Φόρος... ανεργίας!
Είναι τραγικό ότι πήγα να κάνω φορολογική δήλωση και μου βγήκε ένας φόρος 4.191,00€!
Είμαι άνεργη εδώ και 16 μήνες όπως όλοι. Είναι τραγικό ότι πήγα να κάνω φορολογική δήλωση και μου βγήκε ένας φόρος 4.191,00€!
Αυτό γιατί έκανα το λάθος να δουλέψω για το έτος 2013 ένα μήνα με σύμβαση εξωτερικού συνεργάτη και μου έκοψαν απόδειξη δαπανών με παρακράτηση 20% .Το έσοδο μου ήταν 430,00€. Δεν είμαι ελεύθερος επαγγελματίας και ποτέ δεν έχω κάνει έναρξη .
Και όχι, δεν έχει γίνει λάθος αυτός είναι ο φόρος για έναν άνεργο φέτος...
Δήλωσα ένα σπίτι 85 τ.μ. ένα αυτοκίνητο 998 κυβικά και εισόδημα 430,00€. Πάει λοιπόν και με φορολογεί πάνω στα τεκμήρια με 26%, συν 55% προκαταβολή φόρου και χωρίς το δικαίωμα να προσθέσω τις αποδείξεις για να μειωθεί ο φόρος μου. Με φορολογούν όπως έναν ελεύθερο επαγγελματία...
Και το τραγικό είναι ότι έναν ελεύθερο επαγγελματία τον αφήνει το σύστημα αν έχει μία σύμβαση με ένα εργοδότη ή αν έχει απόδειξη δαπανών μέχρι τρεις εργοδότες να πάει ως μισθωτός, δηλαδή με 22% και τις αποδείξεις του .
Εμένα όχι, γιατί δεν είμαι ελεύθερος επαγγελματίας...
Αν δεν είχα κάνει αυτή τη σύμβαση ο φόρος μου θα ήταν 530,00€.
Αυτά.
------------------------------------------------------------------------------
Παρακολουθήσεις: 10 πράγματα που δεν γνωρίζαμε πριν τον Σνόουντεν
Για τους συνωμοσιολόγους δεν υπάρχει βέβαια κάτι που να μην… το ήξεραν.
Για όλους τους υπόλοιπους οι αποκαλύψεις Σνόουντεν επιβεβαίωσαν ή αποκάλυψαν τα εξής:
1. Οτιδήποτε κάνεις online μπορεί να καταγράφεται. Με το πρόγραμμα PRISM, η NSA (Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ) έχει καθολική πρόσβαση σε Google, Facebook, Apple και άλλους διαδικτυακούς γίγαντες.
2. Οτιδήποτε κάνεις offline μπορεί και αυτό να καταγραφεί, αλλά από πιο κοντά. Σύμφωνα με το Der Spiegel, με την τεχνολογία ANT η NSA μπορεί να κάνει και αυτό.
3. Το τηλεφωνικό σου αρχείο κλήσεων καταγράφεται ιδιαίτερα αν ζεις στις ΗΠΑ, στη Γαλλία κ.λπ.
4. Σε πολλές χώρες δεν περιορίζονται στο αρχείο και στα μετα-δεδομένα. Χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα SOMALGET η NSA κατέγραφε και το περιεχόμενο όλων των κλήσεων, τουλάχιστον σε Αφγανιστάν και Μπαχάμες.
5. Επίσης δεν περιορίζονται ούτε στους απλούς πολίτες χωρών. Ακόμη και σε ανεπτυγμένες χώρες με ισχυρά συστήματα αντικατασκοπείας όπως η Βραζιλία ή η Γερμανία, η NSA παρακολουθούσε τα τηλέφωνα της Ρουσέφ και της Μέρκελ αντίστοιχα.
6. Η NSA διενεργεί και βιομηχανική κατασκοπεία.
7. Με το πρόγραμμα Project Bullrun η NSA έχει κατορθώσει να σπάσει το μεγαλύτερο μέρος της κωδικοποίησης που «ασφαλίζει» τα διεθνή τραπεζικά και εμπορικά δίκτυα.
8. Η NSA και η αντίστοιχη βρετανική GCHQ συλλέγουν προσωπικά δεδομένα σε παγκόσμια κλίμακα με τη βοήθεια εφαρμογών όπως το Angry Birds για κινητά τηλέφωνα που έχουν κατεβάσει 1,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι.
9. Η NSA ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις πορνογραφικές συνήθειες στο σερφάρισμα του Διαδικτύου, κάτι που μπορεί να χρησιμοποιήσει αργότερα εναντίον συγκεκριμένων ανθρώπων.
10. Με τη βοήθεια της NSA, η GCHQ συνέλεξε φωτογραφίες από τη webcam κάμερα εκατομμυρίων χρηστών εν αγνοία τους, πολλές από τις οποίες είχαν σεξουαλικό περιεχόμενο.
Σε επόμενο φύλλο θα αναφερθούμε σε απαραίτητες ενέργειες μεγαλύτερης ατομικής και συλλογικής προστασίας από τον παγκόσμιο Λεβιάθαν της παρακολούθησης…
------------------------------------------------------------------------------
Επιχείρηση τρομοκράτησης με ασφαλίτικες μεθόδους
Σε ανακοίνωσή τους οι καθαρίστριες αναφέρονται στις περίεργες προσαγωγές φωτορεπόρτερ και πολίτη που τους συμπαραστέκονται καθημερινά, και καλούν τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Οικονομικών "να μην κρύβονται πίσω από άλλους και να αναλάβουν τις ευθύνες τους για ό,τι συμβεί".
Χαρακτηριστικά αναφέρουν:
Μετά τους ξυλοδαρμούς, τους τραυματισμούς και τις χυδαίες επιθέσεις που δεχθήκαμε τις προηγούμενες ημέρες, η Κυβέρνηση επιλέγει να χρησιμοποιήσει «παλαιές και δοκιμασμένες» μεθόδους για να μας τρομοκρατήσει.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ
1. Την προσαγωγή φωτορεπόρτερ και πολίτη που καλύπτουν διαρκώς την κινητοποίησή μας, στο αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως, για αδιευκρίνιστους (!) λόγους.
2. Την προσαγωγή πολίτη που συμπαραστεκόταν στην κινητοποίησή μας, στο αστυνομικό τμήμα Ομονοίας. Τον κατέβασαν από το ταξί (το οποίο ακινητοποίησε αστυνομικό όχημα και αστυνομικοί της ΔΕΛΤΑ) και τον μετέφεραν στο τμήμα, επειδή …..έμοιαζε με ύποπτο ληστείας!
3. Την συνεχή παρουσία «περίεργων» τύπων με πολιτικά, οι οποίοι παρακολουθούν «διακριτικά» εμάς, αλλά και πολίτες που μας συμπαραστέκονται, όταν απομακρύνονται από τον χώρο της κινητοποίησης.
Καλούμε τον Υπουργό Προστασίας (!) του πολίτη κ. Κικίλια και Οικονομικών κ. Χαρδούβελη, να μην κρύβονται πίσω από άλλους και να αναλάβουν τις ευθύνες τους για ότι συμβεί.
Καλούμε κάθε πολίτη και κοινωνικό φορέα να καταδικάσει τέτοιες τακτικές που σήμερα αφορούν εμάς, αύριο όμως τον κάθε ένα.
------------------------------------------------------------------------------
Κατριβάνου-Κουράκης: «Η πολιτεία έχει υποχρέωση να δείχνει ανθρώπινο πρόσωπο»
Η κατάσταση της υγείας του Σάββα Ξηρού συνιστά ακριβές παράδειγμα αυτού που στα σχετικά εγχειρίδια περιγράφεται ως «ανήκεστος βλάβη». Και το ίδιο ασφαλώς θα πράτταμε και θα καταθέταμε και για κάποιον κρατούμενο βιαστή, οικονομικό καταχραστή ή χουντικό, αν είχε 93% αναπηρία, αν η κατάσταση της υγείας του ήταν τόσο επιβαρυμένη. Και φανταζόμαστε ότι τότε κανένας δεν θα διερωτάτο αν η τοποθέτησή μας υποκρύπτει κάποια συμπάθεια (δική μας ή του ΣΥΡΙΖΑ) προς τους βιασμούς, τις οικονομικές καταχρήσεις και τις χούντες, τους βιαστές, τους καταχραστές και τους χουντικούς. Για όσους πάντως εξακολουθούν να αναμασούν τα «περί συμπάθειας στην τρομοκρατία» τους λέμε: η μόνη συμπάθειά μας –και μάλιστα όχι απλώς συμπάθεια αλλά φανατική προσήλωση– είναι στο κράτος δικαίου, στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ψυχικής και της σωματικής υγείας του ανθρώπου».
«Ήρθαμε με την ιδιότητά μας ως βουλευτές της επιτροπής της βουλής έχοντας δει επανειλημμένα την αθλιότητα που επικρατεί μέσα στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού και πόσο ακατάλληλο είναι αυτό το πράγμα» δήλωσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου, η οποία μαζί με τον συνάδελφό της, Τάσο Κουράκη κατέθεσαν σήμερα στα δικαστήρια του Πειραιά, υπέρ του αιτήματος του καταδικασθέντα για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη, Σάββα Ξήρου.
Πρόσθεσε ότι μέσα στο νοσοκομείο των φυλακών υπάρχει πολυανθεκτική φυματίωση και εξέφρασε τον προβληματισμό της για το πώς ένας άνθρωπος με σκλήρυνση κατά πλάκας, με τόσο βεβαρυμμένο και εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, βρίσκεται σε αυτούς τους χώρους που «οτιδήποτε άλλο εκτός από νοσοκομείο θυμίζει, είναι στοίβαγμα ανθρώπων και δεν υπάρχει καμία μέριμνα».
Ολόκληρη η Δήλωση
«Από τη στιγμή που αποφασίσαμε να καταθέσουμε υπέρ του αιτήματος για κατ’ οίκον νοσηλεία του Σάββα Ξηρού, ήμασταν σχεδόν βέβαιοι ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις – όπως υπήρξαν και στο παρελθόν αντιδράσεις, οι οποίες μάλιστα ήταν δημαγωγικές και ανθρωποφαγικές. Ωστόσο, αυτό το ενδεχόμενο δεν μπορούσε να μας εμποδίσει να μας κάνει να δράσουμε αντίθετα με ό,τι υπαγορεύουν οι αρχές του κράτους δικαίου και του ανθρωπισμού, καθώς και η συνείδησή μας. Γιατί, για μας, είναι αυτονόητο ότι ένας κρατούμενος με ποσοστό αναπηρίας 93%, με πολλαπλά και σοβαρά προβλήματα υγείας (μεταξύ των οποίων ολική τύφλωση, αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.ά.) δεν πρέπει να εξοντωθεί στη φυλακή, οδηγούμενος στον θάνατο, αλλά να συνεχίσει τη νοσηλεία του περιορισμένος κατ’ οίκον.
Είναι κάτι απολύτως στοιχειώδες για το κράτος δικαίου, πέρα από πολιτικές αντιλήψεις και απόψεις. Μάλιστα, και οι δυο μας, ως μέλη της Επιτροπής Σωφρονιστικού Συστήματος της Βουλής, είχαμε δυστυχώς την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, ιδίοις όμμασι, σε επανειλημμένες επισκέψεις μας, ότι τόσο οι φυλακές Κορυδαλλού όσο και το κατ’ ευφημισμόν νοσοκομείο (που δεν πληροί στοιχειώδεις προδιαγραφές, όπου υπάρχουν άρρωστοι ακόμα με πολυανθεκτική φυματίωση) επιβαρύνουν σοβαρά την κατάσταση της υγείας ακόμα και ανθρώπων με πολύ μικρότερα προβλήματα υγείας. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται, άλλωστε, όταν ο Σάββας Ξηρός φυλακίστηκε με 68% αναπηρία και σήμερα το ποσοστό έχει αυξηθεί στο 93% (σύμφωνα με γνωμάτευση του ΙΚΑ). Και για όποιον δυσπιστεί παραπέμπουμε στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: υπόθεση Σ. Ξηρού κατά Ελλάδος, 9.9.2010), με την οποία η Ελλάδα καταδικάζεται για «απάνθρωπη συμπεριφορά» – χωρίς δυστυχώς, έκτοτε, η χώρα μας να πράξει οτιδήποτε για τη βελτίωση των συνθηκών για τις οποίες καταδικάστηκε.
Η κατάσταση της υγείας του Σάββα Ξηρού συνιστά ακριβές παράδειγμα αυτού που στα σχετικά εγχειρίδια περιγράφεται ως «ανήκεστος βλάβη». Και το ίδιο ασφαλώς θα πράτταμε και θα καταθέταμε και για κάποιον κρατούμενο βιαστή, οικονομικό καταχραστή ή χουντικό, αν είχε 93% αναπηρία, αν η κατάσταση της υγείας του ήταν τόσο επιβαρυμένη. Και φανταζόμαστε ότι τότε κανένας δεν θα διερωτάτο αν η τοποθέτησή μας υποκρύπτει κάποια συμπάθεια (δική μας ή του ΣΥΡΙΖΑ) προς τους βιασμούς, τις οικονομικές καταχρήσεις και τις χούντες, τους βιαστές, τους καταχραστές και τους χουντικούς. Για όσους πάντως εξακολουθούν να αναμασούν τα «περί συμπάθειας στην τρομοκρατία» τους λέμε: η μόνη συμπάθειά μας –και μάλιστα όχι απλώς συμπάθεια αλλά φανατική προσήλωση– είναι στο κράτος δικαίου, στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ψυχικής και της σωματικής υγείας του ανθρώπου».
Στη διάρκεια του σημερινού αιτήματος του Σάββα Ξηρού για κατ” οίκον νοσηλεία κατέθεσαν επίσης δύο ιατροδικαστές, οι οποίες ισχυρίστηκαν ότι, λόγω των πολλών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει ο ασθενής, χρειάζεται πάρα πολλές ιατρικές ειδικότητες που δεν μπορεί να του προσφέρει ένα μόνο νοσοκομείο.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης τόνισαν, από την πλευρά τους, ότι λόγω των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει ο πελάτης τους, είναι ευάλωτος απέναντι στα πολυανθεκτικά μικρόβια που έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχουν στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Κατήγγειλαν επίσης, ότι προηγούμενες νοσηλείες του Σάββα Ξηρού που αποφασίστηκαν με δικαστικές αποφάσεις διακόπηκαν πριν ολοκληρωθούν, πιθανόν από παρεμβάσεις των αστυνομικών Αρχών, όπως είπαν.
-------------------------------------------------------------------------------
18 Ioυνίου 1943: η κατοχική κυβέρνηση Ράλλη ιδρύει τα Τάγματα Ασφαλείας
Ο Oρκος του ταγματασφαλιτη:
"Ορκίζομαι εις τον Θεόν, τον άγιον τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανωτάτου αρχηγού του γερμανικού στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Θα εκτελώ πιστώς απάσας τας ανατεθεισόμενας μου υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις τας διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς ότι δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθεί παρά των γερμανικών στρατιωτικών νόμων"
"Τα Τάγματα Ασφαλείας αποτελούν την τελευταία εφεδρεία του Ελληνικού Εθνους"
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθος
ΟΙ 5000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΟΠΙΣΘΕΝ ΑΥΤΩΝ, ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΘΥΤΑΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΑΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑΝ ΥΠΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΟΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ. ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΙΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΝΟΥΝ ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΤΟ ΓΟΝΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΣΤΙΣ ΗΠΛΩΣΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑ ΕΠΑΝΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΣΑΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΑΓΩΝΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ ΗΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗΝ. ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΘΕΛΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Η ΕΝΔΕΙΞΙΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΟΡΜΗΣΙΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΔΙ’ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ ΟΡΔΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ. ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΓΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΟΗΛΘΕΝ Η ΔΡΑΞ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΣΩΣΕΝ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΝ, ΥΨΟΥΤΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ: ΚΥΡΙΕ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕ ΤΟΝ ΦΥΡΕΡ!"
- Συνταγματάρχης Παπαδόγκωνας ( Αρχηγος Ταγμάτων Ασφαλείας).
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΟΥΪΣΛΙΝΓΚ:
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΑΛΛΗΣ 1878-1946
Ο Ιωάννης Δ. Ράλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1878 και πέθανε στις φυλακές Αβέρωφ την 26 Οκτωβρίου 1946 σε ηλικία 68 ετών. Ηταν πολιτικός, Μακεδονομάχος, και πρωθυπουργός της εγκάθετης κυβέρνησης των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων από τις 7 Απριλίου του 1943 μέχρι τις 12 Οκτωβρίου του 1944. Ηταν γιος του Δημητρίου Ράλλη, διακεκριμένου αθηναίου πολιτικού και πρωθυπουργού της χώρας.
Σπούδασε νομικά συμπληρώνοντας τις σπουδές του στην Γαλλία και την Γερμανία, για να επιδοθεί στην συνέχεια στην δικηγορία.
Η πρώτη σημαντική ανάμειξη του Ιωάννη Ράλλη στα κοινά της Ελλάδας έγινε την άνοιξη του 1904, όταν, μαζί με τον Δημήτρη Καλαποθάκη, τον Στέφανο Δραγούμη, τον Πέτρο Σαρόγλου, τον Παύλο Μελά και άλλους, δημιούργησε το Ελληνικό Μακεδονικό Κομιτάτο με σκοπό την δημιουργία αντάρτικου στην υπό οθωμανική κατοχή Μακεδονία. Το 1906 αναμείχθηκε στη πολιτική και εξελέγη πρώτα βουλευτής Μεγάρων, επανεκλεγείς έκτοτε σε όλες σχεδόν τις μέχρι τού 1936 εκλογές βουλευτής άλλοτε Αττικής και άλλοτε Αθηνών.
Υπουργός έγινε για πρώτη φορά το 1920 επί κυβερνήσεως Δημητρίου Ράλλη. Ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και προσωρινά το Υπουργείο Ναυτικών. Αργότερα, πολιτεύθηκε με το φιλοβασιλικό Λαϊκό Κόμμα. Επί κυβέρνησης Παναγή Τσαλδάρη, κατέλαβε για λίγους μήνες το Υπουργείο Εξωτερικών και μετά τις εκλογές του Μαρτίου 1933 το Υπουργείο Εσωτερικών και Αεροπορίας (Μάρτιος – Αύγουστος 1933).
Μετά από διαφωνία με τον Τσαλδάρη, παραιτήθηκε από την κυβέρνηση. Στις εκλογές τού 1935 απέτυχε να εκλεγεί, οπότε μαζί με τον Ιωάννη Μεταξά και τον Γεώργιο Στράτο κατήλθαν σε εκλογές με το σύνθημα της επαναφοράς της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας. Στις εκλογές του 1936 ηγήθηκε ιδίας ομάδας που αντιπροσωπεύθηκε στην Βουλή από 8 βουλευτές.
Τον Απρίλιο του 1943 ο Ιωάννης Ράλλης ανέλαβε πρωθυπουργός της διορισμένης κυβέρνησης της ναζιστικής «Ελληνικής Πολιτείας», προκαλώντας — καθώς λέγεται — ακόμα και την οργή του γιου του Γεωργίου. Ως κατοχικός πρωθυπουργός, ο Ιωάννης Ράλλης οργάνωσε τα Τάγματα Ασφαλείας, για την άμυνα της υπαίθρου και αντιμετώπιση των ενόπλων κομουνιστών του ΕΑΜ και των άλλων αντιστασιακών ομάδων. Ο ίδιος εκτιμούσε ότι τελικά θα επικρατούσαν οι Σύμμαχοι, αλλά πίστευε πως μόνον με την δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας και υπό την καθοδήγηση της Βέρμαχτ θα αποτρέπονταν η επικράτηση των κομμουνιστών στην Ελλάδα.
Τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν υπό τις απόλυτες διαταγές των γερμανών κατακτητών, όπως και όλες οι υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού της χώρας. Όμως, υπό το πρόσχημα της αποτροπής του κινδύνου του κομμουνισμού, τα Τάγματα Ασφαλείας συμμετείχαν σε πάμπολλες εγκληματικές ενέργειες και έγιναν ιδιαίτερα μισητά από τον ελληνικό λαό. Τα μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας έφεραν στολή Μακεδονομάχου, και γι' αυτό έγιναν γνωστοί ως «Γερμανοτσολιάδες» ή «Ράλληδες».
Με την απελευθέρωση, ο Ιωάννης Ράλλης συνελήφθη και δικάστηκε για προδοσία. Στην δίκη του, (Φεβρουάριος 1945) συνήγοροί του ήταν ο γιος του και μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γεώργιος Ράλλης, και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, πατέρας του μετέπειτα πολιτικού Ιωάννη Βαρβιτσιώτη. Στην διάρκεια της δίκης, οι συνήγοροι ισχυρίσθηκαν ότι ο Ιωάννης Ράλλης προσέφερε τεράστιες εθνικές υπηρεσίες κατά την κατοχή εν όσο ήταν πρωθυπουργός με το να αποσοβήσει το λιμό των Ελλήνων, δίδοντας καθημερινά ένα μισθό, ενώ έσωσε πολλούς πατριώτες από το εκτελεστικό απόσπασμα των Γερμανών και ακόμη διευκόλυνε τη διαφυγή πολλών πολιτικών και σημαινόντων πολιτών στη Μέση Ανατολή. Το δικαστήριο δεν πείστηκε και ο Ιωάννης Ράλλης καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά.
Πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα, στην φυλακή, στις 26 Οκτωβρίου του 1946. Έναν χρόνο μετά, ο γιος του εξέδωσε ένα απολογητικό βιβλίο για τις επιλογές του πατέρα του με τίτλο "Ο Ιωάννης Δ. Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου".
Τα ελληνικα SS:
Με την ονομασία ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ έμειναν γνωστές οι μονάδες που συγκροτήθηκαν το 1943-1944 από τις κατοχικές αρχές και την κυβέρνηση Κουϊσλιγκ Ιωάννη Ράλλη για την καταπολέμηση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Σκοπός της δημιουργίας τους, εκτός από την "εξοικονόμηση γερμανικού αίματος", ήταν, σύμφωνα με τον τότε στρατιωτικό διοικητή της Ελλάδας, Αλεξάντερ Λέερ, "να χρησιμοποιηθεί πλήρως η αντικομμουνιστική μερίδα του ελληνικού λαού, για να εκδηλωθεί φανερά και να εξαναγκαστεί σε απροκάλυπτη εχθρότητα κατά της κομμουνιστικής μερίδας". Η διεύρυνση, με άλλα λόγια, των κατά τόπους συμμαχιών του κατοχικού μηχανισμού και η μετατροπή του πολέμου κατά της Αντίστασης σε εμφύλιο.
Το εγχείρημα υλοποιήθηκε με την συγκρότηση παραστρατιωτικών ομάδων σε δύο μορφές:
Εννέα (9) Ευζωνικά τάγματα οργανωμένα από την δoσιλογική κυβέρνηση Ράλλη, συνολικής δύναμης 5.725 ανδρών
Είκοσι δύο (22) εθελοντικά τάγματα, αυτοτελώς συγκροτημένα, συνολικής δύναμης 16.625 ανδρών.
Γενικός προϊστάμενος ήταν ο αντιστράτηγος των Waffen SS, Βάλτερ Σιμάνα. Στον ίδιο το Σιμάνα οφείλουμε και τον τελικό απολογισμό της δράσης των Ταγμάτων Ασφαλείας, λίγο μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα. Σε αναφορά του προς το Γενικό Επιτελείο των SS (2-11-1944), εκτιμά ότι τα μεν εθελοντικά τάγματα "ήταν πολύτιμες βοηθητικές μονάδες στην ενεργή καταπολέμηση των συμμοριών" από τη Βέρμαχτ, τα δε ευζωνικά τμήματα "πολέμησαν τον Κομμουνισμό και τις συμμορίες του ΕΛΑΣ με αξιοσημείωτη επιτυχία". Την εκτίμησή του θα συμμεριστεί, στην υπηρεσιακή του απάντηση την 10-11-1944 και ο αρχηγός των SS, Χάϊνριχ Χίμλερ με το εξής τηλεγράφημα:
"Σας εκφράζω τα συγχαρητήριά μου, επειδή κατορθώσατε να οργανώσετε τα υγιή και νομοταγή στοιχεία του Ελληνικού λαού στα τμήματα των Ελλήνων εθελοντών καθώς και των Ευζώνων, και να τα οδηγήσετε σε άψογη συνεργασία με τα δικά μας γερμανικά τμήματα στον αγώνα κατά των μπολσεβίκων συνωμοτών μέχρι την τελευταία μέρα"
Οι άντρες των Ταγμάτων Ασφαλείας αποτελούσαν τα κατακάθια της τότε Ελληνικής κοινωνίας. Βαρυποινίτες κατάδικοι και υπόδικοι, μαυραγορίτες, φανατικοί αντικομμουνιστές, βασανιστές της Μεταξικής περιόδου και παλιοί τρομοκράτες του λεγόμενου "Μακεδονικού αγώνα" συγκρότησαν ομάδες εφόδου εφοδιασμένες με αμιγή Γερμανικό οπλισμό έχοντας στόχο την ΕΑΜική αντίσταση.
Το τραγικό είναι πως ένα τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου επέλεξε το δρόμο της ανοιχτής συνεργασίας με τους κατακτητές. Ησαν οι γνωστοί Κουϊσλινγκ που σχημάτισαν τις κατοχικές κυβερνήσεις υπό τους Τσολάκογλου, Κορυζή, Λογοθετόπουλο και Ιωάννη Ράλλη. Με την ενίσχυση αυτών των κυβερνήσεων και των Γερμανών σχηματίστηκαν τα φασιστικά κόμματα Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας, Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις (ΕΣΠΟ), και Οργάνωσις Εθνικών Δυνάμεων Ελλάδος (ΟΕΔΕ),
Οπως ήταν αναμενόμενο, οι ταγματασφαλίτες ταυτίσθηκαν με την πιο σκοτεινή πλευρά της δράσης των κατοχικών στρατευμάτων: Μπλόκα, κάψιμο χωριών, μαζικές εκτελέσεις αμάχων. Συχνά μάλιστα αποδείχθηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως κατηγορώντας λ.χ. τους εκπροσώπους του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού σαν "τροφοδότες των συμμοριτών" ή διαμαρτυρόμενοι για την "επιείκεια" των Γερμανών απέναντι στους αιχμάλωτους "κομμουνιστές".
Οι ταγματασφαλίτες αφού ντύθηκαν τη γερμανική στολή και προσκύνησαν τη σβάστικα του Χίτλερ ορκίστηκαν πάνω στα όπλα που πήραν πως δεν θα στραφούν κατά των κατακτητών, παρά μόνον κατά εκείνων που ενεργούν κατά των στρατευμάτων κατοχής, δηλαδή κατά των Ελλήνων Αντιστασιακών. Με τον τρόπο αυτό κουρέλιασαν και ποδοπάτησαν κάθε ιερό και όσιο του ελληνικού λαού.
Η εικόνα που αποτυπώθηκε στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων για τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν τέτοια, ώστε η Πολιτεία ουδέποτε τόλμησε να προχωρήσει στην επίσημη πολιτική αποκατάστασή τους. Μολονότι τα επιζήσαντα στελέχη τους τιμήθηκαν ποικιλότροπα από το μεταπολεμικό κράτος των εθνικοφρόνων, αυτό έγινε με κάθε δυνατή διακριτικότητα.
-----------------------------------------------------------------------------
Για τον Άρη Βελουχιώτη
Δεν πρόκειται να κάνουμε κάποιο αφιέρωμα για τον Άρη Βελουχιώτη. Μέχρι τώρα έχουν γραφτεί τόσα πολλά, από διάφορες πλευρές, που αν εξαιρέσουμε ορισμένες αναφορές στη δράση του, που αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο του δωσιλογισμού και του τυφλού αντικομμουνισμού, η κοινή συνισταμένη είναι ότι αναγνωρίζεται η μεγάλη του προσφορά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του Ελληνικού λαού ενάντια στην ξενική κατοχή, ότι ήταν ένας λαογέννητος ηγέτης, κομμουνιστής, και ότι στα επίμαχα ζητήματα του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος απέναντι στη στάση του στον ξένο παράγοντα και στις συμφωνίες, που υπέγραψε η τότε ηγεσία του, δικαιώθηκε.
Η δικαίωση αυτή οδήγησε το Κόμμα να προχωρήσει στην πολιτική του αναγνώριση στη Συνδιάσκεψη που πραγματοποίησε σε σχέση με τη συγγραφή της Ιστορίας του Κόμματος (Β’ Τόμος).
Καταθέτουμε το σχετικό απόσπασμα όπως δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη:
«Κυριακή 2 Οχτώβρη 2011
Για την πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα)
Ο Αρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1905 στη Λαμία. Το 1922 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και το 1925 μέλος του ΚΚΕ. Ως στρατιώτης οδηγήθηκε στον πειθαρχικό ουλαμό Καλπακίου. Μετά την απόλυσή του ανταποκρίθηκε σε διάφορες κομματικές χρεώσεις και διώχθηκε κατά καιρούς από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του. Την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά εξορίστηκε στη Γαύδο και φυλακίστηκε στην Αίγινα (1938). Το 1939 μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα. Υπέγραψε δήλωση μετανοίας και αποφυλακίστηκε. Στη διάρκεια της Κατοχής βρέθηκε στην Αθήνα, όπου τον Ιούλιο 1941 συνδέθηκε με την ΚΕ, η οποία τον αποκατέστησε στο Κόμμα. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους του ανέθεσε να συγκροτήσει αντάρτικο στρατό. Αυτό το καθήκον ο Αρης το έφερε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο. Τον Μάη 1943 με τη δημιουργία του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ ανέλαβε καπετάνιος του.
Ο Αρης Βελουχιώτης αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας και τη χαρακτήρισε λαθεμένη. Στο διάστημα Φεβρουάριος – Απρίλιος 1945 ανέλαβε με δική του ευθύνη πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση νέου αντάρτικου στρατού, παρά την αντίθετη απόφαση του ΚΚΕ.
Η 11η Ολομέλεια της ΚΕ (Απρίλιος 1945) διέγραψε τον Αρη και τον αποκήρυξε, δίχως να δώσει την απόφαση στη δημοσιότητα.
Στις 16 Ιουνίου 1945, την ημέρα που ο Αρης αυτοκτόνησε περικυκλωμένος από τον αστικό στρατό, στον «Ριζοσπάστη» δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση του ΠΓ που κατήγγειλε τον Βελουχιώτη, κάνοντας αναφορά και στην απόφαση της 11ης Ολομέλειας. Τρεις μέρες μετά την αυτοκτονία του, στις 19 Ιουνίου 1945, ο «Ριζοσπάστης» σε άρθρο με τίτλο «ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ» έγραψε για τον Αρη: «Ο τόσο τραγικός θάνατος του Αρη Βελουχιώτη προκαλεί θλίψη ανάμεσα στους πραγματικούς πατριώτες, αγωνιστές της εθνικής ιδέας. Γιατί ανεξάρτητα από τη θέση που πήρε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, θέση που αντικειμενικά εξυπηρετούσε την αντίδραση, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να ξεχνάει κανείς ότι ο Αρης Βελουχιώτης ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του αγώνα της Αντίστασης και από τους πρωταθλητές στην οργάνωση του αντάρτικου κινήματος…».
Μετά το θάνατο του Αρη και μέχρι την 7η Ολομέλεια της ΚΕ (1950) το ΚΚΕ δεν είχε τοποθετηθεί εναντίον της Συμφωνίας της Βάρκιζας και την αποκαλούσε «αναγκαίο ελιγμό».
Το Μάρτιο του 1962 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Νέος Κόσμος» άρθρο μέλους του τότε ΠΓ, στο οποίο γινόταν λόγος για αποκατάσταση σειράς στελεχών του ΚΚΕ, ανάμεσά τους και του Αρη. Το άρθρο ανέφερε:
«Η ΚΕ ακύρωσε αποφάσεις της παλιάς καθοδήγησης για διαγραφή ή καθαίρεση μελών της ΚΕ, που αποδείχτηκαν αβάσιμες και αδικαιολόγητες. Ταυτόχρονα αποκατέστησε τη μνήμη των συντρόφων [...] Αρη Βελουχιώτη [...] κ.ά.».
Σχετική απόφαση δεν έχει βρεθεί στο Αρχείο του ΚΚΕ.
Γενικότερα, από την αρχή της δεκαετίας του 1960 και περισσότερο μετά το παραπάνω δημοσίευμα, εκ μέρους του Κόμματος υπήρξαν πράξεις πολιτικής αποκατάστασης του Αρη, που ουσιαστικά απέρριπταν τις κατηγορίες σε βάρος του ως προβοκάτορα κ.ά.
Αυτό αποτυπώνεται και στον Α’ τόμο Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, 1918-1949, που γράφει:
«Ο Αρης ζυμωμένος και ατσαλωμένος στο ΚΚΕ και στο λαϊκό κίνημα αναδείχτηκε με την ηρωική δράση του, σε ατρόμητο πολεμιστή και σε γνήσιο λαϊκό ηγέτη. Η τραγική θυσία του συγκίνησε βαθιά τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και όλους τους πατριώτες»*.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποφασίζει την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη. Θεωρεί ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
Παράλληλα η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη σημειώνει ότι η διαφωνία του Αρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δε δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας, καθώς και την αξιοποίηση από τον Αρη της φήμης και του σεβασμού που είχε κατακτήσει την προηγούμενη περίοδο ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ. Η στάση του αυτή, που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν καθιστά δυνατή τη μετά θάνατο αποκατάσταση και της κομματικής του ιδιότητας.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη καταγγέλλει την απόπειρα της αστικής και οπορτουνιστικής προπαγάνδας και ιστοριογραφίας που παίρνουν δήθεν υπό την προστασία τους τον Αρη, για να επιτεθούν στο ΚΚΕ. Στη λαϊκή συνείδηση, ο Αρης Βελουχιώτης είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Ο Αρης Βελουχιώτης τάχθηκε υπέρ της ένοπλης πάλης, που την απορρίπτουν όσοι επιχειρούν να τον οικειοποιηθούν.
16 Ιούλη 2011».
* 2 Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, 1918-1949, Α’ τόμος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 517.
Το Κόμμα περιορίστηκε στην πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη με το σκεπτικό ότι δεν πειθάρχησε στο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, θεμελιώδη του αρχή. Οφείλουμε, όμως, να σκεφτούμε ότι το Κόμμα, σε διάφορα καταστατικά του Σώματα, έχει αναγνωρίσει ως θεμελιώδες, επίσης, λάθος του, τις συμφωνίες που υπόγραψε εκείνη την εποχή και που στοίχισαν για το Κόμμα την απώλεια της εξουσίας.
Είναι δε βεβαιωμένο, από αμέτρητες μαρτυρίες αγωνιστών του εθνικοαπαελευθερωτικού αγώνα και εκδόσεις του ίδιου του Κόμματος, ότι με τις τότε αποφάσεις του Κόμματος διαφώνησε η συντριπτική πλειοψηφία των αγωνιστών και των μελών του Κόμματος. Η πιο κλασσική μαρτυρία, όμως, που συνταράσσει τη συνείδηση και τσακίζει την ίδια την οντότητα των μελών του Κόμματος, ακόμη και σήμερα, των φίλων και οπαδών του και κάθε αγωνιστή, είναι η σκηνή της παράδοσης των όπλων.
Και παρ’ όλο που τα δάκρυα των ανταρτών μπορούν να εμποδίζουν και να εκτρέπουν μερικούς από μια ψύχραιμη πολιτική αντιμετώπιση της στάσης του Κόμματος απέναντι στον Άρη Βελουχιώτη και επομένως της δικής τους στάσης απέναντι στο Κόμμα, από την πλευρά μας θα επαναφέρουμε αυτό το ζήτημα μέσα σε αυστηρά πολιτικά πλαίσια. Γι’ αυτό…
Ας αναλογιστούμε. Τι σημαίνει για το Κόμμα, για τις λαϊκές μάζες, που στήριξαν την εποποιία του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ, η παράδοση των όπλων; Τι σημαίνει για τον πολεμιστή λαό η παράδοση του όπλου του;
Είναι μια κορυφαία πράξη, που για τον πολεμιστή λαό τον αναιρεί ως κοινωνικό υποκείμενο και για το Κόμμα το αναιρούσε, ως πολιτικό υποκείμενο, γιατί αναιρούσε την υλοποίηση των στόχων του, σε μια περίοδο που η πολιτική πάλη είχε πάρει τη μορφή του ένοπλου αγώνα.
Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον Άρη Βελουχιώτη, ως διαφωνούντα, επειδή ξεπέρασε τα πολιτικά όρια της τότε ηγεσίας και όχι πάνω σε ένα τρέχον πολιτικό ζήτημα αλλά για ένα ζήτημα θεμελιώδους σημασίας, που θα έμελλε να σημαδεύσει την πορεία του επαναστατικού κινήματος μέχρι και σήμερα και δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα;
Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον Β. Ι. Λένιν για απειθαρχία, όταν έστελνε τις γνωστές επιστολές στην ΚΕ του Μπολσεβίκικου Κόμματος και απειλούσε ότι θα παραιτηθεί από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος επειδή του λογοκρίνει τα κείμενά του, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να απευθυνθεί στα μέλη του Κόμματος και να διεκδικήσει τη δικαίωση των απόψεών του;
Έχουμε αναλογιστεί ποιες θα ήταν οι συνέπειες αν η Κεντρική Επιτροπή του Μπολσεβίκικου Κόμματος επέμενε στη στάση της απέναντι στον Β. Ι. Λένιν; Η απάντηση προκαλεί τρόμο. Δε θα γινόταν η σωστή εκτίμηση της διάθεσης των λαϊκών μαζών για την πραγματοποίηση της επανάστασης του ’17, γιατί αυτό ήταν το επίδικο θεμελιώδες ζήτημα των διαφωνιών, και επομένως της κατάληψης της εξουσίας εκ μέρους του προλεταριάτου και της αγροτιάς.
Στη Ρωσία κερδήθηκε η εξουσία. Στην Ελλάδα χάθηκε. Οι υπογράφοντες τις συμφωνίες παρέμειναν μέλη του Κόμματος αλλά πολιτικά δεν δικαιώθηκαν. Ο Άρης Βελουχιώτης διαγράφηκε από μέλος του Κόμματος και δεν αποκαθίσταται κομματικά αλλά πολιτικά δικαιώθηκε.
Δικαιώθηκε ο Καρλ Λήμπκνεχτ όταν καταψήφιζε τις πολεμικές δαπάνες της κυβέρνησης στο γερμανικό κοινοβούλιο ή θα έπρεπε να ακολουθήσει την κατρακύλα της τότε Σοσιαλδημοκρατίας και να ψηφίσει υπέρ;
Και τελικά. Ποια πρέπει είναι η τομή που θα πρέπει να γίνει ανάμεσα στην πολιτική στάση μιας δικαιωμένης ηγετικής προσωπικότητας και της κομματικότητας;
Το πιο σημαντικό. Πως γίνεται η ίδια, η σημερινή ηγεσία του Κόμματος, που δικαιώνει τον Άρη Βελουχιώτη για την πολιτική του θέση να τον καταδικάζει για την πολιτική του στάση, δηλαδή, την κομματική του στάση, ενώ η πολιτική θέση και στάση του Άρη Βελουχιώτη θα έπρεπε να ήταν η πολιτική θέση και στάση του Κόμματος;
Και το πρόβλημα γίνεται οξύτερο, όταν η ηγεσία του Κόμματος, πολύ περισσότερο με τις σημερινές της επεξεργασίες, έχει καταδικάσει την πολιτική στάση της τότε ηγεσίας, άρα και την κομματική της στάση, για την πολιτική θέση που είχε, ενώ δικαιώνει την πολιτική θέση του Άρη Βελουχιώτη, για την οποία καταδικάζει την τότε ηγεσία.
Η κάθε ηγεσία του Κόμματος θα πρέπει να κάνει μια σαφή διάκριση των δικών της πολιτικών ορίων σε σχέση με τα πολιτικά κομματικά όρια. Η κάθε πολιτική πράξη της ηγεσίας δεν τη δικαιώνει και κομματικά από την άποψη της κομματικής πολιτικής. Αν ήταν έτσι δεν θα δικαιωνόταν ο Β. Ι. Λένιν σε σχέση με την Κεντρική Επιτροπή του Μπολσεβίκικου Κόμματος ούτε ο Καρλ Λήμπκνεχτ σε σχέση με τη στάση του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος.
Αυτό σημαίνει ότι οδηγούμαστε στην κατάλυση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού; Όχι βέβαια. Σημαίνει απλώς ότι ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός δε μπορεί να εμποδίζει την κατανόηση των πολιτικών διαφωνιών και μάλιστα σε κορυφαία ζητήματα, η έκβαση των οποίων μπορεί να αποτελέσει, προσωρινά, έστω, στρατηγικής σημασίας ήττα και μάλιστα για μακροχρόνιο διάστημα. Γιατί τότε θα έπρεπε να απαντηθεί και ένα άλλο ερώτημα. Ποια θα έπρεπε να ήταν η στάση των μελών του Κόμματος εάν στην κρίση του ’91 επικρατούσαν οι απόψεις που επεδίωκαν τη διάλυση του Κόμματος;
Το Κόμμα πρέπει να διδάσκεται από τα λάθη του τόσο τα πολιτικά όσο και της στάσης του απέναντι στα μέλη του. Γι αυτό το λόγο είναι ζήτημα με βαρύνουσα πολιτική σημασία η πλήρης αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη. Και πρέπει να γίνει.
Από αυτήν την άποψη αποτελεί ένα βαρύτατο πολιτικό ατόπημα το γεγονός ότι η ηγεσία του Κόμματος δεν αφιέρωσε ούτε μια αράδα στον Άρη Βελουχιώτη με αφορμή τα 69 χρόνια από τον τραγικό του θάνατο.
Και αυτό το ατόπημα δεν είναι χωρίς πολιτική σημασία για το σήμερα αλλά και για τη στάση της ηγεσίας απέναντι στην ιστορία του Κόμματος με προέκταση τα διδάγματα για το σήμερα.
http://www.neaspora.gr/?p=2044&utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook
------------------------------------------------------------------------------
Καθώς οδηγούσα διαπίστωσα πως έμενα από βενζίνη.Σταμάτησα στο πιο κοντινό βενζινάδικο και ζήτησα από τον βενζινοπώλη να μου βάλει βενζίνη.Μου ζήτησε να ανοίξω το καπάκι του στομίου του ντεποζιτου και τον ρώτησα, "γιατί?". Μα πώς θα σου βάλω βενζίνη άνθρωπέ μου?" μου απάντησε με αυστηρό ύφος. " μα άνθρωπε μου δεν θέλω να μου βάλεις βενζίνη από κεί" του απάντησα κι εγώ…..Απόρησε μαζί μου ο βενζινάς και με ρώτησε,"μα καλά, αν δεν το βάλω από εκεί,από που θα το βάλω?". κι εγω του είπα…" από πίσω, από την εξάτμιση"!!! "τρελλάθηκε ο άνθρωπος…."εισαστε καλα κύριος?" με ρωτάει όλος απορία. "Μια χαρά του απάντησα κι εγώ". και για να ρωτήσω κάτι φίλε, ποιός σου ειπε πως μπορεις να βάλεις βενζίνη από την εξάτμιση?., του απάντησε με αφέλεια," καποιοι ανδρικό ζευγάρι που είδε χθές στην Αθήνα, πανω σε μια εξέδρα, μπροστά από τη Βουλή….μου ειπαν πως έιτε από τη μια τρύπα είτε από την άλλη, ο "κινητήρας μια χαρά δουλεύει", δίνει την ίδια ενέργεια, την ιδια ζωή, την ίδια πνοή, και μάλιστα μου είπε πως είναι απόλυτα φυσιολογικό.Οπότε είπα κι εγώ να δοκιμάσω την "εναλλακτική πρόταση", μπορει έτσι να είναι και πιο καλά"….ντοινγκ….ο βενζινάς έπαθε…με κοιτάει λοιπόν γεμάτος αμηχανία και με μια δόση ειρωνίας μου λέει…"φίλε, δεν ξέρω τι σου ειπαν αυτοι οι δυο άνδρες, αλλα στο αυτο κινητο μόνο από μια μεριά μπάινει η βενζίνη στο ντεπόζιτο…..λοιπόν να βάλω?"…"βάλεε, του λέω κι εγώ"…φανερα στεναχωρημένος έφυγα, αφου πλήρωσα φυσικά, κι αναρωτιόμουν…..τελικά λάθη κάνει μόνο ο Θεός, ο άνθρωπος ποτέ!!!!!
------------------------------------------------------------------------------
Το ΔΝΤ ταπεινώνει τους Έλληνες δικαστές
Την αντίδραση (ελάχιστων) δικαστών προκάλεσε η απαξιωτική αναφορά του ΔΝΤ στο έργο της ελληνικής δικαιοσύνης, η οποία θυμίζει περισσότερο δήλωση αποικιοκρατικής δύναμης σε μπανανία.
Αντιμετωπίζοντας τους Έλληνες δικαστές σχεδόν σαν μισθοδοτούμενους υπαλλήλους του, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε εκφράσει τη βεβαιότητά του ότι δεν πρόκειται να σταθούν εμπόδιο στα σχέδια των ξένων δανειστών αλλά ότι ακόμη και αν το κάνουν οι αποφάσεις τους δεν έχουν πλέον την παραμικρή σημασία.
Σε ανακοίνωσή τους οι εφέτες Νικόλαος Σαλάτας και Βαρβάρα Πάπαρη αναφέρουν:
«Είναι ακόμη νωπή η εκλογή του νέου προεδρείου της Ένωσης μας και με πολλή ανησυχία,αλλά και λύπη, διαπιστώνουμε ότι η μεγαλύτερη δικαστική ένωση στη χώρα μας , η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, είναι απούσα απ΄τις εξελίξεις και όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, προκαλώντας την οργή και την αγανάκτηση της ελληνικής κοινωνίας και προεχόντως, βέβαια, του νομικού κόσμου της χώρας.
Αναφερόμαστε στην πρόσφατη από 11-6-2014 δημοσιοποίηση της έκθεσης του ΔΝΤ, για τη χώρα μας,στην οποία,μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι «….Δεν περιμένουμε πια αρνητικές αποφάσεις σχετικά με ειδικά μισθολόγια ή εισφορές επί των ακινήτων. Παρ’όλα αυτά, εάν υπάρξουν τέτοιες αποφάσεις, έχουμε δεσμευτεί για τη λήψη μέτρων συμψηφισμού.….».
Η παραπάνω αναφορά, πρωτόγνωρη στα χρονικά της ανεξάρτητης Ελλάδας, εκφράζει αφενός την απαξίωση, από τους «δανειστές» μας , της ελληνικής δικαιοσύνης και των αποφάσεών της και αφετέρου τρομοκρατεί την ελληνική κοινωνία για την περίπτωση προσφυγής Ελλήνων πολιτών στη δικαιοσύνη.
Προ ενός τέτοιου καταλυτικού φαινομένου,θα περιμέναμε την άμεση και σθεναρή αντίδραση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, πριν μάλιστα από την εκδήλωση της ανησυχίας και του προβληματισμού των άλλων δικαστικών ενώσεων. Αντ’ αυτού το προεδρείο της Ένωσης ,επέλεξε τη σιωπή, άγνωστο για εμάς και ακατανόητο, για ποιούς λόγους. Δεν κρύβουμε ότι εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο αναμονής, πριν προβούμε στην παρούσα ανακοίνωση, προσδοκώντας ότι, έστω και καθυστερημένα, το προεδρείο μας θα έπραττε τα αυτονόητα, αποδεικνύοντας τις ευαισθησίες του απέναντι στην ελληνική κοινωνία και το δικαστικό σώμα,κάτι που, δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν έπραξε.
Ως μέλη, λοιπόν,του Δ.Σ της ΕΔΕ, ως δικαστές, αλλά και ως και Έλληνες πολίτες ,θεωρούμε ότι είναι πρώτιστο καθήκον μας, να καταδικάσουμε την,πέραν πάσης λογικής,νομιμότητας,αλλά και ευπρέπειας,αναφορά του ΔΝΤ στα ζητήματα δικαιοσύνης στην Ελλάδα και να διαβεβαιώσουμε το σύνολο του ελληνικού λαού ότι είμαστε παρόντες και παραμένουμε σε εγρήγορση, για τη προάσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του και πρωτίστως της εθνικής μας αξιοπρέπειας,που βάναυσα κατά τα τελευταία έτη και επαναλαμβανόμενα έχει πληγεί».
-----------------------------------------------------------------------------
Νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ το έχουν κάψει στο ζήτημα του Ξηρού. Ο Ξηρός έχει πράγματι κατεστραμμένη υγεία. Και οι λοιπές αμερικανιές να λείπουν. Και τώρα μιλώ ως χριστιανή, όχι ως αριστερή.
Εδώ αποφυλακίστηκε ο Δημητροκάλλης, χωρίς να έχει θέμα υγείας, απλώς διότι εξέτισε το προβλεπόμενο μέρος της ποινής. [Και καλώς].
Και με την ευκαιρία, ούτε ο Λαυρεντιάδης δεν μπορεί να μείνει φυλακή, με την κατάσταση της υγείας του, αλλά και γενικότερα οι φυλακές που διαθέτουμε συνιστούν προσβολή στην ανθρώπινη υπόσταση.
Αλλά και τις αηδίες για τους βουλευτές του Σύριζα, την υπόνοια ότι δεν πρέπει να τυγχάνουν υπεράσπιστης οι υπόδικοι ή οι κατάδικοι, ότι δεν δικαιούται κανείς να επιμένει στον σωφρονιστικό και όχι εξοντωτικό χαρακτήρα του ποινικού συστήματος αυτά μόνο ως καρπό του διάχυτου φασισμού τα τρώμε.
Πριν 3 χρόνια έκανα ένα project σε σχολείο ακριβώς για το έγκλημα και το ποινικό σύστημα. Και -θα το πω ξεκάθαρα, περάσαν κάποια χρόνια, μεγαλώσαν τα παιδιά- η φοβική αντίληψη των γονέων στην αγωγή έχει οδηγήσει τα παιδιά να φαντάζονται καθαρές κοινωνίες όπου οι κακοί θα εξοντώνονται. Πόσο απέχουν αυτά από το Άουσβιτς;
Αυτό άλλωστε δεν είναι και η διαπαιδαγώγηση του Χόλυγουντ και γενικώς η εισαγόμενη εξ Αμερικής νοοτροπία; Ο απόλυτος μανιχαϊσμός και η τελική μάχη για την εξόντωση του κακού;
Όσο για την Ευρώπη είναι αντιφατική. Εκεί τα καλύτερα εκεί και τα χειρότερα. Τι μιλάμε όμως για Ευρώπη. Οι φυλακές εδώ είναι ξεκάθαρα τριτοκοσμικού τύπου.
-------------------------------------------------------------------------------
Αλεξάντερ Σμορέλ, ο αντιναζιστής νεομάρτυρας
Νεομάρτυς Αλέξανδρος εκ Μονάχου: Η μνήμη του τιμάται στις 13 Ιουλίου, επέτειο της θανάτωσής του με αποκεφαλισμό. «Λαιμητόμω τελειούται» θα μπορούσε να είναι η διατύπωση, αφού ο νεομάρτυρας αποκεφαλίσθηκε, καταδικασμένος σε θάνατο για «εσχάτη προδοσία» από το ναζιστικό καθεστώς, σε ηλικία 25 ετών.
Πρόκειται για τον Αλεξάντερ Σμορέλ, συνιδρυτή μαζί με το φίλο του Χανς Σολ, της αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο», η οποία με προκηρύξεις που απέστελλε ταχυδρομικά προσπαθούσε να εξεγείρει τη συνείδηση των Γερμανών κατά του καθεστώτος.
Την αγιοκατάταξη πληροφορούμαστε από την επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Μόσχας (6.2.2012 στα ρωσικά). Ο άγιος εικονίζεται με τη λευκή ιατρική μπλούζα και να κρατά ένα σταυρό μαζί μ’ ένα άσπρο τριαντάφυλλο, σύμβολο του Λευκού Ρόδου και ταυτόχρονα πασχάλιο σύμβολο, σύμβολο της νίκης της ζωής πάνω στο θάνατο.
Το «Λευκό Ρόδο»
Η ονομασία προτάθηκε από το νεομάρτυρα, εμπνευσμένη από ένα απόσπασμα των «Αδελφών Καραμαζώφ» του Ντοστογέφσκυ, του αγαπημένου του συγγραφέα: Είναι η στιγμή που περιγράφεται η επιστροφή του Χριστού στη γη, για να αναστήσει εκ νεκρών ένα κοριτσάκι. «Το κοριτσάκι ανασηκώνεται στο φέρετρο και κοιτάζει τριγύρω, χαμογελώντας με ορθάνοιχτα απορημένα μάτια, κρατώντας ένα μάτσο από άσπρα τριαντάφυλλα που είχαν βάλει στα χέρια της…». Τότε, ο Μέγας Ιεροεξεταστής αναγνώρισε και συνέλαβε το Χριστό και ακολούθησε ο περίφημος μονόλογός του…
Ο πυρήνας της κίνησης απαρτιζόταν από φοιτητές της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου, οι οποίοι σπούδαζαν, όντας παράλληλα ενταγμένοι στο στράτευμα. Μετά τη μάχη του Στάλινγκραντ κλιμάκωσαν τη δραστηριότητά τους, μοιράζοντας προκηρύξεις χέρι με χέρι και αναγράφοντας αντιχιτλερικά συνθήματα στους τοίχους.
Για το λόγο αυτό, η όργάνωση, που επί μήνες ήταν στο στόχαστρο της Γκεστάπο, μπόρεσε να εξαρθρωθεί στις 18 Φεβρουαρίου του 1943. Τέσσερις μέρες μετά, με συνοπτικές διαδικασίες, εκτελέσθηκαν με αποκεφαλισμό τα αδέλφια Χανς και Σοφία Σολ και ο Κρίστοφ Πρόμπστ, από το «λαϊκό δικαστήριο» του διαβόητου Ρόλαντ Φράισλερ.
Ο Αλεξάντερ Σμορέλ είχε την ίδια τύχη στις 13 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, αφού συνελήφθη τον Απρίλιο. Στη δίκη του δεν προσπάθησε να ελαφρύνει τη θέση του. Με παρρησία ομολόγησε ενώπιον του Φράισλερ τις αντιναζιστικές πεποιθήσεις του, προκαλώντας την υστερική αντίδραση του Φράισλερ, που ούρλιαζε αποκαλώντας τον «προδότη».
Είχε γεννηθεί στη Ρωσία από Γερμανό πατέρα, γιατρό, από χρόνια εγκατεστημένο στη Ρωσία και Ρωσίδα μητέρα. Για το λόγο αυτό ήταν βαπτισμένος Χριστιανός Ορθόδοξος. Παρά το γεγονός ότι ο πατέρας του και η μητριά του ήταν ρωμαιοκαθολικοί, ο Αλέξανδρος ανατράφηκε ως Ορθόδοξος. Παρακολούθησε μαθήματα ορθόδοξης κατήχησης, εκκλησιαζόταν τακτικά και τον έβλεπαν συχνά με μια Βίβλο. Όπως φαίνεται και από την αλληλογραφία του, είχε διαβάσει κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας.
«Ομολογώντας σθεναρά την Ορθόδοξη πίστη, αντιστάθηκε στο άθεο ναζιστικό καθεστώς και εξώθησε τους στενούς του φίλους και συμφοιτητές να κάνουν το ίδιο, ιδρύοντας την κίνηση του “Λευκού Ρόδου”», τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της Ρωσικής Υπερορίου Εκκλησίας, ενώ στην ιστοσελίδα του Πατριαρχείου μεταφέρεται απόσπασμα της ομιλίας του Μητροπολίτη Ανατολικής Αμερικής της Ρωσικής Υπερορίου Εκκλησίας Ιλαρίωνα Καπράλ κατά την αγιοκατάταξη: «Με την αυτοθυσιαστική ζωή του, την καρτερία του και το μαρτυρικό του θάνατο, ο Αλεξάντερ Σμορέλ έδωσε μαρτυρία της αγάπης του για το Θεό και την εικόνα Του, η οποία αντανακλά στον πλησίον».
Το περιεχόμενο των προκηρύξεων του Λευκού Ρόδου, των οποίων βασικός συντάκτης ήταν ο νεομάρτυρας, μαζί με τον Χανς Σολ, είναι γνωστό στους αναγνώστες της «Χ» και οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο αγώνας δεν ήταν στενά πολιτικός. Στην 4η προκήρυξη, τονίζεται μεταξύ άλλων:
«Κάθε λέξη από το στόμα του Χίτλερ είναι ένα ψέμα. Όταν μιλά για ειρήνη, εννοεί τον πόλεμο και όταν κατά τρόπο βλάσφημο χρησιμοποιεί το όνομα του Παντοδύναμου, εννοεί τη δύναμη του κακού, τον εκπεσόντα άγγελο, το Σατανά. Το στόμα του είναι το δύσοσμο στόμιο της Κολάσεως και η ισχύς του εκ βάθρων καταραμένη.
Είναι αλήθεια ότι πρέπει να αγωνιστούμε κατά του εθνικοσοσιαλιστικού τρομοκρατικού κράτους με ορθολογικά μέσα. Όμως, οποιοσδήποτε εξακολουθεί να αμφισβητεί την πραγματικότητα, την ύπαρξη δαιμονικών δυνάμεων, θα έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να αντιληφθεί τη μεταφυσική διάσταση αυτού του πολέμου. Πίσω από τα συγκεκριμένα, ορατά περιστατικά, πίσω από όλες τις αντικειμενικές και λογικές διαπιστώσεις, βρίσκουμε το υπέρλογο στοιχείο: Τον αγώνα ενάντια στο δαίμονα, ενάντια στους υπηρέτες του Αντιχρίστου.
Παντού και πάντοτε, οι δαίμονες παραμόνευαν στο σκοτάδι, περιμένοντας τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι αδύναμος: όταν με τη δική του βούληση εγκαταλείπει τη θέση του στην τάξη της Δημιουργίας, όπως δημιουργήθηκε γι’ αυτόν από το Θεό εν ελευθερία – όταν υποχωρεί στη δύναμη του κακού και αποχωρίζεται από τις άνωθεν δυνάμεις – κι αφού θεληματικά κάνει το πρώτο βήμα, οδηγείται ολένα στο επόμενο με ραγδαία επιταχυνόμενο ρυθμό.
Παντού και σε όλους τους καιρούς της μεγαλύτερης κρίσης, έχουν εμφανισθεί άνθρωποι, προφήτες και άγιοι, που αγαπάνε την ελευθερία τους, κήρυξαν τον Μοναδικό Θεό, και με τη βοήθειά Του οδήγησαν το λαό στην αντιστροφή της πτωτικής του πορείας.
Ο άνθρωπος είναι, βέβαια, ελεύθερος, αλλά χωρίς τον αληθινό Θεό είναι ανυπεράσπιστος ενάντια στο κακό. Είναι σαν καράβι χωρίς πηδάλιο, στο έλεος της θύελλας, σαν μικρό παιδί χωρίς τη μητέρα του, σαν σύννεφο που διαλύεται στον αέρα. Και σε ρωτάω, σαν Χριστιανό που αγωνίζεσαι για τη διαφύλαξη του πιο πολύτιμου θησαυρού σου, μήπως διστάζεις, μήπως ξεπέφτεις στη δολιότητα, τον υπολογισμό και την αναβλητικότητα, με την ελπίδα ότι κάποιος άλλος θα σηκώσει το χέρι για να σε υπερασπίσει; Δεν σου έδωσε ο Θεός τη δύναμη και τη θέληση να αγωνιστείς; Πρέπει να χτυπήσουμε το κακό εκεί που είναι πιο δυνατό, και είναι πιο δυνατό στην εξουσία του Χίτλερ».
Οι Γερμανοί γνώριζαν για τα εγκλήματα του Ναζισμού
Στη 2η προκήρυξη καταγγέλθηκε ο διωγμός των Εβραίων της Πολωνίας και η εξόντωση τουλάχιστον 300.000 από αυτούς, καθώς και ο διωγμός εναντίον των ελίτ της πολωνικής κοινωνίας με τον εγκλεισμό των πρωτότοκων γιων της πολωνικής αριστοκρατίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και των θυγατέρων σε πορνεία των Ες-Ες στη Νορβηγία.
«Γιατί σας τα λέμε όλα αυτά, αφού τα ξέρετε πολύ καλά, κι αν όχι τα συγκεκριμένα, άλλα, το ίδιο σοβαρά εγκλήματα που διέπραξε αυτή η τρομακτική συμμορία υπανθρώπων;», διερωτάται το φυλλάδιο, που είναι ταυτόχρονα και ντοκουμέντο συνενοχής της πλειοψηφίας και κατάρριψης του όψιμου ισχυρισμού ότι δήθεν δεν γνώριζαν…
«Ο κάθε άνθρωπος επιθυμεί να απαλλαγεί από μια τέτοιου είδους ένοχή, και ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του με την πιο ήρεμη και ήσυχη συνείδηση. Όμως, δεν μπορεί να απαλλαγεί: είναι ένοχος, ένοχος, ένοχος! Δεν είναι, όμως, αργά, να απαλλαγούμε από αυτή την εξόχως κατακριτέα και υπόλογη για όλες τις πλάνες κυβέρνηση, για να απαλλαγούμε από ακόμη μεγαλύτερη ενοχή.»
Ποτέ μη ξεχνάτε το Θεό!…
Άφησε τελευταία παραγγελία του στον πατέρα του και στη μητριά του, στο τελευταίο του γράμμα πριν οδηγηθεί στη λαιμητόμο: «Σήμερα, με τη θέληση του Θεού, η επίγεια ζωή μου θα κλείσει, προκειμένου να μεταβώ σε μιαν άλλη, που ποτέ δεν θα τελειώσει, όπου όλοι μας θα συναντηθούμε… Δυστυχώς, το χτύπημα αυτό θα είναι πιο σκληρό για σας παρά για μένα, γιατί φεύγω με τη βεβαιότητα ότι υπηρέτησα την αλήθεια. Αυτό με αφήνει με ήσυχη τη συνείδηση, παρά το γεγονός ότι είναι κοντά η ώρα του θανάτου…
Σε λίγες ώρες θα είμαι σε μια καλύτερη ζωή, κοντά στη μητέρα μου και δεν θα σας ξεχάσω. Θα παρακαλέσω το Θεό να σας χαρίζει γαλήνη και ειρήνη. Θα σας περιμένω! Και πάνω απ’ όλα, ένα πράγμα, φυλάχτε στις καρδιές σας: Ποτέ μη ξεχνάτε το Θεό!»
Στις 18 Μαΐου 1943 τους έγραφε: «…Πρόσφατα διάβασα κάτι σ’ ένα πολύ καλό και με πολλά νοήματα βιβλίο, που ταιριάζει σε όλους εσάς: «Όσο μεγαλύτερη είναι η τραγωδία της ζωής, τόσο πιο δυνατή πρέπει να είναι η πίστη μας, όσο πιο καταδικασμένοι μοιάζουμε, με τόση μεγαλύτερη εμπιστοσύνη πρέπει να αφήνουμε τις ψυχές μας στα χέρια του Θεού Πατέρα.» Έγραφε ο Αββάς Θεόδωρος από το Βυζάντιο, [Θεόδωρος ο Στουδίτης] «Για το λόγο αυτό ευχαρίστησα το Θεό για τις δοκιμασίες μου, και άφησα τον εαυτό μου εντελώς στις ανεξερεύνητες βουλές της Προνοίας Του…»
Από τον Φεβρουάριο του 2012 ο Αλεξάντερ Σμορέλ τιμάται ως τοπικός άγιος στην επισκοπή Γερμανίας της Υπερορίου Εκκλησίας της Ρωσίας. Η Εκκλησία αυτή, των Ρώσων εξορίστων, είχε έλθει σε ρήξη με το Πατριαρχείο Μόσχας επικρίνοντας τη σχέση του τελευταίου με το σοβιετικό καθεστώς, αλλά επανήλθε σε κοινωνία μαζί του και συνακόλουθα με τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες το 2007. Η αγιοκατάταξή του ήταν η πρώτη μετά την επανένωση των δύο αυτών Εκκλησιών.
Πνευματικές, λοιπόν, οι αφετηρίες του αγώνα του νεομάρτυρα Αλεξάνδρου και του Λευκού Ρόδου: Η εγκληματική φυσιογνωμία του ναζισμού συνδέεται αιτιωδώς με τον αντιχριστιανικό και νεοπαγανιστικό του χαρακτήρα. Αποτέλεσμα πειρασμού είναι η παραίτηση από το θείο δώρο της ελευθερίας, που οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη κατάπτωση. Συνενοχή είναι και η ανοχή εκ μέρους των πολιτών στα εγκλήματα εις βάρος του κάθε πλησίον, από μια εξουσία που είναι όχι μόνο τυραννική, αλλά και συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου.
Αντίσταση
«Γιορτάζουμε την ακτινοβόλο μνήμη σου, μιμούμενοι το θάρρος σου, με αντίσταση στις αντίθεες δυνάμεις και εχθρούς». Από το τροπάριο του Αγίου, ο οποίος πρέπει να φωτίσει και εμάς τους Έλληνες, σε μια εποχή που δεχόμαστε ανάλογους πειρασμούς. Το ψυχικό σθένος με το οποίο ο νεομάρτυς Αλέξανδρος και οι άλλοι νέοι του Λευκού Ρόδου βρήκαν το θάρρος να καταγγείλουν τις αντίθεες πρακτικές της ίδιας της πατρίδας τους, με τίμημα την ίδια τους τη ζωή, ας μας εμπνέει να αντιστεκόμαστε στην επέλαση των Ελλήνων νεοναζιστών.
-------------------------------------------------------------------------------
Bloggers ενωμένοι ποτέ νικημένοι!!
.Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος,όταν σκότωναν Παλαιστίνια μωρά δεν έκλαψα, δεν αντέδρασα, δεν ήμουν Παλαιστίνιος Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα τον blogger ,αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου ..μα όχι….. Είναι χιλιάδες μαζί μου.
Θα προσέθετα και εγώ: Είμαι ενάντια στον διωγμό, αυτών που δεν μου μοιάζουν, στο χρώμα στην συμπεριφορά, στο θρήσκευμα, στην όποια ιδεολογία, στην αγάπη για την ζωή. Όμως με μόνο περιορισμό. Να σέβονται τον συνάνθρωπο, να μην θέλουν το δικό τους να μην κρίνεται και αν είναι λάθος να μην απορρίπτεται.
------------------------------------------------------------------------------
Δριμύ κατηγορώ ρωσικης επιτροπής κατά του "υπουργού Εσωτερικών" της ναζιστικης κλικας του Κιεβου
Η ρωσική Επιτροπή Ερευνας κατηγορεί τον υπουργό Εσωτερικών της ναζιστικης κλικας του Κιεβου Αρσέν Αβάκοφ και τον διορισμενο ναζιστη κυβερνήτη του Ντνιπροπετρόφσκ Ιχορ Κολομόισκι για τη διάπραξη εγκληματικών πράξεων κατά την επιχείρηση του ναζιστικού στρατού στο ανατολικό τμήμα της χώρας "με στόχο τους φόνους πολιτών εκ προθέσεως".
"Ο ναζιστης υπουργός Εσωτερικών Αρσέν Αβάκοφ, ενεργώντας σε συνεργασία με τον διορισμενο ναζιστη κυβερνήτη της ουκρανικής περιοχής Ντνιπροπετρόφσκ Ιγκορ Κολομόισκι και ανώτατους αξιωματούχους του υπουργείου Αμυνας οργάνωσε και διηύθυνε από τις 12 Απριλίου 2014 στρατιωτική επιχείρηση με στόχο τον εκ προθέσεως φόνο πολιτών", αναφέρεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής Ερευνας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι δύο ναζιστες αξιωματούχοι κατηγορούνται επίσης για την "οργάνωση δολοφονιών, την προσφυγή σε εκτός νόμου μέσα και μεθόδους πολέμου, σε απαγωγές και παρεμπόδιση του έργου των δημοσιογράφων".
Η Επιτροπή σημειώνει "τον θάνατο περισσότερων των 100 πολιτών, ανάμεσά τους και ρώσοι πολίτες κατά την άσκηση των επαγγελματικών καθηκόντων τους (αναφερόμενη στους δύο δημοσιογράφους της ρωσικής κρατικής τηλεόρασης που σκοτώθηκαν κατά τον βομβαρδισμό του Λουχάνσκ) , καθώς και την απομάκρυνση "50.000 πολιτών από τα σπίτια τους" εξαιτίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Η ρωσική Επιτροπή Ερευνας ανακοινώνει επίσης ότι θα ζητήσει την απαγγελία κατηγοριών κατά των ουκρανών αξιωματούχων και την έκδοση διεθνών ενταλμάτων σύλληψης.
Το θέμα το ρώσων δημοσιογράφων έθεσε κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής τους συνομιλίας ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν στον ναζιστη «προεδρο» Πέτρο Ποροσένκο, ο οποίος και τον διαβεβαίωσε ότι θα διεξαχθεί έρευνα και ότι θα ληφθούν μέτρα προστασίας των δημοσιογράφων.
----------------------------------------------------------------------------
Ουκρανία: «Οχι» σε μονομερή εκεχειρία λένε οι αντιφασιστες αυτονομιστές
Οι αντιφασιστες αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία απέρριψαν σήμερα την πρόταση του ναζιστη προέδρου Πέτρο Ποροσένκο για την κήρυξη μονομερούς εκεχειρίας.
«Στόχος μας είναι οι καταληψίες να φύγουν από την περιοχή μας», δήλωσε ο Ντένις Πουσίλιν επικεφαλής της αυτοανακηρυχθείσας Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Dozhd TV.
Η δήλωση του Πουσίλιν έγινε μετά την ανακοίνωση του ναζιστικη Ποροσένκο από το Κίεβο ότι η ναζιστικη κυβέρνησή του θα ανακοινώσει σύντομα μια μονομερή εκεχειρία, ώστε οι αντιφασιστες να έχουν την ευκαιρία να καταθέσουν τα όπλα και να αποκατασταθεί η τάξη στην ανατολική Ουκρανία.
Ο Πουσίλιν, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Μόσχα, σημείωσε ότι η προσφορά αυτή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εποικοδομητική. «Σταματάνε να πυροβολούν, αφοπλιζόμαστε και επιτίθενται εναντίον μας όταν είμαστε άοπλοι. Αυτή είναι η λογική του Κιέβου», είπε χαρακτηριστικά.
Η εκεχειρία περιλαμβάνεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο το οποίο ανακοίνωσε ο ουκρανός πρόεδρος τη Δευτέρα. Μετά την εκεχειρία αναμένεται να ακολουθήσει αμνηστία για τους αντάρτες και αλλαγές στο σύνταγμα ώστε να λάβουν περισσότερες εξουσίες οι επαρχίες.
Ο Ποροσένκο δεν διευκρίνισε πότε θα εφαρμοστεί το σχέδιο αυτό, όμως ο μεταβατικός υπουργός Άμυνας των ναζιστων Μιχάιλο Κόβαλ σημείωσε ότι αυτό θα γίνει τις επόμενες ημέρες, όπως μετέδωσε το ναζιστικό πρακτορείο Interfax.
Ο Ποροσένκο έχει συζητήσει τηλεφωνικά για το σχέδιο αυτό με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν και τη γερμανίδα καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ.
----------------------------------------------------------------------
Ιράκ: Αντεπίθεση του στρατού, κάλεσμα στους απόστρατους
Τη στρατηγικής σημασίας σιιτική πόλη, Ταλ Άφαρ, στο βορειοδυτικό Ιράκ, που έχει εν μέρει περιέλθει στον έλεγχο των ισλαμοφασιστών μισθοφορων θα απελευθερώσει ο ιρακινός στρατός τις επόμενες ώρες, σύμφωνα με εκπρόσωπο των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας.
Ο ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας θέλουν να επιτύχουν «την απελευθέρωση ολόκληρης της πόλης πριν τα ξημερώματα της Πέμπτης», σημείωσε, προσθέτοντας ότι οι δυνάμεις του θα κατευθυνθούν στη συνέχεια προς τα ανατολικά και τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, τη Μοσούλη, την οποία έχουν καταλάβει οι ισλαμοφασιστες μισθοφοροι των αποικικρατων του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε (ΙΚΙΛ).
Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της αυτόνομης περιφέρειας του Ιρακινού Κουρδιστάν ζήτησε από όλους τους απόστρατους των Πεσμεργκά, των κουρδικών δυνάμεων, να επικοινωνήσουν με τις παλαιές μονάδες τους για να βοηθήσουν στην υπεράσπιση της περιοχής.
«Εξαιτίας της τρέχουσας κατάστασης κατά μήκος των συνόρων της περιοχής του Κουρδιστάν και για να υπερασπιστούμε το λαό μας και να προστατεύσουμε τα επιτεύγματα του λαού του Κουρδιστάν, είναι καθήκον όλων των πολιτών της περιοχής του Κουρδιστάν να δείξουν την υποστήριξή τους στους Πεσμεργκά και τις δυνάμεις ασφαλείας», δήλωσε ο πρόεδρος του Κουρδισταν Μασούντ Μπαρζανί.
Στο μεταξύ, ο Ντίγια Τζάφαρ, επικεφαλής της κρατικής εταιρείας του Ιράκ South Oil Company, δήλωσε ότι η Exxon Mobil προχώρησε σε μια «ευρεία απομάκρυνση» του προσωπικού της και ότι η BP έχει απομακρύνει από τη χώρα το 20% του προσωπικού της.
Ο Τζάφαρ πρόσθεσε ότι οι εταιρείες ENI, Sclumberger, Weatherford και Baker Hughes δεν έχουν ανακοινώσει σχέδια απομάκρυνσης των ξένων εργαζόμενών τους από το Ιράκ, μετά την προέλαση των ισλαμοφασιστών μισθοφορων των αμερικανοευρωπαιων αποικιοκρατων.
Οι εταιρείες αυτές, πάντως, που έχουν την έδρα τους στο νότιο Ιράκ, το οποίο εξακολουθεί να ελέγχει η κυβέρνηση, δεν έχουν κάνει κάποιο σχόλιο για τις πληροφορίες αυτές.
---------------------------------------------------------------------------------
Το Ιράκ ζητάει την παρέμβαση των ΗΠΑ
Τετάρτη, 18 Ιουνίου 2014, 19:50
Αεροπορικές επιθέσεις εναντίον τον τζιχαντιστών από τις ΗΠΑ ζήτησε επισήμως την Τετάρτη ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράκ, Χοσιάρ Ζεμπάρι.
«Το Ιράκ ζήτησε επισήμως τη βοήθεια της Ουάσινγκτον με βάση τη συμφωνία ασφαλείας (με τις Ηνωμένες Πολιτείες) για την εκτέλεση αεροπορικών επιδρομών εναντίον των τρομοκρατικών οργανώσεων», είπε χαρακτηριστικά ο Ζεμπάρι μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας.
Bεβαια πισω από τους ισλαμοφασιστες τζιχαντιστες μισθοφορους, είναι οι αμερικανοευρωπαιοι αποικιοκρατες που τους χρηματοδοτουν με οπλα και χρημα και τους δινουν διαταγες. Αυτό βεβαια το ξερει και το Ιρακ και ολος ο κοσμος. Αλλα καλο είναι αυτό που εκανε ο Ζεμπαρι, για να αποκαλυφθουν με την αρνηση τους οι βρωμεροι αποικιοκρατες.
------------------------------------------------------------------------------
Tώρα κατάλαβες γιατί ο Σαμαράς ελέγχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τον Γιωργάκη & τον γαμπρό του Μπακατσέλου; Στη Βουλή έφτασε πριν από το κλείσιμο της, η δικογραφία για την υπόθεση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και τα υποβρύχια και στην οποία ερευνάται το ενδεχόμενο ποινικής ευθύνης του πρώην υπουργού Άμυνας του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου (και νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης) και του τότε υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου...
Έκλεισαν την Βουλή για να σώσουν τον Βενιζέλο! Τέτοια "δημοκρατία" δεν είχαμε ούτε επί χούντας! Αυτοί τα φάγανε, εμείς πληρώνουμε τον λογαρισμό τους!
-------------------------------------------------------------------------------
Καρατζαφύρερ για όλες τις δουλειές! Ο "σοβαρός" νεοφασισμός... Το ΛΑΟΣ νέο όπλο του μνημονιακού μετώπου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ...
ΕΚΘΕΙΑΣΕ ΤΟΝ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΝΕΛ!
ΣΗΜΕΡΑ ΕΚΘΕΙΑΣΕ ΤΟΝ ΜΕΛΑ!
--------------------------------------------------------------------------------
Δήλωση της Βασιλικής Κατριβάνου και του Τάσου Κουράκη
Από τη στιγμή που αποφασίσαμε να καταθέσουμε υπέρ του αιτήματος για κατ’ οίκον νοσηλεία του Σάββα Ξηρού, ήμασταν σχεδόν βέβαιοι ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις – όπως υπήρξαν και στο παρελθόν αντιδράσεις, οι οποίες μάλιστα ήταν... δημαγωγικές και ανθρωποφαγικές. Ωστόσο, αυτό το ενδεχόμενο δεν μπορούσε να μας εμποδίσει να πράξουμε το στοιχειώδες, να μας κάνει να δράσουμε αντίθετα με ό,τι υπαγορεύουν οι αρχές του κράτους δικαίου και του ανθρωπισμού, καθώς και η συνείδησή μας. Γιατί, για μας, είναι αυτονόητο ότι ένας κρατούμενος με ποσοστό αναπηρίας 93%, με πολλαπλά και σοβαρά προβλήματα υγείας (μεταξύ των οποίων ολική τύφλωση, αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.ά.) δεν πρέπει να εξοντωθεί στη φυλακή, οδηγούμενος στον θάνατο, αλλά να συνεχίσει τη νοσηλεία του περιορισμένος κατ’ οίκον.
Είναι κάτι απολύτως στοιχειώδες για το κράτος δικαίου, πέρα από πολιτικές αντιλήψεις και απόψεις. Μάλιστα, και οι δυο μας, ως μέλη της Επιτροπής Σωφρονιστικού Συστήματος της Βουλής, είχαμε δυστυχώς την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, ιδίοις όμμασι, σε επανειλημμένες επισκέψεις μας, ότι τόσο οι φυλακές Κορυδαλλού όσο και το κατ’ ευφημισμόν νοσοκομείο (που δεν πληροί στοιχειώδεις προδιαγραφές, όπου υπάρχουν άρρωστοι ακόμα με πολυανθεκτική φυματίωση) επιβαρύνουν σοβαρά την κατάσταση της υγείας ακόμα και ανθρώπων με πολύ μικρότερα προβλήματα υγείας. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται, άλλωστε, όταν ο Σάββας Ξηρός φυλακίστηκε με 68% αναπηρία και σήμερα το ποσοστό έχει αυξηθεί στο 93% (σύμφωνα με γνωμάτευση του ΙΚΑ). Και για όποιον δυσπιστεί παραπέμπουμε στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: υπόθεση Σ. Ξηρού κατά Ελλάδος, 9.9.2010), με την οποία η Ελλάδα καταδικάζεται για «απάνθρωπη συμπεριφορά» – χωρίς δυστυχώς, έκτοτε, η χώρα μας να πράξει οτιδήποτε για τη βελτίωση των συνθηκών για τις οποίες καταδικάστηκε.
Η κατάσταση της υγείας του Σάββα Ξηρού συνιστά ακριβές παράδειγμα αυτού που στα σχετικά εγχειρίδια περιγράφεται ως «ανήκεστος βλάβη». Και το ίδιο ασφαλώς θα πράτταμε και θα καταθέταμε και για κάποιον κρατούμενο βιαστή, οικονομικό καταχραστή ή χουντικό, αν είχε 93% αναπηρία, αν η κατάσταση της υγείας του ήταν τόσο επιβαρυμένη. Και φανταζόμαστε ότι τότε κανένας δεν θα διερωτάτο αν η τοποθέτησή μας υποκρύπτει κάποια συμπάθεια (δική μας ή του ΣΥΡΙΖΑ) προς τους βιασμούς, τις οικονομικές καταχρήσεις και τις χούντες, τους βιαστές, τους καταχραστές και τους χουντικούς. Για όσους πάντως εξακολουθούν να αναμασούν τα «περί συμπάθειας στην τρομοκρατία» τους λέμε: η μόνη συμπάθειά μας –και μάλιστα όχι απλώς συμπάθεια αλλά φανατική προσήλωση– είναι στο κράτος δικαίου, στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ψυχικής και της σωματικής υγείας του ανθρώπου.
---------------------------------------------------------------------------
Κοινωνικές Υπηρεσίες στην Αγγλία αφαίρεσαν την κηδεμονία δύο παιδιών μίας τοξικομανούς από τον παππού και τη γιαγιά ... για να τα δώσουν προς υιοθεσία σε ζεύγος ομοφυλοφίλων.
Παλιότερα οι επικυρίαρχοι λάμβαναν υπόψη το πολιτικό κόστος. Σήμερα είναι όλα τόσα σοφά οικοδομημένα που η πλειοψηφία ... δεν έχει ούτε τον τρόπο , ούτε τη διάθεση να αντιδράσει στην συνεχή επίθεση που δέχεται η λογική από τον αρρωστημένο σχεδιασμό της Νέας Τάξης.
Η πλήρης αποδόμηση της Φυσικής Τάξης Πραγμάτων από την Σιωνιστική Παρά Φύσιν Νέα Τάξη ... γίνεται χωρίς κανένα κόστος και χωρίς καμία συνέπεια για τους επικυρίαρχους. Αυτός ακριβώς είναι κι ο ορισμός του επικυρίαρχου.
Συνέβη το 2009.
----------------------------------------------------------------------------
Μία απίστευτη εθνοκάθαρση που ποτέ δεν διαδαχτήκαν στα σχολεία οι Ουκρανοι... γιατί ως γνωστόν... οι σφαγείς είναι ΠΑΝΤΑ "καλοί και δίκαιοι"...
Οι "εθνικιστές" της Ουκρανίας (της οργάνωσης UPA)... όπως και τώρα έτσι και παλιά δεν ήταν παρά μισθοφόροι των "Δυτικών" και του Σιωνισμού.
Τα εγκλήματα που διέπραξαν το 1943 εναντίον 50.000 Πολωνών κατοίκων της Ουκρανίας θυμίζουν τις θηριωδίες που διαπράττουν και σήμερα οι μισθοφόροι των Δυτικών και του Ισραήλ.
Αρρωστημένοι εγκληματίες που σκότωναν γυναίκες, γέρους και παιδιά για παραδειγματισμό όπως ακριβώς κάνουν και σήμερα οι εκπαιδευμένοι από το Ισραήλ δήθεν Ισλαμιστές.
Ειδικά για όσους παίρνουν κατά γράμμα την...
φιλοσυμμαχική σιωνιστκή ιστοριογραφία που μας επέβαλαν τα αφεντικά μας...
Αν αντέχετε τις σκληρές εικόνες μπορείτε να δείτε στον σύνδεσμο παρακάτω με ποιον τρόπο έδρασαν οι σύμμαχοι του Ισραήλ στην Ουκρανία.
Μία απίστευτη εθνοκάθαρση που ποτέ δεν διαδαχτήκαμε στα σχολεία... γιατί ως γνωστόν ... οι σφαγείς είναι ΠΑΝΤΑ "καλοί και δίκαιοι " και σφάζουν με το δίκιο τους ... αν υπηρετούν τους σιωνιστές και τα αρρωστημένα τους σχέδια.
Στην 3η φωτογραφία ο αρχιραβίνος της Οδησσού μαζί με εκπρόσωπο του ΔΕΞΙΟΥ ΤΟΜΕΑ (των δολοφόνων που εκπαίδευσαν Ισραηλινοί) ... σβήνουν μαζί αντισιωνιστικά συνθήματα θέλοντας να περάσει το μήνυμα ότι οι δήθεν εθνικιστές της Ουκρανίας ... ΔΕΝ είναι αντισιωνιστές...δηλαδοί είναι "καλοί". Ομοίως από την ίδια συμβολική συνεργασία ...οι "σύμμαχοι" στη Δύση πήραν το μήνυμα για το ποιος ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ τους δολοφόνους και πραξικοπηματίες του Κιέβου.
Και το Indymedia του Soros ... επίσης διευκρινίζει ότι οι δολοφόνοι του Δεξιού Τομέα είναι καλοί μιας και είναι φίλοι του Ισραήλ.
Σε άρθρο Ισραηλινής Εφημερίδας αναφέρεται ότι "εκλεκτός" βετεράνος πολέμου που σκοτώθηκε στην Ουκρανία ... ΕΚΠΑΙΔΕΥΕ και ΟΡΓΑΝΩΝΕ τους "αυθόρμητους διαδηλωτές" ... ΕΠΙ ΜΗΝΕΣ... προκειμένου να πέσει ο Γιανούκοβιτς , να απελευθερωθεί η εκλεκτή Τιμοσένκο και να αναλάβουν εκ νέου την ηγεσία της χώρας οι σιωνιστές.
