Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Πεμπτη 14 Μαιου 2015


Αλέξη,οι ψηφοφόροι δεν φοβούνται την ρήξη...την κωλοτούμπα φοβούνται
Τα ΜΜΕ θέλουν να προβάλουν μια στρεβλή εικόνα της κοινής γνώμης και αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο.Έχουν όμως περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που καθοδηγούσαν τον λαό. Ο κόσμος είναι αποφασισμένος για μια ρήξη και δεν είναι μόνο ασκήσεις θάρρους...το εννοούν. Αυτό που δεν θέλουν με τίποτα είναι μια άτακτη υποχώρηση...κοινώς κωλοτούμπα. Η όλη αναμονή και το μούδιασμα που προκαλεί η διαπραγμάτευση δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να ερμηνευτεί ως φόβος για την ρήξη αλλά φόβος για την κωλοτούμπα. Μια ενδεχόμενη ρήξη δεν θα βγάλει κόσμο με κατσαρόλες στον δρόμο αλλά κόσμο γεμάτο εθνική υπερηφάνεια. Αν διανοηθούν να υποτιμήσουν την αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού(πιστεύω και της κυβέρνησης) θα το πληρώσουν πολύ ακριβά.Αντίθετα η Ελλάδα μόνο κέρδη θα έχει και δεν έχω καμία αμφιβολία για αυτό. Αυτό που θέλω όμως να επισημάνω είναι ότι πρέπει να πάψει ο κανιβαλισμός.Είμαστε όλοι αποφασισμένοι χωρίς καμιά εξαίρεση. Δεν υπάρχει Βαρουφάκης που θέλει κωλοτούμπα και Λαπαβίτσας ή Καμμένος που θέλουν την ρήξη. Υπάρχει ένας λαός που ψήφισε αυτήν ακριβώς τη κυβέρνηση με πρόγραμμα και στόχους...και αυτά θέλει να εφαρμοστούν. Αν το καταλάβουν αυτό και οι δανειστές θα βρεθεί λύση με κοινό όφελος αλλιώς όφελος θα έχει μόνο η Ελλάδα
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το φεστιβάλ κινηματογράφου στη Γάζα συνεχίζεται ...
Θυμάστε κάτι "καλά παιδιά" με "παιδεία" και "επίπεδο" και "κουλτούρα δυτική";;; Ναι εκείνα τα "καλά παιδιά" που διέγραφαν καταγγέλλοντας όσους τολμούσαν να υπερασπιστούν την Γάζα και τo ένοπλο αντάρτικο της και εξέφρασαν την άποψη ότι μόνο μια ελεύθερη Γάζα απαλλαγμένη από καταχτητές και ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους θα προοδεύει και θα δημιουργεί. Τους ξέρω με όλα τα ονόματα τους τα μικρά και τα μεγάλα και τα ανώνυμα ..θυμάμαι ακόμα φράσεις και βρισιές και άλλα κοσμικά του επιπέδου τους. Έφτασαν στο σημείο να στηρίζουν την άποψη του φασιστικού κράτους του σιωνισμού που έλεγε: "στηρίξτε το κοσμικό Ισραήλ για να εξοντώσει το ισλαμικό κράτος της Χαμάς που θέλει να σβήσει κάθε μορφή τέχνης και δημιουργίας και να επιβάλλει την Σαρία..στηρίξτε τους πολέμους του κατά της Χαμάς και της τρομοκρατίας". Σήμερα η Γάζα αν και αποκλεισμένη από Άραβες και σιωνιστές, τσιράκια του ιμπεριαλισμού, ανοίγει τα παράθυρα της σε όλες τις μορφές της τέχνης. Όλα σχεδόν τα ερείπια των βομβαρδισμένων σπιτιών της γέμισαν με χρώματα και εικόνες και σκηνές. Η Γάζα η ελεύθερη πολιορκημένη δεν χρειάζεται την τέχνη των δειλών της "δυτικής κουλτούρας" αλλά την τέχνη των ελεύθερων και των αγωνιζόμενων ..όλων αυτών των λίγων που συνεχίζουν να κάνουν άλματα στο κενό..και στα όνειρα τους...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι νεοτροτσκιστές καλωσορίζουν την ηγεσία του ΚΚΕ
Να ποιοι επικροτούν την αναθεώρηση της κομματικής μας ιστορίας
Ο Εργατικός Αγώνας αναδημοσιεύει ασχολίαστο το άρθρο του Αντώνη Νταβανέλου, μέλους της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και ηγετικού στελέχους της νεοτροτσκιστικής συνιστώσας του, της ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά). Το άρθρο αυτό γράφτηκε- όπως προκύπτει από το περιεχόμενό του- με αφορμή την έκδοση του πονήματος της ηγεσίας του ΚΚΕ (τμήμα ιστορίας) για τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Είναι τόσο ξεκάθαρη η θέση που παίρνει ο συγγραφέας πάνω στο ζήτημα της αναθεώρησης της ιστορίας του ΚΚΕ από την ηγεσία του που δεν χρειάζεται κανένα ιδιαίτερο σχολιασμό από την δική μας πλευρά. Τα σχόλια δικά σας.
Οι επεξεργασίες του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, που δημοσιεύτηκαν στον τόμο «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο», προκαλούν σημαντικές ανατροπές στον ιδεολογικοπολιτικό πυρήνα που διαμόρφωσε τόσο τις μεταπολεμικές όσο και τις μεταπολιτευτικές «γενιές» των μελών και στελεχών ενός μεγάλου τμήματος του κομουνιστικού κινήματος: του ΚΚΕ (της εποχής του λεγόμενου «σοβιετικού μαρξισμού»), αλλά και του ευρωκομουνισμού ή του «σταλινογενούς» μαοϊσμού. Η θέση ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (Β’ ΠΠ) ήταν –ακόμα και μετά τη γερμανική επίθεση στην ΕΣΣΔ, τον Ιούνη του ’41– ένας πόλεμος άδικος, ληστρικός και ιμπεριαλιστικός, και όχι ένας πόλεμος αντιφασιστικός, αποτελούσε μέχρι σήμερα «σήμα κατατεθέν» της μειοψηφικής στην Ελλάδα τροτσκιστικής ανάλυσης. Η θέση ότι τα καθήκοντα που προέκυψαν για τα ΚΚ και για τα κινήματα αντίστασης στη διάρκεια του Β’ ΠΠ θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν με τρόπο ανάλογο με εκείνον που είχε προτείνει ο μπολσεβικισμός κατά τον Α’ ΠΠ, δηλαδή με την πάλη για τη μετατροπή του πολέμου σε σοσιαλιστική-εργατική επανάσταση και όχι με την αποδοχή των δημοκρατικών-αντιφασιστικών συμμαχιών και «σταδίων», αποτελεί επίσης μια πρωτοφανή παραδοχή στο χώρο που προέρχεται από το ενιαίο, τότε, ΚΚΕ. Αυτές οι θεμελιακές ανατροπές αναπόφευκτα συνδέονται και με την αναθεώρηση στην ιστορική εκτίμηση κάποιων σημαντικών «στιγμών» και προσώπων στην εσωτερική ζωή και λειτουργία του κομουνιστικού κινήματος. Κάποια από τα «εικονίσματα» αρχίζουν να τρίζουν επικινδύνως. Τα γράμματα του ’40 Γενιές ολόκληρες στελεχών διαμορφώθηκαν με την πεποίθηση ότι τα θεμέλια του μεγάλου κινήματος της Αντίστασης, τα θεμέλια του ΕΑΜ, τέθηκαν με το «γράμμα» του Ζαχαριάδη, που δημοσιεύτηκε στις 2 Νοέμβρη του ’40, λίγες μέρες μετά την 28η Οκτωβρίου. Το «γράμμα» χαρακτήριζε τον πόλεμο ως «εθνικοαπελευθερωτικό» και καλούσε τα μέλη του ΚΚΕ να δώσουν «όλες τους τις δυνάμεις», «υπό τη διεύθυνση της κυβέρνησης Μεταξά», «δίχως καμιά επιφύλαξη»! Το ΚΚΕ σήμερα επιβεβαιώνει κάποια ιστορικά στοιχεία που υποβαθμίζουν τη σημασία αυτής της πολιτικής διακήρυξης: Πρώτον, επαναφέρει στη δημόσια συζήτηση και προσοχή το δεύτερο (26/11/1940) και το τρίτο (15/1/1941) γράμμα του Ζαχαριάδη, με τα οποία αυτός αλλάζει άρδην πολιτική θέση από τη στιγμή που ο ελληνικός στρατός έχει περάσει τα σύνορα και πολεμά πλέον στο έδαφος της Αλβανίας. Θυμίζει ότι ο ίδιος ο Ζαχαριάδης δηλώνει πως το πρώτο γράμμα αν «διαβαστεί» χωρίς το δεύτερο και το τρίτο αποτελεί «σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο». Θυμίζει ότι η λεγόμενη «Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ», δηλαδή το όργανο του Μανιαδάκη, έδωσε μάχη για να μείνει γνωστό μόνο το πρώτο γράμμα, υπερασπίζοντας φανατικά την πολιτική του. Δηλώνει ότι η υπερβολική αναφορά στο πρώτο γράμμα κατά τα μεταπολεμικά χρόνια και η υποτίμηση του δεύτερου και του τρίτου (π.χ. με τη μη συμπερίληψή τους στα Επίσημα Κείμενα του ΚΚΕ) αποτελεί «πολιτικά λαθεμένο διαχωρισμό». Δεύτερον, «νομιμοποιεί» πολιτικά, για πρώτη φορά, το τμήμα εκείνο της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ («Παλιά ΚΕ», υπό την ηγεσία, κυρίως, του Πλουμπίδη) που θεώρησε το γράμμα «πλαστό» και απέρριψε τη γραμμή του ως κατασκεύασμα των μηχανισμών της Ασφάλειας. Τα σχετικά εδάφια του βιβλίου της σημερινής ΚΕ έχουν συγκλονιστικές, πολιτικά και ηθικά, συνέπειες... Τρίτον, συνδέει αυτήν την οφθαλμοφανή σύγχυση της ηγεσίας του ΚΚΕ με τις παλινωδίες του «διεθνούς κέντρου». Τις αντιφάσεις στις οδηγίες της Κομιντέρν αρχικά μεταξύ της γραμμής της «Τρίτης Περιόδου» και του «σοσιαλφασισμού» και της στροφής στα αντιφασιστικά Λαϊκά Μέτωπα, στη συνέχεια όμως -και κυρίως- πριν και μετά την υπογραφή του Συμφώνου Ρίμπεντροπ-Μολότοφ. Σε αυτό το πόνημα του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ αναγνωρίζεται για πρώτη φορά (εξ όσων γνωρίζουμε) η σύνδεση των διπλωματικών και στρατηγικών αναγκών της ΕΣΣΔ με προβληματικές, ή ακόμα και αυτοκτονικές, πολιτικές, προς τις οποίες «σπρώχτηκαν» πολλά ΚΚ κατά τον Μεσοπόλεμο ή στο κρίσιμο πρώτο διάστημα του Β’ ΠΠ. Η αιχμή ότι η «σταδιοποίηση» της επανάστασης οδηγούσε το εργατικό κίνημα «να δίνει τη μάχη με ξένες σημαίες» είναι μια σοβαρή και δικαιολογημένη κατηγορία: «... η σύνθεση και η πολιτική της ΠΕΕΑ εξέφραζαν με συνέπεια τη στρατηγική των αντιφασιστικών μετώπων του 7ου Συνεδρίου της Κομουνιστικής Διεθνούς και του 6ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Ρήξη με το βρετανικό ιμπεριαλισμό ... (που) έπρεπε να γίνει, σήμαινε και ρήξη με το σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου, σήμαινε απόρριψη της “εθνικής ενότητας” που εξέφραζε η ΠΕΕΑ, σήμαινε στρατηγική εκ μέρους του ΚΚΕ που δεν θα αυτονομούσε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα από τον αγώνα για την εργατική εξουσία ... υπήρξαν συμβιβασμοί με την εγχώρια αστική τάξη και τα κόμματά της, με αποτέλεσμα το ΚΚΕ και το ΕΑΜ να συρθούν πίσω από την αστική τάξη, επομένως και πίσω από την εγγλέζικη συμμαχική της δύναμη». Εθνική Ενότητα; Το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ ανασύρει στοιχεία που υπονομεύουν και το άλλο «αγκωνάρι» όπου, τάχα, πάτησε το μεγάλο κίνημα της Αντίστασης: την μπροσούρα του Γληνού «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ». Η θέση του Γληνού είναι ότι ο αναγκαία πλατύς, εθνικοαπελευθερωτικός χαρακτήρας του κινήματος θα πρέπει να περιλαμβάνει και την αστική τάξη. Το βιβλίο θυμίζει, και σωστά, ότι τέτοια συμμετοχή δεν υπήρξε: «Ένα τμήμα της ... διαμόρφωσε κυβερνητικό-κρατικό κέντρο στο εξωτερικό και ο βασιλιάς εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Ένα άλλο τμήμα της (οι δωσίλογοι) συνεργάστηκε με τους κατακτητές. Ένα τρίτο λούφαξε στην Αθήνα, ενώ έπαιρνε μέρος στην υπονόμευση του αγώνα. Και τέλος, ένα τέταρτο οργάνωσε ορισμένη δράση κατά των κατακτητών σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας, ενώ παράλληλα είχε διαύλους συνεργασίας και με τους Γερμανούς, για να χτυπήσει το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Στόχος όλων ήταν η διατήρηση της αστικής εξουσίας μετά τον πόλεμο». Κάποιοι άλλοι, κυρίως πασοκογενείς, προσπαθούν να αποδείξουν τον πλατύ-διαταξικό, τάχα, χαρακτήρα του ΕΑΜικού κινήματος μέσα από τη συμμετοχή στην Αντίσταση παλιών –βενιζελικών κυρίως– αξιωματικών. Όμως η συμμετοχή αυτή ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης του ελληνικού κράτους στη δεκαετία του ’30 και όχι της «πλατύτητας» της πολιτικής του ΕΑΜ-ΚΚΕ: «Στο διάστημα 1933-36 πραγματοποιήθηκαν τρία στρατιωτικά πραξικοπήματα ... εκτελέστηκαν δύο στρατηγοί και ένας επίλαρχος της βενιζελικής παράταξης, ενώ αποτάχθηκαν από το στρατό 1.024 αξιωματικοί»... Αυτή η κρίση και όχι κάποιες αφηρημένες ιδέες ήταν η υλική βάση για την προσχώρηση μιας (μειοψηφίας) ριζοσπαστικοποιημένων αξιωματικών στην αντίσταση. Άλλωστε, ο Σαράφης στις 28 Οκτώβρη του ’40 πήρε πιο σκληρή θέση από τον Ζαχαριάδη, δηλώνοντας ότι προϋπόθεση για να πολεμήσει ήταν η... ανατροπή του Μεταξά (σελ. 124). Το βιβλίο της ΚΕ του ΚΚΕ τελειώνει με ένα μετέωρο –όμως και κολοσσιαίο– ερώτημα: «Πώς θα εξηγηθεί ότι και στη Γαλλία και στην Ιταλία έγινε ο ίδιος συμβιβασμός;». Το δάχτυλο της κριτικής ήδη δείχνει τη Γιάλτα και –μέσω αυτής– τις ευθύνες του σταλινικού «διεθνούς κέντρου» που ήδη δέσποζε στη θέση του μπολσεβικισμού. Όμως η θετική ιδεολογική στροφή μπορεί να ολοκληρωθεί μόνον αν φτάσει και στην αναγκαία πολιτική στροφή. Στην αποκατάσταση των πολιτικών «οδηγιών» των 4 πρώτων συνεδρίων της Κομιντέρν του Λένιν, που ως κορωνίδα έχουν τη γραμμή για το Ενιαίο Μέτωπο και τη μεταβατική λογική (Τέταρτο Συνέδριο).
http://ergatikosagwnas.gr/new/ea/index.php/arthra/tis-sindaxis/524-oi-neotrotskistes-kalosorizoun-tin-igesia-tou-kke
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εσωκομματική δημοκρατία; Ούτε στα χαρτιά!
Για το θέμα της εσωκομματικής δημοκρατίας, έχουν γραφεί αρκετά και σημαντικά όπως η ανάλυση του Εργατικού Αγώνα για το νέο καταστατικό και πολλά άλλα. Θα προσθέσω και εγώ κάποιες σκέψεις και κάποιες εμπειρίες από την εφαρμογή της στην κομματική ζωή. Πριν από αυτό πρέπει να τονιστεί το αυτονόητο: η εσωκομματική δημοκρατία είναι απαραίτητη για την διαπαιδαγώγηση και την εκπαίδευση των μελών του κόμματος έτσι ώστε να αισθάνονται πρωταγωνιστές στο δικό τους κόμμα που παλεύει για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και του ανθρώπου. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ουσιαστική δημοκρατική συμμετοχή των μελών του. Ο συγκεντρωτισμός για τον Λένιν δεν σημαίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη πρωτοβουλιών και της ανεξαρτησίας των μελών του κόμματος και πειθαρχία για τον Λένιν δεν σημαίνει “κρύβουμε τις διαφορές που υπάρχουν στο κόμμα αλλά αντίθετα τις βάζουμε άφοβα για συζήτηση”. Συμβαίνει όμως αυτό στην κομματική ζωή; Υλοποιείται δηλαδή η λενιστική έννοια της εσωκομματικής δημοκρατίας και του συγκεντρωτισμού; Σαφώς όχι.
Πρώτα-πρώτα, κάθε άποψη ή κριτική που διατυπώνεται προφορικά ή γραπτά χαρακτηρίζεται «εύκολα και απλά» ως πολεμική κατά του ΚΚΕ. Η ηγεσία βλέπει εχθρούς από παντού: από μέσα, από έξω. Όσοι εκφράζουν προβληματισμούς ονοματίζονται «όργανα του ταξικού εχθρού» που θέλουν να πλήξουν και να εξαφανίσουν το κόμμα της εργατικής τάξης που προβάλλει απειλητικά για το σύστημα. Δεν αναγνωρίζεται καμμιά ανησυχία για τον τρόπο λειτουργίας του κόμματος. Ενός κόμματος που έπρεπε να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα πραγματικής δημοκρατίας και συντροφικών σχέσεων με κοινό όραμα την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Σε ένα κόμμα που δεν θα είχαν θέση οι μηχανισμοί ή οι διαδικασίες που βάζουν στην άλλη όχθη όποιους προβληματίζονται και ανησυχούν. Ούτε κείνες που θεωρούν «υπερασπιστές του κόμματος» αυτούς που έχουν συμφωνήσει πριν ακόμα ακούσουν την εισήγηση, τις θέσεις ή τις προτάσεις και είναι οι ίδιοι που προηγούμενα είχαν και πάλι συμφωνήσει σε εκ διαμέτρου αντίθετη εισήγηση. Η κινδυνολογία ότι «παραμονεύει ο εχθρός» -εσωτερικός ή εξωτερικός- είναι στην ημερήσια διάταξη. Στόχος η καλλιέργεια μιας ιδιότυπης ψυχολογίας και ενίσχυσης των αντανακλαστικών αυτοσυντήρησης και επαγρύπνησης μπροστά στον κίνδυνο να χτυπηθεί το κόμμα ή να υποχρεωθεί να αλλάξει πολιτική. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης περιορίζεται στα διαδικαστικά και επιτρέπονται διαφωνίες σχετικά με… το πρόγραμμα εξορμήσεων και άλλων πρακτικών θεμάτων. Όμως, η αμφισβήτηση της ορθότητας της γραμμής ή της «σοφίας» των καθοδηγητικών οργάνων δημιουργεί υποψίες για «οπορτουνιστικές» λογικές. Τότε ακολουθείται η διαδικασία της στόχευσης μέχρι της οριστικής περιθωριοποίησης, αν στο μεταξύ δεν έχει προκύψει συμμόρφωση.
Τα καθοδηγητικά όργανα, από το γραφείο των ΚΟΒ μέχρι το πολιτικό γραφείο, έχουν αποφασιστεί πριν τις εκλογικές διαδικασίες, στις οποίες καλείται το όργανο να ψηφίσει την πρόταση και συνήθως ψηφίζεται ατόφια γιατί η μη ψήφισή της ερμηνεύεται ως «έλλειψη εμπιστοσύνης» στην καθοδήγηση και οι λίγοι τολμηροί χάνονται μπροστά στους πολλούς που δεν θέλουν να μπουν σε περιπέτειες. Ωστόσο, για την εκλογή αντιπροσώπων στο συνέδριο, υπάρχουν και άλλα «φίλτρα» όπως οι συνδιασκέψεις. Εκεί είναι πολύ δύσκολο να προταθεί κάποιος που δεν έχει δείξει στοιχεία πλήρους συμμόρφωσης με την εκάστοτε γραμμή. Με την μέθοδο αυτή εκλέγεται η ΚΕ και μετά το Πολιτικό Γραφείο, όπως ακριβώς είχαν προαποφασιστεί. Δηλαδή μοιράζονται τα διάφορα πόστα από πριν και ακολουθούν οι δήθεν δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες, στις οποίες καλούνται τα κομματικά μέλη “ελεύθερα” να ψηφίσουν την πρόταση του καθοδηγητικού οργάνου. Με τον ίδιο τρόπο περνάνε και οι υποψηφιότητες για τα μαζικά όργανα, τη βουλή κλπ. Μερικές φορές δεν τις βάζουν ούτε σ’ αυτή την τυπική διαδικασία, όπως έγινε σε κάποιες περιοχές στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα πολλά παραδείγματα. Στο σημείο αυτό τίθενται πολλά ερωτήματα: “Αυτό το κόμμα θέλουμε;”, “Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί αυτός ο τρόπος λειτουργίας;” Απάντηση υπάρχει: “Τους σκοπούς του μηχανισμού”.
Ισχυρό εργαλείο του μηχανισμού, είναι το νέο καταστατικό. Για το θέμα αυτό ο Εργατικός Αγώνας λέει: «Το νέο καταστατικό του ΚΚΕ που προέκυψε από το 19ο Συνέδριο επιφέρει ριζικές αλλαγές στον ίδιο τον χαρακτήρα του κόμματος, αφού αφαιρούνται σημαντικά στοιχεία στην φυσιογνωμία του, όπως αυτή ήταν προσδιορισμένη στο ισχύον καταστατικό που ενέκρινε το 15ο Συνέδριο και νομιμοποιεί όλες τις παραβιάσεις του καταστατικού αυτού που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια από την ηγετική ομάδα. Εξαφανίζει την διαλεκτική σχέση ηγεσίας- βάσης. Ενισχύει σε ακραίο βαθμό τις εξουσίες της ηγεσίας. Περιορίζει στον ελάχιστον βαθμό- αν δεν εξαφανίζει- τον έλεγχο της κομματικής βάσης πάνω στην ηγεσία καθιστώντας τον εντελώς τυπικό ζήτημα. Ευνουχίζει εντελώς την εσωκομματική δημοκρατία και διογκώνει στο μέγιστο τον συγκεντρωτισμό με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η ηγεσία για το κόμμα αλλά το κόμμα για την ηγεσία». Όμως και το καταστατικό να είναι δημοκρατικό, η εσωκομματική δημοκρατία δεν μπορεί να διασφαλιστεί μόνο από αυτό ή από το σύνολο των οργανωτικών λειτουργιών, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαία και αυτά, αλλά είναι αναγκαία επίσης η ανάπτυξη και η διατήρηση μιας δημοκρατικής λειτουργίας που βασίζεται στην ειλικρινή και ανοιχτή συζήτηση στην οποία τα μέλη του κόμματος ενθαρρύνονται να διατυπώνουν τις σκέψεις τους.
Ευθύνες υπάρχουν, έστω και περιορισμένης κλίμακας και στη στάση εκείνων των κομματικών μελών που αντιμετωπίζουν το θέμα του περιορισμού της εσωκομματικής δημοκρατίας με παθητικότητα. Η παθητικότητα της βάσης είναι σχεδόν βέβαιο ότι βοηθάει την ηγεσία να αποκτά τη συνήθεια να καθοδηγεί χωρίς αμφισβητήσεις. Κλείνω με απόσπασμα από τον Λένιν για το θέμα αυτό: «Ενότητα στη δράση, ελευθερία στη συζήτηση και την κριτική. Μόνο μια τέτοια πειθαρχία είναι αντάξια του δημοκρατικού κόμματος της πρωτοπορίας της τάξης». Και σε άλλο σημείο το «προλεταριάτο δεν αναγνωρίζει την ενότητα στη δράση χωρίς την ελεύθερη συζήτηση και κριτική».
http://ergatikosagwnas.gr/new/ea/index.php/arthra/arthra-analysis/523-esokommatiki-dimokratia-oyte-sta-xartia
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ και το πρώτο γράμμα του Ζαχαριάδη
Για να μπορέσει να ξεριζώσει την ιστορική συνείδηση των κομμουνιστών, για να διαγράψει την πολιτική τους ταυτότητα και στο όνομα του ΚΚΕ να δημιουργήσει ένα άλλο κόμμα, η σημερινή ηγεσία του κόμματος δεν διστάζει να χτυπήσει, με διαστρεβλώσεις και πλαστογραφίες, τις πιο μεγάλες στιγμές της ιστορίας του, ιδιαίτερα εκείνες που έχουν την πιο πλατιά αναγνώριση από την εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό. Στο πλαίσιο αυτό δεν θα μπορούσε να μην μπει στο στόχαστρό της το ιστορικό πρώτο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο.
Είναι, άλλωστε υπεράνω πάσης αμφισβήτησης πως το ιστορικό πρώτο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και το έπος της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης αποτελούν τους μεγαλύτερους τίτλους τιμής για το ΚΚΕ σε όλη την ιστορική του διαδρομή. Για να αντιληφθούμε καλύτερα τη σημασία αυτής της επισήμανσης αρκεί να αναλογιστούμε πως, όπως είναι αδιανόητο να μιλάει κανείς για ελληνικό λαό και Ελλάδα στη νεότερη και σύγχρονη εποχή διαγράφοντας ή απαξιώνοντας στην ιστορική συνείδηση των Ελλήνων την επανάσταση του ‘21, κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί κανείς να μιλάει σήμερα για ΚΚΕ διαγράφοντας ή απαξιώνοντας στην ιστορική συνείδηση των κομμουνιστών και γενικότερα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού της Ελλάδας το γράμμα του Ζαχαριάδη και το έπος του ΕΑΜ. Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ έχει αφήσει να διαφανεί εδώ και πολύ καιρό ότι δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο απ’ όλα αυτά. Πρέπει όμως να ακολουθήσει μια σειρά. Το γράμμα του Ζαχαριάδη είναι η προγραμματική βάση όλης της ΕΑΜικής αντίστασης. Γι’ αυτό και το έβαλε πρώτο στο στόχαστρό της, αποκηρύσσοντάς το με τον πιο σαφή και τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Το πόνημα του ιστορικού τμήματος της ΚΕ για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο (Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ: ««Το ΚΚΕ ΣΤΟΝ ΙΤΑΛΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ 1940- 1941», εκδόσεις Σ.Ε., Αθήνα 2015) δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για διαφορετικές σκέψεις.
Η αποδόμηση- πλαστογράφηση του Γράμματος
Στο υποκεφάλαιο με τίτλο «Εκτίμηση για το Α' γράμμα», διαβάζουμε: «Στο Α' γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη ο πόλεμος χαρακτηριζόταν εθνικοαπελευθερωτικός απ’ την πλευρά της Ελλάδας και όχι ιμπεριαλιστικός και από τις δυο πλευρές. Αποτελούσε αντίφαση ότι ο σωστός στόχος που ετίθετο στο γράμμα, για ‘‘μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό», συνυπήρχε με τη φράση «στον πόλεμο αυτό που διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά ...’’. Αυτή η φράση αποτύπωνε το συσχετισμό δυνάμεων εκείνης της περιόδου, αλλά δε συνέβαλε στην αλλαγή του σε μια πορεία. Το κλίμα στις λαϊκές μάζες, τις ώρες που κηρύχτηκε ο πόλεμος, όσο κι αν πήγαζε από αγνές πατριωτικές προθέσεις, αντιμετώπιζε τον πόλεμο απ’ τη σκοπιά της αμυνόμενης Ελλάδας και της επιτιθέμενης (άρα ευρισκόμενης εν αδίκω) Ιταλίας. Όμως, ο δίκαιος ή άδικος χαρακτήρας κάθε πολέμου, δεν καθορίζεται από το ποιο κράτος επιτίθεται και ποιο αμύνεται, αλλά από το ποια τάξη και για ποιο σκοπό διεξάγει τον πόλεμο, είτε είναι αρχικά και τη συγκεκριμένη στιγμή αμυνόμενη είτε επιτιθέμενη. Και οι δυο αστικές τάξεις και οι κυβερνήσεις τους συγκρούονταν, όχι όμως για τα συμφέροντα των εργατικών τάξεων της Ελλάδας και της Ιταλίας, οι οποίες θα έπρεπε να ακολουθήσουν το δικό τους δρόμο για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και όχι αυτόν της καπιταλιστικής ‘‘εθνικής ενότητας’’. Αν έλειπε από το Α γράμμα η παραπάνω επίμαχη τοποθέτηση, θα αποκτούσε ισχυρή υπόσταση και η σωστή περικοπή του γράμματος «Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα». Όμως αυτό το σημείο έχανε τη δυναμική του από τη στιγμή που το ακολουθούσε η περικοπή ‘‘Στον πόλεμο αυτό που διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως καμιά επιφύλαξη’’… η γραμμή πρώτα να ξεμπερδέψουμε με τους ξένους και κατόπιν θα λογαριαστούμε με τους «δικούς μας», αφού προηγουμένως συμβαδίσουμε με τους τελευταίους, οδηγεί σε αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα» (Βλέπε: Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ: «Το ΚΚΕ ΣΤΟΝ ΙΤΑΛΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ 1940- 1941», εκδόσεις Σ.Ε., Αθήνα 2015, σελ. 150- 152)
Τι μας λέει εδώ η ηγεσία του ΚΚΕ για το πρώτο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη;
Πρώτον: το γράμμα του Ζαχαριάδη ήταν λάθος γιατί χαρακτήριζε τον ελληνοϊταλικό πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό από μέρους της Ελλάδας κι όχι ιμπεριαλιστικό κι από τις δύο πλευρές. Δηλαδή για την σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ, η τότε Ιταλία που ήταν μια μεγάλη ιμπεριαλιστική χώρα της Ευρώπης με αποικίες- μέλος του φασιστικού ιμπεριαλιστικού άξονα και κύριος σύμμαχος της ναζιστικής Γερμανίας-, ήταν το ίδιο με την εξαρτημένη, από τους Αγγλογάλλους και κυρίως από τους Άγγλους ιμπεριαλιστές, μικρή Ελλάδα. Συνεπώς ο ελληνοϊταλικός πόλεμος δεν ήταν ιμπεριαλιστικός μόνο από την πλευρά της Ιταλίας αλλά και από την πλευρά της Ελλάδας Δεύτερον: Το γράμμα ήταν λάθος γιατί ακύρωνε και σωστές του θέσεις επειδή περιείχε την φράση «στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως καμιά επιφύλαξη». Τρίτον: Το γράμμα στην καλύτερη περίπτωση, σήμαινε να συμπράξουμε και να συμμαχήσουμε (συμβαδίζοντας) με τον Μεταξά και με το αστικό καθεστώς για να ξεμπερδέψουμε πρώτα με τους ξένους. Τέταρτο: Η γραμμή του γράμματος οδηγούσε εντέλει στο αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Δηλαδή δεν διευκόλυνε, προοπτικά (αφού ξεμπερδέψουμε με τους ξένους), την ρήξη με το δικτατορικό καθεστώς και τον ταξικό αντίπαλο αλλά αντικειμενικά οδηγούσε στην υποταγή στο μεταξικό και στο αστικό καθεστώς. Συνεπώς, για τη σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ, το πρώτο γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο ήταν λαθεμένο από την αρχή ως το τέλος. Τα οποία θετικά αποσπάσματα υπήρχαν σε αυτό ήταν άνευ οποιασδήποτε αξίας. Σε σχέση με τον χαρακτήρα του πολέμου ήταν ένα σοσιαλπατριωτικό- σοσιαλσωβινιστικό κείμενο. Σε σχέση με το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου και το αστικό καθεστώς χάραζε όχι γραμμή ρήξης αλλά γραμμή συμβιβασμού και υποταγής.
Κρίνουν το γράμμα του Ζαχαριάδη ξεπατικώνοντας τον Άγι Στίνα
Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ θέλει να δημιουργεί την εντύπωση πως οι τωρινές κρίσεις της για το πρώτο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη είναι απόρροια των δικών της ερευνών και θεωρητικών εμβαθύνσεων οι οποίες προκύπτουν μέσα από μια ενδελεχή μελέτη της ιστορίας του κόμματος και του εργατικού κινήματος. Η αλήθεια βεβαίως είναι εντελώς διαφορετική. Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να αντιγράφει τις χειρότερες εκδοχές του νεοτροτσκισμού στην Ελλάδα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση του γράμματος δεν έκανε κάτι περισσότερο από το να ξεπατικώσει όσα γράφει ο Άγις Στίνας (Σπύρος Πρίφτης) στα απομνημονεύματά του αποδίδοντάς τα με δικά της λόγια. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα του Στίνα: «Τον Οκτώβρη τού ’40 αρχίζει ο ελληνοϊταλικός πόλεμος. Το πήραμε είδηση από τη διαταγή της συσκότισης. Σε δυο- τρεις μέρες γίνεται γνωστό από την ίδια τη Διοίκηση του Στρατοπέδου το γεμάτο σωβινιστικό δηλητήριο γράμμα του Ζαχαριάδη: ‘‘στον πόλεμο αυτόν που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις...’’ κλπ., κλπ. Η διεύθυνση της ομάδας Συμβίωσης συγκαλεί κατά θαλάμους συνελεύσεις. Όλοι οι σταλινικοί, δίχως ούτε μια εξαίρεση, είναι υπέρ της ‘‘υπεράσπισης της πατρίδος’’- πανηγυρικά εκδηλώνουν τη συμφωνία τους με το γράμμα του αρχηγού τους και υπογράφουν αίτηση πού ζητάν να επιστρατευτούν και να σταλούν στο μέτωπο...
Εμείς μιλήσαμε στα λίγα λεφτά που μας επιτρέψανε στις συνελεύσεις, καταγγείλαμε μ’ όλη μας τη δύναμη την προδοσία, στιγματίσαμε τη σωβινιστική πολιτική τού ΚΚΕ και το γράμμα τού Ζαχαριάδη, υπερασπίσαμε τις αρχές του επαναστατικού διεθνισμού και την πολιτική της μετατροπής του πολέμου ανάμεσα στους λαούς σέ πόλεμο των λαών εναντίον των εκμεταλλευτών τους. Στη συνέλευση τού δικού μας θαλάμου τη σταλινική ηγεσία και τη σωβινιστική της πολιτική την είχε εκπροσωπήσει ο Δ. Παπαρήγας. Στην ουσία της κριτικής μας δεν απάντησε όπως δεν απάντησε και στα ερωτήματα που του θέσαμε: εάν το έθνος και η πατρίδα που καλούν το λαό να τα υπερασπίσει με το αίμα του είναι τίποτε άλλο από την καπιταλιστική κοινωνία, εάν είναι ή δεν είναι ο καπιταλισμός υπεύθυνος για τούς πολέμους, εάν ο σημερινός παγκόσμιος πόλεμος διαφέρει και σέ τί διαφέρει από τον πρώτο, εάν είναι ή δεν είναι και αυτός όπως και ο προηγούμενος πόλεμος ανάμεσα σε χορτάτους και σε πεινασμένους ληστές για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, εάν ήταν ή δεν ήταν σωστή ή θέση του Λένιν στον προηγούμενο πόλεμο και αν ήταν τότε σωστή γιατί δεν είναι σήμερα, τί έχει αλλάξει από τότε; Δεν απάντησε σ’ αυτά τίποτε ο Παπαρήγας... Τα κομμουνιστικά κόμματα δημιουργηθήκανε μέσα στην αμέσως μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο επαναστατική πλημμυρίδα και μέσα στις κατάρες των λαών εναντίον του πολέμου και των υπευθύνων ανθρώπων, τάξεων και κοινωνικού συστήματος. Πάνω σ’ αυτή την πολιτική της μετατροπής του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε επανάσταση ξεχωρίσανε αυτά από τα παλιά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Πάνω σ’ αυτό διακρίθηκε ο Λένιν... Για μια ολόκληρη περίοδο ή μεγαλύτερη ύβρις για έναν κομμουνιστή ήταν να τον πεις πατριώτη. Είχε την ίδια σημασία με το προδότης» (Α. Στίνας: «Αναμνήσεις- Εβδομήντα χρόνια κάτω από τη σημαία της σοσιαλιστικής επανάστασης», Εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ, Β’ έκδοση, Αθήνα 1985, σελ. 256- 257).
Ας κωδικοποιήσουμε τι ακριβώς ξεπατικώνει η ηγεσία του ΚΚΕ από τον Άγι Στίνα.
Πρώτο: Ο Στίνας ξεκινάει την κριτική του στο γράμμα του Ζαχαριάδη από την φράση «στον πόλεμο αυτόν που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά…». Το ίδιο ακριβώς κάνει και η ηγεσία του ΚΚΕ στο πόνημα του ιστορικού τμήματος για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Προφανώς τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται!!!
Δεύτερο: Ο Στίνας, με όσα λέει γύρω από το θέμα και με την γραμμή που θέτει απέναντι στο γράμμα του Ζαχαριάδη χαρακτηρίζει επί της ουσίας τον ελληνοϊταλικό πόλεμο ιμπεριαλιστικό. Το ίδιο ακριβώς κάνει και η ηγεσία του ΚΚΕ ευθύς εξαρχής: «Στο Α' γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη ο πόλεμος χαρακτηριζόταν εθνικοαπελευθερωτικός απ’ την πλευρά της Ελλάδας και όχι ιμπεριαλιστικός και από τις δυο πλευρές».
Τρίτο: «Υπερασπίσαμε- γράφει ο Στίνας για τον ίδιο και τους ομοϊδεάτες του- τις αρχές του επαναστατικού διεθνισμού και την πολιτική της μετατροπής του πολέμου ανάμεσα στους λαούς σέ πόλεμο των λαών εναντίον των εκμεταλλευτών τους». Τα ίδια ακριβώς ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται και η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ στην κριτική της στο γράμμα.
Τέταρτο: Ο Στίνας χαρακτηρίζει ευθύς εξαρχής το γράμμα του Ζαχαριάδη σοβινιστικό και την πολιτική αυτού του γράμματος προδοτική. Στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα οδηγείται και η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ η οποία- για να συσκοτίσει τα πράγματα- αναγνωρίζει κάποια θετικά σημεία στο γράμμα τα οποία όμως φροντίζει, ευθύς εξαρχής, να απαξιώσει εντελώς ενώ ισχυρίζεται πως η όλη γραμμή του γράμματος έφερε τα αντίθετα, από τα επιδιωκόμενα, αποτελέσματα, ότι οδήγησε δηλαδή το κόμμα και την εργατική τάξη στο συμβιβασμό και στην υποταγή στην αστική τάξη και το μεταξικό καθεστώς. Πασχαλιάτικα μάλιστα, από τις σελίδες του Ριζοσπάστη ο εντολοδόχος της κομματικής ηγεσίας Κ. Σκολαρίκος, διαστρεβλώνοντας πλήρως την ιστορική αλήθεια, υποστήριξε- χρεώνοντας στον ηγέτη του ΚΚΕ την ευθύνη- πως το πρώτο γράμμα του Ζαχαριάδη, χωρίς το δεύτερο και το τρίτο, είναι ένα σοσιαλπατριωτικό- προδοτικό ντοκουμέντο.
Με ποιο στόχο; Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται «γιατί τα κάνει όλα αυτά η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ;». Ορισμένοι εκτιμούν ότι απλά στρέφει το κόμμα στον τροτσκισμό. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ (ένας μικρός πυρήνας στις τάξεις της που αξιοποιεί την άγνοια, την αμάθεια, την αδυναμία άρθρωσης ισχυρού πολιτικού και ιδεολογικού λόγου από τους υπόλοιπους) είναι αποφασισμένη να διαλύσει το Κόμμα όπως το ξέραμε, όπως το ζήσαμε κι όπως καταγράφηκε στην ιστορία και στην συνείδηση του εργαζόμενου λαού. Για να το πετύχει αυτό υιοθετεί ό,τι μπατιρισμένο, ό,τι ξοφλημένο κι ό,τι, εξ αντικειμένου, αποδείχτηκε ιστορικά προδοτικό για την υπόθεση της εργατικής τάξης, αρκεί να φαίνεται δήθεν επαναστατικό, αρκεί να έχει επαναστατικό περιτύλιγμα, ανεξαρτήτως αν αυτό προέρχεται από τους νεοτροτσκιστές, τους αναρχικούς κ.ο.κ. Φτάνει να έχει την σφραγίδα της αποτυχίας. Αρκεί να εγγυάται την συντριβή.
http://ergatikosagwnas.gr/new/ea/index.php/arthra/ideologia/514-i-simerini-igesia-tou-kke-kai-to-proto-gramma-tou-zaxariadi
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ηγεσία του ΚΚΕ οραματίζεται παντού χαφιέδες και προδότες
Η ηγεσία του ΚΚΕ παραδοσιακά πιστή στη γραμμή της «χαφιεδολογίας», αμέσως μετά την έκδοση του βιβλίου μου «ΠΑΜΕ: Συσπείρωση ή Απομόνωση;», εξαπέλυσε εναντίον μου ένα πόλεμο συκοφαντίας και κατηγοριών με στόχο την τρομοκράτησή μου.
Μη μπορώντας να απαντήσει επί της ουσίας του βιβλίου μου για τις αιτίες της απομόνωσης του ΠΑΜΕ και για τις δικές της καταστροφικές ευθύνες, προσπαθεί να αποδομήσει την προσπάθειά μου κάνοντας λόγο ότι πίσω από αυτή την προσπάθεια κρύβονται κάποιοι άλλοι εχθροί του «κόμματος». Θέλει να κατασκευάσει χαφιέδες και ταξικούς εχθρούς για να αποκρύψει την εγκληματική της πολιτική σε βάρος του ΚΚΕ που καθημερινά το συρρικνώνει και το απομακρύνει από τους στόχους του και τις προσδοκίες των εργαζομένων. Γνωστά στελέχη του ΚΚΕ, έμμισθα και βολεμένα οικογενειακώς από το κόμμα εκμεταλλευόμενα την εμπιστοσύνη χιλιάδων αγωνιστών, μου απευθύνουν την κατηγορία του χαφιέ. Αυτό το κάνουν τηλεφωνικά. Δε διστάζουν όμως να το κάνουν και δημόσια μπροστά σε πλήθος ανθρώπων. Αυτό έκανε και το γνωστό και αγράμματο στέλεχος του ΚΚΕ Τέλης Γόντικας, αδελφός του «θεματοφύλακα των ιδανικών» του ΚΚΕ, ηγετικού στελέχους και μόνιμου μέλους του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος Δημήτρη Γόντικα. Με αποκάλεσε χαφιέ, φωνάζοντας δυνατά, μπροστά σε φίλους μου και δεκάδες ανθρώπους στην πολυσύχναστη οδό Πανεπιστημίου της Αθήνας. Η απουσία της λογικής σκέψης τους οδηγεί στο φανατισμό και την παράνοια. Καθοδηγούμενοι από ένα τυφλό «κομματικό πατριωτισμό» είναι απρόβλεπτοι και ικανοί για όλα.
Όμως, όλοι αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά, ότι εγώ και η οικογένειά μου πρόσφερε στο ΚΚΕ και στον αγώνα και ποτέ δε μισθοδοτήθηκε ούτε συντηρήθηκε από αυτό. Ξέρουν ακόμα ότι παρά τις διαφωνίες μου μένω πιστός στις αρχές και τα ιδανικά της πάλης για μια δίκαιη κοινωνία. Γνωρίζουν επίσης πως το περιεχόμενο του βιβλίου μου, τα γεγονότα που αναφέρονται και η κριτική που ασκείται είναι απολύτως αληθινά, στα οποία αδυνατούν να απαντήσουν. Έτσι καταφεύγουν στον εύκολο δρόμο της συκοφάντησης, της χυδαιολογίας και της «πρακτορολογίας» που οδηγεί στο σκοταδισμό και το συγγραφέα με το βιβλίο του στην πυρά. Είναι γνωστές οι εμμονές της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ να οραματίζεται παντού χαφιέδες και προδότες. Στόχος τους δεν είναι η περιφρούρηση της ιδεολογικής καθαρότητας του ΚΚΕ και της φυσικής ύπαρξής του, αλλά η υπεράσπιση της ατομικής τους «καρέκλας» και της προσωπικής τους βόλεψης και προβολής. Μοναδικός τους σκοπός η διατήρηση της μικρής τους ολιγαρχικής εξουσίας με τα απορρέοντα από αυτήν οφέλη. Η στάση της ηγετικής ομάδας με οδηγεί με βεβαιότητα να καταλήξω στο συμπέρασμα, ότι κάτω από άλλες συνθήκες και προϋποθέσεις θα μπορούσαν να με οδηγήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αντί να πράττουν αυτό επιβάλλεται να σταματήσουν τον ιδιότυπο κομματικό «ταλιμπανισμό», τον κατήφορο της ιδεολογικής παρέκκλισης από τις κομμουνιστικές αρχές και της απομόνωσης από το μαζικό λαϊκό κίνημα.
Γεώργιος Αχ. Κρίκας
www.krikas-archives.blogspot.gr
http://ergatikosagwnas.gr/new/ea/index.php/xthesis/apopsis-anagnoston/495-i-igesia-tou-kke-oramatizetai-pantoy-xafiedes-kai-prodotes
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Περί της υποτιθέμενης ταξικής προδοσίας του ΚΚΕ στο μεσοπόλεμο*
Δημοσιεύθηκε: 13/5/2015
του Βασίλη Λιόση
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΟ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ
Οφείλω να ξεκινήσω αυτό το άρθρο εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου στο ΠΡΙΝ που φιλοξενεί τις απόψεις μου και μάλιστα στο πλαίσιο μιας ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Τον τελευταίο καιρό η έκδοση ενός βιβλίου του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ με τον τίτλο Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-1941, πυροδότησε μία συζήτηση για ζητήματα τακτικής και στρατηγικής. Ωστόσο, αφορμή για το παρόν κείμενο είναι η παρέμβαση του συναγωνιστή Δ. Γρηγορόπουλου (ΔΓ) που δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ στις 26/4. Η θεώρηση του ΔΓ τείνει να ταυτιστεί με τις απόψεις της ηγεσίας του ΚΚΕ. Ας δούμε το γιατί.
ΤΟ Α΄ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ: ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ; Ο ΔΓ κατηγορεί το Ζαχαριάδη γιατί εισάγει τη λογική της ταξικής συνεργασίας, όταν γράφει πως «Στον πόλεμο αυτό που διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις δίχως καμία επιφύλαξη». Το «δίχως επιφύλαξη» ήταν ένα λεκτικό ολίσθημα ή ένας αναγκαστικός συμβιβασμός; Πρώτον, το «δίχως επιφύλαξη», δεν προτρέπει σε υποστήριξη της κυβέρνησης Μεταξά, αλλά στη δίχως επιφύλαξη αντίσταση του ελληνικού λαού. Δεύτερον, πριν το «δίχως επιφύλαξη» αναφέρεται πως «Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα». Τρίτον, μετά την εν λόγω φράση διευκρινίζεται πως «Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι […], μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση […]». Τέταρτον, η φράση αυτή μπορεί να γίνει παρεξηγήσιμη ως απόρροια ενός δογματικού τρόπου σκέψης. Σύμφωνα με το Ζαχαριάδη, η φράση μπήκε γιατί το γράμμα δε θα δημοσιευόταν από την κυβέρνηση Μεταξά. Επομένως επρόκειτο για ένα φραστικό συμβιβασμό που ο καθένας μπορούσε να τον ερμηνεύσει κατά το δοκούν. Μέσα από αυτό το γράμμα η μεν κυβέρνηση Μεταξά επιδίωκε την καλλιέργεια ενός κλίματος εθνικής ενότητας και τη νομιμοποίησή της στη λαϊκή συνείδηση. Ο δε Ζαχαριάδης έβλεπε τη σύνδεση του εθνικοανεξαρτησιακού με το ταξικό και γλύτωνε το ΚΚΕ από την απομόνωση και την εξαφάνιση. Το ποιος θα έγερνε την πλάστιγγα προς την πλευρά του θα εξαρτιόταν από την αποφασιστικότητά του, τη γνώση της πραγματικότητας και τη δυνατότητα να σκέφτεται διαλεκτικά. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν αποδεχόμαστε την αναγκαιότητα του συγκεκριμένου συμβιβασμού άρα και τη δυνατότητα δημοσιοποίησης του γράμματος ή αν το γράμμα εμποτισμένο στην «ταξική καθαρότητα» θα έμενε στην αφάνεια. Ο Λένιν έγραφε για τους αναγκαίους συμβιβασμούς: «Φανταστείτε πως το αυτοκίνητό σας το σταμάτησαν οπλισμένοι ληστές. Τους δίνετε τα λεφτά, το διαβατήριο, το πιστόλι, το αυτοκίνητό σας. Έτσι γλιτώνετε από την ευχάριστη συντροφιά με τους ληστές. Εδώ υπάρχει αναμφισβήτητα ένας συμβιβασμός. “Do ut des” (σου δίνω λεφτά, το όπλο, το αυτοκίνητο, “για να μου δόσεις” τη δυνατότητα να φύγω σώος και αβλαβής). Είναι όμως δύσκολο να βρει κανείς άνθρωπο που να είναι στα καλά του και να λέει πως ένας παρόμοιος συμβιβασμός είναι “καταρχήν απαράδεκτος” ή να θεωρεί το πρόσωπο που έκανε ένα τέτοιο συμβιβασμό συνένοχο των ληστών (αν και οι ληστές θα μπορούσαν να καθίσουν στο αυτοκίνητο και να το χρησιμοποιήσουν, καθώς και το όπλο, για καινούριες ληστείες) […]».
ΤΟ «ΑΜΑΡΤΩΛΟ» 7ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ Πηγή της αμαρτίας κατά το ΔΓ είναι το 7ο συνέδριο της Κομιντέρν. Το συνέδριο επικρίνεται για το «λανθασμένο» ορισμό του φασισμού αφού θεωρεί πως είναι «η πιο ανοικτή τρομοκρατική δικτατορία των πιο αντιδραστικών, των πιο ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου». Έτσι, το κεφάλαιο χωρίζεται σε καλό και κακό. Σε επίπεδο στρατηγικής η επαναστατική διαδικασία σταδιοποιείται και δημιουργούνται αυταπάτες για συμμαχίες με τμήματα της αστικής τάξης. Είναι, όμως, αυτή η σωστή ερμηνεία του7ου; Κατ΄ αρχάς ο ορισμός του 7ου στηρίχθηκε τόσο στη λενινιστική θεωρία του ιμπεριαλισμού, όσο και στην ίδια την πραγματικότητα. Τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο δεν τον προκαλεί γενικά το κεφάλαιο, μα το μονοπωλιακό κεφάλαιο των ιμπεριαλιστικών χωρών που εποφθαλμιά το μοίρασμα αγορών κι εδαφών. Ο Χίτλερ μπορεί να υποστηρίχθηκε αρχικά από μικροαστικά στρώματα, παραζαλισμένα από την κρίση του 1929, αλλά επί της ουσίας σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο ενισχύθηκε από το γερμανικό μονοπωλιακό κεφάλαιο. Είναι γνωστές οι συναντήσεις των μεγάλων γερμανικών μονοπωλιακών ομίλων με το ναζιστικό κόμμα και η χρηματοδότησή του από αυτούς. Επίσης, ο φασισμός δεν αποτέλεσε πολιτική στρατηγική επιλογή του αμερικανικού, αγγλικού και γαλλικού κεφαλαίου. Και μόνο για αυτό το λόγο ο ορισμός που αντιπροτείνεται (ο φασισμός είναι πολιτική επιλογή συνολικά του κεφαλαίου), είναι λανθασμένος. Οι επικριτές του 7ου ξεχνάνε, όμως, και κάτι ακόμη. Τα ντοκουμέντα έθεταν ένα ολόκληρο σκεπτικό καθώς και ασφαλιστικές δικλείδες, που αν παραβλεφτούν, τότε το συνέδριο γίνεται κυριολεκτικά αγνώριστο. Το 7ο συνέδριο υπογράμμιζε για παράδειγμα ότι α) ο αυτοϊκανοποιούμενος σεχταρισμός που υπήρχε στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος οδηγούσε σε παθητικότητα απέναντι στο φασισμό, β) σχετικά με την κυβέρνηση του Ενιαίου Μετώπου θέτονταν αυστηρές προϋποθέσεις και τονιζόταν ότι την τελική λύση θα την δώσει η επανάσταση. Δυστυχώς η παλιά παθογένεια των ακρωτηριασμένων κειμένων προκειμένου να εξυπηρετηθούν αντιδιαλεκτικά ιδεολογικά πλαίσια, εξακολουθεί να βασανίζει τους κομμουνιστές.
Η ΣΤΑΔΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Όσοι επικρίνουν το 7ο, του προσάπτουν συχνά την κατηγορία της σταδιοποίησης. Το θέμα δεν είναι η λέξη, αλλά τι εννοεί κάποιος με αυτήν. Ο Λένιν μάς έχει δώσει κείμενα όπου αλλού κατακρίνει κι αλλού ενστερνίζεται την έννοια. Η φαινομενική λογική αντίφαση του Λένιν ήταν μόνο τέτοια. Όταν απέρριπτε τη σταδιοποίηση αναφερόταν στην άποψη των Μενσεβίκων που υποστήριζαν πως στο πρώτο στάδιο της επανάστασης, το αστικοδημοκρατικό, θα έπρεπε την ηγεμονία να την έχει η αστική τάξη, προκειμένου να μην υπερπηδηθεί βουλησιαρχικά η ιστορική εξέλιξη. Από την άλλη ο Λένιν δεχόταν την αναγκαιότητα του πρώτου σταδίου, αλλά υπό την ηγεμονία των εργατών και αγροτών. Αυτή η διευκρίνιση δεν υποκρύπτει μια φαντασίωση για επανάληψη της ρωσικής επανάστασης στα ελληνικά δεδομένα. Όμως, η άρνηση μεταβατικών φάσεων στην επανάσταση παραβλέπει την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας και την πληθώρα των δρόμων μέσω των οποίων μπορεί να κερδηθεί ο στρατηγικός στόχος, οδηγώντας στην καταστροφική αντίληψη πως μόνο η βασική αντίθεση έχει σημασία. Βεβαίως, υπάρχουν ορισμένοι που με το 7ο συνέδριο και τη λενινιστική τακτική και στρατηγική επιχειρούν να ωραιοποιήσουν και να νομιμοποιήσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, όμως, δεν κάνει και τίμιο το επιχείρημα βάσει του οποίου όσοι υποστηρίζουν το Α΄ γράμμα του Ζαχαριάδη, το 7ο συνέδριο, την τακτική του ΕΑΜ κ.λπ. πάνε να μπούνε από την πίσω πόρτα στο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΠΡΑΞΗ ΩΣ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ Η αποτυχία του 7ου, κατά τους επικριτές του, επιβεβαιώνεται από την περίπτωση της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας. Κατ’ αρχάς αυτή η «αποτυχημένη» γραμμή έφτασε το ΚΚΕ να έχει 400.000 μέλη και το ΕΑΜ 1.500.000. Έπειτα, οδήγησε το λαϊκό κίνημα ένα βήμα πριν τη μεγάλη έφοδο στον ουρανό. Όσον αφορά στη Γαλλία και στην Ιταλία, ασφαλώς και υπήρξε οπορτουνιστική εκτροπή. Αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα διαστρέβλωσης της γραμμής (και αυτό το ενδεχόμενο είναι μέσα στη ζωή). Επιπλέον, πώς ερμηνεύεται το γεγονός ότι σε σειρά χωρών με οδηγό τη γραμμή του 7ου κερδήθηκε η εξουσία; Για παράδειγμα στη Βουλγαρία, την Τσεχοσλοβακία, τη Γιουγκοσλαβία, την Κίνα; Και πώς ερμηνεύεται ότι η άλλη η γραμμή, η «πούρα» αντικαπιταλιστική απέτυχε παταγωδώς μη μπορώντας να συνεγείρει το λαό, παρά μόνο ολιγομελείς σέχτες που έμειναν στην ιστορική αφάνεια και που σε κάποιες περιπτώσεις συμπορεύτηκαν αντικειμενικά με τους Γερμανούς; Ελπίζω ο προβληματισμός να «ανοίξει» κάποια στιγμή και να συμπεριλάβει και ερωτήματα όπως τα παραπάνω αν θέλουμε να μην είμαστε μονομερείς.
http://www.kordatos.org/Αρχική/tabid/4213/Post/16085/Περί-της-υποτιθέμενης-ταξικής-προδοσίας-του-ΚΚΕ-στο-μεσοπόλεμο
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αν μια τέτοια εικόνα (οπου πανοπλοι ΜΑΤατζηδες σερνουν γυναικες και αντρεςπου διαμαρτυρονται) προερχόταν από χώρα που θεωρείται εχθρική προς τον δυτικό κόσμο, θα περιέτρεχε τον πλανήτη, θα αποτελούσε κύριο θέμα των μεγάλων και έγκυρων ΜΜΕ, από το BBC μέχρι το απίθανο ελληνικό ΑΜΕ-ΜΠΕ. Παλιότερα, αν προερχόταν από χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού, θα αποτελούσε ευκαιρία για διακηρύξεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον πρόεδρο των ΗΠΑ μέχρι τον κάθε κακομοίρη ηγετίσκο ελληνικού αποκόμματος. Δεν πρόκειται, όμως, για κάτι τέτοιο. Η φωτογραφία προέρχεται από τη δημοκρατική Ισπανία, χώρα-μέλος της Ε.Ε, του ΝΑΤΟ και τόσων άλλων διεθνών οργανισμών που έχουν κάνει σημαία τους τον αγώνα ενάντια στις "δυνάμεις του κακού". Των χωρών, δηλαδή, που δεν ελέγχουν. Από έξωση οικογένειας με ανήλικα παιδιά, της οποίας το σπίτι κατασχέθηκε από τράπεζα, είναι η φωτογραφία. Μίας από τις περίπου 50.000 οικογένειες που χάνουν τα σπίτια τους λόγω κατάσχεσης κάθε χρόνο στη δημοκρατική και ευρωπαϊκή Ισπανία...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
«Αγιος Σαββας». Εξι μηνες στην αναμονη για ακτινοθεραπεια. Δραματικο SOS ασθενων και γιατρων για τα ογκολογικα νοσοκομεια.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Με συνομιλητες το DEB και τον ψευτομουφτη ξεκινησε το συνεδριο FUEN! Η Κομοτηνη στο επικεντρο συνεδριου για τις μειονοτητες. Αφιχθησαν στην Κομοτηνη 150 προσκεκλημενοι από 20 χωρες εκπροσωποντας περισσοτερες από 30 μειονοτητες.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παρουσια Σημιτη στο Κακουργιοδικειο στη δικη του Ακη σαν μαρτυρας. Τα ηξερε όλα ο Σημιτης για το κλεψιμο που επεφτε και μας ελεγε «οποιος εχει στοιχεια να παει στον εισαγγελεα»! Όταν ο «στρατηγος» Τσουκατος του πηγαινε τις μαυρες βαλιτσες με τα εκατομμυρια από την «Siemens», ο Σημιτης δεν τον ρωτουσε από πού ηταν τα λεφτα?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΟΚ: Το ISIS απειλεί να καταστρέψει την πόλη – καμάρι του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού!
Οι τζιχαντοφασιστες του Ισλαμοφασιστικού Κράτους οι οποίοι κατέστρεψαν και βανδάλισαν… αρχαιολογικούς χώρους στο Ιράκ απείλησαν να καταστρέψουν την Παλμύρα, τον γνωστό αρχαιολογικό χώρο στη συριακή έρημο που περιλαμβάνεται στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Στην πόλη υπάρχουν τα μνημειώδη ερείπια μιας μεγάλης πόλης η οποία υπήρξε μια από τις σημαντικότερες εστίες πολιτισμού της αρχαιότητας και η αξία της είναι ανεκτίμητη. Η αρχιτεκτονική της ενώνει, σύμφωνα με την Unesco, τις ελληνορωμαϊκές τεχνοτροπίες με τις τοπικές παραδόσεις και τις περσικές επιρροές. Βίντεο που αναρτήθηκε πριν από έναν μήνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδειχνε τους τζιχαντοφασιστες να καταστρέφουν με μπουλντόζες, κασμάδες και εκρηκτικά τον αρχαιολογικό χώρο της ιρακινής πόλης Νιμρούντ, ένα στολίδι της αυτοκρατορίας των Ασσυρίων που χτίστηκε τον 13ο αιώνα. Είχαν ήδη καταλάβει τη Χάτρα -πόλη της ρωμαϊκής περιόδου ηλικίας 2.000 ετών- και το μουσείο της Μοσούλης, στο βόρειο Ιράκ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Φοιτητικες εκλογες 2015
Παραταξη--- Ψηφοι 2015---ποσοστο 2015----Ψηφοι 2014----Ποσοστο 2014
Συνολο---------50868--------------------------------64145--------------------------------
Ακυρα---------1641------------3,23%-----------------2451------------3,82%-------------
ΔΑΠ--------------18795----------38,18%--------------23768------------38,53%----------
ΠΚΣ--------------9880-------------20,07%-------------11398--------------18,48%--------
ΕΑΑΚ------------7816-------------15,88%-------------8702----------------14,11%---------
ΠΑΣΠ------------4416-------------8,97%--------------8702-----------------14,11%----------
ΑΡΕΝ-------------3820-------------7,76%--------------3968-----------------6,43%------------
ΑΓ.ΚΙΝΗΣΕΙΣ------639-------------1,30%---------------622------------------1,01%------------
ΠΟΡΕΙΑ-------------93--------------0,19%----------------96-------------------0,16%------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ - ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ Παλλαϊκές εκδηλώσεις για τη Νάκμπα
ΡΑΜΑΛΑ - ΒΑΤΙΚΑΝΟ.-- Πολλές χιλιάδες Παλαιστίνιοι συμμετείχαν χτες μαζικά στις εκδηλώσεις μνήμης και στις διαδηλώσεις που έγιναν σε Δυτική Οχθη και Λωρίδα της Γάζας με αφορμή τη φετινή επέτειο για τη Μέρα της «Νάκμπα», της καταστροφής δηλαδή που υπέστη ο Παλαιστινιακός Λαός με την σιωναζιστικη ισραηλινοναζιστική επίθεση του 1948. Οι παλλαϊκές εκδηλώσεις διοργανώθηκαν από την Παλαιστινιακή Αρχή και πραγματοποιήθηκαν ένα 48ωρο νωρίτερα από την καθιερωμένη επέτειο στις 15 Μάη, γιατί φέτος πέφτει Παρασκευή, μέρα αργίας και προσευχής για τους μουσουλμάνους. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν φορώντας μαύρα μπλουζάκια και σηκώνοντας πλακάτ με το σύνθημα: «1948: Η επιστροφή είναι δικαίωμα και βούληση του λαού». Στις ομιλίες τους Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι σημείωσαν το αναφαίρετο δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστίνιων προσφύγων στην πατρογονική γη, καταγγέλλοντας παράλληλα τα εγκλήματα των ισραηλινοναζιστικών κατοχικών δυνάμεων που γίνονται, ασταμάτητα, σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού εδώ και 67 χρόνια...
Οι χτεσινές εκδηλώσεις συνέπεσαν με την απόφαση του Βατικανού να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος, εξέλιξη που καταγράφηκε στη νέα συνθήκη που ρυθμίζει τις σχέσεις της Καθολικής Εκκλησίας με την Παλαιστινιακη κυβερνηση. Το γεγονός αυτό προκάλεσε άμεσα την «απογοήτευση» του σιναζιστικου υπουργείου Εξωτερικών των Σιωναζι στο ισραήλ, επειδή τάχα η εξέλιξη θα αποθαρρύνει την παλαιστινιακή πλευρά να συμμετάσχει σε νέες ειρηνευτικές διαβουλεύσεις. Νωρίτερα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα σε συνέντευξή του στην αραβόφωνη εφημερίδα του Λονδίνου «Asharq al-Awsat» είχε σημειώσει ότι οι «Παλαιστίνιοι αξίζουν τερματισμό της κατοχής» και ότι ποτέ δε θα σταματήσει να ελπίζει για ειρήνη ανάμεσα σε Παλαιστινίους και ισραηλινούς. Επιπλέον, η Γερμανία ανακοίνωσε πως χορηγεί 41 εκατ. δολάρια στο πλαίσιο οικονομικής ενίσχυσης του οργανισμού του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΗΠΑ - ΧΩΡΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ Στη «σκιά» της Υεμένης και του Ιράν
ΣΑΝΑΑ.-- Η τεταμένη ηρεμία που επικρατούσε χτες στο μεγαλύτερο μέρος της Υεμένης μετά την έναρξη της πενθήμερης εκεχειρίας από Σιίτες Χούτι και τον ιμπεριαλιστικό στρατιωτικό συνασπισμό της Σαουδικής Αραβίας μεταφέρθηκε στη σύνοδο ΗΠΑ και χωρών Συμβουλίου Συνεργασίας του Περσικού Κόλπου (GCC). Ο οικοδεσπότης της διάσκεψης Μπαράκ Ομπάμα σε μία προσπάθεια να εκτονώσει τις αντιδράσεις μοναρχιών του Κόλπου απέναντι στην πολιτική που ακολουθεί τους τελευταίους μήνες σε Συρία και Ιράν, ιδιαίτερα σε σχέση με τη συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, προσπάθησε να αναστρέψει το κλίμα, προχωρώντας σε μία «λεκτική επίθεση» κατά της Τεχεράνης. Σε αποκλειστική συνέντευξη στην αραβόφωνη λονδρέζικη εφημερίδα «Al Sharq al Awsat» χαρακτήρισε το Ιράν «κράτος που είναι χορηγός της τρομοκρατίας», ισχυριζόμενος ότι εμπλέκεται σε «επικίνδυνη και αποσταθεροποιητική συμπεριφορά σε διάφορες χώρες της περιοχής», επειδή όπως είπε «βοηθά το καθεστώς Ασαντ στη Συρία, τη "Χεζμπολάχ" στο Λίβανο, τη "Χαμάς" στη Λωρίδα της Γάζας και τους Σιίτες Χούτι στην Υεμένη». «Συνεπώς οι χώρες της περιοχής δικαιολογημένα ανησυχούν για τις δραστηριότητες του Ιράν», κατέληξε ο Ομπάμα. Ωστόσο, ακόμη και έτσι, οι περισσότεροι από τους έξι μονάρχες του GCC αγνόησαν την πρόσκληση του Ομπάμα για τη διάσκεψη κορυφής στο Καμπ Ντέιβιντ στην Ουάσιγκτον με χαρακτηριστικότερη όλων την περίπτωση του βασιλιά του Μπαχρέιν, Χαμάντ μπιν Κχαλίφα, που προτίμησε να παρακολουθήσει ιππική εκδήλωση στο Γουντίσορ του Λονδίνου και να συναντηθεί με τη βασίλισσα Ελισάβετ Β'... Σε συνάντηση που είχε ο Ομπάμα χτες με τον Σαουδάραβα διάδοχο του θρόνου και υπουργό Εσωτερικών Μοχάμεντ μπιν Νάγιεφ σημείωσε ότι Ουάσιγκτον και Ριάντ «οικοδομούν τη σχέση τους στη διάρκεια μίας πολύ προκλητικής εποχής». Απέφυγε πάντως κάθε νύξη στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, που αναμένεται να αποτελέσει σήμερα και ένα από τα κυρίαρχα θέματα της ατζέντας της διάσκεψης στο Καμπ Ντέιβιντ. Τα μεσάνυχτα Τετάρτης προς Πέμπτη ο Πρόεδρος Ομπάμα παρέθεσε δείπνο στις αντιπροσωπείες κατώτερων αξιωματούχων Σαουδικής Αραβίας, Κατάρ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Ομάν, Κουβέιτ και Μπαχρέιν.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΟΥΡΚΙΑ ΓΙΑ ΣΥΡΙΑ Δεν προχωρούν προς το παρόν οι «ουδέτερες ζώνες»
ΔΑΜΑΣΚΟΣ - ΒΑΓΔΑΤΗ.-- Οι πιέσεις της Τουρκίας για τη δημιουργία των λεγόμενων «ουδέτερων ζωνών» στη μεθόριό της με τη Συρία ούτε χτες καρποφόρησαν καθώς φαίνεται πως, επί του παρόντος τουλάχιστον, δεν εξυπηρετούν τις ευρύτερες επιδιώξεις άλλων ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Χτες, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στην Αττάλεια ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, πριν από την έναρξη της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, απέρριψε το σχετικό αίτημα. Οπως τόνισε, «το θέμα της ουδέτερης ζώνης δεν είναι ζήτημα που θα αποφασίσει το ΝΑΤΟ. Εχει τεθεί κατά καιρούς σε διάφορες συναντήσεις αλλά δεν είναι το ΝΑΤΟ που θα αποφασίσει εάν θα δημιουργηθεί ουδέτερη ζώνη στη Συρία ή όχι...». Νωρίτερα, το συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA, επικαλούμενο πληροφορίες από την προχτεσινή συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ρωσίας - ΗΠΑ στο Σότσι, ανέφερε πως οι δύο υπουργοί συμφώνησαν στην ανάγκη καταβολής περισσότερων προσπαθειών για επανέναρξη του πολιτικού διαλόγου μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο του ανακοινωθέντος της Γενεύης, τον Ιούνη του 2012.
Στο βόρειο Ιράκ, χτες, εκπρόσωποι της θρησκευτικής μειονότητας των Γιαζίντι κατήγγειλαν ότι χιλιάδες παιδιά της κοινότητας που είχαν πιαστεί αιχμάλωτα από τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους» κατά την προέλασή τους το περασμένο καλοκαίρι, έχουν μεταφερθεί σε στρατόπεδα «πλύσης εγκεφάλου» στη Ράκα της Συρίας, τα ανάγκασαν να αλλαξοπιστήσουν και τα εκπαιδεύουν στα όπλα και στην εξαπόλυση επιθέσεων αυτοκτονίας.
Ο Πρόεδρος του ιρακινού αυτόνομου Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί, δήλωσε, χτες, στη διάρκεια επίσκεψής του στην Πράγα, ότι στις επισκέψεις που έκανε το τελευταίο διάστημα σε ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες συνάντησε ιδιαίτερα θετική στάση και υποστήριξη στο διαχρονικό αίτημα για ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Xτες βράδυ, το πρακτορείο «Ρόιτερς» μετέδωσε ότι ο υπαρχηγός του «Ισλαμικού Κράτους», Αμπού Αλάα αλ Αφάρι, σκοτώθηκε σε αεροπορική επιδρομή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους σε τέμενος στο βόρειο Ιράκ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nα τι ήθελαν οι Γερμανοί βουλευτές που επισκέφτηκαν και τον Ευαγγελισμό...
Σύμφωνα με πληροφορίες οι Γερμανοί βουλευτές που επισκέφτηκαν την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και τον Ευαγγελισμό είχαν σκοπό να διερευνήσουν, αν η ιδιωτική εταιρεία GIZ που παρείχε επί πληρωμή τεχνογνωσία στις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου , θα συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες της ή όχι. Στα πλαίσια δε της περιοδείας τους οι Γερμανοί βουλευτές επισκέφτηκαν και το μεγαλύτερο Νοσοκομείο της χώρας για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στο χώρο της υγείας...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Ελεύθερη ΕΡΤ δακρύζει για την προδοσία... η παρουσιάστρια δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της για την εξέλιξη που δρομολογήθηκε
Μετά την ανακοίνωση του νέου Δ.Σ. της ΕΡΤ και του διορισμού του Λάμπη Ταγματάρχη ως Διευθύνοντος Συμβούλου, η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3 ετοίμασε ειδική ενότητα στο Δελτίο Ειδήσεων. Μεταξύ άλλων αναδεικνύονται οι πρακτικές που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση και η αναντιστοιχία της σημερινής πολιτικής σε σχέση με τις δηλώσεις Τσίπρα, πριν από τις εκλογές. Στο τέλος του βίντεο η παρουσιάστρια δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της για την εξέλιξη που δρομολογήθηκε, ενάντια σε όλες τις αποφάσεις των εργαζομένων και χωρίς κανέναν διάλογο μαζί τους. Προβάλλεται επίσης απόσπασμα συνέντευξης του Γ. Πλειού, αλλά και μέρος της Συνέντευξης Τύπου του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Noμίζαμε πως ότι χειρότερο στην Εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας ήταν ΓΑΠ-Αβραμόπουλος-Βενιζέλος... Λαθέψαμε! Υπάρχει ο "αριστερός" Νίκος Κοτζιάς του ΓΑΠ! ΔΕΙΤΕ... τραγουδά «We are the world» αγκαζέ με τον Τούρκο ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου!
Ζήλευε ο "αριστερός" Κοτζιάς... τις στιγμές που χτυπούσε παλαμάκια στον τότε αρχηγό του και είπε να τον ξεπεράσει! Κατάλαβες τώρα γιατί -μετά τον Βενιζέλο- κι η "πρώτη φορά αριστερά" είναι υπέρ των ναζί στην Ουκρανία; Κατάλαβες τώρα γιατί στη Συρία συνεχίζει κι αυτός να στηρίζει τους τρομοκράτες δολοφόνους, όπως οι Αβραμόπουλος-Βενιζέλος;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο άνθρωπος αυτός, ο Σημιτης, τελικώς έζησε μέσα σε μια θλίψη... Ένας έντιμος εισαγγελές Ρε!!!
Ο άνθρωπος αυτός, ο Σημιτης, τελικώς έζησε μέσα σε μια θλίψη. Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Θ. Τσουκάτος διακινούσε μαύρο χρήμα από την Ζήμενς. Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Γ. Πανταγιάς διαμεσολαβούσε στην Εφορία τον Νταλάρα ώστε να μην πληρώσει φόρους. Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Τ. Μαντέλης συνελήφθη για χρηματισμό επί της υπουργίας του. Θλιβερό που ο πρώτος τη τάξει υπουργός του Γ. Παπαντωνίου διώκεται για ψευδές πόθεν έσχες. Θλιβερό που ο ίδιος καλούσε τα Ασφαλιστικά Ταμεία να 'επενδύσουν' τα αποθεματικά τους στο Χρηματιστήριο. Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης στο κόμμα Νεονάκης τζογάριζε στο Χρηματιστήριο τις εσωτερικές πληροφορίες που του διακινούσαν. Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης και Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Θ.Καρατζάς χειραγωγούσε μέσω της ΔΕΚΑ το δείκτη του Χρηματιστηρίου. Θλιβερό που έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ μέσω του δομημένου ομολόγου της Goldmann Sachs. Θλιβερό που επέτρεψε το πάρτυ των Ολυμπιακών Αγώνων και των Ολυμπιακών Ακινήτων. Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Χρ.Πάχτας προσπαθούσε μαύρη νύχτα να περάσει την τροπολογία για τη δασική έκταση της Χαλκιδικής στο Πόρτο Καρρά που ήθελε να την κάνει οικόπεδα και τουριστικά συγκροτήματα. Θλιβερό που εγκαλούσε στη Βουλή την τότε αντιπολίτευση λέγοντας το αμίμητο "'Οποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον Εισαγγελέα'. Γι'αυτό δεν γελούσε ποτέ.