Μέχρι την Μεγάλη Τετάρτη η απεργία στα ΜΜΕ
25/4/2016 9.30
Συνεχίζεται η απεργία στα ΜΜΕ μέχρι τη Μεγάλη Τετάρτη, όταν και θα πραγματοποιηθεί νέα συνεδρίαση του δ.σ. της ΠΟΕΣΥ, για να εξεταστεί το ενδεχόμενο περαιτέρω κινητοποιήσεων, ενώ την ίδια ημέρα θα παραχωρηθεί συνέντευξη Τύπου και των προέδρων των Ενώσεων του κλάδου.
Η απόφαση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών να ρίξει μαύρο την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να περάσει στη Βουλή νέα μέτρα έχει προκαλέσει την διακοπη των ειδησεων στην τηλεοραση στα ραδιοφονα και τις εφημεριδες...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ακροδεξιό σοκ στην Αυστρία στις προεδρικες εκλογες
25/4/2016 1.30
Είναι το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα που έχει συγκεντρώσει ποτέ το νεοναζιστικο Κομμα των Ελευθερων (FPÖ) σε εκλογική αναμέτρηση πανεθνικής εμβέλειας: σύμφωνα με έξιτ πολ του ινστιτούτου δημοσκοπήσεων SORA για την αυστριακή τηλεόραση (ORF), ο 45χρονος Χόφερ συγκεντρώνει το 35,5% των ψήφων, στις προεδρικες εκλογες. Το νεοναζιστικο κομμα εχει παρουσια στην αυστριακη βουλη αμεσως μετα τη ληξη του Β Παγκοσμιου Πολεμου, με ποσοστα γυρω στο 10%. Ας μην ξεχναμε ότι ο Χιτλερ ηταν αυστριακος.
Μάλιστα, το ινστιτούτο ARGE ανεβάζει το ποσοστό 37,3%. Στη δεύτερη θέση αναδεικνύεται ο υποψήφιος των Πρασίνων και πρώην πρόεδρος του κόμματος Αλεξάντερ φαν ντερ Μπέλεν με ποσοστό γύρω στο 21%, αλλά με μικρή διαφορά από τη δικαστικό και ανεξάρτητη υποψήφια Ίρμγκαρντ Γκρις, την οποία τα πρώτα έξιτ πολς φέρνουν στην τρίτη θέση με ποσοστό γύρω στο 18-19%. Η Γκρις είναι και η μοναδική γυναίκα που θέτει υποψηφιότητα για το κορυφαίο αξίωμα. Στην Αυστρία ο πρόεδρος της χώρας εκλέγεται απευθείας από τον λαό.
Όλα δείχνουν ότι στον δεύτερο γύρο, στις 22 Μαίου, ο Χόφερ θα αναμετρηθεί είτε με τον υποψήφιο των Πρασίνων, είτε με την Ίρμγκαρντ Γκρις. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αυστριακής τηλεόραση, ο φαν ντερ Μπέλεν φαίνεται να έχει προβάδισμα, αλλά η δεύτερη θέση θα κριθεί οριστικά τη Δευτέρα, όταν θα έχουν καταμετρηθεί και οι επιστολικές ψήφοι.
"Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό για τον Χόφερ και ιστορικό για το FPÖ" δήλωσε ο γενικός γραμματέας του FPÖ Χέρμπερτ Κικλ, χωρίς να κάνει προγνωστικά για τον δεύτερο γύρο. Από την πλευρά του ο Αλεξάντερ φαν ντερ Μπέλεν έχει μία σαφή στρατηγική: εκφράζει την αισιοδοξία του ότι θα "περάσει" στον επαναληπτικό γύρο, αλλά, όπως δήλωσε ο επικεφαλής της προεκλογικής του εκστρατείας το απόγευμα της Κυριακής, θα υποστηρίξει την ανεξάρτητη υποψήφιο Γκρις, εάν εκείνη καταφέρει τελικά να κατακτήσει τη δεύτερη θέση.
Στον προεκλογικό αγώνα ο κοσμοπολίτης φαν ντερ Μπέλεν, με πατέρα Ρώσο και μητέρα από την Εσθονία, είχε προκαλέσει αίσθηση, λέγοντας ότι ως πρόεδρος δεν πρόκειται να δεχθεί την ορκομωσία ενός ακροδεξιού στο αξίωμα του καγκελαρίου, ακόμη κι αν το νεοναζιστικο FPÖ αναδειχθεί πρώτη δύναμη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Κατάρρευση για τα "παραδοσιακά κόμματα"
Η κατάρρευση των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων συνεχίζεται στην Αυστρία: τόσο ο σοσιαλδημοκράτης Ρούντολφ Χούντσντορφερ, όσο και ο υποψήφιος του άλλοτε κραταιού κεντροδεξιού Λαικου Κομματος ÖVP Αντρέας Κολ συγκεντρώνουν γύρω στο 12% των ψήφων. Έτσι, είναι η πρώτη φορά που ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών θα γίνει χωρίς υποψηφίους των δύο, άλλοτε ισχυρών, κομμάτων.
"Ήταν μία οδυνηρή ήττα, είναι φανερό ότι ο κόσμος ήθελε να τιμωρήσει το πολιτικό κατεστημένο" παραδέχεται ο επικεφαλής των σοσιαλδημοκρατών Γκέρχαρντ Σμιντ. Κατά την άποψή του, το κόμμα του θα "πρέπει να εστιάσει περισσότερο σε ζητήματα όπως η κοινωνική δικαιοσύνη και ο κατώτατος μισθός, ζητήματα που έχουν επισκιαστεί τελευταία από το προσφυγικό ζήτημα".
Ο νεοναζι αεροναυπηγός Νόρμπερτ Χόφερ, νικητής του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, γεννήθηκε το 1971 στο Βόραου της ανατολικής Αυστρίας και εργάστηκε, μεταξύ άλλων, στη Lauda Air πριν ασχοληθεί με την πολιτική. Το 2011 η αυστριακή εφημερίδα Die Presse τον αποκαλούσε "Το φιλικό πρόσωπο του FPÖ".
Εξελέγη νεοναζι βουλευτής για πρώτη φορά το 2006. Ο Χόφερ είχε προκαλέσει αίσθηση στην κοινή γνώμη όταν, το 2003, υπέστη σοβαρό ατύχημα μετά από πτώση με αλεξίπτωτο πλαγιάς. Είχε καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι αλλά, δυστυχως παρά τις απαισιόδοξες προβλέψεις των γιατρών, κατάφερε να σταθεί και πάλι στα πόδια του μετά από νοσηλεία σε ειδική κλινική αποκατάστασης. Τελευταία ασχολείται και πάλι με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με το mountain bike.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αλεξία Παπαχελά: Η ιδιοκτήτρια του City Plaza σε συνεντευξη για τους αλληλέγγυους και την κατάληψη
25/4/2016 6.00
Η κατάληψη του ξενοδοχείου City Plaza, στο κέντρο της Αθήνας, από ομάδα αλληλέγγυων, με σκοπό να το αποδώσουν σε πρόσφυγες και μετανάστες για τη διαμονή τους, κάνει από την Παρασκευή το γύρο του Διαδικτύου, προσλαμβάνοντας μάλιστα μεγαλύτερες και περισσότερες διαστάσεις, από αυτές που το γεγονός έχει, φαινομενικά.
Και αυτό, καθώς η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, Αλίκη Παπαχελά, φέρεται αρχικά να είχε υποστηρίξει την κατάληψη του ξενοδοχείου, όμως, όταν στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι πρόκειται για το δικό της, αντέδρασε έντονα.
Μάλιστα, όπως αφήνει να εννοηθεί από αναρτήσεις της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, η ίδια παλαιότερα ήταν ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ και καταγγέλλει ότι η κατάληψη είναι υποκινούμενη, καθώς πλέον είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ.
Τι λέει, όμως, η ίδια η κυρία Παπαχελά τόσο για την ενέργεια των αλληλέγγυων όσο και για όσα της αποδίδονται από τους χρήστες του Διαδικτύου, σε μεγάλο βαθμό; Σύμφωνα με όσα είπε, μιλώντας σε συνεντευξη, υπάρχουν κάποιοι που απαξιώνουν επίτηδες την αξία του κτιρίου, με στόχο να πέσει η τιμή του στη διαδικασία της πώλησης.
«Είμαι ιδιοκτήτρια του κτιρίου που στέγαζε το ξενοδοχείο City Plaza» λέει αρχικά.
Και συνεχίζει: «Αυτό το ξενοδοχείο ήταν χτισμένο από την οικογένειά μου, τον παππού μου, τον πατέρα μου και τον θείο μου και αναγκαστικά κληρονόμος είμαι εγώ. Το ξενοδοχείο έκλεισε το 2010, μετά από έξωση που έκανα στον ξενοδόχο που είχαμε, γιατί κανένας από μας δεν ήταν ξενοδόχος. Ο οποίος, επειδή εγώ είχα βάλει να το πουλήσω και είχα κάνει καταγγελία στη σύμβασή του, είχε σταματήσει να με πληρώνει. Ήδη από το 2008, 2009 φτάσαμε στο 2010. Από εκεί και πέρα το 'χα προς πώληση, ακόμα δεν είχε σκάσει η κρίση σε αυτό τον βαθμό. Από τότε προσπαθώ να το πουλήσω. Εν τω μεταξύ, χρεώνομαι όλους τους μνημονιακούς φόρους και ΕΝΦΙΑ, τα οποία είναι υπέρογκα. Χωρίς έσοδα δεν μπορούσα να το αποπληρώσω και αυτή την στιγμή, βεβαίως, είμαι χρεωμένη σε ταμεία, εφορία κτλ. Ουσιαστικά χωρις έσοδα από το 2009. Ολα αυτά τα χρόνια προσπαθώ να το πουλήσω, προφανώς υπάρχει ενα στημένο πράγμα, γιατί θέλουν να το αγοράσουν ούτε για ενα κομμάτι ψωμί και κάθε φορά που πήγαινα να κάνω μια συμφωνία αυτή μπλοκαριζόταν. Προφανώς υπάρχουν κάποια μεγάλα συμφέροντα που θέλουν το ξενοδοχείο να το πάρουν για το τίποτα».
Η κυρία Αλίκη Παπαχελά τονίζει πως το ξενοδοχείο βρέθηκε αντιμέτωπο με κλέφτες, οι οποίοι, σύμφωνα με στοιχεία που έχει, λειτουργούσαν στοχευμένα, ενώ την ίδια στιγμή οι Αρχές ολιγώρησαν στις καταγγελίες της.
«Κάποια στιγμή, από το καλοκαίρι του 2015, άρχισαν κάποιες ληστείες περίεργες. Επί δύο μήνες, άνοιγαν το ξενοδοχείο, έμπαιναν από το εργοτάξιο της «Βίλα Αμαλία» και κλέβανε πράγματα και έκαναν φθορές. Εγώ το θεώρησα τρόπο πίεσης για να υποχωρήσω στις ορέξεις εκείνων που θέλανε να αγοράσουν το ξενοδοχείο τζάμπα. Δεν υποχώρησα. Αυτο κράτησε δύο μήνες και η αστυνομία σχεδόν ολιγώρησε. Έκανα μηνύσεις και υπάρχει δικογραφία στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα. Έχω μάθει ότι έπαιρναν τις κουβέρτες του ξενοδοχείου και τις πουλούσαν στους πρόσφυγες της πλατείας Βικτωρίας για 20 ευρώ την κάθε μία, μίνι μπαρ, τα οποία πουλούσαν στην Αριστοτέλους για 10 ευρώ το καθένα και εκτός αυτών έχουν προκαλέσει φθορές. Θεωρώ ότι ήταν στημένο, για να πιεστώ και να το δώσω τζάμπα».
«Συγκεκριμένα» συνεχίζει, «έχει ενα συντριβανάκι στην ρεσεψιόν, το οποίο έχει ένα μηχανισμό για να λειτουργήσει. Το πού ήταν ο μηχανισμός το γνώριζαν συγκεκριμένοι άνθρωποι και από που υπήρχε πρόσβαση, βρήκα λοιπόν γκρεμισμένο το σημείο που υπήρχε πρόσβαση για τον μηχανισμό στον τοίχο. Δεν μπορεί ένα κλεφτρόνι που μπήκε έτσι, τυχαία, να γκρέμισε τον συγκεκριμένο τοίχο. Κάποιος τους οδηγούσε. Εγώ είχα μιλήσει με τον Δήμο της Αθήνας και με τον αρχιμηχανικό της «Βίλα Αμαλία» που έκανε το έργο. Γιατί από την «Βίλα Αμαλία» έμπαιναν ουσιαστικά. Η «Βίλα Αμαλία» είναι μεσοτοιχία με το ξενοδοχείο. Τα βράδια η «Βίλα Αμαλία» δεν είχε φύλαξη, φωτισμό και είχε μια πολύ μικρή περίφραξη, που ο καθένας μπορούσε να μπει. Από εκεί έμπαιναν, πηδούσαν στη βεράντα του ξενοδοχείου, του ημιορόφου και από εκεί έμπαιναν. Είχα επικοινωνήσει με τον δήμο, τον μηχανικό, την αστυνομία, με χιλιάδες ανθρώπους, αρνιόντουσαν ουσιαστικά να βοηθήσουν. Μέχρι που μια μέρα, πριν από δύο μήνες, έκλεψαν υλικά από το εργοτάξιο της «Βίλα Αμαλία», οπότε αποφάσισαν οι υπεύθυνοι του εργοταξίου -δεν ξέρω- να βάλουν σεκιούριτι, φως και λοιπά, οπότε σταμάτησαν και οι κλοπές. Αυτό έγινε από τον Αύγουστο του 2015 μεχρι και τον Νοέμβριο».
Έπειτα από όλα αυτά, η κυρία Παπαχελά περιέγραψε πώς έμαθε ότι βρίσκονται καταληψίες στο ξενοδοχείο και τι συνέβη, όταν τους ζήτησε να αποχωρήσουν από την περιουσία της: «Κάποια, στιγμή, αφού σταμάτησαν όλα αυτά, είχα βάλει μια σιδερένια πόρτα, μπροστά από την γυάλινη πόρτα του ξενοδοχείου, με ένα λουκέτο. Κάποια στιγμή το λουκέτο αυτό κόπηκε, δεν ξέρω απο ποιον, και μπήκε ενα λουκέτο ακριβό, του οποίου δεν είχα εγώ κλειδιά και επειδή υπήρχε πελάτης που ήθελε να πάει να δει το ξενοδοχείο, με πήρε ο συνεργάτης μου και μου είπε γιατί δεν μου έχεις δώσει κλειδιά από το καινούργιο λουκέτο, και του λέω ποιο καινούργιο λουκέτο;».
»Κάποιος είχε κόψει το δικό μου λουκέτο και είχε βάλει ενα άλλο. Προφανώς, έκαναν πρόβα για την κατάληψη. Αυτό έγινε πριν από περίπου τρεις μήνες. Εγώ στη συνέχεια πήγα με έναν δικό μου άνθρωπο, το έκοψα με σιδεροπρίονο και έβαλα δικό μου λουκέτο. Και την Παρασκευή ειδοποιήθηκα ότι έκοψαν με σιδεροπρίονο το λουκέτο αυτό και εισέβαλαν μέσα ομάδες τις οποίες δεν γνώριζα, δεν ήξερα ποιος ήταν».
»Κατέβηκα κάποια στιγμή στο ξενοδοχείο, όπου μπήκα να δω τι γίνεται και μου είπαν οτι είναι μια ομάδα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και οι οποίοι έκαναν κατάληψη, γιατί νόμιζαν ότι το κτίριο είναι δημευμένο από το ΙΚΑ και δεν έχει ιδιοκτήτη. Εξήγησα λοιπόν ότι εγώ είμαι ιδιοκτήτρια, παρακαλώντας τους να αποχωρήσουν. Εκείνοι αρνήθηκαν, με προπηλάκισαν, με χλεύασαν, κάποιοι μου είπαν ότι και με εισαγγελική εντολή δεν βγαίνουν, μου είπαν επίσης οτι τα δικαιώματά μου απαλείφονται σε σχέση με τα δικαιώματα των προσφύγων και με απείλησαν να με δείρουν».
»Εγώ ήμουν σε συνεννόηση και με τον ΟΗΕ για τη φιλοξενία προσφύγων επί ενοικίου, αλλά και με υποψήφιο αγοραστή του ξενοδοχείου, οι οποίοι μετά την κατάληψη που έγινε, υπαναχώρησαν. Αυτό εγινε την Πατασκευή από τις 10 το πρωί, εγώ πήγα εκεί στις 3-4 το μεσημέρι. Που σημαίνει αυτό οτι είναι προσωπική μου καταστροφή. Μετά από αυτό, προσπάθησα να τους πω ευγενικά ότι μου ανήκει ο χώρος και το κτίριο αυτο, πήρα το 100 και συνεννοήθηκα και μου είπαν να παω με τον δικηγόρο μου στο αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα».
»Πήγα εκεί και επί έξι ώρες με είχαν "μπαλάκι" από τους αστυνόμους στη ΓΑΔΑ και από εκεί στον εισαγγελέα και από εκεί στο τμήμα ασφαλείας και γινόταν ενας χαμός και που κανένας δεν αναλάμβανε την ευθύνη. Στο τέλος τους είπα πως εγώ θα κάνω τη μήνυση, είναι αυτεπάγγελτο αυτό το πράγμα και είναι κακούργημα, είναι καταπάτηση ξένης ιδιοκτησίας. Δεν ξέρω τι εγινε και τελικά κινητοποιήθηκαν και δέχτηκαν τη μήνυσή μου. Εννοείται πως με αυτή τη μήνυση πρέπει να ειδοποιηθεί εισαγγελέας και να διατάξει την εκκένωση του χώρου και την απόδοση του σε μένα. Από την Παρασκευή μέχρι τώρα που μιλάμε έχει γεμίσει το Διαδίκτυο από λάσπη που πετούν στο πρόσωπο μου, έχουν βγάλει όλα μου τα προσωπικά δεδομένα στη φόρα, έχουν ψάξει να βρουν ισολογισμούς της εταιρείας μου και δεν ξέρω εγώ τι άλλο και υπάρχει και μια Λεγάκη, αλληλέγγυα δικηγόρος, η οποία λέει χιλιάδες ψεύδη».
Σε κατάσταση σοκ, η ιδιοκτήτρια του κτιρίου που στέγαζε το ξενοδοχείο, μας είπε πως καθημερινά ανακαλύπτει και κάτι καινούργιο στο Διαδίκτυο, για την προσωπική της ζωή και οτι βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο: «Πραγματικά έχω πάθει ενα σοκ. Πριν απο λίγο ανακάλυψα στο Twitter ότι έχουν βγάλει και hashtags «je souis Aliki». Αδιανόητα πράγματα. Για μένα, την υπόσταση, την αξιοπρέπεια και ό,τι πρεσβεύω. Εχω ήδη κάνει μήνυση, αυτό εννοείται είναι αυτεπάγγελτο, είναι αυτόφωρο, είναι κακούργημα μόνιμο, γιατί υπάρχει κατάληψη, αλλά κανείς δεν έχει κάνει τίποτα. Εχω μάθει από πληροφορίες ότι υπάρχει άνωθεν εντολή να μην κουνηθεί κανείς και ότι είναι πολιτικό το θέμα. Αυτό που θα κάνω εγώ, είναι ότι θα προβώ σε μηνύσεις και σε αυτήν την δικηγορίνα την Λεγάκη που διαδίδει ψεύδη και αίσχη και προφανώς αυτή τους είπε ότι το ξενοδοχείο είναι κατασχεμένο και ότι δεν μου ανήκει και μπορούν να μπουν και από εκεί και πέρα γίνεται ένας χαμός στο Διαδίκτυο και στα site».
»Το κτίριο μου ανήκει, υπάρχουν χρέη στην εφορία και στο ΙΚΑ που αφορούν την εταιρεία για το λόγο ότι το ξενοδοχείο είναι κλειστό τόσα χρόνια και δεν έχει εισοδήματα, άρα δεν έχω να τα αποπληρώσω. Η εταιρεία μου είναι ΑΕ και της ανήκει το κτίριο και εγώ είμαι η μόνη μέτοχος. Αυτοί οι άνθρωποι αρνούνται να βγουν, εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα και δεν ειναι στη νοοτροπία μου να πω στείλτε τα ΜΑΤ και τσακίστε τους. Αντιθέτως, ειμαι αλληλέγγυα και σε πρόσφυγες και δεν ξέρω εγώ τι αλλο. Ξέρουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ξέρουν ποια είμαι και τι είμαι και τι έχω κάνει στη ζωή μου. Και είμαι σε ένα αδιέξοδο. Με λάσπη που πετάγεται στο προσωπό μου. Θεωρώ ότι εχει σκοπιμότητα να απαξιωθεί η τιμή του ξενοδοχείου και ότι υπάρχουν άλλοι από πίσω που υποκινούν ολα αυτά τα πράγματα, ώστε να μπορέσουν να πετύχουν δεν ξέρω τι, μάλλον να πάρουν το ξενοδοχείο τζάμπα. Αυτή την στιγμή εχουν βάλει πάνω απο 500 άτομα, τα οποία μάθαινω οτι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι από Πειραιά, είναι από υπάρχουσες δομές και μάλιστα έχουν βάλει γύρω στα 300 παιδάκια ακριβώς σαν ασπίδα, για να μην πάει κανένας να πετάξει χημικά και φυσικά πρώτη και καλύτερη εγώ δεν θα πήγαινα. Ό,τι λέω μπορω να το αποδείξω με επιχειρήματα χαρτιά και άλλα πράγματα»...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τουρκία: Υπό κράτηση Ολλανδή δημοσιογράφος με καταγωγη από Τουρκια για κριτική κατά του Ερντογάν
24/4/2016 20.00
Υπό κράτηση τέθηκε αργά το βράδυ του Σαββάτου μία Ολλανδή δημοσιογράφος με καταγωγή από την Τουρκία, η οποία άσκησε κριτική στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάνμέσω δημοσιευμάτων και αναρτήσεών της στο Διαδίκτυο.
Η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Metro» Εμπρού Ουμάρ, η οποία μένει στην Ολλανδία αλλά βρισκόταν για διακοπές στον τόπο καταγωγής της σύμφωνα με το Reuters, έγραψε στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ότι αστυνομικοί βρίσκονται στην πόρτα της, για να τη μεταφέρουν σε αστυνομικό τμήμα στο Κουσάντασι, το βράδυ του Σαββάτου.
Την Κυριακή, αφότου ανακρίθηκε, η Ουμάρ αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους και, όπως δήλωσε η ίδια, δεν της επετράπη η έξοδος από τη χώρα.
Σε άρθρο της την περασμένη εβδομάδα η Ουμάρ χαρακτήρισε τον Ερντογάν «δικτάτορα» και επέκρινε το τουρκικό προξενείο στην Ολλανδία, το οποίο είχε ζητήσειαπό τους Τούρκους που διαμένουν στις Κάτω Χώρες να αναφέρουν περιστατικά προσβολών κατά του κ. Ερντογάν. Αργότερα, η απόφαση το προξενείου ανακλήθηκε, μετά από θύελλα αντιδράσεων.
Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε επικοινώνησε με την Ουμάρ, ενώ το ολλανδικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε ότι παρακολουθεί στενά την υπόθεση.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δακρυγόνα για τους Γάλλους "Αγανακτισμένους"
Κυριακή, 24 Απριλίου 2016, 21:35
Δακρυγόνα, τραυματίες και συλλήψεις. Αυτός είναι ο απολογισμός των συγκρούσεων στο Παρίσι. Μετά από τρεις εβδομάδες διαδηλώσεων κατά των εργασιακών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση Ολάντ, η αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις τα ξημερώματα του Σαββάτου γύρω από την πλατεία της Δημοκρατίας ενώ διαδηλωτές του κινήματος Nuit Debout έκαναν πορεία διαμαρτυρίας προς τη λεωφόρο du Faubourg Saint-Martin.
Τουλάχιστον 12 άτομα συνελήφθησαν και όπως ανακοίνωσε ο εισαγγελέας θα ακολουθηθούν όλες οι νομικές διαδικασίες και όλοι οι συλληφθέντες στο εξής θα αντιμετωπίζουν τις συνέπειες του νόμου, όπως αναφέρει η Le Figaro.
"Μέχρι τις 2.00 τα ξημερώματα, παρά τις εκκλήσεις προς το πλήθος να διαλυθεί, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάστηκαν και οι αστυνομικοί αναγκάστηκαν να κάνουν χρήση δακρυγόνων" τόνισε ο αρχηγός της αστυνομίας και προσέθεσε ότι υπήρξαν και κάποιοι τραυματίες στη διάρκεια των συγκρούσεων.
Το κίνημα Nuit Debout (ή ‘Όλη Νύχτα στο Πόδι’) που σαρώνει τη Γαλλία τις τελευταίες εβδομάδες ξεκίνησε ως διαμαρτυρία κατά της ανιεργατικής πολιτικής του κράτους και εξελίχτηκε σε ένα κίνημα αγανακτισμένων.
Συνεχόμενα επεισόδια σε όλη τη Γαλλία
Επεισόδια σημειώθηκαν το βράδυ της 19ης Απριλίου και σε Παρίσι, Λιλ , Ρεν, Μπορντό, Μασσαλία, Λυών, Γκρενομπλ, Νάντη. Η ολονυχτία διαδηλώσεων γιγαντώνεται στη Γαλλία και η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να καταστείλει τις κινητοποιήσεις.
Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν σε διαδηλωτές οι οποίοι προσπάθησαν να διαδηλώσουν έξω από το Προεδρικό Μέγαρο κρατώντας ένα πανό που έγραφε " πεινάμε".
Πώς γεννήθηκαν οι Γάλλοι "αγανακτισμένοι"
Οι δυναμικές διαδηλώσεις ξεκίνησαν από τις 31 Μαρτίου και το Σαββατοκύριακο 16-17 Απριλίου, σε πάνω από 50 πόλεις στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία και την Ισπανία, 120.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν κατά της λιτότητας, της παγκοσμιοποίησης, της αυξανόμενης ανισότητας, των ιδιωτικοποιήσεων, και της σκληρής αντιμεταναστευτικής ευρωπαϊκής πολιτικής.
Στις 18 Απριλίου η αστυνομία εκκένωσε τον καταυλισμό στην Place de la Republique στο κέντρο του Παρισιού μετά από εφτά νύχτες αλλά οι διαδηλωτές δήλωσαν αποφασισμένοι να παραμείνουν.
Αναφερόμενη στη γέννηση αυτού του κινήματος, η Angelique Chrisafis του Guardian γράφει από το Παρίσι:
"Ξεκίνησε στις 31 Μαρτίου με μια ολονύκτια καθιστική διαμαρτυρία στο Παρίσι μετά τις πρόσφατες διαδηλώσεις φοιτητών και ενώσεων εργαζομένων κατά των αλλαγών του εργατικού νόμου που πρότεινε ο Φρανσουά Ολάντ. Αλλά το κίνημα και η ριζοσπαστική νυχτερινή του δράση γεννήθηκε μήνες νωρίτερα σε μια συνάντηση αριστερών ακτιβιστών στο Παρίσι.
Υπάρχει κάτι εδώ που δεν το έχω ξαναδεί στη Γαλλία –όλοι αυτοί οι άνθρωποι συμφωνούν μεταξύ τους και δίνουν ραντεβού εδώ κάθε βράδυ για να μιλήσουν και να ανταλλάξουν ιδέες- από το θέμα της στέγασης μέχρι τους μισθούς παγκοσμίως, τους πρόσφυγες, ό,τι θέμα μπορείτε να φανταστείτε. Κανείς δεν τους είπε να το κάνουν, δεν υπάρχουν οργανώσεις από πίσω –έρχονται από μόνοι τους."
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ (στην ουσια της ΛΑΕ και του ΝΑΡ) σημερα Δευτερα στις 18.30 κατά των αλλαγών σε κοινωνική ασφάλιση και φορολογία
Δευτέρα, 25 Απριλίου 2016, 10:39
Kάλεσμα συμμετοχής σε συγκέντρωση και πορεία κατά των νομοσχεδίων για το ασφαλιστικό και το φορολογικό απευθύνει η ΑΔΕΔΥ.
Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στις 18.30 στα Χαυτεία, ενώ στο πλαίσιο των κινητοποιήσεών της η ΑΔΕΔΥ, μαζί με την Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών, έχει καταλάβει από τις 06.00 το πρωί το κτήριο του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων (Λυκούργου και Αθηνάς), το οποίο «λειτουργεί σήμερα ως κέντρο αγώνα για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών ταμείων και του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης».
Κάλεσμα της ΛΑΕ για συμμετοχή στη συγκέντρωση Σύναγμα – Μεγάλη Δευτέρα 25 Απριλίου 6.30 μ.μ.
ΤΑ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ
Κάλεσμα της ΛΑΕ για συμμετοχή στη συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων
Στα Χαυτεία (Αιόλου και Σταδίου) και την πορεία στο Σύναγμα την Μεγάλη Δευτέρα 25 Απριλίου στις 6.30 μ.μ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα κατέθεσε στη Βουλή για συζήτηση, με στόχο να ψηφισθούν ίσως και την Μεγάλη Βδομάδα, τα νομοσχέδια – καταστροφής της κοινωνικής ασφάλισης και νέας φοροεπιδρομής. Και τα δύο αυτά νομοσχέδια μειώνουν δραματικά και λεηλατούν συντάξεις και λαϊκά εισοδήματα, εξαναγκάζουν σε έξοδο από το επάγγελμα και σε ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και επιστήμονες και οδηγούν σε ξεκλήρισμα την μικρομεσαία αγροτιά. Επίσης η κυβέρνηση προωθεί νέα αύξηση έμμεσων φόρων, ολοκλήρωση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και παράδοση ακόμα και της πρώτης κατοικίας υπερχρεωμένων στις τράπεζες νοικοκυριών στις αρπακτικές ορέξεις ξένων κερδοσκοπικών κεφαλαίων.
Δεν σταματούν όμως μόνο εκεί.
Εκτός από τα παραπάνω μέτρα, που θα επιβαρύνουν το λαό με 5,4 δις ευρώ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συμφώνησε τελικά με τους δανειστές να νομοθετήσει και επιπλέον «προληπτικά» μέτρα, ύψους 3,6 δις ευρώ, εξόντωσης του λαού για να εφαρμοστούν άμεσα σε περίπτωση μη υλοποίησης (πράγμα βέβαιον) του μνημονιακού προγράμματος.
Ψηφίζουν δηλαδή προληπτικά και τέταρτο μνημόνιο.
Τα αντιλαϊκά αυτά μέτρα ανατρέπονται μόνο με αντίσταση και αγώνα.
Κυρίως όμως μπορούν να ανατραπούν μόνο με ενωτικούς και συντονισμένους αγώνες των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των νέων, των ανέργων, των μικρομεσαίων, επαγγελματιών, επιστημόνων και αγροτών, με κοινά πανεργατικά και παλλαϊκά συλλαλητήρια, απεργίες και διαδηλώσεις.
Η αγωνιστική αδράνεια συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών εξυπηρετεί φανερά την κυβέρνηση και το μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο. Και οι χωριστοί όμως «αγωνιστικοί» περίπατοι και συγκεντρώσεις δεν τους ενοχλούν και δεν τους φοβίζουν και δεν συμβάλλουν στην ανατροπή των μέτρων.
Σε αυτά τα πλαίσια η ΛΑΕ στηρίζει ως αφετηρία ενός νέου κύκλου μαχητικών αλλά κυρίως ενωτικών εργατικών και λαϊκών αγώνων και καλεί σε μαζική συμμετοχή στην κινητοποίηση που διοργανώνουν τα πρωτοβάθμια σωματεία και άλλες συνδικαλιστικές και κινηματικές Στα Χαυτεία (Αιόλου και Σταδίου) την Δευτέρα 25 Απριλίου στις 6.30 μ.μ.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ
Αθήνα 23/4/2016
Το Γραφείο τύπου της ΛΑΕ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πορεία χθες Κυριακη των Αρμενίων στην τουρκική πρεσβεία για την 101η επέτειο της Γενοκτονίας
Κυριακή, 24 Απριλίου 2016, 17:39
Με αφορμή την 101η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων (24 Απριλίου), και με με αίτημα την αναγνώριση της Γενοκτονίας από την Τουρκία, Αρμένιοι της Αθήνας πραγματοποίησαν πορεία μνήμης από το Σύνταγμα με κατάληξη την πρεβεία της Τουρκίας, την Κυριακή 24 Απριλίου 2016.
Οι Αρμένιοι, κρατώντας σημαίες και πλακάτ, έκαψαν συμβολικά την τουρκική σημαία.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σερβία: Συγκεντρώνει 56% το κυβερνών κόμμα
Δευτέρα, 25 Απριλίου 2016, 06:20
Το Προοδευτικό Κόμμα του Πρωθυπουργού, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, φαίνεται πως θα πάρει την απόλυτη πλειοψηφία στη βουλή της Σερβίας, όπως άλλωστε έδειχναν και οι δημοσκοπήσεις.
Σύμφωνα με τις αρχικές προβλέψεις του ινστιτούτου δημοσκοπήσεων Cesid και με βάση ένα μικρό δείγμα ψήφων, το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει το 56% των ψήφων.
Οι Σοσιαλιστές παραμένουν το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα με 10,9% των ψήφων, ενώ το Ριζοσπαστικό Κόμμα του Βόισλαβ Σέσελι - που αθωώθηκε, τον περασμένο μήνα, από το Δικαστήριο του ΟΗΕ στη Χάγη, για τις κατηγορίες περί εγκλημάτων πολέμου - έρχεται τρίτο με ποσοστό 7,3%, σύμφωνα με τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις του Cesid.
Σύμφωνα με το Reuters, αν επαληθευτεί το 56% θα έδινε στο κόμμα και την απόλυτη αυτοδυναμία στη βουλή. Ωστόσο, το ινστιτούτο επισημαίνει πως οι προβλέψεις είναι προκαταρκτικές και αναμένεται να αλλάξουν.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Βόρεια Κορέα προς ΗΠΑ: Βάλτε τέλος στις ασκήσεις για να σταματήσουμε τις πυρηνικές δοκιμές
Κυριακή, 24 Απριλίου 2016, 17:20
Πρόταση στις ΗΠΑ να σταματήσουν τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τη Νότια Κορέα για να σταματήσει και η Βόρεια Κορέα τις πυρηνικές δοκιμές έκανε ο υπουργός Εξωτερικών της Πιονγιάνγκ, σε μια αποκλειστική συνέντευξή του στο Associated Press.
Ο Βορειοκορεάτης υπουργός Ri Su Yong τόνισε, πως "κάνουμε μια λογική πρόταση στις ΗΠΑ να σταματήσουν τις στρατιωτικές ασκήσεις με τη Σεούλ στην κορεατική χερσόνησο, και θα σταματήσουμε τις πυρηνικές δοκιμές”, συμπληρώνοντας πως ήταν λάθος των Αμερικανών που πίστεψαν πως με τις οικονομικές κυρώσεις θα είχαν ως αποτέλεσμα η Πιονγιάνγκ να αναστείλει το πρόγραμμα πυρηνικών δοκιμών της.
Υπενθυμίζεται ότι το Σάββατο η Νοτια Κορεα ανακοίνωσε πως είχε ξεκινήσει με επιτυχία την εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου από υποβρύχιο, γεγονός που θα καθιστούσε την χώρα ικανή να εξαπολύσει πυρηνική επίθεση χωρίς προειδοποίηση.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Υπάρχουν και οι ανόητες φωνές που λένε ότι η απεργία των δημοσιογράφων είναι στην υπηρεσία της κυβέρνησης.
Ότι οι δημοσιογράφοι στερούν τον κόσμο της ενημέρωσης για τα μέτρα που πάει να περάσει η κυβέρνηση.
Μα καλά, τις 4-5 μέρες της απεργίας γίνονται όλα, τόσες εκατοντάδες μέτρα που περάσανε ο κόσμος δεν τα έμαθε;
Ή μήπως και ο τελευταίος πολίτης της χώρας δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το νέο ασφαλιστικό;
Είπαμε να γράφετε μ@λ...ες αλλά όχι και χοντρομ@λ@....ες
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετά τη Λέσβο, ο "φιλάνθρωπος" Χόρχε Μπεργκόλιο... προκύρηξε ΕΡΑΝΟ για να βοηθηθεί η Ουκρανία!
Στην πρώτη γραμμή του παγκόσμιου "ανθρωπιστικού" και "φιλανθρωπικού" αγώνα έχει τεθεί ο
κύριος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, σήμερα πάπας Φραγκίσκος!
Αφού επισκέφθηκε τη Λέσβο και πρόβαλε όσο κανείς τους δολοφόνους "εξεγερμένους" για τον εκδημοκρατισμό της Συρίας (Νομιμοποιούν τα σύμβολα των δολοφόνων τζιχαντιστών... χωρίς ντροπή!), μαζί με τους Βαρθολομαίο, Ιερώνυμο και Τσίπρα κι αφού υπενθύμισε πως "Οι μετανάστες είναι ένας πλούτος"!, τώρα ο κ. Μπεργκόλιο ευαισθητοποιήθηκε από τα δεινά του Ουκρανίας.
Έτσι, η χθεσινή Κυριακή αφιερώθηκε σε όλες τις καθολικές εκκλησίες και κοινότητες της Ευρώπης, στον πανευρωπαϊκό ΕΡΑΝΟ για να "βοηθηθούν οι αδελφοί κι οι αδελφές της Ουκρανίας".
Όπως επισημαίνει στο ράδιο του Βατικανού ο παπικός αρχιεπίσκοπος ΚιέβουVolodymyr Malchyn: "Μια πρωτοβουλία για να τεθεί τέλος στην αδιαφορία, να δείξει πως είμαστε όλοι αδέλφια και πως μπορούμε να υποστηρίξουμε οι μεν τους δε με διάφορα μέσα...".
Σημειολογικά να επισημάνουμε:
- η εκκλησία του πάπα δραστηριοποιείται έντονα όπου υπάρχει πλειοψηφική παρουσία της Ορθόδοξης εκκλησίας...
- οι Ελληνορθόδοξες εκκλησίες στις χει8μαζόμενες από τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις εναντίον των λαών, δεν έχουν καμία συμπαράσταση από την ηγεσία της ορθοδοξίας (Βαρθολομαίο-Ιερώνυμο)...
- η "συνεργασία" του πάπα με τον Βαρθολομαίο οικοδομείται, μέρα με την ημέρα, στη βάση της "φιλανθρωπίας", στις κρίσιμες περιοχές...
- καμία συμπαράσταση και βοήθεια στους περισσότερους από 2.000.000 Ελληνορθόδοξους της Συρίας και το Πατριαρχείο Αντιοχείας, αλλά κοινή εμφάνιση για το "προσφυγικό" στη Λέσβο και μάλιστα με κατάλληλη προβολή αυτών που αιματοκύλισαν τη χώρα και κατέσφαξαν Ελληνορθόδοξους και Μουσουλμάνους...
- "συμπτωματικά"... στην Ουκρανία, το νεοναζιστικό καθεστώς που εγκαθίδρυσε η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει καθημερινή δράση και στρέφεται κατά των χιλιάδων Ελλήνων και ορθοδόξων της περιοχής, αλλά το ίδιο στη Συρία, όπου καμία δήλωση συμπαράστασης δεν έχει εκδοθεί από το Φανάρι και τον Ιερώνυμο. Ούτε καν για την προχθεσινή θλιβερή επέτειο των τριών χρόνων από την απαγωγή δύο Ελληνορθόδοξων Επισκόπων.
Επιπροσθέτως, ενώ όλοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι ανησυχούν για τους "πρόσφυγες-μετανάστες" και η "φιλανθρωπία" τους έγινε σύμβολο "αγώνα", καμία ανθρωπιστική βοήθεια δεν στέλνεται στη μαρτυρική Συρία. Η μόνη ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Συρίας, είναι η μόνιμη αερογέφυρα από τη Ρωσία, η βοήθεια από τον ελεγχόμενο από τη δύση ΟΗΕ, που θα ήταν ντροπή να σιωπήσει σ' αυτό το δράμα κι η βοήθεια αριστερών οργανώσεων της δύσης κι όχι "κεντροαριστερών" ή "κεντροδεξιών" δυτικών κυβερνήσεων.
Τουναντίον, η δική μας χώρα που δέχεται αυτό το τεράστιο προσφυγικό κύμα, αλλά και τα εθνικά της συμφέροντα στην περιοχή είναι τεράστια (Ελληνορθόδοξοι, Πατριαρχείο Αντιοχείας...), συνεχίζει -χωρίς καν απόφαση του ΟΗΕ- δολοφονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας και διακοπή διπλωματικών σχέσεων, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο (Άμεση Αποκατάσταση των Διπλωματικών Σχέσεων με τη Συρία – Άρση του Εμπάργκο κατά του λαού της Συρίας). Χωρίς να παραγνωρίζουμε πως η σχέση Ελλάδας-Συρίας έχει τη δική της ιστορία αλληλεγγύης:Hafez Al Assad: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!
Τι πραγματικά συμβαίνει;
Να συμπεράνουμε πως η "νέα τάξη" και η παγκοσμιοποίηση έχουν ανάγκη και προτεραιότητα την "ένωση" των χριστιανικών εκκλησιών, την παγκοσμιοποίηση και των θρησκειών;
* Στο "Ράδιο του Βατικανού" (Radio Vaticana) η συνέντευξη του παπικού αρχιεπισκόπου Κιέβου Volodymyr Malchyn, για την πρωτοβουλία ΕΡΑΝΟΥ του "φιλάνθρωπου" πάπα Μπεργκόλιο:
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ". 42 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΓΑΡΙΦΑΛΩΝ
Είχαν περάσει μόλις πέντε μήνες από την εξέγερση του Νοέμβρη 1973 και την άγρια καταστολή της, που την ακολούθησε το πραξικόπημα των «σκληρών της Χούντας», με επικεφαλής τον Ιωαννίδη. Η επαναφορά του στρατιωτικού νόμου, της προληπτικής λογοκρισίας και της ασφυκτικής αστυνομοκρατίας, και οι μαζικές συλλήψεις μελών αριστερών κομμάτων και οργανώσεων τον Φεβρουάριο και Μάρτιο 1974 (ΚΚΕ-ΚΝΕ-Αντι/ΕΦΕΕ, ΕΚΚΕ-ΑΑΣΠΕ, ΕΔΕ κ.λπ.), έκαναν πολύ κόσμο, ακόμη και στις γραμμές του μαχόμενου αντιδικτατορικού κινήματος, να μιλάει για απομάκρυνση κάθε προοπτικής άμεσης ανατροπής της στρατιωτικής δικτατορίας.
Η φράση «η Χούντα θα μείνει στην εξουσία σαράντα και πενήντα χρόνια, όπως στην Ισπανία και την Πορτογαλία» ακουγόταν καθημερινά. Μέχρι που ήρθε εκείνη η μέρα της 25ης Απριλίου 1974, με την ξαφνική είδηση, που στην αρχή φάνηκε απίστευτη:
Ανατράπηκε η δικτατορία στην Πορτογαλία!
Τα φύλλα των λογοκριμένων εφημερίδων έγιναν ανάρπαστα, οι δείκτες των ραδιοφώνων γυρνούσαν από «Deutsche Welle» σε «BBC» και από «Ράδιο Μόσχα» σε «Φωνή της Αλήθειας», ενώ εξαντλήθηκαν και όσες ξένες εφημερίδες και περιοδικά κυκλοφορούσαν στα κεντρικά περίπτερα της Αθήνας.
Αφού έπεσε η δικτατορία της Πορτογαλίας, γιατί να μη μπορεί να πέσει και η Χούντα της Ελλάδας;
Το πορτογαλικό «Νέο Κράτος» και η αποικιοκρατία
Μία από τις πρώτες μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις, η Πορτογαλία δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις ισχυρές ανταγωνίστριές της, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ολλανδία, έτσι ώστε η αποικιοκρατική επέκτασή της να συμβάλλει στην καπιταλιστική της ανάπτυξη. Κύρια αιτία υπήρξε η αδυναμία της πορτογαλικής αστικής τάξης να προωθήσει εκείνες τις πολιτικοκοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα περιόριζαν την κυριαρχία της ισχυρής τάξης των μεγαλογαιοκτημόνων, για τους οποίους οι αποικίες δεν χρησίμευαν παρά μόνο ως πηγές αποθησαύρισης και όχι ως δυνατότητα κεφαλαιακής συσσώρευσης.
Με την εμφάνιση του ιμπεριαλισμού, κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, η Πορτογαλία ήταν ήδη –μαζί με την Ισπανία- ο «φτωχός συγγενής» μεταξύ των αποικιοκρατικών χωρών, ενώ στο εσωτερικό της η αστική τάξη επιδείκνυε χαρακτηριστική ατολμία στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει την κυριαρχία των μεγαλογαιοκτημόνων-λατιφουντιστών, που μαζί με τον στρατό και την Καθολική Εκκλησία συγκροτούσαν ισχυρό συνασπισμό που αντιτιθόταν σε όποιες αλλαγές θα μπορούσαν να ευνοήσουν τον αστικό εκσυγχρονισμό.
Στις συνθήκες αυτές, η δυναμική ανάπτυξη του πορτογαλικού καπιταλισμού παρεμποδιζόταν και από την τάση του μεγαλύτερου μέρους της αστικής τάξης να περιορίζει τις δραστηριότητές της στο εμπόριο του πλούτου που προερχόταν κυρίως από τις αποικίες, αλλά και των πορτογαλικών αγροτικών προϊόντων, καθώς και στην καπιταλιστική αξιοποίηση της παραδοσιακής αλιευτικής οικονομίας. Ακόμη και η περιορισμένη βιομηχανική ανάπτυξη θεμελιώθηκε στην επεξεργασία προϊόντων προερχόμενων από αυτές τις δραστηριότητες.
Η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη κινήματος των εργατών γης στα λατιφούντια, ενίσχυσε τα συντηρητικά αντανακλαστικά και της αστικής τάξης, που συναίνεσε στην επιβολή της δικτατορίας το 1926, επικεφαλής της οποίας ήταν ο καθηγητής Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος το 1932 ανέλαβε πρωθυπουργός.
Επηρεασμένη από τον ιταλικό φασισμό, η δικτατορία ανακήρυξε το «Νέο Κράτος», οργανωμένο σε συντεχνιακή βάση, απαγορεύοντας κάθε συνδικαλιστική δραστηριότητα. Η συντεχνιακή οργάνωση θεμελιωνόταν στη συνύπαρξη εργοδοτών και εργαζομένων, υπό την κυριαρχία των πρώτων. Ιδεολογικά, η δικτατορία αναφερόταν στην υπεράσπιση των πορτογαλικών εθνικών παραδόσεων και κυρίως στον καθολικισμό, όπως τον εξέφραζαν οι πλέον συντηρητικοί κύκλοι της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.
Έχοντας υποστηρίξει έμπρακτα τους φασίστες του Φράνκο κατά τον ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο στα 1936-39, η Πορτογαλία παρέμεινε ουδέτερη κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1949 έγινε μέλος του ΝΑΤΟ. Στις διεθνείς συνθήκες που διαμορφώθηκαν με τον Ψυχρό Πόλεμο Δύσης-Ανατολής, ο αντικομμουνιστικός προσανατολισμός του πορτογαλικού καθεστώτος αποτέλεσε το κύριο στοιχείο που καθόριζε την ανοχή των δυτικών δυνάμεων, που ενισχύθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ο πορτογαλικός στρατός βρέθηκε αντιμέτωπος με τα ένοπλα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα της Αγκόλας, της Μοζαμβίκης και της Γουινέας-Μπισάου, τα οποία είχαν σαφή μαρξιστικό προσανατολισμό.
Οι δεκαετίες 1950 και ’60 χαρακτηρίστηκαν από την ένταση των ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης της Πορτογαλίας, που συνέβαλαν στην ανάδειξη μιας νέας αστικής τάξης, η οποία αντιμετώπιζε με προβληματισμό την αποκοπή της χώρας από την υπόλοιπη δυτική Ευρώπη. Το δόγμα του καθεστώτος «περήφανοι και μόνοι» όλο και περισσότερο αποδεικνυόταν εμπόδιο στην ανάπτυξη των σχέσεων της πορτογαλικής αστικής τάξης με τον συνασπισμό των δυτικοευρωπαϊκών χωρών που συνιστούσε η ΕΟΚ, ενώ η δυσαρέσκεια εντεινόταν λόγω της διάθεσης του 40% του προϋπολογισμού για τη διεξαγωγή των πολέμων στις αποικίες.
Όπως είναι αυτονόητο, η δυσαρέσκεια ήταν ακόμη μεγαλύτερη στις εργαζόμενες λαϊκές τάξεις και κυρίως στην εργατική τάξη των πόλεων και στους εργάτες γης που απασχολούνταν στα λατιφούντια του νότου. Η πλήρης απουσία συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και η καθήλωση των ημερομισθίων σε επίπεδα ασυγκρίτως χαμηλότερα από αυτά άλλων ευρωπαϊκών χωρών, σε συνδυασμό με την ανεργία που προκαλούσε η διάλυση παραδοσιακών μορφών απλής εμπορευματικής παραγωγής (μικροϊδιοκτησίες γης, ανεξάρτητα εργαστήρια τεχνιτών, ανεξάρτητοι ψαράδες κ.λπ.), συνέβαλε στη δημιουργία ενός τεραστίων διαστάσεων κύματος μετανάστευσης, κυρίως προς τη Γαλλία, αλλά και προς τη Δυτική Γερμανία και άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα αποτελούσε και η επιστράτευση του ενός τετάρτου περίπου των νέων αντρών, που αποστέλλονταν στις αποικίες, για τη διεξαγωγή του πολέμου κατά των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων.
Η δυσαρέσκεια ήταν όλο και πιο έντονη και στους κύκλους της διανόησης, καθώς η λογοκρισία και ο αστυνομικός έλεγχος κάθε πνευματικής και πολιτιστικής δραστηριότητας, δημιουργούσαν συνθήκες ασφυκτικές.
Το αντιδικτατορικό κίνημα γνώρισε σημαντική ανάπτυξη κατά τη δεκαετία του ’60. Παράλληλα με το έμπειρο και δοκιμασμένο σε σκληρές διώξεις Κομμουνιστικό Κόμμα, στον αντιδικτατορικό αγώνα έμπαιναν και δυνάμεις που αναφέρονταν στη σοσιαλδημοκρατία ή και σε μια απλή δημοκρατική μεταπολίτευση, καθώς και οργανώσεις μαοϊκής, γκεβαρικής και τροτσκιστικής αναφοράς, που συγκροτούνταν στ’ αριστερά του Κ.Κ.
Η δικτατορία, με ηγέτη, από το 1968, τον καθηγητή Μαρσέλο Καετάνο, επιχειρούσε την αντιμετώπιση του αντιδικτατορικού κινήματος με ένταση της καταστολής, στην οποία πρωτοστατούσε η Ασφάλεια του καθεστώτος, η διαβόητη PIDE. Τα στελέχη της είχαν εκπαιδευτεί από γερμανούς γκεσταπίτες, που μετά το 1945 κατέφυγαν στην Πορτογαλία, καθώς και από αμερικανούς ειδικούς, στελέχη της CIA.
Το Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων και η Επανάσταση των Γαριφάλων
Κρίσιμο και κομβικό στοιχείο της αντίθεσης προς το δικτατορικό καθεστώς αναδείχτηκε η δυσαρέσκεια στις γραμμές του πορτογαλικού στρατού. Απογοητευμένοι από το αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει ο πόλεμος κατά των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων και κουρασμένοι από τη μακρόχρονη παραμονή τους στην Αφρική, δεκάδες αξιωματικοί του στρατού συγκρότησαν τον Σεπτέμβριο 1973 το Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων (ΚΕΔ), με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Βάσκο ντο Σάντος Γκονσάλβες και τους ταγματάρχες Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο και Φρανσίσκο ντε Κόστα Γκόμες. Πολύ σύντομα, στο ΚΕΔ προσχώρησε πλήθος άλλων στρατιωτικών, ακόμη και μέχρι τότε αφοσιωμένων στο καθεστώς, όπως ήταν ο στρατηγός Αντόνιο ντε Σπίνολα, που είχε πολεμήσει στον ισπανικό Εμφύλιο στο πλευρό του Φράνκο.
Τη νύχτα της 24ης προς την 25η Απριλίου 1974 δύο τραγούδια που μεταδίδονται από το ραδιόφωνο δίνουν το σύνθημα προς τις στρατιωτικές μονάδες που είχαν μυηθεί στο κίνημα. Πρόκειται για το ελαφρό λαϊκό τραγούδι «Depois do adeus» («Μετά το αντίο») και το τραγούδι του αριστερού συνθέτη Ζέκα Αφόνσο «Grandola, vila morena»: «Γκράντολα, πόλη μελαμψή, γη της αδελφοσύνης, ο λαός είναι αυτός που προστάζει».
Ενώ οι στρατιωτικές δυνάμεις καταλαμβάνουν τα κτίρια όπου στεγάζονται οι κρατικές υπηρεσίες, η μόνη αντίσταση που συναντούν προέρχεται από το κτίριο της PIDE, όπου σκοτώθηκαν τέσσερις ναύτες και τραυματίστηκαν πενήντα άλλοι, από πυρά των ασφαλιτών.
Παρόλο που το ΚΕΔ, για λόγους ασφάλειας, απηύθυνε έκκληση στους κατοίκους της Λισαβόνας να μείνουν στα σπίτια τους, από τα ξημερώματα της 25ης Απριλίου εκατοντάδες χιλιάδες λαού πλημμυρίζουν τους δρόμους. Καθώς στις αυλές των λαϊκών σπιτιών έχουν ανθίσει οι γαριφαλιές, χιλιάδες γαρίφαλα κόβονται και στολίζουν τις κάνες των όπλων και τις στολές των στρατιωτών. Μέσα σε λίγες ώρες, το στρατιωτικό αντιδικτατορικό κίνημα μετατρέπεται σε παλλαϊκή Επανάσταση των Γαριφάλων.
Η εξουσία έχει περάσει στο ΚΕΔ και η δικτατορία αποτελεί πλέον παρελθόν. Απελευθερώνονται οι χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι και τις αμέσως επόμενες μέρες επιστρέφουν στην Πορτογαλία χιλιάδες άλλοι αυτοεξόριστοι, από διάφορες χώρες. Ανάμεσά τους και οι ηγέτες του Κ.Κ. Αλβάρο Κουνιάλ και του Σοσιαλιστικού Κόμματος Μάριο Σοάρες, που είναι οι κύριοι ομιλητές στην τεράστια πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, κατά την οποία η εργατική τάξη της Πορτογαλίας δηλώνει την υποστήριξή της στην Επανάσταση, απαιτώντας την ολοκλήρωσή της σε σοσιαλιστική κατεύθυνση.
Από τις πρώτες κιόλας μέρες γίνονται φανερές οι αντιθέσεις στους κόλπους του ΚΕΔ σχετικά με την προοπτική της μεταδικτατορικής Πορτογαλίας. Ενώ ένα τμήμα των στρατιωτικών, με κύριους εκπροσώπους τον συνδεόμενο με το Κ.Κ. πρωθυπουργό Βάσκο ντο Σάντος Γκονσάλβες και τον συνδεόμενο με οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς Οτέλο ντε Καρβάλιο, υποστηρίζει τον αριστερό προσανατολισμό, ένα άλλο τμήμα, με επικεφαλής τον Σπίνολα, που ανέλαβε πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον Φρανσίσκο ντα Κόστα Γκόμες και τον Αντόνιο Ραμάλιο Εάνες, επιδιώκουν τον περιορισμό της στην αστικοδημοκρατική μεταβολή του πολιτεύματος. Με τους δεύτερους συμπαρατάσσονται, όπως είναι εύλογο, όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και το στενά συνδεδεμένο με τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία Σοσιαλιστικό Κόμμα του Σοάρες, το οποίο αναλαμβάνει να παίξει τον ρόλο του Δούρειου Ίππου στις γραμμές του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς.
Η περίοδος που ακολουθεί αποτελεί την κορυφαία στιγμή στην ιστορία των πορτογαλικών ταξικών αντιπαραθέσεων. Η κινητοποίηση των εργαζομένων που συγκροτούν μαζικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, με πρωτοπόρους τους βιομηχανικούς εργάτες του Σετούμπαλ, τους οικοδόμους και τους εργάτες γης του νότου που καταλαμβάνουν τα λατιφούντια, προκαλεί τα συντηρητικά αντανακλαστικά του αστικού κόσμου, πόσο μάλλον που η κυβέρνηση ανακοινώνει την εθνικοποίηση σειράς κομβικών επιχειρήσεων.
Είναι προφανές πως η προώθηση της επαναστατικής διαδικασίας προκαλεί και την αντίδραση ξένων ιμπεριαλιστικών κέντρων, από τις ΗΠΑ μέχρι την ΕΟΚ, με τα οποία ενορχηστρώνεται η διεθνής σοσιαλδημοκρατία, που καταγγέλλει τον κίνδυνο επιβολής «κομμουνιστικής δικτατορίας». Οι επιθέσεις κατά του πορτογαλικού εργατικού και λαϊκού κινήματος αποκορυφώνονται μετά την κατάληψη των εγκαταστάσεων της φιλοσοσιαλιστικής εφημερίδας «Ρεπούμπλικα» από τους εργαζόμενους, που καταδικάζεται σαν ενέργεια φίμωσης του Τύπου.
Με την εκστρατεία αυτή συμπορεύτηκαν ως ένα σημείο και Κ.Κ., όπως το ισπανικό, το ιταλικό κ.ά, που τάχθηκαν κατά των παραβιάσεων της «δημοκρατικής νομιμότητας», ενώ υπήρξε και φιλοκινεζική πορτογαλική οργάνωση (το MRPP) που κατήγγειλε την απόπειρα επιβολής "σοσιαλφασιστικού καθεστώτος, οργάνου του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού". Μια θέση από την οποία διαφοροφοποιήθηκε με σαφήνεια το Κ.Κ. Πορτογαλίας (ανασυγκροτημένο), που συσπείρωνε την πλειονότητα των αγωνιστών του μ-λ ρεύματος.
Καθώς εντείνονταν οι ταξικές αντιπαραθέσεις, το Κ.Κ.Π. βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Οι επιθέσεις στρέφονταν όλο και περισσότερο εναντίον του και κατ’ επέκταση κατά της ΕΣΣΔ, που κατηγορούνταν για προσπάθεια ανατροπής του status quo στην Ευρώπη, άρα για παραβίαση των αμερικανοσοβιετικών συμφωνιών για τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου.
Μέσα από έντονες συγκρούσεις στους κόλπους του ΚΕΔ, η υποχωρητικότητα του Κ.Κ. και η οξύτατη πολεμική των συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων κατά της επαναστατικής Αριστεράς που εξέφραζε ο Καρβάλιο, διαμόρφωναν όλο και πιο έντονα αρνητικό συσχετισμό. Η προσπάθεια ανατροπής του με το κίνημα της 25ης Νοεμβρίου 1975 από δυνάμεις που τοποθετούνταν υπέρ της επαναστατικής προοπτικής, απέτυχε. Λίγους μήνες αργότερα, οι εκλογές θα αναδείξουν κυβέρνηση του Σοάρες, βάζοντας τέρμα στις ελπίδες ότι η Επανάσταση θα μπορούσε να προωθηθεί σε κατεύθυνση σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Εντούτοις, στις προεδρικές εκλογές ο Καρβάλιο πήρε το 16,2%, έναντι 7,5% του υποψήφιου του Κ.Κ. Οκτάβιο Πάτο. Σαφής η υπεροχή της επαναστατικής Αριστεράς απέναντι στο διστακτικό Κ.Κ., αλλά και πολύ μακριά από τη δυνατότητα ισχυρισμού ότι θα μπορούσε να αντιστραφεί η κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την υποχώρηση της επαναστατικής δυναμικής.
Μελετώντας την εμπειρία της πορτογαλικής Επανάστασης, της τελευταίας απόπειρας σοσιαλιστικής προοπτικής στην Ευρώπη του 20ού αιώνα, είναι φανερό πως τα ζητήματα που τίθενται δεν μπορούν να απαντηθούν με όρους «προδοσίας» του Κ.Κ. ή «εξτρεμισμού» της επαναστατικής Αριστεράς.
Μάλλον, είναι αναγκαίο να μελετηθεί σε βάθος ο πραγματικός συσχετισμός ταξικών δυνάμεων στην Πορτογαλία εκείνης της περιόδου, να ερευνηθούν οι δυνατότητες κοινωνικών συμμαχιών που θα απέτρεπαν την πολιτική απομόνωση των πιο μαχητικών τμημάτων της εργατικής τάξης κ.ά. Είναι, με άλλα λόγια, αναγκαίο να ξανασυζητήσουμε για τη στρατηγική του δρόμου προς τον σοσιαλισμό, ως διαδικασίας που στηρίζεται σε ισχυρά μαζικά κινήματα και συνδυάζει την κατάκτηση θέσεων στο επίπεδο των πολιτικών θεσμών με την επιδίωξη ρήξεων και ανατροπών στις οποίες πρωτοστατούν οι ίδιοι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι: ο κοινωνικός συνασπισμός των κυριαρχούμενων τάξεων.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η «Όλγα» είναι από την Βουλγαρία και εργαζόμενη εδώ και 15 χρόνια σε εργολάβο καθαρισμού στην Ελλάδα. Είναι περίπου 55 χρόνων με τον άντρα της στην Βουλγαρία, τον γιό εργάτη στην Γερμανία και την κόρη παντρεμένη στην Αμερική. (για λόγους προστασία της, το όνομα είναι τυχαίο). Είχαμε μια κουβεντούλα προχτές από καρδιάς για τον Σοσιαλισμό που βιώσαν ως το 91 στην γειτονική χώρα…
«Ποτέ δεν είχαμε νοιώσει τέτοια απόγνωση και άγχος πως θα περάσει ο μήνας με τα λεφτά που παίρναμε στην Βουλγαρία επί «κομμουνισμού». Ποτέ δεν είχαμε νοιώσει τέτοια ανασφάλεια για το μέλλον που νοιώθετε εσείς κι εμείς εδώ. Ότι παίρναμε ήταν καθαρά λεφτά και ο μήνας όχι μόνο έβγαινε άνετα αλλά περίσσευαν και αρκετά που έμεναν στην άκρη. Ούτε φόρους θυμάμαι ποτέ, ούτε έκτακτες εισφορές στο κράτος, ούτε νοίκια, ούτε λογαριασμούς που αυξάνονταν συνεχώς, αλλά το κυριότερο ποτέ αγχος μήπως σε διώξουν από την δουλειά, ή πότε και αν θα πάρεις σύνταξη …
Τα προϊόντα είχαν σταθερές τιμές επί δεκαετίες, υπήρχε αφθονία και επάρκεια… μέχρι που φέραν την Περεστρόικα ο Γκορμπατσώφ και άρχισαν να παρατηρούνται τα πρώτα φαινόμενα ελλείψεων και στην Βουλγαρία. Βέβαια δεν υπήρχε ποικιλία και ιλουστρασιόν συσκευασίες στα καθημερινά αλλά τα προϊόντα που εφοδιάζονταν η αγορά ήταν πάντα καλής ποιότητας».
ΕΡ: Τι δουλειά κάνατε εκεί Όλγα;
«Εγώ ήμουν «χημικός μεταλλειολόγος» και δούλευα σε Πυρηνικό Εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος (εσείς εδώ παίρνετε ακόμα ρεύμα από την Βουλγαρία απ ότι ξέρω), ο άντρας μου δούλευε στο Κολχόζ της περιοχής και ήταν συντηρητής των αγροτικών μηχανημάτων του. Εγώ έπαιρνα μηνιάτικο περίπου 300 Λ (Λέβα) και εκείνος λίγο πάνω από 250. Όταν παντρευτήκαμε το '83 μας παραχώρησε το κράτος δωρεάν ένα σπίτι με προοπτική ενός παιδιού ακόμα, μια και ήμουν ήδη έγκυος στην κόρη. Όταν ήρθε και το δεύτερο παιδί, μας πήγαν σε μεγαλύτερο και τότε αλλάξαμε ή συμπληρώσαμε τις ηλεκτρικές συσκευές και τα έπιπλα.
Θυμάμαι είχαμε πάρει ένα Ανατολικογερμανικό ψυγείο, μια κουζίνα Ρώσικη, μια τηλεόραση Τσεχοσλοβάκικη κι ένα πλυντήριο Βουλγάρικο. Υπήρχαν και δυο τρεις άλλες επιλογές αλλά ο άντρας μου σαν πιο ειδικός στα μηχανολογικά πρότεινε αυτές τις συγκεκριμένες. Δεν είχαν την φινέτσα και την ποικιλία που έχετε εδώ αλλά αποδείχτηκαν λειτουργικά και γερά. Ακόμα τα έχουμε και δουλεύουν στην πατρίδα!! Επίσης επισκευάζονταν εύκολα και φτηνά ή ακόμα και τα άλλαζες αν ήθελες. Μπορούσες να τα αγοράσεις με χαμηλές δόσεις στο κράτος που στα κράταγαν από τον μισθό ή και μετρητοίς αν είχες απόθεμα χρημάτων. Εμείς επιλέξαμε το δεύτερο τότε μια και κάθε μήνα η οικογένεια έδινε 10 Λ (Λέβα) για ηλεκτρικό, τηλέφωνο, θέρμανση, νερό (απεριόριστα) και άλλα 10 για τις συγκοινωνίες όλης της οικογένειας, άρα περίσσευαν πάντα αρκετά.
ΕΡ: Και η καθημερινότητα Όλγα πως ήταν;
«Η διατροφή της οικογένειας δεν ήταν ποτέ πρόβλημα γιατί οι γονείς συνήθως τρώγαμε στην δουλειά και τα παιδιά πάντα στο σχολείο… Οπότε ψωνίζαμε μόνο για βραδυνό και για τα Σαββατοκύριακα. Ποτέ όμως δεν θυμάμαι να ξοδέψαμε πάνω από 5Λ την ημέρα για τρόφιμα.
Επίσης ποτέ δεν θυμάμαι να αγχωθήκαμε για τα παιδιά μας, τι θα γίνουν, πως θα σπουδάσουν, αν βρούνε δουλειά, σπίτι κλπ, όπως τρέχετε νυχθημερόν εσείς εδώ …Και δεν μιλάμε μόνο για τα σχολεία και τις σπουδές τους.
Ακόμα και τα χόμπι τους και τις δραστηριότητές τους τα κάλυπτε δωρεάν το κράτος. Ο γιός μου πχ του άρεσε το μπάσκετ, η ιππασία και το κολύμπι, στην κόρη άρεσε το πιάνο και το πατινάζ στον πάγο… (δακρύζει )… τα έρμα, λίγο τα πρόλαβαν αυτά, τα πρώτα τους χρόνια μόνο, ως το 91 που διαλύθηκαν όλα….
Όλα αυτά τα κάλυπτε το κολχόζ, ο νέος απλά διάλεγε τι του άρεσε να ασχολείται. Ποτέ επίσης δεν αγχωθήκαμε για θέματα υγείας, δικά μας ή των παιδιών. Ας πούμε η κόρη μου που είχε αλλεργία την άνοιξη παρακολουθείτο μόνιμα από ειδική αλλεργιολόγο γιατρό όλα της τα χρόνια. Διακοπές πηγαίναμε κάθε χρόνο δωρεάν όλη η οικογένεια το καλοκαίρι σε εργατικά θέρετρα, σε βουνό ή θάλασσα και αν ήθελαν τα παιδιά στο ενδιάμεσο σε παιδικές κατασκηνώσεις. Το κανόνιζες από τον χειμώνα αν θα πήγαινες με το πρόγραμμα του κολχόζ του άντρα ή με το δικό μου πρόγραμμα του συνδικάτου των επιστημόνων. Σε ότι αφορά την διασκέδαση μπορούσες πολύ φτηνά να πας όπου ήθελες, από θέατρα και σινεμά, μέχρι λούνα παρκ και συναυλίες. Πολύ διαδεδομένο όμως ήταν να μαζευόμαστε οι γειτονιές σε πάρκα και όχθες ποταμιών την Κυριακή, να ψήνουμε όλοι μαζί, και να γλεντάμε με δικές μας ορχήστρες (σχεδόν όλοι παίζαμε κάποιο μουσικό όργανο)
ΕΡ: Μας παρουσιάζεις έναν παράδεισο! Αρνητικά δεν υπήρχαν;
Σε σχέση μ' αυτά εδώ, παράδεισος ήταν ...Πως δεν υπήρχαν. Δεν σε άφηναν να ταξιδεύεις όπου ήθελες εξω απ΄την χώρα. Ακόμα και για άλλες σοσιαλιστικές χώρες μόνο με κρατική έγκριση πήγαινες, για δυτικές ούτε λόγος. Αυτό ήταν αρνητικό για πολύ κόσμο και ιδιαίτερα για τους νέους.
Αν το συνδυάσεις και με το μεγάλο περίσσευμα χρημάτων που είχε ο καθένας μας γινόταν όλο και πιο πιεστικό. Κάθε νέου -και όχι μόνο- ανθρώπου το όνειρο είναι να γνωρίσει, να γυρίσει τον κόσμο…
Άλλο αρνητικό ήταν αυτή η έλλειψη ποικιλίας προϊόντων, όλα αυτά τα «θαυμαστά» που έχετε στις βιτρίνες εδώ, αυτά τα ιλουστρασιόν που λέμε… (αλλά «φάτε μάτια ψάρια» τελευταία και για εσάς… γελάει). Αυτά μας θάμπωναν κι εμάς, αυτά ζήλευαν κάποιοι.
ΕΡ: Γι αυτά κατέρρευσαν όλα σε μια νύχτα ρε Όλγα;
Δεν ήταν σε μια νύχτα. Ο Γκορμπατσώφ τα ξεκίνησε από την Ρωσία πρώτα με τα μεγάλα λόγια για καλυτέρευση του «κομμουνισμού». Τότε άρχισαν και τα πρώτα βάσανα σε χώρες σαν την δικιά μου. Ελλείψεις, οικονομικά προβλήματα αργότερα… Αδιαφορία στην κρατική μηχανή, ρεμούλες κλπ. Τον πιστέψαμε σχεδόν όλοι. Ο πολύς ο κόσμος, νομίσαμε ότι θα διατηρούνταν όλα αυτά που είχαμε και απλά επιπλέον θα είχαμε και την «αφθονία» των βιτρινών των δικών σας ή την ελευθερία για ταξίδια. Δεν προσέξαμε όμως τι κρύβαν από πίσω οι βιτρίνες σας…
Το αφεντικό που έχω εγώ τώρα στο κεφάλι μου και μου δίνει 400 ευρώ το μήνα για 12 ώρες δουλειά και τρέμει και η ψυχή μου μη με απολύσει …
Ίδιους ακριβώς έχουν ο άντρας μου στην πατρίδα και ο γιός μου στην Γερμανία...
Κι όσο για ταξίδια...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΟΚ από Γερμανό χρηματιστή! «Το ΔΝΤ καταστρέφει σκόπιμα την Ελλάδα, για να ξεπουληθούν τα κοιτάσματα της»
Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ – γνωστός και ως «Mr. Dax» -, στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη…
προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου.
Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της, καθώς, όπως λέει, «στο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπη», ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές.
Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus», ο κ. Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι «η μεγάλη αναμέτρηση, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες» και σημειώνει ότι «η Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψιν» και «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγο».
Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και σε εσωτερικές αιτίες. «Το υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας. Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμένα», λέει.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ. Μιούλερ και την Ελλάδα. «Ακριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ. Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους.
Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε, ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο. Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο. Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων», των «ναζί Γερμανών», των «διεφθαρμένων Ιταλών» και των «υπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνητα» ξεκίνησε.
Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται, θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση. Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο, αλλά την Γουόλ Στριτ, τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας. Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης.
Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης. Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα. Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους, αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικού», υποστηρίζεται στο βιβλίο.
Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου, στο κεφάλαιο με τον τίτλο: «Οι Έλληνες και το αέριο»: «Τι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Μην ανησυχείτε, δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μιούλερ και συνεχίζει: «Η Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών.
Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη. Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης. Και, τουλάχιστον τώρα, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα: τι παιχνίδι παίζεται εδώ;
Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές.
Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους, όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους της».
Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου «φαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ» και υποστηρίζει ότι «αποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη», ενώ προσθέτει: «Ο Παπανδρέου το 2009 δήλωνε, «δεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμη» και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε, «δεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγία» και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, τα οποία, μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώ».
Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου, ο κ. Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30% των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο.
Σε ό,τι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο κ. Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ, Ότμαρ Ίσινγκ, ο οποίος, επισημαίνει ο συγγραφέας, είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs.
«Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματος», επισημαίνει.
Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά. «Τα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοια», υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ. «Τα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενο».
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
24 Απρίλη 1915... Αρμενική Γενοκτονία... ένα από τα αποτρόπαια εγκλήματα του "μορφώματος" Τουρκία, που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει ο Χίτλερ!
Στις 24 Απριλίου του 1915, δηλαδή πριν ακριβώς 100 χρόνια, λίγες ημέρες μετά το Πάσχα, ο τουρκικός στρατός σταύρωσε γυμνές τις γυναίκες των Αρμενίων
Ως Γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του
Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας τηςΚωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν.
Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ως 800.000, ενώ Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.
Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.
Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη «γενοκτονίας» και ισχυρίζεται ότι πραγματοποιήθηκε ένας βίαιος εκτοπισμός του Αρμενικού πληθυσμού.
Η Γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε παράλληλα και με τον ίδιο τρόπο με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Ελλήνων και των Ασσυρίων.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Ναπολέων Σουκατζίδης με την βαλίτσα της μνήμης...
Μια σκηνική «επιστροφή» ενός λαϊκού ήρωα
Το συγκλονιστικό οδοιπορικό του Μικρασιάτη και Ακροναυπλιώτη αγωνιστή, Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ενός από τους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944, ακολουθεί το έργο «Ο κύκλος των “μάταιων” πράξεων» του Σπύρου Τζόκα, μια θεατρική μουσική παράσταση ιστορικής μνήμης της ομάδας «πείρα(γ)μα» πάνω στη ζωή και το θάνατο μιας από τις θρυλικότερες μορφές του κομμουνιστικού κινήματος, που ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο«ΤΡΙΚΥΚΛΟ», η οποια εχει ανεβει από τον προηγουμενο μηνα, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία Αγγελικής Κασόλα.
Ο Ναπολέοντας Σουκατζίδης εμφανίζεται στη Σκηνή κρατώντας μια βαλίτσα. Αυτήν της μνήμης.
Με την απέραντη τρυφερότητα που έχουν για τους ζωντανούς εκείνοι που πια δεν υπάρχουν, ο Σουκατζίδης ξαναζεί για χάρη μας το τελευταίο του βράδυ στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου με όλες τις μνήμες του από τη σύντομη ζωή του, επιμένοντας η ιστορία του και η ιστορία των συντρόφων του να μη σβηστεί, η μνήμη να αποκατασταθεί. Ένας νεκρός που δε ζητάει το θρήνο μας, αλλά έρχεται να μας χαρίσει δύναμη από αυτή που ήδη έχουμε, όταν το συλλογικό ασυνείδητο καθίσταται συνειδητό… «Γιατί έρχονται στιγμές που οι νεκροί χρειάζονται τους ζωντανούς και οι ζωντανοί τους νεκρούς…».
Μαζί με την δική του πορεία, και η τραγική διαδρομή της πατρίδας μας όπως έχει καταγραφεί στο ιστορικό μυθιστόρημα του Σπύρου Τζόκα «Ο Κύκλος των ‘μάταιων’ πράξεων» (εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ).
Μετά από την επιτυχία της την περσινή χειμερινή σεζόν και αφού ολοκλήρωσε ένα πρώτο μακρύ οδοιπορικό την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2015 σε γειτονιές της Αθήνας και σε μαρτυρικά χωριά και τόπους αντίστασης, από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου και τις Φυλακές Ωρωπού, έως τους Κορυσχάδες της Ευρυτανίας και τα καμμένα χωριά της Κρήτης, συμπράττοντας με πολλούς μουσικούς και τραγουδιστές που ενσωματώθηκαν στην παράσταση κατά τόπο, «Ο Κύκλος των ‘μάταιων’ πράξεων» επανήλθε τον περασμένο Δεκέμβριο για δεύτερη χρονιά στο ΤΡΙΚΥΚΛΟ για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Το κοινό την τιμά και φέτος και ήδη κάνει δεύτερη παράταση έως 25 Απριλίου 2016.
Η ομάδα πείρα(γ)μα
Από τη γέννησή της το 2008 μέχρι και σήμερα, η ομάδα πείρα(γ)μα επιμένει να επιβιώνει ως ανεξάρτητη, αυτοχρηματοδοτούμενη, συλλογική και συνεργατική επαγγελματική θεατρική ομάδα, έχοντας μέχρι τώρα στο ιστορικό της οκτώ παραστάσεις για μικρούς και μεγάλους. Επιμένει να κάνει ένα λαϊκό, διαδραστικό και πολιτικό θέατρο καταργώντας τον 4ο τοίχο της σκηνής και βασίζεται πάνω στην τέχνη του ηθοποιού και της επικοινωνίας του με το κοινό. Επιμένει ότι μέγιστος σκοπός της είναι η εμψύχωση των θεατών της αλλά και των ανθρώπων που συμμετέχουν στα εργαστήρια και τις παράλληλες δράσεις της. Ότι η θέση της θεατρικής τέχνης είναι μέσα στην κοινωνία κι αναζητά διαρκώς τρόπους ώστε αυτός ο διάλογος να έχει διάρκεια και να παράγει κοινές δράσεις. Βραβεύτηκε με τον ‘Έπαινο Αρχαίου Δράματος (βραβεία Κάρολος Κουν 2013), για την παράστασή της «Πλούτος» του Αριστοφάνη.
Ταυτότητα της παράστασης
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Αγγελική Κασόλα
Μουσική επιμέλεια: Αλέξης Βάκης
Σκηνογραφική – Ενδυματολογική επιμέλεια: Ευτυχία Ροδοπούλου
Φωτισμοί: ομάδα πείρα(γ)μα
Φωτογράφιση: Χριστίνα Σαρλάμη
Στο ρόλο του Ναπολέοντα Σουκατζίδη ο Γιάννης Καρούνης
Στο ρόλο της αρραβωνιαστικιάς του Χαράς Λιουδάκη-Κυπραίου: η Ειρήνη Μελά
Τραγούδια του Πάνου Τζαβέλλα ερμηνεύει ζωντανά η Νατάσσα Τζαβέλλα Παπαδοπούλου
Το ιστορικό μυθιστόρημα του Σπύρου Τζόκα «Ο Κύκλος των ‘μάταιων’ πράξεων» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ.
INFO
Παραστάσεις: κάθε Δευτέρα στις 21.00
Διάρκεια Παράστασης: 80 λεπτά
Η είσοδος είναι με ελεύθερη συνεισφορά
ΧΩΡΟΣ: ΤΟ ΤΡΙΚΥΚΛΟ (Θ. Γεωμέτρου & Πυθέου, Νέος Κόσμος, στάση μετρό Άγιος Ιωάννης).
Τηλ. κρατήσεων: 210-9232.384 (και 6939-66.92.18)
Η τηλεφωνική κράτηση είναι απαραίτητη καθώς οι θέσεις είναι περιορισμένες
Ο Ναπολέων Σουκατζίδης (1909-1944) ήταν Έλληνας κομμουνιστής, συνδικαλιστής και ένας από τους 200 αγωνιστέςπου εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την 1η Μαΐου του 1944.
Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε στην Προύσα το 1909. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην Κρήτη, στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου (της πρώην επαρχίας Μαλεβιζίου του Νομού Ηρακλείου). Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή στο Ηράκλειο και έγινε λογιστής. Ήταν πολύγλωσσος, ήξερε Ρωσικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά καθώς και Τούρκικα[1], επίσης είχε και συγγραφικό έργο. Ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, και συνδικαλιστικό στέλεχος. Υπήρξε πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου[3] και εξαιτίας της συνδικαλιστικής δράσης του συνελήφθη από τη Δικτατορία Μεταξά και εξορίστηκε στον Αϊ Στράτη.
Από τον Αϊ Στράτη μεταφέρθηκε τον Απρίλη του 1937 στις φυλακές της Ακροναυπλίας, στην Κατοχή στις φυλακές των Τρικάλων και της Λάρισας και τελικά παραδόθηκε από το καθεστώς του Μεταξά[4] μαζί με εκατοντάδες άλλους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς κατακτητές ώσπου κατέληξε στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου. Στο Χαϊδάρι επειδή γνώριζε γερμανικά εκτελούσε χρέη διερμηνέα.
Λόγω της ιδιότητας του διερμηνέα και ενώ το όνομά του ήταν μεταξύ των διακοσίων που επρόκειτο να εκτελεστούν (στην Αθήνα μόνο, καθώς υπήρξαν και εκτελέσεις αμάχων στην περιοχή των Μολάων) σε αντίποινα για την επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του διοικητή της 41ης Μεραρχίας Οχυρών υποστράτηγου Φράντς Κρέχ (Franz Krech στους Μολάους, ο διοικητής του στρατοπέδου στο Χαϊδάρι Καρλ Φίσερ (Karl Fischer), όταν ο Σουκατζίδης διάβασε και το δικό του όνομα στην λίστα των μελλοθάνατων, του είπε να παραμείνει στη θέση του. Τότε ο Σουκατζίδης τον ρώτησε αν θα εκτελούσαν κάποιον άλλο αντί για τον ίδιο και όταν ο Φίσερ απάντησε ότι έχει εντολή να εκτελέσει 200 από τους κρατούμενους ο Σουκατζίδης δε δέχθηκε να εκτελεστεί κάποιος άλλος στη θέση του και ο ίδιος να γλυτώσει και εκτελέστηκε με τους υπόλοιπους 199 κρατούμενους του Χαϊδαρίου την Πρωτομαγιά του 1944. Την ίδια απάντηση έδωσε και ο στρατοπεδάρχης του Χαϊδαρίου, Αντώνης Βαρθολομαίος ο οποίος και εκτελέστηκε.
Στο τελευταίο γράμμα προς τον πατέρα του ο Σουκατζίδης έγραψε:
Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για το μονάκριβο γιο σου. Ν' αγαπάς και να λατρεύεις την κορούλα* σου και την αδερφούλα μου, κι οι δυο τους μεγάλοι άνθρωποι. Γεια, γεια πατερούλη.
*Εννοώντας την αρραβωνιαστικιά του Χαρά αδερφή της Μαρίας Λιουδάκη.
Στις 17-5-1944 τμήμα 100 ενόπλων του ΕΛΑΣ κι ενώ η γερμανική κατοχή συνεχιζόταν κατάθεσε στεφάνι στο χώρο της εκτέλεσης
Στο Αρκαλοχώρι όπου έζησε τη παιδική του ηλικία, υπάρχει ο ανδριάντας του Ναπολέοντα Σουκατζίδη όπου τελείται δοξολογία στη μνήμη του. Στο δήμο Χαϊδαρίου όπου φυλακίστηκε τελευταία, υπάρχει οδός που φέρει το όνομα του , στο δήμο Καισαριανής όπου εκτελέστηκε διοργανώνεται Λαϊκός Ανώμαλος Δρόμος καθώς και ο Σπύρος Τζόκας έγραψε ιστορικό μυθιστόρημα που περιγράφει τη δράση του. Επίσης αναφορά στον Ναπολέοντα Σουκατζίδη (αναφέρεται ως Τσουκατζίδης) γίνεται και στο έργο του Δημήτρη Ψαθά «Αντίσταση».
Ναπολέων Σουκατζίδης
Μεταξύ των διακοσίων που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944 ήταν και ο Ναπολέων Σουκατζίδης, ο μεγάλος ήρωας του Χαϊδαρίου. Από τη θέση του διερμηνέα, την οποία είχε από την ίδρυση του στρατοπέδου, ο Σουκατζίδης προσπαθούσε να βοηθά με κάθε δυνατό τρόπο, αλλά και με αυτοθυσία τους συγκρατουμένους του.
Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που μας παραδίδει ο Φλούντζης. Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο τρομερός Radomski επέβλεπε μία ομάδα Εβραίων που μετέφεραν μπάζα και αντιλήφθηκε ότι ένας από τους εργάτες δεν είχε εντελώς γεμάτο τον ντενεκέ του και βάδιζε με πιο αργό βήμα. Ο «Σύρμας» έβαλε τις φωνές και ζήτησε από τον Σουκατζίδη να τον χτυπήσει. Εκείνος, φυσικά, αρνήθηκε με επιμονή, πράγμα που εξαγρίωσε τον διοικητή.Έτσι, άρχισε να χτυπά με μεγάλη αγριότητα τον διερμηνέα. Εν τω μεταξύ ο Εβραίος οταν του ζητησε ο "Συρμας" να χτυπησει τον Σουκατζιδη, εκεινος το εκανε. Δεν ντραπηκε λιγο, ειπε ο ιδιος ο Σουκατζιδης! Αυτο ηταν μαχαιρια στην ψυχη οπως ειπε ο ιδιος ο Σουκατζιδης. Όταν το είδε αυτό ο Radomski, είπε στον Ναπολέοντα ότι ο άνθρωπος που υπεράσπιζε ήταν τεμπέλης και θρασύς. Έτσι, του ζήτησε ξανά να τον χτυπήσει. Ο Σουκατζίδης αρνήθηκε και αναγκάστηκε να υποστεί νέο ξυλοδαρμό από τον βάναυσο διοικητή.
Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε στην Προύσα το 1909. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Κρήτη. Σπούδασε στη Μέση και Ανώτατη Εμπορική Σχολή, εργάστηκε ως λογιστής και υπήρξε πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου. Ανέπτυξε σημαντική συνδικαλιστική δράση, εξαιτίας της οποίας συνελήφθη και εξορίστηκε στον Αϊ Στράτη. Ακολούθως μεταφέρθηκε στις φυλακές της Ακροναυπλίας, των Τρικάλων και της Λάρισας και τελικά κατέληξε στο Χαϊδάρι.
Η αναφορά του ονόματος του Σουκατζίδη στη λίστα των μελλοθανάτων της 1ης Μαΐου 1944 προκάλεσε μεγάλη κατάπληξη και δέος στους κρατουμένους του Χαϊδαρίου. Ο ίδιος αποδέχθηκε τη μοίρα με ένα χαμόγελο και παρέδωσε τη σφυρίχτρα και τα χαρτιά του στον βοηθό διερμηνέα Θανάση Μερεμέτη λέγοντάς του:
«Θανάση, μη ξεχνάς ποτέ πως είσαι Έλληνας κρατούμενος και εξυπηρετείς Έλληνες αγωνιστές. Να είσαι πάντα καλός και μαλακός μαζί τους. Στο πρόσωπό σου τους αποχαιρετώ όλους».
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Karl Fischer πρότεινε στον Σουκατζίδη να του χαρίσει τη ζωή, εκτελώντας αντί γι' αυτόν κάποιον άλλο κρατούμενο. Ο ανδρείος διερμηνέας αρνήθηκε κατηγορηματικά.
“Ο Ναπολέων Σουκατζίδης και οι Διακόσιοι της Πρωτομαγιάς”
Ο Δ. Ψαθάς διηγείται την ιστορία του Ν. Σουκατζίδη που ήταν κρατούμενος – διερμηνέας στις φυλακές Χαϊδαρίου κατά τη διάρκεια της Κατοχής:
Κι εκεί στο Χαϊδάρι… Διακόσια ονόματα φωνάζει ο στρατοπεδάρχης. Οι Ακροναυπλιώτες. Άνθρωποι που λιώσαν στα μπουντρούμια και τις εξορίες της τετάρτης Αυγούστου, που δεμένους χειροπόδαρα τους άφησε στον Γερμανό.
-Ναπολέων Τσουκατζίδης¹!
Βγαίνει κι ο Ναπολέων. Και ο στρατοπεδάρχης κομπιάζει μπροστά σ’ αυτόν τον ήρωα που μιλά εφτά γλώσσες και δέχεται μέσα στο Χαϊδάρι με θεϊκή γαλήνη τα μαρτύρια και κρατά στις καρδιές των μαρτύρων αναμμένη τη φλόγα της ελπίδας και του αγώνα.
-Όχι εσύ, Ναπολέων!
-Γιατί όχι εγώ;
-Εσύ δεν θα τουφεκιστείς.
-Και πόσους θα τουφεκίσεις, αν εξαιρεθώ εγώ;
-Διακόσιους.
-Όχι. Δεν δέχομαι κανένας να μ’ αντικαταστήσει. Είμ’ Έλληνας!
Επιμένει ο στρατοπεδάρχης. Αλύγιστος ο Ναπολέων. Και βγαίνουν έξω απ’ τον σωρό οι διακόσιοι και στήνουνε χορό: Έχε γεια, καημένε κόσμε, έχε γεια, γλυκειά ζωή! Βλέπει ο Γερμανός στρατοπεδάρχης τούτους τους διακόσιους που απάνω τους βαραίνει ο ίσκιος του θανάτου να χορεύουν, να τραγουδούν και ν’ αποχαιρετάνε τους συντρόφους τους -σαστίζει. Τι είναι τούτο δω; Αντηχεί ο αέρας από αντάρα αντρίκια:
-Έχετε γεια, παιδιά.
-Ζήτω η Ελλάδα!
-Σαν άντρες θα πάμε!
Και τους ανεβάζουν στ’ αυτοκίνητο -σωρό. Κι είναι πρωτομαγιά. Κι είναι γλυκός ο πρωινός αέρας, ολόχρυση η αυγή κι ο Υμηττός κεντιέται με χρυσάφι. Κι εκεί στο σφαγείο στήνονται τα πολυβόλα για το μεγάλο μακελειό. Μαζί θα πέσει κι ο Ναπολέων, που ένα “ναι” να ‘λεγε του Γερμανού είχε γλυτώσει.
(…)
-Ποιοι ήσαν; Ποτέ δεν έδωσαν κατάλογο των ονομάτων τους οι Γερμανοί. Μαθαίνουμε μερικούς. Ωστόσο στη ματωμένη ιστορία της Αντίστασης του Έθνους πέρασαν όλοι μ’ ένα όνομα μέσα στη μνήμη και την καρδιά του πονεμένου αυτού λαού. Οι Διακόσιοι της Πρωτομαγιάς. Βουβή και πικραμένη τους κλαίει η αγωνιζόμενη Αθήνα. Οι Διακόσιοι Άγιοι που μαρτύρησαν μαζί -κοντά σ’ άλλους χιλιάδες- σε τούτο τον υπέρτατο αγώνα για την τιμή και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
στο βιβλίο του Δ. Ψαθά ο ήρωας Σουκατζίδης αναφέρεται ως Τσουκατζίδης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΘΑΣ “ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ” Εκδόσεις ΜΑΡΙΑ Δ. ΨΑΘΑ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κυριακή, 24 Απριλίου 2016
Το Υπ. Εξ. της Κούβας καταδικάζει το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα στη Βραζιλία
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ
Κύκλοι της δεξιάς που αντιπροσωπεύουν την ολιγαρχία, σε συμπαιγνία με τον αντιδραστικό τύπο της Βραζιλίας, με την ανοιχτή στήριξη των πολυεθνικών της ενημέρωσης και του ιμπεριαλισμού, έχουν κάνει, στη Βουλή των αντιπροσώπων αυτής της χώρας, το πρώτο βήμα ενός κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος κατά της νόμιμης κυβέρνησης του Εργατικού Κόμματος (ΡΤ) και της προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ, το οποίο προετοιμάζεται εδώ και μήνες.
Πρόκειται για μια επίθεση βασισμένη σε κατηγορίες χωρίς αποδείξεις ούτε νομική βάση κατά της βραζιλιάνικης δημοκρατίας και κατά της νομιμότητας μιας κυβέρνησης εκλεγμένης στις κάλπες από την πλειοψηφία του πληθυσμού, όπως έχουν καταγγείλει η ίδια η πρόεδρος, ο πρώην πρόεδρος και ηγέτης του Εργατικού Κόμματος Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα και πολλοί επικεφαλής κομμάτων της αριστεράς και κοινωνικών κινημάτων της Βραζιλίας.
Από το 2003, έτος κατά το οποίο αναδείχτηκε η πρώτη κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος με επικεφαλής τον Λούλα, έχουν εφαρμοστεί στη Βραζιλία σημαντικά κοινωνικά προγράμματα με μεγάλο αντίκτυπο στον λιγότερο προνομιούχο πληθυσμό. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, 25 εκατομμύρια βραζιλιάνοι βγήκαν από τη φτώχεια, χάρη σε προγράμματα όπως Bolsa Familia (οικογενειακή ενίσχυση), Mi Casa, Mi Vida («Το Σπίτι, η Ζωή μου»), Más Médicos («Περισσότεροι Γιατροί») και Hambre Cero («Πείνα Μηδέν»). Η Βραζιλία μετατράπηκε σε διεθνή παράγοντα με επιρροή, υπερασπιστή των δίκαιων σκοπών και προωθητή της ενότητας και της ολοκλήρωσης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
Η πραξικοπηματική αντιπολίτευση επιδιώκει να κλείσει τον κύκλο φιλολαϊκών κυβερνήσεων του Εργατικού Κόμματος και με αυτό τον τρόπο να σταματήσει τις κοινωνικές κατακτήσεις που πέτυχε ο βραζιλιάνικος λαός, να τοποθετήσει μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που θα επιτρέψει τη λεηλασία, εκ μέρους των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, του φυσικού πλούτου αυτής της αδερφής λατινοαμερικάνικης χώρας, ιδιαίτερα τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου, μεταλλευμάτων, νερού και βιοποικιλότητας, και θα υποτάξει την εξωτερική πολιτική της στα ηγεμονικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Αυτό το χτύπημα κατά της βραζιλιάνικης δημοκρατίας αποτελεί μέρος της αντιδραστικής αντεπίθεσης της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού κατά της λατινοαμερικάνικης ολοκλήρωσης και των προοδευτικών διαδικασιών στην περιοχή. Επιπλέον, απευθύνεται επίσης κατά των χωρών της λεγόμενης ομάδας BRICS, που αποτελούν ένα σύνολο ισχυρών οικονομιών που έχουν αψηφήσει την ηγεμονία του αμερικάνικου δολαρίου.
Το Υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων της Δημοκρατίας της Κούβας καταδικάζει απερίφραστα το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Βραζιλία και στηρίζει αποφασιστικά το λαό και τη νόμιμη κυβέρνηση αυτής της αδερφής χώρας, όπως και την πρόεδρο Ντίλμα Ρούσεφ, υπερασπίζοντας τα πολιτικά και οικονομικά επιτεύγματα κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων του Εργατικού Κόμματος.
Αβάνα, 17 Απριλίου 2016
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aνηλικοι Παλαιστινιοι πολιτικοι κρατουμενοι
Γράφει στη σελίδα του ο Ilan Pappe: "Η Ντίμα, 12 ετών, απελευθερώθηκε από τις ισραηλινές φυλακές μετά από 72 ημέρες. Η έκφραση στο πρόσωπο των γονιών της αλλά και στο δικό της πρόσωπο, μου υπενθυμίζει τον λόγο για τον οποίο πρέπει αυτό το κακό να τελειώσει, με οποιονδήποτε τρόπο μπορούμε."
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ομιλούμε σήμερα το 85% της αρχαίας ελληνικής. Τη γλώσσα μας και τα μάτια μας. Είμαστε ο λαός που γνωρίζει τις περισσότερες ξένες γλώσσες.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μιχαλολιάκος κατά Στέφανου Χίου: “Λακές και ρουφιάνος β’ διαλογής”
24/4/2016
Μετά από έναν ακατάπαυστο κλεφτοπόλεμο, η ηγεσία της Χρυσής Αυγής αποφάσισε να επιτεθεί δημόσια στον Στέφανο Χίο, με κύριo άρθρο στην εφημερίδα της. Ο τίτλος του άρθρου είναι “Θεέ μου, φύλαγέ μας από τους “φίλους”…” και οι χαρακτηρισμοί που αφιερώνονται στον Χίο είναι πολλοί και τιμητικοί: “λακές”, “ρουφιάνος δεύτερης διαλογής”, “μίσθαρνο όργανο της μαύρης προπαγάνδας”, “τυχάρπαστος, ο οποίος έχει περάσει από κάθε είδους ταμείο”, “βαθύ ΠΑΣΟΚ” και πλέον “βαθύ παρακράτος των μυστικών υπηρεσιών”, “πληρωμένος κονδυλοφόρος με ευφυϊα πιθήκου” και πολλά άλλα…
Μάλιστα ο Μιχαλολιάκος δεν έμεινε μόνο στην επίθεση μέσω της εφημερίδας του αλλά βγήκε στη διαδικτυακή εκπομπή της Χρυσής Αυγής – δίπλα στον Κασιδιάρη – και επανέλαβε δημόσια τις κατηγορίες κατά του Χίου – φωτογραφίζοντάς τον και χωρίς βέβαια ποτέ να τον κατονομάζει.
Είναι αλήθεια ότι ο Χίος έχει κάνει συστηματικό πόλεμο σε βάρος του Μιχαλολιάκου, με πρωτοσέλιδα που φτάνανε μέχρι και σε αποκαλύψεις για τις “απιστίες” της Ζαρούλια με τον “γαμπρό” της οικογένειας Ματθαιόπουλο.
Η καμπάνια υπονόμευσης του Μιχαλολιάκου κορυφώθηκε εν όψει του Συνεδρίου της Χρυσής Αυγής, με αναρτήσεις και σχόλια στη σελίδα του “Μακελειού” όπου προπαγανδιζόταν η ανάγκη να παραιτηθεί ο “Αρχηγός” και να αναλάβει ο Κασιδιάρης την ηγεσία της Χρυσής Αυγής.
Σωστά λοιπόν ο Μιχαλολιάκος “κρατάει καθαρή τη φωλιά του” και επιτίθεται δημόσια στον Χίο, τις εκπομπές του οποίου παρακολουθούν πολλοί οπαδοί της Χρυσής Αυγής. Με δύο ενστάσεις: Η πρώτη είναι ότι ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έφερε τη Χρυσή Αυγή στην ατυχή κατάσταση να είναι το βασικό της ακροατήριο οι “με ευφυϊα πιθήκου” ψεκασμένοι τηλεθεατές ενός “ρουφιάνου β’ διαλογής” όπως ο Χίος. Και η δεύτερη είναι ότι ο καθήμενος δίπλα του, όταν έκανε την καταγγελία, δηλαδή ο Κασιδιάρης, δεν είναι καθόλου άσχετος με την εκστρατεία του Χίου…
Τα σχόλια που υπάρχουν κάτω από κάθε αναφορά στη Χρυσή Αυγή στην ελληνική μπλογκόσφαιρα και που καλούν σε παραίτηση του Μιχαλολιάκου και σε ανάληψη της ηγεσίας από τον Κασιδιάρη δεν είναι τυχαία. Οι χρυσαυγίτες ξέρουν καλά πόσο “αυθόρμητη” είναι η εμφάνιση αυτής της πλημμυρίδας σχολίων σε διάφορες ιστοσελίδες. Επί χρόνια ειδικεύονται σ΄αυτό το σπορ. Απλώς τώρα, ο Μιχαλολιάκος πέφτει θύμα της πρακτικής που ο ίδιος επί χρόνια εξασκούσε.
Όσο για το ποιός οργανώνει τα σχόλια “αποθέωσης” του Κασιδιάρη, το γνωρίζει πολύ καλά ο Μιχαλολιάκος, για τον οποίο πολλά μπορεί να πει κανείς, πάντως όχι να του καταλογίσει ότι είναι αφελής…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στο μεταξύ, χαρές και πανηγύρια στο Ισραήλ για τον ισραηλινό στρατιώτη που αφέθηκε ελεύθερος να γιορτάσει το Πέσαχ, ενώ πριν λίγο καιρό εκτέλεσε τραυματισμένο Παλαιστίνιο. Οι φασίστες του Ισραήλ (δηλαδή το 95% του πληθυσμού) ξεσηκώθηκαν για να τον υποστηρίξουν. Και ποιός να τολμήσει να τον καταδικάσει για δολοφονία;;;
Ελεύθερος ο ισραηλινός στρατιώτης που εκτέλεσε τραυματισμένο Παλαιστίνιο
Ιερουσαλήμ - Ελεύθερο άφησαν οι ισραηλινές αρχές τον ισραηλινό στρατιώτη που εκτέλεσε έναν τραυματία Παλαιστίνιο στο Αλ-Χαλίλ, τον περασμένο μήνα. Ισραηλινές πηγές είπαν πως ο στρατιώτης αφέθηκε ελεύθερος για να περάσει το Πέσαχ με την οικογένειά του στη Ράμλα. Ο πατέρας του πήγε στη στρατιωτική βάση, στο Ρας αλ-Έιν κοντά στο Τελ Αβίβ, για να τον παραλάβει.
Δεκάδες Ισραηλινοί περίμεναν τον στρατιώτη στην πύλη της στρατιωτικής βάσης και τον καλωσόρισαν με πανηγυρισμούς και συνθήματα υποστήριξης. Κάποιοι κρατούσαν πλακάτ που έγραφαν "Σκοτώστε τους όλους (τους Παλαιστίνιους)".
Πριν από τέσσερις ημέρες, ένας ισραηλινός στρατιωτικός εισαγγελέας στο Στρατιωτικό Δικαστήριο Jaffa, άσκησε δίωξη για ανθρωποκτονία κατά του στρατιώτη, Ελόρ Αζάρια, για τη δολοφονία του Παλαιστίνιου Αμπντούλ-Φατάχ Σαρίφ Σαρίφ, στις 24 Μαρτίου, το 2016, ενώ ο Παλαιστίνιος ήταν ήδη σοβαρά τραυματισμένος από πυροβολισμό και ήταν ακίνητος στο έδαφος.
Οι έρευνες που διενεργήθηκαν από το στρατό αποκάλυψαν ότι ο Σαρίφ πυροβολήθηκε θανάσιμα οκτώ λεπτά μετά τον αρχικό τραυματισμό του.
Ο Σαρίφ αφέθηκε στο έδαφος να αιμορραγεί μέχρι να τον πυροβολήσει ο Αζάρια στο κεφάλι.
Η εκτέλεση του τραυματισμένου Παλαιστινίου καταγράφηκε σε βίντεο από έναν Παλαιστίνιο κάμεραμαν, τον Εμάντ Αμπού-Σαμσίγια, ο οποίος από τότε άρχισε να δέχεται απειλές για τη ζωή του από πολλούς ισραηλινούς φανατικούς, επειδή σημοσίευσε αυτό το έγκλημα στον κόσμο.
Παρά την αρχική καταδίκη του για τη δολοφονία, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου αργότερα υπαναχώρησε κάτω από την πίεση της ακροδεξιάς πολιτικής κοινότητας του Ισραήλ.
Ο Αλ Σαρίφ είναι μεταξύ των πάνω από 200 Παλαιστινίων που έχουν σκοτωθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις και τους εποίκους μετά από το κύμα αναταραχής που έχει εξαπλωθεί σε όλα τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τον Οκτώβριο.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
25 Απρίλη 1974: Η Επανάσταση των Γαρυφάλλων… (25 de Abril 1974 - Revolução dos Cravos)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γεμάτες κι απόψε βραδυ (Kυριακη 24 Απριλιου 2016) οι εκκλησιές στην Αδούλωτη Δαμασκό, στην Αδέσποτη Συρία... Με την προστασία του "δικτάτορα" Άσαντ και τους Μουσουλμάνους μαχητές της Χεζμπολά!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
24 Απρίλη 1915... η Γενοκτονία των Αρμενίων! Ο Hagop Melkumian εκδικείται τον σφαγέα των Αρμενίων...
Ο σύντροφος Hagop Melkumian, στις 4 Αυγούστου 1922, Διοικητής του Αρμενικού Τάγματος στον Κόκκινο Στρατό, καατροπώνει και εκτελεί τον Τούρκο Enver Bey (επονομαζόμενο "σφαγέα των Αρμενίων") στην Baldzuhan του Τουρκμενιστάν. Παίρνει εκδίκηση για τον λαό του κι οικοδομεί τη Δημοκρατία της Αρμενίας, που κατόπιν θα ενταχθεί ως αυτόνομη εθνότητα στην ΕΣΣΔ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
24/4/2016 στη Βηρυτό... μεγάλες εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία των Αρμενίων (1915)
Στην πλατεία Μαρτύρων, στη Βηρυτό του Λιβάνου,για την λαό της Αρμενίας...
