτοτέλεια του «συμμετέχει και δουλεύει για την ανάπτυξη της ενότητας και της μαχητικότητας του»,
‐ μέσα από το οποίο «το ΚΚΕ επιδιώκει τη συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται την αναγκαιότητα σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό και τα πολυεθνικά μονοπώλια, υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη λαϊκή κυριαρχία και τη ανεξαρτησίατης χώρας»
‐το οποίο «μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτική συμφωνία »
‐του οποίου οι προγραμματικές κατευθύνσεις και στόχοι πάλης, μεταξύ των οποίων πρώτος και καλύτερος είναι η «αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση», δεν ταυτίζονται με το σοσιαλισμό, ούτεπαραπέμπεται η υλοποίηση τους σε αυτόν, αλλά αντίθετα συμβάλλουν στην υλοποίηση του.
Μάλιστα στο υποκεφάλαιο με τίτλο «το Μέτωπο και το πρόβλημα εξουσίας», γίνεται λόγος και για πιθανότητα «να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο, χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα».
Γύρω από το χαρακτήρα ή και το περιεχόμενο αυτής της μετωπικής πρότασης που σίγουρα χρίζει ανανέωσης –πχ σχετικά με τα μνημόνια τους συνοδευτικούς νόμους, τις δανειακές συμβάσεις ή το ευρώ κλπ‐ πολλά μπορούν να ειπωθούν . Το βασικό όμως είναι ότι αυτή η πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει τον άξονα κίνησης του ίδιου του κόμματος, τόσο όσον αφορά στην αναγκαιότητα του Μετώπου, όσο και στην κάλυψη του κενού ανάμεσα στο καπιταλιστικό παρών και το σοσιαλιστικό μέλλον. Και αυτό όχι βεβαίως με τη μορφή ενός ξέχωρου στάδιου, αλλά ως κατάκτηση ενός οχυρού σε ένα γκραμσιανού τύπου πόλεμο θέσεων, που θα διαμόρφωνε καλύτερες θέσεις για τοεπαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό.
Να όμως που αυτό το πρόγραμμα όχι μόνον έχει καταχωνιαστεί, αλλά το Κόμμα κινείται σε παντελώς αντίθετη με αυτό κατεύθυνση.
Σαν κομμουνιστής, που πονά ένα κόμμα που υπηρέτησε επί 21 χρόνια , που θλίβεται βαθύτατα από το σημερινό φυλλορρόημα του , που έχει ασκήσει δριμεία κριτική στο κόμμα όπως αρμόζει σε ότι αγαπάς, που θεωρεί ότι ο κόσμος του ΚΚΕ βρίσκεται στο ίδιο με αυτόν μετερίζι, και ότι αυτός ο κόσμος είναι τραγικό λόγω της στάσης του κόμματος να σπρώχνεται στην αγκαλιά του υπό διαμόρφωση αριστερού αναχώματος του συστήματος, τούτες τις κρίσιμες ώρες, σας κάνω
έκκληση όχι μεγαλόσχημη, αλλά ταπεινή : Σώστε το κόμμα, τολμώντας να απευθύνεται και στον κόσμο και στις συνιστώσες της ριζοσπαστικής αριστεράς, την μετωπική, άμεση πρόταση, που προβλέπει το πρόγραμμα του. Τόσα απλά.
Συντροφικά
Γιώργος Ρούσης
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ»
Συνεχίζουν με οδηγό την πείρα του σκληρού αγώνα τους
Συμμετέχοντας μαζικά στη χτεσινή εκλογοαπολογιστική συνέλευση και εγκρίνοντας τον απολογισμό της διοίκησης, οι χαλυβουργοί αποφάσισαν συνέχιση του σκληρού αγώνα
«Εμείς θα νικήσουμε και είμαστε ήδη νικητές». Αυτή η φράση (που έγραψαν χτες οι απεργοί χαλυβουργοί στην ταμπέλα που έχουν αναρτήσει στην πύλη του εργοστασίου, μαζί με τον αριθμό των ημερών απεργίας που συμπλήρωναν - 200) συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο και το μήνυμα που έστειλε η χτεσινή μαζική εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Σωματείου Εργαζομένων της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο.
Η εισήγηση της απερχόμενης διοίκησης του σωματείου (βλ. διπλανό θέμα) ανέδειξε ολοκληρωμένα το πλαίσιο μέσα στο οποίο το επόμενο διάστημα η αντιπαράθεση με την εργοδοσία θα οξυνθεί (όχι μόνο στο συγκεκριμένο τόπο δουλειάς αλλά γενικά για την εργατική τάξη) αλλά και την ευθύνη των χαλυβουργών να πορευτούν με τη δύναμη και την πείρα με τις οποίες τους έχει ήδη οπλίσει ο σκληρός τους αγώνας.
Οι χαλυβουργοί, γυρίζοντας την πλάτη στα παπαγαλάκια του Μάνεση, ενέκριναν με μεγάλη πλειοψηφία, και συγκεκριμένα 179 ψήφους έναντι 53, το διοικητικό απολογισμό του σωματείου που καλούσε σε συνέχιση του περήφανου αγώνα που δίνουν. Ενός αγώνα που προσπαθεί λυσσασμένα να σπάσει η αδίστακτη εργοδοσία χρησιμοποιώντας κάθε είδους μηχανισμό και έχοντας στριμωχθεί από την ενότητα και την αποφασιστικότητα των απεργών, την πρωτόγνωρη αλληλεγγύη που δέχονται από όλη την Ελλάδα αλλά και όλη τη Γη. Ενδεικτικό της ενότητας που σφυρηλατείται εδώ και 200 μέρες αποτελεί το γεγονός, όπως ανακοινώθηκε, ότι οι τρεις παρατάξεις που απαρτίζουν το απερχόμενο ΔΣ του σωματείου στις εκλογές που θα γίνουν για την ανάδειξη νέου ΔΣ θα κατέβουν σε ένα ενιαίο και ενωτικό ψηφοδέλτιο.
Οι άνθρωποι που συγκροτούν τον απεργοσπαστικό μηχανισμό του Μάνεση, στις ομιλίες τους στη χτεσινή συνέλευση, στράφηκαν με λύσσα κατά των περήφανων απεργών. Χρησιμοποίησαν μέχρι και αντικομμουνισμό και μπόλικη λάσπη για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το ΠΑΜΕ επειδή στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τους απεργούς χαλυβουργούς. Υιοθέτησαν όλα τα επιχειρήματα της εργοδοσίας και με τα όσα είπαν επιβεβαίωσαν ότι ο Μάνεσης τους χρησιμοποιεί ως πολιορκητικό κριό για να σπάσει την απεργία.
Περήφανη απάντηση στην αδίστακτη εργοδοσία
Τα παπαγαλάκια του Μάνεση πήραν όμως απάντηση και μάλιστα με ιδιαίτερα αποφασιστικό τρόπο από τους ίδιους τους εργαζόμενους, που τους αποστόμωσαν με τις τοποθετήσεις τους και αργότερα με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας. Οπως ο Μάνθος Ναυπλιώτης, που τόνισε: «Είμαι 55 χρόνων, 31 χρόνια εδώ μέσα, τα μάτια και τα πόδια μου πλέον δε με βοηθάνε και βλέπω να απολύονται οι νέοι που πρέπει να τους διδάξω και να μένω μόνος μου στο εργοστάσιο να δουλεύω παραπάνω». Ο Γιώργος Νικολόπουλος, ένας από τους πολλούς νέους που απολύθηκαν, τόνισε: «Η εργοδοσία θέλει να κάνει τις ζωές μας πιόνια. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι με γυρισμένες τις πλάτες στους απεργοσπάστες». Ο Παναγιώτης Παπανικολάου στη συνέχεια ξεκάθαρα τόνισε: «Είναι ανήθικο και δεν μπορούμε να δεχτούμε να μπούμε εμείς για δουλειά και στην πύλη να μας βλέπουν οι 119 νέοι που απέλυσε η εργοδοσία»!
Ο Τηλέμαχος Γαϊτανάρος, μέλος της απερχόμενης διοίκησης του σωματείου, τόνισε: «Οπως όλοι μαζί ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα για να μην υπάρξει ούτε ένας απολυμένος έτσι και όλοι μαζί ενωμένοι πρέπει να τον τελειώσουμε». Ο Νίκος Χαροκόπος, αντιπρόεδρος του σωματείου, σημείωσε: «Το σωματείο πρέπει και θα συνεχίσει τον αγώνα μέχρι να επιστρέψουν όλοι οι απολυμένοι. Δεν πρόκειται να κάνει πίσω». Τέλος, ο Νάσος Παυλάκης, επίσης μέλος του ΔΣ του σωματείου, αναφερόμενος ειδικότερα στον απεργοσπαστικό μηχανισμό τόνισε ότι «χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα με τα διευθυντικά στελέχη. Δοκίμασαν να χτυπήσουν εργάτες καθώς βλέπουν ότι μετά από 200 μέρες ο αγώνας αυτός δε σπάει. Ζητάνε να ανοίξουμε την πόρτα για να πάνε για δουλειά. Τους λέμε ότι η πόρτα είναι ανοιχτή αλλά με τα κορμιά μας απέξω και αν θέλουν ας έρθουν να περάσουν πάνω από αυτά. Εμείς δε σπάμε με τίποτα».
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η εισήγηση στη χτεσινή συνέλευση.
Παρουσιάζοντας την εισήγηση εκ μέρους της απερχόμενης διοίκησης του σωματείου, ο πρόεδρος του ΔΣ, Γιώργος Σιφωνιός, είπε:
«Συνάδελφοι,
Σήμερα κλείνουμε 200 μέρες σκληρού απεργιακού αγώνα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο απεργιακό αγώνα στην ιστορία του εργατικού κινήματος της χώρας μας και έναν από τους πιο μεγάλους που έχουν γίνει διεθνώς. Είμαστε γι' αυτό υπερήφανοι και ταυτόχρονα αποφασισμένοι, να υπερασπίσουμε και να περιφρουρήσουμε με κάθε τρόπο τον ηρωικό αυτό αγώνα μας. Το τι κάναμε αυτές τις 200 μέρες, τα έχουμε συζητήσει αναλυτικά στις προηγούμενες συνελεύσεις μας, στη μεγάλη πρωτομαγιάτικη απεργία και συγκέντρωση, εδώ μπροστά στην πύλη της "Χαλυβουργίας". Η σημερινή μας συνέλευση είναι εκλογοαπολογιστική.
Στις 200 μέρες και νύχτες απεργιακού αγώνα, αντιμετωπίσαμε θεούς και δαίμονες και τους νικήσαμε. Απέναντί μας είχαμε την αδίστακτη εργοδοσία με τους μηχανισμούς της. Την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, τις δικαστικές διώξεις. Τα ΜΜΕ και τον Τύπο των εφοπλιστών, βιομήχανων, μεγαλοκατασκευαστών, των συναδέλφων δηλαδή του Μάνεση. Είχαμε τις προσπάθειες διάφορων να συκοφαντήσουν και να υπονομεύσουν τον αγώνα μας.
Τους νικήσαμε όλους. Κανένας δεν μας έβαλε στο χέρι. Αποδείξαμε ότι είμαστε πιο δυνατοί. Μας είχαν παρεξηγήσει. Νόμιζαν ότι μπορούσαν να μας ξεγελάσουν με ένα ξεροκόμματο, ότι το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να είμαστε σκλάβοι, να δουλεύουμε και να λιώνουμε το σίδερο για να βγάζουν κέρδος, για να ζούνε όλοι αυτοί καλά.
Τους νικήσαμε γιατί είχαμε το δίκιο με το μέρος μας, γιατί είμαστε ενωμένοι. Γιατί δεν μπόρεσαν να μας διασπάσουν, με όσες προσπάθειες και αν έκαναν. Γιατί δουλεύουμε με βάση το «ένας για όλους και όλοι για έναν». Γιατί 200 μέρες παλεύουμε και ταυτόχρονα περιφρουρούμε τον αγώνα μας.
Τους νικήσαμε γιατί δεν είμαστε μόνοι μας. Μαζί μας είναι όλη η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνάδελφοι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι. Κάνανε τον αγώνα μας δικό τους αγώνα, και 200 μέρες και νύχτες μας στηρίζουν οικονομικά και ηθικά. Διοργάνωσαν εκατοντάδες συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε όλη την Ελλάδα. Μας στήριξαν από το υστέρημά τους.
Τους νικήσαμε γιατί ο αγώνας στηρίζεται από ταξικά συνδικάτα και οργανώσεις από όλο τον κόσμο. Διοργάνωσαν και εκεί εκδηλώσεις, έκφρασαν την αλληλεγγύη τους και μας στήριξαν οικονομικά. Επιβεβαιώθηκε ξανά, ότι οι εργάτες σε όλο τον κόσμο έχουν κοινό ταξικό συμφέρον, δεν έχουνε τίποτα να χωρίσουν.
Κανένας από τους αντιπάλους μας, ο Μάνεσης, η κυβέρνηση, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν μας περίμεναν τόσο δυνατούς. Μας υποτίμησαν, μας θεωρούσαν κατώτερους, φοβισμένους, με σκυμμένο το κεφάλι και έχασαν πανηγυρικά. Νόμιζαν ότι θα μας φοβίσουν, θα μας γονατίσουν, θα μας απομονώσουν από τους υπόλοιπους εργάτες και γελάστηκαν οικτρά. Τους νικήσαμε όλους, αυτός είναι ο δικός μας απολογισμός».
Να απομονωθούν οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί
«Συνάδελφοι,
Δυστυχώς αυτό τον ηρωικό αγώνα, από τον οποίο έχουν συγκινηθεί ακόμα και οι πέτρες, προσπάθησαν να τον αμαυρώσουν με τη στάση τους μια χούφτα απεργοσπάστες. Δε μιλάμε για αυτούς τους συναδέλφους που πιθανόν σε κάποια φάση του αγώνα ταλαντεύτηκαν, είχαν κάποιες άλλες σκέψεις...
Μιλάμε για τους διευθυντές και τους παρατρεχάμενους του Μάνεση που πέρασαν ανοιχτά με το μέρος του αντιπάλου. Εγιναν όργανα του Μάνεση. Προσπάθησαν να αξιοποιήσουν την αστυνομία, τα δικαστήρια, τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες των εφοπλιστών και των βιομήχανων ενάντια στα μέλη του ΔΣ, ενάντια στους συναδέλφους τους. Η Ιστορία θα τους καταγράψει ως προδότες, ως μελανό σημείο στον αγώνα. Τους 17 που πήγαν προχτές στην Εισαγγελία και ζήτησαν να συλληφθούν τα μέλη του ΔΣ και απεργοί, η Ιστορία θα τους γράψει με μαύρα γράμματα, ποτέ κανένας δεν πρόκειται να τους συγχωρέσει γι' αυτή την ατιμία.
Ολοι μας πρέπει να καταδικάσουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις ενέργειες αυτές, να τους απομονώσουμε. Συκοφάντησαν τον αγώνα μας, μπήκαν στην υπηρεσία του αντιπάλου, προσπάθησαν να σύρουνε στα δικαστήρια συναδέλφους, να τους καταδικάσουνε. Να πάρουμε υπόψη, ότι όποτε λήξει η απεργία, αυτοί οι ίδιοι θα αξιοποιηθούνε για να υλοποιήσουνε το σχέδιο εκδίκησης του Μάνεση ενάντια στους απεργούς. Αυτός είναι ο βρώμικος απολογισμός ο δικός τους.
Αντίθετα, ο απολογισμός του ΔΣ, είναι θετικός και για εμάς τους χαλυβουργούς και για τους εργάτες συνολικότερα. Είναι ένας απολογισμός που θα ήθελε να έχει κάθε ΔΣ, οι εργάτες κάθε χώρου δουλειάς. Καμαρώνουμε γι' αυτό, χωρίς καθόλου να ξεχνάμε πως ό,τι κάναμε το κάναμε όλοι μαζί οι χαλυβουργοί, με τη στήριξη και την αλληλεγγύη όλης της εργατικής τάξης».
«Να στριμώξουμε κι άλλο την εργοδοσία»
«Συνάδελφοι,
Σήμερα ο αγώνας μας βρίσκεται σε κρίσιμη φάση. Οι τελευταίες μέρες δείχνουν ότι η εργοδοσία είναι στριμωγμένη, έχει χάσει την ψυχραιμία της, έχει βγει έξω από τα νερά της και σκληραίνει τη στάση της. Χρησιμοποιεί όλους τους μηχανισμούς. Τη βοηθάνε τα ΜΜΕ, και άλλες δυνάμεις. Φαίνεται ότι ο Μάνεσης θέλει να ανοίξει το εργοστάσιο και πιέζει.
Εδώ είναι που εμείς πρέπει να πιέσουμε πιο πολύ. Εχουμε κάνει 200 μέρες απεργία και πρέπει να αντέξουμε να ολοκληρώσουμε τη νίκη μας. Χωρίς την εχθρική και προδοτική δράση του απεργοσπαστικού μηχανισμού, οι προϋποθέσεις για να νικήσουμε θα ήταν καλύτερες, γι' αυτό και θα πρέπει να απομονωθεί.
Αυτό δεν αφορά μόνο το σήμερα αλλά και το αύριο. Γιατί όταν ολοκληρωθεί αυτή η μάχη, ο αγώνας δεν σταματάει, συνεχίζεται. Δεν σταματάνε τα προβλήματα. Ισα ίσα, στο σχεδιασμό τους έχουνε να πάρουνε και άλλα αντεργατικά μέτρα, όποια κυβέρνηση του ευρωμονόδρομου κι αν βγει, όπως και αν τη λένε. Οταν ξαναγυρίσουμε στη δουλειά νικητές, δεν σημαίνει ότι τα πράγματα θα είναι ρόδινα. Τότε ο Μάνεσης θα προσπαθήσει να μας εκδικηθεί, να πάρει το αίμα του πίσω. Θα αξιοποιήσει επομένως όλο αυτό τον αντεργατικό μηχανισμό που σήμερα μας κυνηγάει με τα δικαστήρια, την αστυνομία, για να μας κυνηγάει μέσα στο χώρο δουλειάς.
Επομένως, έχει μεγάλη σημασία τι ΔΣ θα εκλέξουμε για την καθοδήγηση του απεργιακού αγώνα μας, αλλά και τι θα γίνει μετά το κλείσιμο του αγώνα. Για το πώς θα απαντήσουμε στη λυσσαλέα επίθεση που θα εξαπολύσει εναντίον μας ο Μάνεσης. Κανένας απεργοσπάστης, εχθρός του σωματείου δεν θα πρέπει να πάρει ούτε έναν ψήφο τίμιου και αγωνιστή χαλυβουργού».
«Φάρος» κάθε τίμιου, ανυπότακτου εργάτη
«Συνάδελφοι.
Με βάση αυτά σας καλούμε να εγκρίνετε με ψηλά το κεφάλι τον απολογισμό δράσης του σωματείου, δηλαδή αυτά που όλοι μαζί κάναμε αυτό το διάστημα. Να εγκρίνουμε έναν απολογισμό των απεργών χαλυβουργών της "Ελληνικής Χαλυβουργίας" που αποτελεί το θετικό παράδειγμα για τους εργάτες όλου του κόσμου. Που προκάλεσε τη συγκίνηση, το σεβασμό και το θαυμασμό κάθε τίμιου εργαζόμενου.
Να εγκρίνετε μια αγωνιστική δράση που συνέβαλε στη διαπαιδαγώγηση όλων των εργαζόμενων, που ανέδειξε την εργατική περηφάνια, τη συλλογικότητα, την αποφασιστικότητα, την αλληλεγγύη. Που ανέδειξε το χαλυβουργό του Ασπροπύργου ως το θετικό παράδειγμα του κάθε τίμιου εργάτη που δεν σκύβει το κεφάλι, που διεκδικεί τίμια με τον αγώνα του τα δικαιώματά του. Που αρνείται να προδώσει τις προσδοκίες και την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι εργαζόμενοι από όλο τον κόσμο, και συνεχίζει αταλάντευτα μέχρι τη νίκη.
Σας καλούμε στις αρχαιρεσίες που θα γίνουν, να εκλέξουμε τους συναδέλφους που οργάνωσαν και πρωτοστάτησαν σε αυτό τον αγώνα και όπως ενωμένοι μέχρι τώρα έδωσαν τον αγώνα, έτσι ενωμένοι θα κατέβουν σε κοινό ψηφοδέλτιο στις αρχαιρεσίες. Να εκλέξουμε τους συναδέλφους που θα υπηρετούν τα συμφέροντα όλων των χαλυβουργών και όχι του Μάνεση και της κλίκας του. Αυτούς που όταν θα αρχίσει να δουλεύει ξανά το εργοστάσιο, με όλους τους εργαζόμενους που δούλευαν πριν την απεργία, θα επαγρυπνούνε για τα δικαιώματά μας. Θα οργανώνουνε την πάλη ενάντια στην επίθεση που θα μας γίνεται. Θα συντονίζουν την πάλη των χαλυβουργών με την πάλη όλων των εργατών. Αυτούς που δεν θα νοιάζονται μόνο για το τομάρι τους, που δεν θα λένε "εγώ να έχω δουλειά και δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται με τους άλλους", "δεν με ενδιαφέρουν οι απολυμένοι"...
Συνάδελφοι,
Ξέρουμε ότι η εργοδοσία θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να βάλει στο σωματείο τους δικούς της ανθρώπους, για να βάλει το σωματείο στο χέρι της. Οτι θα κινητοποιήσει το μηχανισμό της, ότι θα προσπαθήσει να απειλήσει, να εξαγοράσει. Είναι στο δικό μας χέρι να μην το επιτρέψουμε. Ολοι μας, εργαζόμενοι και απολυμένοι, που δουλεύουμε μέσα στη φωτιά και στο σίδερο, που κινδυνεύουμε καθημερινά, δεν πρέπει να παραδώσουμε τις τύχες μας στο μηχανισμό του Μάνεση, στους διευθυντές και στους προϊστάμενους. Εχουμε ξαναπεί πως είμαστε όλοι απολυμένοι και πρέπει να αναδείξουμε τους δικούς μας ανθρώπους που ήταν μπροστά όλο αυτό το διάστημα, και θα συνεχίσουν το επόμενο. Να εκλέξουμε ένα ΔΣ που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα ταξικά και εξετάζοντας όλα τα δεδομένα να δει τη συνέχεια του αγώνα μας.
Καλούμε με την ψήφο μας να εγκρίνουμε το πιο μεγάλο και ηρωικό αγώνα και να τιμήσουμε τη συγκινητική αλληλεγγύη και τη στήριξη που μας έδωσαν απλόχερα οι εργάτες από τη χώρα μας και διεθνώς. Να κάνουμε για άλλη μια φορά τα παιδιά μας να νιώσουν υπερήφανα. Συνεχίζουμε αταλάντευτα, απομονώνουμε τους απεργοσπάστες και περιφρουρούμε τον αγώνα μας.
Ζήτω οι ηρωικοί χαλυβουργοί!
Ζήτω η εργατική αλληλεγγύη!».
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΡΑΜΑΛΑ.-- Δύο Παλαιστίνιοι κρατούμενοι συνεχίζουν την απεργία πείνας παρά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των παλαιστινιακών οργανώσεων των κρατουμένων και των ισραηλινών αρχών, στις αρχές της εβδομάδας, με την οποία έληξαν την απεργία πείνας περισσότεροι από 1.500 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι. Η συμφωνία προβλέπει άρση της επ' αόριστον κράτησης και της απομόνωσης χωρίς απαγγελία κατηγορίας, αλλά και το δικαίωμα επίσκεψης συγγενών. Εντούτοις, οι συγκεκριμένοι δύο κρατούμενοι ζητούν ν' αποφυλακιστούν άμεσα πριν να τελειώσει η τρέχουσα διοικητική κράτηση υπό την οποία έχουν τεθεί.
ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΥΒΕΪΤ.-- Μπλόκαρε τυπικα ο σεΐχης του Κουβέιτ, Σάμπαχ αλ Αχμαντ αλ Σάμπα, πρόταση βουλευτών για τροποποίηση του Συντάγματος, έτσι ώστε και η παραμικρή νομοθεσία να πηγάζει από τον ισλαμικό νόμο, τη σαρία, σε μια στημενη σκηνοθετιμενη υποθεση. Στις τελευταίες εκλογές αναδείχθηκαν ενισχυμένες οι ισλαμοφασιστικές δυνάμεις που εχουν στησει οι αμερικανοι και η CIA, στα πλαισια της στημενης «εξεγερσης» της στημενης «αραβικης ανοιξης».
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aπέλαση δημοσιογράφου αλβανικής καταγωγής, μετά από 20 χρόνια διαμονής στην Ελλάδα
από αντίφα 15:30, Παρασκευή 18 Μαΐου 2012
πολυ σημαντικό - η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Μετά από είκοσι χρόνια διαμονής στην Ελλάδα, και με το αιτιολογικό της απόκλισης από το "απαιτούμενο όριο ενσήμων" κατά την περίοδο 2007-08, ο αλβανικής καταγωγής δημοσιογράφος Νίκο Άγκο, απελαύνεται από τη χώρα. Ο δημοσιογράφος είχε την τελευταία περίοδο βρεθεί στο επίκεντρο λόγω της αρθρογραφίας του σχετικά με την άνοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, ενώ είχε καταγγείλει ότι δεχόταν απειλές γι' αυτήν του τη δράση.
Ακολουθεί το σχετικό κείμενο του κ. Άγκο:
"Σ'ευχαριστώ Ελλάδα"
Συμπλήρωσα 20 χρόνια στην Ελλάδα και μπήκα αισίως στο εικοστό πρώτο. Εργάστηκα σε διάφορες δουλειές και μετά από πολύ κόπο και πολύ διάβασμα, έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα, έμαθα την ελληνική γλώσσα, κυρίως να γράφω, και σήμερα είμαι δημοσιογράφος στα ελληνικά ΜΜΕ. Σε πιο βαθμό καταφέρνω να κάνω καλή δημοσιογραφία, το κρίνετε εσείς και αυτοί που διαβάζουν αυτά που γράφει η ταπεινότητά μου. Μεγαλώνω δυο κόρες που σήμερα είναι 18,5 και 17,5 ετών. Η μεγάλη ήρθε 5 μηνών, η μικρή γεννήθηκε στην Ελλάδα και δεν γνώρισε άλλη χώρα. Προσέφερα λίγα η πολλά αλλά πάντως, δούλεψα και δουλεύω τίμια. Ποτέ και για κανένα λόγο, δεν απασχόλησα τις Αρχές της χώρας. Αφοσιώθηκα στο επάγγελμά μου αλλά και στην προσφορά υπέρ των δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Αυτά με εκφράζουν, αυτά κάνω. Η άνοδος της Χρ. Αυγής και οι απειλές που λαμβάνω για τη ζωή μου, συνέπεσαν με κάτι άλλο άσχημο. Δεν ξέρω αν αυτό το δεύτερο είναι το ίδιο με το πρώτο αλλά σίγουρα με πονά περισσότερο. Σήμερα, το ελληνικό κράτος, με ειδοποίησε ότι εντός 30 ημερών, πρέπει να εγκαταλείψω την Ελληνική Επικράτεια, επειδή το έτος 2007-2008, περίοδο την οποία είχα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, δεν μπόρεσα να συγκεντρώσω τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων για να ανανεώσω την άδεια παραμονής. Είχα γράψει κάποτε ένα άρθρο με θέμα "Σου χρωστάω ένα ευχαριστώ, Ελλάδα", το ίδιο μπορώ να επαναλάβω και σήμερα αλλά γεμάτος πίκρα: Σ'ευχαριστώ Ελλάδα!
Niko Ago
O Niko Ago τυχαίνει να είναι αυτός που μετά απο επίμονο ρεπορτάζ έφερε στο φως πρόσφατα τις ευθύνες της ΕΛ.ΑΣ. για τον θάνατο τεσσάρων συνανθρώπων μας -2 ντόπιων και 2 μεταναστών που πήγαν να τους βοηθήσουν- στις ράγες του τρένου πριν λίγο καιρό. Είναι επίσης αυτός που έφερε στο φως την δίκη του Κασσιδιάρη για ληστεία...
θα υπάρξει και ενημέρωση
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Καναδάς: Τεράστια φοιτητική διαδήλωση την Τεταρτη ενάντια στην ποινικοποίηση της 14 εβδομάδων φοιτητικης απεργίας
από rebelian 13:12, Παρασκευή 18 Μαΐου 2012
Χιλιάδες φοιτητές πλημύρισαν τους δρόμους του Μόντρεαλ μετά από πρόταση της κυβέρνησης να θέσει εκτός νόμου την απεργία
Χιλιάδες φοιτητές πλημύρισαν τους δρόμους του Μόντρεαλ το βράδυ της Τετάρτης μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Jean Charest να φέρει για ψήφιση έκτατου νόμου που θα θέτει τέλος στην εδώ και 14 εβδομάδες φοιτητική εξέγερση
Η πρόταση περιλαμβάνει την διακοπή του ανοιξιάτικου εξάμηνου, την επέκταση των καλοκαιρινών διακοπών και την επανεκκίνηση της διδακτικής χρονιάς τον Αύγουστο, με σκοπό να διαλύσει την φοιτητική συσπείρωση και τις συνεχόμενες διαδηλώσεις στις πόλεις.
Η κυβέρνηση ετοιμάζετε επίσης να περάσει ποινές για όποιον προσπαθήσει με οποιοδήποτε τρόπο να αποτρέψει την είσοδο των μαθητών στις τάξεις, ενώ αναμένετε συγκεκριμενοποιήσει τις ποινές αυτές σήμερα.
Την νύχτα της Τετάρτης που ακολούθησε τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις σημειώθηκαν εκτεταμένες ταραχές και συγκρούσεις σώμα με σώμα, και 122 συλλήψεις
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Απεργοσπασία με «Χρυσή Αυγή»
από SAF 1:23, Παρασκευή 18 Μαΐου 2012
Ανοιχτό κάλεσμα στο φασιστικό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής» να βοηθήσει για να σπάσει η απεργία των χαλυβουργών, απηύθυνε χθες, γνωστός πλέον απεργοσπάστης μέσα από τη ραδιοφωνική συχνότητα του ΣΚΑΪ
Συνομιλώντας με τους Α. Πορτοσάλτε και Μπ. Παπαδημητρίου αναφέρθηκε στη «Χρυσή Αυγή» λέγοντας: «Θα ζητήσουμε τη βοήθειά τους. Στο φινάλε θα τους ψηφίσουμε άμα είναι να μας βοηθήσουν»! Θα ζητήσει δηλαδή να σπάσουν την απεργία, να τσακίσουν τους απεργούς εργάτες. Και αυτό το κάλεσμα δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Η «Χρυσή Αυγή» από την πρώτη στιγμή τάχθηκε κατά της απεργίας. Είναι αυτή που παρενέβη για να τρομοκρατήσει τους εργάτες. Ο «πυρήνας» της στη Μαγνησία έλεγε το Γενάρη του 2012 πως:
«Μην τολμήσετε να απεργήσετε. Κάντε ό,τι σας ζητάει ο εργοδότης. Αλλιώς θα χάσετε τη δουλειά σας. Η πρόταση της Ελληνικής Χαλυβουργίας προς τους εργαζόμενους (σ.σ. για απολύσεις και περικοπές των μισθών) ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά».
Οποιος δεν αποδέχεται την πρόταση της εργοδοσίας είναι «αδιάλλακτος» όπως «το συνδικάτο του Ασπρόπυργου», που με τη στάση του στέκεται ενάντια στο ζητούμενο, το οποίο «είναι να μην κλείσουν τα εργοστάσια και να μην βρεθεί ο κόσμος στον δρόμο». Και ας κλείνουν τα εργοστάσια οι ιδιοκτήτες τους είτε αλλάζοντας τομέα επενδύσεων, είτε μεταφέροντάς τα έξω από την Ελλάδα όπου υπάρχει ακόμη πιο στυγνή εκμετάλλευση με μισθούς - ψίχουλα. Τέτοιες εργασιακές συνθήκες θέλει η «Χρυσή Αυγή», μεσαίωνα για να αυξάνουν τα κέρδη.
Αν συνεχιστεί η απεργία «θα έχουμε επανάληψη της ιστορίας της Πιρέλι», η οποία έκλεισε τάχα λόγω της αντίδρασης των συνδικάτων και ας έκλεισε γιατί μετέφερε αλλού την παραγωγή της αναδιοργανώνοντάς την διεθνώς.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο απεργοσπάστης απευθύνθηκε σε αυτούς που στηρίζουν τα αφεντικά του, που θέτουν στόχο «το συμβιβασμό των διαφόρων συμφερόντων προς όφελος των εργοδοτών και εργαζομένων». Δηλαδή, ταξική συνεργασία! Κεφάλαιο και εργάτες, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι μπορούν τάχα να τα βρουν! Ούτε είναι τυχαίο ότι, όπως και η «Χρυσή Αυγή», ο Α. Πορτοσάλτε του ΣΚΑΪ, σχολίασε την απεργία λέγοντας στον απεργοσπάστη: «Και σε εσάς έχει βάλει στοίχημα το ΚΚΕ να σας κλείσει»! Και η συγκεκριμένη ιστορία αποκαλύπτει ποιοι στηρίζουν τους κεφαλαιοκράτες ενάντια στους εργάτες, ποιοι είναι οι σύμμαχοί τους και ποιοι στηρίζουν τους εργάτες. Και είναι ένα μάθημα για όλους τους εργάτες να κατανοήσουν και αυτοί ποιοι είναι οι αντίπαλοι και ποιοι οι πραγματικοί φίλοι τους.
Πηγή: Ριζοσπάστης
