Ψέματα είπε η Βρετανίδα για τον ομαδικό βiασμό στην Κύπρο
Συνελήφθη από την αστυνομία και αφέθηκαν ελεύθεροι οι Ισραηλινοί
28/7/2019 | 11:24
H κυπριακή αστυνομία συνέλαβε το πρωί της Κυριακής την19χρονη Βρετανίδα η οποία είχε καταγγείλει βiασμό της από 12 νεαρούς Ισραηλινούς.
Η 19χρονη σε νέα κατάθεση της παραδέχθηκε ότι δεν υπήρξε ποτέ βιασμός και έκανε sεχ με κάποιους από τους Ισραηλινούς με συναίνεση και με την θέληση της.
Πριν δύο μέρες είχαν αφεθεί οι 5 από τους 12 Ισραηλινούς που είχαν συλληφθεί καθώς διαπιστώθηκε ότι δεν βρισκόντουσαν καν στο δωμάτιο που έγινε ο υποτιθέμενος βιασμός. Πριν λίγο αφέθηκαν ελεύθεροι και οι υπόλοιπου επτά και ετοιμάζονται να επιστρέψουν στο Ισραήλ.
Η 19χρονη αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι έκανε ψευδή καταγγελία, αφού υπήρχαν βίντεο που έδειχαν ότι δεν υπήρξε βiασμός ενώ η ίδια στο παρελθόν είχε κάνει παρόμοια καταγγελία για να εισπράξει ασφάλεια.
Ο δικηγόρος των Ισραηλινών ανέφερε πως η 19χρονη εργαζόταν στο ξενοδοχείο που έγινε το περιστατικό και "επέλεγε" άντρες με τους οποίους πήγαινε στο δωμάτιο της
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΑΓΙΔΑ
Λάρισα: Ψύχραιμη ηλικιωμένη ξεγέλασε τους απατεώνες με τα τροχαία -Ηθελαν 40.000 ευρώ
28|07|2019 | 07:51
Την ψυχραιμία να σκεφτεί γρήγορα, αλλά και να παγιδέψει τους γνωστούς πλέον απατεώνες με τα τροχαία είχε μια ηλικιωμένη γυναίκα από την Λάρισα.
Αναλυτικότερα, η 74χρονη γυναίκα δέχθηκε ξαφνικά ένα τηλεφώνημα από έναν άνδρα ο οποίος της συστήθηκε ως αστυνομικός. Αφού την ενημέρωσε για την... ιδιότητά του, ισχυρίστηκε ότι η κόρη της είχε προκαλέσει τροχαίο δυστύχημα με θύμα μια έγκυο γυναίκα και της ζήτησε το ποσό των 40.000 ευρώ προκειμένου να αποφύγει της νομικές συνέπειες.
Πώς τους εξαπάτησε η ηλικιωμένη
Αμέσως η γυναίκα από τη Λάρισα κατάλαβε ότι το τηλεφώνημα επρόκειτο για απάτη. Ωστόσο, αντί να κλείσει το τηλέφωνο εκείνη εξακολούθησε να μιλά με τους απατεώνες παριστάνοντας την αναστατωμένη. Μάλιστα, τους έστησε και παγίδα ρίχνοντάς τους απευθείας στα χέρια των Αρχών. Τι έκανε λοιπόν; Συμφώνησε να δώσει το χρηματικό ποσό κλείνοντας ραντεβού μαζί τους, αλλά την ίδια ώρα ενημέρωσε και την Ασφάλεια για το τηλεφώνημα που δέχθηκε.
Στο τόπο όπου κλείστηκε το ραντεβού εμφανίστηκε μια γυναίκα από τη Βουλγαρία, 59 ετών η οποία ακινητοποιήθηκε από την Αρχές και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Λάρισας.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πιερία: Διασύρθηκε πατέρας ενώ ήταν αθώος – Έμεινε 17 μήνες στη φυλακή για τον βιασμό της κόρης του.
Σάββατο 27 Ιούλιος 2019 | 15:19:0
Η αλήθεια για την υπόθεση που συγκλόνισε την Πιερία, έλαμψε με καθυστέρηση. Ξεσπάει ο πατέρας στις πρώτες του δηλώσεις. H γυναίκα που ενορχήστρωσε την υπόθεση…
Ομόφωνα αθώοι κηρύχθηκαν τέσσερις άνδρες που παραπέμφθηκαν στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση ανήλικου κοριτσιού, στην Πιερία.
Η υπόθεση άρχισε να διερευνάται από τις τοπικές διωκτικές Αρχές, ύστερα από καταγγελία της ανήλικης και της μητέρας της, ενώ μεταξύ αυτών που κατηγορήθηκαν ήταν ο πατέρας της 16χρονης και τρεις φίλοι του.
Όλοι τους παρέμειναν στη φυλακή για 17 μήνες. Από την πρώτη στιγμή, ο πατέρας και οι φίλοι του υποστήριζαν πως ήταν αθώοι. Όπως αποδείχθηκε έλεγαν την αλήθεια και διασύρθηκαν άδικα.
Το δικαστήριο, υιοθέτησε την αθωωτική πρόταση της εισαγγελέως της έδρας, η οποία χαρακτήρισε αβάσιμη την καταγγελία. Μάλιστα, συμπέρανε ότι όλη η υπόθεση «ενορχηστρώθηκε» από τη μητέρα της 16χρονης για προσωπικούς λόγους.
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου ζήτησε συγγνώμη από τους κατηγορούμενους και τους συγγενείς τους «για την ταλαιπωρία που υπέστησαν» όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ ο πατέρας με δηλώσεις του, στο Open, δήλωσε «ανακουφισμένος».
Να σημειωθεί ότι τέσσερις αθωωθέντες είχαν προφυλακιστεί μετά την απολογία τους τον περυσινό Μάρτιο, συμπληρώνοντας 17 μήνες εγκλεισμού. Μάλιστα, τώρα προτίθενται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, διεκδικώντας αποζημιώσεις.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η εντιμότητα και η αριστεροσύνη, τέμνονται αλλά δεν ταυτίζονται και υποχρεωτικά. Επίσης δεν είναι ισόβιες. Τις κρίνει πάντα η τελική αποτίμηση της ιστορίας. (Και αυτό, στην καλή εκδοχή).
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ! ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ!
Σωτηρία Βασιλακοπούλου. Η 21χρονη φοιτήτρια της Παντείου, μέλος της ΚΝΕ, δολοφονήθηκε σαν σήμερα, στις 28 Ιουλίου 1980, όταν, μαζί με συντρόφους της, μοίραζε προκηρύξεις στις εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ στον Βοτανικό και έπεσε πάνω της λεωφορείο της εταιρίας.
Παρά τις αποδείξεις ότι επρόκειτο για δολοφονία, ο εισαγγελέας Γεώργιος Θεοφανόπουλος άσκησε δίωξη για "ανθρωποκτονία από αμέλεια". Πέντε χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο 1985, θα εκτελεστεί από την Αντικρατική Πάλη.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σκεφτήκατε ποτέ άραγε
γιατί τα..."αγαπημένα" μας ΜΜΕ
πάντα μας λένε ΠΟΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΒΙΑΣΤΗΚΑΝ την τελευταία περίοδο - ΚΑΙ ΟΧΙ -
ΠΟΣΟΙ ΑΡΡΩΣΤΟΙ, ΑΓΑΜΗΤΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΒΙΑΣΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ?
Αυτή η χρήση Παθητικής Φωνής, δεν σας φαίνεται σα να κρύβει κάποια...δήθεν ενεργητικότητα από την πλευρά των γυναικών?
Σχολιο.- Περίεργο. Γιατί επίσης λένε "" πόσοι άνθρωποι δολοφονήθηκαν", πόσοι έπεσαν θύματα ληστείας ή "πόσοι διαδηλωτές τραυματιστηκαν". Να υποθέσω ότι αυτό κρύβει... "ενεργητικοτητα" από την πλευρά και αυτών των θυμάτων;
Περιεργο, εγώ θα πίστευα ότι πρεπει ακριβώς να εστιάσουμε στα θύματα αυτής της αποτρόπαιας βίας και στα σωματικά και ψυχολογικά τραυματα που αφηνει, , ώστε οι δράστες να τιμωρούνται παραδειγματικά.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
28 Ιούλη 1980, στην πύλη του κατεργου της ΕΤΜΑ. Παράδειγμα βαθιά ταξικής, όχι απλά πολιτικής δολοφονίας. Και σωστά είναι τα " ζει στη μνήμη, στους αγώνες κλπ" αλλά η Σωτηρία Βασιλακοπούλου δεν το επέλεξε και ήταν μόλις 21 χρόνων όταν τη σκότωσαν...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Τεχεράνη καταδίκασε έντονα τις εκτελέσεις στο Μπαχρέιν
Κυριακή, 28 Ιουλίου 2019, 13:23
Το Ιράν καταδίκασε σήμερα έντονα την εκτέλεση στο Μπαχρέιν δύο νεαρών σιιτών που είχαν καταδικαστεί για "τρομοκρατικές" ενέργειες, σημειώνοντας ότι η καταστολή των αντιφρονούντων είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Οι δύο νεαροί πολίτες του Μπαχρέιν εκτελέστηκαν χθες Σάββατο, παρά τις εκκλήσεις να τους δοθεί χάρη από οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το Μπαχρέιν, ευρισκόμενο μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, με πλειοψηφια πληθυσμου σιιτικη αλλα με εμιρικη βασιλικη δυναστεια σουνιτικη, αντιμετωπίζει από το 2011 ταραχές που συνδέονται με τις διαμαρτυρίες σιιτών, οι οποίοι αξιώνουν μια πραγματική συνταγματική μοναρχία στη χώρα.
Η καταστολή ήταν μεγάλη, όλες οι ομάδες της αντιπολίτευσης απαγορεύτηκαν, εκατοντάδες διαδηλωτές φυλακίστηκαν και αφαιρέθηκε η υπηκοότητα από σχεδόν 1.000 ανθρώπους, σύμφωνα με οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε αργά χθες το βράδυ ανακοίνωση στην οποία ο εκπρόσωπός του Αμπάς Μουσαβί "καταδικάζει έντονα την εκτέλεση πολιτικών διαφωνούντων" στο Μπαχρέιν, μια χώρα στην οποία η πλειονότητα των κατοίκων είναι σιίτες και κυβερνάται από μια σουνιτική δυναστεία.
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι "υπάρχουν πληροφορίες για ομολογίες που αποσπάστηκαν με βασανιστήρια και για άδικες δίκες για τους καταδικασθέντες, όπως και διεθνή αιτήματα να σταματήσει το Μπαχρέιν τις εκτελέσεις".
Αντί να καταστέλλει τις διαμαρτυρίες, το Μπαχρέιν θα όφειλε να "προσπαθήσει να ρυθμίσει την κρίση που το ίδιο δημιούργησε, κάνοντας ειρήνη με τον λαό του", πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών στην εφαρμογή αποστολής μηνυμάτων Telegram.
Το Μπαχρέιν απορρίπτει τις κατηγορίες για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαψεύδει ότι κάνει διάκριση στους πολίτες του και κατηγορεί το Ιράν ότι υποστηρίζει τους διαφωνούντες με στόχο να ανατρέψει την κυβέρνηση της Μανάμα. Η Τεχεράνη το διαψεύδει αυτό.
Οι δύο καταδικασθέντες, την εκτέλεση των οποίων ανακοίνωσε χθες ο γενικός εισαγγελέας του Μπαχρέιν, κατονομάστηκαν ως ο 25χρονος Άλι αλ Άραμπ και ο 24χρονος Άχμαντ αλ Μαλάλι από οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αυτοί είχαν συλληφθεί ξεχωριστά τον Φεβρουάριο του 2017 και είχαν καταδικαστεί στις 31 Ιανουαρίου του 2018 μαζί με 58 άλλα πρόσωπα και έκτοτε είχαν εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα.
Αυτοί κατηγορούνταν μαζί με τους άλλους 58 για την "σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης", η οποία διέπραξε πολλές ένοπλες επιθέσεις, σύμφωνα με την ανακοίνωση του γενικού εισαγγελέα του Μπαχρέιν.
Οι δύο νεαροί κρίθηκαν ένοχοι για δηθεν επίθεση τον Ιανουάριο του 2017 στην φυλακή του Τζο, νότια της Μανάμα, και τον δηθεν φόνο ενός φρουρού. Η επίθεση αυτή επέτρεψε σε 10 κρατούμενους να δραπετεύσουν.
Η ίδια ομάδα δηθεν τραυμάτισε στη συνέχεια με σφαίρα έναν αστυνομικό και υποτιθετε σκότωσε στις 28 Ιανουαρίου της ίδιας χρονιάς έναν άλλο αστυνομικό, σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θεσσαλονίκη: Δύο συλλήψεις γα το αιματηρό επεισόδιο μεταξύ μεταναστών στην Ξηροκρήνη
Κυριακή, 28 Ιουλίου 2019, 10:02
Δύο άνδρες με καταγωγή από το Πακιστάν συνελήφθησαν στο αιματηρό επεισόδιο που σημειώθηκε το βράδυ του Σαββάτου, στην περιοχή της Ξηροκρήνης, στη Θεσσαλονίκη.
Λίγο μετά τις 10 το βράδυ, ομάδα περίπου 15 Πακιστανών επιτέθηκαν σε ομοεθνείς τους στην οδό Σπυρίδωνος Χατζητσίρου, πίσω από το κτήριο της Υποδιεύθυνσης Τροχαίας Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με πληροφορίες αιτία του επεισοδίου ήταν η άρνηση ενός Πακιστανού ιδιοκτήτη μίνι μάρκετ να πληρώσει χρήματα σε ομοεθνείς του για να του παρέχουν προστασία.
Από τη συμπλοκή μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο δύο άτομα με τραύματα από πυροβόλο όπλο στα πόδια. Συνολικά προσήχθησαν επτά άτομα, εκ των οποίων τα δύο συνελήφθησαν.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ροχανί: Η παρουσία ξένων δυνάμεων θα αυξήσει τις εντάσεις στην περιοχή
Κυριακή, 28 Ιουλίου 2019, 15:17
Η παρουσία ξένων δυνάμεων θα είναι η κύρια πηγή έντασης στον Κόλπο, δήλωσε σήμερα ο Ιρανός πρόεδρος Χασάν Ροχανί σε μια συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών του Ομάν στην Τεχεράνη, σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο της προεδρίας.
Η Γαλλία, η Ιταλία και η Δανία προσέφεραν αρχική υποστήριξη σε ένα βρετανικό σχέδιο για μια υπό ευρωπαϊκή ηγεσία ναυτική αποστολή προκειμένου να διασφαλίσει την ασφαλή διέλευση από το Στενό του Χορμούζ, το οποίο προτάθηκε μετά τη σύλληψη από το Ιράν ενός δεξαμενόπλοιου υπό βρετανική σημαία, δήλωσαν τρεις υψηλόβαθμοι διπλωμάτες την περασμένη εβδομάδα.
«Η παρουσία ξένων δυνάμεων όχι μόνο δεν θα βοηθήσει την ασφάλεια της περιοχής, αλλά θα είναι ο κύριος παράγοντας για ένταση», είπε ο Ροχανί, ο οποίος πρόσθεσε πως το Ιράν και το Ομάν έχουν την πρωταρχική ευθύνη για την ασφάλεια του Στενού του Ορμούζ.
«Οι ρίζες των δυσάρεστων γεγονότων και της έντασης στην περιοχή σήμερα βρίσκονται στη μονομερή αποχώρηση της Αμερικής (από την πυρηνική συμφωνία του 2015)», είπε.
Η σύλληψη από τη Βρετανία ενός ιρανικού δεξαμενόπλοιου ανοικτά του Γιβραλτάρ είναι παράνομη και θα είναι επιζήμια για τη Βρετανία, είπε ακόμη ο Ιρανός πρόεδρος, σύμφωνα πάντα με τον επίσημο ιστότοπο της προεδρίας.
Βρετανικές δυνάμεις συνέλαβαν ένα ιρανικό δεξαμενόπλοιο στις αρχές Ιουλίου κοντά στο Γιβραλτάρ, σε μια αδικαιολογιτη και παρανομη πειρατικη ενεργεια. Στις 19 Ιουλίου, Ιρανοί καταδρομείς κατέλαβαν ένα υπό βρετανική σημαία δεξαμενόπλοιο στο Στενό του Χορμούζ, τον πιο σημαντικό θαλάσσιο δίαυλο για τη μεταφορά πετρελαίου.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αμερικανοί Πεζοναύτες είναι «πιθανό» να εισβάλουν στη Βενεζουέλα
Κυριακή, 28 Ιουλίου 2019, 04:27
Ο Διοσδάδο Καμπέγιο, ο πρόεδρος της φιλοκυβερνητικής Συντακτικής Συνέλευσης της Βενεζουέλας προέβλεψε το Σάββατο ότι Αμερικανοί πεζοναύτες είναι «πιθανό» να εισέλθουν στην λατινοαμερικανική χώρα.
Πριν από μια σχεδόν μια εβδομάδα, το αμερικανικό Πεντάγωνο κατήγγειλε πως αεροσκάφος Su-30 της Πολεμικής Αεροπορίας της Βενεζουέλας προσέγγισε με «επιθετικό» και «επικίνδυνο» τρόπο ένα αμερικανικό αεροσκάφος που πετούσε «στον διεθνή εναέριο χώρο» πάνω από την Καραϊβική θάλασσα στις 19 Ιουλίου. Το Καράκας κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι παραβίασαν τον εναέριο χώρο της Βενεζουέλας με ένα «κατασκοπευτικό αεροσκάφος».
«Είμαστε ολιγάριθμοι, μια μικρή χώρα, είμαστε πολύ ταπεινοί, και για αυτό είναι πιθανό Αμερικανοί Πεζοναύτες να εισέλθουν. Είναι πιθανό ότι θα εισέλθουν», τόνισε ο πρόεδρος της φιλοκυβερνητικής Συντακτικής Συνέλευσης σε ένα φόρουμ στο Σάο Πάολο Φόρουμ, μια συνάντηση αριστερών πολιτικών και ακτιβιστών από όλη την Λατινική Αμερική, χωρίς ωστόσο να δώσει αποδεικτικά στοιχεία.
«Το πρόβλημα τους θα είναι να φύγουν από την Βενεζουέλα», είπε ο Καμπέγιο, δεύτερος τη τάξει στο κυβερνών Σοσιαλιστικό κόμμα.
Η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει πει δηθεν ότι θα συνεχίσει την επιβολή κυρώσεων και μέσω διπλωματικών εργαλείων να πιέσει τον Μαδούρο να παραιτηθεί. Δεν έχει ωστόσο αποκλείσει την επιλογή της στρατιωτικής δράσης.
Το Πεντάγωνο δεν απάντησε άμεσα σε αίτημα για σχόλιο για τις δηλώσεις Καμπέγιο.
Η παρανομη καταργημενη «εθνοσυνέλευση» την περασμένη εβδομάδα ενέκρινε την επανένταξη της Βενεζουέλας σε μια περιφερειακή αμυντική συνθήκη, από την οποία η χώρα αποχώρησε το 2013. Κύκλοι της αμερικανοπληρωμενης προδοτικης «αντιπολίτευσης» ελεγαν στη μαριονετα των Γιανκιδων Γκουαϊδό για την επαναπροσχώρηση στη συνθήκη να ειναι ένας προάγγελος για αίτημα ξένης στρατιωτικής βοήθειας για την εκδίωξη του Μαδούρο. Ο αποτυχημενος Γκουαϊδό βλεπει ότι εχουν αποτυχει πια ως προδοτες και γλιτσιδες και λεει πια ότι δεν υπάρχουν «μαγικές λύσεις».
Ο Μαδούρο διατηρεί τον έλεγχο των λειτουργιών της κρατικής εξουσίας και χαρακτηρίζει τον γλιτση προδοτη της αμερικανοπληρωμενης προδοτικης αντιπολίτευσης μαριονέτα των ΗΠΑ που επιδιώκουν να τον απομακρύνουν πραξικοπηματικά από την εξουσία.
Χθες Σάββατο, ο Μαδούρο χαρακτήρισε την απόφαση επαναπροσχώρησης στη συνθήκη «παράνομη», η οποία «συνιστά προδοσία». Το Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι η επανένταξη στη συνθήκη είναι «άκυρη» και πως οι προσπάθειες επίκλησης αυτής θα θεωρηθούν μια «εχθρική ενέργεια».
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κύπρος: Νέες πληροφορίες για τον βιασμό της 19χρονης στην Κύπρο
Κυριακή, 28 Ιουλίου 2019, 01:37
Με τη συνδρομή τις Interpol συνεχίζονται οι έρευνες για την καταγγελία του ομαδικού βιασμού Βρετανίδας από Ισραηλινούς τουρίστες στην Αγία Νάπα.
Αυτό δημοσιεύει η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz η οποία συμπληρώνει ότι η Αστυνομία προσπαθεί να εντοπίσει άλλους 3 υπόπτους Ισραηλινούς για την καταγγελία του βιασμού, το dna των οποίων εντοπίστηκε στη σκηνή. Οι 3 δεν έχουν συλληφθεί μαζί με τους 12 όπως σημειώνει η εφημερίδα ενώ άλλα Μέσα αναφέρουν ότι οι 3 νέοι ύποπτοι ενδεχομένως να έχουν φύγει από την Κύπρο και να βρίσκονται ήδη στο Ισραήλ.
Τα ισραηλινά Μέσα αναφέρουν ότι Κύπριοι ανακριτές αναμένεται να πάνε στο Ισραήλ και να ζητήσουν από ταξιδιωτικά γραφεία όπως παραδώσουν λίστες με τουρίστες οι οποίοι διέμεναν στο συγκεκριμένο συγκρότημα διαμερισμάτων τις μέρες όπου έγινε η σχετική καταγγελία. Στην συνέχεια, όπως συμπληρώνει το Channel 12, θα λάβουν δείγματα dna προκειμένου να τα ταυτοποιήσουν με τα τεκμήρια που εντοπίστηκαν στην σκηνή.
Το δημοσίευμα της Haaretz επικαλούμενο πληροφορίες, αναφέρει ότι η Αστυνομία δεν γνωρίζει τις ταυτότητες των τριών νέων υπόπτων ενώ, συμπληρώνει, εντοπίστηκαν δείγματα dna δυο εκ των επτά κρατούμενων νεαρών στο δωμάτιο όπου φέρεται να έγινε ο βιασμός. Εντοπίστηκε και ένα τρίτο dna ενός προσώπου, η ταυτότητα του οποίου παραμένει άγνωστη. Η Haaretz λέει ότι τα δείγματα dna που λήφθηκαν από τα ρούχα της 19χρονης Βρετανίδας ταυτίζονται με έναν άλλο ύποπτο και πάλι αγνώστου ταυτότητας. Επιπρόσθετα, στην Βρετανίδα εντοπίστηκαν δείγματα dna κρατουμένων, οι οποίοι ανακρινόμενοι αρνήθηκαν ότι ήρθαν σε σεξουαλική επαφή μαζί της.
Τις επόμενες μέρες αναμένεται να ολοκληρωθούν, σύμφωνα πάντα με τα ισραηλινά δημοσιεύματα, και άλλες εξετάσεις dna. Οι Αρχές έχουν στα χέρια τους 36 καταθέσεις ενώ αναμένεται να λάβουν άλλες 20 και καθοριστικό ρόλο αναμένεται να έχει η μαρτυρία της ίδιας της παραπονούμενης. Οι Αρχές έχουν συλλέξει διάφορα τεκμήρια από το δωμάτιο στην Αγία Νάπα ενώ, όπως αναφέρουν τα ισραηλινά Μέσα, το συγκεκριμένο δωμάτιο δόθηκε σε άλλους επισκέπτες, χωρίς προηγουμένως να έχει καθαριστεί.
Άλλο δημοσίευμα από τον ισραηλινό Τύπο αναφέρει ότι το επίμαχο βράδυ ο βασικός ύποπτος είχε αγνοήσει τις παρακλήσεις τις παραπονούμενης να σταματήσει και ακολούθως έγινε βίαιος. Τότε ήταν που ο ύποπτος, σύμφωνα με τα ισραηλινά Μέσα, φώναξε τους φίλους του να μπουν μέσα στο δωμάτιο.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aliki Papachela
Ολα σε ένα ποστ γιατί έχουμε και δουλειές παραθαλασσίως!
-Ρε γίδια της καταπάτησης City Plaza, εμ τ αφήσατε Βιετνάμ, εμ κλειδώσατε κουζίνες, δωμάτια, ρολόγια ΔΕΗ και μερικά άλλα κι εξαφανίσατε τα κλειδιά. Οτι τι; Δεν θα παίρναμε κλειδαρά να τ ανοίξει όλα; Οτι θα μας χρεώσετε κι άλλο με τους κλειδαράδες; Ρε ουστ κοπρόσκυλα.
-Το ζευγάρι στον Βαρνάβα με την βιλάρα και την πισινάρα που είχαν κοινωνικό τιμολόγιο και χρώσταγαν στην ΔΕΗ τα μαλλιοκέφαλά τους ήταν εφοριακοί. Για να μην ξεχνιόμαστε.
Εν τω μεταξύ εμένα η ΔΕΗ ακόμα μου στέλνει λογαριασμό για το πατρικό που έχασα το 2016 και με απειλεί με δικαστικά μέτρα. Τι κι αν τους λέω ότι το σπίτι δεν μου ανήκει πλέον, χέστηκαν αυτοί!
-Είχαν εγκριθεί λέει κάτι συντάξεις 10-12-24.000 ευρώ μηνιαίως! Απ όσο ξέρω ότι μισθό και να παίρνεις η σύνταξή σου κι οι αντίστοιχες εισφορές δεν μπορούν να ξεπερνούν την ανώτατη αμοιβή του Αρείου Πάγου, γύρω στις 2.500 ευρώ. Τι παίζει;
Σχολιο.- Υγ. Η εφορία στέλνει ειδοποιήσεις στο μέιλ της γιαγιάς μου (έχει πεθάνει εδώ και 5 χρόνια) για τον Ενφια, λέει, που χρωστάει. Έχω επικοινωνήσει με όσους τρόπους διαθέτουν, εξακολουθούν. Μόνη μου ελπίδα ο τωρινός Πιερρακάκης, που ξέρω πως είναι γάτος, να τα σουλουπώσει επιτέλους.
εμείς τακτοποιήσαμε τα πάντα, πραγματικά όμως. Το δε σπίτι η γιαγιά μου το είχε μεταβιβάσει δυο χρόνια πριν πεθάνει.
Σχολιο.- πληρωσα 13 ,90 για χρεος της μητερας μου στην ΔΟΥ που εχει πεθανει απο το 12
Σχολιο.- οι οποιοι εφοριακοι υπαλληλοι ηχαντε κανα ποθεν ? τους ζητηθηκε
για τις περιουσιες η απο κει παν' κι οι αλλοι
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Cuba Libre
Η «ελεύθερη Κούβα» του τίτλου έχει να κάνει με το γνωστό κοκτέιλ που τοτε καθιερωθηκε. Δεν εχει καμια σχεση με την επανάσταση του Φιντέλ. Πίσω στα 1898, το νησί μετρούσε σχεδόν τέσσερις αιώνες ισπανικής κατοχής και οι κάτοικοί του είχαν ξεκινήσει έναν δυναμικό αγώνα απελευθέρωσης, (ο οποίος θα δικαιώνονταν οριστικά το 1902 με την εκδιωξη των Γιανκιδων), με την εισβολη των ΗΠΑ, οι οποίες αναδείχτηκαν νικήτριες στον Ισπανο-αμερικανικό πόλεμο, κανουν την Κουβα αποικια τους για 4 χρονια.
Στη δίνη των περίπλοκων αυτών γεγονότων παρασύρονται δύο παιδιά με βιβλικά ονόματα, Σαμουήλ και Συμεών, τα οποία επιλέγουν στρατόπεδο με δραματικά αναπάντεχο τρόπο. Το ένα που μιλαει αγγλικα γινεται μεταφραστης των Γιανκιδων, ενώ το άλλο που ο πατερας του ηταν ανταρτης, συνεργαζεται με τους Γιανκιδες γιατι τοτε οι αμερικανοι εξαπατουσαν τους ανταρτες ότι στειλαν στρατευματα για να απελευθερωσουν την Κουβα. Τις περιπέτειές τους ακολουθεί κατά πόδας το συμβατικό ιστορικό δράμα του στιβαρού Χόρχε Λουίς Σάντσεζ,το οποίο συνδυάζει την εξιστόρηση αληθινών γεγονότων και μια ιστορία (προσωπικής και εθνικής) ενηλικίωσης.
Ιστορικη ταινια. Παραγωγη Κούβα. Παραγωγη 2015. Διάρκεια: 122΄
Η ταινία «Cuba libre» σε Α' προβολή στους κινηματογράφους από 25 Ιούλη
Η ταινία «Cuba libre» του σκηνοθέτη του «El Benny», Χόρχε Λουίς Σάντσες, κυκλοφορεί από τις 25 Ιούλη, σε πρώτη προβολή σε 2 κινηματογράφους (ο ένας είναι το Studio στην πλατεία Αμερικής στην Αθήνα) σε διανομή της «NEW STAR».
Μία όμορφη ταινία, με συμβολισμούς όπου ο σκηνοθέτης παρουσιάζει το τέλος του Ισπανο-Kουβανο-Aμερικανικού πολέμου τον 19ο αιώνα. Το Cuba Libre είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Sanchez και διαφέρει εντελώς από το «El Benny» και το μιούσικαλ «Irremediablemente Juntos». Όντας μια καθαρά ιστορική ταινία εκείνης της εποχή είναι από εκείνες που δεν βλέπουμε πλέον από τους Κουβανούς δημιουργούς. Για να γράψει το σενάριο, ο Sanchez διεξήγαγε εκτεταμένη ιστορική έρευνα, μια διαδικασία που περιελάμβανε αρκετές επισκέψεις στα αρχεία της εθνικής βιβλιοθήκης Jose Marti της Αβάνας.
Δύο παιδιά με τα βιβλικά ονόματα, ο Συμεών (Alejandro Guerrero) και ο Σαμουήλ (Christian Sánchez), δύο παιδιά Αφροκουβανικής καταγωγής, καθαροί «σπίθες» και οι πιο έξυπνοι στην τάξη τους, γίνονται οι βασικοί αφηγητές και οι ανθρώπινες πηγές όλων των δραματικών γεγονότων εκείνης της εποχής.
Η διαμόρφωση του χαρακτήρα των δύο παιδιών αντιπροσωπεύει ένα από τα σημαντικότερα σημεία της ταινίας. Είναι μικροί μέσα στην στροβιλώδη κατάσταση του έθνους, στόχοι μιας κατάστασης που τους ξεπερνά και που δεν καταλαβαίνουν πλήρως. Υπάρχει φόβος, πόνος, απογοήτευση, αλλά επίσης υπάρχει η αξέχαστη παιδική χαρά, η ειλικρίνεια της αθωότητας που τείνει να εξατμιστεί, αλλά εξακολουθεί να είναι ζωντανή και ο αναγκαστικός ρεαλισμός που τους βοηθά να επιβιώσουν μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο.
Πρωταγωνιστούν: Christian Sánchez, Alejandro Guerrero, Jo Adrian Haavind, Isabel Santos, Adael Rosales, Manuel Porto.
Σκηνοθεσία/Σενάριο: Jorge Luis Sanchez
Μουσική: Juan Manuel Ceruto
Φωτογραφία: Rafael Solís
Παραγωγή: ICAIC, Κούβα 2015
Σύνοψη
Ο Σαμουήλ και ο Συμεών είναι δύο παιδιά που το 1898 ζουν τις έντονες στιγμές που οι Αμερικανοί συμπεριφέρονται σαν στρατός κατοχής, μετά την ήττα της Ισπανίας σε συμμαχία οι Αμερικανοι με τους ανταρτες Κουβανούς.
Υπόθεση
Στην ταινία, δύο παιδιά με τα βιβλικά ονόματα, ο Συμεών (Alejandro Guerrero) και ο Σαμουήλ (Christian Sánchez), δύο παιδιά Αφροκουβανικής καταγωγής, καθαροί «σπίθες» και οι πιο έξυπνοι στην τάξη τους, γίνονται οι βασικοί αφηγητές και οι ανθρώπινες πηγές όλων των δραματικών γεγονότων εκείνης της εποχής.
Η διαμόρφωση του χαρακτήρα των δύο παιδιών αντιπροσωπεύει ένα από τα σημαντικότερα σημεία της ταινίας. Είναι μικροί μέσα στην στροβιλώδη κατάσταση του έθνους, στόχοι μιας κατάστασης που τους ξεπερνά και που δεν καταλαβαίνουν πλήρως. Υπάρχει φόβος, πόνος, απογοήτευση, αλλά επίσης υπάρχει η αξέχαστη παιδική χαρά, η ειλικρίνεια της αθωότητας που τείνει να εξατμιστεί, αλλά εξακολουθεί να είναι ζωντανή και ο αναγκαστικός ρεαλισμός που τους βοηθά να επιβιώσουν μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο. Είναι η αντανάκλαση ενός λαού που έτρεξε, κοροϊδεύτηκε για τους σκοπούς του, χωρίς να έχει καμία σανίδα σωτηρίας. Το ίδιο κοινωνιολογικό θέμα που ο Julio Antonio Mella αποδόμισε στο ανεπανάληπτο δοκίμιο «Κούβα, ένας λαός που δεν ήταν ποτέ ελεύθερος» (1924).
Ιστορική Αναδρομή
Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Ισπανία δε θύμιζε πλέον σε πολλά την πάλαι ποτέ υπερπόντια αυτοκρατορία που είχε οικοδομήσει κατά τον 15ο και τον 16ο αιώνα. Οι κτήσεις που είχε δημιουργήσει στην Κεντρική και τη Νότιο Αμερική σε μεγάλο βαθμό είχαν κερδίσει την ανεξαρτησία τους μέσω απελευθερωτικών αγώνων, όπως, για παράδειγμα, εκείνος του Σιμόν Μπολιβάρ κατά τις αρχές του 19ου αιώνα. Η Ισπανική Αυτοκρατορία είχε υποχωρήσει στο παγκόσμιο στερέωμα, και πλέον είχε υπό τον έλεγχό της μόνο τις Φιλιππίνες και κάποιες άλλες μικρότερες κτήσεις στον Ειρηνικό Ωκεανό (Γκουάμ, Σαϊπάν), το Πουέρτο Ρίκο και, φυσικά, την Κούβα.
Αντιθέτως, οι ΗΠΑ βρίσκονταν σε διαφορετικό ιστορικό χρόνο, όντας στην απαρχή της ακμής τους. Κατά το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, οι ΗΠΑ μέσω οικονομικών (Αγορά της Λουιζιάνα) και στρατιωτικών (Μεξικανο-αμερικανικός πόλεμος) μέσων, είχαν επεκταθεί στο μεγαλύτερο μέρος της σημερινής τους εδαφικής έκτασης. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος διέκοψε προσωρινά (1861-1865) την αναπτυξιακή πορεία του κράτους, η οποία, παρά ταύτα, συνεχίστηκε με μεγαλύτερους ρυθμούς τις δεκαετίες που τον ακολούθησαν, χάρη στην εξάπλωση της βιομηχανίας και του εμπορίου, στην οποία συνετέλεσε η εισροή κολοσσιαίου αριθμού μεταναστών από την Ευρώπη.
Ως αποτέλεσμα αυτής της οικονομικής έκρηξης, οι ΗΠΑ βρέθηκαν σε θέση να δύνανται να ασκούν εξωτερική οικονομική πολιτική με επιθετικούς όρους, με σκοπό να διεισδύσουν σε νέες αγορές. Παράμετροι της πολιτικής αυτής υπήρξαν τα πρώτα σχέδια για τη διάνοιξη μιας διώρυγας στην Κεντρική Αμερική που θα ένωνε τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, έργο που υλοποιήθηκε αργότερα στον Παναμά, αλλά και η διείσδυση αμερικανικού κεφαλαίου σε ξένες αγορές, με χαρακτηριστικό και σχετικό με το θέμα μας, παράδειγμα, τις επενδύσεις στην καλλιέργεια ζαχαρακάλαμου στην Κούβα.
Όσον αφορά την Κούβα, το νησί βρισκόταν από καιρό σε επαναστατικό αναβρασμό. Το 1868 είχε ξεσπάσει ένα πρώτο μεγάλο επαναστατικό κίνημα κατά του ισπανικού ζυγού, το οποίο και καταπνίγηκε μετά από δέκα χρόνια, αφήνοντας, όμως, ανοιχτούς λογαριασμούς μεταξύ των αποικιοκρατών και των εθνικά αφυπνισμένων Κουβανών. Ένας εξ αυτών, ο Χοσέ Μαρτί, ηγήθηκε του κινήματος Cuba Libre, ξεκινώντας εκ νέου, το 1895, (πέθανε κατά τη διάρκεια της μάχης του Dos Riosστις 19 Μαΐου 1895), τον ένοπλο αγώνα κατά των Ισπανών. Παρά το γεγονός ότι αρχικά οι επαναστάτες σημείωσαν επιτυχίες, η ανάληψη της καταστολής του κινήματος από τον Ισπανο στρατηγό Βαλεριάνο Γουέιλερ ανέτρεψε τα δεδομένα. Ο έμπειρος αυτός αξιωματικός διέταξε τη μετακίνηση ολόκληρων πληθυσμών από τα χωριά τους σε στρατόπεδα υπό ισπανικό έλεγχο, στερώντας έτσι από τους Κουβανούς αντάρτες μία βασική εστία ανεφοδιασμού, ενώ ταυτόχρονα αναδιοργάνωσε τις αποικιακές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες σε μικρούς σχηματισμούς κυνηγούσαν και εξόντωναν τους αντάρτες. Το κίνημα των ανταρτών σταδιακά περιορίστηκε στο νότιο τμήμα του νησιού, στην ευρύτερη περιοχή του Σαντιάγο και ο Γουέιλερ ονομάστηκε «χασάπης», λόγω της βαναυσότητας των τακτικών που χρησιμοποιούσε.
Στη μεταφορά του κουβανικού αγώνα στο προσκήνιο της αμερικανικής κοινής γνώμης έπαιξε σημαντικό ρόλο ο τύπος, καθώς και οι Κουβανοί επαναστάτες που βρίσκονταν στις ΗΠΑ με σκοπό την πληροφόρηση της για τα δεινά που υπέφερε ο κουβανικός λαός από τους Ισπανούς. Αξιοσημείωτα είναι τα δημοσιεύματα των εφημεριδών New York Journal και New York World. Οι ιδιοκτήτες τους, Ουίλιαμ Ράντοφλ Χιρστ και Ιωσήφ Πούλιτζερ αντίστοιχα, ξεκίνησαν μία εκστρατεία τύπου με καθημερινά δημοσιεύματα για τις αγριότητες των Ισπανών του Γουέιλερ. Η υπερβολή που πολλές φορές χαρακτήριζε τους ισχυρισμούς τους εξαγρίωσε τον μέσο Αμερικανό, ο οποίος παράλληλα είχε αρχίσει να βλέπει ομοιότητες μεταξύ του αγώνα των Κουβανών εναντίον των Ισπανών και του Αμερικανικού Αγώνα Ανεξαρτησίας.
Ταυτόχρονα, οι συγκρούσεις στο νησί της Καραϊβικής άρχισαν να θίγουν και τα οικονομικά συμφέροντα πολλών Αμερικανών επιχειρηματιών. Μέσα στη δεκαετία του 1890, το συνεχώς αυξανόμενο αμερικανικό κεφάλαιο στην Κούβα είχε ως αποτέλεσμα την «κατάκτηση» της τοπικής αγοράς από τις ΗΠΑ, αφήνοντας τις εμπορικές σχέσεις των Κουβανών με τους Ισπανούς σε δεύτερη μοίρα. Ο πόλεμος, που είχε ξεσπάσει, όμως, άρχισε να θίγει τα κέρδη των Αμερικανών που είχαν οικονομικές σχέσεις με το νησί, γεγονός που άσκησε πιέσεις στην κυβέρνηση ΜακΚίνλεϊ, η οποία άρχισε συζητήσεις με τους Ισπανούς, ώστε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες.
Οι Ισπανοί απέσυραν τον «χασάπη» Γουέιλερ και στη θέση του τοποθέτησαν τον μετριοπαθή στρατηγό Μπλάνκο υ Ερένας, ο οποίος δέχτηκε να παραχωρήσει στους Κουβανούς περισσότερες ελευθερίες. Οι επαναστάτες, όμως, δεν αποδέχτηκαν τις προτάσεις του. Οι διαπραγματεύσεις έδειχναν να ναυαγούν, τη στιγμή που στις ΗΠΑ , πολλοί βιομήχανοι, υποστηρικτές της αποφυγής της ένοπλης λύσης εκ μέρους των ΗΠΑ, άρχισαν να αναθεωρούν λόγω της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος με διαδηλώσεις και απεργίες, αποσκοπώντας στη στροφή της κοινής γνώμης στην εξωτερική πολιτική και μακριά από τις εγχώριες αυτές εξελίξεις.
Όλα έδειχναν πως η επίσημη ισπανοαμερικανική ένοπλη σύρραξη ήταν πλέον θέμα χρόνου. Η αφορμή δόθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του έτους του πολέμου. Το θωρακισμένο καταδρομικό USS“Maine”, το οποίο βρισκόταν στο λιμάνι της Αβάνα από τον Ιανουάριο για επίδειξη ισχύος ενώπιον των ισπανικών αρχών, κόπηκε στα δύο από μυστηριώδη έκρηξη, (πιθανον προβοκατσια των ιδιων των Αμερικανων), παίρνοντας μαζί του στον βυθό της θάλασσας 256 ναύτες, αξιωματικούς και πεζοναύτες. Την επόμενη ημέρα και παρά τις απόπειρες συγκάλυψης του περιστατικού, οι αμερικανικές εφημερίδες το έκαναν πρωτοσέλιδο, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα πύρινη γλώσσα κατά των Ισπανών, που κατηγορούσαν ως υπεύθυνους για το μοιραίο ατύχημα. Οι Αμερικανοί πραγματογνώμονες αποφάνθηκαν πως η έκρηξη που διέλυσε το πλοίο προήλθε από το εξωτερικό του κύτους, αν και στην πραγματικότητα, όπως αποδείχθηκε χρόνια μετά τον πόλεμο, η έκρηξη μάλλον προκλήθηκε από διάβρωση των πυρομαχικών του πλοίου λόγω κακής συντήρησης.
Η αυξανόμενη επιθυμία της αμερικανικής κοινής γνώμης για στρατιωτική επέμβαση, σε συνδυασμό με την αποτυχία εξεύρεσης διπλωματικής λύσης οδήγησαν το Κογκρέσο στην κήρυξη πολέμου στην Ισπανία, στις 25 Απριλίου (το αμερικανικό ναυτικό είχε επιβάλει ναυτικό αποκλεισμό στην Κούβα από τις 21 του μηνός). Τον λόγο, πλέον, είχε η πυρίτιδα.
Τη δεκαετία του 1890 η επιθυμία για ανεξαρτησία αναβίωσε, ενισχυόμενη από την απέχθεια για τους περιορισμούς που επέβαλε η Ισπανία στο εγχώριο εμπόριο και την εχθρότητα προς την καταπιεστική και αναποτελεσματική διακυβέρνηση της Ισπανίας στην Κούβα. Στις 15 Ιουλίου 1895 ξέσπασε επανάσταση και το κόμμα της ανεξαρτησίας, υπό την ηγεσία του Τομάς Εστράδα Πάλμα και του ποιητή Χοσέ Μαρτί, ανακήρυξε την Κούβα ανεξάρτητη δημοκρατία. Οι ισπανικές δυνάμεις ανταποκρίθηκαν με εκστρατεία καταστολής, απομονώνοντας τον αγροτικό πληθυσμό σε – όπως περιέγραψαν διεθνείς παρατηρητές – "οχυρωμένες πόλεις". Ο Μαρτί σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια των αναταραχών, ενώ υπολογίζεται ότι εκείνη την περίοδο 200.000 με 400.000 Κουβανοί έχασαν τη ζωή τους από ασιτία και αρρώστιες. Οι αριθμοί αυτοί επιβεβαιώθηκαν τόσο από τον Ερυθρό Σταυρό όσο και από τον Αμερικανό γερουσιαστή και πρώην Υπουργό Άμυνας Ρέντφιλντ Πρόκτορ. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες από τις ΗΠΑ και χώρες της Ευρώπης.
Το 1897, φοβούμενη επέμβαση από τις ΗΠΑ, η Ισπανία άλλαξε πολιτική και υποσχέθηκε τοπική διοίκηση με εκλεγμένη βουλή. Οι επαναστάτες απέρριψαν την προσφορά και ο πόλεμος για ανεξαρτησία συνεχίστηκε. Στις 15 Φεβρουαρίου 1898, το αμερικανικό πολεμικό πλοίο Μέιν βυθίστηκε μυστηριωδώς στο λιμάνι της Αβάνας και σκοτώθηκαν 266 άντρες. Οι δυνάμεις στις ΗΠΑ που επιθυμούσαν επέμβαση στην Κούβα βρήκαν την αφορμή και κατηγόρησαν την Ισπανία για τη βύθιση του, παρόλο που η Ισπανία δεν είχε κανένα κίνητρο να πράξει κάτι τέτοιο και ουδέποτε βρέθηκαν στοιχεία που να την ενοχοποιούν. Παρόλα αυτά, το αμερικανικό Κονγκρέσο ψήφισε απόφαση με την οποία καλούσε για επέμβαση και ο πρόεδρος Ουίλλιαμ ΜακΚίνλεϊ συμφώνησε αμέσως. Ακολούθησε ο Ισπανο-Αμερικανικός Πόλεμος, κατά τον οποίο οι δυνάμεις των ΗΠΑ αποβιβάστηκαν στην Κούβα τον Ιούνιο του 1898 και γρήγορα έκαμψαν την ισπανική αντίσταση. Τον Αύγουστο υπογράφηκε συμφωνία ειρήνης, βάσει της οποίας οι Ισπανοί έπρεπε να εγκαταλείψουν την Κούβα. Κάποιοι στις ΗΠΑ υποστήριξαν την ανεξαρτησία της Κούβας, ενώ άλλοι υποστήριξαν την άμεση προσάρτηση. Ως συμβιβαστική λύση, η διοίκηση ΜακΚίνλεϊ έθεσε την Κούβα υπό εικοσαετή κηδεμονία των ΗΠΑ. Το κίνημα για ανεξαρτησία της Κούβας αντιτάχθηκε έντονα σε αυτή τη διευθέτηση, όμως δεν υπήρξε κάποια μορφή ένοπλης αντίστασης, όπως είχε συμβεί σε αντίστοιχη περίπτωση στις Φιλιππίνες.
Ο Θίοντορ Ρούζβελτ, ο οποίος είχε πολεμήσει στον Ισπανο-Αμερικανικό Πόλεμο και είχε φιλική στάση έναντι στο κίνημα ανεξαρτησίας, διαδέχθηκε τον ΜακΚίνλεϊ ως πρόεδρος των ΗΠΑ το 1901 και εγκατέλειψε την πρόταση για εικοσαετή κηδεμονία. Αντ’ αυτού, η Δημοκρατία της Κούβας κέρδισε επίσημα την ανεξαρτησία της στις 20 Μαΐου 1902, και ο ηγέτης της ανεξαρτησίας Τομάς Εστράδα Πάλμα έγινε ο πρώτος πρόεδρος της χώρας. Σύμφωνα με το νέο κουβανικό σύνταγμα, όμως, οι ΗΠΑ διατηρούσαν το δικαίωμα επέμβασης στις υποθέσεις της Κούβας και επίβλεψης των οικονομικών του νησιού και των εξωτερικών υποθέσεων. Σύμφωνα με την Τροποποίηση Πλατ, η Κούβα συμφώνησε επίσης να ενοικιάσει στις ΗΠΑ τη ναυτική βάση στο Γκουαντάναμο.
Η ανεξάρτητη Κούβα συνάντησε γρήγορα δυσκολίες, ως αποτέλεσμα διαμάχης και διαφθοράς μεταξύ των μελών της μικρής ελίτ μορφωμένων και της αποτυχίας της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τα βαθιά κοινωνικά προβλήματα που άφησαν πίσω τους οι Ισπανοί. Το 1906, μετά από εκλογές που αμφισβητήθηκαν για τη διαδοχή του Εστράδα Πάλμα, ξέσπασε ένοπλη εξέγερση και οι ΗΠΑ άσκησαν το δικαίωμα επέμβασης. Η χώρα τέθηκε υπό αμερικανική κατοχή και ανέλαβε Αμερικανός κυβερνήτης για τρία χρόνια. Το 1908 επανήλθε η αυτό-κυβέρνηση με την εκλογή του Χοσέ Μιγκέλ Γκόμες ως προέδρου, αλλά οι ΗΠΑ διατήρησαν την επίβλεψή τους στις κουβανικές υποθέσεις. Παρά τις συχνές ταραχές, η συνταγματική κυβέρνηση έμεινε μέχρι το 1925, όταν ο Χεράρδο Ματσάδο ι Μοράλες, αφού εκλέχθηκε πρόεδρος, κατάργησε το σύνταγμα.
Ο Ματσάδο ήταν Κουβανός εθνικιστής και το καθεστώς του είχε αρκετή λαϊκή υποστήριξη, παρά το ότι επικρίθηκε έντονα. Κατά την διακυβέρνησή του, οι Κουβανοί απέκτησαν καλύτερο έλεγχο της οικονομίας τους και έγιναν κάποια σημαντικά αναπτυξιακά έργα. Ο Ματσάδο αποδυναμώθηκε από την παγκόσμια ύφεση της οικονομίας, η οποία οδήγησε σε κατρακύλα τις τιμές των εξαγώγιμων αγροτικών προϊόντων της Κούβας και προκάλεσε μεγάλη φτώχεια. Τον Αύγουστο του 1933 μέλη του κουβανικού στρατού έκαναν πραξικόπημαμε το οποίο καθαίρεσαν τον Ματσάδο και έβαλαν πρόεδρο τον Κάρλος Μανουέλ ντε Σέσπεδες (του οποίου ο πατέρας ήταν πρωτεργάτης του Δεκαετούς Πολέμου της ανεξαρτησίας). Όμως τον Σεπτέμβριο, δεύτερο πραξικόπημα από τον Λοχία Φουλχένσιο Μπατίστα έριξε τον Σέσπεδες και πρόεδρος μπήκε ο Ραμόν Γκράου Σαν Μαρτίν. Η κυβέρνηση του τελευταίου κράτησε μόλις 100 μέρες, όμως ενεργοποίησε ριζοσπαστικές αλλαγές στην κουβανική κοινωνία και απόρριψη της Τροποποίησης Πλατ.
Το 1934 ο Μπατίστα και ο στρατός, ο οποίος ήταν η πραγματική εξουσία στην Κούβα, αντικατέστησαν τον Γκράου με τον Κάρλος Μεντιέτα ι Μοντεφούρ. Το 1940 ο Μπατίστα αποφάσισε να διεκδικήσει ο ίδιος την προεδρία.
Ο Μπατίστα κατάφερε να εκλεγεί πρόεδρος και η κυβέρνησή του έκανε σημαντικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και εισήγαγε ένα νέο προοδευτικό σύνταγμα. Σε αρκετά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος δόθηκαν αξιώματα. Η κυβέρνηση του Μπατίστα έβαλε επίσημα την Κούβα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των ΗΠΑ, κηρύσσοντας πόλεμο κατά της Ιαπωνίας στις 9 Δεκεμβρίου 1941 και έπειτα κατά της Γερμανίας και Ιταλίας στις 11 Δεκεμβρίου 1941. Παρ’ όλα αυτά, η Κούβα δεν είχε ουσιαστική στρατιωτική συμμετοχή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1944 επανήλθε στην προεδρία της χώρας – με εκλογές – ο Ραμόν Γκράου Σαν Μαρτίν, ο οποίος αύξησε τις δημόσιες δαπάνες για υγεία, εκπαίδευση και στέγαση. Όμως οι φιλελεύθεροι του Γκράου Σαν Μαρτίν ήταν εχθροί των κομμουνιστών και ο Μπατίστα αντιτάχθηκε στα περισσότερα προγράμματά του.
Τον Γκράου Σαν Μαρτίν διαδέχθηκε το 1948 ο Κάρλος Πρίο Σοκαρράς, ο οποίος είχε διατελέσει Υπουργός Εργασίας επί Γκράου και τον οποίο μισούσαν οι κομμουνιστές. Επί προεδρίας του η διαφθορά αυξήθηκε, εν μέρει ως αποτέλεσμα της μεταπολεμικής ανάκαμψης του αμερικανικού πλούτου και την επακόλουθη αμερικανικη εισροή χρημάτων τζόγου στην Αβάνα, η οποία έγινε κέντρο επιχειρήσεων της Μαφίας. Παρ’ όλα αυτά, ο Πρίο Σοκαρράς έφερε κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις, όπως την ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας και τη σταθεροποίηση του κουβανικού νομίσματος. Η εισροή βορειοαμερικανικού χρήματος επέφερε σημαντική άνοδο στο βιοτικό επίπεδο, όμως διεύρυνε κατά πολύ το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών.
Οι εκλογές του 1952 είχαν τρεις υποψηφίους. Ο Ροβέρτο Αγραμόντε του Κόμματος των Ορθοδόξων ήταν πρώτος σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ακολουθούμενος από τον Αουρέλιο Έβια του Αυθεντικού Κόμματος, ενώ πολύ πιο πίσω ήταν ο Μπατίστα, ο οποίος επεδίωκε να επιστρέψει στην προεδρία. Όταν κατέστη εμφανές ότι ο Μπατίστα δεν είχε καμιά πιθανότητα να κερδίσει τις εκλογές, έκανε πραξικόπημα στις 10 Μαρτίου 1952 και έμεινε στην εξουσία με τη στήριξη του εθνικιστικού τμήματος του στρατού, ως "μεταβατικός πρόεδρος" για τα επόμενα δύο χρόνια. Το 1954, κατόπιν πιέσεων από τις ΗΠΑ, συμφώνησε να γίνουν εκλογές. Το Αυθεντικό Κόμμα έθεσε τον πρώην πρόεδρο Γκράου ως υποψήφιό του, αλλά εκείνος απέσυρε την υποψηφιότητά του λόγω σοβαρών υποψιών ότι ο Μπατίστα επιχειρούσε να αλλοιώσει το αποτέλεσμα των εκλογών εκ των προτέρων. Ο Μπατίστα μπορούσε πλέον να ισχυριστεί ότι ήταν εκλεγμένος πρόεδρος. Το καθεστώς του σημαδεύτηκε από μεγάλη διαφθορά και φτώχεια. Η αστυνομία του Μπατίστα ήταν γνωστή για τη σκληρή της τακτική και τη βία που ασκούσε έναντι στους πολίτες.
Το 1956 μια ομάδα ανταρτών, αποτελούμενη κυρίως από νεαρούς ιδεολόγους σοσιαλιστές, περιλαμβανομένου του Φιδέλ Κάστρο, αποβιβάστηκε από μια βάρκα ερχόμενη από το Μεξικό και ξεκινησε κίνημα ένοπλης αντίστασης στα βουνά της Σιέρρα Μαέστρα (ο Κάστρο είχε πάει στο Μεξικό μετά που αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή, όπου εξέτιε ποινή για τη συμμετοχή του στην επίθεση στο Στρατόπεδο Μονκάδα στο Σαντιάγο ντε Κούβα). Οι δυνάμεις του Μπατίστα σκότωσαν τους περισσότερους αντάρτες, αλλά αρκετοί επέζησαν και συνέχισαν μικρό αντάρτικο στα βουνά. Σε απάντηση, ο Μπατίστα έκανε το λάθος να εξαπολύσει εκστρατεία κατάπνιξης της αντιπολίτευσης, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η στήριξη του κόσμου στους αντάρτες.
Κατά τα έτη 1957 και 1958 η αντίσταση κατά του Μπατίστα αυξήθηκε, στη μεσαία τάξη, στους φοιτητές, και στις αγροτικές περιοχές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν εμπάργκο όπλων στην κουβανική κυβέρνηση στις 14 Μαρτίου 1958. Οι συντεχνίες στις πόλεις, όμως, ήταν υπό τον έλεγχο της αμερικανικης μαφίας, οι οποία υποστήριζε σθεναρά το καθεστώς του Μπατίστα, και όλες οι προσπάθειες για οργάνωση γενικής απεργίας απέτυχαν. Μέχρι το τέλος του 1958 οι αντάρτες κατάφεραν να βγουν από τη Σιέρρα Μαέστρα και να προκαλέσουν γενική εξέγερση, με τη στήριξη εκατοντάδων φοιτητών και άλλων πολιτών που ξέφυγαν από την καταπίεση του Μπατίστα στις πόλεις. Όταν οι αντάρτες κατέλαβαν τη Σάντα Κλάρα, ανατολικά της Αβάνας, ο Μπατίστα έκρινε ότι η μάχη ήταν μάταιη και έφυγε από τη χώρα για να καταφύγει στην Πορτογαλία και αργότερα στην Ισπανία. Οι δυνάμεις του Κάστρο μπήκαν στην πρωτεύουσα την 1η Ιανουαρίου 1959.
Βεβαια ο σκηνοθετης παρουσιάζει τους Αμερικάνους κατακτητές στην Κούβα, να μοιράζουν τρόφιμα στο λιμοκτονούντα πληθυσμό για να γίνουν αρεστοί, υπόσχονται επενδύσεις, και όταν ζητάνε από τους Κουβανούς αντάρτες να παραδώσουν τα όπλα, ο ένας αρχηγός των ανταρτών αυτοκτονεί, και ο άλλος συνεργάζεται με τους νέους κατακτητές.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κυριακή, 28 Ιουλίου 2019
Η Βενεζουέλα καταγγέλλει τη συστηματική επίθεση των ΗΠΑ που επηρεάζει το δικαίωμα στη διατροφή όλων των Βενεζουελανών
Η κυβέρνηση της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας καταγγέλλει και πάλι ενώπιον της διεθνούς κοινότητας την επανειλημμένη επιθετικότητα της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του λαού της Βενεζουέλας, ανακοινώνοντας παράνομα μονομερή εξαναγκαστικά μέτρα, των οποίων ο εγκληματικός σκοπός, με την ευκαιρία αυτή, δεν είναι άλλος από το να στερήσει από τον λαό της Βενεζουέλας το δικαίωμα του στη διατροφή.
Η Διοίκηση Τραμπ έχει μπλοκάρει τις τραπεζικές συναλλαγές, τις αγορές τροφίμων και φαρμάκων και έχει πραγματοποιήσει αμέτρητες ενέργειες προκειμένου να αγνοήσει την κυρίαρχη βούληση του λαού της Βενεζουέλας και να οδηγήσει σε μια αλλαγή κυβέρνησης μέσω μη συνταγματικών διαύλων. Τέτοιες πρακτικές μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως οικονομική τρομοκρατία και λαμβάνουν την απόρριψη της διεθνούς κοινότητας, δεδομένης της πρωτοφανούς παραβίασης των αρχών και των σκοπών του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και άλλων κανόνων του διεθνούς δικαίου.
Σε μια ανοιχτή επίδειξη πολιτικής και γεωπολιτικής απόγνωσης και δεδομένης της αδυναμίας της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών να επιτύχει τους παρεμβατικούς της στόχους στη Βενεζουέλα, οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν σήμερα, προστίθενται στην διεστραμμένη εκστρατεία εναντίον του Συνταγματικού Προέδρου Νικολάς Μαδούρο σε μια άλλη ανεπιτυχή προσπάθεια να επηρεάσει το ανέγγιχτο ηθικό του αρχηγού του κράτους.
Η Μπολιβαριανή κυβέρνηση της Βενεζουέλας, συνοδευόμενη από τον λαό της Βενεζουέλας, δεν θα ενδώσει ούτε σήμερα, ούτε αύριο ούτε ποτέ, σε εκβιασμούς αλαζονικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Αντίθετα, θα αντιμετωπίσει με θάρρος, αξιοπρέπεια και δημοκρατική πεποίθηση, όπως πάντα έκανε, για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του για ελευθερία, αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία.
Καράκας, 25 Ιουλίου 2019
