28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940. Το ΟΧΙ και η ιστορικη αληθεια
Η σημερινή επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.
Είναι αλήθεια, όμως, αυτό που έχουμε διδαχθεί ή ακούσει ότι ο Μεταξάς είπε «Όχι» το 1940; Το δικό του «Όχι» γιορτάζουμε σήμερα; Ή μήπως ήταν αλλιώς τα πράγματα; Ας δούμε ποια είναι η ιστορική αλήθεια για την περίοδο.
Ο Μεταξάς δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την ιστορική συγκυρία που τον εμπόδιζε να εγκαταστήσει κλασικό φασιστικό καθεστώς στη χώρα. Διέλυσε τις προηγούμενες ελληνικές φασιστικές οργανώσεις (μεταξύ τους την «Τρία Έψιλον» και τα αιματοβαμμένα τάγματα εφόδου της, τους «Χαλυβδόκρανους») μόνο και μόνο για να δημιουργήσει από την αρχή ένα μαζικό φασιστικό κίνημα που θα του επέτρεπε να έχει το πάνω χέρι στη «συγκυβέρνηση» με τον Γεώργιο Β’.
Πρόκειται για την ΕΟΝ – την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας – η οποία ιδρύθηκε, στελεχώθηκε και οργανώθηκε στη βάση των πιο σκληρών φασιστικών νεολαιίστικων οργανώσεων. Το «όραμά» της ήταν ο Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός (το Τρίτο Ράιχ σε ελληνική εκτέλεση) που θα ήταν χιλιόχρονος (όπως και το κατά τον Γκαίμπελς Ράιχ!). Οι στολές, η εκπαίδευση της ΕΟΝ ήταν παραστρατιωτικές και το πρόσχημα για την κατεπείγουσα δημιουργία της ήταν η ανάγκη προάσπισης του ελληνικού πολιτισμού απέναντι στην κομμουνιστική επιθετικότητα που μόλις είχε εκδηλωθεί στην Ισπανία (τον Ιούλη του 1936 έγινε το πραξικόπημα των εθνικιστών στρατηγών ενάντια στη δημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας και ξεκίνησε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος).
Όμως ο ηγέτης του «Εθνικού Κράτους» και του «Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού», δεν κυβερνούσε μόνος του. Πραγματικό κέντρο εξουσίας του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου ήταν το Παλάτι και το «βαθύ κράτος», που υπάκουε πρωτίστως στο βασιλιά. Και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη Βρετανία, τη «θετή και πνευματική του πατρίδα», σύμφωνα με τον άγγλο πρεσβευτή Ρέτζιναλντ Λίπερ.
Παρά το θαυμασμό του ίδιου του Μεταξά, πολλών διανοουμένων και των περισσότερων εφημερίδων της εποχής για τη ναζιστική Γερμανία, δεν έμπαινε ζήτημα σε ποια πλευρά θα στρατευόταν η Ελλάδα σε περίπτωση εμπλοκής της στον Β΄ Παγκόσμιο. Ο Μεταξάς προσπάθησε να κρατήσει την Ελλάδα έξω από τον πόλεμο. Όπως εξήγησε στους δημοσιογράφους αμέσως μετά την ιταλική επίθεση (30.10.1940), ήταν υποχρεωμένος να απορρίψει το ιταλικό τελεσίγραφο για στρατιωτική κατάληψη κάποιων (μη προσδιορισμένων) στρατηγικών σημείων της χώρας απ’ τον ιταλικό στρατό, καθώς στην αντίθετη περίπτωση θα επενέβαινε στρατιωτικά η Αγγλία, με αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της Ελλάδας και τη μετατροπή του συνόλου της ελληνικής επικράτειας σε πεδίο μάχης.
Ούτε ο ίδιος ο Μεταξάς, ούτε ο στρατάρχης Παπάγος πίστευαν σε μια επιτυχή απόκρουση της ιταλικής επίθεσης. Ο Παπάγος δήλωνε σε υφισταμένους του (συγκεκριμένα στον επιτελάρχη του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας συνταγματάρχη Γεωργούλη) ότι «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμήν των όπλων», ο δε Μεταξάς σημείωνε στις 29 Οκτωβρίου 1940 στο ημερολόγιό του ότι «τον ανησυχεί η υπεραισιόδοξος κοινή γνώμη» που είχε πάρει τον πόλεμο στα σοβαρά.
Η στρατιωτική προετοιμασία
Σε όλα τα υπόλοιπα πεδία, ο ελληνικός στρατός βρέθηκε στοιχειωδώς μόνο προετοιμασμένος, παρ’ όλες τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες της δικτατορίας. Τα αποθέματά του σε πυρομαχικά, καύσιμα και τρόφιμα δεν υπερέβαιναν (σύμφωνα με την επίσημη ιστορία του ΓΕΣ) τους 1-2 μήνες κατά περίπτωση, κάλυπτε μόλις το 8% των αναγκών του σε αυτοκίνητα (600 αντί για 7.000), ενώ η αεροπορία, για την οποία είχαν γίνει άπειροι έρανοι και κατασχεθεί οι τραπεζικές καταθέσεις χιλιάδων μικροαποταμιευτών, διέθετε μόνο κάποια δευτεροκλασάτα και ψιλοαπαρχαιωμένα αεροσκάφη PZL πολωνικής κατασκευής.
Μοναδική σχεδόν αμυντική μέριμνα του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου ήταν η οχύρωση των συνόρων με τη Βουλγαρία με στατικά οχυρά, προορισμένα ν’ αποκρούσουν ενδεχόμενη βουλγαρική επίθεση. Ήταν η περίφημη «Γραμμή Μεταξά». Τα οχυρά αυτά βοήθησαν στην εξαιρετικά βραχύβια απόκρουση της γερμανικής επίθεσης τον Απρίλιο 1941 επί τριήμερο, στάθηκαν ωστόσο ανίκανα ν’ αποτρέψουν την είσοδο των γερμανικών τανκς από την (αφύλακτη) κοιλάδα του Αξιού, μέσω Γιουγκοσλαβίας τις αμέσως επόμενες μέρες.
Η 28η Οκτωβρίου 1940
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας τα χαράματα της 28ης Οκτώβρη 1940 ήταν ένας θαυμαστής του Μουσολίνι, του Χίτλερ και αυλόδουλος. Ως τέτοιος έπρεπε με μισή καρδιά να πολεμήσει τα ινδάλματά του γιατί ο βασιλιάς ήταν σύμμαχος των Άγγλων. Έτσι εκείνα τα χαράματα και όταν ο Γκράτσι του επέδωσε το τελεσίγραφο του απάντησε στην γαλλική γλώσσα, γιατί δεν ήξερε Αγγλικά και γιατί η Γαλλική ήταν η γλώσσα της διπλωματίας. Δεν είπε «ΟΧΙ», πρώτον γιατί η λέξη «ΟΧΙ» δεν υπάρχει στην διπλωματία, υπάρχουν οι λέξεις «ίσως», «να δούμε», «άρα εννοείτε τι ακριβώς;» και διάφορες τέτοιες υπεκφυγές αλλιώς δεν θα λεγόταν διπλωματία και δεύτερο γιατί έγραψε ο ίδιος ο Μεταξάς τι του απάντησε στο περίφημο «Ημερολόγιό» του. Η απάντηση ήταν ερώτηση και ήταν η ακόλουθη: Alors est que c’est la guerre; «Δηλαδή έχουμε πόλεμο;».
Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και η αστική τάξη της Ελλάδας ήταν όχι μόνο φιλοναζιστική αλλά έπαιρνε και πρωτοβουλίες δυναμώματος της ναζιστικής κυριαρχίας μόλις αυτή εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα με την Κατοχή. Ο αντιπρόσωπος της εταιρείας Siemens στην Ελλάδα, Ιωάννης Βουλπιώτης, ήταν ένας από τους ιδρυτές των «Ταγμάτων Ασφαλείας», της χειρότερης ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης την περίοδο της Κατοχής.
Μετά την Κατοχή το μετεμφυλιακό Κράτος που θέσπισε την 28η Οκτωβρίου σαν γιορτή στελεχώθηκε από αυτούς ακριβώς τους συνεργάτες των Ναζί. Η χώρα μας γιορτάζει μια επέτειο έναρξης πολέμου. Ενός πολέμου στον οποίο η ηγεσία της χώρας και η οικονομική ελίτ σύρθηκε από τη μύτη εξαιτίας συμμαχικών υποχρεώσεων και που αμέσως μετά την ήττα μας συνεργάστηκαν οι ελίτ της κοινωνίας ολόθερμα με τους Ναζί και η ίδια χώρα ποτέ δεν τιμώρησε τους συνεργάτες αυτούς και ποτέ δεν θα γιορτάσει το τέλος του πολέμου και τη στρατιωτική ήττα του Ναζισμού.
Μετά από αυτά η απάντηση στο αρχικό ερώτημα για το ποιος είπε το ΟΧΙ προκύπτει αβίαστα. Το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός, ένας λαός που δεν συμβιβάστηκε με την ήττα, αλλά αντιστάθηκε σε βουνά και πόλεις μέχρι που έδιωξε τους ναζί κατακτητές. Τα ΟΧΙ τα λένε και τα υποστηρίζουν οι λαοί και όχι Μεταξάδες.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επέτειος των εκλογών βίας και νοθείας του 1961 σήμερα 29 Οκτωβριου.
Στους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες που κρατούνταν στις φυλακές και τα ξερονήσια της μετεμφυλιακής περιορισμένης και ελεγχόμενης δημοκρατίας.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Καποιοι λενε ότι σημερα δεν εχουμε κατοχη όπως το 1940. Δεν είμαστε προτεκτορατο?. Δεν είμαστε υποδουλοι??
Κατοχή σημαίνει κυριαρχία επάνω σε ένα αντικείμενο, το οποίο μεταχειρίζεται όπως θέλει αυτός που το κατέχει.
Κατοχή ως νομικοπολιτικός όρος σημαίνει, ότι μια χώρα, ένας λαός, έχει χάσει το αυτεξούσιό του, το οποίο, είτε έχει καταργηθεί με τα όπλα από κάποια ξένη δύναμη που επιβάλει απ’ ευθείας ένοπλη κατοχή, είτε με άλλους τρόπους, όπως π.χ. οικονομικούς, όπου η κατοχή επιβάλλεται σταδιακά με έμμεσους τρόπους, αλλά εν πολλοίς με τα ίδια τελικά αποτελέσματα, με πρώτο και κύριο την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και του αυτεξούσιου ενός λαού.
Πόσο αυτεξούσιοι είμαστε σήμερα ως λαός;
Η αθλιότητα που ζούμε σήμερα, είναι από θεού;
Ναι, σήμερα δεν αισθανόμαστε τον κίνδυνο (ακόμα) να βρεθούμε σε μπλόκο στη γειτονιά μας και να εκτελεστούμε, ούτε να βρεθούμε σε κάποιο Άουσβιτς. Μιλάμε και μεταξύ μας ελεύθερα. Όμως πόσο πραγματικά ελεύθεροι είμαστε;
Ή μήπως -απλά- εκείνες οι μέθοδοι του ναζισμού είναι ξεπερασμένες, αφού απέτυχαν και σήμερα εφαρμόζονται πιο ντελικάτες κι ενδεχομένως αποτελεσματικότερες μορφές επιβολής;
Ή μήπως πρέπει να μας συμβούν ακόμα και αυτά τα χειρότερα που έζησαν εκείνοι τότε, για να καταλάβουμε τη θέση μας;
Διότι κι όλα αυτά μπορεί να μας συμβούν, εάν και εφ’ όσον απαιτηθεί. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, τώρα Συρία, δεν είναι και τόσο μακρυά, θαρρώ.
Προς το παρόν κρίνουν ότι δεν τους χρειάζονται οι «αγαρμποσύνες», που μπορεί να προκαλέσουν και απρόβλεπτες αντιδράσεις. Βέβαια, δεν μαζεύει το κάρο του δήμου, πτώματα από τους δρόμους, αλλά χωρίς να «ανοίξει μύτη», ήδη έχουμε χάσει τα τελευταία 6 χρόνια μια πόλη 120.000. Κυριολεκτικά μια γενοκτονία, ή μήπως όχι;
Αλλά ξέχασα, δεν είναι το ίδιο να σε εκτελούν, από το να σε αφήνουν να πεθαίνεις αβοήθητος χωρίς στοιχειώδη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Πέντε ολόκληρα χρόνια μειώθηκε ο προσδόκιμος χρόνος ζωής των Ελλήνων τα τελευταία 6 μόλις χρόνια. Τι τους χρειάζονται τα Άουσβιτς;
Ούτε φυσικά μπορεί να χαρακτηριστεί ναζιστική πρακτική να σε καταχρεώνουν με φόρους και χαράτσια που ποτέ δεν θα μπορούσες να πληρώσεις και να σου παίρνουν το σπίτι. Και τα συσσίτια; Διαφέρουν κι αυτά λιγάκι, ή μήπως όχι και τόσο πολύ;
Δεν χρειάζεται το εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά οι 11.000 αυτοκτονίες - δολοφονίες είναι γεγονός! Ή μήπως όχι;
Φοβάμαι, ότι οι «ούγκανοι» του Μιχαλολιάκου είναι απλά πιόνια στην υπηρεσία των σύγχρονων ναζί με τις γραβάτες, στο ρόλο του μαντρόσκυλου, να το φοβάσαι, για να αφήνεις τους πραγματικούς ναζί να σε πηδάνε και να τους λες κι ευχαριστώ από επάνω.
Αλλά από που κι ως που βγαίνει το συμπέρασμα, ότι όποιος βλέπει κατάματα την πραγματικότητα και την περιγράφει όπως ακριβώς είναι, δηλαδή ως πραγματική κατοχή, με διαφορές βεβαίως, αλλά και με ομοιότητες με την πρώτη, κάνει πλάτες στον Μιχαλολιάκο;
Ναι πρέπει να έχουμε την αίσθηση του μέτρου, όμως πρέπει να βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα και όχι το μέρος της που μας βολεύει. Διότι, αλλοίμονο αν τότε, εκείνοι που πολέμησαν και μάτωσαν για τη λευτεριά μας, έβλεπαν τους ταγματαλήτες μόνο και ξεχνούσαν τον καταχτητή. Όπως και τότε, έτσι και τώρα, με όλες τις διαφορές των περιόδων, πέρα από τους ξένους επικυρίαρχους, υπάρχουν οι δωσίλογοι κυβερνώντες και οι ταγματαλήτες στην υπηρεσία τους….
Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι το «φάντασμα» του Άγη Στίνα -κι όχι μόνο- κατατρέχει την «αριστερά» του σήμερα….
----------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΑΣ ΜΝΗΜΗ!
Τι σχέση έχουν οι υμνητές των Ταγμάτων Ασφαλείας με τους ήρωες του πολέμου του 1940; Με ποιο δικαίωμα μιλάνε για ΟΧΙ και για ηρωική απόκρουση της ιταλικής επίθεσης, αυτοί που τιμούν εκείνους που για τα τόσα εγκλήματά τους τους τιμώρησε ο ΕΛΑΣ στον Μελιγαλά;
Εμείς ξέρουμε πως η πρώτη μεγάλη επιχείρηση που έκαναν οι ταγματασφαλίτες της Αθήνας ήταν η επίθεση στα νοσοκομεία όπου νοσηλεύονταν οι ανάπηροι του ελληνοϊταλικού πολέμου.
Επρόκειτο για 15.000 ακρωτηριασμένους νέους, που από τη διαδήλωση για τον εορτασμό του ΟΧΙ στις 28 Οκτωβρίου 1941 μέχρι τις μεγάλες μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις κατά της πολιτικής επιστράτευσης τον Φεβρουάριο και Μάρτιο 1943 και κατά της επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής τον Ιούλιο 1943, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της Αντίστασης, συσπειρωμένοι, σχεδόν στο σύνολό τους, στο ΕΑΜ.
Η επίθεση των ταγματασφαλιτών κατά των αναπήρων στα νοσοκομεία της Αθήνας έγινε τη νύχτα της 30ής Νοεμβρίου 1943. Μετά από άγριους ξυλοδαρμούς νοσηλευόμενων και νοσηλευτών, εκατοντάδες ανάπηροι παραδόθηκαν στους Γερμανούς και τις επόμενες μέρες 283 από τους ήρωες του έπους του 1940 εκτελέστηκαν ως επικίνδυνοι κομμουνιστές.
Στο στυγερό αυτό έγκλημα αναφέρεται ο στίχος του τραγουδιού της εποχής, με το οποίο ο λαός της Αθήνας διεκτραγωδούσε την αθλιότητα των ταγματαλητών δολοφόνων:
Ιγώ είμ' ιγώ κι δεν αργώ Ρωμιούς να σφάζω μάνι-μάνι
Μι λεν' λεφούσ' και στο γιουρούσ' τους τραυματίες έχω ξεκάνει.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016
Παρέμβαση στην παρέλαση στο Αιγάλεω από την επιτροπή κατά των πλειστηριασμών
Η επιτροπή κατά των πλειστηριασμών στο Αιγάλεω έκανε δυναμική παρέμβαση στην σημερινή παρέλαση. Μιλάμε για μια πλατιά πολιτικά επιτροπή από όλους τους πολιτικούς χώρους.
Το ενδιαφέρον όπως σημειώνουν συναγωνιστές ήταν η αντίδραση του κόσμου......
Για τη σημερινή παρέμβαση 28η Οκτωβρη για τους πλειστηριασμούς στην παρέλαση του Αιγάλεω:
Θα το γράψω γιατί θα σκάσω.
Σήμερα στη πορεία - παρέμβαση είδα κόσμο να χειροκροτά, είδα και άκουσα κόσμο να φωνάζει μαζί μας τα συνθήματα, είδα μια νεαρή κοπέλα να χειροκροτά δακρυσμένη, αλλά είδα και κάποιους τύπους εκεί στην εξέδρα των επισήμων να γελούν ειρωνικά, όπως ακριβώς γελούσαν κάποιοι άλλοι πριν κάποια λίγα χρόνια, όταν αυτοί που σήμερα γέλαγαν ήταν μαζί μας στιςπαρεμβάσεις.
ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ.
Εμείς αμετανόητα θα παλεύουμε, θα φτιάχνουμε λαϊκές συμμαχίες και θα ανατρέπουμε όσους πάνε κόντρα στα συμφέροντα του λαού.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΓΥΡΕΥΟΥΜΕ ΤΗ ΛΗΘΗ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ας μην ήταν οι Αγγλοι και τα συμφέροντά τους στην περιοχή και θα βλέπαμε τί όχι θα έλεγε ο φασίστας.
Το όχι, το είπε ο Ελληνικός Λαός, εκπλήσσοντας τους πάντες.
Και μόνο σ' αυτόν, το λαό, στους ανώνυμους γελαστούς μαχητές και στις οικογένειές τους, μόνον σ' αυτούς οφείλεται το έπος του 1940-41.
Και στην μετέπειτα αντίσταση.
Ολα τ' άλλα είναι για τα νήπια.
Λευτεριά στον τόπο μας, στην Ελλάδα.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Ρωσία παρέχει οριστικο βίντεο απόδειξη ότι #ΗΠΑ στήριξαν τζιχάντιστων επίθεση σε #φάλαγγα οχημάτων του ΟΗΕ ΣΕ #ΣΥΡΊΑ
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Μακάβριο, αλλά αληθινό, σαν τα "Μνημόνια"...
Μάζευαν τους νεκρούς με τα κάρα και οι συγγενείς έκρυβαν τους θανάτους για να μη χάσουν το δελτίο για το συσσίτιο. Εικόνες και μαρτυρίες για την πείνα στην κατοχή...
Οι Γερμανοί από τη πρώτη στιγμή θέλησαν να πλήξουν το ηθικό του λαού και να τον αποδυναμώσουν ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες αντίστασης. Από το καλοκαίρι του ‘41, ο πληθωρισμός έτρεχε με ξέφρενους ρυθμούς και κατέστρεψε ολοκληρωτικά την ελληνική οικονομία. Η ανεργία έπληξε τους Αθηναίους. Οι επιτάξεις, οι μεγάλες ελλείψεις των προϊόντων, ο ναυτικός αποκλεισμός των Άγγλων και οι κακές συγκοινωνίες οδήγησαν αναπόφευκτα στη μεγάλη πείνα του χειμώνα του 1941 – 42, που κόστισε τη ζωή χιλιάδων Αθηναίων και άφησε βαριά προβλήματα υγείας σε όσους επέζησαν. Οι άνθρωποι ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις έδιναν καθημερινά αγώνα για να επιβιώσουν. Δεν τα κατάφερναν όλοι. Οι νεκροί από την πείνα αυξάνονταν συνεχώς. Οι δήμοι αναγκάζονταν να μαζεύουν από τους δρόμους τα άψυχα κορμιά των Αθηναίων με κάρα, ενώ πολλοί έφτασαν σε σημείο να εγκαταλείπουν άταφους τους νεκρούς τους για να χρησιμοποιούν τα δελτία τους στα συσσίτια του δήμου....
Η Αθηνα το 1941 ειχε 100.000 νεκρους απο πεινα!
----------------------------------------------------------------------------------------------------
H πείνα την περίοδο της γερμανικής κατοχής
Πώς οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν την πείνα ως όπλο κατά του ελληνικού λαού
Πρόκειται για μια έρευνα, που παρουσιάστηκε το 1945, στο Παρίσι και το Λονδίνο, καθώς και στη διάσκεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) στον Αγ. Φραγκίσκο (Σαν Φρανσίσκο) και απαριθμεί αναλυτικά τις απώλειες της Ελλάδας, σε πληθυσμό, περιουσία και υποδομές.
Οι ανθρώπινες απώλειες, οι σφαγές, η οικονομική καταστροφή και η καταστροφή των υποδομών, θα παρουσιαστούν με φωτογραφίες, χάρτες και διαγράμματα, όπως καταγράφηκαν στο λεύκωμα "Αι Θυσίαι της Ελλάδος εις τον Β' Παγκόσμιον Πόλεμον"*, που δημοσιεύθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση.
Οικονομική καταστροφή που προκάλεσαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.
Καταστροφή των υποδομών. "Οικονομικος πολεμος" των Γερμανών στη διατροφή του ελληνικού πληθυσμού, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων από ασιτία.
Οι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους
Εκτός από τις μαζικές εκτελέσεις και τις καταστροφές κτιρίων και υποδομών, οι Γερμανοί στη διάρκεια της κατοχής, χρησιμοποίησαν κατά του ελληνικού λαού ακόμα ένα πολύ ισχυρό "όπλο". Την πείνα.
Χιλιάδες Έλληνες έχασαν τη ζωή τους, λόγω της έλλειψης τροφίμων. Οι στρατιώτες του χίτλερ, άρπαζαν τρόφιμα, πρώτες ύλες και καύσιμα, ενώ η καταστροφή του οδικού δικτύου, εμπόδιζε τα προϊόντα της (μειωμένης) αγροτικής παραγωγής να φτάσουν στις πόλεις.
Παράλληλα, με την εκτόξευση του πληθωρισμού, τα χρήματα έχασαν την αξία τους, με αποτέλεσμα μόνο όσοι παρήγαγαν προϊόντα να μπορούν να τα ανταλάσσουν με άλλα προϊόντα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο πληθωρισμός, γρήγορα έφτασε σε όρια που καμία χώρα δεν είχε γνωρίσει μέχρι τότε. Ο τιμάριθμος εκτοξεύθηκε και για παράδειγμα τον Σεπτέμβριο του 1944 για να αγοράσει κάποιος μία οκά ψωμί (περίπου 1,3 κιλά), χρειαζόταν να πληρώσει... 153.000.000 δραχμές!
Ο τιμάριθμος ανέβαινε, αλλά οι κατακτητές κρατούσαν χαμηλά τους μισθούς των εργατών, με αποτέλεσμα να αγοράζουν αυτοί όσα δεν μπορούσαν να αποκτήσουν οι Έλληνες, που λιμοκτονούσαν.
Ο συνδυασμός της μικρής ποσότητας των τροφίμων, των μεγάλων τιμών και των χαμηλών μισθών ήταν καταδικαστικός για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού.
Οι κάτοικοι των πόλεων και των αποκομμένων, λόγω του ναυτικού αποκλεισμού νησιών υπέφεραν και το επίπεδο διατροφής, έπεσε πολύ χαμηλά.
Τα συσσίτια ήταν καθημερινό φαινόμενο, ενώ το χειμώνα του 1941, οι άνθρωποι στις πόλεις πέθαιναν στους δρόμους, ψάχνοντας για τροφή.
Η πείνα έπληξε κυρίως τα παιδιά, που υπέφεραν από τον υποσιτισμό, την ελονοσία και τη φυματίωση.
Συνολικά, υπολογίζεται ότι οι νεκροί λόγω της πείνας και των κακουχιών την περίοδο της γερμανικής κατοχής, ανήλθαν στους 260.000 και στο τρομακτικό αυτό νούμερο δεν υπολογίζονται οι σφαγές, οι εκτελέσεις και οι θηριωδίες στις οποίες θα αναφερθούμε στο 4ο μέρος του αφιερώματος την Παρασκευή.
*Τα στοιχεία που περιέχει το λεύκωμα συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων και από άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες της εποχής. Το κείμενο του λευκώματος γράφτηκε από τον Αρχιτέκτονα κ. Κ.Α. Δοξιάδη.
Η εργασία άρχισε τον Μάιο του 1941 και δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 1944 όταν ελευθερώθηκε η Ελλάδα. Το 1945, παρουσιάσθηκε στο Παρίσι και το Λονδίνο, καθώς και στη διάσκεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) στον Αγ. Φραγκίσκο.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ρωσία: Ψεύτικες οι φωτογραφίες με το βομβαρδισμένο σχολείο
Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016, 23:47
Ψεύτικες θεωρεί η ρωσική κυβέρνηση τις φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και απεικονίζουν ένα βομβαρδισμένο σχολείο στη βορειοδυτική Συρία.
«Σήμερα, έπειτα από την εμπεριστατωμένη εξέταση των φωτογραφιών ενός χωριού στη Συρία, στην Χας (επαρχία Ιντλίμπ που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ανταρτών), διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρξαν πλήγματα εναντίον του σχολείου κι επιπλέον δεν υπήρξαν θύματα» έγραψε στο Facebook η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας.
«Οι φωτογραφίες αποτελούν προϊόν σύνθεσης» πρόσθεσε, χωρίς να υπεισέλθει σε περαιτέρω λεπτομέρειες.
Η Unicef είχε ανακοινώσεις πως αεροπορικός βομβαρδισμός σχολείου στο χωριό Χας προκάλεσε την Τετάρτη τον θάνατο 22 παιδιών και 6 εκπαιδευτικών.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας Ιγκόρ Κονασένκοφ είχε από την πλευρά του απαντήσει την Πέμπτη ότι φωτογραφίες και βίντεο από ένα ρωσικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος έδειχναν ότι η στέγη του σχολείου δεν εμφάνιζε ζημιές και δεν υπήρχαν κρατήρες που να αποδίδονται στις βόμβες που είχε ρίξει κάποιο αεροσκάφος περιμετρικά του σχολείου.
Είχε αντιθέτως διαβεβαιώσει ότι «κανένα ρωσικό αεροσκάφος δεν επιχειρούσε σε αυτήν την περιοχή την Τετάρτη 26η Οκτωβρίου» κι ότι αυτό ήταν «ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός».
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ρωσία: Ο Λαβρόφ ζητά «Σχέδιο Μάρσαλ» για τη Συρία
Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016, 21:28
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ υποστήριξε την Παρασκευή πως για τη Συρία χρειάζεται να καταστρωθεί ένα σχέδιο Μάρσαλ, ανάλογο με εκείνο που οι δυτικές δυνάμεις είχαν συμφωνήσει να θέσουν σε εφαρμογή για να βοηθήσουν την μεταπολεμική Γερμανία.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντησή του στη Μόσχα με τους ομολόγους του της Συρίας και του Ιράν, ο Λαβρόφ δήλωσε πως οι άνομες κυρώσεις κατά της Συρίας πλήττουν κατά κύριο λόγο τους αμάχους στη χώρα και υπογράμμισε πως δεν υπάρχει εναλλακτική στην πολιτική λύση του εμφυλίου πολέμου.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως οι αναφορές για πιθανό πλήγμα κατά ενός σχολείου στο Ιντλίμπ από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς αποτελούν παραπληροφόρηση και διαβεβαίωσε πως κατά το τελευταίο δεκαήμερο οι αεροπορικές δυνάμεις της χώρας του δεν έχουν πραγματοποιήσει καμμία επιδρομή κατά του Χαλεπίου.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Πούτιν: «Όχι» στην επανάληψη των αεροπορικών επιδρομών στο Χαλέπι
Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016, 21:48
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν «δεν θεωρεί σκόπιμη αυτήν τη στιγμή την επανάληψη των αεροπορικών επιδρομών στο Χαλέπι» όπως ζήτησε το γενικό επιτελείο Εθνικής Άμυνας της Ρωσίας.
Ο Ρώσος πρόεδρος έκρινε ότι είναι «απαραίτητη η παράταση της εκεχειρίας για ανθρωπιστικούς λόγους» σε αυτήν την πόλη της Συρίας, όπως ανακοίνωσε το Κρεμλίνο.
Εντούτοις, «εφόσον καταστεί αναγκαίο, προκειμένου να μπει ένα τέλος στις προκλητικές ενέργειες των τρομοκρατικών ομάδων, η Ρωσία επιφυλάσσεται του δικαιώματος να προσφύγει σε όλα τα μέσα που διαθέτει με στόχο να στηρίξει τις ένοπλες δυνάμεις της Συρίας» πρόσθεσε ενώπιον των δημοσιογράφων ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.
Το γενικό επιτελείο Εθνικής Άμυνας της Ρωσίας έκανε νωρίτερα την Παρασκευή γνωστό ότι ζήτησε από τον κ. Πούτιν να δώσει το «πράσινο φως» για την επανάληψη των βομβαρδισμών στο Χαλέπι, έπειτα από μια παύση διάρκειας δέκα ημερών, για να αντιμετωπιστούν οι επιθέσεις των ανταρτών εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας.
«Ο πρόεδρος εκτιμά ότι είναι απαραίτητο να παραταθεί η εκεχειρία για ανθρωπιστικούς λόγους (…) για να επιτραπεί η απομάκρυνση των τραυματιών και η απόσυρση των μαχητών που θέλουν να εγκαταλείψουν την πόλη, όμως επίσης (…) για να δοθεί η δυνατότητα στους Αμερικανούς εταίρους μας να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους και τις υποχρεώσεις τους και να διαχωρίσουν την αυτοαποκαλούμενη μετριοπαθή αντιπολίτευση από τις τρομοκρατικές οργανώσεις» επισήμανε ο Πεσκόφ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Μαδούρο: Aπέτυχε η απεργία της ολιγαρχίας, θριάμβευσε η ειρήνη
O Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νικολάς Μαδούρο, μιλώντας την Παρασκευή έξω από το Προεδρικό Μέγαρο Μιραφλόρες και απευθυνόμενος σε εργαζόμενους στην εκπαίδευση των οποίων η πορεία υποστήριξης προς την κυβέρνηση κατέληξε εκεί, επεσήμανε ότι απέτυχε η απεργία που εξάγγειλε η αντιπολίτευση και ευχαρίστησε τον λαό για την αφοσίωσή του στη δουλεία και στην παραγωγή. “Απέτυχε η απεργία της ολιγαρχίας, θριάμβευσε η ειρήνη”, δήλωσε χαρακτηριστικά.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Νίκος Κούνδουρος το 2011 για τους λαθρομετανάστες
«Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα. Ελεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες. Τέσσερα κτήνη, τέσσερις βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρωμούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα».
Ο Νίκος Κούνδουρος ήταν μέχρι πρότινος υπέρ των λαθρομεταναστών.
Είχε πέσει στην λούμπα του ανθρωπισμού, βλέποντας μονομερώς το ζήτημα και όχι σφαιρικά, χωρίς να μπεί στον κόπο της νεοταξίτικης εποχής που ζούμε και κατά συνέπεια τον ρόλο της... λαθρομετανάστευσης που προωθούν οι πολυεθνικές για να αλώσουν τα κράτη έθνη και να μετατρέψουν την Ελλάδα και Ευρώπη σε ένα απέραντο Μπαγκλαντές.
Φυσικά για να πετύχουν τα σχέδια τουςπρέπει να τρομοκρατούν τους ντόπιους πληθυσμούς με τις αλλοδαπές συμμορίες που τις αφήνουν να ενεργούν ασύδοτες, όπως στην περίπτωση του Ν.Κούνδουρου αλλά και χιλιάδες ελλήνων πολιτών.
Να πως περιγραφεί το δράμα του ο Ν Κούνδουρος από τους λαθρομετανάστες και άλλαξε την θέση του.
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=393433
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Σεπτέμβρης 1944. Οι Γερμανοί που εγκαταλείπουν την Ελλάδα με κατεύθυνση τα βόρεια σύνορα της χώρας, μόνο στα όνειρα τους θα μπορούσαν να φανταστούν αυτό που συμβαίνει. Τα βρετανικά αεροπλάνα - ενώ οι μάχες μαίνονται σφοδρές παντού στον υπόλοιπο κόσμο - αφήνουν ανενόχλητα τα γερμανικά πλοία να μεταφέρουν Γερμανούς στρατιώτες απ' τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα.
Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε συναφθεί Αγγλογερμανική συμφωνία με αντάλλαγμα την παράδοση από τους Γερμανούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αμαχητί.
Ο Άλμπερτ Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε συνέντευξή του στον Β. Μαθιόπουλο αποκαλύπτει : " Είμαι αυτήκοος μάρτυρας ενός γεγονότος, που μας είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση το φθινόπωρο του 1944. Θυμάμαι συγκεκριμένα ότι ο στρατηγός Γιόντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού) Επιτελείου, ήρθε μια μέρα και μου ανέφερε ότι επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα. Η συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και όπως γνωρίζω ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορούσε - όπως, τουλάχιστον, μου είπε ο Γιόντλ - την εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα χωρίς βρετανική ενόχληση. Η συμφωνία αυτή έγινε στη Λισσαβόνα και το ποιος είχε την πρωτοβουλία δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι δεν έγινε σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά πολύ ψηλότερα, για να μην υπάρξουν ακριτομυθίες. Η πληροφορία για το περίεργο αυτό "τζέντλεμαν αγκρίμεντ" μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου προκάλεσε σε όσους το έμαθαν κατάπληξη. Και, πράγματι, οι Άγγλοι την τήρησαν. Τα γερμανικά πολεμικά και μεταγωγικά σκάφη φορτώθηκαν στρατό από τα ελληνικά νησιά - που εκκένωσαν - πέρασαν, το φθινόπωρο του 1944, ανενόχλητα μπροστά από τα μάτια των Βρετανών και ανάμεσα από τα βρετανικά υποβρύχια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το τίμημα της συμφωνίας, κατά τη γνώμη μου, ήταν να παραχωρήσουν οι Γερμανοί τη Θεσσαλονίκη στους Άγγλους αμαχητί και μ' αυτόν το τρόπο η Ελλάδα να περιέλθει στο δυτικό στρατόπεδο. Και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις, που κατείχαν το ελληνικό χώρο ". ( Βήμα 1976 )
Οκτώβρης 1944. Όλη η Ελλάδα, εκτός από ένα μικρό κομμάτι γης στην Κρήτη, είναι ελεύθερη.
Στην Κρήτη, απ' τους 67.000 Γερμανοιταλούς που υπήρχαν στο νησί, οι 17.000 έχουν εγκλωβιστεί και, υπό τον υποστράτηγο Μπέντακ, αναπτύσσονται σε μια παραλιακή λωρίδα 65 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει το λιμάνι της Σούδας, την πόλη των Χανίων, το αεροδρόμιο του Μάλεμε και ονομάζεται " Οχυρά Θέση Κρήτης ".
Διατηρούν την πειθαρχία τους, διαθέτουν βαρύ οπλισμό, άφθονα πυρομαχικά και λειτουργούν μέχρι και την τελευταια στιγμή της αναχώρησης τους ως κατακτητές.
Μάιος 1945. Μοιάζει απίστευτο αλλά 8 ολόκληρους μήνες μετά την αναχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την ηπειρωτική Ελλάδα, 1 μήνα από την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας στους συμμάχους, οι Γερμανοί στην Κρήτη βομβαρδίζουν χωριά, εκδίδουν διαταγές και εκτελούν αιχμάλωτους.
9 Μαΐου 1945. Οι Γερμανοί υπογράφουν συμφωνία παράδοσης της Κρήτης, όχι με την ελληνική Κυβέρνηση, αλλά με τους Άγγλους. Στη συμφωνία που είχε συνταχθεί στα αγγλικά προβλέπεται ότι, μέχρι να παραλάβουν το νησί οι βρετανικές δυνάμεις, οι Γερμανοί θα διατηρούν τον οπλισμό τους και θα εκτελούν τις διαταγές τους.
Ετσι οι Γερμανοί έμειναν στην Κρήτη, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, " ένοπλοι αιχμάλωτοι ".
Πώς όμως εξηγούνται όλα αυτά ;
Οι Άγγλοι ήρθαν σε συμφωνία και χρησιμοποίησαν τα γερμανικά στρατεύματα που είχαν εγκλωβιστεί στην Κρήτη περιμένοντας την κατάληξη της εμφύλιας σύρραξης στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αν επικρατούσε το ΕΑΜ, οι Βρετανοί δεν θα επέτρεπαν την ενσωμάτωση της Κρήτης σε μια κομμουνιστική Ελλάδα.
Πολλές μαρτυρίες επιβεβαιώνουν ότι οι Άγγλοι προωθούσαν σχέδια πολιτικής αυτονομίας του νησιού που ευτυχώς δεν χρειάστηκε να πραγματοποιηθούν.
" Όσο πλησίαζε το τέλος της γερμανικής κατοχής στην Κρήτη, ιδιαίτερα στον νομό Ρεθύμνου άρχισε μια αγγλοκίνητη κίνηση γι’ «αυτονομία» της Κρήτης με επικεφαλής κάποιο Παπαδογιάννη ". ( Δ. Βλαντάς )
Ο Εμμανουήλ Μπαντουβάς αναφέρει ότι του προτάθηκε από τον πράκτορα της SOE Γουντχάουζ να ηγηθεί αυτονομιστικής κίνησης με την οικονομική στήριξη της Αγγλίας. Σε αντάλλαγμα ο Μπαντουβάς θα χριζόταν πρώτος πρόεδρος της αυτόνομης Κρήτης.
Κι ο Ανδρέας Νενεδάκης γράφει στο βιβλίο του : " Τον Απρίλη 1943 ο άγγλος αξιωματικός Φίλντινγκ προπαγάνδιζε πάνω στην Κρήτη για την προσάρτηση της στην Αγγλία με την θεωρία ότι οι Κρητικοί είναι Δωρικής καταγωγής ενώ οι άλλοι Έλληνες είναι Πελασγοί. Ότι οι Κρητικοί δεν είναι Έλληνες αλλά αποτελούν ξεχωριστή φυλή. Ότι οι Κρητικοί μαλώνουν διαρκώς με τους υπόλοιπους Έλληνες και γι’ αυτό καλό θα ήταν να αποτελέσουν ιδιαίτερο κράτος. Αλλά επειδή η Κρήτη είναι μικρή θα ευρίσκεται στη διάθεση των Μεγάλων και γι’ αυτό καλό θα είναι να μπει κάτω από την προστασία της Αγγλίας και να έχει ένα πολίτευμα παρόμοιο με της Αυστραλίας. Ρωτούσε μάλιστα «μήπως οι Αυστραλοί δεν είναι ελεύθεροι ; ".
Ιούλιος 1945. 9 ολόκληρους μήνες απ' την απελευθέρωση της Αθήνας, ο τελευταίος πλήρης σχηματισμός της Wehrmacht στον κόσμο παραδίδει οπλισμό και αναχωρεί από την Κρήτη με αγγλικά πλοία.
* Ο υποστράτηγος Μπέντακ συνελήφθη το 1945, δικάστηκε και κρίθηκε αθώος των κατηγοριών που του είχαν απαγγελθεί αφού " επιχειρούσε κάτω απ' την εξουσία των Άγγλων για την τήρηση της τάξεως στην Κρήτη στην οποία ήταν Διοικητής πριν και μετά το τέλος του πολέμου ".
* Η ναζιστική σημαία κατέβηκε στις 23 Μαΐου 1945, 11 μέρες μετά την παράδοση της " Οχυράς Θέσης Κρήτης " και ήταν η προτελευταία στον κόσμο.
Η τελευταία έμεινε σ' ένα φυλάκιο στον Αρκτικό Κύκλο ξεχασμένη από θεούς κι ανθρώπους.
* Κι αν οι εχθροί μας κατάφεραν να συνεννοηθούν, εμείς συνεχίσαμε με λύσσα τον πόλεμο μεταξύ μας μέχρι το 1949, καταστρέφοντας ότι είχε απομείνει όρθιο από τη λαίλαπα του 40.
