"Μόνο και μόνο επειδή εκνευρίζει την Χίλαρυ Κλίντον, ο Μπέρνι Σάντερς μάλλον κάτι κάνει σωστά. Αντιμετωπίζει στα ίσα μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές μηχανές, δηλαδή το συνδυασμό ανάμεσα στην ελίτ του Δημοκρατικού Κόμματος και την οικογένεια Κλίντον, και πηγαίνει καλά. Κοινώς, ο 75χρονος γερουσιαστής από το Βερμόντ που εξακολουθεί να είναι το μόνο μέλος της αμερικανικής Γερουσίας που αποδέχεται θετικά για τον εαυτό του το χαρακτηρισμό σοσιαλιστής, έχει σοβαρές πιθανότητες να είναι ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για τη θέση του ισχυρότερου ανθρώπου στον πλανήτη. Όχι κι άσχημα...
Ο Bernie Sanders κάτι κάνει σωστά…
Oταν ξεκινούσε αυτή η προεκλογική εκστρατεία, η Χίλαρυ Κλίντον φαινόταν ένα ακαταμάχητο φαβορί. Αρκεί να σκεφτούμε ότι την υποστηρίζουν 38 από του 46 Δημοκρατικούς Γερουσιαστές, 144 από τους 188 Δημοκρατικούς της Βουλής των Αντιπροσώπων και 12 από τους 18 κυβερνήτες. Την υποστηρίζει, επίσης, ένας ιδιαίτερα αποτελεσματικός μηχανισμός συγκέντρωσης χρημάτων, κυρίως από μεγάλους χορηγούς. Ωστόσο, ο Μπέρνι Σάντερς έχει καταφέρει να ανατρέψει πλήρως τους όρους αυτής της εκλογικής μάχης. Παρότι σε εθνικό επίπεδο εξακολουθεί να υπολείπεται της Κλίντον, αλλά σε ποσοστά που μπορούν να ανατραπούν μέχρι το τέλος της εκστρατείας, κατάφερε να φτάσει σε μια σχεδόν ισοψηφία στις προκριματικές της Αϊόβα και προηγείται στις δημοσκοπήσεις στις καθοριστικές προκριματικές του Νιου Χαμπσάιρ. Την ίδια στιγμή έχει κάνει μια εντυπωσιακή οικονομική εκστρατεία, που έφτασε μέχρι και τη συγκέντρωση 20 εκατομμυρίων δολαρίων τον τελευταίο μήνα, όχι από μεγάλους χορηγούς αλλά από μια εντυπωσιακή βάση –που αποτελεί μάλλον και ιστορικό ρεκόρ– 1,3 εκατομμυρίων μεμονωμένων δωρητών.
Ο Σάντερς για τα ευρωπαϊκά δεδομένα δεν φαντάζει ιδιαίτερα ριζοσπάστης. Αυτό που ονομάζει σοσιαλισμό είναι κατά βάση μια εκδοχή σοσιαλδημοκρατικού κράτους πρόνοιας, περιορισμού της δράσης των τραπεζών και της Γουώλ Στρητ και περισσότερο φιλειρηνικής πολιτικής. Ωστόσο, για τα αμερικάνικά πολιτικά δεδομένα αυτό φαντάζει σχεδόν επαναστατικό, άλλωστε μιλάμε για τη χώρα που προχώρησε σε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις διάσωσης του ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος με δημόσιο χρήμα. Καθόλου τυχαίο, επομένως, που δέχεται τόσο μεγάλη επίθεση από την ελίτ του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ωστόσο, έκπληξη προκαλεί η αντίδραση διαφόρων προοδευτικών φωνών στην Αμερική που εξακολουθούν να μην στηρίζουν τον Σάντερς. Εδώ το κριτήριο δεν είναι ότι δεν είναι όσο αριστερός πρέπει, μια κριτική που θα είχε βάση, αλλά ότι επειδή είναι πολύ αριστερός στο τέλος δεν θα μπορέσει να εκλεγεί και έτσι θα επανέλθει η ρεπουμπλικανική Δεξιά.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει και το παράδειγμα της αποτυχημένης εκστρατείας του Μαγκόβερν στις εκλογές του 1972, ενός υποψηφίου που προσπάθησε να εκπροσωπήσει την αντίθεση στον πόλεμο και πλευρές των προοδευτικών αιτημάτων των κινημάτων του 1960. Αλλά εκείνος είχε το μηχανισμό του Δημοκρατικού Κόμματος εναντίον του, διάφορες ατυχίες (συμπεριλαμβανομένης και μιας αρχικής επιλογής αντιπροέδρου με παρελθόν ψυχιατρικής νοσηλείας) και –κυρίως– αντίπαλο τον Ρίτσαρντ Νίξον (τον άνθρωπο που ανάμεσα στα άλλα καθιέρωσε την περιβαλλοντική νομοθεσία, διέλυσε εγκαίρως το σύστημα ισοτιμιών του Μπρέτον Γουντς και εγκαινίασε την προσέγγιση με την Κίνα αλλά και τις συμφωνίες για τον περιορισμό των πυρηνικών).
Στην πραγματικότητα, η δημοτικότητα του Σάντερς αποτυπώνει βαθύτερες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα ακόμη και στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες. Η βαθιά κρίση της περιόδου 2007-8 δεν άφησε μόνο κοινωνικές πληγές• άφησε και μια βαθύτερη δυσπιστία απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό ως κυρίαρχη ιδεολογία και κοινωνικό υπόδειγμα. Η εμπιστοσύνη στην ικανότητα των αγορών να «ξέρουν καλύτερα» κλονίστηκε με έναν μη αντιστρέψιμο τρόπο. Οι μεγάλες κινητοποιήσεις του 2011 και ιδίως για τις ΗΠΑ το κίνημα του Occupy! μπορεί να μην είχαν συνέχεια, όμως οι δυναμικές και οι διαψεύσεις και οι ιδεολογικές μετατοπίσεις που τις γέννησαν εξακολουθούσαν να υπάρχουν και βρήκαν διέξοδο τώρα στην υποψηφιότητα Σάντερς. Όπως ακριβώς και στην Αγγλία με την εκλογή του Τζέρεμι Κόρμπυν, φάνηκε ότι υπάρχει ένας κόσμος που θέλει να επανοικειοποιηθεί τέτοιες διαδικασίες, όπως είναι οι ανοιχτές στο κοινό διαδικασίες επιλογής υποψηφίων, για να προκρίνει αυτές και αυτούς που θεωρεί ότι θα είναι έξω από το παραδοσιακό πλαίσιο, αυτούς που δεν θα μοιάζουν να βγαίνουν μέσα από μια πολιτική διαφήμιση, αυτούς που δεν προέρχονται από ό,τι ορίζεται ως κατεστημένο.
Ξαναπιάνοντας ένα νήμα κριτικής στις τράπεζες, στη Γουώλ Στρητ, στον μεγάλο πλούτο, ο Σάντερς κατορθώνει να συσπειρώσει όλες και όλους που αισθάνονται ανασφαλείς μέσα στο περιβάλλον μιας αμερικανικής «ανάκαμψης» που απέχει από το να είναι σταθερή και η οποία όξυνε την επισφάλεια, ιδίως για τη νέα γενιά που αντιμετωπίζει την αυξημένη νεανική ανεργία, την επισφάλεια, το βάρος του σπουδαστικού χρέους (μια διαρκής κοινωνική ωρολογιακή βόμβα στις ΗΠΑ) και που δείχνει στοιχεία πολιτικού ριζοσπαστισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Αϊόβα ο Σάντερς πήρε πάνω από 84% στους ψηφοφόρους κάτω των 30 και 58% στην κατηγορία όσων είναι ανάμεσα στα 30 και 44. Ανάλογα ποσοστά δεν μπόρεσε να πάρει ούτε ο Μπαράκ Ομπάμα.
Το αίτημά του για «πολιτική επανάσταση» απηχεί το αίτημα δημοκρατίας και συμμετοχής που ήρθε στο προσκήνιο με το Occupy! αλλά και την αντίθεση στον αυταρχικό κυνισμό της εξουσίας που εκφράζει το κίνημα black lives matter ενάντια στη μαζική εξόντωση αφροαμερικανών από τις δυνάμεις καταστολής. Έπειτα, ας μην υποτιμάμε την ίδια την απήχηση των θέσεών του. Σε πείσμα της εικόνας που έχουμε για τις αμερικανικές εκλογές, οι εκλογές στις ΗΠΑ μπορεί να διεξάγονται σε αυστηρά συστημικά πλαίσια ως προς το εύρος των πολιτικών, αλλά από εκεί και πέρα δεν κρίνονται στην «υπερβατική» αισθητική των συνθημάτων (αυτό το πιστεύουν πολύ περισσότερο όσοι σχεδιάζουν αφίσες για τα ελληνικά πολιτικά κόμματα), αλλά σε συγκεκριμένα ερωτήματα που επίμονα επανέρχονται μέσα στην εκλογική διαπάλη, πόρτα την πόρτα, συγκέντρωση τη συγκέντρωση, ομιλία την ομιλία: κοινωνική ασφάλιση, Obamacare, θέσεις εργασίας, δικαιώματα και θέση των μειονοτήτων, συμφωνίες διεθνούς εμπορίου, εξωτερική πολιτική. Σε όλα αυτά έχει κάτι να πει ο Σάντερς, υποχρεώνοντας και την Κλίντον να διεκδικεί την ταυτότητα του «προοδευτισμού». Προσθέστε και την επίμονη καμπάνια του να ανακληθεί η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που απελευθέρωσε τις εκλογικές συνεισφορές από επιχειρήσεις και οδήγησε σε μια έκρηξη πολιτικού χρήματος, καμπάνια που τον κατοχυρώνει ως αυτόν που δεν θέλει να τον χρηματοδοτούν εταιρείες και μεγάλα συμφέροντα.
Ο Μπέρνι Σάντερς δεν είναι σοσιαλιστής, ή τουλάχιστον δεν είναι με την έννοια που μπορεί να αποδίδουμε εμείς ή το ριζοσπαστισμό που αυτό συνεπάγεται στην Ευρώπη. Σε κάποια σημεία όπως η εξωτερική πολιτική είναι αρκετά μετρημένος και προσεκτικός και το 2001 είχε υποστηρίξει την επέμβαση στο Αφγανιστάν. Ωστόσο, για τα αμερικανικά δεδομένα οι προτάσεις του είναι παραπάνω από ριζοσπαστικές. Πάνω από όλα αποπνέει μια εικόνα ακεραιότητας και συνέπειες στις αρχές, ξαναπιάνοντας ένα βαθιά ριζωμένο στην αμερικανική ιστορία νήμα πολιτικών που προσπάθησαν να εκπροσωπήσουν το λαό απέναντι στον πλούτο και την εξουσία. Δεν είναι ένας νέος Γιουτζήν Ντεμπς (η ιστορική φιγούρα του αμερικανικού σοσιαλισμού που στις εκλογές του 1912 και του 1920 πήρε σχεδόν ένα εκατομμύριο ψήφους), αλλά η καμπάνια του πιάνει το νήμα του αμερικανικού προοδευτισμού από τον Ρούζβελτ μέχρι τον Τζέσσυ Τζάκσον ή τον Ραλφ Νέιντερ. Επιπλέον, το παράδειγμα Ομπάμα στις εκλογές του 2008 δείχνει ότι ο υποψήφιος που μπορεί να επικοινωνήσει με τους «από κάτω» μπορεί να πάρει το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος.
Και, σε κάθε περίπτωση, ισχύει ότι κάποιος που εκνευρίζει τη Χίλαρυ Κλίντον, κάτι κάνει σωστά…
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πόσες και πόσες βεβαιότητες ανατρέπει η ιστορική αναζήτηση και πόσους εχθρούς μπορεί να κάνεις αν σου έχει γίνει εμμονή η ιστορική αλήθεια!
Κάποτε έγραψα για τις 4.000 των κληρικών που συμμετείχαν στο ΕΑΜ κι ανάμεσά τους κοντά στους 150 ανταρτοπαπάδες και κάμποσοι δεσποτάδες.
Τι ήταν να το πω; Τι θρησκόληπτο με είπανε, τι προδότη που δεν αναγνωρίζω τον αντεπαναστατικό ρόλο της θρησκείας κ.λπ. κ.λπ.
Εγώ, βέβαια, επιμένω πως στο ΕΑΜ συμμετείχαν 4.000 κληρικοί, εκ των οποίων οι 150, περίπου, ζώστηκαν και τα όπλα, ενώ τιμώ και τον Ηλείας Αντώνιο, τον Κοζάνης Ιωακείμ (που στην "Πλατεία Μπελογιάννη" τον ανέδειξα Αρχιεπίσκοπο της Ελληνικής Εκκλησίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ελλάδας), τον Μηθύμνης Διονύσιο, τον Χίου Ιωακείμ, τον Σάμου Ειρηναίο και πολλούς άλλους.
Επίσης, εγώ τιμώ τους 700, περίπου, αξιωματικούς του στρατού που εντάχθηκαν στον ΕΛΑΣ. Θεωρώ μεγαλύτερο και πιο αξιόλογο επαναστάτη έναν Σαράφη από οποιονδήποτε τυπάκο που πιστεύει πως ο ίδιος είναι περισσότερο αγωνιστής από έναν Οτέλο Ντε Καρβάλιο (ποιος είν' αυτός πάλι;).
Ακόμη χειρότερα: Μέσα στον οπορτουνισμό μου, τιμώ τους 1.700 άντρες της Αστυνομίας Πόλεων της Αθήνας -σε σύνολο 3.500- που εντάσσονταν στο ΕΑΜ, εξέδιδαν το παράνομο "Αστυνομικόν Βήμα", πραγματοποίησαν τη μοναδική στην κατεχόμενη Ευρώπη απεργία αστυνομικών, τον Ιούνιο 1943, και συνέβαλαν τα μέγιστα στη δράση της ΟΠΛΑ.
Είμαι πουλημένο τομάρι, ε;
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4 χρόνια έγκλειστος σε πρεσβεία -Ποιες είναι οι βλάβες στην υγεία του Ασάνζ
07|02|2016 20:10
Ο ιδρυτής των Wikileaks ζει κλεισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο από τις 19 Ιουνίου 2012. Ποιες είναι οι συνέπειες στην υγεία του;
Αριστερά στη φωτογραφια ο Ασάνζ το 2012, λίγο πριν κλειστεί στην πρεσβεία του Ισημερινού. Δεξιά ο Ασάνζ, την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016:
Το μαύρο πρόβατο της Ουάσινγκτον είναι όλο και πιο χλωμό. Φυλακισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού εδώ και τρία χρόνια, ο Τζούλιαν Ασάνζ, σε αντίθεση με έναν κρατούμενο στις φυλακές, δεν έχει καμία πρόσβαση στον εξωτερικό χώρο. Είναι 44 ετών και η έλλειψη ήλιου άρχισε να έχει συνέπειες στην υγεία του.
Πάνε περίπου 4 χρόνια από τότε που ο Ασάνζ έσπρωξε την πόρτα του κτιρίου με τα κόκκινα τούβλα στο Knightsbridge, του Λονδίνου και ζει πάντα εκεί. «Ζει» τρόπος του λέγειν, σύμφωνα με τον φίλο του Vaughan Smith, ο οποίος καταγγέλλει πως οι συνθήκες στις οποίες βρίσκεται ο ιδρυτής των Wikileaks είναι «άθλιες». Ζει κλεισμένος σε ένα δωμάτιο 4,5χ4 μέτρα, στο ισόγειο αυτής της μικροσκοπικής πρεσβείας.
Οι μοναδικές ευκαιρίες να δει τον λονδρέζικο ήλιο είναι όταν κάνει κάποια δήλωση από το μπαλκόνι της πρεσβείας, αφού δεν έχει δικαίωμα να εμφανιστεί ούτε στην πόρτα.
Ο ίδιος γνώριζε τα προβλήματα με τον ήλιο και από τις πρώτες ημέρες στην πρεσβεία ζήτησε ένα μηχάνημα με ακτίνες UV και ξεκίνησε θεραπεία με βιταμίνη D.
Η αξία της βιταμίνης D
Το 85-90% της βιταμίνης D που απορροφάμε προέρχεται από τον ήλιο. Σε περίπτωση έλλειψης, περίπου 12 ασθένειες συνδέονται άμεσα με την βιταμίνη D, όπως η κατάθλιψη, οι χρόνιοι πόνοι, η οστεοπόρωση ή τα καρδιακά προβλήματα.
Μόλις εγκαταστάθηκε στην πρεσβεία, ο Ασάνζ κοιμόταν σε φουσκωτό κρεβάτι και δεν υπήρχε ντους στο κτίριο. Από τότε, ένα κανονικό κρεβάτι τοποθετήθηκε για τον «φυλακισμένο» και κατασκευάστηκε ένα ντους. Επίσης, ο σκηνοθέτης Ken Loach του χάρισε έναν διάδρομο για να τρέχει και να διατηρείται σε φόρμα.
Παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες διαβίωσής του έχουν καλυτερέψει από το 2012, οι φήμες για την υγεία του Αυστραλού οργιάζουν στον βρετανικό Τύπο. Χωρίς να δώσει λεπτομέρειες, ο ίδιος ο Ασάνζ είχε αφήσει να εννοηθεί ότι η υγεία του υποφέρει.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο Marchand, έναν από την ομάδα δικηγόρων που υπερασπίζεται τον ιδρυτή των Wikileaks, σήμερα τα συμπτώματα είναι ανησυχητικά. «Εχει μόνιμο πόνο στον ώμο και χρειάζεται να κάνει ακτινογραφία. Υποφέρει επίσης από προβλήματα στα δόντια, με ανυπόφορους πόνους. Χωρίς να λογαριάσουμε το γεγονός ότι βρίσκεται εσώκλειστος επί χρόνια και αυτό μπορεί να επηρεάσει την νοητική του κατάσταση» δήλωσε ο δικηγόρος του στο περιοδικό Nouvel Observateur.
Το BBC αναφέρει, από την πλευρά του, ότι παρουσιάζει αρρυθμίες, υπέρταση και χρόνιο βήχα. Γιατρός που μίλησε στο βρετανικό κανάλι ανέφερε ότι αν κάποιος εκτίθεται στο φως της ημέρας, τρώει ισορροπημένα και κάνει σωματική άσκηση δεν κινδυνεύει να υποστεί σοβαρά προβλήματα στην υγεία του. Αυτά τα τρία πράγματα, ο Τζούλιαν Ασάνζ τα έχει, προς το παρόν.
Οι ψυχολογικοί κίνδυνοι
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην υγεία του Αυστραλού είναι οι ψυχολογικές συνέπειες της απομόνωσης. Παρότι μπορεί και μιλάει στους δικούς του ανθρώπους από το τηλέφωνο ή από το Skype (τα παιδιά του και η μητέρα των παιδιών του μένουν στη Γαλλία) «δεν είναι το ίδιο αν δεν έχει κάποιος επαφή με ανθρώπους», όπως δήλωσε ο γιατρός στο BBC.
Εκτός από την απομόνωση, είναι πιθανόν ο Τζούλιαν Ασάνζ να υποστεί στρες που θα οφείλεται στην αβεβαιότητα για την νομική του κατάσταση. Σίγουρα δεν έχει εκδοθεί στην Σουηδία, όπως το ζητούσε το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά η απειλή εξακολουθεί να υπάρχει. Εξάλλου, παρότι ο ΟΗΕ έκρινε ότι η φυλάκισή του είναι «αυθαίρετη», το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σουηδία έκαναν σαφές ότι δεν θα επιτρέψουν την απελευθέρωσή του.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, δημοσίευμα του σάιτ BuzzFeed ανέφερε ότι η αβεβαιότητα έχει σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες στην υγεία του Ασάνζ. Σύμφωνα με έγγραφο της πρεσβείας του Ισημερινού, ο ιδρυτής των Wikileaks υποφέρει από πανικούς τη νύχτα και έχει εκρήξεις θυμού.
Η μητέρα του Ασάνζ κάνει συχνά δηλώσεις για το γιό της και προειδοποιεί ότι η έλλειψη βιταμίνης D θέτει τη ζωή του σε κίνδυνο.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιράκ: Αραβικη σιιτική πολιτοφυλακή προειδοποιεί να μην σταλούν αραβικές σουνιτικες δυνάμεις
Δευτέρα, 8 Φεβρουαρίου 2016, 07:05
Μία από τις ισχυρότερες αραβικες σιιτικές πολιτοφυλακές του Ιράκ προειδοποίησε σήμερα ότι, εάν σταλούν αραβικές σουνιτικες ουαχαμπιτικες δυνάμεις στη Συρία ή στο Ιράκ, "θα ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως", απευθυνόμενη προς τις αραβικές σουνιτικές χώρες που δήλωσαν πρόσφατα ανοικτές σε αυτό το ενδεχόμενο.
"Οι αραβικές σουνιτικες μοναρχίες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν μισθοφόρους του Daech (Ισλαμοφασιστικό κράτος) για να εφαρμόσουν τα κακόβουλα σχέδιά τους στο Ιράκ και τη Συρία και απέτυχαν", αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Κατάιμπ Χεζμπολάχ, που υποστηρίζεται από το Ιράν, καλώντας τους "γιους του Σαούντ και όσους ηγέτες βρίσκονται πίσω τους να μην αναλάβουν το ρίσκο και να μάθουν το μάθημά τους".
Ο ηγέτης της Κατάιμπ Χεζμπολάχ, ο Αμπού Μάχντι αλ-Μοχάντες, είναι επικεφαλής του υπό της κυβερνησης της Βαγδάτης συνασπισμού των αραβικων σιιτικών πολιτοφυλακών που μάχεται, μαζί με τις αραβικες ιρακινές τακτικές στρατιωτικές δυνάμεις, το Ισλαμοφασιστικό Κράτος στο Ιράκ και έχει αναπτύξει μαχητές και στη Συρία υποστηρίζοντας τις στρατιωτικές δυνάμεις του Μπασάρ αλ Ασαντ.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα του δουλου των αμερικανων σειχη ανακοίνωσαν σήμερα ότι είναι έτοιμα να συμβάλουν με χερσαίες δυνάμεις για την υποστήριξη και την εκπαίδευση διεθνούς αποικιοκρατικου στρατιωτικού συνασπισμού δηθεν κατά του Ισλαμοφασιστικού Κράτους στη Συρία, το οποιο οι ιδιοι σουνιτες ουαχαμπιτες σειχιδες χρηματοδοτουν, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές οι προσπάθειες θα τελούν υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι είναι έτοιμη να συμμετάσχει σε χερσαίες αποικιοκρατικες επιχειρήσεις στη Συρία, εάν ο υπό τις ΗΠΑ συνασπισμός αποφασίσει να ξεκινήσει τέτοιες επιχειρήσεις.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Συρίας προειδοποίησε χθες ότι η Δαμασκός θα αντισταθεί σε οποιαδήποτε χερσαία αποικιοκρατικη επιχείρηση στο έδαφός της και ότι θα επιστρέψει τα μέλη των δυνάμεων της επίθεσης σε φέρετρα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δύο συγκεντρώσεις για το κέντρο προσφύγων στο Σχιστό
Δευτέρα, 8 Φεβρουαρίου 2016, 08:21
Δύο συγκεντρώσεις και μία σύσκεψη πραγματοποιούνται σήμερα στο Σχιστό και στον Πειραιά, με επίκεντρο το Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων που πρόκειται να δημιουργηθεί στο στρατόπεδο «Στεφανάκη» στο Σχιστό Περάματος.
Η πρώτη θα διεξαχθεί στις 11.00 (συμβολή της Γρ. Λαμπράκη και Σχιστού) και διοργανώνεται από την ΚΕΕΡΦΑ, ενώ στις 12.30 οι «Επιτροπές Κατοίκων Πειραιώς» που εχει φτιαξει η Χρυση Αυγη θα συγκεντρωθούν στο ίδιο σημείο με σύνθημα «Κανένα κέντρο λαθρομεταναστών στο Σχιστό», δράση η οποία προβλήθηκε από την επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής.
(Οι δυο συγκεντρωσεις μαζεψανε σχεδον ισοποσο κοσμο).
Την ώρα που θα είναι σε εξέλιξη οι δύο συγκεντρώσεις, στα γραφεία της Περιφερειακής Ενότητας του Πειραιά θα πραγματοποιηθεί ευρεία σύσκεψη, σε μια προσπάθεια συντονισμού των τοπικών φορέων. Στη σύσκεψη θα συμμετάσχουν οι δήμαρχοι Πειραιά Γιάννης Μώραλης, Κερατσινίου-Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος, Περάματος Γιάννης Λαγουδάκης, Νίκαιας-Ρέντη Γιώργος Ιωακειμίδης και Κορυδαλλού Σταύρος Κασιμάτης.
Ο δημαρχος Κερατσινιου, που στην περιοχη του θα γινει το κεντρο «προσφυγων», είναι εναντιος στο να γινει, ενώ υπερ του να γινει είναι ο δημαρχος Περαματος.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ισλανδία: «Βγήκαμε από την κρίση γιατί δεν ακούσαμε την Τρόικα»
Μια παλιότερη είδηση με ιδιαίτερη σημασία (Δημοσιεύτηκε στην Ημηρεσία 1/2/2013)
«Η Ισλανδία κατάφερε να υπερβεί με επιτυχία την κρίση, επειδή την αντιμετώπισε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι χώρες της ευρωζώνης. Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» λέει στην Deutsche Welle σήμερα o πρόεδρος της χώρας Ολ. Γκρίμσον. Ένα από τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 ήταν η Ισλανδία.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της τότε ήταν χειρότερη και από εκείνη της Ελλάδας. Σήμερα, όμως, η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Η οικονομία αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και η ανεργία μειώνεται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ισλανδίας Όλαφουρ Γκρίμσον, η ανάκαμψη οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ισλανδοί αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την κρίση σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης. Και όπως επισήμανε στην Deutsche Welle ο πρόεδρος Όλαφουρ Γκρίμσον:
«Κατ` αρχήν διαπιστώσαμε νωρίς πως δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» Η Ισλανδία δεν έσωσε τις προβληματικές της τράπεζες Η Ισλανδία δεν έσωσε τις προβληματικές της τράπεζες. Επιδιώξαμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη και παράλληλα να αλλάξουμε τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων. Ο δεύτερος λόγος της επιτυχίας είναι ότι δεν τηρήσαμε τις δυτικές συνταγές για την αντιμετώπιση της κρίσης».
Με λίγα λόγια η Ισλανδία δεν έκανε τίποτε για να διασώσεις τις τράπεζές της, όπως τονίζει ο Όλαφουρ Γκρίμσον, εξηγώντας τους λόγους. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις; Οι τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν. Σε διαφορετική περίπτωση τους δημιουργούμε την εντύπωση πως μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς ευθύνη. Δεν γίνεται όταν έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν να καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό», εξηγεί ο ισλανδός πρόεδρος. «Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας»
Ο Όλαφουρ Γκρίμσον δεν κρύβει ότι επικρίθηκε έντονα η ισλανδική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξέφρασαν την αντίθεσή τους στον ισλανδικό δρόμο. Ακόμη και σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ισλανδία τα κατάφερε επειδή απλά είχε το δικό της νόμισμα και δεν ήταν μέλος της ευρωζώνης. «Φυσικά και βοήθησε πολύ το γεγονός ότι είχαμε το δικό μας νόμισμα. Προχωρήσαμε στην υποτίμηση της κορώνας και αυτό ήταν σημαντικό. Ωστόσο, όλες οι άλλες κινήσεις που κάναμε δεν είχαν σχέση με την υποτίμηση. Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας. Δώσαμε τη δυνατότητα στους πολίτες να συμμετάσχουν στις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και φτιάξαμε άλλες. Αυτά θα τα κάναμε ακόμη και εάν ήμασταν μέλος της ευρωζώνης», διευκρινίζει ο ισλανδός πρόεδρος.
Το ΔΝΤ διδάχθηκε πολλά από την ισλανδική εμπειρία Σε ποιο βαθμό όμως μπορεί το ισλανδικό παράδειγμα να ακολουθηθεί από την καγκελάριο Μέρκελ, την διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και τους άλλους παίκτες που διαχειρίζονται την κρίση στην ευρωζώνη; «Η ισλανδική εμπειρία μπορεί να λειτουργήσει ως „εγερτήριο κάλεσμα“ για τους άλλους. Να τους κάνει να επανεξετάσουν τις καθεστηκυίες στρατηγικές των τελευταίων 30 ετών. Η αντίδραση του ΔΝΤ στην ισλανδική περίπτωση ήταν ενδιαφέρουσα. Το πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης του ΔΝΤ ολοκληρώθηκε πριν από ενάμισι χρόνο. Στην αποχαιρετιστήρια σύσκεψη, οι υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του ΔΝΤ παραδέχθηκαν ότι διδάχθηκαν πολλά από την ισλανδική εμπειρία», καταλήγει ο Όλαφουρ Γκρίμσον.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ντιγιάρμπακιρ: Πόλεμος και κατοχή
Όλα τα κείμενα από την αποστολή στο Ντιγιάμπακιρ και στη συνέχεια στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη.
Το Ντιγιάρμπακιρ βρίσκεται στην καρδιά της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Εκεί η Ιστορία γράφεται με αίμα. Και αγώνας του κουρδικού λαού συνεχίζεται...
Ευχαριστώ - και πάλι - τους συντρόφους μου στον «Ημεροδρόμο», που με εμπιστεύτηκαν για την αποστολή.
Γεράσιμος Χολέβας
Ο Ημεροδρόμος στο Ντιγιάρμπακιρ – Εισαγωγή – Οι πρώτες εικόνες από την αποστολή του Ημεροδρόμου στο Ντιγιάρμπακίρ, την καρδιά της νοτιοανατολικής Τουρκίας, όπου η Ιστορία γράφεται με αίμα.
Η ζωή στο Ντιγιάρμπακιρ… – 1ο μέρος – Οι κάτοικοι της Σουρ ζούνε με τη στήριξη του κέντρου λαϊκής βοήθειας – Απεργία πείνας με αίτημα να δοθούν οι σοροί των νεκρών Κούρδων – Μιλούν κάτοικοι της Σουρ και συγγενείς των θυμάτων.
Ντιγιάρμπακιρ: Πόλεμος και κατοχή – 2ο μέρος –Τι γίνεται στην εμπόλεμη ζώνη της συνοικίας Σουρ – Ντιγιάρμπακιρ, μια πόλη σε κατοχή – Δικαιώματα καταργούνται και οι διαδηλώσεις επιτρέπονται, για λίγο, ώστε να γίνονται συλλήψεις.
Ντιγιάρμπακιρ: Ο θάνατος του Ταχίρ Ελτσι – 3ο μέρος – Η υπόθεση της δολοφονίας του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου του Ντιγιάρμπακιρ, Ταχίρ Έλτσι – Οι διώξεις των πανεπιστημιακών από το τουρκικό κράτος.
«Προετοίμαζαν εδώ και καιρό να κάνουν πόλεμο κατά των Κούρδων»– 4ο μέρος – «Ο στρατός και οι υπηρεσίες ασφαλείας, κάτω από την καθοδήγηση του Ταγίπ Ερντογάν, προετοίμαζαν εδώ και καιρό να κάνουν πόλεμο κατά των Κούρδων», υποστηρίζει ο Ερτ.Κιουρκτσού, επίτιμος πρόεδρος του HDP.
Στην Τουρκία οι δημοσιογράφοι φυλακίζονται -5ο μέρος – Ο Ημεροδρόμος έξω από τις φυλακές του Σιλιβρί. Δηλώσαμε την αλληλεγγύη μας στους φυλακισμένους Τούρκους δημοσιογράφους- Στοιχεία για τις διώξεις δημοσιογράφων στην Τουρκία.
Κι ο αγώνας του κουρδικού λαού συνεχίζεται… – Επίλογος κι ένα κουρδικο τραγούδι…–
http://www.imerodromos.gr/ntigiarmpakir-polemos-kai-katoxh/
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ένας σπουδαίος άνθρωπος έφυγε από τη ζωή, μια μέρα πριν συμπληρώσει τα 103 του χρόνια. Ο γεννημένος το 1913 στη Σμύρνη, καθηγητής φιλοσοφίας Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ήταν ένας έντιμος πανεπιστημιακός και βαθιά δημοκράτης.
Ενταγμένος στο ΕΑΜ και πρόεδρος του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου Νέων, από την ίδρυσή του το 1945, έχασε την έδρα του στο πανεπιστήμιο και εξορίστηκε στη Μακρόνησο από το 1947 έως το 1950, γιατί αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση αποκήρυξης του κομμουνισμού, αν και ο ίδιος ουδέποτε υπήρξε κομμουνιστής.
Πέρα πάντως από τα νιάτα του,μην ξεχνάμε πως ήταν στις κυβερνήσεις Ζολώτα και Γρίβα και πως τον Ιούλιο ήταν ανάμεσα στους 85 ακαδημαϊκούς που ήταν υπέρ του ναι..... Και αν τα στέρνα τιμούν τα πρώτα τότε ας κάνουμε μια ολοκληρωμένη κριτική προς το πρόσωπό του..... Αξιολογότατος ακαδημαϊκός αλλά από αυτούς έχουμε πολλους/ες
