Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Κυριακη 16 Φεβρουαριου 2020


Πόσο καιρό σας λέω ότι το ΚΚΕ είναι δεκανίκι του συστήματος? Γιατί αριστερή άποψη είναι η παρακάτω:
 "«Για τους ανθρώπους που διώκονται για πολιτικούς λόγους στην πατρίδα τους πρέπει να υπάρχουν ανοιχτά σύνορα και δικαίωμα στην παροχή ασύλου! Αυτό όμως διαφέρει από το ζήτημα της μετανάστευσης, της οικονομικής-εργατικής μετανάστευσης. Θα γίνει δικαιότερος ο κόσμος εάν μεταναστεύουν από τις φτωχότερες χώρες ειδικά τα καλοστεκούμενα μεσαία στρώματα και στις πλουσιότερες χώρες υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός στους μισθούς, και γι αυτό το λόγο μεγαλύτερη συμπίεση μισθών, ιδιαίτερα στον τομέα των χαμηλόμισθων; Δεν το πιστεύω. Όποιος θέλει έναν δικαιότερο κόσμο πρέπει να καταγγείλει ανέντιμες εμπορικές συμφωνίες, να τελειώσει τη λεηλασία των φτωχών χωρών, και να σταματήσει τις εξαγωγές όπλων σε περιοχές κρίσεων. Έτσι δημιουργούνται οι αιτίες της μετανάστευσης. Είναι λάθος να λέμε σαν Αριστερά ότι υποστηρίζουμε τη θέση ότι ο καθένας που επιθυμεί μπορεί να έρχεται στη Γερμανία και να έχει απαιτήσεις για κοινωνικές παροχές»
Σάρα Βάγκενκνεχτ του Die Linke

Σχολιο.- Τα σπιτια  γιατι θελουν να τα κατασχεσουν;;; Για να στεγασουν τους νεους εποικους οι ΜΚΟ!!! Αρα δεν μπορει να βγαινει η καθεμια βουλευτης που το παιζει φιλανθρωπη και να λεει οτι πα@@ρια της κατεβει στο ανοητο μυαλουδακι της, επειδη εχει εσφαλμενη αντιληψη για οτι συμβαινει γυρω μας....

Σχολιο.- Για το σύνθημα «κάτω τα σύνορα», Λένιν, 29 Απριλίου 1917.)
«Η μέθοδος της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα «Κάτω τα Σύνορα» είναι πλήρης σύγχυση. Δεν κατορθώσαμε να δημοσιεύσουμε το άρθρο μου όπου την άποψη αυτή την ονόμαζα «ιμπεριαλιστικό οικονομισμό». Τι θα πει «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα «κάτω τα σύνορα»; Εμείς είμαστε υπέρ της αναγκαιότητας του κράτους, και το κράτος προϋποθέτει σύνορα. Το κράτος μπορεί, βέβαια, να έχει αστική κυβέρνηση, ενώ εμάς μας χρειάζονται τα σοβιέτ. Αλλά και γι΄αυτά τίθεται ζήτημα συνόρων. Τι θα πει «κάτω τα σύνορα»; Εδώ αρχίζει η αναρχία … «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα «κάτω τα σύνορα» είναι απλούστατα τραγέλαφος (…). Εμείς λέμε ότι τα σύνορα καθορίζονται από τη θέληση του πληθυσμού (…). Το σύνθημα «κάτω τα σύνορα» τότε μόνον θα είναι σωστό όταν η σοσιαλιστική επανάσταση γίνει πραγματικότητα και όχι μέθοδος, και εμείς τότε θα πούμε: «σύντροφοι ελάτε σε εμάς» …».




------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



"Και να και το πρώτο μας βήμα για την σοσιαλιστική κατάργηση της ιδιοκτησίας : Ολική κατάσχεση. Θα τους πάρουμε πρώτα τα σπίτια …. Και θα τα μοιράσουμε διεθνιστικά με τους Ευρω – πέους εταίρους μας …. Κοινή Ευρωπαϊκή ιδιοκτησία με τριτοκοσμικούς νοικάρηδες …. Τι να σου κάνουν τα κωλόσπιτα των οπισθοδρομικών Ελλήνων σωβινιστών μπροστά στην παγκόσμια αδελφωσύνη ;
Tα σπίτια τους λοιπόν είναι το πρώτο μας βήμα. Ακολουθεί η συρρίκνωση των εθνικών τους συνόρων που ήδη προαναγγείλαμε. Εξ άλλου η φτήνια τρώει τον παρά …..
Αυτός είναι πραγματικός αντιρατσιστικός διεθνιστικός σοσιαλισμός και όχι τα εγκληματικά σοσιαλπατριωτικά κηρύγματα του απεχθέστατου Στάλιν
Η δεξιά όπως πάντα, αλλά τώρα και η αριστερά, σε όλες τις αποχρώσεις τους, δουλεύουν γι αυτόν τον καλό σκοπό, χέρι - χέρι με τον Καρατζαφέρη".



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Στις 16 Φεβρουαρίου 1942 δημοσιεύτηκε παράνομα η Διακήρυξη του ΕΛΑΣ, που είχε ιδρυθεί στις 2 Φεβρουαρίου με απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΕ και της Κ.Ε. του ΕΑΜ.
Αντιμέτωπος με τα στρατεύματα κατοχής, ο ΕΛΑΣ θα αντιμετωπίσει από το καλοκαίρι του 1943 και τα ένοπλα σώματα των Ταγμάτων Ασφαλείας.
Ο όρκος του αντάρτη του ΕΛΑΣ και αυτός του ταγματαλήτη δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ως προς το γιατί πολεμούσε ο ένας και γιατί ο άλλος.



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Παράσιτα
Gisaengchung / Parasite
Σινεφίλ 2019 | Έγχρ. | Διάρκεια: 132'
Νοτιοκορεάτικη ταινία, σκηνοθεσία Μπονγκ Τζουν - χο με τους: Σονγκ Κανγκ - Χο, Γιανγκ Χίε - τζιν, Τζο Γέο - τζεόνγκ, Παρκ Σο - νταμ
Ο μεγαλύτερος γιος μιας οικογένειας ανέργων γνωρίζεται με τους ευκατάστατους Παρκ και εισβάλλει στη ζωή τους με έναν απρόοπτο για όλους τρόπο.
Ο φετινός Χρυσός Φοίνικας των Κανών ξεκινάει από εκεί που τέλειωσε ο προηγούμενος. Είμαστε ακόμη στην Άπω Ανατολή, συγκεκριμένα στη Σεούλ, και πάντα στη σκιά του ασιατικού οικονομικού θαύματος. Το οικονομικό θαύμα όμως είναι για την ανώτερη τάξη. Η κατώτερη ζει στην κόλαση της ανεργίας. Η τετραμελής οικογένεια Κιμ ζει σε ένα μικρό υπόγειο που πλημμυρίζει με την πρώτη ευκαιρία κι επιβιώνει με εφήμερες μικροδουλειές, σχεδιάζοντας φτηνο-κομπίνες κι ελπίζοντας, γενικά κι αόριστα, σε ένα καλύτερο αύριο. Ο πατέρας είχε ζαχαροπλαστείο που φαλήρισε. Ο γιός και η κόρη έχουν ένα σωρό πτυχία και ικανότητες, και δεν μπορούν να βρούν μια δουλειά.
Αυτό μοιάζει να γλυκοχαράζει όταν ο μικρός γιος Κι-γου προσλαμβάνεται ως καθηγητής αγγλικών της μικρής κόρης του κ. Παρκ. Πρόκειται για έναν εύπορο νεαρό πατριάρχη μιας –επίσης τετραμελούς– οικογένειας, η οποία γρήγορα θα χρειαστεί κι έναν «art therapy» καθηγητή για τον γιο της. Εξπέρ στις πλαστογραφίες, η αδερφή του Κι-γου θα παρουσιαστεί στο μοντέρνο κι ευρύχωρο σπίτι των Παρκ ως γνωστή του ειδήμων από το κολέγιο, θα πιάσει δουλειά και θα οργανώσει με τους υπόλοιπους Κιμ την πλήρη «εισβολή» της φτωχής τετράδας στη ζωή της πλούσιας, διαβάλλοντας τους προηγούμενους εργάτες για να πάρουν οι γονείς της τη θέση τους.
Ποια είναι τα παράσιτα της υπόθεσης; Με έναν μεθοδικό, φαινομενικά χαλαρό μα στην πραγματικότητα ύπουλο αφηγηματικό τρόπο, ο δοκιμασμένος σε κάθε κινηματογραφικό είδος Μπονγκ Τζουν-χο εναλλάσσει δεξιοτεχνικά την απόσταση που κρατά ο φακός από την κάθε οικογένεια. Τη μία στιγμή οι Κιμ παρουσιάζονται ως άξεστοι απατεώνες και την άλλη γίνονται συμπαθείς ως απόκληροι ενός κόσμου μηδενικών ευκαιριών.
Οι ατσαλάκωτοι Παρκ μοιάζουν ψυχροί και άσπλαχνοι μέσα στην αποστειρωμένη ευδαιμονία τους, όμως εξαπατώνται από τους ανθρώπους στους οποίους έχουν δείξει εμπιστοσύνη. Αλλά και πάλι, οι αμφίσημες διαθέσεις θα αλλάξουν άρδην όταν η παράδοξη συμβίωση βγάλει στην επιφάνεια (κυριολεκτικά!) μερικά καλά κρυμμένα μυστικά, ανατρέποντας τα δεδομένα ενός προβλέψιμου κοινωνικού δράματος.
Από τη γλώσσα και τη συμπεριφορά των ηρώων μέχρι την  σκηνογραφία (το άθλιο υπόγειο απέναντι στην πολυτελή μεζονέτα), η ταινία τονίζει, ακόμη και πλανοθετικά, το διαφορετικό modus vivendi των δύο οικογενειών, υπογραμμίζοντας έντονα την αδυναμία συνύπαρξής τους. Η κοινωνική κριτική του Μπονγκ Τζουν-χο, όμως, δεν είναι μετωπική κι ετοιμοφόρετη. Αντίθετα, φωτίζει από κάθε πιθανή οπτική μια πραγματικότητα χτισμένη πάνω στις ταξικές αντιθέσεις κι εξερευνά με αξιοθαύμαστη κινηματογραφική πρωτοτυπία τις αντιδράσεις που αυτή γεννά: απελπισμένες, βίαιες, λυτρωτικές όσο και αυτοκαταστροφικές.
Ευθυγραμμισμένη στην ίδια απρόβλεπτη λογική είναι και η σκηνοθετική ματιά του πάνω σε όσα –σχεδόν σουρεαλιστικά όταν φτάσουμε στο φινάλε– συμβαίνουν: κλειστοφοβικό θρίλερ, ψυχαναλυτική αλληγορία (ευφυέστατη η χρήση της επιφάνειας και του υπογείου), πικρή ταινία για την σημερινή κόλαση των εργαζομένων, πολιτική παρέμβαση και γκροτέσκα φάρσα.
Σε κάποιους μικροαστούς της δικαιωματικής «αριστεράς» δεν αρέσει, γιατί δείχνει τη σημερινή κόλαση που βιώνουν οι εργαζόμενοι, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις με τους μισθούς των 300 ευρώ, και από την άλλη την απέραντη χλιδή της άρχουσας τάξης. Δεν μπορούν να χωνέψουν οι κλασικοί μικροαστοί δικαιωματιστές αριστερούληδες τον κανιβαλισμό πλέον σήμερα της εργατικής τάξης, θεωρούν ότι όπως στα όνειρα τους, η εργατική τάξη είναι αλληλέγγυα και έτοιμη να εξεγερθεί. Οι μικροαστούλιδες δεν έχουν βιώσει ποτέ τη φρίκη της φτώχειας. Οπότε οι μικροαστούλιδες  καλούν στα ανοιχτά σύνορα του καπιταλισμού, και άλλους φτωχοδιάβολους λαθρομετανάστες, για να ρίξουν περισσότερο τα εργατικά μεροκάματα, για να μεγαλώσει κι άλλο ο στρατός ανεργίας. Α, όλα κι όλα, ο μικροαστός είναι «ανθρωπιστής». Σάμπως αυτός θα πεινάσει και θα εξαθλιωθεί;  Μόνο ένας εργάτης μπορεί να καταλάβει αυτήν την ταινία.
Αναμφίβολα η τολμηρότερη κινηματογραφική πρόταση της χρονιάς.
Ν. Κορέα. 2019. Διάρκεια: 132΄. Διανομή: SEVEN FILMS.




------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Assad :  Οι χώρες που είναι εχθρικές προς το λαό της Συρίας εξακολουθούν να προσπαθούν να προστατεύσουν τους τρομοκράτες
Ο Πρόεδρος Al-Assad έλαβε σήμερα αντιπροσωπεία του ιρανικού Συμβουλίου Shura με επικεφαλής τον Ali Larjani, Πρόεδρο του Συμβουλίου
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Πρόεδρος της Συρίας επιβεβαίωσε ότι οι χώρες που είναι εχθρικές προς το λαό της Συρίας εξακολουθούν να προσπαθούν να προστατεύσουν τους τρομοκράτες που μεταφέρουν τους πολίτες ως ομήρους και ανθρώπινες ασπίδες και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί εις βάρος των ζωών και της ασφάλειας των ανθρώπων. Οι Σύριοι είναι αποφασισμένοι να απελευθερώσουν ολόκληρη τη συριακή γη.
Από την πλευρά του, ο Larjani τόνισε τη συνεχή υποστήριξη της χώρας του στη Συρία στις προσπάθειές του να εξαλείψει την τρομοκρατία σε όλα τα εδάφη της, υπογραμμίζοντας τη σημασία των πρόσφατων νικών κατά των τρομοκρατών και εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην ικανότητα του συριακού λαού να ολοκληρώσει την απελευθέρωση όλα τα εδάφη τους και να αποκαταστήσει τη θέση της Συρίας στην περιοχή.
Προεδρία της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Απελευθερώθηκε όλη η επαρχία Χαλεπιού... ο λαός στους δρόμους...



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Λέσβος: Τοποθέτησαν σωσίβια και βάρκες στην υπό επίταξη έκταση!