Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

Δευτερα 30 Σεπτεμβριου 2019


Μέρα Μνήμης για τα δεκάδες εκατομμύρια των θυμάτων της αποικιοκρατίας πότε θα καθιερώσει το ευαίσθητο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Απαγορεύοντας με ψήφισμα και τη χρήση των συμβόλων των ευρωπαϊκών βασιλικών οίκων, κάτω από τα οποία εγκληματούσαν οι αποικιοκράτες και μια χαρά παραμένουν τιμώμενα σε Βρετανία, Ισπανία, Ολλανδία και Βέλγιο. Όπως και τους εθνικούς θυρεούς της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Πορτογαλίας.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ρε σείς, αλήθεια τώρα, έχετε ακούσει ποτέ στη ζωή σας κορίτσι να έχει χάσει σχολείο επειδή δεν είχε σερβιέτες;
Σχολιο.- Όντως ηλίθια διαφήμιση.
σχολιο.-  γενικα με τις σερβιετες καπου το εχουν καμμενο οι διαφημιστες. Θυμαστε την αλλη την παλιά. "Το γνωστο προβλημα, πώς θα περασεις στο γραφείο αναμεσα από συναδελφους/ισσες για το WC με την σερβιετα στα χερια." και προτεινε μια σερβιετα τσεπης, οπότε δεν θα καταλαβαιναν πού πας!!!!. Ισως να ήταν και αυτή η τσαχπίνικια με τα φιογκάκια, όπως παλι περίπου διαφημίζονταν, ίσως να ήταν και αλλη.
Σχολιο.- Τζάμπα διαφήμιση και δωρεάν τηλεοπτικός χρόνος για γνωστή πολυεθνική!
(P&G)
Σχολιο.- Εχω χασει μαθηματα γιατι έμενα κρεβατωμενη απο τους πόνους. Σερβιέτες παντα υπήρχε καβατζα, διναμε η μία στην άλλη.



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



20 δισ. ευρώ κρατική ενίσχυση στις Τράπεζες – Η χώρα οδεύει προς ΔΝΤ
Δεν άργησαν να αποκαλύψουν την πραγματική οικονομική πολιτική τους που δεν είναι άλλη από το «μοίρασμα» του μεγαλύτερου μέρους του αποθέματος των 32 δισ. ευρώ, στις ιδιωτικές τράπεζες και «η προσφυγή της χώρας της χώρας στον φυσικό της σύμμαχο,το ΔΝΤ».
Ότι συγκέντρωσαν τα ταμεία του κράτους τα τελευταία 4 χρόνια μέσα από την αγρια και υπερβολική φορολόγηση του Ελληνικου Λαου, η κυβέρνηση της ΝΔ, τα διοχετεύει στους τραπεζίτες.
Ενα θετικό «σινιάλο» από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν αναμένει το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να ξεκινήσει η εφαρμογή του σχεδίου κρατικής υποβοήθησης των τραπεζών, ύψους 20 δισ. ευρώ
Το πλάνο για τη στήριξη του τραπεζικού κλάδου έχει σχεδιαστεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και το μόνο που απομένει να μπει «μπροστά» είναι η έγκριση του πλάνου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κάτι που αναμένεται να γίνει προς τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Ζαββός, σε άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα», εξέφρασε την ελπίδα ότι «μέσα στο φθινόπωρο θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να προχωρήσουμε αμέσως έπειτα στην εφαρμογή του μέσω της απαραίτητης νομοθετικής ρύθμισης, έτσι ώστε οι τράπεζες να μπορέσουν να προσαρμόσουν αντίστοιχα τα σχέδιά τους».



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Δημήτρης Κουσουρής: «Το 85% των υποθέσεων δωσιλογισμού αρχειοθετήθηκαν»
Ο Δημήτρης Κουσουρής είναι Επίκουρος Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Δημοσίευσε το 2014 ένα βιβλίο με τον τίτλο «Δίκες των δοσιλόγων 1944 – 1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη».
Η λέξη δωσίλογος διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες χρησιμοποιούν τον όρο “συνεργάτης”. Στα ελληνικά ο όρος προϋπήρχε και σημαίνει αυτόν που οφείλει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του. Και υπήρξαν χιλιάδες Έλληνες που συνεργάστηκαν με τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής την περίοδο του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μορφές συνεργασίας, σύμφωνα με τον ιστορικό Δημήτρη Κουσουρή, διακρίνονταν σε πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό επίπεδο και ο δωσιλογισμός ήταν «πρακτικά κάθε μορφή συνδιαλλαγής κατά την οποία οι εμπλεκόμενοι αποκόμιζαν όφελος οι ίδιοι με τον α ή β τρόπο και ζημίωναν την Ελλάδα ή τον εθνικό αγώνα με βάση τους τότε νόμους».
Για τον Δημήτρη Κουσουρή το φαινόμενο του δωσιλογισμού «ήταν μεν μειοψηφικό, είχε ωστόσο μαζικά χαρακτηριστικά…Οι μηχανισμοί του παλαιού καθεστώτος, του προκατοχικού κράτους συγκροτήθηκαν ούτως ώστε να αποφύγουν την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας κοινωνικής επανάστασης και την κατάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές, όταν θα έφευγαν οι δυνάμεις κατοχής».
Οι δίκες των δωσιλόγων στην Ελλάδα ξεκίνησαν αμέσως μετά την Απελευθέρωση και διεξάγονταν «από τις κρατικές αρχές απονομής της δικαιοσύνης, με ένα είδος ειδικής νομοθεσίας που περιγράφει το έγκλημα και τιμωρεί τις πράξεις που έχουν τελεστεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής». Οι νόμοι αυτοί θεσπίστηκαν αμέσως μετά την Απελευθέρωση, ενώ ειδικά σχετικά διατάγματα είχαν προβλεφθεί και εκδοθεί είτε από την εξόριστη κυβέρνηση του Καϊρου είτε από την «κυβέρνηση του Βουνού».
Το λαϊκό αίτημα για κάθαρση και απονομή δικαιοσύνης ήταν έντονο εξαιτίας του μεγέθους των απάνθρωπων εγκλημάτων που είχαν τελεστεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής. «Οι δίκες των δωσιλόγων στην Ελλάδα όπως και στις υπόλοιπες χώρες ήρθαν να διασφαλίσουν ότι το μονοπώλιο της νόμιμης βίας θα επανέλθει στα χέρια του κράτους και δεν θα αποτελέσει όπλο των αντάρτικων ομάδων που θα επεδίωκαν την τιμωρία όσων είχαν συνεργαστεί στη διάρκεια της Κατοχής. Αυτό που ο Ντε Γκωλ ονόμασε για τη Γαλλία ΄αυτοσχεδιασμοί εξουσίας για τις δυνάμεις της Αντίστασης΄ για τις πρώτες δίκες που έγιναν για κάποιους από τους πιο διαβόητους συνεργάτες των Ναζί».
Οι δίκες των δωσιλόγων στην Ελλάδα ανέρχονται σε αρκετές εκατοντάδες. Για παράδειγμα στην Αθήνα από τις 15.000 μηνύσεις και καταγγελίες 2.200 φθάνουν στο ακροατήριο. Γενικότερα πάντως, όπως υποστηρίζει ο Δημήτρης Κουσουρής, μόνο ένα μικρό ποσοστό υποθέσεων εκδικάστηκε. Το 85% αρχειοθετήθηκε. Ο λόγος, σύμφωνα με τον ιστορικό, είναι ότι «πολλοί δωσίλογοι προσέφεραν κατόπιν τις υπηρεσίες τους στο νέο καθεστώς που στήθηκε υπό την αιγίδα των συμμάχων για την καταπολέμηση του Κομμουνισμού. Επίσης διέθεταν σοβαρή οικονομική επιφάνεια και διασυνδέσεις με τον κρατικό μηχανισμό. Και έτσι σε ένα μεγάλο βαθμό κατάφεραν να διαφύγουν της τιμωρίας».
Στις υποθέσεις που έφτασαν στο ακροατήριο μόνο το 45% των κατηγορουμένων καταδικάστηκε. Συνολικά εκτελέστηκαν 25 δωσίλογοι στην Ελλάδα. «Την ίδια πενταετία, από το 1944 έως το 1949 εκτελούνται από τα έκτακτα στρατοδικεία 3.500 κομμουνιστές ή συμπαθούντες τον Κομμουνισμό». Γενικότερα πάντως στην Ελλάδα καταδικάστηκαν «οι οικονομικά ασθενέστεροι δωσίλογοι, τα μικρά ψάρια».
Όσον αφορά τους απόγονους των δωσιλόγων και το κατά πόσο ήταν ομαλή η ένταξή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας μετά το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και του Εμφυλίου, ο Δημήτρης Κουσουρής απαντά:
«Ο δωσιλογισμός στην ελληνική κοινωνία αποτέλεσε όπως και αλλού ένα ταμπού αλλά πολύ ισχυρότερο. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, οι δωσίλογοι μέσω του Εμφυλίου Πολέμου όχι μόνο επανεντάχθηκαν αρκετά γρήγορα στην κοινωνία και σε επίσημες θέσεις αλλά κάποιοι από αυτούς έγιναν σε λιγότερο από 15 χρόνια μέλη της Ακαδημίας Αθηνών. Τα παιδιά τους, όπως για παράδειγμα ο γιος του Ιωάννη Ράλλη, Πρωθυπουργός της τρίτης κυβέρνησης της Κατοχής, Γεώργιος Ράλλης έκανε καριέρα στη δεξιά παράταξη και έγινε Πρωθυπουργός την δεκαετία του 1980. Θέλω να πω, ότι δεν είχαν ιδιαίτερες δυσκολίες στην επανένταξή τους…με έναν τρόπο αποτέλεσαν έναν πυρήνα ενός πολιτικού προσωπικού αλλά και μιας οικονομικής και πνευματικής ελίτ, οι οποίοι πήραν στα χέρια τους το μεταπολεμικό κράτος. Με αυτή την έννοια δεν μπορεί να πει κανείς ότι είχαν ιδιαίτερες δυσκολίες».
Τέλος, ο Δημήτρης Κουσουρής αμφισβητεί μια ευρέως διαδεδομένη αντίληψη, ότι δηλαδή «οι δωσίλογοι ήταν λίγοι και ασήμαντοι ενώ η μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού ήταν αντιστασιακοί ή τέλος πάντων διαπνεόμενοι από αντιφασιστικές πεποιθήσεις. Στην Ελλάδα αυτή η αντίληψη επί της ουσίας αποκρύπτει ότι ένα κομμάτι της πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ελίτ συνεργάστηκε με τους Γερμανούς, ενίοτε δε με πολτική και ιδεολογική ταύτιση. Όχι πάντα αλλά συχνά. Ήταν ένα αφήγημα, το οποίο για διαφορετικούς λόγους, βόλεψε τα δυο στρατόπεδα του Εμφυλίου Πολέμου. Τους νικητές και τους ηττημένους. Τους νικητές διότι απέκρυπτε τον ομφάλιο λώρο που τους συνέδεε με το παρελθόν της Κατοχής και του δωσιλογισμού. Τους δε ηττημένους ακριβώς επειδή είχαν εξαιρεθεί άπο το πολιτικό σύστημα μετά τον Πόλεμο και ακριβώς επειδή χρησιμοποίησαν τις δάφνες του πατριωτισμού, της συμμετοχής τους και της πρωτοκαθεδρίας τους στο κίνημα της Αντίστασης, ένα τέτοιο αφήγημα τους επέτρεπε να διεκδικούν την εκπροσώπηση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και ταυτόχρονα υποτιμούσαν το άλλο στρατόπεδο των λίγων, ασήμαντων προδοτών του Έθνους».



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Περού: Διαδηλώσεις στη Λίμα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού
28 Σεπτεμβρίου 2019
Το νερό είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο, φώναζαν οι διαδηλωτές και οι διαδηλώτριες που βγήκαν στους δρόμους της Λίμα στο Περού την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου, διεκδικώντας το δικαίωμά τους στην πρόσβαση σε φυσικό πόρο.
Οι κάτοικοι της Λίμα διαδήλωσαν κατά της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υπηρεσίας ύδρευσης στην πρωτεύουσα Sedapal, κάνοντας πορεία προς το αρμόδιο υπουργείο.
Από την πλευρά του το υπουργείο απάντησε ότι δεν υπάρχει σχέδιο ιδιωτικοποίησης της υπηρεσίας αλλά επένδυσης σε αυτή για τη βελτίωσή της. Βέβαια δεν αναφέρει τι είδους επένδυση, καθώς αυτός που θα επενδύσει μπορεί να είναι ιδιώτης και όχι το κράτος.



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



είχα κάνει ένα ποσταρισμα για την ναζιστική σφαγή στο Μπάμπι Γιάρ (χαράδρα στο Βορειοδυτικό άκρο της πρωτεύουσας της Ουκρανίας Κιέβου)Το Μπάμπι Γιάρ είναι ιστορικά συνδεδεμένο με εκτελέσεις, κυρίως Εβραίων Σοβιετικών πολιτών κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής κατοχής της Ουκρανίας.
Λοιπόν το ρουφιανοβιβλιο μου την εσβυσε διότι λέει παραβιάζει τους όρους της (εικονικής) "κοινότητας"για το γυμνό ...(!!)
Με λιγα λόγια τους σόκαρε που οι εκτελεσθέντες ήταν γυμνοί όχι το γεγονός ότι τους εκτελούσαν οι Ναζι ...
Πως το'χε πει ο Τζακ Νίκολσον "Αν γλείφεις ένα βυζί, η ταινία κρίνεται «αυστηρώς ακατάλληλη». Αν πετσοκόβεις το βυζί με ένα τσεκούρι, η ταινία κρίνεται «ακατάλληλη άνω των 13»



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



..Μέρες απελευθέρωσης, προσδοκίες ελευθερίας. Τρεις ηθοποιοί του ΕΑΜ, που έλαβαν δραστήρια μέρος στην Αντίσταση, βαδίζουν μαζί στην οδό Σταδίου, συμμετέχοντας στους δημόσιους εορτασμούς: Ο τότε πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Πατρίκιος, η πρωταγωνίστρια της επιθεώρησης, Καίτη Ντιριντάουα και ο ηθοποιός του "Θεάτρου Τέχνης", Μίμης Φωτόπουλος. Λιγότερο από δυο μήνες μετά, θα άρχιζαν οι μάχες του Δεκέμβρη, η υποχώρηση, καινούργιες διώξεις, έπειτα, φυλακίσεις, απολύσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανιστήρια, εξορίες, εκτοπίσεις... Σ' αυτή τη χώρα η μοναδική απελευθέρωση που υπήρξε ήταν το ότι κάποιοι άνθρωποι κράτησαν τη ζωή τους και είδαν την τέχνη τους έξω από τη συνδιαλλαγή του κράτους των εθνικοφρόνων και του λουστραρισμένου δοσιλογισμού. Έτερον ουδέν.
...Αθήνα, μέρες Οκτωβρίου του 1944.



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------



TIME “Στάλιν: ο σωτήρας του Δυτικού πολιτισμού”.
Ας ξαναδιαβάσουν λοιπόν τα δικά τους γραπτά, όπως έχουν αποτυπωθεί στην ιστορία με ανεξίτηλα γράμματα.

30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019
Τα εξώφυλλα του… Στάλινγκραντ!!! Όταν το “ΤΙΜΕ” αποκαλούσε τον Στάλιν… «Σωτήρα του Δυτικού πολιτισμού»

Στις 4 Ιανουαρίου του 1943, πριν 76 χρόνια, το γνωστό περιοδικό «ΤΙΜΕ», κυκλοφόρησε έχοντας στο εξώφυλλό του τη μορφή του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, Ιωσήφ Στάλιν. Ήταν αφιερωμένο σ’ αυτόν σαν “Άνθρωπος της χρονιάς 1942”. Ένα εξώφυλλο με μια ωραία εικόνα του σοβιετικού ηγέτη κι ένα συνοδευτικό κείμενο γεμάτο αναφορές και συνειρμούς που θα έκαναν τους σημερινούς «ιστορικούς» και«δημοσιολόγους» της θεωρίας των δύο άκρων να κοκκινίζουν από αντικομουνιστική κι αντισοβιετική ιερή μανία εναντίον του περιοδικού. Μέχρι και “Σωτήρα του Δυτικού πολιτισμού” τον αποκαλούσαν.
Όχι. Δεν είχε “κολλήσει” προσωπολατρία το περιοδικό. Ούτε είχε αρχίσει να αλληθωρίζει φιλοσοβιετικά.
Το κλίμα στην παγκόσμια κοινή γνώμη
Ήταν τότε που όλη η ανθρωπότητα είχε μείνει με κομμένη την ανάσα μπροστά στην επική άμυνα και αντεπίθεση της ΕΣΣΔ απέναντι στο Χίτλερ. Ήταν μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Χίτλερ προχωρούσε παντού ακάθεκτος. Κατάπινε χώρες – ακόμα και υπερδυνάμεις σαν τη Γαλλία –  με μια χαψιά. Είχε προχωρήσει μέσα στην ΕΣΣΔ, μέχρι τα πρόθυρα της Μόσχας, του Λένινγκραντ και του Στάλιγκραντ και του Καυκάσου, σ’ όλο το τεράστιο ανατολικό μέτωπο.
Ο κόσμος ήταν παγωμένος και ανήσυχος. Απλοί άνθρωποι και ηγέτες της αντιχιτλερικής συμμαχίας, περίμεναν με ανυπομονησία μια κάποια νίκη. Κι αυτή πιά την περίμεναν από τον κόκκινο στρατό. Αφού το ανατολικό μέτωπο ήταν εκεί που φαινόταν από τότε ότι κρίνεται ο πόλεμος. Από τη μάχη της Μόσχας, που ο κόκκινος στρατός έδειξε πρώτη φορά τα δόντια του, αλλά τίποτα δεν είχε κριθεί ακόμα. Από τις δυνάμεις που ήταν αντιμέτωπες. Από το ότι οι Γερμανοί είχαν στην ανατολή το 75% του στρατού τους.
Μη ξεχνάμε ότι στη Δύση, πριν το 1941, οι ηγέτες κι οι μυστικές υπηρεσίες, «μπουκωμένες» από τις προπαγάνδες των αντισοβιετικών κάθε είδους (Γκαίμπελς, Τρότσκι, Χέρστ, κλπ) , πίστευαν ότι η ΕΣΣΔ θα αντέξει την επίθεση του Χίτλερ μερικές μόνο εβδομάδες, όπως ισχυριζόταν κι ο ίδιος Χίτλερ. Ότι μόλις ξεκινήσει η επίθεση οι λαοί κι οι εθνότητες της ΕΣΣΔ θα αποσχιστούν από την ΕΣΣΔ. Ότι κάποιο πραξικόπημα θα ανατρέψει το Στάλιν (αυτό που ετοίμαζε η Γκεστάπο με τους τροτσκιστές) και θα γίνει στη Ρωσία κυβέρνηση φιλοχιτλερική. Ότι η οικονομία δεν θα αντέξει. Κι ότι ο στρατός είναι «διαλυμένος» και χωρίς ικανή ηγεσία, λόγω των λεγόμενων «εκκαθαρίσεων του 1936».
Και μετά διαψεύστηκαν οικτρά. Διαψεύστηκαν ως προς την αντοχή της ΕΣΣΔ, ως προς τις δυνατότητες της οικονομίας της, ως προς την ενότητα και την ομοψυχία του λαού της στην υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας.
«Και μετά οι λαοί αποκτήσανε Στάλιγκραντ” (Φ. Αγγουλές).
Η μάχη του Στάλιγκραντ είχε αρχίσει στα τέλη Ιούνη του 1942.
Στο ΤΙΜΕ, είχαν “σοβιετικό” εξώφυλλο και τον προηγούμενο μήνα (14 Δεκεμβρίου του 1942), που ήταν αφιέρωμα – σε ποιόν άλλον – στον Ζούκωφ.
Η επιλογή τους δικαιώθηκε όταν 5 μέρες μετά την κυκλοφορία του περιοδικού (στις 19/11/1942) ξεκίνησε η μεγάλη αντεπίθεση του κόκκινου στρατού, από βορά και νότο του μετώπου του Στάλιγκραντ,  που οδήγησε στην περικύκλωση της Γερμανικής στρατιάς του Φ. Πάουλους κι όλος ο κόσμος περίμενε την παράδοσή τους ή την όποια άλλη πιθανή εξέλιξη.
Με την είσοδο της νέας χρονιάς, στις 4 Ιανουαρίου 1943, (όπως είδαμε), το περιοδικό ανακήρυξε τον Στάλιν άνθρωπο της χρονιάς 1942. Πριν βγει ο μήνας, η στρατιά του Φον Πάουλους είχε παραδοθεί. Το γόητρο και το περίφημο «αήττητο» της Γερμανικής Βέρμαχτ είχε γίνει κουρέλια.
Στις 22 Φεβρουαρίου 1943, πάλι το ΤΙΜΕ είχε πρωτοσέλιδο τον σοβιετικό στρατιωτικό F. Golikov, διευθυντή της υπηρεσίας πληροφοριών του σοβιετικού στρατού και τίτλο « πόσα ποτάμια πρέπει να περάσει ο κόκκινος στρατός», προαναγγέλλοντας επί της ουσίας την επική επέλαση του κόκκινου στρατού από τη Μόσχα και το Στάλιγκραντ μέχρι το Βερολίνο. Πράγματι, χρειάστηκαν πολλές διαβάσεις μεγάλων ποταμών στον κόκκινο στρατό, μέχρι να μπει στο Βερολίνο.
Έλεγε το άρθρο του ΤΙΜΕ, με αφορμή την αρχή της κούρσας του κόκκινου στρατού να σπρώξει τους ναζί έξω από τα σοβιετικά σύνορα : «Ήταν δύσκολο να κατανοήσουμε ποιες νέες νίκες θα φαινόταν δυνατές στο τέλος της περασμένης εβδομάδας. Αυτή η περασμένη εβδομάδα ήταν η  πιο ευτυχισμένη εβδομάδα του πολέμου για το στρατό της Ρωσίας. Οι θρίαμβοι της εβδομάδας ήταν φοβεροί.
Νέες δυνατότητες ξεδιπλώθηκαν, οι οποίες πριν από ένα μήνα θα φαινόταν μάλλον αποκυήματα αισιόδοξης φαντασίας». Πίσω από τον σοβιετικό αξιωματούχο έχουν σχεδιαστεί οι αιχμές των σοβιετικών αντεπιθέσεων για την απώθηση των εχθρών Αντίστοιχο εξώφυλλο είχε το LIFE, κι ήταν ολόκληρο αφιερωμένο στην ΕΣΣΔ, στις 29 Μαρτίου 1943. Πάλι με τη φωτογραφία του Στάλιν.
Τέσσερις μήνες με εξώφυλλα παρμένα από το ανατολικό μέτωπο.
Παγκόσμια ανακούφιση και αναγνώριση
Το εξώφυλλο αυτό λοιπόν με τον “άνθρωπο της χρονιάς Στάλιν”, ήταν ουσιαστικά ένα “ουφ” ανακούφισης, της παγκόσμιας κοινής γνώμης, που αντιλαμβανόταν ή ένοιωθε απλώς τη στροφή του πολέμου. Ένοιωθε τη νίκη των συμμάχων. Ένοιωθε ότι ο πόλεμος από κει και πέρα θα γύριζε ανάποδα. Ότι από δω και πέρα αρχίζει το κυνήγι των ναζί μέχρι το Βερολίνο. Θαύμαζε τον ηρωισμό, την αντοχή και τις δυνατότητες της σοβιετικής οικονομίας. Τιμούσε τα εκατομμύρια των νεκρών. Αλλά ταυτόχρονα αναγνώριζε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή η ΕΣΣΔ πολεμάει μόνη της για λογαριασμό όλου του κόσμου. Αυτό εξέφραζε ολοκάθαρα και η εκτίμηση για το Στάλιν: “Στάλιν: ο σωτήρας του Δυτικού πολιτισμού”.
Ίσως λίγοι διορατικοί μπορούσαν τότε να φανταστούν τι θα έγραφε το ΤΙΜΕ μερικά χρόνια αργότερα (μετά το 1945). Κι ακόμα λιγότεροι ότι θα υπήρχαν κάποιοι που θα τολμούσαν να αποπειραθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία του Β’ παγκοσμίου πολέμου και να εξισώσουν τον Χίτλερ με το Στάλιν και τον ναζισμό με τον κομμουνισμό.
Ας ξαναδιαβάσουν λοιπόν τα δικά τους γραπτά, όπως έχουν αποτυπωθεί στην ιστορία με ανεξίτηλα γράμματα.
Το περιοδικό ΤΙΜΕ, είχε κι άλλες φορές στο εξώφυλλο τον Στάλιν ή άλλους σοβιετικούς ηγέτες του στρατού (π.χ. το στρατάρχη του πυροβολικού Βορονόφ). Παραθέτω παρακάτω μερικά τέτοια παραδείγματα, ασχολίαστα.




---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Εκείνη την γνωστή κλαψομούνικη μαλ@κία με το νεκρό παιδάκι που λέει δήθεν: "Μην ανησυχείς... Πέθανα. Δεν θα σου λερώσω την χώρα", σήμερα δεν θα την δείτε να κάνει πασαρέλα πουθενά. Το παιδάκι που κάηκε ζωντανό σήμερα στην Μόρια, το δολοφόνησαν οι "πρόσφυγές" τους, κι αυτό δεν προσφέρεται για τον υποκριτικό ανθρωπισμό των επαγγελματιών του είδους και των ηλίθιων που τους ακολουθούν. Ο Αϊλάν έδινε προστιθέμενη αξία στην βρώμικη προπαγάνδα τους. Το όνομα του σημερινού δολοφονημένου από τους κανίβαλους παιδιού όμως, δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί τους χαλάει το παραμύθι. Αυτός είναι ο ανθρωπισμός τους. Ψεύτικος όπως οι ψυχές τους που πούλησαν στο διάβολο. Ακόμη και για τους νεκρούς, έχουν δύο ταχύτητες και καμιά αλήθεια. Μην τους ανέχεσαι πια...



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ολο και περισσότερος κόσμος συνειδητοποιεί τον αδίστακτο ρόλο των ΜΚΟ... των συντονιστικών οργανώσεων της δουλεμπορικής μαφίας.



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ο στόχος της λαθρομαφίας και των αδίστακτων εντολοδόχων της, είναι να γεμίσει η Γραικολάνδη λαθρομετανάστες ανά την επικράτεια...



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Κατα πασα πιθανοτητα η φωτια στη Μορια προκειται περι εμπρησμου που προκαλεσαν οι ιδιοι οι λαθρο για να μεταφερθουν στην Αθηνα. Αν δεν βρεθουν αμεσα και δεν απελαθουν οι δολοφονοι και οι υποκινητες τους..., το ΄ελληνικο΄ κρατος θα εκτεθει στην παγκοσμια κοινη γνωμη οτι ειναι εντελως για τα μπαζα. Μα εντελως.



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Εν τω μεταξύ το ξεπούλημα της Γραικολάνδης συνεχίζεται κανονικά. Ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Süddeutsche(27. Σεπτ.2019) είναι χαρακτηριστικός για την κατάσταση και εξόχως μειωτικός. Κυριολεκτικά:
"ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: ΤΑ ΠΟΥΛΑΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Πήγε ξαφνικά ο Κικιλιας στο ΑΤΤΙΚΟ και έγινε είδηση. Το ότι δεν υπέγραψε τη δαπάνη για τις χημειοθεραπειες και αναβλήθηκαν την περασμένη εβδομάδα δεν το έμαθαν τα κανάλια



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Παρακρατικό σχέδιο:
Για να περνούν τα καραβάνια των λαθροεισβολαιων στην ενδοχώρα βάζουνε φωτιές με τους ανθρώπους τους ΜΚΟ-τζιχαντιστές.




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Κλειστα λογω γραφειοκρατιας τα ιαματικα λουτρα στην Ικαρια



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Κωστας Γαβρας, σκηνοθετης «Ο Τσιπρας εκανε τα αντιθετα από αυτά που υποσχεθηκε»



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Αποφαση-ντροπη του Κωστα Μπακογιαννη. Απαγορευσε διαδηλωση στην Αθηνα για τη Μακεδονια. Παρανομες οι διαδηλωσεις για τις Πρεσπες.

Απόφαση-ντροπή του Κώστα Μπακογιάννη. Απαγόρευσε εκδήλωση των φασιστων για τη Μακεδονία
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η απαράδεκτη απόφαση του δημάρχου της Αθήνας Κώστα Μπακογιάννη να απαγορεύσει την προγραμματισμένη για το περασμένο Σάββατο συγκέντρωση ακροδεξιων φασιστικων οργανώσεων που ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για τις συνέπειες από την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών.
Σε μια χώρα όπου η ελευθερία του «συνέρχεσθαι» είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, η δημοτική Αρχή του κ. Μπακογιάννη δεν έδωσε άδεια στους ακροδεξιους διοργανωτές της συγκέντρωσης να καταγγείλουν τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων και τον άσχημο δρόμο της προδοσιας που πήραν οι διαπραγματεύσεις με τη γείτονα.
Η συγκέντρωση είχε διοργανωθεί απο ακροδεξιους και φασιστες, από το Εθνικό Μέτωπο, την Εθνική Κοινωνική Δράση, τον Πατριωτικό Σύνδεσμο και το Δίκτυο Εθνικιστών, με τόπο συνάντησης να έχει οριστεί το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου (σε Β. Ολγας & Β. Αμαλίας) και ώρα συνάντησης 7 το απόγευμα.
Οι ακροδεξιοι φασιστες διοργανωτές είχαν ενημερώσει ήδη από τις αρχές της εβδομάδας τόσο τον Δήμο Αθηναίων όσο και την Αστυνομία για την πραγματοποίησή της, ωστόσο την τελευταία στιγμή (συγκεκριμένα το πρωί της περασμένης Παρασκευής) ο δήμος επικοινώνησε μαζί τους, δηλώνοντας αρχικά αδυναμία παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.
Όταν οι φασιστες απάντησαν ότι θα αναλάβουν οι ίδιοι την ηλεκτροδότηση, η επιχειρηματολογία του δήμου άλλαξε, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να δώσει άδεια «για τεχνικούς και για λόγους ασφάλειας, καθώς η περίμετρος του χώρου της συγκέντρωσης ήταν μικρή και υπήρχε κίνδυνος για την ασφάλεια των συμμετεχόντων».
Αλλά και η Αστυνομία, από τη στιγμή που δεν είχε δοθεί το «πράσινο φως» του δήμου, δήλωσε υποχρεωμένη να εμποδίσει τη συγκέντρωση. Ο δήμος υποκριτικά προέτρεψε τους φασιστες να πάνε σε άλλη πλατεία, κάτι πρακτικά αδύνατο ελάχιστες ώρες πριν από την προγραμματισμένη συγκέντρωση.




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Κατεδαφίζεται ο σκελετος από το  ελληνικό σχολείο του Μονάχου
 Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου 2019, 14:06
Με τις εργασίες κατεδάφισης του σκελετού ξεκινά η τελευταία πράξη του δράματος του νέου ελληνικού σχολείου του Μονάχου. Από σήμερα ο δήμος της βαυαρικής πρωτεύουσας ξεκινά με το ξήλωμα του σκελετου του κτιρίου, που θα ολοκληρωθεί λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Προηγήθηκε μια διελκυστίνδα μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Δήμου του Μονάχου που κράτησε σχεδόν 20 ολόκληρα χρόνια και η οποία απέβη τελικά σε βάρος της Ελλάδας και κυρίως της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης και του Ελληνισμού του Μονάχου.
Η δυσμενής εξέλιξη οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων, με τις ευθύνες να βαραίνουν καταρχήν και τις δυο πλευρές αλλά και τη ζυγαριά όμως να γέρνει εν τέλει σε βάρος της Ελλάδας. Η προφανής αδιαφορία που επέδειξαν την τελευταία δεκαετία όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις σε συνάρτηση με την οικονομική κρίση, που αναμφίβολα έπαιξε σημαντικό ρόλο, οδήγησαν στο να χαθεί όχι μόνο το οικόπεδο, το οποιο το δωρισε η Γερμανια με την προυποθεση να γινει εκει ελληνικο σχολειο,  αλλά και το όνειρο ενός ιδιόκτητου σχολείου. Χάθηκε ένα όραμα, όπως επισήμανε στη στη Deutsche Welle ένας Έλληνας του Μονάχου που έχει βαθιά γνώση του θέματος.
Το οικόπεδο έκτασης 15 στρεμμάτων όπου επρόκειτο να χτιστεί το νέο ελληνικό σχολείο δωρίστηκε  στην Ελλάδα το 2001, ωστόσο αντιδράσεις και προσφυγές περιοίκων καθυστέρησαν σημαντικά την έναρξη των οικοδομικών εργασιών. Η πρώτη πολεοδομική άδεια εκδόθηκε τελικά το 2008, επτά χρόνια μετά την αγορά του οικοπέδου. Δεδομένου ότι η σχετική προθεσμία των τεσσάρων χρόνων δεν τηρήθηκε από την ελληνική πλευρά, ο δήμος του Μονάχου και για να καλύψει τις δικές του αυξημένες ανάγκες σε σχολική στέγη, ενεργοποίησε τη ρήτρα επιστροφής (!) που προέβλεπε η συμφωνία του 2001 και έτσι από το 2013 αξίωνε πλέον επίσημα την επιστροφή του οικοπέδου.
Ελληνική ολιγωρία
Τότε, η ελληνική πλευρά αφυπνίστηκε και ξεκίνησε τις εργασίες στο οικόπεδο που ωστόσο περιορίστηκαν στα θεμέλια, τα οποια πλεον θα γκρεμιστουν. Εξωδικαστικός συμβιβασμός του 2015 οδήγησε σε νέες προθεσμίες που ωστόσο - και παρά τις σαφείς προειδοποιήσεις των δικαστών για κίνδυνο απώλειας του οικοπέδου - δεν τηρήθηκαν και πάλι από την ελληνική πλευρά. Το 2016 το οικόπεδο επέστρεψε και τυπικά στο Δήμο του Μονάχου. Οι δικαστικές διαμάχες που ακολούθησαν, οδήγησαν τελικά την άνοιξη του 2019 σε μια συμβιβαστική λύση: η Ελλάδα αποσύρθηκε οριστικά έναντι αντιτίμου από τη διεκδίκηση του οικοπέδου το οποίο παραμένει στο δήμο του Μονάχου και η γερμανική πλευρά ανέλαβε να χτίσει σε αυτό ένα γερμανικό γυμνάσιο καθώς και ένα ελληνικό σχολείο που θα στεγάζει 500 συνολικά Ελληνόπουλα.
Ουσιαστικά η ελληνική πλευρά μένει χωρίς οικόπεδο και μισθώνει μακροχρόνια το σχολικό κτίριο που θα χτίσει ο δήμος του Μονάχου ενώ θα μπορούσε να λειτουργεί ήδη τη δική της σχολική μονάδα, η οποία θα είχε μεγαλύτερη χωρητικότητα και θα μπορούσε να στεγάζει μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων μαθητών. Στην ιδιόκτητη μονάδα προβλεπόταν να μεταφερθούν έξι από τα επτά ελληνικά σχολεία που λειτουργούν σήμερα στο Μόναχο και τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στοιχίζουν στο ελληνικό δημόσιο 200.000 ευρώ το μήνα. Εν μέρει πάντως επιδοτούνται από το κρατίδιο της Βαυαρίας.
Τραγική ειρωνεία: η κατεδάφιση του σκελετού του υπό ανέγερση νέου ελληνικού σχολείου συμπίπτει χρονικά με μια μεγάλη γιορτή για την ελληνόγλωσσα εκπαίδευση: ο ελληνισμός του Μονάχου γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια λειτουργίας του πρώτου ελληνικού σχολείου της πόλης, το 1969.



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Σ. Αραβία: Nέα ήττα στην Υεμένη
 Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου 2019, 10:11
Για δεύτερη φορά μέσα σε έναν μήνα, οι κατοχικες δυνάμεις της Σαουδικης Αραβιας συγκρουστηκαν με τις πατριωτικες δυνάμεις της Υεμενης των Houthi που περιόρισαν έπειτα από επίθεση τις ταξιαρχίες στρατιωτών και μισθοφόρων της ουαχαμπιτικοναζιστικης Σαουδικής Αραβίας.
Τα μέσα ενημέρωσης των Houthi αναφέρουν ότι 2.400 σουνιτοφασιστες μαχητές συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και αρκετές εκατοντάδες οχήματα κατελήφθησαν. Σύμφωνα με τις ίδιες αναφορές, 500 Σαουδάραβες στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Περισσότεροι από 2.000 στρατιώτες των σαουδαραβικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων στρατευμάτων του στρατού, έχουν συλληφθεί.
Οι περισσότεροι κρατούμενοι φαίνεται να είναι φτωχοί άνδρες της Υεμενης που είχαν προσλάβει οι Σαουδάραβες ως μισθοφόρους. Μόνο μερικοί εξ αυτών φορούσαν στολές.
Τα γεγονότα συνέβησαν βόρεια του Kitaf κοντά στα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας με την Υεμένη και τουλάχιστον σε μέρος της περιοχής Najran του βασιλείου. Την προηγούμενη νύχτα είχαν εκτοξευθεί από την Υεμένη περίπου 10 βαλλιστικοί πύραυλοι μικρής εμβέλειας κατά του αεροδρομίου Al Jadhea της Σ. Αραβίας, σε απαντηση για τα εγκληματα την κατοχη και την πεινα που εχουν επιβαλλει οι Σαουδαραβες στην Υεμενη.
Μετά την επίθεση στην εγκατάσταση πετρελαίου, οι Houthi προσέφεραν κατάπαυση του πυρός. Αλλά οι Σαουδάραβες ήθελαν «μερική», πρόταση που απορρίφθηκε από τους Houthi.
Η πρόσφατη επίθεση της Υεμένης στην εγκατάσταση πετρελαίου στη Σαουδική Αραβία και η ήττα που υπέστησαν δύο ταξιαρχίες στρατιωτών του βασιλείου έχουν ασκήσει μεγάλη πίεση στο Ριάντ, εκτιμούν οι αναλυτές.