Παρασκευή 11 Μαΐου 2018

Παρασκευη 11 Μαιου 2018

The Bloopers Team  (web radio)
H Google μας ζητά για δεύτερη φορά να απομακρύνουμε βίντεο με την παλαιστίνια Αχέντ Ταμίμι, υποστηρίζοντας ότι περιλαμβάνει εικόνες βίας. Σε διαφορετική περίπτωση μας απειλεί με κυρώσεις στο πρόγραμμα διαφημίσεων adsense. Για πείτε, σας φαίνεται βίαιο;
https://www.youtube.com/watch?time_continue=121&v=wzr7y8WcTe4



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ρουβίκωναααα....περιμένω να κάνεις "ντου βρε πονηρή"στο city plaza!!!!ΜΚΟ γαρ- γαρ...



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Το Ιράν υπέρ του δικαιώματος της Συρίας να υπερασπιστεί τα εδάφη της κατά του Ισραήλ
 Παρασκευή, 11 Μαΐου 2018, 09:32
Το Ιράν υποστήριξε σήμερα το δικαίωμα της Συρίας να υπερασπιστεί τα εδάφη της κατά της επιθετικότητας του Ισραήλ, σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση στην Τεχεράνη.
Παράλληλα, κατηγόρησε τη διεθνή κοινότητα ότι παραμένει σιωπηλή για τις επιθέσεις του Ισραήλ κατά του περιφερειακού συμμάχου της Τεχεράνης.
«Το Ιράν καταδικάζει δυναμικά τις επιθέσεις του Ισραήλ κατά της Συρίας. Η σιωπή της διεθνούς κοινότητας ενθαρρύνει την επιθετικότητα του Ισραήλ. Η Συρία έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της» μετέδωσε η κρατική τηλεόραση, επικαλούμενη δηλώσεις του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν, Μπαχράμ Κασεμί.




----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Σαν σήμερα 11 Μαΐου του 1958 ο πατέρας μου ήταν φαντάρος-σκοπός στο εκλογικό τμήμα της Καστέλλας στον Πειραιά. Εκλογικός αντιπρόσωπος της ΕΔΑ ήταν ένα λιπόσαρκο ανθρωπάκι με ένα εντελώς τριμμένο κουστούμι. Κατά το μεσημέρι έρχεται ένα καμιόνι του στρατού με μερίδες φαγητό και μοιράζει σε όλους από μία εκτός του εκλογικού αντιπροσώπου της ΕΔΑ. Ο πατέρας μου λέει στον σιτιστή "σε αυτόν γιατί δεν δίνεις μερίδα";
Κοιτώντας τον αντιπρόσωπο της ΕΔΑ, αυτός του κάνει νόημα με το κεφάλι "άσε δεν πειράζει" και και ο σιτιστής του απαντά "αυτές τις εντολές έχω". Πάει ο πατέρας μου και κάθεται δίπλα στον αντιπρόσωπο της ΕΔΑ και του δίνει την μισή δική του μερίδα και πιάνουν την κουβέντα. Ήταν δικηγόρος και είχε βγει πριν από μερικές μέρες από την Μακρόνησο και το κόμμα τον είχε βάλει αμέσως στο καθήκον.
Όταν έκλεισαν οι κάλπες τον ρώτησε "πώς πήγαμε" και του απάντησε "μια χαρά, αυτοί ΕΡΕ 124 ψήφοι, εμείς ΕΔΑ 182".
Κοίταξε στην εφημερίδα τις επόμενες μέρες που έγραφαν τα αποτελέσματα ανά εκλογικό τμήμα και για το εκλογικό τμήμα της Καστέλλας η εφημερίδα έγραφε: ΕΡΕ 182, ΕΔΑ 124.
Σχολιο.- Και υπ οψιν οι εκλογες που ψηφισαν και τα δενδρα ηταν οι επομενες του 1961 φαντασθητε τι εγινε τοτε.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ο τσαρλατανισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Παπάς βάζει σωληνάκι σε κορμό δέντρου το οποίο βγάζει “ΑΙΜΑ” και το μοιράζει στους πιστούς ως θαυματουργό! Και τούτο γιατί σύμφωνα με την παράδοση βασανίστηκε τον 8ο αι. ο Άγιος Νικόλαος ο νέος (όχι ο γνωστός -άλλος είναι αυτός).
Όλα αυτά συμβαίνουν κάθε χρόνο στο χωριό Βούναινα, 25 χλμ από τη Λάρισα. «Το “αίμα” αρχίζει να τρέχει το απόγευμα της 8ης Μαΐου, παραμονή της μνήμης του, και συνεχίζει τη θαυμαστή εμφάνισή του μέχρι το πρωί της εορτής του, 9 Μαΐου»
Λοιπόν, ούτε θαυματουργό, ούτε ευλογημένο, ούτε θαυμαστό είναι το “αίμα” του βγαίνει από τον κορμό του δέντρου (φτελιά).
Είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει συνήθως την άνοιξη σε αρκετά δέντρα (υγιή και μη). Εκτός από τις φτελιές, παρατηρείται σε λεύκες, σφεντάμια, ιτιές, καρυδιές, σημύδες, μουριές, κ.α., σε ΟΛΟ τον πλανήτη (bleeding trees).
Το κόκκινο υγρό (άλλοτε σκούρο, άλλο ανοιχτό) που ρέει από αυτά τα δέντρα (άλλοτε με την επέμβαση του ανθρώπου, άλλοτε χωρίς) είναι η τροφή τους που έρχεται από το χώμα (από πού αλλού), και αποτελείται από νερό, ζάχαρη και μεταλλικά στοιχεία.
Ωστόσο ισχυρίζονται ότι το πήγαν στο Χημείο του Κράτους(!) και έλαβαν την απάντηση ότι «όντως αυτό το κόκκινο υγρό περιέχει στοιχεία γνήσια και αληθινά ανθρώπινου αίματος και ότι δεν μπορεί να καταταχτεί σε κάποια γνωστή ομάδα αίματος»
Αν υποθέσουμε ότι είναι αλήθεια (πού είναι η χημική ανάλυση;), και BEBAIA οι χυμοί ενός δέντρου περιέχουν στοιχεία του ανθρώπινου αίματος. (Χημικά στοιχεία του ανθρώπινου αίματος περιέχει ένα πορτοκάλι ή ακόμα και μια κόκα-κόλα).
Μιλάμε για κραυγαλέα ΑΠΑΤΗ που εκμεταλλεύεται το θρησκευτικό αίσθημα και την άγνοια των πιστών.
Ντροπή τους!



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



130.000 αποποιήσεις κληρονομιάς είχαμε το 2017.
Με αυτά και τις κατασχέσεις θα περάσει και η ιδιωτική περιουσία σε χέρια ξένων



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΚΜΠΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 15 ΜΑΗ, 6ΜΜ.
11/05/2018
Ολοι στην πορεία στην αμερικάνικη και την ισραηλινή πρεσβεία την Τρίτη 15 Μάη, 6μμ. Προσυγκέντρωση στο Μέγαρο Μουσικής (Μετρό)
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Συγχαρητήρια στους πολεμηστες ανθρώπους των δημοκρατιών του Ντόνετσκ και της lugansk για την 4 η επέτειο του δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας τους. Ο αγώνας κατά του φασισμού και του ιμπεριαλισμού συνεχίζεται!



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Στα 1925-26 ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος (μετέπειτα εμπνευστής των κατοχικών Ταγμάτων Ασφαλείας) αποφασίζει την εφαρμογή ενός μέτρου για την ηθική εξυγείανση της ελληνικής κοινωνίας. Το μήκος των γυναικείων φορεμάτων θα πρέπει να φτάνει το πολύ τα 30 εκατοστά από το έδαφος.
Από τη δικτατορία του θα έμενε η ανάμνηση του γελοίου μέτρου ενός γελοίου -αλλά εξίσου επικίνδυνου- ανθρώπου.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



11 ΜΑΪΟΥ 1958. Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΕΔΑ ΣΕ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Επρόκειτο για ένα ξάφνιασμα. Ούτε δέκα χρόνια δεν είχαν περάσει από την πολιτικοστρατιωτική συντριβή του 1949 και τον τερματισμό του Εμφυλίου. Κι όμως, η διωκόμενη και καθημαγμένη Αριστερά φαινόταν όχι μόνο να έχει ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις της, αλλά και να αναδεικνύεται στην κύρια έκφραση της λαϊκής αντίθεσης στο «κράτος της Δεξιάς» και το καθεστώς της αμερικανοκρατίας.
Συσπειρωμένες στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά, την ΕΔΑ, από το 1951, οι δυνάμεις του παράνομου ΚΚΕ, σε συνεργασία με άλλους αριστερούς δημοκράτες και σοσιαλιστές, υπό την ηγεσία του σοσιαλιστή Γιάννη Πασαλίδη, είχαν σπάσει ήδη την πολιτική απομόνωση των πρώτων χρόνων, όταν οι κεντρώοι εκβίαζαν για τη στήριξή τους από τον αριστερό κόσμο προκειμένου «να μη βγει η Δεξιά», αρνούμενες, εντούτοις, την όποια συνεργασία με την ΕΔΑ. Καθώς στις δημοτικές εκλογές του 1954 είχε επιτευχθεί πετυχημένη συνεργασία μεταξύ ΕΔΑ και κεντροαριστερών δυνάμεων (κυρίως του Δημοκρατικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού –ΔΚΕΛ- των Αλέξανδρου Σβώλου και Γεώργιου Καρτάλη), ενώ τον επόμενο χρόνο επιτεύχθηκε η ενότητα των συνδικαλιστικών δυνάμεων της Αριστεράς με σοσιαλιστές συνδικαλιστές, που αποτυπώθηκε στην ίδρυση του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, η ΕΔΑ επιδίωκε τη συγκρότηση «Πανδημοκρατικού Μετώπου», με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης της Δεξιάς (του Αλέξανδρου Παπάγου ώς το 1955, του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατόπιν), για τον εκδημοκρατισμό της πολιτικής ζωής του τόπου, την κατάργηση των έκτακτων μέτρων της εμφυλιοπολεμικής περιόδου, τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ και την απελευθέρωση των φυλακισμένων και εξορίστων αγωνιστών, αλλά και για την εγκατάλειψη της πολιτικής της πρόσδεσης της Ελλάδας στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, τη στήριξη του αγώνα του κυπριακού λαού για κατάργηση της βρετανικής κατοχής και για αυτοδιάθεση, όπως και τον περιορισμό της ασυδοσίας του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, τη ριζική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, με την αναγνώριση της δημοτικής γλώσσας σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, την παροχή δημόσιας δωρεάν παιδείας κ.λπ.
Ενώ οι δυνάμεις που κινούνταν μεταξύ της ΕΡΕ (του κόμματος που ίδρυσε ο Καραμανλής, ως διαδόχου σχήματος του Ελληνικού Συναγερμού του Παπάγου) και της ΕΔΑ απέρριπταν, σχεδόν στο σύνολό τους (με εξαίρεση το ΔΚΕΛ και κάποιες προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς, συνήθως εαμικής προέλευσης), την πρόταση συγκρότησης «Πανδημοκρατικού Μετώπου», επιλέγοντας την πολιτική του «διμέτωπου αγώνα κατά της ΕΡΕ και της ΕΔΑ», η εξαγγελία των εκλογών του Μαρτίου 1956 τις υποχρέωσε σε συνεργασία με την Αριστερά. Αιτία υπήρξε το αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα, που απέκλειε τη δυνατότητα σε οποιοδήποτε κεντρώο κόμμα να διεκδικήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Η Δημοκρατική Ένωση, ο συνασπισμός κεντρώων κομμάτων και ΕΔΑ, που συγκροτήθηκε τότε, με αποκλειστικό σκοπό την αποτροπή της εκλογικής νίκης της ΕΡΕ, μπορεί να κέρδισε την πλειοψηφία στις ψήφους (48,15%, έναντι 47,38% της ΕΡΕ), αλλά λόγω εκλογικού συστήματος πήρε 132 έδρες, έναντι 165 που πήρε η Δεξιά! Από τις έδρες της Δημοκρατικής Ένωσης οι 19 κερδήθηκαν από την ΕΔΑ –όσοι και οι υποψήφιοί της- με σταυρούς που θα της επέτρεπαν να εκλέξει πολύ περισσότερους βουλευτές.
Οι εκλογές του Μαΐου 1958 έγιναν σε συνθήκες που αναμφίβολα ευνοούσαν την Αριστερά. Η λαϊκή αντίδραση κατά του μετεμφυλιακού καθεστώτος και των άθλιων συνθηκών διαβίωσης της μεγάλης πλειονότητας των εργαζομένων, συναντούσε την αντίθεση στην εγκατάσταση αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων που συνιστούσαν κίνδυνο ζωτικής σημασίας σε περίπτωση θερμού πολέμου μεταξύ Δύσης και Ανατολής, αλλά και με την παλλαϊκή οργή για την πολιτική των νατοϊκών συμμάχων (Μ. Βρετανίας, Τουρκίας και ΗΠΑ) στην Κύπρο, όπου συνεχιζόταν ο αγώνας κατά της βρετανικής κατοχής.
Πριν τις εκλογές εντάθηκε από την πλευρά της ΕΔΑ η προσπάθεια συγκρότησης του «Πανδημοκρατικού Μετώπου», αν και χωρίς ανταπόκριση από τους κομματικούς σχηματισμούς του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Η πρόταση απορρίφτηκε ακόμη και από το ΔΚΕΛ, στην ηγεσία του οποίου είχε ανέλθει ο Στέλιος Αλαμανής, μετά τον θάνατο των Σβώλου και Καρτάλη. Εντούτοις, στο κάλεσμα της ΕΔΑ ανταποκρίθηκε πλήθος προσώπων από αυτούς τους χώρους, κυρίως άτομα που είχαν συμμετάσχει στο ΕΑΜ, αλλά όχι μόνο. Τη συνεργασία με την ΕΔΑ αποδέχτηκαν προσωπικότητες όπως ο υπαρχηγός του ΕΔΕΣ επί Κατοχής Κομνηνός Πυρομάγλου, ο προερχόμενος από τη Δεξιά Σταμάτης Μερκούρης κ.ά.
Οι δυνάμεις του Κέντρου συμμετείχαν στις εκλογές με δύο σχηματισμούς. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων υπό την ηγεσία των Σοφοκλή Βενιζέλου και Γεώργιου Παπανδρέου, και την Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωση (ΠΑΔΕ) που συγκρότησαν το ΔΚΕΛ, η ΕΠΕΚ του Σάββα Παπαπολίτη (ό,τι απέμεινε από το κόμμα του Πλαστήρα μετά τον θάνατό του το 1953), το Κόμμα Αγροτών Εργαζομένων του Αλέξανδρου Μπαλτατζή και το δεξιάς προέλευσης Κόμμα των Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη. Στις εκλογές συμμετείχε και η Ένωση Λαϊκών, που συγκροτήθηκε από το Λαϊκό Κόμμα (απομεινάρι του παλιού μεγάλου κόμματος της Δεξιάς, με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη) και το Λαϊκό Κοινωνικό Κόμμα του Στέφανου Στεφανόπουλου. Υπήρχαν επίσης και μικρότεροι σχηματισμοί, κυρίως από τον χώρο της Δεξιάς.
Προεκλογικά θεωρούνταν βέβαιο πως η εκλογική δύναμη της ΕΡΕ θα υποχωρήσει κατά πολύ, ενώ δεν αποκλειόταν το ενδεχόμενο να αναδειχθεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία από το Κόμμα Φιλελευθέρων με την ενδεχόμενη στήριξη της ΠΑΔΕ. Άλλωστε, ήταν δεδομένο πως πολλοί αριστεροί ψηφοφόροι (κυρίως στην επαρχία) θα απέφευγαν να ψηφίσουν ΕΔΑ, λόγω της τρομοκρατίας από την αστυνομία και τα ΤΕΑ.
Οι εκλογές ανέτρεψαν κάθε προεκλογική πρόβλεψη, με εξαίρεση την υποχώρηση της εκλογικής επιρροής της ΕΡΕ. Τα εκλογικά αποτελέσματα προκάλεσαν σοκ στον αστικό πολιτικό κόσμο, στην άρχουσα τάξη και στους δυτικούς συμμάχους της.
Η ΕΡΕ έπεφτε στο 41,16%, αν και διατηρούσε λόγω εκλογικού συστήματος την κοινοβουλευτική πλειοψηφία με 171 έδρες, έναντι 165 που είχε πάρει με το 47,37% του 1956. Και μόνο αυτή η αύξηση της κοινοβουλευτικής της εκπροσώπησης με μικρότερο ποσοστό ψήφων φανερώνει το αλλοπρόσαλλο και αντιδημοκρατικό των εκλογικών συστημάτων εκείνων των χρόνων.
Προεκλογικά είχε υπάρξει συναίνεση μεταξύ ΕΡΕ και Φιλελευθέρων (με την παρότρυνση και της αμερικανικής πρεσβείας), για την ενίσχυση του δεύτερου κόμματος, με το εκλογικό σύστημα, έτσι ώστε να υπάρξει ισχυρή «εθνικόφρων» αντιπολίτευση. Η έκπληξή τους ήταν μεγάλη όταν διαπιστώθηκε ότι δεύτερο κόμμα αναδείχτηκε η ΕΔΑ!
Υπολογίζεται ότι με βάση τη σταυροδοσία του 1956 η ΕΔΑ πρέπει να είχε τότε γύρω στο 18%. Η ένταξη στα ψηφοδέλτιά της προσωπικοτήτων ευρύτερης αποδοχής, αλλά κυρίως η συνεπής πολιτική στάση της, είχε ως αποτέλεσμα την υπερψήφισή της από το 24,42% του ελληνικού λαού. Εκλέχτηκαν 79 βουλευτές, εκ των οποίων οι 19 ήταν συνεργαζόμενοι. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων περιορίστηκε στο 20,67% (με μόλις 36 έδρες, καθώς το εκλογικό σύστημα στο οποίο είχε συναινέσει προέβλεπε το ψαλίδισμα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του τρίτου κόμματος, όντας βέβαιοι πως αυτό θα ήταν η ΕΔΑ), η ΠΑΔΕ πήρε 10,62% (10 έδρες) και η Ένωση Λαϊκών 2,95% και 4 έδρες.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η κατανομή της εκλογικής δύναμης της ΕΔΑ. Ξεπέρασε το 50% σε όλες τις παραδοσιακά αριστερές περιφέρειες της υπαίθρου (Θεσσαλία, Λέσβος, Σάμος, νησιά του Ιονίου), καθώς και στις εργατικές-λαϊκές συνοικίες του λεκανοπεδίου Αττικής, Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων. Στις πόλεις αυτές έγινε σαφέστατα διακριτή η ταξική-κοινωνική σύνθεση του αριστερού εκλογικού σώματος: Ενώ στις εργατικές-λαϊκές συνοικίες ΕΔΑ ψήφισε κατά μέσο όρο το 60%, στις μικροαστικές-λαϊκές ψήφισε το 40%, στις μικροαστικές-μεσοαστικές το 20% και στις καθαυτό αστικές λιγότερο από το 10%.
Η μεγάλη εκλογική επιτυχία της ΕΔΑ θα προκαλέσει τεράστια ανησυχία στο καθεστώς. Θα ακολουθήσει η ένταση της αστυνομοκρατίας και των διώξεων κατά των αριστερών, θα ανασυγκροτηθούν οι παρακρατικές δυνάμεις με τη μορφή «εθνικοφρόνων» τρομοκρατικών οργανώσεων, θα φτάσει σε παροξυσμό η αντικομμουνιστική προπαγάνδα από το ραδιόφωνο, τον Τύπο, τα σχολεία, την Εκκλησία, τον στρατό κ.λπ. Σε μια προσπάθεια ανάσχεσης του κινδύνου που αντιπροσώπευε η άνοδος της Αριστεράς θα ενταθούν και οι διαδικασίες που οδήγησαν το 1961 στη συγκρότηση ισχυρού αστικού κόμματος αντιπολίτευσης, της Ένωσης Κέντρου. Στην οποία θα προσχωρήσουν και πολλοί από τους συνεργαζόμενους με την ΕΔΑ του 1958 (Ηλίας Τσιριμώκος κ.ά.). Οι εκλογές βίας και νοθείας του 1961 θα περιορίσουν το εκλογικό ποσοστό της ΕΔΑ στο 14%.
Παρ΄όλη την ένταση της τρομοκρατίας και τη συστηματική προσπάθεια περιορισμού της επιρροής της ΕΔΑ, η εκλογική επιτυχία του Μαΐου 1958 έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση στον αριστερό και λαϊκό κόσμο που μόλις πριν λίγα χρόνια είχε δει να συντρίβονται οι ελπίδες και τα όνειρά του στις βουνοκορφές του Γράμμου. Κυρίως, εντάθηκαν οι διαδικασίες ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης του μαζικού λαϊκού κινήματος, που εκδηλώθηκε ορμητικά από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960, με τους μεγαλειώδεις αγώνες του οικοδομικού κλάδου, τη συγκρότηση του συντονισμού των 115 σωματείων, τις αγροτικές κινητοποιήσεις, το συγκλονιστικό νεολαιίστικο κίνημα του 15% για την παιδεία και των αγώνων για τη δημοκρατία που συνδέθηκαν με την προβολή του ακροτελεύτιου άρθρου του Συντάγματος, του 114: «Η τήρησις του παρόντος Συντάγματος αφιερούται εις τον πατριωτισμόν των Ελλήνων».



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Χρειαζόταν η ναυαρχίδα της δεξιάς κι ο γνωστός Παπαχελάς για να κατανοήσουμε τον "χασάπη" Άσαντ;

Σχολιο.- Πολύ εύστοχος ο τίτλος σου: " Χρειαζόταν η ναυαρχίδα της δεξιάς κι ο γνωστός Παπαχελάς για να κατανοήσουμε τον "χασάπη" Άσαντ; "
και από αυτόν τον εύστοχο τίτλο μου δημιουργείται μια απορία.
Αυτό που έκανε η Καθημερινή με τον Παπαχελά γιατί δεν το έχει κάνει κάποιος άλλος; π.χ. το ΚΚΕ με τον Ριζοσπάστη ή 902.gr;
Δεν το έχει κάνει επειδή δεν έχει τηλεοπτικό κανάλι; (λες και εμείς είδαμε την συνέντευξη του Προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ στην τηλεόραση...), κανάλι στο youtube δεν έχουν τα παιδιά;
Αλλά εδώ τόσα χρόνια και δεν έχουν στείλει 1 κιλό αλεύρι στην Συρία (λες και δεν μπορούν) και θα κάνουν κάτι άλλο...
Με αυτά και αυτά για άλλη μια φορά βλέπουμε (στην πράξη) πως το ΚΚΕ είναι αναπόσπαστο συστημικό τμήμα της πολιτικής σκηνής.