Κυριακη 9 Μαρτιου 2014

...εντελώς κατασκευασμένες δικαιολογίες!

“Πατρίδα; Πουλημένη στο σφυρί! Λευτεριά; Με χαλκάδες δεν μπορεί!”

Δεν μπορείς τον 21ο αιώνα να συμπεριφέρεσαι με τρόπο του 19ου αιώνα εισβάλλοντας σε μια άλλη χώρα προβάλλοντας εντελώς κατασκευασμένες δικαιολογίες» είπε ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Κέρι, στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS, για τη στάση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Μόλις τελείωσε τη συνέντευξη, ξαναμέτρησε τα στρατεύματα της αμερικάνικης υπερδύναμης που απέχουν από το γραφείο του, στο υπουργείο του στην Ουάσιγκτον:

1) στην Νότια Κορέα - 11.188 χιλιόμετρα. 2) στο Αφγανιστάν - 11.163 χιλιόμετρα. 3) στο Ιράκ - 11.148 χιλιόμετρα. 4) στη Σομαλία - 13.896 χιλιόμετρα. 5) στις Φιλιππίνες - 13.230 χιλιόμετρα. 6) στο Φάληρο - 9.419 χιλιόμετρα.

Ναι! στο Φάληρο, όπου έφτασε από το πρωί της Τρίτης το πιο σύγχρονο πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ. Το μέτρημα όλων των παραπάνω αποστάσεων έγινε σε «ευθεία γραμμή», και όχι ανέβα βουνό, κατέβα ποτάμι, κολύμπα θάλασσα. Δηλαδή τις πραγματικές αποστάσεις.

Μόλις επιθεώρησε τα στρατεύματα, έλαβε ενημέρωση από τον ναύαρχο Ουίλιαμ Μακρέιβεν, που προΐσταται των «Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων» και αμερικανιστί «Special Operations Forces» και συντομογραφικά USSOCOM, για την ανάπτυξη και ευημερία των σπέσιαλ επιχειρήσεων. Οι στρατιωτικές δυνάμεις αυτές βρίσκονται σε 134 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, μυστικά. Σύμφωνα με το διοικητή τους πρόκειται για ένα δίκτυο που «επιτρέπει μικρή και σταθερή παρουσία σε κρίσιμες περιοχές, και διευκολύνει την εμπλοκή, όπου είναι αναγκαίο ή σκόπιμο». Μάλλον, σύμφωνα με τον Κέρι, θα έπρεπε να πει ότι διευκολύνουν την εμπλοκή, όπου είναι εντελώς αναγκαίο ή σκόπιμο. Τι κάνουν εκεί; μα εντελώς αθώα εκπαιδεύουν παραστρατιωτικές ή ειδικές στρατιωτικές μονάδες των χωρών όπου ενεργούν, (σπέσιαλ εκπαίδευση), λαμβάνουν μέρος σε επιδρομές για την απαγωγή πολιτικών παραγόντων, «τρομοκρατών» και «εξτρεμιστών», στήνουν ιστότοπους για να περνάνε την προπαγάνδα τους. Η SOCOM από 33.000 προσωπικό που είχε το 2001, το 2014 θα αριθμεί 72.000 άτομα. Και αφού ο κόσμος έχει μέχρι σήμερα 236 χώρες γιατί αύριο δεν ξέρεις, υποθέτουμε, εντελώς υποθετικά, ότι στις υπόλοιπες 102 έχουν φανερή παρουσία. Αν προσθέσουμε τις CIA, DIA, NSA και λοιπές πρακτόρικες δυνάμεις, τα πράγματα είναι σπέσιαλ.

Από το «Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας» του Μπους, στην εξαγωγή της «Δημοκρατίας» του Ομπάμα, η αμερικάνικη πολιτική είναι ίδια. Σήμερα η γυαλιστερή, πριν λίγα χρόνια, «υπεράσπιση της Δημοκρατίας», έγινε κουρελόπανο. Όπου κι αν εξήχθη, οι χώρες που υποστήκαν την «εξαγωγή», είναι κατεστραμμένες, διαμελισμένες, σπαράσσονται από εμφύλιες συγκρούσεις. Η υποστήριξη και η πραξικοπηματική επέμβαση στην Ουκρανία, ο εναγκαλισμός του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού με τους φασίστες, χιτλερικούς εγκληματίες του «Δεξιού Τομέα», που δεν έχουν ούτε καν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά τοποθετήθηκαν στα δοτά υπουργεία, τράβηξαν τον κουρελιασμένο φερετζέ της «Δημοκρατίας» τους.

Αλλά η αυθαιρεσία τους δεν γνωρίζει πια κανένα όριο. Έκοψαν τα δάνεια προς την Ουγκάντα και την χαρακτήρισαν ναζιστική(! )γιατί ψήφισε νόμο ενάντια στους ομοφυλόφιλους. Σκλήριξε ο ΟΗΕ, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η οπωσδήποτε Κάθριν Άστον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γυρίζοντας από την Ουκρανία, η Νορβηγία και πολλοί άλλοι φαρισαίοι υποκριτές, φιλαράκια των ναζιστών όπου γης. Σε λίγο θα επεμβαίνουν όταν κινδυνεύει το κίτρινο μυρμήγκι, ο ροζ ιπποπόταμος, η μοβ φάλαινα, διότι έτσι δεν προβάλλονται εντελώς κατασκευασμένες δικαιολογίες για επέμβαση.

Ποιος θυμάται τον δοτό ελέω Αμερικής πρόεδρο της Γεωργίας, Σαακασβίλι; Πολλοί μπορεί να τον ξέχασαν. Οι πάτρωνές του Αμερικανοί καθόλου. Αφού μάσησε καλά από τα άφθονα κονδύλια που αφειδώς έδιναν οι ΗΠΑ, κατηγορήθηκε και διώκεται δικαστικά από το νέο, επίσης φιλοαμερικανικό καθεστώς της Γεωργίας για οικονομικά σκάνδαλα. Πήρε το αεροπλάνο, πήγε εις τας ΗΠΑ και του δόθηκε η αμερικανική υπηκοότητα. Η υπόθεση δεν τελείωσε όμως εκεί. Για να βγάλει τα προς το ζην τον έκαναν καθηγητή Νομικής στο Πανεπιστήμιο Ταφτ, ένα από τα πιο ονομαστά στον κόσμο! Θα διδάσκει πώς κάνεις πραξικοπήματα. Θλιβερό. Τα καλύτερα αμερικανικά Πανεπιστήμια, έχουν φοιτητές που ανέχονται να τους διδάσκει δίκαιο ο Σαακασβίλι ή πληρώνουν όπως οι του Χάρβαρντ για να ακούσουν τον ΓΑΠ.

--------------------------------------------------------------------------------

«Μέχρι το τέλος του μήνα η Κριμαία θα ανήκει στην Ρωσία οπου και ανηκει»

Η Κριμαία θα αποτελέσει μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας οπου και ανηκει πριν από το τέλος του μήνα, διαβεβαίωσε ο πρόεδρος του φιλο-ρωσικού τοπικού κοινοβουλίου, ο οποίος μάλιστα δεν δίστασε να υποσχεθεί εντυπωσιακές αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, όπως αναφέρει το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων. «Η διαδικασία μετάβασης σε μια νέα νομική δομή είναι περίπλοκη. Αλλά υποθέτουμε ότι όλες οι διαδικασίες θα έχουν ολοκληρωθεί τον Μάρτιο», δήλωσε ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Κριμαίας, Βλαντιμίρ Κονσταντίνοφ, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Ειδήσεων Itar-Tass. Η ηγεσία της Κριμαίας ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι στις 16 Μαρτίου θα διεξαχθεί δημοψήφισμα για την προσάρτηση της περιοχής στην Ρωσία. Ο Κωνσταντίνοφ υποσχέθηκε σε δασκάλους, γιατρούς, στρατιωτικούς, αστυνομικούς και άλλους δημόσιους υπαλλήλους ότι το εισόδημά τους θα αυξηθεί κατά τέσσερις φορές με την ένταξη της Κριμαίας στη Ρωσία.

Σαν στο σπίτι τους οι Ρώσοι στην Κριμαία – Αναίμακτη κατάσταση βάσεων και υποσχέσεις προσάρτησης

Οι εξελίξεις για το μέλλον της Κριμαίας φαίνεται να έχουν πάρει το δρόμο τους και μάλιστα χωρίς να υπάρχει γυρισμός. Νέα (αναίμακτη) κατάληψη στρατιωτικής βάσης από τους Ρώσους. Και ενώ οι Ρώσοι προελαύνουν χωρίς αντίσταση, ο ηγέτης του φιλο-ρωσικού περιφερειακού κοινοβουλίου στην Κριμαία υποσχέθηκε ότι η περιοχή θα αποτελέσει μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας πριν από το τέλος του μήνα. Στις 16 Μαρτίου θα διεξαχθεί δημοψήφισμα σχετικά με το εάν η περιοχή πρέπει να ενταχθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία «Η διαδικασία μετάβασης σε μια νέα νομική δομή είναι περίπλοκη. Αλλά υποθέτουμε ότι όλες οι διαδικασίες θα έχουν ολοκληρωθεί τον Μάρτιο», δήλωσε ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Κριμαίας, Βλαντιμίρ Κονσταντίνοφ, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Ειδήσεων Itar-Tass. Ο Κωνσταντίνοφ υποσχέθηκε σε δασκάλους, γιατρούς, στρατιωτικούς, αστυνομικούς και άλλους δημόσιους υπαλλήλους ότι το εισόδημά τους θα αυξηθεί κατά τέσσερις φορές με την ένταξη της περιοχής στη Ρωσία. Εκπρόσωπος των συνοριοφρουρών δήλωσε ότι η βάση Τσερνομορσκόγε στη δυτική άκρη της Κριμαίας καταλήφθηκε από τις ρωσικές δυνάμεις περίπου στις 06:00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας) χωρίς να σημειωθεί το παραμικρό. Ο Όλεγκ Σλομπόντιαν πρόσθεσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχουν πλέον 11 βάσεις της συνοριοφρουράς στην Κριμαία. Η κατάληψη της χερσονήσου της Ουκρανίας από τις ρωσικές δυνάμεις ξεκίνησε πριν 11 ημέρες και δεν έχει σημειωθεί καμια αιματοχυσία αποδυκνειωντας σε ολους ότι Ουκρανοι και Ρωσοι είναι αδελφοι λαοι. Ουκρανικά στρατεύματα παραμένουν μεσα σε αρκετές βάσεις, όμως δεν έχουν προβάλει αντίσταση.

--------------------------------------------------------------------------------

Κλιμακώνεται επικίνδυνα η διεθνής κρίση - Απειλή πολέμου και φασισμού - Για τη διανομή των ζωνών επιρροής συνθλίβεται ο λαός της Ουκρανίας

Του Αντώνη Παπαδόπουλου

Κλιμακώνεται επικίνδυνα η διεθνής κρίση που ξέσπασε στην Ουκρανία ύστερα από την πραξικοπηματική ανατροπή του Ουκρανού Προέδρου Γιανουκόβιτς και της κυβέρνησής του, που οργάνωσαν και καθοδήγησαν οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και εκτέλεσαν οι ντόπιοι λακέδες τους, με πρωταγωνιστές τις φασιστικές συμμορίες του “Δεξιού Τομέα” στο Κίεβο, εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς ανδρεικέλων της Δύσης, έτοιμο να προσδέσει και να υποτάξει οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά την Ουκρανία στο άρμα των ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ, εκτοπίζοντας την επιρροή, τις θέσεις και τα ερείσματα της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η απάντηση της Ρωσίας ήταν άμεση στις επιθετικές – επεμβατικές κινήσεις των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών. Έθεσε κάτω από τον άμεσο πολιτικο-στρατιωτικό έλεγχο την κρίσιμη περιοχή της Κριμαίας, και οργανώνει διαμέσου της τοπικής κυβέρνησης δημοψήφισμα στις 16 Μάρτη με σκοπό την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία, διαγράφοντας μια προοπτική απότομης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Οι αμερικανοευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, αιφνιδιασμένοι από την κίνηση της Μόσχας, ωρύονται για την εδαφική κυριαρχία της Ουκρανίας, αυτοί που εξαπέλυσαν αλλεπάλληλους κατακτητικούς πολέμους, διαμελίζοντας ανεξάρτητα και κυρίαρχα κράτη, και προχωρούν τώρα σε οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, κλιμακώνοντας τον ανταγωνισμό για την αναδιανομή των ζωνών επιρροής, διαμορφώνοντας συνθήκες πολιτικής αστάθειας και πολεμικών συγκρούσεων στην Ουκρανία και την ευρύτερη περιοχή. Οι εθνικιστικές και στρατιωτικές αντιπαραθέσεις που συντελούνται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ – ΕΕ – Ρωσία για το ξαναμοίρασμα και την επανάκτηση των ζωνών επιρροής στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έχουν αντιδραστικά χαρακτηριστικά και μετατρέπουν τους λαούς σε καύσιμη ύλη για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων τους.

Κάτω από την άμεση, απροσχημάτιστη, κρυφή και φανερή υποστήριξη, οργάνωση και καθοδήγηση των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, οι Ουκρανοί λακέδες τους, με αιχμή του δόρατος τις ένοπλες φασιστικές, αντικομμουνιστικές συμμορίες του “Σβόμποντα” και του “Δεξιού Τομέα”, πέτυχαν ύστερα από τρεις μήνες αντιδραστικών κινητοποιήσεων στην “Πλατεία” του Κιέβου, να ανατρέψουν πραξικοπηματικά το φιλορώσο Πρόεδρο Γιανουκόβιτς, όταν τον εγκατέλειψαν οι ντόπιοι οικονομικοί ολιγάρχες που τον στήριζαν, και να επιβάλουν τη δική τους αντιδραστική εξουσία, ένα καθεστώς ανδρεικέλων, υποχείριο των ΗΠΑ – ΕΕ, που η πρώτη του κυβερνητική ενέργεια ήταν να καλέσει τους Δυτικούς πάτρωνές του και το ΝΑΤΟ να επέμβουν στρατιωτικά και να εγγυηθούν την “κυριαρχία της Ουκρανίας”, την κυριαρχία δηλαδή της αντιδραστικής εξουσίας τους πάνω στον ουκρανικό λαό. Οι επόμενες κυβερνητικές ενέργειες που σχεδιάζει ο εγκάθετος πρωθυπουργός Γιατσενιούκ, ξεσκολισμένος λακές των Αμερικανών, που κάνει το γύρο του κόσμου ο ναζιστικός χαιρετισμός του, είναι η προσφυγή της Ουκρανίας στα νύχια του ΔΝΤ και ακόμη να τεθούν εκτός νόμου οι κομμουνιστικές δυνάμεις και να ξεκινήσει η καταδίωξή τους, να γκρεμιστούν τα αγάλματα του Λένιν και κάθε μνημείο που θυμίζει τη σοβιετική περίοδο και να καταργηθούν οι νόμοι που ενοχοποιούν τη φασιστική προπαγάνδα και τις φασιστικές θηριωδίες που διαπράχθηκαν σε βάρος του ουκρανικού λαού στην πρόσφατη ιστορία του. Οι πολιτικές εξελίξεις που ξέσπασαν και συνεχίζουν να εκτυλίσσονται και να κλιμακώνονται με ραγδαίο τρόπο στην Ουκρανία, σηματοδοτούν προς το παρόν τις επιθετικές επιδιώξεις των Δυτικών για την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική πρόσδεση – υποταγή της Ουκρανίας σε ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ, καταφέροντας προσωρινά τουλάχιστον πλήγμα στα συμφέροντα της Ρωσίας και των φιλορωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία με την εγκαθίδρυση ενός εσωτερικού αντιδραστικού, αντικομμουνιστικού καθεστώτος που το συγκροτούν πολιτικά τα κόμματα – λακέδες της Δύσης, είτε “κοινοβουλευτικά” όπως αυτά της Τιμοσένκο είτε ακραιφνώς φασιστικά – πολιτικοί απόγονοι αυτών που πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανοχιτλερικών κατακτητών και ακόμη παρά-πίσω των Λευκοφρουρών. Επεμβαίνοντας με τον πιο ωμό τρόπο οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές στις εσωτερικές εξελίξεις στην Ουκρανία και επιδιώκοντας αυτή ακριβώς η προκλητική επέμβαση να γίνεται γνωστή στους πάντες, προφανώς για να στείλουν μήνυμα πως αυτοί είναι κυρίαρχοι στη χώρα, έφθασαν στο σημείο οι υπουργοί Εξωτερικών των ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΕ και των ΗΠΑ το προηγούμενο διάστημα να παίρνουν αυτοπροσώπως μέρος στις “λαϊκές κινητοποιήσεις” στο Κίεβο και ακόμη να αποκαλύπτονται μέσα από τις συνομιλίες τους, χωρίς κανένα δισταγμό διάψευσης (Νούλαντ), τι σόι μαριονέτες είναι οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, οι σημερινοί κυβερνήτες της Ουκρανίας και πως κινούν τα νήματα και τους κατευθύνουν τα αφεντικά τους

Και στο τέλος, αναβιώνοντας τις εποχές της νεοαποικιοκρατίας και των κανονιοφόρων, οι υπουργοί Εξωτερικών των ιμπεριαλιστικών κρατών της ΕΕ και των ΗΠΑ κατέφθασαν στο Κίεβο εν χορώ και αποφάσισαν επί τόπου την πραξικοπηματική ανατροπή του Γιανουκόβιτς και την παράδοση της εξουσίας στους λακέδες τους. Τώρα σαν συνέπεια της αχαλίνωτης επιθετικότητας των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών να θέσουν κάτω από τον πλήρη πολιτικό έλεγχο και την κυριαρχία τους την Ουκρανία και να εκτοπίσουν τη Ρωσία από μια κρίσιμη για τα ιμπεριαλιστικά της συμφέροντα περιοχή, έχει ξεσπάσει μια πολιτικοστρατιωτική κρίση με διεθνείς διαστάσεις, οξύνοντας επικίνδυνα τους ανταγωνισμούς για την αναδιανομή των ζωνών επιρροής και δημιουργώντας μεγάλους κινδύνους για το μέλλον της Ουκρανίας που απειλείται με διαμελισμό. Η Ρωσία δεν φαίνεται διατεθειμένη να χάσει άπραγη μια μεγάλη ζώνη οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής επιρροής και να αποδεχθεί τις επιθετικές ενέργειες και τα τετελεσμένα των δυτικών αντιπάλων της, που αποσκοπούν να την εκτοπίσουν από την Ουκρανία, να την πλευροκοπήσουν από τα δυτικά και αν μπορέσουν να την εκδιώξουν από τη Μαύρη Θάλασσα και την Κριμαία, όπου διαθέτει ο ρωσικός στρατός μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές ναυτικές βάσεις του στη Σεβαστούπολη. Έτσι απαντώντας άμεσα η Ρωσία του Πούτιν στις επιθετικές – επεμβατικές κινήσεις ΗΠΑ – ΕΕ, αρνείται να αναγνωρίσει το νέο φιλοδυτικό καθεστώς του Κιέβου που άρπαξε την πολιτική εξουσία, πήρε υπό την προστασία της και αναγνωρίζει ως νόμιμο εκπρόσωπο της Ουκρανίας τον ανατραπέντα πρόεδρο Γιανουκόβιτς, ενώ ταυτόχρονα – γεγονός που αποτελεί και την πιο καίρια ενέργεια – έθεσε την Κριμαία, όπου οι Ρώσοι αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού της, κάτω από την πολιτικοστρατιωτική κυριαρχία της και οργανώνει δημοψήφισμα για την απομάκρυνσή της από την Ουκρανία και την ένταξή της στη Ρωσία, που σε αυτήν ανήκε μέχρι το 1954, όταν ο Χρουστσώφ την απέσπασε και την ενσωμάτωσε στην τότε Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας.

Δεν είναι καθόλου βέβαιο πως η αναρρίχηση των φιλοδυτικών δυνάμεων στην κυβερνητική εξουσία θα διασφαλίσει τον πολιτικό έλεγχο και την κυριαρχία των ΗΠΑ – ΕΕ πάνω στην Ουκρανία. Η πολιτική αστάθεια και αβεβαιότητα θα συνεχίσει να είναι το κύριο χαρακτηριστικό στην Ουκρανία και στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου, αυτό ακριβώς που επικρατεί τα τελευταία είκοσι χρόνια. Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που επικρατούν με παρόμοιο – πραξικοπηματικό – τρόπο στην Ουκρανία οι φιλοδυτικές δυνάμεις. Πριν από δέκα χρόνια, το 2004, είχε ανατραπεί ξανά ο Γιανουκόβιτς από την πρωθυπουργία τότε με “βελούδινο” πραξικόπημα, παρόμοιων κινητοποιήσεων της περιβόητης “πορτοκαλί επανάστασης” και αναρριχήθηκε στην εξουσία ο λακές της Δύσης Γιουστένκο που τον αντικατέστησε λίγα χρόνια αργότερα, αφού χρεωκόπησε, η Τιμοσένκο, η οποία έπεσε κι αυτή κάτω από το βάρος μεγάλων οικονομικών σκανδάλων και βρέθηκε στη φυλακή. Μπροστά στη σαπίλα και τη διαφθορά, την πείνα και τη φτώχεια αυτών των κυβερνήσεων, στις εκλογές του 2010 ανέβηκαν στην εξουσία ξανά οι φιλορωσικές δυνάμεις με Πρόεδρο τον Γιανουκόβιτς, όπου τώρα, δέκα χρόνια αργότερα από την πρώτη ανατροπή του, επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία και ο ουκρανικός λαός συνεχίζει να συνθλίβεται στις μυλόπετρες των ενδοϊμπεριαλιστικών και ενδοαστικών αντιθέσεων, που ξεσπούν με τη μεγαλύτερη σφοδρότητα στη χώρα του. Μια χώρα μεγαλύτερη σε έκταση από ό,τι η Γαλλία ή η Γερμανία, που καλύπτει μεγάλο μέρος των δυτικών συνόρων της Ρωσίας με πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα, που διαμέσου της περνά το μεγαλύτερο δίκτυο αγωγών μεταφοράς τεράστιων ποσοτήτων αερίου και πετρελαίων από τη Ρωσία στη Δυτική Ευρώπη, καθιστώντας έτσι την Ουκρανία μια κρίσιμη από κάθε άποψη περιοχή για τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που τη μετατρέπει σε ένα πεδίο άγριου ανταγωνισμού για τον έλεγχο και την κυριαρχία της από ΗΠΑ -ΕΕ – Ρωσία. Τώρα και μια εικοσαετία οι ΗΠΑ και από κοντά η ΕΕ προώθησαν τον πολιτικοστρατιωτικό έλεγχο και την οικονομική κυριαρχία τους στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οργάνωσαν και καθοδήγησαν ιδιότυπα πολιτικά πραξικοπήματα, τις επονομαζόμενες “πολύχρωμες επαναστάσεις” σε μια σειρά χώρες (Ουκρανία – Γεωργία κ.λ.π.), που δημιουργήθηκαν ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Όλες αυτές οι επιθετικές – επεμβατικές επιχειρήσεις στην Α. Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, όπως επίσης η προώθηση των σχεδίων για την εγκατάσταση της “αντιπυραυλικής ασπίδας” στην Πολωνία και Τσεχία, ο σχετικά πρόσφατος διαμελισμός της Σερβίας με την ανακήρυξη του κοσοβάρικου προτεκτοράτου, η σχεδιαζόμενη ένταξη της Ουκρανίας και Γεωργίας στο ΝΑΤΟ και η υποκίνηση πριν μια πενταετία της Γεωργίας για εξαπόλυση στρατιωτικής επίθεσης σε βάρος της Ν. Οσετίας, καθώς και οι σημερινές επιθετικές κινήσεις στην Ουκρανία εντάσσονται στους γενικότερους σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του που αποσκοπούν να πετσοκόψουν τη Ρωσία στον Καύκασο και να αρπάξουν τα πετρέλαιά του, να ελέγξουν όλα τα δυτικά και νότια σύνορά της, δημιουργώντας συνθήκες περικύκλωσης και ασφυκτικού εναγκαλισμού της Ρωσίας. Η επιθετική πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ενώ για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα προχωρούσε “ορμητικά” τώρα και μερικά χρόνια αρχίζει να προσκρούει σε σοβαρά εμπόδια σαν αποτέλεσμα των ανακατατάξεων που συντελούνται στη διεθνή πολιτική σκηνή και της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Οι αποφάσεις του 5ου Συνεδρίου του Μ-Λ ΚΚΕ (Μάρτης 2013) υπογραμμίζουν: “Εξασφαλίζοντας, με το αυταρχικό καθεστώς Πούτιν, πολιτική σταθερότητα και υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης – αν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε υποδεέστερη οικονομική θέση απέναντι στις άλλες παγκόσμιες δυνάμεις – και διαθέτοντας ένα τεράστιο στρατιωτικό - πυρηνικό οπλοστάσιο, που τον καθιστά παγκόσμια στρατιωτική δύναμη, ο ρώσικος ιμπεριαλισμός επανέρχεται με νέους όρους στο τραπέζι των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, επανακτά σταδιακά το ζωτικό του χώρο και αποκαθιστά τα συμφέροντά του, προκαλώντας ανακατατάξεις στη διεθνή πολιτική σκηνή και στην αναδιανομή των ζωνών επιρροής”. Το νέο στοιχείο και δεδομένο που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια τόσο με την επίθεση που εξαπόλυσε πριν πέντε χρόνια η Γεωργία με τη μαριονέτα των ΗΠΑ Σαακασβίλι για την κατάληψη της Ν. Οσετίας και Αμπχαζίας, όσο και με τη σημερινή πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας στην Ουκρανία, είναι η έμπρακτη στρατιωτική απάντηση της Ρωσίας για την απόκρουση των επιθετικών κινήσεων των ΗΠΑ και των λακέδων του, καθώς και για τη διεκδίκηση των ζωτικών συμφερόντων και την επανάκτηση της κυριαρχίας του ανασυγκροτούμενου ρώσικου ιμπεριαλισμού πάνω στα γεωπολιτικά εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που απέσπασε την τελευταία εικοσαετία η Δύση. Τώρα η κρίση οξύνεται με την απάντηση της Ρωσίας να θέσει υπό τον έλεγχό της την Κριμαία και την απειλή για το διαμελισμό και τον έλεγχο της Ανατολικής Ουκρανίας, διαγράφοντας μια προοπτική όξυνσης των αντιθέσεων, πολιτικής αστάθειας και συγκρούσεων στην Ουκρανία και την ευρύτερη περιοχή. Η ΕΕ που στην προεδρία της συνέπεσε να βρίσκεται η χώρα μας, και πρώτα απ' όλους η Γερμανία, αξιοποιεί όσο μπορεί την ευκαιρία που της δόθηκε για να προωθήσει τις πολιτικο- οικονομικές θέσεις και την παρουσία της στην Ουκρανία μέσα από την προώθηση των δικών της ανδρείκελων στην κυβέρνηση. Η γερμανική πολιτική που ηγεμονεύει στην ΕΕ συνίσταται στην άσκηση πιέσεων και εκβιασμών για την απόσπαση των μεγαλύτερων παραχωρήσεων της Ρωσίας προς τη Δύση στην Ουκρανία, στα πλαίσια “διευθέτησης της κρίσης” και μέχρι του σημείου που δεν θα μπαίνουν σε δοκιμασία οι οικονομικές, ενεργειακές και πολιτικές σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία, δεν θα σπάνε οι “γέφυρες συνεννόησης” μαζί της, όπως φαίνεται να επιζητούν οι ΗΠΑ, και θα εξασφαλίζει στην ΕΕ να διεκδικήσει αγορές, μερίδιο, πολιτική παρουσία και επιρροή στην Ουκρανία. Στην κατεύθυνση που χαράζει η γερμανική πολιτική στην ΕΕ κινείται η κυβέρνηση Σαμαρά, προσπαθώντας να εξισορροπήσει τις αμερικανονατοϊκές συμφωνίες για τους αγωγούς και τις τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου.

Η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα αντιστρέφοντας όλα όσα μέχρι τώρα υποστήριζε για το δικαίωμα δήθεν “αυτοδιάθεσης των εθνών” και αμφισβήτησης της ίδιας της έννοιας της εδαφικής κυριαρχίας μιας χώρας, που πάνω τους στήριξαν οι ΗΠΑ την εξαπόλυση τόσων κατακτητικών πολέμων, την υποδούλωση και το διαμελισμό ανεξάρτητων και κυρίαρχων χωρών, την πρόσφατη αναγνώριση της ανεξαρτησίας του κοσοβάρικου προτεκτοράτου, τώρα που τα συμφέροντά τους άλλα υπαγορεύουν, καταδικάζουν την “αυτοδιάθεση”της Κριμαίας, προστάζουν να παραμείνει σεβαστή η εδαφική κυριαρχία της Ουκρανίας, κλείνοντας τα μάτια οι “δημοκράτες” της Δύσης στην πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας με πρωταγωνιστές τους Ουκρανούς φασίστες. Οι εθνικιστικές και στρατιωτικές αντιπαραθέσεις που συντελούνται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ – ΕΕ – Ρωσία για το ξαναμοίρασμα και την επανάκτηση των ζωνών επιρροής στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έχουν αντιδραστικά χαρακτηριστικά και μετατρέπουν τους λαούς σε καύσιμη ύλη για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων τους. Τα πραγματικά συμφέροντα τω εθνών και των λαών των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, σήμερα της Ουκρανίας, βρίσκονται έξω από τις μυλόπετρες του αμερικανορώσικου ανταγωνισμού και δεν πρέπει μπροστά στην πολεμοχαρή επιθετικότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να καλλιεργηθεί καμιά αυταπάτη για την πραγματικά αντιδραστική φύση και χαρακτήρα της σημερινής ιμπεριαλιστικής Ρωσίας των Πούτιν – Μεντβέντεφ και των αστικών φιλορωσικών δυνάμεων της Ουκρανίας. Τα πραγματικά συμφέροντα αυτών των λαών, η απολύτρωσή τους από τα δεσμά των ντόπιων κυρίαρχων αστικών δυνάμεων, της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της εθνικής και κοινωνικής καταπίεσης, προϋποθέτει την κοινή πάλη τους ενάντια στους κοινούς εχθρούς τους, ΗΠΑ- ΕΕ, Ρωσία και τους ντόπιους λακέδες τους. Είναι ολέθριο να σπρώχνονται τα έθνη και οι λαοί αυτής της περιοχής, όπως τώρα της Ουκρανίας να δεθούν και να συρθούν, διαμέσου των διεσπασμένων τμημάτων της αστικής τάξης, είτε στο άρμα των ΗΠΑ – ΕΕ είτε της Ρωσίας. Από την άποψη αυτή η θέση μιας σειράς δυνάμεων που εμφανίζονται με κομμουνιστικούς τίτλους στη Ρωσία και την Ουκρανία και σέρνονται πίσω από την πολιτική του Πούτιν και του Γιανουκόβιτς, στηρίζοντας τα συμφέροντα του ρώσικου ιμπεριαλισμού και των δυνάμεών του στην Ουκρανία, επί της ουσίας δεν διαφέρει σε τίποτα από την πολιτική των ψευτοκομμουνιστικών και “αριστερών” κομμάτων της Δ. Ευρώπης, που γίνονται απολογητές και χειροκροτητές της ιμπεριαλιστικής και φιλοπόλεμης πολιτικής των ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, 8-21/3/2014, www.m-lkke.gr

--------------------------------------------------------------------------------

«Βούλιαξε» η Σούδα από τη διαμαρτυρία για τα χημικά της Συρίας

Κυριακή, 9 Μαρτίου 2014, 14:35

Καρφίτσα δεν πέφτει στο λιμάνι της Σούδας, που έχει «βουλιάξει» από εκατοντάδες πολίτες και φορείς οι οποίοι στέλνουν ηχηρό μήνυμα για τα χημικά της Συρίας. Από τις 12.00 το μεσημέρι άρχισε να καταφθάνει κόσμος από πολλές περιοχές της Κρήτης, άλλοι με ιδιωτικά μέσα και άλλοι με πούλμαν και λεωφορεία. Δεν είχε περάσει μια ώρα από το αρχικό ραντεβού, και είχαν ήδη μαζευτεί στον εμπορικό λιμένα περίπου 2.000 άτομα, ενώ η προσέλευση συνεχιζόταν. Απλοί πολίτες, σύλλογοι, δήμαρχοι, φορείς, όλοι είναι εκεί παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες και την κατά διαστήματα βροχή. Αυτό που απαιτεί όλη η κοινωνία είναι να μη γίνει η επεξεργασία του χημικού οπλοστασίου της Συρίας πάνω στο πλοίο το οποίο θα βρίσκεται στη Μεσόγειο θάλασσα μεταξύ Ελλάδας, Ιταλίας, Μάλτας και Λιβύης, καθώς σε περίπτωση ατυχήματος οι επιπτώσεις θα είναι ανεξέλεγκτες και η καταστροφή ανυπολόγιστη. Εκείνο που ζητείται είναι η διαδικασία να γίνει στην ξηρά, όπου ένα ατύχημα θα μπορεί να ελεγχθεί, και μάλιστα στις εγκαταστάσεις χωρών οι οποίες ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να αναλάβουν την τελική καταστροφή των χημικών.

--------------------------------------------------------------------------------

Υεμένη: 30 νεκροί από συγκρούσεις

Κυριακή, 9 Μαρτίου 2014, 10:28

Τουλάχιστον 30 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη διάρκεια των διήμερων συγκρούσεων μεταξύ σιιτών ανταρτών και σουνιτών σαλαφιστων μελών μιας φυλής στη βορειοδυτική επαρχία Αλ Τζάουφ της Υεμένης, όπως δήλωσε ο κυβερνήτης της που είναι γνωστος δουλος των αμερικανων. Οι σιίτες αντάρτες Χούτι προσπαθούν να ενισχύσουν τη θέση τους στη βόρεια Υεμένη, μία μόνο από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η μεταβατική κυβέρνηση της χώρας, η οποια είναι δουλα των αμερικανων που εχουν την χωρα σαν προτεκτορατο τους, η οποία δουλα κυβερνηση μάχεται επίσης εναντίον των ανταρτών που επιθυμούν την απόσχιση και ανεξαρτησια του Νότου, αλλά και ισλαμοφασιστών που συνδέονται με την Αλ Κάιντα. «Η Προεδρική Επιτροπή επενέβη για να σταματήσει τις συγκρούσεις μετά τις μεγάλες απώλειες και από τις δύο πλευρές, που έφτασαν τους 30 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες» δήλωσε ο Μοχάμεντ μπιν Αμπούντ, κυβερνήτης της Αλ Τζάουφ. Ο Μπιν Αμπούντ πρόσθεσε ότι έχει υπάρξει συμφωνία για τον τερματισμό των συγκρούσεων υπό την εποπτεία της Επιτροπής. Οι Χούτι, που ελέγχουν μεγάλο μέρος της βόρειας επαρχίας Σαάντα που συνορεύει με τη Σαουδική Αραβία και γειτονεύει με την Αλ Τζάουφ, προσπαθούσαν να καταλάβουν την πόλη Ντάματζ από τους σαλαφιστές σουνιτες που συνδέονται με τη φυλή Αλ Άχμαρ. Οι Χούτι ισχυρίζονται ότι οι σουνιτες σαλαφιστές στρατολογούν ξένους μαχητές για να επιτεθούν εναντίον τους. Οι συγκρούσεις στη βόρεια Υεμένη κλιμακώθηκαν τον Οκτώβριο και έκτοτε σημειώνονται σποραδικές μάχες. Τον προηγούμενο μήνα τουλάχιστον 13 άνθρωποι σκοτώθηκαν όταν μαχητές Χούτι συγκρούστηκαν με μέλη των υπηρεσιών ασφαλείας. Στο μεταξύ ο πρόεδρος της χώρας Αμπντ Ράμπο Μάνσουρ Χάντι εξέδωσε διάταγμα για τον σχηματισμό μιας επιτροπής αρμόδιας για την κατάρτιση του νέου συντάγματος της χώρας, βάσει του οποίου η Υεμένη θα γίνει ομοσπονδιακό κράτος με έξι επαρχίες, μια κίνηση που την αμφισβητούν οι αυτονομιστές ανταρτες στον Νότο και οι αντάρτες σιιτες στον Βορρά. Σύμφωνα με το διάταγμα, που δημοσιεύθηκε χθες Σάββατο από το επίσημο πρακτορείο Sana, η επιτροπή έχει στη διάθεσή της έναν χρόνο για να καταρτίσει το νέο σύνταγμα, το οποίο θα πρέπει να εγκριθεί με δημοψήφισμα σε διάστημα ενός έτους, αφού γίνει δεκτό από μια άλλη επιτροπή. Η επιτροπή κατάρτισης του συντάγματος, στην οποία περιλαμβάνονται 17 μέλη μεταξύ των οποίων και 4 γυναίκες, καλείται να συμπεριλάβει στο νέο κείμενο τα συμπεράσματα του εθνικού διαλόγου, που προβλέπει μια μεγάλη αποκέντρωση της εξουσίας και τον σχηματισμό έξι επαρχιών – τέσσερις στον Βορρά και δύο στον Νότο. Η αποκέντρωση αυτή έχει στόχο να απαντήσει στο αίτημα για αυτονομία των Νότιων και θα συνοδεύεται από ένα πρόγραμμα αποζημιώσεων για τους κατοίκους της περιοχής που έχουν εξεγερθεί εναντίον μιας πολιτικής διακρίσεων σε βάρος τους, όπως καταγγέλλουν.

---------------------------------------------------------------------------------

ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (9Μαρτίου 2014)

Τι κρίνεται στην Ουκρανία;

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Είναι τέτοιο το μέγεθος της παραπληροφόρησης, αν όχι μαύρης προπαγάνδας, από τα μίντια της «διεθνούς κοινότητας» (διάβαζε της Υπερεθνικής ελίτ ―βασικά της «Ομάδας των 7»― που διαχειρίζεται τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης) ώστε, με δεδομένο τον άθλιο ρόλο της «Αριστεράς» των ίσων αποστάσεων, είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον μέσο πολίτη στη Δύση να καταλάβει καν τι κρίνεται στην Ουκρανία. Θα προσπαθήσω, αρχίζοντας σήμερα, να απαντήσω στα κρίσιμα ερωτήματα που θέτει η Ουκρανία, τα οποία ουσιαστικά αφορούν τα λαϊκά στρώματα παντού, εφόσον εκεί κρίνεται εάν θα υποδουλωθούμε, χωρίς εθνική και οικονομική κυριαρχία, στην παγκόσμια διακυβέρνηση που μεθοδικά στήνει η Υ/Ε τα τελευταία 20 περίπου χρόνια. Είτε με τον οικονομικό εξανδραποδισμό και την μετατροπή σε προτεκτοράτα της χωρών όπως η Ελλάδα, είτε με τον φυσικό εξανδραποδισμό των αντιστεκόμενων λαών (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία).

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται αφορά στο τι ακριβώς έγινε στην Ουκρανία, διότι είναι πολλοί που εξαιτίας της μαζικής προπαγάνδας της Υ/Ε και των λακέδων της, δεν έχουν αντιληφθεί ότι ένα μεθοδικά οργανωμένο πραξικόπημα συντελέστηκε ενάντια στην νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, με την βοήθεια τόσο της ντόπιας οικονομικής ελίτ (που αποτελείται από μερικούς δισεκατομμυριούχους ολιγάρχες), όσο και της Υ/Ε. Έτσι, μόλις η κυβέρνηση άσκησε το δικαίωμά της να μην υπογράψει συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ, η ελίτ αυτή κινητοποίησε την «νεολαία του facebook», τις ΜΚΟ που χρηματοδοτεί κ.λπ. που πρωτοστάτησαν σε διαδηλώσεις από εθνικιστές της δυτικής Ουκρανίας, αλλά και αγανακτισμένους εργαζόμενους κατά της ντόπιας πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Όμως, οι ειρηνικές στην αρχή διαδηλώσεις γρήγορα έγιναν βίαιες, (με τους «διαδηλωτές» βασικά να δέρνουν τα ΜΑΤ που είχαν εντολή να παραμένουν παθητικά!), και στη συνέχεια ένοπλες, με επί κεφαλής πραγματικούς νεοναζιστές και τάγματα εφόδου. Την στιγμή μάλιστα που το καθεστώς είχε ουσιαστικά παραδοθεί στις απαιτήσεις τους, «μυστηριώδεις» ελεύθεροι σκοπευτές που δεν είχαν καμιά σχέση με την κυβέρνηση όπως τώρα αναμφισβήτητα αποδείχνεται, άρχισαν να πυροβολούν στο ψαχνό, διαδηλωτές και αστυνομικούς, ξεκινώντας μια σφαγή που οδήγησε στην άμεση ανατροπή του καθεστώτος. Πράγμα που ήταν ακριβής αντιγραφή της διαδικασίας με την οποία η ίδια ελίτ ξεκίνησε την σχεδιασμένη ένοπλη εξέγερση κατά του Μπααθικού καθεστώτος στην Συρία. Αν παραμερίσουμε τις «εξηγήσεις» για τους λόγους του πραξικοπήματος που καταφεύγουν σε κοινότοπες ή αναχρονιστικές ανοητολογίες για γεωπολιτικούς λόγους και «ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις» αντίστοιχα, ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι πίσω από το πραξικόπημα; Το σημείο εκκίνησης που αγνοούν οι παραπάνω απόψεις είναι το θεμελιακό γεγονός της εποχής μας: η ΝΔΤ που ανέτειλε με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την κατάρρευση του «υπαρκτού». Η παγκοσμιοποίηση αυτή που ήταν συνέπεια της μαζικής εξάπλωσης των υπερεθνικών επιχειρήσεων (καμιά σχέση με τα καρτέλ του ...Λένιν κ.λπ.) τα τελευταία 30 περίπου χρόνια, οι οποίες σήμερα ελέγχουν την παγκόσμια παραγωγή και διανομή εμπορευμάτων, είχε μια βασική συνέπεια: τη σταδιακή εξαφάνιση της εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας που ήταν ασύμβατες με το άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών. Και αυτό, διότι οι κοινωνικοί έλεγχοι πάνω στις αγορές για την προστασία της κοινωνίας από αυτές αναγκαστικά υποβαθμίζονται ή εξαφανίζονται όσο προχωρά η παγκοσμιοποίηση που συνεπάγεται ομογενοποίηση του οικονομικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο λειτουργούν οι επιχειρήσεις αυτές, κυρίως όσον αφορά στο κόστος παραγωγής. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι κάθε χώρα ή λαός που επιθυμεί να διατηρήσει την εθνική και οικονομική κυριαρχία του μπαίνει στο στόχαστρο της Υ/Ε.

Αυτό ακριβώς συνέβη με την Ρωσία σε σχέση με την Ουκρανία. Όπως είναι γνωστό, η Ρωσική ελίτ υπό τον Πούτιν έχει ξεκινήσει από καιρό μια εκστρατεία για την ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας της (πρόγραμμα εξοπλισμών) αλλά και της οικονομικής. Έτσι, σε αντίθεση με τους κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στον οποίο πρόσφατα εντάχθηκε, έχει καθιερώσει διαφόρους κοινωνικούς ελέγχους στις αγορές κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Ακόμη, η παραγωγική δομή της διαφέρει σημαντικά από αυτήν των άλλων χωρών της Υ/Ε, στις οποίες η Ρωσική ελίτ θέλει να ανήκει σαν ισότιμο μέλος. Το 70% των εξαγωγών της συνίστανται σε ενέργεια και πρώτες ύλες, και μόνο 15% σε βιομηχανικά προϊόντα, έναντι 77% των εξαγωγών βιομηχανικών προϊόντων από την Ευρωζώνη. Αυτό, βέβαια, οφείλεται στην καταστροφή της οικονομικής αυτοδυναμίας που επέφερε η «καταστρόικα» μετά την κατάρρευση του σοβιετικού συστήματος. Η Ρωσία, επομένως, δεν είναι ακόμη πλήρως ενσωματωμένη στην ΝΔΤ, σε αντίθεση για παράδειγμα με την Κίνα η οποία, στο οικονομικό επίπεδο, ουσιαστικά αποτελεί προτεκτοράτο των υπερεθνικών επιχειρήσεων στις οποίες οφείλει βασικά την «ανάπτυξη» της, με αντάλλαγμα την πάμφθηνη εκπαιδευμένη εργασία που τους προσφέρει. Η βασική επιλογή επομένως, σήμερα, για την Ρωσική ελίτ είναι είτε να ενσωματωθεί πλήρως στη ΝΔΤ (όπως απαιτεί τμήμα της οικονομικής ελίτ της), είτε να ξεκινήσει ένα ριζικό πρόγραμμα οικονομικής αυτοδυναμίας που είναι όμως ασύμβατο με την ΝΔΤ, (όπως απαιτεί ένα ευρύ άτυπο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης που ενώνει από κουμουνιστές μέχρι εθνικιστές και ορθόδοξους). Ο Πούτιν προσπάθησε μέχρι τώρα να συμβιβάσει αυτούς τους ασύμβατους στόχους, συχνά με αντιφάσεις (π.χ. Λιβύη), αλλά συνήθως με συνέπεια στην υποστήριξη των αντιστεκόμενων λαών στη ΝΔΤ. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν το πρόγραμμα για την Ευρασιατική Ένωση το οποίο αποτελεί, όπως θα δούμε στη συνέχεια, την απώτερη αιτία της σύγκρουσης Υ/Ε και Ρωσίας με αφορμή την Ουκρανία. Υ.Γ. Δεν αξίζει να ασχοληθώ με «αριστερό» λασπολόγο, που σε σχόλιο κάτω από το προηγούμενο άρθρο έγραψε ότι «για μια ακόμη φορά, όπως κάνει συνεχώς τους τελευταίους μήνες… υπερασπίζεται, πέρα από κάθε αμφιβολία, τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή». Και αυτό, επειδή αναφέρθηκα στην προτεινόμενη ―παγκόσμια― πρωτοτυπία, ένα κόμμα να είναι νόμιμο με όλους τους βουλευτές του στη φυλακή! Μόνο κάποιος που δεν έχει ιδέα από την αρθρογραφία μου ή διατελεί «εν υπηρεσία» θα μπορούσε να ξεστομίσει παρόμοια συκοφαντία...

http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2014/2014_03_09.html http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/ για τακτικές ενημερώσεις επισκέπτεστε το πόρταλ μας!!! http://www.pd-antipagkosmiopoiisi.gr/ www.periektikidimokratia.org

-------------------------------------------------------------------------------

Κραταει ασους ο Πουτιν. Τρομο προκαλει ενας ενεργειακος πολεμος Μοσχας – Ευρωπης. Οι γερμανοι επιχειρηματιες κατά των κυρωσεων εναντιον της Ρωσιας. Και η Βρετανια οπου καπιταλιστες τυπου Ρομαν Αμπραντοβιτς εχουν σημαντικα κεφαλαια, είναι επιφυλακτικη. Με Δουριο Ιππο τους ναζιστες το ΔΝΤ στο Κιεβο.

-------------------------------------------------------------------------------

Το ξανθο γενος και η Γεωπολιτικη της Ορθοδοξιας στην Ουκρανια. Η Συναξη των προκαθημενων στο Φαναρι, η Ουνια στην οποια ανηκει το Πατριαρχειο Ουκρανιας, και οι τριβες με τους Σχισματικους Ουκρανους οι οποιοι κακως καλουνται στο Φαναρι αφου είναι ουνιτες δουλοι του Παπα και δεν είναι Ορθοδοξοι

-------------------------------------------------------------------------------

Η «ουκρανική» παράκρουση του οπορτουνισμού

Σχετικά με τις ουκρανικές εξελίξεις, αποσιωπουνται οι απαράδεκτες επίσημες θέσεις των σιχαματων του ΣΥΡΙΖΑ για το ίδιο ζήτημα.

Οι επίσημες θέσεις των σιχαματων του ΣΥΡΙΖΑ

Η ξεφτιλοφυλλαδα («Αυγή», που δεν την διαβαζει κανενας) του ΣΥΡΙΖΑ στις 5/3 δημοσίευσε άρθρο με το οποίο ισχυριζόταν πως τα γεγονότα που είχαμε στην Ουκρανία ήταν «επανάσταση»! Να τι γράφει: «Η ουκρανική επανάσταση αποτελεί τομή τόσο για την ίδια τη χώρα όσο και για τον υπόλοιπο μετακομμουνιστικό κόσμο. Μέχρι σήμερα, οι μόνες μαζικές αντιδράσεις στα διεφθαρμένα και ολιγαρχικά καθεστώτα της περιοχής ήταν οι "χρωματιστές" επαναστάσεις - δηλαδή, οι ειρηνικές κινητοποιήσεις υπέρ μιας σταδιακής μετάβασης προς ένα κράτος δικαίου. Η ουκρανική επανάσταση είναι λοιπόν η πρώτη που ανατρέπει βίαια ένα καθεστώς - προέκταση της πρώην ΕΣΣΔ».

• Τίποτα δεν άκουσαν εκεί στην «Αυγή» για τον πακτωλό χρημάτων που δίνονται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τις λεγόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις»; • Τίποτα δεν άκουσαν για τα στρατόπεδα εκπαίδευσης σε Λιθουανία, Πολωνία, στην ίδια την Ουκρανία; • Τίποτα δεν αντιλήφθηκαν για το ρόλο των φασιστικών ένοπλων ομάδων σ' αυτό που αποκαλούν «επανάσταση»;

ΟΧΙ! Γνώριζαν και γνωρίζουν πολύ καλά! Αλλωστε, τουλάχιστον για το τελευταίο, γίνεται λόγος και σε ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν, όμως, και τον «Βουδούρη» και τον «Καρυπίδη», δηλαδή στην περίπτωσή μας και τον δήθεν «αντιφασισμό» και την ίδια ώρα τον εκθειασμό της όλης αντιδραστικής εξέλιξης στην Ουκρανία, με τη συμμετοχή των φασιστών, δήθεν ως ... «επανάστασης». Αυτός είναι ο καιροσκοπισμός τους, που απηχεί την ουσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε κριτική στην ελληνική κυβέρνηση, κατηγορώντας την πως είναι «ουραγός των εξελίξεων», καλώντας την να δράσει μέσα από τις «διακρατικές ενώσεις» στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα, ώστε στην Ουκρανία να έχουμε «μια βιώσιμη δημοκρατική, πολιτική λύση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου» και μάλιστα «χωρίς ζώνες επιρροής και ξένους προστάτες». Ο σιχαμενος ΣΥΡΙΖΑ που πληρωνεται αδρα από τους αμερικανους μιλά για «σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου»! Γιατί το σημερινό «Διεθνές Δίκαιο», όπως και οι «διακρατικές ενώσεις» που επικαλείται, δηλαδή το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, είναι αυτοί που χειροπόδαρα δένουν τους λαούς. Καταρχήν, το «Διεθνές Δίκαιο» και ο ΟΗΕ έχει καταντήσει το «φύλλο συκής» για τις κάθε είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, βλέπε π.χ. Λιβύη. Ενώ το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δείχνουν κάθε μέρα το πραγματικό αντιδραστικό τους πρόσωπο, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον δείχνει να αγνοεί, αλλά σπέρνει και αυταπάτες ότι αυτοί οι οργανισμοί θα μπορούσαν να ...«αγιάσουν» με την «αριστερή» διαχείριση. Ο λαός μας, όμως, λέει πως «σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις κόπο και σαπούνι», κι αυτό ισχύει και για το ΝΑΤΟ και για την ΕΕ.

Βασική κατηγορία και εναντιον του πουλημενου προδοτικου «ΚΚΕ» της κλικας και της νομεκλατουρας είναι ότι το «ΚΚΕ» «παραβλέπει ότι στην Ουκρανία συνετελέσθη ανοιχτή σχεδιασμένη επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ...., ότι στη νέα Ουκρανία των ΗΠΑ και της ΕΕ αλωνίζουν νεοφασιστικές δυνάμεις...» και μάλιστα το πουλημενο «ΚΚΕ» κρατά «ίσες αποστάσεις» από ΕΕ - ΗΠΑ και Ρωσία (κι έτσι, φυσικα, ευνοουν τα πουλημενα τομαρια της κλικας του «ΚΚΕ» τις ΗΠΑ - ΕΕ). Τα ιδια με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και τα πουλημενα μαλακιστηρια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που ακολουθουν κατά ποδας τα γνωστα αναρχικα πουστρονια των Εξαρχειων που πληρονονται αδρα από την αμερικανικη πρεσβεια για να λενε τις μαλακιες που λενε, ελπιζοντας ότι θα τσιμπισει κανας μαλακας αριστερος!

----------------------------------------------------------------------------------

Αι εν υπαίθρω συναθροίσεις δύναται να απαγορευθούν

H μεγαλύτερη ήττα είναι να συνηθίζεις το αδιανόητο, να το βλέπεις μπροστά σου και να σου μοιάζει αυτονόητο ή έστω ανεκτό. Μέσα σε ενάμιση χρόνο το αδιανόητο έχει συμβεί τρεις φορές, τρεις φορές απαγορεύθηκαν οι διαδηλώσεις και οι συναθροίσεις, με εντολή της αστυνομίας. Και τις τρεις φορές η απαγόρευση έγινε σε επισκέψεις ηγετών της Γερμανίας, της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Γκάουκ, έτσι για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία περί τους ποιος κάνει τα κουμάντα. Να βολτάρει ο ηγεμόνας στην πόλη και οι υπήκοοι να είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους ή να κουνάνε σημαιάκια στους δρόμους, ως φολκλορικό ντεκόρ. Την επόμενη φορά θα μας ντύσουν τσολιαδάκια. Η δημοκρατία του Σαμαρά και του Βενιζέλου απαγορεύει τις διαδηλώσεις και τις συναθροίσεις, χρησιμοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο της χούντας του Παπαδόπουλου, αυτής που κάποιοι βουλευτές της Ν.Δ. αποκαλούν ακόμη και σήμερα επανάσταση. Τον Απρίλιο του... 1969, «ο πρόεδρος της κυβέρνησης Γεώργιος Παπαδόπουλος ανήγγειλε ότι τρία ακόμα άρθρα του Συντάγματος ετέθησαν από χθες σε εφαρμογή». Μεταξύ αυτών, ήταν και το άρθρο 18, το οποίο ορίζει τα εξής: «1) Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα όπως συνέρχονται ησύχως και αόπλως, ως ο νόμος ορίζει. 2) Το κράτος δύναται να λαμβάνει μέτρα προστασίας των δημοσίων συναθροίσεων, οι οποίες πρέπει να γνωστοποιούνται δεόντως 48 ώρες πριν την πραγματοποίησή τους. Αι εν υπαίθρω συναθροίσεις δύναται να απαγορευθούν, αν εκ τούτων επίκειται κίνδυνος διά τη δημόσια τάξιν και ασφάλειαν". «Αι εν υπαίθρω συναθροίσεις δύναται να απαγορευθούν, αν εκ τούτων επίκειται κίνδυνος διά τη δημόσια τάξιν και ασφάλειαν». Με αυτό το χουντικό εδάφιο η κυβέρνηση του Μνημονίου στερεί από τον λαό το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των διαδηλώσεων και των συναθροίσεων και τα τσιμέντα παραμένουν ακόμη στη θέση τους. Αποκαλούν τους αγώνες των ανθρώπων που τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει σχεδόν τα πάντα «κίνδυνο για την τάξη και την ασφάλεια». Εμείς είμαστε ο κίνδυνος και όχι εκείνοι που μας εξοντώνουν και μετά μας καταστέλλουν κι από πάνω με νόμους χουντικούς. Την πρώτη φορά, όταν ήρθε η Μέρκελ, η απαγόρευση των διαδηλώσεων προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, το χουντικό διάταγμα έκανε τον γύρο του Διαδικτύου, τέλος πάντων το θέμα συζητήθηκε δημοσίως. Στην επίσκεψη του Σόιμπλε, στη δεύτερη απαγόρευση, οι αντιδράσεις ήταν χλιαρές, και τώρα, στην επίσκεψη του Γκάουκ, το ζήτημα πέρασε σχεδόν στο ντούκου. Το φαινόμενο ονομάζεται μιθριδατισμός, από τον βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη ΣΤ', που έπαιρνε κάθε μέρα μικρές δόσεις δηλητηρίου, για να συνηθίσει ο οργανισμός του και να μην κινδυνεύει από τα δηλητήρια των εχθρών του. Τελικά ο Μιθριδάτης γλίτωσε από τη δηλητηρίαση και πέθανε από το ξίφος.

--------------------------------------------------------------------------------

Πάνος Καμμένος: Ολική ανατροπή της Γερμανικής προπαγάνδας. Πραξικόπημα μισθοφόρων στην Ουκρανία...

Πάνος Καμμένος Ολική ανατροπή της Γερμανικής προπαγάνδας. Πραξικόπημα μισθοφόρων στην Ουκρανία. Υποκλοπή συνομιλίας απόδειξη της... αλήθειας που γνώριζαν ΟΛΟΙ στην Ε.Ε. ΤΩΡΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

Προβοκάτσια με ελεύθερους σκοπευτές Ηχητικό ντοκουμέντο από την τηλεφωνική συνομιλία του υπουργού Εξωτερικών της Εσθονίας Ούρμας Πάετ και της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διπλωματίας Κάθριν Άστον, που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας ανατρέπει όλα τα μέχρι στιγμής δεδομένα των Δυτικών αναφορικά με το αιματοκύλισμα στην πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου. Στην εν λόγω συνομιλία, ο Ούρμας Πάετ φέρεται να λέει στην επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ ότι οι ελεύθεροι σκοπευτές που σκόρπισαν τον θάνατο στην πλατεία Μαιντάν του Κιέβου από ταράτσες κεντρικών κτηρίων, όπως αυτή του ξενοδοχείου Ουκραΐνα, ήταν αποκλειστικά και μόνο μισθοφόροι που είχαν προσληφθεί από τους επικεφαλής της εξέγερσης στην πλατεία Ανεξαρτησίας.