Σήμερα είναι η επέτειος της πτώσης της Σαϊγκόν και του τέλους του πολέμου στο Βιετνάμ. Πριν 41 χρόνια, 30 Απριλίου του 1975, οι Βιετκόνγκ τερματίζουν την ιλιγγιώδη τελική προέλασή τους καταλαμβάνοντας την πρωτεύουσα του Νότιου Βιετνάμ. Οι τελευταίοι αμερικάνοι το σκάνε με ελικόπτερα από την ταράτσα της πρεσβείας τους. Από τότε η Σαϊγκόν μετονομάζεται σε Πόλη Χο Τσι Μινχ...
Σύνθημα της εποχής στην Ελλάδα: "MIΡ-MIΡ, Φενταγίν, Τουπαμάρος, Βιετκόνγκ"
--------------------------------------------------------------------------------------------
"Ο πόλεμος μπορεί να κρατήσει άλλα 5, 10 ή 20 χρόνια ή και παραπάνω. Το Ανόι, το Χαϊφόγκ κι άλλες πόλεις μπορεί να καταστραφούν, αλλά ο λαός του Βιετνάμ δεν θα λυγίσει. Τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο από την ανεξαρτησία και την ελευθερία!"
Χο Τσι Μινχ, Ιούλιος 1966
Στις 30 Απριλίου 1975 οι κομμουνιστές αντάρτες, οι θρυλικοί Βιετκόνγκ, καταλάμβαναν τη Σαϊγκόν, βάζοντας τέλος στον πόλεμο, ενώ στελέχη του αμερικανόδουλου καθεστώτος του Νότιου Βιετνάμ έφευγαν με ελικόπτερα από την ταράτσα της πρεσβείας των ΗΠΑ.
Στο Βιετνάμ ένας μικρός λαός απέδειξε πως είναι σε θέση να βγαίνει νικητής από την αναμέτρηση με δυνάμεις απείρως ισχυρότερες, όπως ήταν οι ιάπωνες εισβολείς, οι γάλλοι αποικιοκράτες και οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Σαν σήμερα, πριν από 41 χρόνια, στη διάρκεια της δεύτερης «καραμανλικής οκταετίας», ένας μικρός αγωνιστής της Επαναστατικής Αριστεράς έπεφτε στην οδό Πειραιώς χτυπημένος από αυτοκίνητο. Ο 16χρονος μαθητής Ισίδωρος (Σιδέρης) Ισιδωρόπουλος, μέλος της Κομμουνιστικής Οργάνωσης ΜΑΧΗΤΗΣ και της Παράταξης ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, κολλούσε αφίσες για την -απαγορευμένη από την κυβέρνηση Καραμανλή- συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς του '76 στην Πλατεία Κοτζιά που οργάνωναν συνδικαλιστές και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Η αστυνομία τον κυνήγησε για να τον συλλάβει και, στην προσπάθειά του να διαφύγει από τους διώκτες του, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο. Άφησε την τελευταία του πνοή ανήμερα την Πρωτομαγιά του 1976. Συγκλονιστική ήταν η κηδεία του Σιδέρη στα Σούρμενα στις 2 του Μάη, όπως και η πορεία της 4ης του Μάη, μία μέρα πριν την κηδεία του Αλέξανδρου Παναγούλη, όπου 40.000 και πλέον λαού τσάκισαν στην πράξη την κυβερνητική απαγόρευση και την καραμανλική τρομοκρατία των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης.
------------------------------------------------------------------------------------------
«Έπεσε για την Κοτζιά, την Πρωτομαγιά…»: Σιδέρης Ισιδωρόπουλος, 30/4/1976 (Βίντεο)
Κυριακή, 30 Απριλίου 2017 | 11:09 π.μ.
Σαν σήμερα πριν από 37 χρόνια, στη διάρκεια της δεύτερης "Καραμανλικής οκταετίας", ένας μικρός αγωνιστής της επαναστατικής αριστεράς έπεφτε κοντά στην οδό Πειραιώς χτυπημένος από αυτοκίνητο.
Ο 16χρονος μαθητής Ισίδωρος (Σιδέρης) Ισιδωρόπουλος, μέλος της Κ.Ο. Μαχητής και της Μαθητικής Πρωτοπορίας, κολλούσε αφίσες για την –απαγορευμένη από την κυβέρνηση Καραμανλή- συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς του ’76 στην πλατεία Κοτζιά που οργάνωναν συνδικαλιστές και μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς της εποχής. Η επίσημη αριστερά συγκεντρώθηκε στο Πεδίο του Άρεως.
Πλακώσανε οι μπάτσοι, τον κυνήγησαν να τον συλλάβουν και, στην προσπάθειά του να διαφύγει από τους διώκτες του παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο. Άφησε την τελευταία του πνοή την άλλη μέρα στο νοσοκομείο.
Συγκλονιστική ήταν η κηδεία του Σιδέρη που σήμερα θα έπρεπε να είναι πάνω από 50 ετών. Έγινε στα Σούρμενα μέσα σε κλίμα συγκίνησης και αγωνιστικότητας. Η μορφή του πατέρα του Σιδέρη είναι ακόμη χαραγμένη έντονα στη μνήμη όσων έζησαν τα γεγονότα.
Τρεις μέρες μετά η Κ.Ο. Μαχητής οργάνωσε μεγάλη μαχητική διαδήλωση και πορεία στη βουλή. Η πορεία απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή που είχε παρατάξει τις αύρες.
Μπροστά στη μαχητικότητα των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών που φώναζαν συνθήματα: «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία», «Σιδέρη ζεις, εσύ μας οδηγείς», «Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα», «Έπεσε για την Κοτζιά, την Πρωτομαγιά», οι αύρες αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στην πορεία αυτή συμμετείχαν και αγωνιστές από τις οργανώσεις της κοινοβουλευτικής αριστεράς, καθώς στην εποχή εκείνη δεν είχαν υψωθεί τα ‘τείχη’ και οι διαχωριστικές γραμμές που γνωρίσαμε αργότερα.
Το δέντρο του αγώνα, του αγώνα που συνεχίζεται, το πότισε βέβαια και το αίμα πολλών άλλων αγωνιστών στα επόμενα χρόνια. Οι "ξεχασμένοι" και άγνωστοι σήμερα νεκροί της μεταπολίτευσης… Αναστασία Τσιβίκα, Τάσος Μαγλαρίδης, ο γιατρός Τσιρώνης, η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η Σταματίνα Κανελλοπούλου, ο Ιάκωβος Κουμής, ο Άγγελος Μαυροειδής, ο Μιχάλης Καλτεζάς, οι τέσσερις νεκροί του Κ. Μαρούσης και δυστυχώς τόσοι άλλοι…
Το ίδιο άλλωστε βράδυ, όπως είναι γνωστό, έχασε τη ζωή του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και ο Αλέκος Παναγούλης σε τροχαίο στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης στο ύψος της Χαραυγής. Πάγωσε το άλλο πρωί η διαδήλωση της Πρωτομαγιάς στο άκουσμα των δύο θανάτων.
Στο παρακάτω ηχητικό μπορείτε να ακούσετε την συγκλονιστική αφήγηση του σ. Τάσου Κατιντσάρου για το θάνατο του νεαρού αγωνιστή Ισιδωρόπουλου, τα όσα συνέβησαν στην κηδεία του και τα γεγονότα που επακολούθησαν.
https://www.youtube.com/watch?v=dExoGGWi9T0
Το παραπάνω ηχητικό είναι απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε στον διαδικτυακό ραδιοσταθμό μας στη σειρά των εκπομπών «Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο», ο Τ. Κατιντσάρος.
Ακούστε επίσης στο βίντεο που παραθέτουμε, τον σύντροφο Τάσο Κατιντσάρο σε εκπομπή του «105,5 Στο Κόκκινο», να μιλάει όχι μόνο για τον Σιδέρη αλλά για όλη την κρίσιμη καμπή του κινήματος το 1976, για τον νόμο 330 και τον υπουργό Εργασίας Λάσκαρη που …κατάργησε την πάλη των τάξεων(!) καθώς και για τις οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς στη διάρκεια της δικτατορίας και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
https://www.youtube.com/watch?v=0On-tcSKBQk
------------------------------------------------------------------------------------------
Στρατιωτες του Σιωνιστικου φασιστορατσιστικου κρατους του Ισραηλ συλλαμβανουν παιδια.
Κανενα βομβαρδισμο απο το ΝΑΤΟ δεν,μπορει να κανει ο παγκοσμιος μπατσος των ΗΠΑ;
Ποιος είναι ο πραγματικός τρομοκράτης;
300 παιδιά στη ισραηλινές φυλακές.. Χάνουν τα παιδικά τους χρόνια στις κατοχικές φυλακές υπό πολύ κακές συνθήκες, μακριά από τις οικογένειές τους και μερικές φορές δεν μπορούν να δουν τους δικούς τους ή τους δικηγόρους τους!!!
------------------------------------------------------------------------------------------
Όλοι στις ταξικές Συγκεντρώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς
30.04.17
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση καλούν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τους συνταξιούχους, να πάρουν μαζικά μέρος στις πρωτομαγιάτικες ταξικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, ως πρώτο σταθμό της μάχης ενάντια στα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση άμεσα για ψήφιση. Να δώσουν το δυναμικό παρόν στο δρόμο, για μια 1η Μάη, μέρα πανεργατικής απεργίας και αγώνα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν κεφάλαιο, κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ.
- Ενάντια στα νέα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης, κόντρα σε παλιά και νέα μνημόνια, για ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, κρατικοποιήσεις με εργατικό έλεγχο
- Διαγραφή του χρέους, έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ.
- Ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις - καμία ελληνική συμμετοχή και διευκόλυνση, κάτω η ρατσιστική συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας για τους πρόσφυγες, τσακίστε τη φασιστική απειλή της ΧΑ.
- Για να περάσει ο έλεγχος, ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια της εργατιάς και του λαού.
Στηρίζουμε και καλούμε στις Ανεξάρτητες ταξικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις:
Αθήνα: η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για Συντονισμό διοργανώνει ταξική εργατική Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Μουσείο στις 11.00 π.μ., ενώ θα ακολουθήσει πορεία. Στο Μουσείο καλούν επίσης κι άλλα πρωτοβάθμια σωματεία, που δεν συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία, εργατικές και λαϊκές συλλογικότητες, εργατικά σχήματα,-κινήσεις-συσπειρώσεις, καθώς και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες οργανώσεις.
Θεσσαλονίκη: η Πρωτοβουλία για μια Ταξική Πρωτομαγιά διοργανώ¬νει συγκέντρωση στην Καμάρα στις 10.00 π.μ., στην οποία καλούν και η Πρωτο¬βουλία Αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ και το Καραβάνι Αλληλεγγύης, άλλες συλ¬λογικότητες, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Λαϊκή Αντίσταση και άλλες πολιτικές κινή¬σεις.
Πειραιάς: σε ταξική Πρωτο¬μαγιάτικη συγκέντρωση στο Πασαλι¬μάνι στις 10.30 π.μ. καλεί ο εργατικός ταξικός συντονισμός σωματείων, συλ¬λογικοτήτων και αγωνιστών
Πάτρα: Η Πρωτοβουλία εργαζομένων και ανέργων και εργατικά σχήματα-κινήσεις-συσπειρώσεις καλούν σε ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση την 1η Μάη στην Πλατεία Τριών Συμμάχων, ώρα 11.00 π.μ.
Τρίκαλα: η Ανοικτή Πρωτοβουλία για την Κοινή Δράση, η οποία στηρίζε¬ται από εργατικά σχήματα του νομού, καλεί σε ανεξάρτητη ταξική προσυγκέ¬ντρωση στην Πλατεία Ρήγα Φεραίου, στις 9.30 π.μ. και πορεία στο κέντρο της πόλης. Καλεί επίσης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως κι η Λέ¬σχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολι¬τισμού, η οποία την Δευτέρα 1η Μάη, στις 7.30 μ.μ., στο μεζεδοπωλείο Κληματαριά θα προβάλλει το ντοκιμαντέρ «Ταξισυνει¬δησία».
Καρδίτσα: Ανεξάρτητη Συγκέντρωση, Κεντρική Πλατεία, ώρα 10.30 π.μ.
Πρέβεζα: η Συνέλευση Συ¬ντονισμού Εργαζομένων-Ανέργων Πρέ¬βεζας καλεί σε ανε¬ξάρτητη ταξική συγκέντρωση στις 10.00 π.μ στον ΟΤΕ.
Λαμία: η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε ανεξάρτητη ταξική πρωτομα¬γιά στην πλατεία Ελευθερίας, στις 10.00 π.μ.
Βόλος: ο Ταξικός Συ¬ντονισμός καλεί σε ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στο Ταχυδρομείο, στις 10.00 π.μ.
Ηράκλειο Κρήτης: Ο συντονισμός σωματείων και εργατικά σχήματα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ καλούν σε ανεξάρτητη συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου στις 9.30 π.μ.
Αντίστοιχες ανεξάρτητες συγκεντρώσεις για την εργατική Πρωτομαγιά οργανώνουν και καλούν εργατικές συλλογικότητες, πρωτοβουλίες και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σε άλλες πόλεις.
---------------------------------------------------------------------------------------
ΟΛΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΛOIΠΟΝ! ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ-ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ!
Αν ό,τι δεν είναι συνεπές ταξικό-επαναστατικό είναι φασισμός, όπως λενε οι αναρχικοι-αντιεξουσιαστες, κάθε αγώνας για την αποτροπή του φασιστικού κινδύνου και για την ανατροπή φασιστικών καθεστώτων ήταν, είναι και θα είναι σκέτη ανοησία.
Προς τι η αγωνία να μην περάσει ο φασισμός κατά τον Μεσοπόλεμο, εφόσον, ούτως ή άλλως, τα αστικοδημοκρατικά καθεστώτα ήταν ήδη φασιστικά; Προς τι τα ποτάμια αίματος κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να μην επικρατήσει παγκοσμίως ο φασισμός; Αφού και μετά τον πόλεμο πάλι φασισμό είχαμε.
Και γιατί να τιμούμε ανθρώπους όπως ο Μουστακλής (που πολέμησε και στην Κορέα ως αξιωματικός) ή ο κεντρώος Παναγούλης, που αγωνίστηκαν κατά της Χούντας; Αφού και μετά το 1974 πάλι Χούντα έχουμε.
Αλλά και πάλι, τι ακριβώς είναι ταξικό-επαναστατικό; Αφού εγώ, π.χ., δεν λέω πως έχουμε Χούντα και μετά το 1974 και πως υπάρχει διαφορά μεταξύ καθεστώτων που φτιάχνουν Άουσβιτς και καθεστώτων στα οποία έχω το δικαίωμα να λέω δημοσίως τη γνώμη μου ξέροντας πως δεν θα πάρω την άγουσα για τη Γυάρο, πόσο μάλλον για το σκοπευτήριο της Καισαριανής, συγκαλύπτω τη μεταπολιτευτική Χούντα και τον φασισμό, άρα είμαι εχθρός του ταξικού-επαναστατικού. Άρα κι εγώ φασίστας! Και όλοι όσοι παραμένουμε κομμουνιστές, αλλά δεν θεωρούμε πως όλοι οι άλλοι είναι φασίστες, είμαστε φασίστες οι ίδιοι.
Εκεί ακριβώς καταλήγει η θεωρία του πανφασισμού. Όλοι φασίστες, εκτός από όσους χαρακτηρίζουν φασίστες όλους τους υπόλοιπους! Όλοι φασίστες, εκτός από την παρέα μας. Όσον καιρό διατηρείται κι αυτή!
-------------------------------------------------------------------------------------------
Τη φράση "ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μουσολινικό μόρφωμα" την έβλεπα να περιφέρεται εδώ μέσα από ανθρώπους, τα πολιτικά κριτήρια και η συμπεριφορά των οποίων μου είναι εντελώς ξένα. Δεν της έδωσα ποτέ σημασία λοιπόν, για να μην πω ότι αυτομάτως έχανα το ενδιαφέρον μου όταν ο συνομιλητής μου τύχαινε να πει κάτι τέτοιο.
Σήμερα, όμως, άκουσα τη θεωρία αυτή να επαναλαμβάνεται από ένα σύντροφο που εκτιμώ βαθύτατα από πολλές απόψεις κι έτσι άρχισα να τη σκέφτομαι και να την ξανασκέφτομαι. Ε, λοιπόν, ακόμα δεν μπορώ να δω τις συνδέσεις. Αρκεί ένας αριστερός να καταλήγει να υπηρετεί το Κεφάλαιο για να τον ονομάσουμε "μιμητή του Μουσολίνι"; Μα τέτοιοι υπήρξαν πολλοί στην Ιστορία.
Είναι, άρα, ικανή η συνθήκη η συμπεριφορά αυτού του πρώην αριστερού να πριμοδοτεί την άκρα δεξιά; Τότε έχουμε ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα γιατί και πάλι δεν είναι τίποτα ασυνήθιστο αυτό, αλλά κυρίως πρακτικά αθωώνεται η άκρα δεξιά. Μπορεί κανείς να πει ότι εάν αυτός ο πρώην αριστερός χτυπά τις εργατικές κινητοποιήσεις με τις δυνάμεις καταστολής μετατράπηκε σε φασίστα; Μα τότε σχετικοποιείται όσο δεν πάει η έννοια του φασίστα.
Δεν ξέρω. Μπορεί να μην το σκέφτομαι όσο βαθιά χρειάζεται για να το καταλάβω. Για μένα ο φασισμός είναι ένα ιδιαίτερο φαινόμενο, που προϋποθέτει φασιστικό κίνημα, και δεν είναι απλά η γραμμική όξυνση της αστικής επιθετικότητας.
Θεωρώ δε, ότι κάθε φορά που η κατάσταση που ζούμε χαρακτηρίζεται ως "χούντα" και κάθε υπάλληλος του Κεφαλαίου, "φασίστας", αθωώνονται οι πραγματικές χούντες και οι πραγματικοί φασίστες, που -όπως βλέπουμε με μια απλή ματιά στον κόσμο μας- όλο και πληθαίνουν.
Ξαναλέω, μπορεί να μου διαφεύγει το στοιχείο της αναλογίας στη συγκεκριμένη αναφορά, μα όπως και να 'χει βρίσκω περίεργη την πολιτική της χρήση.
-----------------------------------------------------------------------------------------
για τους φίλους που "φοβούνται" να καταψηφίσουν
ΚΑΙ ..
τον Μακρόν και_την_νεοφιλέλευθερη_πολιτική του..
ΜΑΖΙ με την φιλο-φασίστρια Λεπέν
(επειδή λέει.. είναι "αριστερίστικη" η στάση να κρατάει κανείς "ίσες αποστάσεις¨" από τους δύο ταξικούς εχθρούς.. !).
Ερώτηση: δηλαδή από πότε είναι "αριστερή"
(ή έστω, .."πιο αριστερή" η στάση
να ψηφίζει κανείς τον κυρίαρχο αντίπαλό του ?!..)
Αφιερωμένο λοιπόν σ'αυτούς τους αριστερούς,
που ΔΕΝ βλέπουν ότι
ΔΕΝ γίνεται (εξ' ορισμού)
να έχει ένας πραγματικός αριστερός, ..
"ίσες αποστάσεις"
από έναν φασίστα και έναν εξουσιαστή "κεντρώο"!
Αυτό όμως που μπορεί να κρατήσει "Ίσο",
είναι "το τιμόνι", τον προσανατολισμό
σε έναν άλλο κόσμο (που είναι εφικτός)
και τη δικαιοσύνη !
Γι αυτό προτείνω το εξής ψηφοδέλτιο,
ένα συνδιασμος των δυο,
που "κρατά τα ίσα"
και αποτυπώνει τις "σωστές αποστάσεις"
από τους δύο κοινούς αντιπάλους,
καθιστώντας και τους δύο,
.. μειοψηφία στον γαλλικό λαό..
Θα χαρώ να το επι-κοινωνήσετε
και να το συζητήσουμε..
κι άλλο..
------------------------------------------------------------------------------------------
Γιώργος Αλεξάτος
Με ένθετο για τον Ναπολέοντα Ζέρβα κυκλοφορεί σήμερα η δεξιά εφημερίδα "Δημοκρατία". Παραθέτω σχετικό άρθρο μου, που είχε δημοσιευτεί πέρσι στην εφημερίδα "Έξοδος 133".
ΕΔΕΣ. Η ΑΝΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Στις 9 Σεπτεμβρίου 1941, τρεις εβδομάδες πριν από την ίδρυση του ΕΑΜ, μια ομάδα αξιωματικών και παραγόντων βενιζελικής προέλευσης, με επικεφαλής τον απότακτο συνταγματάρχη Ναπολέοντα Ζέρβα και τη συμμετοχή του στενού συνεργάτη του αυτοεξόριστου στη Γαλλία Νικόλαου Πλαστήρα, Κομνηνού Πυρομάγλου, αποφασίζει την ίδρυση του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ). Εντούτοις, θα ήταν λάθος να θεωρηθεί πως επρόκειτο για μια αντιστασιακή πρωτοβουλία που πρόλαβε, μάλιστα, εκείνη του ΚΚΕ και των άλλων μικρότερων αριστερών κομμάτων.
Ο ΕΔΕΣ, όπως με πλήρη σαφήνεια προκύπτει από την Ιδρυτική του Διακήρυξη, δεν ιδρύθηκε ως οργάνωση αντιστασιακή. Σκοπός του ήταν η συμβολή στη διαμόρφωση όρων ώστε «να εγκαθιδρύσει εις την Ελλάδα το Δημοκρατικόν πολίτευμα, σοσιαλιστικής μορφής, οιαδήποτε και αν θα είναι η έκβασις του πολέμου».
Έτσι, ενώ απουσιάζει κάθε αναφορά στην κατοχή και στην οργάνωση της αντίστασης, η Διακήρυξη αναφέρεται σαφώς στην επιδίωξη της οριστικής κατάργησης του βασιλικού θεσμού και της πολιτικής επικράτησης των δυνάμεων του βενιζελισμού, ακόμη κι αν ο πόλεμος λήξει με νίκη των δυνάμεων του φασιστικού Άξονα. Η αναφορά στον σοσιαλισμό ήταν συνήθης σε ολόκληρο, σχεδόν, το ιδεολογικοπολιτικό φάσμα της εποχής.
Ο Ναπολέων Ζέρβας
Ο επικεφαλής του ΕΔΕΣ υπήρξε μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του βενιζελικού χώρου. Έχοντας υπάρξει στενός συνεργάτης του Θεόδωρου Πάγκαλου κατά τη δικτατορία του 1925-26, θα επιχειρήσει στρατιωτικό κίνημα μετά την ανατροπή του και θα εμπλακεί και σε πολλές άλλες συνωμοτικές δραστηριότητες, συνεργαζόμενος ακόμη και με φιλοβασιλικούς, μέχρι και στο αποτυχημένο κίνημα του Πλαστήρα το 1935.
Το 1937 θα συμμετάσχει την ίδρυση του ομώνυμου αντιδικτατορικού ΕΔΕΣ, που δρούσε κυρίως στη Γαλλία, υπό την ηγεσία του Πλαστήρα, αλλά αμέσως μετά τη γερμανική επίθεση της 6ης Απριλίου 1941 θα φυλακιστεί ως γερμανόφιλος. Η δίωξή του δεν πρέπει να είναι άσχετη με την τοποθέτηση του Πλαστήρα υπέρ του συμβιβασμού με τη φασιστική Ιταλία κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, με τη μεσολάβηση της Γερμανίας. Η τοποθέτηση αυτή έγινε γνωστή δημοσίως το 1945, αλλά ήδη τη γνώριζαν οι ελληνικές και βρετανικές υπηρεσίες. Έχοντας αποφυλακιστεί με την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς, ο Ζέρβας θα τεθεί επικεφαλής του ΕΔΕΣ, αν και τυπικά ως ηγέτης εμφανιζόταν ο Πλαστήρας.
Αντίβαρο του ΕΑΜ στις συνοικίες
Κύρια επιδίωξη του ΕΔΕΣ κατά τους πρώτους μήνες μετά την ίδρυσή του ήταν η συσπείρωση των οπαδών του βενιζελισμού, κυρίως στις προσφυγικές συνοικίες, όπου είχε αρχίσει ν’ αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα το ΕΑΜ. Στην κατεύθυνση αυτή επιχειρούνταν η αξιοποίηση του κύρους του Πλαστήρα μεταξύ των προσφύγων και η ανάθεση από την κυβέρνηση Τσολάκογλου της διανομής του ψωμιού των φούρνων σε αξιωματικούς, πολλοί από τους οποίους είχαν ενταχθεί ήδη στον ΕΔΕΣ.
Φυσικά, ο ΕΔΕΣ έχασε αυτή τη μάχη, καθώς το ΕΑΜ πρωτοστάτησε στον αγώνα για την επιβίωση κατά τον κρίσιμο και τραγικό χειμώνα του 1941-42 και των μαζικών θανάτων από πείνα. Οι θολές αναφορές στον σοσιαλισμό από τους εδεσίτες αξιωματικούς δεν έπειθαν εκείνο τον κόσμο της βιοπάλης και της στέρησης, που έβλεπε να στέκουν δίπλα του και να οργανώνουν τον αγώνα του οι κομμουνιστές, άνθρωποι που ήταν σάρκα από τη σάρκα του και που επί χρόνια ήταν αντιμέτωποι με χίλιες μύριες διώξεις, αγωνιζόμενοι για τα λαϊκά συμφέροντα.
Η έξοδος στο βουνό
Η ανακοίνωση της ίδρυσης του ΕΛΑΣ, τον Φεβρουάριο 1942, και η εμφάνιση των ελασιτών στη Ρούμελη, τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, την άνοιξη, θορύβησε τους Βρετανούς, οι οποίοι μέχρι τότε ενίσχυαν αντιστασιακές οργανώσεις που δρούσαν στην κατεύθυνση της κατασκοπείας και των σαμποτάζ. Πρότειναν, κατά συνέπεια, στον Ζέρβα την έξοδό του στο βουνό και την οργάνωση αντάρτικου σε αντιστάθμισμα του ΕΛΑΣ.
Όπως προκύπτει από πολλές μαρτυρίες, ο Ζέρβας δέχτηκε τη βρετανική πρόταση, που συνοδεύτηκε και από γενναία χρηματοδότηση, αλλά η έξοδός του στο βουνό δεν έγινε παρά μόνο μετά από εκβιασμό, με την απειλή του χαρακτηρισμού του ως καταχραστή των χρημάτων που προορίζονταν για την αντίσταση, ακόμη και με την κατάδοσή του, ως συνωμότη, στους Γερμανούς.
Η έξοδος στο βουνό έγινε τον Ιούλιο 1942. Ενισχυμένος οικονομικά από τους Βρετανούς και στηριζόμενος σε τοπικούς πολιτικούς παράγοντες, ο Ζέρβας συγκρότησε ανταρτοομάδες σε μεγάλο μέρος της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας, και στις γραμμές τους συνέρρευσαν τόσο αγνοί πατριώτες, που ήθελαν να πολεμήσουν τον κατακτητή, όσο και τυχοδιώκτες, που δελεάστηκαν από τις αγγλικές λίρες.
Χαρακτηριστικό είναι τραγούδι των ίδιων των εδεσιτών:
«Ο Ζέρβας πάει στην Ήπειρο κι ο Χούτας πάει στο Βάλτο
κι ο Καραμπέκιος κίνησε χωριά του Ξηρομέρου.
Όπλα μοιράζουν στα παιδιά και λίρες στις κουμπάρες».
Όπως αναφέρει ο μελετητής της ιστορίας του ΕΔΕΣ και επιμελητής των «Ημερολογίων» του Ζέρβα, Βαγγέλης Τζούκας, «ο Ζέρβας εξ αρχής - και το τονίζω αυτό - ανεβαίνει στο βουνό με κύρια επιδίωξή του να αντιμετωπίσει αυτό που θεωρεί “κομμουνιστική απειλή”».
Ο διμέτωπος αγώνας
Εντούτοις, ο αντικομμουνιστικός-αντιεαμικός προσανατολισμός του ΕΔΕΣ διαφοροποιείται σαφέστατα από αυτόν εκείνων που είχαν τεθεί στην υπηρεσία των κατακτητών. Εξαρτώμενος και καθοδηγούμενος από τους Βρετανούς, και ανεξαρτήτως των προθέσεων του επικεφαλής του, ο ΕΔΕΣ ήταν πρωτίστως μια αντικατοχική-αντιστασιακή οργάνωση, που ταυτόχρονα επιδίωκε τον περιορισμό της δύναμης και της επιρροής του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
Ήταν πολλές οι μάχες που δόθηκαν από τους αντάρτες του ΕΔΕΣ ( των Εθνικών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών – ΕΟΕΑ) κατά των ιταλών και γερμανών κατακτητών, με κορυφαία τη Μάχη της Μενίνας κατά Γερμανών και Τσάμηδων, στις 17 Αυγούστου 1944, και μεγάλος ο φόρος αίματος. Έτσι, δεν είναι μόνο ανιστόρητη αλλά και ηθικά επιλήψιμη η ταύτιση του συνόλου των μαχητών του ΕΔΕΣ μ’ αυτούς που πήραν τα όπλα μόνο και μόνο για να χτυπήσουν το εαμικό κίνημα. Τμήμα του ΕΔΕΣ, με επικεφαλής τον ίδιο τον Ζέρβα, είχε συμμετάσχει, άλλωστε, από κοινού με τον ΕΛΑΣ, και στην ανατίναξη της γέφυρας στον Γοργοπόταμο.
Καθώς στόχος των Βρετανών και της ηγεσίας του ΕΔΕΣ ήταν η ανάπτυξη αντάρτικου, που θα πολεμούσε μεν τους κατακτητές αλλά θα ανέτρεπε και την ισορροπία δυνάμεων σε βάρος του ΕΛΑΣ, δεν άργησαν και οι ένοπλες αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο αντάρτικων στρατών, που εντάθηκαν από τον Οκτώβριο 1943. Στις αντιπαραθέσεις αυτές σχεδόν πάντα υπερίσχυε ο ΕΛΑΣ, έτσι ώστε ο χώρος δράσης του ΕΔΕΣ να περιοριστεί στην αρχική περιοχή όπου είχε αναπτυχθεί. Με τη Συμφωνία, μάλιστα, της Πλάκας, τον Φεβρουάριο 1944, ορίστηκε ως όριο ο ποταμός Άραχθος.
Κατά τις ένοπλες συγκρούσεις με τον ΕΛΑΣ αναφέρονται και περιπτώσεις συνδιαλλαγής του Ζέρβα με τις γερμανικές στρατιωτικές αρχές. Έχει δημοσιευτεί πλήθος σχετικών μαρτυριών, όσο κι αν δεν είναι πάντα εύκολη η διασταύρωση και επιβεβαίωσή τους.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύγκρουση του ΕΔΕΣ του βουνού με τον ΕΔΕΣ της Αθήνας. Καθώς ο Ζέρβας προκρίνει έμπρακτα την ένοπλη αντιστασιακή δράση, η μεγάλη πλειονότητα των συνεργατών του στην Αθήνα διαφοροποιείται, επιμένοντας στον αρχικό προσανατολισμό της οργάνωσης. Η σύγκρουση ξεσπάει το φθινόπωρο του 1943, όταν μεγάλος αριθμός στελεχών του ΕΔΕΣ της Αθήνας, στρατιωτικοί στο σύνολό τους (Απόστολος Παπαγεωργίου, Χαράλαμπος Παπαθανασόπουλος κ.ά.), έχοντας αναγνωρίσει ως επικεφαλής της οργάνωσης τον Στυλιανό Γονατά, πρωτοστατούν στην ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας. Και ενώ αποκηρύσσονται από τον Ζέρβα, δεν διστάζουν να προχωρήσουν και σε δολοφονίες στελεχών του ΕΔΕΣ Αθήνας που αντιτάσσονταν στη συνεργασία με τους κατακτητές, με πιο σημαντική αυτή του δικηγόρου Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Το κρίσιμο καλοκαίρι του 1944 ο ΕΔΕΣ διέθετε δύναμη περίπου 8.000 μαχητών, σχεδόν στο σύνολό τους στην Ήπειρο. Τότε είναι που θα πραγματοποιήσει και τις μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των Αλβανών Τσάμηδων της Θεσπρωτίας, που δεν στράφηκαν μόνο κατά των συνεργατών των κατακτητών, αλλά προσέλαβαν χαρακτήρα εθνοκάθαρσης, στρεφόμενες κατά του συνόλου της μειονότητας, που υποχρεώθηκε να διαφύγει στην Αλβανία.
Κατά την Απελευθέρωση θα εμφανιστούν ως τμήματα του ΕΔΕΣ ακόμη και ένοπλες οργανώσεις δωσιλόγων, σε διάφορα μέρη της χώρας κι αυτό θα εντείνει τις κατηγορίες του ΕΑΜ ως προς τον πραγματικό χαρακτήρα της οργάνωσης του Ζέρβα.
Η πραγματική και η τυπική διάλυση
Όταν θα ξεσπάσει στην Αθήνα η σύγκρουση του Δεκέμβρη 1944, ισχυρές δυνάμεις του ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τους Άρη Βελουχιώτη και Στέφανο Σαράφη, θα στραφούν κατά του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο. Επρόκειτο για μια κίνηση που απέβλεπε στην εξουδετέρωση του κινδύνου υποστήριξης από τον ΕΔΕΣ ενδεχόμενης απόβασης βρετανικών δυνάμεων από την Ιταλία. Οι δυνάμεις του ΕΔΕΣ διαλύθηκαν και αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Κέρκυρα. Εντούτοις, η απασχόληση στο μέτωπο της Ηπείρου των επικεφαλής του ΕΛΑΣ και ισχυρών δυνάμεών του που θα μπορούσαν να ενισχύσουν καθοριστικά τη Μάχη της Αθήνας, θεωρείται ένα από τα πιο σοβαρά λάθη της ηγεσίας του ΚΚΕ κατά τα Δεκεμβριανά.
Η αποστράτευση των μαχητών του ΕΔΕΣ έγινε ταυτόχρονα με την αποστράτευση των ελασιτών μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας τον Φεβρουάριο 1945. Μόνο που ενώ τους ελασίτες τους ανέμεναν διώξεις, δολοφονίες, φυλακίσεις και εκτελέσεις, οι εδεσίτες τιμήθηκαν ως αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και πολλοί απ’ αυτούς εντάχθηκαν στις ένοπλες δυνάμεις και κυρίως στα σώματα ασφαλείας.
Από την ηγεσία του ΕΔΕΣ πολλοί ήταν αυτοί (όπως ο ίδιος ο Ζέρβας, ο Στυλιανός Χούτας, ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, που θα γίνει και υπουργός της κυβέρνησης Μαρκεζίνη επί Χούντας, κ.ά.) που έκαναν πολιτική καριέρα. Άλλοι θα αποσυρθούν από τον δημόσιο βίο, ενώ κάποιοι (όπως ο υπαρχηγός της οργάνωσης Κομνηνός Πυρομάγλου, οι στρατηγοί Νικόλαος Κοσίντας και Βασίλης Καμάρας κ.ά.) θα βρεθούν στο πλευρό της Αριστεράς, αγωνιζόμενοι για τη δημοκρατία και την αναγνώριση των αγώνων του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.
http://alexatosgiorgos.webnode.gr/news/edes-i-amfilegomeni-ethniki-antistasi/
--------------------------------------------------------------------------------------
Με μία από τις μεγαλύτερες γενικές απεργίες στην ιστορία της απάντησε χθες Παρασκευη η εργατική τάξη της Βραζιλίας στην απόφαση του μη εκλεγμένου και πραξικοπηματικά αναδεδειγμένου συντηρητικού προέδρου της Δημοκρατίας, Μισέλ Τέμερ, να καταργήσει ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
Τα εκτεταμένα επεισόδια στις μεγάλες βραζιλιάνικες πόλεις και η αστυνομική καταστολή δεν φαίνεται ν' απασχολούν όλους εκείνους που έχουν στραμμένο το βλέμμα στη Βενεζουέλα, καταγγέλλοντας τον εκλεγμένο πρόεδρο Μαδούρο.
Άλλο να διαδηλώνεις για το δικαίωμα του κόσμου της εργασίας στη ζωή κι άλλο για το δικαίωμα του κεφαλαίου να συσσωρεύεται απρόσκοπτα σε βάρος της ζωής αυτών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο.
--------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗΣ
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Αρθρο του Γιωργου Αλεξατου
Ενώ η Πρωτομαγιά γιορταζόταν στην Ελλάδα ήδη από την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, αν και όχι κάθε χρόνο, λόγω αδυναμιών του εργατικού κινήματος και των πολιτικών και πολεμικών περιπετειών της χώρας, ήταν ο γιορτασμός της το 1924 που συνοδεύτηκε για πρώτη φορά από εκτεταμένες συγκρούσεις των απεργών με τις δυνάμεις καταστολής. Η χρονολογία έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς μόλις ένα μήνα πριν, στις 25 Μαρτίου, είχε ανακηρυχθεί η αβασίλευτη Δημοκρατία και στην κυβέρνηση βρισκόταν η μαχητική δημοκρατική πτέρυγα του βενιζελισμού, με πρωθυπουργό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου.
Στις συγκρούσεις αυτές έχασε τη ζωή του ο νεαρός Σωτήρης Παρασκευαΐδης, μέλος της ΟΚΝΕ. Ήταν ο πρώτος έλληνας εργάτης που έπεφτε νεκρός σε πρωτομαγιάτικη κινητοποίηση.
Έχοντας άμεση εμπειρία, ως στρατιώτης, από την τραγική περιπέτεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, με τα δυο του αδέρφια να έχουν χάσει τη ζωή τους στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του ελληνικού κεφαλαίου, ο Σωτήρης Παρασκευαΐδης εργάστηκε ως ζαχαροπλάστης, εντάχθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου του και στην Ένωση Παλαιών Πολεμιστών, και μέσα από τους αγώνες για μια καλύτερη ζωή βρέθηκε στις γραμμές του νεοσύστατου κομμουνιστικού κινήματος.
Το εργατικό κίνημα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή
Με τον ξεριζωμό του μικρασιατικού ελληνισμού μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης αποτελούταν από πρόσφυγες, που εγκαταστάθηκαν στους συνοικισμούς της απόγνωσης γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας, του Βόλου, της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας κ.λπ.
Η έλευση των προσφύγων προσέφερε για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού καπιταλισμού άφθονη και φτηνή εργατική δύναμη, ενώ συνάμα συνέρρευσαν στην Ελλάδα και οι έλληνες καπιταλιστές που δρούσαν στην πάλαι ποτέ Οθωμανική Αυτοκρατορία και προστέθηκαν στους παλιότερους ντόπιους καπιταλιστές και σ’ αυτούς που είχαν φύγει, λίγα χρόνια πριν, από τη σοβιετική Ρωσία. Όπως σωστά έχει επισημανθεί, «η Ελλάδα αναπτύχθηκε μετά το 1922 όχι παρά την Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά εξ αιτίας της»(1).
Η δημιουργία κατάλληλου επενδυτικού κλίματος αποτέλεσε τη βασική μέριμνα των βενιζελικών κυβερνήσεων. Για να γίνει κάτι τέτοιο, έπρεπε να επιτευχθεί η ακύρωση ή έστω ο περιορισμός των εργατικών κατακτήσεων της προηγούμενης περιόδου. Τότε που η ανάγκη διατήρησης κλίματος κοινωνικής ειρήνης στο εσωτερικό, για την απρόσκοπτη διεξαγωγή των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, υποχρέωνε σε υποχωρήσεις έναντι των εργατικών αιτημάτων.
Στην κατεύθυνση αυτή αποφασίστηκε η μείωση των ημερομισθίων το καλοκαίρι του 1923, που προκάλεσε τον ξεσηκωμό της εργατικής τάξης. Καθοδηγούμενη από τη ΓΣΕΕ, στην οποία κυριαρχούσαν οι δυνάμεις του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (Κομμουνιστικού), η μεγάλη εργατική έκρηξη προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες και αντιμετωπίστηκε με τη βία της κρατικής καταστολής. Αποκορύφωμα στάθηκε η δολοφονική επίθεση του στρατού της «Επανάστασης» του Πλαστήρα κατά των απεργών ναυτεργατών στο Πασαλιμάνι στις 23 Αυγούστου, που είχε ως συνέπεια τον θάνατο 11 εργατών. Ακολούθησε πολύμηνη απαγόρευση της λειτουργίας των εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Εντούτοις, το κίνημα ανασυντάσσεται και από τις αρχές του 1924 επανεμφανίζονται διεκδικητικοί αγώνες, καθώς η εργατική τάξη βιώνει τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής, με τα ημερομίσθια καθηλωμένα ή και μειωμένα ακόμη και κατά 25%(2), και τον τιμάριθμο στα είδη λαϊκής κατανάλωσης να έχει ξεπεράσει το 150% σε σχέση με το 1922(3).
Η Πρωτομαγιά και η δολοφονία του Παρασκευαΐδη
Στη διαδικασία ανασύνταξης του κινήματος αποφασίστηκε από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, που επίσης ελεγχόταν από το ΣΕΚΕ(Κ), η δυναμική μαζική κινητοποίηση για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, προκαλώντας έντονη ανησυχία στην κυβέρνηση. Έτσι, απαγορεύτηκαν οι πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις στο κέντρο της πόλης, αλλά και στον Πειραιά, ενώ επιτράπηκε η πραγματοποίησή τους στους Στύλους του Ολυμπίου Διός.
Αποφασισμένο να γιορτάσει την Πρωτομαγιά στο κέντρο της πόλης, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας (ΕΚΑ) κάλεσε σε συγκέντρωση έξω από τα γραφεία του, στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου. Εκεί συγκεντρώθηκε πλήθος εργαζομένων, από τις 9 το πρωί της Πέμπτης 1 Μαΐου, ενώ κατά τις 10 εμφανίστηκαν δυνάμεις του στρατού και δόθηκε διαταγή να διαλυθεί η συγκέντρωση. Οι εργαζόμενοι απάντησαν με τον Ύμνο της Διεθνούς και με συνθήματα υπέρ της εργατικής τάξης και της ΕΣΣΔ, αντιπολεμικά και αντικυβερνητικά.
Για τη διάλυση των συγκεντρωμένων χρησιμοποιήθηκαν δύο υδραντλίες, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ακολούθησαν πυροβολισμοί από τους αξιωματικούς και επέλαση του ιππικού κατά των συγκεντρωμένων, ενώ ήταν πολλοί οι στρατιώτες που αρνήθηκαν να εκτελέσουν τις διαταγές.
Συνέπεια της επίθεσης ήταν οι δεκάδες τραυματισμοί διαδηλωτών, κυρίως από ξιφολόγχες, καθώς και περί τις 50 συλλήψεις. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και οι επικεφαλής του ΕΚΑ Ιωάννης Τσατσάκος και Δημήτρης Βελένζας, ο Σεραφείμ Μάξιμος, μέλος της Κ.Ε. του ΣΕΚΕ(Κ), ο συγγραφέας και αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη, Πέτρος Πικρός, αλλά και δύο νέοι αγωνιστές που θα διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος: ο φοιτητής Λευτέρης Αποστόλου, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ κατά τις δεκαετίες 1930 και ’40, και ο ηθοποιός Γιώργος Βιτσώρης, ηγετικό στέλεχος του αρχειομαρξιστικού και κατόπιν του τροτσκιστικού χώρου.
Μεταξύ των τραυματιών ήταν και ο Σωτήρης Παρασκευαΐδης, που χτυπήθηκε από ξιφολόγχη στο κεφάλι, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο και πέθανε την άλλη μέρα, το μεσημέρι της Παρασκευής 2 Μαΐου.
Καθώς η είδηση του θανάτου του νεαρού αγωνιστή συγκλονίζει το συνδικαλιστικό κίνημα και τους κομμουνιστές, αντιπροσωπεία του ΕΚΑ και της ΓΣΕΕ επισκέφτηκε τον πατέρα του, του πρόσφερε μια αρχική οικονομική συνδρομή και του ανακοίνωσε ότι θα αναλάβει τα έξοδα και τη διοργάνωση της κηδείας.
Εντούτοις, όπως έγραψε ο Ριζοσπάστης την Κυριακή 4 Μαΐου, ασκήθηκε «ψυχολογική πίεσις (…) ώστε ο ατυχής πατέρας του θύματος, λιποψυχήσας προς στιγμήν κατά την απουσίαν των εργατών, εξηναγκάσθη να παραδώση τον νεκρόν του φονευθέντος υιού του, ο οποίος ετάφη εν κρυπτώ και παραβύστω, άκλαυστος και δίχως τον τελευταίον ασπασμόν από τας τόσας χιλιάδας των εργατών, που ητοιμάζοντο να τον συνοδεύσουν σήμερον μέχρι της τελευταίας του κατοικίας».
Εν τω μεταξύ, οι επίσημες ανακοινώσεις αναφέρουν ότι ο Παρασκευαΐδης ήταν άσχετος με τη συγκέντρωση και χτυπήθηκε κατά λάθος και εντελώς τυχαία. Ενώ, κυβέρνηση και αστικός τύπος επιρρίπτουν την ευθύνη στους κομμουνιστές που προκάλεσαν σκόπιμα επεισόδια, αρνούμενοι να συμμορφωθούν με τον νόμο και την τάξη.
Τρεις μέρες αργότερα, την Τετάρτη 7 Μαΐου, δημοσιεύεται στον Ριζοσπάστη μια συγκλονιστική επιστολή του πατέρα του δολοφονημένου αγωνιστή:
«Αγαπητέ Ριζοσπάστη,
Ο υποφαινόμενος Χρυσόστομος Παρασκευαΐδης, πατέρας του αδικοσκοτωμένου Σωτήρη Παρασκευαΐδη, δηλώνω τα παρακάτω και παρακαλώ να τα δημοσιεύσης, για να είμαι εν τάξει και με τη συνείδησί μου και με τη μνήμη του αγαπημένου μου παιδιού.
1) Ο Σωτήρης μου ήτανε γραμμένος στην Ένωση Παλαιών Πολεμιστών και την Κομμουνιστική Νεολαία Αθηνών.
2) Δεν πέθανε περαστικός τάχα και κατά τύχη, όπως θέλησαν να πούνε, αλλά υπέστη επίθεση και έφερε τραύματα, όπως αναφέρει η ιατροδικαστική έκθεση, αγωνιζόμενος στην πρώτη γραμμή.
3) Δε φταίω καθόλου εγώ αν ο Σωτήρης, ο δολοφονημένος, θάφτηκε εν κρυπτώ και παραβύστω, όπως γράφετε άκλαυτος και αφίλητος απ’ τη μεγάλη εργατική οικογένεια της οποίας ήτο μέλος.
4) Εγώ μέσα στην παραζάλη μου και μέσα στον πόνο του ξαφνικού θανάτου του γιου μου δεν ήξερα καλά-καλά τι ήθελαν οι κύριοι (ο μάστορής του κάποιος ζαχαροπλάστης κι’ ακόμα άλλοι δύο) που καταχρώμενοι της ψυχολογικής μου καταστάσεως επήραν το νεκρό του γιου μου, ενώ είχε έρθη κι’ ο αστυνόμος με 10 χωροφύλακες.
5) Εγώ είχα και δυό άλλα παιδιά ακόμα σκοτωμένα στον πόλεμο, τον Γιάννη που σκοτώθηκε στη Θράκη και το Μανώλη που βρήκε ένα φρικτό πνιγμό μέσα στο πολεμικό καράβι έξω απ’ την Καλαμάτα και
6) Ευχαριστώ την Γεν. Συνομοσπονδία, την Κομμουνιστική Νεολαία και όλη την Εργατική Τάξι για την τόση αγάπη και εκτίμηση που δείξανε στο παιδί μου. Είθε η ακουσία εκ μέρους μου πράξις την οποία καταγγέλλω να μη βαρύνει στην αιώνια τιμημένη μνήμη ενός μάρτυρος της εργατικής Ιδέας, του αδικοσκοτωμένου Σωτήρη μου.
Με πόνο και με αγάπη προς όλους σας
Χ. Παρασκευαΐδης»
https://www.kommon.gr/iii/919-sotiris-paraskevaidis-o-protos-dolofonimenos-ergatis-tin-protomagia-tou-giorgou-aleksatou
------------------------------------------------------------------------------------------
Σάββατο, 29 Απριλίου 2017
Φαρίντ Φερνάντες πρεσβευτης της Βενεζουελας στην Ελλαδα: Zητάμε από τον ελληνικό λαό να σταθεί αλληλέγγυος δίπλα στο λαό της Βενεζουέλας
[...] παρ ότι δεν θελήσαμε να είμαστε πρότυπο για κανέναν, γνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα, έχουμε υπάρξει ένα παράδειγμα, γιατί αποδείξαμε ότι υπάρχει εναλλακτική στον καπιταλισμό.
Ευχαριστώ τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χοσέ Μαρτί που με κάλεσε σήμερα εδώ, γιατί σήμερα μπορώ να σας πω ότι αυτό το παράδειγμα που δώσαμε στον κόσμο, βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο να αφανιστεί. “Τα πιόνια έχουν
στηθεί πια στην σκακιέρα” και σήμερα όσο ποτέ χρειαζόμαστε την βοήθειά σας.
Με κάθε ταπεινότητα ζητώ την αλληλεγγύη σας, την αλληλεγγύη σας με την Επανάστασή μας και την διαδικασία αλλαγών, την αλληλεγγύη σας με τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Γιατί ήδη στη Βενεζουέλα έχουν πεθάνει την τελευταία εβδομάδα 27 άτομα, εξ αιτίας της φασιστικής βίας και εμείς θέλουμε με κάθε τρόπο να αποτρέψουν να αυξηθούν οι θάνατοι στη χώρα μας και σε κάθε άλλη χώρα του κόσμου.
Απέναντι στις μεγάλες αυτοκρατορίες, οι λαοί πάντα είχαν φωνή. Γι αυτό και ζητάμε σήμερα την υποστήριξη του Ελληνικού λαού, του ζητάμε να σταθεί αλληλέγγυος δίπλα στη Βενεζουέλα.
Τόνισε ο Φαρίντ Φερνάντες, κλείνοντας την συζήτηση στην εκδήλωση αλληλεγγύης του Πολιτιστικού Συλλόγου Χοσέ Μαρτί, στις 28 Απρίλη 2017, στην αίθουσα της Πανελλαδικής Ανεξάρτητης Ταξικής Εργατικής Κίνησης στην Αθήνα, στα 50 ατομα που παρακολουθουσαν.
----------------------------------------------------------------------------------
Γαλλια/ο πρωην τραπεζιτης Μακρον βασιζει την καμπανια του στην θεση ''μην ψηφισετε Εθνικο Μετωπο διοτι ειναι φασιστικο''αλλα δεν μιλαει καθολου για το δικο του προγραμμα ..(εχει ?)
ετσι οπως το παει,θα βρεθουμε με καμια Λεπεν στο τελος
θα απαγορευσει ο Μακρόν στη Γαλλία λεει τα κινητα τηλεφωνα στους μαθητες στα σχολεια! σοβαροτατο κοινωνικο ,μέτρο ε; ολο μας το πρόβλημα ήταν αυτό.
διοτι οι μαθητες & φοιτητες ειναι οι μονοι που κινητοποιυνται στην ουσια κατα της μασκαρατας ''εκλογες στην Γαλλια''............(ουτως η αλλως αν σκεφτει κανεις οτι ενα 23% και ενα 21% θα επηρεασουν την ζωη 65 εκατομμυριων ειναι σουρεαλιστικο απο μονο του).
-----------------------------------------------------------------------------------
Έλληνες σκλάβοι στην Αμερική.
Δείτε μια τρομερή ταινία μικρού μήκους, στα ορυχεία του Ροκφέλερ, στο Κολοράντο των ΗΠΑ.
Lodlow oι Έλληνες στους Πολέμους του Άνθρακα
Το ντοκιμαντέρ
Lodlow, οι Ελληνες στους Πολεμους του Ανθρακα
Καλύτερη ταινία καταγραφής μνήμης
στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
«Η ταινία φωτίζει, με σπάνιο αρχειακό υλικό, μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας του εργατικού κινήματος της Αμερικής, αναδεικνύοντας τον ιδιαίτερο ρόλο των Ελλήνων μεταναστών».
Η νέα παραγωγή της εταιρείας «Αποστόλης Μπερδεμπές», το ντοκιμαντέρ «Ludlow, οι Έλληνες στους Πολέμους του Άνθρακα» (2016), σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Βαρδαρού, αφηγείται την ιστορία Ελλήνων μεταναστών που στις αρχές του περασμένου αιώνα, βρέθηκαν στο Κολοράντο, να δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα ορυχεία του Ροκφέλερ και που μαζί με χιλιάδες άλλους μετανάστες ξεσηκώθηκαν, μετά τη Σφαγή του Λάντλοου, καταφεύγοντας στα όπλα για να υπερασπιστούν τη ζωή τους και το δίκιο τους.
To trailer της ταινιας
https://www.youtube.com/watch?v=meNu7XCkW-8
Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία Ελλήνων μεταναστών που κατέληξαν στο μακρινό Κολοράντο, στις αρχές του περασμένου αιώνα, να δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα ορυχεία του Ροκφέλερ και του συναφιού του και που μαζί με χιλιάδες άλλους ξεσηκώθηκαν, μετά τη Σφαγή του Ludlow, παίρνοντας τα όπλα για να υπερασπιστούν τη ζωή τους και το δίκιο τους.
Ludlow, οι Ελληνες στους Πολεμους του Ανθρακα
Καλύτερη ταινία καταγραφής μνήμης
στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
«Η ταινία φωτίζει, με σπάνιο αρχειακό υλικό, μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας του εργατικού κινήματος της Αμερικής, αναδεικνύοντας τον ιδιαίτερο ρόλο των Ελλήνων μεταναστών».
Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία Ελλήνων μεταναστών που κατέληξαν στο μακρινό Κολοράντο, στις αρχές του περασμένου αιώνα, να δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα ορυχεία του Ροκφέλερ και του συναφιού του και που μαζί με χιλιάδες άλλους ξεσηκώθηκαν, μετά τη Σφαγή του Ludlow, παίρνοντας τα όπλα για να υπερασπιστούν τη ζωή τους και το δίκιο τους.
ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΟΤΙΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΣΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΚΟΛΟΡΑΝΤΟ
Μετά από μια μεγάλη απεργία στο Κολοράντο το 1903, οι εταιρείες άνθρακα αποφάσισαν πως έπρεπε να αλλάξουν τη σύνθεση του αγγλόφωνου εργατικού τους δυναμικού, στρατολογώντας από την Νοτιοανατολική Ευρώπη εργάτες με διαφορετικές μητρικές γλώσσες, ώστε να μην μπορούν να συνεννοηθούν για να οργανωθούν και να απεργήσουν.
Στείλαν λοιπόν τους πράκτορές τους να βρουν κατάλληλους υποψήφιους και να τους παραδώσουν, δεμένους με ένα συμβόλαιο και ένα χρέος – το εισιτήριο τους – στις αγκάλες των εταιρειών στο μακρινό Κολοράντο, κάτω από μια μορφή εργασιακής σχέσης που επινοήθηκε με την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου, την «επι συμβάσει δουλεία» (indentured servitude), που ήταν η μορφή δουλείας που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά στην Αμερική των φτωχών της Ευρώπης – σε αντίθεση με την καθαρή δουλεία που επιβλήθηκε στους κατοίκους της Αφρικής.
Ακούσαμε για πρώτη φορά τον όρο indentured servitude από τον δικαστή Chris Melonakis, εγγονό ανθρακωρύχων και από τους δυό παππούδες του, όταν μας μίλησε για τις συνθήκες που αντιμετωπίζανε τότε οι μετανάστες. Αν και αυτή η πρακτική ήταν πλέον παράνομη στις ΗΠΑ στα 1900, οι μετανάστες χωρίς γλώσσα, χωρίς χρήματα και χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Η οργάνωση στο συνδικάτο ήταν ο μόνος δρόμος.
ΠΩΣ ΗΤΑΝΕ ΣΤΗΜΕΝΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Φτάνοντας στον προορισμό τους, τους περίμενε μια άθλια καλύβα μέσα σε ένα περιφραγμένο και φρουρούμενο οικισμό - στρατόπεδο - της εταιρείας και μια σκληρή και επικίνδυνη δουλειά με την οποία θα αποπλήρωναν το χρέος τους για να ελευθερωθούν. Μόνο που το χρέος αντί να μικραίνει διαρκώς μεγάλωνε ...
Ήταν αναγκασμένοι να προμηθευτούν επί πιστώσει από το εταιρικό κατάστημα, σε τιμές ασύμφορες, όλα τους τα σύνεργα – αξίνες, φτυάρια, κράνη, κεριά, ρούχα, ακόμα και τον δυναμίτη για τις ανατινάξεις – αλλά και φαγητό και ξύλα για να ζεσταθούν. Έτρεχε και το νοίκι για την άθλια καλύβα τους.
Για να πληρωθεί ο ανθρακωρύχος, έπρεπε να παραδώσει ένα τόνο κάρβουνο. Δούλευε, σαν να λέμε, με το κομμάτι. Η προετοιμασία για την εξόρυξη ήταν “νεκρή” εργασία, απλήρωτη . Για να υποστυλώσουν τα σαθρά τοιχώματα των στοών, έπρεπε να κόψουν δένδρα, να χρησιμοποιήσουν τους κορμούς. Γι αυτό, κοντά σε στόμια ορυχείων η πλούσια βλάστηση των βουνών του Κολοράντο έχει αποψιλωθεί.
Έπρεπε ακόμα να καθαρίσουν τη στοά από πέτρες και νερά, να ρίξουν ράγες για το τραινάκι και να φορτώσουν το κάρβουνο στα βαγονέτα ή σε μουλάρια μέχρι ένα σημείο, για το μεταφέρουν στους συλλεκτήρες της εταιρείας για να ζυγιστεί.
Εκεί τους περιμέναν νέα βάσανα...
Οι ζυγαριές ήταν πειραγμένες για να τους κλέβουνε στο ζύγι. Συχνά τους βρίσκανε και το φορτίο άχρηστο, πως είχε μέσα πέτρες και σκουπίδια και δεν τους πληρώνανε. Έτσι πολλές φορές στο τέλος του μήνα, στο λογαριασμό που τους έδινε η εταιρεία, αντικρύζανε το μισητό «φιδάκι», το σύμβολο “~” που χρησιμοποιούσαν οι υπάλληλοι για τις μηδενικές απολαβές.
Ακόμα πιο σημαντικό, όταν υπήρχε ένα υπόλοιπο, η πληρωμή γινότανε σε scrip, χρήμα που τύπωνε η εταιρεία και που γινότανε δεκτό μόνο από το κατάστημα της εταιρείας.
Το scrip αποτελούσε την επισφράγιση της αιχμαλωσίας τους.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΣΤΟ ΚΟΛΟΡΑΝΤΟ ME ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
Oι Πόλεμοι του Άνθρακα ήταν ένοπλες ταξικές αναμετρήσεις στα ορυχεία της Αμερικής στην περίοδο 1890-1930. Αιτία τους ήταν οι άθλιες συνθήκες ζωής και εργασίας των ανθρακωρύχων. Αρχικά ξεσπούν στην εξαθλιωμένη περιοχή των Απαλαχίων και στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίζονται στο Κολοράντο και αργότερα σε άλλες πολιτείες.
Ο Πόλεμος του Άνθρακα του Κολοράντο 1913-14 αναφέρεται σε τρία σημαντικά ιστορικά γεγονότα: την Απεργία του Λάντλοου (Σεπτέμβριος 1913-Δεκέμβριος 1914), τη Σφαγή του Λάντλοου (20 Απριλίου 1914) και τον Πόλεμο των 10 Ημερών (22 Απριλίου - αρχές Μαίου 1914).
Οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές ήταν από τη μια, το Συνδικάτο των Ενωμένων Ανθρακωρύχων Αμερικής (UMWA - United Mine Workers of America ) και από την άλλη ο συνασπισμός των Εταιρειών Άνθρακα - υπο την ηγεσία του Ροκφέλερ - με την Πολιτειακή Εθνοφρουρά.
Οι εταιρείες, για να εμποδίσουν την οργάνωση των εργατών, είχαν μετατρέψει το εργατικό δυναμικό των ορυχείων σε μια Βαβέλ πολυγλωσσίας, με μετανάστες από 22 διαφορετικές χώρες. Επειδή όμως "Ποτέ δεν έχει σταματήσει ο χορτάτος τους πεινασμένους", το UMWA βρήκε τελικά τη λύση. Προσέλαβε δίγλωσσα οργανωτικά στελέχη που αποκατέστησαν την επαφή του συνδικάτου με την κάθε εθνικότητα. Για τους Έλληνες ανθρακωρύχους αυτός ο ρόλος ανατέθηκε στον Λούι Τίκα, τον Ηλία Σπαντιδάκη από την Κρήτη.
Xρειάστηκαν δέκα χρόνια από την προηγούμενη απεργία για να οργανωθούν ξανά οι ανθρακωρύχοι του Νότιου Κολοράντο. Το φθινόπωρο του 1913, το συνδικάτο παρέδωσε επτά αιτήματα στις εταιρείες άνθρακα:
1. Αναγνώριση του συνδικάτου ως εκπροσώπου των ανθρακωρύχων
2. Εφαρμογή οκτάωρου – οι ανθρακωρύχοι δούλευαν 12 ώρες
3. Πληρωμή με τον τόνο άνθρακα, υπολογίζοντας 2000 λίβρες στον τόνο (αντί του ισχύοντος 2200 λίβρες στον τόνο)
4. Πληρωμή για «νεκρή εργασία» (τοποθέτηση ραγών τραίνου, υλοτομία, καθάρισμα σκουπιδιών)
5. Διορισμός εκπροσώπου ανθρακωρύχων στο ζύγισμα των φορτίων
6. Ελεύθερη επιλογή καταστημάτων, κατοικιών και γιατρού.
7. Εφαρμογή υπάρχουσας νομοθεσίας του Κολοράντο (όπως κανόνες ασφαλείας στα ορυχεία, απαγόρευση πληρωμής με scrip) και κατάργηση του συστήματος μισθωμένων εταιρικών φρουρών.
Οι εταιρείες αρνήθηκαν ομόφωνα να διαπραγματευτούν με τους εκπροσώπους των ανθρακωρύχων και έτσι ξεκίνησε η απεργία στις 23 Σεπτεμβρίου του 1913. .
Με το ξέσπασμα της απεργίας, οι εταιρικοί φρουροί ανάγκασαν τις οικογένειες των απεργών να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Δέκα χιλιάδες άτομα βγήκαν από το φαράγγι των ορυχείων στις ανοιχτές πεδιάδες όπου το συνδικάτο, προετοιμασμένο για την απεργία, είχε στήσει οκτώ καταυλισμούς με χιλιάδες σκηνές.
Ένας από αυτούς τους καταυλισμούς, δίπλα στον ομώνυμο σταθμό του τραίνου, ήταν το Λάντλοου με 1200 κατοίκους, μεταξύ τους και ένας σημαντικός αριθμός Ελλήνων, κυρίως Κρητικών. Μαζί τους ήταν και ο Λούις Τίκας που στη διάρκεια της απεργίας αναδείχτηκε σε άξιο και αγαπητό ηγέτη και ορίστηκε αρχηγός ολόκληρου του καταυλισμού. Ήταν γνωστός σε όλους σαν Λούις, ο Έλληνας.
Η απεργία του Ludlow ήταν μια βίαιη ταξική αναμέτρηση εξ αρχής. Η πλευρά των εταιρειών είχε βέβαια το πάνω χέρι, οι απεργοί όμως ήταν γενναίοι και καταφέρνανε κι αυτοί χτυπήματα στους μισητούς φρουρούς των εταιρειών.
Η βία των εταιρειών κορυφώθηκε στις 20 Απριλίου 1914, με τη Σφαγή του Λάντλοου, όταν η Εθνοφρουρά δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Λούι Τίκα και άλλους δύο συνδικαλιστές και έβαλε φωτιά στον καταυλισμό, προκαλώντας το θάνατο σε 2 μητέρες και 11 παιδιά που είχαν κρυφτεί κάτω απί μια σκηνή για προστασία.
Η κοινή γνώμη της Αμερικής συγκλονίστηκε από τη Σφαγή. Οι ανθρακωρύχοι κέρδισαν τη συμπάθεια όλων και ο Ροκφέλερ αντιμετώπισε γενική κατακραυγή για την αδιαλλαξία του.
Στο Λάντλοου όμως το καζάνι έβραζε. Με τη Σφαγή ξεχείλισε το ποτήρι της αδικίας. Μόλις κηδέψανε τους νεκρούς, οι απεργοί πήραν τα όπλα και ξεκίνησε ο Πόλεμος των 10 Ημερών.
Μέσα σε λίγες μέρες, ο αντάρτικος στρατός του συνδικάτου, Έλληνες και Ιταλοί κυρίως απεργοί, έτρεψε σε φυγή την Εθνοφρουρά και κατέλαβε ολόκληρο το Νότιο Κολοράντο. Για να αποκατασταθεί η εξουσία του κυβερνήτη του Κολοράντο μέσα στην ίδια του την πολιτεία, η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγκάστηκε να στείλει τον Ομοσπονδιακό Στρατό ως ειρηνευτική δύναμη.
Στον Πόλεμο των 10 Ημερών η προσφορά των Ελλήνων απεργών ήταν καθοριστικής σημασίας. Οι Έλληνες, κυρίως Κρητικοί, γνωρίζανε καλά από όπλα και από ανταρτοπόλεμο, από τους αγώνες τους εναντίον των Οθωμανών. Σε εφημερίδα του Κολοράντο, 28/4/1914, διαβάζουμε πως οι Έλληνες "αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά και τον μυϊκό ιστό" του στρατού του συνδικάτου. Ο Jim Peros, γιός του απεργού Τζιμ Περάκη, μας λέει στο ντοκιμαντέρ πως "σωθήκανε πολλές ζωές γιατί οι Έλληνες είχαν όπλα".
Και έτσι ήταν. Στον Πόλεμο των 10 Ημερών, η πλευρά των ανθρακωρύχων δεν είχε απώλειες, ενώ η άλλη πλευρά μέτρησε πάνω από 30 νεκρούς, κυρίως εταιρικούς φρουρούς. Ό στόχος των ανταρτών ήταν να σταματήσουν την παραγωγή άνθρακα καταστρέφοντας τις εγκαταστάσεις συλλογής και επεξεργασίας άνθρακα και ανατινάζοντας τις εισόδους των ορυχείων. Εκεί βρίσκανε συχνά αντίσταση από εταιρικούς φρουρούς και απεργοσπάστες και γίνανε μάχες όπου η υπεροχή των απεργών είναι αδιαμφισβήτητη.
---------------------------------------------------------------------------------
Η Εργατική Πρωτομαγιά γεννήθηκε στην Αμερική το 1886, με τη ματωμένη εξέγερση των εργατών του Σικάγου για 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση – μόρφωση, 8 ώρες ύπνο.
Η 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Eργατών κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δευτέρας (Σοσιαλιστικής) Διεθνούς στις 20 Ιουλίου 1889 στο Παρίσι, εις μνήμην των θυμάτων του μακελειού του Σικάγου την 1η Μαΐου του 1886, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών που διεκδικούσαν οκτάωρη εργασία και καλύτερες συνθήκες δουλειάς
Η οριστική απόφαση για την καθιέρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως μέρας αγώνα και απεργίας την 1η Μάη, πάρθηκε στις 14 Ιούλη του 1889 στο 2ο Συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς.
H Β΄Διεθνής καθιέρωσε την πρωτομαγιά ως ημέρα Εργατικής Αλληλεγγύης, τιμώντας τους αναρχικούς αγωνιστές που εκτελέστηκαν ή φυλακίστηκαν από το αμερικανικό κράτος, διότι διεκδίκησαν το οκτάωρο και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
-------------------------------------------------------------------------------------
Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη Θρησκεία μου, τη Γλώσσα μου και την Εθνικότητά μου, για να είμαι Χριστιανός και να λέγομαι Έλληνας.
Η αγάπη και η λατρεία που είχα, από μικρό παιδί, στους ήρωες της προεπανάστασης και της επανάστασης του 1821, έγινε αγάπη και θαυμασμός για τους μετέπειτα ήρωες. Αυτοί σφάχτηκαν, κρεμάστηκαν, γδάρθηκαν, ταπεινώθηκαν..., για να κερδίσουμε εμείς σήμερα τον τόπο τούτο ελεύθερο, χωρίς σκλαβιά.
Αυτός ο μικρός λαός της γης, έδειξε την ανδρεία του σε όλες τις εποχές.
Αντικατέστησε το δόρυ με το καριοφίλι ή το σύγχρονο όπλο και βροντοφώναξε προς όλους τους λαούς της γης, "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει".
----------------------------------------------------------------------------------------
Ο Ολιβερ Στοουν για την αμερικανικη ιστορια ..''δεν δεχομαστε καμια απειλη,εμεις ειμαστε η απειλη''
Oliver Stone
-----------------------------------------------------------------------------------------
30 Απρίλη 1945
Ο γερμανικός ναζισμός τσακίζεται οριστικά από τον Κόκκινο Στρατό
Τιμή και δόξα στις Ηρωίδες και στους Ήρωες της Ένοπλης Αντιφασιστικής Πάλης των Λαών
--------------------------------------------------------------------------------------
30 Απρίλη 1945: Η Κόκκινη Σημαία της Νίκης υψώνεται στο Ράιχσταγκ
Ήταν και ώρα 21.50 όταν ο επιλοχίας Μ. Α. Φ. Γιεγκόροφ και ο λοχίας Μ. Β. Καντάρια του σοβιετικού στρατού έστησαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, τη Σημαία της Νίκης, πάνω από τον κεντρικό Τρούλο του Ράιχσταγκ. Αμέσως μετά, ο διοικητής της 3ης στρατιάς κρούσης στρατηγός Β. Ι. Κουζνετσόφ, που παρακολουθούσε προσωπικά την ιστορική μάχη κατάληψης του Ράιχσταγκ, πήρε στο τηλέφωνο το κέντρο διοίκησης και ανακοίνωσε στο στρατάρχη Ζούκοφ: «Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία! Ζήτω, σύντροφε στρατάρχη!».
Παρόλο που δεν είχαν τελειώσει οι μάχες και τα ναζιστικά στρατεύματα συνέχιζαν να αμύνονται μέσα στο Βερολίνο, το γεγονός είχε ξεχωριστή σημασία. Ηταν πια φανερό πως ο πόλεμος στην Ευρώπη από στιγμή σε στιγμή τελείωνε οριστικά. Αλλά η σημαία πάνω στο Ράιχσταγκ είχε διπλή σημασία. Δε φανέρωνε μόνο το τέλος του πολέμου. Ταυτόχρονα αποκάλυπτε στα ματιά ολόκληρης της ανθρωπότητας, στο παρόν, αλλά και στο μέλλον ως ιστορία, τον πραγματικό νικητή του πολέμου. Την επομένη ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Παγκόσμια Ημέρα της Εργατικής Τάξης.
Εκείνη ακριβώς τη μέρα, η κόκκινη σημαία πάνω στο Ράιχσταγκ, έδειχνε στο παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας πως η νίκη κατά του φασισμού ήταν πρωτίστως νίκη ενός λαού και ενός κράτους. Του σοβιετικού λαού και του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία, της Σοβιετικής Ενωσης.
----------------------------------------------------------------------------------------
Τιμουμε τη μεγαλη αντιφασιστικη νικη! Υψωση της κοκκινης σημαιας στο Ραιχσταγκ. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ! Όχι στους ιμπεριαλιστικους πολεμους και τις επεμβασεις
Κυριακη 7 Μαιου 2017. Πλατεια Συνταγματος ωρα 19.00
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
7 ΜΑΗ = ΑΘΑΝΑΤΗ ΣΤΡΑΤΙΑ!
Συλλογικοτητες και φορεις
Ομοσπονδια Συλλογων Μεταναστων από χωρες της πρωην ΕΣΣΔ
---------------------------------------------------------------------------------------
Αρουντάτι Ρόι.
Η Αρουντάτι Ρόι, δεν εξαργύρωσε την επιτυχία με δόξα και σαλόνια. Τη χρησιμοποιεί για ευγενικούς σκοπούς, με αγώνες, συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις.Γνωρίζει πολύ καλά την Ινδία. Γεννήθηκε στην Κεράλα, πήγε σχολείο στην Ταμίλ Ναντού και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Δελχί. Γράφει και εκδίδει σενάρια και πολιτικά δοκίμια. Κάνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο.
Υποστηρίζει το κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, καταγγέλλει το νεο-ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, αντιτίθεται στους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν-Πακιστάν, καταγγέλλει την κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ και τη γενοκτονία των Ταμίλ στη Σρι Λάνκα.
Διεθνής ακτιβίστρια με μεγάλη εμπλοκή στην ίδια της τη χώρα.
Εναντιώνεται στον πυρηνικό εξοπλισμό της Ινδίας και στην κατασκευή φραγμάτων στους ποταμούς που αλλοιώνουν το περιβάλλον και αφαιρούν το νερό από τους φτωχούς αγρότες. Συμμετέχει στις κινητοποιήσεις και διαθέτει χρηματικά ποσά από τα βιβλία της σε κινήματα και κοινότητες ιθαγενών.
Συγκρούεται με την ινδική εξουσία για τα νεοφιλελεύθερα μέτρα, τη στρατιωτικοποίηση και την καταπάτηση της γης των αγροτών.
Τολμάει να θίξει θέματα που είναι απαγορευμένα και επισύρουν διώξεις, υποστηρίζοντας την ανεξαρτησία του Κασμίρ και δηλώνοντας στο CNN-IBN ότι δικαιολογημένα οι Μαοϊκοί έχουν πάρει τα όπλα για να υπερασπιστούν τους φτωχούς και ιθαγενείς από εκτοπίσεις, βιασμούς και δολοφονίες που διαπράττει το κράτος, χωρίς να διστάσει να κάνει κριτική σε αμυντικές ενέργειες των Μαοϊκών που εμπεριέχουν υπέρμετρη βία.
Καταδικάζεται από το Ανώτατο Δικαστήριο σε φυλάκιση για προσβολή και βάλλεται από καλοβολεμένους διανοούμενους τύπου Σαλμάν Ρουσντί, επειδή μιλάει για τις αδικίες σε βάρος των μουσουλμάνων της Ινδίας
-----------------------------------------------------------------------------------------
ουπς ! σορυ λαθος
Τζιχαντιστες του ΙΣΙΣ επιτιθενται σε Ισραηλινες δυναμεις αλλα μετα καταλαβαινουν το λαθος τους και ζητανε συγγνωμη,γραφει ο Independent.
http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/isis-israel-defence-force-apology-attack-unit-golan-heights-defense-minister-moshe-ya-alon-a7700616.html
----------------------------------------------------------------------------------------
ΝΑΤΟ: 66 χρόνια όργανο ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας & εγκληματων εναντιον της ανθρωποτητας
Τον Απρίλη που μολις τελειωνει συμπληρώθηκαν 68 χρόνια απ’ την υπογραφή του Συμφώνου του Βόρειου Ατλαντικού (1949) με την οποία ιδρύθηκε ο πλέον βάρβαρος ιμπεριαλιστικός συνασπισμός καταστολής των λαών μετά το Β’Παγκόσμιο Πόλεμο – το ΝΑΤΟ.
Ως πρόσχημα για τη δημιουργία της αντικομμουνιστικής, ιμπεριαλιστικής αυτής συμμαχίας υπήρξε ο «σοβιετικός κίνδυνος» καθώς και η – δήθεν – σταθεροποίηση της ειρήνης στην, τραυματισμένη απ’ το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, Ευρώπη. Σύμφωνα με τον πρώτο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Λόρδο Ισμέι, ο σκοπός της ίδρυσης του ήταν να «νομιμοποιήσει την παρουσία των ΗΠΑ στην Ευρώπη, να κρατήσει τους σοβιετικούς έξω και τους γερμανούς κάτω».
Εάν αυτά ήταν τα πραγματικά κίνητρα για την ίδρυση του ΝΑΤΟ, τότε το ίδιο θα έπρεπε λογικά να αυτοδιαλυθεί μετά την διαλυση της ΕΣΣΔ και , μετά την de facto κατάργηση του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Ασφαλώς, αυτό όχι μόνο δεν συνέβη αλλά, αντιθέτως, η βορειοατλαντική συμμαχία μετασχηματίστηκε σταδιακά από στρατιωτικό μηχανισμό με αμυντικά (υποτίθεται) χαρακτηριστικά σε επιθετικό πολιτικό οργανισμό επιβολής των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.
Το περίφημο δόγμα της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» που είχε εξαγγείλει ο τότε πρόεδρος Μπους.
-----------------------------------------------------------------------------------
Η τελευταία είδηση: Με απόφαση Τραμπ, οι ΗΠΑ διακόπτουν την χρηματοδότηση του Ταμείου Πληθυσμού του ΟΗΕ - UNFPA - τη διεθνή υπηρεσία που προσφέρει υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας σε 150 χώρες του πλανήτη.
- Σύμφωνα με το UNFPA, το κόψιμο των αμερικανικών χορηγιών θέτει σε κίνδυνο την ικανότητά του να προσφέρει ασφαλείς τοκετούς σε 48.000 γυναίκες στη Συρία και να στηρίζει 55 κέντρα που βοηθούν 15.000 γυναίκες και κορίτσια θύματα έμφυλης βίας στο Ιράκ, ανάμεσά τους και ένα κέντρο αρωγής για 700 Γιαζίντι επιζώσες από σεξουαλική σκλαβιά.
- Οι ΗΠΑ επιπλέον είναι βασικός χορηγός της μοναδικής μαιευτικής κλινικής του καταυλισμού Σύρων προσφύγων Ζαατάρι στην Ιορδανία και πλέον «οι έγκυες Σύρες πρόσφυγες εκεί δεν θα έχουν πού να γεννήσουν τα παιδιά τους».
- Οι ΗΠΑ είναι ο τρίτος μεγαλύτερος χορηγός της UNFPA, η δε συνεισφορά τους το 2016 βοήθησε την οργάνωση να αποτρέψει τον θάνατο 2.340 γυναικών από επιπλοκές στην κύηση και τον τοκετό, 947.000 ανεπιθύμητες κυήσεις και 295.000 αμβλώσεις σε μη ασφαλείς συνθήκες.
- «Ο Τραμπ δεν δίνει δεκάρα για τις γυναίκες. Κυριολεκτικά!».
---------------------------------------------------------------------------------------
(αντε μερα χαρας για τον πλανητη παλι,για τις πολικες αρκουδες,τις φωκιες ,την Αρκτικη,και φυσικα ολους εμας που θα τρωμε και πινουμε πετρελαιο οταν θα ψοφαμε απο υπερβολικη ζεστη λογω υπερθερμανσης του πλανητη ..)
Νέο διάταγμα που προβλέπει την επέκταση των γεωτρήσεων στον Αρκτικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό, υπέγραψε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Τραμπ τόνισε ότι η εξέλιξη αυτή ακυρώνει τα σχέδια της κυβέρνησης Ομπάμα
----------------------------------------------------------------------------------------
Α νατο παλι το γνωστο μας UCK
να θυμησουμε για τις αλβανικες μαφιες
...''Στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι έντονη η δράση όχι μόνο αλβανικών συμμοριών αλλά και πολλών άλλων. Οσον αφορά τους Αλβανούς, αυτοί ελέγχουν σχεδόν απολύτως το εμπόριο ναρκωτικών και συνεργάζονται με την τουρκική μειονότητα της περιοχής, η οποία διευκολύνει τη μεταφορά των ναρκωτικών στη Γερμανία, όπου οι τουρκικές εγκληματικές ομάδες έχουν αναπτύξει έντονη δράση και διαθέτουν μεγάλη δύναμη.
Η πορνεία και ο UCK
Μέλη της ακροδεξιάς οργάνωσης Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα του Κοσσυφοπεδίου θεωρείται ότι έχουν συγκροτήσει μυστική οργάνωση που ασχολείται με το εμπόριο ναρκωτικών και χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες του Κινήματος.
Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η οργάνωση έχει επανειλημμένα καλέσει τον πληθυσμό σε ένοπλη εξέγερση και συντονίζει τη δράση της με τον διαρκή αυξανόμενο αριθμό προσφύγων Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου στην Ευρώπη (Ζυρίχη, Παρίσι, Βρυξέλλες, Φραγκφούρτη, Στοκχόλμη). Η μαύρη αγορά και το οργανωμένο έγκλημα ανθούν στην περιοχή ενώ το άνοιγμα των συνόρων της χώρας το 1990-1991 διευκόλυνε τη μετακίνηση των Αλβανών και των χρημάτων τους στο εξωτερικό.
Τα έσοδα του UCK, του ''Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσυφοπεδίου''. ειναι κυριως εμπόριο ναρκωτικών και την πορνεία
Για την υποστήριξη του UCK έχουν δημιουργηθεί τραπεζικοί λογαριασμοί σε 19 χώρες και οι καταθέσεις προέρχονται κυρίως από το εμπόριο ναρκωτικών. Για την Ευρώπη είναι γνωστό ότι όποτε υπάρχει ανάγκη γίνονται καταθέσεις σε λογαριασμούς που έχουν ονόματα όπως «Η Μητέρα-Πατρίδα ζητά βοήθεια» (έχει δημιουργηθεί από τη Δημοκρατική Ενωση των Αλβανών της Γερμανίας) ή «Η Μητέρα-Πατρίδα σάς καλεί» και συγκεντρώνεται μεγάλο ποσό χρημάτων. Ο UCK εξοπλίστηκε αρχικά με τα όπλα από τις κλοπές των στρατοπέδων της Αλβανίας στις αναταραχές του 1997. ...
καλε μια αθωα αμερικανοκινουμ.. εεμμ εννοω πατριωτικη αλβανικη ομαδουλα είναι.
----------------------------------------------------------------------------------------
ΠΓΔΜ: Σε εκλογή νέας κυβέρνησης θα προχωρήσει η αντιπολίτευση
Κυριακή, 30 Απριλίου 2017, 13:21
Ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης υπό τη Σοσιαλδημοκρατική Ένωση (SDSM) του Ζόραν Ζάεφ ανακοίνωσε την Κυριακή ότι θα «εκλέξει» σύντομα μια νέα κυβέρνηση μετά την εκλογή, την Πέμπτη, του Ταλάτ Τζαφέρι στη θέση του προέδρου του Κοινοβουλίου -ψηφοφορία που συνοδεύτηκε από βίαια επεισόδια.
Η ανακοίνωση αυτή έγινε την ώρα που στα Σκόπια αναμένεται να φθάσει σήμερα ο αναπληρωτής βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χόιτ Μπράιαν Γι για συνομιλίες με τους τοπικούς πολιτικούς ηγέτες, προκειμένου να βρεθεί μια λύση στο πολιτικό αδιέξοδο όπου έχει βυθιστεί η ΠΓΔΜ τα δύο τελευταία χρόνια.
Η εκλογή του Αλβανού Τζαφέρι στην προεδρία του Κοινοβουλίου, μια ενέργεια που χαιρετίστηκε από τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον, προκάλεσε βίαια επεισόδια στα Σκόπια. Περίπου 100 ακροδεξιοι τραμπουκοι «διαδηλωτές», κυρίως υποστηρικτές του ακροδεξιου κόμματος VMRO του απερχόμενου πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι, εισέβαλαν στη Βουλή και άρχισαν να προπηλακίζουν βουλευτές.
Τουλάχιστον εκατό άνθρωποι τραυματίστηκαν, μεταξύ των οποίων ο Ζάεφ και πολλοί βουλευτές. Η ένταση, ωστόσο, εκτονώθηκε τις επόμενες ώρες και μέχρι στιγμής δεν έχουν σημειωθεί άλλα επεισόδια.
Στις εκλογες που εγιναν στις 11/12/2016, στη Βουλη των 123 εδρων, το ακροδεξιο VMRO εχει 51 βουλευτες, οι Σοσιαλδημοκρατες 49, το αλβανικο DUI 10, το αλβανικο BESA 5, η Συμμαχια Αλβανων 3, και το αλβανικο DPA 2.
Ωστοσο, ο προεδρος των Σκοπιων που ανηκει στο VMRO, αρνηται να δωσει την κυβερνηση στη συμμαχια Σοσιαλδημοκρατων και αλβανικων κομματων, που εχουν την πλειοψηφια, γιατι λεει προδιδουν την ιδεολογια των Σκοπιων! Και ποια είναι η ιδεολογια των Σκοπιων? Ότι καταγονται από τον Μεγα Αλεξανδρο οι Σλαβοβουλγαροι, και πρεπει να παρουν τη Θεσσαλονικη!
-------------------------------------------------------------------------------------------
Συρία: Οκτώ «Λευκά Κράνη» σκοτώθηκαν σε αεροπορικό βομβαρδισμό
Κυριακή, 30 Απριλίου 2017, 01:23
Οκτώ μέλη μιας οργάνωσης που αυτοαποκαλείται Πολιτική Προστασία, ενώ ολος ο κοσμος ξερει ότι είναι ισλαμοφασιστες των δυτικων αποικιοκρατων, (ολος ο κοσμος εκτος από τους πουλημενους εξαγορασμενους δυτικους δημοσιογραφους βεβαια), σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής που έπληξε το γραφείο τους στη βόρεια επαρχία Χάμα, γνωστοποίησε η οργάνωση αυτή μέσω του λογαριασμού της στο Twitter.
Η οργάνωση, τα μέλη της οποίας είναι γνωστά ως Λευκά Κράνη, δρα σε τμήματα της Συρίας που ελέγχουν οι ισλαμοφασιστες των δυτικων αποικιοκρατων.
Το γραφείο της Πολιτικής Προστασίας βρισκόταν στην Καφρ Ζέιτα, μια πόλη που ελέγχεται από τους ισλαμοφασιστες και υπέστη σφοδρούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς χθες, σύμφωνα με το Αποικιακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη Συρια.
Με την υποστήριξη της Πολεμικής Αεροπορίας της Ρωσίας και λαικων εθελοντικων στρατιωτικών ομάδων συριων που διευθύνουν Ιρανοί αξιωματικοι, ο συριακός στρατός διεξάγει μια επιχείρηση εναντίον περιοχών βόρεια της ελεγχόμενης από την Δημοκρατια της Συριας ομώνυμη πρωτεύουσα της επαρχίας Χάμα, ανακτώντας εδάφη που είχαν πάρει οι ισλαμοφασιστες τον περασμένο μήνα.
---------------------------------------------------------------------------------------
Άσαντ: Το Ισραήλ ανεφοδιάζει με όπλα τους τρομοκράτες στη Συρία
Σάββατο, 29 Απριλίου 2017, 13:56
Ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ, επιβεβαιώνει σε τηλεοπτική συνέντευξή του, τους αντικειμενικούς στόχους των αμερικανικών και άλλων δυτικών κατηγοριών ότι χρησιμοποιεί χημικά όπλα.
Όπως υποστηρίζει οι κατηγορίες αυτές έχουν στόχο να στηριχθούν οι τρομοκράτες που δρουν στη Συρία.
Στην τηλεοπτική συνέντευξή του στο κανάλι Telesur TV της Βενεζουέλα (τι περιμένατε να του δοθεί ευκαιρία από δυτικό Μέσο) ότι «η επίλυση για τη Συρία, θα ήταν να σταματήσει η υποστήριξη από το εξωτερικό στους τρομοκράτες και να επιτευχθεί συμφιλίωση μεταξύ των Σύρων».
Όσο για τις κατηγορίες ότι η Συρία διαθέτει χημικά όπλα, ο Σύρος πρόεδρος θύμισε πως «το 2003, ο πόλεμος εναντίον του Ιράκ, έγινε μετά τις ψευδείς καταγγελίες από τον Κόλιν Πάουελ ότι είχε στοιχεία πως ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε χημικά, πυρηνικά και άλλα όπλα. Κάτι που ουδέποτε αποδείχθηκε –τουναντίον μάλιστα».
Για τις επιθέσεις από το Ισραήλ ο Άσαντ είπε: «Βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου με το Ισραήλ. Το Ισραήλ πραγματοποιεί επιθετικές ενέργειες στα αραβικά κράτη που το περιβάλλουν, από τότε που δημιουργήθηκε το 1948. Έτσι αποκτήσαμε και αντιπυραυλικά συστήματα από την Ρωσία. Μερικά από τα οποία ωστόσο έχουν καταστραφεί από επιθετικές ενέργειες των τρομοκρατών που λειτουργούν με εντολές των Ισραηλινών, των Αμερικάνων των Τούρκων των Καταριανών και των Σαουδαράβων. Είναι λοιπόν φυσιολογικό να διαπραγματευόμαστε με τους Ρώσους για την ανανέωση με τελευταίου τύπου οπλικά συστήματα ». Ιδιαίτερα για το ρόλο του Ισραήλ στον πόλεμο της Συρίας ο Άσαντ είπε: «Οι ισραηλινές επιθετικές ενέργειες εκδηλώνονται με πολλούς τρόπους. Είτε με αεροπορικές επιδρομές, είτε με πυραυλικές επιθέσεις ή ακόμη και με βομβαρδισμούς πυροβολικού εναντίον θέσεων του συριακού στρατού.
Ακόμη υποστηρίζει τους τρομοκράτες με δύο τρόπους: Πρώτον με άμεση υποστήριξη ανεφοδιάζοντάς τους με όπλα και πολεμοφόδια και δεύτερον , επιτρέποντάς τους να προετοιμάζονται σε περιοχές που ελέγχονται από το Ισραήλ και δίνοντάς τους ιατρική βοήθεια και νοσηλεία σε ισραηλινά ιατρικά κέντρα».
Θυμίζουμε πως πριν τρεις ημέρες, το Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση με πυραύλους σε περιοχή κοντά στο αεροδρόμιο της Δαμασκού, προκαλώντας υλικές μόνον ζημίες, μετέδωσαν συριακά ΜΜΕ επικαλούμενα στρατιωτικές πηγές.
«Στρατιωτική εγκατάσταση στα νοτιοδυτικά του διεθνούς αεροδρομίου της Δαμασκού δέχθηκε πυρά από πυραύλους από το εχθρικό Ισραήλ», μετέδωσε το συριακό πρακτορείο SANA.
Τα λιβανικά Μέσα μετέδωσαν ότι «έγινε μεγάλη έκρηξη στην περιοχή του αεροδρομίου της Δαμασκού τα ξημερώματα της Πέμπτης, υποθέτοντας πως επρόκειτο σε έκρηξη δεξαμενής καυσίμων προφανώς που προκλήθηκε από το Ισραήλ».
«Οι πύραυλοι εκτοξεύθηκαν από την κατεχόμενη περιοχή προκαλώντας έκρηξη στο έδαφος και υλικές ζημίες», δήλωσαν συριακές στρατιωτικές πηγές.
Από τους Ισραηλινούς δεν υπάρχει κάποια σχετική ανακοίνωση με το ζήτημα. Πάντως, ο αρμόδιος υπουργός για θέματα αντικατασκοπίας Yisrael Katz, μιλώντας στον ισραηλινό στρατιωτικό σταθμό από την Ουάσιγκτον, όπου βρίσκεται έκανε υπαινιγμό για αυτό που συνέβη στη Δαμασκό.
Όπως επισημαίνει το ρωσικό πρακτορείο sputniknews.com ο Katz υποστήριξε πως «το επεισόδιο αυτό, ανταποκρίνεται πλήρως με την ισραηλινή πολιτική που έχει στόχο να εμποδίζει το Ιράν να διοχετεύει με σύγχρονα όπλα τους Χεσμπολά του Λιβάνου, μέσω Συρίας», χωρίς όμως να επιβεβαιώσει ότι η επίθεση έγινε από το Ισραήλ.
Τον Μάρτιο η συριακή κυβέρνηση είχε απειλήσει ότι «θα προβεί σε αντίποινα εάν συνεχισθούν οι ισραηλινές επιδρομές εναντίον συριακών εδαφών».
Σε ανάλυσή του στο RT.com ο πολιτικός Sergei Balmasov υποστηρίζει πως το Ισραήλ, επιθυμεί να συνεχισθεί η παρούσα κατάσταση στη Συρία, «επειδή ωφελείται από την συνεχιζόμενη διαμάχη».
Υποστηρίζει ακόμη ότι τα στρατιωτικά πλήγματα του Τελ Αβίβ «δεν έχουν στόχο τον Μπασάρ αλ-Άσαντ, αλλά επιδιώκουν να μην επιλυθεί η κρίση». Για να προσθέσει: «Κυρίως ενδιαφέρεται να συνεχισθεί η αιματοχυσία ανάμεσα στους Σουνίτες και τους Σιίτες, επειδή όσο συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος ουδείς ασχολείται με το Ισραήλ».
-----------------------------------------------------------------------------------------
KEIMENO ΧΑΣΤΟΥΚΙ στους "αλληλέγγυους" της λαθρομετανάστευσης: Οι «εισβολές» αλλοδαπών είναι «διαιώνιση της δουλείας»…
Το κείμενο αυτό του Μαρξ ("Μια προειδοποίηση") καλό είναι να το υπενθυμίζουμε συνεχώς, διότι οι σημερινές ποικιλίες της «αριστεράς», χαρακτηρίζουν τέτοιες απόψεις «ρατσιστικές». Φυσικά θα έπρεπε πρώτα, αν είχαν τη στοιχειώδη εντιμότητα να απορρίψουν τις ιδέες του Μαρξ και του Ένγκελς και να χαρακτηρίσουν αυτούς πρώτους «ρατσιστές»…
Βεβαίως για τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές» και τους ενσωματωμένους «αριστερούς», κάθε ταξική ανάλυση είναι «ρατσιστική» και... κάθε ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στους σχεδιασμούς του ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΟΥ κεφαλαίου (και οι λαθρομεταναστευτικές εισβολές είναι μέσα σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς), αποτελεί (η αντίσταση) «εθνικισμό» και «ρατσισμό»!!!
Γι αυτό κείμενα σαν και αυτό του Μαρξ πρέπει να επαναλαμβάνονται διαρκώς.
«Ο σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών από τους εργοδότες είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς» (Μαρξ).
καθώς και τη ρήση του Λένιν:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές».
Το μεγάλο, έγκλημά στους «αλληλεγγυους αριστερους ψάλτες» του κεφαλαίου ήταν το λαθρομεταναστευτικό. Εδώ αποτελέσαν την ιδεολογική και πολιτική πρωτοπορία του χρηματιστηριακού «διεθνισμού», καρατομώντας ανελέητα τις ΘΕΣΕΙΣ του Μαρξ, του Ένγκελς, του Λένιν και άλλων μεγάλων επαναστατών.
Επειδή αυτοί οι «τύποι» εκθέτουν και διαστρεβλώνουν το σοσιαλισμό, την Αριστερά και την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη, ήρθε η ώρα να αποκαλυφθούν.
Ουδέποτε ο σοσιαλισμός ήταν υπέρ της λαθρομετανάστευσης.
Όλοι οι «κύριοι» αυτοί που θέλουν ανοιχτά σύνορα και παριστάνουν τους «αριστερούς», τους «σοσιαλιστές» και τους «δημοκράτες», όπως θα διαβάσετε στα αποκαλυπτικά κείμενα που ακολουθούν, στην πραγματικότητα εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Μεγάλου Κεφαλαίου εις βάρος των εργατών και των μη προνομιούχων!
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παριστάνουν τους σοσιαλιστές, τους αριστερούς και τους δημοκράτες!
Διαβάστε τα άρθρα και διαδώστε την παρούσα ανάρτηση, για να μάθει όλος ο ελληνικός λαός την αλήθεια:
ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ και μετανάστες
Σε μία εποχή που η λαθρομετανάστευση αποτελεί και θέμα αλλά και πρόβλημα στην ταλαιπωρούμενη από πολλά προβλήματα Ελλάδα, πιστεύω ότι είναι χρήσιμο να μάθουμε τη θέση του Μαρξ περί του συγκεκριμένου θέματος:
• Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.
• Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά αναγάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου.
• Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία
• Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται αφ’ ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ’ ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό – πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου.
• Η Α’ Διεθνής Ένωση Εργατών έβαλε πρακτικά τέλος στις μεθοδεύσεις των βιομηχάνων και υποχρέωνε τα συνδικάτα να διώχνουν τους ξένους εργάτες πίσω στις χώρες τους με το πρώτο καράβι.
• Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών.
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν κατά της μετανάστευσης
Ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α’ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
1. Ο ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α. ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΓΩΝΙΖΩΝΤΑΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΞΕΝΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΑΠ’ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Καρλ Μαρξ – ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
2. ΠΩΣ Η Α’ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΕΙΣΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 306 Από το βιβλίο των Πρακτικών του Γενικού Συμβουλίου της Α’ Διεθνούς
3. ΕΝΓΚΕΛΣ: «…ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ…» ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Από επιστολή του Φρίντριχ Ένγκελς προς τον Ζόργκε, Της 2 Δεκεμβρίου 1893
ΛΕΝΙΝ
«Στον αριθμό των ιδιοτήτων του ιμπεριαλισμού που συνδέονται με τον κύκλο των φαινομένων που περιγράφουμε, ανήκει η μείωση της μετανάστευσης από τις ιμπεριαλιστικές χώρες και η αύξηση της εγκατάστασης (του ερχομού εργατών και της μετοίκησης) σε αυτές τις χώρες από τις πιο καθυστερημένες…
Στη Γαλλία, σημαντικό μέρος των εργατών της βιομηχανίας μεταλλείων είναι ξένοι…
Λένιν, Ιμπεριαλισμός, Διαλεκτά Έργα, τ. 1 μέρος 2, 1951, σελ. 520-521.
------------------------------------------------------------------------------------------
Ο ρόλος των ΜΚΟ δεν χρειάζεται μεγάλες αναλύσεις...
...αρκεί να διατρέξουμε τα δελτία τύπου και δηλώσεις στελεχών τους, όπου:
1. Ποτέ δεν κατήγγειλαν ως εγκληματίες τους ηγέτες και τις κυβερνήσεις της δύσης, αναφορικά με τους "μετανάστες" και "πρόσφυγες"...
2. Ποτέ και καμία καταγγελία σε ΗΠΑ και σιωνιστικό ναζιστικό ισραηλινό καθεστώς για το θέμα...
3. Ποτέ μια λέξη, αν όχι συμπαράστασης έστω "συμπάθειας" για τον Μιλόσεβιτς, τον Σαντάμ, τον Καντάφι και σήμερα για τον πρόεδρο Άσαντ...
Τώρα κατάλαβες;
----------------------------------------------------------------------------------------
Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας στις φυλακές του κατοχικού σιωνιστικού ισραηλινού ναζιστικού καθεστώτος!
Όλοι στη συγκέντρωση έξω από την Πρεσβεία των Σιωνιστών στην Αθηνα την Τρίτη 2/5 στις 18: 00.
Νίκη στο αγώνα των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων - Νίκη στο Παλαιστινιακό αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης!
Να κλείσει η Πρεσβεία του σιωνιστικού-φασιστικού κράτους του Ισραήλ στη χώρα μας!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
--------------------------------------------------------------------------------------
Ακριβώς 9.50 ήταν όταν οι δύο λοχιες του κόκκινου στρατού καρφωναν την κόκκινη σημαία στην καρδιά του κτήνους! Κι όπως έγραψε ένας φίλος, κάθε φορά που οι ναζιστικοι αρουραίοι θα βγαίνουν από τις τρύπες, θα υπάρχει πάντα ένας Ζουκωφ να τους πάει κυνηγώντας ( περίπου έτσι το γράφε...) ως το Βερολίνο!
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΠΑΜ
Ενιαιο ΠΑλλαικο Μετωπο
Παναττικη Συσκεψη
Ειμαστε εδώ, ειμαστε ετοιμοι!
Δημοκρατικη Πατριωτικη εξουσια Τωρα!
Μοσχατο, Σαββατο 6 Μαιου, ωρα 10.30 π.μ.
Αμφιθεατρο «Θοδωρος Αγγελοπουλος»
Κωνσταντινουπολεως και Σολωμου
ΕΠΑΜ
----------------------------------------------------------------------------------------------
Οι Ναζί στην C.I.A
Η χειραγώγηση της μεταπολεμικής πολιτικής σκηνής από την ακροδεξιά και τους φασίστες έλκει την καταγωγή της στην περίοδο πριν από το τέλος του Β¨ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το Αμερικανικό OSS (Office of Strategic Service) που ήταν προκάτοχος της CIA, λειτουργώντας υπό την καθοδήγηση του Allen Dulles (μετέπειτα διευθυντή της CIA) και του James Angleton (μετέπειτα διευθυντή του τμήματος αντικατασκοπείας της CIA), εργαζόταν για να εξουδετερώσει τη μεταπολεμική πολιτική επιρροή των κομμουνιστών που έλεγχαν τις αντιστασιακές οργανώσεις σε βασικές χώρες όπως Γαλλία, Ιταλία, και Ελλάδα.
Για πολλούς φασίστες η Ιταλία και το Βατικανό αποτελούσε τον πιο δημοφιλή προορισμό τους όπου αν έφταναν μπορούσαν με άνεση και την βοήθεια των ταξιδιωτικών εγγράφων, που αφειδώς τους χορηγούσε ο Ερυθρός Σταυρός να κρύψουν τα ίχνη τους και να εξαφανιστούν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής – χώρες στις οποίες η καθολική Εκκλησία έχει μεγάλη εξουσία- μα και στην Βρετανία, τον Καναδά, την Αυστραλία και βέβαια τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Βατικανό προσφέροντας αυτήν την ειδική μεταχείριση φιλοδοξούσε, με την βοήθεια των φασιστών, να εξουδετερώσει τους «άθεους κομμουνιστές», ο Ερυθρός Σταυρός βοηθούσε όποιον φορούσε φαιά στολή αρκεί να ήταν αντικομουνιστής, και ο Allen Dulles όποιον πίστευε- έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία στους αξιωματικούς των SS – πως θα τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει το νέο αντίπαλο, τους Σοβιετικούς!
Δεκάδες χιλιάδες φασίστες Γερμανοί, Αυστριακοί, Ρουμάνοι, Λιθουανοί, Ουκρανοί, Ιταλοί χρησιμοποίησαν την οδό διαφυγής και απόδρασης από την Ευρώπη η οποία έμεινε γνωστή ως «Rat Line» (Η φυγή των αρουραίων).
Ο άνθρωπος κλειδί του Βατικανού για τη δημιουργία των «Ratlines» ήταν ο φασίστας Κροάτης και ρωμαιοκαθολικός ιερέας Krunoslav Draganovic με την βοήθεια του θαμαστή του Αδόλφου Χίτλερ, επίσκοπο στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, πρύτανη στο «Pontificio Istituto Teutonico Santa Maria dell’Anima» του Βατικανού ως το 1952 και συγγραφέα του βιβλίου του «Τα Θεμέλια του εθνικοσοσιαλισμού», Alois Hudal !
Όμως αυτός που συνέβαλε καθοριστικά και εποικοδομητικά στην προφύλαξη της οδού διαφυγής των φασιστών, στο ξέπλυμα τους και στην στρατολόγηση τους υπέρ του «αντικομουνιστικού αγώνα» ήταν ο Allen Dulles.
Την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο Dulles εργάζονταν στις μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες: OSS, με έδρα την Βέρνη της Ελβετίας. Η επίσημη δουλειά του ήταν να έρχεται σε επαφές με τους Γερμανούς αντι-ναζιστές αξιωματικούς ώστε να συλλέγει πληροφορίες που θα βοηθούσαν τους συμμάχους.
Άλλωστε ο Dulles διατηρούσε τις καλύτερες σχέσεις με τους ιδιοκτήτες των ελβετικών τραπεζών, με τους διεθνείς επιχειρηματίες που αγόραζαν πρώτες ύλες για τον Χίτλερ
Στο σημείο αυτό όμως ας σκιαγραφήσουμε το πορτρέτο ένας άνδρα των SS που διαχειρίστηκε χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, διάφορες διαδικασίες εξόντωσης των «περιττών ανθρώπων» κυρίως στην Πολωνία και Ιταλία στην προσπάθεια του να υπηρετήσει σωστά τον Φίρερ του. Ήταν ο τιμημένος με το μετάλλιο «German Cross in Gold», Στρατηγός των SS, Karl Wolff.
Ο φασίστας δολοφόνος χιλιάδων ανθρώπων Karl Wolff, που ανάμεσα σε άλλα ήταν ο σύνδεσμος του Heinrich Himmler με τον Χίτλερ, ήταν ο πρώτος φασίστας που άνοιξε την πόρτα διαφυγής των συναδέλφων του στα SS, πολύ πριν το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου!
Ο Allen Dulles και το φιλαράκι του, ο αγαπημένος του Στρατηγός των SS Karl Wolff, ή καλλίτερα ο «μετριοπαθής Βόλφι» όπως άρεσε στον εντυπωσιασμένο Dulles να τον αποκαλεί, είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά στις αρχές του 1945 σε ένα διαμέρισμα στην Ζυρίχη, όταν ακόμα η έναρξη της μάχης του Βερολίνου ήταν δυο μήνες μακριά, στο πλαίσιο των μυστικών διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και φασιστών που έφεραν την κωδική ονομασία «Operation Sunrise».
Ο μελλοντικός διευθυντής της CIA από τότε πίστευε πως μπορεί να εκμεταλλευτεί τους αξιωματικούς των SS προς όφελος των μεταπολεμικών συμφερόντων των ΗΠΑ και του «διαρκούς πολέμου» που ήθελε να εξαπολύσει εναντίον των κομμουνιστών!
-------------------------------------------------------------------------------------------
Ακολουθεί ποστάρισμα μίσους που εξηγεί σε ένα βαθμό την ανυπαρξία αντιπολεμικού κινήματος στη χώρα μας.
Πρωταγωνιστής ο γνωστός υποστηρικτής (για να σωθεί η επανάσταση) των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών στη Λιβύη, μέλος της Γραμματείας της 4ης Διεθνούς G.Achcar.
Tα «γατάκια» του Τραμπ στο Πεντάγωνο απογοήτευσαν τον «διεθνιστή» Achcar που βρήκε την πυραυλική επίθεση «απίστευτα μικρή» και αναποτελεσματική.
Συνεχίζοντας ο αρθρογράφος και πολιτικό στέλεχος μας εξηγεί πόσο τον έχει απογοητεύσει η ασυνέπεια στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Δεν τον παρεξηγώ, αυτοί έτσι και αλλιώς μάλλον στήριζαν Χίλαρυ.
Η αριστερά που γράφει τέτοια άρθρα δεν είναι ότι δεν παίρνει θέση. Παίρνει θέση με τη μεριά του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Δεν είναι απλά ΝΑΤΟική Αριστερά, είναι ένα μάτσο πολεμοκάπηλοι.
Όσοι στην Ελλάδα έχουν πολιτική σχέση με αυτούς τους απίθανους τύπους και πιστεύουν ότι δε χωράνε στο χαρακτηρισμό ΝΑΤΟική Αριστερά, μπορούν να διαχωρίσουν τη θέση τους.
Σε αυτό το σημείο διακρίνω μια απροθυμία.
http://www.internationalviewpoint.org/spip.php?article4951
σχολιο.- εχουμε και τον κρετινο τον Πουτου που λεει καρμπον τα ιδια ..μετα μου λετε γιατι βρεθηκανε με τον Μακρον & την Λεπεν στην Γαλλια των 65 εκ ανθρωπων .........
http://www.elaliberta.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE/%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE/2929-%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CF%80-%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%8D-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B2%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1
