Δευτερα 8 Απριλιου 2019

Για τους χουντολάγνους ..
"Ο προστάτης της Ελλάδας Παπαδόπουλος, νέος δούλεψε στον επισιτισμό του γερμανικού στρατού, κλέβοντας τρόφιμα απο το λαό του για να τραφεί ο γερμανικός στρατός, υπο τον σφαγέα ταγματασφαλίτη Κουρκουλάκο, για τον οποίο αναφέρει έκθεση της Αγγλικής υπηρεσίας πληροφοριών στις 18 Ιουλίου 1944:
"Στις 24 Απριλίου 1944 το τάγμα εθελοντών Λεωνίδας εκτέλεσε 110 Ελληνες απο τον Ανώτατο διοικητή των ταγμάτων Ασφαλείας Κουρκουλάκο, σε αντίποινα για το φόνο 2 Γερμανών αξιωματικών.
...Απο τις 12 έως 20 Απριλίου τα τάγματα υπο τον Κουρκουλάκο φέρθηκαν με μεγάλη βαρβαρότητα... Την 1η Μαίου και υπο Γερμανική επιτήρηση το τάγμα εκτέλεσε 40 Ελληνες συμπεριλαμβανομένων γυναικών."
Το όνομα Κουρκουλάκος είχε γίνει συνώνυμο της θηριωδίας στην Κατοχή στην Πελοπόνησσο.
Αργότερα στη μεταπολεμική Ελλάδα ο Κουρκουλάκος ήταν ένας καθως πρέπει στρατιωτικός και έγινε υποστράτηγος.
Ωσπου στις 13 /2/1969 στη χούντα, ο Κουρκουλάκος 76 ετών γέρος αναλαμβάνει διοικητής της Αγροτικής τράπεζας με εντολή Παπαδόπουλου. Παντελώς άσχετο με τα τραπεζικά.
Γιατί; Με το διορισμό του τον επιβράβευε ο Παπαδόπουλος που είχε κρατήσει το στόμα του κλειστό, και τον βοηθούσε να μήν αναφέρει ποτέ ότι ο Παπαδόπουλος είχε ενταχθεί στην επισιτιστική υπηρεσία του Κουρκουλάκου επιδιώκοντας να επωφεληθεί "χωρίς όμως να εκτεθεί πολύ"
Αλλος ένας που ήξερε το μυστικό ήταν ο Νικήτας Σιώρης διερμηνέας του Γερμανικού φρουραρχείου Πάτρας, στενός συνεργάτης του Κουρκουλάκου. Δέν τον ξέχασε ο Παπαδόπουλος. Τον έκανε υφυπουργό Οικονομικών στις 20 Ιουνίου 1968. και μετά ανέλιξη στο υπουργείο Παιδείας, υφυπουργός , αναπληρωτής υπουργός, υπουργός.
Είκοσι μέρες μετά το πραξικόπημα, η χούντα αυξάνει τους μισθούς του εαυτού της: Ο πρωθυπουργός απο 23600 στις 45000 δραχμές, με τον αναγκαστικό νόμο 5/1967 ΦΕΚ (105/67). (Μέσος μισθός υπάλληλου βιοτεχνίας ήταν 4543. Καθιέρωσε ισόβια σύνταξη για όσους διατέλεσαν πρωθυπουργοί έστω για ένα τρίμηνο.
Η διαπλοκή και τα χαρίσματα στους εφοπλιστές και στις ξένες εταιρείες ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Δίνει στην Περσινέ, Γαλλική εταιρεία συμβόλαιο αγοράς ρεύματος απο τη ΔΕΗ στο 43% του κόστους παραγωγής. Δηλαδή η ΔΕΗ έμπαινε μέσα 57% για κάθε κιλοβατώρα, και προμήθεια πετρελαίου 1000 δραχμές λιγότερες απο την αγορά του πετρελαίου απο την ΔΕΗ.
Στην βίλλα που είχε παραχωρήσει ο Ωνάσης στον Παπαδόπουλο στο Λαγονήσι το ρεύμα ήταν τσάμπα βεβαια. Και ο Ωνάσης παίρνει με το καλημέρα 7 εκατομμύρια δολλάρια για ένα διυλιστήριο που δέν έγινε. Και ο Ωνάσης προσφέρει δώρο 1100 μετοχές στον Παπαδόπουλο της εταιρείας του Ράουσον με έδρα τον Παναμά (Σας θυμίζει κάτι ο Παναμάς;)
Τόμ Πάππας, Ανδρεάδης κάνανε χρυσές δουλειές, τα κέρδη τους ανέβηκαν κατακόρυφα με το μηδενισμό της φορολογίας που τους έκανε δώρο η χούντα, όπως και στους λοιπούς εφοπλιστές.
Ο Μπαλόπουλος με το κόλπο με τα σάπια κρέατα απο τη Ροδεσία που τα έφερναν οι εισαγωγείς τσάμπα και τα πουλούσαν κανονικά, μόνο η η εταιρεία Τσώνη ΑΕ έφερε 24 χιλιάδες τόννους απέφερε κέρδος 10 εκατομμύρια. Στο κόλπο ο αδελφός του δικτάκτορα Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, ο Παττακός και ο γαμπρός του Σταύρος. Κομπίνα για δύο χρόνια. Οταν στα γήπεδα δέν έπαιζε μπάλα κανείς ποδοσφαιριστής, του λέγανε: Κρέας Μπαλόπουλου κατάντησες ρε!
Θαλλασοδάνεια. Δανεικά και αγύριστα δάνεια προς τους εφοπλιστές και επιχειρηματίες. Υπολογισμοί του Μίρκου, παλιού υποδιοικητή της Εθνικής τράπεζας στην δεκαετία 1980-90 υπολογίζουν τα λεφτά που δόθηκαν με το σχέδιο Μάρσαλ σε μικρό αριθμό βιομηχάνων 80 εκατομμύρια δολλάρια που δέν επιστράφηκαν μέχρι το 1980 και χάθηκαν μετά με τις "προβληματικές"
Στο περιοδικό "ταχυδρόμος" στην μεταπολίτευση, αναφέρονται ΜΟΝΟ 2 έγγραφα στις 9/5/1973 που δίνουν 1.5 δις δραχμές της εποχής για χαριστικά ή επισφαλή δάνεια με την υπογραφή του Ρουφογάλη της ΚΥΠ. Φανταστείτε τί φαγοπότι έγινε στην επταετία.
Η προσπάθεια δολοφονίας του Μακάριου στην Kύπρο δουλειά δική του κατ εντολή της CIA.
Σχολιο.- στη φυλακη πεθαναν οι χουντικοι, ειχε βιλες ο παπαδοπουλος κι εμενε
Σχολιο.- Στην ψαθα οι χουντικοι στη φυλακη, αλλα τα αδελφια, ξαδελφια, γαμπροι, κουνιαδοι, φιλοι και τα συναφη μια χαρα εζησαν πλουσιοπαροχα απο την διακυβέρνηση των φωστήρων του εθνους!
Βιλα δικη του δεν ειχει ο Παπαδοπουλος του ειχε παραχωρισει ο ευεργετης Ωνασης τη δικη του στο Λαγονησι οπου και τον απεκλεισε ο Ιωαννιδης στο πραξικοπημα...



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Κούβα διαδηλωση κατά της κακοποίησης των ζώων: "Μιλάμε για εκείνους που δεν μπορούν να μιλήσουν"
7/4/2019
Αν αναφέρουμε τις ιστορίες που αγγίζουν την καρδιά που δεν μπορεί να ξεχάσει Rinti, ένα σκυλί μετά το θάνατο της ερωμένης του, κάθισε στους πρόποδες του τάφου της προστασίας του σε θάνατο, μετά την άρνηση των τροφίμων και του νερού που προσφέρονται από τους επιστάτες του νεκροταφείου.
Αυτή η αγάπη ήταν αμοιβαία, μόνο μία σελίδα του έργου του Jeannette Ryder για την υπεράσπιση των ζώων. Πράγματι, σύμφωνα με το σύνθημά της: «Μιλάμε για εκείνους που δεν μπορούν να μιλήσουν» , εκατοντάδες άνθρωποι έφθασαν την Κυριακή στον τάφο του στο Κοιμητήριο του Κολόμβου, έτσι, την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για τη σημασία της καταπολέμησης κατά της κακοποίησης των ζώων .
«Η βία είναι ένα, δεν αντεπιθέσεις θέμα» και ανέφερε ένα από τα πολλά συνθήματα απαιτώντας την ευαισθησία για την προστασία των ζώων, σε συνδυασμό με πορτοκαλί δεσμούς, τα κατοικίδια ζώα των διαφορετικών φυλών και μεγεθών με τους ιδιοκτήτες και τις αφίσες τους και τα T-shirts επιγραφές όπως: "Προστασία των ζώων μας" και "Η κακοποίηση των ζώων είναι έγκλημα".
Τα ζώα δεσμεύονται να συνεχίσουν την προώθηση των υιοθεσιών των κατοικίδιων ζώων, των μαζικών αποστειρώσεων και της αποξήρανσης. Ενώ αναμένουν ένα νόμο, πρέπει να ενεργούν με τη σειρά της συνείδησης και να απευθύνονται στον πολιτικό, ατομικό και κοινωνικό πολιτισμό.
Jeannette Ryder ήταν ένας Αμερικανός φιλάνθρωπος ο οποίος έζησε στην Κούβα στις αρχές του εικοστού αιώνα, όπου ίδρυσε την ανθρωπιστική οργάνωση που ονομάζεται Humane Society των παιδιών, τα ζώα και τα φυτά, επίσης γνωστή ως η Bando de Piedad.
Τότε θάφτηκε στο νεκροταφείο του Colón στην Αβάνα. Το πάνθεον του είναι γνωστό ως ο τάφος της πίστης. Ένα αναμνηστικό γλυπτό αντιπροσωπεύει τον Ρίντι που στέκεται στους πρόποδες του τάφου.




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Κυριακή, 7 Απριλίου 2019
Πειθαρχική έρευνα κατά Μαραντόνα για τις δηλώσεις του για Μαδούρο και Τραμπ

Η Μεξικανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου ξεκίνησε έρευνα εναντίον του προπονητή της ομάδας Ντοράδος για τις δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου στις 31 Μαρτίου.
Ο Αργεντινός πρώην ποδοσφαιριστής Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο οποίος είναι σήμερα προπονητής της μεξικανικής ποδοσφαιρικής ομάδας Ντοράδος, ενδέχεται να τιμωρηθεί για τις πολιτικές δηλώσεις που έκανε μετά από έναν αγώνα της ομάδας του. Όπως ανέφερε η Μεξικανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ξεκίνησε σχετική έρευνα.

"Θέλω να αφιερώσω τη νίκη στον Νικόλας Μαδούρο και σε όλη τη Βενεζουέλα που υποφέρει", δήλωσε ο πρώην ποδοσφαιριστής σε συνέντευξη Τύπου στις 31 Μαρτίου, μετά τη νίκη 3-2 επί της Ταμπίκο Μαδέρο στο μεξικάνικο πρωτάθλημα.
Επιπλέον, ο Μαραντόνα κατηγόρησε “αυτούς τους σερίφηδες του κόσμου, που είναι οι γιάνκηδες” ότι “Επειδή έχουν τη μεγαλύτερη βόμβα στον κόσμο νομίζουν ότι μπορούν να μας διαφεντεύουν, όχι εμάς, εμάς δεν μπορεί να μας αγοράσει αυτή η “chirolita” (μαριονέτα) που έχουν για πρόεδρο”, αναφερόμενος στον Ντόναλντ Τραμπ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της πειθαρχικής επιτροπής της FMF ξεκίνησε έρευνα κατά του Αργεντίνου τεχνικού για τις δηλώσεις του μετά τον αγώνα της 31ης Μαρτίου, σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας της ομοσπονδίας που αναφέρει ότι κάθε μέλος πρέπει να απέχει από πολιτικές πράξεις και απαγορεύει τα πολιτικά σχόλια.
Η ανακοίνωση αναφέρει ότι "οι δημόσιες δηλώσεις που έγιναν σε συνέντευξη Τύπου μετά από τον αγώνα που διεξήχθη στις 31 Μαρτίου μεταξύ των σωματείων Ταμπίκο Μαδέρο και Ντοράδος ντε Σινάλοα” θα μελετηθούν .
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μαραντόνα εκφράζει τις πολιτικές του απόψεις. Πολλές φορές στα κοινωνικά δίκτυά έχει εκφράσει την υποστήριξή του στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας, όμως αυτή τη φορά οι δηλώσεις έγιναν με τη φανέλα της ομάδας του κατά τη διάρκεια επίσημης συνέντευξης τύπου, γεγονός που προκάλεσε την έρευνα της Επιτροπής Δεοντολογίας της Μεξικανικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Οριάνα Φαλάτσι: Ισλαμική απειλή & μετατροπή της Ευρώπης σε “Ευράμπια”
7 April 2019
Παραθέτουμε εδώ μια ιστορική χειμαρρώδη ανάλυση από την κορυφαία Ιταλίδα αριστερή αγωνίστρια δημοσιογράφο και συγγραφέα Οριάνα Φαλάτσι απέναντι στα “αντιρατσιστικά” τσιτάτα των ψευτοαριστερών και νεοταξιτών που επιχειρούν  να  φιμώσουν όποιον κανονικό, σκεπτόμενο άνθρωπο αντιδρά στην εθνολογική αλλοίωση της Ευρώπης, στον εποικισμό της πατρίδας μας από μη αφομοιώσιμους Μουσουλμάνους, στη δημογραφική της μετάλλαξη και στη μετατροπή της από χώρα σε χώρο.
Οριάνα Φαλάτσι
Η Αμερική είναι μια ήπειρος με έκταση 3 εκατομμύρια και 618.770 τετραγωνικά μίλια. Τεράστιες περιοχές αυτής της έκτασης είναι ακόμη και σήμερα ακατοίκητες ή τόσο αραιά κατοικημένες, ώστε σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να περπατάει κανείς για ολόκληρους μήνες χωρίς να συναντήσει ψυχή. Και σας πληροφορώ ότι στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα αυτές οιπεριοχές ήταν ακόμη πιο έρημες και σχεδόν εντελώς ακατοίκητες. Δεν υπήρχαν πόλεις, ούτε κωμοπόλεις, ούτε δρόμοι, ούτε καν οικισμοί. Το πολύ-πολύ να υπήρχαν κάποια φυλάκια ή κάποια καταλύματα για ξεκούραση και για αλλαγή αλόγων.
Η πλειονότητα των κατοίκων ήταν, ουσιαστικά, συγκεντρωμένη στις ανατολικές Πολιτείες. Στις Μεσοδυτικές εκτάσεις, ζούσαν μονάχα λίγοι θαρραλέοι τυχοδιώκτες, καθώς και οι φυλές των ιθαγενών Ινδιάνων, που τους ονόμαζαν Ερυθρόδερμους. Πιο δυτικά, στη λεγόμενη Άγρια Δύση, υπήρχαν ακόμη λιγότεροι κάτοικοι: Το Κυνήγι του Χρυσού μόλις είχε αρχίσει. Λοιπόν: Η Ιταλία δεν αποτελεί ήπειρο.
Είναι μια μικρή σχετικά χώρα, τριάντα δύο φορές μικρότερη από την Αμερική και υπερβολικά πυκνοκατοικημένη: ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 58 εκατομμύρια κατοίκους έναντι των 282 εκατομμυρίων της Αμερικής. Συνεπώς, αν τριακόσιες ή τετρακόσιες χιλιάδες γιοι του Αλλάχ μεταναστεύουν στην Ιταλία κάθε χρόνο (όπως γίνεται στην πραγματικότητα), για μας είναι σαν να μετανάστευαν τρία ή τέσσερα εκατομμύρια Μεξικανοί στο Τέξας, στην Αριζόνα ή στην Καλιφόρνια κάθε χρόνο.
Για έναν ολόκληρο αιώνα, δηλαδή από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας μέχρι το 1875, η Αμερική ήταν χώρα ελεύθερης προσπέλασης. Τα σύνορα και οι ακτές της παρέμεναν αφύλακτα, οποιοσδήποτε ξένος μπορούσε να μπει ελεύθερα στη χώρα και οι μετανάστες ήταν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι. Για να αναπτυχθεί και να ακμάσει το νεοσύστατο έθνος, έπρεπε να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα εδάφη του και ο εν δυνάμει πλούτος του, και γι’ αυτό ακριβώς στις 20 Μαΐου του 1862, ο Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε την Homestead Act.
Σύμφωνα με την Πράξη αυτή, θα δωρίζονταν 810 εκατομμύρια τ.μ. ομοσπονδιακής γης. Στην Οκλαχόμα, για παράδειγμα, στη Μοντάνα, στη Νεμπράσκα, στο Κολοράντο, στο Κάνσας, στη Βόρεια και Νότια Ντακότα κ.ά… Επιπλέον η «Πράξη» δεν  ωφελούσε μονάχα τους Αμερικανούς. Με εξαίρεση τους Κινέζους, που γενικότερα τύχαιναν κακομεταχείρισης, καθώς και τους καταδιωκόμενους γηγενείς Ινδιάνους, οποιοσδήποτε (άντρας ή γυναίκα) μπορούσε να κάνει αίτηση και να λάβει ως δωρεά 480 τ.μ. γης.
Οι προϋποθέσεις ήταν: ο αιτών να έχει συμπληρώσει το εικοστό πρώτο έτος, να εγκατασταθεί στον συγκεκριμένο τόπο για τουλάχιστον πέντε χρόνια, να μετατρέψει την άγρια γη σε φάρμα και κατοικία, να δημιουργήσει οικογένεια και, αν δεν ήταν Αμερικανός, να ζητήσει αμερικανική υπηκοότητα. Ακολουθώντας τα σλόγκαν «Το Αμερικανικό Όνειρο», «Αμερική, η Χώρα των Ευκαιριών», οι περισσότεροι από αυτούς που απέκτησαν έτσι γη, ήταν Ευρωπαίοι.
Ο αριθμός των μεταναστών ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ολόκληρες φυλές γηγενών (Τσερόκι, Κρικ, Σεμινόλ, Τσικασό, Τσεγιέν, κ.α.) εκτοπίστηκαν βίαια και περιορίστηκαν με επαίσχυντο τρόπο σε καταυλισμούς. Λοιπόν, στην Ιταλία δεν υπήρξε ποτέ ανάλογη «Πράξη» που να προσκαλεί τους ξένους να έρθουν και να εγκατασταθούν στη χώρα μας: «Ελάτε ξένοι, ελάτε!
Αν έρθετε, θα σας δώσουμε ένα καλό κομμάτι γης στο Κιάντι, στη Βαλ Παντάνα ή στη Ριβιέρα. Για χάρη σας θα διώξουμε τους γηγενείς, δηλαδή τους Τοσκανούς, τους Λομβαρδούς και τους Λιγουριανούς, θα τους κλείσουμε σε καταυλισμούς».
Όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, έτσι και στην Ιταλία, όλοι αυτοί οι μετανάστες που μας ταλαιπωρούν, έχουν έρθει με δική τους πρωτοβουλία. Με τα αναθεματισμένα σκάφη τους, τα καταραμένα φουσκωτά σκάφη της αλβανικής μαφίας, αποφεύγοντας τις περιπόλους της ακτοφυλακής, που προσπαθούν να τους στείλουν ε πίσω. Δεν είμαστε μια χώρα με ανοιχτά σύνορα, αγαπητέ κύριε Πρώην Πρωθυπουργέ και υποτιθέμενε ανιψιέ του θείου με τη βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι. Εμείς, δεν έχουμε τεμάχια γης να χαρίσουμε στους ξένους.
Δεν έχουμε έρημες περιοχές που πρέπει να κατοικηθούν. Ούτε φυλές Τσερόκι, Κρικ,Σεμινόλ, Τσικασό, και Τσεγιέν για να εκτοπίσουμε.Ακόμη κι η Αμερική η Χώρα των Ευκαιριών έπαψε κάποια στιγμή να δείχνει στους ξένους την ίδια επιείκεια που έδειχνε μέχρι και την προεδρία του Λίνκολν. Το 1875, για παράδειγμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να μπουν κάποια
όρια, με αποτέλεσμα η Βουλή των Αντιπροσώπων να υιοθετήσει νόμο που απαγόρευε την είσοδο στη Χώρα σε Πρώην κατάδικους και σε πόρνες. Το 1882, ένας δεύτερος νόμος απέκλειε από το δικαίωμα αυτό ψυχασθενείς και άτομα για τα οποία υπήρχαν υποψίες ότι θα βλάψουν τη δημόσια ζωή της χώρας.
Το 1903, ψηφίστηκε ακόμη ένας νόμος που απαγόρευε την είσοδο στη χώρα σε επιληπτικούς, σε επαγγελματίες ζητιάνους, σε ασθενείς με μεταδοτικές αρρώστιες και σε αναρχικούς. (Ο τελευταίος ήταν ένας ανακριβής χαρακτηρισμός που αποδιδόταν τόσο σε παλαβούς που δολοφονούσαν προέδρους, όσο και σε ριζοσπαστικούς που προκαλούσαν γενική αναστάτωση και οργάνωναν απεργίες)
Από εκεί και πέρα, η μεταναστευτική πολιτική έγινε πιο αυστηρή και οι παράνομοι μετανάστες απελαύνονταν αμέσως. Στη σημερινή Ιταλία και Ευρώπη όμως, οι μετανάστες έρχονται όποτε τους αρέσει και όποτε θέλουν. Τρομοκράτες, κλέφτες, βιαστές, πρώην κατάδικοι, πόρνες, ζητιάνοι, έμποροι ναρκωτικών, άτομα με μεταδοτικές ασθένειες.
Δεν ελέγχεται το ιστορικό ούτε καν εκείνων που παίρνουν άδεια εργασίας. Από τη στιγμή που περνούν τα σύνορα, τους παρέχεται φιλοξενία, τροφή και ιατρική περίθαλψη, με επιβάρυνση των γηγενών. Εννοώ των Ιταλών φορολογουμένων. Λαμβάνουν ακόμη και ένα μικρό ποσό χρημάτων για τα τρέχοντα μικροέξοδά τους. Όσο για τους παράνομους μετανάστες, ακόμη κι αν απελαθούν επειδή έχουν διαπράξει κάποιο φριχτό έγκλημα, πάντοτε καταφέρνουν να επιστρέψουν. Αν απελαθούν ξανά, πάλι γυρίζουν πίσω.
Φυσικά, για να διαπράξουν κι άλλα εγκλήματα.Και οι πολιτικοί μας δεν κάνουν τίποτε. Ανάθεμά τους!  Δε θα ξεχάσω ποτέ τις διαδηλώσεις που έκαναν πέρυσι οι παράνομοι, κατακλύζοντας τις πλατείες μας για να απαιτήσουν με αυθάδεια άδειες παραμονής. (Οι περισσότεροι ανέμιζαν τις σημαίες της χώρας τους, ή κόκκινες σημαίες).
Αυτά τα παμπόνηρα, παραμορφωμένα πρόσωπα. Αυτές οι υψωμένες γροθιές, έτοιμες να μας χτυπήσουν, εμάς τους γηγενείς, να μας κλείσουν σε καταυλισμούς. Αυτές οι κραυγές, που έφερναν στο νου τις κραυγές των οπαδών του Χομεινί στο Ιράν, του Μπιν Λάντεν στην Ινδονησία, Μαλαισία, Πακιστάν, Ιράκ, Σενεγάλη, Σομαλία, Νιγηρία κ.ο.κ…
Δε θα το ξεχάσω ποτέ, γιατί εκτός από προσβεβλημένη, ένιωσα και εξαπατημένη από τους πολιτικούς που έλεγαν: «Θα θέλαμε να τους απελάσουμε, να τους στείλουμε πίσω στις πατρίδες τους. Αλλά, δε γνωρίζουμε πού κρύβονται». Πού κρύβονται;!; Ελεεινοί καραγκιόζηδες! Είχαν κατεβεί κατά χιλιάδες στις πλατείες, και δεν κρύβονταν διόλου.
Για να τους απελάσετε, για να τους διώξετε, θα αρκούσε να τους περικυκλώσετε με λίγους ένοπλους αστυνομικούς oι στρατιώτες, να τους φορτώσετε σε φορτηγά, να τους οδηγήσετε σ’ ένα αεροδρόμιο ή ένα λιμάνι, και να τους στείλετε πίσω στις πατρίδες τους.
Όσο για τον τελευταίο λόγο που θα σας αναφέρω, αγαπητέ μου κύριε πρώην Πρωθυπουργέ και υποτιθέμενε ανιψιέ του θείου με τη βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι, είναι τόσο απλός, που ακόμη και ένα διανοητικά καθυστερημένο μωρό θα μπορούσε να τον καταλάβει. Η Αμερική είναι ένα νεοσύστατο έθνος, μια πολύ νέα χώρα. Αν αναλογιστείτε ότι η σύσταση του αμερικανικού έθνους έγινε στα τέλη του δεκάτου όγδοου αιώνα, θα συμπεράνετε εύκολα ότι σήμερα (έτος 2002) συμπληρώνει μόλις δυο αιώνες ζωής.
Επίσης, είναι ένα έθνος μεταναστών. Από την εποχή του Mayflower, από την εποχή των δεκατριών αποικιών, δηλαδή από πάντα, όλοι οι κάτοικοι της Αμερικής ήταν μετανάστες. Παιδιά, εγγόνια, εγγύτεροι ή απώτεροι απόγονοι κάποιων μεταναστών. Ως έθνος μεταναστών, αποτελεί το πιο δυναμικό, το πιο πλούσιο μείγμα φυλών, θρησκειών και γλωσσών που υπήρξε ποτέ σε τούτο τον πλανήτη.
Ως νεοσύστατο έθνος, έχει πολύ σύντομη ιστορία. Γι’ αυτό, η πολιτιστική της ταυτότητα δεν έχει ακόμη κατασταλάξει σε κάτι ενιαίο. Αντίθετα, η Ιταλία είναι ένα πολύ παλαιό έθνος. Με εξαίρεση την Ελλάδα, θα έλεγα πως είναι το παλαιότερο της Δύσης. Η καταγεγραμμένη ιστορία της ξεκινάει πριν τρεις χιλιάδες χρόνια, όταν ιδρύθηκε η Ρώμη. Ή, καλύτερα, από την εποχή που οι Ετρούσκοι αποτελούσαν ήδη πολιτισμένη κοινωνία.
Σ’ αυτές τις τρεις χιλιετίες, παρ’ όλη την εξάπλωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, παρ’ όλες τις εισβολές που προκάλεσαν την Πτώση αυτού του εκπληκτικού επιτεύγματος, παρ’ όλες τις κατακτήσεις που μας είχαν διαμελίσει για πολλούς αιώνες, η Ιταλία δεν υπήρξε ποτέ έθνος μεταναστών. Δηλαδή, ένα μείγμα από φυλές, θρησκείες και γλώσσες.
Ούτε αλλοιώθηκε η ταυτότητά της από τις επιδράσεις των κατακτητών της. Κανένα από τα ξένα έθνη που μας είχαν κατακτήσει και διαμελίσει (και Γερμανοί και Σκανδιναβοί και Ισπανοί και Γάλλοι και Αυστριακοί) δεν κατάφεραν να μεταβάλουν την οντότητά μας.
Αντίθετα, εκείνοι απορροφήθηκαν από εμάς, σαν το νερό από το σφουγγάρι. …. Συνεπώς, η δική μας πολιτιστική ταυτότητα είναι ενιαία. Και, παρ’ όλο που περιέχει κάποια στοιχεία, που έχει απορροφήσει το σφουγγάρι (σκεφτείτε τις πολλές διαλέκτους μας, τις συνήθειές μας, την κουζίνα μας), ποτέ δεν υιοθέτησε συνήθειες του Μουσουλμανικού κόσμου. Με κανέναν τρόπο δεν έχει επηρεαστεί από αυτόν. Επίσης, για δυο χιλιάδες χρόνια, η ενότητά μας ήταν βασισμένη σε μια θρησκεία που ονομάζεται Χριστιανισμός.
Σε μια εκκλησία που ονομάζεται Καθολική Εκκλησία… Πάρτε εμένα σαν παράδειγμα. «Είμαι άθεη και αντικληρικών αντιλήψεων, δεν έχω τίποτε κοινό με την Καθολική Εκκλησία», δηλώνω πάντοτε. Κι αυτό είναι αλήθεια. Αλλά, ταυτόχρονα, είναι και ψέμα. Γιατί, είτε μου αρέσει είτε όχι, έχω αρκετά κοινά με την Καθολική Εκκλησία. Πιστέψτε με, γαμώτο! Πώς θα μπορούσα να μην έχω;
Γεννήθηκα σ’ έναν τοπίο γεμάτο τρούλους εκκλησιών, μοναστήρια, Χριστούς, Μαντόνες, Αγίους, σταυρούς και καμπάνες. Οι πρώτες μελωδίες που άκουσα όταν γεννήθηκα ήταν οι μελωδίες από τις καμπάνες. Τι καμπάνες του Καθεδρικού της Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε, που τον Καιρό του Αντίσκηνου, ο μουεζίνης προσβλητικά κατέπνιγε με τα δικά του Αλλάχ-ακμπάρ. Γεννήθηκα και μεγάλωσα με αυτή τη μουσική, με αυτό το τοπίο γύρω μου, με αυτή την Εκκλησία που την έχουν προσκυνήσει ακόμη και μεγάλα μυαλά, όπως ο Δάντης Αλιγκιέρι, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Γαλιλαίος Γαλιλέι.
Μέσα από αυτήν έχω μάθει τι είναι γλυπτική, αρχιτεκτονική, ζωγραφική, ποίηση και λογοτεχνία, καθώς και τι σημαίνει ο συνδυασμός της ομορφιάς με τη γνώση. Χάρη σ’ αυτήν άρχισα κάποτε ν’ αναρωτιέμαι τι είναι το Καλό και το Κακό, αν υπάρχει Θεός. Αν μας έπλασε Εκείνος, ή εμείς Εκείνον και αν η ψυχή είναι μια χημική ένωση που μπορεί να υποστεί επεξεργασία σε εργαστήρια ή είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Και, μα τον Θεό…
Βλέπετε; Πάλι χρησιμοποίησα τη λέξη «Θεός». Παρ’ όλες τις λαϊκές και αντικληρικές μου αντιλήψεις, παρ’ όλο τον αθεϊσμό μου, είμαι τόσο διαποτισμένη από τον Καθολικό πολιτισμό, ώστε αυτός να είναι αναπόσπαστο μέρος του γραπτού και προφορικού μου λόγου. Μα τον Θεό, για όνομα του Θεού, προς Θεού, δόξα τω Θεώ, Θεέ και Κύριε, Παναγία μου, έλα Παναγία μου, Χριστέ και Παναγιά μου, στην ευχή του Χριστού. Χριστέ μου… Τέτοιες εκφράσεις μου έρχονται τόσο αυθόρμητα, που δε συνειδητοποιώ ότι τις λέω ή ότι τις γράφω.
Και να σας τα πω όλα; Παρ’ όλο που ποτέ δε συγχώρεσα την Καθολική Εκκλησία για τα αίσχη που μου επέβαλε, με πρωταρχικό εκείνο της γ…..ς Ιεράς Εξέτασης που τον δέκατο έβδομο αιώνα έκαψε ζωντανή την προγιαγιά μου Ιλντεμπράντα, την κακόμοιρη την Ιλντεμπράντα, παρ’ όλ’ αυτά, οι μελωδίες από τις καμπάνες συνεχίζουν να γλυκαίνουν την καρδιά μου.
Μου αρέσουν.Επίσης, μ’ αρέσουν όλες αυτές οι όμορφες αγιογραφίες με τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους. Είμαι μάλιστα συλλέκτρια παλαιών εικονισμάτων. Επίσης, μου αρέσουν τα αβαεία και τα μοναστήρια και τα περιβόλια τους.
Μου δημιουργούν μια ακαταμάχητη αίσθηση γαλήνης και συχνά ζηλεύω αυτούς που μένουν σ’ αυτά. Και, εν τέλει, ας το παραδεχτούμε: οι καθεδρικοί ναοί μας είναι πιο όμορφοι από τα τζαμιά, τις συναγωγές, τους βουδιστικούς ναούς και τις άχρωμες εκκλησίες των Διαμαρτυρομένων. …. Όλ’ αυτά τα συμβολικά στολίδια που ανήκαν στη δική μου ζωή. Στον δικό μου πολιτισμό. Ξέρετε, στον κήπο του εξοχικού σπιτιού μου στην Τοσκάνη, υπάρχει ένα μικρό, παλιό ξωκλήσι. Δυστυχώς, είναι πάντοτε κλειστό.
Από τότε που πέθανε η μητέρα μου, κανείς δεν το φροντίζει. Κάθε φορά που επιστρέφω στην πατρίδα, πηγαίνω και το ανοίγω. Ξεσκονίζω την Αγία Τράπεζα, προσέχω να μην έχουν κάνει φωλιές τα ποντίκια ή να μην έχουν φάει καμιά σελίδα από τη Σύνοψη. Και, παρά τον λαϊκισμό μου, τον αθεϊσμό μου, εκεί μέσα νιώθω άνετα. Παρά τις αντικληρικές απόψεις μου, εκεί μέσα νιώθω γαλήνη. (Και βάζω στοίχημα ότι οι περισσότεροι Ιταλοί θα εκμυστηρεύονταν το ίδιο πράγμα.
Σε μένα το έχει εκμυστηρευτεί,Θεέ και Κύριε, ο ίδιος ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας, ο άνθρωπος που εισήγαγε τον ιστορικό συμβιβασμό μεταξύ μαρξιστών και καθολικών…).
Για όνομα του Θεού, για άλλη μια φορά, αυτό που θέλω να πω είναι ότι εμείς oι Ιταλοί δεν βρισκόμαστε στην ίδια θέση με τους Αμερικανούς. Δεν είμαστε ένα χωνευτήρι πολλών και διάφορων ειδών, δεν είμαστε ένα μωσαϊκό από ανομοιομορφίες, συγκολλημένες μονάχα με μια υπηκοότητα. Εννοώ ότι ακριβώς επειδή η πολιτιστική μας ταυτότητα είναι ήδη προσδιορισμένη από τη χιλιόχρονη ιστορία μας, δεν μπορούμε ν’ αντέξουμε ένα κύμα μεταναστών που δεν έχουν καμιά σχέση μ’ εμάς…
Και που δε θέλουν να γίνουν σαν εμάς, να απορροφηθούν από εμάς. Αντίθετα, μάλιστα, θέλουν να μας απορροφήσουν εκείνοι. Θέλουν ν’ αλλάξουν τις αρχές μας, τις αξίες μας, την ταυτότητά μας, τον τρόπο ζωής μας. Και στο μεταξύ, μας αναστατώνουν με την οπισθοδρομική άγνοιά τους, με την οπισθοδρομική μισαλλοδοξία τους, με την οπισθοδρομική θρησκεία τους. Αυτό που εννοώ είναι ότι στον δικό μας πολιτισμό δεν υπάρχει χώρος για μουεζίνηδες και μιναρέδες, για ψευτο-εγκράτειες, για το ταπεινωτικό τσαντόρ, για την εξευτελιστική μπούρκα.
Ακόμη κι αν υπήρχε χώρος γι’ αυτούς τους ανθρώπους, εγώ δεν θα τους τον παραχωρούσα. Γιατί θα ήταν σαν να έσβηνα την ταυτότητά μας, σαν να εκμηδένιζα τα επιτεύγματά μας. Θα ήταν σαν να έφτυνα κατάμουτρα την ελευθερία την οποία κερδίσαμε, τον πολιτισμό που έχουμε αναπτύξει, την ευημερία που έχουμε αποκτήσει. Θα ήταν σα να ξεπουλούσα τη χώρα μου, την πατρίδα μου. Κι η χώρα μου, η πατρίδα μου δεν είναι προς πώληση.

Της Oriana Fallaci* (από το βιβλίο της «H Οργή και η Περηφάνεια», 2003) Διάβασε: Η Οριάνα Φαλάτσι, ” Η απειλή του Ισλάμ και η μετατροπή της Ευρώπης σε Ευράμπια”
* Η Οριάνα Φαλάτσι (Oriana Fallaci: 1929 – 2006), η Ιταλίδα δημοσιογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας, είναι γνωστή στην Ελλάδα για την σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη και για το πολυδιαβασμένο βιβλίο της «Γράμμα σε Ένα Παιδί που Δεν Γεννήθηκε Ποτέ». Το πιο επιτυχημένο όμως εμπορικά βιβλίο της, είναι το “The Rage and The Pride” («H Οργή και η Περηφάνεια», εκδόσεις Γκοβόστης 2003), που εκδόθηκε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου Το βιβλίο συγκέντρωσε πυρά κριτικής από το συστημικό καθεστώςμε το σκεπτικό ότι προκαλεί το «μίσος εναντίον των μουσουλμάνων». Το επόμενο και τελευταίο της βιβλίο ήταν το “The Force of Reason” (“La Forza della Ragione”) δηλ. «Η Δύναμη της  Λογικής» που έγινε και αυτό best seller. Εκεί η Φαλάτσι γράφει πως τρομοκράτες έχουν σκοτώσει 6.000 ανθρώπους τα 20 τελευταία χρόνια στο όνομα του Κορανίου και πως η ισλαμική πίστη σπέρνει μίσος αντί αγάπης και σκλαβιά αντί ελευθερίας.

Σχολιο.- Άντε να βγάλετε και την Οριάνα φασιστρια ....
Κι ο τελευταίος να κλείσει τη πόρτα ( δεν υπάρχει τίποτε το αριστερό στα Νατοϊκά συριζοτρολια )




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Το 1914, οι Έλληνες του Πόντου εξεγείρονται κατά των Τούρκων και οι Τούρκοι τους τσακίζουν.
Από το 1916 αρχίζουν να έρχονται πρόσφυγες, 400.000 περίπου χριστιανοί Έλληνες του Πόντου που ζητάνε τη βοήθεια της μαμάς Πατρίδας. Τι γίνεται λοιπόν; Ας δούμε μια ανταπόκριση της εποχής από την εφημερίδα «Εφημερίς των Βαλκανίων»:
«Οι δυστυχείς Καυκάσιοι λιμοκτονούν και πάλιν, παρά τας διαφόρους διαβεβαιώσεις, ότι ελήφθη πάσα φροντίς να μη μένωσι νηστικοί, ότι θα γίνουν πρατήρια, ότι τέλος δεν θ’ αποθάνουν από την πείναν και το κρύο… Μετά φρίκης μανθάνομεν ότι αποθνήσκουν 44 καθ’ εκάστην…. Εμάθομεν ακόμη ότι τα δήθεν Νοσοκομεία των προσφύγων είναι σε αθλία κατάστασιν, υπάρχουν μόνον δύο ιατροί, οι οποίοι μόλις προφταίνουν να πιστοποιούν τους θανάτους, Δεν θέλομεν να είπωμεν περισσότερα, νομίζομεν όμως ότι αν τους παραδίδομεν εις τον Μουσταφά Κεμάλ, θα τους μεταχειρίζετο ίσως καλύτερον…»
Το 1922, έχουμε και την πολύ γνωστότερη Καταστροφή της Σμύρνης. Ο Ελληνικός Στρατός που έχει εκστρατεύσει στη Μικρά Ασία τρώει τεράστιο πακέτο από το στρατό του Κεμάλ Ατατούρκ, υποχωρεί άτακτα, χιλιάδες πιάνονται αιχμάλωτοι ενώ οι υπόλοιποι φεύγουν τρέχοντας για να προλάβουν κανένα καράβι για την Ελλάδα. Τι θα γινόταν λοιπόν για τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας που θα ξέμεναν χωρίς καμιά προστασία;
Την απάντηση δίνει ένα πολύ ωραίο απόσπασμα που διασώζει ο Γρηγόρης Δαφνής:
Λίγο πριν την αναχώρηση από τη Σμύρνη των ελληνικών υπηρεσιών και ενώ το μέτωπο είχε σπάσει, ο νεαρός πολιτικός Γεώργιος Παπανδρέου ενημερώνεται από τον Στεργιάδη για την επερχόμενη καταστροφή. Στην ερώτηση του Παπανδρέου «Γιατί δεν ειδοποιείτε τον κόσμο να φύγει;», ο Στεργιάδης απαντά: «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα»
Kι αυτό γιατί στα μάτια της βασιλικής παράταξης στην Ελλάδα όλοι οι Μικρασιάτες ήταν τσιράκια του Βενιζέλου. Άρα, ποινή θανάτου δια της εγκατάλειψης, καθώς ξεμένουν για να διαλέξουν ανάμεσα στην πυρκαγιά, τον πνιγμό ή τους Τούρκους που έρχονται με άγριες διαθέσεις
Προς μεγάλη δυστυχία των Βασιλικών όμως, κάποιοι από τους φουκαράδες πρόσφυγες τα καταφέρνουν να γλιτώσουν από όλα αυτά και έρχονται στην Ελλάδα πάμφτωχοι και εξαθλιωμένοι έχοντας πουλήσει ό,τι είχαν και δεν είχαν για να μπουν σε ένα καράβι και τα αδέρφια τους στην Ελλάδα θα τους βοηθήσουν όπως μπορούν.
Ο Μάρκος Βαμβακάρης στην αυτοβιογραφία του:
“Έμενε ο κόσμος στα βαγόνια των σιδηροδρόμων. Έμενε εκεί που είχε καμιά αποθήκη εγκαταλειμμένη. Τσαντήρια κάνανε. Καταστροφή, μεγάλη καταστροφή. Να μην ξαναδούν τα μάτια μας τέτοια πράγματα. Το τι τραβήξανε αυτοί οι άνθρωποι δεν λέγεται. Ατιμαστήκανε. Γίνανε χάλια, χάλια, χάλια. Άσε που ήταν ατιμασμένοι από κει με τους Τούρκους που τους καταδιώκανε.
Και κατόπιν εδώ που ήρθανε τα ίδια. Προσπαθήσανε, κάνανε χίλια δυό να βρίσκουνε το ψωμί τους, μέχρι να βρουν ένα σπίτι να κάτσουνε. Αν ένας πατέρας είχε πέντε-έξη παιδιά και κορίτσια, άλλα άρπαγε ο ένας από δω, άλλα ο άλλος από κει. Καταστροφή μάνα μου…
Και οι ντόπιοι δεν τους έβλεπαν με καλό μάτι. Αλλά τους βρίζανε. Χίλια δυό. Φύγετε από δω ρε! Πηγαίνετε παρά πέρα. Δεν τους κοιτάζανε. Δεν είχαν την αγάπη να πουν για στάσου, συγγενείς μας είναι, Έλληνες πραγματικοί. Να τους αγκαλιάσουμε. Δεν έγινε αυτό το πράμα, εγώ δηλαδή τι είδα. Μπορεί αλλού. Ήθελαν να τους κλέψουνε οι κλεφταράδες που ήταν εδώ πέρα. Ν’ αρπάξουν ό,τι είχαν. Να τους κλέψουνε, να τους γελάσουνε. Απατεώνες”.
Ας δούμε τι γράφει ο τότε εισαγγελέας Βαζούρας:
“Η βρισιά τουρκόσπορος μαζί με σωρό ανάλογες βρισιές, όπως σκατοουγλούδες, παληοαούτηδες κ.λπ. ήταν στην ημερήσια διάταξη, από ανώτερα και κατώτερα κυβερνητικά όργανα…” Το χάσμα ενισχύθηκε και συντηρήθηκε από τον άγριο οικονομικό ανταγωνισμό. τόσο στην ιδιοποίηση της γης, όσο και στις εμπορικές δραστηριότητες.”
Ή ο μετέπειτα πρωθυπουργός, Παναγιώτης Κανελλόπουλος:
«Μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, που από το 1915 είχε διχασθεί δεν αντίκρυσε τους πρόσφυγες με συμπάθεια, όταν τα αδυσώπητα κύματα της ιστορίας τους έριξαν πάνω στους βράχους της Ελλάδας. Δεν υπήρξε συμπάθεια, δεν υπήρξε απάθεια, υπήρξε αντιπάθεια.»
Aκόμα πιο γλαφυρά τα καταγράφει ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος:
«Δεν άκουγε κανείς εκείνες τις μέρες τίποτα άλλο από τα στόματα όλων αυτών παρά κατάρες στο Βενιζέλο και βλαστήμιες: ‘’Αχ αυτοί οι τουρκοσπορίτες Έλληνες της Μικράς Ασίας μας πήραν στο λαιμό τους. Μακάρι να τους σφάξει όλους ο Κεμάλ και να μη μείνει ούτε ποδάρι από δαύτους’’…»
Οι Μικρασιάτες τότε απελπισμένοι κατέληξαν σαν πρόσφυγες μέχρι και στο Χαλέπι της Συρίας (!), απ’ όπου μας έρχονται σήμερα άλλοι απελπισμένοι πρόσφυγες, Σύροι αυτή τη φορά, για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και διάφοροι Έλληνες να ζητούν να τους στείλουν στον πάτο της θάλασσας!
Ίδια αντιμετώπιση, φυσικά, πολλά χρόνια μετά το 1922, είχαν από τους συντηρητικούς ντόπιους οι Έλληνες πρόσφυγες που ήρθαν από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μετά την κατάρρευση το 1991.




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Με εκπροσώπους Ρομά θα συναντηθεί ο πρωθυπουργός
08:21 - 08.04.2019
Η συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με εκπροσώπους των Ρομά στο Μέγαρο Μαξίμου, γίνεται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ρομά. Τι είχε συμβεί στις 8 Απριλίου, 1971.
Φορείς, εκπρόσωποι συλλογικοτήτων, μαθητές και φοιτητές από τις κοινότητες των Ρομά, θα επισκεφτούν σήμερα το Μέγαρο Μαξίμου και θα συναντηθούν με τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.
Η συνάντηση έχει οριστεί για τις 11 το πρωί και γίνεται με την ευκαιρία της σημερινής, Παγκόσμιας ημέρας των Ρομά.
Την 8η Απριλίου του 1971, έγινε το 1ο διεθνές συνέδριο των Ρομά στο Λονδίνο και γι' αυτό το λόγο ορίστηκε τη συγκεκριμένη ημερομηνία, η παγκόσμια ημέρα.
Σχολιο.- Άλυτο πρόβλημα ανά τους Αιώνες.Αντικοινωνικοι και αναξιόπιστοι .Μεγάλοι τους Αντίπαλοι οι ίδιοι τους οι Γεννήτορες. Τρώνε τα παιδιά τους.
Σχολιο.- Με εκπροσώπους Έλληνες ανέργους πότε θα συναντηθεί;Το όραμα είναι μια Ελλάδα Ρομά και μετανάστες;!!!
Σχολιο.- Α μάλιστα, μ αυτούς που δεν έχουν αφήσει σπίτι για σπίτι που δεν έχουν μπουκάρει, μ αυτούς που παίρνουν επιδόματα μέχρι και 2000 ευρώ, μ αυτούς που σπρώχνουν την πρέζα, μ αυτούς που βγάζουν τα μικρά παιδιά στην βίζιτα χαρην κάτι παλιογερων συνταξιούχων, μ αυτούς που δεν έχουν ασφάλεια, δίπλωμα, κτεο κλπ στα αυτοκίνητα τους και δεν τολμάει να τους σταματήσει κανείς...
Σχολιο.- Ωχ. Παλι ψηφοθηρια απο ολους. Παιτερη ειναι κατι δικοι σου στην Ευελπιδων να δικαστουν κ σε περιμενουν ως τον μονιμο μαρτυρα υπερασπισης τους. Μην τους ξεχασεις κ κολλησεις στον Αλεξη. Κατι κοτες κλεψαν νομιζω κατι ναρκωτικουλια κατι μαχαιρωματα κατι ψιλολογια μωρε. Να ζητησεις τωρα που ερχεται Πασχα να σβησουν ολες τις τροχαιες παραβασεις κ αν μπορεις ας σβησουν κ τα πταισματα κ μερικα κακουργηματα. Ζητα εσυ κ ολο κ κατι θα κερδισουμε.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Παράνομα κρατείται στις Κεντρικές Φυλακές Κύπρου ο αγωνιστής της ελευθεριας Τσερκέζ Κορκμαζ μετά από την απεχθέστατη εντολή από την Γερμανία.
Ο φασισμός ζητά το αίμα των αγωνιστών Ελευθερίας,
Ο φασισμός να πάει να γαμηθεί
Ελευθερία ρε!!!

Να αφεθεί ελεύθερος ο Κούρδος αγωνιστής Τσερκέζ
157 have signed.

https://secure.avaaz.org/en/community_petitions/_Na_afethei_eleytheros_o_Koyrdos_agonistis_Tserkez/?fMArveb&fbogname=Haralambia+M.&utm_source=sharetools&utm_medium=facebook&utm_campaign=petition-709304-Na_afethei_eleytheros_o_Koyrdos_agonistis_Tserkez&utm_term=MArveb%2Ben&fbclid=IwAR0bV_xfJGwsSGEKmj5oTm-pUOMqPk7QfkstJI-EO58r17MFUYNwa13qbXs

Υπουργόν Δικαιοσύνης
Λευκωσία
Κύριε Υπουργέ,
Από τη Πέμπτη, 21 Μαρτίου, ο Κούρδος αγωνιστής Τσερκέζ Κορκμάζ (Cerkez KORKMAZ) βρίσκεται υπό κράτηση από τη Κυπριακή αστυνομία. Η σύλληψή του έγινε ενώ βρισκόταν στο αεροδρόμιο Λάρνακας, για να ταξιδέψει στην Αθήνα.
Ο συναγωνιστής και φίλος μας Τσερκέζ είναι από χρόνια αναγνωρισμένος στη Κύπρο ως πολιτικός πρόσφυγας. Όπως έγινε γνωστό, η σύλληψή του έγινε λόγω διεθνούς εντάλματος από τη Γερμανία.
Με τη σειρά της, η Γερμανία ενήργησε μετά από αίτημα των τουρκικών αρχών. Η Τουρκία, μη μπορώντας να συλλάβει η ίδια τους Κούρδους αγωνιστές, καταφέρνει να βάλει μπροστά τη Γερμανία, η οποία τον κατηγορεί για τρομοκρατική δραστηριότητα μεταξύ 2013 και 2015.
Ωστόσο, στην ίδια τη Τουρκία βρίσκονται στις φυλακές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, επειδή οι απόψεις τους δεν αρέσουν στον Ερτογάν. Δεκάδες χιλιάδες άλλοι έχασαν τις δουλειές τους.
Μπροστά στις εκατοντάδες χιλιάδες συλλήψεις και φυλακίσεις που γίνονται στην ίδια τη Τουρκία, πολλές ευρωπαϊκές χώρες αγνοούν και δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τέτοια αιτήματα της Τουρκίας εναντίον Κούρδων αγωνιστών. Είναι απογοητευτικό να βλέπει κανείς πως τέτοια εντάλματα δέχεται να τα εφαρμόσει η Κύπρος, μια χώρα που και σ' αυτήν εισέβαλε η Τουρκία, και συνεχίζει να αντιμετωπίζει τις τουρκικές απειλές και επεμβάσεις στη κυπριακή ΑΟΖ.
Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι αγωνιστές βρίσκονται σήμερα στην Ευρώπη σαν πολιτικοί πρόσφυγες. Με αυτές τις καταγγελίες «για τρομοκρατία», η Τουρκία μπορεί οποιαδήποτε ώρα να καταργεί και να διαλύει όλο το σύστημα του πολιτικού ασύλου, με μιαν απλή κατηγορία «για τρομοκρατία».
Παρά τις διακηρύξεις των ευρωπαϊκών χωρών, το πολιτικό άσυλο απέτυχε παταγωδώς στη περίπτωση του κατ' εξοχήν πολιτικού πρόσφυγα, δηλαδή του Κούρδου ηγέτη Αμπτουλάχ Οτσαλάν.
Οι Κυπριακές αρχές πρέπει τώρα να ζητήσουν περισσότερα στοιχεία για εξέταση, η οποία πρέπει να συμπληρωθεί το πολύ μέσα σε 60 μέρες από τη σύλληψή του, δηλαδή μέχρι τις 20 Μαϊου.
Εμείς που υπογράφουμε την επιστολή αυτή, ζητούμε την άμεση απελευθέρωση του Κούρδου αγωνιστή.
Καλούμε τα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα, τις συνδικαλιστικές, καλλιτεχνικές και άλλες οργανώσεις, όλους τους δημοκράτες και τους υποστηρικτές του Κουρδικού αγώνα, να κινητοποιηθούν με σκοπό την άμεση απελευθέρωση του Κούρδου αγωνιστή.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Η τραγική μάνα της Καλαμαριάς: Ένα γράμμα του 1942 για την προσφυγιά στην Κατοχή
Δευτέρα 8 Απρίλιος 2019 | 02:08

«Τα δάκρυα τρέχουν ποτάμι απ’ τα μάτια μου και οι λυγμοί με πνίγουν. Αφήνω το μικρό μου το παιδί στις στοργικές φροντίδες σου…»
«Είμαι η τραγική γυναίκα της Καλαμαριάς, που βρέθηκε στην ανάγκη, να χωρισθή από το παιδί της, για να μη το βλέπη να μαραζώνη και να λυώνη από την πείνα, τη στέρηση και την ανέχεια. Είμαι εκείνη, που το παιδί της βρίσκεται την ώρα τούτη στα χέρια σου. Κράτησε το. Προστάτευσε το. Χάρισέ του ένα ελάχιστο μέρος από τις φροντίδες σου… ».
Το γράμμα της μάνας της, από το οποίο προέρχεται το παραπάνω απόσπασμα με διατήρηση της ορθογραφίας, κρατούσε σφικτά η τετράχρονη Ελένη Πασαχίδου, που μαζί με τα άλλα παιδιά έφτασαν από την Καλαμαριά στην Κοζάνη τον Μάρτιο του 1942, με αυτοκίνητα του Ερυθρού Σταύρου.
«Δεν ήξερα τι έγραφε το γράμμα, το μόνο που μου είπε η μητέρα ήταν: “Το γράμμα θα δώσεις στη γυναίκα, που θα σε ταΐσει και θα σε φροντίσει, τη νέα μητέρα σου, μέχρι που θα έρθω να σε πάρω”…», αφηγείται η 82χρονη σήμερα Ελένη Κυριμοπούλου, το γένος Πασαχίδου, ένα από τα -τότε- παιδιά, που σώθηκαν από την πείνα και τις αρρώστιες, αλλάζοντας στέγη, σε εκδήλωση τιμής και ευγνωμοσύνης για τη φιλοξενία 120 παιδιών της Καλαμαριάς στα χωριά της Μακεδονίας στη διάρκεια της Κατοχής, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη».
Με αφετηρία αυτήν την «άγνωστη», μέχρι πρότινος, προσωπική ιστορία, το ΑΠΕ-ΜΠΕ αναζήτησε περισσότερα στοιχεία για εκείνες τις ημέρες, τα οποία επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη ανάγκη για αλληλεγγύη. Από τον Μάρτιο του 1942 ξεκίνησαν οι αποστολές παιδιών, με λεωφορεία, φορτηγά και τρένα με τη συνοδεία της προϊσταμένης εθελοντριών του Ερυθρού Σταυρού, Ελίζας Κυδωνάκη, και άλλων εθελοντών.
Τα παιδάκια ήταν κυρίως προσφυγικής καταγωγής, από έξι έως 15 χρονών λέει ο πρόεδρος του Ιστορικού Αρχείου Προσφυγικού Ελληνισμού (ΙΑΠΕ), τα τελευταία 12 χρόνια, Σωτήρης Γεωργιάδης.
«Μας έφεραν με το αυτοκίνητο του Ερυθρού Σταυρού, μας κατέβασαν στην πλατεία, φώναξαν τους ντόπιους κατοίκους να έρθουν, ζήτησαν να μας πάρουν στα σπίτια τους, προσωρινά, να μην πεθάνουμε», εξιστορεί η κ. Κυριμοπούλου. Ο Δημήτρης Φόρης, όταν είδε τη μικρή Ελένη (Πασαχίδου τότε), τη λυπήθηκε, ήταν το μικρότερο από όλα τα παιδιά, μόνο με ένα βρακάκι, τυλιγμένη με σεντόνι. «Δεν θυμάμαι γιατί δεν είχα ρούχα όμως, τι είχα πάθει…
Θυμάμαι μόνο το χαμόγελο του Δημήτρη Φόρη, του δημοδιδασκάλου, που με πήρε στην οικογένεια του. Ο ίδιος είχε πέντε παιδιά να ταΐσει», συνεχίζει και δείχνει ένα μικροσκοπικό απόκομμα από την τοπική εφημερίδα που έγραφε μετά: «(…) Ο δημοδιδάσκαλος, Δημήτρης Φόρης, ο ενθουσιώδης αυτός Κοζανίτης έδωσε πρώτος το παράδειγμα για αλτρουισμό, με δακρυσμένα μάτια αγκάλιασε την μικρούλα. Και την πήρε για όλη την διάρκεια του πολέμου σπίτι του…».
Ο πρόεδρος του Αρχείου Προσφυγικού Ελληνισμού, Σωτήρης Γεωργιάδης, επισημαίνει τη μέγιστη σημασία της έρευνας, που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη: «Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα παιδιά φιλοξενήθηκαν στις προσφυγικές οικογένειες.
Και οι κάτοικοι δεν δίστασαν ούτε στιγμή να ανταποκριθούν στην έκκληση για τη σωτηρία των παιδιών», λέει και συνεχίζει: «Χάρη στην αυταπάρνηση και την αλληλεγγύη αυτών των ανθρώπων, εκατοντάδες παιδιά σώθηκαν από την πείνα και τις ασθένειες που έφερε η σκληρή γερμανική Κατοχή.
Κορυφαία είναι η περίπτωση του Μεσιανού Γιαννιτσών Πέλλας, στο οποίο φιλοξενήθηκαν 33 παιδιά από 40 οικογένειες. Πολλά παιδιά φιλοξενήθηκαν στην Πτολεμαΐδα και σε χωριά της Εορδαίας Κοζάνης (όπως τα Κομνηνά, η Πεντάβρυσος, ο Περδίκκας, ο Άγιος Χριστόφορος), στην πόλη της Κοζάνης και στο γειτονικό χωριό Χαραυγή».
Η Ελένη Κυριμοπούλου επιμένει ότι αυτή η δραματική περιπέτεια της ζωής της, την εμπλούτισε ως άνθρωπο, έφερε στη ζωή της ανθρώπους που έγιναν κάτι περισσότερο από συγγενείς.
«Ο κύριος Φόρης, ανακοίνωσε στα παιδιά του, που ήταν μεγαλύτερα σε ηλικία, “σας έφερα τη μικρότερη αδελφούλα σας, να τη φροντίζετε με αγάπη!”», λέει με φωνή δυνατή η 82χρονη και προσθέτει: «Μη με ακούτε που σήμερα μιλάω γρήγορα και δυνατά, τότε δεν μιλούσα, κάτι είχα πάθει και όλοι πίστεψαν ότι είμαι βουβή».
Από σιωπηλό κοριτσάκι, μεγαλώνοντας, έγινε ζωηρό παιδί, άρχισε να μιλάει, να παίζει, και όπως λέει: «Βρήκα τη λαλιά μου από την πολλή αγάπη που πήρα από αυτούς τους εξαιρετικούς ανθρώπους».
Μετά από έναν χρόνο ήρθαν με αυτοκίνητο του Ερυθρού Σταυρού να την πάρουν, να την πάνε πίσω στην οικογένεια της… «Μόλις τους είδα, κρύφτηκα. Δεν με βρήκαν, δεν ήθελα να φύγω από το σπίτι, που ένιωθα ότι είναι δικιά μου οικογένεια. Έτσι, έμεινα μαζί τους άλλα τρία χρόνια, μετά τον πόλεμο, ήρθε η μητέρα μου η ίδια να με πάρει. Μου εξήγησαν, ότι είναι η μαμά μου, μόνο τότε δέχτηκα να πάω μαζί της.
Η καλοσύνη της οικογένειας Φόρη με συνόδευε σε όλη τη ζωή μου», λέει η Ελένη Κυριμοπούλου που έχει κάνει οικογένεια, έχει δυο παιδιά και εγγόνια. «Όταν έφυγαν από τη ζωή ο Δημήτρης Φόρης και η σύζυγος του, συνέχισα να κρατάω στενές επαφές με τα παιδιά τους, ενώ σήμερα συναντιόμαστε τακτικά με τα εγγόνια τους… Ακόμα θυμάμαι τα χεριά της “μαμάς” Ελένης Φόρη, που με χάιδευε το κεφάλι, όταν μου έπλεκε τα μαλλιά» είπε στο τέλος.
Ο μεγάλος συγγραφέας Μπέρτολτ Μπρεχτ έγραφε στο «Τραγούδι της Αλληλεγγύης»: «…η πείνα είναι ντροπή». «Ντροπή είναι να μείνεις άπραγος μπροστά στην πείνα και τη στέρηση των παιδιών του λαού σου», λέει η ιστορικός του Αρχείου Προσφυγικού Ελληνισμού, Ελένη Ιωαννίδου και τονίζει την αξιοπρεπή απόφαση των προσφύγων να αλληλοβοηθούνται, να μην υπάρχουν απώλειες από την πείνα:
«Στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ο χειμώνας του 1941-42 έθεσε επιτακτικά το ζήτημα της επιβίωσης στην Θεσσαλονίκη, την Καλαμαριά, την Αθήνα, τον Πειραιά, πολύ περισσότερο για τα 1.000 ορφανά και τα παιδιά των άπορων οικογενειών.
Στην Καλαμαριά και τη Θεσσαλονίκη ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, σε συνεργασία με το ποντιακό σωματείο “Εύξεινος Λέσχη” και προσωπικότητες όπως ο γιατρός Θεοφύλακτος Θεοφυλάκτου, ο εθνογράφος Μιχάλης Μεταλλείδης και η Σοφία Ασλανίδου, απέστειλε περίπου σε χωριά της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας. Τα παιδάκια ήταν κυρίως προσφυγικής καταγωγής, από 6 έως 15 χρονών».
Το γράμμα της μητέρας προ την μητέρα ήταν γραμμένο από άνδρα
«”Είσαι γυναίκα και ξέρω, πως με νοιώθεις απόλυτα. Γι’ αυτό δεν γράφω περισσότερα. Τα δάκρυα τρέχουν ποτάμι απ’ τα μάτια μου και οι λυγμοί με πνίγουν. Αφήνω το μικρό μου το παιδί στις στοργικές φροντίδες σου και περιμένω να του δώσης τη δυνατότητα να ζήση για το καλό της Μάννας του, για το καλό της Μάννας μας Ελλάδας. Κι εμείς οι δυο μαννάδες θα ευγνωμονούμε πάντα την αθάνατη Ελληνίδα, την τιμημένη γυναίκα της Πτολεμαΐδος” (σς: έχει διατηρηθεί η ορθογραφία).
Η ευγνωμονούσα Μάνα της Καλαμαριάς είναι το απόσπασμα από “Το γράμμα της μάνας της Καλαμαριάς”, που δεν ήταν γραμμένο από καμιά μάνα, τα χρόνια εκείνα οι περισσότερες ήταν αναλφάβητες», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ιστορικός Ελένη Ιωννίδου.
Μαθαίνουμε πώς ένας άνθρωπος του πνεύματος υψώνει την πραγματικότητα με ένα υπέροχο κείμενο. Τα γράμματα που φύλαγαν τα παιδιά στις τσέπες τους, για να τα παραδώσουν και να διαβαστούν από τις μητέρες στις οικογένειες, που θα φιλοξενηθούν, ήταν γραμμένο από έναν άνδρα -τον Μιχάλη Μεταλλείδη.
«Ο διανοούμενος λαογράφος Πόντιος, σκέφτηκε, ίσως, να ομορφύνει τη βαριά ιστορία αποχαιρετισμένου παιδιών από τις μητέρες τους» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Ιωαννίδου και προσθέτει: «Σε μια τραγική στιγμή, έρχεται στο φως ένα γράμμα ποιητικό, που δίνει μια λύτρωση, συγκίνηση και βοηθάει στην επιχείρηση της διάσωσης παιδιών, στα χρόνια της κατοχής του 1942».





--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Απιστευτη Φρικη στη Λιβυη, ο εμφυλιος των αμερικανοκινητων κατσαπλιαδων εχει παρει ανεξελεγκτες διαστασεις!
Ποιος θυμαται τη Λιβυη; Που την "απελευθερωσαν" οι δημοκρατες της Δυσης και απο τοτε ειναι βυθισμενη σε μια ανειπωτη φρικη;
Ποιος θυμαται επισης τον Σεπτεμβρη του 2018 οταν στα πλαισια της ΔΕΘ η κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ εφερνε τη ναυαρχιδα του 6ου Στολου που ειχε το γενικο προσταγμα στο εγκλημα της Λιβυης και η Νοτοπουλου χαριεντιζοταν πάνω στο "#USS_Mount_Whitney" ;
Να μην ξεχασουμε, χρωστουν πολλά...



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Στις 8 Απριλίου 1896 ξέσπασε η μεγάλη απεργία των μεταλλωρύχων του Λαυρίου -τα περίφημα "Λαυρεωτικά"- που συγκλόνισε το πανελλήνιο, ως η πρώτη μεγάλη μαχητική κινητοποίηση της ελληνικής εργατικής τάξης.
Με τα ορυχεία να έχουν παραχωρηθεί στη γαλλική εταιρεία Σαρπιέρι, οι συνθήκες ζωής και εργασίας των εργατών ήταν εφιαλτικές.
Μεγάλο μέρος των εργατών ήταν πρόσφυγες από την Κρήτη, που είχαν καταφύγει στο ελληνικό κράτος μετά από εξεγέρσεις και για να αποφύγουν τις σφαγές από τον οθωμανικό στρατό.
Θαμμένοι στις στοές για 12-14 ώρες το 24ωρο, πληρώνοντας ακριβό φόρο αίματος με δεκάδες ατυχήματα και δύο έως τρεις νεκρούς κάθε μήνα, για ένα μεροκάματο άθλιο, οι εργάτες του Λαυρίου εξεγέρθηκαν, ερχόμενοι ακόμη και σε ένοπλες αντιπαραθέσεις με τη χωροφυλακή και τον στρατό. Τέσσερις απ' αυτούς έχασαν τη ζωή τους στις συγκρούσεις αυτές.
Η απεργία έληξε μετά από δυο βδομάδες και ως συνέπεια άγριας καταστολής. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στην προετοιμασία της σημαντική ήταν η συμβολή της αναρχικής ομάδας Κόσμος που δρούσε στην Αθήνα και το Λαύριο.
Χαρακτηριστικό της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας, είναι και το γεγονός ότι σωματείο των μεταλλωρύχων του Λαυρίου δεν μπόρεσε να ιδρυθεί παρά δέκα χρόνια αργότερα, το 1906.



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ένας από αυτούς που προλόγισαν χθες την ομιλία του πρωθυπουργικού κνώδαλου, ήταν κι αυτό το κατακάθι. Γιώργος Αδαμίδης λέγεται και ήταν πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Και έβγαλε τόσο μίσος προς τον φτωχόκοσμο, σε σημείο να αγανακτήσει και ο Παπαδάκης!
Απολαύστε τη σκουληκαντέρα! Απολαύστε το Προοδευτικό Μέτωπο του κνώδαλου!
https://www.youtube.com/watch?v=JLtqfx38a2Y&fbclid=IwAR3ld6HK-8B1CvNXz6XPF5_dGP0sL5r-9mYEVdXidXNiz_EYQFHk2slh1-8



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Γαλλια /μια αστεγη γυναικα γεννησε το μωρο της στον δρομο..το μωρο πεθανε και τωρα την συλλαβανε για να την κλεισουν φυλακη ..
α η Γαλλια του Διαφωτισμου,του Σαρτρ,του Φουκω,του Καμυ και των ''ανθρωπινων δικαιωματων''...
η ''κριση''ειναι το μακιγιαζ του πολεμου κατα των φτωχων και κολασμενων αυτου του κοσμου



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



13 δελφίνια νεκρά στις ακτές του Αιγαίου

Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ, ο θάνατός τους πιθανώς συνδέεται με την συνεχή χρήση σόναρ που έκανε η Τουρκία κατά τη διάρκεια της άσκησης “Γαλάζια Πατρίδα” όταν 100 και πλέον πλοία κατέπλευσαν στο Αιγαίο. Σημειώνεται ότι κατά την άσκηση έγιναν βολές με πραγματικά πυρά.

 Ερωτήματα έχει προκαλέσει η είδηση ότι 13 δελφίνια εκβράστηκαν νεκρά, χωρίς εμφανή ίχνη τραυματισμού σε ακτές νησιών του Αιγαίου τις τελευταίες εβδομάδες. Πρόκειται για έναν αριθμό ιδιαίτερα ανησυχητικό, καθώς αυτή την περίοδο ο αντίστοιχος αριθμός νεκρών δελφινιών αντιστοιχεί συνήθως σε δύο νεκρά δελφίνια. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος, έξι από τα δελφίνια εντοπίστηκαν στις βόρειες ακτές της Σάμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ζώα ήταν νεαρής ηλικίας και δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να μαρτυρά την αιτία θανάτου τους. Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ, ο θάνατός τους πιθανώς συνδέεται με την συνεχή χρήση σόναρ που έκανε η Τουρκία κατά τη διάρκεια της άσκησης “Γαλάζια Πατρίδα” όταν 100 και πλέον πλοία κατέπλευσαν στο Αιγαίο. Σημειώνεται ότι κατά την άσκηση έγιναν βολές με πραγματικά πυρά. Άλλωστε, έρευνες έχουν δείξει ότι η χρήση σόναρ προκαλεί υποβρύχια ηχορύπανση, ασκώντας πίεση με καταστροφικές συνέπειες στο θαλάσσιο οικοσύστημα και κυρίως στα θαλάσσια θηλαστικά. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα σημεία στα οποία εκβράστηκαν τα νεκρά δελφίνια, όσο και η χρονική περίοδος του θανάτου τους, ενισχύει το παραπάνω σενάριο.




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Ισραηλ ..Φωτο/μελη του κινήματος Matzpen, ενός επαναστατικού σοσιαλιστικού και αντι-σιωνιστικού κινήματος στο Ισραήλ, που ιδρύθηκε το 1962
Εβραιοι Ισραηλινοι Αντισιωνιστες
**Οι συγκρίσεις μεταξύ Ισραηλινής και ναζιστικής κτηνωδίας που επισημαίνουν ομοιότητες, γίνονται από Εβραίους αντι-ρατσιστές, αντισιωνιστες ακόμη και επιζώντες του Ολοκαυτώματος που αντιτίθενται στις πολιτικές του Ισραήλ, π.χ.
-από τον Michel Warschawski (Mikado) ο οποίος εξίσωσε πλήρως την κατάσταση στη Γάζα με το ναζιστικό Γκέττο της Βαρσοβίας,
-από την Tikva Honig-Parnass (που συμμετέχει στην έκδοση του περιοδικού «Between the Lines» – το οποίο εκδίδεται στην Ιερουσαλήμ)…
-από τον πολυ γνωστό Εβραίο μουσικό Gilad Atzmon και αμέτρητους άλλους,πολυ αξιόλογους ανθρωπιστές Εβραίους...

*Οι Μαύροι Πάνθηρες κι η Άντζελα Ντέιβις
Οι “μαύροι πάνθηρες” σχηματίστηκαν το 1971 στη γειτονιά Musrara στην Ιερουσαλήμ και απαρτίζονταν κυρίως από έφηβους και νεολαίους Mισράχιμ δεύτερης γενιάς, οι οποίοι απαιτούσαν ίσα δικαιώματα και το τέλος του πολιτικής ρατσισμού και διακρίσεων εις βάρος της κοινότητάς τους.
Για μερικά χρόνια, το κίνημά τους είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρο το Ισραήλ, με πολυάριθμα παραρτήματα.
\Τον Ιούνιο του 1971, έβγαλαν και το περιοδικό τους, το “Words of the Black Panthers”.
Στους δρόμους, συναντήθηκαν κι επηρεάστηκαν από μέλη του κινήματος Matzpen, ενός επαναστατικού σοσιαλιστικού και αντι-σιωνιστικού κινήματος στο Ισραήλ, που ιδρύθηκε το 1962. Από αυτούς έμαθαν τη ροκ μουσική, τα επαναστατικά κείμενα και τον Τσε Γκεβάρα.
Στις ιστορίες για τους Μαύρους Πάνθηρες των ΗΠΑ και τον αγώνα τους, ένοιωθαν αυτές τις ιδέες να αντανακλώνται πάνω τους, αφού οι Μισραχίτες έβλεπαν τον εαυτό τους σαν τους “μαύρους του Ισραήλ”.
Επηρεάστηκαν και από μια συνάντηση που είχαν με την γνωστή Αμερικάνα “Μαύρη Πάνθηρα” και στέλεχος του Αμερικανικού Κομμουνιστικού Κόμματος Angela Davis, που πήγε στο Ισραήλ γι’ αυτό το σκοπό.
Ηγετικές φυσιογνωμίες της οργάνωσης υπήρξαν ο Reuven Abergel, ο Saadia Marciano, ο Charlie Biton, Kokhavi Shemesh κλπ.
Καθαρά Αντισιωνιστικό Κίνημα
Την πρώτη φορά που οι Πάνθηρες πήραν δημόσια σαφή αντισιωνιστική στάση, ήταν το 1972 όταν διαμαρτυρήθηκαν για μια συνάντηση του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Κογκρέσου στην Ιερουσαλήμ. Στις διαδηλώσεις αυτές, συγκρούστηκαν ξανά με την αστυνομία, που έκανε πολλές προληπτικές συλλήψεις ηγετών του κινήματος. Πάντως, κατάφεραν να διακόψουν επανειλημμένα τη συνάντηση του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Κογκρέσου, με ανώνυμα τηλεφωνήματα για βόμβα στο κτίριο.




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Αν ο Τσίπρας αναγνώριζε δικαίωμα επιστολικής ψήφου, έστω στους 600.000 που φύγαν με την κρίση, θα έπεφτε ,
σίγουρα κάτω από 15%.




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Η WELT γράφει οτι ψευδείς πληροφορίες που διακινούνται διαδικτυακά από ΜΚΟ, περί ανοιχτών ελληνοτουρκικών συνόρων, ξεσηκώνουν ΧΙΛΙΑΔΕΣ "μετανανάστες" στην Τουρκία με προορισμό την Ελλάδα...
Για να περασουν εκατονταδες χιλιαδες οπως το 2015? Αυτο εκλαμβανεται ως φρεσκια πολιτικη εντολη για διαπλατο ανοιγμα συνορων. Οι ΜΚΟ που υποκαθιστουν το κρατος επισης ειναι γνωστες, "κονβοι της ελπιδας" κτλ. Απο κει και περα ας αναλαβει η ελληνικη κυβερνηση τις ευθυνες της. Το δημοσιευμα στη WELT δεν μπηκε για πλακα...




---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Dimitris Kazakis •
Γιατί ο περισσότερος κόσμος προτιμά να ψηφίζει τους δημίους του;
Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο. Ούτε αφορά μόνο στην Ελλάδα του σήμερα. Ίσως το "γιατί" μπορεί να το φωτίσει μια ιστορία από τις Δουλειές του Κυρίου Ιουλίου Καίσαρος του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ είναι ελάχιστα γνωστό και προσπαθεί μέσα από μια πιστή και συνεπή ιστορική αναφορά στη δημοκρατία της αρχαίας Ρώμης να εξηγήσει πολλά από τα φαινόμενα της εποχής του. Πολλά από τα φαινόμενα και της δικής μας εποχής.
Ένα από τα πιο ζωτικά προβλήματα της ολιγαρχικής δημοκρατίας στην αρχαία Ρώμη είναι το γιατί οι τεράστιες μάζες των προλεταρίων, δηλαδή των άνεργων ακτημόνων Ρωμαίων πολιτών, δεν μπορούσαν δια των εκλογών να επιβάλλουν τη θέλησή τους. Παρά το γεγονός ότι συνιστούσαν τη μεγάλη πλειοψηφία των Ρωμαίων πολιτών. Γιατί προτιμούσαν να σέρνονται πίσω από τους πιο πλούσιους πατρικίους για να τους πουλήσουν την ψήφο τους με αντάλλαγμα λίγο σικελικό σιτάρι και μερικά χάλκινα νομίσματα, αντί να επιβάλλουν την αναδιανομή της γης υπέρ τους.
Ο διάλογος που ακολουθεί από το έργο του Μπρεχτ δίνει μια απάντηση, που όσοι απ' εμάς έχουν ασχοληθεί με τη Ρώμη αυτής της εποχής την έχουν διαβάσει σ' όλους σχεδόν τους σημαντικούς ιστορικούς της περιόδου. Ο διάλογος είναι ανάμεσα στον αφηγητή και τον Αλέξανδρο, Έλληνα δούλο και βιβλιοθηκάριο του Ρωμαίου κροίσου Κράσσου, ο οποίος θεωρούνταν τότε στη Ρώμη ως ο πιο διαβασμένος και τιμιότερος άνθρωπος στην πόλη.
Η συζήτηση αφορούσε στον Κατιλίνα, ένα από τα πιο σεβαστά πρόσωπα στο λαό της Ρώμης, υπερασπιστής των κατατρεγμένων και κυρίως των ακτημόνων ανέργων, δηλαδή των προλεταρίων.
"Ο Κατιλίνας", είπε ήρεμα, "είναι το ζήτημα των ανέργων και το ζήτημα των ανέργων είναι το ζήτημα της γης. Ξέρετε τι είπε ο Τιβέριος Γράκχος πριν από εβδομήντα χρόνια;" Ψάρεψε με κάποιαν προσπάθεια ένα λεπτό βιβλιαράκι από τον βιβλιότοιχό του και μου διάβασε τα λόγια του μεγάλου δημάρχου:
"Τα άγρια ζώα, που ζουν στην Ιταλία, έχουν τις τρύπες τους. Καθένα ξέρει κάποια φωλιά, κάποιο κρησφύγετο. Μόνο οι άνθρωποι που πολεμούν και πεθαίνουν για την Ιταλία, δεν μπορούν να υπολογίζουν σε τίποτε άλλο παρά στον αέρα και το φως. Με γυναίκα και παιδιά βρίσκονται στο δρόμο αντί στο χωράφι. Οι στρατηλάτες ψεύδονται, όταν εξορκίζουν τους στρατιώτες πριν από τη μάχη να υπερασπιστούν εστία και τάφους, γιατί κανένας από τους περισσότερους Ρωμαίους δεν έχει εστία, κανείς ένα τάφο των προγόνων του. Μονάχα για την πολυτέλεια και τη δόξα άλλων πρέπει να χύσουν το αίμα τους και να πεθάνουν. Ονομάζονται κυρίαρχοι του κόσμου, χωρίς να είναι σε θέση να πουν πώς ένα κομμάτι γης είναι δικό τους."
Ξανάβαλε το βιβλιαράκι στη θέση του.
"Ο αγρότης" συνέχισε, "που τον πήραν από το χωράφι του για να νικήσει τους Καρχηδόνες, τους Ισπανούς και τους Σύρους, ηττάται μόλις επιστρέψει, από τους δούλους στους οποίους έχει μετατρέψει τους εχθρούς. Ο αγρός του πηγαίνει στους μεγάλους γαιοκτήμονες και ο ίδιος πηγαίνει πεζή στην πρωτεύουσα με τη φρούδα ελπίδα ότι θα του ρίξουν σικελικό σιτάρι στο σακουλάκι του για ελεημοσύνη. Μισό εκατομμύριο άνθρωποι ασφυκτιούν στα πεντακόσια εκτάρια γης που περιβάλλονται από το σερβινικό τείχος. Και ο κύριος Κικέρων κατάφερε να απορριφθεί το πρόγραμμα των δημοκρατικών για τον εποικισμό της Ιταλίας με τους ανέργους της πρωτεύουσας, υπενθυμίζοντας σ' αυτούς τους ίδιους τους ανέργους ότι, ως έποικοι, θα έχαναν τα τυχερά που παίρνουν στις εκλογές. Κι αυτοί, οι ταπεινωμένοι, οι δίχως ελπίδα, οι δυστυχείς, που ζουν πάντα με το φόβο της επαύριο, ψήφισαν πραγματικά κατά του εποικιστικού προγράμματος. Άκουσα ο ίδιος την ομιλία του Κικέρωνα. Ήταν σαν να προειδοποιούσε τις πόρνες της Σουμπούρα ότι, αν δεχτούν να τους χαρίσουν καπηλιά, δεν θάχαν πια καιρό να πουλήσουν το κορμί τους. Αλλά έτσι είναι, τους ξέρει αυτός κι ας μένει ο ίδιος σε πέντε βίλλες. Για μια χούφτα χάλκινα ψηφίζουν, αυτοί, οι κυρίαρχοι του κόσμου, κάθε εις βάρος τους νόμο. Και κάθε ευεργετικό νόμο τον ψηφίζουν πάλι για μια χούφτα χάλκινα. Το μέλλον τους είναι το δείπνο τους. Ο Κατιλίνας θα εκλεγεί, όχι αν υποσχεθεί γη αλλά αν μπορεί να πληρώσει τα τυχερά, δηλαδή να δωροδοκήσει."
"Θεωρείτε τότε ότι το ζήτημα της γης δεν είναι στην πραγματικότητα αποφασιστικό;" ρώτησα.
"Είναι", απάντησε χαμογελώντας," μονάχα που δεν πιστεύω ότι μπορεί να λυθεί με εκλογές."*
Από την ιστορία ξέρουμε ο Κατιλίνας παρά την αγάπη που είχε για το φτωχό λαό της Ρώμης και παρά την αγάπη που του είχε η φτωχολογιά, απέτυχε να εκλεγεί ως δήμαρχος. Τελικά, κατέληξε με ψευδείς προφάσεις σ' ένα κελί, όπου αυτός και οι πιο στενοί του σύντροφοι δολοφονούνται νύχτα από μπράβους του Κικέρωνα.
Στην επίσημη ιστορία της αρχαίας Ρώμης ο Κικέρωνας - αυτός ο μεγαλύτερος παλιάνθρωπος που γνώρισε η ιστορία της αρχαιότητας - έμεινε ως σύμβολο της δημοκρατίας, ενώ ο Κατιλίνας ως τρελός, υπερόπτης και σκοτεινός στασιαστής. Οι πατρίκιοι της Ρώμης μετά τη δολοφονία φρόντισαν να εξαφανίσουν κάθε πειστήριο του δικού τους εγκλήματος. Χρειάστηκαν κοντά 19 αιώνες για να ξεπλυθεί ιστορικά το όνομα του Κατιλίνα και του κινήματός του από τη λάσπη και τη συκοφαντία των δολοφόνων του.
Κάθε ομοιότητα με το σήμερα, δεν είναι συμπτωματική.
*Μπέρτολτ Μπρεχτ, Οι δουλειές του κυρίου Ιουλίου Καίσαρος, Αθήνα: Κριτική, 1988, σελ. 62-63. Μετάφραση Ιωσήφ Τερζιά



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



«Σε καλω κυπριακε λαε να υπερασπιστεις το δικαιο, την αξιοπρεπεια και την Ιστορια σου»
Διαγγελμα Τασσου Παπαδοπουλου 7 Απριλιου 2004
Σήμερα που θυμόμαστε την πιο κρίσιμη ώρα, την ιστορικότερη στιγμή ενός Κύπριου Προέδρου, την ώρα την απόφασης για το σχέδιο Ανάν, ίσως θα πρέπει και να θυμηθούμε ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν ένα συνεπής, μελετηρός και ευσυνείδητος Πρόεδρος, ο οποίος προνοούσε για την οικονομία και τα δημόσια οικονομικά, νούσιμα και συγκροτημένα. Για το ιστορικό του διάγγελμα της 7ης Απριλίου 2004, για το δικαίωμά του να έχει άποψη και να την εκφράσει ως όφειλε στον λαό του, στοχοποιήθηκε και κυνηγήθηκε από αυτούς που λίγα χρόνια αργότερα οδήγησαν το Κυπριακό στο μεγαλύτερο αδιέξοδο και την οικονομία στη δύνη της καταστροφής. Μεταξύ του Τάσσου Παπαδόπουλου και των διαδόχων του η σύγκριση είναι τραγική. Οι οικονομικοί δείκτες, η απόδοση της πραγματικής οικονομία, η ποιότητα ζωής, το ηθικό και το δημόσιο ήθος του Τάσσου Παπαδόπουλου έδιναν ελπίδα και προσανατολισμό. Επισκιάζουν συντριπτικά τα έργα και ημέρες των κυβερνώντων. Ο λαός παρασύρθηκε. Έκανε επιλογές για τις οποίες οι υποσχέσεις που δόθηκαν αποδείχθηκαν κάλπικες. Το κόστος ασήκωτο. Ας είναι αυτή η μέρα αφορμή τουλάχιστο να μελετήσουμε την πρόσφατή μας ιστορία και να προσπαθήσουμε να διδαχθούμε.



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Έχουν βαλθεί να εξοντώσουν ηθικά, πνευματικά, οικονομικά, ψυχολογικά, ακόμη & βιολογικά, τον Έλληνα.
Δεν θα τούς περάσει.



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ΕΠΑΜ. Παρε την Πατρδα σου και τη ζωη σου πισω!!!
Φυλαξε την Ιστορια σου!
Ζησε Ελεευθερος



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΡΕΠΟΥΣΗ!!
ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ....
ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΡΑ!!!
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΕΠΑΜ!!!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





O στρατός του Haftar δηλώνει έκπληκτος από την παρουσία 300 Αμερικανών στρατιωτών στην Τρίπολη.
7/4/2019 – 21.00
O εκπρόσωπος τύπου τους Εθνικού Στρατού LNA που διευθύνει ο
Khalifa Haftar o στρατηγός Ahmed al Massmari, δήλωσε σε συνέντευξη τύπου την Κυριακή το βράδυ ότι η στρατιωτική επιχείρηση στην Tripoli διεξάγεται κατά τα προβλεπόμενα.
Ο Ahmed al-Massmari προειδοποίησε τους πολίτες κατά των μίντια που διαδίδουν fake πληροφορίες για τη μάχη της Τρίπολης προσθέτοντας πως οι ψίθυροι που διακινούνται από τις πολιτοφυλακές αποτελούν τη μεγαλύτερη απόδειξη της πτώση τους και της ήττας επί του πεδίου.
Στη συνέχεια δήλωσε έκπληκτος από την παρουσία αμερικανικών δυνάμεων στο πεδίο στην πρωτεύουσα Τρίπολη για να προστατεύσουν τις διπλωματικές αποστολές και κυρίως από την παρουσία 300 Αμερικανών στρατιωτών στο λιβυκό έδαφος.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Όταν οι ΗΠΑ σέρνουν ΝΑΤΟ και Ευρώπη από το μανίκι. Το χαπακωμενο αμερικανακι ο Τζιφρας θα μας βαλει σε πολεμο με τη Ρωσια!
 Δευτέρα, 8 Απριλίου 2019, 12:23
Η Βορειοατλαντική Συμμαχία γίνεται όλο και πιο επιθετική. Το ΝΑΤΟ προτίθεται να αυξήσει σημαντικά τη ναυτική του παρουσία στη Μαύρη Θάλασσα, με στόχο να εγγυηθεί την ασφαλή διέλευση των ουκρανικών πλοίων μέσω του πορθμού του Κερτς, σύμφωνα με την πρέσβη των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ Κέι Μπέιλι Χάτσισον.
Η απόφαση αυτή προκαλεί εύλογα ερωτήματα αλλά και ανησυχία. Ερωτήματα διότι η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και κατά συνέπεια δεν συντρέχουν λόγοι για μια τέτοιου μεγέθους επιχείρηση, κάτω από τη μύτη της Μόσχας. Ανησυχία γιατί η Συμμαχία με την απόφαση αυτή αυξάνει την ένταση και προκαλεί τη Μόσχα με επιθετικές κινήσεις.
Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι η αύξηση της ναυτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά και στον εναέριο χώρο, θα προκαλέσει άμεση απάντηση από τη Ρωσία (η συνθήκη του Μοντρέ προβλέπει αυστηρούς χρονικούς περιορισμούς σε ναυτική παρουσία τρίτων χωρών στον Εύξεινο Πόντο).
Η Χάτσισον επεσήμανε ότι «πρόκειται για ένα πακέτο το οποίο ενισχύει την επιτήρηση από αέρος, ενώ επίσης προβλέπει την αποστολή μεγάλου αριθμού πλοίων των χωρών του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, ώστε να εγγυηθούν την ασφαλή διέλευση των ουκρανικών πλοίων διά μέσου του πορθμού του Κερτς στην Αζοφική Θάλασσα».
Η Αμερικανίδα πρέσβης προσέθεσε ότι στην παρούσα φάση απαιτείται να δοθεί στη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας «μεγαλύτερη προσοχή, ώστε να εγγυηθούμε ότι τα ύδατα αυτά θα είναι ελεύθερα» και πως οι χώρες της περιοχής «θα απαλλαγούν από τη ρωσική παρέμβαση».
Το πώς θα απαλλαγούν από τη ρωσική παρέμβαση δεν το εξήγησε η Αμερικανίδα αξιωματούχος, καθώς πουθενά στον κόσμο οι Ρώσοι δεν έχουν υποχωρήσει, αντίθετα δηλώνουν παρουσία έναντι των κινήσεων των ΗΠΑ.
Η εμπλοκή της Ελλάδας
Η Ελλάδα συναίνεσε χωρίς να διατυπώσει την παραμικρή αντίρρηση, ούτε καν κάποιον προβληματισμό για  την αύξηση της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ. Έχει ενδιαφέρον ότι η Χάτσισον τόνισε ότι «είναι πολύ σημαντικό, οι κάτοικοι της Ουκρανίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Γεωργίας να νιώθουν ασφαλείς στη ζώνη της Μαύρης Θάλασσας, τόσο στα ύδατά τους όσο και στην ξηρά», προσθέτοντας ότι οι πρωτοβουλίες που εξετάζει το ΝΑΤΟ είναι «εξαιρετικά σημαντικές» για τις χώρες που γειτονεύουν με τη Ρωσία στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.
Η πρώτη αντίδραση της Μόσχας ήταν απολύτως λογική. Μάλλον απορία παρά ανησυχία εξέφρασε. Ειδικότερα, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι «δεν καταλαβαίνουμε τι εννοούν με αυτό». Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή νομοθεσία, η θέση της Ρωσίας είναι εξαιρετικά συνεπής και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν καλά όλοι», τόνισε. «Υπάρχει επίσης καθεστώς παραμονής των πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα, που έχει καθοριστεί από τη Συνθήκη του Μοντρέ, η οποία επίσης πρέπει να εφαρμόζεται» επεσήμανε ο Πεσκόφ.
Είναι προφανές ότι το ΝΑΤΟ και ειδικότερα οι ΗΠΑ έχουν ήδη βολιδοσκοπήσει τις γειτονικές χώρες και φυσικά κι άλλα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να στείλουν ναυτικές δυνάμεις στη Μαύρη Θάλασσα. Ήδη η Ελλάδα συμμετέχει και δεν έχει καταστεί σαφές τι θα κάνει στο εξής. Ως προς την επιτήρηση του εναερίου χώρου επισημαίνεται ότι ήδη οι Αμερικανοί στέλνουν στη Μαύρη Θάλασσα εξελιγμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία απογειώνονται από τη Λάρισα, όπου σταθμεύουν μόνιμα. Φυσικά, δεν πρόκειται μόνο για επιτήρηση του εναερίου χώρου, αλλά διεξάγουν και κατασκοπευτική αποστολή, πράγμα που φυσικά γνωρίζουν οι Ρώσοι.
Η Ελλάδα δεν συζητά τα ζητήματα αυτά. Οι αποφάσεις λαμβάνονται εν κρυπτώ και χωρίς κανείς να γνωρίζει λεπτομέρειες. Οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ είναι προκλητικές, εξυπηρετούν αποκλειστικά την αντιρωσική πολιτική που προωθούν ισχυροί κύκλοι της Ουάσινγκτον και τίποτα περισσότερο. Υπό αυτό το πρίσμα δεν υπάρχει κανένας λόγος η Ελλάδα να εμπλακεί όλο και περισσότερο, διακινδυνεύοντας έναν νέο κύκλο έντασης στις διμερείς σχέσεις της με τη Μόσχα.
Κυρίως, όμως, η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στη Βουλή και στον ελληνικό λαό τη δική της πολιτική και με ποιο τρόπο εξυπηρετούνται εθνικά συμφέροντα, συμμετέχοντας στα όλο και πιο επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ, είτε στη Μαύρη Θάλασσα είτε στην Ανατολική Μεσόγειο. Η επιθετικότητα φέρνει ισοδύναμη απάντηση και η Ρωσία δεν είναι αδύναμη στρατιωτικά, κάθε άλλο.
Υπό αυτό το πρίσμα, τίθεται ένα ζήτημα ως προς το πού φθάνει ακριβώς η απόλυτη στοίχιση του ΝΑΤΟ πίσω από τα επικίνδυνα παιχνίδια των ΗΠΑ. Εννοείται ότι πρωτίστως πρέπει να απαντήσει η Ευρώπη, η οποία φέρεται μεν οργισμένη από την αμερικανική πολιτική έναντι της Ε.Ε., ωστόσο καμία ουσιαστική αντίδραση δεν υφίσταται, γι' αυτό και η κατάσταση γίνεται όλο και πιο τοξική πολιτικά.




------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Το τερμάτισαν
 Δευτέρα, 8 Απριλίου 2019, 11:51
Φαίνεται πως η ΕΛ.ΑΣ., συνεπικουρούμενη από κάποιους δικαστικούς λειτουργούς, έχει αποφασίσει να εξαντλήσει την αυστηρότητά της, αλλά και να επιδείξει την αποτελεσματικότητά της, καταπνίγοντας «εγκληματικές» ενέργειες που προκαλούν ηλικιωμένοι, οι οποίοι «τολμούν» να εμφανιστούν στις λαϊκές αγορές για να βγάλουν ένα επιπρόσθετο μεροκαματάκι.
Μετά το συμβάν στους Αμπελοκήπους Θεσσαλονίκης με την 90χρονη γυναίκα η οποία έπλεκε παντόφλες για παιδιά και μωρά, οι Αρχές ξεπέρασαν τον εαυτό τους και έβαλαν στόχο μία 80χρονη που πωλούσε χόρτα στη λαϊκή της Κατερίνης.
Μάλιστα, ως φαίνεται, την υπόθεση πήρε στα σοβαρά και η ελληνική Δικαιοσύνη, αφού ορίστηκε και δικάσιμος στο Μονομελες Πλημελιοδικειο Κατερινης στις 7/6/2019 στις 9 π,μ.
Για κάποιον λόγο, η ίδια η αστυνομία δεν επιδεικνύει την ίδια ζέση ούτε και αποτελεσματικότητα όταν έρχεται αντιμέτωπη με οργανωμένες ομάδες παραεμπορίου, συνήθως σε δημόσιους χώρους, οι οποίες βρίσκονται σε κοινή θέα, σε πολυσύχναστα σημεία της πρωτεύουσας ή άλλων μεγάλων πόλεων.
Προφανώς, η ΕΛ.ΑΣ. ποιούσα την ανάγκη φιλότιμο τα βάζει με τους γέρους και τις γριές, οι οποίοι -ως γνωστόν- στη σύγχρονη Ελλάδα αποτελούν και τον πυρήνα του οργανωμένου εγκλήματος. Άρα, πρέπει και να εξολοθρευτούν. Ζητούμε συγγνώμη για αυτό το είδος της γραφής και για τα υπονοούμενα, αλλά πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει….
Εάν επιθυμούν όντως η ΕΛ.ΑΣ. και οι δικαστικές αρχές να ελέγξουν το παραεμπόριο, ας ξεκινήσουν από την οδό Στουρνάρη με τη συστηματική διακίνηση παράνομων προϊόντων καπνού, μέρα-μεσημέρι. Ας ξεκινήσουν από την οδό Πατησίων, στο ύψος της ΑΣΟΕΕ, με τη συστηματική παρενόχληση διαβατών, φοιτητών και επαγγελματιών από την παράνομη διακίνηση προϊόντων - μαϊμού. Ας επισκεφθούν, αν θέλουν οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ., τους χώρους συστηματικού παραεμπορίου μπροστά από την Ακαδημία Αθηνών, στις μπούκες του μετρό, αλλά και στο αναβαθμισμένο downtown της πόλης των Αθηνών.
Ας αφήσουν, επιτέλους, στην ησυχία τους κάποιους δεκάδες ηλικιωμένους ανθρώπους, διότι δεν είναι περισσότεροι σε όλη τη χώρα, που έχουν το κουράγιο να σέρνουν τα βήματά τους, στη δύση της ζωής τους, για να βγάλουν πέντε δεκάρες παραπάνω πουλώντας χόρτα ή πλεκτά παπουτσάκια για παιδιά.
Είναι ντροπή. Είναι αίσχος. Είναι απαράδεκτο.




------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Προς ακύρωση των δημοτικών εκλογών στην Πόλη. Στηνει απατη ο Ερντογαν.
 Κυριακή, 7 Απριλίου 2019, 19:57
Οργανωμένη απάτη κατά την καταμέτρηση ψήφων στις δημοτικές εκλογές στην Τουρκία εχει το θρασσος και μιλαει ο ισλαμοφασιστας  αντιπρόεδρος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), Αλί Ιχσάν Γιαβούζ, σε μία προσπάθεια του καθεστώτος Ερντογάν να ανακτήσει την χαμένη κυριαρχία του στην Κωνσταντινούπολη.
H καταμέτρηση του 70% των άκυρων ψηφοδελτίων έδωσε στον κυβερνόν κόμμα 4334 ψήφους, γεγονός που οδήγησε τον αληταρα ισλαμοφασιστα αντιπρόεδρο του κόμματος να εχει το θρασσοος να μιλαει για «οργανωμένη παρατυπία» η οποία, «ξεφεύγει από τα όρια του απλού λάθους».
Το κόμμα προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει νέα καταμέτρηση όλων των ψήφων στις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Κωνσταντινούπολη την περασμένη Κυριακή και το προσωρινό αποτέλεσμα των οποίων δείχνει πως το κόμμα χάνει την πόλη αυτή.
Ο αντιπρόεδρος του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), Αλί Ιχσάν Γιαβούζ, δήλωσε πως χθες Σάββατο κατατέθηκε αίτημα στην Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή (YSK) για νέα καταμέτρηση των ψήφων σε μία από τις 39 περιφέρειες της Κωνσταντινούπολης.
«Σήμερα, θα ζητήσουμε από την YSK, μέσω του επαρχιακού παραρτήματός της, νέα καταμέτρηση όλων των ψήφων στο σύνολο των (υπόλοιπων) περιφερειών, στις 38 περιφέρειες», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα, ο πρόεδρος Ερντογάν υπέστη μια χωρίς προηγούμενο οπισθοχώρηση στις δημοτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής: η αντιπολίτευση κέρδισε στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη, τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας τις οποίες το AKP και οι ισλαμιστές προκάτοχοί του είχαν υπό τον έλεγχό τους εδώ και 25 χρόνια.
Νέα μερική καταμέτρηση διεξάγεται επίσης στην Άγκυρα, όπου ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Μανσούρ Γιαβάς, προηγείται καθαρά σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα.
Ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης στην Κωνσταντινούπολη Εκρέμ Ιμάμογλου κατηγόρησε το AKP ότι επιδιώκει να κερδίσει χρόνο πολλαπλασιάζοντας τις προσφυγές ώστε να διαγράψει κάθε ίχνος ενδεχόμενων καταχρήσεων στον δήμο.




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Κλεινουν τις Ελληνικες επιχειρησεις!!! Πετουν στο δρομο δεκαδες εργαζομενους!
Λουκέτο σε τυροκομική μονάδα φέτας
Δευτέρα, 8 Απριλίου 2019, 14:59
 Στην ανάκληση άδειας πιστοποίησης τυροκομικής μονάδας καθώς και επιβολή προστίμων σε 13 επιχειρήσεις αποφάσισε ο ΕΛΓΟ - ΔΗΜΗΤΡΑ.
Πιο συγκεκριμένα, ο οργανισμός προχώρησε σε ανάκληση πιστοποίησης για ένα μήνα σε τυροκομική επιχείρηση, καθώς εξακολουθούσε να παράγει προϊόν Φέτα ΠΟΠ παρότι της είχε επιβληθεί προσωρινή διακοπή λειτουργίας. Σιγουρα γιατι δεν ειχαν δεχτει να «λαδωσουν» τους κρατικους αληταραδες επιθεωρητες της ΕΛΓΟ (ΕΛληνικος Γεωργικος Οργανισμος).
Επίσης, από τη συγκεκριμένη επιχείρηση ζητήθηκε να αποσύρει και να αποχαρακτηρίσει τις ποσότητες που παρήχθησαν καθ' ολο το χρονικό διάστημα διακοπής της λειτουργίας της.
Παράλληλα, σε πέντε επιχειρήσεις επιβλήθηκαν πρόστιμα καθώς δεν υπέβαλλαν μηνιαία ισοζύγια γάλακτος για το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2018.
Τέλος, επιβλήθηκαν πρόστιμα σε οκτώ επιχειρήσεις οι οποίες μέχρι τέλος Ιανουαρίου δεν είχαν υποβάλει ετήσια ισοζύγια γάλακτος όπως είχαν υποχρέωση.




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Ιράν: Παράνομος ο χαρακτηρισμός «τρομοκρατική οργάνωση» των Φρουρών της Επανάστασης από την Ουάσινγκτον
 Δευτέρα, 8 Απριλίου 2019, 18:38
Η κρατική τηλεόραση του Ιράν μετέδωσε σήμερα ότι η απόφαση της Ουάσινγκτον να χαρακτηρίσει το σώμα των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν ξένη τρομοκρατική οργάνωση αντίκειται στο διεθνές δίκαιο και είναι παράνομη.
«Καμία άλλη χώρα δεν έχει το νόμιμο δικαίωμα να χαρακτηρίσει τρομοκρατικές τις ένοπλες δυνάμεις μιας άλλης χώρας... Η επιρροή του Ιράν στη Μέση Ανατολή και οι επιτυχίες που καταγράφει στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους είναι οι λόγοι που κρύβονται πίσω από αυτόν τον χαρακτηρισμό» αναφέρει το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο, χωρίς να επικαλείται κάποιον αξιωματούχο ειδικά.
Νωρίτερα σήμερα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε ξένη τρομοκρατική οργάνωση τους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν, ένα άνευ προηγουμένου βήμα που αυξάνει την ένταση στη Μέση Ανατολή.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Το χάος στη Λιβύη μετά την πτώση του Καντάφι
 Κυριακή, 7 Απριλίου 2019, 22:31
Η Λιβύη, όπου οι δυνάμεις οι πιστές στον ισχυρό άνδρα του ανατολικού τμήματος της χώρας στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ εξαπέλυσαν επίθεση για την κατάληψη της πρωτεύουσας Τρίπολης στο δυτικό τμήμα, βυθίστηκε στο χάος μετά την πτώση του ηγετη της Λιβυης Μουάμαρα Καντάφι το 2011.
Πτώση του Καντάφι
Τον Φεβρουάριο 2011, κατά την διάρκεια της Αραβικής Ανοιξης των Ισλαμοφασιστων της CIA,  που καταστέλλεται αρχικα από τον Λαο και τον ηγετη της Λιβυης  Καντάφι, ξεκινά από την Βεγγάζη στη ανατολική Λιβύη και στην συνέχεια εξαπλώνεται την χώρα. Τον Μάρτιο, ένας συνασπισμός αποικιοκρατων υπό την Ουάσινγκτον, το Παρίσι και το Λονδίνο, εξαπολύει επίθεση κατά της ανεξαρτητης Λιβυης και του ηγετη Καντάφι, έπειτα από το πράσινο φως του ξεφτιλοΟΗΕ των αποικιοκρατων ενοσο η Ρωσια συνεχιζει να κοιμαται και δεν εχει καταλαβει ακομα ότι οι δυτικοι αποικιοκρατες την περικυκλωνουν με σκοπο να την καταστρεψουν.
Στις 20 Οκτωβρίου, ο Καντάφι, που διαφεύγει από τον Αύγουστο, μετά την κατάληψη του στρατηγείου του στην Τρίπολη από τους Γαλλους κομαντος, φονεύεται από τους ισλαμοφασιστες των δυτικων αποικιοκρατων.
Τρεις ημέρες αργότερα, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, πολιτικό όργανο των ισλαμοοφασιστων και των χαφιεδων των δυτικων αποικιοκρατων, κηρύσσει την «πλήρη απελευθέρωση» της χώρας.
Τον Αύγουστο 2012, το κατοχικο δοσιλογικο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο παραδίδει τις εξουσίες του στο κατοχικο δοσιλογικο Γενικό Εθνικό Κονγκρέσο (Κοινοβούλιο) που έχει φτιαχτεί έναν μήνα πριν από τους δυτικους αποικιοκρατες.
Οι πρεσβείες κλείνουν
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2012, τέσσερις Αμερικανοί, ανάμεσά τους ο πρεσβευτής Κρίστοφερ Στίβενς, σκοτώνονται σε επίθεση κατά του αμερικανικού προξενείου στη Βεγγάζη. Τζιχαντοφασιστική οργάνωση που συνδέεται με την αλ Κάιντα θεωρείται υπεύθυνη για την επίθεση.
Στις 23 Απριλίου 2013, μία επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο πραγματοποιείται κατά της γαλλικής πρεσβείας στην Τρίπολη. Δύο άτομα τραυματίζονται. Οι περισσότερες πρεσβείες κλείνουν.
Δύο αντίπαλες εξουσίες
Στις 16 Μαΐου 2014, ο Χαλίφα Χάφταρ, άνθρωπος αρχικα του Κανταφι που μετα εγινε χαφιες της CIA και των αμερικανων, εξαπολύει επιχείρηση με εντολη των αμερικανων κατά των τζιχαντοφασιστικών συμμοριων που εχουν ξεφυγει από τον ελεγχο τους  στην Βεγγάζη. Πολλοί στρατιωτικοί του ανατολικού τμήματος της χώρας εντάσσονται στην στρατιωτική του δύναμη, τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό.
Στις 25 Ιουνίου, το Γενικό Εθνικό Κονγκρέσο αντικαθίσταται από το διορισμενο Κοινοβούλιο, όπου κυριαρχούν οι χαφιεδες των αποικιοκρατων.
Στο τέλος του Αυγούστου, έπειτα από εβδομάδες συγκρούσεων, ένας συνασπισμός ισλαμοφασιστών, ο Fajr Libya, καταλαμβάνει την Τρίπολη και αποκαθιστά τις εξουσίες του παλιού κοινοβουλίου, του Γενικού Εθνικού Κονγκρέσου, και εγκαθιστά νέα κατοχικη δοσιλογικη κυβέρνηση.
Η κατοχικη κυβέρνηση του Αμπντάλα αλ-Θένι, που κυβερνούσε μέχρι τότε, και το διορισμενο Κοινοβούλιο  εξορίζονται στην ανατολική Λιβύη. Ετσι η χώρα βρίσκεται με δύο κατοχικες προδοτικες κυβερνήσεις και δύο προδοτικα κοινοβούλια.
Τον Δεκέμβριο 2015, έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, οι εκπρόσωποι των ισλαμοφασιστών και οι βουλευτές υπογράφουν στο Σκιράτ του Μαρόκου συμφωνία υπό την αιγίδα του ξεφτιλοΟΗΕ των αποικιοκρατων. Σχηματίζεται Κατοχικη Προδοτικη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.
Τον Μάρτιο 2016, ο επικεφαλής της κατοχικης προδοτικης κυβέρνησης, ο Φάγεζ αλ-Σαράζ, κατορθώνει να εγκατασταθεί στην Τρίπολη. Αλλά στην ανατολική Λιβύη, η παράλληλη κατοχικη προδοτικη κυβέρνηση, υποστηριζόμενη από τον χαφιε στρατηγό Χάφταρ, και το Κατοχικο Διορισμενο Κοινοβούλιο στρέφονται εναντίον του.
Πόλεμος κατά των τζιχαντοφασιστών
Τον Δεκέμβριο 2016, ο κατοχικος Φάγεζ αλ-Σαράζ ανακοινώνει την «απελευθέρωση» της Σύρτης, παλαιό προπύργιο της συμμοριας Ισλαμοφασιστικό Κράτος, δηλώνοντας ωστόσο ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας «δεν έχει τελειώσει».
Το Ισλαμοφασιστικό Κράτος πραγματοποιεί σειρά αιματηρών επιθέσεων αυτοκτονίας. Στις 5 Ιουλίου 2017, ο χαφιες Χαλίφα Χάφταρ που μεχρι τοτε είναι ο στρατηγος του κατοχικου λιβυκου στρατου, ανακοινώνει την «πλήρη απελευθέρωση» της Βεγγάζης από τους τζιχαντοφασιστες.
Συναντήσεις κορυφής
Στις 25 Ιουλίου 2017, οι Φάγεζ αλ-Σαράζ και Χαλίφα Χάφταρ, συναντώνται κοντά στο Παρίσι και δεσμεύονται να εργασθούν για να βγάλουν την χώρα από το χάος. Τον Μάιο 2018, συμφωνούν να συνεργασθούν για την οργάνωση «εκλογών» στο τέλος του 2018.
Ο στρατηγός Χάφταρ θα μποϊκοτάρει δυτικη αποικιοκρατικη  διάσκεψη τον Νοέμβριο στην Ιταλία και οι εκλογές δεν θα διεξαχθούν ποτέ.
Επιτυχία του Χάφταρ
Στο τέλος του Ιουνίου 2018, ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός του Χαφταρ αναλαμβάνει τον «πλήρη έλεγχο» της περιοχής που ονομάζεται «Πετρελαϊκή Ημισέληνος», στην βορειο-ανατολική Λιβύη, και καταλαμβάνει την Ντέρνα, προπύργιο των ακραίων ισλαμοφασιστών και μοναδική πόλη του ανατολικού τμήματος που δεν βρισκόταν υπό τον έλεγχό του.
Τον Ιανουάριο 2019, ο στρατάρχης Χάφταρ ξεκινά την κατάκτηση της νότιας Λιβύης, που καλύπτεται από έρημο και καταλαμβάνει την βασική πόλη Σέμπχα και την αλ-Σαράρα, μία από τις σημαντικότερες πετρελαϊκές περιοχές της χώρας.
Συμφωνία
Στις 11 Φεβρουαρίου 2019, η Αφρικανική Ενωση δουλα των αποικιοκρατων συγκαλεί διεθνή διάσκεψη και ζητεί εκλογές. Στις 28, ο ξεφτιλοΟΗΕ ανακοινώνει ότι επήλθε συμφωνία ανάμεσα στους Σαρλαζ και Χάφταρ για την οργάνωση «εκλογών».
Στις 20 Μαρτίου, ο ΟΗΕ ανακοινώνει «εθνική διάσκεψη» στα μέσα του Απριλίου στο Γκανταμές (κεντρική Λιβύη) για την έξοδο από την κρίση.
Επίθεση του χαφιε Χάφταρ στην Τρίπολη
Στις 4 Απριλίου, ο χαφιες στρατάρχης Χάφταρ εξαπολύει επίθεση εναντίον της Τρίπολης.
Στις 5, οι δυνάμεις του απωθούνται σε απόσταση 30 χιλιομέτρων δυτικά της πρωτεύουσας. Συγκρούσεις διεξάγονται ανάμεσα στις δυνάμεις που είναι πιστές στην Κατοχικη Προδοτικη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNA) και τις δυνάμεις του Κατοχικου Εθνικού Λιβυκού Στρατού (ANL) νότια της Τρίπολης.
Με την δυτική αποικιοκρατικη  κοινότητα να πληθαίνει τις εκκλήσεις για κατάπαυση των εχθροπραξιών, ο γενικός γραμματέας του ξεφτιλοΟΗΕ αληταρας Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος συναντήθηκε με τους αλ-Σάραζ και Χάφταρ, εκφράζει την «βαθιά του ανησυχία» ο αλητης κατ εντολη των αμερικανων.
Την επομένη, διεξάγεται αεροπορική επιδρομή των δυνάμεων της Κατοχικης Προδοτικης Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA) κατά θέσης του Κατοχικου Εθνικού Λιβυκού Στρατού (ANL) στην περιοχή Αλ-Αζιζίγια (νότια της Τρίπολης).
Στις 7 Απριλη, σφοδρές συγκρούσεις διεξάγονται σε απόσταση 30 χιλιομέτρων νότια της Τρίπολης. Ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός (ANL) πραγματοποιεί αεροπορική επίθεση στα προάστια της πρωτεύουσας και η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ανακοινώνει γενική «αντεπίθεση» σε «όλες τις πόλεις» της χώρας.
Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ανακοινώνει απολογισμό 21 νεκρών από την έναρξη της επίθεσης του Χάφταρ. Από την πλευρά του, ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός κάνει λόγο για 14 νεκρούς μεταξύ των μαχητών του.
Ο στρατός του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, του ισχυρού άνδρα της ανατολικής Λιβύης, ανακοίνωσε την Κυριακη 7 Απριλη  ότι εξαπέλυσε μια πρώτη αεροπορική επιδρομή σε προάστιο της Τρίπολης, με τους αντιπάλους του της κυβέρνησης εθνικής ενότητας (GNA) να ανακοινώνουν από την πλευρά τους γενική «αντεπίθεση» σε «όλες τις πόλεις» της χώρας.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Πρασινη Αριστερα του Τζιφρα = η αριστερα που εχει πιασει πρασινη μουχλα




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Για όλα φταίει ο Πούτιν... Εξαπλώνεται η αντί-Ρωσική υστερία από τους δυτικους αποικιοκρατες...
Το  DER SPIEGEL και το TIME πρωταγωνιστουν στον αντι-ρωσικο εμετο..



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Και το γελοιογραφικό στίγμα αυτής της πολιτικής παράνοιας και της Φαιάς Πανούκλας της μουχλιασμενης πρασινης «αριστερας» του Τζιφρα το δίνει ο Μπογιόπουλος σε λίγες γραμμές, εδώ:
Είναι αλήθεια ότι αυτός ο λογαριασμός στο twitter είναι της υπουργάρας του Τσίπρα, του Βερναρδάκη;
Είναι αλήθεια ότι η υπουργάρα και δεξί χέρι του Τσίπρα, ο Βερναρδάκης, αποκαλούσε τον Τζουμάκα «γραφικό» και «σαχλαμάρα»;…
Το απολύτως σίγουρο και από όλες τις μεριές διασταυρωμένο είναι ότι:
Τώρα, ο «σαχλαμάρας» (του Βερναρδάκη, της υπουργάρας του Τσίπρα, είναι ο λογαριασμός;) αποτελεί έμβλημα του «προοδευτικού ΣΥΡΙΖΟπόλου»…
Ο φίλος μου ο Χελάκης το είχε πει έτσι:
«Δεν περιγράφω άλλο»!




----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ο παιδόφιλος μονάρχης βομβάρδισε σχολείο
στην Υεμένη και κανένα "πολιτισμένο" κτήνος από τους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς δεν μιλάει για τους νεκρούς μαθητές!
Στην Υεμένη δεν δολοφονεί μόνος του ο παιδόφιλος σιωνιστής Σαούδ, αλλά κι οι "πολιτισμένοι" της ΕΕ!



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ο αριστερισμός και ο εθνομηδενισμός («αντι-εθνικισμός, «αντι-ρατσισμός και CIA) πάνε μαζί...
Για τη χρεοκοπία της Διεθνούς Σοσιαλιστικής Οργάνωσης (ISO)
«Ο αριστερισμός στην εποχή της Παγκοσμοιοποίησης αποτελεί το άλλοθι του κυρίαρχου νεοφιλελευθερισμού και των πλανητικών ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης.
Συνακόλουθα, ο αριστερισμός και ο εθνομηδενισμός («αντι-εθνικισμός, «αντι-ρατσισμός και CIA) πάνε μαζί, αποτελούν το υποπροϊόν της ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ της παραδοσιακής αριστεράς στον ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΟ Ιμπεριαλισμό, δηλαδή στο «Διεθνισμό» του κεφαλαίου…».
Όλα σημερα τεκμηριώνουν τη σήψη όλων σχεδόν των πολύχρωμων ποικιλιών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Μια σήψη και παρακμή που αποτελεί την ηχώ της παρακμιακής ενσωμάτωσης και εξαχρείωσης της παραδοσιακής αριστεράς: Σοσιαλδημοκρατικής και «κομμουνιστικής»…
Σήμερα πλέον και οι τυφλοί το βλέπουν…
Αναδημοσιεύουμε ένα εκτενές χρονικό της κρίσης που ξέσπασε στην αμερικανική ISO (αδελφή οργάνωση της ΔΕΑ) μόλις πριν από ένα μήνα και οδήγησε στην κατάρρευσή της.
Αφορμή υπήρξε μια υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης προ 6ετίας όταν ένα ηγετικό στέλεχος κατηγορήθηκε για το βιασμό μιας γυναίκας από τον πολιτικό περίγυρο της οργάνωσης.
Στην έρευνα που διεξήχθη τότε, ο φερόμενος βιαστής αρχικά αποπέμφθηκε από την οργάνωση αλλά στη συνέχεια επανήλθε αφού θεωρήθηκε ότι τα στοιχεία ήταν ελλιπή και η διαδικασία αποπομπής του διάτρητη.
Η υπόθεση ανασύρθηκε στην επιφάνεια και χρησιμοποιήθηκε από τη νέα ηγεσία της ISO για μια σαρωτική επίθεση κατά της παλιάς φρουράς, για να καταλήξει στην απόφαση να…. διαλυθεί η οργάνωση.
Είναι προφανές ότι η υπόθεση του βιασμού ή του φερόμενου βιασμού ήταν μόνο η αφορμή. Οι αιτίες βρίσκονται αλλού και αφορούν το αδιέξοδο της τροτσκικιστικης αριστεράς του 1968 και όλων των εκκρεμοτήτων που άνοιξε αυτή η περίοδος 50 χρόνια πριν.
Η ISO είναι προϊόν αυτής της περιόδου, όπως και το μεγαλύτερο κομμάτι της εξωκοινοβουλευτικής τροτσκικιστικης αριστεράς στη δύση ανεξάρτητα από τις ιστορικές της αναφορές.
Το διακύβευμα αυτής της τροτσκικιστικης αριστεράς δεν είναι ούτε η επανάσταση ούτε ο κομμουνισμός, αλλά η επιβίωση ενός μηχανισμού στελεχών αναγνωρισμένων και ενταγμένων στο ακαδημαϊκό στερέωμα, στα επίσημα συνδικάτα, σε αμέτρητες θεματικές ΜΚΟ, και πλέον στο ίδιο το Δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ.




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Γαλλία-Γερμανία, Μερκελ-Μακρον, ... αναλαμβάνουν τώρα να μας προστατεύσουν κι από τον "εθνικισμό"...




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Στεριώνει το κεντροαριστερό μέτωπο εναντίον της ολιγαρχίας... Κόκκαλης, Μπίστης, Κουντουρά, Παπακώστα, Jason Αντιγόνη, Στέφανος Τζουμάκας, Τέρενς Κουίκ, Ραγκούσης...
Και φτιάχτηκε «Προοδευτική Συμμαχία» για να συμπληρώσει το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που έρχονται.
Ας δούμε ποιοι ήταν εκεί και μίλησαν για να καταλάβουμε ποια ονόματα θα συγκροτήσουν την «Προοδευτική Συμμαχία». Δίπλα σε κάθε όνομα προσθέστε και...
αυτό: (πρώην) ΠΑΣΟΚ.
Η Λούκα Κατσέλη, πρώην υπουργός – Ο Νίκος Μπίστης,  πρώην υφυπουργός και μέλος της «Γέφυρας» Νίκος Μπίστης –  Η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου  – Ο Γιάννης Ραγκούσης, πρώην υπουργός.
Και «κερασάκι στην τούρτα» (ΠΑΣΟΚ και η τούρτα) ο πρώην υπουργός, Στέφανος Τζουμάκας.
Αν θέλετε κι άλλο (λίγο από) ΠΑΣΟΚ υπάρχει και η ΔΗΜΑΡ, που από σήμερα βρίσκεται στην «Προοδευτική Συμμαχία» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πριν λίγο καιρό ήταν σε συμμαχία με το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή με το ΠΑΣΟΚ.  Αν ψάξουμε και λίγο παραπάνω στο κοινό που μίλησε ο πρωθυπουργός θα βρούμε κι άλλο ΠΑΣΟΚ και ΠΑΣΟΚοειδή…
Όσον αφορά τα πολιτικά χαρακτηριστικά της «Προοδευτικής Συμμαχίας» του Αλέξη Τσίπρα, που υποτίθεται πως είναι κατά βάση ενάντια στη νεοφιλελεύθερη δεξιά, τι να πούμε; Αρκεί να θυμηθούμε τι έχουν εφαρμόσει οι «αριστεροί» και «προοδευτικοί» του ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τους πολιτικούς τους φίλους):
   Ο ΣΥΡΙΖΑ από εκεί που θα καταργούσε τα μνημονιακά μέτρα μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο έφερε μνημόνιο.
   Ο ΣΥΡΙΖΑ από εκεί που θα ήταν ενάντια στα ξεπουλήματα έχει γίνει ειδικός στις ιδιωτικοποιήσεις.
   Ο ΣΥΡΙΖΑ από εκεί που ήταν ενάντια στο ΝΑΤΟ είναι από τα καλύτερα «παιδιά» του ΝΑΤΟ.
   Ο ΣΥΡΙΖΑ από εκεί που κατέκρινε (το λιγότερο) την πολιτική των ΗΠΑ ανακάλυψε τη γοητεία (;) του αγγελικού Τραμπ.
   Ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει για την έξοδο από τα μνημόνια αλλά τα μνημονιακά μέτρα και η υποθήκη της χώρας για σχεδόν έναν αιώνα είναι εδώ. 
    Όταν ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ονόμασε «θεσμούς» την τρόικα και «πρόγραμμα» το μνημόνιο (του). Βάφτισε τις ιδιωτικοποιήσεις μεταρρυθμίσεις και την υποτέλεια στις ΗΠΑ σε «πολυδιάστατη» εξωτερική.
   Μακρύς ο κατάλογος, αλλά τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι είναι οι κεντρικοί άξονες  μαζί φυσικά με τις μειώσεις στο εισόδημα της πλειοψηφίας του λαού και τα φοροχαράτσια παντός είδους.
   Το ξαναγράψαμε όταν μάθαμε για την «Προοδευτική Συμμαχία: Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού έδωσε άλλο περιεχόμενο στην «Αριστερά», τώρα πάει να παίξει και στο γήπεδο της προόδου και της συντήρησης, για να εμφανιστεί ως κεντροαριστερός πόλος. Αυτοχαρακτηρίζεται, λοιπόν, εκτός από «αριστερός» και «προοδευτικός». Με αυτόν τον τρόπο θέλει να μαζέψει τη σοσιαλδημοκρατική οικειοποίηση της λέξης «πρόοδος». Το έχουμε ξαναζήσει το παραμύθι της… «προόδου». Έχει τα πολιτικά …πνευματικά δικαιώματα εκμετάλλευσης της λέξης το ΠΑΣΟΚ.
   Συμπέρασμα  (και) από τη σημερινή φιέστα: Το ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚ (της «προόδου») είναι εδώ!
   Σημείωση για τη φωτογραφία του δημοσιεύματος μας (αριστερά ο πρωθυπουργός με τον Στέφανο Τζουμάκα και δεξιά ο Νίκος Μπίστης):  Πρόκειται για συμβολισμό που δείχνει πως… όλο το ΠΑΣΟΚ είναι στην «Προοδευτική Συμμαχία». Και το «παλιό» ΠΑΣΟΚ και το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ…